အရင်စာမှာ မျှမျှတတေရးဖို့ တို့ြပီးြပန်ေတာ့ ဒီတခါ မျှမျှတတေတွးဖို့ ဆိတ်ခွင့်ြပုပါ။ အထူးေမတ္တာပို့သလိုသူများကေတာ့ နာဂစ်စာဆိုရှင် မိတ်ေဆွများြဖစ်ပါတယ်။ သာဓုပါဗျာ။ ေလးလည်းေလးစားပါတယ်။ ဒီလိုစ လိုက်လို့ ေနာက် ဘယ်အချီတွယ်မလဲ မထင်လိုက်ပါနဲ့။ လုပ်စရာလားဗျာ။ နှမ်းလည်းမြဖူးနိုင်ပါဘူး။ ြဖူးေလာက်ေအာင်မှ ကိုယ့် ရှိပဲနဲ့။ ေဝဒနာကို ေြဖသာပါေစေတာ့ရယ်လို့ ေြပရာေြပေြကာင်း ေလေြပထိုးမလို့ပါ။ ဆရာတို့ရဲ့ ကေလာင်ကလည်းထက်၊ အေြကာင်းအရာကလည်း တကယ့်အြဖစ်အပျက်၊ ရင်ဘတ်ြကီးနဲ့ေရးထားတာဆိုေတာ့ ဖတ်ရတာ နင့်နင့်နဲနဲြကီးကို ခံစားရပါတယ်။ ကျွန်ေတာ်တို့ ဗမာလူမျိုးဆိုတာ ဝါဝါဝင်းေရွှကားြကည့်ြပီး မျက်ရည်ကျတဲ့အမျိုးဗျ။ ခု နှစ်ခါေတာင်လည်ေပါ့။ မေန့တေန့ကလိုပဲ။ ဒီအေြကာင်းေတွကို အစမှ မဆံုးေသးတဲ့ အခုတိုင် ကိုယ်တိုင်လုပ်ေနတဲ့ ဆရာတို့ေလာက် ခေရေစ့တွင်းကျ မသိနိုင်ပါဘူး၊ ဆရာတို့နဲ့တကွ ဒုက္ခသည်အေပါင်းရဲ့ မချိတင်ကဲ ခံစားချက်ေတွကိုလည်းစာနာမိပါရဲ့။ တရားနဲ့ေြဖြကတာေပါ့ ခင်ဗျာ။ သဘာဝေဘး ေြပးမလွတ်တာကေတာ့ ဝဋ်လို့မှတ်လိုက်ပါစို့။ ကယ်မယ့်သူ အချိန်မီ မေရာက်တာကေတာ့ ကံ လို့ေြပာရမယ်။ အသစ်ြပုေနြကတာေပါ့။ တစ်ဘဝလံုးဆံုးလို့ အသက်ေတာင်ေသမင့်ဟာ ဘာြပုလို့ေဒါသေတွချန်ထားဦးမတုန်း။ ခွင့်လွှတ်ြပီးေမ့ပစ်လိုက်ြကရေအာင်။ မေသလို့ေတွ့ရ ေရှ့ဆက်ရဦးမှာပ။ ဒါဆို ထိုထိုေသာ ပုဂ္ဂိုလ်၊သတ္တဝါများကို ဘယ်လို နှလံုးသွင်းြကမတုန်း၊ နားလည်ေပးလိုက်ြကရေအာင်ေလ။ နို့မို့ ဆရာတို့ ေကာင်းမှုေတွ ေန့စဉ် လုပ်ေနလျက်နဲ့ ကုသိုလ်မရဘူးခင်ဗျ။ ေဒါသဆိုတာ အကုသိုလ်စိတ်ေလ။ အဘိဓမ္မာမှာ စိတ်နှစ်ခု တြပိုင်နက် မြဖစ်ဘူးခင်ဗျ။ ပီတိနဲ့ေနပါဗျာ။ အကုသိုလ်ြကားမကပ်ပါေစနဲ့။ ြမစ်ြကီးနားအဆန်ရထားနဲ့ ရန်ကုန်အစုန်ရတား မန္တေလးဘူတာမှာ ခဏ ဆံုြကတုန်း ြပံုးြပီးနှုတ်ဆက်ခဲ့ပါ။ ကိုယ့်လမ်းကိုယ် ဆက်ေလျှာက်ြကတာေပါ့။
ဗုဒ္ဒဘာသာပီပီ၊ အရာရာ ကံအေြကာင်းတရား လို့လက်ခံရမှာပါ။ ဗမာလူမျိုးဆိုတာ အေရးြကီးရင် ေသွးနီးြကစြမဲပါ။ ဒီလိုအချိန်မှာ ေတာင်မင်းကို ေြမာက်မင်းြကီးအကယ်ဖင့်ရြခင်းမှာလည်း သူ့အေြကာင်းနဲ့သူရှိသေပါ့ဗျာ။ ခင်ဗျားတို့ ကျွန်ေတာ်တို့က အရပ်ထဲ “မီးေဟ့” လို့ဆိုရင် ေရပံုးဆွဲထွက်လို့ ရေပမယ့် သူတို့က အဲလို စိတ်ေနာက် ကိုယ်ပါ လုပ်လို့မရဘူးဗျ။ သူတို့ဘဝက ေလလည်ချင်ရင်ေတာင် “တင်ြပပါသည်” “ေထာက်ခံ၍ဆက်လက်တင်ြပပါသည်” “အန္တရယ်ရှိလားေဟ့” “မရှိ” “ခွင့်ြပုလိုက်” ဆိုမှ “ဘူ”ရတဲ့ အြဖစ်ဗျ။ အဖွဲ့အစည်းနဲ့လုပ်တာေလ။ ခုေခတ်မှာ ေဘာလံုးပွဲတင် မဟုတ်ဘူး။ ဘန်ေကာက်ြပည် မီးရှို့ခန်းတို့၊ အေမရိကန်ေမျှာ်စင်ညီေနာင် ေလယာဉ်ခခန်းတို့ ကို လိုက်ဖ်ရှိုးြကည့်နိုင်ေသာ်ြငားလည်း သူတို့မှာက ေအာ်ေခါ်ရင်ြကားတဲ့ အကွာအေဝးမှာ လက်ကိုင်ဖုန်း ၁ဝလံုးေလာက် ဆင့်ြပီး “ြကားလား၊ ြကားလား၊ ြကားရင် အေြကာင်းြပန်” နဲ့ စ လိုက်တာ “ရထားြဖစ်တယ်၊ ရထားြဖစ်တယ်”နဲ့ဆံုးမှ ေနာက်တစ်လံုး ကူးရတာေလ။ ဒီေတာ့လည်း ရှင်ဘုရင်တစ်ခါထွက် ပဲြကီးတစ်ကွန်တိန်နာချက် ေလာက်ေတာ့ ြကာေပမေပါ့ဗျာ။ ဒါေတာင် အေရးြကီးရင်ြကီးသလို မင်းတို့ထွက် ရက်ရာဇာ တို့၊ ေသာြကာေရေြကာင်း မသွားေကာင်း တို့ ချင့်ချိန်ရေသးတယ်။ အသွားမေတာ်တစ်လှမ်း မဟုတ်လား။ ခင်ဗျားတို့ ကျွန်ေတာ်တို့ လူသာမန်ေတွ မသိနိုင်တဲ့ ကိစ္စေတွက အများသားဗျ။ သေဘာေပါက်ြပီလား။ သူ့အေြကာင်းနဲ့သူပါဆို။ ေြပာရင်းဆိုရင်း နံြပန်ြပီေထာင်ေစာ်။
သူတို့လည်း အခါမေနှာင်းခင် အလာေကာင်းြကပါတယ်။ နိုင်ငံတကာက အေထာက်အပံ့ေတွလာတာနဲ့ ဘယ်ေလာက်ထက်သန်လိုက်သလဲ။ ေဝြခမ်းေရးေတွမှာ။ ဟယ်လီေကာ်ပတာြကီးေတွ၊ လင်ခရုဆာြကီးေတွနဲ့ သက်စွန့်ဆံဖျား လာြကတာပါ။ ဘုန်းကံနည်းရှာလို့ ဒုက္ခပင်လယ်ေဝရရှာတဲ့ ကိုယ့်လူမျိုးေတွ ဘယ်ပစ်ထား ရက်ပါ့မလဲ။ ြကားဘူးတယ်မဟုတ်လား။ အတိတ်ဘဝက မစ္ဆရိယစိတ်များတဲ့ ရဟန္တာမေထရ်ေလာင်းဟာ သူဘုဉ်းေပးမယ့်ဆွမ်းလုပ်ေတွ ေပျာက်ေပျာက်သွားလို့ သျှင်သာရိပုတ္တရာကိုယ်ေတာ်ြကီး လက်ေတာ်နဲ့ သပိတ်ကိုင်ထားရတယ် ဆိုတာ။ အဲလိုေပါ့ဗျာ။ သူတို့လက်ေတာ်နဲ့ ေဝတာေတာင် ကျွန်ေတာ်တို့လူမျိုး ဝဋ်ေကျွးက မကုန်ေတာ့ ေပျာက်ေပျာက်သွားရေသးတာ။ အေတာ်ြကီးတဲ့ အကုသိုလ်မို့ေပါ့ဗျာ။ ဒါေတွကို ဒီဘဝ ဒီမျှနဲ့ ြဖတ်ြကစို့ရဲ့။ သံသရာတေလျှာက် သယ်လိုသူများကို သနားေပးလိုက်ပါ။ ေထာင်းလေမာင်းေြကေနတဲ့ ကံမွဲေလးေတွကို စိတ်သစ်လူသစ် အားအင်သစ်ေတွေပးြကရေအာင်ေလ။ တစ်နာေပါ် နှစ်နာမဆင့်ပါနဲ့ေတာ့။ မျက်ရည်ေတွသုတ်ြပီး ြပံုးလိုက်ြကရေအာင်။ ေြပာမယ့်သာေြပာေနတာ။ ဒီစကားေတာင်မှ ဒိတ်အေတာ် ေအာက်ေနြပီဗျ။ သူ့ေနာက်ေတာင် ေရြပတ်၊ မီးြပတ်၊ အငတ်၊ မီးေလာင် ကပ်ေဘးေတွက ဆက်လိုက်လာတာ ြမင်တယ်ဟုတ်။ အားေမွးထားစမ်းပါ။ “ေမာင်ရင်တို့ အလုပ်နဲ့လက်နဲ့ မြပတ်ေတာ့ဘူးေပါ့” လို့ ဂျာနယ်လစ်ြကီးေတွက ေမွှလာ ဝုန်းလာ ရင်လည်း “ဟုတ်ကဲ့၊ အန်ကယ်တို့လည်းေရးစားစရာ ကုန်ြကမ်းရြပန်တာေပါ့” လို့ ြပံုးြပီးေြပာလိုက်။
“ေြပာြပန်ရင်လည်း ေအာင်မင်းလွန်ရာြကမယ်..” လို့ေတာင်ဟဲရမလိုပဲ။ စကားေနာက် တရားပါနဲ့။ တီးမိြပန်ြပီ တိန်တိန်ြမည်။ အေတာ်လူမုန်းများမယ့် သူငယ်ေနာ်။ ကိုယ့်ေရှ့ကေြပာသွားတဲ့ သူေတွေတာင် ြမစ်ြကီးနားမှာ ေနမေကာင်းဘူးဆိုလား။ ြကာနီကန်ဆရာေတာ် တရားသိမ်းသလို ေမတ္တာပို့ေလးနဲ့ သိမ်းလိုက်ြကရေအာင်ေလ။
“တစ်ကမ္ဘာလံုးမျာ များသတ္တာ..ချမ်းသာကိုယ်စိတ်ြမဲပါေစ”
စာြကွင်း ။ ။ ကျွန်ေတာ်ရည်ညွှန်းေသာ နာဂစ်စာဆိုများတွင် ြကံ့ဖွံ့ဇာတ်လိုက် ဖန်တီးရှင်များ မပါပါ။
