“​ေလာကဇာတ်ခံု အဖံုဖံုအလီလီ“​

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

“ကတဲ့​အချစ်နဲ့​ ကျွန်​ေတာ့်​ရဲ့​ ဇာတ်လမ်း​၊​ ြကမ်း​ခန်း​ရမ်း​ခန်း​ လွမ်း​ခန်း​မှာလွမ်း​။ ြကမ်း​ခန်း​ေလး​များ​ေရာက်ရင် အား​လံုး​လက်ခုပ်တီး​ြကမယ်။ အြကမ်း​အရမ်း​ဆံုး​ေတာ့​ လွမ်း​ခန်း​ြပန်ြဖစ်။ အလှည့်​ကျ နွဲ့​လို့​မရဘူး​ကွာ။ လူြကမ်း​ေတွ လဲရင် ြကိုက်လား​။ လွမ်း​ခန်း​ေတွ​ေရာက်ရင်။ လူသား​ေတွ မျက်ရည်ဝဲမယ်။”

ြပင်သစ်သံရံုး​မှာ ​ေကျာင်း​တက်​ေနတုန်း​က Victor Hugo အမှတ်တရပွဲ​ေန့​မှာ “Notre Damme de Paris” ြပဇာတ်ကို ကခဲ့​ဖူး​တယ်ဗျ။ စစချင်း​ ဇာတ်ပန္နက်ပျိုး​ေတာ့​ Les Sans-papiers လို့​ေခါ်တဲ့​ ​ေတာင်ပိုင်း​ကဝင်လာတဲ့​ အ​ေြခအ​ေနမဲ့​ေတွဟာ ပါရီက​ေကျာင်း​အမြကီး​ လို့​ အမည်ရှိတဲ့​ ခရစ်ယာန်​ေကျာင်း​ေတာ်ြကီး​ေရှ့​မှာ “Asile! Asile!” လို့​ေအာ်ြပီး​ ခိုလှံုခွင့်​ေတာင်း​ပါတယ်။ အဝတ်အစား​ နွမ်း​နွမ်း​စုပ်စုပ် လူပံုစံ ​ေြကာင်​ေချး​ရုပ်နဲ့​ အဲဒီလူ​ေတွကို Sans-papiers လို့​ ​ေခါ်ရတဲ့​အ​ေြကာင်း​က​ေတာ့​ ြပင်သစ်နိုင်ငံသား​ြဖစ်​ေြကာင်း​ အ​ေထာက်အထား​ တစံုတရာ မရှိလို့​ပါတဲ့​။ တိုက်ရိုက် အဓိပ္ပါယ်ြပန်လိုက်ရင် “Without papers” လို့​ ဆိုသကိုး​။ အများ​အား​ြဖင့်​ေတာ့​ ​ေြမထဲပင်လယ်ဘက်က တက်လာြကတဲ့​ အယ်လ်ဂျီး​ရီး​ယား​ေတွ၊​ အာရပ်နွယ်ဖွား​ေတွ၊​ ​ေသမှာမ​ေြကာက်လို့​ ​ေပတစ်ရာ​ေလျှာက်​ေနတာပါဆိုတဲ့​ ​ေြခသလံုး​အိမ်တိုင် ဂျစ်ပစီလူမျိုး​ေတွ ပါပါတယ်။

ဇာတ်စင်​ေပါ် သံတိုင်ကီြကီး​ေတွတင်ြပီး​ မီး​ေတာက်​ေတွ တဝုန်း​ဝုန်း​နဲ့​ ကခဲ့​ြကတုန်း​က​ေတာ့​ ခိုး​ဆိုး​လုယက် ပဥ္စလက်အတတ်​ေတွပါ စီရင်တတ်သူ​ေတွလည်း​ ပါသတဲ့​။ စည်း​မရှိ ကမ်း​မရှိ ြဖစ်သလို ​ေနထိုင်ကျက်စား​ြကသူ​ေတွကို လက်မခံလိုတဲ့​ ​ေကျာင်း​ြကီး​ရှင် ဆရာ​ေတာ် Frollo က စစ်ဗိုလ်က​ေလး​ Phoebus (အဲဒါ သား​သား​ ကရတဲ့​ေနရာ​ေလ) ကို လူရမ်း​ကား​ေတွကို သုတ်သင်ရှင်း​လင်း​ေပး​ဖို့​ အမိန့်​ေတာ်ြပန်ပါတယ်။ ဒီလိုလူမျိုး​ေတွဟာ စစ်တပ်လာရင် အြမီး​ကုပ်ြပီး​ ထွက်​ေြပး​သွား​ြကတာ ဟိုး​ေရှး​ေရှး​ ပ​ေဝသဏီ ဗစ်တာဟူး​ဂိုး​ြကီး​တို့​ လက်ထက်ကတည်း​က ပါလား​ဗျ။ ြကမ်း​ခန်း​ြပီး​ရင် လွမ်း​ခန်း​ေတာင် မလာရ​ေသး​ေပါင်ဗျာ။ ဂျစ်ပစီမ​ေလး​ Esmeralda နဲ့​ မင်း​သား​နဲ့​ေတွ့​တဲ့​ ​ေကာင်း​ခန်း​ေလး​ေတွဆက်၊​ Fleur de Lys လို့​ေခါ်တဲ့​ ​ေရွှနန်း​သူ မူယာ​ေြကာ့​ မာလာ​ေငွ​ေဖာ့​က​ေလး​နဲ့​ ချစ်ခန်း​ြကိုက်ခန်း​ေတွဆက်၊​ Sainte Denise လမ်း​ေပါ် Val d’amour အချစ်​ေတာင်ြကား​ကပွဲရံုက က​ေချသည်က​ေလး​ေတွနဲ့​ေတွ့​ဆို​ေတာ့​ အဲဒီအ​ေကာင်​ေတွကို ​ေမ့​သွား​ေရာ။ အခုဆယ်နှစ်​ေလာက်ြကာလို့​ ရခိုင်ြပည်နယ်မှာ Les Sans-papiers ​ေတွ ​ေသာင်း​ကျန်း​လာ​ေတာ့​မှပဲ ​ေရာ် သည်အ​ေကာင်​ေတွ ​ေပါ်လာြပန်ြပီလို့​ သတိရမိ​ေတာ့​တယ်။

လူတစ်ဦး​တစ်​ေယာက်၊​ ဒါမှမဟုတ် မိသား​စု၊​ လူ့​အစုအ​ေဝး​တစ်ခုရဲ့​ အသက်ရှင်သန်ရပ်တည်မှုမှာ ဘာမဟုတ်တဲ့​ စက္ကူစာရွက်က​ေလး​ေတွက ဘာြဖစ်လို့​များ​ အဲသ​ေလာက်​ေတာင် အ​ေရး​ပါ​ေနရတာလဲ လို့​ စဉ်း​စား​စရာ ြဖစ်လာတာ​ေပါ့​။ တခါတုန်း​က အိန္ဒိယနိုင်ငံသား​ သန်း​ေပါင်း​များ​စွာမှာ ​ေမွး​စာရင်း​မရှိ၊​ လူမှုဖူလံု​ေရး​နံပါတ်မရှိ၊​ မှတ်ပံုတင်မရှိြဖစ်​ေနလို့​ လူသား​တစ်​ေယာက် ဘဝတစ်ခုြဖစ်တည်​ေနတယ်လို့​ သက်​ေသြပစရာ ဘာတစ်ခုမှမရှိသလို ဘဏ်စာရင်း​လည်း​ဖွင့်​လို့​မရ၊​ ​ေငွလည်း​ေချး​လို့​မရြဖစ်​ေနတာ​ေြကာင့်​ နန်ဒန်နိုင်လ်ကန်နီ လို့​ေခါ်တဲ့​ ဘီလျံနာြကီး​က စပွန်ဆာလုပ်ြပီး​ နိုင်ငံသား​ေပါင်း​ ၁.၂ ဘီလီယံအတွက် မှတ်ပံုတင်လုပ်​ေပး​ခဲ့​ပါသတဲ့​။ အ​ေမရိကန်စပိုင်ရုပ်ရှင်​ေတွ ြကည့်​မိတဲ့​အခါမှာလည်း​ အဲဒီစာရွက်စာတမ်း​ အ​ေထာက်အထား​ေတွကို တုပ​ေဖျာက်ဖျက်လိုက်ရံုနဲ့​ လူတစ်​ေယာက်ရဲ့​ ြဖစ်တည်မှုဟာ ဘာနဲ့​မှ သက်​ေသြပလို့​မရ​ေတာ့​ပဲ ခရုဆံကျွတ်ြဖစ်သွား​ရသတဲ့​။

ကိုယ်​ေတွ က​ေလး​ရုပ်က​ေလး​နဲ့​ရိုက်ထား​တဲ့​ ​ေငါင်း​စင်း​စင်း​ဓါတ်ပံုပါ ပန်း​ေရာင်ကဒ်ြပား​ေသး​ေသး​ေလး​ေတွက အဲသ​ေလာက်​ေတာင် အ​ေရး​ပါသကိုး​လို့​ ဘယ်သူမှ ​ေတွး​မိလိမ့်​မယ် မထင်ပါဘူး​။ အလကား​ရလို့​ တန်ဖိုး​မရှိတဲ့​အထဲမှာ မှတ်ပံုတင်က ​ေရှ့​ဆံုး​ကပါမယ်ထင်တယ်။ ပိုက်ဆံ​ေပး​လုပ်ရတဲ့​သူ​ေတွသာ အဲဒါ ဘယ်​ေလာက် တန်ဖိုး​ြကီး​သလဲ သိရတာ။

သည်က​ေန့​ေခတ်မှာမှ မှတ်ပံုတင်​ေတွ မရှိမြဖစ် လိုအပ်လာရတဲ့​အ​ေြကာင်း​က​ေတာ့​ လူ​ေတွက ဇာတိရပ်ရွာမှ ရိုး​ေြမကျ​ေနထိုင်တဲ့​အ​ေလ့​က​ေန တစ်ရွာမ​ေြပာင်း​ သူ​ေကာင်း​မြဖစ် ​ေရွ့​လျား​သွား​လာ ကုန်ြက​ေတာ့​ ဘယ်ရပ်ဘယ်ရွာက ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတာ အဲသည်ကဒ်ြပား​က​ေလး​ကပဲ ​ေဖာ်ြပ​ေပး​နိုင်​ေတာ့​တာကိုး​။ သူကမှတဆင့်​ အိမ်မှာလံုြခံုစွာ သိမ်း​ဆည်း​ထား​အပ်​ေသာ အိမ်​ေထာင်စုစာရင်း​ဆိုတာကို ​ေြခရာခံနိုင်ြပီး​ အဲဒါ​ေတွအား​လံုး​ကို လူဝင်မှုြကီး​ြကပ်​ေရး​နှင့်​ ြပည်သူ့​အင်အား​ဦး​စီး​ဌာနဆိုတာြကီး​က စီမံကွပ်ကဲ ထိန်း​သိမ်း​ထား​ပါတယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​မို့​လို့​ လူတစ်​ေယာက်မှာ မှတ်ပံုတင်တစ်ခုရှိ​ေနတယ် ဆိုလို့​ရှိရင် သူဟာ ြမန်မာနိုင်ငံသား​တစ်​ေယာက်ြဖစ်တယ်ဆိုတာအြပင် သူနဲ့​ပတ်သက်တဲ့​ ဘိုင်အို​ေဒတာ အဘအမည်၊​ ​ေမွး​သက္ကရာဇ်၊​ ​ေနရပ်လိပ်စာ​ေတွကိုပါ သက်​ေသသက္ကာယ ြပနိုင်ပါတယ်။

အဲဒီအချက်အလက် စာရွက်စာတမ်း​အ​ေထာက်အထား​ တစံုတရာမရှိတဲ့​ Les Sans-papiers ​ေတွ ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ ြမန်မာြပည်မှာရှိ​ေနတာဟာ လဝကြကီး​ေတွ လက်လှမ်း​မမီလို့​၊​ အလုပ်​ေကာင်း​ေကာင်း​ မလုပ်လို့​ လံုး​ဝ (လံုး​ဝ) မဟုတ်ရ​ေပါင်ဗျာ။ ၁၀၅မိုင်ဂိတ်မှာ ဘာပစ္စည်း​လှန်ြကည့်​ြကည့်​ Made in China ​ေတွ့​ရသလိုပဲ အလံုး​စံု​ေသာ စာရွက်မဲ့​အထီး​ေလး​ေတွကို လှန်ြကည့်​ရင်လည်း​ Made in Bengale ​ေတွ့​ရမှာ မလွဲဘူး​။ အဲဒီလူ​ေတွရဲ့​ ြဖစ်တည်မှုသက်​ေသကို ဘဂင်္လား​က မ​ေပး​နိုင်ဘူး​ ြငင်း​ေနသလို ြမန်မာနိုင်ငံကလည်း​ ​ေပး​လို့​မရပါဘူး​။ ြမန်မာနိုင်ငံသား​ြဖစ်ဖို့​အတွက် ြမန်မာနိုင်ငံသား​မိဘနှစ်ပါး​က ​ေမွး​ဖွား​လာသူြဖစ်ရပါမယ်။ ဘဂင်္လား​နိုင်ငံသား​မိဘများ​က ြမန်မာြပည်မှာ​ေမွး​ဖွား​လာတိုင်း​ ြမန်မာနိုင်ငံသား​အြဖစ် အလိုအ​ေလျာက် တရား​ဝင်သွား​တဲ့​ ဥပ​ေဒမျိုး​ ြမန်မာြပည်မှာ မရှိပါဘူး​။ လူမှန်ရင် ဥက​ေပါက်တာ မဟုတ်တဲ့​အတွက် မိဘဘိုး​ဘွား​မျိုး​ရိုး​ဆိုတာ ရှိပါတယ်။ သူတို့​ဆင်း​သက်လာတဲ့​ ​ေဆွခုနစ်ဆက် မျိုး​ခုနစ်ဆက်လံုး​ဟာ ဘဂင်္လား​ကစစ်စစ်ြဖစ်ြပီး​ ​ေရတစ်စက်မှ မ​ေရာပါဘူး​။ ဒါ​ေြကာင့်​ သူတို့​တ​ေတွရဲ့​ ြဖစ်တည်မှုသက်​ေသကို ဘဂင်္လား​ကပဲ ြပန်​ေတာင်း​စရာရှိပါတယ်။

သို့​ေသာ်လည်း​ပဲ သူတို့​တ​ေတွဟာ ကာလြကာြမင့်​စွာ ြမန်မာြပည်တွင်း​မှာ ဝင်​ေရာက်​ေနထိုင်ခဲ့​ြကတဲ့​အတွက် မ​ေလး​ရှား​အစိုး​ရက အိုဗာစ​ေတး​ေတွ ဖမ်း​ြပီး​ ြပန်ပို့​သလို အတင်း​ေမာင်း​ချလို့​ မရခဲ့​ပါဘူး​။ နယ်စပ်​ေဒသတို့​မည်သည် အဲသလိုပဲ လူမျိုး​စု​ေတွ ကူး​လူး​ဝင်​ေရာက် ​ေြပာင်း​ေရွှ့​အ​ေြခချတာ ရှိြကစြမဲပဲ ဆို​ေပမယ့်​ သူတို့​အတွက်​ေတာ့​ နဂိုရှိရင်း​စွဲ ​ေဒသခံ​ေတွကို ​ေမာင်း​မထုတ်ပဲ အ​ေြခကျသွား​ေလ့​မရှိပါဘူး​။ အ​ေနြကာလို့​ ​ေသွး​ေနှာသွား​တဲ့​အခါမှာ​ေတာင် သူတို့​လူမျိုး​ထံုး​စံက ​ေတာင်​ေပါ်သား​များ​ ​ေခါင်ရည်တည်သလို တစ်အိုး​တည်ထား​မိရင် ဂဂင်္ါြမစ်​ေရ ကုန်​ေအာင်​ေရာဦး​ေတာ့​ ချဉ်ချဉ်တူး​တူး​ မူး​ကိုမူး​ရမှာ၊​ ဘယ်သူ​ေရာထား​ ငါကများ​ေဟ့​ လုပ်ြကပါတယ်။ တြခား​ဘယ်လူမျိုး​နဲ့​ ယှဉ်ယှဉ် အဲဒါက​ေတာ့​ မြငင်း​နိုင်တဲ့​အချက်ပါ။ မတူကွဲြပား​ ြခား​နား​သူ​ေတွ ြငိမ်း​ချမ်း​စွာ အတူယှဉ်တွဲ​ေနထိုင်ဖို့​ လိုအပ်တဲ့​ သည်း​ခံစိတ် (Tolerance) ဆိုတာ တစ်ဘက်တည်း​မှာ အ​ေြခတည်လို့​ မြဖစ်နိုင်ပါဘူး​။ ဝင်​ေရာက်​ေရာ​ေနှာသူ​ေရာ လက်ခံ​ေနထိုင်သူပါ တစ်ဘက်ကိုတစ်ဘက် နား​လည်မ​ေပး​လို့​ ရပါ့​မလား​။

ြပည်တွင်း​ေန တရုတ်လူမျိုး​များ​ဆိုတဲ့​သူ​ေတွအား​လံုး​ဟာ ​ေရာက်ရာအရပ်က ြမန်မာ တိုင်း​ရင်း​သား​များ​ကို ဖယ်ထုတ်စရာမလိုပဲ အ​ေစ့​ကျရာ အပင်​ေပါက် ရှင်သန်​ေလ့​ရှိြကပါတယ်။ ထိုင်း​နယ်စပ်မှာ ကျွံဝင်​ေနတဲ့​ ြမန်မာ​ေတွအား​လံုး​ဟာလည်း​ ​ေရာက်ရာအရပ်က​ေဒသခံ​ေတွနဲ့​ အဆင်​ေြပစွာ ဆက်ဆံ​ေနထိုင် လုပ်ကိုင်​ေနြကပါတယ်။ ကျွန်​ေတာ်တို့​ဘက်ကို ကျွံဝင်​ေနတဲ့​ စာရွက်မဲ့​ေတွကို​ေတာ့​ ချိုး​ချိုး​ဖဲ့​ဖဲ့​ မ​ေြပာချင်ပါဘူး​။ အမ်း​ေဆး​ရံု ဝန်ထမ်း​အိမ်ယာမှာ တစ်နှစ်ခွဲလံုး​လံုး​ ​ေနလာသခိုက် အိမ်​ေရှ့​တံခါး​က​ေလး​ေစ့​ထား​ရံုကလွဲလို့​ ဘာတံခါး​မှ ချက်ထိုး​ ​ေသာ့​ခတ်ပိတ်​ေနစရာ မလိုပါဘူး​။ တခါတ​ေလမျှ​ေလာက်​ေတာင် အ​ေပျာက်အရှ မရှိဖူး​တာ ခနခန​ေြပာလွန်း​လို့​ အြမင်ကပ်ြပီး​ ပစ္စည်း​တခုခု လာဖွက်ထား​ချင်သူ​ေတွ​ေတာင် မနည်း​လှပါဘူး​။

စစ်​ေတွက ဆရာဝန်အမျိုး​သား​ေဆာင်မှာ​ေတာ့​ လစဉ်လစဉ် သံုး​ခါထက်မနည်း​ ဝင်ဝင် အလစ်သုတ်သွား​တတ်တာ ဘယ်လိုပဲ ​ေသာ့​ခတ် ​ေသာ့​ခတ် မရပါဘူး​။ ​ေရလဲပုဆိုး​ေတာင် အြပင်မှာ လှန်း​လို့​ မရတဲ့​အရပ်ပါ။ ကွာြခား​ချက်က​ေတာ့​ သူတို့​ရှိြခင်း​ မရှိြခင်း​ တစ်ခုတည်း​ပါပဲ။ ြမန်မာနိုင်ငံတစ်နိုင်ငံလံုး​က ရဲမှုခင်း​စာရင်း​နဲ့​ ရခိုင်ြပည်နယ် တစ်ခုတည်း​မှာရှိတဲ့​ ရဲမှုခင်း​စာရင်း​ ယှဉ်ြကည့်​ပါ။ လူသတ်မုဒိန်း​ကျင့်​တဲ့​အမှု​ေတွ ဘယ်မှာ အများ​ဆံုး​လဲ ​ေတွ့​ရပါလိမ့်​မယ်။ အဲသည်လူ​ေတွအ​ေပါ်ဆက်ဆံတဲ့​ ြမန်မာလူမျိုး​ေတွရဲ့​ ဂုဏ်သိက္ခာကို ​ေစာင့်​ြကည့်​ေနမယ်ဆိုတဲ့​ မ​ေလး​ကုလား​ြကီး​ကို ရခိုင်မှာ တစ်လ​ေလာက် လာ​ေနခိုင်း​ြပီး​ သည်ကလည်း​ သူ့​သတ္တိနဲ့​ ဂုဏ်သိက္ခာကို ​ေစာင့်​ြကည့်​ချင်ပါတယ်။

လက်ရှိ ရခိုင်ြပည်နယ်မှာ ြဖစ်​ေပါ်​ေနတဲ့​ အြကမ်း​ဖက်ဆူပူလှံု​ေဆာ်မှု​ေတွကို လူမျိုး​ေရး​အဓိကရုဏ်း​အသွင် ဖန်တီး​ေနတာဟာလည်း​ အဲဒီစာရွက်မဲ့​ေတွ လက်ချက်ဆိုတာ မုန်လာဥလုပ်လို့​မရ​ေအာင် ဘူး​ေပါ်သလို ​ေပါ်​ေနပါြပီ။ အခု လူတိုင်း​ေစာင့်​ြကည့်​ေနြကတာက ဘယ်လို​ေြဖရှင်း​ြကမလဲ ဆိုတာကိုပါ။ လူဝင်မှုြကီး​ြကပ်​ေရး​စည်း​မျဉ်း​စည်း​ကမ်း​ လုပ်ထံုး​လုပ်နည်း​ ဥပ​ေဒ​ေတွကို တင်း​ြကပ်ြကမလား​။ တင်း​ြကပ်စရာမလိုပါဘူး​။ လက်ရှိဥပ​ေဒကိုက တင်း​ြကပ်ြပီး​သား​။ ဥပ​ေဒက​ေလျာ့​ရဲ​ေနတာမဟုတ်ဘူး​။ သူတို့​ကိုက အြပင်​ေရာက်​ေနတာ။ လက်ရှိြဖစ်​ေနတဲ့​ ြပဿနာဟာ ဥပ​ေဒမရှိလို့​ ြဖစ်တာ မဟုတ်ဘူး​။ ဥပ​ေဒကို မ​ေလး​စား​လို့​၊​ မလိုက်နာလို့​ြဖစ်တာ။ ဘယ်သူ​ေတွက မလိုက်နာတာလဲ။ လဝက ဦး​စီး​မှူး​ေတွလား​။ စစ်ြကည့်​လိုက်​ေလ။

တကယ်မှား​လို့​က​ေတာ့​ ြဖုတ်ထုတ်သတ် အလုပ်ခံဝံ့​တဲ့​သူချည့်​ပဲ။ သည်​ေခတ်ြကီး​ထဲမှာ အဘယ်မည်​ေသာဦး​စီး​မှူး​ကမှ မခိုင်လံု​ေသာသူကို ​ေထာင်နှုတ်ခမ်း​နင်း​ြပီး​ မှတ်ပံုတင် ထုတ်မ​ေပး​ရဲဘူး​။ ခရိုင်မှူး​ြကီး​ေတွလည်း​ ထုတ်​ေပး​ခွင့်​မရှိဘူး​။ ဘယ်သူမရှိရှိ ရှိရှိ သူတို့​ဆီမှာ ရှိ​ေနတာ​ေတာ့​ အစစ်ြကီး​မှ အစစ်ြကီး​ေတွ။ ဘာ​ေြပာမလဲ။ သို့​ေသာ်လည်း​ သို့​ေသာ်လည်း​ေပါ့​ေလ။ လူသား​ချင်း​ စာနာ​ေထာက်ထား​ေသာအား​ြဖင့်​ ခရီး​သွား​လာခွင့်​ကဒ်က​ေလး​ေတွ၊​ ရဲစခန်း​ေထာက်ခံစာက​ေလး​ေတွ၊​ ရဝတ​ေထာက်ခံစာက​ေလး​ေတွနဲ့​ ဟိုဟိုသည်သည် ယာယီအား​ြဖင့်​ သွား​လို့​လာလို့​ရ​ေနတယ်။ ဘာပဲလိုလို ရန်ကုန်လမ်း​ညွှန်ထဲမှာ အကုန်ရှိ​ေနတာဆို​ေတာ့​ ရန်ကုန်သာ​ေရာက်လို့​က​ေတာ့​ “ဘာြဖစ်ချင်လည်း​ေဟ ြဖစ်လာ​ေစမယ်​ေနာ်။ ​ေအာ်ရဲ..။” ဆိုြပီး​ နိုင်ငံကူး​လက်မှတ်ပါ အကုန်ရနိုင်​ေလတယ်။

အတုလို့​ မ​ေြပာနဲ့​။ အစစ်နဲ့​ ခွဲလို့​ကို မရလို့​ အစစ်လို့​သာ ​ေြပာလိုက်ြကပါစို့​။ မက္ကဆီကိုတို့​ အာဂျင်တီး​နား​တို့​မှာလည်း​ အဲလိုညိုး​ေြမ​ေအာက်ကမ္ဘာ​ေတွမှာ လိုချင်တာ အကုန်ရသတဲ့​။ ကိုယ့်​ဆီက​ေရွှ​ေတွ အြပင်မှာ အိုချင်သ​ေလာက်အို၊​ ြပန်ခါနီး​ေတာ့​ စာအုပ်အသစ်လုပ်လိုက်ရင် လွယ်လွယ်​ေလး​ဆိုတာ​ေတွက​ေရာ ယံုတမ်း​စကား​ေတွမို့​လား​။ ​ေြပာချင်တဲ့​ဆိုလိုရင်း​က​ေတာ့​ အဲဒါ​ေတွအား​လံုး​ ​ေအာက်လမ်း​နည်း​ေတွနဲ့​သာ ြဖစ်နိုင်တာမို့​ ဝန်ထမ်း​ေတွ လာဘ်စား​လို့​ ြဖစ်ရ​ေလတယ် လို့​ မစွပ်စွဲပဲ ဝန်ထမ်း​ေတာင် ဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာြဖစ်တဲ့​ မသမာသူ ဝိသမ​ေလာဘသမား​များ​ကသာ လုပ်​ေနတာ လို့​ ​ေတွး​မိ​ေစချင်တာပါ။

ကိုယ့်​ဘက်ကအား​နည်း​ချက်ကို သူတို့​တ​ေတွ အခွင့်​အ​ေရး​ယူ​ေလ့​ရှိတဲ့​အချိန်က​ေတာ့​ ​ေရွး​ေကာက်ပွဲလုပ်ဖို့​ မဲဆွယ်ြကတဲ့​အခါမှာ ြဖစ်ပါတယ်။ ကိုယ်စား​လှယ်​ေတွက မဲကို မှတ်ပံုတင်နဲ့​ လဲတာ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ကိုယ့်​ရဲ့​ မဲဆန္ဒနယ်ထဲက မှတ်ပံုတင်မရှိတဲ့​သူ​ေတွကို ဤရပ်ကွက်၌ အမှန်တကယ်​ေနထိုင်ပါ​ေြကာင်း​ ​ေထာက်ခံစာ အြဖူ​ေရာင်ကဒ်က​ေလး​ေတွနဲ့​ ဆန္ဒမဲ​ေပး​ခွင့်​ြပုလိုက်တဲ့​အခါ အခုအချိန်မှာ အဲသည်ကဒ်က​ေလး​ေတွက သူတို့​အတွက် အမှန်တကယ် ြပည်တွင်း​ေန မူဆလင်ဘာသာဝင်များ​ြဖစ်​ေြကာင်း​ အ​ေထာက်အထား​ြဖစ်လာြပီး​ ဘိုး​ဘိုး​ေအာင် ရှံုး​ေလာက်​ေအာင် ပွား​လာတဲ့​ အြဖူကဒ်က​ေလး​ေတွက ရပ်ကွက်နဲ့​ေတာင် မဆန့်​ေလာက်​ေအာင် ​ေမွး​ဌာ​ေနလုပ်ကုန်ြကပါတယ်။ ဒုက္ခသည်စခန်း​ေတွ ဖွင့်​လိုက်တဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ နဂိုက ​ေြကာက်လန့်​တြကား​ ထွက်​ေြပး​သွား​တယ်ဆိုတဲ့​ အဲသည်အရပ်သား​ တစ်​ေသာင်း​ဟာ တစ်သိန်း​လည်း​ြဖစ်နိုင်တယ်။

တစ်သန်း​လည်း​ ြဖစ်နိုင်တယ်။ ဘယ်​ေလာက်ရနိုင်သလဲ။ ရရင်ရသ​ေလာက် ပွား​ေအာင်လုပ်ြကပါ​ေလ​ေရာ။ အဲဒါ အခု​ေလး​တင် အ​ေရး​ေပါ်အ​ေြခအ​ေန ​ေြကြငာအြပီး​ကို ​ေြပာတာပါ။ ဦး​နု​ေခတ်ကဟာ​ေတွကို ထည့်​မ​ေြပာပါဘူး​။ စာရွက်စာတမ်း​အ​ေထာက်အထား​မဲ့​ ကျူး​ေကျာ်ဝင်​ေရာက်သူ​ေတွ ြပဿနာတစ်ခုခုြဖစ်လို့​ သူတို့​ဆီြပန်ပို့​ေလတိုင်း​ ဟိုဘက်ကဟာ​ေတွ ဝိုင်း​ဝိုင်း​အာြကတာနဲ့​ ြပန်လက်ခံလိုက်ရတဲ့​ လူဦး​ေရဟာ အြမဲ နှစ်ဆ အထက်မှာ ရှိပါတယ်။

အဲသည်လူ​ေတွဟာလည်း​ လူသား​စင်စစ်​ေတွြဖစ်လို့​ လူသား​ချင်း​စာနာ​ေထာက်ထား​ေသာအား​ြဖင့်​ ​ေနထိုင်ခွင့်​ြပုသင့်​တယ်လို့​ သူတို့​ဘက်က ပါး​စပ်က​ေလး​တင်စိုက်ြပီး​ နံမယ်​ေကာင်း​ယူသူ​ေတွ (in the expense of us) အများ​အြပား​ရှိပါတယ်။ လူသား​ချင်း​ မညှာမတာ ​ေရနစ်သူဝါး​ကူထိုး​ြပီး​ ငါ့​ဘက်ကိုတက်မလာနဲ့​လို့​ အခါခပ်သိမ်း​ြငင်း​ဆို​ေနတာ ဘဂင်္လား​နိုင်ငံသာြဖစ်ပါတယ်။ ြမန်မာ​ေတွဘက်က အြမဲြပန်လက်ခံခဲ့​ရတာချည့်​ပါပဲ။ အခုြပဿနာက ြမန်မာ​ေတွက ဘဂင်္ါလီ​ေတွကို လက်မခံတဲ့​ ြပဿနာ မဟုတ်ပါဘူး​။ ဘဂင်္ါလီ​ေတွက အင်အား​ေတာင့်​လာ​ေတာ့​ ရခိုင်​ေတွကို လက်မခံနိုင်​ေတာ့​ပဲ သူတို့​ကိုယ်ပိုင်နိုင်ငံတစ်ခု ထူ​ေထာင်ချင်တဲ့​ ြပဿနာသာြဖစ်ပါတယ်။ သည်ြပဿနာကို ​ေြပလည်​ေအာင် လွှတ်​ေတာ်အရပ်ရပ်က​ေန ြပည်သူ့​ဆန္ဒသ​ေဘာထား​ ​ေကာက်ခံြပီး​ဆံုး​ြဖတ်လည်း​ သူတို့​ဘက်က လက်ခံမှာ မဟုတ်ပါဘူး​။ ကုလသမဂ္ဂကဝင်​ေတာင်း​ပန်လည်း​ သူတို့​ဘက်က​ေတာ့​ ​ေလျှာ့​စရာ မရှိပါဘူး​။

ြမန်မာ​ေတွဘက်က​ေတာ့​ ဖွဲ့​စည်း​ပံု အ​ေြခခံဥပ​ေဒနဲ့​ အချုပ်အချာ အာဏာပိုင်ဆိုင်သူ နိုင်ငံတစ်ခုြဖစ်တာမို့​ တရား​ဥပ​ေဒနဲ့​အညီသာလျှင် သူတို့​ကို လက်ခံနိုင်ပါလိမ့်​မယ်။ ဂုဏ်သိက္ခာရှိတဲ့​ နိုင်ငံတစ်ခုအ​ေနနဲ့​ တရား​ဥပ​ေဒကိုသာ အ​ေလး​ထား​ လိုက်နာစရာရှိပါတယ်။

မှတ်ပံုတင်ရှိသူတိုင်း​ဟာ ြမန်မာနိုင်ငံသား​ြဖစ်လို့​ စစ်မှန်တယ်ဆိုရင် မုတ်ဆိတ်ဖား​ချင်သ​ေလာက်ဖား​ လက်မခံနိုင်စရာ အ​ေြကာင်း​ မရှိပါဘူး​။ ဘာစာရွက်စာတမ်း​အ​ေထာက်အထား​မှ မရှိတဲ့​သူ​ေတွကို​ေတာ့​ လွန်စွာမှပင် ြကင်နာသနား​တတ်ြပီး​၊​ လူသား​ချင်း​ စာနာ​ေထာက်ထား​တတ်သူ​ေတွ ​ေနထိုင်ရာ မ​ေလး​ရှား​တို့​၊​ အဂင်္လန်တို့​ကို မျှြပီး​ လွှတ်လိုက်ရ ​ေကာင်း​မလား​မသိပါဘူး​။ ဓါတ်ပံု​ေတွြကည့်​ြပီး​ ရှင်ဒလာလစ်စ်ကို တမ်း​တြမင်​ေယာင်​ေနသူများ​ထံလည်း​ အလည်အပတ် ပို့​လိုက်ချင်ပါတယ်။ တကယ်​ေတာ့​ လူတစ်ဦး​တစ်​ေယာက်ရဲ့​ အခွင့်​အ​ေရး​ဆိုတာဟာ အြခား​သူတစ်ဦး​တစ်​ေယာက်ရဲ့​ အခွင့်​အ​ေရး​ကို မထိခိုက်သ​ေရွ့​အထိသာ တရား​ဥပ​ေဒနဲ့​ညီပါတယ်။ သူ့​အခွင့်​အ​ေရး​အတွက် တစ်စံုတစ်​ေယာက်ကို ထိခိုက်နစ်နာ​ေစမယ်ဆိုရင် မျှတတဲ့​ဆံုး​ြဖတ်မှုတစ်ခု လိုအပ်ပါတယ်။

ရိုဟင်ဂျာ အမည်ခံ ဘဂင်္ါလီသား​ေတွရဲ့​ အခွင့်​အ​ေရး​ဟာ ြမန်မာ​ေတွ ရခိုင်​ေတွကိုသာ နစ်နာ​ေစတာမို့​ ​ေပး​သင့်​တယ် လို့​ြမင်ရင် ခင်ဗျား​ကိုယ်ထဲက ြမန်မာ​ေသွး​ေတွကို အရင် ​ေဖာက်ထုတ်ပစ်လိုက်ပါဦး​။ လူရယ်လို့​ြဖစ်လာတဲ့​အခါ အ​ေရး​ြကီး​ရင် ​ေသွး​နီး​ြကတာ ဓမ္မတာပါ။ ​ေသွး​နည်း​ေနတယ်၊​ ​ေသွး​ေြကာင်​ေနတယ် လို့​ သမိုင်း​တင်ခံရရင် ရာဇဝင်ရိုင်း​တယ် လို့​ ​ေခါ်ပါတယ်။ ဘယ်အြငင်း​ပွား​မှု ပဋိပက္ခမျိုး​မှာမဆို အချိန်တရား​သူြကီး​ဟာ အ​ေြဖတစ်ခုခု​ေတာ့​ ထုတ်​ေပး​စြမဲပါပဲ။ အခိုက်အတန့်​ေလး​ မကွဲြပား​တာနဲ့​ ဖား​နဲ့​ငါး​ကို ဗူး​လံုး​နား​မထွင်း​ ြဖစ်​ေန​ေသး​တယ်ဆိုရင် ဆက်လက်ရှုစား​ြကပါကုန်။ သား​သား​က​ေတာ့​ ဗန္ဓုလ​ေသွး​အစစ်ြဖစ်ပါတယ်။

“အာဇာနည်ဗုဒ္ဓဘာသာ အမျိုး​သား​တိုင်း​ြပည်။
ရာဇဝင်ထံုး​တမ်း​စဉ်လာ ထွန်း​ေတာက်ခဲ့​ေပ။
ပိုင်ဆိုင်သူ ဘိုး​ဘွား​ဘီဘင် တို့​အ​ေမွ တို့​ြပည် တို့​ေြမ။”

Read More

“အရူး​စကား​”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

“ချစ်​ေစလို ခံတွင်း​လက်​ေလး​သစ်၊​ မုန်း​ေစလို ခံတွင်း​လက်​ေလး​သစ်” လို့​ ဆိုြကသဗျ။ လူဆိုတာ သူများ​က ကိုယ့်​အ​ေပါ် ချစ်​ေအာင် ခင်​ေအာင် ​ေြပာ​ေတာ့​လည်း​ ​ေဟာဒီပါး​စပ်ြကီး​ပဲ။ မုန်း​ေအာင် နာ​ေအာင် ​ေြပာြပန်​ေတာ့​လည်း​ အဲဒီပါး​စပ်ြကီး​ပါပဲခင်ဗျာ။ ​ေြပာမိတဲ့​စကား​တစ်ခွန်း​တည်း​မှာကိုပဲ အချိန််အခါ ​ေနရာ​ေဒသ ပုဂ္ဂိုလ် သတ္တဝါအလိုက် ချစ်တဲ့​သူကချစ်၊​ မုန်း​တဲ့​သူကမုန်း​၊​ ဘယ့်​နှယ်မှ မ​ေနတဲ့​သူလည်း​ ရှိ​ေပလိမ့်​ဦး​မယ်။ ဆိတ်ဆိတ်​ေန ​ေထာင်တန် ဆို​ေတာ့​ ဘာမှ မ​ေြပာပဲ ပါး​စပ်ြကီး​ပိတ်လို့​ ​ေရငံု​ေနနိုင်ရင်​ေတာ့​ အ​ေကာင်း​ဆံုး​ေပါ့​ဗျာ။ မ​ေနနိုင်လို့​ ​ေြပာမိြပီဆိုရင်​ေတာ့​ မ​ေနာကံက​ေန ဝဇီကံကို​ေြမာက်သွား​ေရာ။

ကိုယ့်​ရဲ့​ ဝဇီကံဟာ တဘက်သား​ ​ေသာတနား​က​ေန ​ေယာနိ​ေသာမနသီကာယ မြဖစ်တဲ့​အခါ ကာယကံ​ေြမာက်လာ​ေစဖို့​က သိပ်မခက်​ေတာ့​ဘူး​။ စိတ်လိုက်ရင် မာန်ပါလာတယ် လို့​ ဆိုြကတာကိုး​။ စကား​စကား​ ​ေြပာပါများ​လို့​ စကား​ထဲက ဇာတိြပလာတဲ့​အခါကျ​ေတာ့​လည်း​ ကိုယ့်​ေအာက်ဖဲြကီး​ လူသိကုန်လို့​ “မှိုချဉ်လိုဟိတ်ြကီး​ နဲ့​ ဇီး​ြဖူသီး​သနပ်ပါလား​ကွယ်ရို့​။” ဆိုြပီး​ ကိုယ်အဖိုး​မတန်တာ အထုပ်​ေြဖြပသလို ရှိပါလိမ့်​မယ်။ ဘယ်သူ့​များ​ ​ေစာင်း​ေြပာ​ေနပါလိမ့်​လို့​ သံသယ​ေတွ မဝင်နဲ့​ေနာ်။ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ် ဆံုး​မ​ေနတာပါဗျ။

​ေတာ​ေြပာ​ေတာင်​ေြပာ စကား​ေရာ​ေဖာ​ေရာနဲ့​ ြမို့​ေမတ္တာခံယူ​ေနလိုက်တာ။ သိ​ေဟာင်း​ကျွမ်း​ေဟာင်း​များ​က​ေတာင် မ​ေနနိုင်လို့​ “အသက်လည်း​ ြကီး​ပါြပီ။ အ​ေနှာင့်​အသွား​မလွတ်တဲ့​ အ​ေြပာ​ေတွ ​ေလျှာ့​ပါဦး​။” လို့​ သတိ​ေပး​ရ။ အင်တာနက်နဲ့​ မပတ်သက်တဲ့​ ​ေမွး​သမိခင်ကလည်း​ လူ​ေြပာသူ​ေြပာများ​ေတာ့​ စိတ်​ေတွပူြပီး​ “အဲဒါ​ေတွ မ​ေရး​ပါနဲ့​ေတာ့​။” လို့​ လှမ်း​ြပီး​ တား​ရဆီး​ရ။ ​ေဈး​လယ်​ေခါင်ကအရူး​ ပါး​စပ်ဆိုင်း​က​ေလး​နဲ့​က​ေနသလို က​ေလး​ေတွြပံု၊​ ​ေခွး​ေတွအံုဆို ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ်​ေတာ့​ ​ေရွှမန်း​တင်​ေမာင်​ေလာက် စိတ်ြကီး​ဝင်​ေနမိတာပ။ ​ေသ​ေသချာချာ စဉ်း​စား​ြကည့်​ေတာ့​ ခု​ေလာက်ရှိ ဘယ်​ေလာက်​ေတာင် လူမုန်း​များ​ေနြပီလဲဆိုတာ မခန့်​မှန်း​တတ်​ေတာ့​ဘူး​။ ပ​ေဝသဏီကတည်း​က ြပည့်​ေနတဲ့​ မိတ် ၅၀၀၀ ဟာ ​ေတာ်ြကာရင်း​ ​ေလျာ့​သွား​လို့​ ထပ်​ေဆာင်း​လိုက်ရရင်း​ဆို​ေတာ့​ ငယ်စာရင်း​ ဖျက်သွား​တဲ့​သူ​ေတွလည်း​ နည်း​ေတာ့​ မနည်း​ေလာက်ဘူး​ လို့​ ရိပ်မိပါတယ်။

အဲဒီ​ေဖ့​စ်ဘုတ်ြကီး​ကလည်း​ တို​ေရရှား​ေရ ရှိလိုက်ပံုများ​နှယ်။ သူငယ်ချင်း​ေတာင် ကန့်​သတ်ထား​ရတယ်လို့​။ တကယ်ဆို မိတ် ၅၀၀၀ ခွင့်​ြပုရင် ရန် ၅၀၀၀ လည်း​ ခွင့်​ြပုသင့်​တာ​ေပါ့​။ လူဆိုတာ ဘယ်​ေသာအခါမှ မိတ်​ေဆွချည့်​ပဲ မရှိနိုင်ဘူး​ဆိုတာ မသိဘူး​လား​။ ကိုယ့်​အတွက်က​ေတာ့​ မိတ် ၅၀၀၀၊​ ရန် ၅၀၀၀ ထက် မ​ေလာက်မငှြဖစ်စရာ ပရိသတ်လူထုြကီး​ ရှိ​ေသး​သဗျ။ ​ေသာက်ညင်ကပ်သူများ​ဆိုြပီး​ စာရင်း​ြပုစု ဆန္ဒမဲ​ေကာက်ခံရင် အိုဘား​မား​ြကီး​ကို​ေတာင် အနိုင်ရဦး​မလား​ မသိ။ သူများ​အြမင်ကပ်ချင်စဖွယ် ​ေြပာတတ်ဆိုတတ်တာဟာ ငယ်ငယ်ကတည်း​က ဝါသနာဘာဂီ ဆက်တိုင်း​မီလာတာ​ေလ။ သည်က​ေန့​ဖဲနိုင်ထား​ရင် ​ေနာက်တ​ေန့​ အဝတ်သစ်အစား​သစ်​ေတွနဲ့​ ရှံုး​တဲ့​သူငယ်ချင်း​ေတွ​ေရှ့​ မြမင်ြမင်​ေအာင်ြပြပီး​ “အဲဒါ ဖဲနိုင်တဲ့​ ပိုက်ဆံနဲ့​ ဝယ်ထား​တာ။” လို့​ ​ေခါင်း​က​ေလး​တ​ေမာ့​ေမာ့​ ​ေြပာတတ်တယ်။

“ဒီပလက်တီနမ်ဆွဲြကိုး​က ဒယ်ဒီ​ေပး​ထား​တာ။” လို့​ ြကွား​စရာ မရှိ​ေပမယ့်​ ဘာ​ေလး​လုပ်လုပ် လူ​ေြပာစရာြဖစ်​ေအာင်လုပ်ြပီး​ ကိုယ်ကပဲဦး​ေအာင် “အတင်း​ေြပာတဲ့​ သူ​ေတွကလည်း​ မနည်း​ဘူး​။ ကဲ..။” လို့​ ြပံုး​ြဖဲြဖဲနဲ့​ မ​ေကျနပ်ချင်​ေယာင်​ေဆာင်တတ်​ေသး​တယ်။ နည်း​နည်း​ပါး​ပါး​များ​ ​ေြမှာက်ပင့်​မ​ေပး​လိုက်နဲ့​။ “ဟုတ်တယ်။ ဟုတ်တယ်။ ကိုယ့်​ဘာကိုယ်လည်း​သိတယ်။ သူများ​ေတွလည်း​ ​ေြပာတယ်​ေလ။” လို့​ ​ေမတ္တာပျက်​ေအာင်လည်း​ ​ေြပာတတ်ပ။

ခု​ေတာ့​ ဟိုလူ​ေြပာ သည်လူ​ေြပာနဲ့​မို့​ စိတ်​ေတွ​ေလျှာ့​ြပီး​ ​ေြပာမှား​ဆိုမှား​ရှိသမျှ လွန်တာရှိရင် ဝန္တာမိပါ လို့​ ​ေတာင်း​ပန်ရန်အလို့​ငှာ နှုတ်ကျွံသမှု အစုစုတို့​ကို အနုလံု ပဋိလံု ြခံုငံုြကည့်​တယ်ဗျ။ ငါ​ေြပာသမျှ အမှန်​ေတွချည့်​ပဲ လို့​လည်း​ ငါတ​ေကာ​ေကာ မ​ေကာလိုပါဘူး​။ ဟုတ်​ေတာ့​ဟုတ်တယ်​ေလ။ ဒါ​ေပမယ့်​ မ​ေြပာသင့်​ဘူး​ေပါ့​ ဆိုတာလည်း​ လက်ခံပါတယ်။ ဒါ​ေပသိ တစ်စံုတစ်​ေယာက်​ေသာသူ၊​ တစ်သင်း​တစ်ဖွဲ့​ေသာ အစုအ​ေဝး​တို့​ကို တိုက်ခိုက်ချိုး​ဖဲ့​ ထိခိုက်ပုတ်ခတ်ြပီး​ေြပာဖို့​ရာ​ေတာ့​ ဘယ်တုန်း​ကမှ မရည်ရွယ်ပါဘူး​ခင်ဗျ။ အမှတ်မထင် အ​ေနှာင့်​အသွား​မလွတ်တာ ြဖစ်ပါလိမ့်​မယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​မို့​လို့​ က​ေလး​စကား​ အရူး​စကား​၊​ မှန်ချင်လည်း​မှန်၊​ မှား​ချင်လည်း​မှား​ပါလိမ့်​မယ်။ ​ေဘွယူလို့​ ရမှာ​ေတာ့​ ဟုတ်​ေလာက်ဘူး​ရယ်​ေနာ့​။ ရူး​သလို ​ေပါသလိုနဲ့​ ​ေလျှာချ​ေလတယ်​ေတာ့​ မထင်ပါနဲ့​။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ သည်လိုလူ သည်လိုစကား​မျိုး​ဆိုတာ ဘယ်​ေခတ်မှာမဆို ရှိခဲ့​တယ်။ ရှိဖို့​လည်း​ လိုတယ် လို့​ ​ေြပာြပချင်ပါတယ်။

ရှိတ်စပီး​ယား​ရဲ့​ ြပဇာတ်​ေတွထဲမှာြဖစ်ြဖစ်၊​ လီယို​ေတာ်စတွိုင်း​ရဲ့​ ဝတ္ထု​ေတွမှာပဲြဖစ်ြဖစ် မင်း​ပါး​ခစား​ မူး​မတ်များ​အလယ်မှာ အရူး​ေတာ်ြကီး​လို့​ေခါ်တဲ့​ အဆီအ​ေငါ်မတည့်​မှု​ေတွကို ရယ်ကာ​ေမာကာ ​ေသာကာ​ေထ့​ကာနဲ့​ ​ေရွှနား​ေတာ်သွင်း​ေပး​ရတဲ့​သူ​ေတွ ရှိတယ်လို့​ ဖတ်ခဲ့​ဖူး​ပါတယ်။ အဂင်္လိပ်လိုဆိုရင်​ေတာ့​ Clown လို့​ေခါ်မလား​မသိဘူး​။ ​ေပါ​ေြကာင်​ေြကာင် ကျပ်မြပည့်​တြပည့်​မို့​ ထင်ရာ​ေြပာပါ​ေပတယ် လို့​ ​ေြပာသမျှဆိုသမျှတို့​ကို ခွင့်​လွှတ်ရယ်​ေမာြပီး​ အြပစ်​ေတာ်ယူ​ေလ့​မရှိပါဘူး​။ သို့​ေသာ်လည်း​ အရူး​ေတာ်ြကီး​များ​ဟာ ငါ့​ဖမ်း​လို့​ မရဘူး​ကွဆိုြပီး​ အလကား​ေန သူများ​လိုက်ရှို့​ေန၊​ ​ေညှာ်​ေနတဲ့​သူ​ေတွ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ သူတို့​ကမှ အ​ေြပာအဆို ပိုြပီး​သတိထား​ ဂရုတစိုက်ရှိြကပါတယ်။ ​ေြပာချင်တဲ့​စကား​မျိုး​ကိုလည်း​ ဘယ်​ေသာအခါမှ လူသာမာန်​ေတွလို တိုက်ရိုက် ဒဲ့​မ​ေြပာဘူး​။

ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ်သာ ​ေတွး​ယူ​ေစပါသတဲ့​။ “အဂင်္ါနံနဲ့​စတဲ့​ နံမယ်​ေလး​လံုး​အဆို​ေတာ်က​ေလး​ဟာ ဗုဒ္ဓဟူး​နံနဲ့​စတဲ့​ မင်း​သမီး​က​ေလး​ရဲ့​ စ​ေနနံနှစ်ဘက် (နား​ထင်) ကို ​ေမွှး​ေမွှး​ေပး​ပါသတဲ့​” ဆိုတာမျိုး​ ​ေစာင်း​ေြပာ​ေြမာင်း​ေြပာ အတင်း​အဖျင်း​ေတာ့​ ဘယ်ဟုတ်မလဲ။ ကိုယ့်​ဆဲသွား​လို့​ေတာင် ဆဲမှန်း​မသိပဲ ြပံုး​တံုး​တံုး​ြဖစ်ကျန်​ေစတဲ့​ အ​ေြပာမျိုး​ကို ​ေနာက်​ေတာ့​မှ “​ေအာင်မယ် ဒင်း​ကများ​ ငါ့​ကို..။” ဆိုတာမျိုး​ြဖစ်​ေအာင် ​ေြပာတတ်ပါတယ်။ အများ​အား​ြဖင့်​ေတာ့​ သဘင်သည်​ေတွ ြဖစ်တတ်ြပီး​ ြပင်သစ်မှာဆိုရင်​ေတာ့​ Molière လို ြပဇာတ်ဆရာမျိုး​ပါ။

ြမန်မာရာဇဝင်ထဲမှာလည်း​ အဲလိုအား​ကျ​ေလာက်စရာ ပုဂ္ဂိုလ်​ေတွ မရှိခဲ့​ဘူး​လား​ဆိုရင် အမတ်ြကီး​ ဦး​ေပါ်ဦး​ကို နမူနာြပပါမယ်။ “ဟဲ့​ ​ေပါ်ဦး​။ သူ့​ချည့်​သာ​ေလာ။” လို့​ ​ေမး​ရင်လည်း​ “ဆား​နှင့်​ပါဘုရား​။” လို့​ သတိမချွတ် မှတ်မှတ်သား​သား​ရှိတယ်။ ရှင်ဘုရင် စိတ်ဆိုး​သွား​ရင်လည်း​ ​ေနာက်တ​ေန့​မနက် အိမ်​ေတာ်တံခါး​ဝက​ေန ကိုယ်​ေတာ်​ေတာထွက်ရင် အဆင်သင့်​လိုက်မလို့​ ဆိုြပီး​ ရယ်​ေအာင်​ေမာ​ေအာင် ြပန်​ေချာ့​တတ်တယ်။ ရှင်ဘုရင်လုပ်သူက ​ေဆွ​ေတာ်မျိုး​ေတာ်​ေတွဆီက လယ်ယာ​ေြမ​ေတွ မတရား​သိမ်း​ယူမိတဲ့​အခါ သူကိုယ်တိုင် ခံုဖွဲ့​လို့​ “အမရပူရ နန်း​ညိုြမဝယ် များ​လှ​ေြခွ​ေရွ စံပါယ်​ေနသူ လူ​ေမွှြကီး​ထိပ်တင်ဝိုင်း​ သိ​ေစရန်” လို့​ေခါင်း​စဉ်တပ်ြပီး​ တရား​ရံုး​ဆင့်​ဆိုစာပို့​ေပး​ေလတယ်။ ဘိုး​ေတာ်မင်း​တရား​ြကီး​ ကိုယ်တိုင်က “​ေပါ်ဦး​စကား​များ​ ​ေဘွယူလို့​ဟယ်..။” ဆို ​ေဘး​မဲ့​ေပး​ေတာ်မူထား​ရပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ဦး​ေပါ်ဦး​ တွန်း​လိုက် ချွန်လိုက်လို့​ ဘယ်အမတ်​ေတာ့​ြဖင့်​ ဒုက္ခ​ေရာက်သွား​ရ​ေလတယ် လို့​ တစ်​ေယာက်​ေတာင် မြကား​ဖူး​ခဲ့​ပါဘူး​။ (သူများ​ေတွကသာ သူ့​ကို ချွန်ြကတွန်း​ြကတာ)။

​ေအာင်မယ် သူ့​ကိုယ်သူများ​ အမတ်ြကီး​ ဦး​ေပါ်ဦး​နဲ့​နှိုင်း​လို့​ မတန်မရာ လို့​ဆိုရင် မဟုတ်ရ​ေပါင်ဗျာ။ ကျုပ်က အရူး​ေနရာကပဲ ​ေနပါ့​မယ်။ ခင်ဗျား​တို့​သာ ရှင်ဘုရင် လုပ်​ေတာ်မူြကပါ။ ​ေြပာသမျှဆိုသမျှ သည်း​ခံခွင့်​လွှတ်​ေပး​တယ်ဆိုရင် ြပီး​တာပဲ။ အရူး​စကား​ အနှမ်း​စကား​ဆိုတာ ဟုတ်တာ​ေတွလည်း​ ပါချင်ပါ​ေပလိမ့်​မယ်။ မဟုတ်တာ​ေတွလည်း​ ရှိတဲ့​အခါရှိမယ်။ မဟုတ်​ေသာ်ရှိ ဟုတ်​ေသာ်ရှိ၊​ သိဖို့​ြကား​ဖို့​ေတာ့​ ​ေကာင်း​ပါတယ်။ ​ေပါ်ကုန်တယ်ထင်ရင်လည်း​ လံု​ေအာင်ြပင်ထိုင်လိုက်ဖို့​သာ ရှိတာပဲ။ အရူး​နဲ့​ဘက် ရန်ြဖစ်၊​ အရူး​စကား​ ​ေဘွယူ​ေနရင်​ေတာ့​ လူြကီး​သိက္ခာကျရံုပဲ ရှိ​ေတာ့​မ​ေပါ့​။

ဒီကလည်း​ အရူး​ အရူး​နဲ့​ အိမ်ဦး​ချီး​ပါ မြပုတတ်ပါဘူး​။ ကိုယ့်​ေနရာကိုယ် သိပါတယ်။ အလုပ်ထဲမှာလည်း​ အခုလို ကျပ်မြပည့်​တဲ့​စကား​ေတွ​ေြပာဆိုြပီး​ ​ေပါက်ပန်း​ေဈး​ ထင်ရာစိုင်း​ေနလို့​ ဘယ်ြဖစ်ပါ့​မလဲ။ အတည်အတံ့​ ​ေြပာရတဲ့​ေနရာကျ​ေတာ့​လည်း​ ရုပ်တည်ြကီး​နဲ့​ မုန့်​တီစား​ရတာ​ေပါ့​။ ကိုယ့်​အရာ မဟုတ်တဲ့​ ​ေနရာများ​ကျ​ေတာ့​လည်း​ ဘာသိဘာသာ​ေနရတာ​ေပါ့​။ ဘူတန်က ြပန်လာကာစတုန်း​က အဲဒီမှာ အလုပ်လုပ်တဲ့​ ြမန်မာဆရာဝန်​ေတွအ​ေြကာင်း​ကို ​ေဆွး​ေနွး​ချင်လို့​ ဘီဘီစီက ဖုန်း​နဲ့​ အင်တာဗျူး​ခွင့်​ ​ေတာင်း​ဖူး​တယ်ခင်ဗျ။ ဒါမျိုး​ကျ ဒီက အရူး​ပါး​က ​ေရှာင်ရတာ​ေပါ့​ဗျာ။ ကျွန်​ေတာ့်​ကို အဲဒီ​ေနရာက​ေန မီဒီယာ​ေတွ အလယ်မှာ ​ေြပာ​ေရး​ဆိုခွင့်​ ဘယ်သူက ​ေပး​ထား​လို့​တုန်း​။ ​ေဖ့​စ်ဘုတ်စာမျက်နှာ​ေပါ်မှာ ​ေရး​ချင်တာ​ေတွ ​ေရး​တာက ပုဂ္ဂလိက အ​ေတွး​အြမင်​ေလ။ ကိုယ်ကလွဲရင် ဘယ်သူ့​ကိုမှ ကိုယ်စား​မြပုဘူး​။ ကိုယ့်​အြပင် ကိုယ့်​မိသား​စုရဲ့​သ​ေဘာထား​ကို တင်ြပချင်တယ်ဆိုရင်​ေတာင် အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ မိန်း​မခွင့်​ြပုချက် လိုလာြပီဗျ။ မိသား​စုဝင်တစ်ဦး​ချင်း​စီမှာ သူ့​ကိုယ်ပိုင်သ​ေဘာထား​နဲ့​သူ ရှိရမှာ​ေပါ့​။

“ဟင့်​အင်း​ ဟင့်​အင်း​။ ဒါမျိုး​ေတာ့​ လုပ်ရဲဘူး​။ ​ေြကာက်တယ်။ အိမ်​ေရာက်ရင် မိန်း​မအရိုက်ခံရမှာ။” ဆိုတာမျိုး​ တြခား​လူရဲ့​စိတ်ကို ကိုယ်က အသိဆံုး​ြဖစ်​ေပမယ့်​ သူ့​ကိုယ်စား​ကိုယ်က ​ေြပာချင်တယ်ဆိုရင် သူ့​သ​ေဘာတူခွင့်​ြပုချက်အရသာ ြဖစ်သင့်​တယ်။ (မိန်း​မ​ေြကာက်တယ်ဆိုတဲ့​သူ​ေတွထက်ကို ပို​ေြကာက်​ေနရပံုပဲ)။ ဒါ​ေြကာင့်​မို့​လို့​ ကိုယ်က အရူး​အနှမ်း​ပီပီ အရူး​စကား​ကိုပဲ ​ေြပာပါတယ်။ အရူး​ပါး​စပ်က နတ်စကား​ထွက်ရ​ေအာင် ကိုယ်​ေတာ်​ေလး​ ​ေကာက်ထား​တဲ့​သူမှ မဟုတ်တာ။

အရူး​က အရူး​ေနရာမှာ ​ေန​ေပမယ့်​ အ​ေကာင်း​ေတွက အ​ေကာင်း​ေနရာမှာ မ​ေနပဲ အရူး​ေနရာ လာလာလုြကတဲ့​အခါမှာ အရူး​လည်း​ စိတ်ညစ်မိပါတယ်။ အရူး​စကား​ထဲမှာ ပုဂ္ဂိုလ်​ေရး​ ပါခဲပါတယ်။ အဆီအ​ေငါ်မတည့်​တဲ့​ ြဖစ်​ေြကာင်း​ကုန်စင်က အဓိကပါ။ အ​ေကာင်း​ြကီး​ေတွက​ေတာ့​ ပုဂ္ဂိုလ်​ေရး​တိုက်ခိုက်လိုမှုနဲ့​ သတင်း​စာ​ေတွမှာ အရူး​ပါး​စပ်က​ေတာင် မထွက်ရဲတဲ့​စကား​မျိုး​ေတွကို ြမိန်​ေရရှက်​ေရ ​ေြပာ​ေနတာ အံ့​ဩဘနန်း​ြကား​လိုက်မိပါတယ်။ ဒါမျိုး​ကျ​ေတာ့​ အဲဒီလူ​ေတွကို “မုန်း​လွန်း​လို့​ ချီး​နဲ့​ငံု​ေထွး​ဖို့​ ြကိုး​စား​ေနပါလား​” လို့​ ြမင်မိပါတယ်။ သူများ​ကို မ​ေထွး​ခင် အဲသဟာြကီး​ေတွကို ကိုယ်က အရင် ငံုလိုက်ရတယ် လို့​ ဘာလို့​များ​ မ​ေတွး​မိြကပါလိမ့်​။ ဒီစကား​မျိုး​ကို အရူး​ပါး​စပ်က​ေြပာရင်​ေတာ့​ “သည်အ​ေကာင် ရူး​ေနလို့​ပဲ” လို့​ လူတိုင်း​ နား​လည်မှာြဖစ်​ေပမယ့်​ နိုင်ငံ​ေတာ်ကို၊​ ဝန်ြကီး​ဌာနကို ကိုယ်စား​ြပုတဲ့​ အြကီး​အကဲြကီး​များ​က ဂျာနယ်သတင်း​ေထာက်​ေတွကို ကွမ်း​စကား​၊​ လက်ဘက်စကား​ မဟုတ်ပဲ တရား​ဝင်​ေြဖြကား​ေြပာဆို​ေနတာ အံ့​ဩလို့​ မဆံုး​ပါဘူး​။

ဥပမာအား​ြဖင့်​ ​ေြပာရရင်​ေတာ့​ တခါတုန်း​က ြပည်ပသံတမန်ြကီး​တစ်ဦး​ဟာ သတင်း​စာရှင်း​လင်း​ပွဲတစ်ခုမှာ “ညြကီး​မင်း​ြကီး​ ြခံထဲ​ေရကူး​ဝင်တာဟာ သူချိန်း​ထား​တဲ့​ ရည်း​စား​မို့​လို့​ ြဖစ်မှာ​ေပါ့​။” လို့​ လက်လွတ်စပယ် ​ေြဖသွား​ဖူး​ပါတယ်။ (ခပ်​ေဝး​ေဝး​က ဥပမာပဲ ြပန်​ေကာက်တာ​ေပါ့​ေနာ်။ သား​သား​ေြကာက်​ေြကာက်)။

သံတမန်ဆိုတာ တိုင်း​ြပည်ကို ကိုယ်စား​ြပုပါတယ်။ တိုင်း​ြပည်က သူ့​ကို ကိုယ်စား​မြပုပါဘူး​။ အြဖစ်အပျက်တစ်ခု အြခင်း​အရာတစ်ခုကို တိုင်း​ြပည်ရဲ့​ သ​ေဘာထား​ရပ်တည်ချက် မပါပဲ သူ့​ရဲ့​ပုဂ္ဂလိက အြမင်ကို တင်ြပခွင့်​ မရှိပါဘူး​။ ဒီ့​ထက်ဆိုး​တဲ့​အြဖစ်က​ေတာ့​ သူနစ်နာ​ေစလိုလို့​ ​ေြပာလိုက်တဲ့​စကား​ဟာ ဘယ်သူ့​သိက္ခာကို ထိခိုက်နစ်နာ​ေစတယ် ဆိုတာကို နည်း​နည်း​ေလး​မှ ​ေတွး​မိပံုမ​ေပါ်ပါဘူး​။ နင်တို့​နိုင်ငံမှာ ဒီလိုလူမျိုး​ေတွ ဒီ​ေနရာမျိုး​ထား​သကိုး​လို့​ အထင်ခံရရင် သူ့​အစား​ အရူး​ေတာင် ရှက်လွန်း​လို့​ လဲ​ေသချင်ပါတယ်။ ကိုယ်နှစ်ြပား​မတန် မဲ့​ကာရွဲ့​ကာ​ေြပာ​ေနသူက နိုင်ငံတကာအသိုင်း​အဝိုင်း​မှာ ​ေဆွး​ေနွး​နှီး​ေနှာ​ေနသူ​ေတွနဲ့​ သူ့​လိုမျိုး​ ဓါတ်ပံုတွဲရိုက်ချင်ပါတယ်ဆိုရင်​ေတာင် မဒမ်တူး​ေဆာ့​မှာပဲ ရမယ် မဟုတ်ဘူး​လား​။ ဘာမှ မ​ေြပာပဲ​ေနတာကမှ “သူ မ​ေြပာချင်လို့​ေနမှာ​ေပါ့​” လို့​ ထင်ရံုအြပင် သိက္ခာမကျဘူး​ေလ။

တချို့​တ​ေလကျ​ေတာ့​ အရူး​က ဉာဏ်မမီတာလား​။ သူတို့​က ဉာဏ်မမီတာလား​ေတာင် မသိ​ေတာ့​ဘူး​။ ဘာ​ေြပာ​ေနမှန်း​မသိပဲ သူတို့​ထင်တာ ​ေြပာချင်တာ​ေတွကို အထအန​ေကာက်ြပီး​ စွတ်ရွတ်​ေြပာသွား​ြကပါတယ်။ ြပန်ရှင်း​ြပလည်း​ မရ။ “အို ဘာမှ လာ​ေြပာမ​ေနနဲ့​။ ဒါဟာ ဒါပဲ။ ဒီလိုပဲ။ ဒီအတိုင်း​ပဲ။” လို့​ ဆွဲချ​ေရာ၊​ သက်​ေသ​ေရာ၊​ တရား​သူြကီး​ေရာ၊​ ဂျူရီပါ သူတစ်​ေယာက်တည်း​လုပ်ြပီး​ ကိုယ့်​ကို​ေတာ့​ စီရင်ချက်ပါချြပီး​သား​ တရား​ခံ​ေနရာမှာထား​ပါတယ်။ (ကွက်စိပ်များ​ ​ေဟာသလား​မှတ်ရတယ်)။ ငယ်ငယ်တုန်း​က သမိုင်း​ဆရာမတစ်​ေယာက်ဟာ အတန်း​ထဲမှာ သူက သမိန်​ေပါသွပ်ကာတွန်း​ေတွကို အား​ြကီး​မုန်း​တာပဲ လို့​ ​ေြပာပါတယ်။ ဘာြဖစ်လို့​လဲဆို​ေတာ့​ သမိန်ဆိုတာ မွန်သူရဲ​ေကာင်း​ေတွကို ​ေပး​တဲ့​နံမယ်။ အဲဒါကို ​ေပါသွပ် လို့​တပ်ြပီး​ ကာတွန်း​ဆွဲ​ေတာ့​ မွန်ရာဇဝင်ထဲက သူရဲ​ေကာင်း​ေတွကို ​ေသး​သိမ်​ေစတယ်။ တိုင်း​ရင်း​သား​ စည်း​လံုး​ညီညွတ်မှုကို ြပိုကွဲ​ေစတယ် တဲ့​။ ြမတ်စွာဘုရား​ ပုဒ်မြကီး​ေတွက ြကီး​ချက်နှယ်။

“တီချယ် ဘယ်နှစ်အုပ် ဖတ်ဖူး​သတုန်း​” လို့​ေမး​ေတာ့​ “အြမင်ကပ်လို့​ ဖတ်ကို မဖတ်တာ” လို့​ဆိုတယ်။ ​ေအာင်မယ်​ေလး​ ရယ်ချင်လိုက်တာ ဖတ်ဖတ်​ေမာ၊​ ရင်ဘတ်​ေနာက်က​ေကျာပဲ။ ကိုယ်​ေတွြဖင့်​ “ဘူး​တွား​ဟား​ဟား​” တို့​၊​ “ရယ်ရတယ်​ေတာ့​ ြဗဲ” တို့​၊​ “​ေသြပီဆရာ တိန်” တို့​၊​ “​ေမွး​ေမ​ေလ့​” တို့​ကို စွဲလန်း​လွန်း​လို့​။ သမိန်​ေပါသွပ်တင်မကပါဘူး​။ ရှင်ဂွမ်း​ဂွိ၊​ ဒယ်ဒီဦး​အာလူး​၊​ အာတာလွတ်ြမို့​စား​ြကီး​ ကိုကိုထင်ရာစိုင်း​၊​ ​ေဆး​ဆရာဦး​တုတ်ြကီး​၊​ အလကား​ေကျာ်စွာ၊​ ကို​ေပတရာ၊​ ​ေညာင်ရမ်း​ဂွတိုပါမကျန်၊​ ​ေဆွမျိုး​ရင်း​ချာ​ေတွလိုကို မှတ်မိ​ေနတာ။ သူက​ေတာ့​ သမိန်​ေပါသွပ် ​ေလး​လံုး​ဖတ်ြပီး​ မုန်း​တယ် မုန်း​တယ် မုန်း​တယ် အ​ေြမှာက်တစ်သိန်း​နဲ့​ ရပ်သွား​ေတာ့​ ဦး​ဝဏ္ဏ​ေပး​တဲ့​အရသာ​ေတွကို ဘယ်မှာ ခံစား​တတ်ပါ့​မလဲ။

အရပ်ထဲမှာ ​ေြပာ​ေလ့​ရှိြကတာက​ေတာ့​ အရူး​ဆယ်ခွန်း​ေြပာ တစ်ခွန်း​မှန်တတ်သတဲ့​။ ဒီကအရူး​စကား​ေတွက​ေတာ့​ မှား​တယ် မှန်တယ်ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ်ပဲ သံုး​သပ်ရပါလိမ့်​မယ်။ ကိုယ်​ေြပာတိုင်း​ အမှန်ချည့်​လို့​လည်း​ မဆိုလိုဘူး​။ ဘယ်သူ​ေြပာသမျှကိုမှ သစ္စာစကား​ပါလို့​ မယံု​ေစချင်ဘူး​။ ကိ်ုယ့်​ဦး​ေနှာက်နဲ့​ကိုယ် စဉ်း​စား​ရမယ့်​ အရာသာ ြဖစ်ပါတယ်။ တခါထခါမှာ (တကယ်​ေတာ့​ မြကာခန ြဖစ်ပါလိမ့်​မယ်) အရူး​စကား​ေြကာင့်​ ​ေအာင့်​သီး​ေအာင့်​သက် အခံရခက်​ေစတယ်ဆိုလို့​ရှိရင် ​ေသွး​ပုချိ၊​ ​ေသွး​ပုချိပါ။ “ငါ့​ကိုကလည်း​ အရူး​ေြပာမယ်ဆို ​ေြပာစရာြဖစ်​ေပသကိုး​ကွယ်။” လို့​ ​ေပါ့​ေပါ့​ပါး​ပါး​ ရယ်​ေမာြပုြပင်နိုင်မယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ ဒီကမ္ဘာ​ေလာကြကီး​မှာ အရူး​ေလာက် စာ​ေရး​ရြကိုး​နပ်တာ ရှိမယ် မထင်ပါဘူး​။ ကဲ .. သား​သား​ ကမယ်ဗျ။ သား​သား​ က​ေတာ့​မယ်။

“ဒီတခါ​ေတာ့​ေလ ဒီ​ေကာင်က​ေလး​ကို အရွဲ့​တိုက်တယ် လို့​ ထင်ပါမည်။ ဒီလို​ေတာ့​လည်း​ ဒီ​ေကာင်​ေလး​ကို အရွဲ့​တိုက်တယ်လို့​ ဆိုပါမည်။ စာစီသမား​ ရယ်၊​ လာ ဒီအနား​ ကွယ်။ ပါရမီကား​နဲ့​ တံတား​ေလး​ကိုြပန်မယ်…။”

(ရွာသာြကီး​ေတာ့​ မြပန်ချင်​ေပါင်။ ​ေဝး​ကလည်း​ ​ေဝး​လွန်း​၊​ လိုင်း​ကား​လည်း​ မရှိ၊​ မီး​ကမလာ၊​ ြခင်ကကိုက်၊​ ​ေရကလည်း​ ြကီး​ေသး​တာ။ အရူး​စိတ်ညစ်​ေအာင် မလုပ်နဲ့​။ ငိုလိုက်မှာ​ေနာ် .. ြဗဲ..)။

Read More

“မိုး​လရာသီ”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

“​ေကာက်တီ နဲ့​ မယ်​ေစာ၊​ ​ေရာ​ေနှာလို့​ ပျိုး​ေထာင်၊​ ြကိုး​စား​ပ​ေမာင်။ သည်မိုး​ရယ် ​ေရ​ေအာင်ပါမှ၊​ မယ်နှင့်​ေမာင် အလှူ​ေပး​ရ​ေအာင်၊​ မိုး​ကူပါ့​ေလး​။” တဲ့​။
ဝဿန်ကာလ မိုး​ကျတည့်​လျှင်ဆိုတဲ့​ လယ်သမား​ဘွဲ့​တျာချင်း​က​ေလး​ ဆိုတဲ့​အခါ အြပီး​သတ်မှာ အဲဒါ​ေလး​နဲ့​ ဉာဏ်ဝါ​ေလ ​ေရ​ေအး​ေလာင်း​ သီတာ​ေလ ​ေရချမ်း​ေလာင်း​ ဆိုြပီး​ အဆံုး​သတ်​ေလ့​ရှိပါတယ်။ ​ေရှး​တုန်း​က​ေတာ့​ ​ေတာင်ြပန်​ေတွ ​ေပါ်ဆန်း​ေတွ မှ မ​ေပါ်​ေသး​ပဲကိုး​။

အခုလို မိုး​လရာသီဆိုရင် ြမန်မာအများ​စုက လယ်သမား​ေတွမို့​ ​ေရထဲမိုး​ထဲ ကျွဲနွား​များ​နဲ့​ ဖက်ြပီး​ လုပ်ငန်း​ေတွ စြကရတဲ့​အချိန်မို့​ ​ေပျာ်သ​ေလး​ ပျင်း​သ​ေလး​ေတာင် ကိုယ့်​ဘာသာ သတိမထား​မိနိုင်​ေလာက်​ေအာင် လှိုင်​ေဘာလယ်ြကတယ် လို့​ ဆိုတယ်။ “မိုး​လာမှ ပျိုး​သာတယ်။ မိုး​ကူမှ ပျိုး​ဆူတယ်။” ဆိုြပီး​ လယ်သမား​ေတွ မိုး​ေမျှာ်တဲ့​အချိန်လည်း​ ြဖစ်တာ​ေပါ့​။ တစ်နှစ်တစ်ခါ လာ​ေနကျ မိုး​ရာသီဟာ ဘယ်တုန်း​ကမှ မပျက်ကွက်ခဲ့​ဖူး​ေပမယ့်​ သည်တစ်နှစ်မှာမှ ကိုယ်ကျဲထား​တဲ့​ ပျိုး​ပင်က​ေလး​ေတွအမီ မိုး​က ​ေရာက်မှ​ေရာက်ပါ့​မလား​ လို့​ စိတ်​ေစာတဲ့​သူကလည်း​ ​ေစာတာပဲ။

လယ်သမား​ဆိုတာ လခစား​ မဟုတ်ပဲ တစ်နှစ်စာ ​ေပါ်ကာသီး​ကာမှ ဝမ်း​စာက​ေလး​ သံုး​စရာစွဲစရာက​ေလး​ ရြကတာ မဟုတ်လား​။ အစမ​ေကာင်း​ရင် အ​ေနှာင်း​ မ​ေသချာမှာစိုး​လို့​ တာထွက်မှာကတည်း​က မိုး​နတ်မင်း​ြကီး​ သူတို့​ဘက်ကပါ​ေအာင် ကန်​ေတာ့​ပွဲ လက်ဖက်ထုပ်ပါမကျန် ဌာန်ကုန်​ေအာင် ပင့်​ကာကိုး​ကာနဲ့​ ရိုး​ရာမပျက် ​ေဆာင်ရွက်ြက​ေလတယ်။

သည်နှစ် အမ်း​မှာ ရွာတဲ့​မိုး​က​ေတာ့​ မိုး​နတ်မင်း​ြကီး​ အရွဲ့​တိုက်​ေနသလား​ မသိပါဘူး​။ ​ေနမြမင် လမြမင် ရွာ​ေနတာ တစ်ပါတ်၊​ ဆယ်ရက်​ေကျာ်​ေနြပီ။ တိတ်သွား​လှ ငါး​မိနစ်ထက် မပိုဘူး​။ ဖွဲဖွဲက​ေလး​လည်း​ရွာတယ်။ သည်း​ြကီး​မည်း​ြကီး​လည်း​ ရွာတယ်။ မိုး​မင်း​လွန်ကဲ အံု့​ဖွဲ​ေစွရွာ၊​ ရွာပင်သာ ရွာလှ လို့​ ဆိုရမ​ေလာက်ပဲ။ လယ်သမား​ေတွ​ေတာ့​ ​ေပျာ်နိုင် မ​ေပျာ်နိုင် မ​ေြပာတတ်​ေတာ့​ပါဘူး​။ ကိုယ့်​ဘာသာ စိတ်ချမ်း​သာတာ တစ်ခုက​ေတာ့​ ​ေရ​ေတွ ​ေရ​ေတွ ​ေပါလိုက်တာများ​ေလ။ သံုး​လို့​ကို မကုန်ဘူး​။ ြကည်လို့​ ​ေအး​လို့​။ လျှံကိုကျ​ေနတာ။ ​ေနွတုန်း​ကလို ​ေချွတာ​ေနစရာ မလို​ေတာ့​ဘူး​။ အိမ်တိုင်း​အိမ်တိုင်း​လည်း​ ဒီလိုပဲ​ေလ။ (​ေခါင်မလံုတဲ့​အိမ်​ေတွက​ေတာ့​ ဘယ်​ေပျာ်နိုင်ပါ့​မလဲ)။ မိုး​ထဲ​ေလထဲမို့​ ​ေဆး​ရံု နဲ့​ အိမ်ကလွဲရင် ဘယ်ကိုမှ လည်း​ မသွား​နိုင်ဘူး​။

တီဗီ၊​ ဖုန်း​၊​ အင်တာနက်ဆိုတာ​ေတွကလည်း​ မိုး​ဖွဲဖွဲက​ေလး​ ကျလာရင်ကို အတံုး​က​ေလး​ေတွ​ေပျာက်ကုန်လို့​ သူများ​တကာ ဘာ​ေတွ ​ေရး​ြက​ေြပာြကသလဲ​ေတာင် မသိနိုင်​ေတာ့​ဘူး​။ ကိစ္စမရှိဘူး​ေလ။ ​ေနာက်တစ်လ​ေလာက်ြကာမှ အွန်လိုင်း​ေပါ်ြပန်​ေရာက်လည်း​ ြမန်မာြပည်ြကီး​က သည်အတိုင်း​ပဲ ရှိဦး​မှာ မဟုတ်ဘူး​လား​။ ရခိုင်ြပည်ြကီး​ကလည်း​ သည်အတိုင်း​ပဲ ရှိ​ေနဦး​မယ် လို့​ ​ေမျှာ်လင့်​ပါတယ်။ မိုး​ထဲ​ေလထဲဆို​ေတာ့​ သူများ​မီး​တိုက်လို့​ ​ေလာင်လှ တစ်အိမ်နှစ်အိမ်​ေပါ့​။ ​ေသတဲ့​ေြကတဲ့​စာရင်း​ထဲမလည်း​ ကုလား​သိပ်မ​ေတွ့​မိ​ေတာ့​ နိုင်ငံြခား​အသံလွှင့်​ဌာန​ေတွက အ​ေရး​လုပ်ြပီး​ သတင်း​ထဲထည့်​ေြပာ​ေနမှာမှ မဟုတ်တာ။ ဝသု​ေြန္ဒဆိုတာြကီး​ တကယ်ရှိတယ်ဆို နတ်ြမစ်ဝမှာ ​ေခါင်း​လာ​ေလျှာ်ရင် ​ေကာင်း​မယ်​ေနာ်။ စိတ်ချလက်ချသာ ဆံညှစ်​ေတာ်မူပါ ဖျာ့​။ သည်ဘက်ကမ်း​မလဲ ရခိုင်ဆို မူး​လို့​ေတာင် ရှူစရာ မကျန်​ေတာ့​ပါဘူး​။ (ကိုင်း​ သည်​ေလာက်ဆို ဖွချင်တဲ့​သူ​ေတွ ဖွလို့​ ရ​ေလာက်ြပီ။ ကဲရီး​အွန်)။

မိုး​ေတွ ရွာ​ေတာ့​ ​ေရ​ေတွ မြကီး​လား​ဆို ြကီး​ပါ့​ဗျား​။ “မိုး​ေတွ မိုး​ေတွရွာလို့​ ​ေရ​ေတွ ​ေရ​ေတွ ြကီး​ကုန်ြပီ။ ​ေလာင်း​ညိုြကီး​နဲ့​ ြကိုလှည့်​ပါ​ေတာ့​။ ​ေဖ​ေတာ့​ ​ေမာင်​ေတာ့​ ြကိုလှည့်​ပါ ြကိုလှည့်​ပါ​ေတာ်။ လမ်း​ဝ လူလှ ြကိုလှည့်​ပါ​ေတာ့​။ မြကိုလာတယ် အို​ေလ ဒါလီကံုး​ရယ်။ မုန်း​ေလ​ေတာ့​တာလား​ေလတဲ့​မှ မုန်း​ေလ​ေတာ့​တာလား​။” တဲ့​။ ​ေကာက်စိုက်သမက​ေလး​ေတွ ဆိုြကတယ်။ အခုလို မိုး​ေတွရွာ​ေတာ့​ လယ်ကွင်း​ြပင်တစ်ခုလံုး​လည်း​ ကန်သင်း​ေတွပါြမုပ်ြပီး​ ​ေရြပင်​ေဖွး​ေဖွး​ြကီး​ ြဖစ်ကုန်​ေရာ။ အရင်လို ​ေကွ့​ကာပတ်ကာ တက်ကာဆင်း​ကာ သွား​စရာမလို​ေတာ့​ပဲ ​ေလာင်း​က​ေလး​နဲ့​ ​ေြခစြကာြဖန့်​ရင်း​ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ် အ​ေလာင်း​စည်သူမင်း​ြကီး​ေလာက် စိတ်ြကီး​ဝင်​ေနလို့​လည်း​ရသပ။ လက်ညှိုး​ညွှန်ညွှန် မညွှန်ညွှန် ​ေရ​ေတွြဖစ်​ေနမှပဲဟာ။

အမ်း​ေချာင်း​က​ေလး​ကလည်း​ ဟိုဘက်သည်ဘက် ကမ်း​နဖူး​ေပါ်လျှံြပီး​ ​ေရြပင်ကျယ်ြကီး​ ြဖစ်​ေနတာ​ေပါ့​။ ​ေဖာက်ထား​တဲ့​ ကား​လမ်း​တ​ေလျှာက်က တံတား​က​ေလး​ေတွ ​ေရ​ေကျာ်ရတာနဲ့​ ကျိုး​ရတာနဲ့​ဆို​ေတာ့​ ခုချိန်ဆို ​ေဆး​ရံုကိုလာတဲ့​လူနာ​ေတွဟာ ​ေလှက​ေလး​ကို​ေလှာ်မည် နဲ့​ပဲ ဆိုက်ြကတယ်။ မိုး​ထဲ​ေလထဲ တုတ်တုတ်ရွှဲြပီး​မှ ​ေရာက်ြကတာဆို​ေတာ့​ ​ေသ​ေကာင်​ေပါင်း​လဲ မဟုတ်ရင် ဘယ်လာပါ့​မလဲ။ သည်အရပ် သည်အချိန်မှာ သည်ခရီး​ကို သည်လိုပဲ လာ​ေနကျဟာမို့​ သူတို့​အဖို့​ေတာ့​ ဘာမှမဆန်း​ဘူး​။ ကိုယ်​ေတွသာ မိုး​ရွာထဲထီး​တစ်​ေချာင်း​နဲ့​ ဗွက်နင်း​ြပီး​ မ​ေလျှာက်ချင်လို့​ ထမင်း​ဆိုင်​ေတာင် တကူး​တကြကီး​ြဖစ်​ေနြပီ။ လူနာတက်ြကည့်​လိုက်၊​ စာထိုင်​ေရး​လိုက်နဲ့​ဆို​ေတာ့​ ဖတ်တဲ့​သူ​ေတွလည်း​ ​ေဟာတစ်ပုဒ် ​ေဟာတစ်ပုဒ် ဖတ်ရတာ​ေပါ့​။

စကင်္ာပူတို့​ဘာတို့​မှာလည်း​ မိုး​များ​တာ​ေတာ့​ ကိုယ့်​ထက်​ေတာင် များ​ေသး​တာတဲ့​။ တစ်နှစ်ပတ်လံုး​ မိုး​ရွာ​ေနတာရယ် မိုး​တိတ်​ေနတာရယ် နှစ်ရာသီပဲရှိသတဲ့​။ သို့​ေသာ်လည်း​ သူတို့​ဆီမှာ မိုး​သာရွာတယ်။ တိတ်သွား​တာနဲ့​ ​ေရ​ေတွ ဘယ်ကို​ေရာက်ကုန်မှန်း​ မသိရပါဘူး​။ မိုး​ရွာတာ​ေတာင် ​ေရမခံတတ်တဲ့​ဘဝမို့​ ​ေသာက်​ေရ​ေတာင် မ​ေလး​က ဝယ်​ေသာက်ရတာ​ေနမှာ။ တို့​ဆီမ​ေတာ့​ မိုး​ေလး​တစ်ခါရွာ သိသိသာသာကို ​ေရ​ေတွတင်​ေတာ့​တာ။ မိုး​ေရတက်​ေရတ​ေဖွး​ေဖွး​ ကွင်း​ကျယ်အ​ေဝး​ေဝး​။ ယာဉ်ထိန်း​တဲ​ေလး​ ​ေြခတံရှည် မီး​ပွိုင့်​ေထာင့််​မှာ​ေန ဆိုတာ ရန်ကုန်မှာ မဟုတ်ဘူး​လား​။

စီး​တဲ့​ေရ ဆည်တဲ့​ကန်သင်း​ဆိုတာ တို့​ဆီက ​ေရ​ေြမာင်း​က​ေလး​ေတွကို ​ေြပာတာ​ေနမှာ။ စည်ပင်ကြကီး​ြကပ်ြပီး​ မဟာရန်ကုန်​ေရအား​လျှပ်စစ်ထုတ်ရင်​ေတာင် ရ​ေလာက်မယ်။ (လုပ်ြပန်ြပီ။ ဒီသူငယ်​ေတာ့​ လျှပ်စစ်ကုလား​ထိုင်နဲ့​ကို ​ေသဒဏ်​ေပး​သင့်​တယ်)။ ကျုပ်တို့​ အမ်း​ေချာင်း​ေရအား​လျှပ်စစ်ြကီး​က စလံုး​ေရစြပီး​ ဆလိမ်​ေရး​ မလိမ်​ေရး​ ​ေဆွး​ေနွး​နှီး​ေနှာ စစ်​ေြကာတုန်း​ေပမယ့်​ ထူး​ဆန်း​စွာပဲ အမ်း​ြမို့​နယ်ထဲက ​ေကျာက်​ေြမာင်း​ဆိုတဲ့​ရွာမှာ ရွာခံလူတစ်​ေယာက်က တရုတ်စက်က​ေလး​နဲ့​ တပိုင်တနိုင် ​ေရအား​လျှပ်စစ်က​ေလး​ထုတ်တာ တစ်ရွာလံုး​ ထိန်ထိန်လင်း​ေနြပီဆိုလို့​ မယံုြကည်သူများ​ သွား​ေရာက်​ေလ့​လာြကပါသတဲ့​။ တကယ်ြကီး​ အဟုတ်ြကီး​ကို မီး​လင်း​ေနတာမို့​ အံ့​ချီး​မကုန်ြဖစ်ြပီး​ ငှက်ကဥြကီး​ကို မျက်နှာလိုအား​ရတင်ြပတဲ့​အခါ သူသွား​ြကည့်​ြပီး​ြပီတဲ့​။ မိုး​ရွာတုန်း​ ​ေရစီး​တုန်း​ပဲရမယ်။

​ေနွအခါ ရမှာ မဟုတ် လို့​ဆိုတယ်။ ဘာပဲ​ေြပာ​ေြပာ တစ်မိုး​တွင်း​က​ေလး​ မီတာခသက်သာလည်း​ နည်း​မှ မနည်း​တဲ့​ဟာကို ဟာကို။ ဒီက မိုး​တွင်း​ဆိုတာ တစ်နှစ်မှာ ​ေြခာက်လဗျ။ ​ေနာင်ကျ​ေတာ့​ ြပည်ပက အကူအညီ​ေတွနဲ့​ နျူကလီယာ ဓါတ်​ေပါင်း​ဖိုြကီး​က မီး​ေပး​ရင် ဆင်ြဖူ​ေတာ်ဝင်မှာ ချည်ခင်နဲ့​ ကျိန်း​ေကျမစိုး​လို့​ထင်ပါရဲ့​။ တစ်​ေယာက်တည်း​ ထဖိုတဲ့​မီး​က ​ေငွကုန်​ေြကး​ကျမများ​ပဲ အရင်​ေတာက်နှင့်​ေပမယ့်​ ဟိုက ရှင်ဘုရင်တစ်ခါထွက် ပဲြကီး​တ​ေလှချက်က​ေတာ့​ ​ေမ​ေတ္တး​ရှင်​ေစာင့်​ေတာ်မူမယ့်​ပံုပဲ။

ဘလ္လာတိယပျို့​ထဲမှာ အနှစ်ခုနစ်ရာငိုတဲ့​ ကိန္နရီ​ေမာင်နှံဟာ ​ေချာင်း​ေရကျတုန်း​ တစ်ညတာ ခွဲခွာရလို့​ပါတဲ့​။ “အနှစ်ခုနှစ်ရာတိုင်​ေအာင်သာ အမှန်​ေတွး​လို့​ ​ေဆွး​ဖွယ် လွမ်း​ပံုြပမယ်။ ​ေမာင် ြမရင်နဲ့​ေတာ့​ ချွဲလွန်း​ပါလှတယ်။” လို့​ ဆိုတယ် မဟုတ်လား​။ တို့​ဆီမှာ​ေတာ့​ ငိုမ​ေနနဲ့​ အပိုပဲ။ ​ေချာင်း​ကျတိုင်း​သာ အဲ​ေလာက်သည်း​ေနရရင် ခက်ရချည့်​။ မနှစ်တုန်း​က ဒီအချိန် စစ်​ေတွကို အစည်း​အ​ေဝး​သွား​တက်​ေတာ့​ ကိုယ်စီး​တဲ့​ကား​ေပါ်မှာ ရန်ကုန်ကတည်း​က ပါလာတဲ့​ခရီး​သည်​ေတွဟာ လမ်း​မှာ ​ေလး​ညအိပ်ခဲ့​ရြပီတဲ့​။ ​ေတာင်ကျ​ေရဆင်း​ရင်လည်း​ ကား​ေတွ တန်း​စီြပီး​ အိပ်ရတယ်။ ​ေရှ့​ကကား​တစ်စီး​စီး​ နွံနစ်​ေနရင်လည်း​ တွန်း​ကာဆွဲကာနဲ့​ ​ေနကုန်​ေနခန်း​ေစာင့်​ရတယ်။ အဲလိုဆို​ေတာ့​ ဘာအတွက်များ​ ​ေလာ​ေနဦး​မှာလဲ။ ကား​လမ်း​ေဘး​မှာ စမ်း​ေချာင်း​ြကည်ြကည်က​ေလး​ေတွ့​ရင် ခနရပ်၊​ တစ်ကား​လံုး​ ​ေရဆင်း​ချိုး​ြက၊​ ထမင်း​ဝယ်စား​စရာ တဲက​ေလး​တစ်လံုး​ေတွ့​ရင် စား​ကာ​ေသာက်ကာ အပန်း​ေြဖထား​၊​ ​ေနာက်တစ်ရွာဆိုတာ ​ေရာက်ချင်​ေရာက်မယ်။ မ​ေရာက်​ေသး​ပဲ လမ်း​အိပ်ချင် အိပ်ရမှာ။ ​ေပျာ်စရာ​ေတာ့​ အ​ေကာင်း​သား​။

လွင်မိုး​ေြကာ်ြငာထဲကလို မိုး​ေအး​ေအး​ ​ေကာ်ဖီမစ်ပူပူက​ေလး​ ​ေသာက်လို့​ရရင်​ေတာင် ဂွတ်ရှယ်ြဖစ်​ေနြပီ။ ဒါတွက မနှစ်ကဆို​ေတာ့​ ​ေြပာင်း​လဲတိုး​တက်​ေနတဲ့​နိုင်ငံ​ေတာ်ြကီး​မှာ ပံုြပင်က​ေလး​ေတွ ြဖစ်​ေတာ့​မှာဗျ။ လမ်း​အင်ဂျင်နီယာြကီး​ေတွ အင်တာဗျူး​ေြဖြကတာ​ေတာ့​ ရိုး​မကို​ေကျာ်တဲ့​လမ်း​ဟာ မြကာမီြပီး​စီး​သွား​ရင် မင်း​ဘူး​နဲ့​အမ်း​ကို ​ေလး​နာရီသာသာ​ေလာက်ပဲ ​ေမာင်း​ရ​ေတာ့​မှာဆိုပဲ။ ဟုတ်သား​ပဲ​ေလ။ တစ်နာရီ မိုင် ၃၀ နှုန်း​နဲ့​ေမာင်း​ရင် မိုင် ၁၂၀ မှ မရှိတဲ့​ ခရီး​ဟာကို။ ကိုအံ့​ြကီး​သီချင်း​ထဲကလို “​ေဟာဟိုကုန်း​အတက်က​ေလး​က ​ေချာ်မယ်။ ​ေမာင့်​ပုခံုး​ေပါ် မှီတွဲတက်ပါ့​ကွယ်။” လို့​ေတာင် ​ေခါ်စရာ မလို​ေတာ့​ဘူး​။ မြမရင်က​ေလး​လို “​ေပတစ်ရာဆီ​ေလျှာက်ပါလို့​ ြမင်သ​ေလာက်ြပလိုက်ချင်ပါသည်။” ဆို တပ်ဦး​က ဆပ်​ေကာ့​လပ်​ေကာ့​ ချီလို့​ရ​ေတာ့​မှာ။

အခု​ေလာ​ေလာဆယ်​ေတာ့​ ဘာကား​မှ မထွက်​ေတာ့​ြပန်ဘူး​ဗျ။ လမ်း​မှာ ကုလား​ရွာ​ေတွ ြဖတ်ရတာဆို​ေတာ့​ ယာဉ်တန်း​နဲ့​မှပဲ စိတ်ချလက်ချထွက်လို့​ရတယ်။ အဲဒါ​ေလာက်များ​ ကိုယ့်​ဆီမှာသာ အထူး​အဆန်း​ြဖစ်​ေနတာပါ။ ဘူတန်နဲ့​ အိန္ဒိယနယ်စပ်မှာဆို အြမဲ အဲသလိုပဲ သွား​ေနရတာ။ အိန္ဒိယစစ်တပ်က လံုြခံု​ေရး​လိုက်​ေပး​ရတယ်။ ယာဉ်တန်း​မပါရင် ကား​အသွား​အလာ ရှိကိုမရှိ။ လံုး​ဝ လံုး​ဝ လံုြခံုမှုမရှိတာ ဘူတန်ဘက်က​ေရာ အိန္ဒိယဘက်က​ေရာ ြခွင်း​ချက်မရှိ လက်ခံတယ်။ သူတို့​အမျိုး​ကိုက ငါး​ေယာက်​ေလာက်စုမိရင် ဘယ်အိမ်ဓါး​ြပတိုက်ရမလဲ ​ေခါင်း​ချင်း​ရိုက်​ေလ့​ရှိတာကိုး​။ မလစ်ရင်​ေတာ့​ မလုပ်ပါဘူး​။ လစ်ရင်လည်း​ ဘာမှ မချန်ဘူး​။ ကား​ြကာြကာရပ်ထား​ခဲ့​မိရင်​ေတာင် အုတ်ခဲခုြပီး​ ဘီး​ြဖုတ်ယူသတဲ့​။ လက်ရည်တြပင်တည်း​ စည်း​လံုး​ြကပံုများ​က​ေတာ့​ ​ေြပာမ​ေြပာချင်။ သည်က​ေန့​ အမှုလာဖွင့်​တယ်။ အ​ေဖက ကျွန်​ေတာ့်​မယား​ကို အဝှာြပုလိုက်လို့​ ဖမ်း​ြပီး​ေထာင်ချပါ တဲ့​။

​ေနာက်တ​ေန့​ အမှုလာပိတ်​ေရာ။ မလို​ေတာ့​ဘူး​။ ကျွန်​ေတာ်လည်း​ အ​ေဖ့​မယား​ကို အဝှာြပန်ြပုပလိုက်ြပီ လို့​ ဆိုြပန်တယ်။ တစ်အူတံုဆင်း​ အရင်း​ချင်း​ေတာင်မှ လစ်ရင်ြကံြကတာ သူတို့​ဆီမှာ အံဩစရာ​ေတာင် မ​ေကာင်း​ေတာ့​ဘူး​။ ​ေြပာမယံုရင်လည်း​ ြကံုဖူး​ေတာ့​ သိြကပါလိမ့်​မဗျား​။ သနား​တယ်ဆိုရင်လည်း​ ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ်ပဲ ​ေစာင့်​ေရှာက်​ေတာ်မူြကပါ။ အခု​ေတာ့​ မကုလား​မလုပ်ပံုက “နင့်​ြခံထဲမှာ အုတဲ့​ဥ နင့်​ြကက်ဖရဲ့​ဥ” လို့​ပဲ။ ြကား​ ြကား​ဖူး​ေပါင်။ အရိုး​သီချင်း​ထဲကလိုပဲ “​ေနာက်ကို ြကက်​ေတွ မအု​ေအာင် လုပ်ထား​ြက” လို့​ ဆိုရမလိုြဖစ်​ေနြပီ။

ြပဿနာရဲ့​ဇစ်ြမစ်က​ေတာ့​ ​ေြပာြပန်ရင်လည်း​ ​ေအာင်မင်း​ေညှာ်ရာကျဦး​မယ်။ ဘူတန်နိ်ုင်ငံရဲ့​ လဝကစည်း​မျဉ်း​ေတွက အရမ်း​တင်း​ြကပ်တယ်ဗျ။ အဲလိုမှ မတင်း​ြကပ်ရင် သူတို့​လူဦး​ေရနဲ့​ ဟိုဘက်လူဦး​ေရက ​ေြခ​ေထာက်နဲ့​နင်း​သွား​ရင်​ေတာင် ​ေစ့​ေစ့​ညက်ညက် ​ေကျ​ေလာက်တာမို့​ပါတဲ့​။

ြမန်မာဆရာဝန်​ေတွရဲ့​ မိသား​စုလိုက်သွား​တဲ့​အခါ ဗီဇာသက်တမ်း​တိုး​ဖို့​ ရက်လွန်သွား​ရင် ဒဏ်​ေြကး​က နင့်​ေန​ေအာင်​ေဆာင်ရပါတယ်။ တစ်ရက်ကို ​ေဒါ်လာ ၁၅၀ ပါ။ ဒါ​ေတာင် အား​နာပါး​နာ ​ေလျှာ့​ေပး​ထား​တာ။ ဧည့်​ဗီဇာနဲ့​ေကာက်ရင် ၂၅၀ ကျမှာ။ နယ်စပ်မှာ တစ်ရက်စာဗီဇာနဲ့​ ဝင်လာတဲ့​ အိန္ဒိယ​ေန့​စား​အလုပ်သမား​ေတွက မနက်ကဝင်တဲ့​သူ ည​ေနြပန်မထွက်လို့​က​ေတာ့​ တစ်နှစ်​ေလာက်ကျွန်ခံဆပ်တာ​ေတာင် မ​ေကျနိုင်ဘူး​။ အဲဒီနယ်စပ်ြမို့​ကို ​ေကျာ်ြပီး​ေတာ့​လည်း​ ဘယ်ကိုမှ သွား​လို့​မရဘူး​။ ြပည်တွင်း​က လမ်း​ေဖာက်တဲ့​ဆီမှာ အလုပ်ဗီဇာနဲ့​ဝင်ဖို့​ကလည်း​ စည်း​ကမ်း​အရမ်း​တင်း​ြကပ်ပါတယ်။ မျက်စိနည်း​နည်း​ေနာက်တာနဲ့​ အလုပ်ရပ်စဲြပီး​ ြပန်ပို့​မှာမို့​ အဲဒီက အိန္ဒိယအလုပ်သမား​က​ေလး​ေတွဟာ ​ေတာ်​ေတာ်အပိုး​ကျိုး​ကျိုး​ ​ေသ​ေသဝပ်ဝပ်​ေတွ ြဖစ်ပါတယ်။ အိမ်ရှင်ကိုယ်တိုင်က ကိုယ့်​ဥပ​ေဒကိုယ် ​ေလး​စား​တဲ့​အခါ သူများ​ကလည်း​ မ​ေလး​စား​လို့​ ဘယ်ရမလဲ။ ဒါ​ေြကာင့်​ နှစ်နှစ်အတွင်း​ ကိုယ်အလုပ်လုပ်ခဲ့​တဲ့​ြမို့​မှာ အ​ေပျာက်အရှ ရာဇဝတ်မှု တစ်ခုမှ မရှိခဲ့​ပါဘူး​။

​ေမ့​လို့​ ​ေမ့​လို့​။ တစ်ခု​ေတာ့​ ရှိခဲ့​တယ်။ ​ေြပာရင်ယံုမှာ​ေတာင် မဟုတ်ဘူး​။ ဘုရင်ကိုယ်တိုင်လာတဲ့​ပွဲ​ေတာ်ညမှာ ဗီအိုင်ပီလူြကီး​ေတွအတွက် ဟိုတယ်ဘွတ်ကင်တင်ထား​ခိုင်း​တာ ​ေမ့​ေနလို့​ လူြကီး​အတွက် ​ေနရာမကျန်​ေတာ့​ဘူး​တဲ့​။ တရား​သူြကီး​က သူခိုင်း​ထား​တဲ့​မင်း​ေစက​ေလး​ကို စိတ်တိုတိုနဲ့​ နား​ရင်း​အုပ်လိုက်ပါတယ်။ မင်း​ေစ​ေလး​က လူမတတ်​ေပမယ့်​ ဟိုတယ်သူ​ေဌး​က လက်ဖက်ထုပ်တတ်သဗျ။ ညြကီး​မင်း​ြကီး​ အမှုဖွင့်​ြပီး​ နား​ပင်း​သွား​ပါတယ်ဆို ​ေဆး​လာစစ်ပါ​ေလ​ေရာ။ ြကား​လား​။ ြကား​လား​။ ြကား​ရင် အ​ေြကာင်း​ြပန် ဆိုသမျှ မြကား​ပါဘူး​ချည့်​ ဘူး​ခံ​ေနတဲ့​အခါ ဘာမှမြဖစ်ပါဘူး​လို့​ ဘယ်လိုမှ ြငင်း​မရ။ ​

ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ ​ေရွှနား​ေတာ်​ေပါက်ြကား​သွား​တဲ့​အခါ ဘယ်သူဘယ်ဝါြဖစ်ြဖစ် ကိုယ်ထိလက်​ေရာက် ကျူး​လွန်သူမှာ အြပစ်ရှိလို့​ ဖမ်း​ဆီး​စစ်​ေဆး​လိုက်ဆို အမိန့်​ေတာ်ြပန်ပါတယ်။ ညတွင်း​ချင်း​ တရား​သူြကီး​က​ေန တရား​ခံတင်မကဘူး​။ ဝါး​ရမ်း​ေြပး​ပါ ြဖစ်သွား​ေရာ။ ြကား​ခံြဖန်​ေြဖသူလွှတ်လို့​ ဘူတန်​ေငွနှစ်သိန်း​ (ကား​တစ်စီး​ ဝယ်လို့​ရ​ေလာက်တဲ့​ ပိုက်ဆံ) ​ေလျာ်​ေြကး​ေပး​ြပီး​ ရှိခိုး​ဦး​တင်​ေတာ့​မှ ​ေကျ​ေအး​ပါ​ေလတယ်။ ကိုယ့်​ဆီက ​ေရွှမင်း​သမီး​နဲ့​သတင်း​ေထာက်အမှုနဲ့​ ချိန်ထိုး​သာ ြကည့်​လိုက်ပါ​ေတာ့​ဗျာ။ တရား​ဥပ​ေဒစိုး​မိုး​ေရး​ဆိုတာ အရင်ဆံုး​ နိုင်ငံသား​ေတွကိုယ်တိုင်က ဥပ​ေဒကို​ေလး​စား​ရမှာ​ေပါ့​။ အဲလို​ေလး​စား​ဖို့​ဆိုတာ ဥပ​ေဒြပုသူ​ေတွကိုယ်တိုင်က ဥပ​ေဒကို လိုက်နာရမှာ​ေပါ့​။ ​ေခါင်ကပဲယိုယို တံစက်ြမိတ်ကပဲယိုယို ​ေရစိုလာတိုင်း​ မိုး​ကို အြပစ်ပံုချလို့​ေတာ့​ ရပါ့​မလား​။ ​ေဟာ ​ေြပာရင်ဆိုရင်း​ မိုး​ဆီြပန်​ေရာက်လာြပီ။ အြပင်မှာလည်း​ မိုး​ေတွ ရွာလာြပန်ပါ​ေပါ့​။

မိုး​ေတွရွာလွန်း​အား​ြကီး​လို့​လား​ မသိပါဘူး​။ အိမ်​ေရှ့​က ရှား​ေစာင်း​လက်ပတ်ရံုြကီး​က​ေန ဖူး​တံငံုြကီး​ လူတရပ်​ေလာက် ထွက်လာတယ်။ မ​ေန့​က​ေတာင် မြမင်လိုက်မိဘူး​။ အပွင့်​ေတွ ပွင့်​ဦး​မယ်ထင်ပါရဲ့​။ အတိတ်​ေကာင်း​ နိမိတ်​ေကာင်း​ြဖစ်ပါ​ေစကွယ်။ အြမင်အဆင်း​ေတွအ​ေပါ်မှာ မဂင်္လာယူတတ်လို့​ ဒိဋ္ဌမဂင်္လိကသမား​ပဲဆိုဆို၊​ သတင်း​ပလင်း​ေတွအ​ေပါ်မှာ မဂင်္လာယူတတ်လို့​ ​ေသာတမဂင်္လိကသမား​ပဲဆိုဆို၊​ ​ေကာင်း​ြမတ်​ေသာ မဂင်္လာစကား​ေလး​ေတွ အဆင်း​အာရံုက​ေလး​ေတွကိုပဲ ြမင်ချင်ြကား​ချင်တာ​ေပါ့​။ တ​ေန့​တ​ေန့​ အနိဋ္ဌာရံု​ေတွအ​ေပါ် ​ေယာနိ​ေသာမနသီကာယ မထား​နိုင်​ေတာ့​ စိတ်ဆင်း​ရဲြခင်း​ြကီး​စွာ ြဖစ်ရတယ် မဟုတ်လား​။ မနက်ြဖန်ကျလို့​ မိုး​စဲ​ေနက​ေလး​သာလာတဲ့​အခါ သက်တံ့​တံတား​လှလှြကီး​လည်း​ ြမင်ချင်ပါတယ်။ တစ်သက်နဲ့​တစ်ကိုယ် မြမင်ဖူး​ မ​ေတွ့​ဖူး​ေသး​တဲ့​ ရှား​ေစာင်း​ပန်း​ လန်း​လန်း​လှလှြကီး​ေတွလည်း​ ပွင့်​ေစချင်ပါတယ်။ သာယာ​ေအး​ချမ်း​တဲ့​ ရခိုင်ြပည်ြကီး​မှာလည်း​ အမှု​ေတာ်​ေကျပွန်စွာ ထမ်း​ရွက်ချင်ပါ​ေသး​ရဲ့​ေလ။

“ငှက်​ေတာင်မှ သာယာတဲ့​သီချင်း​ ​ေရွး​တတ်တာပဲ။ ​ေစာ​ေစာစီး​စီး​ စကား​မများ​ြကနဲ့​။ ကမ္ဘာ​ေြမအတွက် မဂင်္လာရှိတဲ့​ အချိန်ဝယ်၊​ ​ေလ​ေကာင်း​ေတွ ရှူရှိုက်ြက။ သဘာဝကို မှီဝဲြက။ သည်​ေန့​သစ်ဟာ တို့​ကို အင်နဲ့​အား​အသစ်​ေတွ ​ေပး​လာမယ် …..။”

Read More

"ဝါဆိုမိုး​နဲ့​ ြပန်ခဲ့​ပါ”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

ရိုး​တ​ေလျှာက် ြဖိုး​ေမာက်ပါတဲ့​လယ်ပဒူ
အရွက်ချွန်း​ ကန်စွန်း​ ပုဇွန်စာနဲ့​
လွန်တရာ ကညွတ်​ေပါတယ်
​ေတာြဖစ်လို့​ထူ။
မှိုနား​တို ​ေငွ​ေရာင်​ေဖျာ့​ငယ်နှင့်​
​ေရွှကန​ေဖာ့​ ြကာရိုး​ြဖူ
ချိုး​ယူလို့​ မကုန်ခမ်း​။
ပတ္တြမား​ေရာင်
ဖား​က​ေပါင် သံလွင်နှင့်​
​ေရွှညံပင် ရှုပ်မရှင်း​တယ်
ကွင်း​ြပည့်​ခမန်း​။

ငယ်ငယ်ကကျက်ခဲ့​တာ ခုထက်ထိ အလွတ်ရ​ေန​ေသး​လို့​ မအံ့​ဩပါဘူး​။ အခုမှပဲ အဲဒါ​ေတွ စား​စရာ​ေတွပါလား​လို့​ သိလိုက်ရတာက​ေတာ့​ ​ေတာ်​ေတာ် အံ့​ဩစရာ အ​ေကာင်း​သား​ဗျ။

လက်စသတ်​ေတာ့​ အတို့​အြမှုပ်၊​ ဟင်း​ရွက်ကန်စွန်း​ေတွကပဲ။ ရန်ကုန်မှာ​ေနတုန်း​ကဆို ​ေဆး​ရံုပါလာတဲ့​ ထမင်း​ဘူး​ထဲမှာ တ​ေန့​လာ ြကက်သား​ေကျာ်၊​ ြကက်ဥ​ေကျာ်၊​ ဝက်အူ​ေချာင်း​ေကျာ်၊​ ငပိ​ေကျာ်​ေတွနဲ့​ ဖွင့်​ေတာင် မြကည့်​ချင်​ေအာင် ​ေြခာက်သ​ေယာင်း​ေနတာ။ အဲလို ​ေထွလီကာလီ အရွက်အညွန့်​ေတွလည်း​ ဘယ်သိပါ့​မလဲ။ အိမ်က ဆန်း​ဆန်း​ြပား​ြပား​ဆို ဆူရှီ ​ေရညှိထမင်း​လိပ်တို့​။ တျူနာ ဆန်း​ဒဝစ်ရှ်တို့​သာ လုပ်ချင်လုပ်ထည့်​ေပး​လိုက်မယ်။

ငပိရည် တို့​စရာက​ေတာ့​ ကိုယ်လည်း​ စား​ေလ့​မရှိလို့​ သူတို့​လည်း​ အလုပ်ရှုပ်မခံဘူး​။ ဘယ်​ေလာက်ြမန်မာဆန်တယ်​ေြပာ​ေြပာ ငပိရည်လည်း​ မြကိုက်ဘူး​။ ဒညင်း​သီး​လည်း​ မစား​ဘူး​။ ြကက်သွန်ြဖူ​ေတာင် အလုပ်ထဲမှာ သူများ​အား​နာလို့​ မစား​ဘူး​။ ခွဲခန်း​ထဲဝင်တဲ့​အခါ နှာ​ေခါင်း​စည်း​တပ်လိုက်​ေတာ့​ ကိုယ်လည်း​နံတယ်​ေလ။ ဇွန်း​ ခက်ရင်း​က​ေလး​နဲ့​ နှုတ်ခမ်း​ပါး​နား​မ​ေပ၊​ လက်​ေဆး​စရာမလို၊​ ​ေရနဲ့​ ​ေြမှာချလို့​ရတဲ့​အစာ​ေတွပဲ စား​ကျင့်​ရ​ေနတာ။ အခု​ေတာ့​ ဘယ်တုန်း​ကတည်း​က အကျင့်​ပျက်သွား​မှန်း​ေတာင် သတိမထား​မိလိုက်ဘူး​။ ဆိတ်များ​ နွား​များ​လိုပဲ စိမ်း​စိမ်း​ြမင်သမျှ အရွက်​ေတွ အကုန် ပါး​စပ်ထဲထည့်​ဝါး​တတ်​ေနပါ​ေပါ့​။

​ေကသရာဇာမှန်ရင် ြမက်မစား​ဘူး​ဆို​ေပမယ့်​ ဒီအဂင်္ါသား​ြကီး​က​ေတာ့​ ​ေလာက်ကိုင်မှာကတည်း​က ြမက်နုြကိုက်​ေနြပီ။ ခိဆိုင် လို့​ေခါ်တဲ့​ ြကက်သွန်ြမိတ်လိုလို ြမက်လိုလို စိမ်း​စိမ်း​အရွက်က​ေလး​ေတွကို ြကက်သား​မှုန့်​ေလး​ေတွ ပဲငံြပာရည်က​ေလး​ေတွ ြဖန်း​ြပီး​ ကင်တာ အလွန်စား​ေကာင်း​သဗျာ။ ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ်​ေတာ့​ အဲဒါ ြမက်ကင် လို့​ပဲ မှတ်ထား​တယ်။ ပဲြပား​ကင်က​ေလး​ေတွကလည်း​ ြကက်သား​ရှံုး​တယ်။

လက်တွန်း​လှည်း​ြကီး​ေပါ်မှာ လင်ပန်း​ေတွနဲ့​တင်၊​ ရှိသမျှ​ေသာင်း​ေြပာင်း​ အရွက်အညွန့်​ေပါင်း​တို့​ကို မာလား​ချိုင်ဆိုြပီး​ ချဉ်ချဉ်စပ်စပ် အရည်​ေသာက်ဟင်း​ချက်​ေရာင်း​တာကလည်း​ လူတိုင်း​ ကျိတ်ကျိတ်တိုး​ ဝယ်စား​ြကတာပဲ။ ​ေလာက်ကိုင်တုန်း​က ဝိတ်​ေတွတက်​ေနလို့​ ည​ေနဆို ထမင်း​မစား​ဘူး​။ အဲသည် မာလာဟင်း​ေတွပဲ မပျင်း​မရိစား​တယ်။ အရင်တုန်း​က မစား​တတ်ပဲ သူတို့​ဆီ​ေရာက်သွား​မှ အရမ်း​ြကိုက်သွား​တာက​ေတာ့​ ​ေဂါ်ရခါး​ညွန့်​က​ေလး​ေတွကို ငရုတ်သီး​ေတာင့်​ကျွမ်း​ေအာင် ဆီသတ်ြပီး​ ြကက်သွန်ြဖူ ဓါး​ြပား​ရိုက်နဲ့​ေကျာ်တာပါ။ အိမ်​ေနာက်​ေဖး​က ဆရာမ​ေတွစိုက်ထား​တဲ့​ အခင်း​ေလး​ဆီ စား​ကာနီး​မှ ဇိုး​ဇိုး​ဇပ်ဇပ် ခူး​ဆိပ်လာ။ ​ေရ​ေဆး​အိုး​ြပင် ​ေကျာ်စား​ရင်လည်း​ ချိုမှချို။ ပင်စိမ်း​၊​ ရှမ်း​နံနံ။ ပူစီနံ၊​ ပျဉ်း​ေတာ်သိမ်ဆိုတဲ့​အရွက်က​ေလး​ေတွကလည်း​ သူ့​ေနရာနဲ့​သူ တစ်ခပ်စာ​ေလာက် ထည့်​လိုက်ရင် အရသာက ဘာနဲ့​မှ လိုက်လို့​ မမီပါဘူး​။ မုန်ညင်း​ဆိုတာ ရှမ်း​ြပည်မှာ ဘယ်နှစ်မျိုး​ရှိသလဲဆိုတာ သွား​ေလသူဆရာမြကီး​ ​ေဒါ်​ေစာမံုညင်း​ေတာင် ​ေသ​ေသချာချာ သိပါ့​မလား​ မသိဘူး​။ စိမ်း​စိမ်း​ချိုချို အရွက်က​ေလး​ေတွမှန်သမျှ သူတို့​က မုန်ညင်း​ချည့်​ေြပာသလား​ မှတ်တာပဲ။ ရှမ်း​ေခါက်ဆွဲထဲမှာထည့်​တဲ့​ ပဲရွက်က​ေလး​ေတွကိုလည်း​ သူတို့​က မုန်ညင်း​တဲ့​။

မုန်ညင်း​ချဉ်ဆိုတာ အစိမ်း​တစ်မျိုး​၊​ အနီတစ်မျိုး​ရှိတယ်။ တ​ေတာင်​ေလာက် အရွက်စိမ်း​စိမ်း​ဖား​ဖား​ြကီး​ေတွကို ဝက်ရိုး​ြပုတ်နဲ့​ မုန်ညင်း​ေစာလုပ်စား​တာက​ေတာ့​ ပဲပုပ်​ေထာင်း​က​ေလး​နဲ့​ဆို အလွန်လိုက်ဖက်တယ်။ ​ေတာင်ြကီး​သူမ ဝတုတ်တုတ် မုန်လာထုပ် မုန်လာထုပ်ဆိုတဲ့​ ပန်း​ေဂါ်ဖီပွင့်​ြကီး​ေတွကလည်း​ သူတို့​ဆီမှာ ထမင်း​ေပါင်း​အိုး​ တစ်လံုး​စာ​ေလာက် ထွား​တယ်။

ဘူတန်​ေရာက်တဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ အသား​ရှား​ပါး​တဲ့​ သူတို့​တိုင်း​ြပည်မှာ အသီး​အရွက်ကလည်း​ မ​ေပါပါဘူး​။ သို့​ေသာ်လည်း​ ရာသီချိန်ကျရင် ​ေဖာ​ေဖာသီသီ စား​ရတာက ကညွတ်ြကီး​ေတွပါ။ အ​ေသး​ဆံုး​က လက်သန်း​လံုး​ေလာက်တုတ်တယ်။ သူတို့​ချက်သလို ​ေထာပတ်က​ေလး​ ဆီသတ်ြပီး​ ​ေရစပ်စပ်နဲ့​ နူး​ေအာင် အုပ်ထား​လိုက်ရင် အင်မတန်​ေမွှး​ အင်မတန်ချိုဗျာ။ ဍရင်​ေကာက်ညွန့်​ အြကီး​ြကီး​ေတွလည်း​ ရပါတယ်။ အိုး​ကင်း​ပူ​ေပါ် ဆီပါ​ေလကာနဲ့​လှိမ့်​ြပီး​ ဆား​က​ေလး​အ​ေန​ေတာ်ခပ်လိုက်ရင် သူ့​ဆီကထွက်တဲ့​ေရနဲ့​တင် နူး​နပ်သွား​ေရာ။ မှိုက​ေတာ့​ သူတို့​တိုင်း​ြပည်ရဲ့​ သဘာဝ သယံဇာတတဲ့​ဗျ။ မျိုး​ရင်း​ မျိုး​စိတ်​ေတွ အကုန် စာရင်း​ြပုစုထား​ြပီး​ စာအုပ်စာတမ်း​ ြပက္ခဒိန်​ေတွပါ ထုတ်ထား​တယ်။ ထူး​ထူး​ဆန်း​ဆန်း​မှို​ေတွလည်း​ စား​ဖူး​သွား​တယ်။ အဆိပ်ရှိမရှိကို သူတို့​က ကိုယ့်​ထက်သိတယ်။ အကုန်လံုး​ သဘာဝမှို​ေတွချည့်​ပဲ။ ကိုယ့်​ဆီက ​ေကာက်ရိုး​မှို​ေလာက်က​ေတာ့​ ပျင်း​ေတာင် ပျင်း​ေသး​။ ဒါ​ေပမယ့်​ စား​ဖူး​သမျှ မှို​ေတွထဲမှာ ​ေတာင်ြကီး​က ဖက်ဆွတ်မှိုက​ေလး​ေတွကို မီတာ​ေတာ့​ မ​ေတွ့​ဖူး​ေသး​ဘူး​။ ချဉ်​ေပါင်နဲ့​ အရသာချင်း​ ခပ်ဆင်ဆင် ချဉ်ြပံုး​ြပံုး​ အရွက်​ေြခာက်က​ေလး​ေတွကိုလည်း​ သူတို့​က ငါး​နဲ့​ ဟင်း​ချို ချက်​ေသာက်တတ်ပါတယ်။

ချဉ်​ေပါင်အလွမ်း​ေြပမို့​ တြခား​ဟာ​ေတွထက်စာရင်​ေတာ့​ ြကိုက်တာ​ေပါ့​။ ​ေနာက်​ေတာ့​ မိတ်​ေဆွ နား​နှာ​ေခါင်း​ဆရာဝန်က ရန်ကုန်က​ေန ချဉ်​ေပါင်မျိုး​ေစ့​ေတွ သယ်လာ။ သူ့​ဘာသာစိုက်ြပီး​ ကား​ြကံုနဲ့​ထည့်​ထည့်​ေပး​ေတာ့​ ငပိဆား​ြပား​က​ေလး​နဲ့​ ချက်၊​ ဝက်သား​နှပ်က​ေလး​နဲ့​ စား​ရတာ ဘာနဲ့​မှ မတူဘူး​။ သူတို့​ေတာင်ြကိုက်တယ်။ ဘူတန်ရဲ့​ ဆန်း​ြပား​တဲ့​အစာက​ေတာ့​ ​ေအး​ေဆး​လို့​ သူတို့​ေခါ်ြကတဲ့​ ငရုပ်သီး​စိမ်း​အ​ေတာင့်​အြကီး​ြကီး​ေတွကို ချိစ်နဲ့​ မညက်တညက် ​ေထာင်း​ြပီး​စား​တာပါ။ ကိုယ်​ေတွ ငပိ​ေထာင်း​စား​သလိုပဲ။ သူတို့​အတွက် ထမင်း​ြမိန်​ေစတဲ့​ အစပ်အဟပ်​ေပါ့​။ အဲသည်နှစ်မျိုး​ကိုပဲ ချက်တဲ့​အခါချက်စား​ြပီး​ အဲဒါကို​ေတာ့​ အမ်မာဒါဆီလို့​ေခါ်တယ်။ ဘူတန်မှာ နိုင်ငံြခား​အရက် မရှိပါဘူး​။ ြပည်တွင်း​ြဖစ် အရက် ဘီယာ​ေတွ​ေတာင် တစ်ပါတ်မှာ နှစ်ရက် အ​ေရာင်း​ပိတ်တယ်။ ချက်အရက်ကို ြကက်ဥနဲ့​ကျိုြပီး​တိုက်တဲ့​ က​ေဇာ်လိုလို ​ေလှာ်စာလိုလိုဟာ​ေတာ့​ လူတိုင်း​ေသာက်ြကပါတယ်။ အရင်လာတဲ့​ ြမန်မာဆရာဝန်တစ်ဦး​က​ေတာ့​ ဘူတန်ချက်အရက်ဟာ အလွန်​ေကာင်း​လို့​ ဂါလံပံုး​နဲ့​ မှီဝဲသံုး​ေဆာင်တယ် လို့​ဆိုတယ်။ အဲဒါ​ေတွအား​လံုး​ထက် ​ေကာင်း​တာက​ေတာ့​ ဘူတန်လူမျိုး​ေတွရဲ့​ ​ေဖာ်​ေရွခင်မင်မှုပါ။ ​

ေရာက်ကာစမှာ အကဲခပ်လို့​ ခပ်စိမ်း​စိမ်း​ေနြက​ေပမယ့်​ ရင်း​နှီး​သွား​တဲ့​အခါ တအား​ဖက်လှဲတကင်း​ရှိြကပါတယ်။ ​ေဆး​ေြခာက်ပင်​ေတွကို အနှံ့​အြပား​ေတွ့​ေပမယ့်​ ဘာမှ မလုပ်တတ်လို့​ ဘာမှ မလုပ်ခဲ့​ပါဘူး​။ သူတို့​ဆီက ဆရာဝန်က​ေလး​က​ေတာ့​ ငါတို့​ေကာလိပ်​ေကျာင်း​တုန်း​က အဲသည်အရွက်​ေတွ ​ေဆး​လိပ်ထဲထည့်​ရှူတာ အရမ်း​ရယ်ရတာပဲ လို့​ ​ေြပာပါတယ်။ ပျဉ်း​ေတာ်သိမ်ကို ဆိတ်သား​ဟင်း​ထဲခပ်ရတယ်လို့​ သင်​ေပး​ြပီး​ အပင်ြပထား​ေတာ့​ သူတို့​တအား​သ​ေဘာကျြကပါတယ်။ ပူစီနံ​ေတွက​ေတာ့​ အ​ေလ့​ကျ​ေပါက်​ေနတာ သန်လွန်း​လို့​၊​ ခူး​လို့​ကို မကုန်ပါဘူး​။ ​ေခါက်ဆွဲြပုတ်ကို နံနံပင်တို့​၊​ ပူစီနံတို့​၊​ ငရုတ်သီး​စိမ်း​တို့​ အုပ်စား​တာ ဘူတန်​ေရာက်မှ ရတဲ့​အကျင့်​ပါ။ မယံု လုပ်စား​ြကည့်​ ​ေကာင်း​မှ​ေကာင်း​။ သူတို့​သွား​ရည်စာအြဖစ် အြပင်း​ေြပစား​နည်း​တစ်ခုက​ေတာ့​ မီး​လှံုရင်း​ အာလူး​ကို မီး​ဖုတ်ြပီး​ ဆား​နဲ့​တို့​တို့​စား​တာပါ။ ငရုတ်သီး​ေတာင့်​ကို မုန့်​နှစ်နဲ့​ ဘူး​သီး​ေကျာ်လိုလည်း​ ​ေကျာ်စား​တတ်ပါ​ေသး​တယ်။

အမ်း​ကို​ေရာက်တဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ ကန်စွန်း​၊​ ဟင်း​ရံ၊​ မှိုနား​တိုဆိုတာ ဝီကီပီး​ဒီး​ယား​နဲ့​ေတာင် ဆန့်​ပါ့​မလား​ ​ေအာင့်​ေမ့​ရတာပဲ။ တို့​စရာအြဖစ်​ေလှာ်စား​တဲ့​ အရိုး​က​ေလး​ေတွမှာတင် မှိုရိုး​တဲ့​၊​ ဇရစ်ရိုး​တဲ့​။ ​ေကာက်​ေကာက်ရိုး​တဲ့​၊​ ဇီး​ရိုး​တဲ့​၊​ ခံတက်ရိုး​တဲ့​။ ဆူး​ပုပ်ညွန့်​နုနုက​ေလး​ေတွဆို ြကက်ဥနဲ့​ေကျာ်လိုက်၊​ ပဲြကီး​နဲ့​ နှပ်လိုက်၊​ ဟင်း​ချို​ေသာက်က​ေလး​ချက်လိုက်၊​ ခံတက်ချဉ်ကို ​ေြမပဲဆံ၊​ ပုဇွန်​ေြခာက်၊​ ဆီချက်နိုင်း​ချင်း​က​ေလး​နဲ့​ သုပ်​ေတာ့​လည်း​ ဘယ်လို​ေကာင်း​မှန်း​မသိ။ ကင်ပွန်း​ချဉ်ကို ငါး​နဲ့​ချက်၊​ စပါး​လင်နဲ့​ဂျင်း​နဲ့​ေထာင်း​တဲ့​ ဂဏန်း​အသား​မွ​ေြကာ်၊​ ငှက်​ေပျာအူနုနုက​ေလး​ေတွကို ငပိနဲ့​ချက်၊​ သရက်ချဉ်၊​ ပဲတီချဉ်၊​ မုန်လာချဉ်က​ေလး​ေတွ သုပ်လိုသုပ်၊​ အုန်း​ဖူး​သုပ်၊​ ​ေညာင်ချဉ်သုပ်၊​ ငှက်​ေပျာဖူး​သုပ် အကုန် ခုမှ စား​ဖူး​တယ်။ ြကက်တက်ရွက်၊​ ဒန့်​ကျွဲရွက်၊​ ​ေဂွး​ေတာက်ရွက်၊​ ဥသျှစ်ရွက်၊​ ​ေရှာက်ရွက်၊​ ရဲယိုရွက်၊​ ပုဇွန်စာရွက်၊​ အရွက်တကာ့​အရွက်ကို စံု​ေန​ေအာင် စား​ဖူး​သွား​ြပီ။

ပဲပင်​ေပါက်၊​ ဝါ​ေစ့​ပင်​ေပါက်။ ​ေြမပဲပင်​ေပါက်​ေတွလည်း​ ရှိပါ​ေသး​ရဲ့​။ ဗူး​သီး​၊​ ခရမ်း​သီး​၊​ ခဝဲသီး​၊​ ဖရံုသီး​၊​ သခွား​သီး​၊​ ဗံုလံုသီး​၊​ ြကက်ဟင်း​ခါး​သီး​၊​ ကင်း​ပံုသီး​၊​ ခရမ်း​က​ေဆာ့​သီး​၊​ ရံုး​ပတီသီး​၊​ ဒန့်​ဒလွန်သီး​၊​ ပဲလင်း​ေြမွသီး​ေတွလည်း​ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ရနိုင်ပါတယ်။ ​ေပါက်ပွင့်​၊​ သခွတ်ပွင့်​။ ပဒတ်စာ၊​ လက်ပံပွင့်​ဆိုတာ​ေတွလည်း​ စား​လို့​ရတဲ့​အထဲပါသဗျ။ မှိုကို ရာသီနဲ့​သာ စား​ရ​ေပမယ့်​ မျှစ်က​ေတာ့​ တစ်နှစ်ပတ်လံုး​ ြပတ်တယ်လို့​ မရှိဘူး​။

အခု​ေြပာတဲ့​ဟာ​ေတွအား​လံုး​ကို ​ေဈး​မှာဝယ်လို့​ရသလား​ လို့​ေမး​ရင် ဒီကလူ​ေတွက ဟား​တိုက်ရယ်မှာပဲ။ ​ေပါက်​ေပါက်ရှာရှာ။ ဝယ်စရာလား​။ လိုချင်ကိုယ့်​ဘာသာလိုက်ရှာ​ေလ။ ရှား​မှ မရှား​ပဲနဲ့​။ အိမ်​ေရှ့​ အိမ်​ေအာက် အ​ေလ့​ကျ​ေပါက်​ေနတာ အား​ြကီး​။ ဘယ်ဟာ ဘာလဲ သိဖို့​ပဲ လိုတာ။ အခုလို မိုး​ဦး​ေလဦး​ကျချိန်ဆို ပိုလို့​ေတာင် ​ေပါ​ေသး​။ အိမ်​ေရှ့​တံစက်ြမိတ်​ေအာက်မှာ ထိုး​ထိုး​ေထာင်​ေထာင်​ေလး​ေတွ လန်း​တက်​ေနတဲ့​ အညွန့်​ေလး​ေတွက ​ေကာက်​ေကာက်ရိုး​တဲ့​။ ဆရာ မစား​ချင် ကျွန်မတို့​ နှုတ်သွား​မယ်ဆို လာလာဆိတ်ြကတာ ကုန်​ေသး​ဘူး​။ အိမ်​ေဘး​ အိမ်​ေနာက်ြမင်​ေနရတဲ့​ စိမ်း​စိမ်း​စိမ်း​စိမ်း​ေတွဟာ အကုန် စား​စရာ​ေတွချည့်​မို့​ တို့​လည်း​ ဆိတ်​ေတွနဲ့​ ဘာမှ မထူး​ပဲကိုး​ လို့​ ​ေတွး​မိ​ေသး​။ မိုး​ြပတ်သွား​ြပီး​ အိုက်စပ်စပ်ြကီး​ြဖစ်လာတဲ့​အချိန်ဆို သူတို့​က မှိုထွက်​ေတာ့​မယ်လို့​ သိတယ်။ မနှစ်က ဆွတ်ခဲ့​တဲ့​ေနရာမှာပဲ သွား​ြပန်ြကည့်​။ မှိုကျင်း​ြကီး​ေတွ ချိန်း​ထား​တာကမှ လွဲဦး​မယ်။

ဒါ​ေြကာင့်​လည်း​ တစ်နှစ်တစ်ခါ ​ေပါ်လို့​လာ ငါလည်း​မင်း​ေလာင်း​ ထီး​ြဖူ​ေဆာင်း​ လို့​ စကား​ထာရှိတာကိုး​။ ဒီအချိန်ဒီအခါ မျှစ်စို့​ေပါက်​ေတွ ​ေပါလွန်း​လို့​ လူမ​ေြပာနဲ့​ ​ေတာဝက်​ေတွ​ေတာင် လာလာတူး​ြကတာနဲ့​ ​ေတာဝက်သား​လည်း​ စား​ရြပန်​ေလတယ်။ ကျား​ကိုက်လို့​ေသတဲ့​သူ မ​ေတွ့​ဖူး​ေသာ်ြငား​ ဂက်စ်ပိုက်လိုင်း​လုပ်ဖို့​ လာ​ေနြကတဲ့​တရုတ်​ေတွ​ေတာင် ကျား​ေပါက်က​ေလး​နှစ်​ေကာင်​ေမွး​ထား​လို့​ သစ်​ေတာြကီး​က ြပန်သိမ်း​ြပီး​ သူ့​ခမျာ ​ေနပူ​ေတာ်က ကျား​နို့​မှာတိုက်​ေနရတယ်။ ဒီလိုဆို​ေတာ့​ ကိုယ်စား​ေနတဲ့​ ဂျီသား​၊​ ဆတ်သား​၊​ ​ေြပာင်သား​ဆိုတာ​ေတွဟာ အစစ်လို့​ မှတ်ယူလို့​ရသ​ေပါ့​။

အ​ေနာက်ရိုး​မက မိုး​ဟာ ​ေတာ်​ေတာ်သည်း​တဲ့​အထဲမှာပါတယ်။ ​ေန့​ေန့​ညည ရွာတယ်။ ထစ်ထစ်ချုန်း​ချုန်း​လည်း​ရှိတယ်။ ​ေရ​ေတွ ​ေရ​ေတွ ​ေပါလိုက်တာမှ သံုး​လို့​ မကုန်ဘူး​။ အဲလိုမိုး​ေလး​တစိမ့်​စိမ့်​နဲ့​ဆို​ေတာ့​ ဘယ်မှမသွား​ပဲ အိမ်ထဲ​ေခွ​ေနရင်း​ စား​စရာ​ေသာက်စရာ အိမ်နား​ဝန်း​ကျင် အဆင်​ေြပသလို ရှာ​ေဖွစား​ေသာက်နိုင်တာဟာ ရခိုင်သား​တို့​ရဲ့​ စည်း​စိမ်ပဲ။ ပုရစ်ချိန်တုန်း​က ပုရစ်​ေတွ စား​မကုန်သလို အခု ဖား​ချိန်​ေရာက်​ေတာ့​လည်း​ ရိုက်မကုန်။ သူသူကိုယ်ကိုယ် ဟင်း​စား​ရရံုဆို ​ေကျနပ်တယ်။ ​ေဈး​တင်ဖို့​ အလုပ်ရှုပ်မခံနိုင်ဘူး​။ ပိုက်ဆံလည်း​ ဟုတ်ဟုတ်ညား​ညား​ ရတာ မဟုတ်ပဲနဲ့​။ လတ်တ​ေလာ စစ်​ေတွမှာ ြပဿဒ်မီး​ေလာင်သွား​ရတာဟာ ​ေဈး​ေခါင်း​က ​ေဈး​သည်ဆီက ​ေဈး​ေကာက် ၅ဝဝိ/ ​ေကာက်တာနဲ့​ စ လိုက်တာပါ။ ဟင်း​ရွက်ကန်စွန်း​ဆိုတာ တ​ေနကုန်ထိုင်​ေရာင်း​လို့​ တစ်​ေထာင်၊​ ​ေထာင့်​ငါး​ရာ ြမတ်ဖို့​ မရှိဘူး​တဲ့​။ ၅ဝဝိ/ ​ေပး​လိုက်ရရင် ​ေသ​ေရာ​ေပါ့​ဆိုြပီး​ ဆန္ဒြပလိုက်တာ ကံ​ေကာင်း​လို့​ တိုင်း​ြပည်မပျက်​ေလတယ်။ ကိုယ့်​စား​ဖို့​က​ေတာ့​ အင်း​အိုင်​ေချာင်း​ေြမာင်း​ရှိရင် ငါး​ရှိတယ်။

အံုး​အင်သံြကား​ရင် ဖား​ရှိတယ်။ ​ေရတက်​ေရကျရှိရင် ဂဏန်း​၊​ ပုဇွန်ရှိတယ်။ ​ေသာင်ြပင်ရှိရင် ဂံုး​၊​ ခရု။ မရွတ်၊​ ရှိတယ်။ ​ေရထဲဆင်း​ငုပ်နိုင်ရင် ကမာစား​ရမယ်။ တက်နိုင်ဖျား​ေရာက်​ေတာ့​ မန်ကျည်း​ရွက်နုနုက​ေလး​ေတွ စား​ရြပန်တာ​ေပါ့​။ ကိုသာြမတ်ရဲ့​ သူ့​လယ်​ေတာက ပီ​ေလာရယ်တဲ့​မှိုနား​တိုကမှ ဟင်း​ချို​ေအာင် ပုဖွန်ခပ်ယူရ​ေသး​တယ်။ ​ေဆး​ရံုမှာ​ေတာ့​ လူနာ​ေတွ ယူလာ​ေပး​တဲ့​ အရွက်အညွန့်​ စိမ်း​စိမ်း​လတ်လတ် ​ေတွကို ြပုတ်တန်ြပုတ်၊​ ​ေရစင်စင်​ေဆး​တဲ့​ဟာ​ေဆး​လို့​ လင်ပန်း​ြကီး​တစ်ခုနဲ့​ အလည်မှာတည်ထား​လိုက်၊​ ငပိချက်စပ်စပ်တစ်ခွက် အဆင်​ေြပရာသား​ငါး​နဲ့​ ​ေရာချက်၊​ အာပူရွက်နိုင်နိုင်ခပ်ြပီး​ ဝိုင်း​ဖွဲ့​စား​ြက​ေသာက်ြကတယ်။ ြမိန်ချက်က​ေတာ့​ ​ေြပာမ​ေနနဲ့​။

အမ်း​မှာက တစ်လကိုး​သီတင်း​ေနလည်း​ ပိုက်ဆံသံုး​စရာ ဘာမှ မရှိလို့​ လခနဲ့​ေလာက်တယ်။ ​ေဆး​ရံုကုန်း​ကဆင်း​လိုက်ရင် အိမ်​ေရာက်လို့​ လမ်း​စား​ရိတ်လည်း​ မကုန်၊​ အချိန်လည်း​မကုန်။ အလုပ်က​ေလး​လုပ်လိုက်၊​ စာ​ေလး​ေရး​လိုက်၊​ အင်တာနက်​ေပါ် ​ေြပး​တင်လိုက်နဲ့​ သူ့​ဟာနဲ့​သူ လည်ပတ်လို့​။ သို့​ေသာ်လည်း​ သမီး​လုပ်သူက​ေတာ့​ သူ့​အ​ေဖကို ​ေကျာင်း​ေတွ ဖွင့်​ြပီမို့​ ဝါဆိုမိုး​နဲ့​ ြပန်ခဲ့​ပါလို့​ အမိန့်​ေတာ်ြပန်တယ်။

သည်ကလည်း​ ငှက်သွင်ပျံြကွ မတတ်​ေသာ်ပါပဲ။ ရန်ကုန်မှာ​ေနရတာ ပိုက်ဆံမ​ေလာက်၊​ အချိန်မ​ေလာက်၊​ ဘာဆိုဘာမှ မ​ေလာက်​ေပမယ့်​ အိုး​ပစ်အိမ်ပစ်ထွက်လာခဲ့​ရတာ ​ေြခာက်နှစ်မက ြကာခဲ့​ြပီ မဟုတ်လား​။ အမ်း​က သား​ေတာ်​ေမာင်က​ေလး​ကလည်း​ ​ေကျာင်း​ေတွဖွင့်​ြပီမို့​ မျက်ရည်စက်လက်နဲ့​ ရွာြပန်သွား​ြပီ။ ကိုယ်က သည်မှာမှ ​ေကျာင်း​မထား​ေပး​နိုင်ပဲကိုး​။ ​ေတာ်​ေတာ်ြကာ ​ေြပာင်း​ဖို့​ေရွှ့​ဖို့​ အမိန့်​ထွက်လာရင် စ​ေကာစကနဲ့​ ဒုက္ခ​ေရာက်မှာ​ေလ။ ​ေမျှာ်သာ​ေမျှာ်သည် မယံုြကည်​ေပမယ့်​ ​ေမျှာ်​ေတာ့​ ​ေမျှာ်ဆဲပါပဲ။ ​ေလာက်ကိုင်တုန်း​ကလည်း​ သည်လိုပဲ ​ေမျှာ်ရင်း​ေမျှာ်ရင်း​နဲ့​ အချိန်​ေတွ ကုန်ခဲ့​တယ်။ ပစ္စုပ္ပန်တည့်​တည့်​ မရှုနိုင်​ေပမယ့်​ ကိုယ့်​ရဲ့​ အနာဂတ်ကို ဂျူတီရိုစတာများ​လို တစ်လစာ တစ်လစာပဲ ဆွဲထား​တယ်။ လူြကီး​ေတွက​ေတာ့​ သည်အ​ေကာင် ထီ​ေတာင်မထိုး​ပဲနဲ့​ ထီ​ေပါက်မယ် အိပ်မက်မက်​ေနတယ် လို့​ေြပာမလား​မသိပါဘူး​။ လူက ရွတ်တွတ်တွတ်နဲ့​ရယ်။

အမ်း​ကို​ေရာက်ြပီး​ တစ်ပါတ်​ေလာက်အြကာမှာ လက်​ေထာက်ဆရာဝန်က​ေန အထူး​ကုဆရာဝန်အြဖစ် ရာထူး​တိုး​သတဲ့​။ ဘယ်သူကမှ အ​ေရး​လုပ်ြပီး​ မ​ေြပာြပ​ေတာ့​ ကိုယ်လည်း​ သိ​ေတာင်မသိပါဘူး​။ သြကင်္န်တွင်း​ မံုရွာသွား​ေတာ့​ သူငယ်ချင်း​ေဆး​ခန်း​က ​ေြပာြပတယ်။ ဟုတ်ပါဘူး​။ ကျွန်​ေတာ် မပါပါဘူး​ အတင်း​ြငင်း​ေနတာ သူက ​ေအာ်ဒါထုတ်ြပလို့​ ယံုလိုက်ရတယ်။ သူက မိတ္တူကူး​ယူသွား​လို့​ေြပာ​ေတာ့​ ဟင့်​အင်း​လို့​ပဲ ြငင်း​ခဲ့​တယ်။ ငါ့​ကိုလွှတ်တုန်း​က​ေတာ့​ အခုချက်ချင်း​ ​ေနြပည်​ေတာ်မှာ ​ေအာ်ဒါလာယူြပီး​ အြမန်ဆံုး​ေရာက်​ေအာင်သွား​ပါလို့​ မရအရ ဖုန်း​ဆက်ြပီး​ သည်စာကျမှ ​ေရာက်​ေအာင်မပို့​ရင် ​ေနပ​ေစ​ေပါ့​။ ​ေပြပီး​ကို မသိချင်​ေယာင်​ေဆာင်ြပီး​ စာအ​ေရာက်​ေစာင့်​တာ သံုး​လြကာပါတယ်။ ရွဲ့​ချင်လွန်း​လို့​ ဆရာြကီး​တို့​စာပို့​တာ အဲသည်​ေလာက်​ေတာင် ြကာပါ​ေပတယ်လို့​ အထွန့်​တက်​ေတာ့​ ဟိုကလည်း​ စ​ေလာင်း​ရွဲ့​နဲ့​ပဲ ဖံုး​လိုက်ပါတယ်။ ဆရာကလည်း​ ရာထူး​တက်တာမို့​ အဲ​ေလာက်ြကာတာပါ။

Dismissed (အလုပ်ြဖုတ်တဲ့​စာ)ဆို ​ေန့​ချင်း​ Fax နဲ့​ထိုး​ေပး​ပါတယ် တဲ့​။ အခုလည်း​ ​ေဆး​ရံုကလူ​ေတွနဲ့​ ​ေလာင်း​ေြကး​စား​ေြကး​ လုပ်ထား​တယ်ဗျ။ တစ်နှစ်ခွဲ​ေတာ့​ ြပည့်​လုြပီ။ အ​ေြပာင်း​အ​ေရွှ့​ကိစ္စနဲ့​ ဘယ်သူ့​ဆီကိုမှ ဦး​ေတာ်ဦး​ေတာ် မလုပ်ပဲ ​ေစာင့်​ြကည့်​မယ်။ ဘယ်​ေလာက်ြကာ​ေအာင် ထား​မယ်လို့​ ထင်သလဲ။ လံုး​ဝ​ေြပာင်း​ေပး​မှာ မဟုတ်ဘူး​။ နှစ်လအတွင်း​၊​ ​ေလး​လအတွင်း​၊​ ​ေြခာက်လအတွင်း​၊​ တစ်နှစ်အတွင်း​၊​ ​ေဘာလံုး​ပွဲများ​လို ​ေြကး​ေခါ်လိုက်ရ​ေအာင်ဗျာ။ ခင်ဗျား​က ဘယ်မှာထိုင်မလဲ ​ေြပာ။ (​ေမ့​လို့​ေမ့​လို့​ ဒီလိုအ​ေရး​အသား​နဲ့​ဆို​ေတာ့​ အလုပ်ြဖုတ်တဲ့​ေအာ်ဒါလည်း​ လာနိုင်​ေသး​သဗျို့​။ အဲသည်ထဲလည်း​ ​ေလာင်း​လို့​ရသပ)။

Read More

“မနက်ြဖန်ကို တည်​ေဆာက်ြခင်း​”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

ြပုြပင်​ေြပာင်း​လဲဖွဲ့​စည်း​မှု (Reforming) ​ေတွကို အရှိန်အဟုန်ြမှင့်​ြပီး​ လုပ်သွား​ြက​ေတာ့​မယ့်​ ​ေရွှြပည်ြကီး​မှာ ​ေနာက်​ေြကာင်း​ြပန်လှည့်​မယ့်​သူ​ေတွကို လက်တွဲြဖုတ်ြပီး​ စိတ်တူသ​ေဘာတူရှိတဲ့​သူချင်း​ တက်ညီလက်ညီ ​ေရှ့​သို့​ချီြက​ေတာ့​မယ်ဆို​ေတာ့​ အား​ရစရာြကီး​ မဟုတ်ပါလား​ေဝ့​။

အရင်တုန်း​ကလို တံခါး​ပိတ်၊​ မျက်စိပိတ်၊​ နား​ပိတ်၊​ ပါး​စပ်ပိတ်ဝါဒ မဟုတ်​ေတာ့​ပဲ အိမ်နီး​ချင်း​နိုင်ငံ​ေတွနဲ့​ေရာ၊​ အ​ေဝး​က ြပည်ပအင်အား​ြကီး​နိုင်ငံ​ေတွနဲ့​ပါ ​ေခါ်​ေြပာဆက်ဆံ အြကံဉာဏ် အကူအညီ​ေတွယူလို့​ ​ေနာက်ကျန်ခဲ့​သမျှ အလူး​အလဲထလို့​ မမီမီ​ေအာင် လိုက်ရ​ေတာ့​မှာ​ေပါ့​ေလ။ ဘာ​ေတွကို ြပုြပင်​ေြပာင်း​လဲသွား​မှာလဲဆိုတာကိုလည်း​ အရိပ်အြမွက်​ေြပာတန်တာ​ေြပာ။

အတိအလင်း​ အသိ​ေပး​တန်တာ​ေပး​လို့​ တကယ်ြကီး​ အဟုတ်ြကီး​ တိုင်း​ြပည်တိုး​တက်​ေရး​ကို ဦး​စား​ေပး​လုပ်​ေဆာင်​ေနြကတယ်ဆိုတာလည်း​ ြမင်သာထင်သာ ရှိပါ​ေပတယ်။ တို့​အဘ​ေြပာစကား​ တစ်နာရီနီး​ပါး​ြကာတာ​ေတာင် မျက်​ေတာင်မခတ်၊​ နား​ရွက်မလှုပ်ပဲ အား​ရပါး​ရ နား​စိုက်​ေနလိုက်တာ။ စကား​လည်း​ဆံုး​ေရာ ဟင် ငါ့​အ​ေြကာင်း​လည်း​ တစ်ခွန်း​မှ ​ေြပာမသွား​ဘူး​လို့​ နှုတ်ခမ်း​ြကီး​ စူမလိုြဖစ်သွား​ပါတယ်။ နင့်​အရာလား​။ စိန်​ေကာင်း​ေကျာက်​ေကာင်း​ ​ေရာင်း​ေနပါတယ်ဆိုမှ။ ကိုယ်နဲ့​ တန်ရာတန်ရာ မ​ေတွး​ဘူး​။ ဒါ​ေပသိ သု​ေဒ္ဓာက​ေလး​ေတာ့​ တစ်​ေြကာင်း​နှစ်​ေြကာင်း​ ြဖည့်​ေရး​ေပး​ပါဦး​ အဘရယ် လို့​ ​ေဈး​ဆစ်ပါရ​ေစ။ အဘ​ေြပာသွား​တဲ့​ ြပုြပင်​ေြပာင်း​လဲမှုြကီး​မှာ ကျုပ်တို့​လူငယ်​ေတွက (အမယ် သူ့​ကိုယ်သူများ​ လူငယ်တဲ့​။ မ​ေလျှာ့​ေသး​ဘူး​) ဘယ်နား​ကပါရမှာတုန်း​။ ထား​ပါ​ေတာ့​ေလ။ ကိုယ်က မငယ်​ေတာ့​ဘူး​ဆိုရင်လည်း​ ငယ်တဲ့​သူ​ေတွအတွက် နည်း​နည်း​ေလး​ေလာက် စဉ်း​စား​ေပး​ြကည့်​ရ​ေအာင်​ေနာ်။

အနာဂတ်နိုင်ငံ​ေတာ်ြကီး​တည်​ေဆာက်တဲ့​အခါမှာ ြပည်တွင်း​ြပည်ပက စီး​ပွား​ေရး​ရင်း​နှီး​ြမှုပ်နှံမှု​ေတွနဲ့​ တံခါး​ဖွင့်​စီး​ပွား​ေရး​ဝါဒကို လက်​ေတွ့​အ​ေကာင်အထည်​ေဖာ် ​ေဆာင်ရွက်​ေတာ့​မှာတဲ့​။ စီမံကိန်း​ေတွဆိုတာများ​ ပွထ​ေနတာပဲ။ ​ေကျာက်ြဖူက​ေန ကူမင်း​ထိ​ေအာင် ရ​ေကာက် ရထား​ြကီး​ ​ေပျာ်​ေပျာ်စီး​ဖို့​လည်း​ ပါတယ်။ ြပည်လံုး​လင်း​မယ့်​ လျှပ်စစ်ဓါတ်​ေတွဆိုတာ ​ေရအား​၊​ ​ေလအား​၊​ သဘာဝဓါတ်​ေငွ့​အား​တင်မကဘူး​။ စွန့်​ပစ်ပစ္စည်း​ေတွက​ေတာင် ထုတ်လုပ်​ေပး​ဦး​မှာတဲ့​။ (​ေနာက်ဆို ​ေလလည်ရင်​ေတာင် သတိထား​ေတာ့​။ မ​ေတာ် ဓါတ်လိုက်​ေနဦး​မယ်)။ အင်တာနက်​ေတွဆိုတာက​ေတာ့​ အများ​သံုး​ အခ​ေပး​အိမ်သာ​ေတွမှာ​ေတာင် ဝိုင်ဖိုင်လွှင့်​ထား​ေပး​ဦး​မလိုပဲ။ အခုဆို​ေနပူ​ေတာ်မှာ ဂျပန်ပညာရှင်​ေတွ ယား​လို့​ေတာင် မကုပ်အား​ဘူး​။ ြမန်မာြပည်မှာ ခရက်ဒစ်ကဒ်​ေတွ သံုး​နိုင်​ေအာင် ြကံ​ေဆာင်​ေနြကတာတဲ့​။ ဆီး​ဂိမ်း​အမီဆိုလား​။ ​ေဒါ်လာ​ေတာင် ​ေထာင်မလဲ သဲ​ေကာ်မှ လက်ခံတဲ့​အရပ်ဆို​ေတာ့​ ကိုယ့်​ဆီက ​ေငွစက္ကူများ​လည်း​ နွမ်း​ေတာင် အနွမ်း​မခံဘူး​။ ​ေဟာငါး​ေထာင်၊​ ​ေဟာတစ်​ေသာင်း​နဲ့​။ ​

ေငွ​ေစာ်မနံရင် ြပန်လဲခိုင်း​လို့​ရတယ်။ ရန်ကုန်ြမို့​ေတာ်​ေဟာင်း​ြကီး​က စကင်္ာပူအသွင် ​ေြပာင်း​လဲလာရ​ေစ့​မတဲ့​။ တယ်လည်း​သာယာတဲ့​ မနက်ြဖန်ြကီး​ပါလား​ အရပ်ကတို့​ရယ်။ တစ်ခု​ေတာ့​ ရှိသဗျ။ အဲဒီတကယ်​ေြပာင်း​လဲသွား​တဲ့​ မနက်ြဖန်ြကီး​မှာ မ​ေန့​ကလူ​ေတွ အရင်အကျင့်​အတိုင်း​ ဆက်သွား​ေနရင် ​ေတွး​ြကည့်​လိ်ုက်စမ်း​ပါဗျာ။ ဘယ်​ေလာက်များ​ အဆီအ​ေငါ်မတည့်​လိုက်မယ့်​ ကိစ္စလဲ။ (စြပီ။ မုန့်​ဆီ​ေြကာ်ြဖင့်​ ဘယ်​ေနမှန်း​မသိဘူး​။ သူ့​နှုတ်ခမ်း​နာ ပါး​စပ်ပုပ်ြကီး​နဲ့​)။ ရုပ်ဝတ္ထု​ေြပာင်း​လဲမှု​ေတွကို အမီလိုက်နိုင်ဖို့​ နိုင်ငံသား​ေတွဆီမှာ စိတ်ပိုင်း​ဆိုင်ရာ၊​ စည်း​ကမ်း​ပိုင်း​ဆိုင်ရာ၊​ အ​ေတွး​အ​ေခါ်အယူအဆ​ေတွကို အရင် ​ေြပာင်း​ပစ်ရပါဦး​မယ်။ အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ အဲဒီမနက်ြဖန်မှာ ပုခံုး​ေြပာင်း​ တာဝန်ယူြကမယ့်​ လူငယ်​ေတွကို ပျိုး​ေထာင်မ​ေပး​ရင် ​ေလထဲတိုက်အိမ်​ေဆာက်တာကမှ ​ေရ​ေရရာရာရှိလိမ့်​ဦး​မယ် မဟုတ်ဘူး​လား​ဗျာ။

ကဲ။ ကိုယ်ကပဲ စ လို့​ အဲဒီ သု​ေဒ္ဓာတစ်လံုး​ အရင်​ေရး​ေပး​လိုက်ပါ့​မယ်။ ကျွန်​ေတာ်တို့​ဆီက ြမန်မာလူငယ်က​ေလး​ေတွ ဘာ​ေတွများ​ ြဖစ်​ေနြကပါလိမ့်​။ ပညာတတ်ြကီး​ေတွ ြဖစ်​ေနတာ​ေပါ့​ခင်ဗျာ။ ပညာတတ်ြကီး​ေတွ။ နိုင်ငံနဲ့​အဝှမ်း​ တက္ကသိုလ်၊​ ​ေကာလိပ်နဲ့​ အသက်​ေမွး​ပညာသင်​ေကျာင်း​ေပါင်း​များ​စွာက ​ေမွး​ထုတ်​ေပး​လိုက်လို့​ အခုဆိုရင် ဆိုက်ကား​သမား​ေမာင်ဘခက်က​ေလး​လည်း​ ဘွဲ့​ရပညာတတ်၊​ ပဲြပုတ်သည် မထား​က​ေလး​လည်း​ မာစတာဆက်မတက်ချင်လို့​ ​ေတာင်း​က​ေလး​ြပန်ရွက်​ေနတာ။ ဆရာ၊​ မိဘ၊​ ​ေကျာင်း​သား​ သံုး​ဦး​သံုး​ဖလှယ် တာဝန်​ေတွ ​ေကျခဲ့​ြကလို့​ ပညာ​ေရး​လည်း​ ဆံုး​ခန်း​တိုင်ခဲ့​ြပီ။ ဘာ​ေတွဆက်ြဖစ်စရာရှိဦး​မှာလဲ။ လာခဲ့​။ လက်​ေတွ့​ဘဝထဲကို။ ထမင်း​ရှာစား​တဲ့​အတတ်က အခုမှ လက်​ေတွ့​သင်ယူရတာ။ ​

ေလျှာက်ြပီး​ ​ေထွလီကာလီ​ေတွ ​ေဝ့​လည်​ေြကာင်ပတ် ​ေစာင်း​ပါး​ရိပ်​ေြခ မ​ေြပာလိုပါဘူး​။ အသည်း​နာလွန်း​လွန်း​လို့​ ငယ်ထိပ် တံ​ေတာင်နဲ့​ေထာင်း​သလို အင့်​ကနဲ အင့်​ကနဲ​ေန​ေအာင် ​ေြပာထည့်​လိုက်​ေတာ့​မယ်။ အဘိုး​တို့​အဘတို့​က ငါပင်စင်သွား​တဲ့​အခါ၊​ ​ေနာက်ထပ်တစ်ြကိမ် ​ေရွး​ေကာက်ပွဲလုပ်တဲ့​အခါ စသည်စသည်ြဖင့်​ အနာဂတ်​ေတွကို အမျိုး​မျိုး​ လှပ​ေအာင် ပံု​ေဖာ်နိုင်​ေသာ်ြငား​၊​ ြပင်ဆင်နိုင်​ေသာ်ြငား​ အများ​စု​ေသာ လူငယ်ထုတစ်ရပ်လံုး​မှာြဖင့်​ ဘာအနာဂတ်တစ်ခုမှ ​ေရ​ေရရာရာ မရှိပါဘူး​ခင်ဗျ။ ​ေခတ်ကာလ သား​သမီး​ထဲ လူပျိုြကီး​ အပျိုြကီး​ေတွ များ​လာတာဟာ သူတို့​တ​ေတွက ချီး​ကျများ​လွန်လွန်း​လို့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ကိုယ့်​တစ်​ေယာက်တည်း​ေတာင် မိဘဆီ လက်ြဖန့်​ေနရတုန်း​ဟာ ဘယ်လိုလုပ် အိမ်​ေထာင့်​တာဝန် ထမ်း​နိုင်မှာတုန်း​။ အခုလို ​ေတာရမ်း​မယ်ဘွဲ့​ေြပာမယ့်​အစား​ ဆာ​ေဗး​ြကီး​တစ်ခု​ေလာက် လုပ်ြကည့်​စမ်း​ပါလား​။ အသက် ၂၀ က ၃၀ အတွင်း​ လူငယ်​ေတွကို ​ေနာင်နှစ်ခါ ဘာလုပ်မယ် စဉ်း​စား​ထား​သလဲ။ နှစ်နှစ်၊​ သံုး​နှစ်၊​ ငါး​နှစ်၊​ စသည်ြဖင့်​ေပါ့​။ အဆင်​ေြပသလို ြကည့်​လုပ်တာ​ေပါ့​ လို့​ ​ေြပာမယ့်​သူချည့်​ပဲ။

ပညာ​ေရး​ဆိုတာ ​ေဆာက်ထား​တဲ့​ ​ေကျာင်း​အ​ေရအတွက်၊​ ​ေပး​လိုက်တဲ့​ ​ေအာင်လက်မှတ် အ​ေရအတွက်နဲ့​ ချစ်တီး​ပိုက်ဆံ​ေရသလို ​ေရကာတွက်ကာနဲ့​ ​ေကျနပ်ရမှာလား​။ ​ေကျာင်း​ကထွက်ြပီး​ရင် အဲဒီ​ေကျာင်း​သား​ေတွ ဘယ်ကို​ေရာက်သွား​သလဲဆိုတာ​ေရာ လိုက်မြကည့်​ချင်ဘူး​လား​။ နိုင်ငံြခား​ကို ​ေရာက်ကုန်တယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ ​ေကာင်း​တာ​ေပါ့​ဗျာ။ သူ့​ဘာသူ ယိုချင်ယို စီး​ချင်စီး​၊​ ဦး​ေနှာက်အ​ေနနဲ့​ေတာ့​ ထည့်​တွက်လို့​ ရ​ေသး​တယ်။ နိုင်ငံ​ေတာ်က လူစွမ်း​အား​ အရင်း​အြမစ်​ေတွကို အကျိုး​ရှိစွာ စီမံခန့်​ခွဲနိုင်ဖို့​အတွက် ြပည်တွင်း​ြပည်ပ အလုပ်အကိုင် အခွင့်​အလမ်း​များ​ ဆထက်ထမ်း​ပိုး​ ​ေဖာ်​ေဆာင်​ေပး​လျက်ရှိပါသတဲ့​။

​ေကာင်း​ပါြပီဗျာ။ သည်တခါ အလုပ်ခွင်ထဲက လူငယ်​ေတွဆီ သွား​ြကည့်​ြကရ​ေအာင်။ လမ်း​သံုး​လမ်း​ကွဲသွား​ပါတယ်။ အစိုး​ရအလုပ် လုပ်မလား​။ အြပင်ကုမ္ပဏီလုပ်မလား​။ နိုင်ငံြခား​ထွက်မလား​။ ကိုယ်ပိုင်စီး​ပွား​ေရး​ လုပ်မလား​ ဆိုတာက​ေတာ့​ ကိုယ့်​အ​ေဖဘာ​ေကာင်မှ မဟုတ်ရင် အိပ်မက်မက်မ​ေနနဲ့​။ ပညာနဲ့​မဆိုင်တဲ့​ အလုပ်​ေတွ​ေတာ့​ ​ေပါပါတယ်။ တုတ်ထိုး​ေရာင်း​မလား​။ ထံုချိုင်း​ကင် လှည်း​နဲ့​တွန်း​မလား​။ ဖီး​ယိုဇီး​ေပါင်း​ေရာင်း​မလား​။ အလုပ်ဟူသမျှ ဂုဏ်ရှိစွတဲ့​။ လူရည်လည်ရင် ပွဲစား​တန်း​သွား​ထိုင်၊​ ြမင်ြမင်သမျှ ဒိုင်ဗင်ဝင်ပစ်လို့​ချည့်​ေန။ ဘာကား​ေတွ ရိုက်ချင်သလဲ​ေြပာ။ အထက်ကား​လား​။ ​ေအာက်ကား​လား​။ အလံုး​ချိန်း​လား​။ ပါမစ်လား​။ ဘရာသာ​ေရ။ ​ေဇပါတယ်။ ​ေငွသာအရင် မစပါ။ မနက်ြဖန်ဆိုတာက​ေတာ့​ ​ေနာက်တ​ေန့​ပဲဥစ္စာ။ ဒဲ့​ဂဏန်း​ရရင် ​ေရလျှံဖို့​ လွယ်လွယ်​ေလး​။

အစိုး​ရအလုပ်ဝင်လုပ်တဲ့​ လူငယ်က​ေလး​ေတွ အနာဂတ်က ဘယ်မလှပစရာ ရှိပါ့​မလဲ။ တ​ေန့​ေသာအခါ ဌာနဆိုင်ရာ အြကီး​အကဲြကီး​ ြဖစ်လာမှာ မဟုတ်ဘူး​လား​။ မ​ေနာက်ပါနဲ့​ ဦး​ေလး​ရယ်။ ဌာနဆိုင်ရာ အြကီး​အကဲဆိုတာ ​ေအာက်က​ေနတက်ရတာ မဟုတ်ဘူး​။ မိုး​ေပါ်က ပိုး​ထိြပီး​၊​ ကွိုင်ပူြပီး​ ြပုတ်ြပုတ်ကျလာတာ။ လုပ်သက်နဲ့​သာ တက်ရရင် ကျိုက္ကဆံဘိုး​ဘိုး​ြကီး​ေတာင် ပရိုမိုး​ရှင်း​ရသွား​တာြကာ​ေပါ့​။ အလုပ်ထဲမှာ ရာထူး​က အ​ေရး​မြကီး​ဘူး​ဗျ။ တချို့​ဆို တက်သွား​မှာစိုး​လို့​ မှန်မှန်ကန်​ေတာ့​ေနရတယ်။ ခွင်နဲ့​လမ်း​ေြကာင်း​ကိုမှ နား​မလည်ရင် ထွက်စာသာတင်လိုက်​ေတာ့​။ အဲလိုလူမျိုး​အတွက် အလုပ်ထဲမှာ အနာဂတ်ဆိုတာ မရှိဘူး​။ လူငယ်ဝန်ထမ်း​က​ေလး​ေတွရဲ့​ အနာဂတ်ဟာ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်၊​ ြကံရည်ဖန်ရည်၊​ ပညာအရည်အချင်း​ေတွနဲ့​ ဘယ်လိုမှ မပတ်သက်ဘူး​။ သူ့​မိဘ ဘာလဲ။ ဘယ်​ေလာက်ထိ ပံ့​ပိုး​နိုင်မှာလဲဆိုတဲ့​အ​ေပါ်မူတည်ပါတယ်။

တကယ်​ေတာ့​ အနာဂတ်ဆိုတာ ​ေနာက်တ​ေန့​မှ ​ေရာက်လာမှာဗျ။ ​ေလာ​ေလာဆယ် သည်က​ေန့​ စား​ဝတ်​ေန​ေရး​နဲ့​ ရပ်တည်မှုအတွက် အလုပ်ပတ်ဝန်း​ကျင်နဲ့​ လိုက်​ေလျာညီ​ေထွ အဆင်​ေြပ​ေအာင်မှ တန်း​စီညာညှိမတတ်ရင် ပစ္စုပ္ပန်ပါ​ေပျာက်သွား​မှာ။ ဝန်ထမ်း​သက် ၁ရနှစ်ရှိလာြပီြဖစ်တဲ့​ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်​ေတာင်မှ ​ေအာင့်​လံုး​ကျိတ်လံုး​ေတွ များ​လွန်း​လို့​ ဘယ်​ေန့​အလုပ်ထွက်ြဖစ်မယ် မသိဘူး​။ လူြကီး​သား​သမီး​မဟုတ်တဲ့​ ကိုယ်နဲ့​ရွယ်တူ၊​ ကိုယ့်​ထက်ငယ်သူ လူငယ်​ေတွအား​လံုး​ အနည်း​နဲ့​အများ​ ခံစား​ဖူး​ြကတာချည့်​ပဲ။ မုဆိုး​စိုင်သင်လို့​ လှစ်လှစ်က​ေလး​ ကွက်​ေကျာ်ကွက်ကျား​ နင်း​တက်နိုင်တဲ့​အစား​ေတွသာ လွှား​ကနဲလွှား​ကနဲ တက်သွား​တာ ​ေတွ့​ရပါလိမ့်​မယ်။

အဲသည်လူ​ေတွနဲ့​ နိုင်ငံ​ေတာ်ကို တည်​ေဆာက်ရမှာဆိုရင် ဘယ်လိုနိုင်ငံမျိုး​ြဖစ်မလဲ စဉ်း​စား​စရာ လိုလို့​လား​။
ကုမ္ပဏီလုပ်တဲ့​ လူငယ်​ေလး​ေတွဆီသွား​ြကည့်​ရ​ေအာင်ဗျာ။ ြပည်တွင်း​ကြဖစ်ြဖစ် ြပည်ပကြဖစ်ြဖစ်၊​ စီး​ပွား​ေရး​လုပ်ချင်လို့​ ကုမ္ပဏီ​ေထာင်တယ်ဆိုမှ​ေတာ့​ အကျိုး​စီး​ပွား​တစ်ခုခုမှ အဓိကမထား​ရင် ဘယ်ြဖစ်ပါ့​မလဲဗျာ။ သည်လူငယ်က​ေလး​ အ​ေတွ့​အြကံုရ​ေစဖို့​၊​ ဘဝတက်လမ်း​ရှိဖို့​ေတွး​တယ်ဆိုရင် သူ့​သား​သမီး​မို့​သာ ြဖစ်​ေပလိမ့်​မယ်။ အဲလိုဆို​ေတာ့​ အြပင်ကုမ္ပဏီ​ေတွအ​ေနနဲ့​ သူ့​ဝန်ထမ်း​လူငယ်​ေတွကို ခန့်​ထား​ေပး​တယ်။ ​ေလ့​ကျင့်​သင်ြကား​ေပး​တယ်။ လစာဝင်​ေငွ ​ေပး​တယ်ဆိုတာ လူငယ်​ေတွဆီက လုပ်အား​ကို သူ့​အတွက် အသံုး​ချဖို့​သာြဖစ်တယ်။ အနာဂတ်အတွက် စဉ်း​စား​ရင် ကုမ္ပဏီရဲ့​ အနာဂတ်အြပင် ​ေနာက်ထပ်အကျိုး​အြမတ်ရမယ့်​ ရင်း​နှီး​ြမှုပ်နှံမှု တစ်ခုခုကိုသာ ​ေတွး​လိမ့်​မယ်။ လူငယ်​ေတွ ​ေရှ့​ေရး​က သူနဲ့​ဘာမှ မပတ်သက်ဘူး​။ လူငယ်​ေတွဘက်မှာလည်း​ ဒီကုမ္ပဏီမှာ လစာဘယ်​ေလာက်ရမှာလဲထက် ပိုမစဉ်း​စား​ဘူး​။ လခ​ေကာင်း​ရင် ပို​ေပး​တဲ့​ဆီလိုက်သွား​ဖို့​ အြမဲတမ်း​ အဆင်သင့်​ြဖစ်​ေနတယ်။ ​

ေရှ့​ေရး​ အလား​အလာဆိုတာ ဘယ်မှာမှ မရှိတာချင်း​အတူတူ ဆို​ေတာ့​ ​ေခါင်း​ထဲ မထည့်​ဘူး​။ သူတို့​ဆွဲထား​တဲ့​အနာဂတ် Plan ဟာ “လခထုတ်ရင် အ​ေြကွး​ဆပ်မယ်။ ငါသံုး​ဖို့​ ဘယ်​ေလာက်ကျန်မယ်။ လိုချင်တာ​ေလး​ေတွကို ​ေနာက် ဘယ်နှစ်လ​ေလာက်မှ ဝယ်နိုင်မယ်။” ဆိုတာ​ေလာက်ပါပဲ။ “အိမ်​ေတာင် ြပန်မ​ေပး​နိုင်တာ ြကာပါ​ေပါ့​” ဆိုတဲ့​ ​ေနာင်တက​ေလး​ကပ်လာရင် ​ေတာ်​ေတာ် လိမ်မာ​ေနလှ​ေပါ့​။
​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ လူငယ်က​ေလး​ေတွ အား​လံုး​ရဲ့​ အိပ်မက်ထွက်​ေပါက်ဟာ နိုင်ငံြခား​မှာ အလုပ်ထွက်လုပ်မယ် ဆိုတဲ့​ ဘူတာမှာ လာဆိုက်ပါတယ်။ တကယ်​ေတာ့​ အဲဒါ ထွက်​ေပါက် အစစ်မဟုတ်ပဲ တဝဂူ (Blind End) ြကီး​သာြဖစ်တယ်။ ​ေကျာင်း​သား​ဘဝမှာတုန်း​က လူထု​ေဒါ်အမာ​ေရး​တဲ့​ အ​ေမ့​ေရှး​စကား​ေတွ ဖတ်ရတဲ့​အခါ သူက ကိုလိုနီ​ေခတ်က ြမန်မာြပည်မှာ အလုပ်လာလုပ်ြကတဲ့​ ပျံကျကုလား​၊​ ​ေဂါ်ရင်ဂျီ​ေလး​ေတွ၊​ ​ေခါ်​ေတာ​ေလး​ေတွ၊​ ဘဂင်္ါလီ​ေလး​ေတွ အ​ေြကာင်း​ေြပာြပခဲ့​ပါတယ်။ သူတို့​ခမျာ အဂင်္လိပ်ကသ​ေဘင်္ာြကီး​ေတွနဲ့​ အလကား​တင်​ေခါ်လာလို့​ ရန်ကုန်ကို​ေရာက်လာတဲ့​အခါ ကူလီထမ်း​၊​ လန်ချား​ဆွဲ၊​ အမှိုက်သိမ်း​၊​ ​ေချး​ကျံုး​၊​ သူများ​ မလုပ်ချင်တဲ့​အလုပ်​ေတွ မှန်သမျှ တစ်ြပား​ရရ နှစ်ြပား​ရရ မခိုမကပ် လုပ်ြက။

ထမင်း​ြကမ်း​ခဲကို ဆား​ပံု၊​ ငရုတ်သီး​ေတာင့်​ကိုက်၊​ ​ေရအိုး​စင်က​ေရ တဝ​ေသာက်လို့​ ရသမျှပိုက်ဆံက​ေလး​ကို ကျစ်ကျစ်ပါ​ေအာင်စုြပီး​ မိသား​စုဆီ ြပန်ပို့​ြက။ အိမ်ြပန်သွား​တဲ့​အခါကျမှ သူများ​ဆီ ခရီး​စား​ရိတ်ရ​ေအာင် ​ေပါင်နှံထား​ခဲ့​တဲ့​ ကိုယ့်​မိန်း​မကိုယ် ြပန်​ေရွး​ြပီး​ မက်မက်စက်စက် ြပန်​ေပါင်း​ြက၊​ (တချို့​လည်း​ အတိုး​က​ေလး​ေတွ​ေတာင် ပါလာဦး​မှာ) အဲသလိုဘဝမျိုး​ကို တို့​ဆီကလူငယ်က​ေလး​ေတွလည်း​ မနီး​ရိုး​စွဲ လိုက်​ေနြပီြဖစ်လို့​ အသည်း​နာတဲ့​အ​ေြကာင်း​ ရင်ထဲမှာ နင့်​ေန​ေအာင် ဖတ်လိုက်ရပါတယ်။ ကိုယ့်​တိုင်း​ြပည်က ြဖတ်လတ်တက်ြကွတဲ့​ သန်စွမ်း​ကျန်း​မာတဲ့​ အရွယ်​ေကာင်း​ ပညာတတ်က​ေလး​ေတွ ြပည်ပကို ယိုစီး​သွား​ေပမယ့်​လည်း​ သူတို့​ရှာ​ေဖွစု​ေဆာင်း​ြပီး​ ြပန်ပို့​လိုက်တဲ့​ နိုင်ငံြခား​ေငွပမာဏဟာ တိုင်း​ြပည်အတွက်၊​ သူတို့​မိသား​စု​ေတွအတွက် အား​ကိုး​ေလာက်စရာ ြဖစ်​ေပတယ် လို့​ စီး​ပွား​ေရး​ ပညာရှင်ြကီး​များ​က သံုး​သပ်ြကသဗျ။

သံရံုး​မှာ​ေဆာင်ရတဲ့​အခွန်​ေတွက တိုင်း​ြပည်ကိုြပန်​ေရာက်တယ်တဲ့​လား​။ သာဓုပါဗျာ။ တချိန်ကျ​ေတာ့​ သူတို့​က အတတ်ပညာ အရင်း​အနှီး​ေတွနဲ့​ တိုင်း​ြပည်ကိုြပန်လာြကတဲ့​အခါ ​ေရွှြပည်ြကီး​လည်း​ ဝှီး​ကနဲ ​ေဒါက်ကနဲ တိုး​တက်ချမ်း​သာလာဦး​မှာ ဆိုတာကို​ေတာ့​ သံသယရှိပါတယ်။ အခုဆို ခိုင်ခိုင်မာမာရပ်တည်နိုင်လို့​ မိသား​စုကိုလည်း​ တင့်​ေတာင့်​တင့်​တယ် ​ေထာက်ပံ့​နိုင်တဲ့​ သူငယ်ချင်း​ေတွ ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ ရှိ​ေနပါြပီ။ မြကာခနလည်း​ ြပန်လာလာလည်ြကသား​ပဲ။ ဒီမှာြပန်အ​ေြခချြပီး​ ရပ်တည်ဖို့​ဆိုတာက​ေတာ့​ စိတ်ကူး​ပဲယဉ်ယဉ်၊​ လက်​ေတွ့​ပဲ ြကိုး​စား​ြကိုး​စား​။ ဘယ်လိုနည်း​နဲ့​မှ မြဖစ်နိုင်တာ အမှန်ပါ။ တတ်တဲ့​ပညာကို အသံုး​ချစရာ​ေနရာလည်း​ မရှိဘူး​။ ရှိတဲ့​အရင်း​အနှီး​နဲ့​ လုပ်ငန်း​လုပ်မယ်ဆိုရင်လည်း​ ​ေကျာ​ေထာက်​ေနာက်ခံမပါရင် ဘီလ်ဂိတ်ြကီး​ကိုယ်တိုင် ြကွလာခဲ့​စမ်း​ပါ။ ခွက်မဆွဲရ​ေတာ့​ ​ေြပာချင်တိုင်း​ေြပာ။ သူတို့​မှာ အနာဂတ်​ေတာ့​ ခိုင်ခိုင်မာမာရှိြကပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ အဲဒါ ြမန်မာြပည်တွင်း​မှာ​ေတာ့​ မဟုတ်​ေတာ့​ဘူး​။

အာဏာရှင်စံနစ်နဲ့​ ၂၆ နှစ်လံုး​လံုး​ ြမန်မာြပည်ကို အညွန့်​တုန်း​ေအာင် တံခါး​ပိတ်ထား​တယ်ဆိုတဲ့​ ဦး​ေနဝင်း​ြကီး​ေခတ်မှာ​ေတာင် လူငယ်​ေတွကို သူလိုချင်သလို​ေတာ့​ ပျိုး​ေထာင်ယူခဲ့​ေသး​တယ်ဗျ။ ​ေတဇလူငယ်တို့​၊​ ​ေရှ့​ေဆာင်လူငယ်တို့​၊​ လမ်း​စဉ်လူငယ်တို့​နဲ့​ တချိန်ကျရင် ပါတီရဲ့​ အရံအင်အား​ြဖစ်ရမယ်ဆိုြပီး​ ​ေကာက်ရိုး​ေြခ​ေထာက် ြမက်​ေြခ​ေထာက်နဲ့​ အသား​ကျ​ေအာင် ​ေလ့​ကျင့်​ထား​ခဲ့​တာ။ ထူး​ချွန်တဲ့​ေကျာင်း​သား​ေတွအတွက် လူရည်ချွန်စီမံကိန်း​ဆိုတာလည်း​ ရှိတယ်။ ​ေလာ​ေလာဆယ်မှာ ဆိုက္ကား​သမား​ တရား​သူြကီး​ြဖစ်​ေကာင်း​ြဖစ်မယ်။ တချိန်ကျရင်​ေတာ့​ အဲဒီ​ေနရာ​ေတွမှာ ပညာတတ် လူငယ်​ေတွနဲ့​ အစား​ထိုး​ဖို့​ ရည်ရွယ်ထား​ြပီး​သား​။ ဘင်ခရာ၊​ ြကက်​ေြခနီ၊​ ​ေလ​ေြကာင်း​လူငယ်၊​ ​ေရ​ေြကာင်း​လူငယ်၊​ လိုချင်သလို အ​ေရာင်ဆိုး​ြပီး​ ပျိုး​ေထာင်ခဲ့​တာ​ေတာ့​ အမှန်ပဲ။ အခုလည်း​ ပစ်​ေတာ့​ မထား​ပါဘူး​ေလ။ ြကံဖွံ့​လူငယ်က​ေလး​ေတွဆိုြပီး​ နိုင်ငံြခား​က ဘာလူငယ် ညာလူငယ် ​ေတွ့​ဆံုပွဲ​ေတွ လွှတ်တဲ့​အခါ ဒီဘက်က ၃၀ ​ေကျာ် ၄၀ ြကီး​ေတွက သူများ​ ဆယ်နှစ်သား​ေလး​ေတွအြကား​မှာ ​ေအာက်အီအီး​အွတ် ​ေနာက်ထပ်ခွပ်စို့​ေလ လုပ်ခဲ့​ြကသတဲ့​။ ဟိ ဟိ။ (ကိုယ်​ေတာင် အတင်း​ လူငယ်လုပ်ချင်​ေန​ေသး​တာပဲဥစ္စာ)

ငယ်ငယ်က ပံုြပင်က​ေလး​တစ်ပုဒ်ကို သတိရမိတယ်ဗျ။ ​ေမှာ်ဆရာြကီး​တစ်​ေယာက်က က​ေလး​ေတွကို အရုပ်က​ေလး​ေတွ မုန့်​ပဲသွား​ေရစာက​ေလး​ေတွ ​ေပး​ြပီး​ က​ေလး​ေတွဆီက အနာဂတ်​ေတွကို နည်း​နည်း​ နည်း​နည်း​စီ လိုက်ဝယ်သတဲ့​။ ငါး​နှစ် ဆယ်နှစ်၊​ စသည်ြဖင့်​ေပါ့​။ ​ေနာက်​ေတာ့​ အဲဒါ​ေတွ အား​လံုး​စုြပီး​ သူ့​အနာဂတ်ထဲထည့်​ေပါင်း​လို့​ အသက်​ေတွအရှည်ြကီး​ စည်း​စိမ်ရှင်အြဖစ် ပဥ္စလက်အတတ်​ေတွနဲ့​ ​ေနထိုင်ပါသတဲ့​။ က​ေလး​ေလး​ေတွခမျာမ​ေတာ့​ သက်တမ်း​က​ေလး​ေတွတိုြပီး​ အရွယ်မတိုင်မီ အိုဇာကုန်ြကတာ​ေပါ့​။ စဉ်း​စား​မိတာက အဲဒီပံုြပင်​ေရး​တဲ့​သူဟာ သူ့​ေခတ်တုန်း​က အ​ေြကာင်း​အရာ တစ်ခုခုကိုများ​ ထင်ဟပ်ြပီး​ ​ေြပာချင်လို့​များ​လား​။ လူြကီး​ေတွဟာ ကိုယ့်​ဩဇာ အာဏာ စည်း​စိမ် နန်း​သက် ရှည်ြကာတည်ြမဲဖို့​အတွက် လူငယ်​ေတွဆီက အနာဂတ်​ေတွကို လုယူဖို့​ေတာ့​ မ​ေကာင်း​ဘူး​ထင်ပါတယ်။ ​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​ဗျာ။ ပံုြပင်​ေရး​သူဟာ ြမန်မာြပည်က မဟုတ်လို့​။ တို့​ဆီမှာ​ေတာ့​ ဒီလိုအြဖစ်အပျက်မျိုး​ေတွ ရှိမှ ရှိပဲနဲ့​။ ဟာကို ဟာကို။ တို့​ရဲ့​ မနက်ြဖန်​ေတွက​ေတာ့​ အလွန်​ေကာင်း​၊​ အင်မတန်​ေကာင်း​၊​ အား​ြကီး​ေကာင်း​၊​ ဒီညကတည်း​က ​ေကာင်း​ေနပါသဗျို။

“နန်း​ေတာ်​ေရှ့​နဲ့​ေတွ့​ြပန်​ေသာ် ြမို့​လံုး​ေကျာ်​ေအာင် ​ေကာင်း​မယ့်​ပွဲမို့​ သည်ည​ေတာ့​ အလွန်​ေကာင်း​မ​ေနာ်။ တံုး​ေကျာ်မ တဲ့​။ တံုး​ေကျာ်မ တဲ့​။ မ တဲ့​ ….. ။ ြမရင် … ​ေလ ပါ …. တီ။”

Read More

“​ေမွး​ေန့​လက်​ေဆာင်”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

တို့​ေမြကီး​ ခရီး​သွား​သခိုက် ြပည်ပသတင်း​ေထာက်ြကီး​ေတွက ​ေမး​ချင်တာ​ေတွ ​ေမွှလို့​ဖွလို့​အြပီး​မှာ မြကာခင်မှာလာ​ေတာ့​မယ့်​ ​ေမွး​ေန့​အတွက် “ဘာဆု​ေတာင်း​မလဲ မ​ေရွှဖဲ” လို့​ ​ေမး​လိုက်တဲ့​အခါ မယ်ဖျား​က ြမန်မာထံုး​စံ “နိဗ္ဗာန်​ေရွှြပည် ဆုပန်သည်” လို့​ေတာင် မ​ေြဖနိုင်ရှာပါဘူး​။ သူ့​ခမျာ ​ေတွး​ေတွး​ဆဆနဲ့​ ​ေြဖသွား​တာက “Le Bonheur pour Mon Pays” ပါတဲ့​။ တိုက်ရိုက်ဘာသာြပန်လိုက်ရင်​ေတာ့​ “​ေပျာ်ရွှင်ပါ​ေစ ြမန်မာြပည်” လို့​ဆိုရ​ေပမယ့်​ “Bonheur” ဆိုတဲ့​ ြပင်သစ်စကား​လံုး​မှာ အဲဒီထက်ပိုတဲ့​ အနက်ပွား​ေတွ အများ​ြကီး​ပါပါတယ်။

ကိုယ်စိတ်နှစ်ြဖာ ကျန်း​မာချမ်း​သာြခင်း​ လို့​လည်း​ ဆိုလို့​ရတယ်။ သုတိမဂင်္လာ ကျက်သ​ေရတိုး​ပွား​ြခင်း​ လို့​လည်း​ ြပန်လို့​ရတယ်။ မဂင်္လသုတ်ထဲမှာပါတဲ့​ ၃ဂြဖာ မဂင်္လာ​ေတွအား​လံုး​ကိုလည်း​ အနက်​ေပး​လို့​ရတယ်။ ​ေမး​တဲ့​သူက ပါး​စပ်ြကီး​ရှိလို့​ အား​အား​ယား​ယား​ အာလုပ်စကား​မျှ​ေလာက် ​ေမး​သွား​ေပမယ့်​ ​ေြဖတဲ့​သူက​ေတာ့​ စဉ်း​စဉ်း​စား​စား​ စိတ်ထဲမှာ တကယ်ရှိတဲ့​အတိုင်း​ ​ေြဖသွား​တာ အဲဒီအင်တာဗျူး​ြကည့်​ဖူး​ရင် သတိထား​မိပါလိမ့်​မယ်။ ဘာစကား​ေလး​တစ်ခွန််း​ကိုမှ လက်လွတ်စပယ် ​ေြပာ​ေလ့​မရှိပဲကိုး​ လို့​ သာဓု​ေခါ်မိပါတယ်။ ြကံဖန်ချီး​မွှန်း​ချင်လည်း​ သူ့​အြပင်မရှိဘူး​လို့​ထင်ရင် ြပည်တွင်း​က သတင်း​စာ ဂျာနယ်အ​ေဟာင်း​ေတွ ြပန်ြပန်ဖတ်ြက​ေပါ့​ဗျာ။ သိလာလိမ့်​မယ်။ သူများ​ေြပာမှ သတိထား​မိလိုက်တာက​ေတာ့​ ညံ့​တယ်ဆိုရင်လည်း​ ခံရမှာပါပဲ။ ဟုတ်ပါရဲ့​။

သူ့​ေမွး​ေန့​ နီး​လာပါပ​ေကာလား​ေနာ့​။ သူက​ေတာင် ြမန်မာြပည်သူ​ေတွအတွက် ​ေမတ္တာစကား​ လက်​ေဆာင်ပါး​ေသး​တဲ့​ဥစ္စာ။ ကိုယ်​ေတွကလည်း​ ​ေမွး​ေန့​အမှတ်တရ ​ေမတ္တာစာက​ေလး​ တစ်ပုဒ်တ​ေလ​ေတာ့​ ဂါရဝလက်​ေဆာင် ပို့​ချင်တဲ့​စိတ်​ေတွ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ြဖစ်​ေပါ်လာပါတယ်။ ြမင်း​ထိန်း​ငတာက သူများ​တာလို့​ ဝင်တာတဲ့​သ​ေဘာလည်း​ မရှိပါဘူး​။ ​ေခွး​ေတာဝက်ဝင် လူမြမင်သူမသိဘဝက​ေန လမင်း​ကို​ေဟာင်တဲ့​ ​ေခွး​က​ေလး​ပါလား​လို့​ ကိုယ့်​ကို ဟိုလူြကည့်​ သည်လူြကည့်​လည်း​ အြကည့်​မခံချင်ပါဘူး​။ ကာယကံရှင်​ေတာင် ဖတ်ချင်မှ ဖတ်မိမှာြဖစ်​ေပမယ့်​လည်း​ ပို့​သ​ေသာ ​ေမတ္တာ​ေတွက​ေတာ့​ ရကိုရလိမ့်​မယ်လို့​ ယံုြကည်ပါတယ်။ ဘာြဖစ်လို့​လဲဆို​ေတာ့​ ​ေရစက်တို့​ အထံုတို့​ဆိုတာ ဗုဒ္ဒဘာသာပီပီ သက်ဝင်ယံုြကည်​ေပသကိုး​။ တခါမှ မသိမကျွမ်း​ဖူး​ေသာ်ြငား​ ြမင်လိုက်ရံုနဲ့​ ယံုြကည်အား​ကိုး​ြဖစ်သွား​တာ၊​ သိ​ေဟာင်း​ကျွမ်း​ေဟာင်း​ေတွလို တရင်း​တနှီး​ ခင်မင်လိုစိတ်ြဖစ်သွား​တာဟာ ​ေရစက်မပါပဲ ဘယ်ြဖစ်နိုင်ပါ့​မလဲ။

လူမြမင်ဖူး​ခင် နံမယ်ကိုအလွတ်ရ​ေအာင် ကျက်ခဲ့​ရတာက​ေတာ့​ သံုး​တန်း​မှာ အာဇာနည်​ေန့​အ​ေြကာင်း​ စာစီစာကံုး​ြပိုင်တုန်း​က​ေပါ့​။ ​ေအာင်ဆန်း​ဦး​ရယ်။ ​ေအာင်ဆန်း​လင်း​ရယ် ​ေအာင်ဆန်း​စုြကည်ရယ် လို့​ သိခဲ့​ြပီး​ တာဝါလိန်း​လမ်း​ကအိမ်ြကီး​ကို သွား​ြကည့်​တဲ့​အခါမှာလည်း​ ​ေဟာသည်​ေရကန်က​ေလး​က ​ေအာင်ဆန်း​လင်း​က​ေလး​ ​ေရတိမ်နစ်ခဲ့​တာြဖစ်မယ် လို့​ ဒဏ္ဍာရီထဲကလို ဆွတ်ပျံ့​လွမ်း​ေမာခဲ့​မိ​ေသး​တယ်။ က​ေလး​ဘဝက ဆရာမ​ေတွ သွန်သင်​ေပး​ခဲ့​လို့​ အာဇာနည်​ေန့​ေရာက်တိုင်း​ ၁၀ နာရီ ၃၇ မိနစ်မှာ ဥဩဆွဲတဲ့​အခါ တစ်မိနစ်ြငိမ်သက်ြပီး​ ဝမ်း​နည်း​ေြကာင်း​ အ​ေလး​ြပုရမယ် ဆိုတာလည်း​ သိခဲ့​တယ်။

လမ်း​သွား​လမ်း​လာ​ေတွ​ေတာင် ဥဩသံြကား​ရင် ခနရပ်ြပီး​ ြငိမ်သက်​ေနြကတာ မှတ်မိတယ်။ ကား​ေတွ ခနရပ်ြပီး​ ဟွန်း​တီး​တယ်။ အစည်း​အ​ေဝး​ဆိုတာ​ေတွစရင် နိုင်ငံ​ေတာ်အလံအား​ အ​ေလး​ြပု ဆိုတာြပီး​ရင် ကျဆံုး​ေလြပီး​ေသာ အာဇာနည်​ေခါင်း​ေဆာင်ြကီး​များ​အား​ အ​ေလး​ြပု ဆိုတာကိုလည်း​ မီလိုက်​ေသး​တယ်။ အိမ်ကမိဘကိုယ်တိုင်က အာဇာနည်​ေန့​ေရာက်ရင် အာဇာနည်ဗိပ္မာန်ကို လိုက်ပို့​ေပး​တတ်တယ်။ ခု​ေတာ့​ ပါး​စပ်ရာဇဝင်​ေလး​ြဖစ်ခဲ့​ြပီ မဟုတ်လား​။

ဦး​ေနဝင်း​ေခတ်မှာ လူြဖစ်ခဲ့​တဲ့​ ကိုယ်​ေတွ​ေတာင် ဗိုလ်ချုပ်​ေအာင်ဆန််း​နဲ့​ သိပ်မစိမ်း​လှဘူး​ဗျ။ သို့​ေသာ်လည်း​ သူ့​မိသား​စုကို​ေတာ့​ အ​ေဝး​ပို့​ထား​ခဲ့​တဲ့​အတွက် တစ်နှစ်တစ်ခါ​ေတာင် ြမင်ရဖို့​ ခက်ခက်ပါ။ ဒါကလည်း​ အခုြပန်စဉ်း​စား​ြကည့်​ေတာ့​ ​ေကျး​ဇူး​ေတာင် တင်ရဦး​မလိုပါပဲ။ အာ​ေသာကရုပ်ရှင်ထဲက “ရန်သူကို မုန်း​လို့​ရှိရင် ကိုယ့်​မျက်စိ​ေအာက်မှာပဲ ထား​ပါ။” ဆိုတဲ့​ အဆိုအမိန့်​ကို အဘိုး​ြကီး​ နား​သျှမ်း​သွား​တယ် ထင်ပါရဲ့​။ ြမန်မာတစ်ြပည်လံုး​ ြပင်ပကမ္ဘာြကီး​နဲ့​ အဆက်အသွယ်ြဖတ်ြပီး​ သူ​ေြပာသမျှ နား​ေထာင်​ေနရတဲ့​အချိန်မှာ ဟိုက​ေတာ့​ နိုင်ငံတကာ သံတမန်အသိုင်း​အဝိုင်း​အလယ်မှာ ကမ္ဘာ့​အဆင့်​မီ ပညာ​ေရး​နဲ့​ ြကီး​ြပင်း​ခွင့်​ရလိုက်တယ်။ (​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​။ ြမန်မာြပည်မှာ ကျန်ခဲ့​ရင် သမီး​ေတာ်ြကီး​ေတွလို အလွန်ဆံုး​ြဖစ်မှ ဆရာဝန်​ေလာက်ပဲ ​ေနမှာ) ပညာ​ေရး​နဲ့​အတူ ရှင်သန်ဖွံ့​ြဖိုး​ခွင့်​ရလိုက်တာက​ေတာ့​ Vision လို့​ ​ေခါ်ရမယ့်​ အ​ေတွး​အြမင်၊​ ဆင်ြခင်တံုတရား​ေနလိမ့်​မယ်ဗျ။ ဘိုး​ေတာ်ြကီး​ဟာ သူ့​ရဲ့​ ရင်နှစ်သည်း​ချာ​ေတွကို​ေတာင် အဲသဟာရ​ေအာင် သွန်သင်မသွား​နိုင်ရှာဘူး​ မဟုတ်လား​။ ဗူး​ဆို ဘယ်သူမှ ဖရံုမသီး​ရဲဘူး​ေလ။ သူပံုသွင်း​ထား​တဲ့​ ခွက်က​ေလး​ေတွထဲက​ေန အခုချိန်အထိ ထွက်မလာနိုင်တဲ့​သူ​ေတွ အဲဒီမျိုး​ဆက်တစ်ခုလံုး​မှာ အံ့​ဩစရာ မ​ေကာင်း​ေလာက်​ေအာင် ​ေပါ​ေန​ေသး​တယ်။ (ကိုယ်​ေတာင် ခွက်​ေစာ်နံတုန်း​ပဲလား​ မသိ)

အိမ်​ေထာင်ရက်သား​ကျသွား​ေတာ့​ ခု​ေခတ်မှာလို မီဒီယာဂျာနယ်​ေတွ မ​ေပါ်​ေသး​ေပမယ့်​ ပါး​စပ်စကား​ အတင်း​အဖျင်း​ေတွ ဝမ်း​သာအား​ရ ​ေဖာက်သည်ချ​ေနြကတာ မှတ်မိလိုက်ပါ​ေသး​တယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ဘူတန်မှာ အလုပ်သွား​လုပ်တဲ့​အခါ ဘူတန်လူြကီး​ပိုင်း​ေတွက​ေတာ့​ ကိုယ်​ေတွကို ြမန်မာမှန်း​သိလိုက်တာနဲ့​ ဝမ်း​သာအယ်လဲ သူတို့​နှမ မာပါစ သာပါစ။ ​ေန​ေကာင်း​ထိုင်သာရှိပါစ။ လို့​ ​ေမး​ြကြမန်း​ြကတယ်။ ဒီမှာအလုပ်လုပ်သွား​တုန်း​က အင်မတန်ချစ်စရာ​ေကာင်း​တဲ့​ ြမန််မာအမျိုး​သမီး​က​ေလး​ တစ်​ေယာက်ပါ လို့​ တမ်း​တမ်း​တတဆိုြပီး​ ဆုမွန်​ေကာင်း​များ​ ​ေတာင်း​ေလ့​ရှိတယ်။ ခမည်း​ေတာ်မင်း​တရား​ြကီး​ရဲ့​ တိဘက်ဘာသာဆရာြဖစ်သူ ခင်ပွန်း​သည်နဲ့​ ​ေယာင်​ေနာက်ဆံထံုး​ပါရင်း​ သူကိုယ်တိုင်ပါ အလုပ်ဝင်လုပ်လို့​ ​ေအး​ေအး​ချမ်း​ချမ်း​ေနခဲ့​တယ် လို့​ဆိုတယ်။ သူ့​ဘဝရဲ့​ ကိုယ်ပိုင်အချိန်​ေတွကို စိတ်ြကိုက်အသံုး​ချခွင့်​ ရ​ေနတဲ့​ကာလဟာ အ​ေမ​ေဒါ်ခင်ြကည်ြကီး​ မကျန်း​မာတဲ့​အထိပဲ ရှိလိမ့်​မယ် ထင်ပါတယ်။

အဲသည်​ေနာက်မှာ​ေတာ့​ အနာရင့်​မှည့်​လို့​ ြပည်​ေတွ​ေပါက်လာတဲ့​ ြမန်မာ့​နိုင်ငံ​ေရး​အနာြကီး​ကို မျက်နှာလွှဲမထွက်သွား​နိုင်တာ သူ့​မိသား​စုအတွက်​ေတာ့​ ကံဆိုး​ရှာတယ်လို့​ပဲ ​ေြပာရလိမ့်​မယ်။ အင်တာဗျူး​ထဲမှာ အဲသည်ကိစ္စကို​ေြပာတာ​ေတာ့​ သူ့​ကိုယ်သူ စွန့်​လွှတ်အနစ်နာခံလိုက်တယ်လို့​ေတာင် မခံယူပါဘူး​တဲ့​။ “It was not a sacrifice. It was a choice.” လို့​ဆိုတယ်။ အနစ်နာခံတယ်ဆိုရင် တစ်စံုတစ်ရာ ြပန်လည်​ေမျှာ်မှန်း​ရာ ကျမှာစိုး​လို့​ သူ့​ဘာသာ​ေရွး​ချယ်မှုတစ်ခု ြပုလုပ်လိုက်တာသာ ြဖစ်ပါတယ် တဲ့​။ ရင်ထဲထိသွား​လွန်း​လို့​ အဲဒီနား​ေလး​ပဲ နှစ်ခါ သံုး​ခါ ြပန်ြပန်ရစ်ြပီး​ နား​ေထာင်ြကည့်​တယ်။ ကိုယ်လည်း​မိဘ​ေနရာ ​ေရာက်ခဲ့​ြပီ မဟုတ်လား​။ သား​ေရး​သမီး​ေရး​ထက် အ​ေလး​ထား​စရာ ဘယ်မှာရှိပါ့​မလဲ။ ဒါ​ေပမယ့်​ ​ေလာကမှာ သား​ေရး​သမီး​ေရး​ကို ဦး​စား​မ​ေပး​နိုင်တဲ့​အခါကလည်း​ ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ ရှိခဲ့​သား​ပါ​ေလ။ ​ေတာ်​ေတာ် တစ်ကိုယ်​ေကာင်း​ဆန်တယ် လို့​ ထင်ချင်လည်း​ထင်မှာ​ေပါ့​။ ဒါ​ေပမယ့်​ တစ်ကိုယ်တည်း​ေကာင်း​ဖို့​အတွက်​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ လူ​ေတွအများ​ြကီး​ရဲ့​ အ​ေမ​ေနရာကို ဝင်ရတဲ့​အခါ ကိုယ့်​သား​သမီး​ေတွအတွက် ​ေနရာကျံု့​သွား​တာ အ​ေသအချာ​ေပါ့​။ ကိုယ့်​ရင်​ေသွး​ကိုပစ်ြပီး​ တြခား​အရာတစ်ခုကို ​ေရွး​ချယ်လိုက်ရတဲ့​ မိခင်တစ်​ေယာက်ရဲ့​နှလံုး​သား​ဟာ သံ​ေတွသံခဲ​ေတွနဲ့​ လုပ်ထား​တာမှ မဟုတ်ပဲ။ သူ့​ခမျာ ခံစား​ရရှာ​ေပလိမ့်​မယ်။

အဲသည်တစ်ချက်တည်း​နဲ့​တင်ပဲ ငါ့​သား​ ငါ့​မယား​ေတွ ​ေကာင်း​စား​ဖို့​၊​ ငါြပုတ်ရင် ငါ့​စည်း​စိမ်​ေတွ ဘယ်သူမှ မထိနိုင်​ေအာင် ကာကွယ်ဖို့​ အပတ်တကုတ် ြကိုး​စား​လာခဲ့​သူ ​ေယာကင်္ျား​ရင့်​မြကီး​များ​နဲ့​ အြပတ်အသတ်ကွာတယ် မဟုတ်ဘူး​လား​။

ပျား​ရည် သကာ ဆိုတာ ချစ်သူတို့​ကိုမှ ချို​ေစတာ မဟုတ်ဘူး​ဗျ။ မုန်း​သူ​ေတွကိုလည်း​ ချို​ေစတာ အမှန်ပဲ။ တို့​ြပည်မှာ တို့​ေမြကီး​ ရှိြခင်း​ မရှိြခင်း​ဟာ သူ့​ကို ချစ်ခင်သူ​ေတွကိုမှ အကျိုး​စီး​ပွား​တိုး​တက်​ေစနိုင်တာ မဟုတ်​ေလဘူး​။ ခါး​ခါး​သီး​သီး​ မုန်း​တီး​သူအ​ေပါင်း​တို့​ကိုလည်း​ ရှိြပီး​ဥစ္စာ တန်ခိုး​အာဏာတို့​ ြကီး​ကျယ်ြပန့်​ပွား​ များ​ေစနိုင်သဗျ။ မယံုမရှိနဲ့​။ နဂိုတုန်း​က ဘယ်သူမှ မသိတဲ့​ ​ေမာင်ရစ်​ေတာင် အနား​ကလူ ထ​ေထာင်း​ေတာ့​မှ ရှင်ဘုရင် လက်သပ်​ေမွး​ေတာ်မူတယ် မဟုတ်လား​။ ဧရာဝတီတိုင်း​တုန်း​က က​ေလး​ကလား​ သဗ္ဗာန်​ေတွငှား​ြပီး​ ​ေလာ်စပီကာြကီး​ေတွနဲ့​ သ​ေဘင်္ာ​ေနာက်က တ​ေကာက်​ေကာက် လိုက်ဖွင့်​ခိုင်း​တဲ့​ ဘဘြကီး​ဆို မီး​ရှူး​မီး​ပန်း​လွှတ်သလား​ မှတ်ရတယ်။ ဒိုင်း​ကနဲ ရာထူး​ေတွ ထိုး​တက်သွား​တာ။ (ခု​ေတာ့​ ဂိမ်း​သွား​ရှာြပီ။ ပ​ေဝသဏီကတည်း​က)။ ကျံုမ​ေငး​တံတား​ေပါ်မှာ “ရပ်” လို့​ ​ေသနတ်ြကီး​နဲ့​ချိန်ြပီး​ကာမှ ပစ်မိန့်​မ​ေပး​လို့​ ပုခံုး​ေပါ်ကအပွင့်​ေတွ ဆွဲြဖုတ်ပစ်တဲ့​ဗိုလ်က​ေလး​ေရာ ဘယ်​ေရာက်သွား​ပါလိမ့်​ေနာ်။ ဖလ္လသမာပတ်က နိုး​ထလာတဲ့​ရဟန္တာကိုလှူမှ လက်ငင်း​အကျိုး​ေပး​တာ မဟုတ်ဘူး​။

အဲသလို အဲသလို အကုသိုလ်အမှု​ေတွ ြပုလိုက်ရင်လည်း​ ချက်ချင်း​လက်ငင်း​ အကျိုး​ေပး​သန်တယ်ဆိုတာ သိကုန်​ေတာ့​ ​ေဖာ်စား​တဲ့​သူ​ေတွ ဘယ်မှာနည်း​ခဲ့​လို့​လဲ။ ဒီပဲယင်း​က သူရဲ​ေကာင်း​ေတွက​ေတာ့​... ​ေြပာရဲဖူး​။ သား​သား​ ​ေြကာက်​ေြကာက်။ ဒါ​ေြကာင့်​ တချို့​ေတွလည်း​ တကယ် မမုန်း​ပဲနဲ့​ မုန်း​တယ် မုန်း​တယ် မုန်း​တယ် အ​ေြမှာက်တစ်သိန်း​နဲ့​ သရုပ်​ေဆာင်ြပ​ေနတာ ​ေနမှာပါ။ သတင်း​ဓါတ်ပံုထဲမှာ ြမင်လိုက်ရတာက​ေတာ့​ ​ေခါင်း​ဆယ်လံုး​ရှိရင် တစ်လံုး​မှ မကျန်ဘူး​။ လည်​ေန​ေအာင် ​ေငး​ြကည့်​ေနြကတာ။ တကယ်​ေတာ့​ တို့​ေမြကီး​ကို ​ေကာ့​မှူး​က ြပိုင်မယ့်​အစား​ ​ေဇယျာသီရိတို့​၊​ မဂင်္လာဒံုတို့​က​ေန ြပိုင်ြကည့်​စမ်း​ေစချင်တယ်။ သူက​ေတာ့​ မနိုင်ပဲ ဘယ်​ေနမလဲ။ ကိုယ်​ေတွသာ ဟဲ ဟဲ။


ခုချိန်မှာ​ေတာ့​ ပွဲသိမ်း​ေနပါြပီ​ေလ။ သူလိုချင်တဲ့​ေနရာ ​ေရာက်သွား​ြပီ။ နိုင်ငံတကာက ​ေခါင်း​ေဆာင်​ေတွနဲ့​ ​ေဆွး​ေနွး​နှီး​ေနှာနိုင်ြပီ။ အဲဒါ အနာခံလို့​ အသာစံရတာ​ေပါ့​ လို့​ မထင်နဲ့​ဗျ။ ဇာတ်လမ်း​က ခုမှ စတာ။ နုနယ်သန်စွမ်း​တဲ့​ အချိန်​ေတွအား​လံုး​ကို ​ေပး​ဆပ်ခဲ့​ရြပီ။ အသက်အရွယ်နဲ့​မမျှတဲ့​ ဖိစီး​မှုတာဝန်​ေတွကို ​ေခါင်း​ေပါ်ရွက်ြပီး​ နိုင်ငံ​ေရး​ြကိုး​တန်း​ေပါ် လမ်း​ေလျှာက်​ေနရတာ။ ပင်ပန်း​လွန်း​လို့​ ပံုပံုသွား​တာ ခနခန။ တခါတခါကျရင် စာဖတ်ဖို့​ ​ေတွး​ဖို့​ေတာင် အချိန်မရတာ​ေြကာင့်​ ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆး​ရှိတဲ့​ ​ေနအိမ်အကျယ်ချုပ်ကာလက​ေလး​ေတွ​ေတာင် ြပန်လွမ်း​မိပါသတဲ့​။ ြဖစ်မှ ြဖစ်ရ​ေလတယ်။ အိမ်ကအ​ေမဆို အလုပ်​ေတွ မလုပ်ပါနဲ့​ေတာ့​။ ဘုရား​တရား​နဲ့​ သက်သက်သာသာ​ေန​ေတာ့​လို့​ အနား​ယူခိုင်း​ထား​ြပီ မဟုတ်လား​။

အဲဒီကအ​ေမတစ်​ေယာက်က​ေတာ့​ သွား​များ​ကျဲ​ေတာင် ​ေတာင်​ေဝှး​ဆွဲ​ေထာင် ပွဲြဖစ်​ေအာင် မယ်ရင်ကမှာ ရင်ရင်ကမှာ ​ေလပါတီကမှ အလှူပွဲြဖစ်ြကမှာ လို့​ အား​တင်း​ထား​တုန်း​။ ဘာ​ေဆး​စား​လို့​ ဂ​ေလာက်​ေတာင် စိတ်​ေဆာင်​ေနရသတုန်း​ လို့​ ​ေငါ့​ေမး​ေမး​တဲ့​ေမး​ခွန်း​ကို​ေတာ့​ “It is the sense of duty that makes a person straight and tall.” လို့​ ​ေြဖပါတယ်။ ​ေတာင့်​တင်း​သန်မာဖို့​ဆိုတာ ြကွက်သား​အဖုအဖု ထုထုြပီး​ ခရာချင်စရာငယ် ြဖစ်​ေနမှ မဟုတ်ပါဘူး​။ (ြကွက်သား​ြကီး​ ညှစ်ညှစ်ြပတဲ့​သူ​ေတွ မျက်စပစ်ြပရင် ဘယ်​ေလာက်စိတ်ကုန်စရာ​ေကာင်း​မှန်း​ ြမင်ဖူး​မှသိလိမ့်​မယ်)။ တာဝန်သိတတ်မှု၊​ တာဝန်ယူမှုရှိ​ေနရင် လူဖလံက​ေလး​လည်း​ စိတ်ဓါတ်အင်အား​ ​ေတာင့်​ေတာင့်​တင်း​တင်း​ ရှိနိုင်တာပ။

သူတို့​ဆီက သတင်း​ေထာက်ဆိုတဲ့​အစား​ဟာ ကိုယ်​ေတွဆီမှာလို ​ေြပာချင်တာ​ေတွ ဆံုး​ေအာင်​ေစာင့်​၊​ မတ်တပ်ရပ် လက်ညှိုး​ေထာင်၊​ စိစစ်​ေရး​က​ေမး​ခွင့်​ြပုြပီး​သား​ ​ေမး​ခွန်း​က​ေလး​ေတွကို ဝမ်း​ တူး​ သရီး​ အက်ရှင် ဂိုး​ ဆို​ေတာ့​ မှ “​ေမး​ပါရ​ေစ အ​ေမရယ်” လုပ်ြကတဲ့​အစား​ မဟုတ်ဘူး​ဗျ။ ြမင်ြမင်သမျှ မိုက်ခွက်ြကီး​လှမ်း​ထိုး​ြပီး​ “ဘယ်လိုခံစား​ရပါသလဲ” ကလွဲရင် မ​ေမး​တတ်တဲ့​အစား​ထဲကလည်း​ မဟုတ်ဘူး​။ ချွန်တတ်၊​ တွန်း​တတ်၊​ ​ေြမှာက်တတ်၊​ မတတ်၊​ အ​ေရာက်ပို့​တတ်ပါတယ်။ တခါတ​ေလ သူတို့​စကား​တစ်လံုး​မှ မပါပဲ ငုတ်တုတ်ထိုင်​ေစာင့်​ေနရတဲ့​ ပံုက​ေလး​တစ်ခုတည်း​နဲ့​တင်ကို ပွစိတက်သွား​ေအာင် ဖွလို့​ရတယ်။ ​ေြမှာက်သလို ပင့်​သလိုနဲ့​ အစဆွဲထုတ်သွား​တာက​ေတာ့​ “နယ်ဆင်မင်ဒဲလား​ြကီး​လိုပဲ​ေနာ်” တဲ့​။ မသိတဲ့​လူဆို ကား​ကနဲ​ေြမာက်သွား​ဦး​မှာ။ တို့​ေတွကို ြမက်ဂါဝန်က​ေလး​ေတွဝတ်ြပီး​ အူး​လူး​လူး​ အား​လား​လား​ လုပ်တတ်တဲ့​သူ​ေတွများ​ ထင်​ေနသလား​ မသိဘူး​။ “ဘာဆိုင်လို့​လဲ။

ဟိုက ​ေယာကင်္ျား​ သည်က မိန်း​မ​ေလ။ ​ေယာကင်္ျား​နဲ့​မိန်း​မဟာ အတူတူမှ မဟုတ်ပဲ။” တဲ့​။ ​ေတွး​စရာ​ေတွ အများ​ြကီး​ပဲဗျ။ ​ေနရာတကာ တန်း​တူအခွင့်​အ​ေရး​ေတာင်း​ဆိုတဲ့​ သူတို့​ဆီမှာ​ေတာင် တန်း​တူမဟုတ်တာ​ေတွ အများ​ြကီး​ မဟုတ်လား​။ အ​ေရှ့​တိုင်း​ရဲ့​ ယဉ်​ေကျး​မှု၊​ အာရှရဲ့​ ယဉ်​ေကျး​မှုအရ မိန်း​မသား​တစ်​ေယာက်ရဲ့​ စွမ်း​ေဆာင်ရည်နဲ့​ အ​ေရး​ပါမှု၊​ ​ေနရာရမှု​ေတွဟာ သူတို့​ အ​ေနာက်တိုင်း​နဲ့​ေတာ့​ ြခား​နား​တာ အမှန်ပါ။ ဒါ​ေပမယ့်​ သူတို့​ဆီမှာ ဟီလာရီကလင်တန်နဲ့​ မာဂရက်သက်ချာပဲ ရှိ​ေသး​တယ်။ ကိုယ့်​ဘက်မှာ အင်ဒီယာဂန္ဒီ၊​ ဘနာဇီဘူတို၊​ ယင်လက်၊​ ​ေအာင်ဆန်း​စုြကည်။ တက်လာတာချင်း​ တူရင်​ေတာင် အတိုက်အခံဖိအား​ချင်း​က သည်ဘက်က ပိုပါလိမ့်​မယ်။ သည်က​ေန့​သည်အချိန်မှာ ြဖစ်​ေပါ်လာတဲ့​ ြပုြပင်​ေြပာင်း​လဲမှု​ေတွအတွက် ​ေမတ္တာဓါတ်နဲ့​ ဗုဒ္ဓံြမတ်စွာကလည်း​ ​ေအာင်ြခင်း​ေတွ ​ေဆာင်နှင်း​သွား​တာ မဟုတ်ပါဘူး​။ မိုး​နတ်မင်း​ြကီး​ ဦး​မာဃကလည်း​ ဝရဇိန်ချိန်ကာရွယ်ကာ ြခိမ်း​လား​ေြခာက်လား​ မလုပ်ခဲ့​ပါဘူး​။ ကုလသမဂ္ဂြကီး​ေတာင် ဘယ်တုန်း​ကမှ အား​ကိုး​လို့​ မရခဲ့​ပဲနဲ့​။ ပိတ်ချင်သူ​ေတွ ပိတ်ချင်သ​ေလာက်ပိတ်ြက။ တိုင်း​ြပည်သာ ဆင်း​ရဲချင်ဆင်း​ရဲမယ်။ မူဂါဘီြကီး​ဘုန်း​ကံက စိန်ကို တင်း​ေတာင်း​နဲ့​ချင်နိုင်တယ် မဟုတ်ဘူး​လား​။

ဘယ်လို ြပည်ပဖိအား​ေပး​မှုမျိုး​ကမှလည်း​ ြမန်မာြပည်ကို ​ေန့​ချင်း​ညချင်း​ ​ေြပာင်း​လဲ​ေစခဲ့​မယ် မထင်ပါဘူး​။

ဒါ​ေပမယ့်​ မိန်း​မတစ်​ေယာက်ရဲ့​ ဇွဲ သတ္တိ နဲ့​ ခွန်အား​ေတွဟာ အ​ေခါဘဏီတပ်ြကီး​ကို​ေတာင် ​ေြပာင်း​လဲသွား​ေစတယ် လို့​ ​ေြပာရမလိုြဖစ်​ေနြပီ။ သူတို့​ ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ ​ေြပာ​ေလ့​ရှိတာက​ေတာ့​ “အဲသည်မိန်း​မ တိုင်း​ြပည်အတွက် ဘယ်တုန်း​က ဘာလုပ်ခဲ့​ဖူး​သတုန်း​ ​ေြပာစမ်း​။” တဲ့​။ ဟုတ်ကဲ့​။ သူဘာမှ မလုပ်ခဲ့​ပါဘူး​။ လုပ်စရာလည်း​ မလိုပါဘူး​။ သူရှိ​ေနတယ်၊​ မား​မား​မတ်မတ် ရပ်တည်​ေပး​ေနတယ် ဆိုရင်ကို လံု​ေလာက်ပါြပီ။ ဖိနှိပ်ခံလူတန်း​စား​ေတွအတွက်၊​ ဒီမိုက​ေရစီဆိုတာ ဘာမှန်း​မသိတဲ့​သူ​ေတွအတွက်၊​ ြမန်မာြပည်သူ​ေတွအတွက် သူရပ်တည်​ေပး​ခဲ့​တယ်​ေလ။ ြငင်း​ဦး​မလား​။ သူ့​ဘဝတစ်သက်တာရဲ့​ အချိန်ကာလ​ေတွ မိသား​စုဘဝ​ေတွနဲ့​လဲြပီး​ ြမန်မာ​ေတွ လွတ်လပ်တဲ့​လူ့​အခွင့်​အ​ေရး​ေတွ ရဖို့​အတွက် ြကံ့​ြကံ့​ခံြပီး​ စိတ်ရှည်စွာ တိုက်ပွဲဝင်ခဲ့​တယ်။

မ​ေနဘူး​။ ြပန်မယ်။ ​ေနာက်ဘယ်​ေတာ့​မှ မလာဘူး​။ စိတ်နာတယ်။ တစ်ခွန်း​တည်း​နဲ့​ ရနိုင်တဲ့​ လွတ်​ေြမာက်မှု၊​ မိသား​စုနဲ့​ ြပည်လည်​ေပါင်း​စည်း​မှုကို သူလက်ခံခဲ့​တာမှ မဟုတ်ပဲ။ သူ့​အ​ေဖ​ေရး​ခဲ့​တဲ့​ Bloody but Unvowed Head ဆိုတာ သူ့​မှာ ရှိတယ်။ ငါတို့​က မင်း​တို့​အခွင့်​အ​ေရး​ေတွကို ဘယ်တုန်း​ကများ​ မတရား​သြဖင့်​ တာဆီး​ပိတ်ပင်ထား​လို့​တုန်း​ကွ လို့​ ​ေြပာချင်ရင်​ေတာ့​ ​ေလာင်း​ေြကး​စား​ေြကး​ဗျာ။ အခုမှတ်စုက​ေလး​ကို ြမန်မာ့​အလင်း​ထဲက ထည့်​ေပး​ပါလား​။ (အိမ်မှာ လာမဖမ်း​ေသး​တာပဲ ​ေကျး​ဇူး​တင်​ေနရ​ေသး​။ အရင်ပံုစံနဲ့​သာဆို အထဲ​ေရာက်လို့​ အရိုး​ေတာင်​ေဆွး​ေလာက်ြပီ)။ မင်း​တို့​က ပုဂ္ဂိုလ်​ေရး​ ကိုး​ကွယ်လွန်း​အား​ြကီး​တယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ ​ေြပာစရာတစ်ခုရှိသဗျ။ ပုဂ္ဂိုလ်ခင်​ေနတာ မဟုတ်ပါဘူး​။ တရား​မင်​ေနတာသာ ြဖစ်ပါတယ်။ မတရား​မှု၊​ အနိုင်ကျင့်​မှု၊​ ဖိနှိပ်မှု​ေတွကို အစဉ်တစိုက် ဆန့်​ကျင်လာတာ သူတစ်​ေယာက်သာရှိခဲ့​တဲ့​အတွက် အဲသလို အခါမျိုး​ြကံုလာ​ေလတိုင်း​ ဓဇဂ္ဂသုတ်ရွတ်သလို သူ့​ကို ​ေြပး​ေြပး​တ လိုက်​ေတာ့​ အား​ကိုး​ရာရသလိုလို ရှိလာတယ် မဟုတ်လား​။

​ေဝဿန္တရာဇာတ်​ေတာ်မှာ မင်း​ေလး​ပါး​ြပန်ဆံုြက​ေတာ့​ ဝမ်း​သာဝမ်း​နည်း​ ငိုယိုြမည်တမ်း​ရင်း​ ြမင်ရသူ ​ေဆွ​ေတာ်မျိုး​ေတာ်အ​ေပါင်း​တို့​ပါ မိန်း​ေမာ​ေမ့​ေမျာသွား​လို့​ ​ေပါက္ခရဝဿမိုး​ ရွာသွန်း​လို့​ သတိြပန်လည်​ေစရသတဲ့​။ နှစ်ဆယ့်​ေလး​နှစ်လံုး​လံုး​ ခွဲခွာစွန့်​ထား​ခဲ့​ရတဲ့​ သား​ငယ်က​ေလး​ေတွ အရွယ်လား​ေြမာက်၊​ ​ေြမး​က​ေလး​ေတွ​ေတာင် ရ​ေနကာမှ ြပန်ဆံုြကရတဲ့​အခါမှာလည်း​ ကာယကံရှင်​ေတွတင် မကပါဘူး​။ ဓါတ်ပံု​ေတွ ြမင်တဲ့​သူတိုင်း​က မျက်ရည်တဝဲဝဲ စာနာရင်နင့်​မိြကပါတယ်။ သိြကား​မင်း​ြကီး​ မဟုတ်လို့​ စိုစွတ်​ေစလိုသူတို့​ကိုသာ စွတ်စို​ေစနိုင်တဲ့​ ​ေပါက္ခရဝဿမိုး​ ရွာလာ​ေအာင် မတတ်နိုင်ပါဘူး​။ ဒါ​ေပမယ့်​လည်း​ ကိုယ်နဲ့​ စိတ်သ​ေဘာချင်း​တိုက်ဆိုင်သူတို့​ကို ​ေြဖသိမ့်​နိုင်စိမ့်​ေသာငှာ ​ေတွး​မိ​ေတွး​ရာက​ေလး​များ​ မျှ​ေဝပါ့​မယ်။ ခုနက​ေြပာတဲ့​ သူမကို စိတ်​ေဆာင်မာန်တင်း​ထား​နိုင်​ေစတယ်ဆို​ေသာ Sense of duty တာဝန်သိစိတ်ပါ။ သူ့​အတွက် ဘာတာဝန်​ေတွ ဦး​လည်မသုန် ထမ်း​ရွက်​ေနရလို့​တုန်း​။ ကိုယ့်​ဘာသာြမင်မိတာက​ေတာ့​ သူ့​အ​ေဖက လက်ဆင့်​ကမ်း​လိုက်တဲ့​တာဝန်​ေတွပါ။ ဖတဆိုး​ြဖစ်ချိန်တုန်း​က လူမမယ်အရွယ်က​ေလး​ပဲ ရှိခဲ့​ေပမယ့်​လည်း​ ဖခင်ရဲ့​ ပံုရိပ်ကို​ေတာ့​ သူမှတ်မိသ​ေလာက် ြပန်​ေဖာ်လိုက်တဲ့​အခါ Very Disciplined Man ပါတဲ့​။

လူသာမန်မဟုတ်တဲ့​ အာဇာနည်ပုဂ္ဂိုလ်ထူး​ေတွဟာ ​ေမွး​စက​ေန ​ေသဆံုး​ချိန်အထိ အများ​တကာနဲ့​မတူတဲ့​ ကိုယ်ရည်ကိုယ်​ေသွး​၊​ အကျင့်​စရိုက်၊​ စိတ်​ေနစိတ်ထား​ေတွ ရှိတတ်ပါတယ်။ ​ေမာင်ထိန်လင်း​ အြဖစ်နဲ့​ကတည်း​က ဆင်း​ရဲသား​ေတွဘက်က ရပ်တည်စာနာတတ်တဲ့​စိတ်ထား​ဟာ ဗိုလ်ချုပ်ြဖစ်ချိန်မှာ​ေတာင် အဝတ်အစား​သံုး​စံု၊​ ပဲြပုတ် နံြပား​စား​တဲ့​အထိ မ​ေြပာင်း​လဲခဲ့​ပါဘူး​။ ​ေရှး​ကလူ​ေတွ လာဘ်မထိုး​တတ်လို့​ မထင်ပါနဲ့​။ သူ့​အ​ေနအစား​ကို သနား​လို့​ အိမ်တိုင်ယာ​ေရာက် ​ေရွှ​ေချာင်း​ေတွ လာ​ေပး​တာ​ေတာင် ပါတီရံပံု​ေငွထဲလှူခိုင်း​ပါသတဲ့​။ မင်း​ဘာသာ ယံုချင်ယံု။ တို့​က​ေတာ့​ မယံုဘူး​ လို့​ ​ေြပာမယ့်​သူချည့်​ပါပဲ။ ဒီ​ေခတ်ြကီး​ထဲမှာ ယံုချင်စရာလည်း​ မ​ေကာင်း​၊​ ယုတ္တိလည်း​ မရှိဘူး​မဟုတ်လား​။ သူ့​အ​ေဖ ​ေသသည်အထိ ဦး​လည်မသုန် ထမ်း​ရွက်သွား​တဲ့​ သမိုင်း​ေပး​တာဝန်က​ေတာ့​ ြမန်မာြပည်လွတ်လပ်​ေရး​ရဖို့​အတွက်ပါ။ အဲဒါကလွဲရင် ပါတီနိုင်ငံ​ေရး​ေတွ​ေတာင် သိပ်စိတ်မဝင်စား​ခဲ့​ပါဘူး​။ ရှင်ဘုရင့်​သား​ေြမး​များ​ဟာ မိဘဘိုး​ဘွား​ေသရင် မရအရ အတင်း​လိုက်ဆက်ခံ​ေလ့​ရှိြကတာ တီး​ေမွနန်း​ေမွပါ။ သူ​ေဌး​သူြကွယ်သား​သမီး​များ​ကျ​ေတာ့​ ဥစ္စာဓနအ​ေမွ​ေပါ့​။ အာဏာရှင်သား​ေြမး​များ​လည်း​ အာဏာကို မက်မက်စက်စက် လိုက်ဆက်ခံ​ေလ့​ရှိြကတာ ​ေြမာက်ကိုရီး​ယား​ကို ြကည့်​။

ဒါ​ေပမယ့်​ တာဝန်အ​ေမွဆိုတာက​ေတာ့​ ဘယ်သူကများ​ သိတတ်စွာ ြမတ်ြမတ်နိုး​နိုး​ ဆက်ခံချင်မှာလဲ။ တို့​ေမြကီး​ဟာ သူ့​အ​ေဖ​ေစာင့်​ေရှာက်ကာကွယ်ခဲ့​တဲ့​ သား​ေြမး​များ​ကို သူ့​ရင်​ေသွး​ေလး​ေတွကို​ေတာင် မငဲ့​ကွက်ပဲ ကာကွယ်​ေစာင့်​ေရှာက်​ေပး​ခဲ့​တဲ့​အတွက် သမိုင်း​ေပး​တာဝန် ​ေကျတယ်လို့​ပဲ ​ေြပာရ​ေတာ့​မှာ​ေပါ့​။ သ​ေဘာချင်း​မတိုက်ဆိုင်ရင်လည်း​ ြငင်း​နိုင်ပါတယ်။

သား​သမီး​များ​ဆိုတာ တခါတခါ ခလုတ်ထိမှ အမိတ တဲ့​အခါလည်း​ ရှိသဗျ။ သူများ​က အနိုင်ကျင့်​လာခဲ့​ရင် အ​ေမ့​ လို့​ အား​ကိုး​အား​ထား​ ရှာတဲ့​အခါလည်း​ ရှာသဗျ။ ဒီအခါမျိုး​မှာ အ​ေမက အလုပ်​ေတွရှုပ်​ေနလို့​ ​ေဒါင်း​တိ​ေမာင်း​တိ လိုက်မရှင်း​ေပး​နိုင်ရင်​ေတာင် “ငါ့​သား​ေလး​ ဘယ်နာသွား​ေသး​သလဲ။” လို့​ အ​ေမး​မခံရရင် တို့​အ​ေမက တို့​ကို ဂရုမစိုက်ပဲကိုး​ဆို ဝမ်း​နည်း​သွား​တတ်တာ ဓမ္မတာပါ။ ဒါ​ေပမယ့်​လည်း​ ကိုယ်​ေမွး​ထား​တဲ့​ သား​ေယာကင်္ျား​ေလး​ကို ကျား​ကျား​ယား​ယား​ ​ေယာကင်္ျား​ပီသ​ေစချင်ရင် အ​ေမက ​ေနရာတကာ ြကက်မြကီး​လို ရင်အုပ်မကွာ လိုက်ကာ​ေနလို့​ မြဖစ်​ေသး​ဘူး​ဆိုတာ ​ေတွး​ြကည့်​ရင် သ​ေဘာ​ေပါက်ြကပါလိမ့်​မယ်။ ရခိုင်အ​ေရး​မှာ တို့​အ​ေမက ပါး​စပ်ြကီး​ပိတ်ြပီး​ ဟိုဘက်က ကုလား​ြကီး​ေတွနဲ့​ ဖက်လှဲတကင်း​ ရန်​ေြပမာန်​ေြပစကား​ေတွ ဆို​ေနနိုင်လိုက်တာ လို့​ က​ေလး​ဆန်ဆန် စိတ်​ေကာက်မိတဲ့​ သူ​ေတွထဲမှာ ကိုယ်​ေတာင် ပါခဲ့​သလိုရှိပါတယ်။

တကယ်​ေတာ့​ ဘာဆိုင်လို့​လဲဗျာ။ ဒါ ​ေယာကင်္ျား​ချင်း​ ရှင်း​ရမယ့်​ကိစ္စ။ ကိုယ့်​အ​ေမ စိတ်ပူ​ေနမှာစိုး​လို့​ အသိ​ေတာင်မ​ေပး​သင့်​ဘူး​။ သူက သူ့​အ​ေဖ မ​ေပး​အပ်ခဲ့​တဲ့​တာဝန်​ေတွ​ေတာင် သိ​ေသး​ရင် ကိုယ်က​ေရာ ကိုယ့်​တာဝန်​ေတွကို ဘာလို့​ မသိရမှာလဲ။ အခုချိန်မှာ တိုင်း​ြပည်တာဝန်​ေတွကို ကိုယ်တတ်တဲ့​ပညာနဲ့​ ​ေရာက်ရာအရပ်က ဘယ်လိုအ​ေြခအ​ေန ရှိသည်ြဖစ်​ေစ မ​ေကျ​ေကျ​ေအာင် ထမ်း​တယ်ဗျာ။ မက်​ေလာက်စရာလခ၊​ စား​ပွဲ​ေအာက်ကဝင်​ေငွ၊​ လူမ​ေလး​ေခွး​မခန့်​ရာထူး​ေြကာင့်​လို့​ထင်ရင် ​ေခါင်း​လာြဖတ်ယူသွား​လှည့်​။ အဲဒါနဲ့​မှ မလံု​ေလာက်​ေသး​ဘူး​။ တိုင်း​ြပည်ကို ကာကွယ်ဖို့​ အ​ေရး​တြကီး​လိုအပ်လာြပီဆိုရင် ဒီအသက်အရွယ်အထိ အ​ေစး​မကပ်ခဲ့​တဲ့​ (အမှန်အတိုင်း​ေြပာတာ။ စိတ်​ေတာ့​ မရှိနဲ့​) စစ်တပ်ထဲကို ဝင်ဖို့​လည်း​ ဝန်မ​ေလး​ေပါင်ဗျာ။ မင့်​ဗလနဲ့​ အထုပ်ပိ​ေသရံုအြပင် မရှိဘူး​ထင်ရင် စမ်း​ြကည့်​ြကတာပ။ တာဝန်သိစိတ် Sense of duty ဆိုတာ ဘယ်​ေလာက်စွမ်း​မစွမ်း​။ အဲ့​ေတာ့​ ဒီနှစ်​ေမွး​ေန့​မှာ အ​ေမ့​ကို ဘာလက်​ေဆာင်​ေပး​မလဲဆိုရင် ကျွန်​ေတာ်လည်း​ တာဝန်သိတဲ့​ ​ေယာကင်္ျား​ေကာင်း​တစ်​ေယာက်ြဖစ်​ေအာင် ြကိုး​စား​မယ်ဆိုတဲ့​ ကတိကို ​ေပျာ်​ေပျာ်ြကီး​ ​ေပး​ပါသဗျား​။ တို့​အ​ေမ သက်​ေတာ်ရာ​ေကျာ် ရှည်ပါ​ေစ။

Read More

“အန္တရာယ်ကင်း​ေအာင်ကွယ် ​ေဘး​ကင်း​ြက​ေစဖွယ်”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

မြကာ​ေသး​ခင်က လာလည်သွား​တဲ့​ အင်ဂျင်နီယာမြကီး​ကို ​ေြမာက်ဦး​လမ်း​ (အမ်း​-စစ်​ေတွလမ်း​) ​ေတာင်ကုတ်လမ်း​ (ပန်း​ေတာင်း​-​ေတာင်ကုတ်လမ်း​)​ေတွနဲ့​ ရိုး​မတခွင် ြပဲြပဲစင်​ေအာင် အလည်​ေခါ်သွား​မိတာ သူ့​ခမျာ အပတ်တကုတ် လုပ်ကိုင်​ေနသူ လမ်း​လုပ်သား​များ​ကို ြကည့်​ြပီး​ ပါး​စပ်က​ေလး​အ​ေဟာင်း​သား​နဲ့​ ရင်သပ်ရှု​ေမာ အံဩ​ေန​ေလတယ်။

အချိန်မီြပီး​စီး​ရမယ့်​ လျာထား​ချက်ြကီး​ေတွနဲ့​ တာဝန်ရှိလူြကီး​မင်း​များ​ရဲ့​ ြကပ်မတ်မှု​ေအာက်မှာ ငှက်က​ေလး​များ​တို့​ရယ် မနက်ခင်း​မိုး​လင်း​တိုင်း​ကွယ် နဲ့​ လုပ်ငန်း​ခွင်ဝင်ြကတာ ချုပ်ညရီတွင် ြဖုတ်ချည်း​ြမင်သည် အချိန်​ေရာက်မှ တ​ေန့​တာ အလုပ်သိမ်း​ြကရတယ်။ အလုပ်ချိန်များ​တာ လုပ်ငန်း​သဘာဝ ြကမ်း​တမ်း​တာ​ေတွက​ေတာ့​ ဘယ်မှာပဲ ြဖစ်ြဖစ် သိပ်မထူး​ဘူး​ေလ။ တ​ေန့​လုပ်ခဘယ်​ေလာက်ရသလဲ အင်တာဗျူး​ေနရ​ေအာင်ကလည်း​ I.L.O. က လာတာမှ မဟုတ်တာ။ သူတို့​သ​ေဘာနဲ့​သူတို့​ ​ေကျနပ်​ေလာက်တဲ့​ ပိုက်ဆံရလို့​ လုပ်​ေနြကတာ။ ဘယ်သူကမှ အတင်း​အဓမ္မ ခိုင်း​ေစထား​တာလည်း​ မဟုတ်ဘူး​။ နီး​နီး​နား​နား​မှာလည်း​ ဘာအကျဉ်း​စခန်း​မှ ရှိတာမှ မဟုတ်ပဲ။ သူက​ေတာ့​ “ယန္တရား​ြကီး​ေတွနဲ့​ ​ေတာင်စွယ်​ေတာင်​ေစာင်း​ေတွမှာ အလုပ်လုပ်​ေနြကတာ ​ေဘး​ဆီး​ရန််ကာ အစီအစဉ် ြပင်ဆင်မှုက​ေလး​ေတွ ဘာတစ်ခုမှ မ​ေတွ့​ရလို့​ အံ့​ဩမိတာ” လို့​ဆိုတယ်။ “ဟိုမှာဆိုရင် အဲလိုလုပ်လို့​မရဘူး​။

Safety measure မရှိရင် ဘာတစ်ခုမှ အလုပ်လုပ်လို့​မရဘူး​။ တခါတခါ အဲဒါ​ေတွ စီစဉ်ရတဲ့​ ကုန်ကျစား​ရိတ်က လုပ်ငန်း​ရဲ့​ ကုန်ကျစား​ရိတ်ထက် အများ​ြကီး​ ပိုသွား​တတ်တယ်” တဲ့​။ “ဪ .. သူတို့​နိုင်ငံသား​ေတွ အ​ေပါ် ​ေတာ်​ေတာ် ဂရုစိုက်သား​ပဲ” လို့​ စကား​ေထာက်​ေတာ့​ “ြကံြကံဖန်ဖန်။ သူတို့​နိုင်ငံသား​ေတွက အဲသည်အလုပ် လုပ်စား​တာမှ မဟုတ်တာ။ ​ေအာက်​ေြခအလုပ်သမား​ေတွအား​လံုး​ ဘကံုး​ေတွချည့်​ပဲ။ အဲဒီဘကံုး​ေတွအတွက်​ေတာင်မှ သည်း​သည်း​ကို လှုပ်​ေနတာပဲ။ လူ့​အသက်က လူ့​အသက်​ေလ။ ဘယ်သူ့​အသက်ပဲြဖစ်ြဖစ် လုပ်ငန်း​ခွင် မ​ေတာ်တဆြဖစ်လို့​ အထိခိုက်မခံနိုင်တာ။” လို့​ဆို​ေတာ့​ သည်တခါ အံ့​ဩမိတာက ကိုယ်ြဖစ်သွား​တယ်။

ဟုတ်ပါ့​မလား​ ြကီး​ေတာ်ရယ်။ နား​ရှိလို့​သာ ြကား​မိ။ တို့​ဆီမှာြဖင့်​ လူ့​အသက်​ေတွ ​ေပါချက်နှယ်။ ငကန်း​ေသတာ တစ်​ေကာင်တည်း​။ ​ေမွး​ထား​တဲ့​င​ေစွ​ေတွက တ​ေထာြကီး​။ အန္တရာယ်​ေတွ တို့​မမှုပါတယ်ဆိုတဲ့​ဘဝမ​ေတာ့​ ဘာြဖစ်သလဲ နာဂစ်လို့​ေတာင် စိန်​ေခါ်နိုင်​ေသး​တယ်။ တကယ်ကို ဘာမှမြဖစ်တာ။ ကင်း​ေြခများ​ေြခကျိုး​တာကမှ အရှိန်က​ေလး​ေနှး​သွား​ဦး​မယ်။ ​ေအး​ေပါ့​ေလ။ ပိုက်ဆံရှိတဲ့​အိမ်က သား​သမီး​များ​လို တတ်နိုင်​ေတာ့​လည်း​ တတ်နိုင်သလို သည်း​သည်း​လှုပ်ြကတာ ​ေနမှာ​ေပါ့​ လို့​ ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ်ပဲ ​ေကာက်ချက်ဆွဲြပီး​ တရား​နဲ့​ေြဖရတယ်။

မယ်မင်း​ြကီး​မ ​ေြပာတာလည်း​ ​ေသွး​ထွက်​ေအာင်မှန်တာပါပဲ။ သူတို့​ြပန်သွား​ြပီး​ေနာက် ရခိုင်မိုး​က အြငှိုး​နဲ့​ရွာတဲ့​အခါ ​ေဆး​ရံု​ေပါ်မှာ ထိခိုက်ဒဏ်ရာနဲ့​လူနာ​ေတွ ပံုလာတာကိုး​။ ဆိုင်ကယ်​ေမှာက်တဲ့​လူနာ ဆိုတာက​ေတာ့​ ​ေန့​တိုင်း​ရှိတယ်။ မရှိခံနိုင်ရိုး​လား​။ ဖုန်တ​ေထာင်း​ေထာင်း​လမ်း​ေတွက အခု ရွှံ့​အိုင်ဗွက်အိုင်ြကီး​ေတွ ြဖစ်ကုန်ြပီ​ေလ။ အလယ်ကသွား​ေတာ့​ နစ်တတ်သလို နံ​ေဘး​က ကပ်​ေမာင်း​ေတာ့​ ​ေချာ်ြပန်​ေရာ။ ကတ္တရာမ​ေလာင်း​ရ​ေသး​တဲ့​ ​ေကျာက်စကွဲလမ်း​ေပါ်တက်လိုက်​ေတာ့​ တခါတခါ လမ်း​လွှဲဆိုင်း​ဘုတ် မထား​မိလို့​ ကာတွန်း​ကား​ထဲကလို ဒိုင်ဗင်ပစ်ြပီး​ ​ေြပာင်း​လဲြခင်း​ေတွ အြပည့်​နဲ့​မျက်နှာြဖစ်သွား​တယ်။ လမ်း​ေတာင်မှ အခုထိ အြကမ်း​မခင်း​ရ​ေသး​ပဲ ​ေြမတူး​ေကာင်း​တုန်း​၊​ ချိုင့်​ဝှမ်း​ဖို့​တုန်း​ဆို​ေတာ့​ လမ်း​ေဘး​ေချာက်နှုတ်ခမ်း​မှာ အကာအရံ မိုင်တိုင်က​ေလး​ေတွလည်း​ ဘယ်ရှိဦး​မလဲ။ ြမန်မာ့​ေလ​ေြကာင်း​က အမ်း​ကို တစ်ပတ်တစ်ရက်​ေတာင် အနိုင်နိုင်ဆင်း​ေပမယ့်​ ြမန်မာ့​ကုန်း​ေြကာင်း​က ​ေထာ်လာဂျီ​ေတွ ကား​ေတွက​ေတာ့​ ဟို​ေတာင်ြကား​ သည်​ေတာင်ြကား​ တစ်ပတ်နှစ်ခါ​ေလာက်​ေတာ့​ အသာက​ေလး​ ဝဲကာပျံကာ ဆင်း​တယ်။

မိုး​ဦး​ေလဦး​မှာ ​ေခါင်မလံုလို့​ တက်မိုး​တဲ့​သူများ​ကလည်း​ ​ေြခ​ေချာ်လက်​ေချာ်နဲ့​ ဝင်အား​ေပး​ြကြပန်သဗျ။ သည်လိုအရပ်မျိုး​က ကျုပ်တို့​ အမ်း​ေဆး​ရံုက​ေလး​မှ မစည်ရင် တြခား​ ဘယ်မှာသွား​စည်စရာ ရှိမှာတုန်း​။ မိုး​လင်း​မိုး​ချုပ် ထမင်း​မှ အနိုင်နိုင်စား​ရတယ်။ အ​ေရး​ထဲအရာ​ေပါ် ​ေခါ်​ေခါ်ဆင့်​တာက​ေတာ့​ သဘာဝ​ေဘး​အန္တရာယ် တား​ဆီး​ကာကွယ်​ေရး​ အလုပ်ရံု​ေဆွး​ေနွး​ပွဲတို့​၊​ ပံုမှန် နဲ့​ အြကီး​အကဲများ​ ညွှန်ြကား​ချက်အရ ပံုမှန်မဟုတ်​ေသာ အထူး​အ​ေရး​ေပါ်အစည်း​အ​ေဝး​တို့​ ဆိုတာကလည်း​ ရှင်နည်း​ရာ အဂ္ဂလူထွက် ခနခနြဖစ်​ေစတယ်။ ​ေနစမ်း​ပါဦး​ဗျာ။ အခုကျုပ်တို့​ကု​ေနြကရတာက​ေရာ သဘာဝမကျ​ေသာ ​ေဘး​အန္တရာယ်​ေတွမို့​ တား​ဆီး​ကာကွယ်စရာ မလို​ေတာ့​ဘူး​လား​လို့​ ​ေမး​ချင်လာတယ်။ တကယ်​ေတာ့​ ကာကွယ်တဲ့​အဆင့်​ကို အများ​ြကီး​လွန်​ေနြပီ​ေလ။ ကုသ​ေနရတာ။ မ​ေရာင်ရာပဲ ဆီြကိုြကိုလူး​ချင်ြကတာ ဘယ်လိုသ​ေဘာရှိပါလိမ့်​။ ကိုယ့်​မှာ​ေတာ့​ ကိုယ့်​ရှိတဲ့​ ဆရာဝန်အင်အား​နဲ့​တင် မ​ေလာက်လို့​ ဟိုး​တပ်​ေဆး​ရံုက ဆရာဝန်က​ေလး​ေတွကို သွား​ြဖဲ​ေလး​နဲ့​ “ဖုန်း​လည်း​ဆက်လို့​မရ။ လူြကံုပါး​လို့​မရ။ အရင်ကလို ဆံုရန် အ​ေရး​ြကီး​။ ​ေမျှာ်​ေနတယ် မင်း​ကို ..” လို့​ စာတတန်​ေပတတန်ဆင့်​ရင်း​ သဒ္ဒါ​ေပါက်လို့​ လာ​ေရာက်ကူညီနိုင်မယ်ဆိုရင်ြဖင့်​ အရမ်း​အရမ်း​ကို ဝမ်း​သာပါမည့်​အ​ေြကာင်း​ မျက်နှာချို​ေသွး​ရတယ်။

ထား​ပါ​ေတာ့​ေလ။ ဒါမျိုး​ဆိုတာက မြဖစ်ခင်ြကိုတင်ကာကွယ်တာ အထိ​ေရာက်ဆံုး​ပဲ ဆိုတာကိုး​။ အပိုင်း​လိုက်ခွဲြပီး​ ြပင်ဆင်ြကတာ​ေပါ့​။ ပထမဦး​ဆံုး​က​ေတာ့​ လုပ်ငန်း​တာဝန်ရှိသူများ​ဘက်က ဘာ​ေတွ ြပင်ဆင်ထား​ြကမလဲ။ “ဘယ့်​နှယ်​ေြပာပါလိမ့်​ ဆရာ​ေလး​ရယ်။ ​ေတာထဲ​ေတာင်ထဲ အလုပ်လုပ်ရတာ။ ဘယ်သူက မြပင်မဆင်ပဲ လက်လွတ်စပယ် အလုပ်လုပ်ဝံ့​မှာတုန်း​။ လုပ်ငန်း​မစခင်ကတည်း​က ြမို့​ေတာ်ရင် ရွာ​ေတာ်ရင်​ေတွ အကုန် စား​ေတာ်တိုက်ြပီး​သား​။ ကန်​ေတာ့​ပွဲ၊​ ဖ​ေယာင်း​တိုင်၊​ ကွမ်း​ေဆး​လက်ဘက် ဘာမှကို မကျန်ဘူး​ ြပင်ဆင်ထား​တာ။ မိုး​ဦး​ေလဦး​ြကမ်း​လို့​ အလုပ်မြပီး​ခင် လမ်း​မြပို​ေအာင် ရှင်ဥပဂုတ်ပွဲ​ေတာင် ​ေပး​ထား​ေသး​။ သူတို့​ကိုက အ​ေပါ့​အ​ေလး​ စည်း​မရှိကမ်း​မရှိ စွန့်​တာကိုး​။” လို့​ ရုက္ခစိုး​မင်း​ မ​ေနနိုင်​ေပါင် ဇာတ်ခင်း​ရင် ရယ်စရာ မဟုတ်ဘူး​ေနာ်။

အဲဒါ အတည်ြကီး​ေြပာ​ေနတာ။ တကယ်ြကီး​မှ တကယ်ြကီး​။ မယံုရင် လမ်း​ခင်း​တဲ့​ဆိုက်က​ေလး​တစ်ခုခု​ေဘး​ ကား​ရပ်ြပီး​ “ဟန်ဒီပလပ်စ်က​ေလး​ တစ်ခု​ေလာက် မပါြကဘူး​လား​” လို့​ ​ေမး​ြကည့်​ပါလား​။ အရူး​ြကီး​လို ဝိုင်း​အြကည့်​ခံရမယ်။ တစ်ခုခုြဖစ်ခဲ့​ရင် ​ေဆး​ရံုပို့​စရာ အား​လံုး​တက်ြက ငါ့​ေထာ်လာဂျီလို့​ လုပ်နိုင်ရင် ​ေတာ်​ေတာ် ကံ​ေကာင်း​တယ်မှတ်။ ပွက်ပွက်ဆူ​ေနတဲ့​ ကတ္တရာ​ေစး​ေတွကို တိုင်ကီနဲ့​ေလာင်း​၊​ ကား​နဲ့​ြဖန်း​လုပ်​ေနတဲ့​သူ​ေတွဆီမှာ ရာဘာလက်အိပ်တစ်ဘက် မြမင်ဖူး​ဘူး​။ လည်ရှည်ဘွတ်ဘိနပ်တစ်ရံ မ​ေတွ့​ရဘူး​။ ကိုယ်ြဖစ်ကိုယ်ခံ လမ်း​ထံုး​စံပဲ။ အချိန်တန်ရင် ​ေရပါဖို့​က အဓိက​ေလ။ ​ေရဗူး​ေပါက်ချင်သ​ေလာက််​ေပါက်၊​ လူဘယ်နှစ်​ေယာက်​ေသ​ေသ။ (အင်တာနက်ထဲသာ ပါမသွား​ေစနဲ့​)။ ဘာမှမြဖစ်ရင်​ေတာ့​ ဘာမှ မြဖစ်ဘူး​ေပါ့​ေလ။ တကယ်လို့​ ြဖစ်လာခဲ့​ရင်​ေကာ။ ပထမဦး​ဆံုး​အလုပ်က ထိခိုက်ဒဏ်ရာရသူကို ​ေဘး​လွတ်ရာပို့​ေဆာင်ဖို့​က အရင်​ေပါ့​။ ​ေချာက်ထဲကျ​ေနရင် အ​ေပါ်ဆွဲတင်။ ​ေနာက်ထပ်လူ​ေတွ ​ေဘး​အန္တရာယ်ထပ်မြဖစ်​ေစဖို့​ကလည်း​ အ​ေရး​ြကီး​တာ​ေပါ့​။ လူြကီး​ဆီဆက်သွယ်၊​ ညွှန်ြကား​ချက်ရမှ ဆက်လုပ်ဆိုရင် မမီ​ေတာ့​ဘူး​။ ထု​ေချလွှာတင်ဖို့​ကို သူများ​အသက်​ေသမှာထက် ပိုမ​ေြကာက်သင့်​ပါဘူး​။ ကိုယ့်​ေခါင်း​ထဲက ဦး​ေနှာက်ြကီး​က အမိန့်​နာခံဖို့​တစ်ခုတည်း​ တတ်တာလား​။

လူနာကို ​ေဘး​ကင်း​လံုြခံုစွာ ​ေဆး​ရံုအ​ေရာက် ပို့​လိုက်နိုင်ြပီ။ “​ေအာင်ြပီ။ သား​။ ​ေအာင်ြပီ။” လို့​ ​ေြကွး​ေြကာ်ြပီး​ လှည့်​ြပန်မသွား​ပါနဲ့​ဦး​။ ဇာတ်လမ်း​က ခုမှ စမှာ။ လူနာအတွက် လိုအပ်တဲ့​ အ​ေရး​ေပါ်ကုသမှု​ေတွအတွက် လူနာရှင်ဆိုတာ မရှိမြဖစ်လိုပါတယ်။ ကာယကံရှင်က ဆွမ်း​ခံရင်း​ ငှက်သင့်​လာတာဆို​ေတာ့​ အိမ်ကမိသား​စုကို အ​ေြကာင်း​ြကား​နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး​။ သူကိုယ်တိုင်​ေတာင် သတိရချင်မှ ရလိမ့်​မယ်။ ခန​ေနလို့​ ခွဲမယ်စိတ်မယ်ဆိုလည်း​ ရတဲ့​သတိက ​ေမ့​သွား​ရဦး​မှာ။ ဆက်ြပီး​ေတာ့​ လူနာ​ေစာင့်​အ​ေနနဲ့​ မဟုတ်​ေတာင် လူနာရှင်အ​ေနနဲ့​ တစ်​ေယာက်​ေယာက်ရှိ​ေနဖို့​ လိုအပ်ပါတယ်။ ဒီဘက်မှာလည်း​ သ​ေြပခက်က​ေလး​နဲ့​ ​ေရမန်း​ေရစင်က​ေလး​ြဖန်း​ြပီး​ ထိမယ့်​ခလုတ်ဆုတ်ပါ​ေစ။ ​ေဘး​ကင်း​ရန်ကွာ ချမ်း​သာပါ​ေစ။ ​ေလက​ေလး​နဲ့​ ကုရတာ မဟုတ်ဘူး​ဗျ။ ဘုရား​ေပး​ထား​တာ ​ေရ၊​ ​ေြမ၊​ ​ေလ၊​ မီး​၊​ ဓါတ်ြကီး​ေလး​ပါး​ပဲ ရှိတယ်။ ဒါ​ေတာင်မီး​က လျှပ်စစ်မီး​ဆို အမ်း​မှာ မလာသ​ေလာက်ပဲ။

ကျန်တာအား​လံုး​ လူနာရှင်ဘက်က ဝယ်​ေပး​ရပါလိမ့်​မယ်။ (ဆရာဝန်က​ေတာ့​ ဓါတ်ြကီး​ေလး​ပါး​နဲ့​ ဖွဲ့​စည်း​ထား​လို့​ အလကား​ေပး​နိုင်ပါသဗျား​)။ ခါး​ဝတ်ခါး​စား​နဲ့​ တစ်ြပား​မပါလူနာ​ေတွကို ဘယ်နှစ်​ေယာက်အထိ အိပ်စိုက်ကုနိုင်မှာလဲ။ အနာတပိဏ်ရှိရင် ​ေခါ်ခဲ့​စမ်း​ပါဗျာ။ ​ေယာက္ခမ ​ေတာ်ပလိုက်ချင်ရဲ့​။ သဘာဝ​ေဘး​ပဲြဖစ်ြဖစ်၊​ သဘာဝမဟုတ်တဲ့​ေဘး​ပဲြဖစ်ြဖစ်၊​ ြကံုလာတဲ့​လူနာကို ဆက်ကုသတဲ့​အခါမှာ ပိုက်ဆံမရှိတဲ့​ေဘး​က ပိုဆိုး​ချင်ဆိုး​ေနတတ်ပါတယ်။ ငါး​ရိုး​မျက်လည်း​ ြမင်​ေနရရဲ့​။ လက်ကလည်း​တို​ေနလို့​ နှိုက်မရ။ လူနာထက် ဆရာဝန်က ပိုခံရခက်တာ​ေပါ့​။ လုပ်ငန်း​ခွင်တာဝန်ရှိသူများ​အ​ေနနဲ့​ အဲသည်ဘက်က​ေလး​နား​အထိ တာဝန်ရှိ​ေပး​ေစချင်ပါတယ်။

လူနာ​ေတွဘက်က​ေတာ့​ အသိ​ေရာ သတိပါ လိုပါတယ်။ သည်မှာ​ေတာ့​ နှစ်ခုစလံုး​ချို့​တဲ့​ြကပါသဗျ။ လမ်း​ေတွပိတ်ကုန်လို့​ ပျက်​ေနတဲ့​ေရှ့​ဆံုး​ကကား​ဆီ ဘာြဖစ်သလဲ သိရ​ေအာင် ​ေမး​ရင်း​ ကား​ေအာက်ဝင်ြကည့်​တဲ့​အခါ ​ေထာက်ထား​တဲ့​ဂျိုက်ကို စိတ်ချလက်ချ ဝင်သျှိုမိလို့​ ​ေခါင်း​ြပား​သွား​တဲ့​သူလည်း​ ြမင်ဖူး​ရဲ့​။ ကား​ဘီး​ကျွတ်​ေပါ်ထိုင်​ေလထိုး​ရင်း​ ပွင့်​ထွက်သွား​တဲ့​အခါ ဖင်နှစ်ြခမ်း​ ြဗန်း​ြဗန်း​ြကီး​ကွဲြပီး​ ဥတစ်လံုး​ လိုက်​ေကာက်ယူရတဲ့​သူလည်း​ ခွဲ​ေပး​ဖူး​ရဲ့​။ လမ်း​လုပ်သား​အချင်း​ချင်း​ အရက်မူး​ရန်ြဖစ်လို့​ အချုပ်ခံရတာကို “မင်း​နှယ်။ ငါ့​ ​ေစာ​ေစာက​ေတာ့​ မ​ေြပာဘူး​။ အဘဆီဖုန်း​ဆက်လိုက်ရင် အချုပ်​ေတာင် ခံရမှာ မဟုတ်ဘူး​။” လို့​ ြကား​က အသား​လွတ် အမှတ်ဝင်ယူတာ နား​ြကား​ြပင်း​ကပ်ြပီး​ “ကိုင်း​ကွာ။ အခု ငါ မင့်​ေကာင် ခုတ်လိုက်ြပီ။ သွား​ေခါ်​ေချ။ မင်း​အဘ။” ဆို ပွဲချင်း​ြပီး​သွား​တာလည်း​ ြကံုဖူး​ရဲ့​။ လယ်ကွက်ထဲက ငါး​ေတွကို အင်ဒရင်း​နဲ့​ပက်၊​ ြပီး​ကျ အဲသည်ငါး​ကိုစား​လို့​ ကိုယ်ပါ ငါး​ေနာက်လိုက်ရတာလည်း​ အခါခါ။ တကယ်ကို ဖက်ရွက်က​ေလး​ မှတ်​ေနြကတယ် ထင်ပါရဲ့​။ သူတို့​ကိုလည်း​ အြပစ်တင်လို့​ မြဖစ်​ေသး​ပါဘူး​။ အသိပညာ​ေပး​ ​ေဟာ​ေြပာပွဲတို့​ သတိ​ေပး​ဆိုင်း​ဘုတ် အမှတ်အသား​တို့​ဆိုတာ သည်မှာ ရှိမှ မရှိပဲနဲ့​။ ​ေြပာလိုက်ရင်​ေတာ့​ “ဟိုအနား​မှာ ​ေမှာက်ခဲ့​တာ မဟုတ်လား​။ အဲ့​နား​က နှစ်တိုင်း​ ​ေမှာက်​ေနကျ​ေလ။ ဒါဆို ဒီနှစ်အတွက် ​ေမှာက်ြပီး​သွား​ြပီ။ ​ေနာက်နှစ်ကျမှ ဆက်​ေမှာက်လိမ့်​မယ်။” အဲသလိုမျိုး​။

​ေနာက်တစ်ပိုင်း​က​ေတာ့​ သား​သား​တို့​ ကျန်း​မာ​ေရး​ဝန်ထမ်း​ေတွ အပိုင်း​ေရာက်ပါြပီခင်ဗျား​။ တ​ေနရာရာမှာ တစ်ခုခုြဖစ်သတဲ့​လို့​ ဖုန်း​သတင်း​ဝဝ်ကတည်း​က (ဖုန်း​က​ေခါ်လို့​ရ​ေနတယ်ဆိုရင်​ေပါ့​) ​ေဆး​ရံု​ေပါ်မှာ စတန်း​ဘိုင် ​ေစာင့်​ေနပါတယ်ဗျာ။ လူြကီး​လာလို့​ ပရိတ်ြပသလိုြကိုရင်လည်း​ သည်လူ​ေတွပဲ။ အ​ေရး​အ​ေြကာင်း​ရှိ ထိပ်ထိပ်ြပာြပာ ​ေစာင့်​ရင်လည်း​ သည်လူ​ေတွပဲ။ သည့်​ထက်လည်း​ မပို။ သည့်​ထက်လည်း​ မ​ေလျာ့​။ အဲဒါ လူကုန်ပဲ။ ဆယ်​ေယာက်ရှိရင် ဆယ်​ေယာက်လုပ်မယ်။ ငါး​ေယာက်ရှိရင်လည်း​ ငါး​ေယာက်တည်း​နဲ့​လုပ်မယ်။ တစ်​ေယာက်တည်း​ရှိ တစ်​ေယာက်တည်း​လုပ်မှာ။ ထိုင်​ေတာ့​ မ​ေနဘူး​။ လခက​ေတာ့​ လုပ်လုပ် မလုပ်လုပ် သည်လခပဲ။ ကိစ္စမရှိဘူး​ဗျ။ အဲသည်လခအတွက် လုပ်​ေနတာမှ မဟုတ်တာ။ အ​ေဆာင်ထဲမှာ ကုတင်လွတ်​ေအာင် ရှင်း​ထား​တယ်။ ​ေမာ်ကျူရီပါ ရှင်း​ထား​တာ။ ​ေဆး​ရံုနဲ့​ အ​ေဆာင်ကနီး​နီး​ေလး​မို့​ ဂျူတီအား​ေနတဲ့​သူ​ေတွလည်း​ အကုန် ​ေဆး​ရံု​ေပါ်​ေရာက်လာြက​ေရာ။ ​ေဆး​ရံုဝကို လူနာသာ​ေရာက်လာပ​ေစ။ သူ့​တာဝန်နဲ့​သူ ​ေထာင့်​ေစ့​ေအာင် လုပ်သွား​ြကပါတယ်။ ​ေစာ​ေစာ​ေြပာတဲ့​ ​ေဆး​ဝယ်စရာ ပိုက်ဆံမပါလည်း​ ​ေလာ​ေလာဆယ်​ေတာ့​ ဆိုင်မှာ ဘီလ်ဖွင့်​ြပီး​ ​ေဆး​ေတွ ယူထား​ပါတယ်။ ​ေနာက်ကျမှ ရှင်း​မယ့်​သူ မရှိမှာစိုး​လို့​ တာဝန်ခံြကီး​ကို ချည်တုပ်ထား​ရတာ။ လူနာ​ေသရင် သူ့​အိမ်ကမုဆိုး​မတင် မဟုတ်ဘူး​။ ကိုယ်ပါ အ​ေြကွး​ေတွနဲ့​ကျန်ခဲ့​တာ ခနခနမဟုတ်လား​။

မှား​ပါတယ် ကို​ေသာင်း​ရယ်။ ရှင့်​မလည်း​ အ​ေြကွး​ေတွနဲ့​။ ကျုပ်မလည်း​ က​ေလး​ေတွနဲ့​ ဆိုတာကျလို့​။ ခက်တာက မရှိမ​ေကာင်း​ ရှိမ​ေကာင်း​ဆိုတဲ့​အထဲမှာ အဲဒါလည်း​ပါတယ်။ ပိုက်ဆံတစ်ြပား​မှ မပါလို့​ ဆရာဝန်ဆရာမ​ေတွက ဆံထံုး​ထံုး​ ဆီစိုက် ဂရုတစိုက် ကု​ေပး​ေနတုန်း​ေတာ့​ ​ေကာင်း​တယ်။ အပိုး​ကိုကျိုး​လို့​။ ယဉ်​ေကျး​လိမ်မာ။ လုပ်သမျှခံပါ့​မယ်။ ြပုချင်တိုင်း​ြပုပါ။ ဆရာ့​သ​ေဘာ။ ဆိုက်ထဲက လူြကီး​လိုက်လာလို့​ “လိုအပ်တာ​ေြပာပါ။ ကျွန်​ေတာ်တာဝန်ယူပါတယ်” လည်း​ဆိုလိုက်​ေရာ။ မျက်နှာထား​ကအစ ​ေြပာင်း​သွား​ြပီး​ “ဒါ ဗီအိုင်ပီလူနာ​ေလ။ နား​မလည်ဘူး​လား​။” ဆိုတဲ့​ အချိုး​မျိုး​ ​ေြပာင်း​သွား​တယ်။ ခက်ပဲ ခက်ရချည့်​။ တာဝန်ကျဆရာမကို “ဟဲ့​ ​ေကာင်မ။ ဒရစ်ကုန်​ေနြပီ။” လို့​ လာ​ေခါ်တာ ြကံုဖူး​ေလရဲ့​။ “ဆရာမသိပါဘူး​ ဆရာရယ်။ အသာ​ေနစမ်း​ပါ။” ဆိုတာမျိုး​လည်း​ ​ေတွ့​ဖူး​တာပဲ။ လူနာလာပို့​တဲ့​ ​ေထာ်လာဂျီကို စက်​ေတာင် မသတ်ခိုင်း​ေသး​ဘူး​။ “လူနာအ​ေြခအ​ေန မ​ေကာင်း​ဘူး​ဆရာ။ ​ေမျှာ်လင့်​ချက်ရှိ​ေသး​လား​။ မရှိရင် အသက်ကယ်​ေဆး​ထိုး​ြပီး​ ရွာြပန်​ေခါ်သွား​မယ်။ ​ေသမှဆို ကား​ငှား​မရ၊​ ရွာထဲသွင်း​မရ ြဖစ်မှာစိုး​လို့​။” တဲ့​။ ​ေကာင်း​ေရာ။

ကျွန်​ေတာ်တို့​ဘက်က အဲသည်လို ထိခိုက်ဓဏ်ရာရလာတဲ့​ အ​ေရး​ေပါ်လူနာ​ေတွကို ထိထိ​ေရာက်​ေရာက် ကယ်တင်ကုသ​ေပး​နိုင်ဖို့​ မရှိမြဖစ်လိုအပ်တဲ့​ လူအင်အား​က​ေတာ့​ ခွဲစိတ်ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်၊​ အရိုး​ကုဆရာဝန်တစ်​ေယာက်၊​ ဓါတ်မှန်ကျွမ်း​ကျင်တစ်​ေယာက်၊​ ဓါတ်မှန်ဖတ်ဖို့​ အာထရာ​ေဆာင်း​ရိုက်ဖို့​ ဓါတ်မှန်ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်၊​ ​ေမ့​ေဆး​ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်၊​ ​ေသွး​စစ်​ေသွး​ရှာဖို့​ ဓါတ်ခွဲကျွမ်း​ကျင်တစ်​ေယာက်၊​ အနည်း​ဆံုး​ လိုအပ်ပါတယ်။ အ​ေဆာင်ထဲမှာ လူနာကို ြပုစုဖို့​ သူနာြပုဆရာမ​ေတွ၊​ လက်​ေထာက်ဆရာဝန်​ေလး​ေတွကလည်း​ မရှိမြဖစ်​ေပါ့​။ အဲဒါ​ေတွ ခန့်​ထား​ရဲ့​လား​။ ခန့်​လိုက်ရင်​ေရာ သွား​ရဲ့​လား​။ သွား​ခဲ့​ရင်​ေရာ ​ေနရဲ့​လား​။ ​ေနတယ်ဆိုရင်​ေကာ လုပ်ရဲ့​လား​။ လုပ်တယ်ဆိုရင်​ေတာင် စိတ်ချရရဲ့​လား​။ သူ့​အတွက်​ေကာ အဆင်​ေြပရဲ့​လား​။ အခုထိ​ေရာ ဆက်လုပ်​ေန​ေသး​လို့​လား​။ အား​လံုး​ စင်း​လံုး​ေချာလွတ်ဖို့​ ဘယ်​ေလာက်ခဲယဉ်း​မလဲ ​ေတွး​ြကည့်​စမ်း​ပါ​ေလ။

ဘဂင်္ါလီ​ေတွ ​ေဘး​မသန်း​ဖို့​ လီကွမ်ယုြကီး​ရဲ့​ သား​ေြမများ​က တာဝန်ယူပါလိမ့်​မယ်။ တို့​ြမန်မာ​ေတွ ​ေဘး​မသန်း​ြကဖို့​ေတာ့​ ဓါရဏပရိတ်က​ေလး​ လက်​ေဆာင်​ေပး​လိုက်ရင် ​ေကာင်း​မယ်ထင်ပါရဲ့​ဗျာ။ “ဗုဒ္ဓာနံဇီဝိတဿ နသက္ကာ ​ေကနစိ အန္တရာ​ေယာ ကာတံု တထာ ​ေမ ​ေဟာတု။ ဗုဒ္ဓာနံ ဗုဒ္ဓဿ ဘုရား​ရှင်တို့​၏၊​ ဇီဝိတဿ အသက်​ေတာ်၏၊​ အန္တရာ​ေယာ အန္တရာယ်ကို၊​ ​ေကနစိ တစ်စံုတစ်​ေယာက်​ေသာသူသည်၊​ ကာတံု ပျက်စီး​ေအာင်ြပုြခင်း​ငှာ၊​ နသက္ကာ မတတ်နိုင်၊​ တထာ ထို့​အတူ၊​ ​ေမ ငါ့​အား​၊​ ​ေဟာတု ြဖစ်ပါ​ေစသတည်း​ ြဖစ်ပါ​ေစသား​။” တဲ့​။ ​ေအာက်ကဟာက​ေတာ့​ မြကည်​ေအာင် ရဲ့​ အန္တရာယ်ကင်း​ သီချင်း​ေလး​ပါဗျား​။

“ဘုရား​နှုက္ခပတ်​ေတာ်ကိုြဖင့်​ အြမဲရွတ်ဖတ်ြက​ေလကုန်။ ကပ်ြကီး​သံုး​ပါး​ ​ေရှာင်ရှား​လိမ့်​မယ် ယံု။
ဖုတ် ြပိတ္တာ တ​ေစ္ဆ၊​ ​ေြမဘုတ်ဘီလူး​နဲ့​ ထူး​ထူး​ြခား​ြခား​ အန္တရာယ်ပွား​မည့်​ ရန်သူပုန်။
စြကဝဠာတံတိုင်း​မှ မဆိုင်း​ပဲ လွင့်​ြကကုန်။ တန်ခိုး​ြကီး​ေသာ နတ်မင်း​များ​က ဖယ်ရှင်း​ြကပါကုန်။
​ေဩာင်း​ တစ်ရာ့​ရှစ်ကွက် ဗုဒ္ဓစက်၏ ထက်ြမက်ပါသည့်​ဂုဏ်၊​
တို့​ ြမန်မာ​ေတွ အန္တရာယ်ကင်း​လို့​ ​ေဘး​ရှင်း​ြက​ေစကုန်။
​ေရွှြကာပန်း​ဖူး​သို့​ငံု၊​ အ​ေဝရာ မသန်း​ဘူး​လို့​ယံု၊​ စိ​ေန္တယျာဘုရား​မှာတဲ့​ ဝပ်တွား​ကာသာ ခိုလှံု၊​
ကျန်း​မာ ချမ်း​သာ ဘယာတကယ်​ေဝး​လို့​ ကာကွယ်​ေရး​လည်း​ ြပီး​စီး​မယ်သာယံု။
မ​ေကာင်း​ေသာသူ​ေတွအကုန် များ​အဖံုဖံု။
​ေဩာင်း​ န​ေမာ ဒူ​ေရ ဒူ​ေရ သွား​ ဟုန် ဟုန်။”

Read More

“ညီညွတ်​ေရး​နဲ့​ အသက်ရှည်ရှည် ခင်ခင်မင်မင်”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

က​ေလး​ဘဝကတည်း​က ​ေပါင်း​သင်း​ခဲ့​သမျှ သူငယ်ချင်း​ေတွထဲမှာ ချစ်စရာအ​ေကာင်း​ဆံုး​နဲ့​ ကိုယ့်​အ​ေပါ်မှာ အနွံတာခံနိုင်ဆံုး​ ငယ်သူငယ်ချင်း​တစ်​ေယာက် ရှိပါတယ်။ ကိုယ်ကလွဲရင် ကိုယ့်​အတွင်း​စိတ်ကို အသိနိုင်ဆံုး​သူတစ်​ေယာက်လို့​လည်း​ ​ေြပာလို့​ရတယ်။ အထက်တန်း​ေကျာင်း​မှာကတည်း​က လည်ပင်း​ဖက်ရင်း​ နပန်း​သတ်ရင်း​ ​ေပါင်း​သင်း​လာခဲ့​တဲ့​ အဲဒီသူငယ်ချင်း​ဟာ ​ေဆး​ေကျာင်း​တက်တဲ့​အခါမှာလည်း​ ဘယ်သွား​သွား​ မခွဲအတူပါပဲ။

အ​ေရး​အခင်း​ြဖစ် ​ေကျာင်း​ေတွပိတ်သွား​လို့​ မတည်ြငိမ်တဲ့​နိုင်ငံ​ေရး​ေအာက်က မ​ေရရာတဲ့​ ပညာ​ေရး​ကိုစွန့်​ခွာြပီး​ အ​ေမရိကမှာ သူ့​ဘဝသူ ရုန်း​ကန်တဲ့​အခါမှသာ အဆက်အသွယ်ြပတ်ြပီး​ တစ်​ေယာက်နဲ့​တစ်​ေယာက် မ​ေတွ့​ေတာ့​တာ အခုထိပါပဲ။ ကိုယ့်​ရဲ့​ငယ်ဘဝအ​ေြကာင်း​ကို ြပန်စဉ်း​စား​တဲ့​အခါတိုင်း​ သူမပါပဲ ဘယ်ြဖစ်နိုင်ပါ့​မလဲ။ ဒီတစ်သက် ဒီဘဝမှာြဖင့်​ သူ့​လို​ေကာင်း​တဲ့​ သူငယ်ချင်း​မျိုး​ရဖို့​ဆိုတာ သိပ်မလွယ်လှဘူး​လို့​ေတာ့​ ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ် သိပါတယ်။ မဂင်္လာ​ေဆာင်တဲ့​အခါတုန်း​က​ေတာ့​ ဒီမှာကျန်​ေန​ေသး​တဲ့​ သူ့​မိဘများ​ကို တကူး​တက ရှာ​ေဖွြပီး​ တ​ေလး​တစား​ဖိတ်တဲ့​အခါ သူ့​ဆီကလည်း​ မာ​ေြကာင်း​သာ​ေြကာင်း​ ဝမ်း​သာစကား​ တဆင့်​ြကား​လိုက်ရပါ​ေသး​တယ်။ အခု သူလည်း​ အဆင်​ေြပလို့​ မိသား​စုအား​လံုး​ ဟိုကို​ေခါ်သွား​နိုင်ြပီဆိုတဲ့​အခါ ကိုယ်လည်း​ပဲ ဝမ်း​သာရတာ​ေပါ့​။ ​ေတွ့​ြကံုဆံုကွဲ ြဖစ်ြမဲဓမ္မတာ မထူး​ဆန်း​လှတဲ့​အ​ေြကာင်း​က​ေလး​ကို အခုမှ ြပန်အစ​ေဖာ်ရတာက​ေတာ့​ အဲသည်သူငယ်ချင်း​က​ေလး​ဟာ မွတ်စလင်ဘာသာဝင်ြဖစ်ပါတယ်။ ကိုယ်နဲ့​သူနဲ့​အြကား​မှာ လူမျိုး​ေရး​ကိစ္စ၊​ ဘာသာ​ေရး​ကိစ္စဆိုတာ စတာ​ေနာက်တာ ကျီစား​တာကလွဲလို့​ ဘယ်တုန်း​ကမှ အြငင်း​ပွား​စရာ မြဖစ်ခဲ့​တဲ့​အ​ေြကာင်း​ကို ​ေကျ​ေကျနပ်နပ်ြကီး​ ြပန်​ေတွး​မိတယ်ဗျ။

ဆယ်တန်း​ေအာင်ြပီး​ကတည်း​က ​ေရွှတိဂံုဘုရား​၊​ ဗိုလ်တစ်​ေထာင်ဘုရား​ေတွ သွား​တဲ့​အခါတိုင်း​ သူလည်း​ လိုက်လာတတ်ြပီး​ ဘုရား​မရှိခိုး​တာကလွဲလို့​ ဘာတစ်ခုမှ ဘာသာြခား​မှန်း​သတိထား​မိ​ေအာင် မ​ေနပါဘူး​။ သူငယ်ချင်း​ေတွဆံုလို့​ တရုတ်ဆိုင်​ေတွမှာ အတံုး​လိုက် အတစ်လိုက် မှာစား​၊​ အရက်​ေသာက်တဲ့​အခါမှာလည်း​ သူကိုယ်တိုင် ဝင်မ​ေသာက်မစား​တာကလွဲလို့​ ရယ်ရယ်​ေမာ​ေမာ ​ေရာ​ေရာ​ေနှာ​ေနှာ ​ေန​ေလ့​ရှိပါတယ်။ ​ေသာြကာ​ေန့​ေတွ သူဘုရား​ဝတ်ြပုတဲ့​အခါမှာလည်း​ ကိုယ်က​ေစာင့်​ရတဲ့​အခါ ​ေစာင့်​တာ​ေပါ့​။ သူနဲ့​ကိုယ်နဲ့​အြကား​မှာ မတူကွဲြပား​ ြခား​နား​တဲ့​အတွက် ဘာြပဿနာမှ မရှိခဲ့​ပါဘူး​။

သူ့​ဖခင်ဟာ ြမန််မာနိုင်ငံသား​ြဖစ်​ေပမယ့်​ အ​ေမွှး​ထူထူ၊​ မျက်တွင်း​နက်နက် မျက်​ေတာင်​ေကာ့​ေကာ့​ အစား​ထဲကပါ။ သို့​ေသာ်လည်း​ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ပလာတာရိုက်ရင်း​က​ေန သား​သမီး​ေတွအား​လံုး​ လူလံုး​လှရံုတင်မဟုတ်ဘူး​။ ပညာထူး​ချွန် လူ​ေနမှုအဆင့်​ြမင့်​ြမင့်​ ြဖစ်လာ​ေအာင် ကိုယ့်​ဒူး​ကိုယ်ချွန် ြကိုး​စား​ခဲ့​ရတယ်လို့​ ဂုဏ်ယူစွာ​ေြပာြပီး​ ဆံုး​မ​ေလ့​ရှိပါတယ်။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း​ အဲဒါ ဂုဏ်ယူစရာလို့​ ြမင်ပါတယ်။ သူတို့​အိမ်မှာ လက်ဘက်ရည်ဆိုင် ဖွင့်​ထား​ကတည်း​က ​ေရာက်ခဲ့​ဖူး​တယ်။ ၄၈ လိုင်း​ကား​ေတွ ​ေထာင်​ေတာ့​လည်း​ စီး​ခဲ့​ဖူး​တယ်။ မနက်ဘယ်ချိန်ထလို့​ ညဘယ်ချိန်မှ အိပ်ရသလဲဆိုတာ မျက်ြမင်ပါ။ သား​သမီး​ေတွ​ေရှ့​ေရး​အတွက် တကယ်ကို ကိုယ်စွမ်း​ဉာဏ်စွမ်း​ရှိသမျှ အား​ကုန်သွန်ြပီး​ ြကိုး​စား​ေနမှန်း​ သတိထား​မိပါရဲ့​။

ဒါ​ေြကာင့်​လည်း​ ကိုယ်​ေတွက အ​ေရး​အခင်း​ေြကာင့်​ ​ေကျာင်း​သံုး​နှစ်ပိတ်​ေနတဲ့​အခါ လတ်လျား​လတ်လျား​ အချိန်ကုန်သွား​ေပမယ့်​ သူတို့​အတွက်ကျ​ေတာ့​ အဲဒါ ဘယ်လိုမှ သည်း​ညည်း​ခံ​ေစာင့်​ဆိုင်း​လို့​ မရတဲ့​ကာလြဖစ်​ေနတယ်။ အနာဂတ်နဲ့​ ဘဝ​ေရှ့​ေရး​ဆိုတာ​ေတွကလည်း​ အတိုး​တက်သလို တက်တယ် ထင်ပါရဲ့​။ သား​ြကီး​ သမီး​ြကီး​ေတွ စကင်္ာပူလွှတ်၊​ အ​ေမရိကလွှတ်လို့​ အသီး​သီး​ ရုန်း​ကန်​ေစတယ်။ ဒီအချိန်မှာ အသီး​ေတွ အပွင့်​ေတွ စား​သံုး​နိုင်ြပီဆိုရင်လည်း​ အဲဒါ သူကိုယ်တိုင် စိတ်ရှည်လက်ရှည် အရိပ်တြကည့်​ြကည့်​ ပျိုး​ေထာင်လာခဲ့​တဲ့​ အသီး​အပွင့်​ေတွပါ။ သတိထား​မိတာက​ေတာ့​ သူတို့​ေတွဟာ ကိုယ်​ေတွထက် ြကီး​ထွား​ရှင်သန်နှုန်း​ ြမန်တဲ့​သန်တဲ့​ မျိုး​ဗီဇလို့​ မြငင်း​နိုင်သလိုရှိတယ်ဗျ။

အသက်အရွယ်က​ေလး​ ရလာတဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ သူ့​လိုပဲ မတူကွဲြပား​ ဘာသာြခား​များ​နဲ့​ အတူတကွ ​ေရာ​ေနှာဆက်ဆံရတဲ့​ကိစ္စဟာ အဆန်း​မဟုတ်​ေတာ့​ပဲ ​ေတာ်​ေတာ် ယဉ်ပါး​လို့​လာပါတယ်။ ​ေခါင်း​ရင်း​အိမ်က မိသား​စုဆို ​ေမာင်နှမကိုး​ေယာက်ရှိတဲ့​ မွတ်စလင်​ေတွပါ။ ကိုယ့်​ေအာက်က ညီ​ေတွ ညီမ​ေတွနဲ့​ အြပိုင်း​အရိုင်း​ အရွယ်​ေရာက်လာြကြပီး​ နှစ်အိမ့်​တစ်အိမ် မိသား​စုလိုပဲ ဘာအ​ေရး​ရှိရှိ ဆိုး​တိုင်ပင်​ေကာင်း​တိုင်ပင် ​ေစာင့်​ေရှာက်​ေနထိုင်ခဲ့​ြကတာ အခုထက်ထိပဲဗျ။ ဘုရား​ရှိခိုး​တဲ့​အခါသာ ကိုယ့်​ဘုရား​ကိုယ် ရှိခိုး​ြကတာ ကျန်တာအား​လံုး​ အတူတူပဲ လို့​ စိတ်ထဲမှာ သ​ေဘာထား​ြကပါတယ်။ ကိုယ့်​အိမ်ကလူ​ေတွ မဂင်္လာ​ေဆာင်ြက​ေတာ့​ ြမန်မာဝတ်စံု​ေတွကို သူတို့​တ​ေတွက ြကည့်​ြကည့်​ြပီး​ သ​ေဘာကျ​ေနြကသလို သူတို့​အိမ်က မဂင်္လာ​ေဆာင်​ေတာ့​လည်း​ ြခံုလွှာပုဝါလှလှ​ေလး​ေတွနဲ့​ ဦး​ထုပ် ​ေဘာင်း​ဘီဆန်း​ဆန်း​က​ေလး​ေတွကို ကိုယ်​ေတွက ကိုင်ြကည့်​ြက သ​ေဘာကျြကနဲ့​။

ဘုစုခရု​ေလး​ေတွ ​ေခတ်​ေရာက်လာ​ေတာ့​ က​ေလး​ငိုရင် သူတို့​အိမ် ​ေြပး​ေြပး​ေချာ့​ရတယ်။ မုန့်​ပဲသွား​ရည်စာ၊​ ကစား​စရာ​ေလး​ေတွ ​ေရာင်း​တာကိုး​။ သူတို့​အ​ေဖြကီး​ ​ေနမ​ေကာင်း​လို့​ ​ေဆး​ရံုတက်ရရင် ကိုယ်​ေတွ​ေစာင့်​ေရှာက်တဲ့​အလှည့်​ေပါ့​။ အခုဆို သူတို့​အိမ်က သား​က​ေလး​ေတာင် ဆရာဝန်ြဖစ်လို့​ မ​ေလး​ေရာက်သွား​ြပီ။ အင်တာနက်​ေပါ် တခါတခါ​ေတွ့​ရင် မာ​ေြကာင်း​သာ​ေြကာင်း​ သတိရ​ေြကာင်း​ စကား​ပါး​တုန်း​။ မိတ်​ေဆွ​ေတွ၊​ သူငယ်ချင်း​ေတွ၊​ အိမ်နီး​နား​ချင်း​ေတွ အြကား​မှာ ဘာသာ​ေရး​လူမျိုး​ေရး​ဆိုတာ ဘယ်တုန်း​ကမှ ြပဿနာ မြဖစ်ခဲ့​ဖူး​ဘူး​ဆိုတာ ကိုယ်​ေရာ သူတို့​ေရာ အသိပါဗျာ။

လုပ်ငန်း​ခွင်ဝင်လာတဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ ရင့်​ကျက်တဲ့​လူြကီး​တစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​မို့​ အဲသည်ကိစ္စ​ေတွ ပိုကင်း​ရပါလိမ့်​မယ်။ လူနာတိုင်း​ကို လူနာအြဖစ်နဲ့​ပဲ ြမင်ဖို့​ ြကိုး​စား​ပါတယ်။ အယုတ် အလတ် အြမတ် အတူတူပဲ ဆက်ဆံနိုင်မယ်။ လူမျိုး​ ဘာသာဆိုတာ ကိုယ်​ေပး​မယ့်​ကုထံုး​ သူလက်ခံလို့​ ြဖစ်မြဖစ် အတွက်သာ စဉ်း​စား​တယ်။ ပါး​စပ်ြကီး​ရှိလို့​ ​ေလျှာက်​ေြပာ​ေနတာမဟုတ်ဘူး​။ ကိုယ့်​လူနာ​ေတွသာ အသိဆံုး​။ လူနာအြဖစ်က​ေန အရမ်း​ခင်မင်ရင်း​နှီး​သွား​တဲ့​ မွတ်စလင်မိတ်​ေဆွ​ေတွ အများ​ြကီး​ ရှိပါသဗျ။ လုပ်​ေဖာ်ကိုင်ဖက်ချင်း​က​ေတာ့​ ဘာ​ေြပာစရာလိုမှာလဲ။ အလုပ်ထဲမှာရှိ​ေနတဲ့​ ပညာတတ်၊​ လူလတ်တန်း​စား​ (အဲဒါသူတို့​အတွက် အနိမ့်​ဆံုး​ေနရာ)၊​ ဆရာဝန်​ေလာက်ြဖစ်​ေနတဲ့​ မွတ်စလင်လူမျိုး​ေတွရဲ့​ လူမှုဆက်ဆံ​ေရး​ကို ​ေတွး​ြကည့်​လိုက်​ေပါ့​။

အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ သ​ေဘာ​ေကာင်း​ပါတယ်လို့​ နံမယ်ထွက်တဲ့​သူ​ေတွချည့်​ပဲ။ (ခပ်တံုး​တံုး​ ခပ်အအ​ေတာ့​ တစ်​ေယာက်မှ ပါလိမ့်​မည် မဟုတ်)။ ြမန်မာြပည်ရဲ့​ ထိပ်ထိပ်ကျဲဆရာဝန်​ေလာကထဲမှာလည်း​ သူတို့​နဲ့​ မကင်း​ပါဘူး​ဗျာ။ ဆရာြကီး​ဦး​ကိုဝင်း​တို့​၊​ ဦး​ခင်ထွန်း​တို့​၊​ ဦး​သိန်း​ေအာင်တို့​၊​ တကယ့်​ြပိုင်စံရှား​ြကီး​ေတွပါ။ သည်​ေလာကထဲမှာလည်း​ ဘယ်လိုအ​ေြကာင်း​နဲ့​မှ ြပဿနာြဖစ်စရာ မရှိရိုး​အမှန်။ ဆလတ်ကွက် စမာကလာကွက်​ေတွနဲ့​ ကျုပ်တို့​ြကား​ထဲ လာ​ေညှာ်ဖို့​ရှို့​ဖို့​ ြကိုး​စား​ရင်​ေတာ့​ ​ေအာင်​ေဖ ​ေညာင်​ေရွှ၊​ အကိုင်း​ြကီး​ြကီး​မှာ နား​ေချပါ​ေတာ့​ေလ။

သို့​ေသာ်လည်း​ပဲ ရခိုင်ြပည်နယ်မှာ​ေတာ့​ ြပဿနာက အြကီး​ြကီး​မှ အြကီး​ြကီး​။ ြငိမ်း​မနိုင်​ေအာင် ​ေလာင်တဲ့​မီး​မို့​လို့​ သူတို့​ရခိုင်​ေတွက အလကား​ေန သူစိမ်း​လက်သင့်​မခံတဲ့​အမျိုး​ (Intolerance) လို့​ စွပ်စွဲြကသဗျ။ ဒီ့​ထက်ပိုဆိုး​လာ​ေတာ့​ Racist ​ေတွ၊​ Xenophobic ​ေတွက​ေန အခုဆို Genocide ပါ လို့​ေတာင် အတိအလင်း​ စွပ်စွဲကုန်ြပီ။ ဟုတ်သည် မဟုတ်သည် နှုတ်ဝဇီ ထုတ်ြမည် စဉ်း​စား​ကာ ​ေဝဖန်ြကည့်​ပါ​ေတာ့​လို့​ စာ​ေရး​တဲ့​ဆရာတင် စံုလင်​ေသာအ​ေထာက်အထား​နဲ့​ တင်ြပခဲ့​ရတာလည်း​ ​ေဟာရင်း​မတ်တပ်က ပျံလွန်​ေတာ်မူရ​ေတာ့​မယ် ထင်ပါရဲ့​ ​ေကျာင်း​အမရယ်။ တစ်မိသား​နဲ့​တစ်မိသား​ ခိုက်ရန်ြဖစ်ပွား​ အချင်း​များ​ြကရင် ကိုယ့်​လူကိုယ်ဆွဲြကရတာ ဓမ္မတာမို့​။ ကိုယ့်​အ​ေနနဲ့​လည်း​ လူြကီး​ပီပီ ​ေတာ်၊​ တန်၊​ တိတ် စကား​ပဲ ​ေြပာရဦး​ေတာ့​မှာ​ေပါ့​။

က​ေလး​ေတွနဲ့​လိုက်ြပီး​ ချကွ သတ်ကွ ​ေြပာစရာလား​။ တကယ်လို့​များ​ လူအများ​က သတ်မလိုြဖတ်မလို အ​ေရဆုတ်မယ် အရိုး​ထုတ်မယ်လုပ်​ေနတဲ့​ ကုလား​က​ေလး​ေတွ ရခိုင်က​ေလး​ေတွဟာ ကိုယ်နဲ့​သိကျွမ်း​ခင်မင်ရတဲ့​သူ​ေတွ၊​ အိမ်နီး​နား​ချင်း​ေတွ ြဖစ်​ေနမယ်ဆို ဘယ်လိုစဉ်း​စား​ြကမလဲ။ အြပင်မှာ ြကား​လာခဲ့​တဲ့​ ​ေကာလာဟလသတင်း​တစ်ခုကို ကိုယ်နဲ့​အကျွမ်း​တဝင်ရှိ​ေနတဲ့​ သူတို့​ေတွနဲ့​ စကား​ေြပာတဲ့​အခါ ဘယ်လို ​ေလသံမျိုး​နဲ့​ ​ေြပာြကဆိုြကမလဲ။ ဟိတ်​ေယာင် မင်း​တို့​ကုလား​ေတွက ငါတို့​ဗမာ​ေတွကို သတ်ကုန်ြပီကွဆိုြပီး​ အချင်း​ချင်း​ထ နပန်း​လံုး​ရမှာလား​။ သူနဲ့​ကိုယ်နဲ့​ တိုက်ရိုက်ြဖစ်တဲ့​ ပဋိပက္ခဆိုရင်​ေတာင်မှ ရုတ်တရက် ြဖစ်​ေပါ်လာတဲ့​ တင်း​မာမှုတစ်ခုမှာ အတိတ်က ခင်မင်မှု သံ​ေယာဇဉ်​ေတွကို ​ေထာက်ထား​ြပီး​ ​ေလျှာ့​လိုက်ြကရမှာ မဟုတ်ဘူး​လား​ဗျာ။ တြခား​ေနရာမှာ ငါတို့​လူမျိုး​ကိုသတ်သွား​လို့​ ငါ့​အိမ်​ေဘး​က သူတို့​လူမျိုး​ကို ြပန်သတ်မယ်ဆိုတာ အခု​ေခတ်မှာ အင်မတန်ရိုင်း​စိုင်း​သွား​ြပီြဖစ်တဲ့​ ဟာမူရာဘီကိုဒ ဥပ​ေဒနဲ့​ေတာင် ​ေဘာင်မဝင်ပါဘူး​။ သူတို့​နဲ့​ ဘာဆိုင်လို့​လဲ။ သတ်ချင်ရင် ဟိုလူကို ရ​ေအာင်ဖမ်း​ေပါ့​။

ဒီဘက်အိမ်က ​ေညှာ်လုပ်ရင်​ေတာင် ဟိုဘက်အိမ်ကို ​ေညှာ်မယ်​ေနာ် လို့​ ခွင့်​ေတာင်း​ရတဲ့​ဟာ ငါ့​အိမ်တစ်လံုး​ရင်း​ြပီး​ သူတို့​တစ်ရပ်ကွက်လံုး​ ြပာချပစ်မယ်ဆိုတာက​ေရာ ဘယ်လိုဘုရား​သခင်ရဲ့​ အဆံုး​အမမျိုး​ပါလိမ့်​။ နဂိုက အဆင်​ေြပ​ေြပ အကျွမ်း​တဝင်​ေနနိုင်ပါလျက်ကနဲ့​ အခုချိန်မှာ ြကား​ေလ​ေသွး​လို့​ မချစ်နိုင် မခင်နိုင်ရင်လည်း​ ရှိပါ​ေစ။ နင်​ေသမှ ​ေအး​မယ်။ နင့်​မသတ်ရ ငါမ​ေကျဘူး​ ဆိုတာမျိုး​အထိ​ေတာ့​ မြဖစ်သင့်​ပါဘူး​။ ​ေသွး​အလိမ်း​လိမ်း​နဲ့​ အိုး​မဲ့​အိမ်မဲ့​ မိသား​စု​ေတွ ​ေသ​ေကျပျက်စီး​ြပီး​ အတိဒုက္ခ​ေရာက်​ေနတဲ့​သူ​ေတွကို တရား​နဲ့​ေြဖပါ။ ခွင့်​လွှတ်လိုက်ပါ ​ေြပာလို့​ မရနိုင်မှန်း​ သိပါတယ်။ သို့​ေသာ်လည်း​ သူတို့​တ​ေတွမှာ ထိခိုက်သွား​တဲ့​နစ်နာမှု​ေတွကို အရင်ကယ်တင်နှစ်သိမ့်​ေပး​ြပီး​ တရား​ဥပ​ေဒနဲ့​အညီ ြဖစ်ရ​ေစ့​မယ်ဆိုတဲ့​ အာမခံချက်တစ်ခုက​ေတာ့​ မြဖစ်မ​ေနလိုတာ​ေပါ့​။ ​ေနာက်ထပ် နှစ်ဘက်စလံုး​မှာ ထိခိုက်ဆံုး​ရှံုး​နစ်နာမှု မရှိ​ေစဖို့​ အာမခံချက်နဲ့​ အကာအကွယ်​ေပး​မှုတစ်ခုလည်း​ လိုတာပဲ။

ဒီအ​ေရး​အခင်း​ကို ရပ်တန့်​ေစချင်ရင် နိုင်ငံ​ေတာ်က အဲဒီအချက်​ေတွကို တာဝန်ယူရပါလိမ့်​မယ်။ သတင်း​ေြကြငာရင်း​ ပါး​စပ်​ေြပာ အာမခံချက် မဟုတ်ပါဘူး​။ လက်​ေတွ့​ ထိထိ​ေရာက်​ေရာက် အချိန်မလွန်ခင် ကုစား​နိုင်မှ ​ေပျာက်ရမယ့်​ ​ေရာဂါပါ။ ဒီကိစ္စမြပီး​ေသး​သ​ေရွ့​ တကယ် မကုစား​ေသး​လို့​ လို့​ပဲ ယူဆရမှာပဲ။ နာဂစ်မှာ ဂီရိမှာလို ​ေဘထုပ်​ေတွ​ေဝြပီး​ရံုနဲ့​ ြငိမ်သွား​မှာ​ေတာ့​ မဟုတ်ဘူး​ဗျ။ အ​ေရး​အခင်း​တုန်း​က ဦး​ေမာင်​ေမာင်ြကီး​လုပ်သလို ြပည်သူြပည်သား​အ​ေပါင်း​တို့​ခင်ဗျား​ နဲ့​လည်း​ မြငိမ်း​ဘူး​။

လက်​ေတွ့​သ​ေဘာမှာ ​ေြပာသ​ေလာက် မလွယ်ကူတာက​ေတာ့​ ြပည်တွင်း​ြပည်ပ အ​ေမှာင့်​ပ​ေယာဂ​ေတွကလည်း​ မုန်လာဥလုပ်လို့​ မရ​ေအာင် လက်ဆုပ်လက်ကိုင်နဲ့​ မိထား​ေသး​တာကိုး​။ ​ေကာင်း​ပါြပီ။ ဒါဟာ အကွက်ကျကျ ြကိုတင်စီမံထား​တဲ့​ နိုင်ငံ​ေရး​ မသမာမှုတစ်ခု၊​ နယ်စပ်ကျူး​ေကျာ်ဝင်​ေရာက်မှု၊​ ရခိုင်လူမျိုး​များ​ကို ရခိုင်​ေြမ​ေပါ်က ​ေမာင်း​ထုတ်ြပီး​ သူတို့​ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်​ေရး​နဲ့​ သီး​ြခား​ြပည်နယ်ထူ​ေထာင်ဖို့​ ြကိုး​စား​တဲ့​အမှုတစ်ခု လို့​ ဟုတ် ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ်၊​ လက်ခံစဉ်း​စား​ြကည့်​မယ်ဗျာ။ အဲဒါဆိုရင်လည်း​ ကျူး​ေကျာ်သူ​ေတွကို ​ေချမှုန်း​ဖို့​ တပ်မ​ေတာ်ရဲ့​အကူအညီမပါပဲ ဘယ်လိုမှ မြဖစ်နိုင်ဘူး​ေလ။ အခုသူတို့​မှာ အန်ဂျီအိုအမည်ခံ​ေတွဆီက တရား​မဝင် လက်နက်​ေတွရှိ​ေနတယ်ဆိုရင် ကိုယ့်​ဆီမှာ ြကက်သွန်လှီး​တဲ့​ဓါး​ေတာင် ​ေသွး​ထား​ြပီး​သား​ ရှိရဲ့​လား​။ ဘာမှ ​ေြကာက်စရာမလိုဘူး​။ အသက်ချင်း​ လဲပလိုက်မှာ​ေပါ့​ ဆိုရင်​ေတာင် သတ္တိကို​ေတာ့​ ​ေလး​စား​ပါတယ်။ အြကံ​ေပး​ချင်တာက သတိ၊​ ဝီရိယနဲ့​ ခံစစ်ကိုပဲ လံု​ေအာင်ြပင်ပါ။ ကိုယ့်​ဘက်က တိုက်စစ် သွား​မစပါနဲ့​။ ကုလား​ရွာလည်း​ မီး​မရှို့​နဲ့​။ ကုလား​ြမင်တိုင်း​လည်း​ ဖမ်း​မသတ်နဲ့​။

ကိုယ့်​ြပည်နယ်ကိုယ် ကာကွယ်ဖို့​ဆိုတာ​ေတာ့​ အနှစ်​ေလး​ငါး​ဆယ်လံုး​လံုး​ လက်နက်အြပည့်​အစံုနဲ့​ ​ေမွး​ထား​အုထား​တဲ့​ ြမန်မာ့​တပ်မ​ေတာ်ြကီး​တစ်ခုလံုး​ ဒီ​ေနရာမှာမှ မသံုး​ရင် ဘယ်နား​သွား​သံုး​ဖို့​တုန်း​။ အား​ကိုး​လိုက်စမ်း​ပါ။ အခုထက်ထိ ဘာမှ မလုပ်​ေသး​လည်း​ လိုအပ်လာရင် မလုပ်ပဲ မ​ေနဘူး​။ လုပ်ကိုလုပ်ရမှာ။ တပ်မ​ေတာ်ြကီး​တစ်ခုလံုး​ရှိလျက်နဲ့​ ရခိုင်ြပည်နယ်ြကီး​ ကုလား​လက်ပါသွား​တယ်ဆိုရင် ဦး​စီး​ချုပ်ြကီး​ သူ့​ဘာသူ ဟလ္လာလုပ်သွား​လိမ့်​မယ်။ ရာဇဝင်​ေတာ့​ အရိုင်း​မခံဘူး​။ ကျွန်​ေတာ်တို့​ဆီက လူြကီး​မင်း​များ​ဟာ ြမန်မာအစစ်မို့​ ြမန်မာ့​ေသွး​အစစ်နဲ့​ ြပဿနာကို ​ေခါင်း​ေအး​ေအး​ ကိုင်တွယ်​ေြဖရှင်း​ေနတာသာြဖစ်တယ်။ ဟိုဘက်က ကုလား​မြကီး​လို ဘဂင်္ါလီအချင်း​ချင်း​ ​ေရ​ေမျာကမ်း​တင်တာ​ေတာင် မဆယ်ဝံ့​ပဲ မျက်နှာလွှဲခဲပစ်လုပ်တဲ့​အစိုး​ရ မဟုတ်ဘူး​ဗျ။ ကိုယ်တိုင်ခံစား​ေနရ​ေတာ့​လည်း​ သူများ​ေတွလုပ်တာ ြကန့်​ြကာရန်​ေကာလို့​ ဆန္ဒ​ေတွ ​ေစာမိတာ​ေပါ့​ဗျာ။

ဒါ​ေပမယ့်​ ပိတ်သတ်ြကီး​ေရ။ အား​မ​ေလျာ့​ပါနဲ့​။ ​ေနာက်ဆံုး​ကျ ​ေရွှဘပဲ နိုင်မှာပါ။ တ​ေအာင့်​ေန လာကယ်​ေတာ့​မှာ။ ​ေတာင့်​ခံထား​ေနာ်။ တို့​အဘလက်သီး​ ဘယ်​ေလာက်စွမ်း​တယ်ဆိုတာ ဒီ​ေကာင်​ေတွ မသိ​ေသး​လို့​ပါ။ တို့​ကိုသမတုန်း​ကများ​ လက်သံကို​ေြပာင်လို့​။ လာ လာ တစ်​ေယာက်တစ်လှည့်​စီ ကျပ်ထုပ်ထိုး​ေပး​ြကတာ​ေပါ့​။ ​ေတာ်​ေတာ်ြကာ ​ေရွှဘလာရင် လက်ခုပ်မတီး​နိုင်ပဲ​ေနဦး​မယ်။ ြကည့်​ြက​ေသး​တာ​ေပါ့​ကွာ။ ဗိုလ်​ေအာင်ဒင်နဲ့​မှ မနိုင်ရင် ကျား​ခင်စိန် လွှတ်လိုက်မယ်။

“သတ္တိ​ေသွး​၊​ ဗျတ္တိ​ေသွး​။ စပ်မိရင် ​ေမး​ြကည့်​ြက ကျား​ေသွး​ေရာင်ရှိန်။ ဘယ်သူ့​ကိုများ​ ဂရုကိုမထား​။ အသံြကား​ရင်ဖျား​ြကတာ ကျား​မ ခင်စိန်။ လူ့​ေြပကို သ​ေဘာ​ေသး​နဲ့​ အမှု​ေတွကို ​ေရာ​ေထွး​လို့​ ဥပ​ေဒကို ​ေကျာ​ေပး​တဲ့​ ခင်စိန် ခင်စိန်။ ကျား​ခင်စိန်။ ကျား​ခင်စိန်။ ရန်သူဆို ဗိုလ်မထား​တဲ့​ ကျား​ … ကျား​ခင်စိန်။”

Read More