"Wise men always focus on the outcomes. But our wiser men never forget about their incomes whatever the outcomes come."

  • "အ​ေမွ"

     ပညာရှိြကီး​ဦး​ေပါ်ဦး​ ကွယ်လွန်တဲ့​အခါ သူ့​လက်ဖဝါး​နှစ်ဘက်ကို ​ေခါင်း​အြပင်ဘက်မှာ ထုတ်ထား​ရမယ် လို့​ အမှာစကား​ရှိခဲ့​ပါသတဲ့​။ ဘာကို​ေြပာချင်တာပါလိမ့်​လို့​ အမျိုး​မျိုး​ေတွး​ယူစရာ​ေပါ့​။ အသက်ရှိစဉ်ကတည်း​က ရှင်ဘုရင်ကို​ေတာင် lesson အမျိုး​မျိုး​ ​ေပး​လာခဲ့​သူဆို​ေတာ့​ ​ေနာက်ဆံုး​ခရီး​မှာ အသုဘရှုြကွလာသူ​ေတွကို သင်ခန်း​စာတစ်ခုခု​ေတာ့​ ​ေပး​ချင်ရှာလို့​ ​ေန​ေပလိမ့်​မယ်။ ကိုယ်​ေတွ ဉာဏ်မီသ​ေလာက်​ေတွး​ြကည့်​မိတာ​ေတာ့​ လူဆိုတာ ဘယ်​ေလာက်ပဲ ပညာဂုဏ်သတင်း​ ​ေကျာ်​ေဇာ​ေနပ​ေစ။ ဥစ္စာပစ္စည်း​ ြကွယ်ဝ​ေနပ​ေစ။ ​ေသရင်​ေတာ့​ လက်ချည့်​ပလာ ြပန်ရ​ေလတယ် လို့​ ​ေြပာချင်တာ ​ေနပါလိမ့်​မယ်။ ဟိုး​ေရှး​ေရှး​ ဖာရိုဘုရင်ြကီး​များ​ အီဂျစ်မှာ ပိရမစ်​ေတွ တည်သွား​တဲ့​ေခတ်က​ေတာ့​ ​ေသရင်ကိုယ့်​ေနာက်ပါတယ်မှတ်လို့​ ​ေရွှ​ေငွရတနာများ​တင်မကဘူး​။ မိဖုရား​ ​ေမာင်း​မမိဿံများ​ပါ ဂူထဲအတူ ထည့်​ြမှုပ်​ေပး​ြကတယ် မဟုတ်လား​။ တရုတ်ြပည်က ပထမဧကရာဇ်ြကီး​ရဲ့​ သခင်္ျိုင်း​ေတာ်မှာကျ​ေတာ့​ စတိအြဖစ် စဉ့်​ရုပ်စစ်သည်အ​ေြမာက်အများ​ ထည့်​သြဂင်္ိုလ်ခဲ့​လို့​ သည်က​ေန့​ ကမ္ဘာ့​အံ့​ဖွယ်​ေတွထဲမှာ ဖတ်ရမှတ်ရတယ်​ေလ။ ဒါကိုြကည့်​ရင်လည်း​ သူယူမသွား​နိုင်ပဲကိုး​ လို့​ သံ​ေဝဂရနိုင်ပါလိမ့်​မယ်။ အဲသလိုမျိုး​ လူတစ်​ေယာက်​ေသလို့​ ​ေနာက်ဘဝကို သယ်မသွား​နိုင်ပဲ ကျန်​ေနရစ်ခဲ့​တဲ့​အရာများ​ကို အ​ေမွလို့​ ​ေခါ်ပါတယ်။ ​ေကာင်း​တာ​ေတွ ကျန်ခဲ့​ရင်​ေတာ့​ ​ေကာင်း​ေမွ​ေပါ့​။ မ​ေကာင်း​တာ​ေတွ ကျန်ခဲ့​ရင်လည်း​ ဆိုး​ေမွလို့​ ​ေခါ်တယ်။ ကမ္ဘာဦး​ကတည်း​က ​ေသမျိုး​ြဖစ်တဲ့​အတွက် လူ​ေတွဟာ ကိုယ်​ေသသွား​တိုင်း​ ကျန်ရစ်သူ​ေတွအတွက် အ​ေမွ​ေတွ ချန်ချန်သွား​ရစ်ြကတယ်။

     ကိုယ်တို့​ ြမန်မာ့​လူမှုအသိုင်း​အဝိုင်း​ထဲမ​ေတာ့​ အ​ေမွဆိုတာ ​ေတာ်​ေတာ်​ေလး​ ​ေမွှတတ်တဲ့​သ​ေဘာ ရှိပါတယ်။ များ​များ​ရှိ​ေလ များ​များ​ေပွ​ေလ​ေပါ့​။ ဘာမှမရှိတဲ့​သူ​ေတွ​ေတာင် အိုး​တစ်လံုး​ ဖျာတစ်ချပ်နဲ့​ လူသတ်​ေတာ့​မလို အြငင်း​ပွား​ရန်​ေတွြဖစ်ရတာ​ေတာင် ရှိ​ေသး​။ တခါက ညီအမနှစ်​ေယာက်ရှိတဲ့​အိ်မ်ကို လူပျိုလာလှည့်​တဲ့​ ဧည့်​သည်မှာ ​ေခွး​ေလး​တစ်​ေကာင်ပါလာသတဲ့​။ အြကီး​လိုလို အငယ်လိုလိုနဲ့​ သ​ေကာင့်​သား​က နှစ်လံုး​ထိုး​ ထိရာဒိုး​လုပ်ြပီး​ ြပန်သွား​ေတာ့​ သူထိုင်သွား​တဲ့​ဖျာ​ေပါ်မှာ ​ေခွး​ေချး​တံုး​က​ေလး​ ကျန််ခဲ့​သတဲ့​။ နဂိုကမှ မြပတ်မသား​ ဝါး​တား​တား​ြကီး​လုပ်သွား​လို့​ ဖီလင်​ေတွ​ေအာက်​ေနတဲ့​ ညီအမနှစ်​ေယာက်က
    “မမဆီလာတာ မမဧည့်​သည်ပါလာတာ မမ ကျံုး​။”
    “ဟင့်​အင်း​ ဟင့်​အင်း​။ ညီမ​ေလး​ဆီလာတာ၊​ ည​ေလး​ဟာ ည​ေလး​ ကျံုး​။”
    ဆို တွက်ကပ်​ေနြကသတဲ့​။ ​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ ဖ​ေအလုပ်တဲ့​သူက စိတ်မရှည်ပဲ ဓါး​မြကီး​နဲ့​ ထက်ပိုင်း​ပိုင်း​ပလိုက်ြပီး​
    “ အြကီး​မတစ်ပိုင်း​၊​ အငယ်မတစ်ပိုင်း​၊​ အမယ်ြကီး​ဖျာ​ေဆး​၊​ ငါ ဓါး​ေဆး​မယ်။”
    လို့​ မျှမျှတတ သမဝါယမ လုပ်​ေပး​လိုက်သတဲ့​။ အဲသလို မန်ကျည်း​ေစ့​ထက်ြခမ်း​ြခမ်း​ အ​ေမွခွဲ​ေပး​လိုက်ရတဲ့​ အြဖစ်​ေတွလည်း​ မနည်း​လှဘူး​ဗျ။

     ဒါ​ေြကာင့်​ ကိုယ်တို့​ြမန််မာ​ေတွမှာ အ​ေမွကိစ္စနဲ့​ ပတ်သက်လာရင် ခုရှုပ်မှ​ေနာင်ရှင်း​ဆို အချင်း​မများ​ေအာင် ​ေဆာင်ရွက်ထား​ပါမှ တရား​တ​ေပါင် ရင်ဆိုင်​ေြဖရှင်း​ြပီး​ ဝမ်း​ပျဉ်း​သား​ကို ​ေြမ​ေခွး​မင်း​က တရား​စီရင်ခယူတဲ့​အြဖစ် မ​ေရာက်မှာ လို့​ အ​ေမျှာ်အြမင်ြကီး​ြကီး​ ထား​သူ​ေတွက ထား​ြကပါတယ်။ ခက်တာက ြမန်မာ့​ရိုး​ရာထံုး​တမ်း​စဉ်လာ​ေတွမှာ ​ေသတမ်း​စာ​ေရး​တဲ့​ ဓ​ေလ့​မရှိတာ​ေြကာင့်​ တစ်ခါတုန်း​က မင်း​သား​ြကီး​တစ်​ေယာက် သူရည်ရွယ်သူဆီ အ​ေမွ​ေပး​နိုင်​ေအာင်လို့​ ​ေသခါနီး​ကျမှ ဘာသာ​ေြပာင်း​ ကိုး​ကွယ်ယူရတဲ့​ အြဖစ်မျိုး​လည်း​ ရှိခဲ့​ဖူး​တယ်။
    “ြမတ်စွာဘုရား​ ပွင့်​ေတာ်မူစဉ်က..”
    ဆိုတဲ့​ သူ့​အသံြကီး​ နား​ထဲကမထွက်တဲ့​ ကိုယ်တို့​အဖို့​ေတာ့​
    “မ​ေန့​က​ေတာ့​ေသျှာင် ပိန္နဲပင်​ေထာင်ကာမှ ​ေခါင်း​ေြပာင်ရသ​ေလး​။”
    လို့​ ငိုချင်း​ချရမလိုပဲ။ အ​ေမွဆိုတာ တစ်သက်လံုး​ အိမ်ဦး​ခန်း​စံပယ်လာတဲ့​ ဘုရား​သခင်ကိုယ်စား​ေတာ်ကို​ေတာင် စ​ေတး​ေရှာင်ဖို့​ အ​ေြကာင်း​ဖန်ချင် ဖန်လာတတ်တယ်။ လူ​ေတွ​ေတာထဲမ​ေတာ့​ မ​ေြပာပါနဲ့​ေတာ့​။

     ကိုယ်တို့​မိဘများ​အ​ေနနဲ့​က​ေတာ့​ သား​သမီး​ေတွကို ပညာအ​ေမွပဲ ​ေပး​စရာရှိတယ်ဆိုြပီး​ အကုန်လံုး​ ပညာတတ်​ေအာင် အား​ခဲသင်​ေပး​ခဲ့​ရလို့​ အ​ေမွရယ်လို့​ ထုပ်ထုပ်ထည်ထည် ြပစရာမရှိ​ေပါင်။ အဲလိုဆို​ေတာ့​လည်း​ ကိုယ်တို့​သား​ချင်း​ေဆွမျိုး​ေတွအြကား​ အ​ေမွကိစ္စနဲ့​ မ​ေခါ်မ​ေြပာြဖစ်တဲ့​သူလည်း​ ဘယ်ရှိမလဲ။ အား​လံုး​တည့်​။ ချစ်လိုက်ြကတဲ့​ြဖစ်ြခင်း​။ ဘယ်အိမ်တက်လည်လည် ထမင်း​ေကာင်း​ ဟင်း​ေကာင်း​ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ​ေကျွး​နိုင်တယ်။ စိန်​ေကာင်း​ေကျာက်​ေကာင်း​ ယူပါဆင်ပါသာ မ​ေပး​နိုင်တာ။ ပစ်တိုင်း​ေထာင်ရုပ်​ေတွဆို​ေတာ့​ ြကိုး​မရှုပ်သာဘူး​။ ​ေကာင်း​မှ​ေကာင်း​။ ​ေဆွြကီး​မျိုး​ြကီး​မဟုတ်တာကိုပဲ ​ေကျး​ဇူး​တင်မိ​ေသး​ေတာ့​။ အမျိုး​ထဲမှာြဖင့်​ ဘယ်သူက​ေတာ့​ ဘယ်သူ့​ကို အ​ေမွ​ေတွ လက်ဝါး​ြကီး​အုပ်ြပီး​ အနိုင်ကျင့်​နှင်ချလိုက်တယ်ဆိုတာ မြကား​ဖူး​ဘူး​။ သူ့​ဆီကဟာ​ေလး​ ငါယူလိုက်ရင် ခမျာများ​ အ​ေြခပျက်သွား​ရှာမယ်ဆိုြပီး​ ြကည်ြကည်ြဖူြဖူ အသက်ရှည်ရှည် ခင်ခင်မင်မင် ဆက်ဆံြကတယ်။

     အဲဒါ မရှိြခင်း​က အကျိုး​ြပုတဲ့​ နတ္ထိ ပစ္စ​ေယာလို့​ ​ေခါ်မှာ​ေပါ့​ေနာ်။ ရှိရင် ရှိသလို ြပဿနာြကီး​လွန်း​လို့​ တချို့​များ​ဆို ြမင်မ​ေကာင်း​ ြကား​မ​ေကာင်း​။ ကိုယ်​ေတွ့​ဖူး​သ​ေလာက်​ေတာ့​ ရန်ကုန်ြမို့​ သမ္မတအိမ်​ေတာ်ြကီး​နဲ့​ မလှမ်း​မကမ်း​မှာ ြခံြကီး​ဝင်း​ြကီး​ အိမ်ြကီး​ရခိုင်နဲ့​ ​ေနတဲ့​ မိသား​တစ်စုရှိတယ်။ မိဘများ​ ကွယ်လွန်သွား​တဲ့​အခါ အဲသည်ဟာြကီး​က အမှုြဖစ်ပါ​ေလ​ေရာ။ အမှုက တရား​မမှုြဖစ်​ေလ​ေတာ့​ သား​သမီး​ေတွ ကွယ်လွန်ခါနီး​မှ အမှုြပီး​ေလတယ်။ တရား​သူြကီး​ေတွ အချိန််ဆွဲထား​လို့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ဘယ်တရား​သူြကီး​က ဘယ်လို ဆံုး​ြဖတ်ဆံုး​ြဖတ် ​ေကျနပ်တယ်လို့​ မရှိပဲ အယူခံဝင်လိုက်ြက၊​ တရား​ြပန်ဆိုင်လိုက်ြကနဲ့​၊​ ရှိတဲ့​ေမာင်နှမ​ေတွလည်း​ တ​ေဇာင်း​ေစး​ နဲ့​ မျက်​ေချး​ြဖစ်ကုန်တယ်။ မရှိဆင်း​ရဲ ပညာမတတ်တဲ့​သူ တစ်​ေယာက်မှ မပါ​ေပမယ့်​ အ​ေလျှာ့​ေပး​မယ့်​သူလည်း​ တစ်​ေယာက်မှ မပါဘူး​။ အဲ​ေလာက် သိန်း​ေသာင်း​သ​ေခင်္ျ တန်​ေြကး​ြကီး​နဲ့​ဟာကို ကိုယ်ဆိုရင်​ေကာ နှမလက်​ေလျှာ့​ ​ေန​ေလ​ေတာ့​ လုပ်နိုင်ပါ့​မလား​။ အသီး​သီး​ အသီး​သီး​ ကိုယ်ပိုင်အိမ်ြခံ​ေြမ​ေတွ ရှိပါလျက်နဲ့​ ​ေမာင်နှမ​ေတွအား​လံုး​ အိမ်အိုြကီး​ထဲမှာ သည်​ေသာင်ယံက မခွာရက်နိုင်တယ် ဇာတ်ကြကတယ်။ ြပီး​ တည့်​တာလည်း​ မဟုတ်ဘူး​။ အိမ်​ေရှ့​ပိုင်တဲ့​သူ ​ေနာက်​ေဖး​မလာရ။ ငါ့​အိမ်သာ လာမတက်နဲ့​။ ဒါ ငါ့​ေရချိုး​ခန်း​ဆို ြဖစ်ကုန်​ေတာ့​ ကိုယ့်​အိမ်မှာကိုယ် ​ေြကွကန်ြကီး​နဲ့​ ​ေရ​ေနွး​စိမ်နိုင်တဲ့​သူ​ေတွက ြခံဝင်း​ထဲ စည်ပိုင်း​က​ေလး​ထဲ ပံုး​နဲ့​ဆွဲထည့်​ြပီး​ ရင်လျား​ြကီး​နဲ့​ ​ေရချိုး​ရသတဲ့​။ တမလွန်က မိဘများ​သိရင် ဘယ်​ေလာက်ရင်နာလိုက်မလဲ မသိဘူး​။ သူတို့​အ​ေမွ​ေတွဟာ သား​သမီး​ေတွအ​ေပါ်မှာ အဆိပ်သင့်​ကုန်တာကိုး​။

     သူများ​အတင်း​တုပ်ချင်တဲ့​ စိတ်နဲ့​ ​ေြပာတာ မဟုတ်ပါဘူး​။ အြဖစ်အပျက် တရား​သ​ေဘာကိုပဲ ဆင်ြခင်​ေတာ်မူြကပါ။ သည်မိသား​စုနဲ့​ ယှဉ်ြပဖို့​ ​ေနာက် မိသား​စုတစ်စုကို မိတ်ဆက်​ေပး​ပါဦး​မယ်။ ချမ်း​ေတာင့်​ချမ်း​သာထဲက မဟုတ်ပါဘူး​။ အဂင်္လိပ်​ေခတ် ပညာတတ်လို့​ စာ​ေရး​စာချီ ရံုး​လုပ်ငန်း​များ​ နား​လည်တဲ့​ မိသား​စုတစ်စုပါ။ ​ေရှး​ေခတ်ထံုး​စံ ဖ​ေအတစ်​ေယာက် လုပ်စာ တစ်မိသား​စုလံုး​ထိုင်စား​နိုင်တဲ့​အြပင် ဟိုး​တုန်း​က ဆင်​ေြခဖံုး​အရပ်ြဖစ်တဲ့​ ​ေကျာက်​ေြမာင်း​ထဲမှာ
    ​ေြမစိုက်ပျဉ်​ေထာင်အိမ်က​ေလး​တစ်လံုး​နဲ့​ ​ေချွ​ေချွတာတာ ​ေနထိုင်စား​ေသာက်ြကပါတယ်။ အဖိုး​ြကီး​ေသ​ေတာ့​ သား​သမီး​ေတွက အိမ်​ေထာင်ကွဲ​ေတွြဖစ်​ေပမယ့်​ ဘယ်သူကမှ မ​ေအဆီမှာ အ​ေမွမ​ေတာင်း​ဘူး​။ မရှိအတူ ရှိအတူ အဲသည်အိမ်မှာပဲ ဥမကွဲ သိုက်မပျက် ​ေနြကတယ်။ က​ေလး​ေတွ အရွယ်​ေရာက် သား​သမီး​ေတွ ပွား​စီး​လာ​ေတာ့​ အိမ်ကို ​ေရာင်း​လိုက်တာ ၃၂ သိန်း​ ရတယ်။ ထား​ပါ​ေတာ့​ သား​သမီး​ ၄ ​ေယာက်ရှိရင် တစ်​ေယာက် ၈ သိန််း​စီ ​ေပး​ပါအ​ေမရယ် လို့​ ပူဆာရင် မ​ေအကလည်း​ ြငင်း​သာမှာ မဟုတ်ဘူး​။ ​ေကျာက်​ေြမာင်း​ထက်ပိုကျယ်တဲ့​ သကင်္န်း​ကျွန်း​ဘက်မှာ တိုက်အိမ်တစ်လံုး​ဝယ်ြပီး​ အဲသည်မှာ သူတို့​အ​ေမတစ်သက် ဆက်အတူ​ေနြကြပန်တယ်။ အခုချိန်မှာ သူတို့​အိ်မ်ကို သိန်း​ ၃၂၀၀ ​ေလာက် လာ​ေပး​ဝယ်​ေနြပီ။ ၈ သိန်း​ကို အရင်း​အနှီး​ြပုြပီး​ ဘယ်စီး​ပွား​ေရး​လုပ်ရင် ဆယ့်​ငါး​နှစ် အနှစ်နှစ်ဆယ်အတွင်း​ အဆတစ််ရာပွား​လာနိုင်မှာလဲ။ ​ေခတ်ကာလက သူတို့​ကို အကျိုး​ေပး​တာထက် ကိုယ်ထင်တာ​ေတာ့​ ​ေစတနာက အကျိုး​ေပး​တယ်လို့​ ထင်တာပဲ။

     မိဘများ​ မျက်ကွယ်ြပုသွား​တဲ့​အခါမှာ ကျန်ရစ်သူ ​ေမာင်နှမများ​အ​ေနနဲ့​ ငါကပိုယူလိုက်မယ်ဆိုတဲ့​ စိတ်မထား​ပဲ ငါက အနစ်နာခံလိုက်မယ် လို့​ စိတ်ထား​နိုင်ရင် ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ အဆင်​ေြပသွား​နိုင်ပါတယ်။ ​ေြပာ​ေတာ့​လွယ်တယ်။ လူဆိုတာ ​ေလာဘသား​ေလ။ ြဖစ်နိုင်ရင် ဘယ်သူ့​မှ မ​ေဝပဲ ကိုယ်ကချည့်​ အကုန်ယူချင်ြကတာ​ေပါ့​။ သည်​ေနရာမှာ ကိုယ်တို့​ အမျိုး​ေတွက​ေတာ့​ အ​ေမွဆိုတာ စား​ထိုက်မှ စား​ရတာလို့​ပဲ သ​ေဘာထား​ြကပါတယ်။ သူများ​ပစ္စည်း​ မတရား​သြဖင့်​ မယူချင်တဲ့​ စိတ်ရင်း​က​ေလး​လည်း​ ရှိြကတယ်။ ကိုယ့်​အဖိုး​ကိုယ့်​အဖွား​များ​ဟာ နှစ်​ေယာက်စလံုး​ မိဘလက်ငုတ် လယ်ပိုင်ယာပိုင်များ​ ရှိြကပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ တိုင်း​ြပည်ပျက်လို့​ ြပန်လည်ထူ​ေထာင်တဲ့​အချိန်မှာ ကိုယ်တို့​အဖိုး​က နိုင်ငံ​ေရး​နား​လည်​ေတာ့​ ဆိုရှယ်လစ်ြဖစ်ရင် အဲသည်လယ်​ေတွ အသိမ်း​ခံရလိမ့်​မယ်လို့​ သိြပီး​ က​ေလး​နှစ်​ေယာက်နဲ့​ ကျံုမ​ေငး​က​ေန ရန်ကုန်ကိုတက်လာတယ်။ စာပံုနှိပ်စက်က​ေလး​ေထာင်စား​ေနရင်း​ အသက်က​ေလး​ ၄၀ မှာ အဆုတ်​ေရာဂါနဲ့​ ကွယ်လွန်ရှာ​ေတာ့​ သူထား​နိုင်ခဲ့​တဲ့​အ​ေမွဆိုတာ သား​လူမမယ်အတွက် မ​ေအကိုရှာ​ေကျွး​ဖို့​ အိမ်​ေထာင်တာဝန်​ေတွသာြဖစ်တယ်။

     သည်လိုနဲ့​ ရုန်း​ရင်း​ကန်ရင်း​ ကိုယ့်​အ​ေဖလည်း​ အသက် ၄၈ နှစ်မှာ ကွယ်လွန််ြပန်​ေတာ့​ လူလား​မ​ေြမာက်​ေသး​တဲ့​ ကိုယ်တို့​ေမာင်နှမ​ေြခာက်​ေယာက်ရဲ့​ တာဝန်ဟာ အ​ေမမုဆိုး​မ အဖွား​မုဆိုး​မြကီး​နှစ်​ေယာက် ပုခံုး​ေပါ်ြပန်​ေရာက်လာတယ်။ သူတို့​ခမျာ ​ေတာ်​ေတာ် ရုန်း​ရရှာတာ။ အဖွား​ဆံုး​ေတာ့​ ကိုယ်တို့​လည်း​ အဖွား​ဆီက အ​ေမွကို ြပန်ြပီး​ လက်ဆင့်​ကမ်း​ထမ်း​ြကရ​ေလတယ်။ အဲဒါက​ေတာ့​ စိန်​ေရွှအိမ်​ေြမ​ေတွ မဟုတ်ပါဘူး​။ ထမ်း​ရိုး​ထမ်း​စဉ် တာဝန်အ​ေမွ​ေတွပါပဲ။ အဖွား​ခမျာ ကိုယ်တို့​ ဘုစုခရု ​ေြခာက်​ေယာက် ပျိုး​ေထာင်​ေနရတာနဲ့​ သူကိုယ်တိုင်​ေမွး​ထား​တဲ့​ သမီး​ကို ကိုယ်တို့​အ​ေပါ်တာဝန်​ေတွ​ေကျသ​ေလာက် မ​ေကျနိုင်ခဲ့​ဘူး​။ ကိုယ့်​ရင်​ေသွး​မို့​ မချစ်ပဲ​ေတာ့​ ဘယ်​ေနမလဲ။ သူ့​မှာ ရှာ​ေကျွး​မယ့်​ ​ေယာကင်္ျား​ရှိသား​ပဲ လို့​ ​ေတွး​ေြဖပံုရတယ်။ အဖွား​ဆံုး​ေတာ့​ ကိုယ်တို့​စိတ်ထဲမှာ ဘာကိုမှ မမက်​ေတာ့​ဘူး​။ ငါတို့​ သည်ဘဝမှာ​ေတာ့​ သူ့​ကို ​ေကျး​ဇူး​မဆပ်နိုင်​ေတာ့​ဘူး​ လို့​ပဲ ယူကျံုး​မရ ြဖစ်ြကတယ်။ သည်အခါမှာ သူ့​အစား​ ကျန်​ေန​ေသး​တဲ့​ သူ့​သမီး​ကိုပဲ ြပုစု​ေစာင့်​ေရှာက်​ေပး​ရင် သူ့​ဘက်ကကျန်​ေနရစ်တဲ့​ တာဝန်အ​ေမွကို ဆက်ထမ်း​ရာ​ေရာက်တယ်လို့​ ​ေတွး​မိတယ်။ အဲသည်လို​ေတွး​မိကတည်း​က ကိုယ်တို့​ ဝမ်း​ကွဲသား​ချင်း​ မိသား​စုနှစ်စုအြကား​မှာ ဘာအဖုအထစ်မှ မရှိ​ေတာ့​ဘူး​။ ကိုယ့်​အ​ေဒါ်ကိုယ် ြမင်​ေနရတာကိုက ကိုယ့်​အဖွား​ကို ြမင်​ေနရသလိုပဲ။ အဖွား​က ငါမရှိရင် နင်တို့​ တည့်​ေအာင်​ေနြကလို့​ ဘယ်တုန်း​ကမှ မမှာဖူး​ေပမယ့်​ တစ်အိမ်သား​လံုး​ ​ေြမဝယ်မကျ နား​ေထာင်ြပီး​ စိတ်ချမ်း​သာလက်ချမ်း​သာ ​ေသွး​နီး​နီး​ေနရတာဟာ စိန်တစ်ဆင်စာ ကား​တစ်စီး​စီ အ​ေမွရလိုက်တာထက် ပိုတန်ဖိုး​ရှိတယ်လို့​ ခံစား​ရပါတယ်။

     ကိုင်း​။ ​ေဖာ်ြမူလာကိုက်သွား​ြပန်ြပီ။ အရင်ဆံုး​ သူများ​မ​ေကာင်း​ေြကာင်း​ေတွကို ြပစ်ြပစ်နှစ်နှစ် ​ေြပာမယ်။ ြပီး​ သူက​ေတာ့​ ​ေကာင်း​ပါတယ်ဆိုတာကို သာသာထိုး​ထိုး​က​ေလး​ အမွှန်း​တင်မယ်။ ဒီအကွက်မျိုး​က ရိုး​ကို မရိုး​နိုင်ပဲ စာ​ေရး​စား​ေနတယ် ထင်ြက​ေရာ့​မယ်​ေနာ်။ တကယ်​ေြပာချင်တဲ့​စကား​က အခုမှ လာမှာပါ။ လူ​ေတွက တစ်​ေယာက်​ေယာက် ​ေသသွား​ခဲ့​ရင် သူဘာ​ေတွကျန်ခဲ့​သလဲ။ ငါဘာ​ေတွ သူ့​ဆီက ရမလဲဆိုတာကို မ​ေမ့​မ​ေလျာ့​ သတိရတယ်။ အ​ေမွ လို့​ ​ေြပာလိုက်ရင် အဲသည်ဟာ​ေတွကိုပဲ ​ေတွး​တယ်။ တချို့​ဆို မ​ေသခင်ကတည်း​ကကို ြကိုပွိုင့်​နဲ့​ ရိက္ခာယူထား​တယ်။ တကယ်တမ်း​ကျ​ေတာ့​ ​ေသသွား​တဲ့​သူ မလုပ်နိုင်ပဲ ကျန်​ေနရစ်ခဲ့​တဲ့​ သူ့​တာဝန် ဝတ္တရား​ေတွကို​ေရာ လက်ဆင့်​ကမ်း​အ​ေမွအြဖစ်နဲ့​ လွှဲ​ေြပာင်း​ တာဝန်မယူချင်ဘူး​လား​။ ကိုယ်ချစ်တဲ့​ခင်တဲ့​သူတစ်​ေယာက် ဘဝတစ်ပါး​သို့​ ကူး​ေြပာင်း​သွား​ရှာြပီ။ သူဘာ​ေတွ ြဖစ်ချင်ခဲ့​သလဲ။ သူဘာ​ေတွ ြကိုး​စား​ခဲ့​သလဲ။ သူ့​ဆန္ဒက​ေလး​ေတွ ြဖည့်​မ​ေပး​ချင်ဘူး​လား​။ သူ​ေလျှာက်ခဲ့​တဲ့​လမ်း​ကို​ေရာ ကိုယ်က​ေရာက်​ေအာင် ဆက်မ​ေလျှာက်ချင်ဘူး​လား​။ ြကီး​ြကီး​ကျယ်ကျယ် ​ေြပာ​ေတာ့​ သမိုင်း​ေပး​တာဝန်လို့​ ​ေခါ်တာ​ေပါ့​ေလ။

     တအူတံုဆင်း​ ​ေမာင်နှမအရင်း​ြဖစ်​ေပမယ့်​ ဖ​ေအြဖစ်သူထား​ခဲ့​တဲ့​ တာဝန်အ​ေမွ​ေတွကို ဘယ်သူက​ေတာ့​ ဦး​ေဆွး​ဆံြမည့်​ထမ်း​ရွက်ထား​တယ်။ ဘယ်သူက​ေတာ့​ အိမ်အို​ေဟာင်း​ြကီး​ တရား​ဆိုင်​ေတာင်း​တယ်ဆိုတာလည်း​ ​ေညာင်ြမစ်ဆက်မတူး​ချင်​ေတာ့​ပါဘူး​။ ​ေြပာသား​ပဲ။ ဘယ်သူဘယ်ဝါလို့​ မ​ေဖာ်ပါနဲ့​။ ဘယ်လိုဘယ်ပံု ြဖစ်ပျက်တတ်တယ်လို့​ပဲ သံုး​သပ်ပါလို့​။ လူ​ေတွမှ ​ေသရင် အ​ေမွကျန်ခဲ့​ရတာ မဟုတ်ဘူး​။ ကိုယ်တို့​အစိုး​ရအဖွဲ့​ြကီး​လည်း​ သက်တမ်း​ေစ့​ေတာ့​ ​ေနာက်အစိုး​ရဆီမှာ အ​ေမွ​ေတွ ထား​ခဲ့​ရဦး​မှာ။ ဘာ​ေတွကျန်မလဲ လှန်မြကည့်​ပါနဲ့​။ အန်ထွက်ကုန်ဦး​မယ်။ သယံဇာတ၊​ ဘဏ္ဍာ​ေငွ​ေြကး​ေတွ သူတို့​ချည့်​ပဲ အကုန်သံုး​သွား​လို့​ ကုန်ပါြပီ​ေတာ် မုန့်​ဆီ​ေြကာ် ​ေအာ်ြကဦး​မလား​။ တရုတ်ဆပ်ရန်၊​ ဂျပန်ဆပ်ရန်၊​ ပတ်ဆံအ​ေြကွး​၊​ စာချုပ်အ​ေြကွး​ေတွကို ငယ်ငယ်က ဘီး​ေရာင်း​တမ်း​ကစား​တုန်း​ကလို
    “ဘီး​ဖိုး​ေပး​”
    “​ေနာက်လူ​ေတာင်း​”
    လို့​ လွှဲလွှဲချဦး​မှာလား​။
    “ကျုပ်နှမြကီး​ ပိုက်ဆံအ​ေချး​ေကာင်း​တယ်။ အ​ေြကွး​ေတွ ညီး​ပဲဆပ်လိုက်​ေတာ့​။ ​ေမာင်ြကီး​ အနုတ်မရှိ​ေသး​ဘူး​။ ချက်စာအုပ် ဘယ်နား​ထား​မိမှန်း​မသိဘူး​။”
    လို့​ ရူး​ချင်​ေယာင်​ေဆာင်ြကဦး​မလား​။
    “ဟ​ေရး​။ ကန်က​ေလး​။ နာ့​ကို ဝှိုက်ကဒ်​ေတွလုပ်ြပီး​ မဲထည့်​ခိုင်း​တွား​ဒယ်။ အခု မပုတင်လုပ်​ေပး​။”
    “ဝလို့​ ပိုင်လဲ့​ အီယာဝဒီ။ ​ေရာင်း​ြပီး​စလစ် လံပတ်တစ်။” “လူြကီး​မင်း​ေခါ်ဆို​ေသာ အူရဒူဖုန်း​မှာ စာချုပ်ချုပ်သွား​သူများ​ စား​ြပီး​နား​မလည်လုပ်သွား​ပါသြဖင့်​ ​ေခါ်ဆို၍ မရ​ေသး​ပါရှန်။”
    “ပါး​ရိုက်ပလိုက်မယ်။ ပါး​ရိုက်ပလိုက်မယ်။ ၁၆ နှစ်သား​ကတည်း​က လက်​ေထာက်စစ်သား​လုပ်လာတာ။”
    “ဗုဒ္ဓဘာသာ ရှင်လူများ​မှာ ​ေသွး​ေအး​လို့​ မ​ေနသင့်​ြပီ။ နှိုး​ေဆာ်ပါသည်။ နှိုး​ေဆာ်ပါသည်။”
    “​ေဆွအစံု ​ေတာင်ယံတဝိုက်မှာ ​ေနအရုဏ် ​ေအာင်လံစိုက်​ေတာ့​ ​ေဒါင်မ​ေရ မင်း​လွတ်​ေအာင်​ေြပး​။”
    ညတ်ချွာဖျား​။ နည်း​နည်း​ေနာ​ေနာ အ​ေမွ​ေတွ မဟုတ်ပါလား​ အရပ်ကတို့​ရယ်။

  • “​ေြခ/ဥ ြပင်​ေရး​ မြပင်​ေရး​”

    ဟိုး​ေရှး​ေရှး​တုန်း​က တွဲ​ေရး​တို့​ ခွဲ​ေရး​တို့​ အြငင်း​ပွား​ခဲ့​သလိုပဲ သည်က​ေန့​ ကိုယ်တို့​ေခတ် ကိုယ်တို့​အခါမှာ အြငင်း​ပွား​စရာ ြဖစ်လာတာက​ေတာ့​ နာဂစ်​ေြခ/ဥ လို့​ ​ေခါ်ြကတဲ့​ ၂၀၀၈ ခုနှစ် ဖွဲ့​စည်း​အုပ်ချုပ်ပံုအ​ေြခခံဥပ​ေဒ ကို ြပန်လည်ြပင်ဆင်​ေရး​ဆွဲမှာလား​ ဆိုတဲ့​ ြပဿနာပဲ ြဖစ်ပါတယ်။ သိပ်မြကာခင်မှာ ၂၀၁၅ ​ေရွး​ေကာက်ပွဲြကီး​ကလည်း​ လာ​ေတာ့​မှာဆို​ေတာ့​ ၂၀၁၀ မတိုင်ခင်က လက်​ေတွ့​ကျင့်​သံုး​မြကည့်​ပဲ ဘယ်သူ​ေသ​ေသ င​ေတမာြပီး​ေရာ အတည်ြပုခဲ့​တဲ့​ဟာြကီး​ကို ​ေလှနံဓါး​ထစ် ဆက်သံုး​ရင် လက်​ေတွ့​မှာ မှား​ြပီး​သား​အမှား​ေတွ ထပ်ခါထပ်ခါ
    ြပန်​ေကျာ့​ေန​ေတာ့​မှာ​ေပါ့​။ ြပင်စရာရှိတာ​ေလး​ေတွ ညှိညှိနှိုင်း​နှိုင်း​ ြပင်ြပင်ဆင်ဆင်က​ေလး​ လုပ်ြကရင် မ​ေကာင်း​ဘူး​လား​။ ​ေတာ်ြပီ။ လံု​ေလာက်ြပီ။ ထပ်မ​ေြပာနဲ့​ေတာ့​။ အဲသ​ေလာက် ပါး​စပ်ဟလိုက်ရင် အူဘယ်နှစ်​ေခွ မင့်​ဝမ်း​ထဲရှိသလဲ တို့​သိြပီ။ မင်း​လည်း​ ဟိုပုတ်ထဲက ဟိုပဲပဲလို့​ တံဆိပ်မကပ်ခင် ြမင်သမျှ​ေတွး​သမျှက​ေလး​ေတွ လက္ကား​ေပး​လိုက်ပါရ​ေစ။ ​ေနာက်မှ မဟုတ်ဘူး​ မယံုဘူး​ဆိုလည်း​ လွှင့်​သာပစ်ခဲ့​။

     တကယ်တမ်း​ကျ အဲသည်ဟာြကီး​ကို ဘယ်သူကမှ စိတ်ဝင်တစား​ ​ေဆွး​ေနွး​ြငင်း​ခုန် ​ေနတာလည်း​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ကိုယ့်​အာရံုနဲ့​ကိုယ်ပါ။ မ​ေနနိုင်မထိုင်နိုင် မီး​ခဲကိုင်ထား​ြပီး​ ​ေနာက်နှစ်ခါ တန်​ေဆာင်မုန်း​ ပွဲြကည့်​လိုက်ဦး​မလို့​ အား​ခဲထား​သူ​ေတွသာ စံပယ်​ေခွ ပန်​ေချဦး​မ​ေလ၊​ တဘက်ြပာြခံုလိုက်ဦး​မ​ေလ လုပ်​ေနတာ။ အရင်တခါ ဆန္ဒခံယူတုန်း​က ြကည့်​ပါလား​။ ကိုယ့်​အိမ်မယ် ကမ္ဘာပျက်တဲ့​သူပျက်​ေနြပီ။ ကိုယ့်​အမျိုး​သား​ချင်း​ေတွ ကယ်ပါယူပါ ဒုက္ခပင်လယ်​ေဝ​ေနြပီ။ ဘာမှမြဖစ်တဲ့​ ရန်ကုန်မှာ​ေတာင် ​ေရဒုက္ခ၊​ မီး​ဒုက္ခ၊​ သွား​ေရး​လာ​ေရး​ဒုက္ခ​ေတွ​ေြကာင့်​ ​ေတာင်မင်း​ေြမာက်မင်း​ မကယ်နိုင်ဘူး​။ ဒီလိုအချိန်ြကီး​ အင်း​လိုက်ပါ အင်း​လိုက်ပါ လာလာ​ေအာ်​ေနတာ နား​ညီး​မခံနိုင်လို့​ကို ြပီး​ြပီး​ေရာ အင်း​ပလိုက်တာ။ ကိုယ်မအင်း​လည်း​ သူ့​ဘာသူ အင်း​ယူတာပဲ မဟုတ်လား​။ ဘာထူး​လို့​လဲ။ ြမန်မာတြပည်လံုး​ အံုး​အံုး​ြကွက်ြကွက် ​ေထာက်ခံထား​တာဆိုတာ အဲသည်စကား​ေြပာ​ေနတဲ့​သူြကီး​ကိုယ်တိုင် ယံုသလား​။ ကိုယ့်​ဘာသာ ကိုယ့်​ဘုရား​ေရှ့​ကိုယ်ထိုင်ြပီး​ ြပန်​ေမး​ြကည့်​။


     ဒီ့​ထက်ပိုြပီး​ တိတိကျကျ​ေတာင် ​ေြပာြပနိုင်​ေသး​တယ်။ ​ေထာက်ခံမဲရဖို့​ ဘာ​ေတွဘယ်လိုလုပ်ခဲ့​ရတယ်ဆိုတာ။ ယုတ္တိမရှိမှာစိုး​လို့​ ၁၀၀% ​ေတာ့​ မလုပ်ပါနဲ့​ ၉၈% ​ေလာက်ဆို ​ေတာ်​ေရာ​ေပါ့​လို့​ လုပ်ခဲ့​မိတာ​ေတာင် အထုအ​ေထာင်း​မလွတ်ဘူး​။ ဘာလို့​ဆို​ေတာ့​ ယုတ္တိရှိချင်ရှိ မရှိချင်​ေန။ ငါတို့​နယ်က ၁၀၀% ကွာ လို့​ မျက်နှာ​ေြပာင်​ေြပာင် တင်တဲ့​မဲရံု​ေတွကိုသာ ဆု​ေတာ်လာဘ်​ေတာ်များ​ ​ေပး​သနား​တာ။ ဘယ်လိုပဲြဖစ်ြဖစ်​ေလ။ အဲသဟာြကီး​မြပီး​ရင် မြပီး​မချင်း​ ထိုင်ဆွဲ​ေနဦး​မှာဆို​ေတာ့​ မ​ေတာ် ​ေလး​သ​ေခင်္ျနဲ့​ ကမ္ဘာတစ်သိန်း​တိုင်သွား​ေတာ့​ ဘယ့်​နှယ်လုပ်မတုန်း​။ ကမ္ဘာ​ေပါ်မှာ ကိုယ့်​ထက်ြကာ​ေအာင် ဆွဲနိုင်တဲ့​သူ​ေတာင် မရှိဘူး​။

     အဲသ​ေလာက်ြကီး​ကို လိုချင်သမျှ စိတ်တိုင်း​ကျ​ေအာင် ဆွဲထား​မင့်​ဟာ ဘာြပင်စရာလိုလို့​တုန်း​ဆိုရင် အဲသည်စကား​ကို တြခား​အတိုက်အခံ​ေတွ တစ်​ေယာက်မှ ထည့်​မတွက်ပဲ မဲအများ​ဆံုး​နဲ့​ အစိုး​ရအဖွဲ့​ဖွဲ့​ထား​တဲ့​ ြကံဖွံ့​ပါတီြကီး​တစ်ခုတည်း​ အတွက်ပဲ စဉ်း​စား​ပါ။ ဟုတ်လို့​လား​။ တကယ် စိတ်တိုင်း​ကျြပီလား​။ လူြကီး​မင်း​များ​ တိုင်း​ြပည်အုပ်ချုပ် မင်း​လုပ်​ေတာ်မူရတာ အံကျစံကိုက် နှစ်ြခိုက်​ေတာ် မူပါရဲ့​လား​။ တြခား​မစဉ်း​စား​ပါနဲ့​။ ပါတီဥက္ကဋ္ဌအသစ် ​ေရွး​ထား​လို့​လား​။ သမ္မတြကီး​ နတ်သက်​ေြကွလို့​ ြပန်လာ​ေတာ့​ ဥက္ကဋ္ဌ​ေနရာ ြပန်​ေပး​မှာလား​။ ​ေနာက်ကဝင်ြပီး​ တန်း​စီ အလှည့်​ေစာင့်​ရမလား​။ သမ္မတြကီး​ရယ် လွှတ်​ေတာ်ဥက္ကဋ္ဌြကီး​ေတွရယ် အတူတူထိုင်​ေနရင် ဘယ်သူ့​ကိုအရင် လက်ဘက်အစ်ချမှာလဲ။ ဘုရား​သံုး​ဆူ ဆွမ်း​ေတာ်ကပ်သလို ဘယ်သူ့​ကိုမှ မပိုမလို တန်း​တူက​ေလး​ ဦး​ေတာ်တင်နိုင်လို့​လား​။ ဒါဆိုရင် ကာချုပ်ြကီး​လာ​ေတာ့​ ဘယ်​ေနရာမှာ ထား​မလဲ။ သူက​ေတာ့​ သွား​ေလသူကာချုပ်ြကီး​ လမ်း​ညွှန်ချက်အတိုင်း​ပဲ သွား​မှာဆို။ သမ္မတြကီး​လမ်း​ညွှန်ချက်က ဘယ်နား​သွား​ထား​လို့​ပါလိမ့်​။
    အဲသည်အရာအား​လံုး​ကို အာဏာခွဲ​ေဝသတ်မှတ်မှု လို့​ ​ေခါ်ပါတယ်။ အဲသည်အာဏာ​ေတွကို အ​ေြခခံဥပ​ေဒအရ သတ်မှတ်ခွဲ​ေဝထား​ပါတယ်။ ၂၀၀၈ အ​ေြခခံဥပ​ေဒမှာ အဲ့​ဒါ​ေတွအား​လံုး​ အ​ေသး​စိတ်​ေရး​ဆွဲ အတည်ြပုထား​ပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ အဲသည်အ​ေြခခံဥပ​ေဒြကီး​ လှုပ်ရှား​သက်ဝင်လာတာက ၂၀၁၀ ​ေရွး​ေကာက်ပွဲနဲ့​ တက်လာတဲ့​ အစိုး​ရနဲ့​ လွှတ်​ေတာ်လက်ထက်ကျမှ အ​ေကာင်အထည်​ေပါ်လာတာပါ။
    တကယ်တမ်း​ လက်​ေတွ့​လုပ်ကိုင်ြကည့်​တဲ့​အခါ နည်း​နည်း​ေလး​မှ ြပုစရာြပင်စရာမရှိ​ေတာ့​ဘူး​လား​။ အလံုး​စံု စင်း​လံုး​ေချာ​ေသာ အ​ေြခခံဥပ​ေဒြကီး​ဆိုတာ ကမ္ဘာ​ေပါ်မှာ ရှိလို့​လား​။ သူများ​ေတွလည်း​ သည်လိုပဲ ြပင်ယူရတာပဲ။ ထပ်ခါထပ်ခါ မြပင်တာသာရှိတာ။ သူငယ်တန်း​က​ေလး​ေတွ အား​လံုး​ကို ခဲဖျက်တပ်​ေပး​တယ်။ ကိုယ်တို့​ဆီမှာ အခုမှအစိုး​ရတစ်ဆက်ပဲ ဒါြကီး​နဲ့​ အလုပ်လုပ်ဖူး​တာ။ ခဲဖျက်မသံုး​ရင် စာရွက်​ေတွ ြပဲကုန်လိမ့်​မယ်။

     ဒုတိယအဆင့်​အ​ေနနဲ့​ စဉ်း​စား​ရမယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ ြပည်​ေထာင်စုအစိုး​ရနဲ့​ ြပည်နယ်/တိုင်း​ေဒသြကီး​အစိုး​ရ အြကား​က အာဏာခွဲ​ေဝမှု၊​ အုပ်ချုပ်မှု၊​ စီမံခန့်​ခွဲမှု များ​ ြဖစ်ပါတယ်။ ​ေတာ်​ေတာ်ကိုရှုပ်​ေထွး​ပါတယ်။ ကိုယ်​ေတွ့​ဥပမာတစ်ခု ​ေပး​ပါ့​မယ်။ ရခိုင်ြပည်နယ် အမ်း​ေဆး​ရံုမှာ အလုပ်လုပ်​ေနတုန်း​က ​ေဆး​ရံုကိုလာတဲ့​ ဗီအိုင်ပီဆိုတာ ြပည်​ေထာင်စုဝန်ြကီး​ေတွကိုပဲ ​ေခါ်တာ။ သူတို့​ြပီး​ရင် တိုင်း​မှူး​ကို ​ေခါ်မယ်။ သူတို့​ချင်း​ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့​ကို လာ​ေတွ့​ရမှာဆိုတဲ့​အထာ​ေတွ​ေတာင် ရှိ​ေသး​။ ြပည်နယ်အဆင့်​ ဝန်ြကီး​မင်း​များ​ကျ​ေတာ့​ စစ်​ေတွက ဝန်ြကီး​ရံုး​က တိုက်ရိုက်အုပ်ချုပ်တဲ့​ ြပည်နယ်မှူး​ေလာက်​ေတာင် ပါဝါမရှိဘူး​။ သွား​ရင်း​လာရင်း​ ​ေတွ့​ေတာင်
    “ေန​ေကာင်း​တယ်​ေနာ်။ ထမင်း​စား​ြပီး​ပလား​”
    ​ေလာက်ဆို ဝတ်​ေကျဝတ်ကုန်ြပီ။ အကျိုး​လိုလို့​ သူတို့​ဆီ​ေညာင်​ေရ​ေလာင်း​ရင် ဆု​ေတာင်း​ မြပည့်​တတ်ဘူး​ မဟုတ်လား​။ လူဆိုတာ ဘုရား​ချင်း​တူတူ​ေတာင် ဆု​ေတာင်း​ြပည့်​ ြမတ်စွာဘုရား​သခင် လို့​ ကမ္ဗည်း​တင်မှ ဆွမ်း​ကွမ်း​မညှိုး​တာ။ သူများ​ကို သ​ေရာ်​ေမာ်ကား​ ​ေြပာတာ မဟုတ်ရ​ေပါင်။ အဲသည်အပိုင်း​က​ေလး​ေတွမှာ အ​ေဖြကီး​အဘြကီး​တို့​ အဆင်​ေြပ​ေအာင် ဒူး​ေနရာ​ေတာ်​ေနရာ ခွဲြခား​ထား​မှ ​ေကျး​ေတာ်မျိုး​ ကျွန်​ေတာ်မျိုး​များ​ ​ေြပာမှား​ဆိုမှား​ အမိုက်မဲနည်း​ပါလိမ့်​မယ်။ ြပင်စရာ​ေတွ မရှိဘူး​ဆိုလည်း​ ြပီး​တာပါပဲ။

     ဘယ်နည်း​နဲ့​မှ လာမထိနဲ့​။ မီး​ပွင့်​သွား​မယ်ဆိုတဲ့​ ​ေနရာ တစ်​ေနရာ ရှိပါ​ေသး​တယ်။ အဲဒါက​ေတာ့​ တစ်မတ်သား​ တစ်မတ်သား​လို့​ ​ေြပာ​ေြပာ​ေနြကတဲ့​ တပ်မ​ေတာ်သား​ ကိုယ်စား​လှယ်​ေတာ်များ​ ကိစ္စပါ။ သူတို့​ခမျာ ဝင်ဆိုဝင်ရတယ်။ ထွက်ဆိုထွက်ရတယ်။ ဘာမှလည်း​ ကိုယ့်​သ​ေဘာနဲ့​ကိုယ် ဝင်​ေြပာခွင့်​ မရှိဘူး​။ ​ေြပာဆိုတဲ့​ဟာသာ ​ေြပာရတယ်။ အ​ေရး​အြကီး​ဆံုး​ေနရာက ဆန္ဒမဲ​ေပး​တဲ့​ေနရာပဲ။ သူတို့​စိတ် သူတို့​သ​ေဘာမှ မဟုတ်ပဲ။ ကာချုပ်ြကီး​ အ​ေြမှာက် ၂၅ ြဖစ်ဖို့​ အလကား​သက်သက် ငုတ်တုတ်လာထိုင်ရတယ်။ သည်ြကား​ထဲ မ​ေတာ် ငိုက်မိရင် ဂျာနယ်​ေပါ် ​ေရာက်​ေရာက်သွား​ေသး​တာ။ အရင်တစ်ခါလို ြကိုတင်မဲမရခဲ့​ေသာ် ကာချုပ်မဲနဲ့​ အစိုး​ရဖွဲ့​လို့​ရ​ေအာင် စီမံထား​တာ။
    ဒါြကီး​ေြကာင့်​ ြကံ့​ဖွံ့​က ၃၆% ရရင်ကို အစိုး​ရဖွဲ့​နိုင်ြပီ။ ဒါနဲ့​လည်း​ အား​မရ​ေသး​ဘူး​။ ဒုသမ္မတ နှစ်​ေယာက်မှာ တစ်​ေယာက်က တပ်ဘက်က တင်ရမှာ။ ကမ္ဘာတည်သ​ေရွ့​ စစ်တပ်က အာဏာရှိ​ေန​ေအာင် လုပ်ထား​တာ။ အဲဒါြကီး​အတွက် ကျုပ်တို့​က ပူရမယ့်​အစား​ သူတို့​ကပဲ စီစဉ်သလို မြဖစ်မှာစိုး​လို့​ အိပ်မ​ေပျာ်စား​မဝင် ြဖစ်​ေနတာ။ စဉ်း​စား​ြကည့်​စမ်း​ပါ။
    အခုလက်ရှိအစိုး​ရကို တကယ်ပဲ အရပ်သား​အစိုး​ရလို့​ ​ေြပာလို့​ရလား​။ မစစ်တစစ်အစိုး​ရလို့​ေတာင် မ​ေြပာနိုင်ဘူး​။ စစ်စစ်စစ်စစ် နဲ့​ကို ြမည်​ေနတဲ့​အစိုး​ရ။ သမ္မတြကီး​က အရပ်သား​လား​။ ဥက္ကဋ္ဌြကီး​ေတွက အရပ်သား​လား​။ ဘယ်ကလာြကပါလိမ့်​။ အစိုး​ရအဖွဲ့​ထဲ တပ်က မလာတဲ့​သူ လက်ချိုး​ေရရင်​ေတာင် ဘယ်က​ေနညာကို မကူး​ဘူး​။ ဌာနဆိုင်ရာဘက် ဆင်း​လိုက်ပါဦး​ေလ။
    ညွှန်မှူး​နှင့်​အထက်မှာ အကုန် ​ေဘာင်း​ဘီချွတ်​ေတွချည့်​ပဲ။ အမယ်ြကီး​အို နန်း​တက်ရင်​ေတာင် တပ်မပါပဲ ဘယ်လိုမှ အုပ်ချုပ်လို့​ မရနိုင်ဘူး​။ ဘာမှပူမ​ေနနဲ့​။ သည့်​ထက်စိတ်ချရတာ​ေတာင်မှ သည့်​ေလာက်စိတ်မချရတာ ရှိ​ေသး​တယ်။ ကာလံု ၁၁ မဲမှာ သမ္မတက ခန့်​ထား​တဲ့​သူ သူပါနဲ့​မှ သံုး​မဲ ပဲရှိတယ်။ ကာချုပ်ဖက်မှာ ကာချုပ်၊​ ဒုကာချုပ်၊​ တပ်ဘက်လာ ဒုသမ္မတ၊​ ကာကွယ်​ေရး​ဝန်ြကီး​၊​ ြပည်ထဲ​ေရး​ဝန်ြကီး​၊​ နယ်စပ်​ေရး​ရာဝန်ြကီး​ အား​လံုး​ တပ်ကချည့်​ ၆ မဲ ရှိသတဲ့​။ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့​စကား​ နား​ေထာင်ရမှာတုန်း​ ​ေြပာစမ်း​ပါဦး​။ အား​လံုး​ရဲ့​အထက်မှာ ဘယ်သူရှိသလဲ ရှင်း​ေနတာြကီး​။

     တချို့​က ​ေြပာြကတာက​ေတာ့​ အဲသည် ၂၀၀၈ အ​ေြခခံဥပ​ေဒဆိုတာ အြငိမ်း​စား​စစ်ဘုရင်ြကီး​က ​ေနာက်ကွယ်က​ေန ထိမ်း​ချုပ်ြကိုး​ကိုင်နိုင်​ေအာင် ​ေရး​ဆွဲထား​တာ ြဖစ်ပါသတဲ့​။ ဟုတ်သည် မဟုတ်သည် မဆိုလိုပါဘူး​။ ဟုတ်​ေနရင်​ေတာင် အဲသည် အြငိမ်း​စား​ စစ်ဘုရင်ြကီး​က နတ်ရွာမလား​နိုင်တဲ့​ အမတြကီး​မှ မဟုတ်တာ။ သူမရှိ​ေတာ့​တဲ့​အခါ တတိုင်း​တြပည်လံုး​ အဲဒါြကီး​နဲ့​ ငုတ်တုတ်​ေမ့​ကျန်ခဲ့​မှာစိုး​လို့​ ြပင်ဖို့​လိုတယ် လို့​ ​ေြပာတာ​ေပါ့​။ သူက စစ်ဆုတ်တဲ့​ဗျူဟာဆိုရင် အချိန်တန် တပ်​ေတွ ရုတ်ရမှာ​ေပါ့​။ တခါက သူြကီး​င​ေပဟာ လူမုန်း​များ​လွန်း​လို့​ တစ်ရွာလံုး​က ​ေအာ့​ေြကာလန်သတဲ့​။
    ​ေသခါနီး​ေတာ့​ ရွာကလူ​ေတွ အကုန်​ေခါ် ​ေတာင်း​ပန်ြပီး​ သူ​ေသရင် တစ်ပိုင်း​စီ ြမှုတ်​ေပး​ပါ လို့​ အ​ေပျာ့​ဆွဲက​ေလး​ဆွဲသတဲ့​။ ​ေသြပီဆိုမှ​ေတာ့​ ခွင့်​လွှတ်ရတာ​ေပါ့​။ သူတစ်ပိုင်း​ ငါတစ်ပိုင်း​ပိုင်း​ြပီး​ သခင်္ျိုင်း​ကုန်း​ပို့​တဲ့​အခါ ဟိုမှာ​ေစာင့်​ေနတဲ့​ ရဲက အ​ေလာင်း​ေဖျာက်ဖျက်မှုနဲ့​ တစ်ရွာလံုး​ ဆွဲစိ​ေရာ။ င​ေပတို့​များ​ ​ေသတာ​ေတာင် ဒုက္ခ​ေပး​သွား​ေသး​သဟဲ့​လို့​ ရွာက ကျိန်ဆဲြကြပန်သတဲ့​။ သွား​ေလသူြကီး​က​ေတာ့​ အဲသ​ေလာက် ယုတ်မာမယ် မထင်ပါဘူး​ေလ။ ​ေလာ​ေလာဆယ်မှာ ဦး​သိန်း​စိန်၊​ ဦး​ေရွှမန်း​၊​ ​ေဒါ်စု၊​ မင်း​ေအာင်လှိုင်ဆိုြပီး​ မင်း​ေလး​ပါး​ ဖိုခ​ေနာက်ဆိုင်တည်​ေန​ေပမယ့်​ သူတို့​လုပ်နိုင်လှ ​ေနာက် ၁၀ နှစ်​ေပါ့​။ ကာချုပ်ကလွဲရင် ​ေြခာက်ဆယ်​ေအာက် တစ်​ေယာက်မှ မပါဘူး​။ ြပင်တယ်ဆိုတာ သူတို့​အတွက် ဘယ်ဟုတ်ပါ့​မလဲ။ ​ေနာင်လာ​ေနာက်သား​ေတွအတွက်၊​ တိုင်း​ြပည်အတွက် ြပင်ရမှာ။

     သည်လိုဆိုရင် ​ေနာင်လာ​ေနာက်သား​များ​အတွက် တိုင်း​ြပည်အတွက် ၅၉ (စ) ြကီး​ကိုလည်း​ ဘယ်ြပင်လို့​ ြဖစ်ပါ့​မလဲဆိုြပီး​ ဝမ်း​သာအား​ရ ​ေခါင်း​ေထာင်လာတဲ့​သူ​ေတွ ြမင်​ေနရြပီ။ သိပ်​ေြကာက်သွား​သလား​ ကို​ေအာင်ဒင်ရယ်။ ြမက မိန်း​မသား​ပါ။ သူသမ္မတ ြဖစ်လာမှာ သည်​ေလာက်ထိလည်း​ ​ေြကာက်မ​ေနပါနဲ့​။ ြဖစ်လာ​ေတာင် ဘာမှ လုပ်လို့​မရပါဘူး​။ တိုင်း​ြပည်အတွက်ပဲ လုပ်ရမှာ။ တကယ်တမ်း​ေတာ့​ နိုင်ငံ​ေရး​မှာ မိတ်​ေဆွရယ် ရန်သူရယ် မရှိပါဘူး​။ ကိုယ့်​တာဝန်ကိုယ် ​ေကျ​ေအာင်လုပ်၊​ တိုင်း​ြပည်အတွက်ဆို ဘယ်သူနဲ့​မဆို အလုပ်တွဲလုပ်နိုင်ရမယ်။ ကိ်ုယ်နဲ့​ ချစ်တဲ့​သူ၊​ ပုလဲနံပသင့်​တဲ့​သူ​ေတွချည့်​ပဲ အရည်အချင်း​ရှိရှိ မရှိရှိ၊​ လက်တွဲလုပ်ချင်သလား​။
    အဲဒါ ဦး​ေနဝင်း​ြကီး​လက်ထက်က လူ​ေကာင်း​လူ​ေတာ်ဆိုတဲ့​ ​ေဖာ်ြမူလာြကီး​။ ငါ့​စကား​နား​ေထာင်ြပီး​ေရာ။ မတတ်သင်​ေပး​မယ်ဆိုတာကို လူြကား​ေကာင်း​ေအာင် ​ေြပာတာ။ အဲသည်နည်း​က ဘာမှ မြကာဘူး​။ ​ေပါင်း​စား​ပင်း​စား​၊​ ​ေဝစား​မျှစား​၊​ အုပ်စုဖွဲ့​၊​ ဂိုဏ်း​ဂဏဝါဒ​ေတွ ြကီး​စိုး​လာ​ေရာ။ အမှန်တရား​နဲ့​လည်း​ ​ေဝး​သထက်​ေဝး​လာ​ေစတယ်။ ​ေမာ်စီတံုး​ေရာ၊​ ဦး​ေနဝင်း​ေရာ အဲသည် Yes ​ေတွနဲ့​ အဆိပ်သင့်​သွား​တာ။ အစိုး​ရအဖွဲ့​ထဲ အတိုက်အခံပါ​ေနမှ လုပ်စရာရှိ ထိန်း​ထိန်း​သိမ်း​သိမ်း​၊​ ​ေဝစား​မျှစား​မလုပ်သာပဲ နင်လည်း​မမှား​ေစနဲ့​။ ငါလည်း​ မမှား​ေစရဘူး​ဆိုြပီး​ ကိုယ့်​အလုပ်ကိုယ်လုပ်တာ။ အြပန်အလှန် ​ေလး​စား​သမှု ရှိဖို့​ပဲလိုတယ်။ အခု တို့​ေမြကီး​ လွှတ်​ေတာ်ထဲ​ေရာက်လာ​ေတာ့​ အင်မတန်် နံမယ်​ေကျာ်​ေသာဘဘြကီး​ေတွလည်း​ မ​ေကာင်း​လို့​မရ။ အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ ​ေကာင်း​ချင်​ေယာင်​ေဆာင်ြပရ​ေတာ့​မယ် မဟုတ်လား​။ ဟိုတုန်း​ကလို စိန်စကား​ေရွှစကား​ေတာင် မြကား​ရ​ေတာ့​ဘူး​။ အြပိုင်အဆိုင် ဆင်း​ရဲြပ​ေနလိုက်တာ။
    “ဤ​ေဖ​ေဖသည် သား​က​ေလး​၏ ​ေမတ္တာရိပ်​ေအာက်တွင် ရှိပါ​ေသာ​ေြကာင့်​ ြကွ​ေရာက်လာသူအား​လံုး​ ချမ်း​သာြကပါသည်။”
    လို့​ ​ေလသံ​ေြပာင်း​သွား​တယ်။ သူ့​ကိုလည်း​ပဲ ဘဘြကီး​တို့​ ​ေရွှဘုန်း​ေတာ်တိုး​ဖို့​ မရှိမြဖစ် လိုအပ်တယ် လို့​ သိ​ေစချင်တာပါ။

     တကယ်တမ်း​ စဉ်း​စား​ြကည့်​ရင် သည်အသက်သည်အရွယ်ရှိ​ေနတဲ့​ အမျိုး​သမီး​ြကီး​ဟာ တစ်သက်လံုး​ သူ့​ဘဝ၊​ သူ့​သား​သမီး​ဘဝနဲ့​ ရင်း​လာခဲ့​တဲ့​ ဂုဏ်သိက္ခာ၊​ နိုင်ငံတကာ အသိအမှတ်ြပုထား​တဲ့​ ပံုရိပ်​ေတွကိုမှ မ​ေထာက်မညှာ ြမန်မာြပည်ြကီး​ကို ဒုက္ခ​ေပး​လိမ့်​မယ် လို့​ ဘယ်လိုရှု​ေထာင့်​က ​ေတွး​နိုင်သလဲ။ သူ​ေသသွား​ခဲ့​ရင် သူဟာ ြမန်မာြပည်အတွက် သည်​ေရွ့​သည်မျှ ြကိုး​စား​ခဲ့​တယ် ဆိုတာကလွဲလို့​ သူ့​အတွက် ဘယ်အရာကမှ မက်​ေလာက်စရာ မရှိဘူး​။ ကိုယ့်​ထမင်း​ကိုယ်စား​ြပီး​ အအိပ်အစား​ေတာင်မမှန်နိုင်​ေအာင် ပင်ပင်ပန်း​ပန်း​ ဘာအကျိုး​မှ မ​ေမျှာ်ကိုး​ပဲ အလုပ်လုပ်မယ့်​သူ၊​ အာဏာ နဲ့​ လုပ်ပိုင်ခွင့်​ေတွကို ကိုယ်ကျိုး​ မသံုး​မယ့်​သူ ဘတို့​ထဲ ဘယ်နှစ်​ေယာက်များ​ ရှိပါလိမ့်​။ ​
    ေဒါက်တာဘ​ေမာ်ြကီး​ ​ေငွ​ေနာက်မလိုက်ဘူး​ လို့​ သိပ္ပံ​ေမာင်ဝကိုယ်တိုင် ​ေရး​ခဲ့​တာ​ေတာင် ဘယ်သူမှ မယံုြကဘူး​ဗျာ။ မုန့်​ဟင်း​ခါး​အိုး​ေလး​ြပင်ရံု၊​ လမ်း​ေဘး​ဆိုင်​ေလး​ ထိုင်စား​ရံုနဲ့​ေတာ့​ ယံုရခက်သား​လား​။ (သူတို့​အချင်း​ချင်း​ထဲမှာဆိုရင်​ေတာ့​ အနူ​ေတာ လူ​ေချာ လို့​ ​ေြပာလို့​ရတာပ)

     ​ေြခ/ဥြပင်​ေရး​ ြပဿနာမှာ ​ေနာက်ထပ်အ​ေလး​ထား​စရာက​ေတာ့​ တိုင်း​ရင်း​သား​များ​အ​ေရး​ပါပဲ။ သူတို့​လည်း​ ဖက်ဒရယ်​ေတာင်း​လှြပီ။ အပစ်အခတ်​ေတွ ရပ်စဲသွား​ရင် သူတို့​နဲ့​ နိုင်ငံ​ေရး​ေဆွး​ေနွး​ရ​ေတာ့​မယ်။ (​ေဆာက်ြဖစ်ရင်​ေတာ့​ ​ေကျာင်း​ဒကာ​ေပါ့​ေနာ) အဲဒီအခါကျ သူတို့​ကလည်း​ သူတို့​ ြပည်နယ်​ေဒသနဲ့​ အံမဝင်တာ​ေလး​ေတွ အ​ေြပာင်း​အြပု ရှိမှာပဲ။ လက်နက်ကိုင်လမ်း​စဉ်ကို စွန့်​ရင် နိ်ုင်ငံ​ေရး​လမ်း​စဉ်ကို ဆက်လိုက်ရမယ် မဟုတ်ဘူး​လား​။ ဒါဆို သူတို့​လည်း​ လွှတ်​ေတာ်ထဲ ​ေရာက်လာမှာ​ေပါ့​။ အခု​ေတာင် ​ေြပာတဲ့​သူက ​ေြပာ​ေနြပီ။ နယ််ြခား​ေစာင့်​တပ်တို့​၊​ ြပည်သူ့​စစ်တို့​ဆိုတာ ကာချုပ်ရဲ့​ Command ​ေအာက်မှာ ထား​တယ် မဟုတ်ဘူး​လား​ တဲ့​။ ဒီလိုဆိုရင် သူတို့​ထဲက တချို့​တဝက်ကို အစိတ်သား​ထဲ ထည့်​ခွင့်​ြပုပါ တဲ့​။ ​ေဟ ​ေဟ။ တကယ်လို့​များ​ ၂၀၁၅မှာ အာဏာရ အတိုက်အခံ မဲချင်း​ သိပ်မကွာလှဘူး​ဆိုရင် အစိတ်သား​မဲလိုပဲ ​ေနာက်ထပ် ​ေမျှာ်လင့်​အား​ကိုး​ရမယ့်​မဲ​ေတွက တိုင်း​ရင်း​သား​မဲ​ေတွ ြဖစ်ပါတယ်။ ဒီ​ေတာ့​မှပဲ တို့​ေမြကီး​ ပင်ပန်း​တြကီး​ ခရီး​ထွက်​ေနတဲ့​အ​ေြကာင်း​ကို နား​လည်​ေတာ့​တယ်။ ​ေလာ​ေလာဆယ်​ေတာ့​ တိုင်း​ရင်း​သား​မဲ​ေတွ အကုန်နီး​ပါး​ (ရခိုင်အလွတ်) သူ့​ဆီပါကုန်ြပီ။
    ရခိုင်မဲ​ေတွ သူ့​ဆီ ​ေယာင်​ေတာင်​ေပါင်​ေတာင် ပါသွား​မစိုး​လို့​ ကုလား​ချင်း​မိုး​မွှန်​ေအာင် လှည့်​တိုက်ထား​တာလည်း​ သ​ေဘာ​ေပါက်လာတယ်။ ဒါလည်း​ ပူစရာ မရှိပါဘူး​။ ရခိုင်မှာ ရခိုင်အမတ်ကသာ မဲရမှာပါ။ ​ေဂါတမဘုရား​ရှင်​ေတာင် သူတို့​ဆီ ကိုယ်တိုင်ြကွရတဲ့​အမျိုး​၊​ ကိုယ်တို့​ ဗမာ​ေတွလို ကုန်သည်ညီ​ေနာင် မဇ္ဇိမအထိ လိုက်မဖူး​ဘူး​။ ရခိုင်မှာ ရခိုင်အမတ်နိုင်တာ၊​ ရှမ်း​မှာ ရှမ်း​အမတ်နိုင်တာ လက်မခံနိုင်စရာအ​ေြကာင်း​ ဘာမှမရှိ​ေပမယ့်​ သူတို့​တ​ေတွ လွှတ်​ေတာ်ထဲ​ေရာက်လာတဲ့​အခါ ဘယ်ဘက်မှာရှိမလဲဆိုတာလည်း​ စိတ်ဝင်စား​စရာ ​ေကာင်း​တာပဲ။

     အံ့​ဩဖို့​ေကာင်း​တာက ကိုယ်တို့​ြမန်မာြပည်မှာ ဒီမိုက​ေရစီ (ထား​ပါ​ေတာ့​ေလ။ သူတို့​ ​ေြပာသလို စည်း​ကမ်း​ြပည့်​ဝ၍ စစ်မှန်​ေသာ ဒီမိုက​ေရစီ) လိုအပ်​ေနတာ စစ်တပ်မှအပ ြဖစ်​ေသာ၊​ (ြကံဖွံ့​ကို စစ်တပ်ထဲ ထည့်​တွက်ပါ) လုပ်သား​ြပည်သူတစ်ရပ်လံုး​ချည့်​ကပဲ လိုအပ်​ေနတာ မဟုတ်ပါဘူး​။ အဲသည်စစ်တပ်ြကီး​တစ်ခုလံုး​ကလည်း​ လိုအပ်တာပဲ မဟုတ်လား​။ ​ေရှး​တုန်း​က ရှင်ဘုရင်​ေတွ နန်း​တက်သလို သူတက်လာရင် ငါ့​သတ်ရချည်ရဲ့​ လို့​ စိုး​ရိမ်စရာ မရှိပါဘူး​။ ဒီမိုက​ေရစီလိုချင်တယ်ဆိုတဲ့​သူ​ေတွဟာ စစ်တပ်ကို အမှုန့်​ေချမယ်လို့​ ဘယ်သူ​ေြပာတုန်း​။ ဘာမှမဆိုင်ဘူး​ေလ။ ဒီမိုက​ေရစီလိုချင်သူတိုင်း​ စစ်တပ်ရဲ့​ရန််သူ မဟုတ်ဘူး​။ စစ်တပ်ကိ်ုယ်တိုင်ကိုက ဒီမိုက​ေရစီ လိုအပ်တယ်။ မလိုအပ်ဘူး​ထင်ရင် ​ေအာက်​ေြခက စစ်သည်မိသား​စုက​ေလး​ေတွကို ​ေမး​ြကည့်​ေလ။ သူတို့​ေနရတဲ့​ဘဝဟာ ​ေကျး​ပိုင်ကျွန်ပိုင်​ေခတ်မှာလား​။ ​ေြမရှင်ပ​ေဒသရာဇ်​ေခတ်မှာလား​။ သက်ဦး​ဆံပိုင် ဘုရင်မင်း​ြတား​ြကီး​ရဲ့​ ​ေရွှဖဝါး​ေတာ်ြမတ်​ေအာက်မှာလား​။ ဘယ်လိုခံစား​ရပါသလဲ လို့​။ ရှင်ဘုရင်​ေခတ်က အ​ေတွး​အ​ေခါ်​ေတွ မကုန်​ေသး​ေတာ့​ ​ေနာက်မင်း​ေလာင်း​ဆိုတာ အခုရှင်ဘုရင်ရဲ့​ ရန်သူလို့​ ထင်​ေနြကတုန်း​ပဲ။
    “ဒါြဖင့်​ရင် လမ်း​ေပါ်က လက်နက်မဲ့​ြပည်သူ​ေတွကို ဘယ်​ေခွး​သ​ေတာင်း​စား​က ​ေသနတ်နဲ့​ ပစ်သတ်တာလဲ ​ေြပာ။”

    ဆို လည်း​ ​ေြပာပါ့​မယ်။ တည်ဆဲဥပ​ေဒအရ ခွင့်​မြပုနိုင်​ေသာ လုပ်ရပ်​ေတွကို တား​ဆီး​ပိတ်ပင်ဖို့​ အာဏာစက်သံုး​လာရင် မင်း​မဲ့​စရိုက်နဲ့​ တုန့်​ြပန်တာဟာ နည်း​လမ်း​မကျဘူး​။
    လက်နက်ကိုင်​ေတာ်လှန်မယ်ဆိုတာလည်း​ မ​ေအာင်ြမင်ဘူး​။ အခုဆို ၈၈ တုန်း​က ​ေတာခိုတဲ့​သူ​ေတွ​ေတာင် အြကံ​ေပး​အဖွဲ့​ထဲ​ေရာက်ကုန်ြပီ။ လွှတ်​ေတာ်အတွင်း​က ဆန္ဒမဲ​ေပး​ြပီး​ မတရား​တဲ့​ ​ေခတ်မမီ​ေတာ့​တဲ့​ ဥပ​ေဒ​ေတွကို ​ေလျှာ်ညီ​ေအာင် ြပုြပင်​ေြပာင်း​လဲယူတာသာ နည်း​မှန်လမ်း​မှန်ြဖစ်တယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​ အ​ေြခခံဥပ​ေဒကို ြပုြပင်တယ်ဆိုတာ သပိတ်စံု သူပုန်ထဖို့​ နှပ်​ေြကာင်း​ေပး​တာ မဟုတ်ဘူး​။ မလိုလား​အပ်တဲ့​ နိုင်ငံ​ေရး​အြကပ်အတည်း​ေတွ ​ေပါ်မလာ​ေအာင် ညှိညှိနှိုင်း​နှိုင်း​နဲ့​ နိုင်ငံ​ေရး​နည်း​အရ ​ေြဖရှင်း​တာသာြဖစ်တယ်လို့​ အစိုး​ရိမ်လွန်​ေနသူ​ေတွကို နား​ချလိုက်ပါတယ်ဗျာ။

  • “​ကိုယ်​တို့​အိမ်​က ​ဘ​ဘ​ေမာ်”


    ​သ​မီး​ေလး​ဖတ်​ဖို့ ​စာ​အုပ်​ဆိုင်​လှန်​ေလှာ​ရှာ​ေဖွ​ရင်း​နဲ့​မှ ​ကိုယ်​ကိုယ်​တိုင် ​တစ်​ခါ​မှ ​မ​ဖတ်​ဖူး​ေသး​တဲ့ ​စာ​အုပ်​ေတွ​က​လည်း ​အ​န​တ​ဂ္ဂ​မ​ပါ​လား ​လို့ ​သိ​လိုက်​ရ​ေတာ့ ​စာ​အုပ်​ဆိုင်​တစ်​ခါ​တစ်​ခါ ​ဝင်​လည်​ရင် ​ဟို​ဟာ​က​ေလး​လည်း​လို​ချင်၊ ​သည်​ဟာ​က​ေလး​လည်း​ဖတ်​ချင်​နဲ့ ​ကိုယ့်​အ​မ​ေတွ ​စ​ေကာ့​ေဈး​ပတ်​သ​ေလာက် ​ြကာ​တာ​ေပါ့။ ​

    ငယ်​ငယ်​တုန်း​က ​စာ​အုပ်​အ​ငှား​ဆိုင်​မှာ ​တစ်​အုပ်​ငှား​ရင် ​နှစ်​အုပ်​ေလာက် ​ဆိုင်​မှာ​တင် ​ြပီး​ေအာင်​ဖတ်​ခဲ့​တဲ့ ​အ​ကျင့်​က​လည်း ​သည်​အ​ရွယ်​ြကီး​ကျ​မှ ​လုပ်​လို့ ​မ​ေကာင်း​ေတာ့​ဘူး။ ​ခု​ေခတ် ​စာ​အုပ်​အ​ငှား​ဆိုင်​ေတွ​က​လည်း ​ေပါ်​ပင်​ေတွ​တင်​တာ​မို့ ​တစ်​ရွက်​နှစ်​ရွက် ​လှန်​ြကည့်​ချင်​စ​ရာ​ေတာင် ​မ​ေကာင်း။ ​လူ​ငယ်​လူ​ရွယ်​ေတွ ​အား​လုံး​ကို ​စာ​ေကာင်း​ေပ​ေကာင်း​ေတွ​နဲ့ ​အ​ဆက်​ြဖတ်​ထား​သ​လို​ြဖစ်​ေတာ့ ​သူ​တို့​အ​ေတွး​အ​ေခါ် ​အ​ြပု​အ​မူ​ေတွ​က​လည်း ​သည်​ေလာက်​ပဲ​ရှိ​တာ ​ဘာ​ဆန်း​သ​လဲ။ ​ြကက်​ဆူ​ပင်​ပျိုး​ထား​ြပီး ​ေအး​ရိပ်​သာ​တဲ့ ​ပင်​ေညာင်​ညို​မှာ ​ကွန််း​ခို​ရ​နိုး​နိုး။

     ​ေတာ်​ပါ​ေသး​တယ်​ေလ။ ​သည်​ဘက်​ေခတ်​မှာ ​အင်​တာ​နက်​က​ေလး​ေပါ်​လာ​ေတာ့ ​စာ​ဖတ်​ချင်​တဲ့​က​ေလး​ေတွ ​အဲ​သည်​အ​ထဲ​မှာ ​လို​ချင်​ရာ ​ရှာ​ေဖွ​ဖတ်​ရှု​နိုင်​ေတာ့ ​ြပတ်​ကျန်​ခဲ့​တဲ့ ​မျိုး​ဆက်​အ​ေမွ​ေတွ​ကို ​အဲ​သည်​ထဲ​က​ပဲ ​မိတ်​ဆက်​ေပး​ရ​တယ်။ ​ကိုယ့်​စာ​ေတွ​ကို ​ဖတ်​ပါ ​ေကာင်း​တယ် ​မ​ဆွယ်​ပါ​ဘူး​ေနာ်။ ​ကိုယ်​ဖတ်​မိ​တဲ့​စာ​ေတွ​ထဲ​က ​ေကာင်း​တာ​ေလး​ေတွ၊ ​ဘ​ဝင်​ကျ​တာ​ေလး​ေတွ ​ရှာ​ေဖွ ​လက်​တို့​တာ​ပါ။ ​အ​စဉ်​တ​စိုက်​ဖတ်​တဲ့​သူ​ဆို​ရင်​ေတာ့ ​နှပ်​ေြကာင်း​ေပး​တဲ့၊ ​အ​ယုံ​သွင်း​တဲ့၊ ​ငါ့​စ​ကား​နွား​ရ​ေြပာ​တဲ့ ​စာ​ေတွ ​မ​ေရး​ဖူး​ေြကာင်း ​သိ​ပါ​လိမ့်​မယ်။ ​သည်​တစ်​ခါ ​မိတ်​ဆက်​ေပး​ချင်​တာ​က ​ဆ​ရာ​ြကီး ​သိ​ပၸံ​ေမာင်၀ ​ေရး​ခဲ့​တဲ့
    “​ေခတ်​စမ်း​ရာ​ဇ​ဝင်​ေရး​များ”​
    ဆို​တဲ့ ​စာ​အုပ်​ပါ။ ​အဲ​သည်​ထဲ​က​မှ ​တိုက်​တိုက်​ဆိုင်​ဆိုင် ​ငါ​တို့​ေခတ်​များ ​ေစာင်း​ေရး​ေလ​သ​လား​လို့ ​ထင်​မိ​တဲ့ ​စာ​က​ေလး​တစ်​ပုဒ် ​အ​ြမည်း​ေပး​မယ်။
    “​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်”​
    တဲ့။

              ​ဆ​ရာ​ြကီး​ရဲ့ ​စာ​ေတွ​ဖတ်​ဖူး​သ​ေလာက်​ေတာ့ ​သူ​ြဖတ်​သန်း​ခဲ့​တဲ့​ေခတ်​ထဲ​က ​သူ့​အ​ေတွး​သူ့​အ​ြမင်​ေတွ​ကို ​ေရး​တာ​များ​ပါ​တယ်။ ​အ​ခု​လို​မျိုး ​သူ​များ​တစ်​ေယာက်​ေယာက်​အ​ေြကာင်း ​ပုံ​ေဖာ်​ေရး​သား​တာ ​တစ်​ခါ​မှ ​မ​ဖတ်​မိ​ခဲ့​ဖူး​ဘူး။ ​ေရး​ြပီ​ဆို​ေတာ့​လည်း ​ခု​ေခတ်​ကာ​လ ​က​ေလာင်​ရှင်​များ ​ေြခ​ဖျား​ေလာက်​မှ ​ကပ်​မ​မီ​ေအာင် ​အ​ဂ​တိ​ကင်း​ကင်း ​ေဘး​က​ထွက်​ထိုင်​ြပီး ​ြပတ်​ြပတ်​သား​သား​ေရး​တယ်။ ​ဘယ်​သူ​မှ ​မ​ေြပာ​ခင် ​သူ့​ဘာ​သူ​ပဲ ​နိ​ဂုံး​မှာ ​ေြပာ​စ​ရာ​ရှိ​တာ ​စ​ကား​ကုန်​ေအာင် ​ေြပာ​သွား​တယ်။ ​

    သူ​က ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​နဲ့ ​ဘယ်​လို​မှ ​မ​ပတ်​သက်၊ ​ေလာ်​ဘီ​လုပ်​စ​ရာ​လည်း ​အ​ေြကာင်း​မ​ရှိ၊ ​သူ့​စာ​က ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​အ​ေပါ် ​တ​စုံ​တ​ရာ ​အ​ကျိုး​အ​ြပစ် ​သက်​ေရာက်​ေစ​ရန် ​ရည်​ရွယ်​ြပီး ​ေရး​တာ ​မ​ဟုတ်။ ​ြမန်​မာ့​နိုင်​ငံ​ေရး​သ​မိုင်း​မှာ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ် ​ဘာ​ေတွ​လုပ်​သွား​သ​လဲ​ဆို​တာ ​ေနာင်​လာ​ေနာက်​သား​ေတွ ​ဟုတ်​တိုင်း​မှန်​ရာ ​မ​သိ​ေတာ့​မှာ​စိုး​တဲ့​အ​တွက် ​ရာ​ဇ​ဝင်​အ​တွက်​ရည်​ရွယ်​ကာ ​ေရး​တဲ့​ေဆာင်း​ပါး ​ြဖစ်​ပါ​သ​တဲ့။ ​မှန်​လွန်း​ေတာ့​လည်း ​သူ့​စာ​ကို ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ြကီး​ေတာင် ​ြကိုက်​လိမ့်​မယ် ​မ​ထင်​ပါ​ဘူး။ ​လူ​ဆို​တာ ​ကိုယ့်​မ​ေကာင်း​ကွက်​က​ေလး​ေတွ​ကျ​ေတာ့ ​ဖုံး​ကာ​ဖိ​ကာ ​ထား​ချင်​ေသး​တာ​ပ။ ​

    ကိုယ်​နဲ့​ေကျာင်း​ေန​ဘက် ​သူ​ငယ်​ချင်း​ထဲ​မှာ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​နဲ့ ​ေသွး​သား​ေတာ်​စပ်​ြပီး ​နိုင်​ငံ​ေရး​ေလာ​က​ထဲ ​ေြခ​ချ​ဖို့ ​ြကိုး​စား​ေန​သူ​ေတွ​ေတာင် ​ရှိ​ေန​ေတာ့ ​သူ့​ကို​လည်း ​မင့်​တို့​အ​ဘ ​မင့်​တို့​အ​ဘိုး​က ​ေခ​ေသာ​သူ​ေတာ့ ​မ​ဟုတ်၊ ​ဟုတ်​လှ​ချည့်​လည်း ​မ​ဟုတ်။ ​သူ​လုပ်​သွား​ကိုင်​သွား​တဲ့ ​ပုံ​က​ေလး​ေတွ ​အ​တု​ယူ​စ​ရာ ​သင်​ခန်း​စာ​ယူ​စ​ရာ ​ဖတ်​ြကည့်​လှည့်​ပါ​လား ​လို့ ​လက်​တို့​ချင်​တာ​ေပါ့။ ​သူ​တို့​လည်း ​ြကိုက်​ချင်​မှ​ေတာ့ ​ြကိုက်​လိမ့်​မယ် ​ထင်​တာ​ပဲ။

              ​ကိုယ်​က​ေတာ့ ​ြကိုက်​မိ​ပါ​သ​ေလ။ ​လူ​ဆို​တာ ​ေြခာက်​ြပစ်​ကင်း ​သဲ​လဲ​စင် ​စင်း​လုံး​ေချာ​ြကီး ​ြမင်​ေန​ရ​ရင် ​တစ်​ခု​ခု​ေတာ့ ​ဖုံး​ဖိ​ထား​တာ ​အ​မှန်​ပဲ ​လို့ ​သံ​သ​ယ​ဝင်​မိ​တယ်။ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ြကီး​လည်း ​မ​မှား​ေသာ​ေရှ့​ေန ​တစ်​ေယာက် ​မ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး။ ​သူ​မှား​တဲ့​အ​ခါ ​မှား​တတ်​ပုံ​က​ေလး​ကို ​သိ​လိုက်​ရင် ​စာ​ဖတ်​တဲ့​သူ​ေတွ​မှာ ​သင်​ခန်း​စာ​ရ​တယ်​လို့ ​ေခါ်​တယ်။ ​သူ့​အ​ေြကာင်း​ေြပာ​ရင်း​နဲ့​မှ ​ပို​စိတ်​ဝင်​စား​စ​ရာ​ေကာင်း​တာ​က ​သူ့​ေခတ်​သူ့​အ​ခါ ၁၃၀၀ ​ြပည့် ​အ​ေရး​ေတာ်​ပုံ​ြဖစ်​ေန​တဲ့ ​သ​မိုင်း​ေနာက်​ခံ​ပန်း​ချီ​ကား​ချပ်​က ​ကိုယ်​ေတွ​သည်​က​ေန့ ​လက်​ေတွ့​ြဖစ်​ပျက်​ေန​တဲ့ ​နိုင်​ငံ​ေရး​ဇာတ်​ခုံ​ေပါ်​က ​ဆန်း​ြပား​စုံ​လင် ​က​ကွက်​တ​ပုံ​တ​ပင်​ဟာ ​ေဖာ်​ြမူ​လာ​မ​ချိန်း​ေသး​ဘူး။ ​သည်​အ​တိုင်း​သာ​ဆက်​ထိုး။ ​တည့်​ဝင်​ဦး​မှာ ​မ​လွဲ​လို့ ​ခန့်​မှန်း​မိ​တဲ့​အ​တွက် ​အိမ်​ေပါင် ​ကား​ေရာင်း ​ေအာ​လို​သူ​များ​အ​တွက် ​ေဗ​ဒင်​မ​ေမး​နဲ့ ​ဆန်​ကုန်​တယ်။ ​ေဟာ​သ​မှာ​သာ ​ဖတ်​ြကည့်​ေပ​ေတာ့ ​လို့ ​အ​လ​ကား​မတ်​တင်း ​သ​တင်း​ေကာင်း​ပါး​လိုက်​ရ​ပါ​တယ်။

              ​နိုင်​ငံ​ေရး​လုပ်​ချင်​တဲ့​သူ​မှာ ​အ​ေြခ​ခံ​အ​ကျ​ဆုံး ​လို​အပ်​ချက်​က​ေတာ့ ​အ​ေရ​ထူ​ရ​ပါ​တယ်။ ​သူ​များ​ေတွ ​ဘာ​ေြပာ​ေြပာ ​ေန​ရာ​တ​ကာ ​လိုက်​ဂ​ရု​စိုက်​ေန​လို့​မ​ရ​ဘူး။ ​ကိုယ်​တို့​ေဖ့စ်​ဘုတ်​အ​ထာ​နဲ့​ေြပာ​ရ​ရင် like ​ေတွ​ကို​ချည့် ​သာ​ယာ​ေန​လို့​မ​ရ​ဘူး။ Comment ​ထဲ ​ကိုယ်​နဲ့​သ​ေဘာ​မ​ေတွ့​တာ​ေတွ ​လာ​ေရး​တဲ့​သူ၊ ​မ​ဆီ​မ​ဆိုင် ​ဝင်​ဆဲ​သွား​တဲ့​သူ​ေတွ​လည်း ​ရှိ​မှာ​ပဲ။ ​အဲ့​ဒါ​ေတွ ​လိုက်​တုန့်​ြပန်​ြပီး Block ​လုပ်​ေန​ရင် Screenshot ​နဲ့ ​ညား​လိမ့်​မယ်။ ​ဥ​ပ​မာ​က​ေတာ့
    “when the tree is high…”
     ​ေပါ့ ​သား​တို့​သ​မီး​တို့​ရယ်။ ​မ​သိ ​ကွ​ကို ​လက်​တို့​ေမး​ြက။ (​ဖွ​ချက်​နှယ်) ​ကိုယ်​တို့​ဇာတ်​လိုက်​ေကျာ်​ြကီး​ေမာ်​က​ေတာ့ ​အဲ​သည်​ဘက်​မှာ ​သူ​မ​တူ​ေအာင်​ထူး​ချွန်​မှန်း ​ရန်​ကုန်​ေကာ​လိပ်​မှာ ​အ​ဂင်္လိပ်​စာ​က​ထိ​က​လုပ်​ေန​က​တည်း​က ​သ​တိ​ထား​မိ​ပါ​သ​တဲ့။ ​သူ​များ​နဲ့​မ​တူ​ေအာင် ​အို​ဗာ​တင်း​ေသာက်​ထား​ေသာ ​ေလ​ယူ​ေလ​သိမ်း​အ​ြပင် ​ေခါင်း​ေပါင်း​စ​က​ေလး ​ေဘး​ချ​ထား​ပုံ​က​အ​စ ​ဘယ်​သူ​နဲ့​မှ ​မ​တူ​လို့ ​ြမင်​သူ​တ​ကာ ​လက်​တို့​ေမး​ေငါ့​ြပီး ​ြပုံး​စ​စ​လုပ်​ြက​တာ​ေတာင် ​သူ​က​ေတာ့ ​ဖုတ်​ေလ​သည့်​င​ပိ ​ရှိ​တယ်​ေတာင် ​မ​မှတ်​ဘူး​တဲ့။ ​ေနာင်​ေတာ့​လည်း ​သူ့​ေခါင်း​ေပါင်း​ေပါင်း​ပုံ​က​ေလး​ကို ​လူ​တ​ကာ​က​ပဲ ​အ​တု​ခိုး​လို့ ​လိုက်​ေပါင်း​ရ​တာ​ပဲ ​မ​ဟုတ်​လား။

              ​ဒါ​က​အ​ေပါ်​ယံ ​အ​ြပင်​ပန်း​ပဲ ​ရှိ​ေသး​တာ။ ​အ​နှစ်​မ​ရှိ ​အ​ဆံ​ေချာင်​လို့​ေတာ့ ​မ​ထင်​လိုက်​နဲ့။ ​ပ​ညာ​တတ်​တို့​ရဲ့ ​ဘိုး​ေအ​ြကီး​ပါ​ေနာ်။ ​ေကာ​လိပ်​ေကျာင်း​ေတွ ​သ​ပိတ်​ေမှာက်​ြပီး ​ဗ​ရုတ်​ဗ​ယက်​ြဖစ်​ကာ​နီး​မှာ ​အ​လုပ်​ထွက်​ြပီး ​အ​ဂင်္လန် ​ကိန်း​ဘ​ရစ်​က​တစ်​ဘွဲ့၊ ​ြပင်​သစ်​ြပည် ​ေဘာ့​ဒိုး​က​တစ်​ဘွဲ့၊၊ ​ဥ​ပ​ေဒ​ပ​ညာ ​ပါ​ရ​ဂူ​ဘွဲ့​ြကီး​ေတွ ​ယူ​လာ​ခဲ့​သ​တဲ့။ ​သူ့​ေခတ်​သူ့​အ​ခါ ​ြမန်​မာ​ြပည်​ပ​ညာ​တတ်​ထဲ​မ​ေတာ့ ​သူ့​ကို​ယှဉ်​နိုင်​တဲ့​သူ ​ေတာ်​ေတာ်​ရှား​ေပ​လိမ့်​မယ်။ ​ဘိ​လပ်​ြပန် ​ဝတ်​လုံ​ေတာ်​ရ​မင်း​ဆို​ေတာ့ ​ကိုယ်​တို့​ဆီ​မယ် ​သူ့​ထက် ​ဖတ်​စ​က​လပ်စ် ​ြဖစ်​တာ ​ရှိ​ဦး​မ​လား။ ​လျှမ်း​လျှမ်း​ကို​ေတာက်​လို့။ ​သည်​ေလာက်​များ​ေတာ့​ြဖင့် ​ေဒါက်​တာ​ေမာ်​တို့​က ​ပျင်း​ေတာင်​ပျင်း​ေသး​တယ်။ ​သူ​လို​ချင်​တာ ​သည်​ေန​ရာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​ဘယ်​ေန​ရာ​လဲ ​သူ့​ဟာ​သူ ​သိ​တယ်။ ​မ​ေရာက်​ေရာက်​ေအာင်​လည်း ​သူ့​ဟာ​သူ ​သွား​တယ်။ ​သူ​သွား​ပုံ ​သူ့​အ​တွက်​အ​ချက်​က​ေလး​က​လည်း ​အ​တု​ယူ​စ​ရာ​ဗျ။

              ​အဲ​သည်​အ​ချိန်​က ​ြမန်​မာ​ြပည်​နိုင်​ငံ​ေရး​ေလာ​က​မှာ ​သူ့​ထက်​အ​ရင် ​ထ​မင်း​စား​ခဲ့​တဲ့ ​ဘိ​လပ်​ြပန်​ဆ​ရာ​သ​မား​ြကီး​ေတွ ​ပုံ​ေန​ြပီ။ ​ဦး​ဘ​ေဖ၊ ​ဦး​ပု၊ ​ဦး​ချစ်​လှိုင်၊ ​ဦး​သိန်း​ေမာင်၊ ​ဦး​ေပါ်​ထွန်း ​တဲ့။ ​ေနာက်​ပိုင်း​ကျ ​ဆာ​ဘွဲ့​ေတွ ​ရ​တဲ့​သူ​က ​ရ​လို့။ ​အ​ကွဲ​အ​ြပဲ ​အ​တိုက်​အ​ခိုက်​ေတွ ​ြကား​မှာ ​ကိုယ့်​စင်​ကိုယ် ​ခိုင်​ေအာင်​ေဆာက်​ြပီး ​က​ေန​နှင့်​ြပီ။
    “​ေတာင်​ကျ​ေရ ​နွား​နှစ်​ေကာင် ​မ၀​သ​လို​ပ၊ ​ေမာင်​ဘ​ေဖ ​ငါး​ေထာင်​ရ​တာ​ေြကာင့်…”
     ​ဆို​တာ ​ြကား​ဖူး​တယ်​ဟုတ်။ ​သည်​ဆ​ရာ​ြကီး​ေတွ​ြကား​ထဲ​မှာ ​သူ​က ​ေနာက်​မှ​ေပါက်​တဲ့ ​ေရွှ​ြကာ​ပင်​သွား​လုပ်​ရင် ​စီ​နီ​ယာ​ေစာင့်​ရင်း ​အ​သက်​ြကီး​သွား​လိမ့်​မယ်။ ​သူ​က ​အို​ြကီး​အို​မ​ကျ​မှ ​ဇာ​တာ​စန်း​လဂ်​တက်​ချင်​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​အ​ခု​ကို ​ြဖစ်​ချင်​တာ။ ​ေနာက်​လိုက်​က ​တန််း​စီ​ေန​လို့ ​အ​ချိန်​မ​ရှိ​ဘူး။ ​တစ်​ခါ​တည်း​တန်း​ြပီး ​ေခါင်း​ေဆာင်​ြဖစ်​မှ ​ရ​မယ်။ ​ဒါ​ဆို​ရင်​ေတာ့ ​သည်​အ​တိုင်း​မ​ရ​ဘူး။ ​တစ်​ခု​ခု​ကို​ေတာ့ ​ခု​ကို​ခု​မှ ​ြဖစ်​ေတာ့​မယ်။

              ​အဲ​သ​လို ​ခု​တုံး​လုပ်​စ​ရာ​က​လည်း ​သိပ်​ရှာ​စ​ရာ​မှ ​မ​လို​တာ။ ​အ​ေပါ်​က​လူ​ြကီး​ေတွ ​ယက်​က​လယ်​လိုက်​လာ​တဲ့ ​အ​ရှုပ်​ထုပ်​ြကီး​ရှိ​တယ်။ ​ခွဲ​ေရး ​နဲ့ ​တွဲ​ေရး​တဲ့။ ​ကိုယ်​တို့​ြမန်​မာ​ြပည်​ကို ​အ​ဂင်္လိပ်​အင်​ပါ​ယာ​ေအာက်​က ​အိ​န္ဒိ​ယ​နိုင်​ငံ​ရဲ့ ​ြပည်​နယ်​တစ်​ခု​အ​ြဖစ်​နဲ့ ​တွဲ​ြပီး​ထား​မှာ​လား။ ​သီး​ြခား​အုပ်​ချုပ်​မှု​နဲ့ ​ခွဲ​ေန​မှာ​လား​ဆို​ြပီး ​အ​ဂင်္လိပ်​က ​သပ်​လျှို​ထား​တာ။ ​ကိုယ်​ေတွ​ြဖင့် ​ဝက်​ဝက်​ကို​ကွဲ​လို့။ ​န​ဂို​က​မှ ​မ​တတ်​သာ​လို့ ​အ​ဂင်္လိပ်​ကျွန်​ခံ​ထား​တာ။ ​အ​ခု ​ကု​လား​ေအာက်​တွဲ​ထား​ဦး​မယ်​ဆို​ေတာ့ ​ေန​စ​ရာ​လား။ ​ခွဲ​ဟ ​ခွဲ​ဟ​ဆို​ြပီး ​ဘုန်း​ြကီး​ရ​ဟန်း​များ​ပါ​မ​ကျန် ​တုတ်​ထမ်း​ဓါး​ထမ်း​ခွဲ​ချင်​ေန​ြက​တဲ့​အ​ချိန်​မှာ ​ြဆာ​ေမာ်​က​ေတာ့ ​ြမို့​ေကျာ်​က​ေလး​သက်​သက်​ြဖစ်​ေန​တဲ့ ​သူ့​နံ​မယ်​ကို ​လှည်း​ေန​ေလှ​ေအာင် ​ြမင်း​ေဇာင်း​မ​ကျန် ​သိ​ေစ​ဖို့
    “​တွဲ​ေရး” 
    ​ဆို​ြပီး ​တစ်​စင်​ေထာင်​ပ​လိုက်​ပါ​တယ်။ ​ဘာ​ေြပာ​ေကာင်း​မ​လဲ။ ​နစ်​ကီ​တို့၊ ​ဇွန်​ဇွန်​တို့​ေလာက်​ေတာ့ ​သ​နား​တယ်။ ​ဆဲ​ချင်​တဲ့​သူ​ဆဲ၊ ​ေြပာ​ချင်​တာ​ေြပာ၊ ​သူ့​နံ​မယ်​ကို ​မ​ြကား​ဖူး​တဲ့​သူ​ဆို​တာ ​ြမန်​မာ​တစ်​ြပည်​လုံး ​ရှိ​ကို ​မ​ရှိ​ေတာ့​ဘူး။

                ​တ​ကယ်​ေတာ့ ​သူ​ကိုယ်​တိုင် ​တွဲ​ေရး​က​သာ ​တိုင်း​ြပည်​အ​တွက် ​အ​ကျိုး​ရှိ​လိမ့်​မယ် ​လို့ ​မ​မှိတ်​မ​သုန် ​ယုံ​ြကည်​တာ ​ဟုတ်​ချင်​မှ ​ဟုတ်​မယ်။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​ခွဲ​ေရး​မှာ ​ေနာက်​လိုက်​မ​လုပ်​ပဲ ​တွဲ​ေရး​မှာ ​ေခါင်း​ေဆာင်​ထွက်​လုပ်​လိုက်​မှ ​သူ့​ကို ​လူ​ြမင်​သူ​ြမင်​ရှိ​လိမ့်​မယ် ​လို့ ​အ​ကွက်​ြမင်​တာ ​ြဖစ်​ပါ​လိမ့်​မယ်။ ​သူ့​အ​တွက်​က ​လူ​ရည်​လူ​ေသွး ​ဘယ်​ေန​ရာ​မှ ​နိမ့်​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​လူ​ြမင်​လို့ ​အ​ထင်​ေသး​စ​ရာ ​တစ်​ကွက်​မှ ​မ​ရှိ​ဘူး။ ​အ​နည်း​ဆုံး​ေတာ့ ​အ​ဘိုး​ြကီး​အို​ေတွ​ြကား​မှာ ​ြကည့်​စမ်း​ပါ​ဦး။ ​ငယ်​ငယ်​က​ေလး​ပဲ ​ရှိ​ေသး​တယ်။ ​ရုပ်​ရည်​က​ေလး​က ​ဘယ့်​နှယ်၊ ​ေခါင်း​ေပါင်း​ေပါင်း​ပုံ​က​ေလး​က ​ဘယ်​လို​နဲ့ ​လူ​ေတွ​က ​မျက်​စိ​မ​လွှဲ​သ​လို ​ပါး​စပ်​ဖျား​က​လည်း​မ​ချ​ေတာ့​ဘူး။ ​

    သူ​တို့​ြငင်း​ခုံ​ေန​ြက​တဲ့ ​တွဲ​ေရး​ေတွ ​ခွဲ​ေရး​ေတွ​ဆို​တာ ​သူ​တို့​ဘာ​သာ​ပဲ ​သိ​ြက​တာ​ေလ။ ​ကိုယ်​ေတွ​က ​ေရ​ေရ​ရာ​ရာ​သိ​တာ ​မှ ​မ​ဟုတ်​ပဲ။ ​တွဲ​တွဲ ​ခွဲ​ခွဲ ​ကိုယ့်​ထ​မင်း​ကိုယ်​ရှာ​စား​ေန​ရ​တာ။ ​အဲ​သည် ​မ​သိ​နား​မ​လည်​တဲ့ ​ေတာ​ြကို​အုံ​ြကား​က ​ဆင်း​ရဲ​သား​ေတွ ​နား​လည်​ေအာင် ​ရှင်း​ြပ​ဖို့​က​ေတာ့ ​ေမာ့်​တာ​ဝန်​ထား​ပါ​ေလ။ ​သူ​များ​တ​ကာ ​အ​ဘိုး​ြကီး​အို​ေတွ​လို ​ခါး​ပိုက်​ေဆာင်​ထဲ​က ​သ​တင်း​စာ​ေတွ​နဲ့ ​ကိုယ်​ေရး​ချင်​တာ​ေရး​ေန​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​သ​တင်း​စာ​မ​ေရာက်​တဲ့ ​ေတာ​အ​ေရာက် ​ရွာ​အ​ေရာက် ​ရုပ်​အ​ြမင် ​သံ​အ​ြကား ​ကိုယ်​တိုင်​သွား​ြပီး ​စည်း​ရုံး​ေဆွး​ေနွး​တယ်။ ​

    သည်​ေန​ရာ​မှာ​လည်း ​ေကျး​လက်​လူ​ထု​ကို ​စည်း​ရုံး​ချင်​ရင် ​ဘယ်​သူ​က​အ​ခ​ရာ​ဆို​တာ ​ဘယ်​သူ​မှ ​သူ့​လို ​အ​ကွက်​မ​ြမင်​ခဲ့​ဘူး။ ​ရွာ​ဦး​က​ဆ​ရာ​ေတာ်​ဆီ ​ဘိ​လပ်​ြပန်​တ​ကာ​ေမာ် ​ဖူး​ေမျှာ်​လို့ ​ကန်​ေတာ့​ပါ​၏ ​လို့ ​ဆို​လိုက်​ရင် ​ဘုန်း​ြကီး​လည်း​သ​ေဘာ​ေခွ့၊ ​လူ​ေတွ​လည်း​ြပည့်။ ​ဤ​နည်း​အား​ြဖင့် ​ကိုယ့်​ဆ​ရာ​ြကီး​လည်း ​ေန့​ချင်း​ည​ချင်း ​ထိပ်​သီး​ေခါင်း​ေဆာင်​ပိုင်း​ကို ​တက်​လှမ်း​နိုင်​ပါ​ေတာ့​တယ်။

                 ​တိုင်း​ြပည်​မှာ ​အဲ​သ​ေလာက် ​ဝိ​ဝါ​ဒ​ကွဲ​ြပား​လာ​တဲ့​အ​ခါ ​အ​ဂင်္လိပ်​အ​စိုး​ရ​က​လည်း ​လန်​ဒန်​ေရွှ​ြမို့​ေတာ်​ြကီး​ကို ​ဖိတ်​ေခါ်​လို့ ​သ​ေဘာ​ထား​များ ​ေမး​ြမန်း​ေဆွး​ေနွး​ရ​ပါ​ေတာ့​မယ်။ ​သည်​အ​ခါ ​ခွဲ​ေရး​တစ်​ဘက်​တည်း ​ဖိတ်​လို့​မှ ​မ​ရ​တာ။ ​တွဲ​ေရး​လှုပ်​ရှား​တဲ့ ​ေခါင်း​ေဆာင်​ေတွ​ြဖစ်​တဲ့ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ြကီး​လည်း ​မ​ဖိတ်​ချင်​ဘူး ​ချန်​ထား​လို့​ေတာင် ​မ​ရ​ေတာ့​ဘူး။ ​သူ​ပဲ​ရှိ​တယ်။ ​တစ်​ခါ​တည်း​ကို ​သူ့​ဘိုး​ေအ​ြကီး​ေတွ​နဲ့ ​သူ​နဲ့ ​တစ်​တန်း​တစ်​စား​တည်း​ထိုင် ​စင်​ြပိုင်​အ​တိုက်​အ​ခံ​ဘ၀​ကို ​ပိုင်​ပိုင်​ြကီး ​ေရာက်​သွား​ပါ​ေတာ့​တယ်။ ​အ​ဘိုး​ြကီး​ေတွ​က​ေတာ့ ​နွား​ပျို​သန်​လှ ​နွား​အို​ေပါင်​ကျိုး ​သ​ေဘာ​ထား​ြပီး ​ြမန်​မာ​ြပည်​ြပန်​ေရာက်​လို့ ​ြပည်​သူ့​သ​ေဘာ​ထား​ခံ​ယူ​လိုက်​ရင် ​သည်​သူ​ငယ်​ေတာ့ ​ဒ​လိမ့်​ေခါက်​ေကွး ​ေခွး​ကျ​ကျ​ေတာ့​မှာ ​ဧ​ကန် ​လို့ ​ကိုယ်​တို့​ဆ​ရာ​ေလး​ကို ​ေလျှာ့​တွက်​လိုက်​ပါ​တယ်။

               ​တ​ကယ်​လည်း ​ခွဲ​ေရး​က ​အား​သာ​တာ ​မှန်​ပါ​တယ်။ ​တွဲ​ေရး​ဘက်​က ​ေထာက်​ခံ​တဲ့​သူ​ေတွ​ဟာ ​အိ​န္ဒိ​ယ​ေအာက်​မှာ ​တွဲ​ြပီး​ေန​ချင်​တာ​ထက် ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ကို ​ြကည်​ညို​ေထာက်​ခံ​ြပီး ​သူ​နဲ့​သာ​ေြပာ ​သူ့​သ​ေဘာ ​လုပ်​ထား​တဲ့​သူ​ေတွ​ပါ။ ​အဲ​သည်​လူ​ေတွ​က ​တ​ဘက်​က ​ဆ​ရာ​ြကီး​များ​ထင်​ေန​သ​ေလာက် ​မ​နည်း​ပါ​ဘူး။ ​ေရွး​ေကာက်​ြပီး​လို့ ​အ​မတ်​စာ​ရင်း​ထွက်​လာ​တဲ့​အ​ခါ​မှ​သာ ​တွဲ​ေရး​အ​မတ်​ေတွ​က ​သူ​တို့​ထင်​သ​ေလာက် ​မ​နည်း​မှန်း ​တ​အံ့​တ​ဩ​သိ​လိုက်​ရ​ချိန်​အ​ထိ ​ခွဲ​ေရး​ဆ​ရာ​ြကီး​ေတွ​က ​သူ​တို့​ကို ​ေြမွ​ေပါက်​မှန်း ​မ​သိ​ြက​ေသး​ပါ​ဘူး။ ​

    ေရွး​ေကာက်​ပွဲ​ြပီး​လို့ ​မင်း​တိုင်​ပင်​အ​မတ် ​ခန့်​တဲ့​အ​ခါ​လည်း​ေရာက်​ေရာ ​ကိုယ်​တို့ ​ြမန်​မာ​အ​မတ်​ေတွ​ဟာ ​ကိုယ့်​ဘာ​သာ​ကိုယ်​ေတာင် ​တွဲ​ခဲ့​သ​လား ​ခွဲ​ခဲ့​သ​လား ​မ​မှတ်​မိ​ပဲ ​ရူး​ချင်​ေယာင်​ေဆာင်​ြက​ြပီး ​အာ​ဏာ​ရ​ေရး​အ​တွက် ​စင်​အ​ကူး​အ​ေြပာင်း​ေတွ ​ဝက်​ဝက်​ကွဲ​လုပ်​ကုန်​ြက​သ​တဲ့။ (​မ​ထူး​ဆန်း​ပါ​ဘူး​ေနာ်။) ​အဲ​သည်​အ​ချိန်​တုန်း​က ​အ​ြမင့်​ဆုံး​ရာ​ထူး​က ​ဝန်​ြကီး​ချုပ်​ဆို​ေတာ့ ​အဲ​သည်​ဝန်​ြကီး​ချုပ်​ေန​ရာ​ရ​ဖို့​အ​ေရး ​မ​ဟာ​ဒုက် ​သ​ပိတ်​လု​တဲ့​သူ​ေတွ​လို ​သူ့​နင်း​ငါ​ခွ၊ ​အ​ေကျာ်​ဇ​ယား​ခင်း​ကုန်​ြက​ပါ​တယ်။ ​ေနာက်​ဆုံး​ေတာ့ ​နှစ်​ေန​ရာ​တည်း​ရှိ​တဲ့ ​ပ​ညာ​ေရး ​နဲ့ ​သစ်​ေတာ​ေရး​ရာ​ဝန်​ြကီး ​ေန​ရာ​မှာ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​က ​ပ​ညာ​ေရး​ဝန်​ြကီး​ချုပ် (​စာ​အုပ်​ထဲ​ပါ ​အ​သုံး​အ​နှုန်း​အ​တိုင်း ​သုံး​ပါ​သည်) ​ြဖစ်​လာ​ပါ​သ​တဲ့။

                ​ေန​ရာ​ဆို​တာ ​ယူ​ြပီး​ရင်​ေတာ့ ​အ​လုပ်​လုပ်​ရ​ပါ​တယ်။ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ် ​ပ​ညာ​ေရး​ဝန််​ြကီး​ြဖစ်​လာ​တဲ့​အ​ခါ ​သူ​လည်း​ပဲ ​ကျ​ရာ​တာ​ဝန်​ကို ​ထမ်း​ခဲ့၊ ​ေတွ့​တဲ့​အ​ခက်​အ​ခဲ​ကို ​ေြဖ​ရှင်း​ခဲ့​ရ​တာ​ပါ​ပဲ။ ​သူ့​လက်​ထက်​မှာ ​သ​ခင်​ေအာင်​ဆန်း​တို့ ​သ​ခင်​နု​တို့​ကို ​ေကျာင်း​ထုတ်​လို့ ​ေကျာင်း​သား​သ​ပိတ်​ေမှာက်​တာ​ကို ​ညှိ​နှိုင်း​ေြဖ​ရှင်း​ေပး​ခဲ့​တယ်။ ​ကင်း​ဘဲလ် ​ပ​ညာ​ေရး​ေကာ်​မ​တီ​ဖွဲ့​စည်း​ြပီး ​ြမန်​မာ​ြပည်​ပ​ညာ​ေရး​အ​တွက် ​ြပု​ြပင်​ေြပာင်း​လဲ​မှု​ေတွ ​လုပ်​ခဲ့​တယ်​တဲ့။

    ​ေနာက်​လူ​ေတွ ​ဘယ်​သူ​မှ ​သူ့​လို ​မ​လုပ်​နိုင်​ဘူး ​လို့ ​ေြပာ​တယ်။ ​အာ​ဏာ​လို​ချင်​ယုံ​သက်​သက်​နဲ့ ​စင်​ေပါ်​တက်​လာ​သူ​ေတာ့ ​ဟုတ်​ဟန်​မ​တူ​ပါ​ဘူး။  ​ေြပာ​ရ​ရင်​ေတာ့ ​သူ​ဟာ ​သူ​နဲ့​တန််​တဲ့​ေန​ရာ​ကို ​သူ့​ဟာ​သူ​ေရာက်​ေအာင်​သွား​တတ်​တယ် ​လို့​ပဲ ​ဆို​ချင်​ပါ​တယ်။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​သူ​ေမျှာ်​မှန်း​ထား​တဲ့ ​သူ​နဲ့​တန်​တဲ့​ေန​ရာ​ဆို​တာ ​ပ​ညာ​ေရး​ဝန်​ြကီး ​ေန​ရာ​ေလာက်​ကို ​ေြပာ​တာ ​မ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး။ ​တ​ကယ်​ကို​ပဲ ​ြမင့်​ြမင့်​ြကံ​တဲ့​သူ​ပါ။ ​ရိုး​ရိုး​မ​ကျင့်​တာ​တစ်​ခု​ပဲ ​ေြပာ​စ​ရာ​ရှိ​တယ်။

                  ၁၉၃၆ ​ေရာက်​လို့ ​ဟု​မ္မ​ရူး​ေပး​တဲ့​အ​ခါ​မှာ​ေတာ့ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​တစ်​ေယာက် ​ထင်​ေပါ်​သ​ေလာက် ​စင်​ေတာ်​က​ေကာက်​ခဲ့​ြပန်​ပါ​တယ်။ ​သူ့​ဘက်​က ​ကံ​ကူ​ပုံ​က​ေတာ့ ​သူ​နဲ့​ြပိုင်​တဲ့ ​ဂျီ​စီ​ဘီ​ေအ​ဆို​တာ​ြကီး​က ​မုန့်​ေလ​ေပွ​ဆင်​နင်း​သ​လို ​ြမင်​မ​ေကာင်း​ေအာင် ​ပဲ့​ကာ​ရွဲ့​ကာ ​ကွဲ​ထွက်​ေလ​ေတာ့ ​ေနာက်​ဆုံး​မှာ ​ဇာတ်​ေခါင်း​ကွဲ​လူ​လိုက်​စု​သ​လို ​ရ​သ​ေလာက်​က​ေလး ​ြပန်​စု​ြပီး ​ငါး​ပွင့်​ဆိုင်​ဆို​တာ​ြကီး​နဲ့ ​ပွဲ​ထုတ်​လာ​ပါ​တယ်။ ​ကိုယ့်​ဆ​ရာ​ေမာ်​က​ေတာ့ ​နံ​မယ်​ြကား​ရုံ​မျှ​နဲ့ ​ပစ်​ခတ်​ြပီး ​မဲ​ေပး​ချင်​စ​ရာ။
     “​ဆင်း​ရဲ​သား​ဝါ​ဒ” 
    ​တဲ့။ ​ကိုယ်​တို့​ြမန်​မာ​ြပည် ​အ​နီ​ေရာင်​ဘက်​သန်း​ချင်​လာ​တာ ​သူ့​လက်​ထက်​က​တည်း​က​ပဲ ​စ ​ေလ​သ​လား​မ​သိ။ ​ဒါ​ေပ​မယ့်​လည်း ​ေလာ​က​တံ​ထွာ ​ဓ​မ္မ​တာ​အ​ရ ​ဆင်း​ရဲ​သား​ဆို​တာ ​သူ​ေဌး​ကို ​ြပိုင်​နိုင်​နိုင်​ရိုး​လား။ ​ငါး​ပွင့်​ဆိုင်​က ​နိုင်​ေတာ့​တာ​ေပါ့။ ​ဟ ​ဟ။ ​နံ​မယ်​ကို ​ငါး​ပွင့်​ဆိုင် ​တဲ့။ ​စ​က​တည်း​က ​တ​ေစာင်း​ေစး ​နဲ့ ​မျက်​ေချး ​ငါး​ပွင့်​ြပည့်​ေအာင် ​မ​နည်း​စု​ဆိုင်​ထား​ရ​တာ။ ​ကု​လား​ထိုင် ​ေန​ရာ​လည်း​ခင်း​ေရာ ​သူ​တို့​ချင်း ​ထ​သတ်​ေန​တာ​နဲ့​တင် ​အ​စိုး​ရ​အ​ဖွဲ့ ​မ​ဖွဲ့​နိုင် ​ြဖစ်​ေန​သ​တဲ့။ ​ဘု​ရင်​ခံ​က ​ဖွဲ့​ပါ ​ဖွဲ့​ပါ ​ေြပာ​ေန​လည်း ​သူ​တို့​က ​သတ်​ေကာင်း​တုန်း​ဆို​ေတာ့
    “​ကဲ​ကွယ်။ ​သည်​ေလာက်​ေတာင်​ရှိ​မှ​ြဖင့် ​အ​မတ်​အ​ေရ​အ​တွက် ​ဒု​တိ​ယ​အ​များ​ဆုံး​ရှိ​တဲ့ ​ေမာင်​ဘ​ေမာ်​လူ​က​ေလး​က​ပဲ ​အ​စိုး​ရ​ဖွဲ့​လိုက်​ပါ​ေတာ့”
     ​လို့ ​ဆို​လာ​တဲ့​အ​ခါ ​ကိုယ်​တို့​ဆ​ရာ​သ​မား​က ​တ​မ​ဟုတ်​ချင်း​ကို ​ညွန့်​ေပါင်း​အ​စိုး​ရ​ဆို​ြပီး ​ဖွဲ့​ပ​လိုက်​တာ ​ဘယ်​နှစ်​ရက်​မှ ​မ​ြကာ​ဘူး​တဲ့။ ​ငုတ်​တုတ်​ကို ​ေမ့​ေရာ။ ​သူ​ဖွဲ့​တဲ့​အ​စိုး​ရ ​သူ​မှ ​ဝန်​ြကီး​ချုပ် ​မ​ြဖစ်​လို့ ​ဘယ်​သူ​ြဖစ်​ဦး​မ​တုန်း။ ​အဲ​သည်​အ​ချိန်​က ​အဲ​သည်​ရာ​ထူး​ကို ​ဘယ်​လို ​နံ​မယ်​တပ်​ရ​မှန်း​မ​သိ​လို့ ​ဆ​ရာ​သ​မား​က ​လန်​ဒန်​အ​ထိ​စာ​ေရး​ြပီး ​နန်း​ရင်း​ဝန်​ဟု ​ေခါ်​ဆို​ပါ​ရန်​လို့ ​ကင်​ပွန််း​တပ်​လိုက်​လို့ Prime Minister ​ဆို​တာ ​ကို ​ေခတ်​အ​ဆက်​ဆက် ​နန်း​ရင်း​ဝန် ​လို့​သာ ​ြမန်​မာ​လို ​ဘာ​သာ​ြပန်​ေတာ့​တယ်။ ​သူ​များ​ေကာက်​တင်​လိုက်​လို့ ​ပ​လ္လင်​ေပါ်​ေြကာင်​တက်​တက်​က​ေလး ​ေရာက်​လာ​ြပီး ​ဘာ​ေြပာ​ရ​မှန်း​မ​သိ​တဲ့​သူ​ေတွ​နဲ့​များ ​ကွာ​ချက်။

              ​အ​စိုး​ရ​လုပ်​တယ်​ဆို​တာ ​လူ​ေတွ​က ​ရှင်​ဘု​ရင်​လုပ်​သ​လို ​သား၀ ​မ​ယား၀ ​ေဆွ၀ ​မျိုး၀ ​ြဖစ်​ေန​တာ​ေတွ​ပဲ ​ြမင်​ြက​တယ်။ ​ငါး​တ​ကာ ​ယို​သ​မျှ​ေချး ​ပု​ဇွန်​ဆိတ်​ေခါင်း​ေပါ် ​စု​ပုံ​ကျ​ြပီး ​ြဖစ်​သ​မျှ ​ြပ​ဿ​နာ​ေတွ ​ဒိုင်​ခံ​ေြဖ​ရှင်း​ရ​တာ​ကို​ေတာ့ ​ေမ့​ေန​ြက​တယ်။ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ဟာ ​ညွန့်​ေပါင်း​အ​စိုး​ရ​နဲ့ ​တက်​လာ​ခဲ့​ြပီး​တဲ့​ေနာက် ​သွက်​သွက်​လည်​ေအာင် ​ချာ​လ​ပတ်​ရမ်း​ေတာ့​တယ်။ ​သူ​လုပ်​သ​မျှ​ထဲ​က ​ေကာင်း​တာ​ေလး​ေတွ ​အ​ရင်​ေရွး​ေြပာ​ရ​ရင်​ြဖင့် ​ဆင်း​ရဲ​သား​ေတွ​ကို ​က​တိ​ေပး​ထား​တဲ့​အ​တိုင်း ​လူ​ခွန်၊ ​သ​ဿ​ေမ​ဓ​အ​ခွန်​ေတွ​ကို ​တ​စ​တ​စ​ေလျှာ့​ြပီး ​ငါး​နှစ်​အ​တွင်း ​ဖျက်​သိမ်း​ပ​လိုက်​တယ်။ ​

    အဲ​ဒီ​ဝန်​ထုပ်​ြကီး​က ​နည်း​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​လယ်​သ​မား​ေတွ ​ငတ်​ြပီး ​ဆ​ရာ​စံ ​သူ​ပုန်​ထ​တာ ​အဲ​သည် ​အ​ခွန်​ေတွ​ေြကာင့်​တဲ့။ ​ကိုယ့်​တိုင်း​ြပည်​ကိုယ် ​စ​စီ​မံ​ခွင့်​ရ​တဲ့​အ​ချိန်​ဆို​ေတာ့ ​ဘ​ဏ္ဍာ​ေရး၊ ​လယ်​ယာ​ေြမ​အုပ်​ချုပ်​ေရး၊ ​အ​ခွန်​ေကာက်​ခံ​ေရး​ေတွ​မှာ ​ချို့​ယွင်း​ချက်​မှန်​သ​မျှ ​အ​ရင်း​အ​ြမစ်​က ​ြပု​ြပင်​ဖို့ ​စုံ​စမ်း​ေရး​ေကာ်​မ​တီ​ေတွ ​ဖွဲ့​ပါ​သ​တဲ့။ (​ေကာ်​မ​ရှင်​လို့ ​မ​ေခါ်​တတ်​ေသး​ပဲ​ကိုး) ​ဘယ်​သူ​က​မှ ​အ​ေကာင်​အ​ထည်​ေဖာ်​တယ်​လို့​ေတာ့ ​မ​ြကား​မိ​ပါ​ဘူး။ ​အ​ေကာင်​အ​ထည်​မ​ေဖာ်​နိုင်​ေသး​ခင် ​တာ့​တာ​ြပ​သွား​လို့​လည်း ​ြဖစ်​ချင်​ြဖစ်​မှာ​ေပါ့။ ​ဘာ​ပဲ​ေြပာ​ေြပာ ​ေကာ်​မ​ရှင်​ရှိ​တယ် ​အဲ​ေလ ​ေကာ်​မီ​တီ​ရှိ​တယ် ​လို့​ေတာ့ ​ေြပာ​စ​ရာ​ရ​တယ် ​မ​ဟုတ်​လား။

              ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ြကီး ​ေခါင်း​နဲ့​ဝင်​ေဆာင့်​ရ​တာ​က​ေတာ့ ​ကိုယ်​တို့​ြမန်​မာ့​သ​မိုင်း​က ၁၃၀၀ ​ြပည့် ​အ​ေရး​ေတာ်​ပုံ​ြကီး​ပါ​ပဲ။ ​ြဗိ​တိ​သျှ​တို့​ကို​ဆန့်​ကျင်​တာ​မို့​လို့ ​သူ့​ေန​ရာ​မှာ ​သူ​မှ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​သိ​ြကား​မင်း​ြကီး ​ဦး​မာ​ဃ ​ရှိ​ေန​လည်း ​ေခါင်း​နဲ့​ဆင်း​ေပး​ရ​မှာ ​အ​မှန်။ ​ကိုယ့်​ဆ​ရာ​ြကီး​ဟာ ​အ​တက်​လမ်း​မှာ ​ဟာ​ကွက်​မ​ရှိ​ေအာင် ​စီ​မံ​နိုင်​ခဲ့​သ​ေလာက် ​အ​ဆင်း​လမ်း​ကို ​ရင်​မ​ဆိုင်​ပဲ ​ြဖစ်​တဲ့​နည်း​နဲ့ ​ေရှာင်​ကွင်း​ဖို့ ​အား​ထုတ်​ခဲ့​တယ်။ (​စာ​ဖတ်​ေန​သူ​ြကီး​က ​သူ့​ထက်​လည်​တယ်​လို့ ​ဆို​ရ​မှာ​ေပါ့​ေနာ်။) ​ေရ​နံ​ေြမ​သ​ပိတ်​ြကီး​ကို ​အ​ခါ​ခါ ​ညှိ​နှိုင်း​လို့ ​မ​ေအာင်​ြမင်​ပဲ ​တ​အုံ​ေနွး​ေနွး​ြဖစ်​ေန​ချိန်​မှာ ​လူ​ေတွ​ရဲ့​အာ​ရုံ​က ​လွန်​ခဲ့​တဲ့ ၇ ​နှစ်​က​တည်း​က ​ထုတ်​ေဝ​ထား​တဲ့ ​ေမာ်​လ​ဝီ ​နဲ့ ​ေယာ​ဂီ​ဆို​တဲ့ ​ဘက်​ကို ​စက်​ကျ​လာ​တယ်။ ​

    တ​ကယ်​ဆို​ရင် ​အဲ​သည်​စာ​အုပ်​ထွက်​ေန​တာ ​ဘယ်​သူ​မှ ​မ​သိ​ပဲ ​ေတာ်​ေတာ်​ြကီး​ြကာ​ေန​ြပီး​မှ ​တစ်​ေယာက်​ေယာက်​က ​တ​မင်​တ​ကာ ​အ​စ​ဆွဲ​ထုတ်​လာ​ြပီး ​မီး​ရိှု့​လိုက်​တာ ​သိ​သာ​ပါ​တယ်။ ​ေလာင်​တာ​မှ ​ေတာ်​ေတာ်​ြကီး​ကို ​ေလာင်​သွား​တဲ့​မီး​ပါ။ ​ကု​လား ​ဗ​မာ ​အ​ဓိ​က​ရိုဏ်း​ြဖစ်​လာ​ြပီး ​လူ​ေတွ​ေရာ ​ဘုန်း​ြကီး​ေတွ​ပါ ​ေသ​ေြက​ပျက်​စီး​ြက​တာ​ေတာင် ​အ​ေတာ​မ​သတ်​နိုင်​ဘူး​တဲ့။ ​အ​ခု​ေခတ်​မှာ​လို​ပါ​ပဲ။ ​လွှတ်​ေတာ်​လို​မျိုး ​မင်း​တိုင်​ပင်​အ​စည်း​အ​ေဝး​ေတွ​မှာ ​ေနာက်​ကွယ်​က ​ြကိုး​ကိုင်​စီ​မံ​ေန​သူ​ကို ​ရ​ေအာင် ​မ​ရှာ​နိုင်​ပဲ ​တစ်​ေယာက်​တစ်​ေယာက် ​အ​ြပန်​အ​လှန်​စွပ်​စွဲ​ရင်း ​ေအး​မ​လို​ြဖစ်​လိုက် ​ြပန််​ပူ​လာ​လိုက်​နဲ့ ​တိုင်း​ြပည်​အ​လုံး ​ြကိမ်​မီး​အုံး​ြက​သ​တဲ့။ ​ေရ​နံ​ေြမ​သ​ပိတ်၊ ​ေကျာင်း​သား​သ​ပိတ်၊ ​လယ်​သ​မား​တပ်၊ ​ရ​ဟန်း​ပျို​သ​မ​ဂ္ဂ ​နဲ့ ​တစ်​မှု​ြပီး​တစ်​မှု​ေပွ​လာ​လိုက်​တာ ​အ​ဂင်္လိပ်​ေတွ​ေတာင် ​ဆင်း​ေြပး​ရ​မ​ေလာက် ​ြဖစ်​လာ​တာ​ေြကာင့် ​ညွန့်​ေပါင်း​အ​စိုး​ရ​ကို ​ထိုး​ေကျွး​လိုက်​ပါ​ေတာ့​တယ်။

              ​စပ်​မိ​လို့ ​ဇာတ်​ရည်​လည်​သွား​တာ​ေလး​တစ်​ခု​က ​ရ​ဟန်း​ပျို​ေတွ​ဟာ ​ေဈး​ချို​က ​မူ​ဆ​လင်​ဆိုင်​ေတွ​ကို ​မ​ဝယ်​ြဖစ်​ေအာင် ​ပိတ်​ြပီး ​ေဈး​ေစာင့်​ြက​ေတာ့ ​အ​စိုး​ရ​က ​ပုဒ်​မ (၇) ​နဲ့ ​တား​ပါ​သ​တဲ့။ ​သည်​အ​ခါ​မှာ ​ဘုန်း​ြကီး​ေတွ​က ​သ​ပိတ်​ေမှာက်​ခိုင်း​လို့ ​ေဈး​ချို​သူ​ေတွ​ဟာ ​အိမ်​ေတာ်​ရာ​ဘု​ရား​ဝင်း​မှာ ​ေဈး​တန််း​ခင်း​ြပီး ​ေရာင်း​ြက​သ​တဲ့။
    “​ြပုံး​မ​ေယာင် ​မျက်​နှာ​ေလး​က ​မ​ရယ့်​တ​ရယ် ​ဘာ​ဝယ်​မ​လဲ​ရှင့်။ ​ေဈး​သည်​ပီ​ပီ ​ေမး​တတ်​ရှာ​သည်။” 
    ​ဆို​တဲ့ ​အိမ်​ေတာ်​ရာ ​ဘု​ရား​ေဈး​သီ​ချင်း​ဟာ ​သည်​အ​ေြကာင်း​ကို ​ေရး​ထား​တာ​ပဲ။ ​သီ​ချင်း​အ​ဆုံး​က
    “​ဘုန်း​ဘုန်း​ကို ​ေလျှာက်​လိုက်​ရင် ​အ​ေြခာက်​တိုက်​ပင် ​အ​ရိုက်​ခံ​ရ​လိ​မ့်​မည်။”
     ​ဆို​တာ​လည်း ​အ​ခု​မှ​ပဲ ​နား​လည်​ေတာ့​တယ်။ ​ေတာ်​ေသး​တာ​ေပါ့။ ​ကိုယ်​တို့​ဆီ ၉၆၉ ​ေဈး​ေတွ​ေတာ့ ​မ​ေပါ်​ေသး​ဘူး။ ​ဆိုင်​ေတွ​မှာ​ပဲ ​စ​တစ်​ကာ​ကပ်​ြက​တာ။

                ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ြကီး​ဟာ ​နိုင်​ငံ​ေရး​မှာ ​ဘုန်း​ြကီး​ေတွ​ကို ​အ​သုံး​ချ​တယ် ​အ​သုံး​မ​ချ​တယ်​က​ေတာ့ ​သူ့​ဘာ​သာ​သူ​ပဲ ​သိ​လိမ့်​မယ်။ ​သူ​အ​သုံး​ချ​ချ ​မ​ချ​ချ ​တစ်​စုံ​တစ်​ေယာက်​ေသာ​သူ​က​ေတာ့ ​ကျ​ကျ​န​န​ြကီး ​အ​သုံး​ချ​အ​ြမတ်​ထုတ်​သွား​တာ ​ဧ​ကန်​ပဲ။ ​သည်​ကိ​စ္စ​ေတွ​မှာ ​မ​ေတာ်​တ​ဆ ​တိုက်​တိုက်​ဆိုင်​ဆိုင် ​မ​ဟုတ်​တဲ့ ​ေြခ​စ​လက်​စ​ေတွ​ကို ​အ​ရင်​က​လည်း​ေတွ့​တယ်။ ​အ​ခု​ေခတ်​မှာ​လည်း ​မျက်​ဝါး​ထင်​ထင် ​ေတွ့​ေန​ရ​ဆဲ​ပဲ။ ​ရဲ​ကို ​ြပုံး​ြပ​နှုတ်​ဆက်​ြပီး ​ကား​ေပါ်​တက်​သွား​တဲ့ ​အ​ြကမ်း​ဖက်​သ​မား​ေတွ၊ ​ဘုန်း​ြကီး​အ​ချင်း​ချင်း​မှာ​ေတာင် ​မ​ေြပာ​ပါ​ဘူး။ ​ေြပာ​ပါ​တယ်။ ​အ​သံ​ဖိုင်​နဲ့ ​ရှင်း​ယူ​ရ​တဲ့​အ​ြဖစ်​ေတွ၊ ​ေဈး​ချို​သူ​ေတွ​လို
    “​ေမာင်​ြကီး​နှ​မ ​ကျား​ကိုက်​ရ​စီ​ရဲ့​ရှင်။”
     ​လို့ ​ကျိန်​သ​လို​မျိုး
    “​သက်​ေသ​ြပ​နိုင်​ရင် ​လူ​ထွက်​ပ​လိုက်​မယ်။”
     ​လို့ ​ကျိန်​တွယ်​ေန​ရ​တာ​ေတွ၊ ​အ​ခု​ေပွ​တဲ့ ​ပ​ေယာ​ဂ​က ​အ​တွင်း​ပ​ေယာ​ဂ​တင် ​မ​က​ဘူး။ ​အ​ြပင်​က​ေမွှ​တဲ့ ​ပ​ေယာ​ဂ​ပါ ​မ​ေသး​တဲ့ ​အ​ေြခ​အ​ေန​ေတွ၊ ​ြမင်​လာ​ရ​တဲ့​အ​ခါ​မှာ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ြကီး ​ရင်​ဆိုင်​ခဲ့​ရ​တဲ့ ​ဆုပ်​လည်း​စူး ​စား​လည်း​ရူး ​ပ​ဒိုင်း​သီး​ဖီ​လင်​ြကီး​က ​ငါ​တို့​ဆီ​မှာ ​တစ်​ပတ်​လည်​လာ​ြပန်​ပါ​ြပီ​ေကာ ​လို့ ​သံ​ေဝ​ဂ​ရ​မိ​ပါ​တယ်။

               ​ေနာက်​ဆုံး​ေတာ့ ​တစ်​ချိန််​က ​သူ့​မျက်​နှာ ​ြကည့်​မ၀​ပါ​ဘူး​ဆို​ြပီး ​အ​နား​ထိုင် ​ဘု​ရား​ထူး​ေန​တဲ့​လူ​ေတွ​က​ပဲ ​လမ်း​မ​ေပါ်​ထွက်
    “​ဘ​ေမာ် ​ဘ​ေမာ် ​အို့ ​အို့၊ ​မီး​တုတ် ​မီး​တုတ် ​ရှို့​ရိှု့”
     ​လုပ်​ြက​ြပန်​ပါ​တယ်။ ​ဘ​ေမာ်​အ​ေလာင်း ​ေခါင်း​ထဲ​ထည့်​ြပီး ​လမ်း​မ​ေတွ​ေပါ် ​အ​သု​ဘ ​အ​ခမ်း​အ​နား​ကျင်း​ပ​တာ​က​လည်း ​တ​ရုတ်​ြပည်​က ​ဥ​က္က​ဌ​ြကီး​ေမာ် ​ကျ​ဆုံး​ခန်း​နဲ့ ​တ​ေထ​ရာ​တည်း​ပဲ။ ​ဘယ်​သူ​က ​ဘယ်​သူ့​ဆီ​က ​ကူး​ချ​တယ်​ဆို​တာ​က​ေတာ့ ​အ​ရင်​ေစာ​တဲ့​သူ​က ​နည်း​ေပး​လမ်း​ြပ ​ြဖစ်​ေပ​လိမ့်​မယ်။ ​ြမန််​မာ​ေတွ​က​ေတာ့ ​သူ​တို့​တိုက်​ပွဲ​ဝင်​လိုက်​တာ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ရဲ့ ​ညွန့််​ေပါင်း​အ​စိုး​ရ​ြကီး ​ြပုတ်​ကျ​သွား​ေလ​သ​တည်း ​လို့ ​ထင်​ေကာင်း​ထင်​လိမ့်​မယ်။ ​တ​ကယ်​ေတာ့ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​တို့​ကို ​ဖယ်​ရှား​လိုက်​တာ ​အ​ဂင်္လိပ်​ေတွ​ကိုယ်​တိုင်​က ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ကို ​မ​ြကိုက်​ေတာ့​တာ​လည်း ​ပါ​ပါ​သ​တဲ့။ ​လူ​ထု​က ​အုံ​ြကွ​ေန​ြပီ။ ​တ​ရား​ခံ​တစ်​ေယာက်​ေယာက်​ရှာ​ြပီး ​အ​ြပစ်​ပုံ​ချ​ဖို့​က ​မ​ြဖစ်​မ​ေန ​လို​အပ်​လာ​ြပီ ​မ​ဟုတ်​လား။ ​

    ဒါ​ေပ​မယ့်​လည်း ​ြဖစ်​သ​မျှ​ပျက်​သ​မျှ​အား​လုံး ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​တစ်​ဦး​တည်း​မှာ​သာ​လျှင် ​တာ​ဝန်​ရှိ​တယ်​ဆို​တာ​က​ေတာ့ ​ဘယ်​ဟုတ်​မ​လဲ။ ​အ​စိုး​ရ​ဝန်​ထမ်း​ေတွ ​ေဆာင်​ရွက်​ြက​တဲ့ ​ကိ​စ္စ​အ၀၀​မှာ ​ညွန့်​ေပါင်း​အ​စိုး​ရ​ရဲ့ ​ပ​ေယာ​ဂ ​မ​ကင်း​သည်​လည်း​ရှိ​မယ်။ ​သူ့​ပ​ေယာ​ဂ​မ​ပါ​ပဲ ​ဝန်​ထမ်း​က ​ကိုယ့်​သ​ေဘာ​နဲ့​ကိုယ် ​ေဆာင်​ရွက်​ခဲ့​တာ​ေတွ​လည်း ​ရှိ​မယ်​တဲ့။ ​အဲ​ဒီ​ဝန်​ထမ်း​က​ေဆာင်​ရွက်​ခဲ့​တာ​ေတွ​ဟာ ​တ​ရား​ဥ​ပ​ေဒ​နဲ့ ​မ​ညီ​ရင်​သာ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​အ​စိုး​ရ​က ​အ​ေရး​ယူ​အ​ြပစ်​ေပး​နိုင်​တာ။ ​တ​ရား​ဥ​ပ​ေဒ​အ​တိုင်း ​သူ့​တာ​ဝန်၀​တ္တ​ရား​အ​တိုင်း​ေဆာင်​ရွက်​ေန​တာ​ြဖစ်​ရင် ​သူ​ဘယ့်​နှယ့်​မှ ​လုပ်​ေပး​လို့​မ​ရ​ဘူး။ ​အဲ​သည်​ဥ​ပ​ေဒ​ကို ​ြပင်​ရ​မှာ ​ြဖစ်​သ​တဲ့။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​ြမန်​မာ​ေတွ​က ​အဲ​သည်​သ​ေဘာ​ကို​လည်း ​နား​မ​လည်​ပါ​ဘူး။ ​သူ​တို့​သိ​တာ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ် ​မ​ေကာင်း​ဘူး။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​ကန့်​ကွက်​ဆ​န္ဒ​ြပ​ြက​တယ်။ ​အ​ခု ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ် ​မ​ရှိ​ေတာ့​ဘူး။ ​သူ​တို့​အ​ေရး​ေတာ်​ပုံ ​ေအာင်​ြပီ။ ​သည်​လို​ပဲ ​သ​ေဘာ​ေပါက်​ထား​ြက​သ​တဲ့။

                 ​ကိုယ်​ေတွ​ေကျာင်း​သား​ဘ၀​က ​သင်​ခဲ့​ကျက်​ခဲ့​မှတ်​ခဲ့​ရ​တဲ့့ ​ြမန်​မာ့​သ​မိုင်း​ထဲ​မှာ​ေတာ့ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ဆို​တာ ​အ​ဂင်္လိပ် ​အ​လို​ေတာ်​ရိ၊ ​အင်​မ​တန် ​အာ​ဏာ​မက်​သူ​ြကီး ​အ​ြဖစ်​သာ ​ပုံ​ေဖာ်​ြက​ပါ​တယ်။ ​ေနာက်​ပိုင်း ​ဂျ​ပန်​ေခတ်​ေရာက်​ေတာ့​လည်း ​သူ​ပဲ ​ြပန်​ေကာင်း​စား​ေသး​တာ ​ဆို​ေတာ့ ​သာ​ကူး​ြကီး ​အ​ြဖစ်​ေလာက်​သာ ​ထင်​ေန​မိ​တယ်။ ​ဆ​ရာ​ြကီး​သိ​ပၸံ​ေမာင်၀​က​ေတာ့ ​သူ့​ေဆာင်း​ပါး​ထဲ​မှာ ​မ​ေကာင်း​တာ​ေတွ​ကို​ချည့် ​နှိပ်​ကွပ်​ေရး​သား​ထား​တာ ​မ​ဟုတ်​သ​လို ​ေကာင်း​တာ​ေတွ ​ရှိ​ရင်​လည်း ​အ​ရှိ​ကို​အ​ရှိ​တိုင်း ​မ​ထိန်​မ​ချန်​ေရး​တယ်။ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ဟာ ​နှုတ်​မှု​ေရး​ရာ​မှာ ​တစ်​ဦး​ချင်း​ေြပာ​ရာ​မှာ​ပဲ​ြဖစ်​ြဖစ်၊ ​ပ​ရိ​သတ်​ဗိုလ်​ပုံ​အ​လယ် ​မိန့်​ခွန်း​စ​ကား​ေြပာ​တာ​ပဲ​ြဖစ်​ြဖစ် ​အ​စိမ်း​အ​ကျက်​မ​ေရွး ​သူ​တ​ကာ​ကျ​ေအာင် ​ေြပာ​တတ်​ဆို​တတ်​ပါ​သ​တဲ့။ ​ဆ​ဋ္ဌ​မ​ေြမာက် ​ေဂျာ့​ဘု​ရင်​နန်း​တက်​ေတာ့ ​လန်​ဒန်​က ​ြမန်​မာ​အ​သင်း​ထ​မင်း​စား​ပွဲ​မှာ​ေတာင် ​လူ​တ​ကာ ​ဩ​ဘာ​ကျ​ေအာင် ​စ​ကား​ေြပာ​နိုင်​ပါ​သ​တဲ့။ ​

    အ​တူ​တူ ​စ​ကား​ေြပာ​တဲ့​သူ​ချင်း​တူ​ရင်​ေတာင် ​သူ​ေြပာ​တဲ့​စ​ကား​က ​ထိ​ထိ​မိ​မိ ​ေပါ်​ေပါ်​လွင်​လွင် ​ရှိ​ပါ​သ​တဲ့။ ​ေနာက်​တစ်​ခု​က ​အ​ဓိ​ပ​တိ​ြကီး​အ​ြဖစ် (​ဒါ​လည်း ​သူ့​ဘာ​သူ ​နံ​မယ်​ေပး​ယူ​တာ) ​ထည်​ထည်​ဝါ​ဝါ ​လွှား​လွှား​ေတာက်​ေတာက် ​ေန​တဲ့​အ​ခါ​ေန​ေပ​မယ့် ​ေတာ​ဘက်​သွား​ရင် ​ကား​မ​စီး​ပဲ ​ေြခ​ကျင်​ေလျှာက်​တာ​တို့၊ ​ဘု​ရား​ဝင်​ဖူး၊ ​ဘုန်း​ြကီး​ဝင်​ေလျှာက်​လုပ်​တာ​တို့ ​အ​ပျက်​မ​ကွက် ​လုပ်​သ​တဲ့။ ​ြကိုက်​တဲ့​သူ​က​အ​ေကာင်း​ေြပာ၊ ​မ​ြကိုက်​တဲ့​သူ​က ​အ​တင်း​ေြပာ၊ ​ဘယ်​လို​ပဲ ​ေြပာ​ေြပာ ​သူ​က​ေတာ့ ​ဂ​ရု​မ​စိုက်​တတ်​ပါ​ဘူး​တဲ့။ ​ဒါ​ေပ​မယ့်​လည်း ​မ​ြကိုက်​တဲ့​သူ​များ​ဘက်​က​ေတာင် ​ဆီ​လို​အ​ေပါက်​ရှာ​ြပီး ​အ​ြပစ်​ေြပာ​စ​ရာ ​မ​ရှိ​တာ​က ​သူ့​မှာ ​ေငွ​ေရး​ေြကး​ေရး ​အ​ရှုပ်​အ​ရှင်း​လည်း ​မ​ရှိ​ခဲ့​ဘူး။ ​ေငွ​မျက်​နှာ​ကို​လိုက်​ြပီး ​ေဆာင်​ရွက်​ခဲ့​တယ် ​ဆို​တာ​လည်း ​မ​ရှိ​ဘူး​တဲ့။ (​အံ့​ဖွယ်​သု​တ​ပါ​တ​ကား။) ​ေြပာ​ရ​ေြကး​ဆို​ရင် ​ဝန်​ြကီး​ချုပ်​လုပ်​မိ​လို့ ​ပို​ြပီး​ြကွယ်၀​ချမ်း​သာ​လာ​တယ် ​မ​ရှိ​ပဲ ​သူ့​န​ဂို​ရှိ​ရင်း​စွဲ ​အ​ထုပ်​အ​ထည်​က​ေလး​ေတာင် ​လုံး​ပါး​ပါး​သွား​ရှာ​သ​တဲ့။ (​ဟင့်​အင်း ​ဟင့်​အင်း ​မျုံ​ပူး ​မျုံ​ပူး။ ​တို့​မ​ယုံ​ဘူး)

                 ​သိပ်​မ​ြကာ​ပါ​ဘူး။ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​က ​သ​ခင်​ေတွ​နဲ့​ေပါင်း​ြပီး ​ဗ​မာ့​ထွက်​ရပ်​ဂိုဏ်း ​ဆို​တာ​ြကီး​ကို​ေထာင်​ေတာ့ ​ေစာ​ေစာ​က ​ဘ​ေမာ်​ဘ​ေမာ် ​အု့ိ ​အို့ ​လုပ်​တဲ့​သူ​ေတွ​ပဲ ​မျက်​နှာ​ေြပာင်​ြကီး​နဲ့ ​ဒယ်​ဒီ ​ဖား​သား ​ေဖ​ေဖ ​ြပန်​ေြပး​ဖက်​ြက​ြပန်​ပါ​တယ်​တဲ့။ (​သူ​တို့​ကို ​ဇာတ်​ပို့​ဆု ​ေပး​သ​ကွယ်) ​မ​န္တ​ေလး​မှာ ​လူ​ထု​စည်း​ေဝး​ပွဲ​ြကီး​လုပ်​ေတာ့ ​ကို်ယ်​တို့ ​တိုင်​ေပါ်​အ​လံ​စိုက်​ချင်​သူ​ြကီး​လည်း ​ေနာက်​ထပ်​နံ​မည်​တစ်​မျိုး ​အ​သစ်​ထွင်​ြပန်​ပါ​တယ်။
    “​အာ​ဏာ​ရှင်”
     ​တဲ့။ ​သည်​နံ​မယ်​လည်း ​သူ​စ​သုံး​ြပီး ​ေနာက်​မှ​သာ ​တို့​ေတွ ​ပါး​စပ်​ဖျား ​မ​နား​ရ​ေအာင် ​တွင်​ကျယ်​ေပ​ေတာ့​တယ်။ ​သိ​တဲ့​အ​တိုင်း ​ြမန်​မာ​ြပည်​မှာ ​နိုင်​ငံ​ေရး​လုပ်​ချင်​ြပီ​ဆို​ရင် ​ေထာင်​ဆား​ဗစ်​က​ေလး​က​လည်း ​မ​ြဖစ်​မ​ေန ​ယူ​ရ​ဦး​မှာ ​မ​ဟုတ်​လား။ ​တိုင်း​ြပည်​ကို​ဆူ​ပူ​ေအာင် ​လှုံ​ေဆာ်​မှု​ဆို​ြပီး ​ပုဒ်​မ ၃၈ ​နဲ့ ​ေထာင်​ထဲ​ဝင်​သွား​တဲ့​အ​ခါ ​ကိုယ်​တို့​ဆ​ရာ​ြကီး ​သိ​ပၸံ​ေမာင်၀​က
    “​ဟုတ်​၏ ​မ​ဟုတ်​၏ ​ေသ​ချာ ​မ​ေြပာ​နိုင်။ ​တိုင်း​ြပည်​မ​ဆူ​ပူ​ြခင်း​ကား ​အ​မှန်​ပင် ​ြဖစ်​ေတာ့​သည်။” ​
    လို့ ​ေထာင့်​ကန်​ေဘာ ​ကစ်​သွား​သ​ဗျ။ ​တ​ကယ်​ေတာ့ ​ကိုယ့်​ဆ​ရာ​ြကီး​ခ​မျာ ​စစ်​ေြပး​ရင်း ​ကံ​ကုန်​ရှာ​လို့​သာ ​သူ့​ဇာတ်​လိုက်​ေကျာ်​ြကီး ​ဂျ​ပန်​ေခတ်​မှာ ​ဗိုလ်​ေအာင်​ဒင် ​ြပန်​လာ​ြပီ​ဆို​ြပီး ​အ​ထွဋ်​အ​ထိပ်​ြပန်​ေရာက်​သွား​ေသး​တာ ​မ​ြမင်​လိုက်​ရ​ရှာ​ဘူး။ ​ကိုယ်​ေတွး​မိ​သ​ေလာက် ​တစ်​ထွာ​တစ်​မိုက်​နဲ့ ​ေြပာ​ရ​ရင် ​ဗိုလ်​ချုပ်​ေအာင်​ဆန်း​ဟာ ​ဂျ​ပန်​ေတွ​နဲ့ ​အ​စိုး​ရ​ဖွဲ့​တဲ့​အ​ခါ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​ြကီး​ကို ​ထိပ်​က​တင်​တယ်​ဆို​တာ ​သည်​လူ​ြကီး ​ြမန်​မာ​ြပည်​ကို ​ဒု​က္ခ​ေပး​လိမ့်​မယ် ​လို့ ​သံ​သ​ယ​ရှိ​ရင် ​စဉ်း​စား​မှာ​ေတာင် ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​တ​ကယ်​လို့​များ ​သူ့​ဆီ​က ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ် ​ကို ​ဘယ်​လို​ြမင်​ပါ​သ​လဲ​လို့ ​ေမး​ခွင့်​ရ​မယ်​ဆို​ရင် ​ကိုယ်​တို့​သ​မိုင်း​ထဲ​မှာ ​သင်​ရ​သ​ေလာက်​ေတာ့ ​ဆိုး​မယ် ​မ​ထင်​ဘူး​ေနာ်။

             ​ကိုယ့်​ဆ​ရာ​ြကီး​ဟာ ​ြမန်​မာ့​သ​မိုင်း​မှာ ​ထူး​ြခား​တဲ့​လူ​တစ်​ေယာက်​အ​ေြကာင်း​ကို ​သူ​ြမင်​တဲ့​အ​တိုင်း ​မ​ကွယ်​မ၀ှက် ​မှတ်​မှတ်​သား​သား ​ေရး​ထား​ရစ်​ခဲ့​တယ်။ ​သူ​ခန့်​မှန်း​သ​လို​ပါ​ပဲ။ ​သည်​က​ေန့​ေခတ်​မှာ ​ေဒါက်​တာ​ဘ​ေမာ်​အ​ေြကာင်း ​ဘယ်​သူ​မှ ​ေရ​ေရ​ရာ​ရာ ​မ​သိ​ြက​ေတာ့​ဘူး။ ​ကိုယ်​ေတာင် ​သူ့​စာ​မ​ဖတ်​ခင်​က ​ေသ​ချာ​မ​သိ​ဘူး။ ​သူ​က​လည်း ​တိ​တိ​ကျ​ကျ​ကို ​ေြပာ​သွား​တာ​ပါ။ ​ဟုတ်​တိုင်း​မှန်​ရာ ​တဲ့။ ​နိုင်​ငံ​ေရး​ဆို​တာ ​အင်​မ​တန် ​မာ​ယာ​ပ​ရိ​ယာယ် ​ြကွယ်၀​တယ်။ ​သ​မိုင်း​ေတွ ​ရာ​ဇ​ဝင်​ေတွ​ကို​လည်း ​ကိုယ်​လို​ချင်​သ​လို ​အ​ေရာင်​ဆိုး​တတ်​ြက​တယ်။ ​ဟုတ်​တိုင်း​မှန်​ရာ​ဆို​တာ​က​ေတာ့ ​အိပ်​မက်​မ​မက်​မိ​ဘူး။ ​

    သူ​ေြပာ ​သူ့​စ​ကား ​ကိုယ်​ေြပာ​ကိုယ့်​စ​ကား။ ​ဖိုက်​စ​တား ​ဖိုး​စ​တား ​လာ​မ​ြငင်း​နဲ့။ ​ငါ​ဝန်​ြကီး ​ငါ့​စ​တား။ ​ဆို​တဲ့ ​မှတ်​သား​ဖွယ်​ရာ ​ေနာင်​လာ​ေနာက်​သား​များ​အ​လယ်​မှာ ​ေမာင်​စံ​ဖား​က​ေလး​လက်​ထဲ ​သည်​စာ​အုပ်​ြကီး​ေရာက်​လာ​ေတာ့ ​ြမင်း​ထိန်း​င​တာ ​ခ​ရာ​သံ​စုံ ​ကျူး​ေကျာ်​ညံ​ဟုန် ​မ​လုပ်​ချင်​ေတာ့​ပါ​ဘူး။ ​ကိုယ့်​ညီ ​ကိုယ့်​ညီ​မ​များ ​နား​လည်​နိုင်​မယ့် ​စ​ကား​ေလး​ေတွ​နဲ့ ​ေဝ​လိုက်​မျှ​လိုက်​ရ​ပါ​တယ်။ ​သင်​ခန်း​စာ​ယူ​စ​ရာ​ေတွ​က​လည်း ​တ​ပုံ​ြကီး ​မ​ဟုတ်​လား။

  • "​ပျိုး​ခင်း ​နဲ့ ​ေပါင်း​ပင်"

    ဂျ​ပန်​ကို​ေရာက်​ခဲ့​တုန်း​က ​ဘယ်​ေန​ရာ​ဟာ ​အ​လှ​ဆုံး​လဲ​လို့ ​ြပန်​ေတွး​ြကည့်​ရင်​ရှီ​ဇူ​အို​ကာ​ြမို့​နယ်၊ ​နာ​ဂါ​အိ​ဆာ​ကီ ​လို့​ေခါ်​တဲ့ ​ြမို့​ငယ်​က​ေလး​က ​အ​လှ​ဆုံး​ပဲ ​လို့ ​ေြပာ​ရ​ပါ​မယ်။ ​ပ​ေစာက်​ပုံ ​ပင်​လယ်​ေကွ့​အ​ဝန််း​က​ေလး​ရဲ့ ​အ​စွန်း​တစ်​ဘက်​မှာ ​ဖူ​ဂျီ​ယာ​မား​ေတာင်​ြကီး​ကို ​ဘွား​က​နဲ​ေတွ့​နိုင်​တဲ့ ​ေန​ရာ​က​ေလး​မှာ​ရှိ​တယ်။ ​ပင်​လယ်​ကို​ဆိုင်​ထား​တဲ့ ​ေြမ​ြပန့်​ြပန့်​က​ေလး​ရဲ့​ေနာက်​ေကျာ​မှာ ​ေတာင်​ကုန်း​ြမင့်​ြမင့်​က​ေလး​ေတွ ​အ​စီ​အ​ရီ​ေတွ့​ရ​ပါ​လိမ့်​မယ်။ ​

    တို​ကျို​တို့ ​အို​ဆာ​ကာ​တို့​လို ​မက်​ထ​ရို​ပို​လီ​တန်​ြမို့​ေတာ်​ြကီး​ေတွ ​မ​ဟုတ်​ပဲ ​ဇ​န​ပုဒ်​သာ​သာ ​သ​ဘာ၀ ​ေရ​ေြမ​ေတာ​ေတာင်​ေတွ​အ​လယ်​မှာ​မို့ ​ကိုယ့်​အ​ဖို့​က​ေတာ့ ​အ​နှစ်​သက်​မိ​ဆုံး​ေန​ရာ​လို့ ​ေြပာ​ရင် ​မ​မှား​ပါ​ဘူး။ ​သူ​တို့​ဆီ​မှာ​ေတာ့ ​ဘယ်​ေလာက်​ပဲ ​ေဝး​လံ​ေခါင်​သီ​ေန​ပ​ေစ၊ ​လူ​ေန​အိမ်​ေြခ​ရှိ​တဲ့​အ​ရပ်​ဆို ​အ​သက်​ေသွး​ေြကာ ​လို့​ေခါ်​တဲ့ ​ေရ၊ ​မီး၊ ​ဖုန်း၊ ​ဂက်စ်၊ ​အင်​တာ​နက် ​လိုင်း​ေတွ ​အိမ်​တိုင်​ယာ​ေရာက် ​သွယ်​မ​ထား​တဲ့ ​အ​ရပ်​ရယ်​လို့ ​မ​ရှိ​ပါ​ဘူး​တဲ့။ Life line ​လို့ ​ေတာင် ​ေခါ်​ြက​တယ်။ ​အဲ့​ဒါ​မ​ပါ​ရင် ​အ​သက်​မ​ရှင်​နိုင်​သ​လို​ေပါ့​ေလ။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​ဂျ​ပန််​မှာ ​သူ​ေဌး​ေတွ​က ​ြမို့​တက်​မ​ေန​ဘူး။ ​ေတာ​မှာ​ေန​ြက​တာ။ ​သာ​သာ​ယာ​ယာ ​ကျယ်​ကျယ်​ဝန်း​ဝန်း​လည်း ​ရှိ​တယ်။ ​ကျပ်​ကျပ်​သိပ်​သိပ် ​တန်း​စီ​ေစာင့်​ဆိုင်း​ေန​ရ​တာ​လည်း ​မ​ရှိ​ဘူး။

                 ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​သည်​ရွာ​က​ေလး (​အ​မှန်​ေတာ့ ​ြမို့​ပါ) ​မှာ ​ဘယ်​သူ​မှ ​မ​ေန​ေစ​ချင်​လို့ ​ဇွတ်​အ​တင်း ​ေြပာင်း​ပါ​ေရွှ့​ပါ ​တိုက်​တွန်း​ေန​တာ ​ြကာ​လှ​ြပီ။ ​ဘာ​ြဖစ်​လို့​ဆို​ေတာ့ ​ဆူ​နာ​မီ​လာ​ရင် ​လုံး၀​စိတ်​မ​ချ​ရ​တဲ့ ​ေြမ​နိမ့်​ပိုင်း​အ​ရပ်​မှာ ​ရှိ​ေန​လို့​ေလ။ ​လာ​လည်း ​လာ​ခဲ့​ဖူး​တယ်။ ​ေနာက်​လည်း ​ဘယ်​ေတာ့​ထပ်​လာ​ဦး​မ​လဲ ​မ​ေြပာ​တတ်​ဘူး။ ​ြဖစ်​နိုင်​ရင်​ေတာ့ ​သည်​လို​ေန​ရာ​မှာ ​မ​ေန​တာ ​အ​ေကာင်း​ဆုံး​ပဲ​တဲ့။ ​ဟိုး​ေရှး​ေရှး​ပ​ေဝ​သ​ဏီ​က​တည်း​က
    “​ဤ​အ​ရပ်​ထက်​နိမ့်​ေသာ​ေန​ရာ​တွင် ​အိမ်​ေဆာက်​၍ ​မ​ေန​ပါ​နှင့်”
     ​လို့  ​နတ်​လမ်း​ညွှန် ​ေကျာက်​စာ​တိုင်​က​ေလး​က​လည်း ​သည်​အ​တိုင်း​ပဲ ​ေြပာ​တယ်။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​ေြပာ​မ​ရ​ဆို​မ​ရ ​ဘယ်​သူ့​စ​ကား​မှ ​နား​မ​ေထာင်​ပဲ ​သည်​ေသာင်​ယံ​က ​မ​ခွာ​ရက်​နိုင်​တယ် ​ြဖစ်​ေန​ြက​တာ​လည်း ​အဲ​သည် ​ေရှး​ေရှး​ပ​ေဝ​သ​ဏီ​က​တည်း​က​ပဲ ​ဆို​ပါ​ေတာ့။

                 ​ကိုယ်​ဆို​လည်း ​ဆူ​နာ​မီ​လာ​မှ ​ထွက်​ေြပး​တာ​ေပါ့​ေလ။ ​ေလာ​ေလာ​ဆယ်​ေတာ့ ​ေန​ပါ​ရ​ေစ​ဦး ​လို့ ​ေဈး​ဆစ်​ထား​ဦး​မှာ။ ​လှ​က​လှ​သ​နဲ့။ ​သား၊ ​ငါး၊ ​ပု​ဇွန်​လည်း​ေပါ။ ​လိ​ေမ္မာ်​ြခံ​ေတွ​က​လည်း ​ပင်​လုံး​ညွှတ်​လို့။ ​အ​ခင်း​ရှင်​ေတွ​ကိုယ်​တိုင် ​ဂို​ေဒါင်​ေရှ့​ပုံ​ထား​တဲ့​ဆီ ​သွား​ဝယ်​စား​ြဖစ်​တယ်။ ​အ​သီး​လည်း​ချို ​ေဈး​လည်း​ချို။ ​ေဒ​သ​ခံ​ေတွ​က​လည်း ​ရိုး​ရိုး​ေအး​ေအး​ေတွ​ပါ။ ​ငါး​ြမား​တံ​ေလး​တစ်​ေချာင်း​စီ​နဲ့ ​ကမ်း​စပ်​ထိုင်​ေန​ြက​တယ်။ ​ပိုက်​ဆံ​ရှိ​တဲ့​သူ​ေတွ​က ​အ​ေပျာ်​စီး​ရွက်​ေလှ​ေတွ ​အ​ြပိုင်​အ​ဆိုင် ​စီး​ြက​တယ်။ ​လူ​ဦး​ေရ​က​လည်း ​သိပ်​မ​များ​ေတာ့ ​အ​ေန​ေရာ​အ​စား​ေရာ ​ေချာင်​တယ်​ေလ။ ​

    ဒါ​ေြကာင့် ​မိုး​ြပို​မှာ ​မ​ေြကာက်​တတ်​သူ​ေတွ​အား​လုံး​အ​တွက် ​သူ​တို့​အ​စိုး​ရ​က​ပဲ ​ပူ​ပူ​ပင်​ပင် ​ေရ​ကာ​တာ​ေတွ၊ ​ေရ​ထိန်း​ေရ​လွှဲ​တံ​ခါး​ြကီး​ေတွ ​ေဆာက်​ေပး​ထား​ရ​တယ်။ ​ေရ​တက်​လာ​ရင် ​တက်​ေြပး​စ​ရာ ​ခို​လှုံ​စ​ရာ ​ဆူ​နာ​မီ​အ​ေရး​ေပါ်​ကယ်​ဆယ်​ေရး​စ​ခန်း​ေတွ ​ေဆာက်​ေပး​ထား​တယ်။ ​ထွက်​ေြပး​ရ​မယ့် ​လမ်း​ေတွ​ေဖာက်​ထား​တယ်။ ​ေရ​လွတ်​ရာ​ကုန်း​ေပါ်​ေရာက်​ရင် ​ေန​ေရး​ထိုင်​ေရး​အ​တွက် ​ယာ​ယီ​စ​ခန်း​ချ​လို့​ရ​ေအာင် ​ရွက်​ဖျင်​တဲ​က​ေလး​ေတွ​နဲ့ ​ေစာင်၊ ​ြခင်​ေထာင်၊ ​စား​နပ်​ရိ​က္ခါ​ေတွ ​အ​သင့် ​သို​မှီး​ထား​ေပး​တယ်။

                  ​ကမ်း​ေြခ​မှာ ​မူ​ြကို​ေကျာင်း​က​ေလး​တစ်​ေကျာင်း ​ရှိ​ေတာ့ ​အဲ​ဒီ​မူ​ြကို​က ​က​ေလး​ေလး​ေတွ​ဟာ ​မ​နက်​တစ်​ခါ ​ည​ေန​တစ်​ခါ၊
    “​ဆူ​နာ​မီ​လာ​ြပီ။ ​ေြပး​ြက ​ေြပး​ြက။”
     ​ဆို​ြပီး ​ကား​လမ်း​တစ်​ဘက်​မှာ​ရှိ​တဲ့ ​ေလှ​ကား​ထစ်​က​ေလး​ေတွ​က​ေန ​ေဘး​လွတ်​ရာ​ေတာင်​ေပါ်​ကို ​ေရာက်​ေအာင် ​ေြပး​တဲ့ ​ေလ့​ကျင့်​ခန်း ​ေန့​တိုင်း​လုပ်​ရ​တယ်။ ​မ​ယုံ​ရင် ​သူ​တို့ ​ေြခ​သ​လုံး​က​ေလး​ေတွ ​ကိုင်​ြကည့်။ ​ကျစ်​လစ်​ေတာင့်​တင်း​ေန​တာ​ပဲ။ ​ကိုယ်​ေတွ​လို ​မ​ေမာ​မ​ပန်း ​သက်​လုံ​ေကာင်း​ေကာင်း ​ေြပး​တက်​နိုင်​တယ်။ ​

    ထွက်​ေြပး​ေလာက်​ေအာင် ​အ​ချိန်​မ​ရ​ဘူး​ဆို​ရင်​လည်း ​ေကျာင်း​ထဲ​မှာ​တင် ​ဆူ​နာ​မီ​ေမျှာ်​စင်​ြကီး​ေဆာက်​ထား​တယ်။ ​အဲ​သည်​အ​ေပါ်​တက်​ေြပး။ ​က​ေလး​ဘ၀​က​တည်း​က ​သူ​တို့​ကို ​ေလ့​ကျင့်​ေပး​ထား​တာ​ဟာ
    “​အ​ေရး​ြကုံ​လာ​ရင် ​ကိုယ့်​အ​သက်​ကိုယ် ​ကိုယ်​တိုင်​ကာ​ကွယ်​ရ​မယ်။ ​ကိုယ့်​အ​သက်​လုံ​ြခုံ​ရင် ​ကိုယ့်​နီး​စပ်​ရာ ​လူ​ေတွ​ရဲ့ ​အ​သက်​ကို ​ကယ်​တင်​နိုင်​ေအာင် ​ြကိုး​စား​ရ​မယ်။ ​ကိုယ်​လွတ်​မ​ရုန်း​ရ​ဘူး။” 
    ​ဆို​တဲ့ ​အ​သိ​ကို ​ေခါင်း​ထဲ ​ရိုက်​သွင်း​ေပး​ထား​တယ်။

                ​မူ​ြကို​က​ေလး​ေတွ​ကို ​ေဘး​ကင်း​ရာ ​လွတ်​ေအာင် ​ေြပး​ဖို့ ​ေလ့​ကျင့်​ေပး​ထား​သ​လို ​မူ​လ​တန်း၊ ​အ​လယ်​တန်း​က​ေလး​ေတွ​က ​ကိုယ့်​ထက်​အ​ငယ်​ေတွ၊ ​သက်​ြကီး​ရွယ်​အို​ေတွ​ကို ​ဘယ်​လို​ေဖး​မ​ကူ​ညီ​ရ​မယ်​ဆို​တာ​ကို ​ေလ့​ကျင့်​ေပး​ထား​တယ်။ ​ေြပာ​ရင်​ယုံ​မှာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး​ေနာ်။ ​ကိုယ်​တိုင်​လည်း ​လက်​ေတွ့​ေရာက်​ခဲ့​လို့​သာ ​ယုံ​သွား​တာ။ ​နာ​ဂါ​အိ​ဆာ​ကီ​က ​အ​လယ်​တန်း​ေကျာင်း​က​ေလး​ကို​လည်း ​ေရာက်​ခဲ့​ပါ​ေသး​တယ်။ ​အ​မှန်​တ​ကယ်​ကို ​မ​ယုံ​နိုင်​စ​ရာ​ပါ​ပဲ။ ​သူ​တို့​ေတွ ​အဲ​သ​ေလာက်​အ​ထိ​ေတာင် ​ေလ့​ကျင့်​ြပင်​ဆင်​ထား​ြက​တယ်​ေနာ်။ ​အား​လုံး​ထဲ​မှာ ​သည့်​ထက်​ပို​ြပီး ​အံ့​အား​သင့်​လို့ ​မ​ယုံ​နိုင်​စ​ရာ ​ြဖစ်​ရပ်​တစ်​ခု ​ထပ်​ြကုံ​ရ​ြပန်​ပါ​တယ်။

                ​သည်​ခ​ရီး​မ​လာ​ခင်​က ​ခ​ရီး​စဉ်​ဆွဲ​ထား​တဲ့ ​ဆ​ရာ​ြကီး​ခိုင်​ဆန်း​ေဆး​က
    “​မင်း​တို့ ​အဲ​သည်​ေကျာင်း​ေရာက်​ရင် ​သီ​ချင်း​ေကာင်း​ေကာင်း ​နား​ေထာင်​ရ​လိမ့်​မယ်။ ​အဲ​သည်​ေကျာင်း​က ​ဆ​ရာ​ေလး​က ​သီ​ချင်း​ဆို​တာ ​ဝါ​သ​နာ​ပါ​တယ်။”
     ​လို့ ​ေြပာ​တဲ့​အ​ခါ ​ြမန်​မာ​ြပည်​က ​ကို​မိုက်​ခဲ​ြကီး​က ​မ​ြပုံး​တုံ့​ြပုံး​တုံ့​က​ေလး ​လုပ်​မိ​ေသး​တယ်။ ​သူ​တို့​နဲ့ ​ကာ​ရာ​အို​ေက​သွား​တုန်း​က ​ကို​ဝင်း​ဦး​ရဲ့
    “​အ​လှ​သ​စ္စာ​တ​ရား”
     ​ကို ​သူ​တို့​က​ဂျ​ပန်​လို​တစ်​လှည့် ​ကိုယ်​က​ြမန်​မာ​လို​တစ်​လှည့် ​ဆို​ြပ​ခဲ့​ေသး​တယ်​ေလ။
    “My Way”
     ​ကို ​ဆို​တဲ့​အ​ခါ ​သူ​တို့​အ​ချင်း​ချင်း ​ဂျ​ပန်​လို​မှတ်​ချက်​ေပး​တာ​က
    “​သည်​လို​ဆို​နိုင်​ဖို့ ​ဘယ်​ေလာက်​ေတာင် ​ရင်း​နှီး​ထား​ေလ​တယ် ​မ​သိ။”
     ​တဲ့။ ​ဟွန့် ​လူ​များ ​ကာ​ရာ​အို​ေက​သွား​မှ ​သီ​ချင်း​ဆို​တတ်​တယ် ​မှတ်​ေန။ ​ဒါ​မျိုး​ေလာက်​နဲ့ ​ရွာ​ရိုး​လာ​မ​ေလျှာက်​နဲ့။
    “​အူ​ေအ​အို ​မူး​အိ​ေတ”
     ​တစ်​ပုဒ်​ေလာက်​ေတာ့ ​ကိုယ်​လည်း ​အ​လွတ်​ဟဲ​နိုင်​ပါ​ေသာ်​ေကာ။

                ​တ​ကယ်​တမ်း​ကျ​ေတာ့ ​ကိုယ့်​ပါး​စပ်​က ​သီ​ချင်း​သံ​ညည်း​ြပ​ဖို့​ေတာင် ​ရှက်​လာ​တယ်။ ​သူ​တို့​ဆို​သွား​တာ ​ဘယ်​လို​ေကာင်း​မှန်း​မ​သိ​ဘူး။ ​နား​ေထာင်​ရင်း ​ြကက်​သီး​တ​ြဖန်း​ြဖန်း​ထ​ေအာင်​ကို ​ေကာင်း​တယ်။ ​အ​တီး​က ​စ​န္ဒ​ယား​ေလး​တစ်​လုံး​ပဲ ​ပါ​တယ်။ ​ေကျာင်း​သား​ေတွ​အား​လုံး​ရဲ့ ​ပါး​စပ်​က​ေန ​သံ​စုံ​တီး​ဝိုင်း​ြကီး ​တစ်​ဝိုင်း​စာ ​အ​သံ​ထွက်​လာ​တယ်။ ​ကိုယ်​ေတွ​လို ​တစ်​ေယာက်​ချင်း ​ဆို​လို ​ဆို​တီး​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​

    ေကျာင်း​သား​ေတွ​အား​လုံး ​ကိုယ့်​အ​သံ​နဲ့ ​ကိုယ်​တည်​ထား​ြပီး ​သံ​စဉ်​က​ေလး​ေတွ ​က​စား​သွား​တာ ​သူ့​အ​သံ​က​လည်း ​ကိုယ့်​ဘက်​လွန်​မ​လာ​ဘူး။ ​ကိုယ့်​အ​သံ​က​လည်း ​သူ့​ဘက်​ေကျာ်​မ​သွား​ဘူး။ ​အ​ေနာက်​တိုင်း​က ​က​မာ္ဘ့​ဂ​န္တ​ဝင်​ဂီ​တ​ေတွ ​တီး​မှုတ်​ေန​သ​လို ​နား​ေထာင်​ရ​တယ်။ ​အဲ့​ဒါ ​အ​လယ်​တန်း​ေကျာင်း​တဲ့​ဗျာ။ ​ပ​ေရာ်​ဖက်​ရှင်​နယ်​လည်း ​တစ်​ေယာက်​မှ ​ပါ​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​က​ေရာ်​က​မယ်​ဆို​သွား​တဲ့​သူ​လည်း ​တစ်​ေယာက်​မှ ​မ​ပါ​ဘူး။

                  ​သည်​က​ေလး​ေတွ​ထဲ​က ​က​မာ္ဘ​ေကျာ် ​ဂီ​တ​ပ​ညာ​ရှင်​ေတွ ​ထွက်​လာ​သ​တဲ့​လို့ ​ေြပာ​ရင် ​အံ့​ဩ​စ​ရာ ​မ​ေကာင်း​ဘူး။ ​ဘာ​မှ ​ြဖစ်​မ​လာ​ဘူး​ဆို​ရင်​ေတာင် ​သူ​တို့​ေလး​ေတွ​နား​ထဲ​မှာ ​ဂီ​တ​ဆို​တာ ​ဘယ်​လို ​အ​ရ​သာ​ခံ​ရ​တယ်။ ​အ​သံ​ေတွ​ကို ​ဘယ်​လို​ဖန်​တီး​ရ​တယ်​ဆို​တဲ့ ​နား​ရည်​က​ေလး​ေတွ ၀​သွား​တာ ​ကိုယ်​ေတွ​နဲ့ ​နှိုင်း​ယှဉ်​လို့​ေတာင် ​မ​ရ​ဘူး။ ​ကိုယ့်​ဆီ​မယ် ​ယဉ်​ေကျး​မှု​တ​က္က​သိုလ်​က​ဆင်း​ြပီး ​ကျွဲ​ပါး​ေစာင်း​တီး ​ြဖစ်​ေန​တာ​ေတွ ​တ​ပုံ​ြကီး ​မ​ဟုတ်​လား။ ​

    တ​ကယ်​တမ်း​ေတာ့ ​အဲ​သည်​ေကျာင်း​ဟာ ​ဂီ​တ​သင်​တဲ့ ​ေကျာင်း​တစ်​ေကျာင်း​ေတာင် ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​နယ်​ဘက်​က ​အ​လယ်​တန်း​ေကျာင်း​က​ေလး ​တစ်​ေကျာင်း။ ​သူ​တို့​ဆ​ရာ ​သူ့​ဘာ​သူ ​ဝါ​သ​နာ​ပါ​လို့ ​သူ့​က​ေလး​ေတွ ​ဂီ​တ​နဲ့ ​မ​စိမ်း​ေအာင် ​သင်​ြပ​ေပး​ြပီး ​ေကျာင်း​သား​ြပိုင်​ပွဲ​က​ေလး​ေတွ ​ဝင်​ဝင်​ြပိုင်​ေန​တာ။ (​ဆု​ရ​ေန​ကျ​မို့ ​နံ​မယ်​ြကီး​တဲ့ ​ေကျာင်း​တစ်​ေကျာင်း​ေတာ့ ​ဟုတ်​တယ်) ​စိတ်​ထဲ​မှာ ​ဘယ်​လို​ြကီး​ြဖစ်​ေန​မှန််း​ေတာင် ​မ​ေြပာ​ြပ​တတ်​ဘူး။ ​တို့​ဆီ​မှာ​လည်း ​အဲ​သ​လို ​သင်​ေပး​တဲ့ ​ေကျာင်း​တစ်​ေကျာင်း​ေလာက်​ရှိ​ရင် ​ဘယ်​ေလာက်​ေကာင်း​မ​လဲ။ ​စာ​ေတွ​ချည့် ​ကျက်​ေန​ရ​တာ ​မ​ဟုတ်။ ​ကိုယ်​ဝါ​သ​နာ​ပါ​တာ​က​ေလး​ေတွ​လည်း ​ေြမ​ေတာင်​ေြမှာက်​ေပး​မယ့် ​ေကျာင်း​တစ်​ေကျာင်း​ေလ။

                   ​ေသ​ေသ​ချာ​ချာ ​ြပန်​စဉ်း​စား​ြကည့်​ေတာ့ ​ရှိ​ပါ​တယ်။ ​ကိုယ့်​ဆီ​မှာ​လည်း ​အဲ​သ​လို​ေကျာင်း​ေတွ ​ရှိ​ခဲ့​တာ​ေပါ့။ ​ကိုယ့်​လက်​ထက်​မှာ ​ေပျာက်​ပျက်​ကုန်​လို့​သာ။ ​ဦး​ေန​ဝင်း​ြကီး​လက်​ထက်​မှာ​ေတာင် ​တိမ်​ေကာ​မ​သွား​ေသး​ဘူး။ ​ပန်​တျာ​ေကျာင်း ​လို့ ​ေခါ်​တယ်။ ​ရန်​ကုန်​မှာ ​တစ်​ေကျာင်း၊ ​မ​န္တ​ေလး​မှာ ​တစ်​ေကျာင်း ​ရှိ​ခဲ့​တယ်။ ​အ​ေမ​ေဒါ်​ေအာင်​ြကည်​တို့၊ ​ေဒါ်​ေစာ​ြမ​ေအး​ြကည်၊ ​ေဒါ်​ဩ​ဘာ​ေသာင်း၊ ​ေဒါ်​လှ​ေလး​စိန်​တို့ ​ကိုယ်​တိုင် ​သူ​တို့​တစ်​သက်​လုံး ​တတ်​ကျွမ်း​ထား​သ​မျှ ​ပ​ညာ​ေတွ​အ​ကုန် ​ဆ​ရာ​စား​မ​ချန် ​အိပ်​သွန်​ဖာ​ေမှာက် ​သင်​ြကား​ေပး​ခဲ့​တယ်။  ​

    ဆ​ရာ​ေကာင်း​တ​ပည့်​ေတွ​လည်း ​ပန်း​ေကာင်း​ပန်​ခဲ့​တာ​ပဲ။ ​ပန်​တျာ​ြကည်​လင်၊ ​ပန်​တျာ​တင်​တင်​ြမင့်၊ ​နွဲ့​နွဲ့​စန်း၊ ​အ​မာ​စိန်၊ ​ေစာင်း​သိန်း​ေဖ၊ ​သူ​တို့​အား​လုံး ​ပန်​တျာ​ေကျာင်း​က​ထွက်​တယ်။ ​အ​ဆို​အ​က ​ဝါ​သ​နာ​ပါ​တဲ့​က​ေလး​ေတွ​ကို ​ရှစ်​တန်း​ေအာင်​ရင် ​နိုင်​ငံ​ေတာ်​က ​ပ​ညာ​သင်​ေထာက်​ပံ့​ေြကး​ေပး​ြပီး ​ေန​စ​ရာ​အ​ေဆာင်​ပါ​ေပး​လို့ ​စိတ်​ေအး​လက်​ေအး ​ပ​ညာ​ဆည်း​ပူး​နိုင်​ေအာင် ​စီ​စဉ်​ေပး​တယ်။ ​သိ​မှီ​တတ်​ကျွမ်း​သူ ​ဆ​ရာ​ြကီး​ဆ​ရာ​မ​ြကီး​များ​ဆီ​က ​ပ​ညာ​များ​ကို ​မူ​မှန်​စံ​မှန် ​နည်း​မှန်​လမ်း​မှန်​နဲ့ ​သင်​ရိုး​ညွှန်း​တမ်း​များ​ပါ ​ြပု​စု​ထိမ်း​သိမ်း​ေပး​တယ်။ ​တ​နည်း​အား​ြဖင့် ​စား​ဝတ်​ေန​ေရး​ခက်​ခဲ​ေသာ ​ပ​ညာ​ရှင်​ြကီး​များ​ကို ​တ​ဘက်​တ​လမ်း​မှ ​ေထာက်​ပံ့​ရာ​လည်း ​ေရာက်​တယ်။ ​တိမ်​ေကာ​သွား​တဲ့ ​ပ​ညာ​ေတွ​ကို​လည်း ​အ​ဖတ်​ဆည်​ြပီး​သား ​ြဖစ်​သွား​တာ​ေပါ့။

                 ​နိုင်​ငံ​ေတာ်​ဘက်​က ​ပံ့​ပိုး​ခဲ့​ေပ​မယ့် ​ြပည်​သူ​ဘက်​က ​ေြမှာက်​စား​မှု​ပိုင်း​က​ေတာ့ ​အား​နည်း​ခဲ့​ပါ​တယ်။ ​ြမန်​မာ​သံ​ယဉ်​တဲ့​နား​ရှိ​ေအာင် ​ဘယ်​ြမန်​မာ​ေကျာင်း​က​မှ ​သင်​မ​ေပး​ဘူး။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​ြမန်​မာ​သီ​ချင်း ​အ​ေဟာင်း​အ​ြမင်း ​အ​ေဆွး​အ​ေြမ့​ေတွ​ကို ​ဘယ်​လူ​ငယ်​လူ​ရွယ်​က​မှ ​နား​အ​ရ​သာ​မ​ခံ​တတ်​ဘူး။ ​ြကား​ရင် ​ချက်​ြခင်း​ထ​ပိတ်​ပစ်​တယ်။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​သည်​ပ​ညာ​ရပ်​ေတွ​က ​ထ​မင်း​ငတ်​ေစ​တတ်​ေသာ၊ ​ခက်​ခက်​ခဲ​ခဲ ​သင်​ြကား​ေလ့​ကျင့်​ရ​သ​ေလာက် ​ဘယ်​ေန​ရာ​မှာ​မှ ​သုံး​စား​၍​မ​ရ​ေသာ၊ ​လူ​ငယ်​လူ​ရွယ်​ေတွ​ြကား​မှာ​ဆို​ရင် ​အ​မှတ်​တ​မဲ့ ​ဆို​ညည်း​မိ​လျှင် ​အူ​ေြကာင်​ေြကာင် ​အ​ြကည့်​ခံ​ရ​ေသာ ​ေတး​ဂီ​တ​အ​မျိုး​အ​စား​ထဲ​မှာ ​ပါ​သွား​ပါ​တယ်။ ​

    သည်​ဘက်​ပိုင်း​ေခတ်​မှာ​ေတာ့ ​ပန်​တျာ​ေကျာင်း​ဆို​တာ ​မ​ြဖစ်​စ​ေလာက် ​စ​တိုင်​ပင်​က​ေလး​နဲ့​မို့ ​မွဲ​ချင်​တဲ့​ေခွး​ေတွ ​ြပာ​ပုံ​တိုး​စ​ရာ​လို့ ​သ​ေဘာ​ထား​သ​လား ​မ​ေြပာ​တတ်​ဘူး။ ​ဘယ်​သူ​မှ​တက်​မယ့်​လူ ​မ​ရှိ​ေတာ့​ဘူး။ ​မိ​ဘ​ဘိုး​ဘွား ​သ​ဘင်​ဆက်​က ​ေပါက်​ဖွား​လာ​သူ​ေတွ​ေတာင် ​သ​ဘင်​အ​လုပ်​ကို ​ဟုတ်​ဟုတ်​ြငား​ြငား ​တတ်​ေအာင် ​သင်​မ​ထား​ြဖစ်​ေတာ့​ဘူး။ ​အ​ြငိမ့်​ြကည့်၊ ​ဇာတ်​ြကည့်​တဲ့ ​ပွဲ​ြကိုက်​ခင်​ေတွ​ဆို​တာ ​သိပ်​ေတာ​ကျ​တာ​ပဲ​လို့ ​အ​ထင်​ေသး​ခံ​ရ​မ​ေလာက် ​ြဖစ်​လာ​တာ​ကိုး။ ​သည်​လို​နဲ့ ​ြမန်​မာ့​ရိုး​ရာ​ဂီ​တ​ေတွ​က ​မျိုး​ဆက်​ြပတ်​သ​ေလာက် ​ြဖစ်​လာ​ခဲ့​တယ်။ ​အ​လှူ​ခံ​မ​ဏ္ဍပ်​က ​ဖွင့်​လို့​သာ ​ြကား​ေန​ရ​တာ။ ​နား​ညည်း​လိုက်​တာ ​လို့ ​ေအာင့်​ေမ့​တယ်။

                ​ဆို ​က ​ေရး ​တီး ​ြပိုင်​ပွဲ​ဆို​တာ​ြကီး​ေပါ်​လာ​တာ​ေတာ့ ​ေတာ်​ေသး​တယ်​လို့ ​ေြပာ​ရ​မယ်။ ​ဆု​ရ​တာ ​မ​ရ​တာ၊ ​ြပိုင်​တာ ​မ​ြပိုင်​တာ​ေတွ ​အ​သာ​ထား။ ​သီ​ချင်း​က​ေလး​ေတွ​ကို ​က​ေလး​ေတွ ​နား​ေထာင်​ဖူး ​ကျက်​မှတ်​ဖူး။ ​သင်​ယူ​ဖူး​သွား​တယ်။ ​စိုး​စ​န္ဒါ​ထွန်း၊ ​ရ​တ​နာ​ဦး၊ ​ဂျင်း​နီ​တို့ ​အဲ​သည်​က​ေန ​တက်​လာ​ခဲ့​တယ်။ ​ဆို​စား ​တီး​စား ​က​စား​မယ့်​သူ​ေတွ ​ထွက်​မ​လာ​ဦး​ေတာ့ ​နား​ေထာင်​ရ​ေကာင်း​မှန်း​သိ​တဲ့​က​ေလး​ေတွ ​အ​များ​ြကီး​ထွက်​လာ​တာ ​ေကျး​ဇူး​တင်​ရ​မယ်။

     ​ေနာက်​ေတာ့ ​ယဉ်​ေကျး​မှု​တ​က္က​သိုလ်​ဆို​တာ​ြကီး ​ေပါ်​လာ​တယ်။ ​အ​နု​ပ​ညာ​ရှင်​ဆို​တာ ​ပ​ညာ​တတ်​ေတွ​က​လည်း ​ေမွး​ထုတ်​လို့​ရ​သား​ပဲ။ ​ဓီ​အာ​မိုရ်​ြကီး​ဆို ​အဲ​သည်​က ​လာ​တယ်​ေလ။ ​တ​ြခား​ရွက်​ပုန်း​သီး​ေတွ​လည်း ​အ​များ​ြကီး​ပဲ။ ​ေကျာင်း​ြပီး​တဲ့​အ​ခါ ​စား​ဝတ်​ေန​ေရး၊ ​ဘ၀​အ​ေရး​ေတွ​ေြကာင့် ​အ​ြခား​အ​ြခား​ေသာ ​လုပ်​ငန်း​ခွင်​ေတွ​မှာ ​ကျင်​လည်​ကုန်​ြက​ေပ​မယ့် ​သူ​တို့​နား​ထဲ​က ​သီ​ချင်း​သံ​က​ေလး​ေတွ​ေတာ့ ​ေပျာက်​သွား​လိမ့်​မယ် ​မ​ထင်​ပါ​ဘူး။

                ​သူ​များ​ဆီ​က ​အ​လယ်​တန်း​ေကျာင်း​က​ေလး​ကို ​အ​လည်​ေရာက်​သွား​ြပီး ​စိတ်​ထဲ​မှာ ​ြဖစ်​ေစ​ချင်​တဲ့​ဆ​န္ဒ​က ​ပန်​တျာ​ေကျာင်း၊ ​ယဉ်​ေကျး​မှု​တ​က္က​သိုလ်​တို့​လို ​အ​သက်​ေမွး​မှု ​ဂီ​တ​ပ​ညာ​သင်​ေကျာင်း​ြကီး​ေတွ ​ြဖစ်​လာ​ရင် ​ေကာင်း​မယ်​လို့ ​စိတ်​ကူး​မိ​တာ ​မ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး။ ​ြမန််​မာ​လူ​ငယ်​က​ေလး​ေတွ ​က​ေလး​ဘ၀​က​တည်း​က ​ဂီ​တ​နဲ့ ​မ​စိမ်း​တဲ့ ​နား​ရည်​က​ေလး​ေတွ​ပဲ ​ရှိ​ေစ​ချင်​တာ​ပါ။ ​ကိုယ်​တို့​ဆီ​က ​ေကျာင်း​ေတွ​မှာ​လည်း ​ဘင်​ခ​ရာ​အ​သင်း​ေတွ ​ရှိ​ေန​သား​ပဲ။ ​အဲ​သည်​သင်​တန်း​က​ေလး​ေတွ​မှာ ​ဂီ​တ​အ​ေြခ​ခံ​ကို ​ကျ​ကျ​န​န​သင်​ေပး​နိုင်​ခဲ့​ရင် ​ဘယ်​ေလာက်​ေကာင်း​မ​လဲ။ ​အ​ခု​လည်း​သင်​ေတာ့ ​သင်​ေန​တာ​ပဲ။ ​

    ဒါ​ေပ​မယ့် ​အား​က​စား​ကွင်း​တစ်​ပတ် ​တီး​ြပ​စ​ရာ ​ြကား​ေန​ကျ ​သီ​ချင်း​ေလး ​တစ်​ပုဒ်​နှစ်​ပုဒ်​မှ ​အ​နိုင်​နိုင် ​တီး​ေန​ရ​တယ်။ ​တပ်​မ​ေတာ်​စစ်​တီး​ဝိုင်း​က ​ဆ​ရာ​ေတွ ​အ​လယ်​တန်း​ေကျာင်း​ေလာက်​အ​ထိ ​ဆင်း​ြပီး ​သင်​ေပး​နိုင်​ရင်​ေတာ့ ​အ​ေကာင်း​သား။ ​အဲ​သည်​မှာ​လည်း ​ဆ​ရာ​ြကီး​ေတွ ​ရှိ​ခဲ့​တယ်​ေလ။ ​ဖိုး​ဆို​ချင် ​ခင်​ေမာင်​ညွန့်​တို့၊ ​ရဲ​ေဘာ်​ခင်​ေမာင်​လှ​တို့။ ​သူ​တို့​လည်း ​နှစ်​ေယာက်​တည်း​နဲ့ ​ပွဲ​စည်​ေအာင် ​ဆို​တတ်​တယ်။

                  ​ေြပာ​ြပန်​ရင်​လည်း ​ဆ​ရာ​ေတွ​ကို ​ဆ​ရာ​ြပန်​လုပ်​တယ် ​ြဖစ်​ဦး​ေတာ့​မှာ​ပဲ။ ​ေကျာင်း​တက်​တယ်​ဆို​တာ ​စာ​သင်၊ ​စာ​ကျက်၊ ​စာ​ေြဖ၊ ​ကျူ​ရှင်​တက်​ဖို့​ချည်း​ပဲ ​သက်​သက် ​မ​ဟုတ်​တဲ့​အ​ေြကာင်း ​ေမ့​များ​ေန​ြက​သ​လား ​မ​ေြပာ​တတ်​ပါ​ဘူး။ ​ရှိ​သ​မျှ​က​ေလး​ေတွ​ဟာ ​အ​မှတ်​ေကာင်း​ရ​မယ်၊ ​ပိုက်​ဆံ​များ​များ​ရှာ​နိုင်​တဲ့ ​အ​သက်​ေမွး​မှု ​အ​တတ်​ပ​ညာ​သင် ​ေကျာင်း​တစ်​ေကျာင်း​ကို ​ဝင်​ခွင့်​ရ​ေအာင် ​ြကိုး​စား​မယ်၊  ​လို့​ပဲ ​ရည်​မှန်း​ချက်​ထား​ြက​တယ်။ ​ေတွး​တတ်​ေခါ်​တတ် ​ခံ​စား​တတ်၊ ​ဘ၀​ကို ​ေပျာ်​ရွှင်​စွာ ​ရှင်​သန်​တတ်​တဲ့ ​အ​မူ​အ​ကျင့်​က​ေလး​ေတွ​လည်း ​ပျိုး​ေထာင်​ေပး​ရ​မယ် ​မ​ဟုတ်​ဘူး​လား။ ​ခိုင်း​စ​ရာ​ရှိ​မှ ​တစ်​ပွဲ​တိုး ​လက်​ပူ​တိုက်​ြပီး ​တင်​ရမ်း​လက်​ြပ ​က​ကွက်​က​ေလး​ေတွ​နဲ့ ​ပွဲ​ထုတ်​မယ့်​အ​စား ​အ​ေြခ​ခံ​က​ေလး​ေတွ ​ေသ​ေသ​ချာ​ချာ ​သင်​ေပး​ထား​ေတာ့ ​ေကာင်း​တာ​ေပါ့။

                  ​တ​ကယ်​ေတာ့ ​က​ေလး​ေတွ​ရဲ့​စာ​သင်​ချိန် ​အ​ချိန်​ဇ​ယား​ထဲ​မှာ ​ဖွံ့​ြဖိုး​ေရး​ဆို​တဲ့​အ​ချိန်​ေတွ ​ပါ​ပါ​တယ်။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​အဲ​သည်​အ​ချိန်​ေတွ​ကို ​ကိုယ်​ေတွ​က​တည်း​က ​သ​ေဘာ​ေပါက်​ထား​တာ ​သင်​မယ့်​ဆ​ရာ​မ​လာ​လို့ ​ကိုယ်​လုပ်​ချင်​တာ​ကိုယ်​လုပ်​ြက​ဆို​တဲ့ Elective ​အ​ချိန််​ေတွ​လို့​ပဲ ​အား​လုံး​နား​လည်​ထား​တယ်။ ​နီ​တိ​က​ေလး​ေလာက်​မှ ​သင်​ေဖာ်​မ​ရ​ေတာ့​ဘူး။ ​အ​ြပစ်​မ​တင်​ပါ​ဘူး။ ​ပ​ညာ​ရှိ​ေတွ ​သ​တိ​ြဖစ်​ခဲ​ေန​လို့ ​ကိုယ်​ေတွး​မိ​ြမင်​မိ​တာ​က​ေလး ​ေထာက်​ြပ​တာ​ပါ။ ​အဲ​ဒါ​ေတွ ​သင်​ေတာ့​တတ်​ေတာ့​ေရာ။ ​ဘာ​လုပ်​လို့​ရ​သ​လဲ။ ​ဘာ​မှ ​လုပ်​လို့​မ​ရ​ပါ​ဘူး။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​ေလာ​က​ြကီး ​အ​သက်​ရှင်​ရ​တာ ​အ​ရ​သာ​ေတာ့ ​ပို​ရှိ​တာ ​အ​မှန်​ပဲ။

                  ​ပျိုး​ခင်း​ထဲ​ဝင်​တဲ့​အ​ခါ​မှာ ​ကိုယ်​မ​လို​ချင်​ပဲ ​သူ့​ဟာ​သူ​လာ​ေပါက်​ေန​တဲ့ ​အ​ပင်​ငယ်​က​ေလး​ေတွ​ဆို​ရင်​ေပါင်း​ပင်​လို့​သ​ေဘာ​ထား​ြပီး ​နှုတ်​ပစ်​ရ​သ​တဲ့။ ​က​ေလး​ေတွ ​စာ​သင်​တဲ့​ေန​ရာ​မှာ​လည်း ​မ​လို​အပ်​ပဲ ​သူ​တို့​စာ​သင်​တာ​ကို ​အ​ေနှာက်​အ​ယှက်​ြဖစ်​ေစ​တဲ့ ​အ​ေလ​န​ေတာ​အ​လုပ်​ေတွ​ကို ​ေပါင်း​သင်​သ​လို ​နှုတ်​ပယ်​ရှင်း​လင်း​ပစ်​သင့်​တယ် ​လို့​များ ​ထင်​သ​လား ​မ​ေြပာ​တတ်​ေပါင်​ကွယ်။ ​ေကျာင်း​က​က​ေလး​ေတွ​အား​လုံး​ဟာ ​ပ​ညာ​ထူး​ခွန်​ြပီး ​ဆ​ရာ​ဝန် ​အင်​ဂျင်​နီ​ယာ​ေတွ​ချည့်​ပဲ ​ြဖစ်​ကုန်​မှာ ​မ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး။ ​

    ေသ​ချာ​ေပါက်​က​ေတာ့ ​ဘ၀​ပင်​လယ်​ခ​ရီး​ကို ​ကိုယ်​သန်​သ​လို​ြဖတ်​ကူး​ြက​မယ့်​သူ​ေတွ​ချည့်​ပါ​ပဲ။ ​အဲ​သည်​အ​ခါ​မှာ ​ေစာ​ေစာ​က ​မ​လို​အပ်​ဘူး​လို့​ထင်​တဲ့ ​ေပါင်း​ပင်​က​ေလး​ေတွ​က​လည်း ​သူ့​အ​တွက် ​နွယ်​ြမက်​သစ်​ပင် ​ေဆး​ဘက်​ဝင်​နိုင်​တာ​ပ။ ​စာ​သင်​စာ​ကျက်​ပဲ ​လုပ်​တတ်​ြပီး ​ဘာ​ဝါ​သ​နာ​မှ ​မ​ပါ​ဘူး​ဆို​တဲ့ ​ကိုယ့်​သ​မီး​ကို ​ကိုယ်​သ​နား​မိ​တဲ့​အ​ခါ ​သား​သ​မီး​ချင်း​စာ​နာ​ြပီး ​သူ​နဲ့​ရွယ်​တူ​က​ေလး​ေလး​ေတွ​အား​လုံး ​ေကျာင်း​ေန​ေပျာ်​ြပီး ​စာ​ေတာ်​ေစ​ချင်​တဲ့ ​ေစ​တ​နာ​သာ ​ြဖစ်​ပါ​တယ်​ေနာ့။


  • “​ေြမွ​န​ဂါး​ေတာင် ​ေြကာက်​ဘူး​ကွယ်”

    စိန်​ေပါ​ေကျာင်း​မှာ​တုန်း​က ​ြမန်​မာ​စာ​သင်​တဲ့​ဆ​ရာ​ေတွ ​ေတာ်​ေတာ်​ေတာ်​တယ်​လို့ ​ေြပာ​ရ​မှာ​ပဲ။ ​သူ​တို့​သင်​ေပး​ထား​တဲ့​အ​ေြခ​ခံ​ေတွ​က ​အ​ခု​ထက်​ထိ ​အ​သား​ေသ​ရုံ​တင်​မ​က​ဘူး။ ​အ​ရိုး​ထဲ​ေတာင် ​စွဲ​ေန​ြပီ။ ​တ​ချို့​ဆ​ရာ​ေတွ​ဆို ​တ​ကယ့် ​ြမန်​မာ​သံ​ပီ​ပီ​သ​သ​ြကီး​ေတွ​နဲ့ ​သင်​တာ။
    “​ပ​ရံ​န​ဝါ ​ရွက်​နု​ညှာ​ကို ​ဝါး​ြပာ​ထည့်​ြကို ​အိုး​နား​တို​နှင့်…” ​
    ဆို​ရင် ၀​ဗျာ ​လို့ ​ဖတ်​ရ​တယ်။ ​အိုး​န​ဒို ​လို့ ​အ​သံ​ထွက်​တယ်။ ​ေသ​ေသ​ချာ​ချာ ​ဌာန်​က​ရိုဏ်း​ကျ​ကျ ​သင်​တယ်။ ​သည်​လို​ဆ​ရာ​ေကာင်း ​သ​မား​ေကာင်း​များ​ေကျး​ဇူး​နဲ့ ​ကိုယ်​တို့​မှာ ​ရန်​ကုန်​ေပါက် ​ဟို​တုန်း​က​လို​ဆို​ရင် ​ဘို​ေကျာင်း​ဆင်း​ေပ​မယ့် ​မန်း​ေလး​သား​များ​နဲ့ ​ယှဉ်​ေြပာ​နိုင်​ေအာင် ​ြမန်​မာ​သံ​ပီ​တယ်။ ​သူ​တို့​ဆီ​က​လူ​ေတွ ​ထင်​သ​လို ​ရန်​ကုန်​သံ ​ေဘာ့​ရွှတ်​ြကီး (​ေပါ့​ရွှတ်​ရွှတ်​နဲ့ ​တဲ့) ​ြဖစ်​မ​ေန​ဘူး။ ​သင်​တဲ့​ဆ​ရာ​က ​ေကာင်း​သ​လို ​ြပ​ဌာန်း​တဲ့ ​သင်​ခန်း​စာ​က​လည်း ​ေကာင်း​မှ​ေကာင်း။ ​ကိုယ်​တို့​ြမန်​မာ​စာ​ဂု​ရု​ဆ​ရာ​ြကီး​များ​ရဲ့ ​သင်​ခန်း​စာ​ေတွ​ဟာ ​ေမာင်​စံ​ဖား​က​ေလး​ရဲ့ ​ြမန်​မာ​စာ ​ြမန်​မာ​မှု​ကို ​မျိုး​ေစ့​လည်း​မှန် ​အ​ပင်​လည်း​သန်​ေစ​ခဲ့​တယ်။ ​ဆ​ရာ​မင်း​သု​ဝဏ်၊ ​ဆ​ရာ​ေဇာ်​ဂျီ၊ ​ဆ​ရာ​တက်​တိုး၊ ​အ​များ​ြကီး​ဆို​မှ ​အ​များ​ြကီး။ ​

    အား​လုံး​ထဲ​မှာ ​ရင်​ထဲ​အ​စွဲ​ဆုံး​က​ေတာ့ ​ဝါ​ကျ​တို​တို​က​ေလး​ေတွ​နဲ့ ​အ​ကွက်​စိပ်​စိပ်​က​ေလး​ေရး​တတ်​တဲ့ ​ဆ​ရာ​သိ​ပၸံ​ေမာင်၀​ကို ​အ​ြကိုက်​ဆုံး​ပဲ။ ​သည်​ဆ​ရာ့​နှယ် ​သိ​ပၸံ​ေမာင်၀​မို့​သာ ​ေတာ်​ေတာ့။ ​ဝိ​ဇ္ဇာ​ေမာင်​များ ၀​ရ​ရင် ​ဘယ်​လို​စာ​ေတွ ​ထွက်​လာ​ဦး​မယ် ​မ​သိ​ဘူး။ ​အ​စိုး​ရ​အ​လုပ်​ထဲ​ေရာက်​လာ​တာ​ေတာင် ​နယ်​ဘက်​ေတာ​ဘက်​ကို ​သွား​ရ​ေလ​တိုင်း ​ကိုယ့်​အ​တွက် ​စံ​ြပ​ေရှ့​ေဆာင် ​ဝန်​ထမ်း​ေမာင် ​ပုံ​ရိပ်​ဟာ ​နယ်​ပိုင်​ဝန်​ေထာက် ​ေမာင်​လူ​ေအး၊ ​အ​ေရး​ပိုင်​မင်း ​ေမာင်​လူ​ေအး​ပဲ။ ​ေထွ/​အုပ်​က ​ဆ​ရာ​သ​မား​များ​ေတာ့ ​ဘယ်​လို​သ​ေဘာ​ထား​ေလ​မည်​မ​သိ။ ​အ​ထူး​သ​ြဖင့် ​တာ​ဝန်​နဲ့​ပတ်​သက်​လာ​လို့ ​ကိုယ့်​ကိုယ်​ကိုယ် ​သံ​ပတ်​တင်း​ြပီး ​အ​လုပ်​လုပ်​ရ​ေလ​တိုင်း
    “​ငယ်​ငယ်​က ​ဘွား​ေဒွး​ြကီး​ရဲ့ ​ြကိမ်​လုံး​ကို ​ေြကာက်​လို့ ​မ​နက်​ေစာ​ေစာ ​မ​ထ​ချင်​ထ​ချင် ​အိပ်​ယာ​က​ထ​ရ​တယ်​ဆို​တဲ့ ​ေမာင်​လူ​ေအး​ဟာ ​ြကီး​လာ​ေတာ့​လည်း ​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ကို ​ေြကာက်​လို့ ​အိပ်​ေကာင်း​ြခင်း ​မ​အိပ်​ရ ​ေစာ​ေစာ​ထ​ေန​ရ​တုန်း​ပါ​ပဲ”
     ​ဆို​တာ​က​ေလး​ကို ​အ​ြမဲ​ေြပး​ေြပး ​သ​တိ​ရ​မိ​တယ်။

                ​အ​ဂင်္လိပ်​က ​ေကာင်း​ေကာင်း​ေလ့​ကျင့်​ေပး​ခဲ့​တဲ့ ​ြဗူ​ရို​က​ရက် ​စည်း​ကမ်း​ေကာင်း​က​ေလး​ေတွ​ဟာ ​ဒီ​မို​က​ရက်​မ​ကျ ​အ​ရ​စ္စ​တို​က​ရက်​မ​ကျ​တဲ့ ​ကိုယ်​တို့​ေခတ်​ကို​ေရာက်​တဲ့​အ​ခါ​မှ​ပဲ ​လ​ေအာ့​လ​အယ် ​က​ေရာ်​က​မယ်​နဲ့ ​ေတာ​မ​ေရာက်​ေတာင်​မ​ေရာက် ​စံ​နစ်​ေပျာက်​ကုန်​တာ​ေတွ ​ေတွ့​ရ​တဲ့​အ​ခါ ​လွမ်း​သ​ေလ​ေမာင်​ြကီး ​ယို​လာ​ယီး ​လို့ ​နှ​ေြမာ​တ​သ​စ​ရာ​ေလး​ေတွ ​ြဖစ်​လို့​လာ​ပါ​တယ်။ ​တို့​ဘိုး​တို့​ဘွား ​တို့​ဆ​ရာ​ြကီး​များ​ရှိ​ရင်​ေတာ့ ​ဘယ့်​နှယ်​များ ​ေြပာ​ေလ​ဆို​ေလ​မယ် ​မ​သိ​ဘူး။ ​သူ​တို့​သင်​ေပး​ထား​လို့ ​ဘု​ဂ​လန့်​ဂွ​စာ ​စာ​တို​ေပ​စ​ေတွ ​ေရး​တတ်​လာ​တဲ့ ​ကိုယ့်​အ​ေန​နဲ့​ေတာ့ ​ြမင်​သ​မျှ​ေတွ့​သ​မျှ​ေလး​ေတွ​ကို ​တီး​လိုက်​ြပန်​ြပီ ​တိန်​တိန်​ြမည် ​လုပ်​ရ​ဦး​ေတာ့​မှာ​ပဲ။ ​ဘာ​ရယ်​လို့​ေတာ့ ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး​ေနာ့။

              ​ကို​လူ​ေအး​တို့​ေခတ်​တုန်း​က ​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ကို ​ေြကာက်​ရ​တယ်​ဆို​တာ ​ကိုယ်​တို့​ေခတ်​မှာ ​အ​ထက်​အ​ရာ​ရှိ​ကို ​ေြကာက်​ရ​ပုံ​မျိုး​နဲ့ ​မ​ဆီ​ေလး​ရယ်​တဲ့​မှ ​အို​မ​ဆိုင်​ပါ ​ဆ​ရာ။ ၁၀၉ / ၁၁၀ ​ေတွ ​လိုက်​ဖမ်း​တဲ့​ေခတ်​က​ဆို ​သူ​လာ​ရင် ​လူ​ေတွ​လန့်​ြပီး ​ထွက်​ေြပး​ြက​တာ။ ​စိတ်​ထဲ​မှာ ​ဘယ့်​နှယ်​ပဲ ​ရှိ​ေန​ေန၊ ​သူ့​တာ​ဝန်​က ​အ​ြဖူ​ဆို​ရင် ​အ​ြဖူ ​အ​မည်း​ဆို​ရင်​အ​မည်း ​သဲ​သဲ​ကွဲ​ကွဲ ​စည်း​ြခား​ထား​ြပီး​သား​မို့ ​တာ​ဝန်​မျက်​နှာ​မှ​တ​ပါး ​ဘယ်​သူ့​မျက်​နှာ​ကို​မှ ​မ​ေထာက်​ထား​ပဲ ​ကိုယ့်​တာ​ဝန်​ကို ​ေကျ​ပွန်​ေအာင် ​ေဆာင်​ရွက်​ရ​တဲ့​စံ​န​မူ​နာ​ဟာ ​ကိုယ်​ကိုယ်​တိုင် ​ဝန်​ထမ်း​ဘ၀​ကို​ေရာက်​လာ​တဲ့​အ​ခါ ​လမ်း​ြပ​ေရှ့​ေဆာင် ​န​မူ​နာ​ထား​ရ​တာ​ေပါ့။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​ဆ​ရာ​ကို​လူ​ေအး​ရဲ့​စာ​ေတွ​ထဲ​မှာ ​ဆား​ပု​လင်း​နှင်း​ေမာင်​ရဲ့ ​အင်း​စိန်​စီ​အိုင်​ဒီ​က ​ပု​လိပ်​မင်း​ြကီး ​မ​စ္စ​တာ ​က​ရစ်​ပ​လင်​လို
    “​ေမာင်​မင်း ​လူ​က​ေလး။ ​ဒမ်​ဘ​လယ်​ဒီ​ဖူး၊ ​ကျွ​နုင်္ပ် ​အား​ြကီး​စိိတ်​ဆိုး​တယ်။”
     ​ေတွ ​မ​ပါ​သ​လို
    “​ယက်​ဆား။ ​ေအာ​ရိုက်​ဆား၊ ​ပါး​ဒန်း​မီ​ဆား။”
     ​လုပ်​ြက​တဲ့ ​အ​ထက်​ဖား​ေအာက်​ဖိ ​အ​လို​ေတာ်​ရိ​ေတွ​လည်း ​မ​ဖတ်​မိ​ပါ​ဘူး။ ​မ​ရှိ​ပဲ​ေတာ့ ​ဘယ်​ေန​မ​လဲ။ ​အ​ဘက်​လုပ်​ြပီး ​ဖွဲ့​နွဲ့​ေရး​သား​မ​ေန​ေတာ့ ​အာ​ရုံ​မ​ေနာက်​ဘူး​ေပါ့။

               ​ကိုယ်​တို့​ေခတ်​ကို ​ေရာက်​တဲ့​အ​ခါ​မှာ​ေတာ့ ​ဝန်​ထမ်း​လုပ်​ရ​တဲ့​ဘ၀​ဆို​တာ ​ဓါး​မ​ေနာက်​ပိတ် ​ေခွး​သာ​သာ ​ပါ​ကွယ်။ ​ကျား​လည်း​ေြကာက်​ရ ​ကျား​ေချး​လည်း​ေြကာက်​ရ။ ​ကျား​ေြကာက်​လို့ ​ရှင်​ြကီး​ကိုး​မယ်​ြကံ​ရင်​လည်း ​ရှင်​ြကီး​ကျား​ထက်​ဆိုး​တာ​ေတွ​ချည့် ​ေတွ့​ရ​မယ်။ ​ေရှ့​ဘုန်း​ြကီး ​တစ်​ချက်​ေခါက်​ရင် ​ေနာက်​ဘုန်း​ြကီး ​နှစ်​ချက်​ေခါက်​လိမ့်​မ​ကွဲ့​လို့ ​ကိုယ့်​ဘာ​သာ ​တ​ရား​နဲ့​ေြဖ​ြပီး ​ကျား​သ​နား​မှ ​နွား​ချမ်း​သာ​ပါ​မယ့်​အ​ေြကာင်း ​ေမ​တ္တာ​ေရ​ေလာင်း ​ဆု​ေတာင်း​ေကာင်း​မှု​ေချွ​ြက​ရ​တယ်။ ​

    ဒါ​ေြကာင့် ​အ​လုပ်​ထဲ​မှာ ​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ဆို​တာ​ကို ​အ​သာ​ထား​ြပီး ​သ​ရီး​ရှဲ​ဒိုး ​ဒူး​ေနာ့​နိုး​ရင် ​ဂျီ​စ​ေမာ​ကို ​တိုက်​ဂါး​ကစ်​မ​ကွဲ့​လို့ ​အ​ထက်​အ​ရပ်​၌​ရှိ​ေသာ ​ယ​မ​ထာ​ေရွှ​ြကိမ်​လုံး​များ​ကို ​ဖိန့်​ဖိန့်​တုန်​ြက​ရ​တာ​ေပါ့​ကွယ်။ ​ေနာက်​ဆုံး​ေတာ့ ​ကိုယ့်​အ​လုပ်​တာ​ဝန်​ဆို​တာ ​ဘယ်​ဟာ​ဘယ်​ဒင်း​မှန်း​ေတာင် ​ကွဲ​ကွဲ​ြပား​ြပား​မ​သိ​ေတာ့​ဘူး။ ​သ​ခင်​ေစ​တိုင်း ​မ​ဆိုင်း​ခ​ဏ ​စိတ်​တိုင်း​ကျ​ေစ​ဖို့​သာ ​အ​ဓိ​က​လို့ ​ေဘာ​စိ​ဂု​ေဏာ ​အ​န​ေန္တာ ​ဂုဏ်​ေဆာင်​ြက​ရ​သ​တဲ့။

                ​လူ​ြကီး​က ​ခိုင်း​လာ​ရင် ​ဟုတ်​သည် ​မ​ဟုတ်​သည် ​စဉ်း​စား​ဖို့​ဆို​တာ ​ကို်ယ့်​အ​ရာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​လူ​ြကီး​ဆို​တာ ​အ​ရာ​ရာ ​ကိုယ့်​ထက်​သိ​တယ်။ ​ကို​ကို ​မ​ြကိုက်​ဘူး ​ဒါ​မ​လုပ်​နဲ့​ဆို ​ဟုတ်​ကဲ့ ​ကို​ကို ​ြဖစ်​ေန​ပ​ေစ။ ​ကို​ကို ​ထင်​ရာ​မ​လုပ်​နဲ့ ​စိုး​ရိမ်​လို့ ​ေြပာ​မယ်​ေတွ​ဘာ​ေတွ ​လျှာ​မ​ရှည်​ေလ​နဲ့။ ​အဲ​ဒါ​က​မှ ​ကိုယ့်​အ​တွက် ​စိုး​ရိမ်​ရ​တာ။ ​

    ကိုယ့်​ဆ​ရာ ​ဟာ​သ​ေနှာ​ေန​ရင် ​အ​ခါ​တစ်​ရာ ​ြကား​ဖူး​ြပီး​သား​လည်း ​ခွက်​ထိုး​ခွက်​လှန် ​အူ​နှိပ်​ြပီး ​ရယ်​ပ​လိုက်။ ​သူ​က​မှ ​အို ​စိတ်​မ​ေကာင်း​စ​ရာ​ဆို​ရင် ​မျက်​ခမ်း​ပ​ရုပ်​ဆီ​သုတ်​ြပီး​သာ ​ငို​ချ​လိုက်။ ​ဒါ​မှ​ပဲ ​လူ​ြကီး​ရဲ့​မ​ေနာ​ဘ​ဝင်​မှာ ​ယုံ​ြကည်​စိတ်​ချ​အပ်​ေသာ၊ ​အ​တွင်း​လူ​စာ​ရင်း​ထဲ ​သွင်း​တယ်။ ​အ​ရင်း ​နဲ့ ​အ​ဖျား​ဆို​တာ ​မ​ေနာ​ဝိ​ဉာဉ် ​အာ​ရုံ​မ​ထင်​တဲ့ ​သစ်​ပင်​များ​မှာ​ေတာင် ​မ​တူ​ေလ​ဘူး။ ​ဘာ​တစ်​ခု​မှ ​မ​တူ​ေလ​ဘူး။

               ​ရင်း​သ​ထက်​ရင်း ​ချာ​သ​ထက်​ချာ​ချင်​ရင် ​ရုံး​တက်​ရုံး​ြပန် ​မ​ေမ့​ရန် ​ေဘာ​စိ​ဆ​လံ​ေပး​ရုံ​နဲ့ ​မ​လုံ​ေလာက်​ေတာ့​ဘူး။ ​အိမ်​ြပန်​ေရ​ချိုး ​တ​ေရး​နိုး​ေသာ် ​စား​ေတာ်​ေခါ်​စ​ရာ ​ြကိုက်​တတ်​ရာ​ရာ ​က​ေလး​များ​လည်း ​သိ​ရ​တယ်။ ​အိမ်​က ​မ​မ​ြကီး ​ေမ​ေမ​ြကီး ​သား​ငယ်​ေလး ​မီး​ငယ်​ေလး​ေတွ​ကို ​ဝင်​ကာ​ထွက်​ကာ ​ခင်​ေအာင်​မင်​ေအာင် ​ေပါင်း​ရ​သင်း​ရ​တယ်။ ​ဒါ​မှ ​အ​ေရး​ရယ် ​အ​ေြကာင်း​ရယ်​ဆို ​ရန်​ေအာင်​သီ​ချင်း​ေလး​ဖွင့်​ြပီး
    “​ေမ​ေမ​ေရ ​သူ​ေလး​က ​လိ​မ္မာ​တယ်”
     ​လို့ ​ကိုယ့်​ဘက်​က ​ေြပာ​ေပး​မယ့် ​မဲ​တစ်​မဲ​စီ​ရ​မှာ။ ​ေယာ​ကျင်္ား​ချင်း​မို့ ​ေနာက်​ေဖး​ေပါက်​က ​တက်​ရ​မှာ ​အား​နာ​ေန​ေသး​လား။ ​သိပ်​မ​ခက်​ပါ​ဘူး။ ​သ​ေဗ္ဗ​သ​တ္တာ ​အ​ဝါ​ေရ​ေဟာ​တု​တဲ့။ ​အ​ဝါ​ေရ​ပု​လင်း​ေလး​များ​ဆက်​လို့ ​က​န္ပါး​သ​ဘင် ​ေပျာ်​ပွဲ​ဆင်​နိုင်​တယ်။ ​သီ​ချင်း​ေတွ ​အို​ချင်​အို​ပ​ေစ။ ​နတ်​ေချာ့​ေပး​မယ့် ​က​ေလး​မ​ေလး​ေတွ​သာ ​မ​အို​ေစ​နဲ့။ ​သည့်​ထက်​ပို​ြပီး ​ရင်း​နှီး​လာ​လို့ ​မ​မ​ေလး​အိမ်​တွဲ​ပို့​ေပး​ြပီး
    “​ဆ​ရာ​က ​သည်​ေန့ ​အ​စည်း​အ​ေဝး​ရှိ​လို့  ​ရုံး​မှာ​အိပ်​မယ် ​မ​မ။ ​လူ​ြကီး​ခ​ရီး​စဉ် ​ပါ​သွား​တယ် ​မ​မ။”
     ​လို့ ​မ​ဒီ​ြကီး​အိမ် ​သ​တင်း​စ​ကား ​ပါး​နိုင်​သူ​ဆို​ရင်​ေတာ့ ​ပွဲ​သိမ်း​ြပီ​သာ ​မှတ်​လိုက်​ပါ​ေတာ့​ေလ။ ​သူ​ခိုင်​သ​ေရွ့ ​ကိုယ်​လည်း ​ခိုင်​သွား​ြပီ။

                ​ေဗာင်း​ေတာ်​ညှိတ် ​စိတ်​ေတာ်​သိ​လို့ ​အ​တူ​ေန ​အ​နီး​ေန၊ ​အ​တွင်း​စည်း ​အ​ရင်း​နှီး​မ​ြဖစ်​ေသး​တဲ့​သူ​ေတွ​မှာ​ေတာ့ ​သူ​များ​လို ​လက်​ဘက်​ထုပ် ​မ​တတ်​နိုင်​တဲ့​အ​တွက် ​လူ​ကို​ပဲ ​မ​တတ်​တတ်​ေအာင် ​သင်​ြက​ရ​ပါ​ေတာ့​တယ်။ ​အဲ​ဒါ​က​ေတာ့ ​အ​ရိပ်​အ​ေြခ​က​ေလး​ြကည့်​ခ​စား​ြပီး ​ဟိတ်​ဆို​တိတ်၊ ​အိပ်​ဆို​အိပ်။ ​ငါး​ေြခာက်​ဆို​ြပား ​ေယာက်​ဆို​ကျား၊ ​ထား​လျှင်​လည်း ​ေန​ပါ​မည်။ ​သတ်​လျှင်​လည်း ​ေသ​ပါ​မည့်​အ​ေြကာင်း​ကို ​ဟိ​န္ပူ​ေတွ ​နှုတ်​ဆက်​သ​လို ​န​ဖူး​နဲ့​ေြခ​မ​နဲ့ ​တို့​ကာ​တို့​ကာ ​ေခါင်း​ေလး​တ​ရမ်း​ရမ်း ​န​မာ့​စ​ေတး​တ​ြပင်​ြပင် ​သံ​ေတာ်​ဦး​တင်​ရ​ပါ​တယ်။ ​ကိုယ်​က ​သူ့​လူ​မ​ဟုတ်​တဲ့​အ​တွက် ​အ​ချိန်​မ​ေရွး ​ေဘး​ေရာက်​သွား​နိုင်​တယ်​ဆို​တာ ​သ​ေဘာ​ေပါက်​ထား​ေတာ့ ​သူ​တို့​စိတ်​ထဲ​မှာ ​ရှိ​တဲ့ ​အ​ေြကာက်​တ​ရား​ဟာ ​ဘာ​နဲ့​မှ ​မ​တူ​ပါ​ဘူး။ ​ေမာင်​လူ​ေအး​ေြကာက်​တဲ့ ​ဖွား​ေဒွး​ြကီး​ြကိမ်​လုံး၊ ​အ​လုပ်​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ေတွ​ထက် ​အ​ဆ​တစ်​ရာ ​သာ​တယ်။
    “​န​ဂါး​တို့​မျက်​ေစာင်း ​အ​ေြကာင်း​သုံး​ပါး​မ​ေရွး​ဘူး​ဟဲ့” 
    ​လို့ ​ကိုယ့်​ကိုယ်​ကိုယ် ​သ​တိ​ေပး​ြပီး ​ေြကာက်​ေန​ရ​တဲ့ ​အ​ေြကာက်​တ​ရား​မျိုး။ ​အ​လို​လို​ေန​ရင်း​ကို ​ေြကာက်​ေန​ရ​တဲ့​အ​တွက် ​ကိုယ့်​ဆီ​က ​အ​မှား​အ​ယွင်း ​တ​စုံ​တ​ရာ၊ ​အ​ြငို​အ​ြငင်​ခံ​ရ​စ​ရာ ​တစ်​ခု​ခု ​လူ​ြကီး​နား​များ ​ေပါက်​ြကား​သွား​ေလ​မ​လား​လို့ ​ေတွး​မိ​ရင် ​ေန​စ​ရာ​ေတာင် ​မ​ရှိ​ရှာ​ေလ​ဘူး။ ​ေြကာက်​တာ​လည်း ​သူ့​အ​ြပစ် ​မ​ဟုတ်​ဘူး​ေလ။ ​ကိုယ့်​လူ​မ​ဟုတ်​ေတာ့ ​လူ့​ေရှ့​သူ့​ေရှ့ ​အ​မှား​ေတွ့​သွား​ရင် ​နှစ်​ြပား​မ​တန် ​အ​ဆူ​အ​ဆဲ​ခံ​ရ​တာ​ကိုး။ ​သူ့​မှာ ​ေထာက်​ထား​ညှာ​တာ​စ​ရာ ​မျက်​နှာ​မ​ရှိ​ဘူး​ေလ။ ​အဲ​သ​လို ​ေြကာက်​တဲ့​သူ​က​လည်း​ေြကာက် ​ေဟာက်​တဲ့​သူ​က​လည်း​ေဟာက်​တဲ့ ​အ​ဆိုး​သံ​သ​ရာ​စက်​ဝန်း​မှာ ​ဘယ်​ဘူ​တာ​ဆိုက်​ကုန်​သ​လဲ​ဆို​တာ ​ကိုယ်​ေတွ့​မျက်​ြမင် ​ြဖစ်​ရပ်​ေတွ​ရှိ​ေပ​မယ့်​လည်း ​သင်​ခန်း​စာ​ေတာ့ ​ယူ​နိုင်​ခဲ​ပါ​တယ်။

                ​ဟိုး​ေရှး​ေရှး​တုန်း​က ​သား​သား​တို့​အ​သည်း​စွဲ ​အ​ဆို​ေတာ်​ေမ​ေမ​ြကီး​တစ်​ေယာက်​ဟာ ​အ​သံ​လွှင့်​ရုံ​မှာ ​တာ​ဝန်​ထမ်း​ေဆာင်​စဉ် ​အ​စီ​အ​စဉ်​တစ်​ခု​ကို ​မှား​ယွင်း​ေြက​ညာ​မိ​တဲ့​အ​တွက် ​ေပါ်​လ​စီ​အ​သံ​လွှင့်​ချက်​တစ်​ခု​က ​တန်း​လန်း​ြကီး​တင်​ကျန်​ေန​ပါ​သ​တဲ့။ ​အ​ထက်​အ​ထက်​က ​မိုး​မီး​ေလာင်​လာ​ခဲ့​တဲ့ ​ေဒါ​သ​အ​လိပ်​လိုက်​ေတွ​ဟာ ​ေနာက်​ဆုံး​ေတာ့ ​တာ​ဝန်​မှူး​ေမ​ေမ​ြကီး​ေခါင်း​ေပါ်​ကို ​အ​စု​လိုက်​အ​ြပုံ​လိုက် ​မုန်​တိုင်း​ဆင်​လာ​တဲ့​အ​ခါ
    “​ငါ့​ေအ။ ​တစ်​သက်​နဲ့​တစ်​ကိုယ် ​တစ်​ခါ​မှ ​အဲ​သ​ေလာက် ​နှစ်​ြပား​မ​တန်​ေအာင် ​အ​ဆူ​အ​ဆဲ ​မ​ခံ​ရ​ဖူး​ပါ​ဘူး။”
     ​လို့ ​ေြပာ​ြပီး ​အဲ​သည်​ည​မှာ ​ကွယ်​လွန်​ရှာ​သ​တဲ့။ ​သည်​အ​ချိန်​ကျ​မှ​ေတာ့
    “Sorry seems to be the hardest words.”
     ​လို့ ​ေြပာ​လည်း ​စ​ကား​ေတွ​ကျွံ​ြပီး ​နှုတ်​လို့​မ​ရ​ေတာ့​ဘူး။ ​ဆယ်​ပုဒ်​ဆို​ရင် ​ဆယ်​ပုဒ်​စ​လုံး ​မ​ပစ်​နိုင်​ေအာင် ​အ​ဆို​ေကာင်း​တဲ့ ​သီ​ချင်း​သည်​ြကီး​ဆီ​က ​ေနာက်​ထပ် ​ဘာ​သီ​ချင်း​မှ ​မ​ြကား​နိုင်​ေတာ့​ဘူး​ေပါ့။ ​အ​ေသး​စိတ်​သိ​ချင် ​ေြပာ​ြပ​စ​ရာ​ေတွ​က​လည်း ​တ​ပုံ​ြကီး​ကျန်​ေသး​တယ်​ရှင့်​လို့ ​ပုံ​ေြပာ​ေကာင်း​သူ ​မ​မ​ြကီး​ေရး​တဲ့ ​အ​လွမ်း​စာ​ေတွ​ထဲ​မှာ ​ရှာ​ေဖွ​ဖတ်​ရှု​နိုင်​ပါ​ေသး​တယ်။ ​

    လွန်​ေလ​ြပီး​ေသာ ​အ​တိတ်​ေတွ​ကို ​ေနာက်​ေြကာင်း​ြပန်​လှည့်​ေန​တာ​က ​ေဘး​ကင်း​ရန်​ကင်း​မို့​ပါ။ ​အ​ခု​ေရာ ​အဲ့​ဒါ​မျိုး​ေတွ ​ရှိ​ေသး​လို့​လား ​လို့ ​ေမး​ရင် ​ကိုယ့်​ဘာ​သာ​ကိုယ်​ပဲ ​ကိုယ့်​အ​လုပ်​ထဲ ​ြပန်​ြကည့်​လိုက်​ြက​ပါ​ေနာ်။ ​သား​သား​ေတာ့ ​နှာ​ေစး​ေန​တယ်​ဗျ။ (​ဟွန့် ​လာ​ေသး​တယ် ​သာ​ေအး​ရယ်။ ​နှာ​များ​မ​ေစး​ရင် ​ဘယ်​လို​ေန​မယ်​မ​သိ)

                 ​သည်​စာ​ကို ​သူ​ရိ​ယ​ေန​ဝန်း​ထဲ​ပို့​ဖို့ ​စိတ်​ကူး​မ​ရှိ​တဲ့​အ​တွက် ​ဘယ်​သူ​ဘယ်​ဝါ ​ဘယ်​တုန်း​က ​ဘယ်​သို့ ​ဘယ်​ချမ်း​သာ​ေတွ​ဖယ်​ထား​ြပီး ​အ​မှား​ကို​မ​ေထာက်​ပဲ ​အ​မှန််​ကို​ေထာက်​ြပ​ပါ့​မယ်။ ​အ​လုပ်​ထဲ​မှာ ​ေြကာက်​ရ​မယ့်​အ​ရာ​ဟာ ​ကိုယ့်​အ​ထက်​လူ​ြကီး​မ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး။ ​မိ​မိ​ရဲ့ ​တာ​ဝန်၀​တ္တ​ရား​များ ​မ​ေကျ​ပွန်​ပျက်​ကွက်​မှာ၊ ​မိ​မိ​အ​တွက်​ေြကာင့် ​မိ​မိ​အ​ပါ​အ​ဝင် ​ထိ​စပ်​ပတ်​သက်​ေန​သ​မျှ​သူ​အား​လုံး ​အ​ကျိုး​စီး​ပွား၊ ​ဂုဏ်​သိ​က္ခါ၊ ​အ​ချိန်၊ ​ေငွ​ေြကး၊ ​ဆုတ်​ယုတ်​ပျက်​ယွင်း​ရ​မှာ။ ​

    အ​ထူး​သ​ြဖင့်​ေတာ့ ​ြဖစ်​နိုင်​မယ်​ဆို​ရင် ​ကိုယ့်​နိုင်​ငံ​ကိုယ့်​လူ​မျိုး ​အ​ကျိုး​စီး​ပွား​ထိ​ခိုက်​နစ်​နာ​မယ့် ​အ​မှု​မျိုး​ကို​ေတာ့ ​ေကာင်း​ေကာင်း​ြကီး ​ေြကာက်​ရ​ပါ​လိမ့်​မယ်။ ​အဲ​သည်​အ​ေြကာက်​တ​ရား​က​ေတာ့ ​ကိုယ်​တင်​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​ကိုယ့်​အ​ထက်​အ​ထက်​မှာ ​ရှိ​ေလ​သ​မျှ​ေသာ ​လူ​ြကီး​များ​အား​လုံး ​မ​ြဖစ်​မ​ေန ​ေြကာက်​ရွံ့​စိုး​ရိမ်​သင့်​တဲ့ ​အ​ေြကာက်​တ​ရား ​ြဖစ်​ပါ​တယ်။ ​ေမာင်​လူ​ေအး​ေြကာက်​တဲ့ ​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ဆို​တာ ​အဲ့​ဒါ​ကို​ေြပာ​တာ​ေလ။ ​သူ​လည်း​သူ့​တာ​ဝန်​ကို​ပဲ ​သူ​ေြကာက်​တယ်။ ​ဘု​ရင်​ခံ​ကို​ေတာင် ​ေြကာက်​တာ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ (​ေြကာက်​ရင် ​သည်​လို​စာ​ေတွ ​ကျုပ်​တို့​ဖတ်​ရ​လိမ့်​မယ် ​မ​ဟုတ်)

               ​ေရး​ရင်း​ေရး​ရင်း ​ဆုံး​ကာ​နီး​ကျ​မှ ​ငါ​အ​ေရး​ေစာ​ေလ​ြခင်း​လို့ ​ေနာင်​တ​ရ​မိ​တယ်။ ​ဖတ်​ချင်​တဲ့​စာ​အုပ်​တစ်​အုပ် ​ကျန်​ေန​ေသး​ပါ​လား။ ​အ​ေြကာက်​တ​ရား​နဲ့ ​ပတ်​သက်​လာ​ရင် ​တို့​ေမ​ြကီး​လည်း ​စာ​အုပ်​တစ်​အုပ် ​ေရး​ခဲ့​ေသး​တယ်​ေလ။
    “​ေြကာက်​ရွံ့​ြခင်း​မှ ​ကင်း​လွတ်​ေြကာင်း”
     ​တဲ့။ ​အမ်း​မှာ​က​တည်း​က ​ေမွး​ေန့​လက်​ေဆာင်​ရ​ထား​ြပီး ​ခု​ထက်​ထိ ​မ​ဖတ်​ရ​ေသး​တဲ့ ​စာ​အုပ်​တစ်​အုပ်။ ​ကျွန်​ေတာ်​မျိုး​ြကီး ​ေသ​သင့်​ပါ​တယ်။ ​ဘာ​ေတွ​များ ​ေရး​ထား​ေလ​မယ်​မ​သိ။ ​နာ​ယူ​မှတ်​သား​လို​လှ​ပါ​ဘိ။ ​သူ​လည်း ​ဘယ်​သူ့​မှ ​ေြကာက်​တဲ့​သူ ​မ​ဟုတ်​ဘူး​ဗျ။ ​သူ့​သာ ​ဟို​လူ​က​ေြကာက် ​သည်​လူ​က​ေြကာက်​နဲ့။ ​မ​ြပင်​နိုင်​ဘူး ​ထ​ဆင်​ထူး ​ေအာ်​တဲ့​သူ​က​ေအာ်။ ​ေဟာ်​တယ်​မ​ရ ​ေဒါ်​မယ်​မ​ြဖစ်​ေအာင် ​ေနှာက်​တဲ့​သူ​က​ေနှာက်။
    “​လူ​ဆို​တာ ​ကိုယ့်​တာ​ဝန်​ကိုယ်​ေကျ၊ ​ကိုယ့်​အ​လုပ်​ကိုယ်​လုပ်​ေန​မယ်​ဆို​ရင် ​ဘယ်​သူ့​ကို​မှ ​ေြကာက်​စ​ရာ​မ​လို​ဘူး​ပဲ”
     ​လို့ ​ေကာင်း​ေကာင်း​ြကီး ​သင်​ခန်း​စာ ​ယူ​လိုက်​ရ​ပါ​တယ်။ ​အ​မယ်။ ​ဒါ​သူ့​ကို ​ေလာ်​ဘီ​လုပ်​ေန​တာ​များ​ထင်​သ​လား ​အ​ရပ်​က​တို့။ ​ဟို​ေြကာက်​ေန​ရှာ​သူ​ြကီး​များ​ကို ​အား​ေပး​ေန​တာ​ပါ။ ​ကဲ ​လာ ​လာ။ ​ယ​ြတာ​ေချ​လိုက်​ြက​ရ​ေအာင်။ ​လိုက်​ဆို ​သုံး​ခါ​ြပည့်​ေအာင်။

    “​မ​မ ​မ​မ ​ညီ​မ ​ေြကာက်​တယ်။” “​မ​ေြကာက်​နဲ့ ​ညီ​မ။ ​မ​မ ​ရှိ​တယ်။”

    “​မ​မ ​မ​မ ​ညီ​မ ​ေြကာက်​တယ်။”  “​မ​ေြကာက်​နဲ့ ​ညီ​မ။ ​မ​မ​ရှိ​တယ်။”

    “​မ​မ ​မ​မ ​ညီ​မ ​ေြကာက်​တယ်။” “​မ​ေြကာက်​နဲ့ ​ညီ​မ။ ​မ​မ ​ရှိ​တယ်။”

  • “​အ​ရှုပ်​ေတာ်​ပုံ ​ေြပာင်​ရ​မည်”

    အမ်း​မှာ​ေန​တုန်း​က ​အမ်း​ေဆး​ရုံ​အ​ေြကာင်း​ေလး​ေတွ ​တ​ဖွဲ့​တ​နွဲ့​ေရး​မိ​သ​ေလာက်  ​ရန်​ကုန်​ြပန်​ေရာက်​တာ​လည်း  ​တစ်​နှစ်​ြပည့်​လု​ြပီ။ ​ရန်​ကုန်​ေဆး​ရုံ​ြကီး​ရဲ့ ​သာ​ေတာင့်​သာ​ယာ ​ချစ်​စ​ရာ​ေကာင်း​ချက်​က​ေလး​ေတွ ​က​လီ​က​မာ ​ပ​လီ​ပ​လာ ​မ​ေရး​ပဲ​ေန​တာ ​ဘာ​ေကာင်း​သ​လဲ။ ​ေဆး​ရုံ​ချင်း​အ​တူ​တူ ​မျက်​နှာ​လိုက်​ရာ​ကျ​တာ​ေပါ့။ ​

    အ​ခု​ဆို ​ပို​ေတာင်​ေရး​သင့်​ေသး။ ​ေဆး​ရုံ​ြကီး​ဆို​တာ ​အ​ရင်​က​လို ​သာ​ြမည်​ေညာင်​ည ​ြပည်​သူ့​ေဆး​ရုံ​အန်း​တိတ်​ြကီး ​မ​ဟုတ်​ေတာ့​ဘူး။ ​မယ်​ဖျား​ကိုယ်​တိုင် ​ြကည့်​ြကပ်​ြပု​ြပင်​မှာ​ဆို​ေတာ့ ​ရာ​မ​မင်း​သား​လက်​ေရာက်​သွား​တဲ့ ​ဟာ​နု​မန်​လို ​လက်​ေတာ်​နဲ့ ​တစ်​ခါ​အုပ်​လိုက်​ရင် ​သုံး​ဂါ​ဝုတ်​ေလာက် ​ေငါက်​က​နဲ​ထွား​လာ​မယ့် ​သ​ေဘာ​ရှိ​သ​ေပါ့။ (​သူ့​ေနာက်​မှာ ​စ​ပွန်​ဆာ​ေတွ ​တစ်​ေလှ​ြကီး​နဲ့ ​မ​ဟုတ်​လား) ​အ​မှိုက်​ေကာက်၊ ​ထုံး​သုတ်၊ ​ဆိုင်း​ဘုတ် ​ေဆး​ြခယ်​ဆို​တဲ့ ​အ​ပ​ရိ​က ​သ​နပ်​ခါး​လူး​တာ​ေတွ ​ေခတ်​ေဟာင်း​မှာ ​ကျန်​ရစ်​ခဲ့​ြပီ။
    “How do you do?”
     ​နဲ့ ​လက်​ဆွဲ​နှုတ်​ဆက်​ရ​တဲ့​သူ​ေတွ ​လာ​ေရာက်​တိုင်း​ထွာ ​ဓါတ်​ပုံ​ေတွ ​ရိုက်​ရိုက်​သွား​တာ ​ဘယ်​နှစ်​ခါ​မှန်း​ေတာင် ​မ​သိ​ေတာ့​ဘူး။ ​ေနာင်​ကျ​ရင် ​မ​မှတ်​မိ​ေတာ့​မ​စိုး​လို့ ​အ​ခု​က​တည်း​က ​ေြခ​ရာ​ချင်း​ထပ်​ေအာင် ​ပတ်​ထား​နှင့်​တယ်။

              ​အ​သစ်​ေတွ ​ဘယ်​လို​ေကာင်း​ေကာင်း ​အ​ေဟာင်း​ကို​ေတာ့ ​တ​လည်​လည်​တဲ့။ ​သည်​ေဆး​ရုံ​အ​ေဟာင်း​ြကီး​ရဲ့ ​ကွမ်း​တံ​ေတွး​ပ​ရ​ဗွ​နဲ့ ​ေလှ​ခါး​အိမ်​အ​ြကီး​ြကီး​ကို ​တက်​ကာ​ဆင်း​ကာ​နဲ့ ​ဆ​ရာ​ဝန်​ြဖစ်​လာ​ခဲ့​တယ်။ ​သည်​ေဆး​ရုံ​ေပါ်​က ​လူ​နာ​ေတွ​ကို ​စမ်း​ရင်း​သပ်​ရင်း ​ေဆး​ပ​ညာ​ေတွ ​သင်​ြကား​ေလ့​လာ​ခဲ့​ရ​တယ်။ ​လူ​နာ​ေစာင့်​ဘ၀​က​ေန၊ ​ေဆး​ေကျာင်း​သား​ဘ၀၊ ​အ​လုပ်​သင်​ဆ​ရာ​ဝန်​ဘ၀၊ ​ဘွဲ့​လွန်​ေကျာင်း​သား​ဘ၀၊ ​ခွဲ​စိတ်​ဆ​ရာ​ဝန်​ဘ၀၊ ​သည်​ေဆး​ရုံ​ြကီး​နဲ့​ကင်း​တာ ​ရှိ​ကို​မ​ရှိ​ဘူး။ ​အိမ်​လို​ယာ​လို​ကို ​ြဖစ်​ေန​ြပီ။ ​ဘယ်​ေန​ရာ ​ဘယ်​ေထာင့်​က ​ဘယ်​အ​ေဆာင်​အ​ေြကာင်း ​ေြပာ​ချင်​သ​လဲ။ ​အဲ​သည်​ေန​ရာ​မှာ ​ကိုယ်​ေရာက်​ဖူး​တဲ့​အ​တိတ်​ေတွ ​ရှိ​တယ်။ ​ကုန်​ကုန်​ေြပာ​ရ​ရင် ​ေဆး​ရုံ​ြကီး​မျက်​နှာ​စာ​မှာ ​အ​ခု​မ​ြမင်​ရ​ေတာ့​တဲ့ ​ေကျာက်​ေပါက်​မာ ​ကျည်​ဆံ​ရာ​က​ေလး​ေတွ​အ​ထိ ​ကိုယ်​နဲ့ ​အ​တူ​ရှိ​ခဲ့​တယ်။

               ​သူ့​အ​ေြကာင်း​များ ​ေရး​ရ​ရင် ​ပုံ​ြပင်​တစ်​ေထာင့်​တစ်​ည ​က ​မ​က​ဘူး။ ​ဒါ​ေပ​သိ ​မ​ေရး​ခဲ့​ဘူး။ ​မ​ေရး​ချင်​ဘူး။ ​ခ​ရီး​သွား​ဟန်​လွဲ ​သ​ေဘာ​ေလာက်​သာ ​တို့​ကာ​ပင့်​ကာ ​ေရး​ချင်​တယ်။ ​ခ​ေရ​ေစ့​တွင်း​ချ​လိုက်​ရင် ​မီး​ခိုး​မ​ဆုံး ​မိုး​မ​ဆုံး​လာ​ေတာ့​မှာ​ေတွ​ကို ​ြကို​သိ​ေန​တယ်။ ​ငါး​ပွက်​ရာ​လည်း ​ငါး​စာ​မ​ချ​ချင်​ဘူး။ ​လူ​ထူ​ရာ​လည်း ​အ​နာ​မ​ြပ​ချင်​ဘူး။ ​ဆ​ရာ​ဝန်၊ ​ဆ​ရာ​မ ​မ​ေကာင်း​ေြကာင်း၊ ​ေဆး​ရုံ​မ​ေကာင်း​ေြကာင်း​ေတာ့ ​လာ​မ​ေြပာ​ပါ​နဲ့။ ​ရန်​ေထာင်​မ​လို့ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​မ​ြကား​လို​ဘူး။ ​မ​ြကား​ချင်​ဘူး။ ​မ​သိ​ပဲ​ေတာ့​ေန​မ​လား။ ​သိ​လွန်​လွန်း​လို့။ ​ေြပာ​ကို ​မ​ေြပာ​ချင်​လို့ ​မ​ေြပာ​ပဲ​ေန​တာ။ ​

    မုန်း​စ​ကို​တို​ြပီး ​ချစ်​စ​ကို​ရှည်​ေစ​ချင်​တဲ့​အ​တွက် ​နာ​စ​ရာ​ေလး​ေတွ ​မ​သိ​ချင်​ေယာင်​ေဆာင်​ြပီး ​လွမ်း​စ​ရာ​ေလး​ေတွ ​တ​တ​ေရး​ေန​တာ။ ​ေကာင်း​လှ​ချည်​ရဲ့ ​ဘူး​ခံ​ြပီး ​မ​ြငင်း​ဘူး။ ​ေကာင်း​တာ​ေလး​ေတွ​လည်း ​ရှိ​ပါ​ေသး​တယ်​လို့ ​ေရး​တယ်။ ​အဲ​သ​လို​ေရး​နိုင်​ဖို့ ​ကိုယ့်​ဘာ​သာ​ေကာင်း​ေအာင်​ေန​တယ်။ ​ကိုယ့်​ပတ်​ဝန်း​ကျင် ​ေကာင်း​ေအာင်​ေန​မယ်။ ​တစ်​ေဆး​ရုံ​လုံး ​အုပ်​ချုပ်​တာ ​ကိုယ့်​အ​လုပ်​မှ ​မ​ဟုတ်​တာ။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​ကိုယ့်​လူ​နာ၊ ​ကိုယ့်​အ​ေဆာင် ​မ​ေကာင်း​ရင်​ေြပာ။ ​ဒါ​ေလာက်​ပဲ ​တတ်​နိုင်​တယ်။

                ​ေရာက်​ကာ​စ​က ​ေဆး​ရုံ​ေရှ့​က ​စည်း​ကမ်း​မဲ့​ေဈး​သည်​ေတွ​အ​ေြကာင်း
    “​ပ​လက်​ေဖာင်း​မင်း​သား” 
    ​ဆို ​ေရး​ခဲ့​တယ်။ ​ေဆး​ရုံ​ေဘး ​လူ​နာ​လာ​ဆွယ်​တဲ့​အ​ေြကာင်း​ကို
    “​နာ​မ​ကျန််း​သည် ​အို​နှင်း​ဆီ”
     ​လို့ ​ေရး​ခဲ့​တယ်။ ​အ​ခု ​သူ​တို့​နှစ်​မျိုး​စ​လုံး ​မ​ေတွ့​ရ​သ​ေလာက်​ပဲ။ ​ေတာ်​ေတာ် ​အ​ရှိန်​သပ်​သွား​ြပီ။ ​ကိုယ်​ေရး​လိုက်​လို့ ​ေလျာ့​သွား​တယ်​လို့ ​ေြပာ​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး​ေနာ်။ ​ဒီ​ဟာ​ေတွ​ဟာ ​ြကပ်​ြကပ်​မတ်​မတ် ​အ​ေရး​ယူ​ေဆာင်​ရွက်​လိုက်​ရင် ​ခ​ဏ​တ​ြဖုတ်​ေတာ့ ​အ​ကင်း​ေသ​သွား​တတ်​တယ် ​လို့ ​ေြပာ​ချင်​လို့။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​မ​ပူ​ပါ​နဲ့။ ​ေမ့​ေလာက်​ေတာ့ ​ြပန်​ေရာက်​လာ​ဦး​မှာ။ ​ဘာ​လို့​ဆို​ေတာ့ ​အ​ြမစ်​မှ​ြဖတ်​လို့​မ​ရ​တာ​ေလ။ ​အ​ညှီ​ရှိ​ရင် ​ယင်​အုံ​မှာ​ပဲ။ ​ဆား​သည် ​မ​ေန​နိုင်​လို့ ​ဝင်​ေြခာက် ​ခ​ဏ​ေပါ့။ ​င​ပိ​သည် ​အိပ်​ေပျာ်​ေန​သ​ေရွ့ ​လစ်​တာ​နဲ့ ​ယင်​တ​ေလာင်း​ေလာင်း ​ြပန်​ကျ​ဦး​မှာ။

               ​ဘယ်​ေဆး​ရုံ​မှာ​မ​ဆို ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ ​ရှိ​ြက​တယ်။ ​နည်း​နည်း​ဆိုး​တာ​နဲ့ ​များ​များ​ဆိုး​တာ​ပဲ ​ကွာ​မယ်။ ​ဆိုး​ေတာ့​ဆိုး​တာ​ပဲ။ ​သူ​တို့​ဘာ​လို့​ဆိုး​သ​လဲ ​ဘယ်​လို​ဆိုး​သ​လဲ
    “​ေပ​တ​များ”
     ​မှာ ​ေရး​ခဲ့​သား​ပဲ။ (​ေတာ်​ြပီ​ေနာ်။ ​အ​ညွှန်း​သိပ်​များ​ရင် ​စာ​အုပ်​ေြကာ်​ြငာ​ထင်​ေန​မယ်) ​ြပ​ဿ​နာ​က ​သူ​တို့​ဆိုး​တယ်။ ​တိုင်​လိုက်​မယ်။ ​စာ​နဲ့​ေပ​နဲ့။ ​အ​ေရး​ယူ၊ ​အ​လုပ်​ထုတ်။ ​ဘာ​ခက်​တာ​လိုက်​လို့။ ​င​ကန်း​ေသ ​င​ေစွ​ေတွ ​ရိုက်​သတ်​လို့ ​မ​ကုန်​ဘူး။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​လာ​သ​မျှ ​င​ေစွ​လည်း ​ဘယ်​နှစ်​ရက်​မှ​မ​ခံ ​အ​ကုန် ​ကန်း​ကုန်​ေရာ။

    ​ေဆး​ရုံ​အုပ်​ြကီး​ရုံး​ခန်း​မှာ ​ဤ​ေဆး​ရုံ​ြကီး​တွင် ​တာ​ဝန်​ထမ်း​ေဆာင်​ခဲ့​ေသာ ​ေဆး​ရုံ​အုပ်​ြကီး​များ​ဆို​ြပီး ​နံ​ရံ​နဲ့​အ​ြပည့် ​က​မ္ဗည်း​မှတ်​တမ်း​ထား​ထား​တယ်။ ​ဘယ်​သူ့​လက်​ထက်​မှာ​ေတာ့​ြဖင့် ​အ​လုပ်​သ​မား​များ ​အ​ေတာင်း​အ​ရမ်း ​ကင်း​စင်​ပ​ေပျာက်​သွား​ေလ​သည် ​လို့ ​ြကား​ဖူး​သ​လဲ။ ​များ​များ​က ​နည်း​နည်း​ြဖစ်​သွား​မယ်၊ ​ေြပာင်​ကျ​ကျ​က​ေန ​တိုး​တိုး​တိတ်​တိတ်​ြဖစ်​သွား​မယ်​ဆို ​ေတာ်​လှ​ေပါ့။ ​အ​ကုန်​လုံး​ြဖုတ်​ြပီး ​အ​သစ်​ခန့်​ပ​လိုက်​မယ် ​လို့ ​မ​ေတွး​နဲ့။ ​လူ​ေြကာင့်​ပျက်​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​စံ​နစ်​ေြကာင့် ​လူ​ေတွ​ပါ ​ပျက်​ကုန်​တာ။

               ​ရန်​ကုန်​မှာ​မှ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​ြမန်​မာ​ြပည်​တ​နံ​တ​လျား​က ​မည်​သည့်​ေဆး​ရုံ​မှာ​မ​ဆို ​ရှိ​တယ်။ ​အုပ်​နိုင်​တဲ့​သူ​နဲ့​ဆို ​ငုတ်​ေန​လိမ့်​မယ်။ ​လှန်​နိုင်​တဲ့​သူ​နဲ့​ဆို ​ထ​က​လန်​ြက​မှာ​ပဲ။
    “​ချဉ်​ေပါင် ​နဲ့ ​ဝက်​သား ​လဲ​ချင်​လည်း ​လဲ​ပ​လိုက်​ေပါ့။”
     ​လို့​ေတာင် ​အ​ေြပာ​ခံ​ရ​ပါ​တယ်​ဆို။ ​ကွန်​ြမူ​နစ်​စိတ်​နဲ့​သာ​ဆို ​အ​ကုန် ​ြဖုတ်​ထုတ်​သတ် ​လုပ်​ပ​လိုက်​ေရာ့​မယ်။ ​ဒီ​ကိ​စ္စ​ေတွ ​ကိုင်​တွယ်​ဖို့​ကျ​ေတာ့ ​ကိုယ့်​ဆ​ရာ​ေတွ ​သင်​ြကား​ေပး​လိုက်​တဲ့ ​ေဆး​ပ​ညာ​နဲ့​တင် ​မ​လုံ​ေလာက်​ေတာ့​ဘူး။ ​စီ​မံ​ခန့်​ခွဲ​မှု ​နဲ့ ​အုပ်​ချုပ်​မှု ​ပ​ညာ​ရပ်​ေတွ​ပါ ​လို​အပ်​လာ​တယ်။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​အ​လုပ်​ထဲ ​မ​ဝင်​ဖူး​ပဲ ​အ​ြပင်​မှာ ​ေဆး​ကု​တဲ့​ဆ​ရာ​ဝန်​ေတွ​အ​ေန​နဲ့ ​နား​လည်​နိုင်​ဖို့ ​ခက်​လိမ့်​မယ်။

               ​အ​ဓိ​က​က​ေတာ့ ​အဲ့​ဒီ​လူ​ေတွ​ဟာ ​ပ​ညာ​မ​တတ်​ဘူး။ ​တ​ချို့​တ​ေလ ​ဆယ်​တန်း​ေအာင်​မယ်။ ​အမ်း​မှာ​ဆို ​ဘွဲ့​ရ​ြပီး​သား​ေတာင် ​အ​လုပ်​သ​မား​ဝင်​လုပ်​ေန​တာ ​သုံး​ေယာက်​ေလာက်​ရှိ​တယ်။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​သူ​တို့​အ​လုပ်​က ​လူ​နာ​အ​ညစ်​အ​ေြကး ​ေသွး​သံ​ရဲ​ရဲ ​မ​နိုင်​မ​နင်း​ေတွ​ကို ​မ​ရွံ​မ​ရှာ ​မ​ေြကာက်​မ​ရွံ့​လုပ်​ရ​တယ်။ ​ဘာ​ြဖစ်​လို့ ​လုပ်​ရ​သ​လဲ။ ​ပိုက်​ဆံ​ရ​လို့ ​လုပ်​တာ​ေပါ့။ ​အဲ​သည်​ပိုက်​ဆံ ​ဘယ်​က​ရ​သ​လဲ။ ​ေဆး​ရုံ​က ​ေပး​တဲ့​လ​ခ​လား။ ​ေဝး​လိုက်​တာ။
    “​ဆ​ရာ​ေရာ ​ဆ​ရာ​ရ​တဲ့​လ​ခ​နဲ့​ပဲ ​ေလာက်​ေအာင် ​သုံး​ေန​တာ​လား။”
     ​လို့ ​ြပန်​ေမး​လိမ့်​မယ်။ (​တ​ကယ်​ေတာ့ ​ကိုယ်​က ​အ​မှန်​တ​ကယ်​ကို ​လ​ခ​နဲ့ ​ေလာက်​ေအာင် ​တိုင်း​သုံး​ေန​တာ​ပါ) ​ပ​ညာ​မ​တတ်​ေပ​မယ့် ​အ​ရွယ်​ေရာက်​ြပီး​သူ​ေတွ​ြဖစ်​တာ​မို့ ​သူ​တို့​အား​လုံး ​အိမ်​ေထာင်​သည်​ေတွ​များ​တယ်။

    ​ေနာက်​ကွယ်​မှာ ​မိ​သား​စု​ေတွ ​ရှိ​တယ်။ ​ေဆး​ရုံ​က​လ​ခ​သက်​သက်​ဟာ ​သူ​တို့​အ​တွက် ​ဆင့်​ပါး​စပ်​နှမ်း​ပက်​သ​ေလာက်​ေတာင် ​မ​ရှိ​ဘူး။ ​ဒါ​ေြကာင့်  ​ေအာက်​ဆိုက် ​ရှာ​ကို​ရှာ​ရ​တယ်။ ​သည်​ြပ​ဿ​နာ​က ​တိုင်း​ြပည်​ဆင်း​ရဲ​လို့ ​ေအာက်​ေြခ​ဝန်​ထမ်း​တိုင်း ​ြကုံ​ေတွ့​ေန​ရ​တဲ့ ​ြပ​သ​နာ။ ​ဘာ​ထူး​ဆန်း​လို့​လဲ ​ဆို​ေပ​မယ့် ​သည်​လူ​ေတွ ​ေအာက်​ဆိုက်​ရှာ​ရ​တဲ့​ေန​ရာ​က ​သာ​ေရး ​မ​ဟုတ်​ပဲ ​နာ​ေရး​ြဖစ်​ေန​တယ်။ ​ရန်​ကုန်​မှာ ​ဝင်​ေငွ​အ​ေကာင်း​ဆုံး ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ ​ရှိ​တဲ့​ေဆး​ရုံ​က ​ဒပ်​ဖ​ရင်​ပဲ။ ​လာ​ြဖစ်​လို့​ဆို​ေတာ့ ​အဲ​ဒါ ​သာ​ေရး။ ​က​ေလး​မျက်​နှာ​ြမင်​ရင် ​ဘယ်​မိ​ဘ​မ​ဆို ​လက်​မ​တွန့်​ဘူး။ ​ဖွာ​က​နဲ ​ဖွာ​က​နဲ​ေန​တာ။ ​လူ​နာ​လည်း ​ြပုံး​လို့၊ ​ဆ​ရာ​ဝန်​လည်း ​ြပုံး​လို့။ ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ​လည်း ​ြပုံး​လို့။ ​ကိုယ်​တို့​ေဆး​ရုံ​ြကီး​မှာ​ေတာ့ ​ဘယ်​သူ​မှ ​မ​ြပုံး​နိုင်​ဘူး။ ​မျက်​က​လဲ​ဆန်​ြပာ။ ​အဲ​သ​လို​ဆို​ေတာ့ ​လူ​နာ​ဆီ​က ​ြကည်​ြကည်​ြဖူ​ြဖူ ​သ​ဒ္ဒါ​တတ်​အား​သ​ေရွ့​ဆို​တာ​ကို ​သူ​တို့​အ​ေန​နဲ့ ​စိတ်​မ​ရှည်​ဘူး။ ​လစ်​ရင်​လစ်​သ​လို ​အ​ေြကွ​မ​ေစာင့်​ပဲ ​အ​ပင်​လှုပ်​လှုပ်​ချ​တာ​မျိုး ​လုပ်​တယ်။

                ​တစ်​ခု​ေတာ့ ​ရှိ​ပါ​တယ်။ ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ ​ရ​တဲ့ ​မုန့်​ဖိုး​တိုင်း​ဟာ ​ဟိန်း​ေဟာက် ​ြခိမ်း​ေြခာက်၊ ​လူ​နာ ​နဲ့ ​လူ​နာ​ရှင်​ေတွ​ကို ​ကိုယ်​စိတ်​အ​ေနှာက်​အ​ယှက်​ြဖစ်​ေစ​ြပီး​မှ ​ရ​တာ​ချည့်​ပဲ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​သူ​တို့​ဟာ​သူ​တို့ ​တ​ရား​သ​ြဖင့်​ရ​တာ​ေတွ​လည်း ​ရှိ​ပါ​တယ်။ ​လူ​နာ​ရဲ့ ​အ​ေပါ့​အ​ေလး​အိုး​ေတွ ​သွန်​စွန့် ​ေဆး​ေြကာ​ေပး​မယ်။ ​တစ်​ရာ ​နှစ်​ရာ ​ငါး​ရာ ​ေတာ်​ေရာ​ေပါ့။ ​ေရ​ေနွး​အိုး​တည်​ြပီး ​ေရာင်း​မယ်။ ​ဓါတ်​ဗူး​တစ်​ဗူး ​နှစ်​ရာ၊ ​သုံး​ရာ။ ​ခွဲ​ခန်း​ဝင်​ကာ​နီး ​ရှင်​ဘု​ရင် ​လုပ်​ေပး​မယ်။ ​တစ်​ြခုံ ​ငါး​ရာ ​မုတ်​ဆိပ်​မ​ပါ။ ​ဧည့်​ချိန်​မ​ဟုတ်​ပဲ ​အ​ဝင်​အ​ထွက်​လုပ်​မယ်။ ​ကိုယ်​ြမင်​သ​ေလာက်​ေတာ့ ​တစ်​ရာ၊ ​နှစ်​ရာ။ ​ငါး​ရာ ​အ​လွန်​ဆုံး​ပါ​ပဲ။ ​ေထာင်​တန်​ေပး​တဲ့​သူ ​မ​ေတွ့​ဖူး​ပါ​ဘူး။ (​မ​သိ​မ​သာ ​ေချာင်း​ြကည့်​ထား​တာ) ​ခိုင်း​ချင်​တာ​ခိုင်း၊ ​ေတာက်​တို​မယ်​ရ ​လုပ်​ဖို့​အ​တွက် ​အ​လုပ်​သ​မား​ကို ​ခင်​ေအာင်​ေပါင်း​ချင် ​ေထာင်​ေပး​လို့ ​ဆုပ်​စ​ရာ ​မ​လို​ပါ​ဘူး။ ​ရာ​ေပး​လို့ ​ချုပ်​ရင်​လည်း ​အို​ေက​ပါ​တယ်။

                ​အို​ေက​ေလ။ ​သည်​အ​တိုင်း​အ​တာ​အ​ထိ​ေတာ့ ​လက်​ခံ​နား​လည်​ေပး​လို့​ရ​ပါ​တယ်။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​အ​စွယ်​ြပူး​ြပူး ​ဘီ​လူး​ဇာတ်​ထွက်​တဲ့​ေကာင်​ေတွ​က​လည်း ​နည်း​မှ​မ​နည်း​တာ။ ​သ​မီး​ေမွး​တုန်း​က ​ဒပ်​ဖ​ရင်​က ​အ​လုပ်​သ​မား​ေလး​ေယာက်​ကို ​ခွဲ​ခန်း​ထဲ​ထိ ​ထ​ေရာ်​လီ​တွန်း​ခ ​တစ်​ေယာက်​နှစ်​ေထာင်​နဲ့ ​ေလး​ေယာက် ​ရှစ်​ေထာင် ​ေပး​ခဲ့​ရ​တာ ​ေသ​ေတာင် ​မ​ေမ့​ဘူး။ (​အဲ့​ချိန်​က ​ဆ​ရာ​ဝန်​လ​ခ​မှ ၇၅၀​ဝိ/) ​ဘာ​ြဖစ်​လို့​ဆို​ေတာ့ ​ဓါတ်​ေလှ​ကား​ပျက်​ေန​လို့ ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ ​ေလှ​ကား​ေပါ်​က ​ထမ်း​ချ​ရ​လို့​တဲ့။ ​ဗိုက်​ြကီး​သည်​ြကီး ​ထမ်း​စင်​ြကီး​နဲ့ ​ေလှ​ကား​က​ေန ​အ​လုပ်​သ​မား​ေလး​ေယာက်​ထမ်း​ချ​တာ ​မျက်​စိ​ထဲ ​ြမင်​ြကည့်​ပါ​ဦး။ ​ေလာက်​ကိုင်​မှာ​တုန်း​က ​ပ​ထ​မ​ဦး​ဆုံး​ခွဲ​တဲ့​လူ​နာ​ကို ​အ​ဝတ်​ေလျှာ်​ခ ​တစ်​ေယာက် ​ယွမ်​တစ်​ရာ ​နဲ့ ​ေလး​ေယာက်​စာ​ေတာင်း​သွား​တာ​လည်း ​ေဒါ​သ​ထွက်​လွန်း​လို့ ​ချက်​ြခင်း ​အ​စည်း​အ​ေဝး​ေခါ်​ရှင်း​ခဲ့​တာ ​မှတ်​မိ​ေသး။
    “​သူ​လည်း ​ကင်း​ေအာင်​ေန​ေလ။”
     ​လို့ ​ေြပာ​ြက​သ​ဗျ။ ​တ​ကယ်​ေတာ့ ​ကိုယ်​က​တစ်​ြပား​မှ ​ယူ​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။

                ​တ​ကယ်​ေတာ့ ​သည်​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ ​ခန့်​တာ၊ ​အ​ေရး​ယူ​တာ၊ ​အ​လုပ်​ထုတ်​တာ​ဆို​တာ ​ေဆး​ရုံ​အုပ်​နဲ့​တင်​ြပီး​တယ်။ ​အ​ထက်​အ​ထက် ​တင်​ေန​စ​ရာ ​မ​လို​ဘူး။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​ေဆး​ရုံ​အုပ်​ြဖုတ်​လိုက်​လို့ ​ြပုတ်​သွား​ေသာ​သူ ​တစ်​ေယာက်​မှ ​မ​ြမင်​ဖူး​ဘူး။ ​မ​သ​ကာ ​ေန​ရာ​ေရွှ့​လိုက်​ရုံ။ ​အ​လုပ်​သ​မား​တိုင်​၍ ​ြပုတ်​ေြပာင်း​သွား​ေသာ ​ဆ​ရာ​ဝန်​များ​ေတာ့ ​ြမင်​ဖူး​တယ်။ ​ဒါ​ဆို​ရင် ​ဆ​ရာ​ဝန်​ေတွ​က ​သူ​တို့​အ​မှု​တွဲ​ေတွ ​ေပါ်​မှာ​စိုး​လို့ ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ​ကို ​ေြကာက်​ေန​ရ​တာ​ေပါ့ ​လို့ ​ထင်​စ​ရာ ​ရှိ​တယ်။ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​အ​ြကီး ​နဲ့ ​အ​ငယ်၊ ​အိမ်​ခံ ​နဲ့ ​ဧည့်​သည်၊ ​ကိုယ့်​ဘက်​က ​ေခါ်​ယူ​သ​တိ​ေပး​ဆုံး​မ ​တစ်​ခါ​က ​နှစ်​ခါ​ဆို ​သူ​တို့​လည်း ​ေြခ​သ​လုံး​ဖက်​ေတာင်း​ပန်​တာ။ ​အ​ပိုး​ေတွ​ဘာ​ေတွ​ကျိုး​လည်း​သွား​ေရာ ​ကိုယ်​ေတွ​က ​ေြပာင်း​တဲ့​အ​ချိန်​ေရာက်​လာ။ ​သူ​က ​ေနာက်​လူ​အ​သစ်​နဲ့ ​အ​ရင်​အ​ချိုး​ြပန်​ချိုး၊ ​တစ်​က ​ြပန်​စ။ ​ကိုယ့်​တိုင်​ချင်​ကျ ​လွယ်​လွယ်​ေလး။

               ​အမ်း​မှာ​တုန်း​က​ဆို ​လူ​နာ​ရှင်​ေတွ​ဆီ​လိုက်​ေမး၊ ​ဘယ်​ေလာက်​ေပး​ရ​ပါ​တယ်​ဆို ​လက်​မှတ်​ထိုး​ခိုင်း၊ ​ဂျာ​နယ်​ထဲ​ပို့။ ​ကိုယ့်​တိုင်​တာ ​မ​ဟုတ်​ေသာ်​ြငား​လည်း ​တစ်​ေဆး​ရုံ​လုံး ​အ​စစ်​ခံ​ရ​တယ်။ ​သူ​တို့​ေြပာ​သ​လို​ပါ​ပဲ။ ​ချဉ်​ေပါင်​နဲ့ ​ဝက်​သား ​လဲ​ချင်​လည်း​လဲ​ြက​ေပါ့။ ​ဆ​ရာ​ဝန် ​နဲ့ ​အ​လုပ်​သ​မား​က​ေတာ့ ​တစ်​ေယာက်​တစ်​ေယာက်​ချင်း ​လဲ​စ​ရာ​လား။ ​ဆ​ရာ​ဝန်​လုပ်​သက်​အ​တွင်း​မှာ ​နယ်​ေတွ ​သုံး​ေန​ရာ​ေရာက်​ခဲ့​တယ်။ ​သုံး​ေန​ရာ​စ​လုံး​မှာ ​အ​တိုင်​အ​ေတာ ​အ​စစ်​အ​ေဆး ​ြမင်​ခဲ့​ဖူး​တယ်။ (​ဘု​ရား​စူး​ရ​ေစ့။ ​ကိုယ်​နဲ့ ​တ​စိ​မှ​မ​ပတ်​သက်) ​မီး​မ​ရှိ​ရင် ​မီး​ခိုး ​မ​ရှိ​ဘူး​တဲ့။ ​အဲ​သည်​အ​မှု ​သုံး​ခု​စ​လုံး​ဟာ ​ကိုယ့်​ေဆး​ရုံ​က ​အ​တွင်း​လူ​မ​ေမွှ​ပဲ ​ေပွ​ကို​မ​ေပွ​ဘူး။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​ေဆး​ရုံ​အ​လုပ်​သ​မား ​အုပ်​ချုပ်​တယ်​ဆို​တာ ​ေြမွ​အ​လ​မၸယ် ​က​စား​ရ​သ​လို​ပဲ။ ​ကိုယ့်​ြပန်​မ​ပတ်​ေအာင် ​ြကည့်​ြကည့်​ေရှာင်​ေန​ရ​တယ်။ ​ကိုယ့်​ေဆး​ရုံ​နဲ့ ​ပတ်​သက်​တဲ့​စ​ကား​ေြပာ​ရင်​လည်း ​ေတာ်​ေတာ်​ြကီး​ကို ​နှုတ်​ေစာင့်​စည်း​နိုင်​မှ ​ငယ်​ေသာ​အ​မှု ​ပ​ေပျာက်​တာ။ ​တ​ြခား​ေန​ရာ​မှာ​သာ ​အ​ေမွှ​ဇ​ယား​ခင်း​ချင်​ခင်း​မယ်။ ​ေဆး​ရုံ​နဲ့ ​ပတ်​သက်​လာ​ရင်​ေတာ့ ​ေတ​ေတ​ဂ​နိတ်​တာ ​အ​ေကာင်း​ဆုံး။

                ​ဂျ​ပန်​ကို​ေရာက်​တုန်း​က ​မ​ေန​နိုင်​လွန်း​လို့ ​အံ့​ဩ​ဘ​နန်း​ေမး​မိ​တာ​လည်း ​အဲ​သည် ​အ​လုပ်​သ​မား​အ​ေြကာင်း​ပါ​ပဲ။ ​သူ​တို့​ေဆး​ရုံ​မှာ ​အ​လုပ်​သ​မား​ဆို​တာ ​သန့်​ရှင်း​ေရး​လုပ်​တဲ့ ​တစ်​ေယာက်​တ​ေလ​ေလာက်​ပဲ ​ေတွ့​ရ​တယ်။ ​လူ​နာ​ေစာင့်​ေတွ​လည်း ​မ​ပါ​ဘူး။ ​မင်း​တို့​ဆီ​မှာ ​လူ​နာ​ေတွ​ကို ​သယ်​တာ​ေရွှ့​တာ ​ဘယ်​သူ​ေတွ​လုပ်​ြက​သ​တုန်း ​လို့ ​ေမး​လည်း​ေမး ​လိုက်​လည်း​ြကည့်​ြဖစ်​တယ်။ ​ဆ​ရာ​ဝန် ​ဆ​ရာ​မ​ေတွ​ပဲ ​သယ်​ြက​ေြပာင်း​ြက​တာ​ေလ။ ​ဘယ်​နှစ်​ေယာက် ​လို​မှာ​မို့​လို့​တုန်း​တဲ့။ ​ဟုတ်​သား​ပဲ။ ​တစ်​ေယာက်​ဆို ​လုံ​ေလာက်​တယ်။ ​အဲ​သည်​တစ်​ေယာက်​ေတာင် ​ခ​လုပ်​နှိပ်​ရုံ​ပဲ ​လုပ်​ရ​တာ​ကိုး။ ၀ှီး​ချဲ​နဲ့​လူ​နာ​လည်း ​အိမ်​သာ​တက်​ရင် ​အ​ကူ​မ​လို​ဘူး။ ​သူ့​အ​ခန်း​နဲ့​သူ၊ ​ကား​ေပါ်​က​လူ​နာ ​ထ​ေရာ်​လီ​ေပါ်​ချ​ချင် ​ကူ​ပါ​ဦး ​မ​ေခါ်​နဲ့။ ​ကု​လား​ထိုင်​ကို​လှည့်​လိုက်​ရင် ​သူ့​ဘာ​သူ ​ေအာ်​တို​ငုတ်​တုတ် ​ထမ်း​စင်​ေပါ်​ေရာက်​သွား​ေရာ။ ​အို​ဖူး​ဒိုး​လို့​ေခါ်​တဲ့ ​ေရ​စိမ်​ကန်​ထဲ​ထည့်​ချင်​ရင်​ေတာင် ​ဘူ​ဒို​ဇာ​လို​စက်​ြကီး​နဲ့ ၀ှီး​ချဲ​ပါ ​မ​ြပီး ​ကန်​ထဲ​ထည့်​ေပး​တယ်။ ​အ​ေပါက်​ေစာင့်၊ ​တံ​ခါး​ေစာင့်​ဆို​တာ ​ဘယ်​ေန​ရာ​မှာ​မှ ​မ​ရှိ​ဘူး။ ​လူ​ရိပ်​ြမင်​တာ​နဲ့ ​အ​ကုန် ​အိုး​ပန်း​ဆက်​ဆ​မီ ​ြဖစ်​သွား​တာ။ ​သူ​တို့​ဆီ​က ၀ှီး​ချဲ​က​လည်း ​လူ​တွန်း​ရ​တာ​မှ ​မ​ဟုတ်​တာ။ ​ေမာ်​ေတာ်​ကား​ေတာင် ၀ှီး​ချဲ​နဲ့​ေမာင်း​တဲ့​ကား ​ထွင်​ထား​ြပီ။ ​သူ​တို့​လို ​မ​ြဖစ်​နိုင်​ေသး​ေတာ့​လည်း ​အ​လုပ်​သ​မား​ေလး​ေတွ ​ကျစ်​သ​မျှ​ကို ​ဆ​ရာ​ဝန်​ေရာ ​လူ​နာ​ဘက်​က​ေရာ
    “​ချစ်​သူ​ေရ ​တို့​နှစ်​ေယာက်​ရဲ့ ​ကံ​ကို​ပဲ​ယိုး.. ​ချစ်​သူ​ေရ ​တို့​နှစ်​ေယာက်​ရဲ့ ​ကံ​က​ဆိုး…။”
     ​လို့ ​မှတ်​လိုက်​ပါ။

                ​ကိုယ်​တို့​ြမန်​မာ​ြပည်​က ​အ​ြပင်​ေဆး​ခန်း​ေတွ​မှာ​ကျ​ေတာ့ ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ​က ​ေသ​ေသ​ဝပ်​ဝပ် ​အ​ရှိ​သား​ပဲ။ ​အဲ​သည်​က ​ေဆး​ရုံ​အုပ်​ချုပ်​သူ​ေတွ​က ​ပို​ေတာ်​လို့ ​ေန​မှာ​ေပါ့ ​လို့ ​ေြပာ​စ​ရာ ​ရှိ​ြပန်​ေရာ။ ​အ​မှန်​ေတာ့ ​အ​ြပင်​ေဆး​ခန်း​က ​အုပ်​ချုပ်​သူ​ေတွ​လည်း ​ြပည်​သူ့​ေဆး​ရုံ​က ​အ​ြငိမ်း​စား​ယူ​သွား​တဲ့ ​ဆ​ရာ​ဝန် ​ဆ​ရာ​မ​ြကီး​ေတွ ​အုပ်​ချုပ်​ေန​တာ​ပါ​ပဲ။ ​မ​တူ​တာ​က ​စံ​နစ်​ပဲ ​မ​တူ​တာ​ပါ။ ​နံ​ပါတ်​တစ်​က ​အ​ြပင်​ေဆး​ရုံ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ​မှာ ​သူ​တို့​အ​တွက် ​စား​ေလာက်​ေသာက်​ေလာက်​ေသာ ​လ​စာ​ဝင်​ေငွ​ေပး​ထား​တယ်။ (​ေဆး​ရုံ​က ​ေဆာက်​ဆိုဒ်​ေလာက်​ေတာ့ ​မ​များ) ​သူ​တို့​အ​ေပါ်​မှာ ​မျက်​လုံး​ေဒါက်​ေထာက် ​ြကည့်​ရှု​ခိုင်း​ေစ​မယ့် ​အ​လုပ်​ြကပ်​ေတွ ​ဆ​ရာ​မ​ေတွ ​ရှိ​တယ်။ ​မ​ရိုး​သား​တဲ့​သူ​တို ​ချက်​ြခင်း​ြဖုတ်​တယ်။ ​ြပန်​ခန့်​ရိုး​ထုံး​စံ​မ​ရှိ။ ​အ​ေပါ်​က​လူ​ေတွ​က​လည်း ​အ​ဆင့်​ဆင့် ​ရိုး​ရိုး​သား​သား ​ေန​ရ​တယ်။ ​သူ​တို့​လည်း ​လုံ​ေလာက်​တဲ့ ​လ​စာ​ဝင်​ေငွ​ရ​ြက​တယ်။ ​လူ​နာ​ဆီ​က ​ပိုက်​ဆံ​ေတာင်း​တာ​ဟာ ​ေဆး​ခန်း​မှာ ​တ​ရား​ဝင်​တယ်။ ​ဝန်​ေဆာင်​မှု​တိုင်း​ကို ​အ​ဖိုး​အ​ခ​ြဖတ်​ြပီး ​ြပန်​ရ​ြက​တယ်။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​ေတာင်း​စ​ရာ ​မ​လို​ဘူး ​လို့ ​သ​ေဘာ​ေပါက်​ြက​တယ်။ ​ေဆး​ခန်း​က ​ဆ​ရာ​ဝန်​ေတွ ​သိပ် ​မျက်​နှာ​ချို​တာ​လို့ ​မ​ထင်​နဲ့။
    “​အ​ေမ​ြကီး ​ေန​ေကာင်း​လား။”
     ​ဝင်​ေမး​တဲ့ ​စ​ကား​တစ်​ခွန်း​ေတာင် ​အ​လ​ကား​ရ​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။

                 ​ဒီ​လို​ဆို ​မ​ရိုး​သား​ြခင်း​ဟာ ​လ​စာ​ဝင်​ေငွ ​မ​ေလာက်​ငှ​ြခင်း​ေြကာင့်​ေပါ့ ​လို့ ​အ​ြပစ်​ပုံ​ချ​လိုက်​မ​လို့​လား။ ​ဒီ​လို​ေတာ့ ​လွယ်​လွယ် ​မ​ေြပာ​နဲ့။ ​ဧ​ရာ၀​တီ​ြမစ်​ြကီး​ကို ​ေလှ​ထိုး​သား​ေလး​က ​ေရာင်း​စား​လို့ ​မ​ရ​ဘူး။ ​ဆင်း​ရဲ​တဲ့​သူ​ေတွ ​မ​ရိုး​သား​ေတာ့ ​ေထာင်​ထဲ​ထည့်​ြပီး ​ရှင်​ဘု​ရင် ​က​လိမ်​က​ကျစ်​လုပ်​ေတာ့​မှ ​မင်း​တို့​ပ​ရိ​ယာယ် ​ေရွှ​ဉာဏ်​ြခယ်​လုပ်​ေန​သ​ေရွ့ ​ြခ​စား​မှု ​သံ​သ​ရာ​က ​ဘယ်​ေတာ့​မှ ​မ​လွတ်​ေြမာက်​နိုင်​ဘူး။ ​အ​ထက်​အ​ထက်​က ​ေလး​စား​လိုက်​နာ​လာ​တဲ့ ​စည်း​ကမ်း​ကို​မှ ​ေအာက်​ေြခ​မှာ ​တင်း​ြကပ်​လို့​ရ​မယ်။ ​ဘာ​လို့​ဆို​ေတာ့ ​ဥ​ပုဉ်​ေစာင့်​ရ​တာ​ချင်း​တူ​ေပ​မယ့် ​သူ​ေဌး​ေစာင့်​တာ​နဲ့ ​သူ​ေတာင်း​စား​ေစာင့်​ရ​တာ ​ရိ​က္ခါ​ချင်း ​မ​တူ​ဘူး။ ​ငတ်​စ​ရာ​ရှိ ​ေအာက်​က ​ပို​အ​ငတ်​ခံ​ရ​တယ်။ ​ရ​စ​ရာ​ရှိ ​အ​ေပါ်​က​ချည့် ​သဲ့​ယူ​တာ။

                 ​လို​ရင်း​ေြပာ​ရ​ရင် ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ ​အ​ေတာင်း​မ​ြကမ်း​ဖို့​အ​တွက်​က ​စည်း​ကမ်း​ချည့်​ပဲ ​ထုတ်​ေန​လို့ ​မ​ြဖစ်​ဘူး။ ​စား​ေလာက်​ေအာင် ​သက်​သာ​ေချာင်​ချိ​ေရး ​စီ​စဉ်​ေပး​ရ​မယ်။ ​လုပ်​ငန်း​ခွင်​တစ်​ခု​လုံး ​ြခ​စား​မှု​ကင်း​ရ​မယ်။ ​ဒါ​လည်း ​ေရ​များ​ေရ​နိုင် ​မီး​များ​မီး​နိုင်​ပဲ။ ​စည်း​နဲ့​ကမ်း​နဲ့ ​ေြဖာင့်​မတ်​တဲ့ ​ပတ်​ဝန်း​ကျင်​မှာ ​မ​ရိုး​သား​တဲ့​သူ​က ​သူ့​စ​ရိုက်​သူ ​လုံ​ေအာင်​ဖုံး​ရင်း ​ဆင်​ြခင်​သွား​လိမ့်​မယ်။ ​သည်​အ​တွက်​က ​ပိုက်​ဆံ​နဲ့​ေလျှာ်​ရင် ​ဘယ်​အ​ညစ်​အ​ေြကး​မှ ​မ​ေြပာင်​တာ ​မ​ရှိ​ဘူး​ဆို​တဲ့ ​အ​ယူ​မှား​ြကီး​ကို ​အ​ရင် ​စွန့်​လွှတ်​ရ​လိမ့်​မယ်။ ​လူ​ေတွ​က ​ဇိမ်​ေခါင်း​လည်း ​ဘ​ဘ​ြကီး​နဲ့ ​လက်​ဆွဲ​နှုတ်​ဆက်​လိုက်​ရင် ​ဖျား​ဒ​ကာ​ဘွဲ့​ရ​ေသး​တာ​ပဲ ​လို့ ​ြမင်​ေန​ရ​ေတာ့ ​ကိုယ့်​စ​ကား​ကို ​အ​ေရး​ေတာင်​လုပ်​မှာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​လူ့​ကျင့်​ဝတ်​ေတွ​ရဲ့ ​တန်​ဖိုး​ကို ​အ​ဖတ်​ဆည်​ရ​ဦး​မှာ​ေပါ့​ေလ။

                 ​သီ​အို​ရီ​ပိုင်း​ေတွ ​ခ​ဏ​ေမ့​ထား​ြပီး ​ကိုယ့်​ေဆး​ရုံ​မှာ ​ကိုယ့်​ဆ​ရာ​ဝန်​တစ်​သက် ​အ​လုပ်​လုပ်​ေန​ြက​တဲ့ ​အ​လုပ်​သ​မား​ြကီး​ငယ်​ေတွ​ကို ​ြပန်​ြကည့်​မိ​ပါ​တယ်။ ​ဘယ်​ေခတ်​တုန်း​က ​ဘယ်​ေလာက်​ပဲ ​မ​တ​ရား​သ​ြဖင့် ​ေတာင်း​ရမ်း​စား​ေသာက်​ေန​ေစ​ကာ​မူ ​လူ​တန်း​ေစ့​ရုံ​ကို ​မ​နည်း​ရပ်​တည်​ေန​ြက​ရ​တယ်။ ​အ​ရင်​တုန်း​က ​သူ​တို့​ေန​ခဲ့​တဲ့ ​ေရ​ခဲ​တိုက်​ေဘး ​တန်း​လျား​ေတွ​က ​ဆ​ရာ​ဝန်​အိမ်​ယာ​ေတွ ​ြဖစ်​လာ​ေတာ့ ​သူ​တို့​အ​ကုန်​လုံး ​ဒ​လ​ဘက်​ကို ​ေရွှ့​ေန​ြက​ရ​တယ်။ ​ေရ ​မီး ​အိမ်​သာ ​ဘယ်​ဟာ​မှ ​အ​ဆင်​သင့်​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​ကိုယ့်​ဒူး​ကိုယ်​ချွန်​ြက​ရ​တာ။ ​ဟို​ဘက်​ကမ်း​နဲ့ ​သည်​ဘက်​ကမ်း​နဲ့​ကို ​က​ေလး​တ​ြပုံ​တ​ေခါင်း​နဲ့​အ​တူ ​နိ​စ္စ​ဓူ၀ ​ကူး​ချည်​သန်း​ချည် ​လုပ်​ြက​ရ​တယ်။ ​သူ​တို့​က​ေလး​ေတွ​လည်း ​ေဆး​ရုံ​ပတ်​လည် ​ေြပး​ရင်း​လွှား​ရင်း ​ြကီး​ြပင်း​လာ​ြက​ရ​တယ်။ ​အ​ချိန်​တန်​ေတာ့ ​အ​လုပ်​သ​မား​ပဲ ​ြပန်​ြဖစ်​ြက​တယ်။ ​ပ​ညာ​တတ်​ေအာင်​ထား​နိုင်​တဲ့​သူ​ဆို​တာ ​အ​လုပ်​သ​မား​ထဲ​မှာ ​အာ​ဂ။ ​ဆ​ရာ​ဝန်​ေတွ​သာ ​ဝင်​ချည်​ထွက်​ချည်​နဲ့ ​တစ်​ေယာက်​ြပီး​တစ်​ေယာက် ​ေြပာင်း​သွား​မယ်။ ​သူ​တို့​ေတွ​က ​ေဆး​ရုံ​ြကီး ​မ​ြပို​မ​ချင်း ​ပင်​တိုင်။ ​လာ​သ​မျှ​ဆ​ရာ​ဝန် ​ဆ​လံ​ေပး၊ ​အ​ေလး​ြပု၊ ​အ​ထုပ်​ဆွဲ။ ​တ​ချို့​ဆို ​ကား​ေရ​ေဆး​ပါ ​လုပ်​ြက​တယ်။ ​အို​လို့​သာ​ေသ​ေရာ။ ​ကျွန်​ေန​ရာ​က ​မ​တက်​ဘူး။ ​သား​သ​မီး​ပါ ​ဆက်​ကျွန်​ခံ​ခိုင်း​ရ​တာ။

                  ​ေဆး​ရုံ​ြကီး​မှာ ​သူ​တို့​လုပ်​ေန​တဲ့​အ​လုပ်​ေတွ​ကို ​များ​များ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​တစ်​မ​နက်​က​ေလး​ပဲ ​ပစ်​ထား​ြကည့်။ ​ေလာက်​တ​ဖွား​ဖွား​ကျ​လာ​မယ်။ ​အ​နယ်​နယ်​အ​ရပ်​ရပ်​က ​စည်း​မ​ရှိ​ကမ်း​မ​ရှိ (​ရှိ​ချင်​လို့​လည်း ​မ​ရ​ဘူး။ ​အဲ့​လို​မှ ​မ​ပစ်​ရင် ​ပစ်​စ​ရာ ​မ​ရှိ​ဘူး) ​စွန့်​ပစ်​ထား​ေသာ ​အ​ညစ်​အ​ေြကး​များ​ကို ​အ​ခါ​မ​လပ် ​သန့်​ရှင်း​ေရး​လုပ်​ရ​တယ်။ ​မ​နက်​ေစာ​ေစာ ​သူ​တို့​မ​ဝင်​ခင် ​ေဆး​ရုံ​ြကီး​ေအာက်​က ​စ​ြကင်္န်​လမ်း​ေလျှာက်​ြကည့်​ေလ။ ​လည်​လွန်း​တဲ့​ဘီး ​ြဖစ်​သွား​မယ်။ ​ေဘး​နား ​မ​လှမ်း​မ​ကမ်း​မှာ​ရှိ​တဲ့ ​ေလ​ဟာ​ြပင်​ေဈး၊ ​စ​ေကာ့​ေဈး​ဆို​တာ ​ကိုယ်​တို့​ေဆး​ရုံ​ေလာက် ​စည်​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​လူ​တစ်​ေယာက် ​တံ​ေတွး​တစ်​ေပါက်​ေထွး​ခဲ့​ရင်​ေတာင် ​တံ​ေတွး​ခွက် ​ပက်​လက်​ေမျာ​နိုင်​တဲ့​ေန​ရာ။ ​လူ​နာ​တင် ​လူ​နာ​ချ၊ ​ကု​တင်​အ​ေြပာင်း​အ​ေရွှ့့၊ ​ခွဲ​ခန်း​ပို့၊ ​ဓါတ်​မှန်​ရိုက်၊ ​ေရ​ပတ််​တိုက်၊ ​ဝမ်း​ချူ၊ ​အ​လုပ်​သ​မား​မ​ပါ​ရင် ​ဘယ်​ေန​ရာ​မှ ​မ​ြပီး​ဘူး။ ​ဆ​ရာ​ဝန် ​ဆ​ရာ​မ​ေတွ ​ဝင်​လုပ်​ေပး​ရိုး​ထုံး​စံ ​မ​ရှိ​ဘူး။ ​သူ​တို့​ေတွ ​သ​ပိတ်​ေမှာက်​ရင် ​ဘန်​ေကာက်​ရှပ်​ေဒါင်း​ထက်​ဆိုး​မယ်။ ​သူ​တို့​ကို ​စည်း​ကမ်း​တ​ကျ ​ြကပ်​မတ်​ေပး​တဲ့ ​အုပ်​ချုပ်​သူ​တစ်​ေယာက်​ေယာက် ​ရှိ​ရင်​ေတာ့ ​ေဆး​ရုံ​ယ​န္တ​ယား​ြကီး ​အ​ဆင်​ေြပ​စွာ ​လည်​ပတ်​နိုင်​လိမ့်​မယ်။

                ​ဒါ​ေြကာင့် ​ေဆး​ရုံ​ေတွ​မှာ ​အုပ်​ချုပ်​ေရး​မှူး (AO) ​လို့ ​ေခါ်​တဲ့ ​ရာ​ထူး​ေတွ ​ရှိ​တယ်။ ​အ​လုပ်​သ​မား​တိုင်း​ကို ​သိ​ရ​တယ်။ ​ဘယ်​သူ ​ဘယ်​ေန​ရာ ​ဘယ်​တာ​ဝန် ​လို့​လည်း ​ခွဲ​ြခား​ေပး​ရ​တယ်။ ​အ​ြပစ်​ေပး ​အ​ေရး​ယူ​လို့​လည်း ​ရ​တယ်။ ​ဘယ်​လို​အ​ြပစ်​ေပး​မ​လဲ။ ​ငါ ​နဲ့​ကိုင်​တုပ်​ြပီး ​ဆဲ​တာ​ေလာက်​ေတာ့ ​ရယ်​ရာ​ေတာင် ​ေကာင်း​ေသး။ ​နား​ပန်​ကျင်း ​နား​ရင်း​အုပ်၊
    “​ေအာင်​မယ်​ေလး။ ​ေသ​ပါ​ြပီ။”
     ​ဦး​ေအာင်​ေအာ်​ြပီး ​ထွက်​ေြပး​မှာ။ ​အ​ေကာင်း​ဆုံး​က​ေတာ့
    “​မင်း​တို့​ကို ​ပိုက်​ဆံ​မ​ရ​တဲ့​ေန​ရာ ​ပို့​လိုက်​ရ​မ​လား။”
     ​ဆို​တာ​ထက် ​သူ​တို့ ​ေြကာက်​တာ ​မ​ရှိ​ဘူး။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ​မှာ​လည်း ​ကိုယ်​တို့​ဆ​ရာ​ဝန်​ေတွ​လို​ပဲ ​ရာ​ထူး​ထက် ​ဌာ​န​န္တ​ရ​က ​စ​ကား​ေြပာ​လာ​တယ်။ ​ေဆး​ရုံ​ြကီး ​ေပါ်​တီ​ကို​ေအာက်​က
    “​လူ​နာ​ေစာင့်​လက်​မှတ်​ပါ​လား။”
     ​ဆို​တဲ့​ေန​ရာ​မှာ​ြမဲ​ဖို့၊ ​ဂိုဏ်း​ထဲ​လို့​ေခါ်​တဲ့ ​တစ်​ေဆး​ရုံ​လုံး ​လှည့်​ပတ်​ေချး​ြကုံး​ရ​တဲ့​ေန​ရာ ​မ​ေရာက်​ဖို့ ​သူ​တို့​တတ်​သ​လို ​ြကံ​ဖန် ​လှုပ်​ရှား​ြက​တယ်။

               ​သည်​ေန​ရာ​မှာ ​ကိုယ်​လို ​ဂျာ​နယ်​လစ်​သ​မား​နဲ့​ေတွ့​ေတာ့ ​တ​ေလာ​က ​ေဟာက်​ဆာ​ဂျင်​တစ်​ေယာက်​ေရး​တဲ့ ​အင်​တာ​ဗျူး​ေလး ​ဖတ်​လိုက်​ရ​တယ်။ ​သူ​တို့​လည်း ​ေတာင်း​ချင်​လို့ ​ေတာင်း​ေန​တာ ​မ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး ​တဲ့။ ​သည်​ေန​ရာ​က ​လ​စဉ် ​သည်​ဝင်​ေငွ​မှ ​ရှာ​မ​ေပး​နိုင်​ရင် ​သူ​တို့​ဆက်​သ​ရ​တဲ့ ​အုပ်​ြကီး​ေတွ ​အုပ်​က​ေလး​ေတွ​က ​ရှာ​နိုင်​တဲ့​တစ်​ေယာက်​နဲ့ ​လဲ​ပ​လိုက်​တာ​မို့​ပါ​တဲ့။ ​ဟုတ်​ပါ​တယ် ​လို့ ​အ​တင်း​ြကီး ​မ​ယုံ​ပါ​ဘူး။ ​ကိုယ့်​ေတာင် ​လူ​နာ​ေတွ​ဆီ ​လက်​ညှိုး​ထိုး ​ေရာင်း​မ​စား​ရင် ​ကံ​ေကာင်း။ ​မ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး​လို့​လည်း ​မျက်​စိ​မှိတ် ​မ​ြငင်း​ဘူး။ ​အ​ကျင့်​ပျက်​ြခ​စား​တယ်​ဆို​တာ ​အ​ထက်​ပိုင်း​မှာ ​လုံး၀​မ​ရှိ​ပါ​ဘူး​လို့ ​ဘယ်​သူ​ေြပာ​ေြပာ ​မ​ယုံ​ဘူး။ ​သု​မ​န​ေကျာ​မှာ ​ဒဏ်​ရာ​ေတွ​နဲ့။ ​ကိုယ်​က ​ေဆး​ရုံ​ရဲ့ ​စ​ပုတ်​တိုင်​ြကီး​မ​ဟုတ်​ေတာ့ ​ြငင်း​ချက်​လည်း​ထုတ်​စ​ရာ ​မ​ရှိ​သ​လို၊ ​ထုတ်​ေဖာ်​ဝန်​ခံ​စ​ရာ​လည်း ​မ​လို​ဘူး။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​ေဆး​ရုံ​ရဲ့ ​ဂုဏ်​သိ​က္ခါ​ထိ​ပါး​မယ့် ​အ​ေြပာ​အ​ဆို​ေတွ​ကို​ေတာ့ ​ကိုယ့်​ဆီ​က ​မ​ေြပာ​နိုင်​ဘူး။

                 ​ဟုတ်​ဟုတ် ​မ​ဟုတ်​ဟုတ်၊ ​သည်​အ​သံ​ေတွ ​ထွက်​လာ​ရင် ​ကိုယ့်​အ​ချင်း​ချင်း​ထဲ​မှာ ​သံ​ပတ်​ေတွ ​တင်း​လိုက်​ရုံ​သာ​ရှိ​တယ်။ ​အ​ချိန််​တန်​ေတာ့​လည်း ​ြပန်​ေလျာ့​သွား​ဦး​မှာ ​သိ​သား​ပဲ။ ​ကိုယ့်​အ​စွမ်း​ကိုယ့်​အ​စ​နဲ့ ​ဉာ​တ​တ္ထ​လည်း ​မ​စ​ရိ​ယံ​နိုင်​ေသး​ဘူး။ ​ေလာ​က​တ္ထ​လည်း ​မ​စ​ရိ​ယံ​နိုင်​ေသး​ဘူး။ ​ကိုယ့်​ဟာ​ကိုယ်​ေကာင်း​ေအာင်​ေတာင် ​မ​နည်း​ြကည့်​ေန​ရ​တယ်။ ​လွယ်​မှတ်​လို့။ ​လူ​နာ​ေတွ​ဘက်​က ​လွန်​တယ်​လို့ ​မ​ဆို​လို​ဘူး။ ​ေဆး​ရုံ​ဘက်​က​လည်း ​လွန်​လှ​ချည့်​လား ​မ​ဟုတ်​ေသး​ဘူး။ ​တတ်​နိုင်​သ​ေလာက်​ေတာ့ ​လိုက်​ထိန်း​ေန​တယ်။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​သည်​ြပ​ဿ​နာ​က ​ကိုယ်​တတ်​နိုင်​တဲ့ ​အ​တိုင်း​အ​တာ​မှာ ​အ​ြမစ်​ြပတ်​သွား​မှာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး ​လို့ ​အ​ထက်​က ​ဗျူ​ဟာ​စီ​ရင်​သူ Strategy Level ​က Player ​ြကီး​ေတွ ​သိ​ေစ​ချင်​ပါ​တယ်။ ​မင့်​ေဆး​ရုံ​က ​အ​လုပ်​သ​မား​ေတွ ​ပိုက်​ဆံ​အ​ေတာင်း​ြကမ်း​တာ​နဲ့ ​ဝန်​ြကီး​က​ဆင်း​အုပ်​ချုပ်​ရ​ေတာ့​မ​လို ​ြဖစ်​ေန​ြပီ ​လို့ ​ေြပာ​စ​ရာ​ြဖစ်​ေန​ဦး​မယ်။ ​သိ​ေစ​ချင်​တာ​က ​ေအာက်​ေြခ​ဝန်​ထမ်း​ေတွ​ကို ​သက်​သာ​ေချာင်​ချိ​ေရး ​စဉ်း​စား​ေပး​ဖို့​နဲ့ ​အ​ကျင့်​ပျက်​ြခ​စား​မှု​ကို ​အ​ြမစ်​ြဖတ်​ချင်​ရင် ​မွန်​ေတွ ​ဘု​ရား​ရှိ​ခိုး​သ​လို
    “​ေအာက်​က​စ ​ေအာက်​က​စ”
     ​နဲ့ ​မ​စ​ပဲ ​အ​ထက်​က​အ​ရင် ​ေြပာင်း​ြပန်​တည်​ေဆာက်​ယူ​ရ​လိမ့်​မယ် ​လို့ ​ဆို​ချင်​တာ​ပါ​ခင်​ဗျား။ ​သည်​တစ်​ခါ ​ဘ​ရဲ့ ​လယ်​ေတာ​အိမ်​က​ေလး ​ေရာက်​တဲ့​အ​ခါ ​ချင်း​က​ေလး​ဖ​ေဝး​ရဲ့ ​ငို​ချင်း​ေလး ​နား​ေထာင်​ြကည့်​လိုက်​ေနာ်။
    “​ယာ​ေတာ​ရဲ့​အ​လယ်​မှာ… ​ငါ​ေြပာ​မယ် ​ေရွှ​ရှင်​ဘု​ရင်​ရဲ့ ​နင်​ဆင်​ြခင် ​အုန်း …. ​ဟုန်း… ​ဟုန်း။”
     ​တဲ့​ဗျ။

  • Copyright @ 2013 Dr.Soe Min.