“လှိုင်လှိုင် နဲ့​​ ​​ေကာင်း​​​ေကာင်း​​”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

`ရုပ်​​ေချာသလား​​ ြကွခဲ့​​ပါခင်ဗျာ။ အသွက်ဆံုး​​ရုပ် အဟုတ်ကို မှန်လျှင် အာရံု​​ေတာ်မှာ ဆင်ြဖူ​​ေတာ်ဝန် နှစ်​​ေယာက်​​ေလာက်လိုတယ်။ ကိုယ့​်​ကိုယ်ကိုပင် မှန်ထဲြကည့​်​ြပီး​​ ရုပ်လှသလား​​လို့​​ ဟန်မယ် မဟန်မယ် ထင်တလံုး​​နဲ့​​ ထူး​​တဲ့​​ရုပ်ြဖူး​​ယဉ်´တဲ့​​။

ဆရာြငိမ်း​​ရဲ့​​ သီချင်း​​အတိုင်း​​ဆိုရင်​​ေတာ့​​ ဝန်ြကီး​​ြဖစ်ဖို့​​ဆိုတာ ဥပဓိရုပ်က​​ေလး​​ကလည်း​​ ခန့​်​ညား​​ဦး​​မှ ြဖစ်မှာ​​ေပါ့​​​ေနာ်။ ဟိုး​​အရင်တုန်း​​က မန္တ​​ေလး​​မှာ အာရံု​​ေတာ်ဝတ်အသင်း​​က ဆွမ်း​​ခံလှည့​်​တဲ့​​အခါ ဆင်ြဖူ​​ေတာ်ရုပ်ြကီး​​နဲ့​​အတူ ဆင်ဝန်မင်း​​ ခန့​်​ခန့​်​​ေချာ​​ေချာြကီး​​​ေတွကို ြမင်ရတာ ကျက်သ​​ေရရှိလွန်း​​လို့​​ လူ​​ေတွ ြကိတ်ြကိတ်တိုး​​​ေတာင် ​​ေစာင့​်​ြကည့​်​ယူရသတဲ့​​။ ဒီက​​ေန့​​​ေခတ်မှာ​​ေတာ့​​ တကယ့​်​ဝန်အစစ်ြကီး​​​ေတွ မဂင်္လာရှိရှိ ကျိုင်း​​နဲ့​​ ဝိုင်း​​နဲ့​​ သိုင်း​​ဖွဲ့​​လို့​​ လွှတ်သဘင်ဆင်ယင်​​ေနြကတာ​​ေတွ မျက်ဝါး​​ထင်ထင် ြကည့​်​လို့​​ရ​​ေနြပီဗျို့​​။

အရင်တုန်း​​ကလို `​​ေမာ်ဖူး​​ချင်ရင် သံ​​ေတာ်ဦး​​တင်လှည့​်​။အမိန့​်​​ေတာ်ချမှ အခွင့​်​ရကာ ြကည်ြဖူ´ ဆိုတာမျိုး​​ မဟုတ်​​ေတာ့​​ဘူး​​။ တိုင်း​​​ေရး​​ြပည်​​ေရး​​​ေတွ​​ေဆွး​​​ေနွး​​​ေနတာကိုလည်း​​ ခ​​ေရ​​ေစ့​​တွင်း​​ကျ နား​​ဆင်လို့​​ရ​​ေနြပီ။ တစ်​​ေန့​​နား​​မ​​ေထာင်မိလိုက်ရင် တစ်​​ေန့​​စာ ​​ေခတ်နဲ့​​ မျက်​​ေြခြပတ်သွား​​မယ်။ ​​ေနာက်မှ နတ်က​​ေတာ်ြကီး​​​ေတွလို `ဝါး​​ … ဘာ​​ေြပာသွား​​​ေသး​​တုန်း​​ ဟင်´ လို့​​ လာလာမ​​ေမး​​နဲ့​​။ ြဖူြဖူ​​ေကျာ်သိန်း​​အသံနဲ့​​ `စကား​​​ေြပာတုန်း​​မှာ အိပ်အိပ် မသွား​​နဲ့​​​ေလ..´ လို့​​ ြပန်​​ေြဖလိုက်မှာ။ ​​ေဒါက်တာဘ​​ေမာ်ြကီး​​တုန်း​​က ဘယ်လိုခန့​်​တာ။ စဝ်​​ေရွှသိုက်ြကီး​​နဲ့​​ မဟာ​​ေဒဝီက ဘယ်လိုကျက်သ​​ေရရှိတာနဲ့​​ သတင်း​​စာထဲက ဓါတ်ပံု​​ေလာက်ြကည့​်​ြပီး​​ မစား​​ရ ဝခမန်း​​ ချီး​​မွှန်း​​ခန်း​​ဖွင့​်​တတ်တဲ့​​ တို့​​ဘိုး​​တို့​​ဘွား​​များ​​ ြမင်​​ေစချင်လိုက်တာကွယ်။ ​​ေြမး​​တို့​​​ေခတ်မှာလည်း​​ ညံ့​​ပါဘူး​​ဗျာ လို့​​။ အဆင်း​​ထယ်သလို အချင်း​​ဘယ်လိုရှိ​​ေလမလဲဆိုတာ​​ေတာ့​​ ပိတ်ကား​​​ေပါ်မှာပဲ ကိုယ်တိုင် ရှုစား​​ြက​​ေတာ့​​​ေနာ်။ အနှိပ်သည်ငတိုး​​​ေြပာရင် ​​ေသာတာမှတ်​​ေနဦး​​မယ်။

ဒီအချိန်ကျမှ​​ေတာ့​​ ယုန်က​​ေလး​​ နှာ​​ေစး​​ြပ​​ေနလို့​​လည်း​​ မထူး​​​ေတာ့​​ပါဘူး​​။ သို့​​​ေသာ်လည်း​​ “အသက်ဉာဏ်​​ေစာင့​်​၊​ ဥစ္စာကံ​​ေစာင့​်​၊​ ​​ေြမ​​ေဈး​​​ေကာင်း​​​ေတာ့​​ မီး​​ကင်း​​​ေစာင့​်​” ဆိုသလို လွန်​​ေလြပီး​​​ေသာ အတိတ်ကာလက ြခ​​ေသင့​်္​ြကီး​​​ေတွရဲ့​​ ခံတွင်း​​ရနံ့​​အ​​ေြကာင်း​​ပဲ ​​ေြပာြကရ​​ေအာင်​​ေလ။ အန္တရယ်ကင်း​​၊​ ​​ေဘး​​ရှင်း​​၊​ ြဂိုလ်​​ေြပနံ​​ေြပ။ ထံုး​​စံအတိုင်း​​ သင်ခန်း​​စာယူစရာ အတုယူစရာ ပံုပမာက​​ေလး​​​ေတွလည်း​​ ခိုင်း​​နှိုင်း​​ရင်း​​​ေပါ့​​။

ြမန်မာရာဇဝင်​​ေတွ ြပန်ဖတ်လိုက်ရင် ​​ေရွှဘုန်း​​​ေတာ် ​​ေနနှုန်း​​​ေလျှာ်က အစချီလို့​​ ဘဝရှင်မင်း​​တရား​​ြကီး​​​ေတွ အဆက်ဆက် တိုင်း​​ကား​​ြပည်ရွာ သာယာဝ​​ေြပာ​​ေစဖို့​​၊​ ဘာသာ၊​ သာသနာ ​​ေရာင်ဝါထွန်း​​လင်း​​​ေစဖို့​​ ြကိုး​​ပန်း​​ခဲ့​​ြကြပီး​​ မ​​ေအာင်ြမင် ကျရှံုး​​သူတိုင်း​​က​​ေတာ့​​ တိုင်း​​ြပည်ရန်​​ေညှာင့​်​ အဖျက်အ​​ေမှာက်​​ေတွ အြဖစ် မှတ်တမ်း​​တင်ထား​​တာ ​​ေတွ့​​ရမှာပါ။ နိုင်သူ​​ေရး​​စတမ်း​​မို့​​ ထင်ပါရဲ့​​။ ဆရာြကီး​​နိုင်ပန်း​​လှရဲ့​​ ရာဇာဓိရာဇ်အ​​ေရး​​​ေတာ်ပံုကျမ်း​​ထဲက မွန်ရာဇဝင်မှာ​​ေတာ့​​ အသည်သား​​၊​ အရပ်သား​​၊​ စစ်သည်ရဲမက်များ​​ပါမကျန် ဇာတ်​​ေကာင်စရိုက်စံုစံုလင်လင်နဲ့​​ဖတ်ရလို့​​ ကိုရီး​​ယား​​နန်း​​တွင်း​​ ရာဇဝင်ကား​​ြကီး​​​ေတွထက်​​ေတာင် စိတ်ဝင်စား​​ဖို့​​​ေကာင်း​​ပါတယ်။

အဲဒါ စာ​​ေရး​​ြခင်း​​ အနုပညာ သက်သက်​​ေြကာင့​်​မဟုတ်ပဲ မူး​​ြကီး​​မတ်ရာ၊​ ​​ေသနာပတိ၊​ မင်း​​ညီမင်း​​သား​​များ​​သာမက တိုင်း​​သူြပည်သား​​ ရဟန်း​​ရှင်လူများ​​ရဲ့​​စရိုက်ကိုပါ အ​​ေရး​​အရာ​​ေပး​​ြပီး​​ မှတ်တမ်း​​တင်ထား​​လို့​​ ြဖစ်ပါတယ်။ ဒါ​​ေြကာင့​်​ နိုင်ငံတည်​​ေထာင်တဲ့​​အခါမှာ ဘုန်း​​လက်ရံုး​​ တန်ခိုး​​ထွား​​တဲ့​​ ဘုရင်မင်း​​တရား​​ြကီး​​ရဲ့​​ ဦး​​​ေဆာင်မှုအရည်အချင်း​​က မရှိမြဖစ်လိုအပ်သလို စည်ပင်ဖွံြဖိုး​​ဖို့​​ရာက​​ေတာ့​​ မူး​​ြကီး​​မတ်ရာ ဝန်​​ေတာ်လွှတ်​​ေတာ်တို့​​ရဲ့​​ အခန်း​​ကဏ္ဍက အ​​ေရး​​ပါလာပါတယ်။ တိုင်း​​ြပည်ဥ​​ေသျှာင်ြဖစ်တဲ့​​ မင်း​​တရား​​ြကီး​​နဲ့​​ တိုင်း​​ြပည်ဦး​​​ေနှာက်ြဖစ်တဲ့​​ ဝန်မင်း​​ အမတ်မင်း​​များ​​ဟာ မနှီး​​​ေနှာလို့​​ မရပါဘူး​​။

မ​​ေဟာ်သထာသုခမိန်ရှိတဲ့​​ မိတ္ထီလာြပည်ဟာ ​​ေကး​​ဝဋ်ပုဏ္ဏား​​ရှိတဲ့​​ စူဠနီြဗဟ္မဒတ်မင်း​​ြကီး​​ရဲ့​​ တစ်ရာ​​ေသာ ထီး​​​ေဆာင်း​​မင်း​​တို့​​ကို ြကံ့​​ြကံ့​​ခံနိုင်တာ အနုြမူလက်နက်ြကီး​​ရှိလို့​​၊​ တရုတ်က ဗီတိုအာဏာနဲ့​​ ကာကွယ်​​ေပး​​ထား​​လို့​​မဟုတ်ပါဘူး​​။ သုခမိန်တစ်ဦး​​ရဲ့​​ ဉာဏ်ပညာ အ​​ေြမှာ်အြမင် သက်သက်​​ေြကာင့​်​သာ ြဖစ်ပါတယ်။ (ဒါ​​ေြကာင့​်​မို့​​ တို့​​လည်း​​ အ​​ေြမှာ်အြမင်ရှိရှိ ​​ေြမ​​ေအာက်ဥမင်ြကီး​​​ေတွ တူး​​​ေနတာ​​ေပါ့​​ကွာ။ ဒီအကွက်​​ေတွက ဘုန်း​​ြကီး​​​ေကျာင်း​​မှာ သင်ပုန်း​​ြကီး​​ကုန်ကတည်း​​က တတ်ြပီး​​သား​​) ရုပ်​​ေသး​​ပွဲကလို့​​ တိုင်း​​​ေတာ်ြပည်​​ေတာ်တည်ရင်​​ေတာင် ဝန်​​ေလး​​ပါး​​က အရင်စထွက်ရတာမို့​​ ဘယ်မင်း​​လက်ထက်မှာပဲြဖစ်ြဖစ် ဝန်မပါပဲ ြပည်တည်လို့​​ ဘယ်ရလိမ့​်​မလဲ။ (အခု​​ေတာ့​​ ြပည်​​ေတာင် မှည့​်​​ေလာက်ြပီ) ဒါ​​ေြကာင့​်​ ြကံုတုန်း​​ြကံုခိုက် ြမန်မာရာဇဝင်ထဲက အင်မတန်ထင်ရှား​​တဲ့​​ သုခမိန်ြကီး​​နှစ်ဦး​​အ​​ေြကာင်း​​ကို ​​ေြပာြပချင်ပါတယ်။ ကုန်း​​​ေဘာင်ဆက်ထဲမှာ ဝန်ြကီး​​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​ သိပ်မြကား​​ဖူး​​ဘူး​​ဆိုရင်​​ေတာင် အဲဒီနှစ်​​ေယာက်ကို​​ေတာ့​​ သိကိုသိရမှာပါ။ ကင်း​​ဝန်မင်း​​ြကီး​​ဦး​​​ေကာင်း​​ နဲ့​​ ​​ေယာအတွင်း​​ဝန်ဦး​​ဘိုး​​လှိုင်ပါတဲ့​​။

​​ေယာမင်း​​ြကီး​​ဦး​​ဘိုး​​လှိုင်က​​ေတာ့​​ မျိုး​​ရိုး​​ကိုက မူး​​ရိုး​​မတ်ရိုး​​ ြပည်​​ေစာင့​်​ြပည်စိုး​​ ဘမျိုး​​ဘိုး​​တူ အနွယ်ထဲက ြဖစ်ပါတယ်။ အဘိုး​​ြဖစ်သူ ​​ေရွှြပည်ဝန်ဦး​​​ေတာဟာ ဘိုး​​​ေတာ်ဘုရား​​ရဲ့​​ လက်ဝဲဝင်း​​မှူး​​ ြဖစ်ပါသတဲ့​​။ အ​​ေဖြဖစ်သူ ယင်း​​​ေတာမင်း​​ြကီး​​ဦး​​တုတ်က​​ေတာ့​​ ဘြကီး​​​ေတာ်မင်း​​တရား​​ရဲ့​​ စစ်သူြကီး​​ြဖစ်ြပီး​​ သာယာဝတီမင်း​​နဲ့​​အတူ ထီး​​နန်း​​အရိုက်အရာကို ြကိုး​​ပမ်း​​​ေပး​​ခဲ့​​သူြဖစ်ပါတယ်။ သူလည်း​​ပဲ ​​ေရွှြပည်ဝန်ြဖစ်ခဲ့​​သလို ​​ေနာက်ဆံုး​​ ​​ေြမး​​ြဖစ်သူဦး​​ဘိုး​​လှိုင်လက်ထက်အထိ ​​ေရွှြပည်ဝန်ြကီး​​ရာထူး​​နဲ့​​ ဆက်ခံ​​ေြမှာက်စား​​ခဲ့​​ြကပါတယ်။ ဒီလို သား​​စဉ်​​ေြမး​​ဆက်​​ေကာင်း​​စား​​တာများ​​ ဘာဆန်း​​သလဲ။ လူြကီး​​သား​​သမီး​​​ေတွ ​​ေကာင်း​​စား​​တာ ထံုး​​စံပဲဟာ လို့​​ ထင်ရင်​​ေတာ့​​ တက်တက်စင်​​ေအာင် မှား​​ပါလိမ့​်​မယ်။ ဘိုး​​​ေတာ်လက်ထက်က ဝန်ြကီး​​သား​​ဟာ ဘြကီး​​​ေတာ်လက်ထက်မှာ စစ်သူြကီး​​ြဖစ်ခဲ့​​တာ​​ေတာ့​​ မှန်ပါရဲ့​​။

နန်း​​မ​​ေတာ်မယ်နုနဲ့​​ စလင်း​​စား​​​ေမာင်အိုတို့​​ နန်း​​တွင်း​​မှာ ​​ေမွှ​​ေနှာက်ခ​​ေလာက်ဆန်လာတဲ့​​အခါမှာ သာယာဝတီမင်း​​သား​​နဲ့​​အတူ ပုန်စား​​ြခား​​နား​​တဲ့​​အထဲမှာ သူ့​​အသက်ကို ဖက်နဲ့​​ထုပ်ခဲ့​​ရပါတယ်။ ​​ေနာက်​​ေတာ့​​ သူဖက်နဲ့​​ထုပ်ြပီး​​ ထီး​​နန်း​​ယူ​​ေပး​​တဲ့​​ သာယာဝတီမင်း​​ကပဲ သူ့​​အသက်ကို လှံနဲ့​​ထိုး​​လို့​​ နှုတ်ယူသွား​​တာက​​ေတာ့​​ ကျပင်း​​မိဖုရား​​က သူ့​​သား​​​ေတာ် ပုဂံမင်း​​သား​​ကို နန်း​​တက်​​ေစချင်တာ​​ေြကာင့​်​ ကျူပင်​​ေတွ လိုက်လိုက်ခုတ်ရာမှာ စြကာမင်း​​သား​​၊​ ြပည်မင်း​​သား​​၊​ အ​​ေနာက်နန်း​​မ​​ေတာ် မြမက​​ေလး​​တို့​​နဲ့​​အတူ မျက်စိစပါး​​​ေမွှး​​စူး​​သွား​​လို့​​ပါတဲ့​​။

အဲဒီအချိန်က ​​ေမာင်ဘိုး​​လှိုင်က​​ေလး​​​ေတာင် မဲထီး​​ဆရာ​​ေတာ်က ဝှက်ထား​​​ေပး​​ြပိး​​ ကိုရင်ဝတ်​​ေပး​​လိုက်လို့​​ အသက်ချမ်း​​သာရာရရှာပါသတဲ့​​။ အင်မတန်ဆိုး​​တဲ့​​ရာဇဝင်ြကီး​​ကို ​​ေအာ်ဂလီဆန်စွာ ​​ေနာက်​​ေြကာင်း​​လှန်ရတဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​က​​ေတာ့​​ အ​​ေဖဝန်ြကီး​​မို့​​လို့​​ သား​​ကဆက်ခံလိုက်တာမဟုတ်ဘူး​​။ ​​ေြခမဲ့​​လက်မဲ့​​ ခိုကိုး​​ရာမဲ့​​ဘဝက​​ေန ကိုယ့​်​ပညာ ကိုယ့​်​အရည်အချင်း​​နဲ့​​ မိ​​ေမွဘ​​ေမွကို ဆက်ခံနိုင်​​ေအာင် ြကိုး​​စား​​ခဲ့​​တဲ့​​ ပညာရှိ၊​ သူ​​ေတာ်​​ေကာင်း​​၊​ အမျိုး​​​ေကာင်း​​သား​​စစ်စစ် ြဖစ်တယ်ဆိုတာကို ထင်ရှား​​​ေစချင်လို့​​ပါ။

ကင်း​​ဝန်မင်း​​ြကီး​​ဦး​​​ေကာင်း​​က​​ေတာ့​​ ချင်း​​တွင်း​​အ​​ေနာက်ဘက် ဗန့​်​ကျီနယ်က ြဖစ်ပါသတဲ့​​။ မျိုး​​ရိုး​​အမည်အရည် ထင်ရှား​​တဲ့​​အထဲကမဟုတ်ပဲ ပုဂံမင်း​​လက်ထက်က ဗား​​ကရာဆရာ​​ေတာ်ထံမှာ စာသင်လာတဲ့​​ ကိုရင်တစ်ပါး​​သာြဖစ်ပါသတဲ့​​။ မင်း​​တုန်း​​မင်း​​သား​​ အထွဋ်အထိပ်​​ေရာက််တဲ့​​အခါ ငယ်ဆရာကို လူြပန်​​ေတာ်ြဖစ်​​ေစြပီး​​ ပခန်း​​မင်း​​ြကီး​​ခန့​်​အပ်ခဲ့​​သလို ဆရာ​​ေတာ်ရဲ့​​ တပည့​်​ ရှင်အာသဘကိုပါ အိမ်​​ေတာ်ဘဏ္ဍာစာ​​ေရး​​အြဖစ်ကစလို့​​ တစတစ ​​ေြမှာက်စား​​လာခဲ့​​ပါသတဲ့​​။ စာ​​ေပကျမ်း​​ဂန် အ​​ေြမှာ်အြမင်နဲ့​​ ဂုဏ်သတင်း​​​ေကျာ်​​ေစာမှုချင်း​​မှာ မတိမ်း​​မယိမ်း​​ရှိ​​ေကာင်း​​ရှိနိုင်​​ေပမယ့​်​ ဝန်မင်း​​နှစ်ပါး​​မှာ ​​ေြဖာင့​်​​ေြဖာင့​်​ြကီး​​ဆန့​်​ကျင်​​ေနတဲ့​​ အချက်ကိုလည်း​​ သွား​​​ေတွ့​​မိပါတယ်။ ဆက်ြပီး​​ ​​ေဆွး​​​ေနွး​​ြကည့​်​ရ​​ေအာင်​​ေနာ်။

ဦး​​ဘိုး​​လှိုင်ဟာ မူး​​ရိုး​​မတ်ရိုး​​ ထီး​​ထဲနန်း​​ထဲမှာ လူြဖစ်လာရတာမို့​​ ထီး​​ဓ​​ေလ့​​ နန်း​​ဓ​​ေလ့​​​ေတွဟာ သူ့​​အတွက် အထူး​​အဆန်း​​​ေတာ့​​ မဟုတ်ပါဘူး​​။ ​​ေကာင်း​​တာ​​ေတွ အကုန်သိသလို ဆိုး​​တာ​​ေတွလည်း​​ ဘဝနဲ့​​ရင်း​​လို့​​ နင့​်​​ေန​​ေအာင် သိြပီး​​သား​​ြဖစ်ပါတယ်။ မင်း​​ပါး​​ခစား​​ ကမ်း​​နား​​သစ်ပင်ဆိုတဲ့​​သ​​ေဘာကိုလည်း​​ ​​ေနာ​​ေကျ​​ေန​​ေအာင် သိတာ​​ေပါ့​​။ ြကက်ဥအ​​ေရာင် တိမ်​​ေတာင်သဖွယ် မင်း​​​ေရး​​ကျယ်တဲ့​​ သ​​ေဘာကိုလည်း​​ ၁၆နှစ်သား​​ဘဝက ြမဝတီမင်း​​ြကီး​​ဦး​​စနဲ့​​အတူ စြကာ​​ေဒဝီမိဖုရား​​ြကီး​​အိမ်​​ေတာ်မှာ ခိုလှံုရစဉ်ကတည်း​​က သိခဲ့​​ြပီး​​သား​​​ေပါ့​​။ ကုန်း​​​ေဘာင်မင်း​​ဆက်ရဲ့​​ နန်း​​တွင်း​​အရှုပ်အ​​ေထွး​​​ေတွကို သူ့​​​ေလာက်အတွင်း​​ကျကျ သိနိုင်မယ့​်​သူ ရှား​​ပါတယ်။

ရာထူး​​၊​ ဩဇာ၊​ အာဏာဆိုတဲ့​​ သ​​ေဘာ​​ေတွကို လှစ်လျူရှုြပီး​​ တိုင်း​​ြပည်​​ေကာင်း​​စား​​ဖို့​​ တစ်ခုတည်း​​ကိုသာ စဉ်း​​စား​​​ေတွး​​​ေတာခဲ့​​ပါတယ်။ ဒီအတွက် အြကိမ်ြကိမ် အခါခါ ရာထူး​​ကျခဲ့​​ြပီး​​ အိမ်သူြဖစ်တဲ့​​ မင်း​​ြကီး​​က​​ေတာ်ကိုယ်တိုင် ​​ေဈး​​​ေရာင်း​​​ေဈး​​ဝယ်၊​ ဗိုင်း​​ငင် ဝါဖတ်၊​ ယက္ကန်း​​ခတ်​​ေစသလို သူကိုယ်တိုင်လည်း​​ ဥယျာဉ်စိုက်စား​​တတ်ပါသတဲ့​​။ တကယ့​်​ပညာရှိအစစ်တို့​​ရဲ့​​ ပညာမာနဆိုတာ ဒါကိုမှ မ​​ေခါ်ရင် ဘာကိုသွား​​​ေခါ်ရမလဲဗျာ။ `မှန်နင်း​​ကီး​​​ေြကာင်း​​ပါဖရား​​´ ဆိူတဲ့​​ ပုဏ္ဏား​​​ေတာ်​​ေတွထဲမှာ မပါတာ​​ေတာ့​​ ​​ေသချာပါတယ်။

ဦး​​​ေကာင်း​​က​​ေတာ့​​ ဦး​​ဝိသုဒ္ဓဆီမှာ ပညာသင်ဆဲ၊​ မင်း​​တုန်း​​မင်း​​သား​​က စာတတ်သာမ​​ေဏတစ်ပါး​​ လာပင့​်​ကတည်း​​က ြကီး​​ပွား​​စရာ အမှီ​​ေကာင်း​​​ေတာ့​​ ရပဟဲ့​​လို့​​ နန်း​​​ေတာ်ထဲကို ဒိုင်ဗင်ပစ်ဝင်ခဲ့​​သူပါ။ ပညာပိုင်း​​မှာ​​ေတာ့​​ သူလည်း​​ချို့​​တဲ့​​တယ်လို့​​ မြကား​​ဖူး​​ပါဘူး​​။ သို့​​​ေသာ် ​​ေဗာင်း​​​ေတာ်ညှိတ် စိတ်​​ေတာ်သိတဲ့​​ အရာမှာ​​ေတာ့​​ ​​ေမာင်ဘိုး​​လှိုင်တို့​​ အများ​​ြကီး​​​ေနာက်​​ေကာက်ကျပါတယ်။ မင်း​​တုန်း​​မင်း​​က ဘုန်း​​ြကီး​​လူထွက် လူပျိုသိုး​​ဝန်ြကီး​​ြဖစ်​​ေနတာ ြကည့​်​မရလို့​​ ကွယ်လွန်သွား​​တဲ့​​ သူ့​​တရား​​သူြကီး​​က​​ေတာ် ဆင်ြကန်မယ်ဆိုတာနဲ့​​ ​​ေနရာချ​​ေပး​​တဲ့​​အခါ အဲဒီအသက်​​ေြခာက်ဆယ်နီး​​နီး​​ မုဆိုး​​မအဘွား​​ြကီး​​ကို တရိုတ​​ေသကို ​​ေပါင်း​​ပါသတဲ့​​။

​​ေကာင်း​​ချစ်တဲ့​​မမြကီး​​ အသက် ၇၀ ​​ေကျာ်​​ေတာ့​​မှ ​​ေြခဆုပ်လက်နယ်ြပုစုဖို့​​ လူလိုပါတယ်ဆိုြပီး​​ အရွယ်​​ေတာ် သူငယ်မ​​ေလး​​တစ်​​ေယာက်ကို ​​ေဆး​​​ေပး​​မီး​​ယူ ထပ်​​ေပါင်း​​ရှာသတဲ့​​။ ဒါမျိုး​​​ေတွက ဝန်ြဖစ်သွား​​ရင် လူမတတ်လည်း​​ လက်ဖက်ထုပ်ကတတ်သွား​​တာ အခုမှ မဟုတ်ဘူး​​​ေနာ်။

ရှင်ဘုရင်​​ေြပာသမျှ ဗျာဒိတ်ပန်း​​လို ဦး​​ထိပ်ပန်ဆင်ြပီး​​ ဘာတစ်ခုမှမ​​ေြပာရဲ မဆိုရဲနဲ့​​ ပျပ်ဝပ်ကျိုး​​နွံ ​​ေနတာမျိုး​​​ေတာ့​​ မဟုတ်ပါဘူး​​။ တခါတခါ​​ေတာ့​​ အထွန့​်​တက်တတ်ပါတယ်။ တိန္တုကဇာတ်​​ေတာ်ပျို့​​ အ​​ေရး​​​ေကာင်း​​တာနဲ့​​ ပခန်း​​ြကီး​​နယ် သ​​ေြပငါး​​ရွာစား​​​ေပး​​တဲ့​​အခါ `အဲဒါမလိုချင်ပါဘူး​​။ ရွာသစ်ြကီး​​ရွာစား​​ပဲ​​ေပး​​ပါ´ လို့​​ ​​ေတာင်း​​မိတုန်း​​ကတစ်ခါ၊​ ဒဂံုြမို့​​ဝန်ဘဝတုန်း​​က သူလည်း​​ပဲ ​​ေရွှထီး​​​ေဆာင်း​​ချင်ပါတယ်။ `အခွင့​်​​ေပး​​သနား​​ပါ´ လို့​​ ပူဆာတုန်း​​ကတစ်ခါ၊​ မုန်တိုင်ပင်ရွာက သူ့​​​ေဆွမျိုး​​​ေတွ ​​ေဝပံုကျ ​​ေသနတ်စုအမှုထမ်း​​အြဖစ် ​​ေချာဆွဲခံရတုန်း​​က `လွတ်ြငိမ်း​​ခွင့​်​​ေပး​​ပါ´ လို့​​ ​​ေလျှာက်တင်တုန်း​​ကတစ်ခါ၊​ အ​​ေငါက်အငမ်း​​ခံရတာနဲ့​​ `မှား​​ပါြပီဖျား​​။ ​​ေနာက်မလုပ်​​ေတာ့​​ပါဖျား​​။ ချမ်း​​သာ​​ေပး​​​ေတာ်မူပါဖျား​​။´ နဲ့​​ ဒိုး​​ဆလံ တင်း​​ဆလံ သ ခဲ့​​ရပါသတဲ့​​။

ဒီအမှား​​မျိုး​​က​​ေတာ့​​ မ​​ေထာင်း​​တာပါဘူး​​။ ​​ေြပာမှား​​ဆိုမှား​​​ေလာက်ရှိတာ။ သို့​​​ေသာ်လည်း​​ တခါမ​​ေတာ့​​ ရှင်ဘုရင်ကိုယ်တိုင်​​ေတာင် မ​​ေငါက်နိုင်မငမ်း​​နိုင်၊​ ငိုင်ဆင်း​​သွား​​ရတဲ့​​ ​​ေသာက်ကျိုး​​နည်း​​အမှား​​ြကီး​​တစ်ခုကိုလည်း​​ ကျူး​​လွန်မိပါ​​ေသး​​တယ်။ ထံုး​​စံအတိုင်း​​ နိုင်ငံြခား​​ခရီး​​စဉ်တစ်ခုမှာ​​ေပါ့​​။ ဥ​​ေရာပတိုက်ကို ြမန်မာသံအဖွဲ့​​​ေခါင်း​​​ေဆာင်အြဖစ်နဲ့​​ ​​ေရာက်သွား​​တာဆို​​ေတာ့​​ မျက်စိ​​ေတွ နား​​​ေတွ ပွင့​်​သွား​​ြပီး​​ စီး​​ပွား​​​ေရး​​အကွက်​​ေတွြမင်သွား​​​ေလ​​ေတာ့​​ အဂင်္လန်က ဘုရင်မြကီး​​နဲ့​​ မိုး​​ကုတ်​​ေကျာက်တွင်း​​ အ​​ေရာင်း​​အဝယ်စာချုပ် ချုပ်ခဲ့​​သတဲ့​​။ ရှင်ဘုရင်က `မင့​်​ အဲဒီအာဏာ ငါအပ်နှင်း​​​ေတာ်မူလိုက်သလား​​။´ လို့​​ တစ်ခွန်း​​တည်း​​မိန့​်​ြပီး​​ မိဖုရား​​ြကီး​​ငယ်​​ေတွ အကုန်​​ေခါ်၊​ `​​ေဈး​​​ေတာင်း​​​ေခါင်း​​ရွက်ဖို့​​ ြပင်ြက​​ေတာ့​​ မမတို့​​´ လို့​​ ဆိုပါသတဲ့​​။ ​​ေကျာက်တွင်း​​​ေလး​​တစ်တွင်း​​နဲ့​​များ​​ ြဖစ်​​ေနလိုက်ြကတာ​​ေနာ်။

ကမ်း​​လွန်​​ေရနံ​​ေတွ၊​ သဘာဝဓါတ်​​ေငွ့​​​ေတွ၊​ ​​ေရအား​​လျှပ်စစ်​​ေတွဆိုရင် ငုတ်တုတ်များ​​ နတ်ရွာစံသွား​​မလား​​ မသိပါဘူး​​။ ဘာမှမပူပါနဲ့​​။ ဘာဘူဆိုတာ ကုလား​​၊​ ဟစ်​​ေဟာ့​​ပ်မှာ စတား​​။ ကယ်မယ့​်​သူရှိပါတယ်။ အမရပူရမှာ အရာကျလို့​​ အကျယ်ချုပ်နဲ့​​ ြခံစိုက်စား​​​ေနတဲ့​​ ဦး​​ဘိုး​​လှိုင်ကို `ကိုကိုကယ်ရင် လွတ်​​ေြမာက်ခွင့​်​ရမယ့​်​ အချစ်ပါကွယ်´ ဆို ြပန်​​ေခါ်လိုက်တာ​​ေပါ့​​။

တကယ့​်​ပညာရှိအစစ်ဆိုတာ အကျယ်ပဲချုပ်ချုပ်၊​ အကျဉ်း​​ပဲချချ၊​ ကွန့​်​ြမူး​​တတ်တဲ့​​ ဦး​​​ေနှာက်နဲ့​​ အသိဉာဏ်ကို​​ေတာ့​​ ချုပ်လို့​​​ေနှာင်လို့​​ မရဘူး​​​ေလ။ အရာကျလို့​​လည်း​​ သိမ်ငယ်မ​​ေနခဲ့​​ဘူး​​။ အ​​ေရး​​​ေတာ်​​ေပါ်လို့​​ ရာထူး​​ြပန်ရ​​ေတာ့​​လည်း​​ `ငါမပါ ဘယ်ဟာမှ မြဖစ်ပဲကိုး​​။ ခု​​ေတာ့​​ ငါ့​​တန်ဖိုး​​သိြပီ မဟုတ်လား​​´ လို့​​လည်း​​ ​​ေဈး​​ကိုင်ြပီး​​ မာန်တက်မ​​ေနပါဘူး​​။ ဘယ်​​ေလာက်ြကည်ညိုစရာ​​ေကာင်း​​လိုက်သလဲ။ စာချုပ်ချုပ်ဖို့​​ ​​ေရာက်လာတဲ့​​ ကိုယ်စား​​လှယ်​​ေတာ်​​ေတွကို နန်း​​စဉ်ပတ္တြမား​​​ေတွ တစ်လံုး​​ြပီး​​တစ်လံုး​​ ထုတ်ြပြပီး​​ ​​ေဈး​​ြဖတ်ခိုင်း​​သတဲ့​​။ ​​ေနာက်ဆံုး​​​ေတာ့​​ တန်ဖိုး​​မြဖတ်နိုင်တဲ့​​ သက်​​ေသကို င​​ေမာက်ပတ္တြမား​​ြကီး​​နဲ့​​ အခိုင်အမာြပြပီး​​တဲ့​​​ေနာက် `ဒီ​​ေကျာက်က​​ေလး​​ ​​ေလး​​ငါး​​လံုး​​​ေလာက်ကို​​ေတာင် ​​ေဈး​​မြဖတ်နိုင်ပဲနဲ့​​၊​ ဒါမျိုး​​​ေကျာက်​​ေတွ ရာ​​ေထာင်ချီထွက်တဲ့​​ ​​ေကျာက်တွင်း​​တစ်တွင်း​​လံုး​​က ဘာနဲ့​​ဝယ်ြကမှာတုန်း​​´ လို့​​ ပွဲသိမ်း​​လိုက်ပါသတဲ့​​။ အဂင်္လိပ်​​ေတွကပဲ အာရ​​ေက မ​​ေပး​​တတ်လို့​​လား​​။ ပွဲစား​​လုပ်မယ့​်​ တရုတ်၊​ကုလား​​​ေတွ မရှိလို့​​လား​​​ေတာ့​​ မသိပါဘူး​​။ အ​​ေရာင်း​​အဝယ်ြကီး​​က​​ေတာ့​​ ​​ေအာင်ြမင်စွာ ပျက်သွား​​​ေလသတည်း​​​ေပါ့​​။

သူတို့​​နှစ်​​ေယာက်အ​​ေြကာင်း​​ယှဉ်ြပီး​​​ေရး​​​ေနလို့​​ ဦး​​ဘိုး​​လှိုင်ကို​​ေတာ့​​ ​​ေြမှာက်ပင့​်​ထား​​လိုက်တာ၊​ ဦး​​​ေကာင်း​​ကျ​​ေတာ့​​ ဘယ်လိုနှိပ်ကွပ်ထား​​တာ လို့​​​ေတာ့​​ မြမင်​​ေစချင်ပါဘူး​​။ အဲဒီဦး​​​ေကာင်း​​ကို​​ေရာ ဦး​​ဘိုး​​လှိုင်ကိုပါ လွန်ြပီး​​ ပညာရှိတို့​​ရဲ့​​ ဂုဏ်ရည်ဆိုတာကို ြမင်​​ေအာင်​​ေတွး​​ြကည့​်​လိုက်ပါ။ ဘယ်ဘုရင် ဘယ်မင်း​​လက်ထက်မှာပဲြဖစ်ြဖစ် ပညာရှိစစ်စစ်၊​ သူ​​ေတာ်​​ေကာင်း​​စစ်စစ်၊​ အမျိုး​​​ေကာင်း​​သား​​စစ်စစ်ဆိုတာ ဘယ်လို​​ေနရထိုင်ရ၊​ ရပ်တည်ကျင့​်​သံုး​​ရသလဲဆိုတာကို သင်ခန်း​​စာယူြကည့​်​ရ​​ေအာင်လား​​။

သူ့​​နည်း​​သူ့​​ဟန်နဲ့​​ ကိုယ်စီကိုယ်စီ အစွမ်း​​အစရှိရှိ ြကိုး​​စား​​ခဲ့​​ြကတဲ့​​ ြမန်မာပညာရှိြကီး​​နှစ်​​ေယာက်ဆီမှာ တူညီတဲ့​​ ရည်ရွယ်ချက်တစ်ရပ်လည်း​​ ရှိပါ​​ေသး​​တယ်။ ြမန်မာြပည်ြကီး​​ တိုး​​တက်​​ေကာင်း​​စား​​ဖို့​​ပါ။ သို့​​​ေသာ် ြကိုး​​ပန်း​​ြကတဲ့​​ လမ်း​​စဉ်ချင်း​​က​​ေတာ့​​ ​​ေြဖာင့​်​​ေြဖာင့​်​ြကီး​​ ဆန့​်​ကျင်​​ေန​​ေလရဲ့​​။ ဦး​​ဘိုး​​လှိုင်က ရှင်ဘုရင့​်​မျက်​​ေစာင်း​​ အ​​ေြကာင်း​​သံုး​​ပါး​​မ​​ေရွး​​မှန်း​​ ​​ေကာင်း​​​ေကာင်း​​သိထား​​သူမို့​​ အရာကျဖို့​​ အကျဉ်း​​ကျတာခံနိုင်ဖို့​​ အြမဲြပင်ဆင်ထား​​ြပီး​​ မှန်ကန်တဲ့​​ဘက်က အြမဲရပ်တည်ခဲ့​​ပါတယ်။ အထုပ်အထည်စု​​ေဆာင်း​​၊​ စပွန်ဆာ​​ေကာင်း​​ရှာ​​ေဖွ၊​ ထွက်​​ေြပး​​စရာ ဂယ်​​ေပါက်ရှာြပီး​​ ြပင်ဆင်တာမဟုတ်ဘူး​​​ေနာ်။ သား​​မယား​​များ​​ကိုယ်တိုင် ​​ေဈး​​​ေတာင်း​​​ေခါင်း​​ရွက်လို့​​ ကိုယ်တိုင်လည်း​​ ဓါး​​မဦး​​ချ စိုက်ပျိုး​​လုပ်ကိုင်စား​​တာ။ ြခ​​ေသင့​်္​မှန်ရင် ြမက်မစား​​ဘူး​​ဆိုတာ သူတစ်​​ေယာက်ပဲ ​​ေတွ့​​ဖူး​​​ေသး​​တယ်။ အဲဒီလို​​ေနရင်း​​ကမှ ​​ေနာင်လာ​​ေနာက်သား​​ ​​ေလ့​​လာမှတ်သား​​စရာ ကျမ်း​​အ​​ေစာင်​​ေစာင်ကို ​​ေရး​​သား​​ြပုစုခဲ့​​ပါတယ်။

ဥတု​​ေဘာဇန​​ေဆး​​ကျမ်း​​၊​ ရာဇဓမ္မသဂင်္ဟကျမ်း​​၊​ လီပိဒီပိကာ​​ေခါ် ြမန်မာဘာသာြဖင့​်​ ​​ေြကး​​နန်း​​ရိုက်နည်း​​ကျမ်း​​ စတာ​​ေတွ အြပင် မန္တ​​ေလး​​ြမို့​​မှာ အထင်ကရြမင်နိုင်တဲ့​​ မဟာအတုလ​​ေဝယန် ​​ေခါ် အတုမရှိ​​ေရွှ​​ေကျာင်း​​​ေတာ်ြကီး​​ကို တာဝန်ယူ​​ေဆာက်လုပ်ခဲ့​​တဲ့​​ ပိသုကာအ​​ေကျာ်ြကီး​​လည်း​​ ြဖစ်ပါသတဲ့​​။

ဦး​​​ေကာင်း​​က​​ေတာ့​​ သူ့​​တိုင်း​​ြပည်တိုး​​တက်ရာတိုး​​တက်​​ေြကာင်း​​ကို သူကိုယ်တိုင်ပဲ ဦး​​စီး​​ဦး​​​ေဆာင် ထမ်း​​ရွက်လိုပံုရပါတယ်။ ကိုယ့​်​​ေြခကိုယ့​်​လက်ြဖစ်ဖို့​​ ဆင်ြဖူမရှင်မိဖုရား​​ြကီး​​နဲ့​​​ေပါင်း​​ြပီး​​မှ မင်း​​တုန်း​​မင်း​​ြကီး​​အလွန်မှာ သူ့​​ဩဇာ​​ေညာင်း​​မယ့​်​ ရုပ်​​ေသး​​မင်း​​​ေလာင်း​​ကို ဖုတ်သွင်း​​ရထား​​မလွှတ်ပဲ ကျူခုတ်​​ေတာရှင်း​​တဲ့​​ အတတ်နဲ့​​ စီရင်ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်ကစလို့​​ သူကိုယ်တိုင်စထား​​တဲ့​​ နိုင်ငံ​​ေရး​​ဇာတ်ကို ဆံုး​​​ေအာင်လိုက်ကရတာ ​​ေနာက်ဆံုး​​မှာ သူကိုယ်တိုင်​​ေတာင် ဘဝဇာတ်ဆရာအလိုကျ ငိုကရတဲ့​​ လူြကမ်း​​ြကီး​​ အမျိုး​​သား​​သစ္စာ​​ေဖာက်ြကီး​​ဘဝနဲ့​​ ဇာတ်သိမ်း​​ရပါတယ်။ ဦး​​​ေကာင်း​​လိမ်ထုတ် သီ​​ေပါြပုတ် လို့​​လည်း​​ ကမ္ဗည်း​​အတင်ခံရတယ်။

ကဲ .. ချစ်စွာ​​ေသာ ပညာရှိ၊​ သူ​​ေတာ်​​ေကာင်း​​၊​ အမျိုး​​​ေကာင်း​​သား​​၊​ အမျိုး​​​ေကာင်း​​သမီး​​ စာရှုသူအ​​ေပါင်း​​တို့​​​ေရ။ (ဘုရား​​ ဘုရား​​၊​ တစ်ခု​​ေလာက် မစစ်ဘူး​​လို့​​ြငိသွား​​ရင် အဆဲခံရသလိုနာမယ့​်​ ဂုဏ်ပုဒ်​​ေတွပါလား​​) ဦး​​ဘိုး​​လှိုင်ကိုလည်း​​ ​​ေကျာ်ြပီး​​ြကည့​်​ပါရဲ့​​။ ဦး​​​ေကာင်း​​ကိုလည်း​​ လွန်ြပီး​​ ြမင်ပါရဲ့​​။ ဒါနဲ့​​များ​​​ေတာင် ပညာရှိ ဂုဏ်ရည်ဆိုတာကို မြမင်​​ေသး​​ပဲ ဆန့​်​ကျင်ဘက်အရည်အချင်း​​ရှိတဲ့​​ ဟိုလူဒီလူ​​ေတွကို မ​​ေထာ်မနမ်း​​ လှမ်း​​လှမ်း​​ြပီး​​ ြမင်​​ေယာင်လာရင်​​ေတာ့​​ သား​​သား​​ ပ​​ေယာဂ မပါဘူး​​​ေနာ်။ သူတို့​​ကိုလည်း​​ ​​ေကျာ်ြကည့​်​ပလိုက်ပါကွယ်။

ဒါမှပဲ စိတ်ချမ်း​​သာ​​ေပလိမ့​်​မယ်။ ​​ေတာစပယ်ပန်း​​က​​ေလး​​​ေတွများ​​ ဖက်နဲ့​​ထုပ်ထား​​ရင်​​ေတာင် အဲဒီဖက်ချည့​်​သက်သက်မှာ အနံ့​​စွဲကျန်ခဲ့​​သတဲ့​​။ ပညာရှိ အဆံုး​​အမစကား​​ဆိုတာလည်း​​ စာထဲ​​ေပထဲ ဖတ်ရရံုနဲ့​​​ေတာင် အသိဉာဏ်အလင်း​​ဓါတ် ရ​​ေစနိုင်သတဲ့​​။ ​​ေခွး​​​ေသ​​ေကာင်ပုပ်​​ေတွနဲ့​​​ေတာ့​​ ကွာ​​ေပမ​​ေပါ့​​ကွယ်။
(ကျမ်း​​ကိုး​​ ။ ကုန်း​​​ေဘာင်ရှာပံု​​ေတာ် / ညိုြမ)