ဟိုက်ရှားဘား။ တယ်ဆိုတဲ့စာပါလားေအ။ ညည်းကေတာ့ ေြပာအားရှိေပမေပါ့။ ကျုပ်တို့ြဖင့် ြကားရတာ ေသာက်ြမင် အြကီးြကီးကိုကပ်လာြပီ။ ငရို့လည်း မထွန်းချင်လို့ အေမှာင်ချထားပါေအ။ ပိုလျှံေနလို့ သူများေတာင် ြပန်ေရာင်းစားေနရပါတယ်ဆိုမှ။ ေနာက်ေနတာမဟုတ်ဘူးေနာ်။ ဝန်ြကီးကိုယ်တိုင် လွှတ်ေတာ်မှာ မိန့်ြကားသွားတာ။ မယုံလို့လား။ သူတို့ြဖင့် သိလည်းသိပဲနဲ့။
တို့ကိုြကီးေလာက်များသိရင် ခက်ဦးမယ်။ သိတာေတွများလွန်းလို့ ခုဘယ်ေရာက်သွားမှန်းေတာင် သိေတာ့ဘူး။
အဂင်္လန်မှာ အနှစ်သုံးေလးဆယ်ေလာက် အလုပ်လုပ်လာတာပါဆိုတဲ့ အြငိမ်းစားဂျပန်ပါေမာက္ခြကီးက ေမာင်စံဖားတို့ကို အဂင်္လိပ်လို တစ်ခွန်းမှမဟပဲ စကားြပန်ကတဆင့် ဂျပန်စကား ကရားေရလွှတ် ေချေချြကီး ေြပာသွားတဲ့အတွက် ဒီကမဲ့ချင်ရွဲ့ချင်စိတ်ေတွ တားမရဆီးမနိုင်ြဖစ်လာတဲ့အချိန်မှာ အဲဒီပုဂ္ဂိုလ်ြကီးက သူတို့ဂျပန်မှာ ေရမီးအစုံ ေရွှချီးပုံ ယိုတဲ့အေြကာင်းမြကွားပဲ သူတို့ဆီ မီးအားမေလာက်လို့ ဘယ်လိုြပဿနာေတွ ြဖစ်တဲ့အေြကာင်း ငိုချင်းချသွားေတာ့ စကားြပန်ဆရာမေလးကို
“သွားေသလိုက်ပါလား။”ဆိုတာ ဂျပန်လို ဘယ်လိုေြပာရသလဲ လို့ ေမးချင်လာပါတယ်။ ဟုတ်တယ်။ ကိုယ်ေတွ သူေတာင်းစား ခွက်ေပျာက်တာက မူးတင်းပဲတင်းေလာက် အိပ်စိုက်ရင်ရေပမယ့် သူတို့ သူေဌးသေဘင်ာ္ေမှာက်ရင် ကုေဋကုဋာ သဲကိုးြဖာကုန်မှာတဲ့လား။
ဂျပန်ြပည်ဟာ စက်မှုလုပ်ငန်းေတွအေပါ်မှာ မှီခိုအားထားေနရတဲ့နိုင်ငံတစ်ခုြဖစ်လို့ သူတို့ရဲ့ ေန့စဥ်ဘ၀မှာေရာ လုပ်ငန်းခွင်မှာပါ လျှပ်စစ်စွမ်းအင် အများအြပား မရှိမြဖစ် လိုအပ်တယ်။ စစ်အတွင်းကာလမှာ အမျိုးသားေရးနိုးြကားလာြပီး ေခါင်းေထာင်ထလာတဲ့အချိန်တုန်းကေတာ့ သူတို့လိုအပ်တဲ့ စွမ်းအင်ကို ေကျာက်မီးေသွးက ထုတ်ယူြကသတဲ့။ အဲဒီေခတ်တုန်းက ဂျပန်ကားေတွ ြကည့်ရင် ေကျာက်မီးေသွးနဲ့ခုတ်တဲ့ မီးရထားြကီးေတွ ပါတယ်ေလ။ မှတ်မိသလား။ ဒါေပမယ့် သယံဇာတဆိုတာ ကုန်ခမ်းတတ်တဲ့အရာမို့လို့ ဂျပန်ေတွ ဖင်ခုထိုင်ထားတဲ့ ေကျာက်မီးေသွးသိုက်ြကီးဟာ ဟိုးေရှးေရှး ပေဝသဏီကတည်းက ြပုတ်ြပုတ်ြပုန်း ကုန်ပါေလသတဲ့။
ကုန်တယ်ေတာ့ မဟုတ်ပါဘူးေလ။ ဟိုးအဝီစိနီးနီး နက်လွန်းလို့ ထုတ်လုပ်မှုစားရိတ်နဲ့တွက်ရင် မကိုက်ေတာ့လို့ အဲဒါ မသုံးေတာ့ပဲ တမျိုးတဖုံ ြကံစည်ေတာ့ ေရအားလျှပ်စစ်ကို လှည့်ြကြပန်တယ်။ နိုင်ငံဧရိယာအကျယ်အဝန်းရဲ့ ၇၅% ဟာ ေတာင်တန်းေဒသေတွ ြဖစ်တဲ့အတွက် ေရအားလျှပ်စစ်စက်ရုံေတွ ဘယ်ေနရာမဆို တည်လို့ရသတဲ့။ ဒါေပမယ့် ေရအားကရတဲ့ လျှပ်စစ်ဓါတ်အားပမာဏဟာ ေဒသတွင်း သုံးစွဲမှုေလာက်သာ ဖူလုံနိုင်တာမို့လို့ ြမို့ြကီးြပြကီး စက်မှုလုပ်ငန်းေတွရှိရာ ပို့ေဆာင်ဖို့ကျ မကိုက်ြပန်ဘူး။
ေနာက်ဆုံးေတာ့ ကမာ္ဘေပါ်မှာ တွက်ေြခအကိုက်ဆုံး ေပါေချာင်ေကာင်း စွမ်းအင်အရင်းအြမစ်တစ်ခုကို ရှာေဖွေတွ့ရှိ သွားေလေတာ့တယ်။ အဲဒါကေတာ့ အနုြမူစွမ်းအင်ထုတ်လုပ်မှုပါပဲ။
ြပင်သစ်စာသင်တုန်းက သူတို့ြပင်သစ်နိုင်ငံမှာ နျူကလီးယားဓါတ်ေပါင်းဖို ဘယ်နှစ်ခုရှိတယ်လို့ ြကွားသွားတဲ့အခါ
“နင်တို့တေတွ ချာနိုဘိုင်းလို ြဖစ်မှာ မေြကာက်ဘူးလား”လို့ စပျစ်သီးချဥ်တဲ့ ေမးခွန်းေမးခဲ့ဖူးတယ်ဗျ။ ဆရာေလးက ရယ်တယ်။ ြဖစ်ကာမှ ြဖစ်ေရာ။ ေလာေလာဆယ် ကမာ္ဘေပါ်မှာ သူ့ထက်ကုန်ကျစားရိတ်နည်းြပီး သဘာ၀ပတ်ဝန်းကျင်ထိခိုက်မှုနည်းတဲ့ စွမ်းအင်အရင်းအြမစ် မရှိေသးဘူးတဲ့။ တစ်နိုင်ငံလုံး လိုအပ်တဲ့ စွမ်းအင်ပမာဏကိုလည်း သူကမှ လုံလုံေလာက်ေလာက် ေပးနိုင်တာတဲ့။
အနုြမူစွမ်းအင်ဆိုတာမျိုးက နိပါတ်ေတာ်လာ ေြမာက်ကျွန်းသူဖိုခေနာက်ခဲလိုပဲ အတုံးေသးေသးေလးေပမယ့် သူ့ေရဒီယိုသတ္တိြကွစွမ်းအင် မကုန်မချင်း နှစ်ေပါင်းများစွာ စွမ်းအင်ထုတ်ယူလို့ရတယ်ဆိုေတာ့ သူ့ေလာက်တွက်ေြခကိုက်တာ ဘာမှမရှိဘူးေလ။ ေနာက်ကွယ်က တြခားအေြကာင်းရင်းတစ်ခုအေနနဲ့ အာရပ်ကမာ္ဘက ေရနံကို အေြကာင်းြပုြပီး ကမာ္ဘကို ကိုင်လှုပ်ေနတာကို
“နင်တို့မေရာင်းလည်း ငါတို့မြဖုံေပါင်”လို့ နိုင်ဖဲကေလး ကိုင်ထားတာလည်း ပါလိမ့်မယ် ထင်ပါတယ်။
ဘာရမလဲ။ တို့ကလည်း လူကသာ မြဖစ်ညစ်ကျယ်။ စကားနိုင်လုြပီး ြပန်ြကွားတဲ့ေနရာမေတာ့
ေခသူမဟုတ်ပါ။
“ေအးပါကွာ။ ငါတို့နိုင်ငံမှာ ြကက်ဆူပင်ေတွ အသီးသီးတဲ့အခါကျမှ နင်တို့ဆီကို အိတ်စ်ပို့လုပ်ေပးလိုက်ဦးမှာ။”လို့ ေြပာေတာ့ ရယ်စရာ အေကာင်းဆုံး ြပက်လုံးတစ်ခု ြဖစ်သွားတယ်။ ဒါေပမယ့် အဲဒါ သံရုံးမှာမို့လို့ ရယ်ရဲတာေနာ်။ အြပင်မှာ ေြမလွတ်ေြမရိုင်းမကျန် ေချွးဒီးဒီးကျေအာင် အုံးအုံးြကွက်ြကွက် စိုက်ပျိုးေနရတဲ့ကာလ။ ဘ၀တစ်သက်တာမှာ ယြတာသစ်ပင်ေတာင် မစိုက်ခဲ့ဖူးေသာ အရာရှိမင်းများလည်း တပိုင်တနိုင် ြကက်ဆူခင်းေတွ ကိုယ်တိုင်ြကပ်မတ် ပျိုးေထာင်ေနရတဲ့အချိန်။
သူတို့ဂျပန်နိုင်ငံမှာေတာ့ အဲသလိုမျိုး နျူကလီးယားဓါတ်ေပါင်းဖို ၅၃ ခုေတာင်မှ ရှိပါသတဲ့။ ၁၉၇၃ တုန်းကတစ်ြကိမ်၊ ၁၉၇၉ မှာတစ်ြကိမ်၊ ေလာင်စာဆီအခက်အခဲြဖစ်ေတာ့ သူတို့ဝယ်ယူရတဲ့ ေရနံစိမ်းတန်ဖိုးက နှစ်ဆကေန ဆယ်ဆအထိ တက်လာတာေြကာင့် သူတို့လည်း နည်းပညာအားကိုးနဲ့ ကမာ္ဘကို ရင်ေဘာင်တန်းြပီး အနုြမူစွမ်းအင် လွန်သန့်စင်လုပ်ခဲ့ြကတာ ဘာေြပာေကာင်းမလဲ။ အနုြမူစက်မှုလုပ်ငန်းြကီးများအတွက် ေရွှေရာင်အိပ်မက်များ ြဖစ်လာပါသတဲ့။
အခုေတာ့ အဲသည်အိပ်မက်က တေရးနိုးခဲ့ရြပီ။ ေဘးသင့်ကျိန်စာ မကင်းပါလားလို့ ကိုယ်ေတွ့ခံစားခဲ့ရြပီးြပီတဲ့။
ကိုယ့်ဆီက နာဂစ်ဆိုင်ကလုံးလိုပဲ သူတို့ဆီမှာ အြပင်းထန်ဆုံး ဆူနာမီေရလှိုင်းေတွ ဝင်ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ၃လပိုင်း ၁၁ရက်ေန့ (သူတို့က ၃/၁၁ အေရးအခင်းလို့ တဖွဖွ ေြပာမဆုံးဘူး) မှာ နျူကလီယာဓါတ်ေပါင်းဖိုတစ်ခု ပျက်စီးသွားတယ်။ ၅၃ ခု မှာ တစ်ခုေလးပျက်တာများ ကင်းေြခများ ေြခတစ်ေချာင်းကျိုးသေလာက်ေတာင် မရှိဘူး။ ဘာေတွ နှေြမာေနတာတုန်းလို့ မေတွးနဲ့။ နျူကလီယာယိုစိမ့်တဲ့ ြပဿနာဆိုတာ သူတို့ေလာက် ဘယ်သူက သိနိုင်မှာလဲ။ လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် ၇၀ ေလာက်က ဟီရိုရှီးမား နဲ့ နာဂါဆာကီက အနုြမူေရာင်ြခည်သင့် လူသားေတွဟာ တချို့ဆို သည်ကေန့ထိ အသက်ရှင်ေနတုန်းပဲ။
ကိုယ်ေတွ့ြဖစ်ရပ်ေတွကို ေြပာြပေနတုန်းပဲ။ ဒီေနရာေတွကို ြပန်လည်ထူေထာင်ေရးလုပ်ရတာ ခုထက်ထိ မြပီးေသးတာမို့ တိုင်းြပည်အတွက် ဘယ်ေလာက် နစ်နာရသလဲ သူတို့သာ အသိဆုံး။
ဦးေနှာက်ရှိတဲ့သူဆိုတာ သညာသက်သက်နဲ့ မှတ်ယုံပဲမှတ်ထားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ တစ်ခါဆိုဆိုသေလာက် ေနာက်ဘယ်ေတာ့မှ ဒါမျိုးထပ်မြဖစ်ရေအာင် သင်ခန်းစာလည်း ယူတတ်ပါတယ်။ အင်မတန် စိတ်ချရနိုင်တဲ့ ကိုေဘးြမို့အနားက ဓါတ်ေပါင်းဖိုနှစ်ခုကလွဲရင် တစ်နိုင်ငံလုံးမှာရှိသမျှ အကုန်ပိတ်သိမ်း ပစ်လိုက်သတဲ့။ ဖျား ဖျား။ နားရှိလို့သာ ြကားရ။ ငတို့ဆီမှာ ေြကးနီေတာင်ကေလးတစ်ခုေတာင် ခုထက်ထိ ပိတ်သိမ်းဖို့ မလွယ်ေသးဘူး။ သူတို့က
“မေတာ်ရယ်မှတဆ အန္တရာယ် ြဖစ်နိုင်သတဲ့”ဆိုတာေလးကိုကို လက်မခံနိုင်တာ။ ကိုယ်ေတွကျေတာ့
“အန္တရာယ်ရှိမှန်းေတာ့ သိသားပဲ။ ဒါေပမယ့် အကျိုးအြမတ်ရမှာက နှေြမာစရာြကီး။ ြပီးေတာ့ တရုတ်ကိုလည်း မျက်နှာပျက်ရမှာေလ”ဆိုတာနဲ့တင် ဘုန်းြကီးေတာင်မချန်ဘူး။ ေလာင်မီးကျလျက် ရဲတို့စက် ြဖစ်ကုန်တာ။ ရှိပါေစေတာ့ေလ။ ကိုယ့်ဘွနဲ့ကိုယ်ပါ။
အဲဒီအြဖစ်အပျက်ေနာက်ပိုင်းမှာ သူတို့လို စက်မှုနိုင်ငံေတွအတွက် ဘယ်အရာက စံကိုက် စွမ်းအင်အရင်းအြမစ်ြဖစ်မလဲဆိုတာ လိုက်ရှာြကတဲ့အခါ အခုေနာက်ဆုံးေတွ့ရှိချက်ကေတာ့ Liquid Natural Gas လို့ေခါ်တဲ့ သဘာ၀ဓါတ်ေငွ့သုံး စွမ်းအင်ြဖစ်ပါေလသတဲ့။ ဒါေြကာင့်မို့ သူတို့ဆီမှာ အဲဒီသဘာ၀ဓါတ်ေငွ့ေတွကို အင်ဒိုနီးရှား၊ မေလးရှားနိုင်ငံေတွကတဆင့် အေြမာက်အများ မှာယူတင်သွင်းြပီး လုပ်ကိုင်ေနပါသတဲ့။
ဒါေြကာင့်မို့ သည်ေန့ကမာ္ဘရဲ့ စီးပွားေရးအချက်အြခာဟာ ေရနံတွင်းေပါ် ဖင်ခုထိုင်ထားတဲ့ အာရပ်ကမာ္ဘမှာ မရှိေတာ့ပဲ ကမ်းလွန်သဘာ၀ဓါတ်ေငွ့သိုက်ေတွ ပိုင်ဆိုင်ရာ နိုင်ငံများဆီသို့ ေရွ့လျားလာေတာ့မှာပါတဲ့။ အလို ဘုရားသခင်။ ေယရှု၊ ေမရီ ေရာ ဂျိုးဇက်ပါမကျန် တ လိုက်တာ ေကာင်းပါတယ်။ ဟဲ့ အဲဒါ ငါတို့နိုင်ငံလည်း ပါတယ်ေလ။ သိြကရဲ့လား။
ဝမ်းနည်းရမှာလား ဝမ်းသာရမှာလား မိသိန်းြကည်ရယ်။ ကိုယ့်ြဖင့် ခုမှ သူများေြပာလို့ သိတာ။ ဟိုမှာ သူများတကာေတွ သိသူေဖာ်စားကုန်လို့ ေတာ်ေတာ်ေတာင် ခရီးေရာက်ေနြပီ။ တကယ်ေတာ့ ငါတို့နိုင်ငံမီးမလင်းတာ စွမ်းအင်မရှိလို့မှ မဟုတ်ပဲ။ ငါတို့ေခါင်းထဲ ဦးေနှာက်မရှိလို့။ တို့ဆီကဓါတ်ေငွ့ေတွဆို တနသင်ာ္ရီဘက်မှာ ထိုင်းကယူြပီး သူတို့ဆီ ထိန်ထိန်ြငီးရုံတင်မက ဟိုဘက်ကေမ္ဗာဒီးယားကိုေတာင် လက်လွှဲေရာင်းေနြပီ။ ရခိုင်က ထွက်သမျှလည်း တရုတ်ေရာင်းထားလို့ ြကည့်ဖို့သာြပင် ရုံတင်ရန်အသင့် ရှိေနြပီ။
ပိုက်ဆံေပး မဝယ်နိုင်တဲ့ ဘဂင်္လားက ကုလားေတွများကျေတာ့ လူအင်အားအလုံးအရင်းနဲ့ ရခိုင်ကို ေခါင်းလျှိုဝင်ေနြပီ။ ဟိုးတနှစ်က ကုလသမဂ္ဂကေန တရားဆိုင်ြပီး ေတာင်းသွားတဲ့ ေရပိုင်နက်ဆိုတာလည်း ြမန်မာ့ေရပိုင်နက်ထဲက သဘာ၀ဓါတ်ေငွ့ထွက်နိုင်တဲ့ေနရာ အေတာ်များများ ပါသွားသတဲ့။ တို့ေလာက် အ တဲ့သူ ကမာ္ဘမှာ ထပ်တူရှိလိမ့်မယ် မထင်ပါဘူး။ ဒါနဲ့ေတာင် တရုတ်ေကျးဇူး ြမင့်မိုရ်ဦးနဲ့ ညအိပ်ယာဝင်တိုင်း ရှိခိုးအိပ်ခိုင်းတဲ့သူနဲ့။ ကုလားဖင်ကို ြကင်နာပါဆိုြပီး လူ့ခွင့်ေရး လူ့ခွင့်ေရး ေခါင်းစဥ်ေအာက်မှာ လွှတ်ေတာ်ထဲထိ အေရာက်သွင်းထားတဲ့သူနဲ့။
ေြပာလို့သာ ေြပာတာပါဗျာ။ ဒီအေြကာင်းေတွ ြပည်တွင်းမီဒီယာေတွေပါ်မှာ ြမန်မာဘာသာနဲ့
ေရးလည်းပဲ လူေတွက
“အဟင့် အဟင့် ယုံဘူးေတာ်ေရ့။”လို့ပဲ ေအာင့်ေမ့မှာ။
“ြပည်ပအားကိုး ပုဆိန်ရိုး အဆိုးြမင်ဝါဒီများအား ရှုံ့ချြက”ဆိုတဲ့ အထဲကို ေအာ်တိုမစ်တစ် စာရင်းဝင်သွားြပီး
“အဲ့အေကာင် ေြခာက်ဂျကားများတယ်။ ေနာက် အြပင်မထွက်ေစနဲ့။”ဆိုြပီး ေမာင်ရင် ြပန်လာ တံခါးပိတ် ဂျိတ် လုပ်ပလိုက်မှာ။ ေကျာချချ ရင်ချချ ချချင်တဲ့ေနရာချ၊ ဓါးြပမှန်းမသိလို့ မဟုတ်ဘူး။ ဓါးြပဆီက ေဝစုရထားလို့ အင်နိုးဆန့်ရုပ်ခံေလး မပျက်ေအာင် မျက်လုံးေလး ေပကလပ် ေပကလပ်နဲ့
“နို့ သိမှသိပဲကို”ဆို အချင်ေယာင်ေဆာင်ေနတဲ့သူေတွလည်း ရှိလိမ့်မယ်။ အရင်အစိုးရေြကာင့် ေနာက်အစိုးရေြကာင့်နဲ့ ေြပာင်းဖူးခိုးတဲ့ ဖိုးသူေတာ် အခင်းထဲပတ်ဆဲသလို တရားခံရှာဖို့ မစဥ်းစားနဲ့။ တရားခံက သူများ မဟုတ်ဘူး။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပဲ။ အ လွန်း န လွန်းြပီး ပတ်ဝန်းကျင် အရိပ်အေြခကို သတိမထားတတ်လို့ အိမ်တွင်းအိမ်ပ ပတ်တီးချတဲ့သူေတွ လုပ်သမျှ ေခါင်းငုံခံေနရတာ။
သူတို့ဂျပန်ေတွကေတာ့ အေြပာင်းအလဲတိုင်းကို သတိထားလွန်းအားြကီးလို့ ဘာမဆို ေြခတစ်လှမ်းေရှ့ေရာက်တယ်။ ကိုေဘးမှာ အခု ေဆာင်းဝင်ေတာ့မယ်ေလ။ ဂျပန်ကလူေတွက မန်ယူနဲ့ချယ်လ်ဆီးကို
“ခုလာမယ့်ေဆာင်းတွင်း နှင်းကျပါ့မလား”ဆိုတာေလာက်ေတာင် စိတ်မဝင်စားဘူး။ ကိုေဘးေဆာင်းဟာ ေဆာင်းနဲ့မတူတာ ြကာြပီတဲ့။ (သူတို့ေြပာတဲ့ ြကာြပီဆိုတာ နှစ်နှစ် သုံးနှစ်ကို ေြပာတာ) ေဆာင်းခိုငှက်ကေလးေတွလည်း မနှစ်က မြမင်မိဘူး။ အဲဒါ ကမာ္ဘြကီး ပူေနွးလာတဲ့ အကျိုးသက်ေရာက်မှုေြကာင့်ပဲ။ ခုပုံအတိုင်းဆို ပင်လယ်ေရမျက်နှာြပင်ေတွ ြမင့်လာေတာ့မှာေပါ့။ ဂျပန်မှာ ေြမနိမ့်ပိုင်းကျတဲ့ ြမို့ြကီးြပြကီးေတွမှာ တစ်ခုခု ြပင်ဆင်ထားမှ ြဖစ်ေတာ့မယ်။ တကယ်ေတာ့လည်း အကုန်လုံးအသင့် ြပင်ဆင်ထားြပီးသားပါ။ ေရကာတာေတွ ေဆာက်ထားတယ်။
အေရးအေြကာင်းဆို ဘယ်သူကဘာတာဝန်ယူရမယ်ဆိုတာေတွက အထပ်ထပ် ေလ့ကျင့်သင်ြကား ဖွဲ့စည်းထားေပးြပီး လိုအပ်သည်များကို ြကိုြကိုတင်တင် သိုမှီးထားနှင့်ြပီးေနြပီ။ တို့ဆီမှာ နာဂစ်ြပီးလို့ နှစ်ပတ်သုံးပတ်ြကာထိေတာင် အေလာင်းေကာက်လို့ မြပီးေသးတာ ကိုယ်တိုင် ေလှာ်တက်ြကီးနဲ့ တွန်းထုတ်ခဲ့ရလို့ ကိုယ်ေတွ့။ ေရှ့ြကိုေရာက်ေနတဲ့သူနဲ့ ေနာက်မှာ ဘယ်ေလာက်ြပတ်ကျန်ခဲ့သလဲဆိုတာ သိြပီလား။
အားေတာ့ မငယ်ပါဘူးဗျာ။ ဘယ်ကိုယ်ေတာ် ဆွမ်းခံေစာေစာ ဆွမ်းစားချိန်ကျေတာ့ အတူတူ ဘုဥ်းရမှာပါ။ ေရှ့ကိုသိပ်ေရာက်တဲ့သူနဲ့ ေနာက်ဆုံးမှာ ကျန်ခဲ့တဲ့သူဆိုတာ ေြပးလမ်းတစ်ပါတ် ြပည့်ြပီးသွားရင် အလိုလို ေရှ့ေနာက် ေြပာင်းြပန်ြဖစ်သွားမှာပါ။ ဓါတ်ေငွ့ေတွကုန်သွားလို့ ဆီမီးခွက်ေခတ်ေရာက်ရင် ငါတို့ြမန်မာေတွဆီမှာ မီးေမွှးထင်းေခွ လာသင်ြကရမှာ။ တို့ကို မေအေတွေသလှချည့်လား၊ ကေလးေတွ ေသလှချည့်လား၊ ဖင်မလီပလန်နင် မလုပ်ဘူးလားနဲ့ လာလာဆရာလုပ်ေနတဲ့ ဂျပန်ြကီးေတွဟာ အခုေတာ့ အရမ်းအရမ်းကို ေခါင်းခဲေနရတဲ့ ကျန်းမာေရး ြပဿနာြကီးတစ်ရပ် ရှိေနသတဲ့။ ဝမ်းသာသွားြပီလား။
ေပျာ်သွားြပီ မဟုတ်လား။ စိတ်ပုတ်ြကီးေနာ်။ ဂျပန်အစိုးရက ကျန်းမာေရးေစာင့်ေရှာက်မှုေကာင်းေတာ့ ဂျပန်အဖိုးအဖွားေတွက အသက်ေတွ ရှည်လိုက်တာ။ ပျမ်းမျှအသက်က အဖွား ၈၆ နှစ်၊ အဖိုး ၇၉ နှစ်တဲ့။ နိုင်ငံလူဦးေရရဲ့ ေလးပုံတစ်ပုံဟာ ၆၅ နှစ်အထက်ေတွ ြဖစ်ေနလို့ သူတို့ကို ပင်စင်လခေပးစရာ အလုပ်လုပ်သူလူငယ်ဆီက အခွန်အခနဲ့ေတာင် မလုံေလာက်ေတာ့ဘူးတဲ့။ လူငယ်အေရအတွက်ကျေတာ့ နည်းသွားြပီေလ။
တစ်အိမ်ေထာင် ပျမ်းမျှကေလးေမွးနှုန်းက ၁.၂ ပဲ ရှိတာမို့ ေနာက်မျိုးဆက်ကျရင် လူဦးေရက ေခါက်ချိုးေလျာ့သွားလိမ့်မယ်။ အေဖအေမ နှစ်ေယာက်က ေမွးမှ ကေလးတစ်ေယာက်ပဲ ရတာကိုး။ ဒါေြကာင့် အိမ်ေထာင်မြပုတဲ့ အပျိုြကီး လူပျိုြကီးေတွကို ဂျပန်အစိုးရက အင်မတန် မျက်စိစပါးေမွှးစူးပါသတဲ့။
စူးလည်း စူးစူးပါပဲ။ proud to be single ဆိုြပီး ဂုဏ်ယူစွာ အပျိုြကီးြဖစ်ကုန်ရတဲ့အေြကာင်းကေတာ့ ဂျပန်မေတွက လင်စိတ်သားစိတ် ကိေလသာစိတ်ေတွ ကုန်ခမ်းသွားလို့ မဟုတ်ပဲ အိမ်ေထာင်ြပုဖို့အေရးကို တိုကျိုမှာ ကွန်ဒိုတစ်လုံးပိုင်ဖို့ကိစ္စေလာက် စိတ်မဝင်စားြကလို့ပါတဲ့။ ပိုင်သွားြပန်ေတာ့ ငါပိုင်တဲ့အခန်း သူများနဲ့ ရှယ်မေနနိုင်ပါဘူးဆိုြပီး လင်ယူသားေမွး ကရိကထကို ကိုယ့်ဘာသာေနချင်သလို ေနနိုင်တဲ့ လွတ်လပ်ေရးနဲ့ မလဲနိုင်လို့ စိတ်ကမေလျှာ့ြပန်ဘူးတဲ့။ ေနာက်ဆုံးမှာ အချစ်၏မျက်နှာကို ရှာေဖွေတွ့ရှိခဲ့ရင်ေတာင်
“ေမာင်.. အများေြပာေတာ့ ေသွးဆုံးသွားြပီဆို…”ြဖစ်ကေရာ။ အချည်းနှီး အကျိုးမဲ့ ကေလးမေမွးတဲ့ အမယ်အိုတစ်ေယာက်တိုးတာပဲ အဖတ်တင်လိမ့်မေပါ့။ (သူတို့ဆီက လူဦးေရကိုစဥ်းစားရင် လူအေရအတွက်ကလွဲလို့ တြခား ဘာကိုမှ ထည့်မတွက်ဘူးဗျ)
ဒါေြကာင့် ကိုယ့်ဆီက ကေလးေမွးဖွားနှုန်းကို
“ေကာင်းလိုက်တာ ေကာင်းလိုက်တာ။ သည်အတိုင်း ဆက်ထိန်းထားစမ်းပါ။”ဆို သူတို့က ြပန်အားကျေနရတာဗျ။ ငါတို့ဆီမှာ အသက် ၆၀ ေလာက်ဆို ေသလို့ရတယ် ေြပာရင်လည်း
“ေယာဒါရှိ။ ေယာေဒါရှိ။ ေကာင်းဒကား။ ေကာင်းဒကား။”ေနဦးမှာ။ ပင်စင်လခ ေပးရသက်သာတာေပါ့ ဆိုြပီးေလ။
လူဆိုတာ ေသမျိုးေလ။ သဘာ၀တရားက ေဘးအန္တရာယ်ေတွနဲ့ စည်စည်ကားကား လာလာေခါ်ေနတာကို အံတုဖက်ြပိုင်လုပ်ြကေတာ့ တစ်နိုင်ငံလုံး အိုမင်းရွတ်တွေတွရဲ့ ပါးစိပါးစပ် ကဂျီကေြကာင် ဒဏ်ကို မခံနိုင်ေတာ့ဘူး။ ေနာက်ြပီး သူတို့ဆီက ဂျပန် အမယ်အို အဖွားအိုေတွက တို့ဆီမှာလို သမက်ေချွးမမျက်နှာြကည့်ြပီး ေနြကတာလည်းမဟုတ်။ အထုပ်နဲ့အထည်နဲ့ မာေရေကျာေရ စုမိေဆာင်းမိေတွ။ အဲဒီအထုပ်ြကီးက ေတာ်ေတာ်နဲ့ ကိုယ့်ဆီမေရာက်နိုင်၊ သူတို့ဒဏ်ချည့်ပဲ လှိမ့်ပိမ့်ခံေနရတာမျိုးေြကာင့် သူတို့ဆီမှာ သက်ြကီးရွယ်အိုေတွကို တို့များလို ဂရုဏာေရှ့ထား မေစာင့်ေရှာက်နိုင်ဘူး။
ဥပမာေြပာရရင် အဂင်္လန်က အယ်လိဇဘက် ြဘင်မြကီး သက်ေတာ်ရာေကျာ်ရှည်လွန်းတာ အိမ်ေရှ့စံချားလ်မင်းသားအတွက် မစရေသးတဲ့ နန်းသက်ေတွ ကုန်ြပီးရင်း ကုန်ဖို့ ြဖစ်လာတာပဲ။ ခုေတာင် ပင်စင်ယူရမယ့် အသက်ေရာက်ေနြပီ။ သူ့လွန်မှ သားေတာ်ေလးေတွ ေြမးေတာ်ေလးေတွ ထီးေမွနန်းေမွရမှာဆိုေတာ့ ဘယ်အရွယ်ကျမှ ဘာလုပ်ရေအာင် အဲဒီကုလားထိုင်ြကီး ေစာင့်ေနရဦးမှာတုန်း။
ေလာေလာဆယ် အဲဒါြကီးချိန်ြပီး သူများစိတ်နဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ေနရမှာက နည်းတဲ့နှစ်လား။ မတန်ေရးချ မတန်ေပါင်။ သက်ရှည်ကျန်းမာ ဧကမာ္ဘဆိုတာ ေနရာတိုင်း ေကာင်းရဲ့လားလို့ စဥ်းစားစရာ ြဖစ်လာတာကို ေြပာြပတာပါ။ ဘယ်သူ့ကိုမှ ေသေစမညွှန်းပါဘူး။ တချို့လူေတွ အသက်ရှည်ြခင်းဟာ အများြပည်သူ ဆင်းရဲေြကာင်း ြဖစ်တယ်လို့လည်း မဆိုလိုပါဘူး။ စူ့ကုစိုနဲ့ စူပါ။
ဒါေြကာင့် ဘယ်သူေတွ ဘာေြပာေြပာ ကျုပ်တို့ဆီက ကျန်းမာေရးအဆင့်အတန်းဟာေလ အေနေတာ်၊ အေလာေတာ်၊ သူ့အိုးသူ့ဆန် တန်ရုံကေလးရယ်။ ရှင်ေမွးလွန်းြကီး ကေလးတစ်ဒါဇင်နဲ့ မနိုင်မနင်းြဖစ်ကုန်မစိုးလို့ ခုထက်ထိ ေယာကျင်ာ္းေဖာင်စီး မိန်းမမီးေန အစဥ်အလာကို ထိန်းသိမ်းထားရတယ်။ ေမျာက်ေလာင်းကေလးေတွ ေပတရာေပါ် မျက်စိေနာက်မစိုးလို့ ငါးနှစ်ေအာက်ကေလးေသနှုန်းကလည်း မှန်မှန်ကေလး ရှိေနေစရတယ်။ လူဦးေရေတွ ေပါက်ကွဲကုန်မယ့်အေရးေြကာင့် သဘာ၀ေဘးအန္တရာယ်ေတွ ြဖစ်လာရင်လည်း စေန၊ အဂင်ါ္၊ ရက်ရာဇာေရွးြပီးမှ ကယ်ဆယ်ေရးအဖွဲ့လွှတ်ရတယ်။
သေဗ္ဗသတ္တာ ကမ္မသကာ မဟုတ်လား။ အရာရာ သဘာ၀က ြပုြပင်စီမံတဲ့အတိုင်းြပီးရင် မိမိရဲ့ ကံတရားက ြပုြပင်စီမံတဲ့အတိုင်း ေယာနိေသာ မနသီယာယကေလးနဲ့ စိတ်ေအးချမ်းသာ အသက်ရှင်တယ်။ ေနလည်းေအးေအး ေသလည်းေအးေအးေပါ့။ ေနာင်ကျ သူတို့ဂျပန်ေတွက ကျုပ်တို့ဆီမှာ ေနနည်းထိုင်နည်း စားေသာက်နည်းများ အတုယူချင်လို့ သင်ေပးစမ်းပါ လို့ ြပင်ညာေတာ်သင်ေတွလွှတ်ရင်
“ေမာင်ငယ်ရင်ေသွး နာဘိေသးေလာ့”ဆို ဇကာြကီး ြပန်လုပ်နိုင်ေအာင် ကိုယ့်ချင်းကိုယ်ချင်း လျှို့ဝှက်ချက်ေတွ အရင် ေဖာက်သည်ချထားနှင့်တယ်။ သိလား။ ဘာမှ မပူနဲ့။ တစ်ပတ်ြပည့်ကာနီးြပီ။ တို့က ေရှ့ေဆာင်နိုင်ေတာ့မှာ။
0 comments:
Post a Comment