“​ေမး​စမ်း​ပါရစီ တိုး​တိုး​တိတ်တိတ်ရယ်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

"ဖွင့်​ချလိုက်ြကစို့​ရဲ့​ ကိုကိုရယ်..။ ​ေမာင့်​ေဖ​ေဖ ငယ်ငယ်တုန်း​က အရင်တုန်း​က ဟိုတုန်း​က အမျိုး​မျိုး​လံုး​ြပီး​ေတာ့​ တိတ်တိတ်ပုန်း​ ပိုး​ခဲ့​တာ။ ကျွန်မနဲ့​ နဖူး​စာ ​ေရစက်မပါ။ ​ေမာင့်​ေဖ​ေဖနဲ့​ေမ​ေမ မဂင်္လာ​ေဆာင်ရာ ြမရင်​ေတာင်က​ေသး​တာ။ ​ေမာင့်​ကိုရှင်ြပုတာ အလှူ့​ရှင်သီချင်း​က​ေပါ်လာရာ။ ရှင်လူထွက်​ေြကာင့်​ ခက်​ေတာ့​တာ။ မယ်ရင်ကို ြကိုက်လို့​တဲ့​ ြကိုက်လို့​တဲ့​ လိုက်လိုက် ပိုး​ေန ရှာ…။”

မြမရင်က​ေလး​ ဝိသာခါ သီချင်း​နဲ့​ အလှူ့​ရှင်သား​အဖအ​ေြကာင်း​ကို ဖွင့်​ချလိုက်​ေတာ့​ ခမျာများ​ ဘယ်လို​ေနသလဲ မ​ေြပာတတ်ပါဘူး​။ ​ေမာင်စံဖား​က​ေလး​ အလုပ်ထဲကအ​ေြကာင်း​ေတွ ဟိုတစွန်း​သည်တစ ​ေဖာက်သည်ချမိ​ေတာ့​ ပတ်သက်ဖူး​သမျှ ခုနှစ်ရက်သား​သမီး​အ​ေပါင်း​လည်း​ တို့​အတင်း​ေတွတုပ်​ေနတာလို့​ သူများ​ကထင်ရင် ခက်ရချည်ရဲ့​ လို့​ ​ေနရထိုင်ရ ြကပ်ကုန်ြကမလား​ မသိဘူး​ေနာ်။ ဘယ်သူဘယ်ဝါရယ်လို့​ ယိုး​စွပ် တပ်အပ် ​ေြပာတာမျိုး​ မဟုတ်​ေတာ့​လည်း​ အခက်သား​ပဲ။ ငါး​ခံုး​မဝှက်ထား​ြပီး​ တ​ေလှလံုး​က အနံ့​ရှူခိုင်း​သလိုများ​ ြဖစ်​ေနမလား​။ သနား​ပါတယ်။ ဟုတ်လည်း​မဟုတ်ပဲနဲ့​ အုတ်အ​ေရာ​ေရာ ​ေကျာက်အ​ေရာ​ေရာ အထင်ခံရတာ။ ခက်တာက ကိုယ့်​မလည်း​ “​ေဟာဒီအ​ေကာင်ြကီး​ကို ​ေြပာတာပါ ခင်ဗျ” လို့​ အချစ်ကမနည်း​ တစ်ဆစ်မှမလွဲ အြမစ်ကလှဲ လှစ်ြပလိုက်မှာပဲ လုပ်ဖို့​ရာကျ​ေတာ့​ အခု ကိုယ်​ေရး​ေနတဲ့​ ကျင့်​ဝတ်ပိုင်း​ဆိုင်ရာမှာ လာြငိ​ေနတယ်ဗျို့​။

ဆရာဝန်မှာ ဆရာဝန်ကျင့်​ဝတ်ရှိသလိုပဲ၊​ စာ​ေရး​သူမှာလည်း​ စာ​ေရး​သူကျင့်​ဝတ် ရှိတာပ။ လူတစ်​ေယာက်ကို ချစ်ရင်ချစ်သလို မုန်း​ရင်မုန်း​သလို ကိုယ့်​ခံစား​ချက်သက်သက်ကို အရင်း​ခံြပီး​ အတွင်း​ေရး​ေတွ အကုန် ဖွင့်​ထုတ်ချင်ရင် စိတ်ထဲရှိသမျှ အကုန်သာ ချ​ေရး​လိုက်ဗျာ။ ြပီး​ရင် ဘယ်သူ့​မှ မြပနဲ့​ မီး​ရှို့​ပလိုက်။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ လူသား​တစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ ကိုယ့်​ရဲ့​လုပ်ပိုင်ခွင့်​ အခွင့်​အ​ေရး​က အဲဒီ​ေနရာမှာတင် ဆံုး​ေနြပီဗျ။ အဲဒီကတဆင့်​ သူ့​အတွင်း​ေရး​ေတွကို ကူး​တို့​ဆိပ်က မှို့​အိပ်ဖွင့်​ေတာ့​မယ်ဆိုရင် တဘက်သား​ ကာယကံရှင်ရဲ့​ လွတ်လပ်မှုကို ကိုယ်က ကျူး​ေကျာ်​ေစာ်ကား​ရာ ​ေရာက်တာ​ေပါ့​။ ဗီဒီယိုဖိုင် အတွဲလိုက်ထွက်ရံုမက ဒါြကီး​ ဘယ်သူ့​သား​ပါ လို့​ အတိအလင်း​ ​ေရး​သား​ြဖန့်​ေဝချင်တဲ့​သူ​ေတွလည်း​ ြဖန့်​ပါ​ေစ။ ဘွဲ့​အတု​ေတွနဲ့​ လူလိမ်ြကီး​ပါဗျ လို့​ သံ​ေခါင်း​စွပ်မင်း​သား​လုပ်ြပီး​ အမှန်တရား​ကို ရှာတဲ့​သူ​ေတွလည်း​ ရှာပါ​ေစ။ ကိုယ့်​အ​ေနနဲ့​က​ေတာ့​ သူများ​ကျင့်​ဝတ်​ေတွ ကျိုး​ပျက်​ေနတဲ့​အ​ေြကာင်း​ ကိုယ့်​ကျင့်​ဝတ်ြကီး​ ချိုး​ေဖာက်ြပီး​ေတာ့​ မ​ေရး​လိုတာ အမှန်ပါပဲ။

ဒါ​ေြကာင့်​ သည်တခါ ​ေဆွး​ေနွး​မယ့်​ အ​ေြကာင်း​အရာက​ေတာ့​ Professional Secrecy လို့​ ​ေခါ်တဲ့​ ပုဂ္ဂိုလ်​ေရး​လျှို့​ဝှက်ချက်များ​နှင့်​ ပတ်သက်၍ ​ေစာင့်​ထိန်း​အပ်​ေသာ လုပ်ငန်း​ဆိုင်ရာ ကျင့်​ဝတ်အ​ေြကာင်း​ကို ​ေြပာပါမယ်။

“ကျွနင်္ုပ်တို့​သည် လူနာများ​အား​ ြပုစုကုသစဉ် ြကား​ြမင်သိရှိလာသည့်​ အတွင်း​ေရး​ကိစ္စ ဟူသမျှတို့​ကို ဖွင့်​ဆိုအပ်သည်တို့​မှလွဲ၍ ဖွင့်​ဟြခင်း​မှ အြမဲတ​ေစ ​ေရှာင်ကျဉ်ပါအံ့​။” တဲ့​။ စကား​လံုး​ ချွတ်​ေချာ်​ေနလည်း​ ြပင်​ေပး​ြကပါဦး​။ စာအုပ်စာတမ်း​ အ​ေထာက်အထား​ လှန်စရာမရှိပဲ ​ေခါင်း​ထဲမှတ်မိသမျှနဲ့​ ဖလာကျိတ်​ေနရလို့​။ ြဖီး​တဲ့​ြဖန်း​တဲ့​သ​ေဘာ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ဆိုလိုရင်း​က​ေတာ့​ “အလုပ်လုပ်ရင်း​ သိလာရတဲ့​ လူနာရဲ့​ လျှို့​ဝှက်ချက်​ေတွကို ​ေလျှာက်​ေလျှာက်ြပီး​ မ​ေြပာ​ေကာင်း​ဘူး​။ နှုတ်လံုပါ​ေစ။” လို့​ ဆိုလိုတာပါ။ အရင်တခါ “​ေအဘီစီဒီ မတပ်ပဲနဲ့​” တုန်း​က တစ်ခါ ​ေရး​ခဲ့​ေသး​ပါပ​ေကာ။ အခု​ေတာ့​ နှစ်ထပ်ရှိမှ မှတ်မိမယ့်​သူ​ေတွ အတွက် ​ေနာက်တစ်ခါ လာြပန်ချည်​ေသး​ေပါ့​။ လူနာကို ကုတဲ့​အခါ လူနာရဲ့​ အတွင်း​ေရး​လျှို့​ဝှက်ချက်​ေတွကို ​ေစာင့်​ထိန်း​အပ်သလိုပဲ အလုပ်လုပ်တဲ့​အခါမှာလည်း​ လုပ်ငန်း​ခွင်ရဲ့​ လျှို့​ဝှက်အပ်​ေသာ သ​ေဘာ​ေတွကို မလိုအပ်ပဲ အြပင်လူ​ေတွ မသိ​ေစသင့်​ဘူး​။

ဘယ်​ေလာက်ပဲ ပွင့်​လင်း​တဲ့​သူပဲ ြဖစ်ြဖစ် အိမ်သာ​ေတာ့​ မှန်နဲ့​မကာြကဘူး​ မဟုတ်လား​။ (​ေရွှသား​ကမုတ်ြကီး​ေတာ့​ မ​ေန့​က ​ေတွ့​လိုက်မိတယ်။ ​ေရွှ​ေချး​ေတွ ယိုမယ့်​သူ​ေတွ သံုး​ြကထင်ပါ့​)။ ဒါ​ေပမယ့်​လည်း​ ဦး​ရယ်။ လူဆိုတာဟာ ခက်တယ်။ ဝီစကီလိခ်ြကီး​ မရှိခင်ကတည်း​က ခုနှစ်ရက်သား​သမီး​များ​ရဲ့​ လျှို့​ဝှက်အပ်သည်များ​ဟာ သား​သား​လည်း​ မ​ေြပာရပဲ အင်တာနက်ထဲမှာ ​ေပါ​ေလာြကီး​ေပါ်​ေနတာ ြကာလှမှပဲ ဥစ္စာ။ နန္ဒာလှိုင် နဲ့​ မျိုး​မျိုး​ခိုင် ​ေြပာတာကိုပဲ အြပစ်တင်​ေနတယ်။ ကိုယ်​ေတွက ဒါမျိုး​ဆို စိတ်ဝင်စား​စွာ ​ေပး​စမ်း​ပါဦး​ ရှဲစမ်း​ပါဦး​ လုပ်တုန်း​က​ေတာ့​ မပါတာြကလို့​။

​ေစာင်ြခံု​ေအာက်က လက်မည်း​ြကီး​အ​ေြကာင်း​ကို မ​ေနနိုင်မထိုင်နိုင် ​ေဖာ်​ေကာင်လုပ်မိ​ေတာ့​ ဆဲဆိုအား​ေပး​ြကသူ​ေတွထဲမှာ သူတို့​အချင်း​ချင်း​ ကျီစယ်​ေနာက်​ေြပာင်ရင်း​ ​ေြပာြကတဲ့​ စကား​တစ်ခွန်း​က ​ေတွး​စရာ​ေတွ ပါလာပါတယ်။ “အသံ​ေကာင်း​ သိပ်ဟစ်မ​ေနနဲ့​။ အား​လံုး​ဟာ လူသား​ေတွချည့်​ပဲဆိုတာလည်း​ သတိရဦး​။” ဆို တဲ့​ အဓိပ္ပါယ်မျိုး​ပါ။ ဟုတ်သား​ပဲ။ ကိုယ်​ေရး​တဲ့​စာကို ​ေကာင်း​ပါ​ေပတယ်။ ြကိုက်ပါ​ေပတယ် ထက်စာရင် အဲသလိုမျိုး​ ကိုယ့်​ဦး​ေနှာက်နဲ့​ကိုယ် ဆက်​ေတွး​ြပီး​ ကိုယ်ပိုင် အ​ေတွး​အြမင်ရလာတဲ့​အတိုင်း​ ဝင်​ေဆွး​ေနွး​တာကမှ စကား​ဝိုင်း​ကို အသက်ဝင်​ေစတာ​ေပါ့​။ ဒီတခါ​ေတာ့​ သူကြပန်ြပီး​ ကိုယ့်​ကို ​ေတွး​စရာ​ေတွ ​ေပး​သွား​ပါတယ်။ လူဆိုတာ အမှား​မကင်း​ဘူး​။

လူသား​ပီသစွာ ဇီဝကမ္မသ​ေဘာတရား​အရ ဆန္ဒ​ေတွလည်း​ ြဖစ်​ေပါ်လာတာ မဆန်း​ဘူး​။ အာဒံ နဲ့​ ဧဝ ကို ဆတ်ဆတ်​ေဆာ့​ေဆာ့​ တား​ြမစ်ပန်း​သီး​စား​ရ​ေကာင်း​လား​ လို့​ ဘယ်လူသား​ကမှ အြပစ်မတင်ခဲ့​ဘူး​။ (ဘုရား​သခင်ကသာ နှင်ထုတ်တာ။ ကိုယ်ချင်း​မစာကွယ်)။ လူတိုင်း​ပန်း​သီး​စား​ြကတာချင်း​အတူတူ ကိုယ်စား​သလို မစား​တာနဲ့​ပဲ နင်တို့​စား​တဲ့​ပံုစံ မမှန်​ေသး​ဘူး​ ​ေြပာလို့​ ရမလား​။ သူ့​ပါး​စပ်ြကီး​နဲ့​စား​တာ သူစား​ချင်သလို စား​မှာ​ေပါ့​။ ငါ တယ် နင့်​ပါ အစိမ်း​လိုက် ဝါး​စား​လိုက်ရ ဆိုရင် ​ေြပး​ေပါက်မှား​ေနပါဦး​မယ်။ အဲဒီြဖစ်စဉ်က လူသား​တစ်​ေယာက်အတွက်နဲ့​ဆိုရင်​ေတာ့​ အဆိုး​မဆိုသာဘူး​ လို့​ ​ေတွး​ချင်တယ်ဆိုပါ​ေတာ့​။ (ဟုတ်သပ။ အ​ေတွး​ဆိုတာ သည်လိုပဲ သူ့​ဘက်ကိုယ့်​ဘက် လှည့်​ေတွး​ေပး​ရတယ်)။

လူတစ်​ေယာက်နဲ့​တစ်​ေယာက် နှာဒီဂရီ မတူြကဘူး​။ သူ့​မှာ သူ့​နှာချိန်နှာ​ေသွး​အတိုင်း​ သူ့​ဇီဝကမ္မြဖစ်စဉ်ြကီး​ လည်ပတ်​ေနတာ လို့​ ကိုယ်ချင်း​စာတဲ့​သူများ​ နား​လည်​ေပး​လို့​ ရချင်ရပါမယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ သူ့​လုပ်ရပ်ကို ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်ရဲ့​ လုပ်ငန်း​ခွင်ထဲမှာ​ေတာ့​ ဘယ်လိုမှ ခွင့်​လွှတ်​ေပး​စရာ အ​ေြကာင်း​ မရှိပါဘူး​။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ ဘယ်မိန်း​မပျိုက​ေလး​ကမှ လူသား​အချင်း​ချင်း​ပဲ​ေလဆိုြပီး​ တစိမ်း​ေယာကင်္ျား​တစ်​ေယာက်ကို လျှို့​ဝှက်အပ်​ေသာ ကိုယ်အဂင်္ါအစိတ်အပိုင်း​ေတွကို စစ်​ေဆး​ခွင့်​ ​ေပး​မှာ မဟုတ်လို့​ပါ။ ဒီအခါမှာ ဆရာဝန်မို့​လို့​ ဖွင့်​ထား​ေပး​တဲ့​ တံခါး​ေပါက်က​ေန သူက အခွင့်​ေကာင်း​ယူတာ ြဖစ်​ေနပါတယ်။

ခရစ်​ေတာ် မ​ေပါ်မီ ၄၂၅ နှစ်ကတည်း​က ဆရာဝန်​ေတွ ကျိန်ဆိုရတဲ့​ မူလကျမ်း​သစ္စာထဲမှာ ပါတာက​ေတာ့​ “မည်သည့်​အိမ်ယာအတွင်း​သို့​ ဝင်သည်ြဖစ်​ေစ လူနာ၏အကျိုး​တရား​အတွက်သာလျှင် ဝင်​ေရာက်ပါမည်။ မသမာမှု၊​ မရိုး​ေြဖာင့်​မှု၊​ ​ေယာကင်္ျား​၊​ မိန်း​မများ​အား​ ြဖား​ေယာင်း​ေသွး​ေဆာင်မှုတို့​ကို အိမ်ရှင်၌ြဖစ်​ေစ၊​ အ​ေစအပါး​တို့​၌ြဖစ်​ေစ ​ေရှာင်ကျဉ်ပါအံ့​။” တဲ့​။ မရှင်း​ေသး​ရင်​ေတာ့​ တစ်မှုမြပီး​ခင် ​ေနာက်တစ်မှု ​ေဖာ်​ေကာင်လုပ်လိုက်ပါဦး​မယ်။ (ဒီသူငယ်မှ လူမုန်း​မများ​ရင်​ေတာ့​ကွယ်)။

အလုပ်သင်ဆရာဝန်ဘဝတုန်း​က ဘွဲ့​လွန်​ေအာင်ြပီး​သား​ ဆရာတစ်​ေယာက်ဟာ အ​ေရး​ေပါ်မှာတာဝန်ကျတဲ့​အခါ လာလာသမျှ​ေသာ အမျိုး​သမီး​လူနာအ​ေပါင်း​တို့​ကို လည်​ေချာင်း​နာတာပဲြဖစ်ြဖစ် အစာအိမ်​ေယာင်တာပဲြဖစ်ြဖစ် အမျိုး​သမီး​ြဖစ်​ေနတဲ့​အတွက် မီး​ယပ်​ေရာဂါကို​ေတာ့​ exclude လုပ်ရမယ်ဆိုြပီး​ေတာ့​ အကုန်စမ်း​ပါတယ်။ မစမ်း​ခင်မှာ ​ေသ​ေသချာချာ ​ေဆွး​ေနွး​ြပီး​ကို စမ်း​တာ။ သ​ေဘာတူညီမှု မယူပဲနဲ့​ ဘာမှ မလုပ်ဘူး​။ “ညီမ​ေလး​ေရ။ ငါ့​ညီမကလည်း​ ​ေရာဂါရလာတယ်။ အကိုကလည်း​ ဆရာဝန်ြဖစ်​ေနတယ်။ ညီမ​ေလး​အသက်အရွယ်နဲ့​ဆို အိမ်​ေထာင်ကျြပီး​သား​ ြဖစ်ချင်ြဖစ်မယ်။

အကိုကလည်း​ အိမ်​ေထာင်သည်တစ်​ေယာက်ပါကွယ်။ အခုအချိန်မှာ ညီမ​ေလး​က လူနာ၊​ အကိုက ဆရာဝန်ြဖစ်​ေန​ေတာ့​ ဘယ့်​နှယ်မှ သ​ေဘာမထား​ပါနဲ့​ ငါ့​ညီမရယ်။ အမျိုး​သမီး​တို့​ဘာဝ မီး​ယပ်​ေရာဂါဆိုတာ​ေတွ ရှိတယ်။ အကိုတို့​ဘက်က မစမ်း​သပ်မိလို့​ လွတ်သွား​တာမျိုး​ရှိရင် ငါ့​ညီမဘက်က နစ်နာလိမ့်​မယ်။ အကိုတို့​ဘက်မှာလည်း​ အနာတြခား​ေဆး​တြခား​ြဖစ်တယ်။ တို့​တ​ေတွ ​ေမာင်လိုနှမလိုပဲ သ​ေဘာထား​ြကပါစို့​ကွယ်။ အကို့​ကိုလည်း​ မရှက်နဲ့​။ အကိုလည်း​ ဘယ်လိုမှ သ​ေဘာမထား​ဘူး​ေနာ်..။” သူ​ေြပာတာ​ေတွ အကုန်​ေတာင် မမှတ်မိ​ေတာ့​ဘူး​။ အဲလိုမျိုး​ နာရီဝက်​ေလာက် တရား​ေဟာြပီး​မှ စမ်း​ပါတယ်။ ​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​။ သူ့​တစ်​ေယာက်တည်း​ စမ်း​တာ​ေတာ့​ မဟုတ်ဘူး​။

​ေဟာက်ဆာဂျင်ကို အနား​ေခါ်ြပီး​ “ညီ​ေလး​ေရ။ Antibiotic cover ရ​ေအာင် အကို့​ကို Genta ​ေလး​တစ်လံုး​ေလာက် ထိုး​ေပး​ပါဦး​။” လို့​ ခိုင်း​ြပီး​ စမ်း​တာဗျ။ ဘာလို့​ အိုဂျီမလုပ်သလဲ မသိပါဘူး​။ အသက်နည်း​နည်း​ြကီး​သွား​တဲ့​ မိန်း​မ​ေတွကျ​ေတာ့​ ​ေသွး​ဆံုး​ြပီထင်လို့​လား​မသိ ​ေမး​လည်း​မ​ေမး​ စမ်း​လည်း​မစမ်း​။ ​ေယာကင်္ျား​လူနာကျ​ေတာ့​ အူကျတယ်ဆိုရင်​ေတာင် ဘယ်လား​ညာလား​ပဲ ​ေမး​တယ်။ လှန်​ေတာင် မြကည့်​ဘူး​။ မုတ္တြဖစ်​ေနရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ သူများ​အ​ေြကာင်း​လည်း​ မ​ေြပာတတ်ပါ။ စပ်မိစပ်ရာ ကွိစိကွစနဲ့​ ကုန်ပါြပီ။ ​ေြပာချင်တာက ဆရာဝန််တစ်​ေယာက်မို့​လို့​ လူနာက ယံုြကည်စွာ ​ေပး​အပ်ထား​တဲ့​အခွင့်​အ​ေရး​ကို အလွဲသံုး​စား​ မလုပ်ရဘူး​ဆိုတာပါ။

လူနာဟာ ဆရာဝန်ဆီမှာ ကုသတဲ့​အခါ သူများ​ကို မသိ​ေစချင်တဲ့​ သူ့​ရဲ့​ လျှို့​ဝှက်ချက်​ေတွကို ကုသမှုမှာ အ​ေထာက်အကူြဖစ်​ေစရန်အလို့​ငှာ ဖွင့်​ဟဝန်ခံရတာ​ေတွ ရှိပါတယ်။ တခါတ​ေလ သူ့​မိန်း​မကို​ေတာင် မသိ​ေစချင်တဲ့​ဟာ​ေတွကို ဆရာဝန်နဲ့​ တိုး​တိုး​တိတ်တိတ် ​ေဆွး​ေနွး​ရတာ​ေတွလည်း​ ရှိတာပဲ။ အဲဒါမျိုး​ကို ​ေမာင်စံဖား​လို အ​ေကာင်မျိုး​ လာ​ေြပာလို့​က​ေတာ့​ ​ေနာက်ဆယ်မိနစ်​ေလာက်ဆို လူတစ်ရာ​ေလာက် ဖတ်ြပီး​ြဖစ်ကုန်မှာ​ေပါ့​။ အဲဒါ​ေြကာင့်​ မ​ေြပာသင့်​ဘူး​လို့​ ​ေြပာတာ ရှင်း​ပလား​။ ခုဟာက နံမည်မ​ေဖာ်တာပဲ ရှိတယ်။ ဘာကျန်​ေသး​လို့​တုန်း​။ ဒါက ဒီလိုရှိတယ်ခင်ဗျ။ “ဖွင့်​ဆိုအပ်သည်တို့​မှလွဲ၍” တဲ့​။ လက်တစ်လံုး​ြခား​ လုပ်ြပန်ြပီ မထင်နဲ့​ေနာ်။ ကျား​ြမီး​ဆွဲထား​လို့​ လွှတ်မရြဖစ်​ေနတာ။ ​ေရး​ေနတာက Ethical Issue ြဖစ်​ေန​ေတာ့​ နား​လည်မှုလွဲသွား​လို့​ မြဖစ်ဘူး​။ ကျင့်​ဝတ်စည်း​ကမ်း​ေတွအ​ေြကာင်း​ကို ​ေသ​ေသချာချာ သ​ေဘာ​ေပါက်​ေအာင် ဥပမာ ဥပ​ေမယျ​ေတွနဲ့​ ရှင်း​ြပတဲ့​အခါ တရား​ကိုယ်သ​ေဘာကို ​ေကျာ်ြပီး​ ဘူ​ေလး​လဲ ဟဲ့​။ ဘယ်တုန်း​ကလဲဟဲ့​။ ဂယ်ြကီး​လား​။ ဂယ်ြကီး​ေပါ့​။ ဘယ်သူ​ေြပာတုန်း​။ အဲလို အဲလို ​ေချာ်​ေတာ​ေငါ့​ကုန်မှာစိုး​လို့​။

“ဟိတ်​ေကာင်​ေတွ။ ဒါမလုပ်ရဘူး​။ လုပ်ရင်သတ်မယ်။ ဒါပဲ။” လို့​ အာဏာစက်နဲ့​ ထုတ်ြပန်ထား​တာမျိုး​ မဟုတ်​ေလ​ေတာ့​ ကိုယ်ချင်း​စာစိတ်နဲ့​ ဆင်ြခင်တံုတရား​နဲ့​ ​ေစာင့်​ထိန်း​လိုက်နာနိုင်ပါ​ေစ​ေြကာင်း​ ရည်မှန်း​လို့​ ​ေရး​သား​ပါတယ်။ ​ေဆာ်လိုက်မဟဲ့​ ​ေညှာ်လိုက်မဟဲ့​ ဘယ်တုန်း​ကမှ မရည်ရွယ်ပါဘူး​။ ကိုယ်​ေရး​တဲ့​စာကို လူစိတ်ဝင်စား​မယ့်​ အပုပ်အစပ်​ေလး​ေတွထည့်​ြပီး​ ​ေကျာ်တာ​ေလှာ်တာလည်း​ မဟုတ်ပါဘူး​။ တကယ်ဆို စိတ်​ေတာင် ပူပါ​ေသး​တယ်။ အြပင်လူ​ေတွစိတ်ထဲမှာ ဆရာဝန်သွား​ြပရင် ဒါမျိုး​ေတွ ြကံုတတ်သတဲ့​ဆိုြပီး​ အလကား​ေနရင်း​ စိုး​ရိမ်ကုန်မှ ဒုက္ခ။ ဒါ​ေပမယ့်​ တစ်ခု​ေတာ့​ စဉ်း​စား​ြကည့်​ပါ​ေနာ်။ ဒီအြဖစ်အပျက်မျိုး​ဟာ ​ေနရာတိုင်း​မှာ ရှိတတ်ြပီး​သား​ေပမယ့်​ ​ေဆး​ေလာကမှာ မ​ေတာ်တဆြကံုလာခဲ့​တယ်ဆိုရင် ဘယ့်​ေလာက် အရုပ်ဆိုး​ အကျည့်​တန်သလဲ ဆိုတာကို သ​ေဘာ​ေပါက်ြပီ မဟုတ်လား​။

မ​ေဟာ်သဓာဇာတ်​ေတာ်ထဲက ​ေသနက၊​ ​ေဒဝိန္ဒ၊​ ကာမိန္ဒ၊​ ပဂုတ္တ အမတ်တို့​လို ပဥ္စမ​ေြမာက်အမတ်ြကီး​အြဖစ်နဲ့​ “လျှို့​ဝှက်ချက်တို့​ကို မိမိကုသ​ေန​ေသာ ဆရာဝန်အား​ ဖွင့်​ဟတိုင်ပင်ရာ၏။” လို့​ မဆိုချင်ပါဘူး​။ ​ေကျး​သား​ငယ်က​ေလး​လို “ငါမှတဆင့်​ ငါ့​သခင် သိ​ေစအံ့​။ ငါ့​သခင်မှတဆင့်​ ငါ့​နန်း​ေတာ် သိ​ေစအံ့​။ ငါ့​နန်း​ေတာ်မှသည် ငါ့​တိုင်း​ြပည်သိ​ေစအံ့​။ ငါ့​တိုင်း​ြပည်မှသည် ၁၀၁ ပါး​ေသာ ထီး​ေဆာင်း​မင်း​အ​ေပါင်း​ သိ​ေစအံ့​။” လို့​လည်း​ ​ေကး​ဝဋ်​ေခါင်း​ေပါ် ​ေကျး​ေချး​ မယိုဝံ့​ပါဘူး​။ ဒါ​ေပမယ့်​ ပညာရှိ ဘုရား​အ​ေလာင်း​ြကီး​ ​ေြပာတဲ့​ “မည်သူ့​ကိုမျှ မ​ေြပာအပ်။” ဆိုတဲ့​စကား​မှာ​ေတာင်မှ Key Words က​ေလး​ ရှိပါတယ်။

“ကိစ္စမြပီး​မီ” တဲ့​။ “ဒါဆို လူနာြပန်သွား​တဲ့​အခါ သူ့​အတင်း​တုပ်လို့​ ရြပီ​ေပါ့​ေနာ်။” လို့​ မထင်နဲ့​ဦး​။ ဆရာဝန်​ေတွထိန်း​သိမ်း​ထား​တဲ့​ လျှို့​ဝှက်ချက်​ေတွကို လိုအပ်လို့​ရှိရင် တရား​ရံုး​ေတာ်က ထွက်ဆို​ေစတဲ့​အခါမှ တရား​သူြကီး​နဲ့​ နှစ်ကိုယ်ြကား​ထွက်ဆိုရပါသတဲ့​။ (ဒါကလည်း​ အမှုနဲ့​ သက်ဆိုင်ဦး​မှ) ဒါ​ေြကာင့်​ ရဲ​ေဆး​စာ​ေပး​တဲ့​အခါမှာ ဆရာဝန်​ေတွက ရဲကိုလည်း​ မ​ေပး​ဘူး​။ အမှုသည်ကိုလည်း​ မ​ေပး​ဘူး​။ ချိတ်ပိတ်ြပီး​မှ တရား​ရံုး​ေတာ်ကို သက်​ေသအြဖစ်တင်ရပါတယ်။ ဒါတင်မကပါဘူး​။ ဆရာဝန်ဆီက ထွက်လာတဲ့​ လျှို့​ဝှက်ချက်ဆိုတာ တရား​ရံုး​မှာ ကျမ်း​ကျိန်တဲ့​ “ All of the truth, the whole truth, nothing but the truth.” ဆိုတာမျိုး​ မချွင်း​မချန်သံ​ေတာ်ဦး​တင်ရတာမျိုး​ မဟုတ်ပဲ ​ေနရာဌာနအလိုက် သက်ဆိုင်သ​ေလာက် လိုအပ်သ​ေလာက် ဖွင့်​ဆိုအပ်သ​ေလာက်ကိုသာ သိ​ေစအပ်ပါတယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​ ဖွင့်​ဆိုအပ်သည်တို့​မှ လွဲ၍ လို့​ ဆိုထား​တာ။ ထိန်ချန်ထား​ရတယ်လို့​ဆိုလိုတာ မဟုတ်ဘူး​ေနာ်။ မသက်ဆိုင်ပဲ သင်သိသမျှ ​ေြဖဆိုပါ မလုပ်နဲ့​လို့​ ​ေြပာတာ။ စိတ်မပူပါနဲ့​။ ဟိုကလည်း​ မဆိုင်တာ​ေတွ ​ေမး​မှာမှ မဟုတ်တာ။

ဗူး​တစ်ရာအ​ေပါက် လံု​ေအာင် မပိတ်နိုင်တဲ့​အြဖစ်မှာ ​ေရွှသမင် ဘယ်ကပဲထွက်ထွက် သမား​ေတာ်ြကီး​တာက မထွက်ဖို့​ပဲ လိုပါတယ်။ ခုဟာက တချို့​လူ​ေတွများ​ တမင်​ေြကာ်ြငာဝင်​ေနသလား​ မသိပါဘူး​။ ဟိုမင်း​သမီး​ေလး​ သူ့​ေယာကင်္ျား​နှိပ်စက်လို့​ ထိပ်သီး​က​ေလး​ ြပတ်သွား​တာလည်း​ တိုင်း​သိြပည်သိ။ ဒါမျိုး​ေတွ ဆရာဝန်ဆီက ​ေပါက်ြကား​တာ မဟုတ်ရင် ​ေတာ်​ေသး​တာ​ေပါ့​ လို့​သာ ​ေအာင့်​ေမ့​မိတယ်။

​ေမာင်သာရ​ေရး​ြပီး​ ဦး​ဝဏ္ဏ အကယ်ဒမီရခဲ့​တဲ့​ “ကတ္တီပါဖိနပ်စီး​ ​ေရွှတီး​ေဆာင်း​” ကို မှတ်မိြကဦး​မယ် ထင်ပါတယ်။ ဝတ္ထုတစ်ခုလံုး​ရဲ့​ အဓိကအ​ေြကာင်း​အရာ ​ေသာ့​ချက်က​ေတာ့​ အဲသည် “ဆရာဝန်​ေတွ ​ေစာင့်​ထိန်း​အပ်​ေသာ ကျင့်​ဝတ်” ဆိုတာကို ဇာတ်အိမ်တည်ထား​ပါတယ်။ စိတ်​ေဝဒနာသည်မ​ေလး​တစ်​ေယာက် နဲ့​ သူ့​ကို ​ေဆး​ကုတဲ့​ဆရာဝန်က​ေလး​တစ်​ေယာက် တ​ေြဖး​ေြဖး​ သံ​ေယာဇဉ်တွယ်ြပီး​ ချစ်သွား​ြကတယ်။ နှစ်ဦး​စလံုး​ အိမ်​ေထာင်မရှိ လွတ်လပ်တဲ့​ အပျို လူပျိုချင်း​ေပမယ့်​ ြပဿနာက ဆရာဝန် နဲ့​ လူနာ ြဖစ်​ေနတယ်။ ခု​ေခတ်လိုဆိုရင်​ေတာ့​ “အ​ေြခအ​ေနမတူရင် မချစ်ရဘူး​လို့​ ပညတ်ချက်​ေတွ ရှိထား​လား​။ အချစ်ဆိုတာ ​ေြပာရခက်တာမို့​ တို့​ချစ်မိတာ အြပစ်ရှိလား​။” ဆိုရင် သီချင်း​တစ်ပိုဒ်တည်း​နဲ့​တင် အ​ေြကာကြပတ်​ေနြပီ။ ငယ်ငယ်ဆိုတဲ့​ အလှည့်​ေတာင် မ​ေရာက်လိုက်ဘူး​။ အဲဒီ​ေခတ်တုန်း​က ဝတ္ထုထွက်လာတဲ့​အချိန်မှာ ​ေတာ်​ေတာ်က​ေလး​ ဂယက်ရိုက်သွား​ပါတယ်။ ဆရာဝန်ကျင့်​ဝတ်အရ ဒီလိုအြဖစ်အပျက်မျိုး​ မရှိသင့်​ပါဘူး​။ ထား​က ဆရာ့​ကို ချစ်တာ သံ​ေယာဇဉ်တွယ်လာတာဟာ သူ့​အတွက် ယံုြကည်စိတ်ချရတဲ့​၊​ သူ့​အ​ေပါ်ဘယ်​ေတာ့​မှ မညာတဲ့​သူမို့​လို့​ ချစ်​ေနတာ။ တကယ်လို့​ သူ့​ဆရာဝန်သာ မဟုတ်ရင် ထား​က ဘယ် အနား​ကပ်ခံမှာလဲ။

ဘယ်သူ့​ကိုမှ ထုတ်မ​ေြပာတဲ့​ သူ့​ခံစား​ချက်​ေတွကို ဘယ်ဖွင့်​ေြပာမလဲ။ ဒါဆို ဆရာက ထား​က ဆရာဝန်မို့​ လက်ပွန်း​တတီး​ေနတာကို အခွင့်​ေကာင်း​ယူရာ ​ေရာက်သွား​ြပီ။ ​ေနာက်တစ်ချက်က ထား​ကအခု စိတ်မမှန်လို့​ ဆရာ့​ကို ချစ်တယ်လို့​ သူ့​ဘာသာထင်​ေနတာ​ေလ။ နဂိုအတိုင်း​ စိတ်ြပန်မှန်သွား​တဲ့​အခါ ဆရာ့​ကို ချစ်ချင်မှ ချစ်မှာ​ေပါ့​။ သူ့​မှာ ချစ်သူရှိခဲ့​သား​ပဲ။ အဲသည်ချစ်သူကိုပဲ ြပန်ချစ်ချင် ဆက်ချစ်ချင် ချစ်မှာ​ေပါ့​။ ဒီလိုဆိုရင်လည်း​ ဆရာက ထား​ရဲ့​စိတ်​ေဝဒနာအ​ေပါ်မှာ အခွင့်​ေကာင်း​ယူရာ​ေရာက်ြပန်​ေရာ။ တစ်ဘက်က​ေတွး​ရင် စိတ်​ေဝဒနာသည်မို့​လို့​ ပံုမှန်စိတ်အ​ေြခအ​ေန မရှိတဲ့​၊​ သူ့​ရဲ့​သ​ေဘာတူြကည်ြဖူမှုကို သူ့​ကို​ေဆး​ကု​ေနတဲ့​ ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ အတည်ယူြပီး​ ဆံုး​ြဖတ်လို့​ မရဘူး​။ ဒီအ​ေြကာင်း​အရာ​ေတွကို ​ေခါင်း​စား​ရင်း​ ထား​ကို သစ်စိမ်း​ချိုး​ချိုး​မိြပန်​ေတာ့​ ​ေရနစ်သူ ဝါး​ကူထိုး​သလို နဂိုစိတ်ဖိစီး​မှုအ​ေပါ်မှာ ချစ်သူနဲ့​ေကွကွင်း​ရြခင်း​ေသာက၊​ ယံုြကည်​ေနသူကလည်း​ ယံုြကည်လို့​ မရပါလား​ဆိုတဲ့​ ​ေနာင်တ​ေတွ သံသယ​ေတွ​ေြကာင့်​ စိတ်​ေဝဒနာြပန်​ေဖာက်သွား​ပါတယ်။ ဆရာဝန်​ေတွရဲ့​ ကျင့်​ဝတ်နဲ့​ပတ်သက်လာရင် အချစ်​ေတွ ဘဝ​ေတွက​ေတာင် လွှမ်း​မိုး​လို့​မရဘူး​ဆိုတဲ့​ အ​ေတွး​အြမင် အြငင်း​အခံု​ေတွဟာ ​ေခတ်နဲ့​ မ​ေလျာ်ညီ​ေတာ့​လို့​များ​ ​ေပျာက်ကွယ်ကုန်ရသလား​ မဆိုနိုင်ပါဘူး​။

တကယ်လို့​များ​ လူသား​ပီသစွာ လူသား​ချင်း​စာနာ​ေထာက်ထား​တတ်တယ်ဆိုရင် အချစ်နဲ့​ပဲ စာနာ​ေတာ်မူြကပါခင်ဗျာ။ ​ေသွး​သား​ဆန္ဒနဲ့​ စာနာနား​လည်​ေပး​ြခင်း​ကို​ေတာ့​ သည်း​ခံ​ေတာ်မူြကပါ။ ရုပ်ရှင် မြကည့်​ရ​ေသး​ရင် ဝတ္ထုမဖတ်ရ​ေသး​ရင် ခံစား​ြကည့်​လိုက်ြကပါဦး​။ ရုပ်ဝတ္ထုဆန်တဲ့​ အ​ေနာက်တိုင်း​ အ​ေတွး​အ​ေခါ်​ေတွက ​ေခတ်မီ​ေပမယ့်​ သိမ်​ေမွ့​နူး​ညံ့​တဲ့​ အ​ေရှ့​တိုင်း​က အယူအဆက​ေလး​ေတွကလည်း​ မပစ်ပယ်​ေကာင်း​ေသး​ပါဘူး​။ အသား​ချင်း​ထိတဲ့​ အရသာထက် နှလံုး​သား​ချင်း​နီး​စပ်တဲ့​ သိဂင်္ါရရသဆိုတာကို ခံစား​ဖူး​တယ်ရှိ​ေအာင် ြမည်း​စမ်း​ြကည့်​ြကပါဦး​။ အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ သည်စာ​ေတွကို ဖတ်ရင် စကား​လံုး​က​ေလး​ေတွ၊​ သူများ​အတင်း​အဖျင်း​ေတွ ဆိုတာထက်​ေကျာ်လွန်ြပီး​ စာ​ေရး​တဲ့​သူရဲ့​ နှလံုး​သား​ထဲက ​ေစတနာကို ထိ​ေတွ့​ ခံစား​နိုင်ြကပါ​ေစ လို့​ ဆုမွန်​ေကာင်း​ ​ေတာင်း​လိုက်ပါတယ်။

“ဖူး​စာနှစ်ခိုင် သ​ေဘာတူပွင့်​ြကမယ် ြကံရွယ်။ ချစ်ကဲ့​လား​ကွယ် ြကိုက်ကဲ့​လား​ကွယ်၊​ ​ေမး​စမ်း​ပါရစီ တိုး​တိုး​တိတ်တိတ်ရယ်။ ​ေမာင်မလာရင် ​ေလသာ​ေဆာင် မှန်ြပူတင်း​က ြပူြပူ​ေတ့​တယ်၊​ ြဖူြဖူက​ေလး​ရယ်၊​ ​ေတွ့​ချင်တာ​ေတွ များ​ြပား​လွန်း​လို့​ ဖိုး​လမင်း​ကို ​ေအာင်သွယ်ခိုင်း​မယ်။ ​ေြပာလိုက်စမ်း​ပါ​ေမာင်ရယ်၊​ အချစ်တွက် ကိုယ်စား​လှယ်။ ခရာတာတာ ​ေမာင့်​မျက်နှာချိုလှတယ်။ ညစဉ်မကွာ​ေပါင်ကွယ် မြကာမီလည်း​ ​ေနာင်အြမဲနှစ်လရှည်။ ြမရင်မှာ​ေမာင်ရယ် တစ်နာရီတည်း​ ​ေမာင်နဲ့​ချစ်ပါရစီ။”