“ပွဲခါ​​ေညာင်​​ေရ“

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

သည်​​ေန့​​ ကဆုန််လြပည့်​​​ေန့​​ဆို​​ေတာ့​​ ြမန်မာ​​ေတွက ကဆုန်​​ေညာင်​​ေရသွန်း​​ပွဲ​​ေတာ် လုပ်ြကတဲ့​​​ေန့​​​ေပါ့​​။

“ပွဲခါ​​ေညာင်​​ေရ သွန််း​​ြမဲ​​ေပတည့်​​၊​ ြမစ်​​ေရဝန်း​​လည် ြမိုင်​​ေတာဆီက၊​ ​​ေရွှြပည်ကိုသာ တ ရှာ​​ေတာ့​​မိ၊​ မိုး​​ရှိရှိလျှင်…“

လို့​​ မဲဇာ​​ေတာင်​​ေြခရတု ထဲမှာ ​​ေရး​​ခဲ့​​တယ်။ မနှစ်ကတုန်း​​က​​ေတာ့​​ ကဆုန်လရဲ့​​ သစ်သစ်ဆန်း​​ဆန်း​​ လှပံု​​ေတွကို ြကည့်​​ြပီး​​ သမီး​​ဆီကို ​​ေအာင့်​​​ေမ့​​တဲ့​​စိတ်နဲ့​​

“လကဆုန် နဲ့​​ ြမရဂံု“

ဆိုြပီး​​ ​​ေရး​​ခဲ့​​​ေသး​​တယ်။ ရန်ကုန််က ကဆုန်လက​​ေတာ့​​ ​​ေနရာကွက်ကျား​​ မီး​​အနည်း​​ငယ် လာရန်ရာနှုန်း​​​ေြခာက်ဆယ်ကလွဲလို့​​ သိပ်လွမ်း​​​ေလာက်စရာ မရှိပါဘူ​း​​။ ​​ေရွှတိဂံုဘုရား​​၊​ ဗိုလ်တစ်​​ေထာင်ဘုရား​​မှာ​​ေတာ့​​ မနက်ခင်း​​ ည​​ေန​​ေစာင်း​​​ေတွမှာ ​​ေညာင်​​ေရသွန်း​​တဲ့​​သူ​​​ေတွနဲ့​​ စည်တယ်။

နယ်​​ေတွမှာ​​ေတာ့​​ ည​​ေနဘက်ဆို ​​ေရအိုး​​​ေလး​​​ေတွရွက်ြပီး​​ အိုး​​စည်ဗံု​​ေမာင်း​​​ေတွနဲ့​​ ​​ေရ​​ေလာင်း​​ထွက်ြကတယ်။ ထံုး​​စံက​​ေတာ့​​ ကဆုန််လြပည့်​​​ေန့​​ဆိုရင် မိုး​​က​​ေလး​​ တ​​ေဖျာက်နှစ်​​ေဖျာက်ကျ​​ေလ့​​ရှိတာ ပံုမှန်ပဲ။ သည်နှစ်​​ေတာ့​​ သမီး​​ကလည်း​​ ​​ေငွ့​​​ေငွ့​​က​​ေလး​​ဖျား​​​ေန၊​ ကိုယ်ကလည်း​​ မျက်စိနာ​​ေနတာနဲ့​​ သား​​အဖနှစ်​​ေယာက် အိမ်တွင်း​​ပုန်း​​​ေနြဖစ်တယ်။

ကဆုန်လအ​​ေြကာင်း​​ကို သမီး​​​ေလး​​ နား​​လည်​​ေအာင် ဘယ်လိုသရုပ်​​ေဖာ်ြပရ​​ေကာင်း​​မလဲ လို့​​ စဉ်း​​စား​​ြကည့်​​မိတယ်။ တ​​ေပါင်း​​လလို သာယာလွမ်း​​​ေမာစရာ​​ေကာင်း​​တဲ့​​လလည်း​​ မဟုတ်ဘူ​း​​။ တန်ခူ​း​​လလို ​​ေပျာ်ရွှင်ြမူ​း​​တူ​း​​ဖွယ်ရာ နှစ်ဆန််း​​ချိန် အခါသမယလည်း​​ မဟုတ်ဘူ​း​​။ ကဆုန်လက​​ေတာ့​​ ​​ေဖတို့​​ြမန်မာဗုဒ္ဓဘာသာ​​ေတွအတွက် ဘာသာ​​ေရး​​နဲ့​​ ပတ်သက်ြပီး​​ အထွဋ်အြမတ်ထား​​ရမယ့်​​ လတစ်လလို့​​ ဆိုရမယ်။

ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်​​ေတွ ​​ေယရှုခရစ်​​ေတာ်ဖွား​​ြမင်တဲ့​​​ေန့​​ကို ခရစ်စမတ်​​ေန့​​အြဖစ် ကျင်း​​ပြကသလိုပဲ ကဆုန်လြပည့်​​​ေန့​​က​​ေတာ့​​ တို့​​ ဗုဒ္ဓဘုရား​​ရှင်ရဲ့​​ ဖွား​​​ေတာ်မူ​ရာ ​​ေန့​​တစ်​​ေန့​​ ြဖစ်ပါတယ်။ ဒါတင်ဘယ်ကမလဲ။ သု​​ေမဓာ ရှင်ရ​​ေသ့​​ဘဝက ဘုရား​​ဆုကိုပန်လို့​​ ဒီပကင်္ရာဘုရား​​ရှင်ထံ​​ေတာ်မှာ ဗျာဓိတ်ပန်း​​ ဆင်ြမန်း​​ခဲ့​​ရတာလည်း​​ ကဆုန်လြပည့်​​၊​ ပထမ​​ေအာင်ြခင်း​​မဂင်္လာ ြဖစ်တဲ့​​ မာရ်နတ်မင်း​​ကို ​​ေအာင်​​ေတာ်မူ​ြပီး​​ သဗ္ဗညုတ​​ေရွှဉာဏ်​​ေတာ်ကို ရ​​ေတာ်မူ​ခဲ့​​တာလည်း​​ ကဆုန်လြပည့်​​၊​ ကုသိနာရံုြပည်က မလ္လာမင်း​​တို့​​ရဲ့​​ ဥယျာဉ်​​ေတာ်မှာ ပရိနိဗ္ဗာန်စံ​​ေတာ်မူ​ခဲ့​​တာဟာလည်း​​ ကဆုန်လြပည့်​​​ေန့​​ပဲ​​ေလ။ ဒါ​​ေြကာင့်​​ ကဆုန်လြပည့်​​ ဗုဒ္ဓ​​ေန့​​ လို့​​လည်း​​ ​​ေခါ်ြကတယ်။

ကဆုန်လြပည့်​​​ေန့​​မှာ အ​​ေကာင်း​​ဆံုး​​ တစ်​​ေန့​​တာက​​ေလး​​ ​​ေရး​​ဆွဲရမယ်ဆိုရင် မနက်​​ေစာ​​ေစာစီး​​စီး​​ မဂင်္လာရှိတဲ့​​ ဓမ္မ​​ေတး​​သီချင်း​​​ေလး​​​ေတွ နား​​​ေထာင်တာနဲ့​​ စ ရမှာပဲ။ ​​ေဒါ်ြကည်​​ေအာင်ြကီး​​ဆိုတဲ့​​

“​​ေဗာဓိပင် နဲ့​​ ​​ေရွှပလ္လင်“

ဆို ဘယ်​​ေလာက်​​ေကာင်း​​သလဲ။ ဘဂဝါဇိနအရှင်ဟာ တဏှာရှိသမျှစင်လို့​​ အပရာဇိတပလ္လင်ကို ​​ေအာင်​​ေတာ်မူ​ြခင်း​​ ြဖစ်ပါသတဲ့​​။ အဲဒါအ​​ေလာင်း​​​ေတာ် သိဒ္ဓတ္ထမင်း​​သား​​ဟာ ဘုရား​​အြဖစ်ကို ရရှိဖို့​​ ကိုယ့်​​အတွင်း​​မှာ ရှိရှိသမျှ​​ေသာ တဏှာ​​ေတွကို အရင် နှိမ်နှင်း​​​ေအာင်ြမင်ရတယ်လို့​​ဆိုလိုတာ။

 သံုး​​​ေလာကထွဋ်ထား​​ ြမတ်စွာဘုရား​​ရှင်​​ေတာင်မှပဲ ကိုယ်တွင်း​​က အတွင်း​​ရန်ကို အရင်နှိမ်နှင်း​​ြပီး​​မှ အြပင်ရန်ကို ဆက်လက်နှိမ်နှင်း​​ရတယ် လို့​​ သ​​ေဘာ​​ေပါက်လိုက်ပါ​​ေလ။ ဘုန်း​​ြကီး​​​ေကျာင်း​​ပညာ​​ေရး​​ကလာတဲ့​​ ​​ေဖတို့​​ဘိုး​​ဘွား​​များ​​က​​ေတာ့​​ သင်ပုန်း​​ြကီး​​ကုန်တာနဲ့​​ အဲသည် အတွင်း​​​ေအာင်ြခင်း​​ အြပင်​​ေအာင်ြခင်း​​​ေတွကို နှုတ်တိုက်ကျက်မှတ် သင်ြကား​​ခဲ့​​ရ​​ေလသတဲ့​​။ သမီး​​​ေလး​​တို့​​​ေခတ်မှာ​​ေတာ့​​ ဒါ​​ေတွ မသင်ရ​​ေတာ့​​ဘူ​း​​။

“မနှစ်က ခရစ်စမတ်တုန်း​​က ကိုယ့်​​အသည်း​​​ေလး​​ ​​ေပး​​ထား​​တာ ​​ေနာက်တစ်​​ေန့​​​ေတာင်မခံဘူ​း​​။ လွှင့်​​ပစ်လိုက်ပါ​​ေလ​​ေရာ။“

ဆိုတဲ့​​ သီချင်း​​မျိုး​​ကို နား​​ရည်ဝ​​ေနြကြပီ။

​​ေနာက်ထပ်သီချင်း​​​ေကာင်း​​က​​ေလး​​​ေတွ ထပ်မိတ်ဆက်​​ေပး​​ရပါဦး​​မယ်။ ​​ေဒါ်​​ေမရှင်ရဲ့​​ ​​ေအာင်ြခင်း​​ရှစ်ပါး​​ ဆိုတာ ြမန်မာမှန်ရင် မြကား​​ဖူ​း​​ဘူ​း​​လို့​​ ​​ေြပာရတာ ရှက်စရာ​​ေကာင်း​​တယ် သမီး​​ရဲ့​​။ နို့​​မို့​​ဆို လူ​ပျက်ြကီး​​​ေတွက

“​​ေအာင်သိန်း​​ဟာ ​​ေအာင်ြငိမ်း​​​ေယာက္ခမပါ“

လို့​​ ​​ေြပာရင် သမီး​​ ရယ်တတ်မှာ မဟုတ်ဘူ​း​​။ ​​ေစာ​​ေစာက ​​ေဒါ်ြကည်​​ေအာင် သီချင်း​​ထဲမှာလည်း​​

“မာရ်နတ်မင်း​​မှာ အ​​ေြကွး​​တစ်​​ေထာင် ရှိသည်“

လို့​​ ​​ေြပာရင် လူ​တိုင်း​​ ပွဲကျတယ်။ အင်မတန် ြမန်မာ​​ေရလည်​​ေနတဲ့​​ ဘို​​ေတွ​​ေတာင် ဒီစကား​​​ေတွကို​​ေတာ့​​ နား​​လည်ဖို့​​ခက်တယ်။ သမီး​​က ြမန်မာမဟုတ်လား​​။ နား​​မ​​ေထာင်ဖူ​း​​ဘူ​း​​ဆိုတာ ဂုဏ်ယူ​စရာ မဟုတ်​​ေလဘူ​း​​။ ​​ေနာက်တစ်ပုဒ် ရှိ​​ေသး​​တယ်။

“သဲြဖူ​ နဲ့​​ ရာဇမတ်၊​ ဪ ြကာယပ် နဲ့​​ ငှက်​​ေပျာပင်၊​ မ​​ေနာရွှင်လျက် ​​ေဇာက​​ေကာင်း​​၊​ ​​ေဂါတမအ​​ေလာင်း​​​ေတာ် နု​​ေတာ်မူ​စဉ်အခါ“

ဆိုတာ သု​​ေမဓာရှင်ရ​​ေသ့​​ ဆိုတဲ့​​ သီချင်း​​က​​ေလး​​။ ဒီသီချင်း​​​ေတွဟာ ကဆုန်လြပည့်​​ ဗုဒ္ဓ​​ေန့​​မှာ အင်မတန်နား​​​ေထာင်လို့​​ ​​ေကာင်း​​မယ့်​​ လိုက်ဖက်တဲ့​​ သီချင်း​​က​​ေလး​​​ေတွဆိုရင် မမှား​​ပါဘူ​း​​။

“ြမတ်စွာဘုရား​​ြဖင့်​​ ပရိနိဗ္ဗာန် စံ​​ေတာ်မူ​ြပီ။ ဘဂဝါခန္ဓာအြကွင်း​​ နံသာထင်း​​ထပ်ပါလို့​​ မလပ်​​ေအာင် ပူ​​​ေဇာ်​​ေလသည်။ ပရ​​ေမဘုရား​​၏ အ​​ေရအသား​​တို့​​သည် ပုလဲဥပမာလို အခဲစုကာ လျှံထိန်ြကွ​​ေလြပီ။ သမ္ဗိန္တ အသမ္ဗိန္တ ရှစ်ကျိပ်​​ေသာ ဓါတ်​​ေမွသရီ ြကွင်း​​ရစ်ခဲ့​​သည်။“

ဆိုတဲ့​​ သီချင်း​​က​​ေတာ့​​ ကုသိနာရံု တဲ့​​။ ဘုရား​​ရှင်ရဲ့​​ ြဖစ်​​ေတာ်မူ​စဉ် ဗုဒ္ဓဝင်ကို ​​ေတး​​ဂီတက​​ေလး​​​ေတွနဲ့​​ ပူ​​​ေဇာ်သက္ကာယြပုထား​​တာ​​ေလး​​​ေတွမို့​​ ဆိုရသူ​​​ေရာ၊​ ြကား​​ရသူ​ပါ မဂင်္လာလည်း​​ရှိ၊​ ဗုဒ္ဓာနုဿတိကုသိုလ် စိတ်က​​ေလး​​​ေတွလည်း​​ ပွား​​များ​​ရတာ​​ေပါ့​​။

ဘုရား​​ဖူ​း​​ရင်း​​ လိပ်ဥက​​ေလး​​ပါ တူ​း​​ချင်သူ​​​ေတွအတွက်လည်း​​ ကဆုန်သီချင်း​​​ေလး​​​ေတွ ရှိ​​ေသး​​တယ်။

“​​ေရအိုး​​က​​ေလး​​ ရွက်လာတယ်။ ဘယ်ကိုသွား​​မလဲကွဲ့​​ ခင်ရယ်။“

ဆိုတာ ြပည်လှ​​ေဖဆိုတဲ့​​ လကဆုန် တဲ့​​။

“ပွဲခါ​​ေညာင်​​ေရ သွန်း​​ြမဲ​​ေပတည့်​​။ ြကည်ြဖူ​သဒ္ဒါ“

ဆိုတာက ​​ေမြမင့်​​ဆိုတာ။ ဒါ​​ေြကာင့်​​ ည​​ေန​​ေန​​ေအး​​လို့​​ ​​ေြခခင်း​​လက်ခင်း​​က​​ေလး​​ သာတဲ့​​အချိန်ကျရင် ​​ေညာင်​​ေရသွန်း​​ဖို့​​ ထွက်ြကရဦး​​မှာ။ ​​ေြပာ​​ေတာ့​​သာ ​​ေညာင်​​ေရသွန်း​​တယ်။ ဟို​​ေရာက်​​ေတာ့​​ ​​ေဗာဓိ​​ေညာင်က ဘယ်ဟာ၊​ ပ​​ေညာင်ပင်က ဘယ်မှာ၊​ လင်း​​လွန်း​​ပင်က ဘယ်နား​​ ကွဲကွဲြပား​​ြပား​​လည်း​​ သိတာလည်း​​ မဟုတ်ပဲနဲ့​​။ သူ​များ​​​ေတွ ​​ေလာင်း​​တဲ့​​​ေနရာ ​​ေရအိုး​​က​​ေလး​​သွန်ခဲ့​​တာပဲ မဟုတ်လား​​။

ဘယ်အပင်ပဲြဖစ်ြဖစ် ​​ေရမ​​ေလာင်း​​​ေကာင်း​​တဲ့​​အပင်​​ေတာ့​​ မရှိပါဘူ​း​​။ ပူ​ြပင်း​​တဲ့​​ဥတုမို့​​ အရွက်က​​ေလး​​​ေတွ ​​ေြကွ​​ေနတဲ့​​ အပင်သ​​ေယာင်း​​ြကီး​​ကို ​​ေရချို​​ေရချမ်း​​က​​ေလး​​​ေတွ ​​ေလာင်း​​​ေပး​​ရတာ ဘာသာ​​ေရး​​အရ ကုသိုလ်ရယံုတင် မဟုတ်ဘူ​း​​။ သဘာဝပတ်ဝန်း​​ကျင် စိမ်း​​လန်း​​စို​​ေြပ​​ေအာင်လည်း​​ တစ်ခွက်တစ်ဖလား​​ မှတ်မှတ်သား​​သား​​ ကူ​ညီရာ ​​ေရာက်တယ်။

အပင်ဆိုတာက သတ္တဝါ​​ေတွလို ​​ေရရှိရာ ​​ေြခလှမ်း​​လို့​​ရတာမဟုတ်​​ေတာ့​​ မိုး​​မလာ​​ေသး​​ခင် ခမျာ​​ေတွမယ် ​​ေရဆာ​​ေနရှာမှာ​​ေပါ့​​။ သူ​တို့​​တ​​ေတွ ​​ေဝ​​ေဝဆာဆာရှိ​​ေတာ့​​ ကိုယ်​​ေတွလည်း​​ ခိုစရာနား​​စရာ အရိပ်ရမယ် မဟုတ်လား​​။

​​ေညာင်ပင်ဆိုတာက​​ေတာ့​​ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်​​ေတွ အထွဋ်အြမတ်ထား​​​ေလ့​​ရှိတဲ့​​ အပင်ထဲမှာပါတယ်။ ​​ေတာ်ရံုတန်ရံုနဲ့​​ မချိုင်ရဲ မခုတ်ရဲြကဘူ​း​​။ ဓါတ်ြကိုး​​နဲ့​​မလွတ်ရင်​​ေတာင် ကန်​​ေတာ့​​ပွဲ​​ေလး​​​ေပး​​၊​ ​​ေတာင်း​​ပန်ြပီး​​မှ ခုတ်ဝံ့​​တယ်။ အပင်တိုင်း​​အပင်တိုင်း​​မှာ ရုက္ခစိုး​​နတ်​​ေတွ ရှိြကတယ် လို့​​ ယံုြကည်ထား​​​ေပမယ့်​​ ​​ေညာင်ပင်က ရုက္ခစိုး​​ကျ​​ေတာ့​​ သူ​ြကီး​​ခန့်​​ထား​​သလား​​ မသိပါဘူ​း​​။ ဘိုး​​ဘိုး​​ြကီး​​ လို့​​ ​​ေခါ်ြကတယ်။

 နယ်​​ေတွမှာဆို ​​ေညာင်ပင်မှန် နတ်စင်ရှိတာချည့်​​ပဲ။ ​​ေနရာ​​ေကာင်း​​မယ်ဆိုရင် သူ​့​​အရိပ်​​ေအာက်မှာ ကွမ်း​​ယာဆိုင်၊​ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်က​​ေလး​​​ေတွပါ ရှိလိမ့်​​မယ်။ နံမယ်ကလည်း​​ ​​ေမး​​မ​​ေနနဲ့​​ ​​ေရွှ​​ေညာင်ပင်ချည့်​​ပဲသာမှတ်။ လူ​​​ေတွက ကျန််တဲ့​​အပင်သာ ဂရုမစိုက်ချင်​​ေနမယ်။ ​​

ေညာင်ပင်ဆိုရင်​​ေတာ့​​ အ​​ေမွှး​​တိုင်က​​ေလး​​ ဖ​​ေယာင်း​​တိုင်က​​ေလး​​ကစ ရှံပန်း​​ထည်အနီစက​​ေလး​​၊​ ြမင်း​​ရုပ် ပစ်တိုင်း​​​ေထာင်ရုပ်က​​ေလး​​​ေတွ ချိတ်လို့​​ ​​ေတွ့​​ရမယ်။ ရွာထိပ်က​​ေညာင်ပင်မှာ အရက်နဲ့​​ြကက် ဆက်ထား​​တာ​​ေတွ့​​ရင် အဲသည်ရွာ သည်ည ဓါး​​ြပတိုက်ြကမလို့​​ ဆိုတာ သိနိုင်တယ်။ ဒါ​​ေြကာင့်​​ ​​ေညာင်ပင်လို့​​ဆိုရင် စတုမဟာရာဇ်နတ်​​ေတွအတွက် တန််ဖိုး​​နည်း​​အိမ်ယာလို့​​ သတ်မှတ်ထား​​ပံုရတယ်။

​​ေညာင်ပင်ချင်း​​တူ​​​ေပမယ့်​​ ​​ေဗာဓိ​​ေညာင်ပင်ကျ​​ေတာ့​​ မတူ​ဘူ​း​​။ တတ်နိုင်သူ​​​ေတွက အိန္ဒိယက ဘုရား​​ပွင့်​​​ေတာ်မူ​ရာအရပ် မဟာ​​ေဗာဓိ​​ေညာင်ပင်ဆီက​​ေန ကိုင်း​​ကူ​း​​မျိုး​​ပွား​​ြပီး​​ ကိုယ့်​​ဆီက ဘုရား​​တန်​​ေဆာင်း​​ ​​ေကျာင်း​​ကန်ဇရပ်မှာ ​​ေရွှရည်​​ေငွရည်​​ေလာင်း​​လို့​​ အြမတ်တနိုး​​စိုက်ထား​​တာ။

“လဲ့​​လဲ့​​စိမ်း​​​ေရာင် ​​ေဗာဓိ​​ေညာင်၊​ အ​​ေတာင်တစ်ရာ သာစွ​​ေလး​​။ သာသည့်​​​ေညာင်​​ေအာက် ပလ္လင်​​ေပါက်၊​ ​​ေြမာက်ခွင်အ​​ေရှ့​​ယွန်း​​။“

တဲ့​​။ မဇ္ဇိမအရပ်က မဟာ​​ေဗာဓိ​​ေညာင်ပင်ြကီး​​ဟာ သိဒ္ဓတ္ထမင်း​​သား​​ရဲ့​​ ဖွား​​ဘက်​​ေတာ်ြကီး​​ ြဖစ်တာမို့​​ ကဆုန်လြပည့်​​ ​​ေမွး​​​ေန့​​ရှင်ထဲမှာ သူ​လည်း​​ ပါတယ်​​ေလ။ အဲသည် မဟာ​​ေဗာဓိပင်နဲ့​​ တစ်လံအကွာမှာ ြမက်ရှစ်ဆုပ်ကို အဓိဋ္ဌာန်နဲ့​​ ကျဲလိုက်​​ေတာ့​​မှ ၁၄​​ေတာင် အကျယ်ရှိတဲ့​​ ​​ေရွှပလ္လင်​​ေတာ်ြကီး​​ ​​ေပါ်လာတာ။ မာရ်နတ်က​​ေတာင် လာလုလို့​​ မရခဲ့​​ဘူ​း​​။

လင်း​​လွန်း​​ပင်ြကီး​​က ဘယ်ကပါလာတာတုန်း​​ဆို​​ေတာ့​​ ဘုရား​​ြဖစ်ြပီး​​​ေနာက် သတ္တဌာန ခုနစ်​​ေန့​​ ခုနစ်​​ေနရာ စံြမန်း​​တဲ့​​အခါ တစ်ခု​​ေသာ လင်း​​လွန်း​​ပင်ြကီး​​​ေအာက်မှာ ခုနစ်ရက် စံြမန်း​​​ေတာ်မူ​ခဲ့​​တယ်။ အဲသည် လင်း​​လွန်း​​ပင်ြကီး​​ရဲ့​​​ေအာက်မှာပဲ ြမန်မာြပည်ကလာတဲ့​​ တဖုဿ ဘလ္လိက ကုန်သည်ညီ​​ေနာင်က ပထမဦး​​ဆံုး​​ ဥပသကာအြဖစ်နဲ့​​ ဆံ​​ေတာ်အ​​ေမွကို ​​ေလျှာက်ထား​​​ေတာင်း​​ပန် ကိုး​​ကွယ်ခဲ့​​တာဟာ ​​ေရွှတိဂံု​​ေစတီ​​ေတာ်ြကီး​​ရဲ့​​ အစပဲ။ ဒါ​​ေြကာင့်​​ လင်း​​လွန်း​​ပင်ဆိုတာလည်း​​ ဗုဒ္ဓဝင်လာ သစ်ပင်ြကီး​​တစ်မျိုး​​ပါပဲ။

သည်အ​​ေြကာင်း​​​ေတွကို အ​​ေဖက ​​ေရ​​ေရရာရာသိသ​​ေလာက် သမီး​​ကျ​​ေတာ့​​မှ ြကား​​ဖူ​း​​နား​​ဝ​​ေတာင် ရှိ​​ေအာင် သင်မ​​ေပး​​ခဲ့​​ဘူ​း​​ဆိုရင် သည်အ​​ေဖ​​ေလာက် တာဝန်မဲ့​​တဲ့​​သူ​ သည်​​ေလာကြကီး​​မှာ ​​ေနာက်တစ်​​ေယာက် ရှိနိုင်ပါဦး​​မလား​​။ ကိုရီး​​ယား​​ကား​​​ေတွထဲကလို ​​ေြပာရရင်

“အြပစ်စိုး​​ရွံ့​​မိပါတယ်“

​​ေပါ့​​။ ကိုယ့်​​တုန်း​​က ကိုယ်မိဘဘိုး​​ဘွား​​က အရိုး​​ထဲမှာ​​ေတာင် စွဲ​​ေန​​ေအာင် သင်ထား​​​ေပး​​ခဲ့​​တယ်။ အ​​ေဖ့​​အ​​ေဖ ဆံုး​​ကာနီး​​မှာ ​​ေဖတို့​​သား​​အဖ အ​​ေလာင်း​​အစား​​တစ်ခု လုပ်ြဖစ်တယ်။ ဘုရား​​ရှိခိုး​​စာအုပ်ထဲမှာရှိတဲ့​​ ​​ေရာင်ြခည်​​ေတာ်​​ေြခာက်သွယ်ဖွဲ့​​ ဘုရား​​ရှိခိုး​​ြကီး​​ဟာ စာအုပ်တဝက်​​ေလာက်ထူ​တယ်။ သိဖူ​း​​သမျှထဲမှာ အရှည်ဆံုး​​ ဘုရား​​ရှိခိုး​​ပဲ။

“ဘုန်း​​​ေတာ်​​ေအာင်ပန်း​​ ​​ေညာင်နန်း​​မဏ္ဍိုင် ပလ္လင်ဘူ​မိ ​​ေဗာဓိခရိုင် ြပိုင်ဆိုင်ရန်​​ေလှး​​ မာရ်​​ေဘး​​ခုတ်ချိုင် သစ္စာပန်း​​ဆင်ြမန်း​​ ​​ေရွှလက်ကိုင်။“

ဆိုတာနဲ့​​စတယ်။ အ​​ေလာင်း​​အစား​​နဲ့​​ တစ်ထိုင်တည်း​​ကျက်ြပီး​​ အလွတ်ြပန်ြပလိုက်တဲ့​​အခါ သူ​က တအံ့​​တဩနဲ့​​

“သည်မှတ်ဉာဏ်နဲ့​​ဆိုရင် ဆရာဝန်ြဖစ်​​ေလာက်ပါတယ်“

လို့​​ ​​ေြပာတယ်။ ဆယ့်​​​ေြခာက်နှစ်သား​​တစ်​​ေယာက် ကိုယ့်​​အ​​ေဖကိုယ် ြပန်ြကွား​​နိုင်တဲ့​​အရသာ ဆိုတာ သူ​များ​​​ေတွ နား​​လည်ချင်မှနား​​လည်ပါလိမ့်​​မယ်။ ဒါ​​ေပမယ့်​​ ခုအချိန်မှာ ြပန်​​ေတွး​​မိ​​ေနတာက

“ငါနိုင်တယ်။ ငါမှတ်မိတယ်။ ငါကျက်နိုင်တယ်။“

ဆိုတာ​​ေတွထက်

“ငါ နဲ့​​ ငါ့​​အ​​ေဖ အတူ​တူ​ ကုသိုလ်ရသွား​​တယ်။“

ဆိုတာက​​ေလး​​ကို ြကည်နူ​း​​မိတယ်။ အဲဒီဘုရား​​ရှိခိုး​​အရှည်ြကီး​​ဟာ အခုထက်ထိလည်း​​ မှတ်မိ​​ေနတယ်။ ​​ေသရွာပါ​​ေအာင်လည်း​​ မှတ်မိသွား​​မှာ။ ​​ေရစက်ဆိုတာ အဲဒါ​​ေတွကို ​​ေခါ်တာ​​ေပါ့​​။ ​​ေဖ နဲ့​​ သမီး​​ နဲ့​​ ြကား​​မှာ အဲသလို ​​ေရစက်​​ေတွ ထံုလာ​​ေအာင်​​ေတာ့​​ အ​​ေဖ မလုပ်နိုင်​​ေသး​​တာ အမှန်ပဲ။ ​​ေဖတို့​​သား​​အဖ ဘုရား​​​ေပါ်မှာ ပုဆိန်​​ေပါက်ြကတာတစ်ခုပဲ ကုသိုလ်တူ​တူ​ရမှာ။

ဒုက္ခပါပဲ။ အဲဒါ​​ေတွကို သမီး​​နား​​လည်သ​​ေဘာ​​ေပါက်လွယ်​​ေအာင် ဘယ်လိုဘယ်ပံု သင်ြကား​​ယဉ်ပါး​​​ေပး​​ရပါ့​​။ ဗုဒ္ဓဝင်ရုပ်စံုက​​ေလး​​​ေတွ ကာတွန်း​​က​​ေလး​​​ေတွ​​ေတာ့​​ သမီး​​ြကိုက်သား​​။ ဦး​​​ေဖသိန်း​​ ရဲ့​​ ပံုပမာ​​ေလး​​​ေတွကို ထိုင်​​ေတာင် ရှိခိုး​​ချင်မိတယ်။ နို့​​မို့​​သာဆိုရင် စွန်း​​ဝူ​ခုန်း​​တို့​​ရဲသံုး​​​ေဖာ် ရှီး​​​ေဖာ​​ေနာက်ကို ​​ေကာက်​​ေကာက်ပါသွား​​သ​​ေလာက်​​ေတာင် ထဲထဲဝင်ဝင် သိလိမ့်​​မယ် မထင်ဘူ​း​​။ လက်ခုပ်က​​ေလး​​တစ်ြခမ်း​​နဲ့​​ ​​ေအာ်မီ​​ေတာ်​​ေဖာ်ပဲ လုပ်တတ်လာလိမ့်​​မယ်။

ကိုယ့်​​တုန်း​​က ဘယ်လိုများ​​ အသင်ခံခဲ့​​ရပါလိမ့်​​လို့​​ အြပန်ြပန်အလှန်လှန် ​​ေတွး​​ြကည့်​​မိတယ်။ ဘယ်သူ​ကမှ တဗျစ်​​ေတာက်​​ေတာက် ​​ေငါက်ကာငမ်း​​ကာ သင်လာတာ​​ေတာ့​​ မဟုတ်ပါဘူ​း​​။ ြကီး​​ြပင်း​​လာတဲ့​​ ​​ေန့​​စဉ်ဘဝမှာကိုက ဗုဒ္ဓဘာသာ အမူ​အကျင့်​​​ေတွက ထံုမွှမ်း​​လာခဲ့​​တာ။ မနက်အိပ်ယာနိုး​​ရင် အဘွား​​က ဘုရား​​ရှိခိုး​​တယ်။

 ြပီး​​ရင် ပရိတ်​​ေခွတစ်​​ေခွ ဆံုး​​​ေအာင်ဖွင့်​​တာပဲ။ ကိုယ်​​ေတွကလည်း​​ တစ်ခါမှ နား​​စိုက်​​ေထာင်မ​​ေနခဲ့​​ဖူ​း​​ပါဘူ​း​​။ ဒါ​​ေပမယ့်​​ ဟိုတ​​ေလာက လက်ပံ​​ေတာင်း​​ကဓါတ်ပံု​​ေတွ ​​ေတွ့​​လိုက်တဲ့​​အခါ အဲသည်စာသား​​​ေတွ ​​ေခါင်း​​ထဲက အလိုလိုြပန်ထွက်လာတယ်။

“အသည်း​​အူ​နှုတ် ရိုက်ပုတ်ချည်​​ေနှာင် က​​ေယာင်ကတမ်း​​ ​​ေယာင်ယမ်း​​ငို​​ေြကွး​​ ပူ​​​ေဆွး​​ဆူ​ပွက် မနှစ်သက်ဖွယ်​​ေသာ အိပ်မက်တို့​​သည်လည်း​​​ေကာင်း​​၊​ အနှုတ်အဖွဲ အစွဲအလမ်း​​ အြကမ်း​​အနု ြပုြပုသမျှ မ​​ေကာင်း​​​ေသာ လံု့​​လပ​​ေယာဂတို့​​သည်လည်း​​​ေကာင်း​​“

တဲ့​​။ လင်း​​နို့​​သား​​ငါး​​ရာ ပဋ္ဌာန်း​​တရား​​အသံြကား​​ကာမျှနှင့်​​ နတ်ြပည်​​ေရာက်တယ်ဆိုတာ အဲ​​ေတာ့​​မှပဲ ယံုသွား​​ပါ​​ေတာ့​​တယ်။ ကျက်လည်း​​ကျက်မထား​​ပဲ နား​​လည်း​​လည်မထား​​ပဲနဲ့​​ အဲသည်အသံ​​ေတွက နား​​ထဲမှာကျန်​​ေနတုန်း​​ပဲ။ အိမ်မှာ​​ေန့​​တိုင်း​​ဆွမ်း​​ခံကိုယ်​​ေတာ် ဆွမ်း​​​ေလာင်း​​တယ်။ ဆွမ်း​​ချိုင့်​​ကို ကိုယ်တိုင်သွား​​ပို့​​ခိုင်း​​တယ်။ တရား​​ပွဲသွား​​ရင် အ​​ေဖာ်လိုက်ရတယ်။

 ြကာနီကန်ဆရာ​​ေတာ် တရား​​​ေခွမှန်သမျှ မနာဖူ​း​​တာ မရှိဘူ​း​​။ အဲဒါ သူ​တို့​​ ကိုယ့်​​အ​​ေပါ် ဘာသာ​​ေရး​​မျိုး​​​ေစ့​​ချတဲ့​​ ပံုစံပါပဲ။ ကိုယ့်​​လက်ထက်ကျ​​ေတာ့​​မှ ကိုယ့်​​သမီး​​​ေရှ့​​မှာ အိပ်ယာဝင် ပုဆိန်​​ေပါက် ဘုရား​​ရှိခိုး​​မြပမိခဲ့​​ဘူ​း​​။ အိမ်မှာဆွမ်း​​ကပ်လို့​​ ​​ေရစက်ချ တရား​​နာ အိပ်ယာကထြပီး​​ လာထိုင်ခိုင်း​​မထား​​မိဘူ​း​​။ ဥပုသ်သီလ ကိုယ်က​​ေတာင် ​​ေစာင့်​​မြပခဲ့​​ဖူ​း​​ဘူ​း​​။ လမ်း​​ထဲမှာ တရား​​ပွဲ​​ေတွလာလို့​​ သမီး​​က နား​​ဆူ​တယ်ဆိုရင် ရုပ်ရှင်ြကည့်​​ဖို့​​ အြပင်လိုက်ပို့​​မိတယ်။

ဒါနဲ့​​များ​​မှ တစ်​​ေန့​​​ေသာအခါ သူ​ယူ​ချင်ရာနဲ့​​ ယူ​မယ်လို့​​ ​​ေြပာလာရင်လည်း​​ သူ​့​​အြပစ်ဘယ်ဟုတ်​​ေတာ့​​မလဲ။ ကိုယ့်​​အြပစ် စစ်စစ်ြကီး​​။ ကိ်ုယ်က ဘာမှ ​​ေပး​​မထား​​တဲ့​​အတွက် သူ​​​ေကာင်း​​မယ်ထင်တာကို သူ​့​​ဘာသူ​ယူ​သွား​​တာ မဟုတ်လား​​။

တကယ်​​ေတာ့​​ ကိုယ့်​​အမျိုး​​ ဘာသာ သာသနာကို ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်ချင်တယ်ဆိုရင် ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က ​​ေန့​​စဉ်ဘဝ​​ေတွမှာ ဘာသာ​​ေရး​​အဆံုး​​အမ၊​ ယဉ်​​ေကျး​​မှု ဓ​​ေလ့​​ထံုး​​စံ​​ေတွကို တ​​ေလး​​တစား​​ လိုက်နာ လက်ခံကျင့်​​သံုး​​​ေနရမယ်။ ကိုယ့်​​သား​​သမီး​​​ေတွလည်း​​ပဲ အဲသည်အရာ​​ေတွနဲ့​​ ယဉ်ပါး​​ရင်း​​နှီး​​​ေန​​ေအာင် အကျွမ်း​​တဝင်ထား​​သင့်​​တယ်။

ကိုယ့်​​ဘာသာ နဲ့​​ ပတ်သက်လာရင် ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း​​ မသိတာ မရှင်း​​တာ ​​ေသ​​ေသချာချာ သ​​ေဘာ​​ေပါက်​​ေအာင် ဖတ်ရှု​​ေလ့​​လာထား​​ရမယ်။ က​​ေလး​​​ေတွက ​​ေမး​​လာြမန်း​​လာတဲ့​​အခါမှာလည်း​​ အမှန်အမှား​​ ကွဲကွဲြပား​​ြပား​​ ဂဃနဏ ​​ေြပာြပတတ်ရမှာ​​ေပါ့​​။ သူ​များ​​ဘာသာ​​ေတွကို လှည့်​​ပတ်ရန်ရှာ​​ေနရံုနဲ့​​ သာသနာ​​ေတာ်အတွက်လို့​​ ​​ေခါင်း​​စဉ်တပ်ရတာ ရှက်စရာ​​ေကာင်း​​လှပါတယ်။ အ​​ေမွဆိုကတည်း​​က ကိုယ့်​​ဆီမှာ ရှိတဲ့​​အရာ​​ေတွကိုသာ ဆက်ခံသူ​ကို​​ေပး​​လို့​​ရတာ​​ေလ။ ကိုယ့်​​ဆီမှာ​​ေတာင်မရှိတဲ့​​ ဘာသာ​​ေရး​​အသိအလိမ္မာ​​ေတွကို ​​ေပး​​ခဲ့​​ချင်တယ်ဆိုတာက​​ေတာ့​​ ဘယ်လိုလုပ်ြဖစ်နိုင်ပါ့​​မလဲ။ ဒီ​​ေန့​​ ကဆုန််လြပည့်​​ ဗုဒ္ဓ​​ေန့​​​ေလ။

ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က​​ေရာ ဗုဒ္ဓဝင်နဲ့​​ ပတ်သက်လာရင် ဘယ်​​ေလာက်ထိ ထဲထဲဝင်ဝင် နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်သိသလဲ။ ကိုယ့်​​သား​​သမီး​​​ေလး​​​ေတွကို​​ေရာ အဲသည်သိထား​​တာက​​ေလး​​​ေတွ ​​ေြပာြပဖူ​း​​သလား​​။ မုန္စလိန္ဒာအိုင်မှာ ြပန်လည်ဆံုမယ် ​​ေဟာတဲ့​​​ေဗဒင် ဆိုတာ ဘာ​​ေြပာတာလဲ။ အဇပါလ ဆိတ်​​ေကျာင်း​​​ေညာင်ပင်ဆိုတာ ဘယ်လိုဟာမျိုး​​လဲ။ ပါဋလိပုတ် နဲ့​​ ​​ေကာသမ္ဘီ ဆိုတာ ဘယ်​​ေနရာမှာလဲ။ ကာသိတိုင်း​​က ဘာ​​ေတွထွက်လို့​​ နံမယ်ြကီး​​တာလဲ။ ​​ေသချာပါတယ်။ အဲဒါ​​ေတွအား​​လံုး​​က အိန္ဒိယမှာ နီ​​ေပါမှာ ရှိတယ်။

ဒါ​​ေပမယ့်​​ သူ​တို့​​​ေတွက ရှိသာရှိတယ် မသိြက​​ေတာ့​​ဘူ​း​​။ ကိုယ်​​ေတွက​​ေတာ့​​ မရှိ​​ေပမယ့်​​ သိ​​ေန​​ေသး​​တယ်။ ကိုယ့်​​သား​​သမီး​​လက်ထက် ​​ေရာက်တဲ့​​အခါ သိလည်း​​သိမှာ ရှိလည်း​​ ရှိ​​ေတာ့​​မှာ မဟုတ်​​ေတာ့​​ဘူ​း​​​ေနာ်။ သာသနာကွယ်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုး​​ ထင်ပါရဲ့​​။ အရင်ဆံုး​​က ကိုယ့်​​ကိုယ်၌မှာ ကျန်​​ေန​​ေသး​​တဲ့​​ သာသနာပမာဏကို အရင် ထိန်း​​သိမ်း​​ရစ်ြကပါဦး​​​ေလ။

​​ေဗာဓိပင် နဲ့​​ ​​ေရွှပလ္လင်

​​ေအာင်ြခင်း​​ရှစ်ပါး​​

သု​​ေမဓာရှင်ရ​​ေသ့​​