“သံသာ​ေလကမ်း​တိုင်”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

“စြကာဝဠာတွင်း​မှာလင်း​သည်။ လ​ေရာင် ြကယ်​ေရာင်များ​လည်း​ ရှံုး​ေပလိမ့်​မည်။ မိုး​ေြမဒီပါလံုး​ကို ဖံုး​သည်။ ထိန်ဝင်း​ြပီး​သစ်တဲ့​ ချစ်​ေရာင်ြခည်။ ​ေမတ္တာစိတ်သ​ေဘာကို ​ေြပာမည်။ ​ေန့​စဉ်သာ အြမဲပဲ စွဲ​ေန​ေတာ့​သည်။ ချစ်သူလာမယ့်​လမ်း​ကို မှန်း​ရည်။ ​ေယာ်ရမ်း​ြပီး​ တမ်း​တမိ​ေတာ့​သည်။ တကယ်​ေသချာယံုြကည် မယ်​ေဟမာပံုညီ ခင်မင်တာလည်း​ စွဲ​ေနသည်။ သမုဒ္ဒရာဆီး​တဲ့​ သူ့​ရည်း​စား​ရှိရာဆီ ကူး​သန်း​ရ​ေပမည်။ ​ေရယဉ်​ေဘွနဒီ ​ေသချင်​ေသပစီ၊​ တကယ်သာစွန့်​စား​ရရှာသည်။ နတ်ြဗဟ္မာများ​နဲ့​ သိြကား​မင်း​ ဆင်း​ကာ​ေတာင် တား​ဆီး​မရ​ေတာ့​သည်။”

ဘိလပ်ြပန်သန်း​ဆိုခဲ့​တုန်း​က​ေတာ့​ သီချင်း​ထဲက မယ်​ေဟမာဆိုတာ ဘယ်သူ့​ကို​ေြပာမှန်း​ သိြကမယ် မထင်ပါဘူး​။ ​ေဟမာ​ေနဝင်း​ ြပန်ဆို​ေတာ့​လည်း​ မြကည်​ေအာင်တို့​လို သူ့​နံမယ် သူထည့်​ဆိုတာ ​ေနလိမ့်​မယ် လို့​ မဟာပညာ​ေကျာ်လုပ်ြကမှာ မလွဲဘူး​။ ကိုယ်​ေတာင်မှ ​ေဒါ်ခင်နှင်း​ယု ဝတ္ထုဖတ်မိမှ ဘာ​ေြပာမှန်း​ သိတဲ့​ဥစ္စာ။ မသိ​ေသး​ရင်လည်း​ မှတ်ြကဗျာ။ အဲဒါ သီဟိုဠ်သူက​ေလး​တဲ့​။ အနုရာဓြမို့​ကလို့​ဆိုတယ်။ ​ေဟမာဆိုတဲ့​ ပါဠိအနက်က​ေရွှအဆင်း​တဲ့​။ ​ေရွှ​ေရွှလို့​ ​ေခါ်တယ်ဆိုပါ​ေတာ့​။ သူက ဓမ္မစြကာဝတ်အသင်း​ထဲကလာြပီး​ အရွတ်အဖတ် သံ​ေနသံထား​ တယ်​ေကာင်း​ဆိုပဲ။ က​ေလး​မ​ေလး​ အိမ်​ေထာင်ကျကာစမှာ လင်​ေတာ်​ေမာင်က​ေလး​က သ​ေဘင်္ာတက်သွား​ြပီး​ သုဝဏ္ဏဘူမိကို​ေရာက်​ေန​ေတာ့​ သူ့​ခြမာ လွမ်း​လိုက်တာ လိမ့်​ေနတာပဲတဲ့​။

​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ မ​ေနနိုင်တာနဲ့​ ​ေသချင်လည်း​ေသပ​ေစ​ေတာ့​ဆိုြပီး​ ပင်လယ်ထဲကိုဆင်း​ လက်ပစ်ကူး​ေတာ့​သတဲ့​။ သီရိလကင်္ာက သထံုကို ကူး​ရတာ စဉ်း​စား​သာြကည့်​ေပ​ေတာ့​။ ကိုယ်​ေတွသိတာ မဟာဇနက္က​ေလာက်သာ သိတာ။ ဟိုက ဘုရား​အ​ေလာင်း​၊​ မဟာပုရိသ။ သည်က​ေလး​မက သာမာန် မိန်း​မပျိုက​ေလး​ရယ်။ ထံုး​စံအတိုင်း​ ဘဂင်္လား​ပင်လယ်​ေအာ်အ​ေရး​နဲ့​ ပတ်သက်လာရင် ကုလသမဂ္ဂြကီး​က အြမဲ စိုး​ရိမ်မကင်း​ြဖစ်​ေလ့​ရှိသလိုပဲ။ တာဝတိန်သာက ကျုပ်တို့​သိြကား​မင်း​ြကီး​လည်း​ ပန္တုကဗ္ဗလာ ကုလား​ထိုင််ြကီး​ တင်း​လှုပ်လှုပ်ြဖစ်လာလို့​ သမုဒ္ဒရာ​ေစာင့်​နတ်ကို ဘန်ကီမွန်း​အသွင်ဖန်ဆင်း​လို့​ လွှတ်လိုက်သတဲ့​။

“က​ေလး​မရယ် သည်​ေလာက် ကမ်း​မြမင် လမ်း​မြမင် ပင်လယ်သမုဒ္ဒရာြကီး​ထဲမှာ ညည်း​ကအ​ေဖာ်မပါ ဘာမပါ။ ဘာအား​ကိုး​ရှိလို့​ သည်​ေလာက်သတ္တိ​ေကာင်း​ရတာလဲ။ မသွား​ပါနဲ့​ ြပန်​ေချပါ။” ဆို​ေတာ့​ ​ေရွှ​ေရွှက “အဘနတ်မင်း​ရယ်၊​ ဘာလို့​အ​ေဖာ်မပါရမှာလဲ။ ကျုပ်မှာ အင်မတန်အား​ကိုး​ရတဲ့​ အ​ေဖာ်ပါတာ​ေပါ့​။ အဲဒါဓမ္မစြကာတရား​ေတာ်​ေလ။” လို့​ ​ေြဖသတဲ့​။ အမှန်ကိုဆိုတဲ့​အခါ ဘဘနတ်လည်း​ြဖံုသွား​ြပီး​ “အဲသည်တရား​ေလး​ နာပါရ​ေစ မယ်မင်း​ြကီး​မရယ်။” ဆို ြမင့်​ြမတ်တဲ့​သလွန်​ေပါ်မှာ ထား​လို့​ ရိုရို​ေသ​ေသ နာယူပါသတဲ့​။ သည်​ေနရာမှာ​ေတာ့​ အ​ေရွှတို့​က ရွတ်ရံုသာ ရွတ်တတ်တာ။ ဟိုက နတ်အိုင်ကျူနဲ့​ အနယ်လိုက်စစ်လိုက်​ေတာ့​ တရား​ထူး​ေတွရသွား​သတဲ့​။ ဒီ​ေတာ့​မှ ​ေကျး​ဇူး​ရှင်မ​ေလး​ကို ​ေရွှ​ေငွ​ေဒါ်လာ ရတနာများ​ေပး​ြပီး​ သူ့​ေယာကင်္ျား​ရှိရာအရပ်ကို ဆိုက်ဆိုက်ြမိုက်ြမိုက် လိုက်ပို့​လျက် ဗီဇာပါ​ေလျှာက်​ေပး​လိုက်သတဲ့​။ (သူ့​အား​ကျလို့​ အမည်း​အသည်း​ေတွ က​ေန့​ထိ ​ေလှနဲ့​ကူး​ေနြကတုန်း​ မှတ်တာပဲ)

ပံုြပင်က​ေလး​က​ေတာ့​ သည်မှာြပီး​သွား​ပါရဲ့​။ ဒါ​ေပသိ ​ေဖ့​စ်ဘုတ်​ေပါ်​ေရာက်သွား​တဲ့​အခါ ဟိုလူဆက်ဖွ သည်လူဆက်ဖွနဲ့​မို့​ ြပီး​မြပီး​ေတာ့​ဘူး​တဲ့​။ အပျိုြကီး​မမ​ေတွက​ေတာ့​ “​ေအာင်မယ်​ေလး​။ လင်​ေလး​တစ်​ေယာက်ရဖို့​များ​ အဲ​ေလာက် အပင်ပန်း​ခံလို့​။ ငါတို့​ြဖင့်​ မလိုချင်လွန်း​လို့​ ခါခါချ​ေနရတယ်။ ​ေအး​ေလ။ တို့​လို ဥစ္စာ​ေပါ ရုပ်​ေချာ ပညာတတ် အရွယ်တင် (ဟိုင်း​တယ်​ေြပာရဲ​ေြပာြကည့်​ သတ်မယ်) သဲလဲစင်က​ေလး​ မဟုတ်လို့​ ​ေနမှာ​ေပါ့​။” လို့​ မဲ့​ကာရွဲ့​ကာ စကား​တင်း​ဆိုြကတယ်။ ​ေမာင်​ေစတန်တို့​ အဖွဲ့​ေတွကလည်း​ ​ေရကူး​ဝတ်စံုက​ေလး​နဲ့​ ပံုရရင် ရှယ်လိုက်စမ်း​ပါ လို့​ စ​ေတး​တပ်စ်ြဖန့်​လိုက်သတဲ့​။ ဖယ်ခံုက မယ်သုန်တို့​ကလည်း​ သထံုြပည်​ေရာက်တဲ့​အခါ သူ့​ေယာကင်္ျား​နဲ့​ေပါင်း​လို့​ က​ေလး​ရလာခဲ့​ရင် သထံုက မပုတင်မ​ေပး​လို့​က​ေတာ့​ ခက်ရချည်ရဲ့​ဆိုြပီး​ လူ့​အခွင့်​အ​ေရး​အရ ရွက်ကျပင်​ေပါက်နိုင်ငံသား​ဥပ​ေဒသစ် အဆိုတင်သွင်း​ဖို့​ မီဒီယာ​ေတွက​ေန တွင်တွင်​ေညှာ်​ေတာ့​တာတဲ့​။ (သူ့​ြဖင့်​ အခု​ေရာက်​ေနတဲ့​အရပ်မှာ​ေတာင် အဲလိုလူရာအသွင်း​မခံရပဲနဲ့​)။ ဦး​မာဃ​ေနရာကို မျက်​ေစာင်း​ထိုး​ြပီး​ ဆုတစ်ြခမ်း​ပန်နှင့်​သူ ၁၃ချက်ချုပ် ဘဘြကီး​ကလည်း​ အား​ကျမခံ “ဝဲလက်ကမ်း​ပါ က​ေလး​မ။ ဥမ္မာ့​တကဘူမိ အရူး​တိုင်း​ြပည်ြကီး​မှ ြကိုဆိုပါတယ်။

မယ်မင်း​လည်း​ လင်တရူး​မို့​လို့​သာ သည်​ေလာက် မိုက်ရူး​ရဲပါ​ေပတယ်။” လို့​ ထမီစိမ်း​ဆီး​ဆင်ဖို့​ လံုး​ပန်း​ေတာ့​သတဲ့​။ ဘယ်သူ​ေတွ ဘာပဲ​ေြပာပ​ေစ​ေပါ့​ေနာ်။ ​ေဖ့​စ်ဘုတ်​ေပါ်​ေရာက်မှ​ေတာ့​ ဝါဒတစ်​ေထာင် အလွတ်​ေဆာင်နိုင်တဲ့​ သစ္စကပရိဗိုဇ်ြကီး​လို Comment ​ေတွ၊​ Like ​ေတွ တပံုတပင်နဲ့​ မိုး​မြမင်​ေလမြမင် ထင်ရာစိုင်း​ေနသူ လိ​ေမ္မာ်​ေရာင်တီရှပ်နဲ့​ နတ်သူငယ်က​ေလး​တစ်ပါး​ရဲ့​ ထင်ြမင်ချက်က​ေလး​ကိုလည်း​ သိချင်​ေသး​တာမို့​ သူ့​စာမျက်နှာ​ေပါ်မှာ ဘာ​ေတွများ​ေပါထား​ပါလိမ့်​လို့​ လာဖတ်တဲ့​သူ​ေတွကလည်း​ မနည်း​ဘူး​ဆိုပဲ။ ကဲ ကိုယ့်​အလှည့်​ေတာ့​ေရာက်​ေချြပီ။ ဘာမှမ​ေပါရင် ​ေဘာမှမပါရာ​ေရာက်​ေတာ့​မယ်။ ဆို​ေရး​ရှိက ဆိုအပ်လှတဲ့​။ ​ေအာင်မယ်မင်း​ ​ေြပာရ​ေတာ့​မယ်တဲ့​မှ ​ေြပာရ​ေတာ့​မယ်။

မိန်း​မတို့​သဘာဝ ချစ်မိြပီဆိုရင် သတ္တိ​ေတွ အလိုလိုရလာတာ ဓမ္မတာဗျ။ က​ေလး​ေမွး​တဲ့​ အာ​ေဝနိက​ေလာက်​ေတာင် ြဖံုတာ မဟုတ်ဘူး​။ ​ေနပူထဲလည်း​ ​ေလျှာက်ရဲပါတယ်။ ခ​ေယာင်း​လမ်း​ကိုလည်း​ ြဖတ်ရဲပါတယ်။ ဆူး​ေမွ့​ယာလည်း​ အိပ်ရဲပါတယ်။ သတ္တိ​ေတွ ဘယ်ကရသလဲမသိဘူး​ လို့​ေတာင် ​ေြပာြက​ေလရဲ့​။ မယ်​ေဟမာက​ေလး​ခမျာလည်း​ ချစ်သူကို လွမ်း​လွန်လွန်း​လို့​ သမုဒ္ဒရာဆီး​ကာတာ​ေလာက်​ေတာ့​ ​ေသကာမှ ​ေသ​ေရာ စွန့်​စွန့်​စား​စား​နဲ့​ကို ကူး​ပလိုက်တာ မိန်း​မ​ေတွရဲ့​ စိတ်သ​ေဘာကို နား​လည်နိုင်ရင် သိပ်​ေတာ့​ အံ့​ဩထူး​ဆန်း​ေနမှာ မဟုတ်ပါဘူး​။ ကူး​တဲ့​သူကကူး​လို့​ ကယ်တဲ့​သူကလည်း​ ကယ်ြပီး​ြပီ။ ​ေရာက်သွား​ေလသတည်း​ သုဝဏ္ဏဘူမိကို။ ပံုြပင်တို့​ ရုပ်ရှင်တို့​ဆိုရင်​ေတာ့​ ဇာတ်သိမ်း​လို့​ရြပီ​ေလ။ Happy ending က​ေလး​။ တကယ့်​လက်​ေတွ့​ဘဝမှာ အဲလို ဇာတ်သိမ်း​ြပီး​ ရပ်လို့​ မရဘူး​ဗျ။ တကယ့်​ဇာတ်လမ်း​က အခုမှ စရမှာ။ ​ေဖျာ်​ေြဖ​ေရး​ေတွနဲ့​ အသား​ေသ​ေနတဲ့​ ကိုယ်​ေတွစိတ်ထဲမှာ မင်း​သား​နဲ့​မင်း​သမီး​ညား​သွား​ရင် အတင်း​ကား​လိပ်ချလိုက်တာ အကျင့်​ပါ​ေနတာကိုး​။

တကယ့်​အနှစ်သာရက​ေတာ့​ အဲသည်ညား​ထား​တဲ့​ မင်း​သား​မင်း​သမီး​ေတွ ရာသက်ပန် ရိုး​ေြမကျ ဘယ်လို​ေပါင်း​ဖက်ြကမလဲဆိုတာက ပညာခန်း​ြဖစ်ပါတယ်။ ဘယ်မင်း​သား​မဆို နှစ်ပါး​သွား​တုန်း​က​ေတာ့​ “သံသာ​ေလ ကမ်း​တိုင်” ဆိုခဲ့​ြကတာချည့်​ပဲ။ ငါး​နှစ်​ေလာက်ြကာရင် လိုက်​ေမး​ြကည့်​။ “အစက အဲလိုမှန်း​ မသိလို့​ ယူခဲ့​မိတာ​ေပါ့​။” လို့​ ြပန်​ေြဖြကလိမ့်​မယ်။

လက်​ေတွ့​ဘဝမှာ အခါခပ်သိမ်း​ မှန်း​ချက်နဲ့​ နှမ်း​ထွက်ကိုက်နိုင်လိမ့်​မယ်လို့​ ဘယ်သူကမှ အာမခံမ​ေပး​နိုင်ပါဘူး​။ ပစ္စည်း​မမှန်။ ​ေရာင်း​မှား​ဝယ်မှား​ြဖစ်လို့​ ြပန်လဲရ​ေကာင်း​တဲ့​ အရာလည်း​ မဟုတ်ဘူး​။ သည်တစ်နည်း​မဟန် ​ေနာက်တစ်နည်း​ြကံတာပဆိုတဲ့​ Plan B ​ေတွကလည်း​ အသံုး​မဝင်ဘူး​။ အိမ်​ေထာင်တစ်ခုတည်ြမဲ​ေရး​မှာ ဦး​ေနှာက်ကလည်း​ အဓိကမကျဘူး​။ နှလံုး​သား​ကလည်း​ အ​ေရး​မပါဘူး​။ အြပန်အလှန် အ​ေလျှာ့​ေပး​သည်း​ခံနိုင်တဲ့​ စိတ်၊​ ကိုယ့်​အတ္တကို တစ်ဝက်တိတိ​ေလျှာ့​ြပီး​ သူ့​ကို​ေပး​ထား​နိုင်တဲ့​စိတ် နှစ်ဘက်စလံုး​မှာ ရှိ​ေနဖို့​က အ​ေရး​ြကီး​တယ်လို့​ ထင်ပါတယ်။ ဆိုြကပါစို့​ ​ေရွှ​ေရွှက ကိုကို့​ကို မခွဲနိုင်တာနဲ့​ ဘဂင်္လား​ပင်လယ်​ေအာ်ြကီး​ကို လက်ပစ်ကူး​လိုက်လာ​ေရာ။ သည်​ေရာက်​ေတာ့​ ကိုကို့​မှာ အ​ေမွှဇယား​ဇာတ်လမ်း​ေတွနဲ့​ အိမ်ကဟာမြကီး​ လိုက်မလာ​ေလာက်ဘူး​ထင်ြပီး​ အပင်​ေတွ လိမ်ထား​ရင် ဘယ့်​နှယ်လုပ်မတုန်း​။

​ေရအဆံုး​ ကုန်း​တဝက်ြဖတ်ထံုး​နဲ့​ဆို သူ့​ဘက်က အဆံုး​ချည့်​ပဲ။ အဲလိုအ​ေြခအ​ေနမျိုး​ေရာက်လာရင် အစက အသက်စွန့်​ြပီး​ လိုက်လာခဲ့​တဲ့​သတ္တိ​ေတွက အသက်ချင်း​လဲပလိုက်မယ်ဆိုတဲ့​ ​ေဒါသ​ေတွြဖစ်သွား​ဖို့​ ဘာမှ မခဲယဉ်း​ဘူး​။ ဒီကိစ္စမျိုး​မှာ တဘက်က အရမ်း​ကာ​ေရာ အ​ေလျှာ့​ေပး​အလိုလိုက်​ေနလို့​လည်း​ နှစ်ဦး​နှစ်ဘက် ဂုဏ်သိက္ခာကို ြပန်အဖတ်ဆည်လို့​ မရဘူး​။ အ​ေခွ​ေတွထွက်လာတာ​ေတာင် ဟိုတုန်း​ကကိစ္စမို့​ အိမ်ဦး​နတ်က ခွင့်​လွှတ်ရှာတယ်ဆို​ေပမယ့်​ သူ့​ခြမာ ဘယ်မျက်နှာနဲ့​ လူ​ေတာတိုး​မလဲ။ အိမ်​ေထာင်ကျြပီး​တဲ့​ေနာက်မှာ ကိုယ့်​ဘက်က အမည်း​စက်ဟာ တဘက်လူအ​ေပါ်မှာလည်း​ ​ေဖျာက်လို့​မရဘူး​ ဆိုတာ သိထား​သင့်​ပါတယ်။ ငါက​ေယာကင်္ျား​ပဲ ြဖစ်ချင်သ​ေလာက်ြဖစ်မယ်။ အ​ေရး​ြကီး​တာ မိန်း​မ​ေတွက ငါ့​ကွယ်ရာ မရှုပ်ရင် ြပီး​တာပဲ လို့​ တစ်ကိုယ်​ေကာင်း​ဆန်ဆန် ​ေတွး​ထား​တဲ့​ ​ေယာကင်္ျား​ေတွ မ​ေရမတွက်နိုင်​ေအာင် ရှိပါလိမ့်​မယ်။ ကာ​ေမသုသိက္ခာပုဒ်ကို ​ေတာ်​ေတာ်​ေပါ့​ေပါ့​ေတွး​ထား​ြကတာကိုး​။ ငရဲဆိုတာ ​ေြကွး​ပူမဟုတ်ဘူး​ဆို​ေပမယ့်​ လက်ရှိဘဝမှာ အိမ်​ေထာင်ဘက်ရဲ့​ ယံုြကည်မှုကို​ေတာ့​ သူ့​အဖို့​ တစ်သက်လံုး​ဆံုး​ရှံုး​သွား​ပါြပီ။ သူ့​ဘာသူ သွား​ချင်တဲ့​ အိမ်သွား​။ ငါ့​ဆီလာမှ တဝြကီး​ချစ်ပစ်လိုက်မယ်ဆိုတဲ့​ မိန်း​မမျိုး​ သည်​ေခတ်ြကီး​မှာ ရှိ​ေသး​လို့​လား​။ ြမန်မာရှင်ဘုရင်​ေတွ ကိုယ့်​သား​က ကိုယ့်​ြပန်အသတ်ခံြကရတာဟာ မိန်း​မ​ေတွ တစ်​ေလှြကီး​ ယူြကတဲ့​အကျိုး​ေပါ့​။

နန်း​ေသွး​နန်း​ဆက်သာရှိတာ။ မိသား​စု မရှိ​ေတာ့​ဘူး​ေလ။ ငါ့​အ​ေမလည်း​ ဒီလူြကီး​နဲ့​ရတာ ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မှာ​ေပါ့​ ဆိုတဲ့​ အ​ေတွး​မဝင်ပဲ ဘယ်​ေနမလဲ။ ​ေြကွပန်း​ကန်​ေတွ အက်သွား​ရင် အသစ်ြပန်မြဖစ်​ေတာ့​သလိုပဲ အ​ေြကာင်း​ေြကာင်း​ေထာက်ထား​လို့​ ဆက်​ေပါင်း​ေနတဲ့​ အိမ်​ေထာင်​ေရး​မှာလည်း​ အက်ရာပါလာရင် အ​ေကာင်း​တိုင်း​ ြပန်ြဖစ်ဖို့​ ​ေမျှာ်လင့်​လို့​ မရ​ေတာ့​ပါဘူး​။ ​ေမ​ေမ​ေလး​ ​ေဖ​ေဖ​ေလး​ေတွနဲ့​ အိမ်​ေထာင်က​ေနြကီး​ြပင်း​လာတဲ့​ က​ေလး​ငယ်များ​ခမျာလည်း​ အရွယ်​ေရာက်လို့​ သူတို့​အိမ်​ေထာင် သူတို့​ထူ​ေထာင်ြကတဲ့​အခါ မထူး​ဆန်း​တဲ့​ ယဉ်ပါး​ေနတဲ့​ သဘာဝအတိုင်း​ အတုြမင် အတတ်သင်မဟုတ်တာ​ေတာင် “ဒါ ဘာများ​ဆန်း​လို့​လဲ။ ဘယ်သူက​ေရာ ကင်း​လို့​လဲ” ဆိုတာမျိုး​ ြဖစ်သွား​တာ ​ေြပာမယံု ြကံုဖူး​ေတာ့​ သိြကပါလိမ့်​မယ်။

“အချစ်မပါတဲ့​ အိမ်​ေထာင်​ေရး​ဟာ ဆား​မပါတဲ့​ဟင်း​လိုပဲ။” ဆိုတဲ့​ ပညာရှိအဆိုအမိန့်​ကို လက်ခံတယ် ဆိုလို့​ရှိရင် ဆား​ချည့်​သက်သက်နဲ့​ေတာ့​ ဟင်း​တစ်ခွက်ြဖစ်​ေအာင် ချက်လို့​မရဘူး​ဆိုတာကိုလည်း​ ဆက်ြပီး​ သတိြပုလိုက်ပါဦး​။ “သိြကား​မင်း​ဖျက်​ေတာင် ပျက်နိုင်ပါဘူး​ရှင်” ဆို ဆယ်နှစ်ဆယ်မိုး​ချစ်ကျွမ်း​ဝင်ြပီး​မှ အိမ်​ေထာင်ကျ က​ေလး​ေတွရလာကျြပီး​ အခု​ေတာ့​ “ငါ မင်း​ကို သတ်ချင်တယ်” ဆိုြပီး​ ငယ်စာရင်း​ေရာ ြကီး​စာရင်း​ပါ ဖျက်လို့​ ​ေတွ့​ရာသခင်္ျိုင်း​ ဓါး​မဆိုင်း​ ြဖစ်ကုန်ြကတဲ့​သူ​ေတွဟာ အချစ်ြကီး​လို့​ အမျက်ြကီး​တာလား​။ သူတို့​နှစ်​ေယာက်ြကား​ထဲကအချစ်​ေတွဟာ အ​ေငွ့​ပျံကုန်လို့​လား​။ အ​ေရ​ေပျာ်သွား​သလား​။ တစိုး​တစိ​ေတာင် ရှာလို့​ မရ​ေတာ့​ဘူး​။ ​ေသချာတာက​ေတာ့​ အချစ်ဆိုတာ ကုန်တတ်ခမ်း​တတ်တဲ့​အရာတစ်မျိုး​ လို့​ေတာ့​ ​ေြပာလို့​ရမယ်ထင်ပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ရာသက်ပန် ရိုး​ေြမကျ ​ေပါင်း​ဖက်ချစ်ခင်​ေနတဲ့​အိမ်​ေထာင်​ေတွလည်း​ နည်း​မှ မနည်း​တာ။ ဘာလျှို့​ဝှက်ချက်ရှိသလဲ လို့​ ​ေလ့​လာြကည့်​လိုက်​ေတာ့​ အချစ်​ေတွ အိုမင်း​လာတဲ့​အခါမှာ ​ေဘး​က​ေန သံ​ေယာဇဉ်​ေတွ၊​ နား​လည်ခွင့်​လွှတ်မှု​ေတွ၊​ သား​သမီး​ မိဘ ​ေယာက္ခမ ​ေထာက်ထား​စရာ မျက်နှာ​ေတွနဲ့​ ကျား​ကန်ထား​ရတာ ​ေတွ့​မိပါတယ်။ ချစ်လျက်နဲ့​ ကွဲကွာသွား​တဲ့​သူ​ေတွ ရှိြကသလို အချစ်ထက် အိမ်​ေထာင်တည်ြမဲ​ေရး​ကို ဦး​စား​ေပး​တဲ့​သူ​ေတွလည်း​ ရှိပါတယ်။

အိမ်​ေထာင်ရှင်တစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ေတာ့​ အိမ်​ေထာင်တည်ြမဲ​ေရး​ကို အရာအား​လံုး​ထက် ဦး​စား​ေပး​နိုင်မှ ခနခန အိမ်​ေထာင်ြပုရတဲ့​ ဒုက္ခြငိမ်း​ပါလိမ့်​မယ်။ အထူး​သြဖင့်​ လင်မရှား​ မယား​မရှား​ပါဘူး​ဆိုတဲ့​သူ​ေတွမှာ အဲသည်စိတ်အား​နည်း​ေနလို့​ အသက်တစ်ရာ လင်တစ်ရာ ြဖစ်ကုန်ြကတာပါ။ မှတ်သား​ဖူး​တဲ့​ ဆရာသမား​များ​စကား​က​ေတာ့​ “တစ်က​ေန နှစ်ကို ကူး​ရင်သာ နည်း​နည်း​ ခက်တာ။ ​ေနာက်​ေတာ့​ နှစ် က သံုး​။ သံုး​ က ​ေလး​ အလိုလို ​ေအာ်တိုမက်တစ်ြဖစ်လာလိမ့်​မယ်။” တဲ့​။

တချို့​အိမ်​ေထာင်​ေတွ မသာယာရြခင်း​ရဲ့​ အ​ေြကာင်း​တရား​ထဲမှာ ​ေယာက္ခမ နဲ့​ တစ်​ေထာင့်​တစ်ည​ေတွလည်း​ ပါတာ​ေပါ့​။ ဘယ်မိဘကမှ ကိုယ့်​သား​သမီး​က​ေလး​ တစ်ခုလပ် တစ်လင်ကွာ ြဖစ်တာ ြမင်ချင်ပါ့​မလဲ။ ဒါ​ေပမယ့်​ သူတို့​စိတ်ထဲမှာ ကိုယ့်​ဘက်က အသာရမှြဖစ်မယ်ဆိုတဲ့​ အစွဲြကီး​က ​ေဖျာက်မရပါဘူး​။ သမီး​ေမွး​ထား​ရင် “လင်​ေနစ ဆင်​ေသမှ” ဩဝါဒ​ေပး​မယ်။ သား​ေမွး​ထား​ေတာ့​ “မယား​ေနစ ​ေြကာင်​ေသမှ” တဲ့​။ မိဘကအ​ေြပာအဆိုလွတ်ြပီး​ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ကိုင်တွယ်နိုင်တဲ့​သား​သမီး​များ​ကျ​ေတာ့​ လူြကီး​ေတွ ဝင်ဝင်ြပီး​ အမုန်း​ခံစရာ မလို​ေတာ့​ဘူး​ေလ။ ကိုယ့်​ဇာတ်ကိုယ် နိုင်​ေအာင် က​ေတာ့​တာ။ ဒါ​ေပမယ့်​ အိမ်​ေထာင်​ေရး​ဆိုတာ ကစား​ပွဲများ​လို တစ်ဘက်လူကို အနိုင်ယူစရာ၊​ မျက်​ေြမမြပတ် ​ေစာင့်​ြကည့်​ ထိန်း​ေကျာင်း​စရာ၊​ အရှံုး​အြမတ် တွက်စရာ ​ေနရာ မဟုတ်ပါဘူး​။ ကိုယ့်​အိမ်​ေထာင်ဘက်ကို​ေတာင် တဘက်လူအ​ေနနဲ့​ ြမင်​ေနရင် ဘယ်သူ့​ကို အတွင်း​လူအြဖစ်နဲ့​ ယံုြကည်မှာလဲ။ အဲဒါ ကိ်ုယ့်​လူြကီး​စစ်စစ်၊​ တစ်သက်လံုး​ေပါင်း​ရမယ့်​ ကိုယ့်​လူြကီး​။ ဘယ်ကိုမှ ထရန်စဖာမထွက်ဘူး​။ ပရိုမိုး​ရှင်း​လည်း​ မတက်ဘူး​။

ကိုယ်သာတက်ချင်တက်​ေနဦး​မယ်။ နှစ်ဘက်တစ်ရံ မှ ြပည့်​စံုရမယ့်​ဘဝမှ ကိုယ်ကသူ့​အ​ေပါ် အနိုင်ယူြပလိုက်တိုင်း​ အမှတ်တက်မသွား​ဘူး​။ သူရှံုး​ရင် ကိုယ်ပါ အမှတ်​ေလျာ့​တယ်။ အခု​ေရာက်​ေနတဲ့​ အရပ်မှာလည်း​ ​ေြပာစမှတ်ပံုြပင်​ေတွရှိသဗျ။ တခါတုန်း​က သည်မှာ အြကီး​တကာ့​အြကီး​ဆံုး​ဆိုတဲ့​ ဘဘြကီး​တစ်​ေယာက်ဟာ စိတ်ကထစ်ဆို ဖင်ကဗျစ်ကနဲဆိုတဲ့​အစား​မျိုး​ဗျ။ အရာရှိ မင်း​ပရိသတ် ဗိုလ်ပံုအလယ်မှာ ဆရာဝန်မရင့်​မြကီး​ြဖစ်တဲ့​ သူ့​က​ေတာ်ြကီး​ကို ဓါတ်ဗူး​နဲ့​ ​ေကာက်​ေပါက်ဖူး​ပါသတဲ့​။ မမြကီး​မျက်နှာမှာ သ​ေြပသီး​မှည့်​ေတွ ​ေနကာမျက်မှန်တပ်၊​ ​ေပါင်ဒါဖို့​လို့​ေတာင် မရလို့​ အစည်း​အ​ေဝး​ေတွ ဖျက်ဖျက်ပစ်ရတာလည်း​ ခနခနတဲ့​။ အတွင်း​စကား​ လျှို့​ဝှက်သတင်း​ေတွ အလိုအရ​ေတာ့​ အဲဒါ ဘိုး​ေတာ်ြကီး​က Psy War ​ေတွသံုး​ေနတာတဲ့​။ တကယ်​ေတာ့​ သူ့​ေလာက် မိန်း​မ​ေြကာက်ရတာ မရှိဘူး​ဆိုပဲ။ ြကီး​ေတာ်ြကီး​လက်ဝါး​များ​ ပါး​မ​ေရွး​ဘူး​ လို့​ အတွင်း​လူ​ေတွ အကုန်သိြကသတဲ့​။ ြဖုတ်ဦး​ေနှာက်ြကီး​ေတွနဲ့​ လာ​ေတွ့​ပ​ေလတယ်။ တကယ်​ေတာ့​ ဘယ်သူကပဲ ဘယ်သူ့​ကိုနိုင်နိုင် နှစ်​ေယာက်စလံုး​ သိက္ခာကျမှန်း​မသိြကပဲကိုး​။ ကိုယ့်​အဆင့်​က ဆိုက်ကား​သမား​ နဲ့​ ငါး​စိမ်း​သည် ညား​ေနတာမှ မဟုတ်ပဲ။ ပညာတတ်၊​ မင်း​စိုး​ရာဇာ​ေနရာမှာ မ​ေလျာ်ညီစွာ ခပ်မိုက်မိုက်ချစ်ြကစို့​ လုပ်​ေနြကတယ်။ လင်နဲ့​မယား​ လျှာနဲ့​သွား​မှာ လင်ကပဲ မယား​ကို အနိုင်ကျင့်​ကျင့်​၊​ မယား​က လင်အ​ေပါ်ပဲ အနိုင်ယူယူ၊​ ​ေတာ်ရံုသင့်​ရံုသာ ​ေကာင်း​တယ် လို့​ သတိရြက​ေနာ်။

ဟုတ်တိပတ်တိ သူများ​တကာကို ဩဝါဒ​ေတွ ​ေချွ​ေနလိုက်တာ သူက​ေရာ အိမ်​ေထာင်​ေရး​ အချစ်​ေရး​အ​ေြကာင်း​ကို ဘယ်​ေလာက်များ​သိလို့​ပါလိမ့်​ ဆရာဂုရုရယ် လို့​ မ​ေအာင့်​ေမ့​ပါနဲ့​။ ဘာဆိုဘာမှ မသိပါဘူး​။ ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ်​ေတာင် စမ်း​တဝါး​ဝါး​၊​ ြကိုး​စား​ပန်း​စား​ ကူး​တုန်း​ခတ်တုန်း​။ အခုဟာက ပုဇွန်ဆိတ်က​ေလး​ ဘယ်လိုငယ် ပင်လယ်ကူး​တတ်တယ် ဆိုတဲ့​ မယ်​ေဟမာ ​ေရွှ​ေရွှ့​ေြကာင့်​ အ​ေတွး​နယ်ကျယ်သွား​တုန်း​ အစဆွဲထုတ်ြပီး​ ​ေဆွး​ေနွး​ြကည့်​တာပါ။ မိတ်​ေဆွသူငယ်ချင်း​ေတွထဲမှာ ​ေစ့​စပ်ြဖန်​ေြဖလို့​မရပဲ ​ေရစက်ကုန်သွား​တဲ့​ အိမ်​ေထာင်က​ေလး​ေတွ အ​ေတွ့​ရများ​လာ​ေတာ့​ ကိုယ်လည်း​ပဲ ​ေြကာက်လန့်​တြကား​ သတိ​ေလး​ထား​ဖို့​ သံပတ်တင်း​လိုက်တာသာ ြဖစ်ပါတယ်။ ကိုယ့်​အသက်အရွယ်နဲ့​ မိန်း​မ​ေတွ ဒါဇင်ဝက်​ေလာက် ​ေဟာတစ်​ေယာက် ​ေဟာတစ်​ေယာက် စွံတဲ့​သူ​ေတွကိုလည်း​ မနာလိုမရှိပါဘူး​။

မုဒုလက္ခဏလို မိဖုရား​ြကီး​သလံုး​ေပါ်တာြမင်ြပီး​ မအိပ်နိုင်မစား​နိုင်ြဖစ်​ေနတဲ့​ အမတ်မင်း​ကို မိဖုရား​ြကီး​ကိုယ်တိုင် lesson ​ေပး​တဲ့​ ပံုြပင်က​ေလး​ေတာ့​ သတိရမိပါတယ်။ ပအုန်း​ရည်အိုး​က​ေလး​ကို ​ေရွှခွက်နဲ့​ထည့်​တိုက်ြပီး​ “ဘယ့်​နှယ်ရှိစ အမတ်ြကီး​” လို့​ ​ေမး​ေတာ့​ “ဖန်တွတွ နဲ့​ပါဘုရား​။” လို့​ တင်သတဲ့​။ “ဒါဆိုလည်း​ ​ေငွခွက်နဲ့​ သံုး​ေဆာင်ြကည့်​ပါဦး​ေလ။” ဆို​ေတာ့​လည်း​ “ဖန်တွတွ နဲ့​ပါဘုရား​” လို့​ တင်ြပန်သတဲ့​။ အုန်း​မှုတ်ခွက်နဲ့​တိုက်​ေတာ့​လည်း​ ထိုနည်း​လည်း​ေကာင်း​ ဖန်တွတွလို့​ဆို​ေတာ့​ “အမတ်မင်း​။ ပအုန်း​ရည်တို့​မည်သည် ​ေရွှခွက်နဲ့​ေသာက်​ေသာက်၊​ ​ေငွခွက်နဲ့​ေသာက်​ေသာက်၊​ အုန်း​မှုတ်ခွက်နဲ့​ပဲ ​ေသာက်​ေသာက် ဖန်တွတွချင်း​ေတာ့​ အတူတူပ။” လို့​ဆိုြပီး​ အတွင်း​ေတာ် ဝင်သွား​သတဲ့​။ အဆံုး​သတ်တ​ေန့​ကျ​ေတာ့​ အဲသည်ဖန်တွတွ​ေတွ ​ေလျှာက်ြမည်း​ေနတာနဲ့​ပဲ အသုဘသပိတ်သွပ် ဘယ်အိမ်က သာဓု​ေခါ်ရမှန်း​မသိတဲ့​ ဘဝ​ေရာက်လိမ့်​မယ်။ ဘဝမှာ မိန်း​မ​ေတွ အများ​ြကီး​ရဲ့​ အိပ်ယာထဲ​ေရာက်ဖူး​ဖို့​ မလိုပါဘူး​။

မိန်း​မတစ်​ေယာက်တည်း​ရဲ့​ နှလံုး​သား​ထဲ​ေရာက်​ေအာင် ဝင်နိုင်ရင် သူလည်း​ မယ်​ေဟမာလို သမုဒ္ဒရာြကီး​ဆီး​ေတာင် ကိုယ့်​ေနာက် လိုက်လာမှာ မလွဲဘူး​။ အကိုရဲ့​ ညိုနွဲ့​ ြကိုလှည့်​ ဆံ​ေကရှင်​ေပါ့​။ ဓမ္မစြကာ​ေတွ​ေတာ့​ တစ်စစီ လိုက်​ေကာက်ယူရ​ေတာ့​မှာပဲ။ အိုး​ ဘုရား​သခင်။ အာမင်။

Read More

“​ေယာက်ဖ​ေရ ​ေန​ေတာင်အ​ေတာ်​ေစာင်း​ြပီ”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

ြမန်မာ​ေတွဟာ ငယ်​ေပါင်း​ေရာင်း​ရင်း​ သူငယ်ချင်း​ေတွထဲက အရမ်း​ရင်း​နှီး​ချစ်ခင် ကျွမ်း​ဝင်တဲ့​သူ​ေတွကို ​ေယာက်ဖ​ေရ၊​ ​ေယာင်း​မ​ေရ လို့​ ​ေခါ်​ေလ့​ရှိြကသဗျ။ အိမ်မှာရှိတဲ့​ အမ​ေတွ အကို​ေတွကို မျက်​ေစာင်း​ထိုး​တဲ့​ တင်တင်စီး​စီး​ သ​ေဘာမျိုး​မပါပဲ တမိတည်း​ဖွား​သလို ဆို​ေရာ့​မယ်ကွယ်ဆိုတဲ့​ အနက်သ​ေဘာကို ​ေဆာင်ပါတယ်။ များ​ေသာအား​ြဖင့်​ေတာ့​ ဆယ်​ေကျာ်သက်ရွယ် လည်ပင်း​ဖက်​ေပါင်း​ရင်း​ အတူလူလား​ေြမာက်ြကတဲ့​ အရွယ်​ေတွမှာ​ေတွ့​ရတဲ့​ ရင်း​နှီး​မှုမျိုး​ြဖစ်ပါတယ်။ ​

ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ ြကံုဖူး​ြကပါလိမ့်​မယ်။ အသက်အရွယ်ရလာလို့​ မိတ်​ေဆွအ​ေပါင်း​အသင်း​ေတွ များ​လာ​ေပမယ့်​လည်း​ ငယ်ဘဝက သူငယ်ချင်း​ကို ​ေမ့​သွား​တဲ့​သူရှိမယ် မထင်ပါဘူး​။ အသီး​တစ်ရာ အညှာတစ်ခုပဲ ြကား​ရ ြကား​ရ၊​ ​ေသျှာင်​ေပစူး​ ကိုပဲ ြကား​ရြကား​ရ၊​ ကိုယ့်​ရပ်ဌာ​ေနကိုပဲ ြကား​ရြကား​ရ ငယ်​ေပါင်း​ေရာင်း​ရင်း​ သူငယ်ချင်း​ေတွကို ဆွတ်ကျင်​ေန​ေအာင် လွမ်း​မိမှာပါပဲ။ မ​ေမျှာ်လင့်​ပဲ အမှတ်မထင် ြပန်ဆံုရတဲ့​အခါမ​ေတာ့​ ဘာ​ေြပာ​ေကာင်း​မလဲ။ အခုတ​ေခါက် ရန်ကုန်ကို ြဗုန်း​စား​ြကီး​ ခနတြဖုတ် ြပန်ြဖစ်ရတဲ့​ အ​ေြကာင်း​ရင်း​ထဲမှာ ၂၄ နှစ်​ေလာက် ကွဲကွာ​ေနရတဲ့​ ငယ်သူငယ်ချင်း​တစ်​ေယာက် နဲ့​ အဲသလိုမျိုး​ ြပန်လည်ဆံုြက​ေတွ့​ြကဖို့​လည်း​ ပါပါတယ်။ ြပန်​ေရာက်​ေနတယ် သတင်း​ြကား​ရံုနဲ့​ကို မ​ေနနိုင်မထိုင်နိုင် ​ေတွ့​ချင်ြမင်ချင်သွား​ေပမယ့်​လည်း​ မျက်စိထဲမှာ​ေတာ့​ သူ့​ရုပ်ပံုလွှာကို စိတ်ကူး​နဲ့​ေတာင် ြမင်​ေယာင်ြကည့်​လို့​ မရ​ေတာ့​ပါဘူး​။ မြမင်ရတာ သည်​ေလာက်​ေတာင် ြကာမှပဲဟာ။

သိချင်တာ​ေတွလည်း​ အများ​ြကီး​။ ​ေြပာချင်တာ​ေတွလည်း​ အများ​ြကီး​။ ဘယ်ကစလို့​ ဘာကို ​ေြပာရမှန်း​ေတာင် မသိ​ေလာက်​ေအာင်ပဲ။ တချို့​တချို့​ေတွလို အရမ်း​ြကီး​ ဝ​ေနြပီလား​။ (ပိန်သွား​တဲ့​သူငယ်ချင်း​ေတာ့​ မရှိသ​ေလာက်ပဲ။ ကိုယ်​ေတာင် ​ေကျာင်း​ကလူ​ေတွနဲ့​ ြပန်​ေတွ့​ရင် ဝလာလိုက်တာ လို့​ အ​ေြပာခံရတယ်) ခု​ေလာက်ဆိုရင်​ေတာ့​ သူ့​အ​ေဖနဲ့​တူတဲ့​ရုပ် ထွက်​ေန​ေလာက်ြပီ ထင်ပါရဲ့​။ သူ့​ဆီမသွား​ခင် မှတ်မှတ်ရရ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ် မှန်ထဲြပန်ြကည့်​ြပီး​ ငါလည်း​ သည်​ေလာက်​ေတာင် အိုစာသွား​မှ​ေတာ့​ သူလည်း​ ငါြမင်​ေနကျပံုမျိုး​ေတာ့​ ဟုတ်မယ် မထင်ဘူး​ လို့​ စိတ်ကူး​နဲ့​ ​ေသ​ေဖာ်ညှိရပါ​ေသး​တယ်။

တကယ်တမ်း​လူချင်း​ေတွ့​တဲ့​အခါ ဝမ်း​သာအား​ရ လူချင်း​လှမ်း​ဖက်ြပီး​ ဘာစကား​မှ မ​ေြပာနိုင်ပါဘူး​။ ဘိုင်အို​ေဒတာ​ေတွ​ေတာ့​ အြကမ်း​ြဖင်း​ ​ေမး​ြမန်း​ထား​လို့​ သိြပီး​သား​ြဖစ်​ေနြပီ။ လူချင်း​မျက်နှာချင်း​ဆိုင် ထိုင်ြပီး​ေတာ့​ ​ေရှ့​မှာဘာ​ေတွမှာထား​ြပီး​ ဘာ​ေတွ စား​မိ​ေသာက်မိမှန်း​ေတာင် မသိဘူး​။ ဘာတစ်ခုမှလည်း​ အရသာမ​ေတွ့​ေတာ့​ဘူး​။ နှစ်​ေယာက်လံုး​ စား​ြမံု့​ြပန်ြဖစ်တာက ငယ်ဘဝအ​ေြကာင်း​ေတွကိုး​။ အတူတူ​ေပါင်း​တဲ့​ ​ေနာက်သူငယ်ချင်း​တစ်​ေယာက်ကလည်း​ ပိုလို့​ေတာင် အလွမ်း​သယ်တတ်ပါ​ေသး​တယ်။ သူတို့​ချင်း​က ​ေတွ့​နှင့်​ြပီး​သား​ေလ။ ငယ်ငယ်က​ေသာက်တတ်တဲ့​ သုခိတာ ​ေဆး​ေပါ့​လိပ်က​ေလး​ကို ဘယ်က ရှာလာမှန်း​မသိဘူး​။ အာမီရမ်​ေတာ့​ ရှာမရလို့​ မပါလာဘူး​။ အရင်​ေန့​ကဆံုတဲ့​သူငယ်ချင်း​ေတွက​ေတာ့​ ဖဲရိုက်ချင်လို့​ ချိန်း​ရ​ေအာင်တဲ့​။

စိတ်ထဲမှာ သူနဲ့​ေတွ့​ေတွ့​ချင်း​ ြဖစ်​ေပါ်လာတဲ့​ခံစား​ချက်က​ေတာ့​ ​ေအာင်မယ်မင်း​ မ​ေသလို့​ေတွ့​ရ ​ေမ့​နိုင်ပါရိုး​လား​ေပါ့​။ ခနြကာ​ေတာ့​ အတန်း​ထဲက မိန်း​က​ေလး​ သူငယ်ချင်း​တစ်​ေယာက်လည်း​ ဖုန်း​ဆက်ရင်း​ လူကိုယ်တိုင်​ေရာက်လာတယ်။ စကား​ေတွ လုလု​ေြပာလိုက်ြကတာ ဘာမှ​ေတာင် မမှတ်မိ​ေတာ့​ဘူး​။ သူတို့​နဲ့​လည်း​ ​ေကျာင်း​ြပီး​ကတည်း​က အခုမှ ြပန်​ေတွ့​ရတာကိုး​။ အိမ်ြပန်​ေရာက်တဲ့​အခါ ဘယ်လိုမှ အိပ်လို့​မရ​ေတာ့​ဘူး​။ အတိတ်ရဲ့​ အရိပ်ဆိုတာ​ေတွက မျက်စိထဲမှာ မြပတ်တမ်း​ေပါ်လာြပန်​ေရာ။ အခုြမင်သိြကား​ ခံစား​ေနတဲ့​ အာရံုငါး​ပါး​စလံုး​ဟာ ​ေပါ့​ရွှတ်ရွှတ်နိုင်လိုက်တာ မ​ေြပာပါနဲ့​။ စိတ်ရဲ့​ခံစား​မှုအရသာ​ေတွအား​လံုး​က အတိတ်မှာချည့်​ပဲ တဝဲဝဲလည်​ေနလို့​ထင်ပါရဲ့​။ စံပါယ်ဖူး​က လက်ဘက်ရည်က​ေလး​၊​ ဂျိုး​သိန်း​တို့​ သုခိတာတို့​၊​ အရက်ြဖူက​ေလး​လည်း​ တခါတခါပါတယ်။ ညြကီး​သန်း​ေခါင် သူငယ်ချင်း​ေတွဆာရင် ြကက်ဥက​ေလး​နဲ့​ ထမင်း​ေကျာ်​ေြကွး​တာက​ေလး​၊​ ဘိုက​ေလး​သား​မို့​လို့​ သူချက်​ေြကွး​မှ စား​ဖူး​တဲ့​ ငပိလိမ်မာချက်က​ေလး​။ ဪ ဒါကိုမှ လွမ်း​တယ် မ​ေခါ်ရင် ဘာကို​ေခါ်ရမလဲ မသိ​ေတာ့​ဘူး​။ လွမ်း​သ​ေလ ​ေမာင်ြကီး​ ယိုလာယီး​ လို့​သာ ဟစ်လိုက်ချင်​ေတာ့​တယ်။

ဒုတိယနှစ်​ေရာက်မှ ​ေဆး​ (၂) က​ေြပာင်း​လာ​ေပမယ့်​ ချက်ချင်း​မဆိုင်း​ ကိုယ့်​ေကျာင်း​ကလူ​ေတွနဲ့​ အဖွဲ့​ကျသွား​တာ သူ့​ရဲ့​ဆက်ဆံ​ေရး​ ဘယ်​ေလာက်အထာညက်သလဲ သိသာပါတယ်။ နံမည်ချင်း​ အက္ခရာ​ေဝး​လို့​ ​ေကျာင်း​မှာ လံုး​လံုး​ေထွး​ေထွး​ မ​ေနမိ​ေပမယ့်​ အိမ်ချင်း​နီး​တဲ့​အတွက် ညဘက်ကျရင် စာအတူကျက်တဲ့​ သူငယ်ချင်း​ ြဖစ်လာပါတယ်။ အဓိကက​ေတာ့​ စာကျက်တဲ့​နှုန်း​ချင်း​ မတိမ်း​မယိမ်း​ရှိလို့​ ြဖစ်မယ်ထင်ပါတယ်။ ​ေဆး​ေကျာင်း​သက်တမ်း​ေတာက်​ေလျှာက်မှာ ဒုတိယနှစ်​ေလာက် ဖိစီး​နှိပ်စက် ခက်ခဲတာ မရှိဘူး​ထင်ပါတယ်။

ပထမနှစ်အထိ ြမန်မာလို သင်​ေနရာက​ေန ရုတ်ချဉ်း​ြကီး​ အဂင်္လိပ်စာအုပ် အထူြကီး​ေတွ ​ေြပာင်း​ဖတ်ရတာကိုး​။ စာ​ေတွက ခက်ပါတယ်ဆိုမှ လူ​ေတွကလည်း​ မနူး​မနပ် အပျံသင်စမို့​လို့​ ဂနာကို မြငိမ်ြကဘူး​။ တစ်နှစ်ခွဲတက်ရတဲ့​အတန်း​ေတွမို့​ သံုး​နှစ်​ေြမာက်လာတဲ့​အခါ ဆယ်တန်း​က သူငယ်ချင်း​ေတွက ပင်မတက္ကသိုလ်ထဲကို ​ေရာက်လာြကပါြပီ။ ဒီအခါမှာ ​ေကျာင်း​ေခါ်ချိန်ြပည့်​ရံုက​ေလး​တက်ြပီး​ တချိန်လံုး​ မိန်း​ထဲမှာ တက္ကသိုလ်အရသာကို အြပည့်​အဝ ခံစား​ြက​ေလသတည်း​။ တ​ေနကုန် လည်ပတ်​ေပျာ်ပါး​တဲ့​ စည်း​စိမ်ကို ညဘက်​ေရာက်ရင်​ေတာ့​ အသူရကယ်များ​လို ခါး​စည်း​ြပီး​ ​ေပး​ဆပ်ြကရပါတယ်။ အထူး​သြဖင့်​ စာ​ေမး​ပွဲ​ေတွ နီး​လာတိုင်း​ေပါ့​။

အခုမှ အဲဒီအချိန်​ေတွကို တစိမ့်​စိမ့်​ြပန်လွမ်း​တာ။ အဲဒီတုန်း​က​ေတာ့​ ​ေသချင်​ေစာ်ကို နံလို့​။ စာ​ေတွက များ​လှခက်လှပါတယ်ဆိုမှ သည်က ဝါဆို​ေမာင်ကလည်း​ ြပာသို​ေြကာင်​ေရာဂါက ကပ်ရ​ေသး​တယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ခိုး​ချင်လိုက်တာလည်း​ ြပာလို့​ လက်​ေနှး​လိုက်တာလည်း​ ချာလို့​။ ကိုယ်တွက်တဲ့​စက်နဲ့​ ဌာနမှူး​တွက်တဲ့​ ဂဏန်း​တွက်စက်ချင်း​ မတူလို့​လား​ မသိပါဘူး​။ ​ေခါ်ချိန်မြပည့်​လို့​ ​ေတွ့​ရ။ ဒီဘား​ထိမှာ ​ေြကာက်ရ၊​ အဲလိုမျိုး​ ဒုက္ခ​ေတွကို အတူရုန်း​ကန်​ေကျာ်ြဖတ်ရတဲ့​ ဒီသူငယ်ချင်း​နဲ့​မှ မခင်ရင် ခင်ရာမင်​ေြကာင်း​ မိတ်​ေကာင်း​ေဆွသဟာဆိုတာ ဘယ်မှာ မှ ရှိနိုင်​ေတာ့​မှာ မဟုတ်ဘူး​။

တတိယနှစ်တဝက်မကျိုး​ခင်မှာ​ေတာ့​ ဘဝမှာ ​ေြမှာ်လင့်​မထား​တာ​ေတွကလည်း​ ြဖစ်တတ်တယ် လို့​ သင်ခန်း​စာရလာပါတယ်။ မနက်ပိုင်း​က ​ေဆး​ရံုမှာဆင်း​ေနရြပီ။ ဖုန်း​ေမာ်ကို မြမင်လိုက်ရ​ေပမယ့်​ သူနဲ့​အတူ ြကို့​ကုန်း​ထဲက ဒဏ်ရာရတဲ့​ေကျာင်း​သား​ေတွ ​ေဆး​ရံု​ေရာက်လာြကြပီ။ မိန်း​ထဲကသူငယ်ချင်း​ေတွ RC 2 ကိုအသွား​ တံတား​ြဖူမှာ အိမ်ြပန်မ​ေရာက်လို့​ ​ေကျာင်း​ထဲက အ​ေဆာင်တကာ့​အ​ေဆာင် ​ေဒါင်း​ေတာက်ခဲ့​ရြပီ။ ​ေဘာ်ဒါ​ေတွအား​လံုး​ မိန်း​ထဲကို ​ေရာက်ကုန်ပါ​ေလ​ေရာ။ စာြကည့်​တိုက်​ေရှ့​မှာ အနုပညာအသင်း​က ဗံုတိုတစ်လံုး​နဲ့​ တရား​ပွဲ​ေတွလည်း​ နာတတ်ခဲ့​ြပီ။ အိပ်ထဲပါသမျှပိုက်ဆံက​ေလး​ေတွ လမ်း​စား​ရိတ်​ေတာင် မချန်ပဲ အလှူ​ေငွထည့်​၊​ လှည်း​တန်း​က​ေန ​ေရ​ေကျာ်​ေရာက်​ေအာင် လမ်း​ေလျှာက်ြပန်ရတာလည်း​ ကျင့်​သား​ရလာြပီ။ စိတ်ထဲခံယူချက် ရှိလှလို့​ေတာ့​ မဟုတ်ဘူး​။

ဒါ​ေပသိ ကိုယ်တိုင် မလုပ်ရဲရင်​ေတာင် သူများ​လုပ်တာ​ေတာ့​ လက်ခုပ်တီး​ြပီး​ အား​ေပး​ရမှာ​ေပါ့​။ အိမ်ကလူြကီး​ေတွ စိတ်ပူမှာစိုး​လို့​ လုပ်ချင်တာလုပ်ြပီး​ရင် အိမ်ကို​ေတာ့​ အချိန်မီ ​ေရာက်​ေအာင် ြပန်တယ်။ တစ်ရက်မှာ​ေတာ့​ သူြပန်​ေရာက်မလာဘူး​။ သူ့​အိမ်ကလည်း​ စိတ်ပူ ကိုယ်လည်း​စိတ်ပူ။ ​ေနာက်​ေန့​မှ ြပန်လာတယ်။ အ​ေဆာင်ထဲမှာ ပိတ်မိ​ေနတုန်း​ အတန်း​ေဖာ်တစ်​ေယာက်ရဲ့​ ​ေဖ​ေဖြကီး​ေစာင်မမှု​ေြကာင့်​ အိမ်ြပန်လာနိုင်ခဲ့​သတဲ့​။ ကိုယ်က​ေတာ့​ ကံတရား​လို့​ပဲ ​ေြပာရမှာပါပဲ။ ​ေန့​တိုင်း​သွား​တယ်။ ြပန်လာတဲ့​အချိန်နဲ့​ မ​ေရှး​မ​ေနှာင်း​ဆို အထဲမှာ ပိတ်ဟယ်ဆို့​ဟယ် ဖမ်း​ဟယ်ဆီး​ဟယ်။ တခါတ​ေလ ထွက်ကို​ေြပး​ယူရတယ်။ နာနတ်​ေတာလမ်း​ထဲဝင်​ေြပး​တုန််း​ ကုန်တင်ရထား​ြကီး​က အသာ​ေလး​ အရှိန်​ေလျှာ့​ေပး​ေတာ့​ ရထား​ေပါ်​ေြပး​တက်ရတာ ကုလား​ကား​ထဲကအတိုင်း​ပဲ။ လမ်း​မ​ေတာ်ဘူတာကျမှ ခုန်ဆင်း​၊​ ​ေဆး​ေကျာင်း​ထဲမှာလည်း​ မိန်း​ထဲက တရား​ပွဲ​ေတွ ကူး​ေနပါြပီ​ေကာ။ သိပ်မြကာပါဘူး​။ ​ေကျာင်း​ေတွ ပိတ်​ေလသတည်း​။

ရှစ်​ေလး​လံုး​ေန့​မှာ​ေတာ့​ ဒီ​ေန့​ ဆူး​ေလမှာ တရား​ပွဲရှိမယ် လို့​ သတင်း​ေတွက ြကား​ေနြပီး​သား​။ ထိုင်​ေနကျ ​ေရွှြကည်​ေအး​မှာ ​ေကျာက်ချထား​တုန်း​ လူက​ေလး​ေတွက ဟိုနား​စုစု သည်နား​စုစု ြဖစ်လာ​ေရာ။ စ​ေကာတစ်ချပ်က တိုင်း​ြပည်ြကီး​ ပျက်တယ်ဆိုတာ ဟုတ်​ေလာက်ပါတယ်။ အဲ့​တုန်း​ကလည်း​ ​ေကာင်​ေလး​တစ်​ေယာက်က အရင်တုန်း​က ြကယ်ငါး​လံုး​နဲ့​ အလံက​ေလး​ ဝါး​လံုး​တိုထိပ်ချည်ြပီး​ ထထွက်သွား​တာ စပ်စုတဲ့​လူ​ေတွ ပါသွား​ြပီး​ လူအုပ်ြကီး​ြဖစ်လာ။ စီတန်း​လှည့်​လည်ကုန်ြက​ေရာ။ ဘယ်သွား​ရမှန်း​လည်း​မသိ။ ဘာ​ေအာ်ရမှန်း​လည်း​ မသိ။ “ဒီမိုက​ေရစီရရှိ​ေရး​” တစ်ခု​ေလာက်ပဲ ရတယ်။ တစ်လမ်း​ဝင်တစ်လမ်း​ထွက်နဲ့​ လူကတ​ေြဖး​ေြဖး​ များ​လာ။ ​ေရဆာ​ေြခ​ေညာင်း​လာ​ေတာ့​မှ အိမ်ြပန်ြပီး​ ထူး​ြခား​ြဖစ်စဉ်​ေတွကို မသိချင်​ေယာင်​ေဆာင်ြပီ သူများ​ေြပာတာ နား​စွင့်​ရတယ်။ ဟိုလူအုပ်ြကီး​က​ေတာ့​ မြပန်​ေလြကဘူး​တဲ့​။ ြမို့​ေတာ်ခန်း​မ​ေရှ့​မှာ သပိတ်စခန်း​ဆို လုပ်လိုက်ြပီး​ တရား​ပွဲများ​ဆက်​ေလသတည်း​။ ညဘက်တ​ေခါက်သွား​ြကည့်​ပါ​ေသး​တယ်။ ဘာ​ေတွ ​ေဟာမှန််း​လည်း​မသိဘူး​။ ​ေဟာတတ်တဲ့​သူလည်း​ တစ်​ေယာက်မှ မပါဘူး​။

သူ​ေြပာချင်တာ​ေြပာ။ နား​လည်လည် မလည်လည် ဆံုး​ရင်​ေတာ့​ လက်ခုပ်တီး​မှာပဲ။ လက်ဖဝါး​ေတွများ​ ရဲရဲကိုတွတ်လို့​။ အင်း​စိန်က သမိုင်း​က ဥက္ကလာကဆိုတာ​ေတွက ဆိုက်ကား​ြကီး​ေတွနဲ့​ ​ေရာက်​ေရာက်လာ၊​ ဘာသမဂ္ဂ ညာသမဂ္ဂဆိုတာ​ေတွက သဝဏ်လွှာပို့​ပါတယ်ဆိုြပိး​ စာ​ေတွ တက်တက်ဖတ်။ တကယ်​ေတာ့​ သမဝါယမအသင်း​ အစည်း​အ​ေဝး​ေလာက်​ေတာင် အ​ေြပာ​ေကာင်း​အဆို​ေကာင်း​ မဟုတ်ပါဘူး​။ သို့​ေသာ်လည်း​ သူတို့​ရတဲ့​ေထာက်ခံမှု​ေတွအား​လံုး​က ဟိုလူ​ေတွကို အြမင်ကပ်လို့​ ရကုန်တာ​ေတွချည့်​ပဲ။ သူများ​မှား​ရင်လည်း​ အလိုလိုကိုယ်က အမှတ်ရတတ်​ေပသကိုး​။ ြကာြကာ မရပ်နိုင်ပါဘူး​။ ​

ေညာင်း​လို့​ အိမ်ြပန်ြပီး​ ​ေြခ​ေထာက်လက်​ေထာက်က​ေလး​ ​ေရ​ေဆး​ေနတုန်း​ ​ေသနတ်သံဆိုတာ​ေတွကို ကျယ်​ေလာင်တပ်အပ် ြကး​ရ​ေလ​ေတာ့​သတည်း​။ ​ေစာ​ေစာကလူ​ေတွလူ​ေတွဆိုတာ ​ေြခဦး​တည့်​ရာ ​ေြပး​ြကြပန်တယ်ထင့်​။ အုတ်​ေအာ်​ေသာင်း​နင်း​ပဲ။ သူတို့​ေဒါသ​ေတွက ဘာြဖစ်လို့​ မီး​ပွိုင့်​က​ေလး​ေတွအ​ေပါ် ​ေရာက်သွား​ရသလဲ​ေတာ့​ နား​မလည်နိုင်ပါဘူး​။ အ​ေရး​အခင်း​ဆိုတာက​ေတာ့​ အဲသည်က စ​ေတာ့​တာပါပဲ။ ​ေနာက်ရက်​ေနာက်ရက်​ေတွမှာ​ေတာ့​ အများ​သိြကတဲ့​အတိုင်း​ ​ေြပာင်း​ကိုဆန်ကုန်​ေတာ့​တာပါပဲ။ ဒီအခါမှာ​ေတာ့​ ​ေမာင်စံဖား​ေလး​တစ်​ေယာက် ​ေပတစ်ရာဆီ​ေလျှာက်ပါလို့​ ြမင်သ​ေလာက်ြပလိုက်ချင်​ေသာ်လည်း​ စိတ်သွား​တိုင်း​ ကိုယ်မပါနိုင်​ေတာ့​ပါဘူး​။

အိမ်ကထမင်း​အိုး​က ဝမ်နင်​ေပး​ြပီ​ေလ။ တစ်လကိုး​သီတင်း​ အလုပ်မလုပ်ပဲ ထိုင်စား​နိုင်​ေလာက်တဲ့​ အ​ေြခအ​ေနမှ မဟုတ်ပဲနဲ့​။ အဲ့​ဒါြကီး​က ဘယ်​ေလာက်ြကာမယ်မှန်း​မသိ။ စား​ေရး​ေသာက်​ေရး​ အပူက ငယ်ထိပ်တက်ကပ်​ေနတဲ့​ အဖွား​ကို အိမ်မှာ လူမစံုတဲ့​ အပူထပ်မ​ေပး​ချင်​ေတာ့​ဘူး​။ သွား​ချင်ရာသွား​။ အိမ်ကို အချိန်မီြပန်​ေရာက်မှ ြဖစ်မယ် ဆိုတဲ့​အသိနဲ့​ ခရီး​ဆက်ရတယ်။ သို့​ေသာ်လည်း​ ​ေြခ​ေဗွပါ​ေတာ့​ မ​ေရာက်ပဲ​ေတာ့​ မရှိပါဘူး​။ ​ေဆး​ရံုြကီး​ေရှ့​ ​ေပါ်တီကို​ေပါ်က​ေန ထွန်း​ေဝြကီး​က မိတ်ဆက်​ေပး​ြပီး​ ခင်သီတာထွန်း​ေဘး​မှာ ရပ်​ေနတဲ့​ တို့​ေမြကီး​ကိုလည်း​ စ​ေတွ့​ဖူး​သွား​တယ်။ အ​ေနာက်ဘက်မုခ်မှာ ​ေဟာ​ေနတဲ့​တရား​ပွဲကို ဦး​ဝိစာရအဝိုင်း​ေတာင် မ​ေရာက်လိုက်တဲ့​ လူအုပ်ြကီး​ထဲက​ေန မြကား​လိုက်ရပဲ နာခဲ့​ရတယ်။ သတ္တိဆိုတာ လုပ်ရဲမှ သတ္တိ မဟုတ်။ ခံရဲတာလည်း​ သတ္တိတဲ့​။ ရက်ကြကာလာ​ေလ​ေလ အိမ်ကလည်း​ မျက်စိ​ေအာက်က အ​ေပျာက်မခံ​ေလြဖစ်လာတဲ့​အချိန်မှာ စစ်အုပ်ချုပ်​ေရး​ စ​ေြကြငာပါတယ်။ သမဂ္ဂ​ေတွဖွဲ့​၊​ ​ေခါင်း​ေဆာင်တက်လုပ်​ေနတဲ့​သူ​ေတွ အကုန် ပျား​တုပ်ကုန်​ေရာ။ အဲသည်ညက​ေတာ့​ သူငယ်ချင်း​က ကိုယ့်​ကို လာ​ေခါ်ပါတယ်။ အတင်း​အကျပ်​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ သူ​ေတာ့​ သွား​ေတာ့​မယ်။ မတား​ြဖစ်ပါဘူး​။ ကိုယ်တိုင်​ေတာင် မလိုက်နိုင်တဲ့​အတွက် ရှက်မိတာကိုး​။

အဲသည်ညက သူ့​ကို ​ေနာက်ဆံုး​ေတွ့​လိုက်ရြပီး​ သည်ဘဝမှာ​ေတာ့​ ြပန်​ေတွ့​ရလိမ့်​ဦး​မယ် လို့​ လံုး​ဝထင်မထား​ခဲ့​ပါဘူး​။ ​ေသသည်ရှင်သည်လည်း​ သတင်း​အစအန မရ​ေတာ့​ပါဘူး​။ သတိရလွန်း​လို့​ မျက်ရည်ကျမိတဲ့​အချိန်က​ေတာ့​ တင်သန်း​ဦး​ြကီး​ ပါပီမ ရိုက်ြပတဲ့​အချိန်မှာပါ။ ရက်စက်လိုက်တာ။ သူရိုက်ြပ​ေနတာ​ေတွ တကယ့်​အြဖစ်မှန်ဆိုရင်​ေတာင် မြပသင့်​ပါဘူး​။ သည်မှာ မိသား​စု​ေတွ ကျန်ခဲ့​တာ ဘယ်​ေလာက် စိတ်ဆင်း​ရဲရှာြကမလဲ။ ဒီလူြကီး​ဟာ ​ေကျ​ေနတဲ့​ နှလံုး​သား​ေတွကို မညှာမတာ အမှုန့်​ေချလိုက်တာပဲ လို့​ ခံစား​မိလို့​ ​ေနာက်ဆို သူ့​ကား​ေတွ မြကည့်​ေတာ့​ပါဘူး​။ လှ​ေလး​စိန်​ေတာင် မြကည့်​ဘူး​။ ​ေနာင်ကို သူ့​ေဖ​ေဖ ​ေမ​ေမ​ေတွနဲ့​ေတွ့​ရင် စကား​ေြကာမရှည်ပဲ မျက်နှာလွှဲဖို့​ ြကိုး​စား​ပါတယ်။ သူတို့​အိမ်ဘက် ​ေြခဦး​ မလှည့်​ြဖစ်ပါဘူး​။ ကိုယ့်​ကိုြမင်ရင် သူတို့​ သတိရြပီး​ စိတ်ဆင်း​ရဲမှာ စိုး​လို့​ပါ။ ညီ​ေလး​ ညီမ​ေလး​ေတွ ကို ​ေတွ့​ရင်​ေတာ့​ ဘာြကား​ေသး​လဲ အြမဲ ​ေမး​ြဖစ်ပါတယ်။ ၂၄ နှစ်ဆိုတဲ့​အချိန်ဟာ ဘဝကို အများ​ြကိး​ ​ေြပာင်း​လဲသွား​ေစပါတယ်။ သံုး​ပံုတစ်ပံု​ေလာက်ရှိတာကိုး​။

​ေနာက်ဆံုး​တစ်ြကိမ် သူ့​ကို အရမ်း​သတိရခဲ့​တာက​ေတာ့​ ဘူတန်ကြပန်လာကာနီး​ ဒီမှာမဲဆွယ်​ေနြကတဲ့​အချိန်မှာပါ။ ​ေကျာင်း​သား​သမဂ္ဂ​ေခါင်း​ေဆာင်ပါတို့​၊​ အ​ေရး​အခင်း​တုန်း​က ထိန်း​သိမ်း​ခံရပါတယ်တို့​ ကိုယ်​ေရး​ရာဇဝင်ထဲမှာ ​ေသ​ေသချာချာ ထည့်​ေရး​ထား​တဲ့​ အမတ်​ေလာင်း​ြကီး​ေတွကို ြမင်တဲ့​အခါတိုင်း​ ဘယ်​ေရာက်​ေနမှန်း​မသိတဲ့​ သည်​ေကာင့်​ကို အကင်္ျီ​ေကာ်လာက လက်နှစ်ဘက်နဲ့​ ​ေဆာင့်​ဆွဲြပီး​ “မင်း​ဘဝနဲ့​ရင်း​ခဲ့​တာ ဒီလူ​ေတွ အတွက်လား​” လို့​ ​ေအာ်​ေအာ်ြပီး​ ​ေမး​လိုက်ချင်ပါတယ်။

အခု​ေတာ့​ ြပန်​ေတွ့​ြကတဲ့​အခါ သူ​ေပျာ်​ေနသလို ကိုယ်လည်း​ ​ေပျာ်လွန်း​လို့​ စကား​ေတာင် မ​ေြပာနိုင်ပါဘူး​။ နှစ်နာရီ​ေလာက် စကား​ေတွ​ေဖာင်ြပီး​တာ​ေတာင် “ဟင် ဘာမှလည်း​ ​ေြပာခဲ့​ရ​ေသး​ဘူး​။” လို့​ ​ေအာင့်​ေမ့​မိတယ်။ သူ့​မိဘများ​ဆို ဘယ်လို​ေန​ေလမလဲ။ တြခား​ဟာ​ေတွ ဘာ​ေတွဘယ်လို မ​ေြပာင်း​လဲ​ေသး​ဘူး​ လို့​ ​ေြပာချင်တိုင်း​ေြပာ။ သည်တစ်ချက်က​ေတာ့​ တကယ်​ေြပာင်း​တယ်။ အရင်လိုပံုသာဆို သူဘယ်လိုလုပ်ြပန်လာလို့​ရမှာလဲဗျာ။ မိုး​နတ်မင်း​ြကီး​များ​ကို ​ေကျး​ဇူး​များ​လည်း​ တင်ပါရဲ့​။ ​ေလဆိပ်မှာ တိုင်ြကီး​ကိုလည်း​ ဖက်နမ်း​ခဲ့​ေသး​သတဲ့​။ ​ေြမြကီး​ေတာင် ​ေကာက်နမ်း​ချင်​ေသး​တာ။ သံမန်တလင်း​နဲ့​မို့​ ဆိုပဲ။ အချိန်အြကာြကီး​ အိပ်​ေပျာ်ရာက ြပန်နိုး​လာတဲ့​သူလိုပါပဲတဲ့​။ အရွယ်​ေတွလည်း​ ​ေတာ်​ေတာ်ရခဲ့​ြပီ မဟုတ်လား​။ သူက သူငယ်ချင်း​ေတွဆီက ထင်ြမင်ချက်​ေတာင်း​တာက​ေတာ့​ ​ေရှ့​ဆက်ြပီး​ ဘာလုပ်သင့်​သလဲ​ေပါ့​။ သူ့​ဘဝ သံုး​ပံုတစ်ပံုဟာ အတွင်း​မှာ ကုန်လွန်ခဲ့​တယ်။ ​

ေနာက်တစ်ပံုက အြပင်မှာ ကုန်လွန်ခဲ့​ြပီ။ ​ေနာက်ထပ်သံုး​ပံုတစ်ပံုကို ဘယ်မှာ ကုန်လွန်ချင်သလဲပဲ စဉ်း​စား​ပါ လို့​ ​ေြပာခဲ့​တယ်။ ​ေကာင်း​တာ မ​ေကာင်း​တာ၊​ အဆင်​ေြပတာ မ​ေြပတာနဲ့​ မစဉ်း​စား​နဲ့​။ ဒီတစ်ြကိမ်မှာ​ေတာ့​ ဆန္ဒနဲ့​ပဲ စဉ်း​စား​မှ စိတ်ချမ်း​သာလိမ့်​မယ် ထင်ပါတယ်။ ​ေကာင်း​ေကာင်း​ဆိုး​ဆိုး​ လူဆိုတာ ကိုယ်လုပ်ချင်တာ လုပ်လိုက်ရမှ ​ေြကနပ်မှုရတာ မဟုတ်လား​။ သူက​ေတာ့​ တိုင်း​ြပည်အတွက် တစ်ခုခု​ေတာ့​ လုပ်​ေပး​ချင်​ေသး​တာဆိုပဲ။ ဗီဇဆိုတာက ခက်သား​ပဲ​ေလ။ မင်း​က မင်း​အရင်ကစိတ်​ေတွ မ​ေပျာက်​ေသး​သလို တို့​တိုင်း​ြပည်ကလူ​ေတွကလည်း​ အရင်ကစိတ်ဓါတ်​ေတွကို ​ေဖျာက်ပစ်ဖို့​ဆိုတာ လွယ်မယ်ထင်လို့​လား​ လို့​ စိတ်ထဲကပဲ ​ေမး​လိုက်မိပါတယ်။ မင်း​ကဂီတာ​ေကာ့​ဒ်​ေတွ မ​ေမ့​ေသး​ရင် ငါကလည်း​ ြပန်ဆိုချင်ပါ​ေသး​တယ်။

“ငယ်စဉ်က က​ေလး​တို့​ဘဝမှာ ​ေပျာ်ပါး​ဖို့​ရာ လွယ်ပါတယ်။ ကိုယ်ရတာနဲ့​ တင်း​တိမ်​ေရာင့်​ရဲ၊​ စား​ချိန်မှာ ဝင်စား​မယ်။ အိပ်ချိန်မှာ ဝင်အိပ်မယ်။ အပူအပင်ကင်း​တဲ့​ က​ေလး​ေလး​ဘဝကို တစ်ခါြပန်ြပီး​ ရချင်​ေသး​တယ်။ အြပစ်မသိ​ေသး​တဲ့​ က​ေလး​ေလး​ဘဝကို တစ်ခါြပန်ြပီး​ ​ေရာက်ချင်​ေသး​တယ်။”

Read More

“​ေမး​စမ်း​ပါရစီ တိုး​တိုး​တိတ်တိတ်ရယ်”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

"ဖွင့်​ချလိုက်ြကစို့​ရဲ့​ ကိုကိုရယ်..။ ​ေမာင့်​ေဖ​ေဖ ငယ်ငယ်တုန်း​က အရင်တုန်း​က ဟိုတုန်း​က အမျိုး​မျိုး​လံုး​ြပီး​ေတာ့​ တိတ်တိတ်ပုန်း​ ပိုး​ခဲ့​တာ။ ကျွန်မနဲ့​ နဖူး​စာ ​ေရစက်မပါ။ ​ေမာင့်​ေဖ​ေဖနဲ့​ေမ​ေမ မဂင်္လာ​ေဆာင်ရာ ြမရင်​ေတာင်က​ေသး​တာ။ ​ေမာင့်​ကိုရှင်ြပုတာ အလှူ့​ရှင်သီချင်း​က​ေပါ်လာရာ။ ရှင်လူထွက်​ေြကာင့်​ ခက်​ေတာ့​တာ။ မယ်ရင်ကို ြကိုက်လို့​တဲ့​ ြကိုက်လို့​တဲ့​ လိုက်လိုက် ပိုး​ေန ရှာ…။”

မြမရင်က​ေလး​ ဝိသာခါ သီချင်း​နဲ့​ အလှူ့​ရှင်သား​အဖအ​ေြကာင်း​ကို ဖွင့်​ချလိုက်​ေတာ့​ ခမျာများ​ ဘယ်လို​ေနသလဲ မ​ေြပာတတ်ပါဘူး​။ ​ေမာင်စံဖား​က​ေလး​ အလုပ်ထဲကအ​ေြကာင်း​ေတွ ဟိုတစွန်း​သည်တစ ​ေဖာက်သည်ချမိ​ေတာ့​ ပတ်သက်ဖူး​သမျှ ခုနှစ်ရက်သား​သမီး​အ​ေပါင်း​လည်း​ တို့​အတင်း​ေတွတုပ်​ေနတာလို့​ သူများ​ကထင်ရင် ခက်ရချည်ရဲ့​ လို့​ ​ေနရထိုင်ရ ြကပ်ကုန်ြကမလား​ မသိဘူး​ေနာ်။ ဘယ်သူဘယ်ဝါရယ်လို့​ ယိုး​စွပ် တပ်အပ် ​ေြပာတာမျိုး​ မဟုတ်​ေတာ့​လည်း​ အခက်သား​ပဲ။ ငါး​ခံုး​မဝှက်ထား​ြပီး​ တ​ေလှလံုး​က အနံ့​ရှူခိုင်း​သလိုများ​ ြဖစ်​ေနမလား​။ သနား​ပါတယ်။ ဟုတ်လည်း​မဟုတ်ပဲနဲ့​ အုတ်အ​ေရာ​ေရာ ​ေကျာက်အ​ေရာ​ေရာ အထင်ခံရတာ။ ခက်တာက ကိုယ့်​မလည်း​ “​ေဟာဒီအ​ေကာင်ြကီး​ကို ​ေြပာတာပါ ခင်ဗျ” လို့​ အချစ်ကမနည်း​ တစ်ဆစ်မှမလွဲ အြမစ်ကလှဲ လှစ်ြပလိုက်မှာပဲ လုပ်ဖို့​ရာကျ​ေတာ့​ အခု ကိုယ်​ေရး​ေနတဲ့​ ကျင့်​ဝတ်ပိုင်း​ဆိုင်ရာမှာ လာြငိ​ေနတယ်ဗျို့​။

ဆရာဝန်မှာ ဆရာဝန်ကျင့်​ဝတ်ရှိသလိုပဲ၊​ စာ​ေရး​သူမှာလည်း​ စာ​ေရး​သူကျင့်​ဝတ် ရှိတာပ။ လူတစ်​ေယာက်ကို ချစ်ရင်ချစ်သလို မုန်း​ရင်မုန်း​သလို ကိုယ့်​ခံစား​ချက်သက်သက်ကို အရင်း​ခံြပီး​ အတွင်း​ေရး​ေတွ အကုန် ဖွင့်​ထုတ်ချင်ရင် စိတ်ထဲရှိသမျှ အကုန်သာ ချ​ေရး​လိုက်ဗျာ။ ြပီး​ရင် ဘယ်သူ့​မှ မြပနဲ့​ မီး​ရှို့​ပလိုက်။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ လူသား​တစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ ကိုယ့်​ရဲ့​လုပ်ပိုင်ခွင့်​ အခွင့်​အ​ေရး​က အဲဒီ​ေနရာမှာတင် ဆံုး​ေနြပီဗျ။ အဲဒီကတဆင့်​ သူ့​အတွင်း​ေရး​ေတွကို ကူး​တို့​ဆိပ်က မှို့​အိပ်ဖွင့်​ေတာ့​မယ်ဆိုရင် တဘက်သား​ ကာယကံရှင်ရဲ့​ လွတ်လပ်မှုကို ကိုယ်က ကျူး​ေကျာ်​ေစာ်ကား​ရာ ​ေရာက်တာ​ေပါ့​။ ဗီဒီယိုဖိုင် အတွဲလိုက်ထွက်ရံုမက ဒါြကီး​ ဘယ်သူ့​သား​ပါ လို့​ အတိအလင်း​ ​ေရး​သား​ြဖန့်​ေဝချင်တဲ့​သူ​ေတွလည်း​ ြဖန့်​ပါ​ေစ။ ဘွဲ့​အတု​ေတွနဲ့​ လူလိမ်ြကီး​ပါဗျ လို့​ သံ​ေခါင်း​စွပ်မင်း​သား​လုပ်ြပီး​ အမှန်တရား​ကို ရှာတဲ့​သူ​ေတွလည်း​ ရှာပါ​ေစ။ ကိုယ့်​အ​ေနနဲ့​က​ေတာ့​ သူများ​ကျင့်​ဝတ်​ေတွ ကျိုး​ပျက်​ေနတဲ့​အ​ေြကာင်း​ ကိုယ့်​ကျင့်​ဝတ်ြကီး​ ချိုး​ေဖာက်ြပီး​ေတာ့​ မ​ေရး​လိုတာ အမှန်ပါပဲ။

ဒါ​ေြကာင့်​ သည်တခါ ​ေဆွး​ေနွး​မယ့်​ အ​ေြကာင်း​အရာက​ေတာ့​ Professional Secrecy လို့​ ​ေခါ်တဲ့​ ပုဂ္ဂိုလ်​ေရး​လျှို့​ဝှက်ချက်များ​နှင့်​ ပတ်သက်၍ ​ေစာင့်​ထိန်း​အပ်​ေသာ လုပ်ငန်း​ဆိုင်ရာ ကျင့်​ဝတ်အ​ေြကာင်း​ကို ​ေြပာပါမယ်။

“ကျွနင်္ုပ်တို့​သည် လူနာများ​အား​ ြပုစုကုသစဉ် ြကား​ြမင်သိရှိလာသည့်​ အတွင်း​ေရး​ကိစ္စ ဟူသမျှတို့​ကို ဖွင့်​ဆိုအပ်သည်တို့​မှလွဲ၍ ဖွင့်​ဟြခင်း​မှ အြမဲတ​ေစ ​ေရှာင်ကျဉ်ပါအံ့​။” တဲ့​။ စကား​လံုး​ ချွတ်​ေချာ်​ေနလည်း​ ြပင်​ေပး​ြကပါဦး​။ စာအုပ်စာတမ်း​ အ​ေထာက်အထား​ လှန်စရာမရှိပဲ ​ေခါင်း​ထဲမှတ်မိသမျှနဲ့​ ဖလာကျိတ်​ေနရလို့​။ ြဖီး​တဲ့​ြဖန်း​တဲ့​သ​ေဘာ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ဆိုလိုရင်း​က​ေတာ့​ “အလုပ်လုပ်ရင်း​ သိလာရတဲ့​ လူနာရဲ့​ လျှို့​ဝှက်ချက်​ေတွကို ​ေလျှာက်​ေလျှာက်ြပီး​ မ​ေြပာ​ေကာင်း​ဘူး​။ နှုတ်လံုပါ​ေစ။” လို့​ ဆိုလိုတာပါ။ အရင်တခါ “​ေအဘီစီဒီ မတပ်ပဲနဲ့​” တုန်း​က တစ်ခါ ​ေရး​ခဲ့​ေသး​ပါပ​ေကာ။ အခု​ေတာ့​ နှစ်ထပ်ရှိမှ မှတ်မိမယ့်​သူ​ေတွ အတွက် ​ေနာက်တစ်ခါ လာြပန်ချည်​ေသး​ေပါ့​။ လူနာကို ကုတဲ့​အခါ လူနာရဲ့​ အတွင်း​ေရး​လျှို့​ဝှက်ချက်​ေတွကို ​ေစာင့်​ထိန်း​အပ်သလိုပဲ အလုပ်လုပ်တဲ့​အခါမှာလည်း​ လုပ်ငန်း​ခွင်ရဲ့​ လျှို့​ဝှက်အပ်​ေသာ သ​ေဘာ​ေတွကို မလိုအပ်ပဲ အြပင်လူ​ေတွ မသိ​ေစသင့်​ဘူး​။

ဘယ်​ေလာက်ပဲ ပွင့်​လင်း​တဲ့​သူပဲ ြဖစ်ြဖစ် အိမ်သာ​ေတာ့​ မှန်နဲ့​မကာြကဘူး​ မဟုတ်လား​။ (​ေရွှသား​ကမုတ်ြကီး​ေတာ့​ မ​ေန့​က ​ေတွ့​လိုက်မိတယ်။ ​ေရွှ​ေချး​ေတွ ယိုမယ့်​သူ​ေတွ သံုး​ြကထင်ပါ့​)။ ဒါ​ေပမယ့်​လည်း​ ဦး​ရယ်။ လူဆိုတာဟာ ခက်တယ်။ ဝီစကီလိခ်ြကီး​ မရှိခင်ကတည်း​က ခုနှစ်ရက်သား​သမီး​များ​ရဲ့​ လျှို့​ဝှက်အပ်သည်များ​ဟာ သား​သား​လည်း​ မ​ေြပာရပဲ အင်တာနက်ထဲမှာ ​ေပါ​ေလာြကီး​ေပါ်​ေနတာ ြကာလှမှပဲ ဥစ္စာ။ နန္ဒာလှိုင် နဲ့​ မျိုး​မျိုး​ခိုင် ​ေြပာတာကိုပဲ အြပစ်တင်​ေနတယ်။ ကိုယ်​ေတွက ဒါမျိုး​ဆို စိတ်ဝင်စား​စွာ ​ေပး​စမ်း​ပါဦး​ ရှဲစမ်း​ပါဦး​ လုပ်တုန်း​က​ေတာ့​ မပါတာြကလို့​။

​ေစာင်ြခံု​ေအာက်က လက်မည်း​ြကီး​အ​ေြကာင်း​ကို မ​ေနနိုင်မထိုင်နိုင် ​ေဖာ်​ေကာင်လုပ်မိ​ေတာ့​ ဆဲဆိုအား​ေပး​ြကသူ​ေတွထဲမှာ သူတို့​အချင်း​ချင်း​ ကျီစယ်​ေနာက်​ေြပာင်ရင်း​ ​ေြပာြကတဲ့​ စကား​တစ်ခွန်း​က ​ေတွး​စရာ​ေတွ ပါလာပါတယ်။ “အသံ​ေကာင်း​ သိပ်ဟစ်မ​ေနနဲ့​။ အား​လံုး​ဟာ လူသား​ေတွချည့်​ပဲဆိုတာလည်း​ သတိရဦး​။” ဆို တဲ့​ အဓိပ္ပါယ်မျိုး​ပါ။ ဟုတ်သား​ပဲ။ ကိုယ်​ေရး​တဲ့​စာကို ​ေကာင်း​ပါ​ေပတယ်။ ြကိုက်ပါ​ေပတယ် ထက်စာရင် အဲသလိုမျိုး​ ကိုယ့်​ဦး​ေနှာက်နဲ့​ကိုယ် ဆက်​ေတွး​ြပီး​ ကိုယ်ပိုင် အ​ေတွး​အြမင်ရလာတဲ့​အတိုင်း​ ဝင်​ေဆွး​ေနွး​တာကမှ စကား​ဝိုင်း​ကို အသက်ဝင်​ေစတာ​ေပါ့​။ ဒီတခါ​ေတာ့​ သူကြပန်ြပီး​ ကိုယ့်​ကို ​ေတွး​စရာ​ေတွ ​ေပး​သွား​ပါတယ်။ လူဆိုတာ အမှား​မကင်း​ဘူး​။

လူသား​ပီသစွာ ဇီဝကမ္မသ​ေဘာတရား​အရ ဆန္ဒ​ေတွလည်း​ ြဖစ်​ေပါ်လာတာ မဆန်း​ဘူး​။ အာဒံ နဲ့​ ဧဝ ကို ဆတ်ဆတ်​ေဆာ့​ေဆာ့​ တား​ြမစ်ပန်း​သီး​စား​ရ​ေကာင်း​လား​ လို့​ ဘယ်လူသား​ကမှ အြပစ်မတင်ခဲ့​ဘူး​။ (ဘုရား​သခင်ကသာ နှင်ထုတ်တာ။ ကိုယ်ချင်း​မစာကွယ်)။ လူတိုင်း​ပန်း​သီး​စား​ြကတာချင်း​အတူတူ ကိုယ်စား​သလို မစား​တာနဲ့​ပဲ နင်တို့​စား​တဲ့​ပံုစံ မမှန်​ေသး​ဘူး​ ​ေြပာလို့​ ရမလား​။ သူ့​ပါး​စပ်ြကီး​နဲ့​စား​တာ သူစား​ချင်သလို စား​မှာ​ေပါ့​။ ငါ တယ် နင့်​ပါ အစိမ်း​လိုက် ဝါး​စား​လိုက်ရ ဆိုရင် ​ေြပး​ေပါက်မှား​ေနပါဦး​မယ်။ အဲဒီြဖစ်စဉ်က လူသား​တစ်​ေယာက်အတွက်နဲ့​ဆိုရင်​ေတာ့​ အဆိုး​မဆိုသာဘူး​ လို့​ ​ေတွး​ချင်တယ်ဆိုပါ​ေတာ့​။ (ဟုတ်သပ။ အ​ေတွး​ဆိုတာ သည်လိုပဲ သူ့​ဘက်ကိုယ့်​ဘက် လှည့်​ေတွး​ေပး​ရတယ်)။

လူတစ်​ေယာက်နဲ့​တစ်​ေယာက် နှာဒီဂရီ မတူြကဘူး​။ သူ့​မှာ သူ့​နှာချိန်နှာ​ေသွး​အတိုင်း​ သူ့​ဇီဝကမ္မြဖစ်စဉ်ြကီး​ လည်ပတ်​ေနတာ လို့​ ကိုယ်ချင်း​စာတဲ့​သူများ​ နား​လည်​ေပး​လို့​ ရချင်ရပါမယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ သူ့​လုပ်ရပ်ကို ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်ရဲ့​ လုပ်ငန်း​ခွင်ထဲမှာ​ေတာ့​ ဘယ်လိုမှ ခွင့်​လွှတ်​ေပး​စရာ အ​ေြကာင်း​ မရှိပါဘူး​။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ ဘယ်မိန်း​မပျိုက​ေလး​ကမှ လူသား​အချင်း​ချင်း​ပဲ​ေလဆိုြပီး​ တစိမ်း​ေယာကင်္ျား​တစ်​ေယာက်ကို လျှို့​ဝှက်အပ်​ေသာ ကိုယ်အဂင်္ါအစိတ်အပိုင်း​ေတွကို စစ်​ေဆး​ခွင့်​ ​ေပး​မှာ မဟုတ်လို့​ပါ။ ဒီအခါမှာ ဆရာဝန်မို့​လို့​ ဖွင့်​ထား​ေပး​တဲ့​ တံခါး​ေပါက်က​ေန သူက အခွင့်​ေကာင်း​ယူတာ ြဖစ်​ေနပါတယ်။

ခရစ်​ေတာ် မ​ေပါ်မီ ၄၂၅ နှစ်ကတည်း​က ဆရာဝန်​ေတွ ကျိန်ဆိုရတဲ့​ မူလကျမ်း​သစ္စာထဲမှာ ပါတာက​ေတာ့​ “မည်သည့်​အိမ်ယာအတွင်း​သို့​ ဝင်သည်ြဖစ်​ေစ လူနာ၏အကျိုး​တရား​အတွက်သာလျှင် ဝင်​ေရာက်ပါမည်။ မသမာမှု၊​ မရိုး​ေြဖာင့်​မှု၊​ ​ေယာကင်္ျား​၊​ မိန်း​မများ​အား​ ြဖား​ေယာင်း​ေသွး​ေဆာင်မှုတို့​ကို အိမ်ရှင်၌ြဖစ်​ေစ၊​ အ​ေစအပါး​တို့​၌ြဖစ်​ေစ ​ေရှာင်ကျဉ်ပါအံ့​။” တဲ့​။ မရှင်း​ေသး​ရင်​ေတာ့​ တစ်မှုမြပီး​ခင် ​ေနာက်တစ်မှု ​ေဖာ်​ေကာင်လုပ်လိုက်ပါဦး​မယ်။ (ဒီသူငယ်မှ လူမုန်း​မများ​ရင်​ေတာ့​ကွယ်)။

အလုပ်သင်ဆရာဝန်ဘဝတုန်း​က ဘွဲ့​လွန်​ေအာင်ြပီး​သား​ ဆရာတစ်​ေယာက်ဟာ အ​ေရး​ေပါ်မှာတာဝန်ကျတဲ့​အခါ လာလာသမျှ​ေသာ အမျိုး​သမီး​လူနာအ​ေပါင်း​တို့​ကို လည်​ေချာင်း​နာတာပဲြဖစ်ြဖစ် အစာအိမ်​ေယာင်တာပဲြဖစ်ြဖစ် အမျိုး​သမီး​ြဖစ်​ေနတဲ့​အတွက် မီး​ယပ်​ေရာဂါကို​ေတာ့​ exclude လုပ်ရမယ်ဆိုြပီး​ေတာ့​ အကုန်စမ်း​ပါတယ်။ မစမ်း​ခင်မှာ ​ေသ​ေသချာချာ ​ေဆွး​ေနွး​ြပီး​ကို စမ်း​တာ။ သ​ေဘာတူညီမှု မယူပဲနဲ့​ ဘာမှ မလုပ်ဘူး​။ “ညီမ​ေလး​ေရ။ ငါ့​ညီမကလည်း​ ​ေရာဂါရလာတယ်။ အကိုကလည်း​ ဆရာဝန်ြဖစ်​ေနတယ်။ ညီမ​ေလး​အသက်အရွယ်နဲ့​ဆို အိမ်​ေထာင်ကျြပီး​သား​ ြဖစ်ချင်ြဖစ်မယ်။

အကိုကလည်း​ အိမ်​ေထာင်သည်တစ်​ေယာက်ပါကွယ်။ အခုအချိန်မှာ ညီမ​ေလး​က လူနာ၊​ အကိုက ဆရာဝန်ြဖစ်​ေန​ေတာ့​ ဘယ့်​နှယ်မှ သ​ေဘာမထား​ပါနဲ့​ ငါ့​ညီမရယ်။ အမျိုး​သမီး​တို့​ဘာဝ မီး​ယပ်​ေရာဂါဆိုတာ​ေတွ ရှိတယ်။ အကိုတို့​ဘက်က မစမ်း​သပ်မိလို့​ လွတ်သွား​တာမျိုး​ရှိရင် ငါ့​ညီမဘက်က နစ်နာလိမ့်​မယ်။ အကိုတို့​ဘက်မှာလည်း​ အနာတြခား​ေဆး​တြခား​ြဖစ်တယ်။ တို့​တ​ေတွ ​ေမာင်လိုနှမလိုပဲ သ​ေဘာထား​ြကပါစို့​ကွယ်။ အကို့​ကိုလည်း​ မရှက်နဲ့​။ အကိုလည်း​ ဘယ်လိုမှ သ​ေဘာမထား​ဘူး​ေနာ်..။” သူ​ေြပာတာ​ေတွ အကုန်​ေတာင် မမှတ်မိ​ေတာ့​ဘူး​။ အဲလိုမျိုး​ နာရီဝက်​ေလာက် တရား​ေဟာြပီး​မှ စမ်း​ပါတယ်။ ​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​။ သူ့​တစ်​ေယာက်တည်း​ စမ်း​တာ​ေတာ့​ မဟုတ်ဘူး​။

​ေဟာက်ဆာဂျင်ကို အနား​ေခါ်ြပီး​ “ညီ​ေလး​ေရ။ Antibiotic cover ရ​ေအာင် အကို့​ကို Genta ​ေလး​တစ်လံုး​ေလာက် ထိုး​ေပး​ပါဦး​။” လို့​ ခိုင်း​ြပီး​ စမ်း​တာဗျ။ ဘာလို့​ အိုဂျီမလုပ်သလဲ မသိပါဘူး​။ အသက်နည်း​နည်း​ြကီး​သွား​တဲ့​ မိန်း​မ​ေတွကျ​ေတာ့​ ​ေသွး​ဆံုး​ြပီထင်လို့​လား​မသိ ​ေမး​လည်း​မ​ေမး​ စမ်း​လည်း​မစမ်း​။ ​ေယာကင်္ျား​လူနာကျ​ေတာ့​ အူကျတယ်ဆိုရင်​ေတာင် ဘယ်လား​ညာလား​ပဲ ​ေမး​တယ်။ လှန်​ေတာင် မြကည့်​ဘူး​။ မုတ္တြဖစ်​ေနရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ သူများ​အ​ေြကာင်း​လည်း​ မ​ေြပာတတ်ပါ။ စပ်မိစပ်ရာ ကွိစိကွစနဲ့​ ကုန်ပါြပီ။ ​ေြပာချင်တာက ဆရာဝန််တစ်​ေယာက်မို့​လို့​ လူနာက ယံုြကည်စွာ ​ေပး​အပ်ထား​တဲ့​အခွင့်​အ​ေရး​ကို အလွဲသံုး​စား​ မလုပ်ရဘူး​ဆိုတာပါ။

လူနာဟာ ဆရာဝန်ဆီမှာ ကုသတဲ့​အခါ သူများ​ကို မသိ​ေစချင်တဲ့​ သူ့​ရဲ့​ လျှို့​ဝှက်ချက်​ေတွကို ကုသမှုမှာ အ​ေထာက်အကူြဖစ်​ေစရန်အလို့​ငှာ ဖွင့်​ဟဝန်ခံရတာ​ေတွ ရှိပါတယ်။ တခါတ​ေလ သူ့​မိန်း​မကို​ေတာင် မသိ​ေစချင်တဲ့​ဟာ​ေတွကို ဆရာဝန်နဲ့​ တိုး​တိုး​တိတ်တိတ် ​ေဆွး​ေနွး​ရတာ​ေတွလည်း​ ရှိတာပဲ။ အဲဒါမျိုး​ကို ​ေမာင်စံဖား​လို အ​ေကာင်မျိုး​ လာ​ေြပာလို့​က​ေတာ့​ ​ေနာက်ဆယ်မိနစ်​ေလာက်ဆို လူတစ်ရာ​ေလာက် ဖတ်ြပီး​ြဖစ်ကုန်မှာ​ေပါ့​။ အဲဒါ​ေြကာင့်​ မ​ေြပာသင့်​ဘူး​လို့​ ​ေြပာတာ ရှင်း​ပလား​။ ခုဟာက နံမည်မ​ေဖာ်တာပဲ ရှိတယ်။ ဘာကျန်​ေသး​လို့​တုန်း​။ ဒါက ဒီလိုရှိတယ်ခင်ဗျ။ “ဖွင့်​ဆိုအပ်သည်တို့​မှလွဲ၍” တဲ့​။ လက်တစ်လံုး​ြခား​ လုပ်ြပန်ြပီ မထင်နဲ့​ေနာ်။ ကျား​ြမီး​ဆွဲထား​လို့​ လွှတ်မရြဖစ်​ေနတာ။ ​ေရး​ေနတာက Ethical Issue ြဖစ်​ေန​ေတာ့​ နား​လည်မှုလွဲသွား​လို့​ မြဖစ်ဘူး​။ ကျင့်​ဝတ်စည်း​ကမ်း​ေတွအ​ေြကာင်း​ကို ​ေသ​ေသချာချာ သ​ေဘာ​ေပါက်​ေအာင် ဥပမာ ဥပ​ေမယျ​ေတွနဲ့​ ရှင်း​ြပတဲ့​အခါ တရား​ကိုယ်သ​ေဘာကို ​ေကျာ်ြပီး​ ဘူ​ေလး​လဲ ဟဲ့​။ ဘယ်တုန်း​ကလဲဟဲ့​။ ဂယ်ြကီး​လား​။ ဂယ်ြကီး​ေပါ့​။ ဘယ်သူ​ေြပာတုန်း​။ အဲလို အဲလို ​ေချာ်​ေတာ​ေငါ့​ကုန်မှာစိုး​လို့​။

“ဟိတ်​ေကာင်​ေတွ။ ဒါမလုပ်ရဘူး​။ လုပ်ရင်သတ်မယ်။ ဒါပဲ။” လို့​ အာဏာစက်နဲ့​ ထုတ်ြပန်ထား​တာမျိုး​ မဟုတ်​ေလ​ေတာ့​ ကိုယ်ချင်း​စာစိတ်နဲ့​ ဆင်ြခင်တံုတရား​နဲ့​ ​ေစာင့်​ထိန်း​လိုက်နာနိုင်ပါ​ေစ​ေြကာင်း​ ရည်မှန်း​လို့​ ​ေရး​သား​ပါတယ်။ ​ေဆာ်လိုက်မဟဲ့​ ​ေညှာ်လိုက်မဟဲ့​ ဘယ်တုန်း​ကမှ မရည်ရွယ်ပါဘူး​။ ကိုယ်​ေရး​တဲ့​စာကို လူစိတ်ဝင်စား​မယ့်​ အပုပ်အစပ်​ေလး​ေတွထည့်​ြပီး​ ​ေကျာ်တာ​ေလှာ်တာလည်း​ မဟုတ်ပါဘူး​။ တကယ်ဆို စိတ်​ေတာင် ပူပါ​ေသး​တယ်။ အြပင်လူ​ေတွစိတ်ထဲမှာ ဆရာဝန်သွား​ြပရင် ဒါမျိုး​ေတွ ြကံုတတ်သတဲ့​ဆိုြပီး​ အလကား​ေနရင်း​ စိုး​ရိမ်ကုန်မှ ဒုက္ခ။ ဒါ​ေပမယ့်​ တစ်ခု​ေတာ့​ စဉ်း​စား​ြကည့်​ပါ​ေနာ်။ ဒီအြဖစ်အပျက်မျိုး​ဟာ ​ေနရာတိုင်း​မှာ ရှိတတ်ြပီး​သား​ေပမယ့်​ ​ေဆး​ေလာကမှာ မ​ေတာ်တဆြကံုလာခဲ့​တယ်ဆိုရင် ဘယ့်​ေလာက် အရုပ်ဆိုး​ အကျည့်​တန်သလဲ ဆိုတာကို သ​ေဘာ​ေပါက်ြပီ မဟုတ်လား​။

မ​ေဟာ်သဓာဇာတ်​ေတာ်ထဲက ​ေသနက၊​ ​ေဒဝိန္ဒ၊​ ကာမိန္ဒ၊​ ပဂုတ္တ အမတ်တို့​လို ပဥ္စမ​ေြမာက်အမတ်ြကီး​အြဖစ်နဲ့​ “လျှို့​ဝှက်ချက်တို့​ကို မိမိကုသ​ေန​ေသာ ဆရာဝန်အား​ ဖွင့်​ဟတိုင်ပင်ရာ၏။” လို့​ မဆိုချင်ပါဘူး​။ ​ေကျး​သား​ငယ်က​ေလး​လို “ငါမှတဆင့်​ ငါ့​သခင် သိ​ေစအံ့​။ ငါ့​သခင်မှတဆင့်​ ငါ့​နန်း​ေတာ် သိ​ေစအံ့​။ ငါ့​နန်း​ေတာ်မှသည် ငါ့​တိုင်း​ြပည်သိ​ေစအံ့​။ ငါ့​တိုင်း​ြပည်မှသည် ၁၀၁ ပါး​ေသာ ထီး​ေဆာင်း​မင်း​အ​ေပါင်း​ သိ​ေစအံ့​။” လို့​လည်း​ ​ေကး​ဝဋ်​ေခါင်း​ေပါ် ​ေကျး​ေချး​ မယိုဝံ့​ပါဘူး​။ ဒါ​ေပမယ့်​ ပညာရှိ ဘုရား​အ​ေလာင်း​ြကီး​ ​ေြပာတဲ့​ “မည်သူ့​ကိုမျှ မ​ေြပာအပ်။” ဆိုတဲ့​စကား​မှာ​ေတာင်မှ Key Words က​ေလး​ ရှိပါတယ်။

“ကိစ္စမြပီး​မီ” တဲ့​။ “ဒါဆို လူနာြပန်သွား​တဲ့​အခါ သူ့​အတင်း​တုပ်လို့​ ရြပီ​ေပါ့​ေနာ်။” လို့​ မထင်နဲ့​ဦး​။ ဆရာဝန်​ေတွထိန်း​သိမ်း​ထား​တဲ့​ လျှို့​ဝှက်ချက်​ေတွကို လိုအပ်လို့​ရှိရင် တရား​ရံုး​ေတာ်က ထွက်ဆို​ေစတဲ့​အခါမှ တရား​သူြကီး​နဲ့​ နှစ်ကိုယ်ြကား​ထွက်ဆိုရပါသတဲ့​။ (ဒါကလည်း​ အမှုနဲ့​ သက်ဆိုင်ဦး​မှ) ဒါ​ေြကာင့်​ ရဲ​ေဆး​စာ​ေပး​တဲ့​အခါမှာ ဆရာဝန်​ေတွက ရဲကိုလည်း​ မ​ေပး​ဘူး​။ အမှုသည်ကိုလည်း​ မ​ေပး​ဘူး​။ ချိတ်ပိတ်ြပီး​မှ တရား​ရံုး​ေတာ်ကို သက်​ေသအြဖစ်တင်ရပါတယ်။ ဒါတင်မကပါဘူး​။ ဆရာဝန်ဆီက ထွက်လာတဲ့​ လျှို့​ဝှက်ချက်ဆိုတာ တရား​ရံုး​မှာ ကျမ်း​ကျိန်တဲ့​ “ All of the truth, the whole truth, nothing but the truth.” ဆိုတာမျိုး​ မချွင်း​မချန်သံ​ေတာ်ဦး​တင်ရတာမျိုး​ မဟုတ်ပဲ ​ေနရာဌာနအလိုက် သက်ဆိုင်သ​ေလာက် လိုအပ်သ​ေလာက် ဖွင့်​ဆိုအပ်သ​ေလာက်ကိုသာ သိ​ေစအပ်ပါတယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​ ဖွင့်​ဆိုအပ်သည်တို့​မှ လွဲ၍ လို့​ ဆိုထား​တာ။ ထိန်ချန်ထား​ရတယ်လို့​ဆိုလိုတာ မဟုတ်ဘူး​ေနာ်။ မသက်ဆိုင်ပဲ သင်သိသမျှ ​ေြဖဆိုပါ မလုပ်နဲ့​လို့​ ​ေြပာတာ။ စိတ်မပူပါနဲ့​။ ဟိုကလည်း​ မဆိုင်တာ​ေတွ ​ေမး​မှာမှ မဟုတ်တာ။

ဗူး​တစ်ရာအ​ေပါက် လံု​ေအာင် မပိတ်နိုင်တဲ့​အြဖစ်မှာ ​ေရွှသမင် ဘယ်ကပဲထွက်ထွက် သမား​ေတာ်ြကီး​တာက မထွက်ဖို့​ပဲ လိုပါတယ်။ ခုဟာက တချို့​လူ​ေတွများ​ တမင်​ေြကာ်ြငာဝင်​ေနသလား​ မသိပါဘူး​။ ဟိုမင်း​သမီး​ေလး​ သူ့​ေယာကင်္ျား​နှိပ်စက်လို့​ ထိပ်သီး​က​ေလး​ ြပတ်သွား​တာလည်း​ တိုင်း​သိြပည်သိ။ ဒါမျိုး​ေတွ ဆရာဝန်ဆီက ​ေပါက်ြကား​တာ မဟုတ်ရင် ​ေတာ်​ေသး​တာ​ေပါ့​ လို့​သာ ​ေအာင့်​ေမ့​မိတယ်။

​ေမာင်သာရ​ေရး​ြပီး​ ဦး​ဝဏ္ဏ အကယ်ဒမီရခဲ့​တဲ့​ “ကတ္တီပါဖိနပ်စီး​ ​ေရွှတီး​ေဆာင်း​” ကို မှတ်မိြကဦး​မယ် ထင်ပါတယ်။ ဝတ္ထုတစ်ခုလံုး​ရဲ့​ အဓိကအ​ေြကာင်း​အရာ ​ေသာ့​ချက်က​ေတာ့​ အဲသည် “ဆရာဝန်​ေတွ ​ေစာင့်​ထိန်း​အပ်​ေသာ ကျင့်​ဝတ်” ဆိုတာကို ဇာတ်အိမ်တည်ထား​ပါတယ်။ စိတ်​ေဝဒနာသည်မ​ေလး​တစ်​ေယာက် နဲ့​ သူ့​ကို ​ေဆး​ကုတဲ့​ဆရာဝန်က​ေလး​တစ်​ေယာက် တ​ေြဖး​ေြဖး​ သံ​ေယာဇဉ်တွယ်ြပီး​ ချစ်သွား​ြကတယ်။ နှစ်ဦး​စလံုး​ အိမ်​ေထာင်မရှိ လွတ်လပ်တဲ့​ အပျို လူပျိုချင်း​ေပမယ့်​ ြပဿနာက ဆရာဝန် နဲ့​ လူနာ ြဖစ်​ေနတယ်။ ခု​ေခတ်လိုဆိုရင်​ေတာ့​ “အ​ေြခအ​ေနမတူရင် မချစ်ရဘူး​လို့​ ပညတ်ချက်​ေတွ ရှိထား​လား​။ အချစ်ဆိုတာ ​ေြပာရခက်တာမို့​ တို့​ချစ်မိတာ အြပစ်ရှိလား​။” ဆိုရင် သီချင်း​တစ်ပိုဒ်တည်း​နဲ့​တင် အ​ေြကာကြပတ်​ေနြပီ။ ငယ်ငယ်ဆိုတဲ့​ အလှည့်​ေတာင် မ​ေရာက်လိုက်ဘူး​။ အဲဒီ​ေခတ်တုန်း​က ဝတ္ထုထွက်လာတဲ့​အချိန်မှာ ​ေတာ်​ေတာ်က​ေလး​ ဂယက်ရိုက်သွား​ပါတယ်။ ဆရာဝန်ကျင့်​ဝတ်အရ ဒီလိုအြဖစ်အပျက်မျိုး​ မရှိသင့်​ပါဘူး​။ ထား​က ဆရာ့​ကို ချစ်တာ သံ​ေယာဇဉ်တွယ်လာတာဟာ သူ့​အတွက် ယံုြကည်စိတ်ချရတဲ့​၊​ သူ့​အ​ေပါ်ဘယ်​ေတာ့​မှ မညာတဲ့​သူမို့​လို့​ ချစ်​ေနတာ။ တကယ်လို့​ သူ့​ဆရာဝန်သာ မဟုတ်ရင် ထား​က ဘယ် အနား​ကပ်ခံမှာလဲ။

ဘယ်သူ့​ကိုမှ ထုတ်မ​ေြပာတဲ့​ သူ့​ခံစား​ချက်​ေတွကို ဘယ်ဖွင့်​ေြပာမလဲ။ ဒါဆို ဆရာက ထား​က ဆရာဝန်မို့​ လက်ပွန်း​တတီး​ေနတာကို အခွင့်​ေကာင်း​ယူရာ ​ေရာက်သွား​ြပီ။ ​ေနာက်တစ်ချက်က ထား​ကအခု စိတ်မမှန်လို့​ ဆရာ့​ကို ချစ်တယ်လို့​ သူ့​ဘာသာထင်​ေနတာ​ေလ။ နဂိုအတိုင်း​ စိတ်ြပန်မှန်သွား​တဲ့​အခါ ဆရာ့​ကို ချစ်ချင်မှ ချစ်မှာ​ေပါ့​။ သူ့​မှာ ချစ်သူရှိခဲ့​သား​ပဲ။ အဲသည်ချစ်သူကိုပဲ ြပန်ချစ်ချင် ဆက်ချစ်ချင် ချစ်မှာ​ေပါ့​။ ဒီလိုဆိုရင်လည်း​ ဆရာက ထား​ရဲ့​စိတ်​ေဝဒနာအ​ေပါ်မှာ အခွင့်​ေကာင်း​ယူရာ​ေရာက်ြပန်​ေရာ။ တစ်ဘက်က​ေတွး​ရင် စိတ်​ေဝဒနာသည်မို့​လို့​ ပံုမှန်စိတ်အ​ေြခအ​ေန မရှိတဲ့​၊​ သူ့​ရဲ့​သ​ေဘာတူြကည်ြဖူမှုကို သူ့​ကို​ေဆး​ကု​ေနတဲ့​ ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ အတည်ယူြပီး​ ဆံုး​ြဖတ်လို့​ မရဘူး​။ ဒီအ​ေြကာင်း​အရာ​ေတွကို ​ေခါင်း​စား​ရင်း​ ထား​ကို သစ်စိမ်း​ချိုး​ချိုး​မိြပန်​ေတာ့​ ​ေရနစ်သူ ဝါး​ကူထိုး​သလို နဂိုစိတ်ဖိစီး​မှုအ​ေပါ်မှာ ချစ်သူနဲ့​ေကွကွင်း​ရြခင်း​ေသာက၊​ ယံုြကည်​ေနသူကလည်း​ ယံုြကည်လို့​ မရပါလား​ဆိုတဲ့​ ​ေနာင်တ​ေတွ သံသယ​ေတွ​ေြကာင့်​ စိတ်​ေဝဒနာြပန်​ေဖာက်သွား​ပါတယ်။ ဆရာဝန်​ေတွရဲ့​ ကျင့်​ဝတ်နဲ့​ပတ်သက်လာရင် အချစ်​ေတွ ဘဝ​ေတွက​ေတာင် လွှမ်း​မိုး​လို့​မရဘူး​ဆိုတဲ့​ အ​ေတွး​အြမင် အြငင်း​အခံု​ေတွဟာ ​ေခတ်နဲ့​ မ​ေလျာ်ညီ​ေတာ့​လို့​များ​ ​ေပျာက်ကွယ်ကုန်ရသလား​ မဆိုနိုင်ပါဘူး​။

တကယ်လို့​များ​ လူသား​ပီသစွာ လူသား​ချင်း​စာနာ​ေထာက်ထား​တတ်တယ်ဆိုရင် အချစ်နဲ့​ပဲ စာနာ​ေတာ်မူြကပါခင်ဗျာ။ ​ေသွး​သား​ဆန္ဒနဲ့​ စာနာနား​လည်​ေပး​ြခင်း​ကို​ေတာ့​ သည်း​ခံ​ေတာ်မူြကပါ။ ရုပ်ရှင် မြကည့်​ရ​ေသး​ရင် ဝတ္ထုမဖတ်ရ​ေသး​ရင် ခံစား​ြကည့်​လိုက်ြကပါဦး​။ ရုပ်ဝတ္ထုဆန်တဲ့​ အ​ေနာက်တိုင်း​ အ​ေတွး​အ​ေခါ်​ေတွက ​ေခတ်မီ​ေပမယ့်​ သိမ်​ေမွ့​နူး​ညံ့​တဲ့​ အ​ေရှ့​တိုင်း​က အယူအဆက​ေလး​ေတွကလည်း​ မပစ်ပယ်​ေကာင်း​ေသး​ပါဘူး​။ အသား​ချင်း​ထိတဲ့​ အရသာထက် နှလံုး​သား​ချင်း​နီး​စပ်တဲ့​ သိဂင်္ါရရသဆိုတာကို ခံစား​ဖူး​တယ်ရှိ​ေအာင် ြမည်း​စမ်း​ြကည့်​ြကပါဦး​။ အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ သည်စာ​ေတွကို ဖတ်ရင် စကား​လံုး​က​ေလး​ေတွ၊​ သူများ​အတင်း​အဖျင်း​ေတွ ဆိုတာထက်​ေကျာ်လွန်ြပီး​ စာ​ေရး​တဲ့​သူရဲ့​ နှလံုး​သား​ထဲက ​ေစတနာကို ထိ​ေတွ့​ ခံစား​နိုင်ြကပါ​ေစ လို့​ ဆုမွန်​ေကာင်း​ ​ေတာင်း​လိုက်ပါတယ်။

“ဖူး​စာနှစ်ခိုင် သ​ေဘာတူပွင့်​ြကမယ် ြကံရွယ်။ ချစ်ကဲ့​လား​ကွယ် ြကိုက်ကဲ့​လား​ကွယ်၊​ ​ေမး​စမ်း​ပါရစီ တိုး​တိုး​တိတ်တိတ်ရယ်။ ​ေမာင်မလာရင် ​ေလသာ​ေဆာင် မှန်ြပူတင်း​က ြပူြပူ​ေတ့​တယ်၊​ ြဖူြဖူက​ေလး​ရယ်၊​ ​ေတွ့​ချင်တာ​ေတွ များ​ြပား​လွန်း​လို့​ ဖိုး​လမင်း​ကို ​ေအာင်သွယ်ခိုင်း​မယ်။ ​ေြပာလိုက်စမ်း​ပါ​ေမာင်ရယ်၊​ အချစ်တွက် ကိုယ်စား​လှယ်။ ခရာတာတာ ​ေမာင့်​မျက်နှာချိုလှတယ်။ ညစဉ်မကွာ​ေပါင်ကွယ် မြကာမီလည်း​ ​ေနာင်အြမဲနှစ်လရှည်။ ြမရင်မှာ​ေမာင်ရယ် တစ်နာရီတည်း​ ​ေမာင်နဲ့​ချစ်ပါရစီ။”

Read More

“မမှီဝဲနဲ့​ ကင်း​ေအာင်​ေန”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

ဝန်ထမ်း​ေရွး​ချယ်​ေလ့​ကျင့်​ေရး​က ဆရာဝန်သစ်လွင်​ေတွခန့်​ဖို့​ ​ေရး​ေြဖ​ေြဖရတဲ့​အခါ ​ေမး​ခွန်း​တစ်ခု ပါပါသတဲ့​။ “အလုပ်ထဲမှာ သင်နှင့်​ လုပ်​ေဖာ်ကိုင်ဖက်တစ်ဦး​က ကျင့်​ဝတ်သိက္ခာနှင့်​မညီ​ေသာ အြပုအမူကို ြပုမူ​ေနပါက သင်ဘာလုပ်မလဲ။” တဲ့​။ အ​ေြဖက ​ေရွး​ေပး​ရမှာပါ။ သူ့​ကို ရှင်း​ြပ၍တား​မည်။ အထက်လူြကီး​နှင့်​ တိုင်​ေြပာမည်။ ထိုသူ၏လုပ်ရပ်ကို အြခား​သူများ​ကို လိုက်​ေြပာ၍ ရှံု့​ချမည်။ လူနာများ​အား​ ထိုသူသည် ကျင့်​ဝတ် မ​ေစာင့်​ထိန်း​ေြကာင်း​ ရှင်း​ြပမည်။ ​ေနာက်ဆံုး​ကွက်လပ်က​ေတာ့​ အြခား​.. ဆိုြပီး​ ဖွင့်​ေပး​ထား​တယ်။ တစ်​ေယာက်​ေသာသူက​ေတာ့​ ​ေြဖထား​တာ “အြခား​” ​ေနရာမှာ “ထိုသူနှင့်​ မိမိအြကား​တွင်ရှိ​ေသာ ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှု၊​ ထိုသူ၏ အထက်လူြကီး​နှင့်​ ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုတို့​ေပါ်တွင် တည်ပါသည်။” တဲ့​။

ယထာဘူတ ြကလိုက်ပံုများ​။ အလုပ်ထဲမှ ဝင်မယ် မြကံ​ေသး​ဘူး​။ က​ေလး​ေတွကို မီး​ခဲကစ ကိုင်ခိုင်း​ရတယ်လို့​ဗျာ။ ​ေနာင်လည်း​ ကိုင်ရ​ေတာ့​မယ့်​အတူတူ ကျင့်​သား​ရ​ေအာင် လက်ပူတိုက်တာထင်ပါရဲ့​။ ကဲဗျာ။ ရဲရဲြကီး​ ကိုင်ပလိုက်ြကပါစို့​။ ဘာလုပ်ရရင်​ေကာင်း​မှာလဲ။ အ​ေတွး​ေတွ ရှုပ်ရင်း​ ရှင်း​မရပါလား​။ ​ေမး​ခွး​န်ထဲမှာ ပါတာ​ေတွကို တစ်ခုချင်း​လိုက်လုပ်ြကည့်​မယ်​ေလ။ ြပီး​မှ ဘယ်ဟာ အ​ေကာင်း​ဆံုး​လည်း​ ​ေရွး​မှာ​ေပါ့​။ မ​ေကာင်း​ဘူး​လား​။ အဲဒါမှ လက်​ေတွ့​ကျ​ေတာ့​မ​ေပါ့​။

ပထမနည်း​လမ်း​က​ေတာ့​ “မလုပ်သင့်​ပါဘူး​ဗျာ။” လို့​ ကိုယ်တိုင် သွား​ေြပာရမယ်​ေပါ့​။ ဘာမ​ေြပာရဲစရာ ရှိမလဲ။ ကိုယ့်​သူငယ်ချင်း​ေတွဆို “ဟိတ်​ေကာင် မင်း​ လွန်မယ်​ေနာ်။” လို့​ ထိပ်ပုတ်​ေခါင်း​ပုတ်​ေြပာ​ေြပာ၊​ ရယ်သလို​ေမာသလို ​ေြပာ​ေြပာ၊​ လူလည်​ေခါင် ​ေဒါက်ြဖုတ်သလို​ေြပာလည်း​ရတယ်။ စိတ်ဆိုး​လည်း​ ခန​ေပါ့​။ ဒါ​ေပမယ့်​ အလုပ်ထဲမှာက ​ေကျာင်း​တက်သလို သူငယ်ချင်း​ေတွချည့်​ပဲ မဟုတ်ဘူး​ေလ။ အလုပ်ဝင်ကာစ ဆရာဝန်​ေလး​ေတွအဖို့​က အထက်လူြကီး​ေတွက ပိုများ​ေတာ့​မ​ေပါ့​။ ဒီအခါမှာ ကျင့်​ဝတ် မ​ေစာင့်​စည်း​တဲ့​ အထက်လူြကီး​ကို “အာစိ။ သိ​ေနတယ်​ေနာ်။ ​ေယာင်​ေပ​ေယာင်​ေပ လုပ်လို့​က​ေတာ့​ ​ေအာင်​ေဖ ​ေညာင်​ေရွှြဖစ်သွား​မယ်။” လို့​ ​ေြပာရဲပါ့​မလား​။ ကိုယ်က အသစ်က​ေလး​ အရိုင်း​က​ေလး​ဆို​ေတာ့​ သူတို့​ေတွ လုပ်သမျှ အမှန်လို့​ အသိမှား​ အမှတ်မှား​သွား​လို့​က​ေတာ့​ သံဃာစင်ပါ ​ေမှာက်တာဗျ။ ​ေဆး​ရံုမှာ ဒီလိုပဲ လုပ်ြကတယ်​ေကာ ဆိုြပီး​ ရိုး​ရာလိုက်သွား​ေတာ့​မှာ။

ကိုယ်က အခုမှ ​ေရာက်တာ။ သူတို့​က အဲသည်မှာ အဲသလိုလုပ်​ေနြကတယ်ဆိုတာ အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ ခိုင်လံုတဲ့​ အ​ေြကာင်း​ြပချက်တစ်ခုခု​ေတာ့​ ရှိကို ရှိပါလိမ့်​မယ် ဆိုြပီး​ အဲဒီကျင့်​ဝတ်အကျိုး​အပဲ့​ကို အ​ေကာင်း​စာရင်း​ထဲ သွင်း​ပလိုက်ြကပါ​ေလ​ေရာ။ ​ေဟာက်ဆာဂျင်က​ေလး​ေတွက လူနာရှင်ကို စာအိပ်က​ေလး​ေတွြပင်ခိုင်း​ြပီး​ လူနာမှတ်တမ်း​နဲ့​ ရံုး​ခန်း​ထဲတစ်​ေယာက်ချင်း​သွင်း​ရတာကို လုပ်ထံုး​လုပ်နည်း​ ဝတ္တရား​တစ်ရပ်အ​ေနနဲ့​ ခိုင်း​ထား​တာဟာ က​ေလး​ေတွကို မဟုတ်ကဟုတ်က​ေတွ မျက်စိယဉ်၊​ နား​ယဉ်၊​ အ​ေခါ်အ​ေြပာ​ေတွ ယဉ်ပါး​ကုန်မှာ မစိုး​ရိမ်ဘူး​လား​။ ကိုယ့်​ရဲ့​ ဂုဏ်သိက္ခာဟာ က​ေလး​ေတွ အလယ်မှာ နှစ်ြပား​မတန်​ေတာ့​တာ ဘာြဖစ်လို့​ မ​ေတွး​နိုင်​ေလာက်​ေအာင် ငမ်း​ငမ်း​တက်သွား​တာလဲ မသိပါဘူး​။ ဒီက​ေလး​ေတွက​ေရာ အဲဒီအလုပ်ဟာ ကျင့်​ဝတ်နဲ့​ မညီဘူး​လို့​ ဘယ်သိနိုင်ပါ​ေတာ့​မလဲ။ နဂိုကမှ အသွန်အသင်မရှိရတဲ့​အထဲ မဟုတ်တာ​ေတွ အတုြမင် အတတ်သင်ကုန်​ေတာ့​ မခက်ပါလား​။ ဒီ​ေနရာမျိုး​မှာ က​ေလး​ေတွက “​ေဘာကျိ​ေရ မလွန်လွန်း​ဘူး​လား​” လို့​ သွား​ေြပာ အသတ်ခံရမှာ​ေပါ့​။

သည့်​ထက်ဆိုး​တဲ့​ ကိုယ်​ေတွ့​ဥပမာတစ်ခု ​ေြပာြပပါဦး​မယ်။ နား​နဲ့​မနာ ဖဝါး​နဲ့​သာနာပါ​ေတာ့​။ အလုပ်ဝင်ကာစက ​ေမ့​ေဆး​ဌာနမှာ ​ေရာက်​ေနတုန်း​ ခွဲစိတ်​ေဆာင်က သူငယ်ချင်း​ ဆရာဝန်မနှစ်​ေယာက်က မျက်ခံုး​အစပ်မှာ ဇီး​ေစ့​ေလာက်ရှိတဲ့​ အလံုး​က​ေလး​နဲ့​ က​ေလး​မ​ေလး​တစ်​ေယာက်ကို ခွဲြကစိတ်ြကဖို့​ ြပင်ပါတယ်။ တစ်​ေယာက်ကခွဲ၊​ တစ်​ေယာက်ကကူ​ေပါ့​။ ထံု​ေဆး​လည်း​ သူတို့​ဘာသာ ထိုး​မယ်ဆို​ေတာ့​ ကိုယ်က ဘာမှ လုပ်​ေပး​စရာ မလိုဘူး​။ လိုတာ ကူလို့​ရ​ေအာင် ခပ်လှမ်း​လှမ်း​မှာပဲ ​ေနပါတယ်။ က​ေလး​မ​ေလး​က ၁၆ နှစ်​ေလာက်ပဲ ရှိဦး​မယ်။ အြပင်မှာ သူ့​အ​ေဖလိုက်လာြပီး​ ခွဲခန်း​ဝက ​ေစာင့်​ေနတယ်။ ဆရာFA က ASက​ေလး​ေတွ ခွဲတာ အဆင်မ​ေြပမှာစိုး​လို့​ ဘွဲ့​လွန်​ေအာင်ြပီး​သား​ဆရာတစ်​ေယာက်ကို ြကည့်​ေပး​လိုက်လို့​ လွှတ်လိုက်ပါတယ်။ က​ေလး​က “မခွဲဘူး​။ ြပန်မယ်။ ြပန်မယ်။” နဲ့​ အတင်း​ြငင်း​ေတာ့​ ​ေြကာက်​ေနလို့​လို့​ပဲ မှတ်ပါတယ်။ သူငယ်ချင်း​ေတွကလည်း​ ထံု​ေဆး​က မထံုလို့​လား​ဆိုြပီး​ ထပ်ကာထပ်ကာထိုး​လို့​။ တ​ေအာင့်​ေန​ေတာ့​ “မူး​တယ်။ မူး​တယ်။” ြဖစ်လာ​ေတာ့​ ကိုယ်မကူလို့​ မရ​ေတာ့​ဘူး​။ အစာမရှိလို့​ေနမှာ​ေပါ့​ ဆိုြပီး​ Glucose ထိုး​မလို့​ ကိုယ်​ေပါ်မှာ အုပ်ထား​တဲ့​ အဝတ်​ေတွကို လက်​ေမာင်း​ရင်း​က အသာလှပ်လိုက်တဲ့​အခါ ဘာ​ေြပာရမှန်း​မသိ မွှန်ထူြပီး​ ြကက်​ေသ​ေသသွား​ပါတယ်။

ခွဲစိတ်​ေနသူနှစ်​ေယာက်က​ေတာ့​ ​ေခါင်း​ရင်း​ဘက်မှာ သူတို့​အလံုး​နဲ့​သူတို့​ လံုး​ချာလိုက်​ေနတာ​ေြကာင့်​ ​ေအာက်မှာ ဘာ​ေတွ ြဖစ်​ေနမှန်း​ မသိပါဘူး​။ ဘယ်နား​ေလး​ကို ဘယ်လိုခွဲလိုက်နဲ့​ ပါး​စပ်က တတွတ်တွတ်သင်​ေပး​ေနတဲ့​ဆရာဟာ လွှမ်း​ထား​တဲ့​အဝတ်​ေအာက်မှာ က​ေလး​မ​ေလး​ကို လက်သရမ်း​ေနပါတယ်။ ဘာမှ မဆိုင်ပဲ အရမ်း​ြကီး​ကို ရှက်သွား​တဲ့​ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ်ပဲ အြပစ်တင်မိပါတယ်။ အခန်း​ထဲဝင်လာရင်း​ ကိုယ်လိုပဲ သတိြပုမိသွား​တဲ့​ သူနာြပုဆရာမက​ေလး​က​ေတာ့​ ကိုယ့်​ထက် အကင်း​ပါး​ပါတယ်။ “ဆရာ့​ကို ဆရာFA က ​ေခါ်ခိုင်း​ေနတယ်။” လို့​ ​ေြပာလိုက်​ေတာ့​ ​ေမာင်မင်း​ြကီး​သား​လည်း​ အခန်း​ထဲကထွက်သွား​ပါ​ေတာ့​တယ်။ ​ေပါ်​ေတာ့​ဖင်က ရှက်​ေတာ့​မျက်နှာဆိုသလိုပဲ မဟုတ်တာလုပ်တဲ့​သူက တြခား​တစ်​ေယာက်​ေပမယ့်​ မျက်နှာကို အဝတ်အုပ်ထား​တဲ့​က​ေလး​မ​ေလး​က ကိုယ့်​ကိုထင်သွား​ရင် ဘယ့်​နှယ်လုပ်ရပါ့​။ အိမ်ြပန်သွား​လို့​ သူ့​အ​ေဖကို တိုင်​ေြပာရင် ခွဲခန်း​ထဲက ဟို​ေကာင်​ေလး​ပဲ​ေနမှာဆိုြပီး​ ကိုယ့်​ကိုြပဿနာရှာရင်​ေကာ ဘယ့်​နှယ့်​လုပ်ရပါ့​။ တဏှာရူး​ဆရာက​ေတာ့​ အိပ်​ေပျာ်စား​ဝင်သလား​ မသိ။ အဲဒီညက ကိ်ုယ်က​ေတာ့​ သူ့​အကုသိုလ်ကို ြမင်လိုက်ရံုနဲ့​ကို ရှက်လွန်း​လို့​ အိပ်မ​ေပျာ်ပါဘူး​။ ​

ေနာက် ​ေသွး​ေအး​သွား​ေတာ့​မှ ​ေမ့​ေဆး​အမ​ေတွ၊​ ခွဲစိတ်​ေဆာင်က အမ​ေတွကို တိုင်​ေြပာလိုက်ပါတယ်။ နင်ဘာလို့​ အဲဒီတုန်း​က ပါး​စပ်ြကီး​ပိတ်​ေနရသလဲ လို့​ေတာ့​ အဆူခံရတာ​ေပါ့​။ ​ေနာက်​ေတာ့​ ဘာြဖစ်သွား​သလဲလို့​ မ​ေမး​ပါနဲ့​။ ဘာမှ မြဖစ်ပါဘူး​။ အဲဒီလူြကီး​ ခုထက်ထိလည်း​ အိပ်​ေပျာ်စား​ဝင် ​ေရာဂါစင်လို့​ မယား​ေတွ တ​ေလှြကီး​ယူလို့​ေတာင် မဝချင်ဘူး​။ (ရုပ်ြကီး​က​ေတာ့​ ြကာ​ေလြကာ​ေလ ရွံစရာ​ေကာင်း​ေလ)။ ဒက်စမွန်တူး​တူး​ြကီး​ေြပာတဲ့​ “မတရား​မှုတစ်ခုမှာ..” ဆိုတဲ့​စကား​ကို လက်ခံပါတယ်။ ကိုယ်လည်း​ ြကား​ေနတာ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ မကာကွယ်​ေပး​နိုင်တာ တစ်ခုပါပဲ။ ခု​ေနခါ​ေတာ့​ လာမစမ်း​ေလနဲ့​ ြဖစ်သွား​ြပီ​ေပါ့​။ အြကီး​နဲ့​အငယ်မှာ ကျင့်​ဝတ်ကိစ္စ ​ေြပာဖို့​တား​ဖို့​ဆိုတာ ထင်သ​ေလာက်မလွယ်ဘူး​လို့​ သိ​ေစချင်တာပါ။

ကဲဗျာ။ ဒါဆိုလည်း​ ​ေမာင်စံဖား​က မခံနိုင် သိြကား​မင်း​ကိုတိုင်ဆိုတဲ့​ လမ်း​စဉ်က​ေလး​ ကျင့်​သံုး​ြကည့်​တာ​ေပါ့​။ အလုပ်ထဲ​ေရာက်​ေနတာ ြကာမှပဲဟာ တစ်ခါတ​ေလ​ေလး​မှ မတိုင်ဖူး​ဘူး​လား​။ တိုင်ဖူး​ရန်​ေကာဗျာ။ တိုင်ဖူး​ရန်​ေကာ။ တိုင်တာမှ ၁၉၉ ကို ကို တိုင်တာ။ ဟိုး​အရင်နုတ်စ်က​ေလး​ေတွမှာ​ေတာင် ​ေရး​ခဲ့​မိ​ေသး​။ ၁၀ နှစ်ရွယ် အိမ်​ေဖာ်မ​ေလး​ Abuse အလုပ်ခံရြပီး​ အြပင်​ေဆး​ခန်း​တစ်ခုကို ြပည်တည်နာပါဆိုြပီး​ ​ေရာက်လာ​ေတာ့​ အဂင်္ါဝ ဗုဒ္ဓဟူး​ဝက အနာြကီး​က အိုဂျီ​ေတာင် ​ေခါ်ြပြပီး​ ​ေသွး​ခုနစ်လံုး​ သွင်း​ယူရတယ်ဆိုတဲ့​ဟာ။ အိမ်ရှင်မိန်း​မကို ရန်​ေတွ့​ရံုတင်မဟုတ်ဘူး​။ အိမ်​ေရာက်​ေတာ့​ ကိုယ်တိုင်ဖုန်း​ဆက်ြပီး​ကို တိုင်ခဲ့​တယ်။ အဲသည်တုန်း​က ကိုယ်ကသာ အငယ်ြဖစ်ရဲ့​သား​နဲ့​ ဂနာမြငိမ် အမာစိန်လုပ်​ေနတာ။ အြကီး​ေတွက ကုသမှု​ေပး​ရံုကလွဲြပီး​ ​ေရငံုနှုတ်ပိတ် ​ေတ​ေတဂနိတ်တာ ဘာြဖစ်လို့​ပါလိမ့်​ လို့​ နား​မလည်နိုင်ပါဘူး​။ သိပ်မြကာဘူး​ သ​ေဘာ​ေပါက်သွား​ပါတယ်။

​ေဆး​ခန်း​တစ်ခုလံုး​ေခါ်အစစ်ခံရြပီး​ တာဝန်ရှိတဲ့​ဆရာဝန်က အဲသည်​ေဆး​ခန်း​က အထုတ်ခံရတယ်။ ​ေနာက်ကို အရိုး​အ​ေြကာလူနာ ဘယ်လူနာမှ အဲသည်​ေဆး​ခန်း​က လက်ခံကုမ​ေပး​ေတာ့​ဘူး​။ (လူနာက လက်ကျိုး​တယ်ဆိုြပီး​ အရိုး​လူနာအြဖစ် ​ေရာက်လာတာမို့​လို့​) အမှုအခင်း​၊​ အ​ေလျာ်အစား​ေတွရှိခဲ့​လို့​ ​ေဆး​ခန်း​အဖို့​ ​ေတာ်​ေတာ်​ေလး​ ထိခိုက်သွား​သတဲ့​။ ဆရာဝန် ဆရာမ​ေတွလည်း​ ထိခိုက်သွား​တယ်။ ​ေဟာသည်က ကိုလျှာရှည်ြကီး​ကိုသာ သိလို့​က​ေတာ့​ ဝိုင်း​သတ်ြကမလား​ေတာင် မသိဘူး​။ လူြကီး​ေတွ အဖို့​က​ေတာ့​ မီး​ခိုး​ကို ြကွက်​ေလျှာက်ရင် ဘယ်ကို​ေရာက်မလဲ ြမင်ထား​ြပီး​သား​ဗျ။ က​ေလး​မ​ေလး​ရဲ့​ အသက်ကို ရ​ေအာင်ကယ်တဲ့​အနား​မှာပဲ ရပ်​ေနခဲ့​ြကတယ်။ အတိုင်အ​ေတာကိစ္စက​ေလး​ေတွနဲ့​ အ​ေရထူလာ​ေတာ့​ ကိုယ်ကတိုင်ြပီး​ရင် ရလာမယ့်​ အကျိုး​ဆက်ကိုလည်း​ ြကိုတွက်ထား​ရလိမ့်​မယ် ဆိုတာ နား​လည်လာပါတယ်။

က​ေလး​တုန်း​ကဆိုတဲ့​ ဝင်း​ဦး​နဲ့​ဝါဝါ လမ်း​ေလျှာက်လို့​လာ ကို ဆံုး​ေအာင်ဆက်ဆိုြကည့်​ရင် အ​ေြဖ​ေတွ့​ပါလိမ့်​မယ်။ သိြကား​မင်း​ကိုတိုင်ြပီး​တဲ့​ေနာက်မှာ သိြကား​မင်း​က ဆလံ​ေပး​ ဆိုရင် ဘယ်သူဖင်လှန်​ေြပး​ရသလဲဆိုတာ။ ဒါ​ေြကာင့်​လည်း​ က​ေလး​ေတွ ​ေြဖတဲ့​အထဲမှာ “သူနဲ့​ အထက်လူြကီး​ေတွရဲ့​ ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှုကို ထည့်​တွက်ရလိမ့်​ဦး​မယ်” ဆိုတာ ​ေတာ်​ေတာ် ပညာရှိဆန်တဲ့​အ​ေြဖပါ။

​ေရှ့​ဆက်​ေလျှာက်ဦး​စို့​ဗျာ။ ကျင့်​ဝတ်ချိုး​ေဖာက်တဲ့​ဆရာဝန်ရဲ့​ အြပုအမူကို လူနာ​ေတွ လူနာရှင်​ေတွ သိ​ေအာင် ​ေြပာြပဖို့​။ အရပ်တကာလှည့်​ြပီး​ ​ေမာင်း​ခတ်ဖို့​။ ဒါကျ​ေတာ့​ သူ့​ကျင့်​ဝတ်ကျိုး​ေပါက်တဲ့​အ​ေြကာင်း​ကို ကိုယ့်​ကျင့်​ဝတ်ြကီး​ အကျိုး​ပဲ့​ခံြပီး​ ​ေြပာရမည့်​ ကိစ္စဗျ။ မနိပ်​ေသး​ပါဘူး​။ ဆရာဝန်အချင်း​ချင်း​ြကား​မှာ “အဲသည်​ေကာင်နဲ့​ မကုြကနဲ့​။ ဒီ​ေကာင်ငယ်ငယ်က ငါ့​ဆီက ဖဲ​ေြကွး​ေတွ ခုထိ ြပန်မ​ေပး​ေသး​ဘူး​။” တို့​၊​ “သမီး​တို့​။ ဒီဘဲြကီး​အနား​ သိပ်မကပ်ြကနဲ့​။ ဟို​ေန့​ညက ကာရာအို​ေကဆိုင်မှာ ဇယား​ေလး​ေတွနဲ့​ ကွဲြပဲ​ေနတာ ငါကိုယ်တိုင်ြမင်ခဲ့​တယ်။” ဆိုတာမျိုး​ ဘယ်လိုလုပ်ြပီး​ ​ေြပာအပ်မှာလဲ။ အတွင်း​သိ အစင်း​သိချင်း​မို့​ သူဘာလဲ သိထား​ြပီး​သား​လူတစ်​ေယာက်ဆီမှာ ကိုယ့်​ေဆွမျိုး​ေတွက သွား​အပ်ထား​ြပီး​ ြဖစ်​ေနရင်​ေတာင် “အဲဒီ​ေကာင်နဲ့​ သွား​ခွဲလို့​က​ေတာ့​ နင်တို့​ ​ေသမှာပဲ။” ဆိုတဲ့​စကား​မျိုး​ မ​ေြပာအပ်ပါဘူး​။

ဘယ်သူနဲ့​ဆိုရင် ပို​ေကာင်း​မလား​ မသိပါဘူး​ လို့​ ရိပ်ဖမ်း​သံဖမ်း​ အြကံ​ေပး​ရံု​ေလာက်ပဲ ​ေကာင်း​ပါတယ်။ တခုခုြဖစ်သွား​တဲ့​အခါကျမှ “ြကည့်​စမ်း​။ ငါမ​ေြပာလား​။ အဲသည်​ေကာင် လုပ်လိုက်ရင် သည်အတိုင်း​ချည့်​ပဲ။ နင်တို့​ ခံမ​ေနနဲ့​ ။ တိုင်ြက။” ဆိုတာမျိုး​က ပို မ​ေြပာသင့်​တဲ့​စကား​ပါ။ တိုင်စာကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင်​ေရး​ေပး​တဲ့​ ဆရာဝန်​ေတွ ကိုယ်​ေတွ့​ ြကံုခဲ့​ဖူး​လို့​ မအံ့​ဩ​ေပမယ့်​ ကိုယ့်​စိတ်ထဲရှိတဲ့​အတိုင်း​ဆိုရင် ပုဆိန်ရိုး​ေတာ့​ မြဖစ်ချင်ပါဘူး​။ ဒါ​ေြကာင့်​မို့​ သား​သား​ကို “အဲဒါ ဘူ​ေတွလဲ ခုချက်ချင်း​ေြပာ” လို့​ေတာ့​ လာမ​ေမး​နဲ့​ေနာ်။ မ​ေြပာြပဘူး​။

​ေြပာလက်စနဲ့​ ဆက်သတိ​ေပး​ချင်တာတစ်ခုက​ေတာ့​ အဲသည်လို ​ေအာက်တန်း​ကျလှစွာ အလွန်ပဲ့​ေသာ ဆရာဝန်မည်ကာမတ္တများ​နဲ့​ ကိုယ်နဲ့​ထိပ်တိုက်​ေတွ့​ရတာကလည်း​ မ​ေကာင်း​ပါဘူး​။ ​ေြကာက်လို့​ေတာ့​ မဟုတ်ဘူး​ေပါ့​။ သူတို့​က ြကီး​ြပင်း​လာခဲ့​တဲ့​ အသိုင်း​အဝိုင်း​၊​ မိဘဆရာသမား​အဆံုး​အမ မရှိခဲ့​လို့​ မနာယူခဲ့​လို့​ သွန်သင်မရနိုင်လို့​ ဒီလိုဘဝ​ေရာက်​ေနတာဆို​ေတာ့​ ြပန်လည်တုန့်​ြပန်တဲ့​အခါမှာလည်း​ ​ေအာက်တန်း​ကျစွာ၊​ မိုက်ရိုင်း​ရိုင်း​ြပစွာ၊​ တုန့်​ြပန်တတ်ြကပါတယ်။ ​ေမွး​ခန်း​ထဲအထိလိုက်လာြပီး​ “အခုချက်ချင်း​ထွက်ခဲ့​ လက်သီး​နဲ့​ထိုး​မယ်” လို့​ ဆိ်ုက်ကား​သမား​ေလသံနဲ့​ စိန်​ေခါ်တာလည်း​ ြကံုဖူး​တာပဲ။ သူတို့​ကိုယ်သူတို့​ ငါ့​လုပ်ရပ်ဟာ မှား​များ​ေနမလား​ဆိုတဲ့​ ဒွိဟမျိုး​ ​ေသတဲ့​အထိ​ေတာင် ရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး​။ “ဒီ​ေကာင်ဘာ​ေကာင်လဲ။ ငါစား​မယ့်​အစာကို လာပုတ်ချတယ်။” ဆိုြပီး​ အြမဲ စား​မာန်ခုပ်​ေနြကတာ။

တခါတခါမှာ လူနာက ဒါမှမဟုတ် တဘက်သား​က သူ့​အ​ေပါ်မှာ သိပ်ယံု​ေနတဲ့​အခါမှာလည်း​ ဘာမှ မ​ေြပာ​ေတာ့​တာပဲ ​ေကာင်း​ပါတယ်။ ကိုယ်တိုင်ခံရမှ ယံုတဲ့​သူ​ေတွလည်း​ ရှိတာကိုး​။ “သူ့​မှာ နင့်​အရင် မိန်း​မ သံုး​ေယာက်ရှိခဲ့​တယ်။” လို့​ သတိ​ေပး​ရင် ​ေတာ်​ေလာက်ြပီ။ က​ေလး​မက သူ့​ဘာသာ “ငါနဲ့​ကျရင်​ေတာ့​ ဂိတ်ဆံုး​ေလာက်ပါရဲ့​” ထင်ြပီး​ ​ေရှ့​ဆက်တိုး​တာ​ေတာ့​ ကိုယ်ြဖစ်ကိုယ်ခံကွယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ စာက​ေလး​ကို လွတ်​ေအာင်ကယ်တာ ​ေြကာင်ကို အစာငတ်​ေစတာ​ေြကာင့်​ ြပစ်မှု​ေြမာက်တယ် လို့​ သူတို့​ဘက်က ြမင်​ေရာ။ စာက​ေလး​ချီး​က မုန့်​မို့​လို့​ စား​ေကာင်း​ေသး​တယ်။ ​ေြကာင်ချီး​က ​ေတာ်​ေတာ် နံတာ​ေနာ။

နည်း​ေတွလည်း​ ကုန်ြပီ။ တစ်နည်း​မှလည်း​ မဟန်ဘူး​။ ကဲ ဒါဆို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ခင်ဗျား​ြကီး​ဘာသာပဲ ​ေြပာ​ေတာ့​ လို့​ ဆိုြက​ေတာ့​မှာပဲ။ ကျွန်​ေတာ့်​နည်း​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ဘုရား​ေဟာထား​တဲ့​နည်း​ရိုး​ရိုး​က​ေလး​ တစ်ခုကိုပဲ ြပန်ညွှန်း​ချင်ပါတယ်။ အ​ေသဝနာစ ဗာလနံ။ လူမိုက်ဆိုလျှင် ​ေရှာင်​ေသွလွှဲလို့​ မမှီဝဲနဲ့​ ကင်း​ေအာင်​ေန တဲ့​ဗျ။ ဒီလူရဲ့​ စရိုက်နဲ့​ စာရိတ္တကို ကိုယ်တိုင်သိရမှ​ေတာ့​ အိမ်အလည်မ​ေခါ်နဲ့​။ သမီး​များ​၊​ နှမများ​၊​ မိသား​စုများ​နဲ့​ေတာင် အကျွမ်း​တဝင် ြဖစ်​ေအာင် မိတ်ဆက်မ​ေပး​နဲ့​ေပါ့​ဗျာ။ တဘက်လူရဲ့​ေြခကို သိသား​ပဲ။ ကိုယ့်​ဂိုး​ကိုယ် အ​ေသကာထား​။ သူကျိုး​ပဲ့​ေနတဲ့​ ကျင့်​ဝတ်ထဲမှာ ကိုယ်ပါ တစ်နွယ်ငင် တစ်စင်ပါ မြဖစ်​ေစနဲ့​ဗျာ။ သူတို့​အား​အထား​ဆံုး​ တိုက်ကွက်က “ရုတ်ရုတ်ရုတ်ရုတ် မလုပ်နဲ့​ ​ေလှ​ေမှာက်ပလိုက်မှာ​ေနာ်။” ဆိုတဲ့​ တိုက်ကွက်။ ြပုတ်မကျဖို့​အတွက် အထက်ကို​ေရာ ​ေအာက်ကို​ေရာ ပတ်ထား​တာ။ ကိုယ့်​လာမပတ်ဖို့​ပဲ အ​ေရး​ြကီး​တယ်။ အဲလိုလူမျိုး​နဲ့​လည်း​ အ​ေပး​အယူ အဆက်အသွယ် မလုပ်ပါနဲ့​။ တတ်နိုင်သမျှ ကင်း​ေအာင် ​ေန​ေလ​ေလ၊​ ကိုယ်စိတ်ချမ်း​သာ​ေလ​ေလပဲ။ မကင်း​နိုင်​ေသး​လို့​ ခနလာဆံုလည်း​ ​ေထွး​ေရာရှက်တင်​ေတာ့​ မ​ေပါင်း​နဲ့​။ အနံ့​ကူး​တယ်။ ​ေသချာတာက​ေတာ့​ လား​ရာချင်း​ ဆန့်​ကျင်တဲ့​အတွက် အဲဒီ​ေနရာက လွန််ရင် ​ေနာက် ဘယ်​ေတာ့​မှ ြပန်မ​ေတွ့​ရ​ေတာ့​ဘူး​။ ​

ေနာင်သံသရာမှာ ပိုလို့​ ​ေဝး​သွား​မှာ။ (သူ့​လမ်း​အတိုင်း​ မလိုက်ရင်​ေပါ့​)။ မ​ေကာင်း​တာလုပ်တဲ့​သူ တစ်​ေယာက်​ေတွ့​ြပီး​တိုင်း​ ​ေတွ့​ြပီး​တိုင်း​၊​ အဲသည် မ​ေကာင်း​တဲ့​အကျင့်​ ကိုယ့်​မှာများ​ ရှိ​ေနမလား​ဆိုြပီး​ တခါတည်း​ ြပုြပင်ပလိုက်နိုင်ရင် တ​ေန့​ထက်တ​ေန့​ ပိုပို သန့်​စင်လာတဲ့​၊​ အကျင့်​ေကာင်း​ေတွနဲ့​ ထံုမွှန်း​လာတဲ့​ အမျိုး​ေကာင်း​သား​ အမျိုး​ေကာင်း​သမီး​က​ေလး​ေတွ ြဖစ်မလာပါလား​ကွယ်။ နွံထဲကြကာပွင့်​တယ်ဆိုတာ အဲဒါမျိုး​ေပါ့​။
လူြကီး​မင်း​များ​ခင်ဗျား​။ က​ေလး​ေတွကို​ေတာ့​ ​ေမး​လည်း​ေမး​ြပီး​ သွား​ပါြပီ။ ​ေြဖလည်း​ ​ေြဖြကည့်​ြပီး​သွား​ပါြပီ။ သည်တခါ​ေတာ့​ လူြကီး​မင်း​များ​ကို ​ေမး​ြကည့်​ချင်ပါတယ်။ အလှည့်​ကျ​ေတာ့​ မနွဲ့​စတမ်း​ေပါ့​ေနာ်။ တကယ်လို့​များ​ လူြကီး​မင်း​ရဲ့​ လက်​ေအာက်ငယ်သား​ တစ်​ေယာက်​ေယာက်က ကျင့်​ဝတ်သိက္ခာ​ေတွကို မ​ေစာင့်​ထိန်း​ဘူး​ဆိုတာ သိလာရင် ဘာလုပ်မှာပါလဲ။

၁။ ​ေခါ်ယူသတိ​ေပး​မည်။ ြပင်း​ထန်စွာ ​ေခါ်ယူသတိ​ေပး​မည်။ တတိယအြကိမ်မှစ၍ ထိ​ေရာက်​ေသာြပစ်ဒဏ်များ​ ချမှတ်အ​ေရး​ယူသွား​မည်။ (စာအုပ်ြကီး​ အတိုင်း​ေပါ့​ ခင်ဗျာ)။ ဂယ်ြကီး​လား​။ ​ေသချာြပီလား​။ ချွင်း​ြခက်က​ေလး​ ဘာ​ေလး​ မရှိဘူး​လား​။ (မ​ေြပာချင်လို့​ ြကည့်​ေနတာ​ေနာ်။ ဟွင်း​ ဟွင်း​)

၂။ နှုတ်ြဖင့်​ ​ေခါ်ယူ ညှိနှိုင်း​ေဆွး​ေနွး​မည်။ ဒါက​ေတာ့​ ကွက်​ေပျာက်သိုင်း​ပါခင်ဗျ။ ဘယ်စာအုပ်ထဲမှာမှ မ​ေတွ့​ရပဲ လက်​ေတွ့​ဘဝမှာ ​ေတွ့​ေတွ့​ေနရပါတယ်။ ဒီအဆင့်​မပါပဲနဲ့​ အ​ေြဖထုတ်လို့​ မရဘူး​တဲ့​။ တဘက်လူရဲ့​ ​ေအာက်ဖဲကို အကဲခတ်ရတဲ့​အချိန်ပါ။ ဘာမှန်း​မသိ ညာမှန်း​မသိ ရမ်း​ရှိုး​လိုက်ရင် ဒိုင်​ေလျာ်ရ​ေပါင်း​မှ မနည်း​ေတာ့​တာ။

၃။ လာ​ေြပာသူကို “မင်း​တို့​က စာနဲ့​ေပနဲ့​ အ​ေထာက်အထား​နဲ့​တိုင်မှ​ေပါ့​ကွ။ နှုတ်တစ်ရာ စာတစ်လံုး​တဲ့​။ မခိုင်လံုပဲနဲ့​ ငါက ဘယ်လိုလုပ် အ​ေရး​ယူလို့​ ရမှာလဲ။” ဟု ​ေဟာက်လိုက်မည်။ ​ေနာက်မှ ဖုန်း​ြဖင့်​ “​ေဟ့​ေကာင်။ အသံ​ေတွ ြကား​ေနရတယ်။ ကျုပ်ြကက်လိ။ ငါနဲ့​ လာ​ေတွ့​ထား​ဦး​။ လာထား​ အာဘွား​။” ဟု ​ေခါ်ယူဆံုး​မမည်။ (ကျွမ်း​ကျင်သူများ​ ​ေတာ်​ေတာ် ကျွမ်း​ကျင်​ေသာ သိုင်း​ကွက် ြဖစ်ပါသည်)။

၄။ “အကိုြကီး​ေရ။ အကိုြကီး​ ညီ​ေလး​က​ေတာ့​ ​ေြခလှမ်း​ေတွ သိပ်သွက်​ေနလို့​ ကျွန်​ေတာ့်​ဆီ တိုင်စာတက်​ေနြပီ။ ကျွန်​ေတာ် ြကည့်​ရှင်း​ထား​ပါတယ်။ အကိုြကီး​ကသာ နည်း​နည်း​ေလး​ သတိ​ေပး​ထား​ပါဦး​။ လမ်း​ေြကာင်း​ရှိတုန်း​ေလး​ ခနပါ။ ​ေနာက်​ေတာ့​မှ ြပန်လှုပ်ရှား​ယူ​ေပါ့​။ လက်စနဲ့​ ကျွန်​ေတာ့်​ ပါမစ်က​ေလး​ လည်း​..။” (အထက်ကို တိုက်ရိုက် ကိုင်တွယ်နိုင်၍ အဆင့်​ြမင့်​ သိုင်း​ကွက် ြဖစ်ပါသည်)။

၅။ တိုင်​ေသာသူအား​ ရာထူး​တိုး​ြဖင့်​ ​ေရွှ့​ေြပာင်း​ေပး​လိုက်မည်။ အတိုင်ခံရ​ေသာသူကိုလည်း​ ထိုနည်း​လည်း​ေကာင်း​။ ဤကား​ Win Win အ​ေြဖထုတ်နည်း​ ဟူသတတ်။ (ရာထူး​တိုး​မှ​ေတာ့​ ကိုယ့်​ဆီ မလာပဲ ​ေနမလား​)။

၆။ အြခား​…………….။
ဒါထက်စကား​မစပ် သမ္မတြကီး​ခင်ဗျား​။ လူြကီး​မင်း​၏ အနီး​ပတ်ဝန်း​ကျင်၌လည်း​ အလား​တူ ြဖစ်ရပ်များ​ရှိပါကလည်း​ မည်သို့​ စီမံခန့်​ခွဲမည်ကို သိချင်လှပါသည်။ (ဥပမာ တရုတ်သတင်း​စာနှင့်​ အင်တာဗျူး​ြခင်း​)

Read More

“ြပံုး​မ​ေယာင် မျက်နှာ​ေလး​က မရဲတရဲ”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

အဂင်္လိပ်​ေခတ်တုန်း​က ​ေဈး​ချို​ေတာ်က သပိတ်​ေမှာက်ြကတဲ့​အခါ အိမ်​ေတာ်ရာဘုရား​ဝင်း​ထဲမှာ​ေဈး​ဆိုင်တန်း​ြကီး​ထွက်လို့​ ​ေဈး​ေရာင်း​ခဲ့​ြကတယ် လို့​ ဆိုပါတယ်။ အိမ်​ေတာ်ရာဘုရား​ေဈး​မှာ ဆိုင်ထိုင်ြကတဲ့​ ​ေဈး​ချိုသူက​ေလး​များ​ဟာ အင်မတန်မှပဲ ယဉ်​ေကျး​ပျူငှာ ​ေြပာတတ်ဆိုတတ်လွန်လွန်း​လို့​၊​ ြမန်မာဆန်ဆန် ကျက်သ​ေရရှိလွန်လွန်း​လို့​ အဲသည်​ေခတ်တုန်း​က မန္တ​ေလး​သူ မန္တ​ေလး​သား​များ​တင် မဟုတ်ဘူး​။ ရပ်​ေဝး​ရပ်နီး​က ​ေရာက်လာသူတိုင်း​က ​ေဈး​ဝယ်စရာအ​ေြကာင်း​မရှိပဲနဲ့​ေတာင် ​ေဈး​ချိုသူ​ေတွကို ြကည့်​ဖို့​၊​ သူတို့​ ​ေြပာသံဆိုသံက​ေလး​ေတွ နား​ေထာင်ချင်လို့​ ဘုရား​ပွဲကို မ​ေရာက်​ေရာက်​ေအာင် လာြကတယ် လို့​ ြကား​ဖူး​ပါတယ်။

ငယ်ငယ်က ြကား​ဖူး​တဲ့​ ြပက်လံုး​တစ်ခု​ေတာင် ရှိတယ်။ သူတို့​က ​ေဈး​ဝယ်လာတဲ့​အခါ “စိတ်ချပါ ​ေမာင်ြကီး​ရယ်။ ပစ္စည်း​ေရာ ​ေဈး​ေရာ မှန်ရပါ​ေစ့​မယ်။ နှမ​ေလး​တို့​ ငါး​ြပား​တစ်​ေစ့​ ပိုမ​ေြပာပါဘူး​။ မဟုတ်ထာဆိုမိရင်​ေလ ​ေမာင်ြကီး​နှမ ကျား​ကိုက်ရ​ေစရဲ့​ရှင့်​။” လို့​ ကျိန်တွယ် ​ေရာင်း​ေလ့​ရှိပါသတဲ့​။ ​ေဈး​ကများ​ေနလို့​ ကျား​ကိုက်စရာရှိရင်လည်း​ ကိုယ့်​အိမ်မှာကျန်ရစ်ခဲ့​တဲ့​ နှမကိုသာကိုက်မှာ သူတို့​ကို ကိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး​ ဆိုပဲ။ ရုပ်ဆင်း​ရူပကာ​ေလး​ေတွ လှပြကတာက​ေတာ့​ အဲသည်​ေခတ်က​ေပါ်တဲ့​ ဟန်ဇား​အထည်က​ေလး​ေတွကို နီြပာဝါ​ေရွှ စိမ်း​ညိုလဲ့​အ​ေရာင်​ေတွ လွင်​ေန​ေအာင် ဆင်ထား​ြကတာ နန်း​ေတာ်​ေရှ့​ြကီး​ေတာင် မျက်စိထဲက မထွက်ပါဘူး​လို့​ သီချင်း​ထဲ ထည့်​ေရး​ထား​ေသး​တယ်။

သူတို့​ မျက်နှာက​ေလး​ေတွ ြမင်လိုက်ရရင်လည်း​ ရယ်​ေတာ့​မလို ြပံုး​ေတာ့​မလို ရှက်​ေသွး​က​ေလး​ မရဲတရဲ နဲ့​ ​ေဈး​သည်သဘာဝမို့​ “ဘာဝယ်မလဲရှင့်​။ ဘာအလိုရှိပါသလဲရှင့်​။” နဲ့​ ပျူပျူငှာငှာ ဧည့်​ြကိုြကပါသတဲ့​။ လာပါ ယူပါ နှစ်ကျပ်ခွဲ။ တစ်လံုး​ကွဲသွား​ အသစ်ြပန်လဲ။ ​ေငွ​ေပါ်​ေလျှာ့​ေဈး​ ​ေငွ​ေပါ်​ေလျှာ့​ေဈး​။ လက်ခုပ်လက်ဝါး​တီး​ြပီး​ ြပန်ထွက်မသွား​ေအာင် လက်အတင်း​ဆွဲတဲ့​ ​ေဈး​ေခါ်နည်း​မျိုး​ နဲ့​ ဘယ်​ေလာက်ကွာသလဲ။ စာ​ေရး​ေနတဲ့​ ကျွန်​ေတာ်လည်း​ မမှီလိုက်ဘူး​။ စာဖတ်​ေနတဲ့​ ခင်ဗျား​လည်း​ မှီမှာ မဟုတ်ပါဘူး​။ ဒါ​ေပသိ သတင်း​က​ေလး​ ြကား​ဖူး​လိုက်ရံုနဲ့​တင်ပဲ ​ေရှး​ေရှး​က​ေဈး​ချိုသူက​ေလး​ေတွကို နှစ်လိုခင်မင် ​ေတွ့​ဖူး​ချင်တဲ့​စိတ်က​ေလး​ေတာ့​ ​ေပါ်လာတယ် မဟုတ်လား​။

အခုဆရာဝန်​ေတွရဲ့​ ကျင့်​ဝတ်​ေတွ အ​ေြကာင်း​ေရး​ေနရင်း​ ဆရာဝန်ဆိုတာ လူနာ​ေတွအ​ေပါ် ဘယ်လိုဆက်ဆံသင့်​သလဲလို့​ ​ေတွး​ြကည့်​လိုက်​ေတာ့​ နား​ထဲမှာ အိမ်​ေတာ်ရာ ဘုရား​ေဈး​သီချင်း​က​ေလး​ ြပန်ြကား​ေယာင်လာပါတယ်။ ဆရာဝန်ဆိုတာမျိုး​က ကိုယ့်​ဆီကို လူနာ​ေရာက်​ေအာင် ြငိမ်း​ချမ်း​ြကီး​ ​ေရခဲ​ေရ​ေရာင်း​တဲ့​အတိုင်း​ “ရင်ထဲကို ​ေအး​ြမသွား​မယ် ​ေရခဲ​ေရ။ ​ေသာက်မလား​ ကို့​။ ​ေသာက်မလား​ အကို။” နဲ့​ နသား​ပါယား​ ​ေခါ်ရငင်ရမယ်​ေတာ့​ မဟုတ်ဘူး​ေပါ့​။ ကိုယ့်​ကို ြမင်လိုက်ရံုနဲ့​ လူနာရဲ့​ ​ေရာဂါ​ေဝဒနာ​ေတွ တစ်ဝက်​ေလာက် သက်သာသွား​တယ် ဆိုတဲ့​ ​ေဒါက်တာချစ်ဖွယ်ြဖစ်ချင်ရင်​ေတာ့​ ​ေဈး​ချိုသူက​ေလး​ေတွကို အတုခိုး​ဖို့​ လိုပါလိမ့်​မယ်။ ဆရာဝန်​ေတွ ကျိန်ဆိုထား​တဲ့​ ကျမ်း​သစ္စာထဲမှာ​ေတာင် ပါတယ်ခင်ဗျ။ “ကျွနင်္ုပ်တို့​သည် လူနာများ​၏အ​ေရး​ကိစ္စကို မိမိ၏အ​ေရး​ကဲ့​သို့​ သ​ေဘာထား​၍ ြပုစုကုသပါအံ့​။” တဲ့​။

က​ေလး​ဘဝတုန်း​က သြကင်္န်သံချပ်​ေတွမှာ သ​ေရာ်​ေလ့​ရှိတဲ့​ “မသိဘူး​။” “မရှိဘူး​။” “ကုန်ြပီ။” စကား​ြကီး​သံုး​ခွန်း​နဲ့​ ြပည်သူ့​ဆိုင်က စာ​ေရး​မ ဆက်ဆံ​ေရး​မျိုး​ဟာ သည်က​ေန့​ေခတ်မှာ ြပည်သူ့​ေဆး​ရံု​ေတွ​ေပါ်ကို ​ေရာက်လာတယ် လို့​ ​ေြပာရင် စိတ်​ေတာ့​ဆိုး​ြကမှာပါပဲ။ ဟုတ်​ေတာ့​ ဟုတ်တယ်​ေလ။ ဒါ​ေပမယ့်​ မ​ေြပာသင့်​ဘူး​ေပါ့​။ ​ေနာ့​။ သူများ​ကို လက်ညှိုး​ြကီး​တထိုး​ထိုး​နဲ့​ ​ေြပာတတ်လွန်း​လို့​ ကိုယ့်​ြပန်အ​ေြပာခံရမှာ ​ေြကာက်ြပီး​ ​ေတာ်​ေတာ်သတိထား​ေနတဲ့​ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်​ေတာင်မှပဲ စိတ်ကလွှတ်ကနဲ သတိလစ်သွား​တဲ့​အခါ “ပိုက်ဆံမရှိတာ လာမ​ေြပာနဲ့​။ ခွဲရင် ဘယ်​ေလာက်ကုန်မှာလဲ လာမ​ေမး​နဲ့​။ လူခ တစ်ြပား​မှ ​ေပး​စရာ မလိုဘူး​။ ကိုယ်သံုး​တဲ့​ေဆး​ ကိုယ့်​ဘာသာဝယ်​ေပး​။ မရှိရင် စိုက်​ေပး​မယ်။ ထမင်း​ေတာ့​ တင်​ေကျွး​မထား​နိုင်ဘူး​။” လို့​ ဘု​ေတာချင် ​ေတာမိတာပါပဲ။ ​ေဈး​ချိုသူက​ေလး​ေတွကို နန်း​ေတာ်​ေရှ့​ြကီး​ မျက်စိထဲကမထွက်သလိုပဲ ကိုယ့်​မျက်စိထဲကလည်း​ ​ေသတဲ့​အထိ မထွက်ပဲ စွဲ​ေနတဲ့​ အြငိမ့်​ပျက်လံုး​ တစ်ခုရှိတယ်။ မျိုး​မျိုး​ခိုင်ြကီး​က နပ်စ်မလုပ်တာ။ လက်သည်း​နီဆိုး​ရင်း​ လူနာ​ေရာက်လာ​ေတာ့​ ထိုင်ရာမထ ဘာြဖစ်တာလဲ။ ဟိုဟာပါသလား​။ သည်ဟာပါသလား​။

ကုန်​ေအာင်​ေလျှာက်​ေမး​ြပီး​မှ “ဘာမှ မပါပဲနဲ့​ ​ေဆး​ရံုကို နင်တို့​ ဘာလာလုပ်တာလဲ။ ​ေဆး​ရံုမှာ ဘာမှ မရှိဘူး​ ဆိုတာ မသိဘူး​လား​။” တဲ့​။ ​ေမာင်ြကီး​နှမ​ေတာ့​ ​ေဆး​ရံု​ေပါ်​ေရာက်မှ ကျား​မကိုက်​ေသး​ရင် မင်း​ညီ​ေနာင်ပင့်​ြပီး​ စီး​ေတာ်ကျား​နဲ့​ လွှတ်​ေပး​လိုက်မယ်။ သခင်မ​ေတာင်​ေတာ်​ေပါ်သာ ဗီဇာ​ေလျှာက်​ေချ​ေတာ့​။ အြပင်မှာ အဲသည်အတိုင်း​ ​ေြပာ​ေနြကတာက​ေတာ့​ သူနာြပု​ေတွမှ မဟုတ်ပါဘူး​။ ဆရာဝန်​ေတွလည်း​ ပါတာပဲ။ ဂျာနယ်ထဲမှာ​ေတာင် ဖတ်လိုက်မိပါတယ်။ “နင်တို့​ကို အကုန်စိုက်​ေပး​ရ​ေအာင် ငါတို့​ဆီမှာ ဘာမှရှိတာမဟုတ်ဘူး​။ ငါတို့​လည်း​ လခပဲရတာ။ အဲသည်လခက လာခ​ေတာင်မရှိဘူး​။” လို့​ မှတ်သား​မိ​ေသာ စကား​များ​အြဖစ် ဂျာနယ်​ေပါ်​ေရာက်သွား​တာ ဖတ်လိုက်ရပါတယ်။
ဒါက​ေတာ့​ ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် မ​ေြပာသင့်​ေသာစကား​ လို့​ ြမင်ပါတယ်။ ပစ္စည်း​မဲ့​ေဒါသကို​ေဝဒနာရှင်အ​ေပါ်မှာ ​ေဖာက်ခွဲသလို ြဖစ်​ေနတာ​ေပါ့​။ မရှိတာက​ေတာ့​ ​ေတာ​ေဆး​ရံုမှာလုပ်​ေနတဲ့​ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်သာ အသိဆံုး​ပါဗျ။ ြပိုင်ချင်ြပိုင် ချစ်ချင်း​ြပိုင် ​ေမာင့်​ကို မနိုင်​ေတာင် ြဖစ်သွား​ဦး​မယ်။ ကိုယ်အပါအဝင် ​ေဆး​ရံုကို​ေြပာင်း​လာြကတဲ့​ လက်​ေထာက်ဆရာဝန်​ေလး​ေတွအား​လံုး​ အချင်း​ချင်း​ လှည့်​ကာကဲ့​ကာ သံုး​စွဲ​ေနြကတာ ြကွား​စရာလား​။ မရှိစကား​ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်​ေတာင် ကျက်သ​ေရတံုး​လွန်း​လို့​ မထွက်​ေအာင်​ေနတာ လူနာ​ေတွဆီက ြကား​ကို မြကား​ချင်ဘူး​။ မ​ေြပာနဲ့​ သ​ေဘာ​ေပါက်တယ်။ ခင်ဗျား​တို့​ မရှိဘူး​။

ကျွန်​ေတာ်တို့​ကလည်း​ ​ေမး​ကို မ​ေမး​ဘူး​။ ရနိုင်သ​ေလာက်အတိုင်း​အတာနဲ့​ လုပ်လို့​ရသ​ေလာက် အား​လံုး​ကို အစွမ်း​ကုန်လုပ်​ေပး​ေနတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ကျွန်မတို့​က ဟိုပါတီက၊​ ရှင်တို့​ေဆး​ရံုမှာ ဗီအိုင်ပီတစ်​ေယာက်ရတဲ့​ အခွင့်​အ​ေရး​မျိုး​ ခံစား​ချင်တယ်။ အလကား​မှန်သမျှ အကုန်ရမှြဖစ်မယ် ဆိုတာမျိုး​ေတာ့​ မရဘူး​ေပါ့​။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ အား​လံုး​ကို ဇီး​ရိုး​လယ်ဗယ်နဲ့​ တန်း​ညှိထား​တဲ့​အတွက် ​ေနာက်ထပ်တစ်ထစ်ဆင်း​စရာ မကျန်​ေတာ့​ဘူး​။ ကျွန်​ေတာ်ကိုယ်တိုင်လည်း​ ဖျား​ရင် ​ေဆး​ဝယ်​ေသာက်ရတယ်။ ​ေဆး​ရံု​ေပါ်မှာက ြမင်တဲ့​အတိုင်း​ပဲ။ လူနာ​ေတွက အဝင်အထွက် အတက်အဆင်း​ မရပ်မနား​ဥစ္စာ။ ဆင်သတ်ြပီး​ အရပ်​ေဝ​ေနတာမှ မဟုတ်ပဲ။ ကုန်ခမ်း​နိုင်​ေသာ ပစ္စည်း​များ​အား​လံုး​ ကိုယ့်​စား​ရိတ်နဲ့​ကိုယ် ဝယ်ယူကုသရပါတယ်။ စား​ရိတ်မျှ​ေပး​ကျန်း​မာ​ေရး​ေခတ်တုန်း​ကလို ဘယ်လူနာဆီကမှ အခ​ေြကး​ေငွ ​ေကာက်ခံ​ေနတာ မရှိတဲ့​အတွက် ဘယ်သူ့​ကိုမှ ြပန်မမျှနိုင်ပါဘူး​။ နိုင်ငံ​ေတာ်ကထုတ်​ေပး​တဲ့​ေဆး​ခွဲတမ်း​က၊​ အလှူရှင်​ေတွ ​ေဆး​ပ​ေဒသာပင်စိုက်​ေပး​ထား​တဲ့​ ​ေငွ​ေြကး​ထဲက​ေန အမှန်တကယ် ဆင်း​ရဲချို့​တဲ့​လို့​ ကုသမှုမယူနိုင်သူ​ေတွအတွက် အိပ်စိုက်ြပီး​ ကုသ​ေပး​ပါတယ်။

သို့​ေသာ်လည်း​ ဒီလို ကိုယ်အပါအဝင် လူသား​အား​လံုး​ ဆင်း​ရဲချို့​တဲ့​ေန​ေသာအရပ်မှာ လာသမျှလူ အကုန်စိုက်ကုလို့​က​ေတာ့​ တစ်ရက်စာ​ေတာင် မ​ေလာက်ပါဘူး​။ ဘယ်လူနာကို စိုက်​ေပး​မယ်။ ဘယ်လူနာကို စိုက်မ​ေပး​နိုင်ဘူး​ဆိုတာက သက်ဆိုင်ရာ ဆရာဝန်ရဲ့​ ဆံုး​ြဖတ်ချက်သာြဖစ်ပါတယ်။ ရဝတဆီက ဆင်း​ရဲ​ေြကာင်း​ေထာက်ခံစာ နဲ့​လည်း​ မြကည့်​ပါဘူး​။ ဝတ်ထား​တဲ့​ ပုဆိုး​စိမ်း​ ထမီဝါ​ေတွနဲ့​လည်း​ မြကည့်​ပါဘူး​။ ကိုယ့်​ဆီက စိုက်​ေပး​နိုင်မယ့်​ ပမာဏနဲ့​ လူနာအတွက် အကျိုး​ဘယ်​ေလာက်ရှိနိုင်မယ့်​ အတိုင်း​အတာကိုပဲ တိုင်း​တာပါတယ်။ ဘာလုပ်လုပ် ​ေငွကုန်လူပန်း​ ြဖစ်မယ့်​သူထက်စာရင် ဒါ​ေလး​နဲ့​ အသက်ရှင်နိုင်မယ့်​သူကို ဦး​စား​ေပး​တာ​ေပါ့​။ ဒီ​ေဆး​ရံုမှာ ​ေရာက်​ေနတဲ့​ တစ်နှစ်ခွဲအတွင်း​ ပိုက်ဆံမရှိလို့​ မခွဲမစိတ်ပဲ အ​ေသခံသွား​တဲ့​လူနာ​ေတာ့​ မရှိ​ေသး​ပါဘူး​။ လွှဲတဲ့​ဆီ မသွား​နိုင်လို့​ ​ေသသွား​တာပဲ ရှိလိမ့်​မယ်။ (ဟိုး​တခါ လမ်း​စရိတ် သံုး​ေသာင်း​ေပး​ြပီး​ ရန်ကုန်​ေရာက်​ေအာင် သွား​ကု လို့​ လွှတ်ြပီး​ကတည်း​က ​ေနာက် ဘယ်လူနာမှ အဲလို မလွှဲ​ေတာ့​ဘူး​။ သွား​နိုင်သွား​။ မသွား​နိုင် ကမ္မသကာ)။

ကိုယ်လုပ်လို့​ရတဲ့​ အတိုင်း​အတာနဲ့​ေတာ့​ ဌာန်ကုန်​ေအာင် လုပ်​ေပး​ထား​ြပီး​သား​ပါ။ လူသား​အား​လံုး​ကို ကယ်တင်နိုင်ဖို့​ဆိုတာက​ေတာ့​ ထာဝရဘုရား​သခင်​ေရာ၊​ အလ္လာအရှင်ြမတ်​ေရာ၊​ ​ေဂါတမဗုဒ္ဓပါ မတတ်နိုင်သွား​တဲ့​ ကိစ္စမို့​ ကျွန်​ေတာ်တို့​ဘက်က​ေနာက်ထပ်လုပ်​ေပး​စရာဆိုလို့​ ဆု​ေတာင်း​ေမတ္တာ ပို့​သရံုပဲ ရှိပါ​ေတာ့​တယ်။ ဘူတန်မှာတုန်း​က​ေတာ့​ အဲလိုလူနာ​ေတွ ​ေတွ့​လာရင်“You ’ve got my blessing.” လို့​ ​ေြပာလွှတ်လိုက်တယ်။ သူတို့​လည်း​ ဘာမှမ​ေြပာ​ေတာ့​ပဲ ြပံုး​ြပီး​ ြပန်သွား​တယ်။

အခုကိစ္စမှာ လူနာ၏အ​ေရး​ကို မိမိ၏အ​ေရး​ကဲ့​သို့​ သ​ေဘာထား​ြပီး​ ကုသတယ် မကုသဘူး​က​ေတာ့​ ကာယကံရှင်​ေတွသာ အသိဆံုး​ြဖစ်မှာပါ။ သို့​ေသာ် အလုပ်က အရာမဝင်ပဲ အ​ေြပာက အဖတ်တင်သွား​တာက​ေတာ့​ ​ေဈး​ချိုသူ​ေတွ​ေလာက်မှ လည်လည်ဝယ်ဝယ် မရှိလို့​ပဲ လို့​ ​ေတွး​မိပါတယ်။ ​ေဆး​ရံု​ေပး​မှာ တခါတုန်း​က ဒူး​ေခါင်း​နှစ်ဘက်​ေယာင်ကိုင်း​ြပီး​ လမ်း​ေကာင်း​ေကာင်း​ မ​ေလျှာက်နိုင်တဲ့​ လူနာတစ်​ေယာက်ရှိပါတယ်။ ဒူး​ဆစ်ထဲက အရည်​ေတွ စုတ်ထုတ်​ေပး​လိုက်၊​ စား​ေဆး​ ထိုး​ေဆး​ေတွ​ေပး​လိုက်နဲ့​ တစ်လ​ေလာက်ြကာသွား​လည်း​ သက်သာလာရံုပဲ။ ​ေပျာက်​ေတာ့​ မ​ေပျာက်ပါဘူး​။ ဘယ်ကိုလွှဲလွှဲ မသွား​နိုင်။ ​ေနစား​ရိတ် စား​စား​ရိတ်​ေတွ​ေထာင်း​မှာစိုး​လို့​ စား​ေဆး​နဲ့​ ြပန်ခိုင်း​ေတာ့​လည်း​ လူနာ့​အ​ေမက လမ်း​မှ​ေကာင်း​ေကာင်း​ မ​ေလျှာက်နိုင်တာ မြပန်နိုင်ဘူး​တဲ့​။ ​ေန့​တိုင်း​ေန့​တိုင်း​ မသက်သာတဲ့​အ​ေြကာင်း​ပဲ ြမည်တွန်​ေတာက်တီး​ပါတယ်။ ပိုက်ဆံကုန်သွား​ြပီ။ စား​စရာ မရှိ​ေတာ့​ဘူး​လို့​လည်း​ မြကာခန ညည်း​ပါတယ်။ “အ​ေမြကီး​တို့​ ြပန်ချင်တဲ့​ေန့​ေြပာ။ ကျွန်​ေတာ် ကုန်း​ပိုး​လိုက်ပို့​ေပး​မယ်။” လို့​ ​ေြပာ​ေတာ့​မှ ဇာတ်လမ်း​ြပတ်သွား​ပါတယ်။

ဟိုဆရာဝန်က​ေလး​လည်း​ ကိုယ့်​လိုပဲ ​ေငါ့​ေြပာလိုက်တာ ြဖစ်မယ်ထင်ပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ လခ မရဘူး​။ လာခပဲ ရတယ်ဆိုတဲ့​ စကား​ကို​ေတာ့​ လခစား​တစ်​ေယာက်ြဖစ်တဲ့​ ကိုယ့်​နား​ထဲမှာ ​ေတာ်​ေတာ်​ေလး​ က​ေလာသွား​ပါတယ်။ ရန်ကုန်က အိုး​မကွာ အိမ်မကွာ အလုပ်ဆင်း​ရတဲ့​ ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်က ကိုယ်ရတဲ့​လခကို အဲ​ေလာက်ပဲ သ​ေဘာထား​သလား​။ အဲဒါဆိုရင်လည်း​ အိမ်​ေတာ်ရာ ဘုရား​ေဈး​မှာ မလိုင်​ေပါက်စီပဲ သွား​ေရာင်း​ပါ​ေတာ့​လား​။ အသွား​အြပန်စား​ရိတ် ကာမိပါတယ်။ အလုပ်ထဲက ဆရာဝန်​ေတွဟာ နိုင်ငံြခား​မှာ ပိုက်ဆံသွား​ရှာ​ေနတဲ့​ ဆရာဝန်​ေတွ​ေလာက် ပညာမတတ်လို့​၊​ မစွန့်​စား​ရဲလို့​၊​ လူရည်မလည်လို့​၊​ အြပင်​ေဆး​ခန်း​ြကီး​ေတွမှာ ပိုက်ဆံ​ေတွ သဲ့​မယူတတ်လို့​ ​ေတာ်ရိ​ေလျာ်ရိ ဘဝနဲ့​ အရိုး​ထုတ်​ေနရတာ မဟုတ်ပါဘူး​။ ​

ေနာင်အနာဂတ်နဲ့​ ဘဝတက်လမ်း​ဆိုတာလည်း​ အြပင်မှာက ပို​ေရ​ေရရာရာ ရှိပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ သူတို့​တ​ေတွ ဖွတ်​ေကျာြပာစု မိုက်တွင်း​နက်​ေနြကတာဟာ လခအတွက်​ေတာ့​ ဘယ်ဟုတ်လိမ့်​မလဲ။ သည်လခကို မမက်လို့​ သည်ထဲဝင်လုပ်ြပီး​မှ​ေတာ့​ လခကို ရမယ်ရှာစရာ မလိုပါဘူး​။ ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်ရတဲ့​လခဟာ အလုပ်ဝင်ဝင်ချင်း​ ြပန်တမ်း​ဝင်အရာရှိ တန်း​ြဖစ်တဲ့​လစာပါ။ အခုသိပ္ပံနဲ့​နည်း​ပညာက အလုပ်​ေခါ်စာထဲမှာ နိုင်ငံြခား​ Ph.D ဘွဲ့​ေတွ​ေတာင် လခဘယ်​ေလာက်နဲ့​ စရသလဲ သတင်း​စာထဲမှာ ဖတ်ြကည့်​လိုက်စမ်း​ပါဦး​။ ဆရာဝန်လစာနိမ့်​တယ်ဆိုတာ တစ်နိုင်ငံလံုး​က အရာရှိ​ေတွလစာ အဲသ​ေလာက်ပဲ ရြကလို့​ နိမ့်​တာပါ။ (ဒီ့​ထက်ပိုလိုချင် စစ်ထဲဝင်ရံုပဲ ရှိတယ်)။ အြပင်​ေဆး​ကုမ္ပဏီ​ေတွမှာလုပ်ရင် အစိုး​ရအလုပ်ထဲ သံုး​ေလး​ဆြမင့်​တဲ့​လစာရပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ အဆင့်​အတန်း​ကျ​ေတာ့​ အလုပ်ထဲက ဆရာဝန်​ေတွကို ​ေစာင့်​ြပီး​ဝင်​ေတွ့​ရတဲ့​အစား​ပါ။

အြပင် NGO ​ေတွမှာလည်း​ လစာ​ေကာင်း​ပါတယ်။ အစိုး​ရဌာနဆိုင်ရာချင်း​ ဆက်ဆံတဲ့​အခါ၊​ ပွဲလမ်း​သဘင်​ေနရာယူတဲ့​အခါ အလုပ်ထဲကဆရာဝန်​ေတွ​ေလာက် ​ေနရာမရပါဘူး​။ မျက်နှာမလှပါဘူး​။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ ကျန်း​မာ​ေရး​ဌာနက ဆရာဝန်​ေတွဟာ သူတို့​ဝန်ြကီး​ဌာနကို ကိုယ်စား​ြပုပါတယ်။ ပိုက်ဆံကွက်ကွက်က​ေလး​ကိုပဲ မတွက်ပဲ ကိုယ့်​ရာထူး​ အဆင့်​အတန်း​က​ေလး​ကို ငဲ့​မယ်ဆိုရင် ကိုယ့်​အလုပ်ကိုယ် နှစ်ြပား​တစ်ပဲ တန်ဖိုး​ြဖတ်တဲ့​စကား​ မ​ေြပာသင့်​ဘူး​ ထင်ပါတယ်။

လူနာများ​၏အ​ေရး​ကို မိမိအ​ေရး​ကဲ့​သို့​ သ​ေဘာထား​ဖို့​အတွက် တခါတရံမှာ ကိုယ်က လူနာရှင်​ေနရာက​ေန စဉ်း​စား​ေပး​ရပါတယ်။ သူတို့​အ​ေြခအ​ေန အတိမ်အနက်ကို အကဲခတ်ြပီး​ရင် သူတို့​နဲ့​ သင့်​ေတာ်တဲ့​ ကုထံုး​ကိုပဲ ကိုယ့်​ဘာသာ ဆံုး​ြဖတ်ရပါလိမ့်​မယ်။ အမ်း​ေဆး​ရံုမှာ လာြပတဲ့​ ​ေကျာက်ကပ်ပျက်စီး​ေနတဲ့​လူနာအတွက် “ရန်ကုန်မှာ ​ေကျာက်ကပ်အစား​ထိုး​ ကုလို့​ရတယ်။ လွှဲစာ​ေရး​ေပး​လိုက်မယ်။ ​ေရာက်​ေအာင်သွား​ကု​ေချ။” ဆိုြပီး​ နတ်လမ်း​ညွှန်ဖို့​ လက်ညှိုး​ေထာင်လည်း​ ကိုယ်​ေရာင်က​ေတာ့​ မလင်း​ပါဘူး​။ (မီး​မှ မလာပဲနဲ့​)။ က​ေလး​ရှင်ြပုစရာရှိလို့​ မခွဲနိုင်​ေသး​ဘူး​လို့​ဆိုလာရင်လည်း​ “အခုချက်ချင်း​မှ မခွဲလို့​ရှိရင် နင့်​သား​ရှင်ြပုတဲ့​အခါ ကိုဘုန်း​ြကွယ် နဲ့​ မြမစိမ်း​လို အမျှ​ေဝ​ေနရမယ်” လို့​ ​ေြပာြပီး​ အတင်း​ခွဲတန်ခွဲရပါတယ်။ သူတို့​ရဲ့​ ဦး​ေနှာက်နဲ့​အသိဉာဏ်က ကိုယ်တရား​ေဟာလိုက်ရံုနဲ့​ ​ေန့​ချင်း​ညချင်း​ စဉ်း​စား​ဆင်ြခင် ဉာဏ်အလင်း​ေတွ ပွင့်​မသွား​ပါဘူး​။ ကိုယ်တိုင်က လူနာရှင်​ေနရာက ဝင်စဉ်း​စား​ေပး​မှ မ​ေသသင့်​တဲ့​ အသက်တစ်​ေချာင်း​ ချမ်း​သာရ ရပါလိမ့်​မယ်။ ခွဲတဲ့​အခါမှာလည်း​ သူတို့​အိပ်ထဲက ပိုက်ဆံကို ကိုယ့်​ပိုက်ဆံအလား​ ​ေချွ​ေချွတာတာ ြခြစ်ခစ်ကုတ်ကုတ် မကုန်တန်တာ မကုန်​ေအာင် လိုက်လိုက်တွက်ရပါတယ်။ နို့​မို့​ ကုန်သွား​ရင် ကိုယ့်​ေခါင်း​ေပါ် လာအဖတ်တင်​ေတာ့​မှာ ြကိုြမင်ထား​မှ​ေပါ့​။ အလုပ်ထဲမှာ လုပ်သက်ြကာလာ​ေလ​ေလ အဲလို ဖွတ်ကု၊​ ချစ်တီး​ကု ကုတဲ့​အတတ်​ေတွ ကျွမ်း​ကျင်လာ​ေလ​ေလ ြဖစ်လာပါလိမ့်​မယ်။

သည်စာကို ဖတ်ြပီး​တဲ့​အချိန်မှာ​ေတာ့​ “နင့်​ဘာနင် ကုချင်ကု၊​ မကုချင်​ေန။ သည်​ေလာက်ပိုက်ဆံက​ေလး​နဲ့​ေတာ့​ သည့်​ထက်ပိုြပီး​ ဂျီး​ေကျာ့​တဲ့​ ဆပ်ြပာ မရနိုင်​ေတာ့​ဘူး​။” ဆိုတဲ့​ စကား​မျိုး​၊​ “တတ်နိုင်တာ မတတ်နိုင်တာ နင်တို့​ ကိစ္စ၊​ ဒီ​ေရာဂါမျိုး​ ဒီမှာခွဲမယ်ဆိုရင် ဒီ​ေလာက်​ေတာ့​ ကုန်မယ်။ အြပင်မှာဆို ဒီ​ေလာက်နဲ့​ မရဘူး​။” ဆိုတဲ့​ စကား​မျိုး​၊​ “မိသား​စု ြပန်တိုင်ပင်ြကည့်​ြက။ စက်နဲ့​ ​ေကျာက်ကပ်တစ်ခါ​ေဆး​ရင် ​ေဟာသ​ေလာက်ကုန်တယ်။ တစ်လကို အနည်း​ဆံုး​နှစ်ခါ​ေလာက် ​ေဆး​ရတယ်။ မ​ေသမချင်း​ ​ေဆး​ေနရမှာ။ ​ေကျာက်ကပ်အစား​ထိုး​ရင် သည်​ေလာက်ကုန်တယ်။ တတ်နိုင်ပါ့​မလား​။ တကယ်တတ်နိုင်မှ တတ်နိုင်တယ်​ေြပာ။ အိမ်​ေရာင်း​ကား​ေရာင်း​နဲ့​ လမ်း​တဝက်​ေရာက်မှ ကုန်ြပီ မရှိ​ေတာ့​ဘူး​ မ​ေြပာနဲ့​။” ဆိုတဲ့​ စကား​မျိုး​၊​ “နင်တို့​မှာ တစ်ြပား​မှ မရှိပဲနဲ့​ အကုန်အလကား​လိုချင်​ေနရ​ေအာင် နင်တို့​ဘိုး​ေအ​ေတွက ငါတို့​ကို ဘာ​ေတွလာ​ေပး​ထား​ဖူး​လို့​လဲ။” ဆိုတဲ့​စကား​မျိုး​ေတွကို ပျား​ရည်နဲ့​ ဝမ်း​ချတတ်​ေအာင် ဘယ်နည်း​ဘယ်ပံု လှည့်​ပတ်​ေြပာမလဲ စဉ်း​စား​ထား​ရင် ​ေကာင်း​ပါလိမ့်​မယ်။ “ညည်း​ေမာင်ြကီး​ ကျား​ကိုက်ရ​ေစရဲ့​ ကျုပ်နှမရယ်။ နှမက​ေလး​ဘက်ကသာ နည်း​နည်း​ေလး​တိုး​ေပး​လိုက်၊​ သည်က​ေမာင်ြကီး​ဘက်က လွှတ်​ေလျှာ့​ထား​ြပီး​သား​။ စိတ်သာချ။ သာတယ်နာတယ် သ​ေဘာမထား​ဘူး​။” (ခက်​ေတာ့​တာပဲ။ ဒီသူငယ်မကလည်း​ ကျိ​ေကာတိုး​ေဆာင် နဲ့​ ​ေရှာင်ရိတင်​ေလာက်ပဲ ​ေြပာတတ်​ေလတယ်)။

“ဘုရား​တန်ခိုး​နဲ့​ တိုး​လို့​လှတဲ့​ကုမ္မာရီ၊​ ကာလသား​ေတွ လာြပန်ြပီ။ ပိုက်ဆံမ​ေပး​ရတိုင်း​ ပိုး​လည်း​ပိုး​ရှာြက​ေတာ့​သည်။ အ​ေလာ်မာသ​ေဘာ မ​ေတာ်ရာ​ေကာ သူတို့​ပဲ စတတ်သည်။ နုတဲ့​ပါး​ြပင်ဆီ ရှက်​ေသွး​က​ေလး​ ဥလို့​နီ၊​ ဘုန်း​ဘုန်း​ကို ​ေလျှာက်လိုက်ရင် အ​ေြခာက်တိုက်ပင် အရိုက်ခံမှာ ြမင်သည်။”

Read More

"မညစ်ပတ်​ေအာင် ပညတ်​ေဆာင်"

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

​ေလာကြကီး​မှာ ​ေနရာတကာ ဟိုဟာလိုက်ပညတ်၊​ သည်ဟာလိုက်ပညတ်နဲ့​၊​ အလကား​ေနရင်း​ တား​ြမစ်​ေနြကတာဟာ လူကိုမလွတ်မလပ် ချုပ်​ေနှာင်ထား​သလို ြဖစ်​ေစတာမို့​ ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်ပဲ စိတ်ထဲရှိတဲ့​အတိုင်း​ လုပ်ချင်တာ​ေတွ လုပ်ြက​ေစသတည်း​ လို့​ စိတ်ဆင်ရိုင်း​ကို ချွန်း​ဖွင့်​ေပး​လိုက်ရင် ဘာ​ေတွ ြဖစ်လာမလဲ ​ေတွး​ြကည့်​မိပါတယ်။ ဘယ်သူ့​မှ မထိခိုက်ဘူး​။ ကိုယ့်​တစ်​ေယာက်တည်း​ပဲ ရှိတယ်ဆိုရင်​ေတာင် ​ေမျာက်တစ်​ေကာင်ကို ကုလား​သြကင်္န်ကျတဲ့​ ​ေဆး​ေရာင်စံုအမှုန့်​ေတွအပ်လိုက်သလို ြမင်ြမင်သမျှ ပွစာကျဲကုန်​ေတာ့​မှာ အ​ေသအချာပါပဲ။

လူ့​စိတ်ဆိုတာ ​ေမျာက်စိတ်နဲ့​တူပါသတဲ့​။ တစ်​ေယာက်တည်း​ေတာင်မှ အခုတစ်မျိုး​ ​ေတာ်ြကာတစ်မျိုး​ အမျိုး​မျိုး​ေြပာင်း​သွား​တတ်​ေသး​တာ ကိုယ်လိုလူ ​ေနာက်ဘယ်နှစ်​ေယာက် လာမလဲ။ လူများ​ေလ​ေလ ​ေထွြပား​ေလ​ေလ​ေပါ့​။ လူ့​အဖွဲ့​အစည်း​ထဲမှာ အများ​နဲ့​ ဆက်ဆံြပီး​ အသက်​ေမွး​ဝမ်း​ေကျာင်း​ြပုတဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ မိမိ သူတပါး​ နှစ်ဦး​နှစ်ဘက် မနစ်နာရ​ေလ​ေအာင် စိတ်ဆင်း​ရဲကိုယ်ဆင်း​ရဲ မြဖစ်ရ​ေလ​ေအာင် ဤမည်​ေသာ အမူအကျင့်​တို့​ကိုြဖင့်​ ​ေရှာင်ရှား​ရ​ေပလိမ့်​မယ်။ ထိုထို​ေသာ အြပုအမူတို့​ဟာြဖင့်​ မသင့်​ေတာ်​ေပဘူး​ စသည်ြဖင့်​ ပညတ်ချက် စည်း​ကမ်း​က​ေလး​ေတွ ထား​လို့​ ​ေလး​စား​လိုက်နာနိုင်ြကရင် သူ​ေရာကိုယ်ပါ စိတ်လည်း​မညစ်ရဘူး​။

လူညစ်ြကီး​လို့​လည်း​ တဘက်သား​မှာ ခံစား​မသွား​ရ​ေလဘူး​။ လက်ငင်း​အကျိုး​ထူး​ရံုမက၊​ ​ေနာင်သံသရာ ြဖစ်​ေလရာဘဝတိုင်း​မှာလည်း​ လူညစ်လူဆိုး​မျိုး​နဲ့​ ဆံု​ေတွ့​ရြခင်း​က ကင်း​ေဝး​ေပလိမ့်​မယ် မဟုတ်လား​။ အခု​ေလာ​ေလာဆယ်​ေတာ့​ ဆရာဝန်​ေတွရဲ့​ အသက်​ေမွး​မှုအ​ေြကာင်း​ကို ​ေြပာမှာြဖစ်လို့​ မွန်ြမတ်တဲ့​၊​ ​ေရာဂါ​ေဝဒနာခံစား​ေနရသူများ​ကို ကူညီကုသ​ေပး​တဲ့​၊​ အခါအား​ေလျာ်စွာ အသက်ကို​ေတာင် ကယ်တင်​ေပး​နိုင်တဲ့​ ကိုယ့်​ရဲ့​ သန့်​ရှင်း​တဲ့​ အသက်​ေမွး​မှု သမာအာဇီဝြကီး​ကို မစွန်း​ထင်း​ မညစ်​ေပရ​ေလ​ေအာင် ဘယ်လို ပညတ်ချက်​ေတွများ​ထား​လို့​ ကျင့်​သံုး​လိုက်နာြက​ေလသလဲဆိုတာကို သိြပီး​သား​သူများ​လည်း​ စိတ်တူသ​ေဘာတူ ရှိရ​ေလ​ေအာင် ​ေမ့​ေလျာ့​ေနသူများ​လည်း​ သတိတဖန် ြပန်ကပ်လာ​ေအာင် မသိဖူး​မြကား​ဖူး​သူများ​လည်း​ သိရှိလိုက်နာနိုင်​ေအာင် အလို့​ငှာ ​ေဆွး​ေနွး​နှီး​ေနှာြကည့်​ချင်ပါတယ်။

​ေဆး​ပညာဘွဲ့​ယူတဲ့​အခါ ဆရာဝန်​ေမာင်မယ်​ေတွ ​ေလး​စား​လိုက်နာအပ်တဲ့​ အဓိဋ္ဌာန်ြပုကတိသစ္စာ​ေတွ ရွတ်ဆိုြပီး​မှ ပါ​ေမာက္ခချုပ်က အ​ေမာင်တို့​ အမိတို့​ ဘွဲ့​ရထိုက်ြပီ လို့​ ဆိုခဲ့​တယ် မဟုတ်ဘူး​လား​။ အဲဒီကတိသစ္စာဟာ ြမန်မာဆရာဝန်​ေတွမှ ကျမ်း​ကျိန်ြပီး​ အာမဘ​ေန္တခံယူြကရတာ မဟုတ်ပါဘူး​။ ကမ္ဘာ​ေပါ်မှာ ရှိတဲ့​ ဆရာဝန်တိုင်း​ “I swear.” ​ေတာ့​ လုပ်ြကရတာချည့်​ပါပဲ။ အိမ်​ေထာင်ြပုတဲ့​အခါ ဘုန်း​ြကီး​ေရှ့​မှာ ​ေြပာရတဲ့​ “Yes, I do.” ကို​ေတာင် အဲသ​ေလာက် တစ်သက်လံုး​ မတည်တည်​ေအာင် လိုက်နာ​ေနရ​ေသး​လို့​ ရှိရင် ကိုယ်ကိုး​ကွယ်တဲ့​ ဘုရား​သခင်ကို သက်​ေသအရာထား​ြပီး​ ကတိ​ေပး​ခဲ့​တဲ့​ “I swear.” ကို ြပီး​ြပီး​ေပျာက်​ေပျာက် ​ေမ့​ပလိုက်ဖို့​ေတာ့​ မ​ေကာင်း​ဘူး​ေပါ့​။ သီချင်း​ထဲကလို “I do, I do, I do, I do, I do.” အခါခါ do ြက did ြကတဲ့​သူ​ေတွ မရှား​သလို ငါး​ပါး​သီလ​ေလာက်​ေတာင် ဂရုတစိုက် မထိန်း​နိုင်တဲ့​သူ​ေတွကလည်း​ လူတိုင်း​နီး​ပါး​ လို့​ေတာင် ​ေြပာလို့​ရတယ်။ (ကိုယ်​ေတာင် ပါတယ်​ေလ။ ​ေနာက်ဆံုး​တစ်ခုကို အခါအား​ေလျာ်စွာ ဘွာ​ေတး​ခပ်တယ်) ဒါ​ေပမယ့်​ ရဟန်း​ေတွရဲ့​ အသက်ဟာ ဝိနည်း​လို့​ ဘုရား​ေဟာရှိသလိုပဲ ဆရာဝန်​ေတွရဲ့​ အသက်ဟာလည်း​ ဆရာဝန်ကျင့်​ဝတ် အဓိဋ္ဌာန်​ေတွ ြဖစ်တယ် လို့​ ဆိုရင် မှား​ေတာ့​ မမှား​ပါဘူး​။

ဒါ​ေတွ မလိုက်နာရံုနဲ့​ ​ေသ​ေတာ့​ မသွား​ဘူး​ေပါ့​။ ဒါ​ေပမယ့်​ ဆရာဝန်အြဖစ်က​ေတာ့​ ​ေလျှာြကသွား​တယ် လို့​ သတိရသင့်​တယ်။ အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ ဘုရား​သခင်​ေရှ့​မှာ အ​ေြပာတစ်မျိုး​ အလုပ်တစ်မျိုး​လုပ်တဲ့​ ဆရာဝန် လူညာြကီး​ ြဖစ်သွား​ြပီ​ေလ။ ဘယ်သူ မသိသိ သိသိ ဘုရား​သခင် သိတယ် လို့​ ယံုြကည်တာ မဟုတ်ဘူး​လား​။ (​ေအာင်မယ်​ေလး​။ ​ေတာ်​ေတာ်​ေတာင် ခရစ်ယာန် ဆန်သွား​ြပီ။ ြဖူြဖူတို့​ ဆုန်ဆုန်တို့​နဲ့​ နိုအာ့​ေလှြကီး​ေပါ်မှာ ြပန်ဆံုရ​ေတာ့​မှာပဲ) ​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​။ ဘုရား​သခင်ဆိုတာ ယံုြကည်ရတဲ့​သူမို့​လို့​ ဘယ်သူ့​ကိုမှ ြပန်မ​ေြပာရှာဘူး​။ သို့​ေသာ်လည်း​ ကိုယ်ြပုတဲ့​အမှုမှာ ခံရရှာသူ တဘက်သား​က​ေရာ မသိပဲ​ေနပါ့​မလား​။ တစ်​ေယာက်တစ်​ေလ မကပဲ အြမဲြပု​ေနြက အကျင့်​ြဖစ်သွား​တဲ့​အခါ အဲသည်များ​စွာ​ေသာ တဘက်သား​များ​က အစဉ်သြဖင့်​ သည်း​ညည်း​ခံြပီး​ ​ေရငံုနှုတ်ပိတ်​ေနမယ် လို့​ ထင်လို့​လား​။ ချိတ်ပုဆိုး​ ပိုး​ေခါင်း​ေပါင်း​နဲ့​လူြကီး​ေတွ​ေတာင် မလံုလံု​ေအာင် သတိြကီး​စွာထိုင်​ေနရချိန်မှာ ဘာမှမဟုတ်တဲ့​ ဆရာဝန်​ေတွက ရီး​တီး​ရား​တား​လုပ်လို့​က​ေတာ့​ ​ေလာက်​ေတာင် မ​ေလာက်ဘူး​။ ကိုယ်က​ေတာ့​ ဘယ်သူမှ မသိဘူး​ထင်​ေန​ေပမယ့်​ လူတကာသိ​ေနမှန်း​ ကိုယ်ကသာ မသိတာ​ေလ။

ခု​ေခတ်က သြကင်္န်မှာ ြပဲတုန်း​ကွဲတုန်း​ အမှတ်တမဲ့​ ငံု့​လိုက်ဟလိုက်မိရင်​ေတာင် အင်တာနက်​ေပါ်မှာ လူတကာြမင်ကုန်တဲ့​ေခတ်ဆို​ေတာ့​ ကိုယ်ချင်း​ကိုယ်ချင်း​ေတွကို ဟို​ေပါ်သည်​ေပါ် မ​ေပါ်ရ​ေလ​ေအာင် အပ္ပမာ​ေဒန သမ္ပာ​ေဒထ တရား​ေဟာလိုက်ရပါတယ်​ေနာ်။ (နို့​မို့​ ြမင်ရြကား​ရတာ​ေတွက သူများ​တကာ​ေပါ်သလို ြကည့်​ေကာင်း​ေကာင်း​နဲ့​ အသာ​ေလး​ ြကည့်​ေနလို့​ ဂွတ်မှ ဂွတ်ပဲနဲ့​) ဆရာဝန်​ေတွကို လိုက်နာစရာ ဘာ​ေတွများ​ ပညတ်ထား​ပါလိမ့်​ လို့​ သိချင်​ေနသူ​ေတွအတွက် ပထမဦး​ဆံုး​ ရှင်း​ြပမယ့်​ ပညတ်ချက်က​ေလး​က​ေတာ့​ ဆက်ဆံ​ေရး​နဲ့​ ပတ်သက်ပါတယ်။ “ကျွနင်္ုပ်တို့​သည် ​ေဆး​ပညာသင်ြကား​ေပး​ခဲ့​ေသာ ဆရာသမား​များ​အား​ မိဘသဖွယ် ကိုး​ကွယ်ပါအံ့​။” တဲ့​။ ဒါ​ေလး​များ​ ဒါ​ေလး​များ​။ လာြပီး​ ​ေြပာ​ေနရတယ် ချစ်ရယ်။ မယံုဘူး​လား​။ မယံုဘူး​လား​။ တကယ်ပဲ ခက်တယ် ခက်တယ် ခက်တယ်။ တကယ်လား​။ ​ေသချာြပီလား​။ ယံုလိုက်ရ​ေတာ့​မလား​။ စဉ်း​စား​ပါဦး​ေလ။ ​ေတွ့​ဖူး​တာ​ေတွ ​ေရး​ြပလိုက်ရရင် ပံုြပင်တစ်​ေထာင့်​တစ်ည ြဖစ်သွား​မယ်။ ဆရာဝန်​ေလာကမှာ အြကီး​အငယ် ဆရာတပည့်​ဆက်ဆံ​ေရး​ေတွဟာ လူြပက်​ေတွ ြပက်သလို​ေြပာရမယ်ဆိုရင် “အလွန်တရာ သိမ်​ေမွ့​တယ်။ နက်နဲတယ်။ ကျယ်​ေြပာတယ်။ အံ့​ဩဖွယ်။” တဲ့​။ လုပ်​ေဖာ်ကိုင်ဘက် အထက်နဲ့​ေအာက် ဗျူရိုက​ေရစီစရိုက်​ေတွကို အသက်မသွင်း​ချင်ပါနဲ့​ လို့​ အငယ်​ေတွကို ​ေြမှာက်​ေပး​ချင်သလား​။ “တပည့်​မ​ေမွး​မိ​ေစနဲ့​။ တပည့်​ဆိုတာ ကိုယ်​ေမွး​တဲ့​ေမျာက် ကိုယ့်​ြပန်​ေချာက်တဲ့​ အမျိုး​အစား​။” လို့​ အြကီး​ေတွကို ​ေသွး​ထိုး​ေပး​ချင်သလား​။

နှစ်ဘက်စလံုး​ သူ့​ဘက်နဲ့​သူ မှန်တဲ့​ ခံစား​ချက် အ​ေတွ့​အြကံု​ေတွ ရှိတယ်။ ကိုယ်က ဘယ်​ေနရာ ​ေရာက်​ေနသလဲဆိုတဲ့​အ​ေပါ်ပဲ တည်တယ်။ ​ေယာက္ခမများ​လို သမီး​ကို ​ေယာကင်္ျား​ဆိုတာ ဘယ်လိုနှိပ်ကွပ်ထား​ရတယ်။ သား​ကို မိန်း​မဆိုတာ အဲသ​ေလာက် မျက်နှာသာ​ေပး​ရင် ​ေရာင့်​တက်မှာ​ေပါ့​။ စသည်ြဖင့်​ အခါအား​ေလျာ်စွာ ကိုယ့်​ဘက်က အနိုင်ရဖို့​ချည့်​ပဲ ဖိအား​ေပး​ သွန်သင်လို့​ေတာ့​ မြဖစ်​ေသး​ဘူး​ထင်ပါတယ်။ အသက်အရွယ်အရ ကိုယ်​ေတွ့​ြကံုလာဖူး​တဲ့​ သင်ခန်း​စာ​ေတွက ရလာတဲ့​ လျှို့​ဝှက်ချက်က​ေလး​တစ်ခုကို မျှ​ေဝရမယ်ဆိုရင် ဒီကိစ္စမျိုး​ဆိုတာ အ​ေလျှာ့​ေပး​လိုက်သူက အနိုင်ရသွား​ြပီး​ အနိုင်ယူလိုက်သူက အရှံုး​ေပါ်ပါတယ်။ လတ်တ​ေလာအ​ေြဖတစ်ခုတည်း​ကို မြကည့်​ပါနဲ့​။ ကိုယ့်​လက်ထဲ​ေရာက်လာတဲ့​ အကျိုး​အြမတ်တစ်ခုတည်း​ကိုလည်း​ မတွက်ပါနဲ့​။ အား​လံုး​ အဆံုး​သတ်သွား​ြပီဆို​ေတာ့​မှ စာရင်း​ချုပ်ြကည့်​လိုက်ပါ။ အ​ေြဖ​ေပါ်လာပါလိမ့်​မယ်။

အြကီး​နဲ့​အငယ်ဆက်ဆံ​ေရး​မှာ အြကီး​က အငယ်ကို အနိုင်ကျင့်​တာ မ​ေကာင်း​သလိုပဲ အငယ်က အြကီး​ကို ကန့်​လန့်​တိုက်တာကလည်း​ အရုပ်ဆိုး​တာချင်း​ အတူတူပါပဲ။ အထူး​သြဖင့်​ အငယ်ဘက်မှာ​ေတာ့​ ဆူး​နဲ့​ ဖက်လိုပဲ ကိုယ်ကြပန်အနိုင်ယူမိရင်​ေတာင် အဂါရဝ​ေြမာက်တာမို့​ အလိုလို​ေနရင်း​ တပန်း​ရှံုး​ြပီး​သား​လို ြဖစ်​ေနပါတယ်။ အခန့်​မသင့်​လို့​ ထိပ်တိုက်​ေတွ့​လာတဲ့​အခါမှာ ငါကအြကီး​ပဲ​ေလဆိုြပီး​ ခွင့်​လွှတ်နိုင်တဲ့​သူ၊​ ကိုယ်က အငယ်ပဲ​ေလဆိုြပီး​ နား​လည်​ေပး​နိုင်တဲ့​သူကသာ တကယ့်​တကယ်မှာ အနိုင်ရလိုက်တာဆိုတာ ​ေသ​ေသချာချာ ြပန်စဉ်း​စား​ြကည့်​လိုက်ရင် သတိြပုမိလာပါလိမ့်​မယ်။ FAမမ က Ward ထဲမှာ “သူဘာသိလို့​လဲ။ ဟိုမှာ ဒီ Treatment trend ​ေတွက အများ​ြကီး​ ဒိတ်​ေအာက်​ေနြပီ” ဆိုြပီး​ Chart ထဲမှာ ​ေြပာ​ေြပာြပင်ြပင် လိုက်လိုက်လုပ်​ေနလို့​ ခနခနငိုရဖူး​တဲ့​ APမမြကီး​တစ်​ေယာက် ြမင်ခဲ့​ဖူး​ပါတယ်။ သူတို့​နှစ်​ေယာက်မှာ ဘယ်သူကနိုင်တယ် လို့​ ြမင်သလဲ။ ဆရာြကီး​CS က “အဲသည်အ​ေကာင်ကို ငါ့​ Theatre ထဲမှာ လက်​ေရမစို​ေစနဲ့​” လို့​ ကာဖျူး​ထုတ်ထား​တာလည်း​ ​ေတွ့​ဖူး​တာပဲ။ ဒီလူြကီး​ေအာက်မှာ​ေတာ့​ တစ်သက်လံုး​မလုပ်နိုင်ပါဘူး​ဆိုြပီး​ ထွက်သွား​တဲ့​အထိက​ေတာ့​ သ​ေရလို့​ပဲ ထား​လိုက်ပါ​ေတာ့​ေလ။

ဒါ​ေပမယ့်​ အြပင်​ေရာက်တာနဲ့​ ဒီလူြကီး​က ဘယ့်​နှယ်ညာ့​နှယ် ငယ်ကျိုး​ငယ်နာ​ေတွ ​ေဖာ်ရင်​ေတာ့​ သ​ေရက​ေန အရှံုး​ြပြပန်​ေရာ။ မတရား​တဲ့​သူ၊​ မမှန်ကန်တဲ့​သူ၊​ အြမဲအနိုင်ယူချင်တဲ့​သူ​ေတွကို အနိုင်ရဖို့​ေသချာတဲ့​ တစ်ခုတည်း​ေသာနည်း​လမ်း​က​ေတာ့​ ခွင့်​လွှတ်လိုက်ပါ။ သနား​လိုက်စမ်း​ပါ။ ကိုယ်ကသူ့​အ​ေပါ်ဆပ်ဖို့​ ​ေြကွး​မကျန်​ေတာ့​တဲ့​တ​ေန့​ စိတ်ချမ်း​သာစွာနဲ့​ လွတ်​ေြမာက်သွား​မှာြဖစ်ြပီး​ သူက​ေတာ့​ အဲသည်အကျင့်​ဆိုး​ြကီး​နဲ့​ မ​ေသမချင်း​ ​ေြကွး​သစ်​ေတွ ထပ်တင်သွား​ဦး​မယ့်​သူပါ။ မရို​ေသ့​စကား​ သွား​ရင်း​လာရင်း​ အမှတ်တမဲ့​ ​ေချး​ပံုနင်း​မိတယ်ဆိုပါ​ေတာ့​။ ဒါြကီး​ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် နယ်ဖတ်နမ်း​ရှံု့​ အြပန်ြပန်အလှန်လှန် ရှုရှိုက်​ေနမယ့်​အစား​ ြမန်ြမန်​ေရသွား​ေဆး​လိုက်တာသာ အ​ေကာင်း​ဆံုး​ မဟုတ်လား​။

ကိုယ်အာမဘ​ေန္တခံထား​တဲ့​ ကတိသစ္စာထဲမှာ သူတို့​ကို မိဘသဖွယ် ကိုး​ကွယ်ပါအံ့​ လို့​ ​ေြပာထား​ြပီး​မှ​ေတာ့​ ဘာပဲြဖစ်​ေနြဖစ်​ေန တို့​ေဖတို့​ေမ​ေတွက တို့​ကို သိပ်လည်း​မချစ်ဘူး​ လို့​ စိတ်ထဲထင်ရံုအြပင် ကဏ္ဍ​ေကာဇ မလုပ်တာ ​ေကာင်း​မယ် ထင်ပါတယ်။ နို့​မို့​ ကိုယ်ပဲ ငရဲြကီး​ေနရမယ်။ မိဘရိုက်လို့​ သား​သမီး​ငိုရတဲ့​မျက်ရည်ထက် သား​သမီး​ဆိုး​လို့​ မိဘမျက်ရည်ကျရတာ ရင်နာပံုချင်း​ မတူဘူး​ မဟုတ်လား​။ ဒါ​ေြကာင့်​ အ​ေမာင်တို့​ အမိတို့​ကို ချစ်ကိုြကီး​မှာချင်တာက​ေတာ့​ တို့​ေဖြကီး​ေမြကီး​များ​ကို ရို​ေသ​ေလး​စား​ြကပါ။ သူနဲ့​ပတ်သက်ဆက်နွယ်​ေနတဲ့​ ​ေမ​ေမ​ေလး​၊​ ​ေဖ​ေဖ​ေလး​များ​ကိုလည်း​ ကလန်ကဆန် မလုပ်မိပါ​ေစနဲ့​။ (ဒါလည်း​ အ​ေရး​ြကီး​သကွဲ့​။ အဲဒါ စန်း​စန်း​တင့်​ပွိုင့်​) များ​ေသာအား​ြဖင့်​ေတာ့​ သူတို့​ရဲ့​ ​ေကာင်း​ေစချင်တဲ့​ေစတနာကို ကိုယ်က နား​လည်မှုလွဲမှား​တာသာ ြဖစ်​ေလ့​ရှိတာမို့​ တချိန်ကျရင် ကိုယ့်​အြပုအမူအတွက် ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ယူြကံုး​မရြဖစ်ရတတ်ပါတယ်။

ငယ်​ေသး​ေတာ့​ သ​ေဘာမ​ေပါက်နိုင်တာ​ေတွ အများ​ြကီး​ ရှိတယ် မဟုတ်လား​။ တ​ေန့​ကျ ကိုယ်သူတို့​ေနရာ​ေရာက်သွား​တဲ့​အခါ ြပန်ြပီး​ သံုး​သပ်လိုက်ပါ။ အဲသည်အြပုအမူဟာ အမှန်တကယ် မတရား​ဘူး​လား​။ မြပုသင့်​ဘူး​လား​။ ဒါဆို အခု ကိုယ့်​အလှည့်​ေရာက်ြပီ။ အဲဒါမျိုး​ မြပုနဲ့​ေပါ့​။ ဒီအ​ေြဖ ဒီအ​ေတွး​ထက် မှန်တဲ့​ဟာ ရှိဦး​မှာလား​။

​ေနာက်အစွန်း​တဘက်ကို သွား​ရပါဦး​မယ်။ တချို့​က​ေလး​မ​ေလး​များ​ဟာ လူလိမ်မာသား​မို့​ ယဉ်ပါး​ြပီး​သား​ ထင်ပါရဲ့​။ ကိုယ့်​ဆရာြကီး​ေတွကို လွှတ်ရို​ေသလိုက်ပံုများ​ ​ေကာ်နဲ့​ကပ်ထား​သလား​ မှတ်ရတယ်။ ​ေခါ်တာကိုက တချို့​က “စာ” တဲ့​။ တချို့​က “ြဆာ့​..” တဲ့​။ တချို့​က “ရှာ” တဲ့​။ တချို့​က​ေတာ့​ “ဆယီး​” ဆိုပဲ။ ဒါက မရင်း​နှီး​ေသး​ခင်​ေခါ်တာပဲ ရှိ​ေသး​တာ။ သိပ်ရင်း​နှီး​သွား​တဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ ဆရာြကီး​ေတွ စာသင်​ေနတုန်း​ ​ေရာင်း​လှည့်​ေနတုန်း​ အိမ်​ေြမှာင်စုတ်ထိုး​သံနဲ့​ “ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်။ ဒီမယ်” လို့​ လက်ညှိုး​က​ေလး​ ​ေကွး​ကာဆန့်​ကာနဲ့​ ​ေခါ်ထုတ်သွား​တာ ြမင်ဖူး​ပါတယ်။ တစ်ဦး​ေမတ္တာ တစ်ဦး​မှာ မဟုတ်လား​။ တို့​ဆရာြကီး​ေတွကလည်း​ အြပင်မှာ လူနာခွဲတိုင်း​ ဒုတိယအကူလုပ်မယ့်​ ဆွဲအား​ရှင်ညီမ​ေလး​ မ​ေရာက်​ေသး​သ​ေရွ့​ လူနာြကီး​ ​ေမ့​ေဆး​ေပး​ထား​လည်း​ ဒါး​မတင်​ေသး​ပဲ စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့​ ​ေမျှာ်ရှာသတဲ့​။ ဒီလို နိုင်ငံတကာအဆင့်​မီ ပညာရှင်ဆရာဝန်ြကီး​ေတွဆီမှာ အနီး​ကပ် ပညာသင်ရဖို့​ဆိုတာ လွယ်တာမှတ်လို့​ဗျာ။

ခက်တာက သူငယ်မ​ေလး​ေတွက ပညာ​ေတွကို ​ေဒါင်း​လုပ်လုပ်ရင် Wifi, 3G မသံုး​ပဲ USB Port ြကီး​နဲ့​ ဆွဲဆွဲ​ေနတာ ကွန်နက်ရှင် ြပတ်သွား​မှာ ​ေြကာက်လို့​လား​ မသိဘူး​ေနာ်။ နှစ်ဘက်စလံုး​ရဲ့​ စိတ်ထဲမှာ “ငါမို့​လို့​ ဘုန်း​ြကီး​နှမ ရ​ေလတယ်။” လို့​ မဟုတ်တဲ့​မာန်​ေတွ ဝင်​ေနြပီး​ အဲဒါ နှစ်​ေယာက်စလံုး​ကို သိက္ခာကျ​ေစတယ် လို့​ ဘာြဖစ်လို့​များ​ မ​ေတွး​မိြကပါလိမ့်​။ ​ေဟာက်ဆာဂျင်မ​ေလး​နဲ့​ နိုက်ဂျူတီလိုက်ဆင်း​တဲ့​၊​ မနက်နိုက်ထွက်ရင် breakfast ထုပ်က​ေလး​ဆွဲလာ​ေပး​တဲ့​ ပံုြပင်​ေတွ မ​ေြပာြပ​ေတာ့​ဘူး​ေနာ်။ အား​ကျ​ေစချင်လွန်း​လို့​ ထဲမှာပဲ သွား​ေရး​ေတာ့​မယ်။ သား​သား​ ​ေြကာက်​ေြကာက်။

ကိုယ့်​ဆရာသမား​များ​အ​ေပါ် နား​လည်နိုင်​ေအာင် ​ေတွး​ေပး​ဖို့​ ​ေနာက်တစ်ခုက​ေတာ့​ သူကသာ ကိုယ့်​ရဲ့​ဆရာသမား​ မိဘ​ေနရာမှာ ရှိ​ေနတာ။ ကိုယ်​ေတွကျ​ေတာ့​ သူ့​တပည့်​အသိန်း​အ​ေသာင်း​ထဲက တစ်​ေယာက်မျှသာပါပဲ။ ဒါ​ေြကာင့်​ တချိန်မှာ အ​ေြကာင်း​ြကံုြကိုက်လို့​ ြပန်လည်ဆံု​ေတွ့​ြကရင် ကိုယ့်​ဆရာြကီး​က ကိုယ့်​ကို ဒါက​ေလး​ေတာ့​ ​ေစာင့်​ေရှာက်တန်​ေကာင်း​ရဲ့​လို့​ မ​ေမျှာ်လင့်​တာ ​ေကာင်း​ပါလိမ့်​မယ်။ ဥပမာ ကိုယ်တို့​ဆရာြကီး​ေတွက ဝန်ြကီး​ြဖစ်သွား​တယ် တို့​၊​ DG ြဖစ်သွား​တယ်တို့​ ဆိုပါ​ေတာ့​။ ကိုယ်က အ​ေရး​ရှိလာလို့​ ပွတာပဲ။ ငါ့​ဆရာြကီး​က​ေတာ့​ ငါ့​ကို ပစ်မထား​တန်​ေကာင်း​ပါဘူး​ဆိုြပီး​ ​ေြပး​ကပ်ဖို့​ မစဉ်း​စား​ေလနဲ့​ဗျ။ အား​မကိုး​ရဘူး​လို့​ ဆိုလိုတာ မဟုတ်ဘူး​ေနာ်။ ကိုယ့်​အတွက် သူတို့​မှာ အဂတိတရား​မကင်း​စင်ရာ​ေရာက်ရင် နှစ်​ေယာက်စလံုး​ မ​ေကာင်း​ေတာ့​ဘူး​ဗျ။ (ဘာလို့​မ​ေကာင်း​ရမှာလဲ။ သူလည်း​အကျိုး​ရှိ ကိုယ်လည်း​ အကျိုး​ရှိ)။ တခါတုန်း​က ကိုယ်တို့​ဆရာြကီး​အရင်း​ြကီး​ြဖစ်တဲ့​ ဆရာြကီး​DG ဆီမှာ စာ​ေမး​ပွဲ​ေြဖဖို့​ အခွင့်​အ​ေရး​တစ်ခု သူငယ်ချင်း​ေတွနဲ့​ သွား​ေတာင်း​ဖူး​ပါတယ်။ ​ေလျှာက်လွှာ​ေခါ်တဲ့​အချိန်မှာ လုပ်သက် ၂ နှစ် မြပည့်​ေသး​ေပမယ့်​ စာ​ေမး​ပွဲ​ေြဖတဲ့​အချိန်မှာ လုပ်သက် ၂ နှစ် ြပည့်​ပါြပီ။ ကျွန်​ေတာ်တို့​ကို ​ေြဖခွင့်​ြပုပါ လို့​ လူကိုယ်တိုင် သွား​ေတွ့​ပါတယ်။ လက်ချည့်​သက်သက်ပါ။ ဆရာြကီး​က ကျွန်​ေတာ်တို့​ကို ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆး​ စကား​ေြပာဆံုး​မပါတယ်။ “သား​တို့​။

မင်း​တို့​က ဆရာ့​တပည့်​မို့​လို့​ ဆရာက ခွင့်​ြပုလိုက်တယ် ဆိုပါ​ေတာ့​။ ​ေနာက်နှစ်​ေနာက်နှစ်​ေတွမှာလည်း​ မင်း​တို့​လိုပဲ ​ေြဖချင်တဲ့​သူ​ေတွ ရှိဦး​မယ်။ သူတို့​ကို ဆရာက ဆက်ခွင့်​ြပုရမယ်ဆိုရင် မူကပျက်သွား​လိမ့်​မယ်။ မင်း​တို့​ကိုကျ ခွင့်​ြပုလိုက်ြပီး​ သူတို့​ကျ​ေတာ့​ ခွင့်​မြပုဘူး​ဆိုရင်လည်း​ ဆရာက ဘက်လိုက်ရာကျမယ်။ ဆရာက​ေတာ့​ အား​လံုး​ဟာ ဆရာ့​တပည့်​ေတွချည့်​ပဲ လို့​ သ​ေဘာထား​တယ်။ မင်း​တို့​အသက်က​ေလး​ေတွ ငယ်ငယ်က​ေလး​ပဲ ရှိပါ​ေသး​တယ်။ ဒီနှစ်မ​ေြဖြဖစ်လည်း​ ​ေနာက်နှစ်​ေနာက်နှစ်​ေတွမှာ ​ေြဖဖို့​ အခွင့်​အ​ေရး​ေတွ ရှိပါ​ေသး​တယ်။” လို့​ အား​ေပး​နှစ်သိမ့်​လိုက်​ေတာ့​ ကိုယ်​ေတွလည်း​ ​ေကျနပ်ြပီး​ြပန်လာခဲ့​ြကပါတယ်။ သို့​ေသာ်လည်း​ အဲသည်နှစ်မှာ ကိုယ့်​ထက် တစ်နှစ်ငယ်တဲ့​ လုပ်သက်တစ်နှစ်သမား​တစ်​ေယာက် အဲသည်စာ​ေမး​ပွဲ ဝင်​ေြဖသွား​ပါတယ်။ ဘယ်လို​ေတွး​ြကမလဲ။ ခန​ေလာက် ​ေတွး​ြပီး​မှ ဆက်​ေြပာြကတာ​ေပါ့​။

ပံုမှန် အ​ေတွး​အ​ေခါ်ရှိတဲ့​သူတိုင်း​ ဘာမှ ​ေတွး​စရာ မလိုဘူး​ အရှင်း​ြကီး​ပဲ။ ​ေလထိုး​လို့​ ​ေလ​ေလျာ်တာ။ ​ေနာက်ကိုမှတ်ထား​။ ဘယ်အရာမှ အလကား​မရဘူး​ လို့​ သင်ခန်း​စာ ယူြကပါလိမ့်​မယ်။ ဆိုြကပါစို့​ အဲလို​ေတွး​မိရင် “လုပ်ရက်လိုက်တာ ဆရာြကီး​ရယ်။” လို့​ စိတ်နာသွား​စရာ အ​ေြကာင်း​လည်း​ ရှိပါတယ်။ မှန်တာ​ေြပာ သစ္စာပါ။ ကျွန်​ေတာ့်​ဆီမှာ အဲသည်အ​ေတွး​မျိုး​ မဝင်ခဲ့​ပါဘူး​။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ စိတ်ထဲမှာ ဆရာြကီး​ကို ကိုယ့်​မိဘ လိုပဲ သ​ေဘာထား​တဲ့​အတွက်​ေြကာင့်​ပါ။ ကိုယ်လိုချင်တာ တစ်ခုရှိလို့​ သူ့​ဆီကို အ​ေပး​အယူသ​ေဘာထား​နဲ့​ အထုပ်ြကီး​ပိုက်ြပီး​ ဝင်သွား​ရတာ​ေလာက် သူ့​ကို ​ေစာ်ကား​တဲ့​နည်း​လမ်း​ရှိမယ် မထင်ပါဘူး​။ တြခား​ေနရာ​ေတွမှာ လက်ချည့်​ပဲသွား​တယ်ဆိုတာ ​ေတာ်​ေတာ် မသိတတ်ရာကျတယ်ဆို​ေပမယ့်​ ကိုယ့်​ဆရာြကီး​ဆီကို လက်ချည့်​ပဲသွား​တယ်ဆိုတာ သူ့​ကို ရို​ေသ​ေလး​စား​လွန်း​လို့​ အဲသလို လုပ်တာပါ။ ကိုယ့်​ဆန္ဒလိုဘ ြပည့်​သည်ြဖစ်​ေစ မြပည့်​သည်ြဖစ်​ေစ၊​ ဆရာြကီး​ရဲ့​ ဆံုး​မဩဝါဒကို ​ေကျ​ေကျနပ်နပ်ြကီး​ လက်ခံပါတယ်။ သူ​ေြပာတာ တကယ့်​ အမှန်တရား​ပါ။ ​ေကာင်း​ြပီ။ ဒါဆိုရင် ဘာြဖစ်လို့​ ချွင်း​ြခက်​ေပါ်လာရသလဲ။ အဲသည်အထိ ဆက်​ေတွး​ဖို့​ မလိုဘူး​ လို့​ ထင်ပါတယ်။ အဲဒါ သူ့​ကိစ္စပါ။

ဒါ​ေပမယ့်​ ဒီအထိလည်း​ ဆရာြကီး​ကို ဆက်ြပီး​ ယံုြကည်ပါတယ်။ ဒီချွင်း​ချက်ဟာ ဆရာြကီး​က ခွင့်​ြပုတာ မဟုတ်ပဲ အထက်အမိန့်​ေတာ်နဲ့​ ဆရာြကီး​ကိုယ်တိုင် ဒူး​တုပ်နာယူလိုက်ရတာ ြဖစ်ပါလိမ့်​မယ်။ ကိုယ်က မိဘသဖွယ် သ​ေဘာထား​သလို သူကလည်း​ သား​သမီး​သဖွယ် သ​ေဘာထား​မှာ ြဖစ်တဲ့​အတွက် ဒီလိုသာ​ေစနာ​ေစ အြပုအမူမျိုး​ လံုး​ဝ လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး​ လို့​ ယံုြကည်ပါတယ်။ ဘာအကျိုး​ေကျး​ဇူး​ရှိသလဲဆို​ေတာ့​ ကိုယ်နဲ့​ဆရာြကီး​အြကား​မှာ တစက်က​ေလး​မှ ​ေမတ္တာပျက်မသွား​ဘူး​ေပါ့​။ ဘူတန်သွား​ဖို့​ အင်တာဗျူး​တဲ့​အခါ ဆရာြကီး​နဲ့​ ြပန်​ေတွ့​ရပါတယ်။ ကျန်း​ကျန်း​မာမာရှိဆဲပါပဲ။ မှတ်​ေတာ့​ မမှတ်မိ​ေတာ့​ပါဘူး​။ သို့​ေသာ်လည်း​ ကိုယ်က​ေတာ့​ ကိုယ့်​ဆရာနဲ့​ ြပန်​ေတွ့​ရလို့​ ဝမ်း​သာတာ​ေပါ့​။ တုန့်​လှည်​ေမတ္တာ မပျက်​ေသး​တဲ့​ေကျး​ဖူး​ေြကာင့်​ထင်ပါရဲ့​။ ဘာတစ်ခုမှ အပူမကပ်လိုက်ရပဲ အစစအရာရာ အဆင်​ေြပ သွား​ပါတယ်။

ဆရာဝန်​ေပါက်စနက​ေလး​ဘဝက​ေန တ​ေြဖး​ေြဖး​ လူလား​ေြမာက်လာသလိုပဲ ကိုယ့်​မိဘ​ေနရာက ဆရာြကီး​များ​ဟာလည်း​ တဆင့်​ထက်တဆင့်​ ြမင့်​သထက်ြမင့်​တဲ့​ေနရာ​ေတွကို ​ေရာက်သွား​ြကတာ​ေပါ့​။ ဆရာဝန်ဘက်က​ေန လူြကီး​ြဖစ်သွား​တဲ့​သူ​ေတွ အား​လံုး​ဟာ ကိုယ့်​ဆရာြကီး​ေတွ လို့​ေတာင် ​ေြပာလို့​ ရ​ေန​ေသး​တယ်။ ဆရာြကီး​တစ်​ေယာက် ​ေဆး​ရံုမှာ ကပ်ထား​တဲ့​ ဩဝါဒတစ်ခု မှတ်သား​ထား​ဖူး​ပါတယ်။ ဆရာသမား​များ​ရဲ့​ အရိပ်အာဝါသဆိုတာ ​ေအး​ြမပါတယ် တဲ့​။ နား​ခိုပါ။ သင်ယူပါ။ ​ေနာင်ကျတဲ့​အခါ အဲသည်အရိပ်အာဝါသ​ေအာက်က ထွက်ြပီး​ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အရိပ်အာဝါသ​ေပး​နိုင်​ေအာင် ြကိုး​စား​ပါ တဲ့​။ ​ေဆး​ေလာကြကီး​ဆိုတာ အဲသည်အတိုင်း​သာ စီး​ဆင်း​ေနမယ်ဆိုရင် ဘယ်​ေလာက်များ​ စိတ်ချမ်း​သာစရာ ​ေကာင်း​လိုက်မလဲ​ေနာ်။ ဒိုက်သ​ေရာ အမှိုက်သရိုက် ကင်း​စင်တဲ့​ စမ်း​ေရြကည်ြကည်က​ေလး​ ​ေသာက်ရဖို့​ ပညတ်ချက်​ေတွဆိုတာ မလိုလား​အပ်ဘူး​လို့​ မ​ေတွး​မိရင် ​ေတာ်ပါြပီ။

Read More

“​ေဆာင်း​တွင်း​အိပ်မက် ဂ​ေယာက်ဂယက်”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

ကိုဝင်း​ဦး​ြကီး​ရဲ့​ မာစတာပိစ် ဂန္တဝင်လက်ရာ ​ေဆာင်း​အိပ်မက် ကို ြကည့်​ရတဲ့​အခါ ဇာတ်ကား​ရဲ့​ အထွဋ်အထိပ် Climax က တင်တင်​ေအး​ ​ေကျာက်​ေသတ္တာြကီး​ကို ဖွင့်​လိုက်တဲ့​ြပကွက်ပါ။

အထဲမှာ ​ေအး​ေအး​သင်း​ြကီး​ရဲ့​ အ​ေလာင်း​ရှိတယ်​ေလ။ တစ်ကား​လံုး​ ​ေဆာင်း​အိပ်မက်ြကီး​ပါလို့​ အခိုင်အမာဆိုလာသူြကီး​က လိုက်ကာခန်း​ဆီး​ေတွလဲမလို့​ ​ေသတ္တာဖွင့်​မယ့်​ ဇနီး​သည်က​ေလး​ကို ြမင်​ေတာ့​ မျက်နှာထား​တည်တည်နဲ့​ ဟိန်း​ေန​ေအာင်မာန်ြပီး​ “ြမင့်​ြမင့်​နွယ် ​ေကျာက်​ေသတ္တာကို မဖွင့်​နဲ့​။” လို့​ တား​လိုက်တဲ့​အသံဟာ အခုထက်ထိ နား​ထဲမှာြကား​ေယာင်သလို မျက်စိထဲမှာလည်း​ သူ့​မျက်နှာ အမူအရာြကီး​ ြမင်​ေယာင်လို့​ ရပါ​ေသး​တယ်။ သူကိုယ်တိုင် တကယ်လား​ အိပ်မက်လား​ မကွဲြပား​သလိုပဲ ြကည့်​ေနရတဲ့​သူအဖို့​လည်း​ ရုပ်ရှင်မှ ဟုတ်ရဲ့​လား​။ တကယ်များ​ ြဖစ်​ေနတာလား​ လို့​ ဇ​ေဝဇဝါ ြဖစ်သွား​ေလာက်​ေအာင် ​ေြပာင်​ေြမာက်ပါ​ေပတယ်။ မ​ေန့​ညက​ေတာ့​ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အဲသလို ​ေဆာင်း​အိပ်မက်ြကီး​တစ်ခု မက်မိတယ်ခင်ဗျ။

အိပ်မက်သာဆိုတယ် တကယ်ြကီး​လိုပါပဲ။ လန့်​နိုး​လာ​ေတာ့​ ​ေရ​ေတွဘာ​ေတွ ​ေသာက်ယူရတယ်။ အသည်း​တုန်အူတုန် ရှိလိုက်ပါဘိ။ အိပ်မက်ထဲမှာ​ေလ ရန်ကုန်ကို ြပန်​ေရာက်သွား​ေရာ။ ​ေရာက်တာမှ ရန်ကုန်​ေဆး​ရံုြကီး​ကိုကို ြပန်​ေရာက်သွား​တာ။ ဘာ​ေတွလုပ်​ေနရသလဲဆို​ေတာ့​ အမယ် စာ​ေမး​ပွဲစစ်​ေနရတယ်ဗျ။ ကျုပ်က စာစစ်သူြကီး​ေပါ့​ေလ။ ပတ်တူး​ေကျာင်း​သား​ေလး​ေတွကို ဆာဂျရီစာ​ေမး​ပွဲစစ်​ေနတဲ့​ အိတ်ဇမ်မနာြကီး​ ပါလား​ဟဲ့​။ ဘယ်သူ့​ကိုစစ်ရမှာပါလိမ့်​။ အလို​ေလး​ေလး​ အလန်း​ဇယား​က​ေလး​ခင်ဗျာ။ လန်ထွက်​ေနတဲ့​ နံမယ်ြကီး​ေဆး​ေကျာင်း​သူ ​ေမာ်ဒယ်ဂဲလ်က​ေလး​။ (အြပင်မှာ တကယ်မရှိဘူး​ေနာ်။ အိပ်မက်လို့​ေြပာြပီး​သား​) က​ေလး​မက​ေလး​က အဆင်း​တင်လှတာမဟုတ်ဘူး​။ စာလည်း​ေတာ်သတဲ့​ေလ။ (အိပ်မက်ပါဆို) ကဲ ဘယ်​ေလာက်​ေကာင်း​တဲ့​ အိပ်မက်က​ေလး​ပါလိမ့်​။ လာ ဆက်မက်ြကည့်​ရ​ေအာင်။ အိပ်မက်​ေကာင်း​တုန်း​ မိုး​မလင်း​နဲ့​ဦး​။

​ေအာ်စကီပံုစံနဲ့​စာ​ေမး​ပွဲဆို​ေတာ့​ အရင်တုန်း​ကလို ​ေတာင်စဉ်​ေရမရ ​ေလျှာက်​ေမး​ဖို့​ မစဉ်း​စား​နဲ့​ သူ့​ေဖာမက်နဲ့​သူဗျ။ ​ေကျာင်း​သား​တစ်​ေယာက်ရဲ့​ အမှတ်​ေပး​စာရွက်မှာကိုက စံနစ်တကျြဖည့်​စွက်ရမယ့်​ ဇယား​ေလး​ေတွနဲ့​ မို့​ အဲဒါ အရင်ြဖည့်​ြကတာ​ေပါ့​။ “သမီး​ နံမယ်​ေြပာ” “……”။ “အသက်” “……..” (တံုး​တိတိြဖင့်​ေြဖ)။ “ဘယ်မှာ​ေနသလဲကွယ်” “အဲဒါ​ေတွက အ​ေရး​ြကီး​လို့​လား​ရှင်။ သူက ​ေပး​ထား​တဲ့​ အချိန်အ​ေတာအတွင်း​မှာ အမှတ်​ေတွ အများ​ြကီး​ရ​ေအာင် ​ေြဖရဦး​မှာ။ ဆရာသိချင် ​ေနာက်​ေတာ့​ အင်တာဗျူး​ေပး​မယ်။” ဒါက​ေတာ့​ သူ့​ေနာက်ကပါလာတဲ့​ အ​ေဖာ်သူငယ်ချင်း​မက​ေလး​ရဲ့​ စကား​သံ ြဖစ်ပါတယ်။ ​ေအာက်ဆွဲ​ေတွကလည်း​ ပါ​ေသး​သကိုး​။ အိပ်မက်ဆို​ေတာ့​ ယုတ္တိရှိတာ မရှိတာ အပထား​။ ​ေဒါသက​ေတာ့​ ​ေထာင်း​ကနဲ ထွက်ြပီး​သွား​ြပီ။ “ပံုစံထဲမှာ ပါတဲ့​အတိုင်း​ ​ေမး​တာကွ။ မင်း​ကသာ သည်စာ​ေမး​ပွဲခန်း​ထဲမှာ ဝင်​ေြဖခွင့်​မရှိတဲ့​သူ။ အခုချက်ချင်း​ ထွက်သွား​ပါ။”

ဘာရမလဲ။ များ​စိတ်ကို သိတယ်မဟုတ်လား​။ ​ေအာ်ထည့်​လိုက်မိတာ အနား​က တြခား​စာစစ်သူ​ေတွက မျက်လံုး​ြပူး​ြကီး​နဲ့​ ဝိုင်း​ြကည့်​ကုန်လို့​ ပါး​စပ်က​ေလး​ အသာပိတ်ြပီး​ ြပန်ထိုင်လိုက်ရတယ်။ ဟုတ်သား​ပဲ​ေလ။ ြဖစ်​ေသး​ပါဘူး​။ ​ေတာ်​ေတာ်ြကာ ဒီဆရာ​ေလး​ သိပ်ဆိုး​တာပဲ လို့​ နံမယ်ထွက်သွား​မှြဖင့်​။ စိတ်ကို​ေလျှာ့​လိုက်ြပီး​မှ “ကဲ သမီး​ေရ။ ​ေဟာသည် လည်ပင်း​က သိုင်း​ရွိုက်ဂလင်း​က​ေလး​အ​ေြကာင်း​ ​ေြပာြကည့်​ရ​ေအာင်​ေနာ်။” က​ေလး​မ​ေလး​က ​ေမာ်ဒယ်ဂဲလ်ဆို​ေတာ့​ ဂျာနယ်ထဲမှာ အင်တာဗျူး​တဲ့​အတိုင်း​ပဲ ​ေြဖပါတယ်။ “ဟုတ်။ အဲဒါ ဘာ​ေခါ်မလဲဆို​ေတာ့​။ ဟို​ေလ။ ဘယ်လို​ေြပာရမလဲ။ အဲဒီအတိုင်း​ပဲ ရှင့်​။ ဟုတ်။” ဗု​ေဒ္ဓာ။ ဟဲ့​။ လုပ်ြကပါဦး​။ အဲဒါ မှန်တာလား​ မှား​တာလား​။ အမှတ်ဘယ်လို​ေပး​ရမှန်း​ေတာင် မသိ​ေတာ့​ဘူး​။ မ​ေပး​လို့​ေတာ့​ မြဖစ်ဘူး​ေနာ်။ သူက စာ​ေတာ်တယ်တဲ့​။ နံမယ်ြကီး​။ “သူက​ေဟာ်မုန်း​ထုတ်တယ်​ေလ သမီး​ရယ်။ အဲဒါ ဘာ​ေဟာ်မုန်း​ေတွလဲ။ များ​ရင် ဘာြဖစ်မလဲ။ နည်း​ရင်ဘာြဖစ်မလဲ။” ဝဋ်​ေတာ့​လည်ပါြပီဗျာ။ အြကီး​အကျယ်ကို လည်တာ။ သူများ​တကာကို ရွဲ့​လာ​ေလသမျှ ကိုယ့်​ကို ြပန်ရွဲ့​တဲ့​တပည့်​မျိုး​နဲ့​မှ ဆိုက်ဆိုက်ြမိုက်ြမိုက် ​ေတွ့​တတ်ပ​ေလ။ တမင်ကို ရွဲ့​ြပီး​ အမှား​ေတွချည့်​ ​ေြဖ​ေနတာ ထင်ပါရဲ့​။ ​ေမး​ရင်း​ေမး​ရင်း​ ​ေချွး​ေတွြပန်ြပီး​ ​ေြခဖျား​လက်ဖျား​ေတွ ​ေအး​လာတာက ​ေကျာင်း​သား​မဟုတ်ပါဘူး​။ စာ​ေမး​ေနတဲ့​ ဆရာပါ။ ဘုရား​ ဘုရား​။ အမှတ်ကလည်း​ ဘယ်လိုမှ ​ေပး​လို့​ မရပါကလား​။

သည်အတိုင်း​သာဆိုရင် စာ​ေမး​ပွဲကျလို့​က​ေတာ့​ ငါ ဒုက္ခ​ေရာက်ရ​ေချရဲ့​။ သူ့​လိုစာ​ေတာ်တယ်လို့​ နံမယ်ြကီး​တဲ့​ေကျာင်း​သား​ကိုမှ ​ေအာင်​ေအာင် မ​ေမး​နိုင်လို့​ရှိရင် သူများ​ဆရာ​ေတွအလယ်မှာ မျက်နှာဘယ်နား​သွား​ထား​ရပါ့​။ ဆရာြကီး​ေတွများ​ သိလို့​က​ေတာ့​ ငါ့​ကိုသတ်မှာ။ ​ေနာက်ဘယ်​ေတာ့​မှ စာ​ေမး​ပွဲ​ေခါ်စစ်ခိုင်း​ေတာ့​မှာ မဟုတ်ဘူး​။ အြကံအိုက်အိုက်နဲ့​ “သမီး​ရယ် အစာအိမ်​ေရာဂါဆိုတာ သိတယ် မဟုတ်လား​။ အဲဒါ ကူး​စက်တတ်သလား​ ဟင်။ ဘာ​ေကာင်က​ေလး​ေတွ​ေြကာင့်​ ကူး​တတ်သလဲ ​ေြပာြပပါဦး​။” လို့​ “ဘာရာဏသီြပည်လို့​ ​ေခါ်ပါသလဲကွယ်” ​ေမး​ခွန်း​မျိုး​ ပျိုး​ြကည့်​လိုက်​ေတာ့​ စိတ်မရှည်​ေတာ့​တဲ့​ က​ေလး​မက​ေလး​က ခပ်လှမ်း​လှမ်း​မှာ စစ်​ေနတဲ့​ ဆရာြကီး​တစ်​ေယာက်ကို ြဗဲကနဲ “ြဆာ့​… သာမီး​ကို သူ ဘာ​ေတွ လာ​ေမး​ေနမှန်း​ မသိဘူး​။ အစမ်း​စာ​ေမး​ပွဲတုန်း​က ကျင့်​ထား​တဲ့​ဟာ​ေတွ မ​ေမး​ပဲ သူ့​သ​ေဘာနဲ့​သူ ​ေလျှာက်​ေမး​ေနတယ်။ စာ​ေမး​ပွဲလည်း​ စစ်တတ်ပဲနဲ့​။” လို့​ Voice Message လှမ်း​ပို့​လိုက်တာ ​ေခါင်း​နား​ပန်း​ကိုြကီး​သွား​တာပဲ။ ငါ့​ေတာ့​ ​ေြမွ​ေပါက်ပါြပီ။ ဟိုမှာ ဆရာြကီး​ကလည်း​ မျက်​ေစာင်း​ြကီး​ထိုး​လို့​ကို ဘုြကည့်​ြကည့်​ေနတာ။ စာစစ်မှူး​လုပ်​ေနတဲ့​ အကိုဆရာ​ေလး​တစ်​ေယာက်က အသာလက်တို့​ေခါ်သွား​ြပီး​ “​ေဟ့​ေကာင်။ မင်း​စာ​ေမး​ပွဲမှာ စာစစ်သူလုပ်ချင်ရင် ဒီအ​ေရ​ေတွမှ မထူလို့​ ြဖစ်မလား​။ ​ေခတ်​ေတွ စံနစ်​ေတွက ​ေြပာင်း​သွား​ြပီ။ …။”

စသည်စသည်ြဖင့်​ ရှည်လျား​စွာ ဩဝါဒ​ေတွ ​ေချွ​ေတာ်မူပါ​ေလတယ်။ ဟုတ်ပါရဲ့​။ စာ​ေမး​ပွဲစစ်ရတာ ​ေြကာက်စရာ​ေကာင်း​လိုက်တာ တကယ်ပါပဲ။ တသက်လံုး​စာ​ေမး​ပွဲ​ေတွ ​ေြဖလာတာ​ေတာင် သည်​ေလာက် မ​ေြကာက်ရဘူး​။ လန့်​နိုး​လာတာ​ေတာင် အ​ေြကာက်မ​ေြပ​ေသး​ဘူး​။ တကယ်လို့​များ​ ရန်ကုန်က စာစစ်သူ​ေခါ်ချင်တယ်ဆို ြငင်း​ကိုြငင်း​ပလိုက်​ေတာ့​မယ်။ အိပ်မက်သာဆိုတယ် အြပင်မှာ တကယ်ြဖစ်​ေနသလိုပဲ ​ေြကာက်လိုက်တာများ​ ​ေဇာ​ေချွး​ေလး​များ​ေတာင် ြပန်ချင်တယ်။

အိပ်မက်ထဲကအတိုင်း​ အြပင်မှာ ြဖစ်​ေနတာ ဘယ်နှစ်ခါ​ေတွ့​ဖူး​လို့​တုန်း​။ ​ေပါက်​ေပါက်ရှာရှာ​ေတွ ​ေလျှာက်မက်ြပီး​ အလကား​ ​ေတွး​ေြကာက်​ေနရတယ်လို့​။ တို့​ဆီမှာ အဲလို​ေကျာင်း​သား​မျိုး​ ရှိမှ မရှိပဲနဲ့​။ ရှိပဲနဲ့​။ ရှိပဲနဲ့​။ အဲ အဲ။ အြပတ်​ေတာ့​ ​ေြပာလို့​မရဘူး​။ ရှိတယ်။ ရှိတယ်။ ​ေသ​ေသချာချာကို ြကံုဖူး​တယ်။ အဲဒီတုန်း​က​ေတာ့​ စာစစ်သူအ​ေနနဲ့​မဟုတ်ဘူး​။ စာစစ်ခန်း​အကူလို့​ ​ေခါ်မှာ​ေပါ့​။ လက်တိုလက်​ေတာင်း​ေလ။ ဝါဝါဝင်း​ေရွှြဖစ်​ေနတဲ့​ ဘုန်း​ြကီး​လူနာတစ်​ေယာက်ကို ​ေရာဂါရာဇဝင်​ေမး​ေနတဲ့​ ​ေမာင်​ေကျာင်း​သား​က ကိုယ့်​ကို လက်တို့​ေမး​တယ်။ “ဒါြကီး​ ဘာြကီး​လဲ။” တဲ့​။ “ဘာြကီး​လဲ​ေတာ့​ မသိဘူး​။ အထာြကီး​နဲ့​ေတာ့​ အထာြကီး​နဲ့​။ ဒီဇိုင်း​က​ေတာ့​ တူတာပဲ အဝါြကီး​နဲ့​ (Obstructive Jaundice)” လို့​ မ​ေနနိုင်မထိုင်နိုင် ​ေဖာ်​ေကာင်လုပ်လိုက်မိ​ေသး​တယ်။ ​ေမျှာ်လင့်​ထား​သလိုပါပဲ။ စာစစ်သူလာ​ေတာ့​ ​ေမာင်မင်း​ြကီး​သား​ အိုး​နင်း​ခွက်နင်း​ြဖစ်​ေသာ်ြငား​ မျက်နှာ​ေတာ့​ တစ်စက်က​ေလး​မှ အြပံုး​မပျက်ဘူး​။ ဘာ​ေရာဂါမှန်း​မသိ​ေတာ့​ ဘယ်လိုကုရလဲလည်း​ မ​ေြပာနိုင်ဘူး​။ လွယ်ပါတယ်။ ဆာဂျရီပါဆိုမှ ခွဲကုလို့​မရရင် ​ေစာင့်​ကုမှာ​ေပါ့​။ Conservative Treatment တဲ့​။ တစ်လံုး​ထွက်လာတယ်။ တိုး​ရှဲ့​ တိုး​ရှဲ့​ ကုန်း​စွန်း​ချဲ့​ေရ။ ဆရာခမျာ အား​တက်သ​ေရာ “​ေအး​။ ဟုတ်တာ​ေပါ့​။ ဒါဆိုရင် ဘာ​ေတွလုပ်ရမလဲ။” ဆို​ေတာ့​ ကွန်နက်ရှင်ကျသွား​လို့​ထင်ပါရဲ့​။ မျက်လံုး​က​ေလး​က ြမှား​က​ေလး​လည်သလို လည်​ေနြပီး​ တစ်ခွန်း​မှ ထွက်မလာ​ေတာ့​ဘူး​။

“ဒီမှာြကည့်​ေလကွာ။ လူနာမှာ ပိုက်​ေတွနဲ့​။ အဲဒါဘာလုပ်ထား​တာလဲ။” လို့​ေြပာရင်း​ နား​ေခါင်း​ကပိုက် လက်ကပိုက်​ေတွကို ြပ​ေန​ေပမယ့်​လည်း​ access denied ပဲ ြဖစ်​ေန​ေသး​တယ်။ “ဒီနာ​ေခါင်း​က ပိုက်ကို ဘယ်လို​ေခါ်သလဲ။” Retry ြပန်လုပ်တယ်ခင်ဗျ။ Still loading နဲ့​ တစ်​ေန​ေသး​တယ်။ ဆရာက မ​ေလျာ့​ေသး​ဘူး​ခင်ဗျာ။ ခင်း​ေပး​ြပန်ပါတယ်။ “အဲဒါ ဘာအတွက်ထည့်​ထား​တာလို့​ ထင်သလဲ” တဲ့​။ ​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​။ ဒီတခါ​ေတာ့​ ပွင့်​သွား​တယ်။ “Drip သွင်း​ဖို့​” တဲ့​။ မဝင်ပါဘူး​ခင်ဗျာ။ တိုင်ထိြပီး​ ြပန်ကန်ထွက်လာပါတယ်။ ​ေရာ်နယ်ဒို ​ေခါင်း​နဲ့​ြပန်တိုက်တယ်ခင်ဗျ။ “​ေသချာြကည့်​ပါဦး​ကွာ။ Drip သွင်း​တဲ့​ပိုက်က လက်မှာပါ။ ဒီပိုက်က နှာ​ေခါင်း​ထဲကို ထည့်​ထား​တာ​ေလ။ အဲဒါ ဘာလုပ်ဖို့​ြဖစ်မလဲ။” တဲ့​။ ဟုတ်ကဲ့​ ပွဲသိမ်း​သွား​ပါတယ် ခင်ဗျာ။ ​ေကျာင်း​သား​က အစာသွင်း​ပိုက် Ryles”s tube ဆိုတာကို မြကား​ဖူး​ပါဘူး​။ Common Sense က​ေလး​သံုး​ြပီး​ ​ေြဖသွား​ပါတယ်။ “အသက်ရှူဖို့​” တဲ့​။ လူချင်း​တူ​ေသာ်လည်း​ အသက်ရှူချင်း​ကွဲတယ်ဆိုတာ အဲဒါ​ေပါ့​။ သို့​ေသာ်လည်း​ အဲသည်​ေမာင်​ေကျာင်း​သား​နဲ့​ တစ်ပတ်အြကာမှာ ​ေငွမိုး​ဟိုတယ်​ေရှ့​မှာ ြပန်​ေတွ့​ြကတယ်ခင်ဗျ။ သူကလာနှုတ်ဆက်​ေတာ့​ ကိုယ်ကလည်း​ မှတ်မိသွား​ြပီး​ “​ေကျာင်း​ေတွ ဘယ်​ေတာ့​ ြပန်တက်ရမလဲ။ ​ေမာ်လြမိုင်မှာ ​ေနတာလား​။” လို့​ ​ေဖာ​ေရှာလုပ်တဲ့​အခါ က​ေလး​က ငါး​သ​ေလာက်ြပံုး​က​ေလး​နဲ့​ “တက်ရ​ေတာ့​ဘူး​ေလ ဆရာ။ ​

ေအာင်သွား​ြပီ။ ဒီမှာမ​ေနပါဘူး​။ အခုဟာက တိုင်း​မှူး​ကို ​ေဂါက်ပွဲလုပ်​ေပး​စရာရှိလို့​ ခနလာတာ။” တဲ့​။ ကဲ သ​ေဘာ​ေပါက်။ အဘ လို့​ ​ေခါ်ရတဲ့​အစား​ေတာင် မဟုတ်ဘူး​။ တခါတခါမှာ အိပ်မက်ကလည်း​ တကယ်လိုပဲ။ တကယ်ကလည်း​ အိပ်မက်လိုပဲ။ လူ့​ကို ဝင်း​ဦး​ြကီး​လိုြဖစ်လို့​။ ဇာတ်သိမ်း​ခန်း​ထဲကအတိုင်း​ သံတိုင်ြကီး​ကိုင်ြပီး​ “​ေဆာင်း​တွင်း​အိပ်မက် ဂ​ေယာက်ဂယက်။ ​ေဆာင်း​တွင်း​အိပ်မက် ဂ​ေယာက်ဂယက်။” လို့​သာ မျက်လံုး​ြကီး​အဝိုင်း​သား​နဲ့​ ​ေအာ်ပလိုက်ချင်​ေတာ့​တယ်။

စာစစ်သူတစ်​ေယာက် ဆရာတစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ စာ​ေမး​ပွဲခန်း​ထဲမှာ ​ေကျာင်း​သား​က​ေလး​တစ်​ေယာက် ဒုက္ခ​ေရာက်​ေနတာကို အတင်း​တုပ်တယ်ဆိုတာ Ethic နဲ့​ မညီပါဘူး​ခင်ဗျာ။ ဒါ​ေြကာင့်​မ​ေြပာလိုပါဘူး​။ ဆရာသက်နုစဉ်တုန်း​က​ေတာ့​ စာ​ေမး​ပွဲမှာ ​ေကျာင်း​သား​က ​ေပါက်တတ်ကရ​ေြဖရင် အူ​ေတွတက်​ေန​ေအာင် ရယ်လို့​ က​ေလး​ေတွက သူတို့​ဆရာက တို့​မှား​ရင် သိပ်​ေပျာ်တာလို့​ ထင်ြကတယ်။ တကယ်​ေတာ့​ စာ​ေမး​ပွဲမှာ ​ေကျာင်း​သား​ စာ​ေမး​မရတဲ့​အြပစ်က တပည့်​ဆီမှာချည့်​ပဲ ရှိတာ မဟုတ်ဘူး​ေလ။ ဆရာလည်း​ အမှုတွဲထဲပါတယ်။ သူစာသင်ညံ့​လို့​ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ ြငင်း​မရဘူး​။ စဉ်း​စား​ြကည့်​။ ဘယ်သူက ​ေမွး​ကတည်း​က တတ်လာတာမို့​လဲ။ သည်လိုပဲ သင်​ေပး​ရင်း​သင်​ေပး​ရင်း​နဲ့​မှ တ​ေြဖး​ေြဖး​တတ်လာြကတာချည့်​ပဲ။ ဒါ​ေြကာင့်​ ​ေကျာင်း​သား​ စာမရတာကို ​ေလှာင်စရာ မလိုဘူး​။ မတတ်​ေသး​တာကို တတ်​ေအာင်သင်​ေပး​ရမှာသာ ြဖစ်တယ် လို့​ ​ေတွး​မိတယ်။ သို့​ေသာ်လည်း​ မူလတန်း​ပညာ​ေရး​ကို ​ေဝဖန်တုန်း​က ​ေြပာခဲ့​သလိုပဲ တက္ကသိုလ်ပညာ​ေရး​က ဆရာ​ေတွမှာလည်း​ သင်ြကား​ေရး​သက်သက်ြဖစ်​ေနြပီး​ ပဲ့​ြပင်​ေရး​ဘက်က လစ်ဟင်း​ေနတာက​ေတာ့​ ​ေကျာင်း​သား​ေတွထက် ဆရာ​ေတွမှာ တာဝန်ပိုရှိသလို ြမင်မိြပန်ပါတယ်။ အထူး​သြဖင့်​ ​ေဆး​ေကျာင်း​သက်တမ်း​တ​ေလျှာက်မှာ ဆရာဝန်​ေလာင်း​က​ေလး​ေတွအတွက် ကျင့်​ဝတ် နဲ့​ သိက္ခာပိုင်း​ (Ethics and Attitude) ကို သင်ြကား​ပဲ့​ြပင်​ေပး​တဲ့​သူ မရှိသ​ေလာက် ရှား​ပါး​ေနသလား​လို့​ပါ။

ဒီအခါမှာ မီဒီယာ​ေတွ၊​ လူနာ နဲ့​ လူနာရှင်​ေတွ ဘက်က အထင်အြမင်လွဲမှား​တာ​ေလး​ေတွ ရှိလာတဲ့​အခါ ဆရာဝန်​ေတွဘက်က ​ေရှ့​ေနလိုက်ခဲ့​သလိုပါပဲ။ ကိုယ့်​ဆရာဝန်​ေတွဘက်မှာ လွဲမှား​တာက​ေလး​ေတွ ရှိခဲ့​ရင်လည်း​ ​ေနာင်လာ​ေနာက်သား​ ညီငယ်ညီမငယ်က​ေလး​ေတွ အတုယူမမှား​ေအာင် ကိုယ်ချင်း​ကိုယ်ချင်း​ ကျိတ်ြပီး​ေတာ့​ သွန်သင်ချင်ပါ​ေသး​တယ်။ မသိ​ေသး​ မတတ်​ေသး​တာက တချိန်ချိန်မှာ လုပ်ရင်း​ကိုင်ရင်း​ သိလာတတ်လာြကမှာ မလွဲပါဘူး​။ သို့​ေသာ်လည်း​ အသွန်အသင်မရှိခဲ့​လို့​ မယဉ်​ေကျး​တာ၊​ အကျင့်​ဆိုး​ပါ​ေနတာ​ေတွကျ​ေတာ့​ အသက်ြကီး​လာ​ေလ​ေလ ဆိုဆံုး​မရခက်​ေလ​ေလ ြဖစ်တတ်ပါတယ်။ အတုခိုး​မှား​သွား​တဲ့​အခါ၊​ အမှား​ေတွနဲ့​ အသား​ေသလာတဲ့​အခါ ကိုယ့်​အသက်​ေမွး​မှု​ေလာကြကီး​တစ်ခုလံုး​ ငါး​ခံုး​မ တစ်​ေကာင်​ေြကာင့်​ တစ်​ေလှလံုး​ပုပ်ကုန်မှာ စိုး​မိပါတယ်။ ကိုယ်တိုင်က ​ေဆး​ပညာမိသား​စုထဲက ဆရာဝန်ဘဝနဲ့​မို့​ “ဟိုမှာ ငါး​ခံုး​မြကီး​တစ်​ေကာင်၊​ သည်မှာ ငါး​ခံုး​မြကီး​တစ်​ေကာင်” နဲ့​ လက်ညှိုး​တထိုး​ထိုး​ သစ္စာ​ေဖာက်​ေလာက်​ေကာင် မလုပ်ချင်ပါဘူး​။ လုပ်လည်း​ မလုပ်ရဲပါဘူး​။ ဒီအခါမှာ ဘယ်သူဘယ်ဝါဆိုတဲ့​ ပုဂ္ဂလဒိဋ္ဌာန်​ေတွထက် ဘာလုပ်ရင် ဘာြဖစ်တယ်ဆိုတဲ့​ ဓမ္မဒိဋ္ဌာန်ပိုင်း​ကိုသာ ​ေစာင်း​ေပး​ြပီး​ ​ေရး​ပါ့​မယ်။ ဖတ်တဲ့​သူအဖို့​ သင်ခန်း​စာယူနိုင်ဖို့​ကိုသာ အ​ေလး​ေပး​ေစချင်ပါတယ်။ ​ေပါက်တဲ့​သူ မှန်မှန်​ေြပာ။ အီး​ဘွတ်တရား​ေဟာ လို့​ေတာ့​ တရား​ခံမ​ေဖာ်ခိုင်း​ပါနဲ့​။ မ​ေြပာြပဘူး​။ သတ်ရင်သတ်။

ကဲ အခုကစြပီး​ ​ေရှ့​ဆက်လို့​ ဆရာစိုး​က​ေလး​ရဲ့​ ​ေဆာင်း​တွင်း​အိပ်မက် ဂ​ေယာက်ဂယက်​ေတွကို တင်ဆက်ပါ​ေတာ့​မယ်။ ကိုယ့်​ဟာကိုယ်​ေတာင် တကယ်လား​ အိပ်မက်လား​ ဝိုး​တဝါး​ပါပဲ။ တခါတခါ​ေတာ့​လည်း​ တိမ်လွှာမို့​မို့​လွင်ထဲကလို “အိပ်မက်ထဲက ​ေမာင့်​ချစ်သူ ဝိုး​တဝါး​ မြပတ်သား​ ထပ်မနား​ မှတ်သား​မရတဲ့​သူ” လို့​ ​ေြပာစရာ ချာလီ၏ နတ်မိမယ်က​ေလး​များ​အ​ေြကာင်း​ေပါ့​။ တခါတခါ​ေတာ့​လည်း​ ​ေဆာင်း​အိပ်မက်ထဲကအတိုင်း​ “​ေချာင်း​လိုလို ြမစ်လိုလို တစ်ခု​ေသာ ကမ်း​စပ်မှာ ​ေရာက်လာသည်တွင် ချစ်သူဟာလည်း​ မလှမ်း​မကမ်း​မှာ ​ေရာက်နှင့်​ခဲ့​တာြမင်” သ​ေပါ့​။ အလှည့်​မသင့်​တဲ့​အခါကျ​ေတာ့​လည်း​ မျိုး​ြကီး​ရဲ့​ “အိပ်မက်ဆိုး​ နဲ့​ လမိုက်ည” ဆိုပါ​ေတာ့​။ ဟုတ်ကဲ့​။ ဆရာ့​ဆွဲသီး​က​ေလး​ကို ​ေသ​ေသချာချာ စိုက်ြကည့်​ေနပါတယ်။ ြကည့်​ေနပါတယ်။ မျက်စိ​ေတွ ​ေလး​လာပါြပီ။ မျက်ခွံ​ေတွ​ေလး​လာပါြပီ။ အိပ်ချင်လာြပီဗျ။ အိပ်​ေပျာ်​ေတာ့​မယ်။ အိပ်​ေတာ့​မယ်။ ကျွန်​ေတာ် အိပ်​ေတာ့​မယ်။ ကျွန်​ေတာ်.. ကျွန်​ေတာ်….။

“​ေလ​ေြပ​ေလညှင်း​ ​ေဆာ်​ေသွး​ရိုက်ခတ်၊​ တ​ေရွ့​ေရွ့​ မိုး​ေငွ့​ေဆာင်ခဲ့​ြပီ။ ​ေသာ်တာယုန်​ေပါ် ​ေကျာ်ကာ​ေြပး​ေတာ့​၊​ ​ေရး​ေရး​ ရုပ်သွင် မှုန်လို့​ရီ။ သည်အိပ်မက်မှန်လျှင် ​ေမာင်မင်း​ြကီး​သား​နဲ့​ ဧကန္တ ​ေတွ့​ပါရစီ။ သည်အိပ်မက်မှန်လျှင် ​ေမာင်မင်း​ြကီး​သား​နဲ့​ ဧကန္တ ​ေတွ့​ပါရစီ။” (ခင့်​အိပ်မက် / ြမို့​မြငိမ်း​)

Read More

“ပန်း​ြမိုင်လယ် စပယ်ရှယ်တီး​လို့​ ရိုး​တိုး​ရွတ ခနခန​ေပျာ်တဲ့​ြမိုင်”

| မှာေရးသားခဲ့သည်။ 0

“​ေရွှြကာြပဒံု ​ေနအာရုဏ်ခသည့်​နှယ် မရွှင်လန်း​လိုက်ပါတဲ့​ ​ေမ့​ဟဒယအိမ်ဝယ်။ အပါး​ရပ်လို့​ နှစ်နား​ကပ်ကာ တိုင်ပင်ချင်တယ်။ ​ေလပါတီရဲ့​ ငယ်ချစ်က​ေလး​ရယ်..။ မြမရင်ရဲ့​ ငယ်ချစ်က​ေလး​ရယ်…။ ညစဉ်မကွာပါတယ် မြကာမီလည်း​ ​ေနာင်အြမဲ နှစ်လရှည်၊​ ြမရင်မှာ​ေမာင်ရယ် တစ်နာရီတည်း​ ​ေမာင်နဲ့​ချစ်ပါရစီ..။”

အဲသလို ​ေြခဆင်း​က​ေလး​ကို ​ေကျာခိုင်း​လျက် စ လိုက်ရင်ကိုပဲ ပရိသတ်အလံုး​စံုက ြငိမ်တိတ်ြပီး​ အြငိမ့်​မင်း​သမီး​ေလး​ရဲ့​ သဒ္ဒါ့​အသံက​ေလး​ကို အရသာခံလို့​ သာသာက​ေလး​ လှည့်​လာမယ့်​ မျက်နှာဝင်း​ဝင်း​က​ေလး​ကို ​ေမျှာ်ြကည့်​ေနြကတာ မျက်​ေတာင်ခတ်ဖို့​ အသက်ရှူဖို့​ေတာင် ​ေမ့​ေနသလား​ ​ေအာင့်​ေမ့​ရပါသတဲ့​။ အဲဒါ ဆိုင်း​က မပါ​ေသး​ဘူး​။ ပတ္တလား​သံ​ေလး​နဲ့​တင် ခင်း​ထား​ပျိုး​ထား​တာ။ လက်က​ေလး​တစ်ချက် မချိုး​ရ​ေသး​ဘူး​။ ကြကိုး​ေလး​တစ်ကွက် မဆင်ရ​ေသး​ဘူး​။ ဒါ​ေပမယ့်​ သည်မင်း​သမီး​ ပညာအတိမ်အနက် ဘယ်​ေလာက်ရှိသလဲ အဲသည်​ေြခဆင်း​နဲ့​တင် ပွဲခင်း​တစ်ခုလံုး​ သိြပီး​ြပီ။ မ​ေကာင်း​ဘူး​ထင်ရင် သည်​ေနရာမှာကတည်း​က လှည့်​ြပန်တဲ့​သူြပန်တယ်။

မ​ေကာင်း​မကန်း​များ​ ဘယ်သူကမှ အိပ်ပျက်ခံ ​ေြခ​ေညာင်း​ခံ မြကည့်​ဘူး​။ တကယ့်​အြငိမ့်​ေကာင်း​ေကာင်း​များ​ လာလို့​က​ေတာ့​ မိုး​အလင်း​ မတ်တပ်ငုတ်တုတ်လည်း​ ​ေညာင်း​ဖို့​ငိုက်ဖို့​ ဘယ်သတိရလိမ့်​မလဲ။ ​ေြပာမယ့်​သာ ​ေြပာ​ေနရတာပါ။ အခု​ေခတ်မှာ ဒါမျိုး​ ဘယ်သူမှ မြကည့်​ဖူး​ြက​ေတာ့​တာမို့​ မျက်မြမင်ကို ဗျိုင်း​ဆိုတာ အြဖူ​ေရာင်က​ေလး​လို့​ ရှင်း​ြပရသလိုပဲ ​ေနလိမ့်​မယ်။ အြငိမ့်​များ​ မြကည့်​ဖူး​စရာလား​။ အခုြကည့်​ချင် အခုအ​ေခွထိုး​ြပမယ်။ အင်တာနက်​ေပါ်​ေတာင် ြကည့်​လို့​ရသပ။ ​ေရတွင်း​ပျက်ြကီး​ေတာင် ကား​ရိုက်မစား​ေတာ့​ပဲ အြငိမ့်​ေထာင်စား​ေတာ့​မ​ေလာက် ဘာညာသာရကာနှင်း​ဆီ​ေတွ ဆီး​ရီး​လိုက်ရိုက်​ေနတာ ကမ္ဘာလှည့်​ ကလို့​ေတာင် ရ​ေနြပီ၊​ ​ေြပာမယ်ဆိုလည်း​ ​ေြပာစရာပါပဲ။ ဒါ​ေပသိ အဲသဟာ​ေတွက အြငိမ့်​မှ မဟုတ်ပဲဗျာ။ ​ေြပာရရင် ရင်နာလွန်း​လို့​ ရင်ဘတ်ြကီး​ ထုထုြပီး​ေတာင် ငိုချင်​ေသး​။ အြငိမ့်​ေတွ ဘယ်​ေရာက်ကုန်ပတုန်း​လို့​ ကိုယ့်​လာ​ေမး​ရင်​ေတာ့​ စိတ်နာနာနဲ့​ ​ေသကုန်တာ ြကာလှ​ေပါ့​ လို့​ ​ေြဖမိမယ်ထင်ပါတယ်။ ယပက်လက် ယမင်း​ခင်က​ေလး​ေတွ ကြကိုး​ဆင်လိုက်ရင် ချစ်စရာ ဓါတ်ပံုက​ေလး​ေတွ ​ေြကာ်ြငာပိုစတာက​ေလး​ေတွ​ေတာ့​ ထွက်လာြကသား​ေပါ့​။ မိုး​ယုစံက​ေလး​နဲ့​ ြကည့်​မလား​။ ​ေချာရတနာက​ေလး​နဲ့​ ြကည့်​မလား​။

တည်တည်ြငိမ်ြငိမ် ရင့်​ရင့်​ကျက်ကျက် အလှနဲ့​ြကည့်​ချင် ​ေမသန်း​နုြကီး​နဲ့​လည်း​ ြကည့်​လို့​ရတယ်။ ဓါတ်ပံုကိုသာြကည့်​။ ကတာ​ေတာ့​ မြကည့်​ပါနဲ့​။ မ​ေတာ်မတည့်​ေတွ မျက်စိထဲအဟုတ်မှတ်ြပီး​ စွဲကုန်မစိုး​လို့​။ စည်း​ချက်ကျကျ ​ေြခချိုး​လက်ချိုး​ရံုနဲ့​ အကမြဖစ်ဘူး​ဆိုတာ စံရှား​တင်၊​ နွဲ့​နွဲ့​စန်း​၊​ အမာစိန်တို့​ ကတာကို ​ေတွ့​ဖူး​ထား​မှ သ​ေဘာ​ေပါက်မယ်။ သူတို့​အရွယ်ြကီး​ေတွကျ​ေတာ့​လည်း​ ပညာပဲကျန်​ေတာ့​တာ ရူပါက ချူချာကုန်​ေတာ့​ နတ်က​ေတာ်အိုြကီး​ မနှဲ​ေလး​ဝင်​ေနတာ ြကည့်​ရသလိုပဲ။ စကတည်း​က ယဉ်သကိုတဲ့​။ နိဒါန်း​ချီကတည်း​က ခုနှစ်ရက်သား​သမီး​ သတ်ချင်​ေလာက်​ေအာင် အ​ေမွှဇယား​ခင်း​ေနမိတယ်။ လွန်တာရှိရင် ဝန္တာမိ​ေနာ်။ တကယ့်​အြငိမ့်​အစစ်ဆိုတာ ဘယ်လိုဟာမျိုး​လဲ သိ​ေအာင် လွမ်း​ဇာတ်က​ေလး​ ခင်း​ြပမယ်။ ဟုတ်ြပီလား​။

ြမန်မာရှင်ဘုရင်​ေတွ​ေခတ်တုန်း​က ​ေြမဝိုင်း​သဘင်ဆိုတာ ရှိ​ေပမယ့်​ မင်း​သမီး​တစ်​ေယာက်တည်း​ တပင်တိုင် ဆိုလိုက်ကလိုက် လုပ်ရတဲ့​ အြငိမ့်​မျိုး​က​ေတာ့​ မ​ေပါ်​ေသး​ဘူး​တဲ့​။ အီ​ေနာင်ဇာတ်တို့​၊​ ရာမဇာတ်တို့​၊​ ဝိဇယကုမ္မာြပဇာတ်တို့​လို ဇာတ်​ေတာ်​ေတွ ခင်း​ရင်း​ ဆိုြကကြကတာ​ေတာ့​ ရှိတာ​ေပါ့​။ ယင်း​ေတာ်မ​ေလး​တို့​ ဆင်ခိုး​မ​ေလး​တို့​ဆိုတဲ့​ မင်း​သမီး​များ​ဟာ ဇာတ်မင်း​သမီး​များ​သာ ြဖစ်​ေပလိမ့်​မယ်။ သီချင်း​ြကီး​သီချင်း​ခန့်​နဲ့​ ဇာတ်ဝင်​ေတး​သွား​သီချင်း​များ​ကို ဆိုင်း​နဲ့​ဝိုင်း​နဲ့​ ကျကျနန ထိုင်ဆိုတဲ့​ ထိုင်ဆိုအြငိမ့်​ေတွ​ေတာ့​ ရှိသတဲ့​။ ပထမအြငိမ့်​သဘင်​ေခတ်ဆိုတာကို စခဲ့​တာက​ေတာ့​ ဦး​ချစ်ဖွယ်နဲ့​ ​ေဒါ်စိန်သံုတို့​က အရင်ဆံုး​ လို့​ မှတ်သား​ထား​မိတယ်။ ြမန်မာသီချင်း​ေကာင်း​ေကာင်း​ေတွဟာ နား​ေထာင်ရင်း​ေထာင်ရင်း​ မ​ေနနိုင်မထိုင်နိုင် ထကချင်လာ​ေလာက်​ေအာင် ြမူး​တယ် ြကွတယ်။

နား​ဝင်ြငိမ့်​ေြငာင်း​တယ်ဆိုတာ ​ေသ​ေသချာချာ နား​ေထာင်ဖူး​တဲ့​သူတိုင်း​သိြကပါတယ်။ သူတို့​လည်း​ ဆိုရင်း​ဆိုရင်း​ လမိုင်း​ေတွကပ်ြပီး​ ထထကြကတယ်ထင်ပါရဲ့​။ အဲလိုနဲ့​ အြငိမ့်​ေပါ်လာ​ေရာ။ ကိုသု​ေမာင်ြကီး​ ြပန်ဆိုတဲ့​ “အလွန်တကယ် သ​ေရာ်​ေလှာင် အလွန်တကယ်သ​ေရာ်​ေလှာင် ရွံတယ်ကျွန််​ေတာ်​ေရှာင်။ ခုနှစ်ဆယ်​ေကျာ်​ေတာင် ကိုြမို့​မနဲ့​ကွဲမယ် မထင်​ေပါင်။ သား​ေတွက​ေလှာင် သမီး​ေတွက​ေလှာင်၊​ ပွဲတီး​တဲ့​အခါ မိန်း​မက​ေလှာင်။ ​ေန့​တိုင်း​မင်း​တို့​ ကျုပ်ကို​ေလှာင် ​ေလှာင် ​ေလှာင် ​ေလှာင်။ ​ေလှာင်ရက်​ေပမယ့်​ကွယ် ချစ်ဖွယ်ြကီး​ တရား​မချို့​ေပါင် သနား​ဖို့​အ​ေကာင်။” ဆိုတာ အဲဒီဦး​ချစ်ဖွယ်ြကီး​ ဆိုခဲ့​တဲ့​ ​ေလှာင်သီချင်း​ပါ။ ကိုသိန်း​တန်ဆိုခဲ့​တဲ့​ လူပျက်က​ေလး​ေမာင်​ေရွှရိုး​ ဇာတ်လမ်း​က​ေလး​ကလည်း​ ဦး​ချစ်ဖွယ် ​ေဒါ်စိန်သံုတို့​ကတည်း​က ခင်း​ခဲ့​ကခဲ့​ြကပါသတဲ့​။ ​ေပျာက်ပျက်ကုန်လို့​သာ သူတို့​သီချင်း​ေတွမရှိ​ေတာ့​ေပမယ့်​ မန်း​ေလး​ နှစ်တစ်ရာ့​ငါး​ဆယ်ပွဲမှာ​ေတာ့​ အကင်္ျီပါး​ သီချင်း​ေလး​တစ်ပိုဒ် ြပန်ြကား​လိုက်ရပါတယ်။

“မယ်သံုရယ် အထည်စံုဝယ်ခဲ့​မယ်။ ခင်သံုရယ် အဆင်စံုဝယ်ခဲ့​မယ်။ ဪ သား​ကငယ် သမီး​ကငယ် အကင်္ျီပါး​ မဝတ်​ေစချင်တယ်။ ဘာ​ေရာညာ​ေရာ အဝှာ​ေရာ အြမင်မတင့်​တယ်။ မဖံုး​တယ် အလံုး​အထည်။ ပိုး​ြဖူရင်ဖံုး​ ဆင်ဦး​မယ်။” တဲ့​။ သူတို့​ အြငိမ့်​စကတဲ့​အရွယ်ဟာ သား​တွဲ​ေလာင်း​ သမီး​တွဲ​ေလာင်း​ သိပ်မငယ်လှတဲ့​ လူလတ်ပိုင်း​ခပ်ြကီး​ြကီး​ေရာက်​ေန​ေပမယ့်​ အြငိမ့်​ရယ်လို့​ သဘင်စာမျက်နှာသစ်ဖွင့်​နိုင်တာကို ြကည့်​ရင် သူတို့​အဆိုအက ဘယ်​ေလာက်​ေကာင်း​လိမ့်​မလဲ မှန်း​လို့​ရပါတယ်။

သူတို့​ေနာက် အြငိမ့်​အ​ေြကာင်း​ေြပာရင် မပါမြဖစ်တာက အ​ေမ​ေထွး​နဲ့​ ြမ​ေြခကျင်း​ေငွြမိုင်ပါ။ အ​ေမြကီး​လူထု​ေဒါ်အမာ ​ေရး​ထား​ခဲ့​တာ​ေတွကို ဟိုကိုး​သည်ကား​လုပ်ြပီး​ စာမဆန့်​ချင်ပါဘူး​။ မဖတ်ဖူး​ေသး​ရင်​ေတာ့​ ဖတ်ြဖစ်​ေအာင် ဖတ်ြကည့်​ေစချင်ပါတယ်။ ြပည်သူချစ်​ေသာ အနုပညာသည်များ​တဲ့​။ အသက်​ေြခာက်ဆယ်​ေကျာ်မှ သူြကီး​မင်း​တစ်​ေယာက် ​ေခါင်း​ေခါက်လို့​ယူနိုင်​ေသး​တဲ့​ စင်​ေပါ်မှာ ဆယ့်​ေြခာက်နှစ်သမီး​က​ေလး​ရှံုး​တဲ့​ ြကာဗျာပါ​ေတွ စံု​ေအာင်တတ်တယ်လို့​ နံမယ်​ေကျာ်တဲ့​ သတင်း​ြကီး​သည့်​ မင်း​သမီး​မ​ေထွး​ေလး​အ​ေြကာင်း​က​ေတာ့​ ြမန်မာစာဖတ်စာထဲမှာ ပါလို့​ သိဖူး​ြကား​ဖူး​ြကပါလိမ့်​မယ်။ မဆိုမကပဲ မတ်တပ်က​ေလး​ ရပ်​ေနတာ​ေတာင် ယဉ်ပံုတစ်မူထူး​တယ် လို့​ ဖတ်ခဲ့​ဖူး​ပါသဗျ။ ြမ​ေချကျင်း​မ​ေငွြမိုင်ရဲ့​သီချင်း​ေတွက​ေတာ့​ ​ေဒါ်​ေမလှြမိုင် ြပန်ဆိုထား​တဲ့​ ြမိုင် သီချင်း​ကို ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ ြကာဖူး​ပါလိမ့်​မယ်။ “​ေအာင်ပင်လယ် ​ေတာထဲက ​ေရွှကျီး​ညို၊​ ​ေငွြမိုင်လာရင် ဆီး​လို့​ြကို” ဆိုတာလည်း​ ြကား​ဖူး​တယ်။

“​ေမာင်မလိုက်ချင်ရင် ​ေနပါလား​ရှင့်​ သတင်း​စာဖတ်လို့​ အိမ်မှာသာပင် ​ေငွြမိုင်လာရင် ြကို​ေရး​ြပင် အိုး​ပုတ်က​ေလး​နဲ့​ ချိုး​ရုပ်ဝယ်ခဲ့​မရှင်” ဆိုတာက​ေတာ့​ လှည်း​ြပင် တဲ့​။ “​ေနာက်များ​ကျ​ေတာ့​ေလ ​ေနာက်များ​ကျ​ေတာ့​ေလ။ ​ေမ့​မှာလား​ေမာင်​ေရ ​ေမ့​မှာလား​ေမာင်​ေရ။ ​ေငွြမိုင်ကို အ​ေပါ်ယံသ​ေဘာနဲ့​ မ​ေြကာနဲ့​ေလ။ ချစ်သူအကို​ေရ ​ေြကာက်လွန်း​လို့​ေလ။ ​ေရွှသွား​နဲ့​ အိုး​ ​ေမာင်​ေမာင်​ေရ။ ြကိုက်ြကိုက်သ​ေလ” ဆိုတာက ​ေရွှသွား​ တဲ့​။ “လွမ်း​ေတာ်မူလို့​ စာကိုစီတယ်။ တိမ်နီတိမ်ဝါ တိမ်ြပာ​ေတွသန်း​ြပန်​ေတာ့​ ဘယ်ဆီသို့​ ဘယ်ရွာသို့​ လွမ်း​ရမယ်။ ညွှန်း​ပါ့​ကွယ်။ ြကာပင်အိုင်ြကီး​အလယ်” ဆိုတာလည်း​ သူဆိုတာပဲတဲ့​။ ညွှန်း​လွန်း​တယ်လို့​ ဆိုချင်ဆိုပါဗျာ။ အဲဒီသီချင်း​က​ေလး​ေတွမှ အရသာခံနား​မ​ေထာင်တတ်​ေသး​ရင် ြမန်မာြဖစ်ရကျိုး​ မနပ်​ေသး​ဘူး​လို့​ကို ​ေြပာချင်​ေတာ့​တယ်။

သူ့​ေနာက်​ေခတ်က အြငိမ့်​မင်း​သမီး​ေတွက​ေတာ့​ ​ေခတ်​ေကာင်း​တုန်း​အခါမို့​ လျှမ်း​လျှမ်း​ေတာက် ​ေကျာ်ြကား​ြကပါ​ေပတယ်။ ဂီတမယ်လှ​ေလး​စိန်တဲ့​။ သူ့​သီချင်း​ထဲမှာ သိြကတာ ​ေမာင်​ေမာင်ဆို​ေလ ထီး​ရိုး​ရှည်တဲ့​။ ​ေဒါ်ဩဘာ​ေသာင်း​က​ေတာ့​ ​ေလှြကီး​ထိုး​ ရိုး​ရိုး​၊​ ဘလူး​ဘလက်နက်ြပာ​ေမှာင် တို့​၊​ ကာတစ် တို့​နဲ့​ နံမယ်​ေကျာ်ပါတယ်။ သူ့​ကို အြငိမ့်​သဘင်မိခင်ြကီး​လို့​ ​ေြပာြကတာက မန္တ​ေလး​ ပန်တျာ​ေကျာင်း​မှာ အကနည်း​ြပတဲ့​အခါ ကဗျာလွတ်အက ကြကိုး​ေတွကို တီထွင်သွား​တဲ့​အတွက်ပါတဲ့​။ မဟာဂီတအဆိုသင်တဲ့​အခါ စည်း​နဲ့​ဝါး​ အ​ေြခခံ ြကိုး​သီချင်း​ဆယ့်​သံုး​ပုဒ်ကို သင်ရိုး​အြဖစ် ထား​သလိုပဲ အကသင်တဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ ​ေခါင်း​ခါး​ေြခလက် ဤ​ေလး​ချက် မပျက်​ေစရ သုခုမဆိုတာကို အသား​ေသ​ေအာင် ကျင့်​ေပး​တာ ကဗျာလွတ်သင်ရိုး​အက​ေတွနဲ့​ြဖစ်ပါတယ်။

အခု​ေခတ် မင်း​သမီး​က​ေလး​ေတွ ကြကိုး​ေပျာက်ြပီး​ ​ေလ့​ကျင့်​ခန်း​ဆန်​ေနတာ၊​ ခါး​မကျိုး​ လက်မကျိုး​ ​ေြခခွင်မကျြဖစ်​ေနရတာ အဲဒါ​ေတွကျကျနန မသင်ခဲ့​ရလို့​ပါ။ “စည်း​ ဖ​ေနာင့်​ ​ေဗျာက် ဖဝါး​” ဆိုတာ​ေတာင် မသိပဲ “အား​ေပး​ြကပါဦး​ရှင် အကိုြကီး​များ​ရဲ့​ မိ​ေမာ်လွင်” ဆို ပလာထမီအနား​ြကီး​ ချာကနဲလည်​ေအာင်ကလည်း​ ရမ်း​ပလိုက်ချင်​ေသး​တာ။ မြကား​ဘူး​တဲ့​သူ​ေတွ အတွက်​ေြပာြပရရင်​ေတာ့​ “တပ် ​ေဗတိုး​ေဗ တပ် ​ေဗတိုး​ေဗ ​ေဗ ​ေဗ တပ်​ေဗး​ တပ်​ေဗး​ ဂျိ။” ဆိုတဲ့​အကမျိုး​ေတွကို ​ေြပာတာ​ေလ။ သူတို့​က ဝမ်း​ တူး​ ချား​ချား​ချား​ေလာက်ပဲ တတ်ြကတယ် ထင်ပ။ ​ေဒါ်အမာစိန်တို့​ ​ေဒါ်နွဲ့​နွဲ့​စန်း​တို့​ အကညက်​ေနတာ ​ေဒါ်ဩဘာ​ေသာင်း​ရဲ့​ လက်ထွက်​ေတွမို့​ပါတဲ့​။

သူတို့​နဲ့​ေခတ်ြပိုင် အဆို​ေရာအက​ေရာ စပယ်ရှယ်ကလပ်စ်ဆိုတဲ့​ မင်း​သမီး​က​ေတာ့​ ​ေလပါတီ မြမရင်ပါ။ ဘယ်ဘုရား​သခင်လက်ထက်ကတည်း​က အြငိမ့်​မင်း​သမီး​ဆုပန်လာသလဲမသိဘူး​။ အသံက​ေလး​ချည့်​ ြကား​ဖူး​တာ​ေတာင် လက်ဖျား​ခါပါတယ်။ သီချင်း​ထပ်သွား​ရင် ရိုး​သွား​ရင် မဆိုချင်ဘူး​ဆိုလို့​ သူ့​အတွက် သီချင်း​ေရး​ဆရာချည့်​ပဲ ​ေလး​ငါး​ဆယ်​ေယာက်ထား​လို့​ သင်ယူတက်ယူပါသတဲ့​။ သူ့​သီချင်း​ေတွအ​ေြကာင်း​ သူ့​အ​ေြကာင်း​က​ေတာ့​ စာအုပ်​ေတာင် တစ်အုပ်သပ်သပ် ထုတ်ယူရ​ေလာက်တယ်။ ​ေြပာမဆံုး​ေပါင် ​ေတာသံုး​ေတာင်။ အင်မတန်ကုသိုလ်ကံ​ေကာင်း​လို့​ သူဆိုတာကတာ မီလိုက်ြကည့်​လိုက်ရတဲ့​သူ​ေတွကို အား​ကျမိပါရဲ့​။ အဲသည်​ေနာက် ကိုလံဘီယာဓါတ်ြပား​ကုမ္ပဏီမှာ ပင်တိုင်အဆို​ေတာ်ြကီး​ြဖစ်လာတဲ့​ မြကည်​ေအာင်တို့​၊​ စိန်ပါတီတို့​ေတာင်မှပဲ အြငိမ့်​မင်း​သမီး​က​ေန ဓါတ်ြပား​အဆို​ေတာ်​ေတွ ြဖစ်ကုန်တာ လို့​ သိရတယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​လည်း​ သူတို့​သီချင်း​ေတွ သည်​ေလာက်​ေကာင်း​တာကိုး​။ ​ေကာလိပ်စိန်၊​ ​ေကာလိပ်ြမိုင်၊​ စိန်ပိုး​တီ၊​ ​ေရွှလိပ်ြပာမ​ေအး​ြကည်၊​ စိန်လှြကည်၊​ အြငိမ့်​မင်း​သမီး​ေတွ အြပိုင်အဆိုင် ​ေပါ်ထွက်လာခဲ့​တဲ့​ ​ေခတ်တစ်​ေခတ်လည်း​ ရှိခဲ့​ပါတယ်။ မန်း​ေလး​မှာ​ေတာ့​ လမင်း​တစ်ရာ မ​ေဌး​ေဌး​ြမင့်​လည်း​ တစ်​ေခတ်ြဖစ်ခဲ့​တယ်။ ရုပ်ရှင်မင်း​သမီး​ထဲက စန်း​စန်း​ေအး​တို့​ နှင်း​ဆီတို့​ေတာင် အ​ေမခန်း​မရိုက်ခင်က အြငိမ့်​သဘင်ထဲ ​ေရာက်သွား​ခဲ့​ပါ​ေသး​တယ်။

အမာစိန်တို့​ နွဲ့​နွဲ့​စန်း​တို့​က​ေတာ့​ အြငိမ့်​က​ေန ရုပ်ရှင်ထဲ​ေရာက်သွား​တာ​ေပါ့​။

ရုပ်ြမင်သံြကား​ေပါ်လာတဲ့​ေနာက်မှာ အြငိမ့်​သဘင်က ပံုစံတစ်မျိုး​နဲ့​ ဆန်း​သစ်လာြပန်ပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ်​ေတာ့​ အဲဒါ အြငိမ့်​အစစ်လို့​ ခံစား​လို့​ မရ​ေတာ့​ပါဘူး​။ မင်း​သမီး​ေတွက သူတို့​ဘာသာ သီချင်း​မဆိုနိုင်ြကပဲ နှုတ်ခမ်း​ေလး​တရွရွနဲ့​ ဆီမန်း​မန်း​သလို မန်း​ြပီး​ ကတာကိုး​။ က​ေနတာကိုလည်း​ တစ်ကိုယ်လံုး​ မြမင်ရ​ေတာ့​ပဲ မျက်နှာလှလှ​ေလး​ ကပ်ကပ်ြပြပီး​ ဘာ​ေတွဝတ်ထား​ ဘာ​ေတွဆင်ထား​ ဘာပန်း​ပန်ထား​တာ​ေလာက်ပဲ အာရံုထား​ကုန်ြကပါတယ်။ ဒါ​ေတာင် သီတာဝင်း​ေရာ ​ေအး​ေအး​ြမင့်​ေရာ ​ေသ​ေသချာချာ ကတတ်တဲ့​သူ​ေတွပါ။ အြပင်မှာ လိုက်ကရင်​ေတာင် အကပိုဒ်​ေရာက်ရင် အ​ေခွဖွင့်​ြပီး​က​ေတာ့​ အဆို့​အပိတ်၊​ အ​ေပး​အယူ၊​ အဆစ်အပိုင်း​ေတွ ​ေပျာက်ကုန်ပါတယ်။ လမိုင်း​ေတွ ဈာန်​ေတွ မရှိပဲ ခွင်နဲ့​ အဝင်အထွက်သ​ေဘာပဲ ရှိလာတဲ့​အခါ အနုပညာက အရှင်မဟုတ်​ေတာ့​ပဲ အ​ေသသ​ေဘာမျိုး​ ​ေဆာင်လာတာ​ေပါ့​။ တကယ် ကတတ်တဲ့​သူ ဆိုတတ်တဲ့​သူ မရှိဘူး​လား​ဆိုရင် ရှား​ေတာင့်​ရှား​ပါး​ ရှိ​ေတာ့​ ရှိသား​ပါ​ေလ။

ယဉ်​ေကျး​မှုကထွက်တဲ့​ မင်း​သမီး​ေတွသာ နင်လား​ငါလား​ ဆိုနိုင်ကနိုင်ြကတယ်။ ြမင့်​ြမင့်​ြကည်၊​ ခိုင်သဇင်သင်း​၊​ ဝါဝါခိုင်၊​ သန္တာလင်း​တို့​က ငယ်လည်း​ငယ် လှလည်း​လှ ကလည်း​ကနိုင် ဆိုလည်း​ဆိုနိုင်ြကပါတယ်။ အြငိမ့်​ေခတ်မဟုတ်​ေတာ့​လို့​ ​ေမာ်ဒယ်​ေလျှာက်တဲ့​ က​ေလး​မက​ေလး​ေတွ​ေလာက်​ေတာ့​ စန်း​မ​ေကာင်း​ရှာဘူး​။ ကိုယ်ပိုင်သီချင်း​ေကာင်း​ေကာင်း​ ​ေရး​ေပး​နိုင်တဲ့​သူလည်း​ မရှိ​ေတာ့​လို့​ အသက်သာြကီး​သွား​တယ်။ ဘာမှ မှတ်တမ်း​မှတ်ရာ တင်မကျန်ရစ်ခဲ့​ဘူး​။ ​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​ေလ။ ဘင်ခရာ​ေတွ ​ေအာ်ဂင်​ေတွနဲ့​ ဂျိန်း​တုတ်တုတ် မကပဲ ဆိုင်း​နဲ့​ဝိုင်း​နဲ့​ ဆို​ေနက​ေနြက​ေပ​ေသး​လို့​။ ​ေနာင်ဆို သီချင်း​ေတွလည်း​ ဘယ်သူမှ ဆိုနိုင်တီး​နိုင်ြက​ေတာ့​မှာ မဟုတ်ဘူး​။ ယဉ်​ေကျး​မှုအ​ေမွအနှစ်ဆိုတာ ​ေခတ်​ေရစီး​ေြကာင်း​က တိုက်စား​သွား​ရင် ကမ်း​ပါး​များ​ ြပိုသလို ြပိုရရှာတယ်။

သူများ​နိုင်ငံမှာ အဲဒါ​ေတွ မ​ေပျာက်မပျက်​ေအာင် ဘယ်လိုများ​ ထိန်း​သိမ်း​ထား​ပါလိမ့်​ သိချင်မိတယ်။ တရုတ်ြပည်မှာ​ေတာ့​ ​ေမာ်စီတံုး​ြကီး​တက်လာတဲ့​အခါ ပီကင်း​ေအာ်ပရာ ဇာတ်အဖွဲ့​ေတွကို ပ​ေဒသရာဇ်စံနစ် ြပန်အသက်သွင်း​ချင်တဲ့​ ​ေနာက်​ေြကာင်း​ြပန်လှည့်​လိုသူ​ေတွ၊​ ​ေတာ်လှန်​ေရး​သစ္စာ​ေဖာက်​ေတွဆိုြပီး​ေတာ့​ ဇာတ်ပစ္စည်း​ေတွ မီး​ရှို့​၊​ သဘင်သည်​ေတွကို ရင်ဘတ်စာဆွဲြပီး​ လူလည်​ေခါင် ခဲနဲ့​ေပါက်ခိုင်း​ခဲ့​ပါတယ်။ အဲဒီပညာ​ေတွကလည်း​ က​ေလး​ဘဝအရွယ် နုနုနယ်နယ်ကတည်း​က ​ေရှာင်လင်​ေကျာင်း​ေတာ်ြကီး​လို ပန်တျာ​ေကျာင်း​ေတာ်ြကီး​ေတွမှာ ​ေြခချိုး​လက်ချိုး​၊​ စာအံစာရွတ်၊​ ကိုယ့်​ဇာတ်​ေကာင်နဲ့​ကိုယ် အသား​ေသ​ေန​ေအာင် တဘဝလံုး​ရင်း​ြပီး​ သင်ယူလာရတာ​ေတွပါ။ ယဉ်​ေကျး​မှု အနုပညာရဲ့​ တန်ဖိုး​ ​ေရှး​ေဟာင်း​ပစ္စည်း​အ​ေမွအနှစ်တန်ဖိုး​ကို နား​မလည်တဲ့​ ကွန်ြမူနစ်​ေခတ်ဦး​ အုပ်ချုပ်သူ​ေတွ​ေြကာင့်​ တိဘက်ကထွက်​ေြပး​ရတဲ့​ ဒလိုင်း​လား​မား​ြကီး​လိုပဲ အဲဒါ​ေတွလည်း​ ​ေပျာက်ကွယ်ကုန်တယ်။

အခုကျ​ေတာ့​မှ ​ေြကွပန်း​အိုး​အကွဲ​ေတွကို တစ်စစီလိုက်​ေကာက်ြပီး​ ြပန်ဆက်သလို တယုတယ ြပန်အသက်သွင်း​ယူြကရပါတယ်။ အိန္ဒိယမှာ​ေတာ့​ သူတို့​သဘင်မှုအနုပညာ​ေတွကို ထိန်း​သိမ်း​ထား​ပံုက တရုတ်ထက် အများ​ြကီး​သာပါတယ်။ လူမျိုး​စု​ေပါင်း​စံုရဲ့​ မတူြခား​နား​တဲ့​ ယဉ်​ေကျး​မှု အနုပညာ​ေတွကို သူ့​လူမျိုး​နဲ့​သူ သပ်သပ်ခပ်ခပ် ထိန်း​သိမ်း​ထား​ြကတယ်ဗျ။ ဘယ်​ေလာက်ထိ​ေတာင်လဲဆို က​ေနတဲ့​ဇာတ်​ေကာင်​ေတွက နတ်ဘုရား​ ​ေဒဝတာ​ေတွြဖစ်ကုန်တဲ့​အထိပဲ။ နဖူး​မှာြခယ်တဲ့​ေဆး​နီ၊​ လက်မှာဆိုး​တဲ့​ ဒါန်း​ကွက်ပန်း​ချီ၊​ ပုတီး​လက်​ေကာက် အဆင်တန်ဆာ၊​ ဆာရီပုဝါြခံုထည် အား​လံုး​ကို ​ေရှး​မူမပျက် ဆက်ခံထိန်း​သိမ်း​ ထား​ြကပါတယ်။ ​ေခတ်ကို အမှီလိုက်ြပီး​ အ​ေနာက်တိုင်း​ဆန်ချင်တဲ့​အခါ ဆန်မယ်။ ရိုး​ရာ​ေတွကို​ေတာ့​ ​ေဖျာက်မပစ်ြကပါဘူး​။

ဥ​ေရာပနိုင်ငံ​ေတွမှာ​ေတာ့​ အဲသည်လို ဝါဂီနစ် အနုပညာ​ေတွက အီတလီ ြပင်သစ်ဘက်မှာ ပိုြပိး​ထွန်း​ကား​ပါတယ်။ ဂျာမဏီြပည်မှာ မိုး​ဇက်ြကီး​ နတ်​ေစာင်း​ညှင်း​တုန်း​က​ေတာင် အီတလီြပည်ဖွား​ စန္ဒယား​ဆရာများ​၊​ ဂီတသမား​များ​က ​ေနရာဖယ်မ​ေပး​ြကလို့​ သူ့​ခမျာ ​ေတာ်သာ​ေတာ် မ​ေကျာ်ခဲ့​ရဘူး​။ ​ေသလွန်ြပီး​ေနာက်မှာမှ သူမတူတဲ့​လက်ရာ​ေတွမို့​ သူများ​ဟာ​ေတွ ကွယ်​ေပျာက်ကုန်တာ​ေတာင် သူ့​ဟာ​ေတွက သည်က​ေန့​ထိ အတုယူတီး​မှုတ်​ေနြကတုန်း​။ သူတို့​ဆီမှာ အဲသည် ဂန္တဝင်ဂီတ​ေတွနဲ့​ ​ေအာ်ပရာြပဇာတ်​ေတွကို သည်က​ေန့​အထိ ​ေရှး​မူမပျက် ထိန်း​သိမ်း​ဆိုတီး​ေနြကြမဲြဖစ်သလို ပရိသတ်ကလည်း​ ​ေတာ်ပါ​ေတာ့​ ဆင်း​ပါ​ေတာ့​ မ​ေြပာပဲ နှစ်နှစ်ြခိုက်ြခိုက် လက်ခံအား​ေပး​ဆဲပါပဲ။ သည်လိုဟာမျိုး​ကို ြကည့်​ချင်လို့​ သည်လိုပွဲမျိုး​လာတာ​ေလ။ ငယ်ငယ်နန့်​နန့်​ေတွြကည့်​ချင် အဲဒါ​ေတွ ရှိတဲ့​ပွဲကို သွား​ရံု​ေပါ့​။ အသစ်ကို အသစ်လိုပဲ အား​ေပး​ြကတယ်။ ​

ေရှး​မူကို ​ေရှး​မူအတိုင်း​ ခံစား​တယ်။ ​ေရှး​သီချင်း​ေတွကို ​ေပါ်ပင်​ေနာက်​ေပါက်က​ေလး​ေတွနဲ့​ ပျက်စီး​ေအာင် မလုပ်ဘူး​။ New version ဆိုတာ လက်ခံ​ေပမယ့်​ Original ကိုလည်း​ အ​ေပျာက်​ေတာ့​ မခံဘူး​။ ဘယ်စာြကည့်​တိုက်မှာပဲ ြဖစ်ြဖစ် သူတို့​လူမျိုး​ရဲ့​ ​ေရှး​ေဟာင်း​ အနုပညာအ​ေမွအနှစ်​ေတွကို ခံစား​လို့​ရတယ်။ မယံုရင် ြပင်သစ်သံရံုး​ ယဉ်​ေကျး​မှုဌာနက မင်း​သား​ေလး​ စာြကည့်​တိုက်ကို သွား​လိုက်။ မိုး​ဇက်​ေရာ၊​ ရှိုပင်​ေရာ၊​ ဘီသိုဗင်​ေရာ ဆီး​ရီး​လိုက်ရှိတယ်။ ြကိုက်မှနား​ေထာင်၊​ မြကိုက်လည်း​ ကိစ္စမရှိဘူး​။ မသိသူ​ေကျာ်သွား​ သိသူ​ေဖာ်စား​လိမ့်​မယ်။ ဒါြကီး​ေတွ ြပန်​ေခတ်စား​လာဖို့​ ​ေနာ်ရာဂျံုး​ကို ြပန်တီး​ခိုင်း​ြပီး​ ရှာကီရာကို ​ေခါ်ဆိုခိုင်း​စရာ မလိုဘူး​။ ​ေခတ်မစား​ချင်​ေန။ ဒါ သူတို့​ဆီမှာ တ​ေခတ်တခါက အလွန်​ေခတ်စား​ခဲ့​ဖူး​လို့​ ထိန်း​သိမ်း​ထား​တာ။ အ​ေပျာက်အပျက် အ​ေရာအ​ေနှာ​ေတာ့​ မခံနိုင်ဘူး​။

ယဉ်​ေကျး​မှု အနုပညာကို ထိန်း​သိမ်း​ဖို့​ဆိုတာ အစိုး​ရမှာချည့်​ တာဝန်ရှိတာ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ြပည်သူ​ေတွရဲ့​ အသိဉာဏ်လည်း​ လို​ေသး​တယ်။ ကိုယ်က လူငယ်မို့​ ​ေခတ်မီလို့​ ​ေခတ်ဆန်လို့​ အဲဒါြကီး​ေတွ မခံစား​တတ်ဖူး​ဆိုရင်​ေတာင် သူ့​ဘာသူြကိုက်လို့​နား​ေထာင်​ေနတဲ့​သူ​ေတွကို ​ေတာ်ပါ​ေတာ့​၊​ ရပ်ပါ​ေတာ့​၊​ ဂွမ်း​လိုက်တာ၊​ ဖူလိုက်တာ။ လိုက်ြပီး​ သ​ေရာ်​ေမာ်ကား​ မ​ေြပာသင့်​ဘူး​။ အရာရာမှာ အသစ်အဆန်း​ကသာ ​ေကာင်း​တာမဟုတ်ဘူး​။ အ​ေဟာင်း​ေတွ​ေကာင်း​မှန်း​ ကိုယ်က မသိ​ေသး​တာ မခံစား​တတ်​ေသး​တာသာြဖစ်တယ်။ ကိုယ့်​အရင် လူြဖစ်ခဲ့​တဲ့​သူ​ေတွက အ​ေကာင်း​မှန်း​ အဆိုး​မှန်း​မသိတဲ့​ အရူး​ြကီး​ေတွမှ မဟုတ်ပဲ။ ​ေခတ်ချင်း​ မတူတာပဲ ရှိတယ်။ ကိုယ်လည်း​တစ်ချိန်ကျ အဲသည်​ေနရာ ​ေရာက်သွား​မှာ။ ကိုယ်နဲ့​ ကီး​မကိုက်ရင် နား​မ​ေထာင်ရံုပဲရှိတယ်။ အမှန်က​ေတာ့​ သိပ်ြပီး​ေခတ်ဆန်ချင်​ေနတဲ့​ ကိုယ့်​ရဲ့​နား​က​ေလး​ကို Tuning နည်း​နည်း​ ြပန်ချိန်လိုက်ရံုပါပဲ။ အလယ်ဆိုင်း​ဇီက​ေလး​ဆိုတဲ့​ ​ေရဒီယိုသီချင်း​ေတွကျ​ေတာ့​ နား​မ​ေထာင်ပဲ​ေနတာလည်း​ မဟုတ်ပဲနဲ့​။ ဒါ​ေတွက ​ေခတ်​ေဆွး​သီချင်း​ြကီး​ေတွ၊​ ဒိတ်​ေအာက်​ေနတာြကီး​ေတွဆိုတာ ​ေမ့​ပစ်လိုက်ြပီး​ ဂီတကို ဂီတလိုပဲ ခံစား​ရင် အရသာ​ေတွ့​လာမှာ မလွဲပါဘူး​။

လူငယ်လူရွယ်​ေတွ ​ေခတ်​ေဟာင်း​ဂီတနဲ့​ မစိမ်း​ဖို့​အတွက် သူတို့​ဆီမှာ​ေတာ့​ စာသင်​ေကျာင်း​ေတွမှာ ြပဇာတ်ကတာ၊​ သီချင်း​ဆိုတာ၊​ ​ေကျာင်း​ကပွဲ​ေလး​ေတွ လုပ်​ေလ့​ရှိြပီး​ နှစ်စကတည်း​က အား​လပ်ချိန်က​ေလး​ေတွမှာ အ​ေြခခံက​ေလး​ေတွ ​ေလ့​ကျင့်​သင်ြကား​ေပး​ြပီး​ ဝါသနာပါရင် ပါသလို ဆက်​ေလ့​လာလိုက်စား​နိုင်​ေအာင် ​ေြမ​ေတာင်​ေြမှာက်​ေပး​သတဲ့​။ အနည်း​ဆံုး​အဆင့်​က​ေတာ့​ တ​ေထာင့်​တ​ေနရာက ပါဝင်ကြပနိုင်​ေအာင် ​ေလ့​ကျင့်​ေပး​ထား​သတဲ့​။ တချိန်မှာ သဘင်သည်ြဖစ်ဖို့​ မဟုတ်​ေပမယ့်​ သဘင်အမှု သုခုမကိစ္စများ​နဲ့​ နား​မျက်စိ မစိမ်း​ေအာင် ခံစား​တတ်​ေအာင် မျိုး​ေစ့​ချတဲ့​သ​ေဘာြဖစ်ပါလိမ့်​မယ်။ ဘာမှ မကျန်​ေတာ့​ဘူး​ဆိုရင်​ေတာင် ရှိတ်စပီး​ယား​တို့​ ​ေမာ်လျဲတို့​ဆိုတာ ဘယ်သူမှန်း​ေတာ့​ မှတ်မိသွား​တာ​ေပါ့​။ ရုရှား​နိုင်ငံမှာ​ေတာ့​ ဘဲ​ေလး​အကသင်တန်း​ေတွ ရှိပါသတဲ့​။

ခု​ေခတ်ြကီး​မှာ ဘယ်သူကမှ ​ေြခဖျား​တ​ေထာက်​ေထာက် ခါး​ေမှာက်ခါး​လှန် ြကံြကံဖန်ဖန်​ေတွ ကမ​ေနြက​ေပမယ့်​ ဝါသနာပါသူ​ေတွ ကျန်း​မာ​ေရး​အတွက် ကိုယ်ခန္ဓာထိန်း​သိမ်း​ဖို့​အတွက် မတတ်တတ်​ေအာင် ​ေလ့​ကျင့်​သင်ြကား​ေနြကတာကလည်း​ က​ေချသည်လုပ်စား​ဖို့​သက်သက်​ေတာ့​ မဟုတ်​ေပဘူး​။ သင်ခန်း​စာယူမိတာက​ေတာ့​ အနုပညာအ​ေမွအနှစ်ဆိုတာ ပိုက်ဆံရှာစား​လို့​မရ​ေတာ့​ရင် မသင်ြကား​ မ​ေလ့​ကျင့်​ေကာင်း​တဲ့​ အတတ်​ေတွလို့​ မယူဆသင့်​ဘူး​ဆိုတာပါ။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ သူသူကိုယ်ကိုယ် ြမန်မာမိဘများ​ဟာ သား​သမီး​များ​က ပန်တျာ​ေကျာင်း​တက်ချင်တယ်။ ပန်း​ချီ​ေကျာင်း​တက်ချင်တယ်။ အခုဆိုရင်​ေတာ့​ ယဉ်​ေကျး​မှုတက္ကသိုလ်တက်ချင်တယ်။ လို့​ ဆိုလာတဲ့​အခါ ယူြကံုး​မရနဲ့​ “မွဲချင်တဲ့​ေခွး​မို့​ ြပာပံုတိုး​ပ​ေလတယ်။” လို့​ တချက်လွှတ်အမိန့်​နဲ့​ စကင်္ာပူမှာ ​ေပါ်လီသွား​တက်​ေချ။ ​ေဆး​ေကျာင်း​သွား​တက်​ေချ။ ြမန်ြမန် ​ေငွ​ေပါ်မယ့်​ အတတ်ပညာတစ်ခုခုသွား​သင်​ေချ လို့​ ဩဝါဒ​ေချွ​ေလ့​ရှိြကပါတယ်။ ဝါသနာပါလို့​ သည်​ေကျာင်း​တက် သည်ဘွဲ့​ယူလာတာဟာ အဲဒါနဲ့​ကလွဲြပီး​ ကျန်တာလုပ်မစား​တတ်လို့​မှ မဟုတ်ပဲ။ အနုပညာကို ​ေသ​ေသချာချာ ခံစား​တတ်သူဟာ သူရှင်သန်ရာ အသက်​ေမွး​မှုနယ်ပယ်မှာလည်း​ ​ေအာင်ြမင်​ေအာင် ြကိုး​စား​တတ်မှာ မလွဲပါဘူး​။

အခု​ေခတ်မှာ အြငိမ့်​သဘင်ဆိုတာ ​ေပျာက်ကွယ်စြပု​ေနြပီ။ အရက်ြပတ်လို့​ ခွက်ကပ်နဲ့​မူး​တဲ့​သူလို အနံက​ေလး​ရှူြပီး​ အတင်း​မူး​ယူ​ေနရတယ်။ အဲဒါ အြငိမ့်​မင်း​သမီး​ေလး​ေတွ မဆိုတတ် မကတတ်ြကလို့​ သက်သက်​ေြကာင့်​ေတာ့​ မဟုတ်ဘူး​။ တိုင်း​တပါး​ယဉ်​ေကျး​မှု​ေတွက အတင်း​ထိုး​ေဖာက်လာလို့​ သက်သက်​ေြကာင့်​လည်း​ မဟုတ်ဘူး​။ အကပိုဒ်​ေတွ​ေရာက်ရင် ရစ်ြကည့်​ ​ေကျာ်ြကည့်​ြကည့်​ြကတဲ့​ ပရိသတ်ခပ်ပိန်း​ပိန်း​ေတွ​ေြကာင့်​လည်း​ မဟုတ်ဘူး​။ (မရစ်လည်း​ ​ေကာင်း​မှ မ​ေကာင်း​တာ၊​ အလကား​ အချိန်ကုန်ခံလို့​) ကိုယ်ပိုင်ယဉ်​ေကျး​မှုရဲ့​တန်ဖိုး​ကို နား​လည်နိုင်တဲ့​၊​ ​ေလး​စား​ထိန်း​သိမ်း​လိုတဲ့​ အသိဉာဏ်ချို့​တဲ့​လို့​ ြဖစ်ရ​ေလတယ် လို့​ ​ေြပာရင် ပိုမှန်ပါလိမ့်​မယ်။ အား​လံုး​မှာ တာဝန်ရှိပါတယ်။ တကယ်တတ်တဲ့​သူ​ေတွ ​ေသခါနီး​ေနပါြပီ။ ယူမထား​လိုက်နိုင်ရင် သူတို့​နဲ့​အတူ ပါသွား​တဲ့​အခါ ​ေမွခံထိုက်​ေစ ြဖစ်နိုင်ပါဦး​မလား​။ တစ်ပွဲထိုး​ တစ်​ေခွထွက် ကကွက်​ေတွကိုချည့်​ လက်ပူတိုက်သင်မယ့်​အစား​ ကျကျနန ဆိုတတ်ကတတ်​ေအာင် သင်ြကည့်​ချင်တဲ့​ဝါသနာ မပါြက​ေတာ့​ဘူး​လား​။ စူပါ​ေမာ်ဒယ် မင်း​သမီး​ေလး​ေတွမို့​ အြငိမ့်​သမလုပ်ကရမှာ ဂုဏ်ငယ်တယ်ထင်​ေရာ့​သလား​ မမ​ေလး​တို့​ရယ်။

“သဘင်သည်၊​ ​ေမာင့်​စိတ်က အြငိမ့်​သမ ဂုဏ်ငယ်မယ်။ ခွဲြခား​သလား​ အတန်း​အစား​ေရွး​ကာ။ ရာဇဝင် နိပါတ်​ေတာ်များ​၌ အသွယ်သွယ်၊​ ရှင်ဘုရင်မင်း​များ​ေတာင် အနိမ့်​အြမင့်​ မ​ေရွး​ပါတယ်။ အချစ်စိတ်နဲ့​ သံုး​သပ်ြပီး​ေဝဖန်၊​ ချစ်​ေသာသူ ​ေမာင့်​အ​ေြဖမှန်​ေစာင့်​မယ်။”

Read More