ေခတ်ကာလ လူသားများဟာ တီထွင်ဖန်တီးမှုများစွာနဲ့ ေခတ်မီတိုးတက်တဲ့ နည်းပညာအရိပ်ေအာက်မှာ ဘာမဆို အဆင်ေြပလွယ်ကူသက်သာေနတာေတာ့ မှန်ပါရဲ့။ ေတွးေတာဆင်ြခင် သံုးသပ်မှုပိုင်းမှာေတာ့ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ေပါင်း ၃၀၀၀ တုန်းက လူသားေတွကို မမှီေလာက်ဘူးလို့ ေတွးမိပါတယ်။
လူ့သမိုင်းတေလျှာက်မှာ အဲသည်အချိန်ကေလာက် အသိဉာဏ် အေတွးအေခါ်ေတွ ကွန့်ြမူးေဝဆာနိုင်တဲ့ ေခတ်တစ်ေခတ် ထပ်ေပါ်မလာေတာ့ဘူး။ အဲသည်တုန်းကဆို တရုတ်ြပည်မှာ ကွန်ြဖူးရှပ်စ်ြကီး ရှိတယ်။ ခုချိန်ထိ သူ့အယူအဆေတွကို တူတူတန်တန် အြငင်းပွားေချပနိုင်တဲ့သူ မရှိေသးဘူး။ ကိုယ်တို့ မဇ္ဇိမအရပ်မှာဆို ေဂါတမဗုဒ္ဓပွင့်ခဲ့တယ်။
ဥေရာပတိုက်တလွှားမှာလည်း ေတွးေခါ်ပညာရှင်ေတွ အေြမာက်အများ ေပါ်ထွက်ခဲ့တယ်။ အလုပ်မလုပ်ပဲ မုတ်ဆိတ်ြကီးပွတ်ြပီး ငုတ်တုတ်ထိုင်ေနရင် သမီးနဲ့အတင်းေခါ်ေပးစားခံရတယ်ဆိုတာ အဲသည်ေခတ်က ြဖစ်လိမ့်မယ်။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှာ ဒဿနိကေဗဒလို့ေခါ်တဲ့ ဖီေလာ်ေဆာ်ဖီပညာရပ်က သင်ရိုးညွှန်းတမ်းထဲမှာပါတဲ့ ေတွးေခါ်ပညာရှင်ေတွဟာ ၂၀ ရာစုက လူသားေတွထက် ဘီစီ ငါးရာစု ပတ်ဝန်းကျင်က ဆရာ့ဆရာြကီးေတွက ပိုများ လိမ့်မယ် ထင်ပါတယ်။
အြဖစ်အပျက်ေတွက တစ်ေနရာစီမှာမို့လို့ မဆက်စပ်မိြကေပမယ့် ခုနှစ်သက္ကရာဇ်ကေလးေတွနဲ့ ကမ္ဘာ့ေြမပံုေပါ် ေြခရာေကာက်ြကည့်လိုက်ေတာ့ ေခတ်ြပိုင် (Contemporaray) ဆိုတဲ့ စကားကို ပိုနားလည်လာတယ်။ စိတ်ဝင်စားဖို့လည်း ပိုေကာင်းလာတယ်။
နီေပါနဲ့ အိန္ဒိယနယ်စပ်နား ကပ္ပိလဝတ္ထုဆိုတဲ့ မန်းေလးြမို့ေလာက် မကျယ်ြပန့်တဲ့ ပေဒသရာဇ်နိုင်ငံငယ်ကေလးမှာ သုေဒ္ဓာဓနဘုရင်ဟာ သူ့သားလက်ထက်ကျရင် စြကာဝဠာြကီးကို ပိုင်စိုးမယ့် စြကဝေတးမဏ္ဍတ်မင်း ြဖစ်ရမယ် ဆိုတဲ့ အိပ်မက်ကို မက်ေနပါြပီ။ အဲ့ဒီအချိန်နဲ့ မလှမ်းမကမ်း တရုတ်ြပည်မှာေတာ့ ပထမေြမာက်ဧကရာဇ်ြကီးက သူ့အေရှ့ရှိခဲ့ြပီးေသာ သမိုင်းမှတ်တမ်းများကို မီးရှို့ေဖျာက်ဖျက်ပစ်ြပီး လက်ရှိတရုတ်နိုင်ငံေလာက်နီးပါး အကျယ်အဝန်းရှိတဲ့ အင်ပါယာြကီးတစ်ခု ထူေထာင်ေနနှင့်ြပီ။
သူ့အာဏာတည်တံ့ေရးအတွက် အာကာသထဲက လှမ်းြကည့်ရင်ေတာင်မှ ချုပ်ရိုးေြကာင်းြကီးတစ်ခုလို ြမင်ေနရတဲ့ မဟာတံတိုင်းြကီးကို ေဆာက်ေနခဲ့ြပီ။ ဥေရာပ အေရှ့တလွှားမှာေတာ့ ဂရိေတွက ေအသင်ြမို့ြပနိုင်ငံထူေထာင်ြပီး ဆိုကေရးတီးလို ေတွးေခါ်ပညာရှိြကီးေတွ၊ ဟစ်ပိုကေရးတီးလို ေဆးပညာရှင်ြကီးေတွ ေပါ်ေနခဲ့ြပီ။ သည်ကေန့ကမ္ဘာေပါ်မှာ ေလ့လာလိုက်စားစရာ ပညာရပ်ြကီးေတွရဲ့ ြမစ်ဖျားခံရာဟာ သူတို့ေခတ် သူတို့အခါက ဆရာြကီးေတွ လမ်းသစ်ထွင်ခဲ့ြကတာချည့်ပဲ။ ယံုြကည်ချက်အတွက်ဆိုရင် ကိုယ့်အသက်ထက် အဆိပ်ခွက်ကို ေရွးသွားခဲ့ြကတာချည့်ပဲ။ ကမ္ဘာြပားတဲ့ တေလာကလံုးကို
လို့ အခိုင်အမာရပ်တည်ရင်း စုန်းယိုးမီးရှို့ခံရလည်းပဲ ေသွးေြကာင်မသွားခဲ့တာ သူတို့ေခတ်ကေပါ့။
ကိုယ်တို့ေခတ် ြမန်မာနိုင်ငံအဝှမ်းမှာ ၁၉၈၈ ကတည်းက ေသွးေချာင်းစီး မီးဟုန်းဟုန်းေတာက်ေအာင် မြကားနိုင်သူေတွက မြကားနိုင်၊ လက်မခံနိုင်သူေတွကလည်း လက်မခံနိုင်၊ အဲသဟာြကီးအတွက် အသက်ေသွးေချွးနဲ့ ဘဝေတွ ရင်းနှီးလိုက်ရသူေတွလည်း မေရမတွက်နိုင်ရှိခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့စကားလံုးြကီး သေန္ဓတည် ေမွးဖွားလာခဲ့တာလည်းပဲ အဲသည်ေခတ် အဲသည်အချိန်တုန်းက ေအသင်ချိုေဆွေတွရဲ့ ေကျးဇူးေြကာင့် လို့ ေြပာရရင် မမှားပါဘူးကွယ်။
ကမ္ဘာတလွှားနိုင်ငံအသီးသီးမှာ လက်ရှိကျင့်သံုးေနြကဆဲြဖစ်တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ပံုသဏ္ဍာန်အမျိုးမျိုးမှာ ေအသင်ြမို့သားေတွရဲ့ ဩဇာနဲ့ ကင်းတာ ဘယ်တစ်ခုရှိလို့လဲ ြပစမ်းပါဦး။ ဒါေြကာင့် ေအသင်ြမို့ြပနိုင်ငံရဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဘယ်လိုပံုစံမျိုးလည်း သိရေအာင် နည်းနည်းပါးပါး တီးေခါက်ြကည့်ရေအာင်ေနာ့။
ေအသင်ဆိုတာ ဘီစီငါးရာစုေလာက်တုန်းက ဂရိလူမျိုးေတွ အင်ပါယာချဲ့ထွင်ြကတဲ့အခါ ဦးေဆာင်ခဲ့တဲ့ ြမို့ြပနိုင်ငံငယ်တစ်ခုေပါ့။ အဲဒီေခတ်က ေခါမ၊ ေရာမ၊ ဂရိ အစရှိတဲ့ လက်နက်နိုင်ငံကေလးေတွ ေပါ်လာြပီး ထွန်းကားခဲ့တဲ့ ယဉ်ေကျးမှု အေမွအနှစ်ေတွဟာ သည်ကေန့ထိ စံထားထိန်းသိမ်းေနရဆဲ တသသ နှုတ်ဖျားကမချ ချီးမွှမ်းေနရဆဲပါပဲ။
လက်ေမာင်းအရင်းက ကျိုးပဲ့ေနတဲ့ အဖရိုဒိုက်နတ်သမီးရဲ့ ရုပ်ထုပံုတူကေလးေတွေတာင် တကမ္ဘာလံုးက ဧည့်ခန်းေဆာင်ေတွမှာ တင့်တင့်တယ် ေနရာယူထားတုန်း။ ဟာြကူလီ၊ ဗီးနပ်စ်၊ ပန်ဒိုရာ၊ ကျူးပစ်ဆိုတဲ့ ဇာတ်ေကာင်ကေလးေတွကို မြကားဖူးတဲ့ ၂၁ရာစုလူသားရယ်လို့ မရှိသေလာက် တွင်ကျယ်ေနတုန်း။ အိုဒစ်ဆီဆိုတဲ့ ကဗျာရှည်ြကီးေတွကို ေနာက်လူေတွ လိုက်မှီဖို့ မနီးစပ်ေသးဘူး။
ေအသင်ြမို့ြပနိုင်ငံရဲ့ ထူးြခားချက်ကေတာ့ သူနဲ့ေခတ်ြပိုင် ပေဒသရာဇ်နိုင်ငံြကီးငယ်ေတွလို မိုးေပါ်ကကျလာတဲ့။ ဘုရားသခင် အာဏာအပ်နှင်းထားတဲ့ ေနနတ်နွယ် ဧကရာဇ်မင်းြမတ်ေတွကို အလံုးစံုေသာ အာဏာအပ်နှင်းထားတာ မဟုတ်ပဲ ြပည်သူလူထုက ေရွးေကာက်တင်ေြမှာက်ထားတဲ့ ြပည်သူ့ကိုယ်စားလှယ် ဉာဏ်ြကီးရှင်များပါဝင်တဲ့ လွှတ်ေတာ်ြကီးကေန တိုင်ပင်စည်းေဝး အုပ်ချုပ်ြကသတဲ့။ အဲ့ဒါမျိုး သူ့အရင်က မရှိခဲ့ဘူး။
ကုသိနာရံုက မလ္လာမင်းများလို ဂဏလွှတ်ေတာ်နဲ့ တစ်ေယာက်တစ်လှည့် အုပ်ချုပ်တာေတာင် မဟုတ်ဘူး။ ကမ္ဘာ့သမိုင်းြကီးကို ေြပာင်းြပန်လှန်ပစ်ခဲ့တဲ့ ကားလမက်တို့ အိန်ဂျယ်တို့ထက် အများြကီးေစာတာေပါ့။ ကွာတာကေတာ့ သူတို့က ဘယ်သူဘာြဖစ်ြဖစ် ပစ္စည်းမဲ့လူတန်းစား အာဏာရရမယ်ဆိုတဲ့ စံနစ်မဟုတ်ဘူး။ တိုင်းြပည်အုပ်ချုပ်တဲ့အခါမှ ပညာဉာဏ်ြကီးသူေတွက ေဆွးေဆွးေနွးေနွး တိုင်တိုင်ပင်ပင်နဲ့ အများဆန္ဒကို မလွန်ဆန်ပဲ အုပ်ချုပ်ရမယ်ဆိုတဲ့ မူဝါဒပါ။
ေအသင်ဒီမိုကေရစီအတွက် တင်းြကပ်တဲ့ ဖွဲ့စည်းပံု အေြခခံဥပေဒကေတာ့ နိုင်ငံသားအြဖစ် အသိအမှတ်ြပုမှုပါပဲ။ ေအသင်မှာေနတဲ့ ဂရိလူမျိုးတိုင်းဟာ မဲေပးခွင့်ရှိေသာ နိုင်ငံသားအြဖစ် အသိအမှတ်ြပု မခံရပါဘူး။ နံပတ်တစ်ကေတာ့ မဲဆန္ဒရှင်ရဲ့ မိဘနှစ်ပါးစလံုးဟာ ဂရိလူမျိုး ြဖစ်ရမယ့်အြပင် ေအသင်မှာ အေြခချေနထိုင်သူသာ ြဖစ်ရမတဲ့။ ကိုယ့်တိုင်းြပည်အေရးကို ကိုယ်တိုင်ပါဝင် ဆံုးြဖတ်ချင်တယ်ဆိုရင် ကိုယ့်အိမ်ထဲက အတွင်းလူသာ ြဖစ်သင့်သတဲ့။
သူ့ဘာသူ အြပင်ကေန ဘာေတွေြပာေြပာ ေမာရင်ရပ်သွားလိမ့်မယ်။ ကိုယ့်ကိစ္စ ကိုယ့်အေရးကိုေတာ့ ကိုယ့်ချင်းကိုယ့်ချင်းပဲ ဆံုးြဖတ်ြကရမယ်။ အဲသလိုမျိုး။ ဟွန့်။ ေအသင်သားေတွ ယိုတဲ့ေချးများ နည်းနည်းေလာက်ကျန်ရင် ြပာချြပီး တြပည်လံုးေကျွးလိုက်ချင်ပါသေလ။ အားပုဂျိကိုေတာ့ အတံုးလိုက်မျိုခိုင်းမယ် သိလား။ ဒါမှ နိုင်ငံသားြဖစ်ခွင့်ဆိုတာ နားလည်သွားမယ်။
ဒုတိယအချက်ကေတာ့ အဲသည်ေအသင်သားဟာ တိုင်းြပည်အတွက် တာဝန်ေကျခဲ့ြပီးသူလည်း ြဖစ်ရဦးမတဲ့။ အခွန်ေတွေကျလည်ေအာင် ေပးေဆာင်ရမယ်။ စစ်မှုထမ်းတဲ့တာဝန်ကိုလည်း ေကျပွန်ခဲ့ဖူးရမယ် တဲ့။ (တစ်မတ်သားများ လက်ခေမာင်းခပ်ေချေတာ့ကွယ်။) အဲသလိုမျိုး သံုးလွန်းတင်မှြကိုး၊ ေဒါင်ေဒါင်ြမည်မှအိုး ဆိုတဲ့သူေတွကမှ ေအသင်ြပည်သူ့လွှတ်ေတာ်ကို ပါဝင်ခွင့်၊ တက်ေရာက်ခွင့်၊ ေဆွးေနွးခွင့်၊ မဲေပးခွင့် ရြကပါေလသတဲ့။ ဒါဆိုြပီးပလား။
ေတာ်ြပီ ရြပီ ပွဲသိမ်းြပီ လို့ထင်ြပီး ချိတ်လံုချည်ေလး ေခါင်းေပါင်းကေလးနဲ့ ေယာသိမ်းလိုက် ဘသားယိမ်းလိုက် လုပ်ဖို့ေတာ့ စိတ်မကူးနဲ့ဗျ။ နားကားသွားမယ်။ သူတို့လွှတ်ေတာ်ဆိုတာ လက်ညှိုးေထာင်၊ ေခါင်းြငှိမ့်၊ လက်ခုပ်တီး၊ အိမ်ြပန် လုပ်လို့မရဘူးဗျ။ အုပ်ချုပ်ေရး၊ ဥပေဒြပုေရး၊ တရားစီရင်ေရးတို့အတွက် ေကာ်မတီေတွဖွဲ့ရတယ်။ တို့ဆီကလို ေကာ်မရှင်ဖွဲ့၍ စံုစမ်းစစ်ေဆးရန် လိုမလို စံုစမ်းစစ်ေဆးေရးေကာ်မရှင်မျိုး မဟုတ်ဘူး။ မလိုအပ်ေသာ အစည်းအေဝးများ ေလျာ့နည်းသွားေစေရး အစည်းအေဝး ဆိုတာမျိုးလည်း မရှိဘူး။
မဲေပးခွင့်ရှိသူေတွက ေရွးေကာက်တင်ေြမှာက်လိုက်တဲ့ ကိုယ်စားလှယ်ေတွဟာ ကိုယ့်သက်ဆိုင်ရာေကာ်မတီမှာ တက်ြကွထိေရာက်စွာ ဦးေဆာင်ေဆွးေနွးနိုင်ရမတဲ့။ အေရးြကီးဆံုး အရည်အချင်းကေတာ့ ေတာ်ကီလွှတ်ေကာင်းရမတဲ့။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က ကိုယ့်စကားကို ယံုြကည်ချက် အြပည့်အဝနဲ့ ေြပာနိုင်ြပီး လူအများရဲ့ ယံုြကည်မှုကိုလည်းပဲ သိသိသာသာရလာေအာင် စည်းရံုးေဟာေြပာနိုင်စွမ်း ရှိရမတဲ့။
သူတို့လို ေြပာေရးနှုတ်မှု အနုပညာအတွက် လိုအပ်တဲ့ အရည်အချင်းေတွက မနည်းပါဘူးတဲ့။ အဓိကအားြဖင့် ကိုယ်ေြပာချင်တဲ့ အေြကာင်းအရာကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိရမတဲ့။ ေတာင်စဉ်ေရမရ ေလျှာက်ေြပာေနတာမျိုး မဟုတ်ပဲ ကိုယ့်စကားရဲ့ ဦးတည်ချက်ကို ကိုယ့်ဘာသာ နားလည်ထားြပီးသား ြဖစ်ရမတဲ့။ သူများက ေမးြမန်းစစ်ေြကာလာရင် ေြဖရှင်းနိုင်ဖို့ အချက်အလက်ေတွကိုလည်း ြကိုတင်ြပင်ဆင်ထားရဦးမတဲ့။
ြပီးရင် ကိုယ်ေြပာမယ့် အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုကို ကိုယ့်ဘာသာ သတ်မှတ်ြပီး အဲဒီအချိန်အတွင်း ချက်ေကာင်းမှန်ေအာင် ထိထိမိမိ ေြပာနိုင်ရမတဲ့။ ေြပာတဲ့အခါမှာလည်း ေတာင်ြကည့်ေြမာက်ြကည့်၊ မျက်လံုးကေလး ကလယ်ကလယ်၊ ဂနာမြငိမ် အမာစိန်ဟန်နဲ့မဟုတ်ပဲ ဝင့်ဝင့်ြကွားြကွား အထက်စီးက ဩဇာသံနဲ့ ေြပာတတ်ရမတဲ့။ ကိုင်း ဘယ့်နှယ်ရှိစ။ လွယ်သလား ခက်သလားရာမ။ ေြပာစမ်းပါဦး။ လွယ်သလား ခက်သလား။
ဒီအရည်အချင်းနဲ့ နှုန်းမီစံကိုက်ပုဂ္ဂိုလ်ဆိုလို့ ကိုယ်တို့ဆရာြကီးကိုပဲ ေြပးေြပးြမင်ပါတယ်ကွယ်။ သူ့ဆို ေရပက်မဝင်ဘွဲ့ေတာင် ေပးထားြကသတဲ့။ ချက်ကျလက်ကျ ြငင်းမရေအာင် ေြပာနိုင်တယ်။ (ြကံုတုန်း ေပါ်တင်ြကီး ေလာ်ဘီလုပ်ပလိုက်သည်။ ဟိ ဟိ။) ကိုယ်တို့ဆီြဖင့် အနှစ်နှစ်ဆယ်လံုးလံုး ြပည်သူကို ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ မေြပာပဲ ဟိတ်ဆိုတိတ် အုပ်ချုပ်သွားတဲ့သူြကီးကိုပဲ ပိုေတာ်တယ် လို့ ေြပာရမလား မသိေပါင်ကွယ်။
ဒီလိုဆိုေတာ့ လွှတ်ေတာ်ထဲက ေအသင်သားေတွဟာ လွှတ်ြပီးကိုေတာ်ေနြကတာေပါ့ေလ လို့ အထင်ေတွ စွတ်ြကီး မသွားနဲ့ဦးဗျ။ လျှို့ဝှက်ချက်ရှိတယ်။
လို့ ဆက်ေမးလိုက်။
လို့ ေြဖလိမ့်မယ်။ သူတို့ကို နှုတ်မှုေရးရာ ကျွမ်းကျင်လာေအာင်၊ ယထာဘူတကျကျ ေတွးတတ်လာေအာင်၊ ပညာဗဟုသုတ ြကွယ်ဝလာေအာင် ေနာက်ကွယ်က သင်ြကားပို့ချေပးေသာ ဆကာြကီးများ ရှိြပီး ဆိုးဖစ်စ်ြကီးများ (Sophists) လို့ ေခါ်ပါသတဲ့။
ဂရိတ်ဦးဖိုးစိန်ေတာင် ေနာက်ကွယ်ကားဖံုးက စာေထာက်ေပးရတဲ့ ငေအာင်ထားရေသးတာပဲဟာ။ ဂရိတိုင်းြပည်မှာ ဆိုးဖစ်စ်ဆိုတာ အသိပညာေပးသူ လို့ အဓိပ္ပါယ်ရြပီး ေအသင်နိုင်ငံေရး အဆံုးအြဖတ်ေတွဟာ ပညာတတ်လူတန်းစား၊ ပညာရှိြကီးများ၊ ေတွးေခါ်ေမျှာ်ြမင်တတ်သူြကီးများရဲ့ ဩဇာလွှမ်းမိုးတဲ့အတွက် ေအသင်ဒီမိုကေရစီဟာ ငွားငွားစွင့်စွင့် ပွင့်လန်းခဲ့တာ။
ကိုယ့်ဆီကလူေတွလို
ဆိုတဲ့ အမှားသံသရာ မှာ ကိုယ့်အိပ်ထဲချည့် ေဖာင်းသထက်ေဖာင်းလာတဲ့ Planning, Implementation, Evaluation ဆိုတာေတွကို ပဋိစသမုပတ် တစ်ပတ်လည်ခဲ့ြပန်ြပီေကာ လို့ ြဖစ်ပျက်ရှုေနရတာမျိုး ဘယ်ဟုတ်မလဲ။
ေအသင်ဒီမိုကေရစီရဲ့ သင်ခန်းစာေတွကို ဒီမိုကေရစီေခါင်းစဉ်တပ်ထားတဲ့ အကွဲကွဲအြပားြပားေသာ အတိုက်အခံပါတီများက သင်ခန်းစာ မယူနိုင်ခဲ့ေပမယ့် ဒီမိုစကားကို နားခါးလှပါတယ်ဆိုတဲ့ အာဏာရှင်အရိပ်ေအာက်က မလွတ်တလွတ် ေသနာပတိြကီးများကေတာ့ ချက်ေကာင်းကကိုင်ြပီး လက်ေတွ့ အသံုးချနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူတို့လက်ေအာက်မှာ ဆိုးဖစ်စ်ေတွ အများြကီးေမွးထားနှင့်တယ်။ ကိုယ့်ထဲကိုယ့်ဟာေလးေတွကို ေြမှာက်ကာေချာ့ကာ အပိုင်ေမွးလို့ နိုင်ငံတကာ့နိုင်ငံ နှံ့ေနေအာင် ပညာသင်ေတွ လွှတ်ထားြပီးသား။
ကိုယ့်ကို လက်နက်ကိုင် ပုန်ကန်ဖို့ အာခံထွက်သားြပီးသားထဲကေတာင်မှ နိုင်ငံရပ်ြခားမှာ စံနစ်တကျ နိုင်ငံေရးပညာ သင်ြကားလာတဲ့သူေတွကို အြကံေပးကုလားထိုင်ကေလး တစ်လံုးေပးြပီး ကိုယ်သံုးဖို့ ဆိုးဖစ်စ်လုပ်ထားလိုက်တာလည်း ဗံုးကွဲရင် စွပ်စွဲစရာေတာင် လူမကျန်ေတာ့ဘူး။ အားအားယားယား ေဖ့စ်ဘုတ်ေပါ် လမ်းသလားေနတဲ့အေကာင်ေတွ အေလနေတာ ေလျှာက်ေရးသမျှကို လူငှားနဲ့ လံုးေစ့ပတ်ေစ့ဖတ်ခိုင်းြပီး ကိုယ့်အတွက် ဘယ်လိုအသံုးတည့်နိုင်သလဲ မသိသူေကျာ်သွား သိသူေဖာ်စားလုပ်ေနတာလည်း အတိုက်အခံထဲကေတာ့ တစ်ေယာက်မှ မြမင်မိေပါင်ဗျာ။ (သားေရးတဲ့စာေတွကို အချိန်မရလို့ တစ်ခါမှ မဖတ်ဖူးဘူးဆိုတဲ့သူေတွကို သား သိပ်မုန်းတာပဲ ေမေမ။)
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဆိုးဖစ်စ်တစ်ေယာက်အြဖစ် ဘယ်တုန်းကမှ မေတွးဖူးေသာ်လည်းပဲ ကိုယ်ေရးတဲ့စာေတွကို ချစ်တဲ့သူေတွက အေရးမလုပ်အားပဲ မုန်းသူေတွက အကျိုးရှိရှိ အသံုးတည့်ေအာင် ဖတ်ေဖာ်ရေနေသးေတာ့ ဘာပဲေြပာေြပာ တိုင်းြပည်အတွက် အကျိုးတစ်ခုခု ရှိသွားရင် ေတာ်ပါြပီေလ လို့ စိတ်ေြဖရတယ်။
ေအသင်ဒီမိုကေရစီအေြကာင်းေြပာတဲ့အခါမှာ ေကာင်းတာေတွချည့်ပဲ ကွက်ေြပာလို့ေတာ့ မြဖစ်ေသးဘူး။ ဆိုကေရးတီးြကီးကို အဆိပ်ခွက်ကမ်းတာလည်း အဲသည် ဒီမိုကေရစီကပဲဆိုတာ ေြပာရဦးမှာေပါ့။ အေတွးအေခါ်အယူအဆေတွ ပွင့်လင်းလာတဲ့အခါ အရင်တုန်းက မျက်စိမှိတ်ြပီး ယံုြကည်လာခဲ့ြကတဲ့ နတ်ဘုရားေဒဝတာများအေပါ်မှာ တကယ်ရှိမရှိ သံသယ ဝင်လာတယ်။ အမှန်တရားဆိုတာကို ေရှးရိုးစွဲအယူဝါဒေတွ စွန့်ပယ်ြပီး ရှာလာတယ်။
လူြကီးသူမေြပာစကား နဲ့ ဘာသာေရး အဆံုးအမေတွအေပါ် ေတွးေခါ်ဉာဏ်နဲ့ သံုးသပ်လာတယ်။ ဒီအခါမှာ ခုေခတ်စားလာတဲ့ ဟိုင်းဖလံုးြကီး သံုးလိုက်ရရင် ကွန်ဆာေဗးတစ်နဲ့ လစ်ဘရယ်လစ်ဇင်တို့ ကွန်ဖလစ်ြဖစ်လာတယ်။ (မှတ်ပလား။ ဂလိုေြပာမှ လူရှိန်တာေလ။)
ဒါေြကာင့် ကေလးေတွကို ေြပာဆိုသွန်သင်ရခက်ေအာင် ေြမှာက်ထိုးပင့်ေကာ်ြပုမှု၊ ဘာသာေရး မြကည်ညိုေအာင် စည်းရံုးလှံု့ေဆာ်မှုေတွနဲ့ ဆိုကေရးတီးြကီးကို ခံုရံုးတင်တဲ့အခါ ကန့်ကွက်မဲေတာင် မရှိသေလာက် ညီညီညွတ်ညွတ်နဲ့ ေသဒဏ်ေပးခဲ့ြကသတဲ့။
ဒါလည်း ဒီမိုကေရစီကျတဲ့ အဆံုးအြဖတ်တစ်ခုပဲမို့ မှားတယ် မဆိုနိုင်ေသာ်ြငား တိုင်းြပည်နစ်နာခဲ့တာလည်း အမှန်ပဲ။ ပညာနဲ့ အုပ်စီးဦးေဆာင်မှု မရှိတဲ့ ညီညွတ်စိတ်ဝမ်းဟာ အလံုးစံု ပျက်စီးေရးဘက်ကို အားသန်တာေတာ့ ကိုယ်ေတွ့ြကံုလာတဲ့အခါ သိလာပါလိမ့်မယ်။ ဒါကလည်း သင်ခန်းစာယူနိုင်ေလာက်တဲ့ အသိဉာဏ် ရှိဦးမှပါေလ။
ကိုယ့်အလို ကိုယ့်ဆန္ဒကေတာ့ ပညာတတ်ဆိုတာ အာဏာရှင်ေတွလို တိုင်းြပည်ြငိမ်ဝပ်ေအာင် အုပ်ချုပ်နိုင်စွမ်း မရှိတာ ဝန်ခံပါတယ်။ အုပ်ချုပ်ေရးဆိုတာကလည်း သီးြခား အတတ်ပညာတစ်ခုပဲကိုး။
ဒါေပမယ့် အုပ်ချုပ်တဲ့သူက ပညာရှင်ေတွကို ေအသင်မှာ ဆိုးဖစ်စ်ေတွကို ေနရာေပးတန်ဖိုးထားသလို တေလးတစား အြကံဉာဏ်ကေလးများ ေတာင်းခံမယ်ဆိုရင် နှစ်ဦးနှစ်ဘက်ေရာ တိုင်းြပည်အတွက်ပါ အကျိုးများမယ် ထင်တာပါပဲ။ တို့ေမြကီးေရာ ဆိုးဖစ်စ်ကေလး တစ်ေကာင်တေလ ေယာင်ေပေပလုပ်ေပးမယ့်သူ မလိုဘူးလားဟင်။
လခတစ်ြပားမှ ေပးစရာ မလိုပါဘူး။ ေဖ့စ်ဘုတ်အေကာင့်ေလးဖွင့်လိုက်။ ဝက်ဝက်ကို ကွဲသွားဦးမှာ။ ေတာ်ေတာ်ြကာ လွှတ်ေတာ်ထဲကေန ေဖ့စ်ဘုတ်ြကီးကို ချက်ကင်ဝင်တတ်သွားရင် like ေတွ သန်းေြခာက်ဆယ်ေလာက်ရလာမှာ သိလား။ အေဟး အေဟး။ ေပျာ်စရာြကီး။
လူ့သမိုင်းတေလျှာက်မှာ အဲသည်အချိန်ကေလာက် အသိဉာဏ် အေတွးအေခါ်ေတွ ကွန့်ြမူးေဝဆာနိုင်တဲ့ ေခတ်တစ်ေခတ် ထပ်ေပါ်မလာေတာ့ဘူး။ အဲသည်တုန်းကဆို တရုတ်ြပည်မှာ ကွန်ြဖူးရှပ်စ်ြကီး ရှိတယ်။ ခုချိန်ထိ သူ့အယူအဆေတွကို တူတူတန်တန် အြငင်းပွားေချပနိုင်တဲ့သူ မရှိေသးဘူး။ ကိုယ်တို့ မဇ္ဇိမအရပ်မှာဆို ေဂါတမဗုဒ္ဓပွင့်ခဲ့တယ်။
ဥေရာပတိုက်တလွှားမှာလည်း ေတွးေခါ်ပညာရှင်ေတွ အေြမာက်အများ ေပါ်ထွက်ခဲ့တယ်။ အလုပ်မလုပ်ပဲ မုတ်ဆိတ်ြကီးပွတ်ြပီး ငုတ်တုတ်ထိုင်ေနရင် သမီးနဲ့အတင်းေခါ်ေပးစားခံရတယ်ဆိုတာ အဲသည်ေခတ်က ြဖစ်လိမ့်မယ်။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှာ ဒဿနိကေဗဒလို့ေခါ်တဲ့ ဖီေလာ်ေဆာ်ဖီပညာရပ်က သင်ရိုးညွှန်းတမ်းထဲမှာပါတဲ့ ေတွးေခါ်ပညာရှင်ေတွဟာ ၂၀ ရာစုက လူသားေတွထက် ဘီစီ ငါးရာစု ပတ်ဝန်းကျင်က ဆရာ့ဆရာြကီးေတွက ပိုများ လိမ့်မယ် ထင်ပါတယ်။
အြဖစ်အပျက်ေတွက တစ်ေနရာစီမှာမို့လို့ မဆက်စပ်မိြကေပမယ့် ခုနှစ်သက္ကရာဇ်ကေလးေတွနဲ့ ကမ္ဘာ့ေြမပံုေပါ် ေြခရာေကာက်ြကည့်လိုက်ေတာ့ ေခတ်ြပိုင် (Contemporaray) ဆိုတဲ့ စကားကို ပိုနားလည်လာတယ်။ စိတ်ဝင်စားဖို့လည်း ပိုေကာင်းလာတယ်။
နီေပါနဲ့ အိန္ဒိယနယ်စပ်နား ကပ္ပိလဝတ္ထုဆိုတဲ့ မန်းေလးြမို့ေလာက် မကျယ်ြပန့်တဲ့ ပေဒသရာဇ်နိုင်ငံငယ်ကေလးမှာ သုေဒ္ဓာဓနဘုရင်ဟာ သူ့သားလက်ထက်ကျရင် စြကာဝဠာြကီးကို ပိုင်စိုးမယ့် စြကဝေတးမဏ္ဍတ်မင်း ြဖစ်ရမယ် ဆိုတဲ့ အိပ်မက်ကို မက်ေနပါြပီ။ အဲ့ဒီအချိန်နဲ့ မလှမ်းမကမ်း တရုတ်ြပည်မှာေတာ့ ပထမေြမာက်ဧကရာဇ်ြကီးက သူ့အေရှ့ရှိခဲ့ြပီးေသာ သမိုင်းမှတ်တမ်းများကို မီးရှို့ေဖျာက်ဖျက်ပစ်ြပီး လက်ရှိတရုတ်နိုင်ငံေလာက်နီးပါး အကျယ်အဝန်းရှိတဲ့ အင်ပါယာြကီးတစ်ခု ထူေထာင်ေနနှင့်ြပီ။
သူ့အာဏာတည်တံ့ေရးအတွက် အာကာသထဲက လှမ်းြကည့်ရင်ေတာင်မှ ချုပ်ရိုးေြကာင်းြကီးတစ်ခုလို ြမင်ေနရတဲ့ မဟာတံတိုင်းြကီးကို ေဆာက်ေနခဲ့ြပီ။ ဥေရာပ အေရှ့တလွှားမှာေတာ့ ဂရိေတွက ေအသင်ြမို့ြပနိုင်ငံထူေထာင်ြပီး ဆိုကေရးတီးလို ေတွးေခါ်ပညာရှိြကီးေတွ၊ ဟစ်ပိုကေရးတီးလို ေဆးပညာရှင်ြကီးေတွ ေပါ်ေနခဲ့ြပီ။ သည်ကေန့ကမ္ဘာေပါ်မှာ ေလ့လာလိုက်စားစရာ ပညာရပ်ြကီးေတွရဲ့ ြမစ်ဖျားခံရာဟာ သူတို့ေခတ် သူတို့အခါက ဆရာြကီးေတွ လမ်းသစ်ထွင်ခဲ့ြကတာချည့်ပဲ။ ယံုြကည်ချက်အတွက်ဆိုရင် ကိုယ့်အသက်ထက် အဆိပ်ခွက်ကို ေရွးသွားခဲ့ြကတာချည့်ပဲ။ ကမ္ဘာြပားတဲ့ တေလာကလံုးကို
“မြပားဘူး။ လံုးတယ်။”
လို့ အခိုင်အမာရပ်တည်ရင်း စုန်းယိုးမီးရှို့ခံရလည်းပဲ ေသွးေြကာင်မသွားခဲ့တာ သူတို့ေခတ်ကေပါ့။
ကိုယ်တို့ေခတ် ြမန်မာနိုင်ငံအဝှမ်းမှာ ၁၉၈၈ ကတည်းက ေသွးေချာင်းစီး မီးဟုန်းဟုန်းေတာက်ေအာင် မြကားနိုင်သူေတွက မြကားနိုင်၊ လက်မခံနိုင်သူေတွကလည်း လက်မခံနိုင်၊ အဲသဟာြကီးအတွက် အသက်ေသွးေချွးနဲ့ ဘဝေတွ ရင်းနှီးလိုက်ရသူေတွလည်း မေရမတွက်နိုင်ရှိခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့စကားလံုးြကီး သေန္ဓတည် ေမွးဖွားလာခဲ့တာလည်းပဲ အဲသည်ေခတ် အဲသည်အချိန်တုန်းက ေအသင်ချိုေဆွေတွရဲ့ ေကျးဇူးေြကာင့် လို့ ေြပာရရင် မမှားပါဘူးကွယ်။
ကမ္ဘာတလွှားနိုင်ငံအသီးသီးမှာ လက်ရှိကျင့်သံုးေနြကဆဲြဖစ်တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ပံုသဏ္ဍာန်အမျိုးမျိုးမှာ ေအသင်ြမို့သားေတွရဲ့ ဩဇာနဲ့ ကင်းတာ ဘယ်တစ်ခုရှိလို့လဲ ြပစမ်းပါဦး။ ဒါေြကာင့် ေအသင်ြမို့ြပနိုင်ငံရဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဘယ်လိုပံုစံမျိုးလည်း သိရေအာင် နည်းနည်းပါးပါး တီးေခါက်ြကည့်ရေအာင်ေနာ့။
ေအသင်ဆိုတာ ဘီစီငါးရာစုေလာက်တုန်းက ဂရိလူမျိုးေတွ အင်ပါယာချဲ့ထွင်ြကတဲ့အခါ ဦးေဆာင်ခဲ့တဲ့ ြမို့ြပနိုင်ငံငယ်တစ်ခုေပါ့။ အဲဒီေခတ်က ေခါမ၊ ေရာမ၊ ဂရိ အစရှိတဲ့ လက်နက်နိုင်ငံကေလးေတွ ေပါ်လာြပီး ထွန်းကားခဲ့တဲ့ ယဉ်ေကျးမှု အေမွအနှစ်ေတွဟာ သည်ကေန့ထိ စံထားထိန်းသိမ်းေနရဆဲ တသသ နှုတ်ဖျားကမချ ချီးမွှမ်းေနရဆဲပါပဲ။
လက်ေမာင်းအရင်းက ကျိုးပဲ့ေနတဲ့ အဖရိုဒိုက်နတ်သမီးရဲ့ ရုပ်ထုပံုတူကေလးေတွေတာင် တကမ္ဘာလံုးက ဧည့်ခန်းေဆာင်ေတွမှာ တင့်တင့်တယ် ေနရာယူထားတုန်း။ ဟာြကူလီ၊ ဗီးနပ်စ်၊ ပန်ဒိုရာ၊ ကျူးပစ်ဆိုတဲ့ ဇာတ်ေကာင်ကေလးေတွကို မြကားဖူးတဲ့ ၂၁ရာစုလူသားရယ်လို့ မရှိသေလာက် တွင်ကျယ်ေနတုန်း။ အိုဒစ်ဆီဆိုတဲ့ ကဗျာရှည်ြကီးေတွကို ေနာက်လူေတွ လိုက်မှီဖို့ မနီးစပ်ေသးဘူး။
ေအသင်ြမို့ြပနိုင်ငံရဲ့ ထူးြခားချက်ကေတာ့ သူနဲ့ေခတ်ြပိုင် ပေဒသရာဇ်နိုင်ငံြကီးငယ်ေတွလို မိုးေပါ်ကကျလာတဲ့။ ဘုရားသခင် အာဏာအပ်နှင်းထားတဲ့ ေနနတ်နွယ် ဧကရာဇ်မင်းြမတ်ေတွကို အလံုးစံုေသာ အာဏာအပ်နှင်းထားတာ မဟုတ်ပဲ ြပည်သူလူထုက ေရွးေကာက်တင်ေြမှာက်ထားတဲ့ ြပည်သူ့ကိုယ်စားလှယ် ဉာဏ်ြကီးရှင်များပါဝင်တဲ့ လွှတ်ေတာ်ြကီးကေန တိုင်ပင်စည်းေဝး အုပ်ချုပ်ြကသတဲ့။ အဲ့ဒါမျိုး သူ့အရင်က မရှိခဲ့ဘူး။
ကုသိနာရံုက မလ္လာမင်းများလို ဂဏလွှတ်ေတာ်နဲ့ တစ်ေယာက်တစ်လှည့် အုပ်ချုပ်တာေတာင် မဟုတ်ဘူး။ ကမ္ဘာ့သမိုင်းြကီးကို ေြပာင်းြပန်လှန်ပစ်ခဲ့တဲ့ ကားလမက်တို့ အိန်ဂျယ်တို့ထက် အများြကီးေစာတာေပါ့။ ကွာတာကေတာ့ သူတို့က ဘယ်သူဘာြဖစ်ြဖစ် ပစ္စည်းမဲ့လူတန်းစား အာဏာရရမယ်ဆိုတဲ့ စံနစ်မဟုတ်ဘူး။ တိုင်းြပည်အုပ်ချုပ်တဲ့အခါမှ ပညာဉာဏ်ြကီးသူေတွက ေဆွးေဆွးေနွးေနွး တိုင်တိုင်ပင်ပင်နဲ့ အများဆန္ဒကို မလွန်ဆန်ပဲ အုပ်ချုပ်ရမယ်ဆိုတဲ့ မူဝါဒပါ။
ေအသင်ဒီမိုကေရစီအတွက် တင်းြကပ်တဲ့ ဖွဲ့စည်းပံု အေြခခံဥပေဒကေတာ့ နိုင်ငံသားအြဖစ် အသိအမှတ်ြပုမှုပါပဲ။ ေအသင်မှာေနတဲ့ ဂရိလူမျိုးတိုင်းဟာ မဲေပးခွင့်ရှိေသာ နိုင်ငံသားအြဖစ် အသိအမှတ်ြပု မခံရပါဘူး။ နံပတ်တစ်ကေတာ့ မဲဆန္ဒရှင်ရဲ့ မိဘနှစ်ပါးစလံုးဟာ ဂရိလူမျိုး ြဖစ်ရမယ့်အြပင် ေအသင်မှာ အေြခချေနထိုင်သူသာ ြဖစ်ရမတဲ့။ ကိုယ့်တိုင်းြပည်အေရးကို ကိုယ်တိုင်ပါဝင် ဆံုးြဖတ်ချင်တယ်ဆိုရင် ကိုယ့်အိမ်ထဲက အတွင်းလူသာ ြဖစ်သင့်သတဲ့။
သူ့ဘာသူ အြပင်ကေန ဘာေတွေြပာေြပာ ေမာရင်ရပ်သွားလိမ့်မယ်။ ကိုယ့်ကိစ္စ ကိုယ့်အေရးကိုေတာ့ ကိုယ့်ချင်းကိုယ့်ချင်းပဲ ဆံုးြဖတ်ြကရမယ်။ အဲသလိုမျိုး။ ဟွန့်။ ေအသင်သားေတွ ယိုတဲ့ေချးများ နည်းနည်းေလာက်ကျန်ရင် ြပာချြပီး တြပည်လံုးေကျွးလိုက်ချင်ပါသေလ။ အားပုဂျိကိုေတာ့ အတံုးလိုက်မျိုခိုင်းမယ် သိလား။ ဒါမှ နိုင်ငံသားြဖစ်ခွင့်ဆိုတာ နားလည်သွားမယ်။
ဒုတိယအချက်ကေတာ့ အဲသည်ေအသင်သားဟာ တိုင်းြပည်အတွက် တာဝန်ေကျခဲ့ြပီးသူလည်း ြဖစ်ရဦးမတဲ့။ အခွန်ေတွေကျလည်ေအာင် ေပးေဆာင်ရမယ်။ စစ်မှုထမ်းတဲ့တာဝန်ကိုလည်း ေကျပွန်ခဲ့ဖူးရမယ် တဲ့။ (တစ်မတ်သားများ လက်ခေမာင်းခပ်ေချေတာ့ကွယ်။) အဲသလိုမျိုး သံုးလွန်းတင်မှြကိုး၊ ေဒါင်ေဒါင်ြမည်မှအိုး ဆိုတဲ့သူေတွကမှ ေအသင်ြပည်သူ့လွှတ်ေတာ်ကို ပါဝင်ခွင့်၊ တက်ေရာက်ခွင့်၊ ေဆွးေနွးခွင့်၊ မဲေပးခွင့် ရြကပါေလသတဲ့။ ဒါဆိုြပီးပလား။
ေတာ်ြပီ ရြပီ ပွဲသိမ်းြပီ လို့ထင်ြပီး ချိတ်လံုချည်ေလး ေခါင်းေပါင်းကေလးနဲ့ ေယာသိမ်းလိုက် ဘသားယိမ်းလိုက် လုပ်ဖို့ေတာ့ စိတ်မကူးနဲ့ဗျ။ နားကားသွားမယ်။ သူတို့လွှတ်ေတာ်ဆိုတာ လက်ညှိုးေထာင်၊ ေခါင်းြငှိမ့်၊ လက်ခုပ်တီး၊ အိမ်ြပန် လုပ်လို့မရဘူးဗျ။ အုပ်ချုပ်ေရး၊ ဥပေဒြပုေရး၊ တရားစီရင်ေရးတို့အတွက် ေကာ်မတီေတွဖွဲ့ရတယ်။ တို့ဆီကလို ေကာ်မရှင်ဖွဲ့၍ စံုစမ်းစစ်ေဆးရန် လိုမလို စံုစမ်းစစ်ေဆးေရးေကာ်မရှင်မျိုး မဟုတ်ဘူး။ မလိုအပ်ေသာ အစည်းအေဝးများ ေလျာ့နည်းသွားေစေရး အစည်းအေဝး ဆိုတာမျိုးလည်း မရှိဘူး။
မဲေပးခွင့်ရှိသူေတွက ေရွးေကာက်တင်ေြမှာက်လိုက်တဲ့ ကိုယ်စားလှယ်ေတွဟာ ကိုယ့်သက်ဆိုင်ရာေကာ်မတီမှာ တက်ြကွထိေရာက်စွာ ဦးေဆာင်ေဆွးေနွးနိုင်ရမတဲ့။ အေရးြကီးဆံုး အရည်အချင်းကေတာ့ ေတာ်ကီလွှတ်ေကာင်းရမတဲ့။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က ကိုယ့်စကားကို ယံုြကည်ချက် အြပည့်အဝနဲ့ ေြပာနိုင်ြပီး လူအများရဲ့ ယံုြကည်မှုကိုလည်းပဲ သိသိသာသာရလာေအာင် စည်းရံုးေဟာေြပာနိုင်စွမ်း ရှိရမတဲ့။
သူတို့လို ေြပာေရးနှုတ်မှု အနုပညာအတွက် လိုအပ်တဲ့ အရည်အချင်းေတွက မနည်းပါဘူးတဲ့။ အဓိကအားြဖင့် ကိုယ်ေြပာချင်တဲ့ အေြကာင်းအရာကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် သိရမတဲ့။ ေတာင်စဉ်ေရမရ ေလျှာက်ေြပာေနတာမျိုး မဟုတ်ပဲ ကိုယ့်စကားရဲ့ ဦးတည်ချက်ကို ကိုယ့်ဘာသာ နားလည်ထားြပီးသား ြဖစ်ရမတဲ့။ သူများက ေမးြမန်းစစ်ေြကာလာရင် ေြဖရှင်းနိုင်ဖို့ အချက်အလက်ေတွကိုလည်း ြကိုတင်ြပင်ဆင်ထားရဦးမတဲ့။
ြပီးရင် ကိုယ်ေြပာမယ့် အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုကို ကိုယ့်ဘာသာ သတ်မှတ်ြပီး အဲဒီအချိန်အတွင်း ချက်ေကာင်းမှန်ေအာင် ထိထိမိမိ ေြပာနိုင်ရမတဲ့။ ေြပာတဲ့အခါမှာလည်း ေတာင်ြကည့်ေြမာက်ြကည့်၊ မျက်လံုးကေလး ကလယ်ကလယ်၊ ဂနာမြငိမ် အမာစိန်ဟန်နဲ့မဟုတ်ပဲ ဝင့်ဝင့်ြကွားြကွား အထက်စီးက ဩဇာသံနဲ့ ေြပာတတ်ရမတဲ့။ ကိုင်း ဘယ့်နှယ်ရှိစ။ လွယ်သလား ခက်သလားရာမ။ ေြပာစမ်းပါဦး။ လွယ်သလား ခက်သလား။
ဒီအရည်အချင်းနဲ့ နှုန်းမီစံကိုက်ပုဂ္ဂိုလ်ဆိုလို့ ကိုယ်တို့ဆရာြကီးကိုပဲ ေြပးေြပးြမင်ပါတယ်ကွယ်။ သူ့ဆို ေရပက်မဝင်ဘွဲ့ေတာင် ေပးထားြကသတဲ့။ ချက်ကျလက်ကျ ြငင်းမရေအာင် ေြပာနိုင်တယ်။ (ြကံုတုန်း ေပါ်တင်ြကီး ေလာ်ဘီလုပ်ပလိုက်သည်။ ဟိ ဟိ။) ကိုယ်တို့ဆီြဖင့် အနှစ်နှစ်ဆယ်လံုးလံုး ြပည်သူကို ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ မေြပာပဲ ဟိတ်ဆိုတိတ် အုပ်ချုပ်သွားတဲ့သူြကီးကိုပဲ ပိုေတာ်တယ် လို့ ေြပာရမလား မသိေပါင်ကွယ်။
ဒီလိုဆိုေတာ့ လွှတ်ေတာ်ထဲက ေအသင်သားေတွဟာ လွှတ်ြပီးကိုေတာ်ေနြကတာေပါ့ေလ လို့ အထင်ေတွ စွတ်ြကီး မသွားနဲ့ဦးဗျ။ လျှို့ဝှက်ချက်ရှိတယ်။
“သူ့ချည့်သာေလာ”
လို့ ဆက်ေမးလိုက်။
“အြကံေပးနှင့်ပါဖျား”
လို့ ေြဖလိမ့်မယ်။ သူတို့ကို နှုတ်မှုေရးရာ ကျွမ်းကျင်လာေအာင်၊ ယထာဘူတကျကျ ေတွးတတ်လာေအာင်၊ ပညာဗဟုသုတ ြကွယ်ဝလာေအာင် ေနာက်ကွယ်က သင်ြကားပို့ချေပးေသာ ဆကာြကီးများ ရှိြပီး ဆိုးဖစ်စ်ြကီးများ (Sophists) လို့ ေခါ်ပါသတဲ့။
ဂရိတ်ဦးဖိုးစိန်ေတာင် ေနာက်ကွယ်ကားဖံုးက စာေထာက်ေပးရတဲ့ ငေအာင်ထားရေသးတာပဲဟာ။ ဂရိတိုင်းြပည်မှာ ဆိုးဖစ်စ်ဆိုတာ အသိပညာေပးသူ လို့ အဓိပ္ပါယ်ရြပီး ေအသင်နိုင်ငံေရး အဆံုးအြဖတ်ေတွဟာ ပညာတတ်လူတန်းစား၊ ပညာရှိြကီးများ၊ ေတွးေခါ်ေမျှာ်ြမင်တတ်သူြကီးများရဲ့ ဩဇာလွှမ်းမိုးတဲ့အတွက် ေအသင်ဒီမိုကေရစီဟာ ငွားငွားစွင့်စွင့် ပွင့်လန်းခဲ့တာ။
ကိုယ့်ဆီကလူေတွလို
“ေဆာက်ြကည့်ေလ။ ြပိုသွားပလား။ အဲ့ေကာင် ြဖုတ်ပလိုက်၊ ေနာက်တစ်ေကာင်ေခါ်။ အသစ်ြပန်ေဆာက်။”
ဆိုတဲ့ အမှားသံသရာ မှာ ကိုယ့်အိပ်ထဲချည့် ေဖာင်းသထက်ေဖာင်းလာတဲ့ Planning, Implementation, Evaluation ဆိုတာေတွကို ပဋိစသမုပတ် တစ်ပတ်လည်ခဲ့ြပန်ြပီေကာ လို့ ြဖစ်ပျက်ရှုေနရတာမျိုး ဘယ်ဟုတ်မလဲ။
ေအသင်ဒီမိုကေရစီရဲ့ သင်ခန်းစာေတွကို ဒီမိုကေရစီေခါင်းစဉ်တပ်ထားတဲ့ အကွဲကွဲအြပားြပားေသာ အတိုက်အခံပါတီများက သင်ခန်းစာ မယူနိုင်ခဲ့ေပမယ့် ဒီမိုစကားကို နားခါးလှပါတယ်ဆိုတဲ့ အာဏာရှင်အရိပ်ေအာက်က မလွတ်တလွတ် ေသနာပတိြကီးများကေတာ့ ချက်ေကာင်းကကိုင်ြပီး လက်ေတွ့ အသံုးချနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ သူတို့လက်ေအာက်မှာ ဆိုးဖစ်စ်ေတွ အများြကီးေမွးထားနှင့်တယ်။ ကိုယ့်ထဲကိုယ့်ဟာေလးေတွကို ေြမှာက်ကာေချာ့ကာ အပိုင်ေမွးလို့ နိုင်ငံတကာ့နိုင်ငံ နှံ့ေနေအာင် ပညာသင်ေတွ လွှတ်ထားြပီးသား။
ကိုယ့်ကို လက်နက်ကိုင် ပုန်ကန်ဖို့ အာခံထွက်သားြပီးသားထဲကေတာင်မှ နိုင်ငံရပ်ြခားမှာ စံနစ်တကျ နိုင်ငံေရးပညာ သင်ြကားလာတဲ့သူေတွကို အြကံေပးကုလားထိုင်ကေလး တစ်လံုးေပးြပီး ကိုယ်သံုးဖို့ ဆိုးဖစ်စ်လုပ်ထားလိုက်တာလည်း ဗံုးကွဲရင် စွပ်စွဲစရာေတာင် လူမကျန်ေတာ့ဘူး။ အားအားယားယား ေဖ့စ်ဘုတ်ေပါ် လမ်းသလားေနတဲ့အေကာင်ေတွ အေလနေတာ ေလျှာက်ေရးသမျှကို လူငှားနဲ့ လံုးေစ့ပတ်ေစ့ဖတ်ခိုင်းြပီး ကိုယ့်အတွက် ဘယ်လိုအသံုးတည့်နိုင်သလဲ မသိသူေကျာ်သွား သိသူေဖာ်စားလုပ်ေနတာလည်း အတိုက်အခံထဲကေတာ့ တစ်ေယာက်မှ မြမင်မိေပါင်ဗျာ။ (သားေရးတဲ့စာေတွကို အချိန်မရလို့ တစ်ခါမှ မဖတ်ဖူးဘူးဆိုတဲ့သူေတွကို သား သိပ်မုန်းတာပဲ ေမေမ။)
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဆိုးဖစ်စ်တစ်ေယာက်အြဖစ် ဘယ်တုန်းကမှ မေတွးဖူးေသာ်လည်းပဲ ကိုယ်ေရးတဲ့စာေတွကို ချစ်တဲ့သူေတွက အေရးမလုပ်အားပဲ မုန်းသူေတွက အကျိုးရှိရှိ အသံုးတည့်ေအာင် ဖတ်ေဖာ်ရေနေသးေတာ့ ဘာပဲေြပာေြပာ တိုင်းြပည်အတွက် အကျိုးတစ်ခုခု ရှိသွားရင် ေတာ်ပါြပီေလ လို့ စိတ်ေြဖရတယ်။
ေအသင်ဒီမိုကေရစီအေြကာင်းေြပာတဲ့အခါမှာ ေကာင်းတာေတွချည့်ပဲ ကွက်ေြပာလို့ေတာ့ မြဖစ်ေသးဘူး။ ဆိုကေရးတီးြကီးကို အဆိပ်ခွက်ကမ်းတာလည်း အဲသည် ဒီမိုကေရစီကပဲဆိုတာ ေြပာရဦးမှာေပါ့။ အေတွးအေခါ်အယူအဆေတွ ပွင့်လင်းလာတဲ့အခါ အရင်တုန်းက မျက်စိမှိတ်ြပီး ယံုြကည်လာခဲ့ြကတဲ့ နတ်ဘုရားေဒဝတာများအေပါ်မှာ တကယ်ရှိမရှိ သံသယ ဝင်လာတယ်။ အမှန်တရားဆိုတာကို ေရှးရိုးစွဲအယူဝါဒေတွ စွန့်ပယ်ြပီး ရှာလာတယ်။
လူြကီးသူမေြပာစကား နဲ့ ဘာသာေရး အဆံုးအမေတွအေပါ် ေတွးေခါ်ဉာဏ်နဲ့ သံုးသပ်လာတယ်။ ဒီအခါမှာ ခုေခတ်စားလာတဲ့ ဟိုင်းဖလံုးြကီး သံုးလိုက်ရရင် ကွန်ဆာေဗးတစ်နဲ့ လစ်ဘရယ်လစ်ဇင်တို့ ကွန်ဖလစ်ြဖစ်လာတယ်။ (မှတ်ပလား။ ဂလိုေြပာမှ လူရှိန်တာေလ။)
ဒါေြကာင့် ကေလးေတွကို ေြပာဆိုသွန်သင်ရခက်ေအာင် ေြမှာက်ထိုးပင့်ေကာ်ြပုမှု၊ ဘာသာေရး မြကည်ညိုေအာင် စည်းရံုးလှံု့ေဆာ်မှုေတွနဲ့ ဆိုကေရးတီးြကီးကို ခံုရံုးတင်တဲ့အခါ ကန့်ကွက်မဲေတာင် မရှိသေလာက် ညီညီညွတ်ညွတ်နဲ့ ေသဒဏ်ေပးခဲ့ြကသတဲ့။
ဒါလည်း ဒီမိုကေရစီကျတဲ့ အဆံုးအြဖတ်တစ်ခုပဲမို့ မှားတယ် မဆိုနိုင်ေသာ်ြငား တိုင်းြပည်နစ်နာခဲ့တာလည်း အမှန်ပဲ။ ပညာနဲ့ အုပ်စီးဦးေဆာင်မှု မရှိတဲ့ ညီညွတ်စိတ်ဝမ်းဟာ အလံုးစံု ပျက်စီးေရးဘက်ကို အားသန်တာေတာ့ ကိုယ်ေတွ့ြကံုလာတဲ့အခါ သိလာပါလိမ့်မယ်။ ဒါကလည်း သင်ခန်းစာယူနိုင်ေလာက်တဲ့ အသိဉာဏ် ရှိဦးမှပါေလ။
ကိုယ့်အလို ကိုယ့်ဆန္ဒကေတာ့ ပညာတတ်ဆိုတာ အာဏာရှင်ေတွလို တိုင်းြပည်ြငိမ်ဝပ်ေအာင် အုပ်ချုပ်နိုင်စွမ်း မရှိတာ ဝန်ခံပါတယ်။ အုပ်ချုပ်ေရးဆိုတာကလည်း သီးြခား အတတ်ပညာတစ်ခုပဲကိုး။
ဒါေပမယ့် အုပ်ချုပ်တဲ့သူက ပညာရှင်ေတွကို ေအသင်မှာ ဆိုးဖစ်စ်ေတွကို ေနရာေပးတန်ဖိုးထားသလို တေလးတစား အြကံဉာဏ်ကေလးများ ေတာင်းခံမယ်ဆိုရင် နှစ်ဦးနှစ်ဘက်ေရာ တိုင်းြပည်အတွက်ပါ အကျိုးများမယ် ထင်တာပါပဲ။ တို့ေမြကီးေရာ ဆိုးဖစ်စ်ကေလး တစ်ေကာင်တေလ ေယာင်ေပေပလုပ်ေပးမယ့်သူ မလိုဘူးလားဟင်။
လခတစ်ြပားမှ ေပးစရာ မလိုပါဘူး။ ေဖ့စ်ဘုတ်အေကာင့်ေလးဖွင့်လိုက်။ ဝက်ဝက်ကို ကွဲသွားဦးမှာ။ ေတာ်ေတာ်ြကာ လွှတ်ေတာ်ထဲကေန ေဖ့စ်ဘုတ်ြကီးကို ချက်ကင်ဝင်တတ်သွားရင် like ေတွ သန်းေြခာက်ဆယ်ေလာက်ရလာမှာ သိလား။ အေဟး အေဟး။ ေပျာ်စရာြကီး။
0 comments:
Post a Comment