“​ေြမွ​န​ဂါး​ေတာင် ​ေြကာက်​ဘူး​ကွယ်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

စိန်​ေပါ​ေကျာင်း​မှာ​တုန်း​က ​ြမန်​မာ​စာ​သင်​တဲ့​ဆ​ရာ​ေတွ ​ေတာ်​ေတာ်​ေတာ်​တယ်​လို့ ​ေြပာ​ရ​မှာ​ပဲ။ ​သူ​တို့​သင်​ေပး​ထား​တဲ့​အ​ေြခ​ခံ​ေတွ​က ​အ​ခု​ထက်​ထိ ​အ​သား​ေသ​ရုံ​တင်​မ​က​ဘူး။ ​အ​ရိုး​ထဲ​ေတာင် ​စွဲ​ေန​ြပီ။ ​တ​ချို့​ဆ​ရာ​ေတွ​ဆို ​တ​ကယ့် ​ြမန်​မာ​သံ​ပီ​ပီ​သ​သ​ြကီး​ေတွ​နဲ့ ​သင်​တာ။

“​ပ​ရံ​န​ဝါ ​ရွက်​နု​ညှာ​ကို ​ဝါး​ြပာ​ထည့်​ြကို ​အိုး​နား​တို​နှင့်…” ​

ဆို​ရင် ၀​ဗျာ ​လို့ ​ဖတ်​ရ​တယ်။ ​အိုး​န​ဒို ​လို့ ​အ​သံ​ထွက်​တယ်။ ​ေသ​ေသ​ချာ​ချာ ​ဌာန်​က​ရိုဏ်း​ကျ​ကျ ​သင်​တယ်။ ​သည်​လို​ဆ​ရာ​ေကာင်း ​သ​မား​ေကာင်း​များ​ေကျး​ဇူး​နဲ့ ​ကိုယ်​တို့​မှာ ​ရန်​ကုန်​ေပါက် ​ဟို​တုန်း​က​လို​ဆို​ရင် ​ဘို​ေကျာင်း​ဆင်း​ေပ​မယ့် ​မန်း​ေလး​သား​များ​နဲ့ ​ယှဉ်​ေြပာ​နိုင်​ေအာင် ​ြမန်​မာ​သံ​ပီ​တယ်။ ​သူ​တို့​ဆီ​က​လူ​ေတွ ​ထင်​သ​လို ​ရန်​ကုန်​သံ ​ေဘာ့​ရွှတ်​ြကီး (​ေပါ့​ရွှတ်​ရွှတ်​နဲ့ ​တဲ့) ​ြဖစ်​မ​ေန​ဘူး။ ​သင်​တဲ့​ဆ​ရာ​က ​ေကာင်း​သ​လို ​ြပ​ဌာန်း​တဲ့ ​သင်​ခန်း​စာ​က​လည်း ​ေကာင်း​မှ​ေကာင်း။ ​ကိုယ်​တို့​ြမန်​မာ​စာ​ဂု​ရု​ဆ​ရာ​ြကီး​များ​ရဲ့ ​သင်​ခန်း​စာ​ေတွ​ဟာ ​ေမာင်​စံ​ဖား​က​ေလး​ရဲ့ ​ြမန်​မာ​စာ ​ြမန်​မာ​မှု​ကို ​မျိုး​ေစ့​လည်း​မှန် ​အ​ပင်​လည်း​သန်​ေစ​ခဲ့​တယ်။ ​ဆ​ရာ​မင်း​သု​ဝဏ်၊ ​ဆ​ရာ​ေဇာ်​ဂျီ၊ ​ဆ​ရာ​တက်​တိုး၊ ​အ​များ​ြကီး​ဆို​မှ ​အ​များ​ြကီး။ ​

အား​လုံး​ထဲ​မှာ ​ရင်​ထဲ​အ​စွဲ​ဆုံး​က​ေတာ့ ​ဝါ​ကျ​တို​တို​က​ေလး​ေတွ​နဲ့ ​အ​ကွက်​စိပ်​စိပ်​က​ေလး​ေရး​တတ်​တဲ့ ​ဆ​ရာ​သိ​ပၸံ​ေမာင်၀​ကို ​အ​ြကိုက်​ဆုံး​ပဲ။ ​သည်​ဆ​ရာ့​နှယ် ​သိ​ပၸံ​ေမာင်၀​မို့​သာ ​ေတာ်​ေတာ့။ ​ဝိ​ဇ္ဇာ​ေမာင်​များ ၀​ရ​ရင် ​ဘယ်​လို​စာ​ေတွ ​ထွက်​လာ​ဦး​မယ် ​မ​သိ​ဘူး။ ​အ​စိုး​ရ​အ​လုပ်​ထဲ​ေရာက်​လာ​တာ​ေတာင် ​နယ်​ဘက်​ေတာ​ဘက်​ကို ​သွား​ရ​ေလ​တိုင်း ​ကိုယ့်​အ​တွက် ​စံ​ြပ​ေရှ့​ေဆာင် ​ဝန်​ထမ်း​ေမာင် ​ပုံ​ရိပ်​ဟာ ​နယ်​ပိုင်​ဝန်​ေထာက် ​ေမာင်​လူ​ေအး၊ ​အ​ေရး​ပိုင်​မင်း ​ေမာင်​လူ​ေအး​ပဲ။ ​ေထွ/​အုပ်​က ​ဆ​ရာ​သ​မား​များ​ေတာ့ ​ဘယ်​လို​သ​ေဘာ​ထား​ေလ​မည်​မ​သိ။ ​အ​ထူး​သ​ြဖင့် ​တာ​ဝန်​နဲ့​ပတ်​သက်​လာ​လို့ ​ကိုယ့်​ကိုယ်​ကိုယ် ​သံ​ပတ်​တင်း​ြပီး ​အ​လုပ်​လုပ်​ရ​ေလ​တိုင်း

“​ငယ်​ငယ်​က ​ဘွား​ေဒွး​ြကီး​ရဲ့ ​ြကိမ်​လုံး​ကို ​ေြကာက်​လို့ ​မ​နက်​ေစာ​ေစာ ​မ​ထ​ချင်​ထ​ချင် ​အိပ်​ယာ​က​ထ​ရ​တယ်​ဆို​တဲ့ ​ေမာင်​လူ​ေအး​ဟာ ​ြကီး​လာ​ေတာ့​လည်း ​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ကို ​ေြကာက်​လို့ ​အိပ်​ေကာင်း​ြခင်း ​မ​အိပ်​ရ ​ေစာ​ေစာ​ထ​ေန​ရ​တုန်း​ပါ​ပဲ”

 ​ဆို​တာ​က​ေလး​ကို ​အ​ြမဲ​ေြပး​ေြပး ​သ​တိ​ရ​မိ​တယ်။

            ​အ​ဂင်္လိပ်​က ​ေကာင်း​ေကာင်း​ေလ့​ကျင့်​ေပး​ခဲ့​တဲ့ ​ြဗူ​ရို​က​ရက် ​စည်း​ကမ်း​ေကာင်း​က​ေလး​ေတွ​ဟာ ​ဒီ​မို​က​ရက်​မ​ကျ ​အ​ရ​စ္စ​တို​က​ရက်​မ​ကျ​တဲ့ ​ကိုယ်​တို့​ေခတ်​ကို​ေရာက်​တဲ့​အ​ခါ​မှ​ပဲ ​လ​ေအာ့​လ​အယ် ​က​ေရာ်​က​မယ်​နဲ့ ​ေတာ​မ​ေရာက်​ေတာင်​မ​ေရာက် ​စံ​နစ်​ေပျာက်​ကုန်​တာ​ေတွ ​ေတွ့​ရ​တဲ့​အ​ခါ ​လွမ်း​သ​ေလ​ေမာင်​ြကီး ​ယို​လာ​ယီး ​လို့ ​နှ​ေြမာ​တ​သ​စ​ရာ​ေလး​ေတွ ​ြဖစ်​လို့​လာ​ပါ​တယ်။ ​တို့​ဘိုး​တို့​ဘွား ​တို့​ဆ​ရာ​ြကီး​များ​ရှိ​ရင်​ေတာ့ ​ဘယ့်​နှယ်​များ ​ေြပာ​ေလ​ဆို​ေလ​မယ် ​မ​သိ​ဘူး။ ​သူ​တို့​သင်​ေပး​ထား​လို့ ​ဘု​ဂ​လန့်​ဂွ​စာ ​စာ​တို​ေပ​စ​ေတွ ​ေရး​တတ်​လာ​တဲ့ ​ကိုယ့်​အ​ေန​နဲ့​ေတာ့ ​ြမင်​သ​မျှ​ေတွ့​သ​မျှ​ေလး​ေတွ​ကို ​တီး​လိုက်​ြပန်​ြပီ ​တိန်​တိန်​ြမည် ​လုပ်​ရ​ဦး​ေတာ့​မှာ​ပဲ။ ​ဘာ​ရယ်​လို့​ေတာ့ ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး​ေနာ့။

          ​ကို​လူ​ေအး​တို့​ေခတ်​တုန်း​က ​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ကို ​ေြကာက်​ရ​တယ်​ဆို​တာ ​ကိုယ်​တို့​ေခတ်​မှာ ​အ​ထက်​အ​ရာ​ရှိ​ကို ​ေြကာက်​ရ​ပုံ​မျိုး​နဲ့ ​မ​ဆီ​ေလး​ရယ်​တဲ့​မှ ​အို​မ​ဆိုင်​ပါ ​ဆ​ရာ။ ၁၀၉ / ၁၁၀ ​ေတွ ​လိုက်​ဖမ်း​တဲ့​ေခတ်​က​ဆို ​သူ​လာ​ရင် ​လူ​ေတွ​လန့်​ြပီး ​ထွက်​ေြပး​ြက​တာ။ ​စိတ်​ထဲ​မှာ ​ဘယ့်​နှယ်​ပဲ ​ရှိ​ေန​ေန၊ ​သူ့​တာ​ဝန်​က ​အ​ြဖူ​ဆို​ရင် ​အ​ြဖူ ​အ​မည်း​ဆို​ရင်​အ​မည်း ​သဲ​သဲ​ကွဲ​ကွဲ ​စည်း​ြခား​ထား​ြပီး​သား​မို့ ​တာ​ဝန်​မျက်​နှာ​မှ​တ​ပါး ​ဘယ်​သူ့​မျက်​နှာ​ကို​မှ ​မ​ေထာက်​ထား​ပဲ ​ကိုယ့်​တာ​ဝန်​ကို ​ေကျ​ပွန်​ေအာင် ​ေဆာင်​ရွက်​ရ​တဲ့​စံ​န​မူ​နာ​ဟာ ​ကိုယ်​ကိုယ်​တိုင် ​ဝန်​ထမ်း​ဘ၀​ကို​ေရာက်​လာ​တဲ့​အ​ခါ ​လမ်း​ြပ​ေရှ့​ေဆာင် ​န​မူ​နာ​ထား​ရ​တာ​ေပါ့။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​ဆ​ရာ​ကို​လူ​ေအး​ရဲ့​စာ​ေတွ​ထဲ​မှာ ​ဆား​ပု​လင်း​နှင်း​ေမာင်​ရဲ့ ​အင်း​စိန်​စီ​အိုင်​ဒီ​က ​ပု​လိပ်​မင်း​ြကီး ​မ​စ္စ​တာ ​က​ရစ်​ပ​လင်​လို

“​ေမာင်​မင်း ​လူ​က​ေလး။ ​ဒမ်​ဘ​လယ်​ဒီ​ဖူး၊ ​ကျွ​နုင်္ပ် ​အား​ြကီး​စိိတ်​ဆိုး​တယ်။”

 ​ေတွ ​မ​ပါ​သ​လို

“​ယက်​ဆား။ ​ေအာ​ရိုက်​ဆား၊ ​ပါး​ဒန်း​မီ​ဆား။”

 ​လုပ်​ြက​တဲ့ ​အ​ထက်​ဖား​ေအာက်​ဖိ ​အ​လို​ေတာ်​ရိ​ေတွ​လည်း ​မ​ဖတ်​မိ​ပါ​ဘူး။ ​မ​ရှိ​ပဲ​ေတာ့ ​ဘယ်​ေန​မ​လဲ။ ​အ​ဘက်​လုပ်​ြပီး ​ဖွဲ့​နွဲ့​ေရး​သား​မ​ေန​ေတာ့ ​အာ​ရုံ​မ​ေနာက်​ဘူး​ေပါ့။

           ​ကိုယ်​တို့​ေခတ်​ကို ​ေရာက်​တဲ့​အ​ခါ​မှာ​ေတာ့ ​ဝန်​ထမ်း​လုပ်​ရ​တဲ့​ဘ၀​ဆို​တာ ​ဓါး​မ​ေနာက်​ပိတ် ​ေခွး​သာ​သာ ​ပါ​ကွယ်။ ​ကျား​လည်း​ေြကာက်​ရ ​ကျား​ေချး​လည်း​ေြကာက်​ရ။ ​ကျား​ေြကာက်​လို့ ​ရှင်​ြကီး​ကိုး​မယ်​ြကံ​ရင်​လည်း ​ရှင်​ြကီး​ကျား​ထက်​ဆိုး​တာ​ေတွ​ချည့် ​ေတွ့​ရ​မယ်။ ​ေရှ့​ဘုန်း​ြကီး ​တစ်​ချက်​ေခါက်​ရင် ​ေနာက်​ဘုန်း​ြကီး ​နှစ်​ချက်​ေခါက်​လိမ့်​မ​ကွဲ့​လို့ ​ကိုယ့်​ဘာ​သာ ​တ​ရား​နဲ့​ေြဖ​ြပီး ​ကျား​သ​နား​မှ ​နွား​ချမ်း​သာ​ပါ​မယ့်​အ​ေြကာင်း ​ေမ​တ္တာ​ေရ​ေလာင်း ​ဆု​ေတာင်း​ေကာင်း​မှု​ေချွ​ြက​ရ​တယ်။ ​

ဒါ​ေြကာင့် ​အ​လုပ်​ထဲ​မှာ ​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ဆို​တာ​ကို ​အ​သာ​ထား​ြပီး ​သ​ရီး​ရှဲ​ဒိုး ​ဒူး​ေနာ့​နိုး​ရင် ​ဂျီ​စ​ေမာ​ကို ​တိုက်​ဂါး​ကစ်​မ​ကွဲ့​လို့ ​အ​ထက်​အ​ရပ်​၌​ရှိ​ေသာ ​ယ​မ​ထာ​ေရွှ​ြကိမ်​လုံး​များ​ကို ​ဖိန့်​ဖိန့်​တုန်​ြက​ရ​တာ​ေပါ့​ကွယ်။ ​ေနာက်​ဆုံး​ေတာ့ ​ကိုယ့်​အ​လုပ်​တာ​ဝန်​ဆို​တာ ​ဘယ်​ဟာ​ဘယ်​ဒင်း​မှန်း​ေတာင် ​ကွဲ​ကွဲ​ြပား​ြပား​မ​သိ​ေတာ့​ဘူး။ ​သ​ခင်​ေစ​တိုင်း ​မ​ဆိုင်း​ခ​ဏ ​စိတ်​တိုင်း​ကျ​ေစ​ဖို့​သာ ​အ​ဓိ​က​လို့ ​ေဘာ​စိ​ဂု​ေဏာ ​အ​န​ေန္တာ ​ဂုဏ်​ေဆာင်​ြက​ရ​သ​တဲ့။

            ​လူ​ြကီး​က ​ခိုင်း​လာ​ရင် ​ဟုတ်​သည် ​မ​ဟုတ်​သည် ​စဉ်း​စား​ဖို့​ဆို​တာ ​ကို်ယ့်​အ​ရာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​လူ​ြကီး​ဆို​တာ ​အ​ရာ​ရာ ​ကိုယ့်​ထက်​သိ​တယ်။ ​ကို​ကို ​မ​ြကိုက်​ဘူး ​ဒါ​မ​လုပ်​နဲ့​ဆို ​ဟုတ်​ကဲ့ ​ကို​ကို ​ြဖစ်​ေန​ပ​ေစ။ ​ကို​ကို ​ထင်​ရာ​မ​လုပ်​နဲ့ ​စိုး​ရိမ်​လို့ ​ေြပာ​မယ်​ေတွ​ဘာ​ေတွ ​လျှာ​မ​ရှည်​ေလ​နဲ့။ ​အဲ​ဒါ​က​မှ ​ကိုယ့်​အ​တွက် ​စိုး​ရိမ်​ရ​တာ။ ​

ကိုယ့်​ဆ​ရာ ​ဟာ​သ​ေနှာ​ေန​ရင် ​အ​ခါ​တစ်​ရာ ​ြကား​ဖူး​ြပီး​သား​လည်း ​ခွက်​ထိုး​ခွက်​လှန် ​အူ​နှိပ်​ြပီး ​ရယ်​ပ​လိုက်။ ​သူ​က​မှ ​အို ​စိတ်​မ​ေကာင်း​စ​ရာ​ဆို​ရင် ​မျက်​ခမ်း​ပ​ရုပ်​ဆီ​သုတ်​ြပီး​သာ ​ငို​ချ​လိုက်။ ​ဒါ​မှ​ပဲ ​လူ​ြကီး​ရဲ့​မ​ေနာ​ဘ​ဝင်​မှာ ​ယုံ​ြကည်​စိတ်​ချ​အပ်​ေသာ၊ ​အ​တွင်း​လူ​စာ​ရင်း​ထဲ ​သွင်း​တယ်။ ​အ​ရင်း ​နဲ့ ​အ​ဖျား​ဆို​တာ ​မ​ေနာ​ဝိ​ဉာဉ် ​အာ​ရုံ​မ​ထင်​တဲ့ ​သစ်​ပင်​များ​မှာ​ေတာင် ​မ​တူ​ေလ​ဘူး။ ​ဘာ​တစ်​ခု​မှ ​မ​တူ​ေလ​ဘူး။

           ​ရင်း​သ​ထက်​ရင်း ​ချာ​သ​ထက်​ချာ​ချင်​ရင် ​ရုံး​တက်​ရုံး​ြပန် ​မ​ေမ့​ရန် ​ေဘာ​စိ​ဆ​လံ​ေပး​ရုံ​နဲ့ ​မ​လုံ​ေလာက်​ေတာ့​ဘူး။ ​အိမ်​ြပန်​ေရ​ချိုး ​တ​ေရး​နိုး​ေသာ် ​စား​ေတာ်​ေခါ်​စ​ရာ ​ြကိုက်​တတ်​ရာ​ရာ ​က​ေလး​များ​လည်း ​သိ​ရ​တယ်။ ​အိမ်​က ​မ​မ​ြကီး ​ေမ​ေမ​ြကီး ​သား​ငယ်​ေလး ​မီး​ငယ်​ေလး​ေတွ​ကို ​ဝင်​ကာ​ထွက်​ကာ ​ခင်​ေအာင်​မင်​ေအာင် ​ေပါင်း​ရ​သင်း​ရ​တယ်။ ​ဒါ​မှ ​အ​ေရး​ရယ် ​အ​ေြကာင်း​ရယ်​ဆို ​ရန်​ေအာင်​သီ​ချင်း​ေလး​ဖွင့်​ြပီး

“​ေမ​ေမ​ေရ ​သူ​ေလး​က ​လိ​မ္မာ​တယ်”

 ​လို့ ​ကိုယ့်​ဘက်​က ​ေြပာ​ေပး​မယ့် ​မဲ​တစ်​မဲ​စီ​ရ​မှာ။ ​ေယာ​ကျင်္ား​ချင်း​မို့ ​ေနာက်​ေဖး​ေပါက်​က ​တက်​ရ​မှာ ​အား​နာ​ေန​ေသး​လား။ ​သိပ်​မ​ခက်​ပါ​ဘူး။ ​သ​ေဗ္ဗ​သ​တ္တာ ​အ​ဝါ​ေရ​ေဟာ​တု​တဲ့။ ​အ​ဝါ​ေရ​ပု​လင်း​ေလး​များ​ဆက်​လို့ ​က​န္ပါး​သ​ဘင် ​ေပျာ်​ပွဲ​ဆင်​နိုင်​တယ်။ ​သီ​ချင်း​ေတွ ​အို​ချင်​အို​ပ​ေစ။ ​နတ်​ေချာ့​ေပး​မယ့် ​က​ေလး​မ​ေလး​ေတွ​သာ ​မ​အို​ေစ​နဲ့။ ​သည့်​ထက်​ပို​ြပီး ​ရင်း​နှီး​လာ​လို့ ​မ​မ​ေလး​အိမ်​တွဲ​ပို့​ေပး​ြပီး

“​ဆ​ရာ​က ​သည်​ေန့ ​အ​စည်း​အ​ေဝး​ရှိ​လို့  ​ရုံး​မှာ​အိပ်​မယ် ​မ​မ။ ​လူ​ြကီး​ခ​ရီး​စဉ် ​ပါ​သွား​တယ် ​မ​မ။”

 ​လို့ ​မ​ဒီ​ြကီး​အိမ် ​သ​တင်း​စ​ကား ​ပါး​နိုင်​သူ​ဆို​ရင်​ေတာ့ ​ပွဲ​သိမ်း​ြပီ​သာ ​မှတ်​လိုက်​ပါ​ေတာ့​ေလ။ ​သူ​ခိုင်​သ​ေရွ့ ​ကိုယ်​လည်း ​ခိုင်​သွား​ြပီ။

            ​ေဗာင်း​ေတာ်​ညှိတ် ​စိတ်​ေတာ်​သိ​လို့ ​အ​တူ​ေန ​အ​နီး​ေန၊ ​အ​တွင်း​စည်း ​အ​ရင်း​နှီး​မ​ြဖစ်​ေသး​တဲ့​သူ​ေတွ​မှာ​ေတာ့ ​သူ​များ​လို ​လက်​ဘက်​ထုပ် ​မ​တတ်​နိုင်​တဲ့​အ​တွက် ​လူ​ကို​ပဲ ​မ​တတ်​တတ်​ေအာင် ​သင်​ြက​ရ​ပါ​ေတာ့​တယ်။ ​အဲ​ဒါ​က​ေတာ့ ​အ​ရိပ်​အ​ေြခ​က​ေလး​ြကည့်​ခ​စား​ြပီး ​ဟိတ်​ဆို​တိတ်၊ ​အိပ်​ဆို​အိပ်။ ​ငါး​ေြခာက်​ဆို​ြပား ​ေယာက်​ဆို​ကျား၊ ​ထား​လျှင်​လည်း ​ေန​ပါ​မည်။ ​သတ်​လျှင်​လည်း ​ေသ​ပါ​မည့်​အ​ေြကာင်း​ကို ​ဟိ​န္ပူ​ေတွ ​နှုတ်​ဆက်​သ​လို ​န​ဖူး​နဲ့​ေြခ​မ​နဲ့ ​တို့​ကာ​တို့​ကာ ​ေခါင်း​ေလး​တ​ရမ်း​ရမ်း ​န​မာ့​စ​ေတး​တ​ြပင်​ြပင် ​သံ​ေတာ်​ဦး​တင်​ရ​ပါ​တယ်။ ​ကိုယ်​က ​သူ့​လူ​မ​ဟုတ်​တဲ့​အ​တွက် ​အ​ချိန်​မ​ေရွး ​ေဘး​ေရာက်​သွား​နိုင်​တယ်​ဆို​တာ ​သ​ေဘာ​ေပါက်​ထား​ေတာ့ ​သူ​တို့​စိတ်​ထဲ​မှာ ​ရှိ​တဲ့ ​အ​ေြကာက်​တ​ရား​ဟာ ​ဘာ​နဲ့​မှ ​မ​တူ​ပါ​ဘူး။ ​ေမာင်​လူ​ေအး​ေြကာက်​တဲ့ ​ဖွား​ေဒွး​ြကီး​ြကိမ်​လုံး၊ ​အ​လုပ်​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ေတွ​ထက် ​အ​ဆ​တစ်​ရာ ​သာ​တယ်။

“​န​ဂါး​တို့​မျက်​ေစာင်း ​အ​ေြကာင်း​သုံး​ပါး​မ​ေရွး​ဘူး​ဟဲ့” 

​လို့ ​ကိုယ့်​ကိုယ်​ကိုယ် ​သ​တိ​ေပး​ြပီး ​ေြကာက်​ေန​ရ​တဲ့ ​အ​ေြကာက်​တ​ရား​မျိုး။ ​အ​လို​လို​ေန​ရင်း​ကို ​ေြကာက်​ေန​ရ​တဲ့​အ​တွက် ​ကိုယ့်​ဆီ​က ​အ​မှား​အ​ယွင်း ​တ​စုံ​တ​ရာ၊ ​အ​ြငို​အ​ြငင်​ခံ​ရ​စ​ရာ ​တစ်​ခု​ခု ​လူ​ြကီး​နား​များ ​ေပါက်​ြကား​သွား​ေလ​မ​လား​လို့ ​ေတွး​မိ​ရင် ​ေန​စ​ရာ​ေတာင် ​မ​ရှိ​ရှာ​ေလ​ဘူး။ ​ေြကာက်​တာ​လည်း ​သူ့​အ​ြပစ် ​မ​ဟုတ်​ဘူး​ေလ။ ​ကိုယ့်​လူ​မ​ဟုတ်​ေတာ့ ​လူ့​ေရှ့​သူ့​ေရှ့ ​အ​မှား​ေတွ့​သွား​ရင် ​နှစ်​ြပား​မ​တန် ​အ​ဆူ​အ​ဆဲ​ခံ​ရ​တာ​ကိုး။ ​သူ့​မှာ ​ေထာက်​ထား​ညှာ​တာ​စ​ရာ ​မျက်​နှာ​မ​ရှိ​ဘူး​ေလ။ ​အဲ​သ​လို ​ေြကာက်​တဲ့​သူ​က​လည်း​ေြကာက် ​ေဟာက်​တဲ့​သူ​က​လည်း​ေဟာက်​တဲ့ ​အ​ဆိုး​သံ​သ​ရာ​စက်​ဝန်း​မှာ ​ဘယ်​ဘူ​တာ​ဆိုက်​ကုန်​သ​လဲ​ဆို​တာ ​ကိုယ်​ေတွ့​မျက်​ြမင် ​ြဖစ်​ရပ်​ေတွ​ရှိ​ေပ​မယ့်​လည်း ​သင်​ခန်း​စာ​ေတာ့ ​ယူ​နိုင်​ခဲ​ပါ​တယ်။

            ​ဟိုး​ေရှး​ေရှး​တုန်း​က ​သား​သား​တို့​အ​သည်း​စွဲ ​အ​ဆို​ေတာ်​ေမ​ေမ​ြကီး​တစ်​ေယာက်​ဟာ ​အ​သံ​လွှင့်​ရုံ​မှာ ​တာ​ဝန်​ထမ်း​ေဆာင်​စဉ် ​အ​စီ​အ​စဉ်​တစ်​ခု​ကို ​မှား​ယွင်း​ေြက​ညာ​မိ​တဲ့​အ​တွက် ​ေပါ်​လ​စီ​အ​သံ​လွှင့်​ချက်​တစ်​ခု​က ​တန်း​လန်း​ြကီး​တင်​ကျန်​ေန​ပါ​သ​တဲ့။ ​အ​ထက်​အ​ထက်​က ​မိုး​မီး​ေလာင်​လာ​ခဲ့​တဲ့ ​ေဒါ​သ​အ​လိပ်​လိုက်​ေတွ​ဟာ ​ေနာက်​ဆုံး​ေတာ့ ​တာ​ဝန်​မှူး​ေမ​ေမ​ြကီး​ေခါင်း​ေပါ်​ကို ​အ​စု​လိုက်​အ​ြပုံ​လိုက် ​မုန်​တိုင်း​ဆင်​လာ​တဲ့​အ​ခါ

“​ငါ့​ေအ။ ​တစ်​သက်​နဲ့​တစ်​ကိုယ် ​တစ်​ခါ​မှ ​အဲ​သ​ေလာက် ​နှစ်​ြပား​မ​တန်​ေအာင် ​အ​ဆူ​အ​ဆဲ ​မ​ခံ​ရ​ဖူး​ပါ​ဘူး။”

 ​လို့ ​ေြပာ​ြပီး ​အဲ​သည်​ည​မှာ ​ကွယ်​လွန်​ရှာ​သ​တဲ့။ ​သည်​အ​ချိန်​ကျ​မှ​ေတာ့

“Sorry seems to be the hardest words.”

 ​လို့ ​ေြပာ​လည်း ​စ​ကား​ေတွ​ကျွံ​ြပီး ​နှုတ်​လို့​မ​ရ​ေတာ့​ဘူး။ ​ဆယ်​ပုဒ်​ဆို​ရင် ​ဆယ်​ပုဒ်​စ​လုံး ​မ​ပစ်​နိုင်​ေအာင် ​အ​ဆို​ေကာင်း​တဲ့ ​သီ​ချင်း​သည်​ြကီး​ဆီ​က ​ေနာက်​ထပ် ​ဘာ​သီ​ချင်း​မှ ​မ​ြကား​နိုင်​ေတာ့​ဘူး​ေပါ့။ ​အ​ေသး​စိတ်​သိ​ချင် ​ေြပာ​ြပ​စ​ရာ​ေတွ​က​လည်း ​တ​ပုံ​ြကီး​ကျန်​ေသး​တယ်​ရှင့်​လို့ ​ပုံ​ေြပာ​ေကာင်း​သူ ​မ​မ​ြကီး​ေရး​တဲ့ ​အ​လွမ်း​စာ​ေတွ​ထဲ​မှာ ​ရှာ​ေဖွ​ဖတ်​ရှု​နိုင်​ပါ​ေသး​တယ်။ ​

လွန်​ေလ​ြပီး​ေသာ ​အ​တိတ်​ေတွ​ကို ​ေနာက်​ေြကာင်း​ြပန်​လှည့်​ေန​တာ​က ​ေဘး​ကင်း​ရန်​ကင်း​မို့​ပါ။ ​အ​ခု​ေရာ ​အဲ့​ဒါ​မျိုး​ေတွ ​ရှိ​ေသး​လို့​လား ​လို့ ​ေမး​ရင် ​ကိုယ့်​ဘာ​သာ​ကိုယ်​ပဲ ​ကိုယ့်​အ​လုပ်​ထဲ ​ြပန်​ြကည့်​လိုက်​ြက​ပါ​ေနာ်။ ​သား​သား​ေတာ့ ​နှာ​ေစး​ေန​တယ်​ဗျ။ (​ဟွန့် ​လာ​ေသး​တယ် ​သာ​ေအး​ရယ်။ ​နှာ​များ​မ​ေစး​ရင် ​ဘယ်​လို​ေန​မယ်​မ​သိ)

             ​သည်​စာ​ကို ​သူ​ရိ​ယ​ေန​ဝန်း​ထဲ​ပို့​ဖို့ ​စိတ်​ကူး​မ​ရှိ​တဲ့​အ​တွက် ​ဘယ်​သူ​ဘယ်​ဝါ ​ဘယ်​တုန်း​က ​ဘယ်​သို့ ​ဘယ်​ချမ်း​သာ​ေတွ​ဖယ်​ထား​ြပီး ​အ​မှား​ကို​မ​ေထာက်​ပဲ ​အ​မှန််​ကို​ေထာက်​ြပ​ပါ့​မယ်။ ​အ​လုပ်​ထဲ​မှာ ​ေြကာက်​ရ​မယ့်​အ​ရာ​ဟာ ​ကိုယ့်​အ​ထက်​လူ​ြကီး​မ​ဟုတ်​ပါ​ဘူး။ ​မိ​မိ​ရဲ့ ​တာ​ဝန်၀​တ္တ​ရား​များ ​မ​ေကျ​ပွန်​ပျက်​ကွက်​မှာ၊ ​မိ​မိ​အ​တွက်​ေြကာင့် ​မိ​မိ​အ​ပါ​အ​ဝင် ​ထိ​စပ်​ပတ်​သက်​ေန​သ​မျှ​သူ​အား​လုံး ​အ​ကျိုး​စီး​ပွား၊ ​ဂုဏ်​သိ​က္ခါ၊ ​အ​ချိန်၊ ​ေငွ​ေြကး၊ ​ဆုတ်​ယုတ်​ပျက်​ယွင်း​ရ​မှာ။ ​

အ​ထူး​သ​ြဖင့်​ေတာ့ ​ြဖစ်​နိုင်​မယ်​ဆို​ရင် ​ကိုယ့်​နိုင်​ငံ​ကိုယ့်​လူ​မျိုး ​အ​ကျိုး​စီး​ပွား​ထိ​ခိုက်​နစ်​နာ​မယ့် ​အ​မှု​မျိုး​ကို​ေတာ့ ​ေကာင်း​ေကာင်း​ြကီး ​ေြကာက်​ရ​ပါ​လိမ့်​မယ်။ ​အဲ​သည်​အ​ေြကာက်​တ​ရား​က​ေတာ့ ​ကိုယ်​တင်​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​ကိုယ့်​အ​ထက်​အ​ထက်​မှာ ​ရှိ​ေလ​သ​မျှ​ေသာ ​လူ​ြကီး​များ​အား​လုံး ​မ​ြဖစ်​မ​ေန ​ေြကာက်​ရွံ့​စိုး​ရိမ်​သင့်​တဲ့ ​အ​ေြကာက်​တ​ရား ​ြဖစ်​ပါ​တယ်။ ​ေမာင်​လူ​ေအး​ေြကာက်​တဲ့ ​တာ​ဝန်​ြကိမ်​လုံး​ဆို​တာ ​အဲ့​ဒါ​ကို​ေြပာ​တာ​ေလ။ ​သူ​လည်း​သူ့​တာ​ဝန်​ကို​ပဲ ​သူ​ေြကာက်​တယ်။ ​ဘု​ရင်​ခံ​ကို​ေတာင် ​ေြကာက်​တာ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ (​ေြကာက်​ရင် ​သည်​လို​စာ​ေတွ ​ကျုပ်​တို့​ဖတ်​ရ​လိမ့်​မယ် ​မ​ဟုတ်)

           ​ေရး​ရင်း​ေရး​ရင်း ​ဆုံး​ကာ​နီး​ကျ​မှ ​ငါ​အ​ေရး​ေစာ​ေလ​ြခင်း​လို့ ​ေနာင်​တ​ရ​မိ​တယ်။ ​ဖတ်​ချင်​တဲ့​စာ​အုပ်​တစ်​အုပ် ​ကျန်​ေန​ေသး​ပါ​လား။ ​အ​ေြကာက်​တ​ရား​နဲ့ ​ပတ်​သက်​လာ​ရင် ​တို့​ေမ​ြကီး​လည်း ​စာ​အုပ်​တစ်​အုပ် ​ေရး​ခဲ့​ေသး​တယ်​ေလ။

“​ေြကာက်​ရွံ့​ြခင်း​မှ ​ကင်း​လွတ်​ေြကာင်း”

 ​တဲ့။ ​အမ်း​မှာ​က​တည်း​က ​ေမွး​ေန့​လက်​ေဆာင်​ရ​ထား​ြပီး ​ခု​ထက်​ထိ ​မ​ဖတ်​ရ​ေသး​တဲ့ ​စာ​အုပ်​တစ်​အုပ်။ ​ကျွန်​ေတာ်​မျိုး​ြကီး ​ေသ​သင့်​ပါ​တယ်။ ​ဘာ​ေတွ​များ ​ေရး​ထား​ေလ​မယ်​မ​သိ။ ​နာ​ယူ​မှတ်​သား​လို​လှ​ပါ​ဘိ။ ​သူ​လည်း ​ဘယ်​သူ့​မှ ​ေြကာက်​တဲ့​သူ ​မ​ဟုတ်​ဘူး​ဗျ။ ​သူ့​သာ ​ဟို​လူ​က​ေြကာက် ​သည်​လူ​က​ေြကာက်​နဲ့။ ​မ​ြပင်​နိုင်​ဘူး ​ထ​ဆင်​ထူး ​ေအာ်​တဲ့​သူ​က​ေအာ်။ ​ေဟာ်​တယ်​မ​ရ ​ေဒါ်​မယ်​မ​ြဖစ်​ေအာင် ​ေနှာက်​တဲ့​သူ​က​ေနှာက်။

“​လူ​ဆို​တာ ​ကိုယ့်​တာ​ဝန်​ကိုယ်​ေကျ၊ ​ကိုယ့်​အ​လုပ်​ကိုယ်​လုပ်​ေန​မယ်​ဆို​ရင် ​ဘယ်​သူ့​ကို​မှ ​ေြကာက်​စ​ရာ​မ​လို​ဘူး​ပဲ”

 ​လို့ ​ေကာင်း​ေကာင်း​ြကီး ​သင်​ခန်း​စာ ​ယူ​လိုက်​ရ​ပါ​တယ်။ ​အ​မယ်။ ​ဒါ​သူ့​ကို ​ေလာ်​ဘီ​လုပ်​ေန​တာ​များ​ထင်​သ​လား ​အ​ရပ်​က​တို့။ ​ဟို​ေြကာက်​ေန​ရှာ​သူ​ြကီး​များ​ကို ​အား​ေပး​ေန​တာ​ပါ။ ​ကဲ ​လာ ​လာ။ ​ယ​ြတာ​ေချ​လိုက်​ြက​ရ​ေအာင်။ ​လိုက်​ဆို ​သုံး​ခါ​ြပည့်​ေအာင်။

“​မ​မ ​မ​မ ​ညီ​မ ​ေြကာက်​တယ်။” “​မ​ေြကာက်​နဲ့ ​ညီ​မ။ ​မ​မ ​ရှိ​တယ်။”

“​မ​မ ​မ​မ ​ညီ​မ ​ေြကာက်​တယ်။”  “​မ​ေြကာက်​နဲ့ ​ညီ​မ။ ​မ​မ​ရှိ​တယ်။”

“​မ​မ ​မ​မ ​ညီ​မ ​ေြကာက်​တယ်။” “​မ​ေြကာက်​နဲ့ ​ညီ​မ။ ​မ​မ ​ရှိ​တယ်။”