ကိုမျိုးသည် ယပက်လက်တို့ရပ်ရွာတွင် တစ်ဝမ်းတစ်ခါးရှာစားရံုထက်ပိုေသာ ဘဝေရှ့ေရး တိုးတက်ရာြကီးပွားေြကာင်းအတွက် လစာကေလးေကာင်းေကာင်း၊ လူရိုေသရှင်ရိုေသရာထူးကေလး ရလိုရြငား သတင်းစာဖတ်ကာ စာပစ်ေသာ အလုပ်လုပ်ေနသူ လူငယ်ေလးတစ်ဦး ြဖစ်၏။လက်ဦးပိုင်းမေတာ့ နန်းခင်ေဇယျာကေလးဆီ မိတ်ဆက်စာပို့ထားသူလိုလို၊ မိုးယုစံကေလးဆီ Friend request ပို့ထားသူလိုလို၊ ြပတ်ြပတ်သားသား အေြဖမေပးပဲ Fan page ထဲတွင် အတင်းဝင် like လုပ်ခိုင်းရံုေလာက်သာ ြပန်စာရေလသည်။
စာပစ်သက်ရင့်လာေသာအခါ အင်တာဗျူးလာေြဖရန် ဖိတ်စာရလာ၏။ ေဖ့စ်ဘုတ်ေပါ်က ပိတ်သတ်ြကီးကို ေကျးဇူးတင်ပါသည် ဟု မယ်လိုဒီကေလးက အကယ်ဒမီေပးပွဲတွင် စကားထဲထည့်အေြပာခံရသည့်နှယ် ကျွမ်းထိုးမတတ် ဝမ်းသာေလသတည်း။ ချတ်တင်ခန်းထဲက အလန်းဇယားကေလးက အြပင်မှာေတွ့ရေအာင် ဟု ချိန်းသည့်နှယ်လည်း ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားမိေလသည်။
ညညအိပ်၍ပင် မေပျာ်ေပ။ မှန်ထထြကည့်လိုက်၊ ဖုန်းနှင့်ဓါတ်ပံုရိုက်လျက် ေဖ့စ်ဘုတ်ေပါ်တင်ကာ ကွန်မန့်ေတွ ေစာင့်ဖတ်လိုက်၊ အိုက်တင်မျက်နှာေပးေြပာင်းကာ ေနာက်တစ်ပံုတင်လိုက်နှင့် အလုပ်ရှုပ်ေန၏။ စိတ်ကူးေပါက်လျှင် သနပ်ခါးဘဲြကားေလးနှင့်တစ်ပံု ရိုက်ြပန်၏။ အရွယ်ကေလးရှိတုန်း ငယ်ဂုဏ်ကေလးနဲ့ဆိုေတာ့ လုပ်တိုင်းတင့်တယ်တာေပါ့ေလ ဟုလည်း ကိုယ့်ဘာသာ အားတင်းထား၏။ ယပက်လက်တိုင်းြပည်တွင် အလုပ်ေလျှာက်ရာ၌ ရုပ်ခံမရှိပဲ လုပ်ြကံ၍ မရနိုင်ေပ။
သူတို့သည် ဝန်ြကီးချုပ်ေရွးရာ၌ပင်လျှင် လန်းလန်းစင်စင်ရှိမှ တန်းဝင်ခွင်ကျ လက်ခံြကသည်ဟူသတတ်။ သည်အတွက်ကေတာ့ ပူစရာလိုမည်မထင်ပါ။ အေမေမွးေပးထားသည့် ြကည့်ေပျာ်ရှုေပျာ်ရုပ်ကေလးက သူတို့ဆီက ကနွဲ့ကလျေမာင်ကေလးေတွထက်ေတာ့ သာပါသည်။
ေရာမတွင် အလုပ်လုပ်လိုက ေရာမစကား နားလည်ရမည်ကိုလည်း ပူစရာ မလိုပါ။ ယပက်လက်စကားကို ထမင်းစားေရေသာက် ေြပာနိုင်ရံုမက ယပက်လက်စာကိုလည်း ရတဖတအဆင့်ေလာက် ရှိပါသည်။ သူတို့ဆီက ဘယ်ယပက်လက်နဲ့မဆို စကားေပါက်ေအာင် ေြပာဆိုနှီးေနှာနိုင်ပါသည်။ သို့ေသာ် ြမန်မာစကားြပန်ပါေသာ ယပက်လက်နှင့်မရပါ။ သူ့စကားကို ယပက်လက်ကသာ နားလည်ြပီး စကားြပန်က နားမလည်ေသာေြကာင့် ြဖစ်သတည်း။
ဤသို့ဤနှယ် loss in translation ဟုေခါ်သည့် ေလယူေလသိမ်းအမှုြဖင့် ဗူးလံုးနားမထွင်း ကိစ္စများရှိလာေသာအခါ စိုးရိမ်စိတ်တို့ ပိုလာေလသည်။ ေဖ့စ်ဘုတ်ေပါ်တွင် နိုင်ငံေရးအိမ်ေရှ့စံြကီးဟု ေြမှာက်စားေတာက်ြကွားေနသူြကီးတစ်ေယာက်၏ သိုးေဆာင်းဘာသာမိန့်ခွန်းလွှာကို ဝက်ဝက်ကွဲ ဝိုင်းြဗင်းေနသည်တို့ကို ဖတ်ရေသာအခါ သူလည်းပဲ ချစ်အားငယ်ရသူမယ် ြဖစ်လာ၏။ အဂင်္လိပ်စကားကို yes, no, go to jail ေလာက်ေတာ့ ေြဖာင့်ေအာင် ေြပာနိုင်ေသာ်လည်းပဲ သူငယ်ငယ်ကသင်လာခဲ့သည့် မွန်သံဝဲဝဲ accent ကို ယပက်လက်တို့ အထင်မြကီးမည်စိုး၏။
အေမရိကန်ရုပ်ရှင်ေတွအြကည့်များသြဖင့် ကပ္ပလီအသံုးအနှုန်းေတွ ယဉ်ပါးေနသည်ကလည်း တေမှာင့်။ ဂိမ်းထဲက သတ္ထုသံပါပါ အဂင်္လိပ်စကားြကီးေတွကလည်း နားစွဲေနြပန်ေသးသည်။
ခက်ပဲခက်ရချည်ရဲ့ေလ။ ေတာင်စဉ်ေရမရ လိုက်ဖတ်ရင်းက ြကံြကံဖန်ဖန် ဖျာလိပ်နတ် ေဟာတာ ဘယ်ေလာက်မှန်ပါေပတယ်ဆိုြပီး ပရိုမိုးရှင်းဝင်သည့် မနပ်တနပ် မမေလးတစ်ဦး၏ စာကိုဖတ်ရြပန်ေတာ့ သူလည်းေမးချင်လာ၏။ သို့ေသာ် gender issue က စကားေြပာြပန်ေလသည်။ သံုးေတာင်ဝတ်သီးသန့်ဆိုပဲ။ ဒါသက်သက်မဲ့ လိင်ခွဲြခားဆက်ဆံတာ မဟုတ်လို့ဘာလဲ။
သူတို့ မိန်းမေတွချည့် သီးသန့်ေမးတဲ့နတ်ရှိရင် ငါတို့ ေယာကင်္ျားေတွချည့် ေမးလို့ရတဲ့နတ်ေကာ ဘာလို့ မရှိရသလဲ ဟု ေစာဒက တက်မိြပန်သည်။ ေတွးရင်းေတာရင်း ေငးရင်းေမာရင်း အိပ်ေပျာ်သွားေသာအခါ သူေတာ်ေကာင်းမို့ နတ်ေကာင်း မ သည်ထင်ပါရဲ့။ နတ်မင်းြကီးတစ်ပါးက အိပ်မက်ေပးေလသည်။ သူက ဖျာလိပ်နတ်ေတာ့ မဟုတ်။ အေတာင်နှစ်ဆယ်ဝတ်သီးသန့် ခွေခါင်းအံုးနတ် အဲေလ ဖက်လံုးနတ် ြဖစ်ပါေလသတဲ့။ ေမးလိုက မနက်ြဖန် ြကွခဲ့မယ်ဆိုြပီး ေြကာ်ြငာဝင်ြပီး အြမည်းေကျွးသွားပါေလတယ်။
မနက်ေနဖင်ထိုးေသာအခါ တူေတာ်ေမာင် ေမျာက်ေလာင်းနှစ်ေကာင်က အိပ်ပုတ်ြကီးေနသူ ဦးရီးေတာ်အား ခွေခါင်းအံုးြကီးတစ်လံုးြဖင့် တဖုန်းဖုန်း ရိုက်၍ နှိုးေလသည်။ ခါတိုင်းလိုဆိုရင်ြဖင့် အနှီသူေတာင်းစားေလးနှစ်ေကာင်အား မနက်စာဖူလံုသွားေအာင် ဘရိတ်ဖတ်ေကျွးလိုက်မည် ြဖစ်ေသာ်လည်း ယခုေတာ့ အိပ်မက်အရ ဒင်းကေလးေတွကို ေြမှာက်ပင့် ေချာ့ေမာ့ ခိုင်းရဦးမည်ြဖစ်ရာ ရှိေစ ဟု ခွင့်လွှတ်ပလိုက်၏။
“ေဟ့ေရာင်ေတွ။ ေန့ခင်း ဝါးတီးဆွဲြပီးရင် ေလျှာက်ဒိုးမေနနဲ့။ အိမ်ခဏြပန်လာခဲ့ဦး။ မင်းတို့နဲ့ငါ လုပ်စရာရှိတယ်။”
“အေကျွးအေမွး အစီအစဉ်ေလးေတာ့ ထည့်ေြပာပါ ေလးေလးရယ်။ သားတို့မှာလည်း တစ်ေန့စာ Agenda ကြပည့်ေနတာ။ Incentive မရှိရင် မလာနိုင်ဘူး။”
“ေအာင်မာ။ ငါတီးထည့်လိုက်ရလို့ နာဦးမယ်။ ဟိုတစ်ေန့က ငါ့ကွန်ြပူတာြကီး မင်းတို့နှစ်ေကာင် ဝင်ကြမင်းတာ lock ကျသွားြပီ။ အဲဒီအတွက် ငါ မင်းတှို့ဆီ အာကာနဘံ မလာရေသးဘူး။ အဲဒီအေြကွးနဲ့ ေချပလိုက်မယ်။ မလာလို့ကေတာ့ ေသြပီသာမှတ်။”
“လာရမှာေပါ့ ေလးေလးရယ်။ လူြကီးများ ေပါင်းရသင်းရ တယ်ခက်။ သူတို့စိတ်ချည့်ပဲ။ အငယ်ေတွကပဲ အြမဲအေလျှာ့ေပးေပါင်းရတယ်။ ခိုင်းလည်းခိုင်းချင်ေသး။ အထက်စီးနဲ့ အေြပာကလည်း မေလျှာ့၊”
ေန့ခင်းေရာက်ေသာအခါ ကိုမျိုးနှင့် တူေမာင်နှစ်ေကာင်သည် ခွေခါင်းအံုးြကီးအား ပုဆိုးအကင်္ျီဆင်ြမန်းလျက် ရှံပန်းထည်အနီြကီးကိုလည်း ေဗာင်းေတာ်ဆင်ေလသည်။ အိမ်တံခါးပိတ်၍ တိတ်တိတ်ပင့်ဖိတ်ေသာအခါ ဖက်လံုးေတာ်ြကီးလည်း ြငိမ့်ြငိမ့်ပါေအာင် လှုပ်ယမ်းစီးပူးေလေတာ့သတည်း။
“ကိုကို အရမ်း အရမ်း မဆွဲနဲ့ေလကွာ။ သည်မှာ ေနာက်ကလိုက်လိုက်ထိန်းေနရတာ မလွယ်ဘူး။”
“ငါဘယ်မှာ ဆွဲလို့လဲကွ။ မင်းပဲ ြပန်ြပန်ဆွဲယူသွားလို့ ငါြပန်ြပန်ဖမ်းေနရတာ။”
“ေဟ့ေကာင်နှစ်ေကာင်။ တိတ်တိတ်ေန။ အဲဒါ မင်းေမဂျီးေတာ် ဖက်လံုးနတ်ြကီးက သူဝင်လာတဲ့အေြကာင်း သိေအာင် Signal ရိုက်ေနတာ။”
“ဒါဆိုလည်း ေလးေလး ြပန်ရိုက်လိုက်ေလ။ ရထားြဖစ် ရထားြဖစ် လို့။”
“ဟယ်လိုတက်စတင် ဝမ်းတူးသရီး။ နတ်မင်းြကီး။ ြကားလား ြကားလား။ ြကားရင်အေြကာင်းြပန်။ ဒါပဲ။”
“ဟာ။ အဲလို ဟုတ်ပါဘူး။ နတ်မင်းြကီးေရ။ ေရာက်ြပီလား။ ေရာက်ရင် ညာဘက်ကို သံုးချက်ယိမ်းြပပါ။ ယိမ်း။ ယိမ်း။ ယိမ်း။ ေဟာ ေတွ့လား။ သံုးချက်ြပည့်ြပီ။ သူေရာက်ပတဲ့။”
“ဟုတ်တယ်။ ဟုတ်တယ်။ အဲဒါ သားတို့ တွန်းတာ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ဘာသူ ဆွဲဆွဲယူသွားတာ။ ေမး ေမး။ ေလးေလး သိချင်တာေမးေလ။ ဘယ်ေစာ်ကို ေပွးမလို့ ြကံေနတာလဲ။”
“မင့်အဘတဲ့မှပဲ။ ေစာ်ြကည်ဖို့က နတ်ကူစရာမလိုဘူးကွ။ အလုပ်အေြကာင်း ေမးမလို့။ နတ်မင်းြကီးခင်ဗျား။ ြကာသာပေတးသားေလး အလုပ်ေလျှာက်ထားတာ အဆင်ေြပဖို့ ကူညီပါဦး။ ေသချာပါ့မလား။ ဘာေတွ ြပင်ဆင်ထားရမလဲ။ အင်တာဗျူးေြဖရင် ဘာေရာင်ေလးဝတ်သွားရမလဲ။ ဘာညွန့်ေလးေဆာင်သွားရမလဲ။ ဟယ် သိချင်တာေတွကလည်း အများြကီး။ သူကလည်း ေခါင်းြငိတ်ေခါင်းခါေလာက်ပဲ ေြဖတာ။ အဆင်မေြပပါဘူး။ မထူးေတာ့ဘူး။ ဆက်ပင့်ရေအာင်။ နတ်မင်းြကီး ဗီဇာပါလား။ ဗီဇာပါရင် ဒီထဲက တစ်ေယာက်ေယာက်ဆီ ဝင်ပူးစမ်းပါ။ ေမးစရာေလးေတွရှိလို့။ နတ်မင်းြကီး ဝင်ပူးစမ်းပါ။ ကိုကို ညီညီ။ ေဟ့ေရာင်နှစ်ေကာင်။ ပင့် ပင့် လက်အုပ်ချီြပီးပင့် ဘယ်သူ့ဆီဝင်ဝင်ကွာ။”
ပီေကတစ်ခုညက်ခန့်ြကာေသာအခါ အငယ်ေကာင်သည် မျက်လွှာကေလးချသွားြပီး သူမဟုတ်ေတာ့သလို ြငိမ်၍သွားေလသည်။ သိပ်ေတာ့ စိတ်ချရတာ မဟုတ်။ သည်အေကာင် ေမျာက်မူးလဲက သူများကို ြကပ်ရမယ်ဆို ပါရမီပါြပီးသား။ မင်ကေသပါဘိသနဲ့။ သို့ေသာ်
“ကိုယ်ေတာ်ြကီး၊ ကိုယ်ေတာ်ြကီး။”
ဟုေခါ်သြဖင့်
“ဘာလဲ”
ဟု မျက်လံုးကို ဝင့်ြကည့်ြပီး ထူးလိုက်ေသာအခါ ခါတိုင်းေတွ့ေနကျ ေမျာက်ေလာင်းေလး၏မျက်နှာတွင် မျက်လံုးဝိုင်းြကီးနှင့် ညုတုတု ြကည့်ေနေသာ ြပံုးစစ မျက်နှာေပးကို အံ့ဩဖွယ် ေတွ့ရေလသည်။ ဟုတ်မှာပါ။ မေအာင်ြဖူတုန်းကလည်း တကယ့်မိဗျားြကီးတစ်ပါးလို သိမ်ေမွ့နူးညံ့သွားြပီး ဘယ်လိုြကီး ြပံုးမှန်း မသိဘူးဆိုပဲ။
ဒါလည်း မင်းသားြကီးတစ်ပါးပါး ြဖစ်ေပလိမ့်မယ်။ မဟုတ်မှလွဲေရာ။ ဒီမင်းသားြကီး ငါြမင်ဖူးတယ်ေနာ်။ ရင်းရင်းနှီးနှီးကို ြမင်ဖူးတာ။ ဒီမျက်နှာြကီး ေခွးချီသွားေတာင် မှတ်မိပါတယ်။ ဒါေပသိ ေြပာရဲဘူး။
“ကိုယ်ေတာ်ြကီးရဲ့ အမည်နာမကေလးများ မိန့်ြကားပါဖျာ့။”
“ကျွန်ေတာ့ကို ေမးတာလားဗျာ။ ကျွန်ေတာ့ကို ကိုဦး လို့ ေခါ်ရင် ရပါြပီဗျာ။ ကျွန်ေတာ်က ခင်ဗျားတို့ ဖျာလိပ်နတ်မမေအာင်ြဖူလို ဘိုးေတာ်ဘုရားမတိုင်မီက ပေဒသရာဇ်နတ် မဟုတ်ဘူးဗျ။ နတ်သက်ကေလးမှ ဆယ်ေကျာ်သက်ပဲ ရှိေသးတာ။ ကျွန်ေတာ့မျက်နှာကိုြမင်ရင် ကျွန်ေတာ့်အသံကိုြကားရင် မှတ်မိေနဦးမယ့်သူေတွ ရှိဦးမှာပါ…ဗျာ။”
“ဟုတ်ပ။ ဟုတ်ပ။ ချက်ဆို နားခွက်က မီးေတာက်ပါြပီ။ ကိုဦးရယ်။ ဒီမျက်နှာေပးနဲ့ ဒီအသံြကီးကို လူြပက်ေတွေတာင် ခုထက်ထိ ြပက်စားလို့ မဝေသးဘူး။ ဒါေပသိ မင်းသားြကီးလို့ပဲ ေခါ်ပါရေစေနာ်။ နတ်ကို နတ်လိုပဲ ဆက်ဆံပါ့မယ်။ ေတာ်ေတာ်ြကာ ကျန်ရစ်သူဘွားေတာ်ြကှီးက အသေရဖျက်မှုနဲ့ တရားလာစွဲေနှ ဒုက္ခ။ လက်စသတ်ေတာ့ တို့ကိုယ်ေတာ်ြကီးသည်း နတ်ြဖစ်တာေတာင် ဟိုလူခွ သည်လူခွနဲ့ ခွေခါင်းအံုးနတ်ြဖစ်ရေလတယ်။”
“ဖက်လံုးနတ်လို့ ေြပာပါဗျာ။ ဟိုလူ့ရင်ခွင် သည်လူ့ရင်ခွင် အဖက်ခံချင်လို့ ဖက်လံုးနတ်ြဖစ်တာေပါ့ဗျ။”
“သေဘာေတာ်ြမတ်အတိုင်းပါ ကိုယ်ေတာ်။ ကိုယ်ေတာ့်အေြကာင်းက အင်တာဗျူးစရာေတာင် မလိုေတာ့တဲ့ ဆယ်လီဗျစ်တီြကီးပါဖျာ့။ ညီဘွားကေလးကိုသာ ေစာင့်ေရှာက်ေတာ်မူပါဦး။ အခု အလုပ်အင်တာဗျူးေြဖမလို့ဖျ။ ဘာေတွ ကျက်ထားရမလဲ။ စေပါ့ရိုက်ေပးစမ်းပါဦး။”
“ေရှးထံုးလည်း မပယ်နဲ့။ ေဈးသံုးလည်း မြကွယ်နဲ့တဲ့။ ခင်ဗျားတို့ ြမန်မာလူမျိုးေတွ ဘာအလုပ်ခွင်စာေမးပွဲပဲ ေြဖေြဖ တို့တာဝန်အေရးြကီးသံုးပါး ဦးထိပ်ထားြပီး ေြဖေပါ့ဗျာ။ ဘဘတို့လက်ထက်မှာ ေဆးရံုအသစ်ြကီးကဘယ်ေလာက်၊ တက္ကသိုလ်အသစ်ြကီးကဘယ်ေလာက် ေဆာက်ခဲ့ြပီးြပီဆိုတာလည်း မေမ့နဲ့ေပါ့။”
“အြကီးြကီးေတွ လွဲကုန်ပါြပီ။ အခုဟာက ဆရာဝန်ေတွ PSC ေြဖတာ မဟုတ်ဘူးဗျ။ ထိုင်းမှာ အလုပ်ေလျှာက်ထားလို့ အင်တာဗျူးသွားေြဖတာ။”
“Oops.. Sorry.. တို့ကို ခွင့်လွှတ်။ ကျွန်ေတာ်လည်း ခင်ဗျားတို့ပင့်လို့သာ ေရာက်လာတာ။ ဘယ်အရပ်ဘယ်ေဒသကဆိုတာ GPS နဲ့ Check in မဝင်ရေသးဘူး။ ခဏေစာင့်။ ေဖ့စ်ဘုတ်ေပါ်တင်လိုက်ဦးမယ်။
“Ko Ko Oo is here.”
လို့။
ရြပီ။ ခများတို့က သီရိဒံုြကီးရဲ့ ေမတ္တာရိပ်ေအာက်မှာကိုး။ ထိုင်းဆိုတာ ဘုရင်၊ မိဖုရား၊ မင်းညီမင်းသားေတွနဲ့ အသိရှိရင် ဘာအလုပ်ရှားစရာ ရှိသလဲ။ Friend request ပို့လိုက်ေလ။ တင်သမျှဓါတ်ပံုေတွ like ချည့်ပဲ ထိုင်လုပ်ေန။ မလွတ်ေစနဲ့။
သူတို့စာမျက်နှာေပါ်မှာ ကိုယ့်နံမယ်ြကီး ဖတ်ချင်ချင် မဖတ်ချင်ချင် လူြမင်ေနပေလ့ေစ။ ေြကာင်ေတာင်ေတာင် ြကည့်မေနနဲ့။ Friend finder ထဲကို ဘူမိေဘာ လို့ ရိုက်ထည့်လိုက်ြပီးရှာ။ ခိခိ။ နံမယ်ေလးကိုက ခင်ချင်စရာြကီး။”
“ညီဘွားအေကာင့်ထဲမှာ ဘွရှင်တို့၊ ြဘင်မဂျီးတို့ဆိုတာေတာ့ ရှိတယ်ေလ။ သူတို့နဲ့ေရာ ပလူးပလဲ လုပ်ဖို့ လိုသလား။”
“သွားမလုပ်နဲ့။ ေချာင်းရိုက်ခံရတဲ့အထဲ ပါချင်လို့လား။ အဲဒီဟာမြကီးက အေမဂျမ်းရဲ့ အေကာင့်ပွားေလ။ သိဘူးလား။ ဟိုတေလာတုန်းက မင်းေလာင်းကေလး အေကာင့်နဲ့ေတွ့မှ virus ဝင်သွားြပီး
“ဟုတ်ကဲ့ရှင့်”
“ေကျးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်”
“ေကာင်းပါြပီရှင့်”
ေတွ မိုးမွှန်ကုန်ေရာ။ သူတို့က စလံုးမှာ။ ကိုယ်က ယပက်လက်မှာ။ ေရေြမချင်းမတူဘူး။ လိုင်းမပူးနဲ့။ စတ်ကူးမတ်ကူးမှာ ဓါတ်ကူးမတတ်ရင် ဟန်သစ်ြငိမ်လို ဟန်အသစ်ကေလးနဲ့ ြငိမ်ေနရဦးမယ်။”
“သတင်းကေတာ့ စံုပါေပတယ်။ ကိုယ်ေတာ့်အေကာင့်ကေလးလည်း ညီဘွားသိပါရေစ။ Friend ငါးေထာင်ြပည့်လို့ Follow ပဲ လိုက်ရလိုက်ရ။ ေတာ်ေတာ်ေတာ့ entertain နိုင်မယ့်ပံုေပါက်တယ်။”
“လူ့ဘဝကတည်းက entertainer လုပ်စားလာခဲ့ြပီေကာကွယ်။ မထူးဆန်းတာေတွ ေလမရှည်နဲ့။ bytes/kyat ေခတ်ကို မေရာက်ေသးဘူး။ မိနစ်နဲ့ အြဖတ်ခံရမှာ။ လိုရင်းကိုေမး။”
“ညီဘွားရဲ့ အဂင်္လိပ်စကားက အင်တာဗျူးေြဖတဲ့အခါ အဆင်မေြပမှာစိုးလို့ တစ်ပွဲတိုး၊ လက်ပူတိုက်ြပီးဖတ်စရာ စာအုပ်ေကာင်းေကာင်းေလးများရှိရင် လမ်းညွှန်ပါဦး။”
“ခင်ဗျားတို့ အဲဒါ ခက်တာေပါ့ဗျာ။ ကိုယ်သွားမယ့်နိုင်ငံမှာ ေရာင်းသူဝယ်သူ အသံတူဖို့ပဲ လိုတယ်ဗျ။ ခင်ဗျားဘာသာခင်ဗျား အဂင်္လန်မှာေမွးလို့တတ်လာတဲ့ အိုင်းရစ်ရှ်ေလသံ၊ စေကာ့တစ်ရှ်ေလသံနဲ့ သွားေြပာေနလည်း ဆံပင်ြဖူြဖူ မျက်လံုးစိမ်းစိမ်းြကီးနဲ့ဆိုရင်သာ သည်းသည်းခံနားေထာင်ြပီး သေဘာေပါက်ချင်ေယာင်ေဆာင်ြပမှာ။ သူလိုကိုယ်လို မျက်ဝန်းညိုြကီးနဲ့ တံေတွးစင်ေအာင် လာမှုတ်ေနရင် သူတို့လည်း ဘလယ်ဒီဖူး ဂိုးတူဟဲေလာက်ေတာ့ ြပန်ေြပာတတ်တယ်။ ဟိုက ကိုယ့်အလုပ်ရှင်ဗျ။ နွားေရှ့ထွန်မကျူးချင်နဲ့။ သူတို့ေတာင် This one lah. No have. ြဖစ်ေနတာ။ ထိုင်းသံနဲ့ ေြပာမှ ထိုင်းေတွသေဘာေပါက်မယ်။ အေကာင်းဆံုးက Sky train ကို ဂိတ်စဂိတ်ဆံုး လိုက်စီးလိုက်။ ဘူတာစဉ်ေတွ ေြကာ်ြငာတဲ့ အဂင်္လိပ်သံကို ေသချာနားေထာင်။ အဲဒီအသံအတိုင်းေြပာ။ အိုေကသွားမယ်။”
“တိန်။ ေကာင်းလိုက်တဲ့အြကံ။ ဒါဆို အင်တာဗျူးသွားေြဖရင် ဘယ်လိုဝတ်သွားရမလဲ။ ဟိုေလ။ သားက အေမ့ကို အရမ်းအတုယူတာဆိုေတာ့ ေရာက်ေလရာအရပ်မှာ ကိုယ့်ကို သူများေတွက ဝိုင်းြကည့်ြပီး ြမန်မာဒီဇိုင်းကေလးေတွက သိပ်ကာလာဖူးြဖစ်တာပဲ လို့ အေြပာခံရေအာင် တိုက်ပံုနဲ့ ပိုးပုဆိုးဆင်တူကေလးေတွဝတ်ရမလား။ ဟိုးတုန်းက ေနာင်ေတာ်ြကီး ဓါတ်ရှင်ထဲမှာ ဝတ်ခဲ့သလိုတိုက်ပံုအနက်ကို ချိတ်ေရာင်စံုကေလးနဲ့ ဝတ်ရမလား။ ယူနီေဖာင်းအြဖူဆွတ်ဆွတ်ကို ဝမ်းဆက်ချုပ်ဝတ်ရမလား စဉ်းစားေနတာ။”
“ပဲမများနဲ့။ ဆွဲစားခံရလိမ့်မယ်။ ကိုယ်ေရာက်ေနတာ ဘယ်အရပ်လဲဆိုတာ သတိထားစမ်းပါဦး။ အဲဒီမှာ အေချာအလှ အပျိုမကေလးေတွထက် ခင်ဗျားတို့အရွယ် သူငယ်ေတာင့်ေတာင့်စင်စင်ကေလးေတွက ေဈးပိုရတယ်ဆိုတာ မသိဘူးလားဗျ။ Three shadow, do not know ရင် ဂျီသူငယ်ကေလး Tiger အကစ်ခံရေတာ့မယ်။ ထိုင်းလိုပဲဝတ်။ ရှပ်အကင်္ျီကျပ်ကျပ်ကေလးကို လက်ေခါက်ြပီးေတာ့ဝတ်။ ေဘာင်းဘီကျပ်ကျပ်ကို တင်ပါးေအာက်ချက်ြပုတ်၊ အတွင်းခံကေလးေပါ်ေနေအာင် ေအာက်ချဝတ်။ နားေဋာင်းတစ်ဘက်နဲ့ လက်ပတ်ေရာင်စံုကေလးေတွ ပါပေစ။ ေကာ်ကိုင်းမျက်မှန် မေတာ်တေရာ် ေြကာင်ေြကာင်ြကားြကားြကီးတပ်။ မနက်အိပ်ယာထရင် ေခါင်းလံုးဝ မြဖီးခဲ့နဲ့။ မျက်နှာ ကရင်ပတ်ပုတ်ြပီး မက်စကာရာေလးနဲ့ မျက်ေတာင်ေကာ့ချင်ေကာ့ခဲ့။ အဲဒီရက်တစ်ရက်ေတာ့ မရှိလည်း အိုင်ဖုန်းေလးတစ်လံုးေလာက် ငှားကိုင်လာဖို့လိုမယ်။ ဒီေလာက်ဆို အလုပ်ရဖို့က တဝက်ေသချာသွားြပီ။”
“မြကီးစန်းေတာင် သူ့ေလာက် မတတ်ဘူး။ ေကျးဇူးြကီးပါေပတယ်။ ယြတာေတွဘာေတွေရာ လုပ်ဖို့လိုမလား။ ကုမ္ပဏီဝင်းတံခါးအဝက နတ်စင်ကေလးမှာ သူများေတွ ပန်းေခွေတွဆွဲေနတာ၊ အေမွှးတိုင်ေတွ ထွန်းေနတာ ေတွ့တယ်။ လိုက်လုပ်ရမလား။”
“ခင်ဗျား နတ်ကိုေစာ်ကားရင် နတ်ကိုင်ခံရမှာေပါ့ဗျာ။ နတ်ကိုင်ခံရရင် ဘာြဖစ်တတ်သလဲ သိလား။ ြကီးလာမှာေပါ့။ ြပဿနာေတွ ပိုြကီးလာတတ်တယ်ဗျ။ ဒါေပမယ့် မေြကာက်ပါနဲ့ဗျာ။ သူတို့ ယိုးဒယားနတ်ေတွက ကျွန်ေတာ်တို့ဆီက အေလာင်းဘုရားတို့ ဘုရင့်ေနာင်တို့ နံမယ်ြကားရင် ဖိန့်ဖိန့်တုန်ေအာင် ေြကာက်ြပီးသားဗျ။ အဲဒီေတာ့ ယြတာေပးမယ်ဗျာ။ ရန်ကုန်ကလူက လုပ်ေပးရမှာ။ ရံုးဖွင့်ရက် မနက် ကိုးနာရီထိုးတဲ့အခါ အငှားကားတစ်စီးနဲ့ ေရွှဂံုတိုင်မီးပွိုင့်ကြဖတ်၊ လှည်းတန်းလမ်းဆံုကိုေကျာ်၊ ဘုရင့်ေနာင် လမ်းမြကီးထဲကိုဝင်လာြပီး ဘုရင့်ေနာင်တံတားြကီးကို ြဖတ်ရလိမ့်မယ်။ ဟိုဘက်ကိုေရာက်ရင် လှိုင်သာယာထဲကိုဝင် ေအာင်ေဇယျတံတားက အင်းစိန်လမ်းကို ြပန်တက်ခဲ့။ ဗဟိုလမ်းအတိုင်းလာလို့ ေြမနီကုန်းေရာက်ရင် ေရွှဂံုတိုင်ပွိုင့် ြပန်ြဖတ်မယ်ဗျာ။ ညေန ရံုးဆင်းချိန်မတိုင်မီ ြပန်ေရာက်တယ်ဆိုရင် ခင်ဗျားေလျှာက်ထားတဲ့အလုပ် ရြပီသာမှတ်လိုက်ေတာ့။”
“ေသြပီဆရာ။ ရက်စက်ပ နတ်မင်းရယ်။ ဖက်လံုးေစာင့်နတ်ြဖစ်မယ့်အစား ေမာ်ေတာ်ပီကယ်နတ်ပဲ ြဖစ်ဖို့ ေကာင်းေတာ့တယ်။ ဒါ သက်သက် ညစ်တာပဲ။ ညကျရင် ကိုယ်ေတာ်ဝင်သွားတဲ့ ဖက်လံုးေတာ့ ေသရေအာင်သာြပင်။ ဓါတ်ပံုရိုက်ြပီး ေဖ့စ်ဘုတ်ေပါ်တင်ပစ်မယ်။”
“အလကား စ တာပါဗျာ။ ခညားကလည်း စိတ်ြကီးရန်ေကာ။ ေဒါသေရှ့ထား မှားတတ်တယ်တဲ့။ ေတာ်ြပီ။ ေတာ်ြပီ။ ကျွန်ေတာ် သွားရေတာ့မယ်။ ကျွန်ေတာ် သွားရေတာ့မယ်။ ကျွန်ေတာ် …. သွား … ရေတာ့ မယ်…။”
(တူနှစ်ေကာင်ကပဲ ေမွှေလသလား။ ေလးေလးမျိုးကပဲ ရှည်ေလသလားေတာ့ မသိပါ။ ကိုကိုဦးဆိုတဲ့ နတ်တစ်ပါးေတာ့ ေလသွားတာ အမှန်ပါ။ ေနာက်တစ်ခါ ဖက်လံုးနတ် ေမးြဖစ်မယ်ဆိုရင်ေတာ့ ဇာတ်လိုက်ေကျာ်ြကီး ကိုမျိုးကိုယ်တိုင် ေရးတင်လိမ့်မည် ြဖစ်ပါေြကာင်း)။
