“မနက်ြဖန်ကို တည်​ေဆာက်ြခင်း​”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

ြပုြပင်​ေြပာင်း​လဲဖွဲ့​စည်း​မှု (Reforming) ​ေတွကို အရှိန်အဟုန်ြမှင့်​ြပီး​ လုပ်သွား​ြက​ေတာ့​မယ့်​ ​ေရွှြပည်ြကီး​မှာ ​ေနာက်​ေြကာင်း​ြပန်လှည့်​မယ့်​သူ​ေတွကို လက်တွဲြဖုတ်ြပီး​ စိတ်တူသ​ေဘာတူရှိတဲ့​သူချင်း​ တက်ညီလက်ညီ ​ေရှ့​သို့​ချီြက​ေတာ့​မယ်ဆို​ေတာ့​ အား​ရစရာြကီး​ မဟုတ်ပါလား​ေဝ့​။

အရင်တုန်း​ကလို တံခါး​ပိတ်၊​ မျက်စိပိတ်၊​ နား​ပိတ်၊​ ပါး​စပ်ပိတ်ဝါဒ မဟုတ်​ေတာ့​ပဲ အိမ်နီး​ချင်း​နိုင်ငံ​ေတွနဲ့​ေရာ၊​ အ​ေဝး​က ြပည်ပအင်အား​ြကီး​နိုင်ငံ​ေတွနဲ့​ပါ ​ေခါ်​ေြပာဆက်ဆံ အြကံဉာဏ် အကူအညီ​ေတွယူလို့​ ​ေနာက်ကျန်ခဲ့​သမျှ အလူး​အလဲထလို့​ မမီမီ​ေအာင် လိုက်ရ​ေတာ့​မှာ​ေပါ့​ေလ။ ဘာ​ေတွကို ြပုြပင်​ေြပာင်း​လဲသွား​မှာလဲဆိုတာကိုလည်း​ အရိပ်အြမွက်​ေြပာတန်တာ​ေြပာ။

အတိအလင်း​ အသိ​ေပး​တန်တာ​ေပး​လို့​ တကယ်ြကီး​ အဟုတ်ြကီး​ တိုင်း​ြပည်တိုး​တက်​ေရး​ကို ဦး​စား​ေပး​လုပ်​ေဆာင်​ေနြကတယ်ဆိုတာလည်း​ ြမင်သာထင်သာ ရှိပါ​ေပတယ်။ တို့​အဘ​ေြပာစကား​ တစ်နာရီနီး​ပါး​ြကာတာ​ေတာင် မျက်​ေတာင်မခတ်၊​ နား​ရွက်မလှုပ်ပဲ အား​ရပါး​ရ နား​စိုက်​ေနလိုက်တာ။ စကား​လည်း​ဆံုး​ေရာ ဟင် ငါ့​အ​ေြကာင်း​လည်း​ တစ်ခွန်း​မှ ​ေြပာမသွား​ဘူး​လို့​ နှုတ်ခမ်း​ြကီး​ စူမလိုြဖစ်သွား​ပါတယ်။ နင့်​အရာလား​။ စိန်​ေကာင်း​ေကျာက်​ေကာင်း​ ​ေရာင်း​ေနပါတယ်ဆိုမှ။ ကိုယ်နဲ့​ တန်ရာတန်ရာ မ​ေတွး​ဘူး​။ ဒါ​ေပသိ သု​ေဒ္ဓာက​ေလး​ေတာ့​ တစ်​ေြကာင်း​နှစ်​ေြကာင်း​ ြဖည့်​ေရး​ေပး​ပါဦး​ အဘရယ် လို့​ ​ေဈး​ဆစ်ပါရ​ေစ။ အဘ​ေြပာသွား​တဲ့​ ြပုြပင်​ေြပာင်း​လဲမှုြကီး​မှာ ကျုပ်တို့​လူငယ်​ေတွက (အမယ် သူ့​ကိုယ်သူများ​ လူငယ်တဲ့​။ မ​ေလျှာ့​ေသး​ဘူး​) ဘယ်နား​ကပါရမှာတုန်း​။ ထား​ပါ​ေတာ့​ေလ။ ကိုယ်က မငယ်​ေတာ့​ဘူး​ဆိုရင်လည်း​ ငယ်တဲ့​သူ​ေတွအတွက် နည်း​နည်း​ေလး​ေလာက် စဉ်း​စား​ေပး​ြကည့်​ရ​ေအာင်​ေနာ်။

အနာဂတ်နိုင်ငံ​ေတာ်ြကီး​တည်​ေဆာက်တဲ့​အခါမှာ ြပည်တွင်း​ြပည်ပက စီး​ပွား​ေရး​ရင်း​နှီး​ြမှုပ်နှံမှု​ေတွနဲ့​ တံခါး​ဖွင့်​စီး​ပွား​ေရး​ဝါဒကို လက်​ေတွ့​အ​ေကာင်အထည်​ေဖာ် ​ေဆာင်ရွက်​ေတာ့​မှာတဲ့​။ စီမံကိန်း​ေတွဆိုတာများ​ ပွထ​ေနတာပဲ။ ​ေကျာက်ြဖူက​ေန ကူမင်း​ထိ​ေအာင် ရ​ေကာက် ရထား​ြကီး​ ​ေပျာ်​ေပျာ်စီး​ဖို့​လည်း​ ပါတယ်။ ြပည်လံုး​လင်း​မယ့်​ လျှပ်စစ်ဓါတ်​ေတွဆိုတာ ​ေရအား​၊​ ​ေလအား​၊​ သဘာဝဓါတ်​ေငွ့​အား​တင်မကဘူး​။ စွန့်​ပစ်ပစ္စည်း​ေတွက​ေတာင် ထုတ်လုပ်​ေပး​ဦး​မှာတဲ့​။ (​ေနာက်ဆို ​ေလလည်ရင်​ေတာင် သတိထား​ေတာ့​။ မ​ေတာ် ဓါတ်လိုက်​ေနဦး​မယ်)။ အင်တာနက်​ေတွဆိုတာက​ေတာ့​ အများ​သံုး​ အခ​ေပး​အိမ်သာ​ေတွမှာ​ေတာင် ဝိုင်ဖိုင်လွှင့်​ထား​ေပး​ဦး​မလိုပဲ။ အခုဆို​ေနပူ​ေတာ်မှာ ဂျပန်ပညာရှင်​ေတွ ယား​လို့​ေတာင် မကုပ်အား​ဘူး​။ ြမန်မာြပည်မှာ ခရက်ဒစ်ကဒ်​ေတွ သံုး​နိုင်​ေအာင် ြကံ​ေဆာင်​ေနြကတာတဲ့​။ ဆီး​ဂိမ်း​အမီဆိုလား​။ ​ေဒါ်လာ​ေတာင် ​ေထာင်မလဲ သဲ​ေကာ်မှ လက်ခံတဲ့​အရပ်ဆို​ေတာ့​ ကိုယ့်​ဆီက ​ေငွစက္ကူများ​လည်း​ နွမ်း​ေတာင် အနွမ်း​မခံဘူး​။ ​ေဟာငါး​ေထာင်၊​ ​ေဟာတစ်​ေသာင်း​နဲ့​။ ​

ေငွ​ေစာ်မနံရင် ြပန်လဲခိုင်း​လို့​ရတယ်။ ရန်ကုန်ြမို့​ေတာ်​ေဟာင်း​ြကီး​က စကင်္ာပူအသွင် ​ေြပာင်း​လဲလာရ​ေစ့​မတဲ့​။ တယ်လည်း​သာယာတဲ့​ မနက်ြဖန်ြကီး​ပါလား​ အရပ်ကတို့​ရယ်။ တစ်ခု​ေတာ့​ ရှိသဗျ။ အဲဒီတကယ်​ေြပာင်း​လဲသွား​တဲ့​ မနက်ြဖန်ြကီး​မှာ မ​ေန့​ကလူ​ေတွ အရင်အကျင့်​အတိုင်း​ ဆက်သွား​ေနရင် ​ေတွး​ြကည့်​လိ်ုက်စမ်း​ပါဗျာ။ ဘယ်​ေလာက်များ​ အဆီအ​ေငါ်မတည့်​လိုက်မယ့်​ ကိစ္စလဲ။ (စြပီ။ မုန့်​ဆီ​ေြကာ်ြဖင့်​ ဘယ်​ေနမှန်း​မသိဘူး​။ သူ့​နှုတ်ခမ်း​နာ ပါး​စပ်ပုပ်ြကီး​နဲ့​)။ ရုပ်ဝတ္ထု​ေြပာင်း​လဲမှု​ေတွကို အမီလိုက်နိုင်ဖို့​ နိုင်ငံသား​ေတွဆီမှာ စိတ်ပိုင်း​ဆိုင်ရာ၊​ စည်း​ကမ်း​ပိုင်း​ဆိုင်ရာ၊​ အ​ေတွး​အ​ေခါ်အယူအဆ​ေတွကို အရင် ​ေြပာင်း​ပစ်ရပါဦး​မယ်။ အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ အဲဒီမနက်ြဖန်မှာ ပုခံုး​ေြပာင်း​ တာဝန်ယူြကမယ့်​ လူငယ်​ေတွကို ပျိုး​ေထာင်မ​ေပး​ရင် ​ေလထဲတိုက်အိမ်​ေဆာက်တာကမှ ​ေရ​ေရရာရာရှိလိမ့်​ဦး​မယ် မဟုတ်ဘူး​လား​ဗျာ။

ကဲ။ ကိုယ်ကပဲ စ လို့​ အဲဒီ သု​ေဒ္ဓာတစ်လံုး​ အရင်​ေရး​ေပး​လိုက်ပါ့​မယ်။ ကျွန်​ေတာ်တို့​ဆီက ြမန်မာလူငယ်က​ေလး​ေတွ ဘာ​ေတွများ​ ြဖစ်​ေနြကပါလိမ့်​။ ပညာတတ်ြကီး​ေတွ ြဖစ်​ေနတာ​ေပါ့​ခင်ဗျာ။ ပညာတတ်ြကီး​ေတွ။ နိုင်ငံနဲ့​အဝှမ်း​ တက္ကသိုလ်၊​ ​ေကာလိပ်နဲ့​ အသက်​ေမွး​ပညာသင်​ေကျာင်း​ေပါင်း​များ​စွာက ​ေမွး​ထုတ်​ေပး​လိုက်လို့​ အခုဆိုရင် ဆိုက်ကား​သမား​ေမာင်ဘခက်က​ေလး​လည်း​ ဘွဲ့​ရပညာတတ်၊​ ပဲြပုတ်သည် မထား​က​ေလး​လည်း​ မာစတာဆက်မတက်ချင်လို့​ ​ေတာင်း​က​ေလး​ြပန်ရွက်​ေနတာ။ ဆရာ၊​ မိဘ၊​ ​ေကျာင်း​သား​ သံုး​ဦး​သံုး​ဖလှယ် တာဝန်​ေတွ ​ေကျခဲ့​ြကလို့​ ပညာ​ေရး​လည်း​ ဆံုး​ခန်း​တိုင်ခဲ့​ြပီ။ ဘာ​ေတွဆက်ြဖစ်စရာရှိဦး​မှာလဲ။ လာခဲ့​။ လက်​ေတွ့​ဘဝထဲကို။ ထမင်း​ရှာစား​တဲ့​အတတ်က အခုမှ လက်​ေတွ့​သင်ယူရတာ။ ​

ေလျှာက်ြပီး​ ​ေထွလီကာလီ​ေတွ ​ေဝ့​လည်​ေြကာင်ပတ် ​ေစာင်း​ပါး​ရိပ်​ေြခ မ​ေြပာလိုပါဘူး​။ အသည်း​နာလွန်း​လွန်း​လို့​ ငယ်ထိပ် တံ​ေတာင်နဲ့​ေထာင်း​သလို အင့်​ကနဲ အင့်​ကနဲ​ေန​ေအာင် ​ေြပာထည့်​လိုက်​ေတာ့​မယ်။ အဘိုး​တို့​အဘတို့​က ငါပင်စင်သွား​တဲ့​အခါ၊​ ​ေနာက်ထပ်တစ်ြကိမ် ​ေရွး​ေကာက်ပွဲလုပ်တဲ့​အခါ စသည်စသည်ြဖင့်​ အနာဂတ်​ေတွကို အမျိုး​မျိုး​ လှပ​ေအာင် ပံု​ေဖာ်နိုင်​ေသာ်ြငား​၊​ ြပင်ဆင်နိုင်​ေသာ်ြငား​ အများ​စု​ေသာ လူငယ်ထုတစ်ရပ်လံုး​မှာြဖင့်​ ဘာအနာဂတ်တစ်ခုမှ ​ေရ​ေရရာရာ မရှိပါဘူး​ခင်ဗျ။ ​ေခတ်ကာလ သား​သမီး​ထဲ လူပျိုြကီး​ အပျိုြကီး​ေတွ များ​လာတာဟာ သူတို့​တ​ေတွက ချီး​ကျများ​လွန်လွန်း​လို့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ကိုယ့်​တစ်​ေယာက်တည်း​ေတာင် မိဘဆီ လက်ြဖန့်​ေနရတုန်း​ဟာ ဘယ်လိုလုပ် အိမ်​ေထာင့်​တာဝန် ထမ်း​နိုင်မှာတုန်း​။ အခုလို ​ေတာရမ်း​မယ်ဘွဲ့​ေြပာမယ့်​အစား​ ဆာ​ေဗး​ြကီး​တစ်ခု​ေလာက် လုပ်ြကည့်​စမ်း​ပါလား​။ အသက် ၂၀ က ၃၀ အတွင်း​ လူငယ်​ေတွကို ​ေနာင်နှစ်ခါ ဘာလုပ်မယ် စဉ်း​စား​ထား​သလဲ။ နှစ်နှစ်၊​ သံုး​နှစ်၊​ ငါး​နှစ်၊​ စသည်ြဖင့်​ေပါ့​။ အဆင်​ေြပသလို ြကည့်​လုပ်တာ​ေပါ့​ လို့​ ​ေြပာမယ့်​သူချည့်​ပဲ။

ပညာ​ေရး​ဆိုတာ ​ေဆာက်ထား​တဲ့​ ​ေကျာင်း​အ​ေရအတွက်၊​ ​ေပး​လိုက်တဲ့​ ​ေအာင်လက်မှတ် အ​ေရအတွက်နဲ့​ ချစ်တီး​ပိုက်ဆံ​ေရသလို ​ေရကာတွက်ကာနဲ့​ ​ေကျနပ်ရမှာလား​။ ​ေကျာင်း​ကထွက်ြပီး​ရင် အဲဒီ​ေကျာင်း​သား​ေတွ ဘယ်ကို​ေရာက်သွား​သလဲဆိုတာ​ေရာ လိုက်မြကည့်​ချင်ဘူး​လား​။ နိုင်ငံြခား​ကို ​ေရာက်ကုန်တယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ ​ေကာင်း​တာ​ေပါ့​ဗျာ။ သူ့​ဘာသူ ယိုချင်ယို စီး​ချင်စီး​၊​ ဦး​ေနှာက်အ​ေနနဲ့​ေတာ့​ ထည့်​တွက်လို့​ ရ​ေသး​တယ်။ နိုင်ငံ​ေတာ်က လူစွမ်း​အား​ အရင်း​အြမစ်​ေတွကို အကျိုး​ရှိစွာ စီမံခန့်​ခွဲနိုင်ဖို့​အတွက် ြပည်တွင်း​ြပည်ပ အလုပ်အကိုင် အခွင့်​အလမ်း​များ​ ဆထက်ထမ်း​ပိုး​ ​ေဖာ်​ေဆာင်​ေပး​လျက်ရှိပါသတဲ့​။

​ေကာင်း​ပါြပီဗျာ။ သည်တခါ အလုပ်ခွင်ထဲက လူငယ်​ေတွဆီ သွား​ြကည့်​ြကရ​ေအာင်။ လမ်း​သံုး​လမ်း​ကွဲသွား​ပါတယ်။ အစိုး​ရအလုပ် လုပ်မလား​။ အြပင်ကုမ္ပဏီလုပ်မလား​။ နိုင်ငံြခား​ထွက်မလား​။ ကိုယ်ပိုင်စီး​ပွား​ေရး​ လုပ်မလား​ ဆိုတာက​ေတာ့​ ကိုယ့်​အ​ေဖဘာ​ေကာင်မှ မဟုတ်ရင် အိပ်မက်မက်မ​ေနနဲ့​။ ပညာနဲ့​မဆိုင်တဲ့​ အလုပ်​ေတွ​ေတာ့​ ​ေပါပါတယ်။ တုတ်ထိုး​ေရာင်း​မလား​။ ထံုချိုင်း​ကင် လှည်း​နဲ့​တွန်း​မလား​။ ဖီး​ယိုဇီး​ေပါင်း​ေရာင်း​မလား​။ အလုပ်ဟူသမျှ ဂုဏ်ရှိစွတဲ့​။ လူရည်လည်ရင် ပွဲစား​တန်း​သွား​ထိုင်၊​ ြမင်ြမင်သမျှ ဒိုင်ဗင်ဝင်ပစ်လို့​ချည့်​ေန။ ဘာကား​ေတွ ရိုက်ချင်သလဲ​ေြပာ။ အထက်ကား​လား​။ ​ေအာက်ကား​လား​။ အလံုး​ချိန်း​လား​။ ပါမစ်လား​။ ဘရာသာ​ေရ။ ​ေဇပါတယ်။ ​ေငွသာအရင် မစပါ။ မနက်ြဖန်ဆိုတာက​ေတာ့​ ​ေနာက်တ​ေန့​ပဲဥစ္စာ။ ဒဲ့​ဂဏန်း​ရရင် ​ေရလျှံဖို့​ လွယ်လွယ်​ေလး​။

အစိုး​ရအလုပ်ဝင်လုပ်တဲ့​ လူငယ်က​ေလး​ေတွ အနာဂတ်က ဘယ်မလှပစရာ ရှိပါ့​မလဲ။ တ​ေန့​ေသာအခါ ဌာနဆိုင်ရာ အြကီး​အကဲြကီး​ ြဖစ်လာမှာ မဟုတ်ဘူး​လား​။ မ​ေနာက်ပါနဲ့​ ဦး​ေလး​ရယ်။ ဌာနဆိုင်ရာ အြကီး​အကဲဆိုတာ ​ေအာက်က​ေနတက်ရတာ မဟုတ်ဘူး​။ မိုး​ေပါ်က ပိုး​ထိြပီး​၊​ ကွိုင်ပူြပီး​ ြပုတ်ြပုတ်ကျလာတာ။ လုပ်သက်နဲ့​သာ တက်ရရင် ကျိုက္ကဆံဘိုး​ဘိုး​ြကီး​ေတာင် ပရိုမိုး​ရှင်း​ရသွား​တာြကာ​ေပါ့​။ အလုပ်ထဲမှာ ရာထူး​က အ​ေရး​မြကီး​ဘူး​ဗျ။ တချို့​ဆို တက်သွား​မှာစိုး​လို့​ မှန်မှန်ကန်​ေတာ့​ေနရတယ်။ ခွင်နဲ့​လမ်း​ေြကာင်း​ကိုမှ နား​မလည်ရင် ထွက်စာသာတင်လိုက်​ေတာ့​။ အဲလိုလူမျိုး​အတွက် အလုပ်ထဲမှာ အနာဂတ်ဆိုတာ မရှိဘူး​။ လူငယ်ဝန်ထမ်း​က​ေလး​ေတွရဲ့​ အနာဂတ်ဟာ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်၊​ ြကံရည်ဖန်ရည်၊​ ပညာအရည်အချင်း​ေတွနဲ့​ ဘယ်လိုမှ မပတ်သက်ဘူး​။ သူ့​မိဘ ဘာလဲ။ ဘယ်​ေလာက်ထိ ပံ့​ပိုး​နိုင်မှာလဲဆိုတဲ့​အ​ေပါ်မူတည်ပါတယ်။

တကယ်​ေတာ့​ အနာဂတ်ဆိုတာ ​ေနာက်တ​ေန့​မှ ​ေရာက်လာမှာဗျ။ ​ေလာ​ေလာဆယ် သည်က​ေန့​ စား​ဝတ်​ေန​ေရး​နဲ့​ ရပ်တည်မှုအတွက် အလုပ်ပတ်ဝန်း​ကျင်နဲ့​ လိုက်​ေလျာညီ​ေထွ အဆင်​ေြပ​ေအာင်မှ တန်း​စီညာညှိမတတ်ရင် ပစ္စုပ္ပန်ပါ​ေပျာက်သွား​မှာ။ ဝန်ထမ်း​သက် ၁ရနှစ်ရှိလာြပီြဖစ်တဲ့​ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်​ေတာင်မှ ​ေအာင့်​လံုး​ကျိတ်လံုး​ေတွ များ​လွန်း​လို့​ ဘယ်​ေန့​အလုပ်ထွက်ြဖစ်မယ် မသိဘူး​။ လူြကီး​သား​သမီး​မဟုတ်တဲ့​ ကိုယ်နဲ့​ရွယ်တူ၊​ ကိုယ့်​ထက်ငယ်သူ လူငယ်​ေတွအား​လံုး​ အနည်း​နဲ့​အများ​ ခံစား​ဖူး​ြကတာချည့်​ပဲ။ မုဆိုး​စိုင်သင်လို့​ လှစ်လှစ်က​ေလး​ ကွက်​ေကျာ်ကွက်ကျား​ နင်း​တက်နိုင်တဲ့​အစား​ေတွသာ လွှား​ကနဲလွှား​ကနဲ တက်သွား​တာ ​ေတွ့​ရပါလိမ့်​မယ်။

အဲသည်လူ​ေတွနဲ့​ နိုင်ငံ​ေတာ်ကို တည်​ေဆာက်ရမှာဆိုရင် ဘယ်လိုနိုင်ငံမျိုး​ြဖစ်မလဲ စဉ်း​စား​စရာ လိုလို့​လား​။
ကုမ္ပဏီလုပ်တဲ့​ လူငယ်​ေလး​ေတွဆီသွား​ြကည့်​ရ​ေအာင်ဗျာ။ ြပည်တွင်း​ကြဖစ်ြဖစ် ြပည်ပကြဖစ်ြဖစ်၊​ စီး​ပွား​ေရး​လုပ်ချင်လို့​ ကုမ္ပဏီ​ေထာင်တယ်ဆိုမှ​ေတာ့​ အကျိုး​စီး​ပွား​တစ်ခုခုမှ အဓိကမထား​ရင် ဘယ်ြဖစ်ပါ့​မလဲဗျာ။ သည်လူငယ်က​ေလး​ အ​ေတွ့​အြကံုရ​ေစဖို့​၊​ ဘဝတက်လမ်း​ရှိဖို့​ေတွး​တယ်ဆိုရင် သူ့​သား​သမီး​မို့​သာ ြဖစ်​ေပလိမ့်​မယ်။ အဲလိုဆို​ေတာ့​ အြပင်ကုမ္ပဏီ​ေတွအ​ေနနဲ့​ သူ့​ဝန်ထမ်း​လူငယ်​ေတွကို ခန့်​ထား​ေပး​တယ်။ ​ေလ့​ကျင့်​သင်ြကား​ေပး​တယ်။ လစာဝင်​ေငွ ​ေပး​တယ်ဆိုတာ လူငယ်​ေတွဆီက လုပ်အား​ကို သူ့​အတွက် အသံုး​ချဖို့​သာြဖစ်တယ်။ အနာဂတ်အတွက် စဉ်း​စား​ရင် ကုမ္ပဏီရဲ့​ အနာဂတ်အြပင် ​ေနာက်ထပ်အကျိုး​အြမတ်ရမယ့်​ ရင်း​နှီး​ြမှုပ်နှံမှု တစ်ခုခုကိုသာ ​ေတွး​လိမ့်​မယ်။ လူငယ်​ေတွ ​ေရှ့​ေရး​က သူနဲ့​ဘာမှ မပတ်သက်ဘူး​။ လူငယ်​ေတွဘက်မှာလည်း​ ဒီကုမ္ပဏီမှာ လစာဘယ်​ေလာက်ရမှာလဲထက် ပိုမစဉ်း​စား​ဘူး​။ လခ​ေကာင်း​ရင် ပို​ေပး​တဲ့​ဆီလိုက်သွား​ဖို့​ အြမဲတမ်း​ အဆင်သင့်​ြဖစ်​ေနတယ်။ ​

ေရှ့​ေရး​ အလား​အလာဆိုတာ ဘယ်မှာမှ မရှိတာချင်း​အတူတူ ဆို​ေတာ့​ ​ေခါင်း​ထဲ မထည့်​ဘူး​။ သူတို့​ဆွဲထား​တဲ့​အနာဂတ် Plan ဟာ “လခထုတ်ရင် အ​ေြကွး​ဆပ်မယ်။ ငါသံုး​ဖို့​ ဘယ်​ေလာက်ကျန်မယ်။ လိုချင်တာ​ေလး​ေတွကို ​ေနာက် ဘယ်နှစ်လ​ေလာက်မှ ဝယ်နိုင်မယ်။” ဆိုတာ​ေလာက်ပါပဲ။ “အိမ်​ေတာင် ြပန်မ​ေပး​နိုင်တာ ြကာပါ​ေပါ့​” ဆိုတဲ့​ ​ေနာင်တက​ေလး​ကပ်လာရင် ​ေတာ်​ေတာ် လိမ်မာ​ေနလှ​ေပါ့​။
​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ လူငယ်က​ေလး​ေတွ အား​လံုး​ရဲ့​ အိပ်မက်ထွက်​ေပါက်ဟာ နိုင်ငံြခား​မှာ အလုပ်ထွက်လုပ်မယ် ဆိုတဲ့​ ဘူတာမှာ လာဆိုက်ပါတယ်။ တကယ်​ေတာ့​ အဲဒါ ထွက်​ေပါက် အစစ်မဟုတ်ပဲ တဝဂူ (Blind End) ြကီး​သာြဖစ်တယ်။ ​ေကျာင်း​သား​ဘဝမှာတုန်း​က လူထု​ေဒါ်အမာ​ေရး​တဲ့​ အ​ေမ့​ေရှး​စကား​ေတွ ဖတ်ရတဲ့​အခါ သူက ကိုလိုနီ​ေခတ်က ြမန်မာြပည်မှာ အလုပ်လာလုပ်ြကတဲ့​ ပျံကျကုလား​၊​ ​ေဂါ်ရင်ဂျီ​ေလး​ေတွ၊​ ​ေခါ်​ေတာ​ေလး​ေတွ၊​ ဘဂင်္ါလီ​ေလး​ေတွ အ​ေြကာင်း​ေြပာြပခဲ့​ပါတယ်။ သူတို့​ခမျာ အဂင်္လိပ်ကသ​ေဘင်္ာြကီး​ေတွနဲ့​ အလကား​တင်​ေခါ်လာလို့​ ရန်ကုန်ကို​ေရာက်လာတဲ့​အခါ ကူလီထမ်း​၊​ လန်ချား​ဆွဲ၊​ အမှိုက်သိမ်း​၊​ ​ေချး​ကျံုး​၊​ သူများ​ မလုပ်ချင်တဲ့​အလုပ်​ေတွ မှန်သမျှ တစ်ြပား​ရရ နှစ်ြပား​ရရ မခိုမကပ် လုပ်ြက။

ထမင်း​ြကမ်း​ခဲကို ဆား​ပံု၊​ ငရုတ်သီး​ေတာင့်​ကိုက်၊​ ​ေရအိုး​စင်က​ေရ တဝ​ေသာက်လို့​ ရသမျှပိုက်ဆံက​ေလး​ကို ကျစ်ကျစ်ပါ​ေအာင်စုြပီး​ မိသား​စုဆီ ြပန်ပို့​ြက။ အိမ်ြပန်သွား​တဲ့​အခါကျမှ သူများ​ဆီ ခရီး​စား​ရိတ်ရ​ေအာင် ​ေပါင်နှံထား​ခဲ့​တဲ့​ ကိုယ့်​မိန်း​မကိုယ် ြပန်​ေရွး​ြပီး​ မက်မက်စက်စက် ြပန်​ေပါင်း​ြက၊​ (တချို့​လည်း​ အတိုး​က​ေလး​ေတွ​ေတာင် ပါလာဦး​မှာ) အဲသလိုဘဝမျိုး​ကို တို့​ဆီကလူငယ်က​ေလး​ေတွလည်း​ မနီး​ရိုး​စွဲ လိုက်​ေနြပီြဖစ်လို့​ အသည်း​နာတဲ့​အ​ေြကာင်း​ ရင်ထဲမှာ နင့်​ေန​ေအာင် ဖတ်လိုက်ရပါတယ်။ ကိုယ့်​တိုင်း​ြပည်က ြဖတ်လတ်တက်ြကွတဲ့​ သန်စွမ်း​ကျန်း​မာတဲ့​ အရွယ်​ေကာင်း​ ပညာတတ်က​ေလး​ေတွ ြပည်ပကို ယိုစီး​သွား​ေပမယ့်​လည်း​ သူတို့​ရှာ​ေဖွစု​ေဆာင်း​ြပီး​ ြပန်ပို့​လိုက်တဲ့​ နိုင်ငံြခား​ေငွပမာဏဟာ တိုင်း​ြပည်အတွက်၊​ သူတို့​မိသား​စု​ေတွအတွက် အား​ကိုး​ေလာက်စရာ ြဖစ်​ေပတယ် လို့​ စီး​ပွား​ေရး​ ပညာရှင်ြကီး​များ​က သံုး​သပ်ြကသဗျ။

သံရံုး​မှာ​ေဆာင်ရတဲ့​အခွန်​ေတွက တိုင်း​ြပည်ကိုြပန်​ေရာက်တယ်တဲ့​လား​။ သာဓုပါဗျာ။ တချိန်ကျ​ေတာ့​ သူတို့​က အတတ်ပညာ အရင်း​အနှီး​ေတွနဲ့​ တိုင်း​ြပည်ကိုြပန်လာြကတဲ့​အခါ ​ေရွှြပည်ြကီး​လည်း​ ဝှီး​ကနဲ ​ေဒါက်ကနဲ တိုး​တက်ချမ်း​သာလာဦး​မှာ ဆိုတာကို​ေတာ့​ သံသယရှိပါတယ်။ အခုဆို ခိုင်ခိုင်မာမာရပ်တည်နိုင်လို့​ မိသား​စုကိုလည်း​ တင့်​ေတာင့်​တင့်​တယ် ​ေထာက်ပံ့​နိုင်တဲ့​ သူငယ်ချင်း​ေတွ ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ ရှိ​ေနပါြပီ။ မြကာခနလည်း​ ြပန်လာလာလည်ြကသား​ပဲ။ ဒီမှာြပန်အ​ေြခချြပီး​ ရပ်တည်ဖို့​ဆိုတာက​ေတာ့​ စိတ်ကူး​ပဲယဉ်ယဉ်၊​ လက်​ေတွ့​ပဲ ြကိုး​စား​ြကိုး​စား​။ ဘယ်လိုနည်း​နဲ့​မှ မြဖစ်နိုင်တာ အမှန်ပါ။ တတ်တဲ့​ပညာကို အသံုး​ချစရာ​ေနရာလည်း​ မရှိဘူး​။ ရှိတဲ့​အရင်း​အနှီး​နဲ့​ လုပ်ငန်း​လုပ်မယ်ဆိုရင်လည်း​ ​ေကျာ​ေထာက်​ေနာက်ခံမပါရင် ဘီလ်ဂိတ်ြကီး​ကိုယ်တိုင် ြကွလာခဲ့​စမ်း​ပါ။ ခွက်မဆွဲရ​ေတာ့​ ​ေြပာချင်တိုင်း​ေြပာ။ သူတို့​မှာ အနာဂတ်​ေတာ့​ ခိုင်ခိုင်မာမာရှိြကပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ အဲဒါ ြမန်မာြပည်တွင်း​မှာ​ေတာ့​ မဟုတ်​ေတာ့​ဘူး​။

အာဏာရှင်စံနစ်နဲ့​ ၂၆ နှစ်လံုး​လံုး​ ြမန်မာြပည်ကို အညွန့်​တုန်း​ေအာင် တံခါး​ပိတ်ထား​တယ်ဆိုတဲ့​ ဦး​ေနဝင်း​ြကီး​ေခတ်မှာ​ေတာင် လူငယ်​ေတွကို သူလိုချင်သလို​ေတာ့​ ပျိုး​ေထာင်ယူခဲ့​ေသး​တယ်ဗျ။ ​ေတဇလူငယ်တို့​၊​ ​ေရှ့​ေဆာင်လူငယ်တို့​၊​ လမ်း​စဉ်လူငယ်တို့​နဲ့​ တချိန်ကျရင် ပါတီရဲ့​ အရံအင်အား​ြဖစ်ရမယ်ဆိုြပီး​ ​ေကာက်ရိုး​ေြခ​ေထာက် ြမက်​ေြခ​ေထာက်နဲ့​ အသား​ကျ​ေအာင် ​ေလ့​ကျင့်​ထား​ခဲ့​တာ။ ထူး​ချွန်တဲ့​ေကျာင်း​သား​ေတွအတွက် လူရည်ချွန်စီမံကိန်း​ဆိုတာလည်း​ ရှိတယ်။ ​ေလာ​ေလာဆယ်မှာ ဆိုက္ကား​သမား​ တရား​သူြကီး​ြဖစ်​ေကာင်း​ြဖစ်မယ်။ တချိန်ကျရင်​ေတာ့​ အဲဒီ​ေနရာ​ေတွမှာ ပညာတတ် လူငယ်​ေတွနဲ့​ အစား​ထိုး​ဖို့​ ရည်ရွယ်ထား​ြပီး​သား​။ ဘင်ခရာ၊​ ြကက်​ေြခနီ၊​ ​ေလ​ေြကာင်း​လူငယ်၊​ ​ေရ​ေြကာင်း​လူငယ်၊​ လိုချင်သလို အ​ေရာင်ဆိုး​ြပီး​ ပျိုး​ေထာင်ခဲ့​တာ​ေတာ့​ အမှန်ပဲ။ အခုလည်း​ ပစ်​ေတာ့​ မထား​ပါဘူး​ေလ။ ြကံဖွံ့​လူငယ်က​ေလး​ေတွဆိုြပီး​ နိုင်ငံြခား​က ဘာလူငယ် ညာလူငယ် ​ေတွ့​ဆံုပွဲ​ေတွ လွှတ်တဲ့​အခါ ဒီဘက်က ၃၀ ​ေကျာ် ၄၀ ြကီး​ေတွက သူများ​ ဆယ်နှစ်သား​ေလး​ေတွအြကား​မှာ ​ေအာက်အီအီး​အွတ် ​ေနာက်ထပ်ခွပ်စို့​ေလ လုပ်ခဲ့​ြကသတဲ့​။ ဟိ ဟိ။ (ကိုယ်​ေတာင် အတင်း​ လူငယ်လုပ်ချင်​ေန​ေသး​တာပဲဥစ္စာ)

ငယ်ငယ်က ပံုြပင်က​ေလး​တစ်ပုဒ်ကို သတိရမိတယ်ဗျ။ ​ေမှာ်ဆရာြကီး​တစ်​ေယာက်က က​ေလး​ေတွကို အရုပ်က​ေလး​ေတွ မုန့်​ပဲသွား​ေရစာက​ေလး​ေတွ ​ေပး​ြပီး​ က​ေလး​ေတွဆီက အနာဂတ်​ေတွကို နည်း​နည်း​ နည်း​နည်း​စီ လိုက်ဝယ်သတဲ့​။ ငါး​နှစ် ဆယ်နှစ်၊​ စသည်ြဖင့်​ေပါ့​။ ​ေနာက်​ေတာ့​ အဲဒါ​ေတွ အား​လံုး​စုြပီး​ သူ့​အနာဂတ်ထဲထည့်​ေပါင်း​လို့​ အသက်​ေတွအရှည်ြကီး​ စည်း​စိမ်ရှင်အြဖစ် ပဥ္စလက်အတတ်​ေတွနဲ့​ ​ေနထိုင်ပါသတဲ့​။ က​ေလး​ေလး​ေတွခမျာမ​ေတာ့​ သက်တမ်း​က​ေလး​ေတွတိုြပီး​ အရွယ်မတိုင်မီ အိုဇာကုန်ြကတာ​ေပါ့​။ စဉ်း​စား​မိတာက အဲဒီပံုြပင်​ေရး​တဲ့​သူဟာ သူ့​ေခတ်တုန်း​က အ​ေြကာင်း​အရာ တစ်ခုခုကိုများ​ ထင်ဟပ်ြပီး​ ​ေြပာချင်လို့​များ​လား​။ လူြကီး​ေတွဟာ ကိုယ့်​ဩဇာ အာဏာ စည်း​စိမ် နန်း​သက် ရှည်ြကာတည်ြမဲဖို့​အတွက် လူငယ်​ေတွဆီက အနာဂတ်​ေတွကို လုယူဖို့​ေတာ့​ မ​ေကာင်း​ဘူး​ထင်ပါတယ်။ ​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​ဗျာ။ ပံုြပင်​ေရး​သူဟာ ြမန်မာြပည်က မဟုတ်လို့​။ တို့​ဆီမှာ​ေတာ့​ ဒီလိုအြဖစ်အပျက်မျိုး​ေတွ ရှိမှ ရှိပဲနဲ့​။ ဟာကို ဟာကို။ တို့​ရဲ့​ မနက်ြဖန်​ေတွက​ေတာ့​ အလွန်​ေကာင်း​၊​ အင်မတန်​ေကာင်း​၊​ အား​ြကီး​ေကာင်း​၊​ ဒီညကတည်း​က ​ေကာင်း​ေနပါသဗျို။

“နန်း​ေတာ်​ေရှ့​နဲ့​ေတွ့​ြပန်​ေသာ် ြမို့​လံုး​ေကျာ်​ေအာင် ​ေကာင်း​မယ့်​ပွဲမို့​ သည်ည​ေတာ့​ အလွန်​ေကာင်း​မ​ေနာ်။ တံုး​ေကျာ်မ တဲ့​။ တံုး​ေကျာ်မ တဲ့​။ မ တဲ့​ ….. ။ ြမရင် … ​ေလ ပါ …. တီ။”