“​လူ​ေန​ြခုံ​ြကား”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

က​ေလး​ဘ၀​တုန်း​က ​အ​ေဆာ့​က​စား​မက်​တာ၊ ​ကာ​တွန်း​ပုံ​ြပင်​ြကိုက်​တာ​ေတွ​ေြကာင့် ​ေကျာင်း​စာ​ေတွ​ကို ​သည်​ေလာက်​ြကီး ​စိတ်​ဝင်​တ​စား ​မ​ရှိ​လှ​ပါ​ဘူး။ ​အ​တန်း​သစ်​တက်​လို့ ​ဖတ်​စာ​အုပ်​အ​သစ်​ေတွ ​ထုတ်​ေပး​ရင် ​သည်​နှစ် ​ငါ့​ကို ​ဘာ​ေတွ​သင်​မှာ​လဲ ​မ​သိ​ဘူး ​ဆို​ြပီး ​အ​စ​အ​ဆုံး ​တစ်​ေခါက်​ဖတ်​ြကည့်​တာ​က​လွဲ​လို့ ​စာ​ကျက်​ရ​တာ​ေတာ့ ​အင်​မ​တန်​ပျင်း​ပါ​တယ်။ ​

တစ်​ခါ​တစ်​ခါ​မှာ​ေတာ့ ​ကိုယ့်​အ​တန်း​ထဲ​မှာ​ကိုယ် ​အ​ဆင့်​တစ်​ေတွ​ဘာ​ေတွ ​ရ​တဲ့​အ​ခါ ​ရ​ဘူး​သား။ ​အဲ့​ဒါ​မျိုး​က ​အိမ်​က​ေမွး​သ​ဖ​ခင်​က​သာ ​ရီ​ပို့​ကဒ်​ြကီး​ြကည့်​ြကည့်​ြပီး​ေပျာ်​တာ။ ​ကိုယ့်​ဘာ​သာ​ေတာ့ ​ဘယ့်​နှယ်​မှ ​စိတ်​ထဲ​မ​ရှိ​ဘူး။ ​အိမ်​မှာ​လက်​မှတ်​ထိုး​ြပီး ​ဆ​ရာ​မ​ဆီ​ြပန်​အပ်​လိုက်​ရင် ​အဲ​သည်​ကဒ်​ြပား​ြကီး​က ​ဘာ​တစ်​ခု​မှ ​အ​သုံး​မ​ဝင်။ ​

စာ​မ​ကျက်​ြဖစ်​လို့ ​အ​ဆင့်​ကျ​သွား​ရင် ​အ​ဆူ​ခံ​ရ​ဖို့​ပဲ ​ရှိ​မှာ။ ​ကိုယ့်​အ​တန်း​ကိုယ် ​အ​ဆင့်​တစ်​ရ​တာ​များ ​ဘာ​မှ​ခက်​တာ​လည်း ​မ​ဟုတ်။ ​ကိုယ့်​အ​တန်း​သား​ချင်း ​ဘယ်​သူ​ဘယ်​ေလာက်​စာ​ရ​သ​လဲ ​သိ​ြပီး​သား။ ​အ​ဆင့်​တစ်​ရ​တဲ့​ေကာင်​ဆို​တာ ​ေဘာ​လုံး​ကန်​တတ်​တဲ့​ေကာင်၊ ​စွန်​လွှတ်​တတ်​တဲ့​ေကာင်​ေလာက်​မှ ​အ​ထင်​ြကီး​စ​ရာ ​မ​ရှိ။

           ​အဲ​ဒီ​အ​ချိန်​တုန်း​က ​ကိုယ့်​စိတ်​ထဲ​မှာ ​ကျိတ်​ြပီး ​အ​ထင်​ြကီး​မိ​ေန​တဲ့ ​အ​တန်း​ေဖာ် ​သူ​ငယ်​ချင်း​ေတွ​ေတာ့ ​ရှိ​ပါ​တယ်။ ​သူ​တို့​မိ​ဘ​ေတွ​က ​အ​ရမ်း​ဂ​ရု​စိုက်​ြပီး ​ဆ​ရာ​မ​ေတွ​နဲ့ ​ေတာ်​ေတာ်​ရင်း​ရင်း​နှီး​နှီး​ရှိ​သ​လို ​အ​တန်း​ထဲ​မှာ​ဆို​လည်း ​အဲ​သည်​က​ေလး​ေတွ​က ​ဆ​ရာ​မ ​ပါး​စပ်​ဖျား​က​မ​ချ

“​ေတာ်​လိုက်​တာ။ ​ေတာ်​လိုက်​တာ။” 

​ဆို​တဲ့ ​က​ေလး​ေတွ​ပါ။ ​ဘာ​ေတွ​ေတာ်​သ​လဲ​ေတာ့ ​မ​သိ​ဘူး​ေပါ့။ ​ဒါ​ေပ​သိ ​ဆ​ရာ​မ​က ​ေတာ်​တယ်​ဆို​ရင် ​ေတာ်​ကို​ေတာ်​လို့။ ​

အ​တန်း​ထဲ​မှာ​ေတာ့ ​မ​သိ​သ​လို​မ​ခင်​သ​လို ​တည်​တည်​ြကီး​ေန​ြပီး ​အိမ်​ြပန်​ေရာက်​ေတာ့​မှ ​သူ​တို့​ေန​ပုံ​ထိုင်​ပုံ ​ဝတ်​ပုံ​စား​ပုံ​ေတွ​ကို ​ခ​ေရ​ေစ့​တွင်း​ကျ ​ြပန်​ေြပာ​ြပ​တတ်​ေတာ့ ​ကိုယ့်​အ​ေမ​ေတွ​အ​ဖွား​ေတွ​က​ေတာင် ​အဲ​သည်​က​ေလး​ေတွ​ကို ​မ​ြမင်​ဖူး​ပဲ​နဲ့ ​သိ​ေန​တတ်​တယ်။ ​အ​တု​ခိုး​တတ်​တဲ့​အ​ရွယ်​မို့​ထင်​ပါ​ရဲ့။ ​မ​သိ​မ​သာ ​ကျိတ်​ကျိတ်​ြပီး ​အ​တု​ခိုး​တယ်။ ​ကိုယ့်​အိမ်​မှာ​က ​ကိုယ်​အ​တု​ခိုး​စ​ရာ ​မ​တိမ်း​မ​ယိမ်း ​ေယာ​ကျင်္ား​ေလး​တစ်​ေယာက်​မှ ​ရှိ​တာ​လည်း ​မ​ဟုတ်​ဘူး​ေလ။ ​ေရှ့​မှာ ​အ​မ​ေတွ​ချည့်​ပဲ ​ရှိ​တယ်။ ​

ကိုယ့်​စိတ်​ထဲ​မှာ​ေတာ့ ​အဲ​သည် ​သူ​ငယ်​ချင်း​က​ေလး​ေတွ​ကို ​အ​ြပိုင်​အ​ဆိုင်​ဆို​တဲ့​စိတ်၊ ​နိုင်​ရ​မယ်​ဆို​တဲ့​စိတ်​လည်း ​တ​စက်​က​ေလး​မှ ​မ​ရှိ​ခဲ့​ပါ​ဘူး။ ​အား​ကျ​အ​ထင်​ြကီး​တဲ့​စိတ်​ပဲ ​ရှိ​တယ်။ ​ကိုယ့်​ထက်​သာ​တဲ့​ဘ၀​လို့ ​ကိုယ့်​ဘာ​သာ​လက်​ခံ​ထား​တယ်။

            ​ဒါ​ေပ​မယ့်​လည်း ​အဲ​သည်​အ​ငုံ့​စိတ်​ကို ​ပုတ်​နှိုး​လိုက်​သ​လို ​အ​နှိုး​ခံ​ရ​တဲ့​အ​ခါ​ေတွ ​ရှိ​လာ​ခဲ့​ပါ​တယ်။ ​တ​ချို့​ဆ​ရာ​ေတွ​က ​ေတာ်​ေတာ်​မျက်​နှာ​လိုက်​တာ​ကိုး။ ​သူ​တို့​ဘာ​သူ​တို့ ​ကိုယ်​ချစ်​တဲ့​က​ေလး​ကို ​မျက်​နှာ​သာ​ေပး​တာ​လည်း ​ေပး​ေပါ့။ ​ကိ​စ္စ​မ​ရှိ​ပါ​ဘူး။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​မ​ဆီ​မ​ဆိုင် ​အဲ​သည်​က​ေလး​ေတွ​နဲ့ ​ယှဉ်​ြပီး ​ကိုယ့်​ကို​လာ​နှိမ်​သ​လို ​ခံ​စား​ရ​တဲ့​အ​ခါ ​က​ေလး​ေပ​မယ့် ​စိတ်​ထဲ​မှာ ​ေန​လို့​မ​ေကာင်း​ဘူး။ ​တစ်​ခါ​လည်း​မ​ဟုတ်၊ ​နှစ်​ခါ​လည်း​မ​ဟုတ် ​ဆို​ရင် ​ြကည့်​ြက​ေသး​တာ​ေပါ့​ဟာ။ ​ငါ​က ​သူ​တို့​ထက်​သာ​ေအာင်​ကို ​ြကိုး​စား​ပ​လိုက်​ဦး​မယ် ​ဆို​တဲ့ ​စိတ်​က​ေလး ​ဝင်​လာ​ပါ​တယ်။ ​

မှတ်​မှတ်​ရ​ရ၊ ၇ ​တန်း​နှစ်​မှာ ​အ​တန်း​ထဲ​က ​သူ​ငယ်​ချင်း​တစ်​ေယာက်​ကို ​ဆ​ရာ​မ​ေတွ​က ​လူ​ရည်​ချွန်​ေြဖ​ဖို့ ​ြကို​တင်​ေလ့​ကျင့်​ေပး​တာ​ေတွ ​လုပ်​တဲ့​အ​ခါ ​ကိုယ်​က​ဘု​မ​သိ​ဘ​မ​သိ​နဲ့​မို့

“​အဲ​ဒါ ​ဘာ​လုပ်​တာ​တုန်း” 

​လို့ ​သွား​ေမး​မိ​ပါ​တယ်။

“​ဒါ ​လူ​ရည်​ချွန်​ေြဖ​ဖို့​ေလ။ ​အ​ရမ်း​ခက်​တာ။ ​ေကျာင်း​စာ​ေရာ။ ​အ​ေထွ​ေထွ​ဗ​ဟု​သု​တ​ေရာ၊ ​အား​က​စား​နဲ့ ​ဖွံ့​ြဖိုး​ေရး​ေတွ​ပါ ​ထူး​ချွန်​ရ​တယ်။”

 ​လို့ ​ေြဖ​ပါ​တယ်။ ​လူ​ရည်​ချွန်​ရ​ရင် ​င​ပ​လီ​သွား​ရ​တယ်​ဆို​ေတာ့  ​အိမ်​နဲ့​အ​ညာ​က​လွဲ​ရင် ​ဘယ်​ကို​မှ ​မ​ေရာက်​ဘူး​တဲ့​ကိုယ်​က

“​ကျွန်​ေတာ်​ေရာ ​ေြဖ​လို့​မ​ရ​ဘူး​လား ​ဆ​ရာ​မ။”

 ​လို့ ​လျှာ​ရှည်​မိ​ပါ​တယ်။ ​ဆ​ရာ​မ​က ​ငါး​ခူ​ြပုံး​က​ေလး​ြပုံး​ြပီး

“​ရ​တယ်​ေလ။ ​သုံး​ေယာက်​ေရွး​မှာ။ ​ပ​ထ​မ၊ ​ဒု​တိ​ယ၊ ​တ​တိ​ယ ​ဝင်​ေအာင်​လုပ်။ ​ကိုယ့်​အ​တန်း​ထဲ​မှာ​တင် ​ကိုယ်​ရ​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး​ေနာ်။ ​စိန်​ေပါ​ေကျာင်း ​တစ်​ေကျာင်း​လုံး​မှာ ​ရ​ရ​မှာ။”

 ​တဲ့။ ​ကိုယ့်​ဘ​ဝ​ြကီး​ကို ​ေြပာင်း​လဲ​သွား​ေစ​တဲ့​စ​ကား​တစ်​ခွန်း​ကို ​ြပ​ပါ​ဆို​ရင် ​အဲ​သည်​အ​ချိန်​တုန်း​က ​ဆ​ရာ​မ​ေြပာ​တဲ့ ​အဲ​သည်​စ​ကား​ကို​ပဲ ​ြပန်​ေကာက်​ရ​မှာ​ပါ​ပဲ။ ​သူ​ြပုံး​တဲ့ ​အ​ြပုံး​ေလး​ကို ​မ​ခံ​ချင်​တာ​ရယ်၊ ​ကိုယ်​စ​ထား​တဲ့ ​စ​ကား​ေလး​ကို ​မ​ေလျှာ့​ချင်​တာ​ရယ်​ေြကာင့် ​မ​ခံ​ချင်​စိတ်​နဲ့ ​စာ​ေတွ​ကို​နင်း​ကန်​ကျက်​မိ​တာ ​စာ​ေမး​ပွဲ​ြပီး​တိုင်း ​ဖျား​ဖျား​ယူ​ရ​ေလာက်​ေအာင် ​ပါ​ပဲ။

           ​အ​တန်း​တင်​စာ​ေမး​ပွဲ​ြပီး​တဲ့​အ​ခါ ​ဆ​ရာ​မ​က ​သူ့​အ​တန်း​ထဲ​က ​ဆု​ရ​တဲ့​ေကျာင်း​သား ​နှစ်​ေယာက်​ကို ​ေဘာ​ပင်​လှ​လှ​ေလး ​တစ်​ေချာင်း​စီ​ေပး​တယ်။ ​သူ့​ဆီ​က ​သူ​ကိုယ်​တိုင် ​ေကျ​ေကျ​နပ်​နပ်​ေပး​တဲ့​ဆု​ကို​ယူ​ရ​တာ ​အ​ရ​သာ​ရှိ​လိုက်​တာ​ေလ။ ​ေငွ​ေြကး​တန်​ဖိုး​နဲ့​တွက်​ရင် ​ေဘာ​ပင်​ေလး​ေတွ​က ​အ​ဖိုး​မ​တန်​ပါ​ဘူး။

 ​ေကျာင်း​က​ရ​တဲ့​ဆု​က​လည်း ​အ​ဖိုး​မ​တန်​ပါ​ဘူး။ ​ဒါ​ေပ​မယ့် ​အ​နှိမ်​ခံ​ရ​ရင် ​ဘယ်​လို​ြပန်​ြပီး ​အ​နိုင်​ယူ​ရ​သ​လဲ​ဆို​တဲ့ ​သင်​ခန်း​စာ​က​ေတာ့ ​ေတာ်​ေတာ် ​အ​ဖိုး​တန်​ပါ​တယ်။ ​လူ​လတ်​တန်း​စား ​ေအာက်​ေြခ​နား​က ​က​ေလး​တစ်​ေယာက်​အ​ြဖစ်​နဲ့ ​ခွဲ​ြခား​နှိမ့်​ချ​ဆက်​ဆံ​ခံ​ရ​တာ ​ဘ၀​မှာ ​အ​ခါ​ခါ ​ရှိ​ခဲ့​ပါ​တယ်။ ​ကံ​ြက​မ္မာ​ေလး ​မျက်​နှာ​လိုက်​တယ်​ဆို​တာ​လည်း ​ခ​န​ခ​န ​ြကုံ​ေန​ကျ​ေပါ့။ ​ကိုယ့်​အ​ဖို့​က​ေတာ့ ​အဲ​သည် ​ဖိ​နှိပ်​နှိမ်​ချ​မှု၊ ​ခွဲ​ြခား​ဆက်​ဆံ​မှု​ေတွ​ကို ​ြပန်​လည်​ေထာက်​ကန်​စ​ရာ ​တွန်း​အား​အ​ြဖစ်​နဲ့ ​အ​သုံး​ချ​ခဲ့​တယ်။

            ​သည်​လို​နဲ့​ပဲ ​အ​သက်​အ​ရွယ်​ေတွ​ရ​လာ​တဲ့​အ​ခါ ​ကိုယ့်​အ​ေြကာင်း​သူ့​အ​ေြကာင်း ​ဘာ​မှ​မ​သိ​ေသး​ပဲ​နဲ့ ​လူ​ကို ​အ​သား​လွတ်​ြကီး ​ခွဲ​ြခား​ဆက်​ဆံ​ခံ​ရ​တဲ့ ​အ​ေတွ့​အ​ြကုံ​ေတွ​လည်း ​မ​နည်း​မ​ေနာ​ြကီး ​ရှိ​လာ​ပါ​ေတာ့​တယ်။ ​အ​ထူး​သ​ြဖင့်​ေတာ့ ​ြမန်​မာ​လူ​မျိုး​ြဖစ်​ေန​မိ​တဲ့​အ​ေပါ် ​တိုင်း​တ​ပါး​သား​ေတွ​က ​အ​ထင်​ေသး​အ​ြမင်​ေသး
​နှိမ့်​ချ​ဆက်​ဆံ​တတ်​တာ​ဟာ ​နိုင်​ငံ​ြခား​သွား​တဲ့ ​ြမန်​မာ​လူ​မျိုး​တိုင်း​လို​လို ​ခံ​စား​ဖူး​တဲ့ ​အ​ေတွ့​အ​ြကုံ​ပါ။ ​

ခက်​တာ​က ​ကိုယ့်​အ​မိ​နိုင်​ငံ​ေတာ်​ြကီး​ရဲ့ ​ဂုဏ်​သိ​က္ခါ​ကို ​ကိုယ်​တစ်​ေယာက်​တည်း​နဲ့ ​ခါး​ေတာင်း​ေြမာင်​ေအာင်​ကျိုက်​ြပီး ​တင်​ေပး​လို့​မ​ရ​တာ​ေြကာင့် ​အ​ရင်​ဆုံး​ြကိုး​စား​ရ​တာ​က​ေတာ့ ​ကိုယ့်​ဂုဏ်​သိ​က္ခါ​ကို​အ​ရင် ​သူ​တို့​လက်​ေတွ့​သိ​ေအာင် ​ြပ​ရ​ေတာ့​မှာ​ပါ။ ​သည်​လို​ြပ​နိုင်​ဖို့ ​အ​ရင်​ဆုံး​လို​အပ်​တာ​က​ေတာ့ ​ကိုယ်​ကိုယ်​တိုင် ​ဂုဏ်​သိ​က္ခါ​ရှိ​ေသာ ​ြမန်​မာ​တစ်​ေယာက်​ြဖစ်​ဖို့​ပါ​ပဲ။ ​ေကာင်း​ပါ​ြပီ။ ​ဘယ်​အ​ရာ​ေတွ​ဟာ ​လူ​တစ်​ေယာက်​ကို ​တင့်​တင့်​တယ်​တယ်​နဲ့ ​ဂုဏ်​ရှိ​ေစ​နိုင်​မှာ​လဲ။

            ​ပ​ထ​မ​အ​ချက်​က​ေတာ့ ​လူ​ြပိန်း​ြကိုက်​ေြပာ​ချင်​ေြပာ၊ ​လူ​တိုင်း​သည်း​ေြခ​ြကိုက်​ေြပာ​ချင်​ေြပာ၊ ​ပိုက်​ဆံ​ရှိ​ရင် ​ဂုဏ်​ရှိ​တယ်။ ​ေငွ​ရှိ​ရင် ​မျက်​နှာ​မ​ငယ်​ဘူး။ ​မှန်​သင့်​သ​ေလာက်​ေတာ့ ​မှန်​တယ်​ဗျ။ ​ေလာ​က​ြကီး ​လူ​ြပိန်း​ေတွ​ေလာက်​ေပါ​တာ ​လူ​ြပိန်း​ေတွ​ပဲ ​ရှိ​တယ်။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​လူ​ြပိန်း​ြကိုက်​ြဖစ်​တဲ့ ​ဥ​စ္စာ​ေငွ​ေြကး​ဟာ ​ဘယ်​ေန​ရာ​မှာ​မ​ဆို ​မျက်​နှာ​ပွင့်​လန်း​တာ ​အ​မှန်​ပဲ။ ​ေငွ​ရှိ​ရင် ​ဘာ​မ​ဆို ​ဝယ်​လို့​ရ​တဲ့​အ​ထဲ​မှာ ​ပ​ညာ​ေရာ၊ ​သိ​က္ခါ​ေရာ၊ ​နံ​မည်​ဂုဏ်​သ​တင်း ​ေကျာ်​ေဇာ​ြခင်း​ေတွ​ပါ ​ပါ​တယ်။ ​

တစ်​ခု​ေတာ့ ​သိ​ထား​ဖို့​လို​တယ်။ ​အဲ​သည်​အ​ရှိန်​အ​ဝါ​ေတွ​အား​လုံး​ဟာ ​ကိုယ့်​မှာ​ရှိ​ေန​တဲ့ ​ေငွ​အ​ေပါ်​မှာ​သာ ​တည်​တာ။ ​အဲ​သည်​ေငွ​မ​ရှိ​ေတာ့​တဲ့​တစ်​ေန့ ​ကုန်း​ေကာက်​စ​ရာ ​ကျန်​လိမ့်​မယ် ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​ဒါ​ေြကာင့် ​ေငွ​ေြကာင့်​ြဖစ်​တဲ့ ​ဂုဏ်​သိ​က္ခါ​ဆို​တာ ​လူ​ကိုယ်​မှာ ​မ​တည်​ဘူး။ ​အ​ငှား​သိ​က္ခါ​သာ​ြဖစ်​တယ်။ ​ခက်​တာ​က ​အ​နှိမ်​ခံ​ရ​တယ်​ဆို​တဲ့​သူ​ေတွ​ဟာ ​ဘယ်​ေတာ့​မှ ​ေငွ​ရှိ​တဲ့​သူ​ေတွ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​ေငွ​ရှိ​ရင် ​ေငွ​မျက်​နှာ​နဲ့ ​မ​နှိမ်​ရဲ​ဘူး ​မ​ဟုတ်​လား။ ​နှိမ်​ရဲ​နှိမ်​ြကည့်​ေလ။ ​ေငွ​နဲ့ ​ေကာက်​ေပါက်​လိုက်​ရင်
​ေငါက်​က​နဲ​ထိုင်​ဆင်း​သွား​မှာ​ေပါ့။ ​သီ​ချင်း​ထဲ​က​လို

 “​ေလာ​က​ြကီး​မှာ ​ပိုက်​ဆံ​မ​ရှိ​ရင် ​မျက်​နှာ ​အင်​မ​တန်​ငယ်။”

 ​ဆို​တာ ​ကိုယ်​တို့​ြမန်​မာ​ေတွ ​အ​နှိမ်​ခံ​ရ​တဲ့ ​အ​ဓိ​က ​အ​ေြကာင်း​ရင်း​ထဲ​မှာ​ပါ​တယ်။ ​ေကာင်း​ြပီ​ေလ။ ​ဒါ​ဆို​လည်း ​ေငွ​မ​ရှိ​တဲ့​သူ​ေတွ​အ​တွက် ​တ​ြခား​ဟာ​ေတွ​နဲ့ ​ဂုဏ်​သိ​က္ခါ​တက်​ြပီး ​လူ​ရို​ေသ ​ရှင်​ရို​ေသ ​ြဖစ်​ေအာင် ​ဟိတ်​ထုတ်​ရ​ေတာ့​မှာ​ေပါ့။

            ​ေငွ​မ​ရှိ​လည်း​ရ​ပါ​တယ်။ ​သူ​တို့​နိုင်​ငံ​ြခား​သား​ေတွ ​ကိုယ့်​ကို​အ​ထင်​မ​ေသး​နိုင်​ေအာင် ​ကိုယ့်​ဘက်​က ​ထုတ်​ြပ​စ​ရာ ​ေနာက်​တစ်​ခု ​ရှိ​ေသး​တယ်။ ​အဲ​ဒါ​က​ေတာ့

“​ပ​ညာ”

 ​တဲ့။ ​ပ​ညာ​တတ်​ရင် ​လူ့​ေအာက်​မ​ကျ​ဘူး။ ​က​ေလ​က​ေချ ​အုတ်​ြကား​ြမက်​ေပါက် ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​ဆ​ရာ​နဲ့​သ​မား​နဲ့ ​စံ​နစ်​တ​ကျ ​ေလ့​ကျင့်​သင်​ြကား ​ပျိုး​ေထာင်​ထား​တဲ့ ​လူ​ဂုဏ်​တန်​လို့ ​မျက်​နှာ​က​ေလး​ချီ​ြပီး ​ေမာ့​ထား​လို့​ရ​တယ်။ ​ပ​ညာ​ဆို​တဲ့​ေန​ရာ​မှာ ​သူ​တို့​လက်​ခံ​အ​သိ​အ​မှတ်​ြပု​တဲ့ ​ဘွဲ့​လက်​မှတ်​စာ​ရွက်​ေတွ​ကို​ချည့် ​ေြပာ​တာ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​မိ​မိ​အ​သက်​ေမွး​မှု​အ​တတ်​မှာ ​ကျွမ်း​ကျင်​လိ​မ္မာ​ြခင်း၊ ​ထူး​ချွန်​ေြပာင်​ေြမာက်​ြခင်း​ေတွ ​ရှိ​ရင်​လည်း ​အ​ထင်​ေသး​မ​ခံ​ရ​ဘူး။ ​

သံ​ချီ​သံ​ေကွး​သ​မား​ပဲ​ြဖစ်​ြဖစ်၊ ​ဆံ​ပင်​ညှပ် ​ေလျှာ်​ေကာက်​ေြဖာင့်​သ​မား​ပဲ​ြဖစ်​ြဖစ်၊ ​ယုတ်​စွ​အ​ဆုံး ​အ​နှိပ်​သ​မ​ေလး​ေတွ​ြဖစ်​ေန​ရင်​ေတာင် ​ကိုယ်​လုပ်​တဲ့​အ​သက်​ေမွး​ဝမ်း​ေကျာင်း​မှာ ​ေစ​တ​နာ​ပါ​ပါ​နဲ့ ​ကျွမ်း​ကျွမ်း​ကျင်​ကျင် ​လုပ်​ရည်​ကိုင်​ရည်​ရှိ​တဲ့​သူ​ဆို ​အ​လုပ်​ရှင်​က​လည်း ​လက်​မ​လွှတ်​နိုင်​ဘူး။ Client ​က​လည်း ​အ​ထင်​မ​ေသး​ဘူး။ ​ကိုယ့်​ကို ​ြမန်​မာ​ရယ်​လို့ ​အ​ထင်​ေသး​တဲ့​သူ​ြကုံ​လာ​ရင် ​နင်​တို့​လူ​မျိုး​ေတွ​ထက်​ေတာ့ ​ဆယ်​ဆ​သာ​တယ်​လို့ ​အဲ​သည်​ေန​ရာ​မှာ ​ြပ​လို့​ရ​တယ်​ဗျ။ ​ပ​ညာ​ြပ​တယ်​ေတာ့ ​ဘယ်​ဟုတ်​မ​လဲ​ေလ။ ​မင့်​ဘ​ြကီး​က ​မင့်​ထက်​ေတာင် ​တတ်​ေသး​တယ်​လို့ ​အ​ခွင့်​ြကုံ​တဲ့​အ​ခါ ​အ​စွမ်း​ြပ​ခဲ့​တာ​မျိုး​ကို ​ေြပာ​တာ​ပါ။

            ​ပိုက်​ဆံ​မ​ရှိ၊ ​ပ​ညာ​မ​တတ်​လို့ ​အ​နှိမ်​ခံ​ရ​တယ်​ဆို​ရင်​လည်း ​အား​မ​ငယ်​ပါ​နဲ့​ေလ။ ​လူ​ေတွ​မှာ ​ဘာ​မှ​မ​ရှိ​လည်း​ပဲ ​မာ​န​ြကီး​တ​ခွဲ​သား​နဲ့ ​ဂုဏ်​ယူ​နိုင်​တာ ​ေနာက်​တစ်​ခု​ရှိ​ေသး​တယ်။

“​ရိုး​ဂုဏ်”

 ​တဲ့။ ​ရိုး​သား​တယ်၊ ​အ​ကျင့်​စာ​ရိ​တ္တ​ေကာင်း​တယ် ​ဆို​တာ ​ဘယ်​ေလာက်​ချမ်း​သာ​ချမ်း​သာ၊ ​ဘယ်​ေလာက်​ပ​ညာ​တတ်​တတ်၊ ​လူ​တိုင်း​ရှိ​နိုင်​တဲ့​ဂုဏ် ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​သ​မ္မ​တ​ြကီး၊ ​ဝန်​ြကီး​ချုပ်​ြကီး​ြဖစ်​ေန​ပ​ေစ​ဦး​ေတာ့ ​မ​တ​ရား​သ​ြဖင့် ​ေကာက်​ကျစ်​လိမ်​လည်​ြပီး ​အာ​ဏာ​ရ​လာ​တဲ့​သူ​ဆို​ရင် ​ငါး​ြပား​ဖိုး​ေလာက်​ေတာင် ​အ​ထင်​ြကီး​စ​ရာ ​မ​ေကာင်း​ဘူး။ (​ဥ​ပ​မာ ​မား​ကို့စ်​တို့ ​သက်​ဆင်​တို့ ​ေြပာ​တာ​ေနာ်။ ​တို့​ဆီ​က​လူ​ေတွ​က ​လွှတ်​ရိုး​တာ။ ​မ​ယုံ ​သ​တင်း​စာ​ဖတ်​ြကည့်။) ​အဲ​သည်​ရိုး​ဂုဏ်​ဆို​တာ​က ​အ​ပျို​စင်​က​ေလး​လို​ပဲ။ ​အ​စဉ်​တ​စိုက် ​ေစာင့်​စည်း​ထိမ်း​သိမ်း​ြခင်း​နဲ့​သာ ​အ​ြမတ်​တ​နိုး ​တန်​ဖိုး​ထား​စ​ရာ ​ြဖစ်​လာ​တာ။ ​တစ်​ခါ​တည်း​ပါ ​ဆို​ရုံ​နဲ့ ​ေရ​စုန်​ေမျာ​သွား​တတ်​တယ်။ ​

လစ်​ရင်​လစ်​သ​လို ​လှည်း​သား​ငါး​ရာ​နဲ့​ေပျာ်​ပါး​ြပီး​ကာ​မှ ​ရှိ​သ​မျှ ​ပိုက်​ဆံ​ပုံ​ေအာ​ြပီး ​ထိုင်း​မှာ ​ြပန်​ြပု​ြပင်​လာ​ခဲ့​တယ်။ ​အ​သစ်​က​ေလး​ပါ။ ​လုပ်​လို့​မ​ရ​ဘူး။ ​ကိုယ့်​အ​ြမင်​ေြပာ​ရ​ရင်​ေတာ့ ​ဆင်း​ရဲ​သား​ေတွ​ဟာ ​ရိုး​ဂုဏ်​ကို ​ထိမ်း​သိမ်း​သင့်​တယ်။ ​ကိုယ့်​မှာ​ထား​စ​ရာ​မာ​န ​ဒါ​ေလး​ပဲ ​ရှိ​တာ။ ​သူ​ေဌး​မ​ြဖစ်​ေလာက်​တဲ့ ​ဘာ​မ​ဟုတ်​တဲ့ ​ပိုက်​ဆံ​ေငွ​ေြကး​က​ေလး​ေလာက်​နဲ့ ​အ​များ​မိုး​ခါး​ေရ​ေသာက် ​ကိုယ်​ေသာက်​လုပ်​မိ​ရင် ​အ​ေရး​အ​ေြကာင်း​ကျ​ေတာ့ ​ကိုယ့်​မှာ ​ဂုဏ်​ယူ​စ​ရာ၊ ​တင်း​ခံ​စ​ရာ၊ ​မာ​န​ထား​စ​ရာ ​ရိုး​ဂုဏ်​မ​ရှိ​တဲ့​အ​တွက် ​လူ​ချမ်း​သာ​ေတွ​က ​အ​နိုင်​ကျင့်​တာ၊ ​နှိမ်​တာ​ခံ​ရ​တတ်​တယ်။ ​သူ​ေဌး​ေတွ ​မ​ရိုး​သား​လို့ ​ဘယ်​သူ​မှ ​အ​ြပစ်​မ​ေြပာ​ရဲ​ဘူး။ ​သူ​တို့​မှာ ​ပိုက်​ဆံ​မျက်​နှာ​ရှိ​တယ်။ ​ဆင်း​ရဲ​သား​ေတွ ​စာ​ရိ​တ္တ​စွန်း​ထင်း​သွား​ရင် ​သိပ်​မျက်​နှာ​ငယ်​ရ​တာ။ ​

အ​လ​ကား​ေန​ရင်း​ကို ​မ​ရှိ​ခိုး​နိုး ​မ​လှ​စုန်း​ရိုး​က ​ရှိ​ြပီး​သား။ ​တ​ကယ်​လို့​များ ​ကိုယ့်​မှာ ​ရိုး​ဂုဏ်​က​ေလး​ရှိ​ေန​ရင် ​နင်​လည်း​နင့်​မှာ ​ပိုက်​ဆံ​ရှိ​လို့ ​ေမာက်​မာ​သ​လို ​ငါ​လည်း​ငါ့​မှာ ​အ​ကျင့်​စာ​ရိ​တ္တ​ေကာင်း​တဲ့ ​ရိုး​ဂုဏ်​ရှိ​လို့ ​ဘာ​မှ ​ေအာက်​ကျ​ခံ​စ​ရာ ​အ​ေြကာင်း​မ​ရှိ​ဘူး​ဆို​ြပီး ​အံ​တု​ဘက်​ြပိုင် ​လုပ်​နိုင်​တဲ့ ​သ​တ္တိ​ရှိ​တယ်။ ​စာ​ရိ​တ္တ​မ​ဏ္ဍိုင်​ဆို​တာ ​ေရာင်း​စား​လို့ ​ေဈး​ေကာင်း​မ​ရ​ေပ​မယ့်​လည်း ​စိတ်​ဓါတ်​ခွန်​အား​ကို ​ေပး​နိုင်​တဲ့​ေန​ရာ​မှာ​ေတာ့ ​ပိုက်​ဆံ​လို​မျိုး ​အ​တု​အ​ေယာင် ​အ​ငှား​သိ​က္ခါ ​မ​ဟုတ်​ဘူး။ ​ကိုယ်​ပိုင်​ပ​စ္စည်း​စစ်​စစ်။ ​လျှာ​ေပါ်​ကို ​ြမက်​ေပါက်​ချင်​ေပါက်​ပ​ေလ့​ေစ​ဆို​တဲ့ ​စိတ်​ထား​ဟာ ​အဲ​သည်​က​လာ​ပါ​တယ်။

            ​ကျန်​တာ​က​ေတာ့ ​အ​ေပါ်​ယံ​လို့​ေြပာ​ချင်​လည်း ​ေြပာ​လို့​ရ​ပါ​တယ်။ ​ကိုယ့်​အ​ေပါ်​မှာ ​မ​သိ​မ​သာ​စွဲ​ကပ်​ေန​တဲ့ ​လူ​အ​ထင်​ေသး​ဖွယ် ​အ​မူ​အ​ကျင့်​များ​ကို ​ေဖျာက်​ပစ်​ရ​မှာ​ေပါ့။ ​ကိုယ်​ေပါက်​ဖွား​ြကီး​ြပင်း​ရာ ​အ​သိုင်း​အ​ဝိုင်း​ဟာ ​စည်း​ကမ်း​တ​ကျ ​အ​ဆုံး​အ​မ ​အ​ကွပ်​အ​ကဲ​နဲ့ ​လူ​လား​ေြမာက်​လာ​ပါ​တယ်​လို့ ​သိ​ေစ​ရ​မယ်။

 ​ငယ်​ငယ်​က​ဆို ​အ​ဖွား​က ​ခ​န​ခ​န​ထိပ်​ေခါက်​ြပီး ​သင်​တယ်။ ​ထ​မင်း​စား​ရင် ​ြပတ်​ြပတ်​နဲ့ ​အ​သံ​မ​ြမည်​ေစ​နဲ့။ ​လမ်း​ေလျှာက်​ရင် ​ရှပ်​တိုက်​ြပီး ​မ​ေလျှာက်​နဲ့။ ​သူ​များ​နဲ့​စ​ကား​ေြပာ​ရင် ​မျက်​လုံး​ချင်း​ဆိုင်​ြပီး​မှ ​စ​ကား​ေြပာ။ ​သူ့​မျက်​စိ​ေရှ့​ေရာက်​ရင် ​ဘယ်​ဟာ​မှ ​အ​ြပစ်​မ​လွတ်​ပါ​လား​လို့ ​ထင်​ခဲ့​မိ​တာ​ဟာ ​အ​ခု​ချိန်​ေရာက်​မှ ​သ​ေဘာ​ေပါက်​လာ​တယ်။ ​

သူ​က​သူ့​ေြမး​ကို ​အ​ဆင့်​အ​တန်း​ရှိ​ရှိ ​လူ​လား​ေြမာက်​လာ​ေအာင် ​သွန်​သင်​ေန​တာ​ပါ​လား​လို့။ ​ဒီ​ေန​ရာ​မှာ​ေတာ့ ​အ​ညာ​သူ ​တို့​ဖွား​ေအ​က ​အင်​မ​တန်​ဘို​ဆန်​စွာ​ဆုံး​မ​ပါ​တယ်။ ​အက်​တိ​ကက်​နား​မ​လည်​ရင် ​အင်​ပ​ရက်​ရှင် ​ေဒါင်း​သ​တဲ့။ ​အ​ရွယ်​က​ေလး​ေရာက်​လာ​ေတာ့ ​သူ​များ​ဆီ​က ​အ​တု​ခိုး​တဲ့​အ​ထဲ​မှာ ​အဲ​သည်​အ​ကျင့်​ေကာင်း​က​ေလး​ေတွ​ကို ​မှတ်​မှတ်​သား​သား ​အ​တု​ခိုး​ြဖစ်​သွား​ပါ​တယ်။ ​သူ​များ​နိုင်​ငံ​ေရာက်​တဲ့​အ​ခါ ​ကွမ်း​တံ​ေတွး ​တ​ပျစ်​ပျစ်​ေထွး၊ ​အ​မှိုက်​ေတွ့​က​ရာ​ပစ်၊ ​တန်း​စီ​ရင်​ြကား​ြဖတ်​ဝင်၊ ​အ​စ​ရှိ​တဲ့ ​အ​မူ​အ​ကျင့်​ေတွ ​အ​မှတ်​မ​ထင်​ြပု​မိ​ရင် ​အုတ်​ြကား​ြမက်​ေပါက်​သ​ဖွယ် ​အ​ထင်​ေသး​ခံ​ရ​ပါ​လိမ့်​မယ်။ (​ကိုယ့်​ဆီ​မှာ​ေတာ့ ​တို့​များ​ရိုး​ရာ ​တို့​ရိုး​ရာ​ေပါ့)

           ​တ​ကယ်​လို့​များ ​တိုင်း​တ​ပါး​သား​ေတွ​နဲ့ ​ေတွ့​ြကုံ​ဆက်​ဆံ​ရင်း ​ြမန်​မာ​လူ​မျိုး​တစ်​ေယာက် ​ြဖစ်​ေန​တဲ့​အ​တွက်​နှိမ်​ချ​ဆက်​ဆံ​လာ​ခဲ့​တယ်​လို့ ​ခံ​စား​ရ​တယ်​ဆို​ရင် ​ေဒါ​သ​တ​ြကီး ​ကဲ​ကဲ​ဆတ် ​ရန်​ေထာင်​တာ​မျိုး​ထက်​စာ​ရင် ​ကိုယ့်​မှာ​ရှိ​တဲ့ ​ကိုယ်​ပိုင်​အ​ရည်​အ​ချင်း​က​ေလး​နဲ့ ​ဂုဏ်​သ​ေရ​ရှိ​ရှိ ​အ​နိုင်​ယူ​ြပ​လိုက်​တာ​က ​အ​များ​ြကီး ​ပို​ြပီး ​အ​ရ​သာ​ရှိ​တယ်​ဆို​တာ ​ခု​ချိန်​မှာ​ေတာ့ ​ရှင်း​ြပ​ဖို့​ေတာင် ​မ​လို​ေတာ့​ဘူး​ထင်​ပါ​တယ်။

 ​ကိုယ့်​ဘက်​က ​ပ​ညာ​အ​ရည်​အ​ချင်း​က​ေလး​ေလာက်​ေလာက်​လား​လား​ရှိ​ရင်၊ ​ေငွ​ေြကး​နဲ့​ယိမ်း​ယိုင်​မ​သွား​တဲ့ ​ကိုယ်​ကျင့်​တ​ရား​က​ေလး ​ေစာင့်​ထိန်း​ထား​မယ်​ဆို​ရင် ​ပ​တ္တ​ြမား​အ​စစ်​မို့ ​နွံ​မှာ​နစ်​ေသာ်​လည်း ​မ​ညစ်​တဲ့​အ​ေြကာင်း ​ေကာင်း​ေကာင်း​ြကီး ​သက်​ေသ​ြပ​လို့​ရ​ပါ​လိမ့်​မယ်။ ​အ​မျိုး​မှန်​အ​ဖိုး​တန် ​ြမန်​မာ​ြပည်​ြဖစ် ​စစ်​စစ်​ြကီး​မှန်း​သိ​သွား​လို့ ​သူ​များ​က ​အ​ပိုင်​ဝယ်​သိမ်း​ချင်​လာ​ြပီ ​ဆို​ေတာ့​မှ ​တ​မျိုး ​စဉ်း​စား​ြက​တာ​ေပါ့​ကွယ်။ ​ဟုတ်​ဘူး​လား။