“​ေကာက်ရိုး​ပံု​ေအာက်မှာ အပ်​ေပျာက်ကိုရှာြခင်း​”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

ငယ်ငယ်တုန်း​က​ေတာ့​ ​ေြပာတိုင်း​ယံုတဲ့​ ပုတ်သင်ညိုလုပ်ခဲ့​ရာက တ​ေြဖး​ေြဖး​ အရွယ်က​ေလး​ရလာတဲ့​အခါ ကိုယ့်​ဘာကိုယ် ဟုတ်သည် မဟုတ်သည် ချင့်​ချိန်တတ်လာပါတယ်။ ​

ေနာက်​ေတာ့​လည်း​ ကိုယ့်​ထက် အ တဲ့​သူ​ေတွ့​ရင် ြကပ်တင်​ေပး​ ​ေချာက်ချ ​ေပါက်ကရ​ေတွ ချွန်တွန်း​လုပ်ခဲ့​ေပမယ့်​ လူတဘက်သား​နစ်နာ​ေလာက်​ေအာင်​ေတာ့​ အကျီစား​မသန်ခဲ့​ပါဘူး​။ သူငယ်ချင်း​ပါဆိုမှ ချစ်လို့​ခင်လို့​ ​ေပါင်း​တာကိုး​။ အြကိုက်စရိုက်မတူလို့​ သ​ေဘာထား​ကွဲလွဲတာသာ ရှိ​ေကာင်း​ရှိမယ်။

တစ်​ေယာက်နဲ့​တစ်​ေယာက် ရန်သူြကီး​များ​လို ​ေတွ့​ရာသခင်္ျိုင်း​ ဓါး​မဆိုင်း​ သတ်မဟဲ့​ြဖတ်မဟဲ့​ ဘယ်သူနဲ့​မှ မရှိခဲ့​ဘူး​။ အလုပ်ထဲ​ေရာက်​ေတာ့​ ကိုယ့်​ေပါ် မ​ေကာင်း​ြကံ၊​ ဒုက္ခ​ေပး​တဲ့​သူ​ေတွကိုလည်း​ ဟိုတုန်း​က​ေြပာခဲ့​သလိုပဲ ခွဲခွာတဲ့​အချိန်မှာ တခါတည်း​ ​ေမ့​ပစ်ခဲ့​တယ်။ သယ်မလာ​ေတာ့​ဘူး​။ ဒါ​ေြကာင့်​မို့​ ခုချိန်မှာ ခါး​ခါး​တူး​တူး​ မုန်း​တဲ့​သူရှိသလား​ဆိုရင် ​ေတာ်​ေတာ်စဉ်း​စား​ယူတာ​ေတာင် ဘယ်သူ့​ကို ​ေြပာရမှန်း​မသိဘူး​။ သူများ​ေတွလည်း​ သည်လိုပဲ ရှိပါလိမ့်​မယ်။ မျက်နှာ​ေြကာမတည့်​လို့​ အြမင်ကပ်ရင်ကပ်လိမ့်​မယ်။ အြငှိုး​တြကီး​နဲ့​ေတာ့​ ငါမင်း​ကို သတ်ချင်တယ် ြဖစ်ကျန်ရစ်ခဲ့​တဲ့​သူ ရှိလိမ့်​မယ် မထင်ပါဘူး​။

အခု​ေဖ့​စ်ဘုတ်​ေပါ်မှာ စာ​ေရး​ေတာ့​မှပဲ ကိုယ့်​အ​ေပါ်မှာ ​ေရွှ​ေမတ္တာထား​တယ်လား​တကယ် ဆို နင်ရင်လည်း​ေသမှ ငါရင်လည်း​ရှင်မှ ဆိုတဲ့​သူ​ေတွ ​ေပါ​ေပါလာပါတယ်။ အ​ေရး​အသား​ေတွက အဲသ​ေလာက်​ေတာင် ချစ်စရာ​ေကာင်း​ေနသလား​ မသိပါဘူး​။ ြကိုက်သည်ြဖစ်​ေစ မြကိုက်သည်ြဖစ်​ေစ၊​ သူတို့​ချီး​ြမှင့်​ထား​တဲ့​ ဂုဏ်ပုဒ်က​ေလး​ကို​ေတာ့​ ဘဘြကီး​ေတွ ရင်ဘတ်​ေကာက်တပ်ထား​တဲ့​ တံဆိပ်က​ေလး​ေတွလိုပဲ ရင်ဘတ်​ေပါ်​ေကာက်ချိတ်ထား​လိုက်ပါတယ်။ မှန်တာ မမှန်တာ အချိန်အခါက အဆံုး​အြဖတ်​ေပး​မှာ​ေပါ့​။ ​ေလာကြကီး​မှာ လံုး​ဝဥဿံု အြကွင်း​မဲ့​ယံုနိုင်တဲ့​ သစ္စာတရား​ဆိုတာ ​ေလး​ပါး​ပဲ ရှိတယ်။

 သူလည်း​မသိ​ေသး​ ကိုယ်လည်း​ ​ေသ​ေသချာချာ မသိ​ေသး​လို့​ သည်အ​ေပါ်မှာ စာ​ေရး​ရင်း​ေတွ့​ေနရတဲ့​သူချင်း​အတူတူ ငါ​ေြပာတဲ့​ မဟုတ်တာက​ေလး​က နည်း​နည်း​ ပိုမှန်တယ်​ေလ လို့​ တစ်မူး​ပိုမရှူချင်ပါဘူး​။

သူတို့​ေပး​တဲ့​ ဘွဲ့​တံဆိပ်ထဲက ခါ​ေတာ်မီ​ေြကး​တံဆိပ်ြကီး​တစ်ခုကို ဘရာဇိုနဲ့​ ဝင်း​ေန​ေအာင်တိုက်ြပီး​ တင်ထား​လိုက်ချင်တာက

“Racist”

ဆိုတာြကီး​ပါ။ ဟုတ်ပါတယ်။ အခု ဘာသာ​ေရး​၊​ လူမျိုး​ေရး​ အ​ေြကာင်း​ြပုြပီး​ သခွပ်ပင်က မီး​တကျည်ကျည် ြဖစ်​ေနတဲ့​အခိုက်မှာ ခင်ဗျား​တို့​ Racist ြကီး​ပါလို့​ သမုတ်ထား​တဲ့​ အမှန်တဝက်​ေရာ အြမင်ကျဉ်း​ေြမာင်း​ ဝါး​လံုး​ေခါင်း​လသာ​ေနသူြကီး​က

“မူဆလင် ဘာသာြခား​ ြမန်မာအမျိုး​သား​အား​လံုး​ ကိုယ်​ေရာစိတ်ပါ ကျန်း​မာချမ်း​သာြကပါ​ေစ။”

လို့​ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲြကီး​ ဆု​ေတာင်း​ေပး​လိုက်ပါတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာ ြမန်မာမျိုး​ချစ် ဝံသာနုအ​ေပါင်း​တို့​က ဝက်ဝက်ကွဲ​ေအာင် ​ေဆာ်ြကသမြကမယ်ဆိုတာ သိပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ သ​ေဘာထား​ မ​ေြပာင်း​ပါဘူး​။ အဲဒီအတိုင်း​ စိတ်ရင်း​နဲ့​ကို အမှန်တကယ် ​ေမတ္တာပို့​သပါတယ်။ မှန်တာ​ေြပာ နှစ်ဦး​နှစ်ဘက်စလံုး​ ြငိမ်း​ချမ်း​ေြပလည်ရပါစီရဲ့​။ ြပဿနာအစကို ခဏဖယ်ထား​လိုက်ပါဦး​။ ​ေလာ​ေလာဆယ် တဟုန်း​ဟုန်း​ေတာက်​ေလာင်​ေနတဲ့​ အမုန်း​မီး​ေတာက်​ေတွကို အဲဒီလို ကိုယ့်​ဘက်နဲ့​ကိုယ် ြငိမ်း​လိုက်ြကပါဦး​။ ကိုယ်က ြမန်မာဗုဒ္ဓဘာသာမို့​ မူဆလင်​ေတွဘက်ကို စြပီး​ ​ေမတ္တာပို့​တာ​ေပါ့​။ တကယ်​ေတာ့​ သူတို့​လည်း​ ြမန်မာ​ေတွပဲ။

 အြပန်အလှန်ကလဲ့​စား​ေချလို့​ စိတ်​ေကျနပ်မှု​ေတာ့​ ခဏတြဖုတ်ရချင်ရလိမ့်​မယ်။ ရန်မီး​က​ေတာ့​ မြငိမ်း​ဘူး​။ လုပ်ရမှာက ကိုယ့်​ဘက်ကို ​ေနာက်ထပ် အပျက်အစီး​အထိအခိုက် အ​ေသအ​ေပျာက် မရှိရ​ေအာင် ကာကွယ်ရမယ်။ တစ်ချိန်တည်း​မှာပဲ တဘက်ကို စာနာညှာတာြပီး​ ကိုယ့်​လိုပဲ ချမ်း​သာစွာ​ေနနိုင်​ေအာင် ​ေြပ​ေြပလည်လည် ဆက်ဆံရမယ်။

ကိ်ုယ်မခံရတိုင်း​ သူ​ေတာ်​ေကာင်း​ြကီး​လုပ်ြပီး​ အမှတ်ယူ​ေနတယ် မထင်ပါနဲ့​။ ြဖစ်ခဲ့​ပျက်ခဲ့​သမျှ​ေတွမှာ ​ေနာက်ကချည့်​ လိုက်လိုက်ရှင်း​ေနရတာ ဘယ်တုန်း​ကမှ လက်ဦး​မှု မရခဲ့​လို့​ သည်တစ်ခါ​ေတာ့​ သူများ​ထက်ဦး​ေအာင် အကွက်ြကို​ေရွှ့​ထား​လိုက်တာပါ။ ြပဿနာ​ေတွတက်​ေနြပီ။ ထိမ်း​လို့​မရဘူး​လား​။ ဟိုမှာ အြမဲတမ်း​ဝင်ဝင်ကယ်​ေပး​ေနကျသူ​ေတွက ဝမ်း​သာလွန်း​လို့​ ကျွမ်း​ေတာင်ထိုး​ေနြပီ။ ရိုး​ရာမပျက်ရ​ေအာင် အ​ေမလာပါ။ ​ေကာ်မရှင်ဖွဲ့​ပါဦး​။

 စံုစမ်း​စစ်​ေဆး​ေပး​ပါဦး​ဆိုရင်လည်း​ ဟိုကလူြကီး​ပီပီ မူဆလင်​ေခါင်း​ေဆာင်​ေတွနဲ့​ အရင်​ေတွ့​ဆံု​ေဆွး​ေနွး​ရဦး​မှာ။ (ကိုယ်​ေတာင်မှ​ေမတ္တာပို့​ရင် သူတို့​ဆီက အရင်စပို့​ေသး​တာ) ဒီအခါကျ​ေတာ့​ အနှစ်အစိတ်လံုး​လံုး​ အသံမစဲရွတ်လာတဲ့​ ကုလား​မယား​ ဘာြဖစ်တယ် ညာြဖစ်တယ် နဲ့​ က​ေလာ်တုပ်ြက၊​ မခံနိုင်တဲ့​သူ​ေတွနဲ့​တခါ ​ေနာက်တစ်ပွဲနွှဲြကနဲ့​ မြပီး​ေတာ့​ဘူး​။ တကယ်လို့​များ​ သည်စာကိုဖတ်​ေနတဲ့​သူလည်း​ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ကိုင်တွယ်​ေြဖရှင်း​ရမယ့်​ေနရာမှာ ​ေရာက်​ေနမယ်ဆိုရင် တစ်​ေယာက်မှမထား​နဲ့​ အကုန်သတ်ပစ်လို့​ လွယ်လွယ်က​ေလး​ ​ေြပာလိုက်မှာလား​။ စဉ်း​စား​ပါဦး​။ သတ္တိဆိုတာ အသိဉာဏ်နဲ့​မယှဉ်ရင် မိုက်ရူး​ရဲလို့​ ​ေခါ်ပါသတဲ့​။

မ​ေန့​က ြပဿနာတက်တယ်။ ညဘက်မှာ ၁၄၄ ထုတ်ရြပီ။ အ​ေသအ​ေပျာက် အပျက်အစီး​ ြမင်တဲ့​အတိုင်း​ပဲ။ ​ေရှ့​ဆက်ရင် ဘာြဖစ်လာမလဲ ​ေတွး​ြကည့်​ပါဦး​။ လူ​ေတွက အရမ်း​ပဲ ဆင်ြခင်ဉာဏ် အသိဉာဏ်နည်း​ြကသလား​ မသိပါဘူး​။ ဟိုး​ပ​ေဝသဏီသမိုင်း​ေြကာင်း​က သင်ခန်း​စာ​ေတွ အသာထား​ပါဦး​။ အခုလက်ရှိ ကိုယ်​ေတွ့​မျက်ြမင် အရှင်လတ်လတ်ြကံုခဲ့​ရတဲ့​ အ​ေတွ့​အြကံုက​ေလး​ေတွကို ြပန်စဉ်း​စား​ရင်ပဲ ဒီအကွက်ြကီး​ေတွက ဖန်တစ်ရာ​ေတ​ေနတဲ့​ ဇာတ်လမ်း​ေဟာင်း​ြကီး​ေတွ။ ​ေမ့​များ​ေမ့​ေနြက​ေရာ့​သလား​ လို့​ ြပန်အစ​ေဖာ်​ေပး​လိုက်မယ်​ေနာ်။

အသက်တစ်ရာ​ေန​ေနသာသာ ငါး​နှစ်သက်တမ်း​က​ေလး​ေတာင် တဝက်မကျိုး​ေသး​ပဲ အမှုတစ်ရာ​ေပွ​ေနတာကို ြကည့်​ရင် တစံုတခု​ေသာ အ​ေမှာင့်​ပ​ေယာဂ ရှိလိမ့်​မယ် လို့​ ဘာြဖစ်လို့​ မတွက်မိြကတာလဲ။ အြဖစ်အပျက်တိုင်း​ အြဖစ်အပျက်တိုင်း​မှာ ဘယ်ကမှန်း​မသိတဲ့​ အဆင်သင့်​လည်း​ ရှိ​ေနတဲ့​ လူစုလူ​ေဝး​ အစိတ်သံုး​ဆယ်​ေလာက်ကလည်း​ မိုး​ကျ​ေရွှကိုယ်လို ဘွား​ကနဲ ​ေရာက်​ေရာက်လာြကတယ်။ ​ေနစရာမရှိလို့​ ကျူး​ေကျာ်တဲထိုး​တာပါ ဆိုတဲ့​သူ​ေတွအတွက်​ေတာင် ​ေလာ်ရီကား​အစီး​လိုက်နဲ့​ ဝါး​၊​ ဓနိ၊​ သက်ကယ်၊​ လိုသ​ေလာက်​ေပး​မယ့်​အြပင် ထမင်း​စား​ရိတ် ​ေန့​တွက်ပါ ​ေပး​မယ့်​သူ​ေတွရှိတာ သဒ္ဒါြကည်လင် ပါရမီရှင်ြကီး​ေတွလား​။

မံုရွာမှာ ရန်ကုန်သား​ေတွ တရုန်း​ရုန်း​၊​ ယိုး​ဒယား​ထိ​ေရာက်​ေအာင် အိမ်ဦး​ြကမ်း​ြပင် ကူး​လိုက်သန်း​လိုက် လုပ်ဖို့​ဆိုတာ စာဖတ်​ေနတဲ့​ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ် ​ေမး​ြကည့်​စမ်း​ပါ။ အဲ​ေလာက် လွယ်ပါ့​မလား​။ သူတို့​ပါး​စပ်ြပင်လိုက်ရင် ဘီဘီစီ ဗီအို​ေအက အသင့်​။ စူ့​ထက်စူ လူစွမ်း​ေကာင်း​ေတွဆိုတာများ​ ဝူခုန်း​ကား​ေတာင် အရှံုး​ေပး​ရမယ်။ ရဟန်း​ဇာနည် လူဇာနည်​ေတွ အပံု။ ဟိုး​အရင်တုန်း​က ​ေကျာင်း​သား​တစ်​ေယာက်လက်ထဲမှာ နိုင်ငံ​ေရး​စာရွက်စာတမ်း​မိရင် တပ်ချင်တဲ့​ပုဒ်မတပ်ြပီး​ ​ေခါ်ချင်တဲ့​အချိန် လာ​ေခါ်​ေနတဲ့​သူ​ေတွက အခုချိန်မှာ လက်နက်​ေတွ အများ​အြပား​မိတာ​ေတာင် ဘယ်သူ့​လက်ချက် ​ေြခရာခံလို့​မရတာ ထူး​ဆန်း​ပါ​ေပ့​ ကတွတ်ပီရယ်။

ပန်း​စိုက်သမား​ြကီး​လက်ထက်တုန်း​ကလို ဒါ​ေတွက ဗကပလက်ချက် ABSDF လက်ချက်၊​ မိုး​လက်ညှိုး​ထိုး​ ​ေြမလက်ညှိုး​ထိုး​ လွှဲချစရာလည်း​ ဘာမှ မရှိ​ေတာ့​ဘူး​။ ဒါဆိုလွယ်ပါတယ် စစ်အစိုး​ရလက်ချက်။ ဘယ်မလဲ သက်​ေသ။ ဒီက​ေန့​ နိုင်ငံ​ေရး​ဆိုတာ အစိုး​ရ နဲ့​ အတိုက်အခံဆိုြပီး​ ဘက်နှစ်ဘက်တည်း​ရှိတဲ့​ နိုင်ငံ​ေရး​ မဟုတ်​ေတာ့​ဘူး​။ ဒူး​ရင်း​သီး​လို ဘက်​ေပါင်း​စံု​ေအာင် အချွန်ထွက်​ေနြပီ။ အ​ေရှ့​အရပ်၌ရှိ​ေသာ၊​ အ​ေနာက်အရပ်၌ရှိ​ေသာ၊​ ​ေမျာက်အ​ေမြကီး​ကား​တိုက်၌ရှိ​ေသာ၊​ ​ေနာ်​ေဝး​ အဂင်္လန်၌ရှိ​ေသာ၊​ တ​ေသာ​ေသာညံလို့​။ လက်သည်က ​ေပါ်သာမ​ေပါ်တယ်။

ရှိ​ေနတာ​ေတာ့​ ဧကန်။ ဘယ်သူ​ေပး​တဲ့​ကတိမှလည်း​ မယံုဘူး​။ ဘယ်သူ့​ကိုမှလည်း​ စိတ်မချရဘူး​။ ြကာ​ေလြကာ​ေလ။ ဂဂတုန်း​က အာဏာမသိမ်း​ခင် ရက်​ေတွနဲ့​ တူတူလာ​ေလပဲ။

မသိမမီလိုက်တဲ့​သူ​ေတွအတွက် ကိုယ်ြဖတ်သန်း​ခဲ့​တဲ့​ ဂဂအမှတ်တရ​ေတွကို ြပန်​ေဖာ်​ေပး​ပါ့​မယ်။ မှား​တယ်မှန်တယ်​ေတာ့​ မြငင်း​လိုဘူး​။ အဲဒီအတိုင်း​ ​ေတွး​ခဲ့​ခံစား​ခဲ့​တာ​ေတွကို အရင်း​အတိုင်း​ ြပန်​ေရး​ြပတာပါ။ ဘိုး​ေတာ်ြကီး​ မိုး​ေပါ်​ေထာင်ပစ်မယ် မိန့်​ခွန်း​ေြပာ​ေတာ့​ တက္ကသိုလ်​ေကျာင်း​သား​ တတိယနှစ်​ေရာက်​ေနပါြပီ။ အံဩလွန်း​လို့​ မယံုနိုင်ပါဘူး​။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ ကိုယ့်​စိတ်ထဲမှာ အဲသည်လူြကီး​ကို ဘယ်​ေသာအခါမှ ဘယ်သူကမှ ြပုတ်ကျ​ေအာင် လုပ်နိုင်လိမ့်​မည် မဟုတ် လို့​ အြကွင်း​မဲ့​ ယံုထား​တယ်။

၇၄တုန်း​ကလည်း​ သူ့​ကုလား​ထိုင်က တုတ်တုတ်မှ မလှုပ်ခဲ့​တာ မှတ်မိတယ်။ အဲဒီမတိုင်ခင်က သူ့​မ​ေကာင်း​ေြကာင်း​ဆိုတာ အရပ်ထဲမှာ နှစ်ကိုယ်ြကား​ေတာင် မ​ေြပာရဲဘူး​။ အ​ေြပာခံရတဲ့​သူက သွား​တိုင်ရင် သက်​ေသမလိုပဲ ​ေထာင်နန်း​စံရတဲ့​ဘဝ။ သူမိန့်​ခွန််း​ေြပာတဲ့​အချိန််မှာ ဖုန်း​ေမာ်ကိစ္စက ြငိမ်သွား​လို့​ ဘယ်သူမှ စကား​ဦး​မသန်း​ရဲဘူး​။ သူကိုယ်တိုင်က ဆင်း​ေပး​ပါ့​မယ်။ တစ်ပါတီြကိုက်သလား​ ပါတီစံု ြကိုက်သလား​ဆို​ေတာ့​ ဘာ​ေရွး​ရမှန်း​ေတာင် မသိ။ သို့​ေသာ် ​ေလလည်ရံုက​ေလး​လည်ြပသွား​ြပီး​ ​ေနာက်တစ်​ေန့​မှာ ဘုန်း​ြကီး​ပျံ ဧယျာဉ့်​ကျူး​သလို ငိုကာယိုကာနဲ့​ ဝိုင်း​ကန့်​ကွက်ြက​ေတာ့​ ​ေရွှြပည်​ေတာ် ​ေမျှာ်တိုင်း​ေဝး​သွား​ေရာ။

သူ့​ထက်ပိုြကမ်း​တဲ့​တစ်​ေယာက် တက်လာတယ်ဗျ။ အဲဒီအချိန််မှာ နိုင်ငံ​ေရး​ နကန်း​တစ်လံုး​မှ နား​မလည်တဲ့​ ကိုယ်က နံပတ်တူး​ြကီး​ကို ​ေမျှာ်လင့်​ေနတာ။ သူ့​ဟာသူနှုတ်ထွက်တာနဲ့​ ဘာြဖစ်လို့​ တပါတည်း​ ဆွဲ​ေခါ်သွား​မှန်း​ မသိပါဘူး​။ ဟိုက ထွက်ချင်လို့​လား​လည်း​ တစ်ခွန်း​မှ မ​ေမး​ဘူး​။ ငါထွက်တယ်။ မင့်​လည်း​ မထား​ခဲ့​ဘူး​ဆိုတာမျိုး​။ တကယ်လို့​များ​ သူက ထွက်မယ် အသံမ​ေပး​ပဲ အ​ေြပာင်း​အလဲတစ်ခုခုကို မသိလိုက်မသိဘာသာလုပ်သွား​ရင် ဘယ်သူမှ ​ေြပာရဲမယ် မထင်ပါဘူး​။ ဒါ​ေပမယ့်​ သူ့​လိုလူတစ်​ေယာက်ဆီက ကုလား​ထိုင်လှုပ်သံြကား​လိုက်ရ​ေတာ့​ တစ်​ေလျှာက်လံုး​ ြပား​ြပား​ဝပ်လာတဲ့​လူထုက သခင်အသစ်ကို လူမထင်​ေတာ့​ဘူး​။

ခမျာလည်း​ အား​ရပါး​ရ ြကမ်း​ြပပါ​ေသး​တယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ​ေဆး​မမီ​ေတာ့​ဘူး​။ လူ​ေတွက အရှိန်တက်​ေနြပီ။ သူတို့​စွပ်စွဲသလို ​ေြမ​ေပါ်​ေြမ​ေအာက် အဖျက်သမား​ေတွက အစီအစဉ်တကျ လှံု​ေဆာ်ဖန်တီး​သွား​တယ်လို့​ ကိုယ်က​ေတာ့​ မထင်ပါဘူး​။ အ​ေထွ​ေထွ မ​ေကျနပ်မှု​ေတွ အံုြကွ​ေပါက်ကွဲလာတဲ့​အ​ေပါ်မှာ သူများ​က ဖျာဝင်ခင်း​သွား​ရံု​ေလး​တင်။ သူ့​ကိုဆန့်​ကျင်တဲ့​စိတ်က​ေတာ့​ ညီညွတ်တယ်။ ဟိုဘက်ကို ​ေထာက်ခံတယ်ဆိုတာ​ေတာ့​ မဟုတ်​ေသး​ဘူး​။ ပုဏ္ဏကတိုက်လို့​ မရမှန်း​သိတဲ့​အခါ အ​ေပျာ့​ဆွဲဆွဲဖို့​ အရပ်သား​အစိုး​ရဆိုတာကို တင်ြပန်ပါတယ်။ ညတိုင်ကျရင် ​ေခါင်း​ေပါင်း​ြကီး​ေတွနဲ့​

“ြပည်သူြပည်သား​များ​ ခင်ဗျား​။”

တို့​၊​

“မ​ေစာင့်​နိုင်ြက​ေတာ့​ဘူး​လား​။”

တို့​၊​

“​ေပျာ်​ေပျာ်ပါး​ပါး​ြကီး​ အုတ်ြမစ်ချြကတာ​ေပါ့​။”

တို့​ကို ြကည့်​ရင်း​ြကည့်​ရင်း​ စိတ်ညစ်တဲ့​ြကား​က ရယ်ြက​ေမာြကတယ်။

အဲဒီအချိန်မှာ ြဖစ်ပျက်​ေနတာက သူတို့​လိုချင်လို့​ ဆင်ထား​တဲ့​ မင်း​မဲ့​စရိုက်လက္ခဏာဆိုတာ အြပင်မှာ ကွက်တိမှန်​ေနတယ်။ မမှန်မှန်​ေအာင်လည်း​ သရုပ်​ေဖာ်​ေနတယ်။ ဟုတ်တယ်​ေလ။ မင်း​မဲ့​စရိုက်​ေပါ့​။ ဒီဘုရင်မခံချင်လို့​သာ လမ်း​ေပါ်ထွက်​ေအာ်​ေနရတာ။ ဘယ်ဘုရင်တင်မှာလဲဆို ကိုယ့်​ဘက်က တင်စရာ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး​။ သူတလူငါတမင်း​ရယ်။ တဘက်က တစ်​ေသွး​တစ်သံတစ်မိန့်​ နဲ့​ အာဏာရှင်ပဲ​ေြပာ​ေြပာ ထိပ်ကဦး​ေဆာင်မယ့်​သူ​ေတွရှိတယ်။ လမ်း​ေပါ်ကလူ​ေတွမှာ မ​ေကျနပ်ချက်ကလွဲရင် ဆင်ြခင်တံုတရား​ေတာင် မရှိဘူး​။ အ​ေတွ့​အြကံုလည်း​ မရှိဘူး​။ ​

ေတာင်သမန်အင်း​ထဲက ဘဲအုပ်ြကီး​ကို ​ေလှတစ်စင်း​တုတ်တစ်​ေချာင်း​နဲ့​ ကိုယ်လိုရာ ​ေမာင်း​သွင်း​သွား​သလိုပဲ အစီအစဉ် ဦး​ေဆာင်မှု ​ေရ​ေရရာရာ မရှိတဲ့​သူ​ေတွကို သူတို့​လိုချင်တဲ့​ ကျံုး​အတွင်း​ မ​ေရာက်​ေရာက်​ေအာင် ဆွဲသွင်း​သွား​တယ်။ (မဟုတ်ဘူး​ ြငင်း​ချင်ြငင်း​ေပါ့​။ အဲဒါ ကိုယ့်​အြမင်ပဲ) ​ေတာင်လံုး​ြပန်မှာ ဂို​ေဒါင်​ေတွ​ေဖာက်ြပီး​ ဆန်​ေတွသယ်ြကတယ်။ အရပ်သား​ေတွ ငတ်လို့​ ​ေဖာက်တာ​ေပါ့​ လို့​ မထင်နဲ့​။

ကား​အစီး​လိုက်နဲ့​ လိုချင်သ​ေလာက် တင်ယူသွား​ြပီး​မှ ကျန်တာကို လိုချင်တဲ့​သူ​ေတွ လာယူြက​ေဟ့​ ဆိုြပီး​ ဖွင့်​ေပး​လိုက်တယ်။ ြပီး​ေတာ့​ အလုအယက်ယူ​ေနတဲ့​သူ​ေတွကို ပစ်ရင်း​ခတ်ရင်း​ မှတ်တမ်း​တင်တယ်။ ​ေခါင်း​ြဖတ်အသတ်ခံရတဲ့​သူတိုင်း​ဟာ စကား​ေမး​မရပဲ လက်ပူး​လက်ြကပ်ကျူး​လွန်ထား​တဲ့​ ြပစ်မှုအြကီး​ြကီး​တစ်ခုကို ကျူး​လွန်ဖို့​ကလွဲလို့​ ဘာတစ်ခုမှ မသိြကဘူး​။

 ြပီး​ရင် ကိုယ်သာဘယ်သူရိုက်သွား​မှန်း​ မသိလိုက်တာ ​ေခါင်း​ြဖတ်တဲ့​မှတ်တမ်း​က အ​ေခွလိုက် ရုပ်သံ​ေပါ်​ေရာက်သွား​ေရာ။ သည်လိုနဲ့​ စစ်တပ်က အာဏာသိမ်း​လိုက်တဲ့​အချိန်မှာ လူ​ေတွရဲ့​စိတ်ထဲ သည်လိုမှ မလုပ်ရင် သည်ပွဲ မြပီး​ေတာ့​ဘူး​ လို့​ ထင်လာတယ်။ ​ေနာင်ကျ ပိုဆိုး​ကာမှဆိုး​ေရာ ​ေလာ​ေလာဆယ်​ေတာ့​ ​ေအး​ေအး​ချမ်း​ချမ်း​ေနချင်တယ်။ ရန်မြဖစ်ချင်​ေတာ့​လို့​ စကား​နည်း​ ရန်စဲ​ေနလိုက်တာဟာ မလှုပ်စိတ်တူ သ​ေဘာထား​လို့​ေတာ့​ မရပါဘူး​။ ထမီကျွတ်၍ လွှတ်လိုက်တယ် နိုင်တယ်လို့​ေတာ့​ မထင်နဲ့​ကွယ်တဲ့​။

 သူတို့​တချိန်လံုး​ အသံကျယ်ြကီး​ဟစ်​ေနခဲ့​တဲ့​ ြပည်သူ့​သ​ေဘာထား​ဆိုတာကို ၁၉၉ဝမှာ ပိုင်ြပီထင်ြပီး​ ထွက်ရိုက်လိုက်တာ ဟက်တက်ြကီး​ကွဲ​ေတာ့​မှ သ​ေဘာ​ေပါက်သွား​တယ်။ စစ်တန်း​လျား​ြပန်မယ် ကတိ​ေပး​ထား​တဲ့​သူ​ေတွကို တီဗီ​ေပါ် ကျန်စစ်မင်း​ကား​ရိုက်ခိုင်း​ြပီး​ မြဖစ်ြဖစ်တဲ့​နည်း​နဲ့​ အနား​ေပး​ရတယ်။

ဒီ့​ထက်ပိုြပီး​ ​ေနာက်ကျတဲ့​သမိုင်း​ေတွကို​ေတာ့​ မလှန်ရဲ​ေတာ့​ပါဘူး​။ ဒီ​ေလာက်ဆိုရင်​ေတာင် လံု​ေလာက်​ေနပါြပီ။ အင်မတန် အထအန​ေကာက်တတ်သူြကီး​များ​ ဆို​ေတာ့​ကာ ဒီလိုဆိုရင် ဒီြပဿနာ​ေတွအား​လံုး​ စစ်တပ်ကဖန်တီး​ေနတာ​ေပါ့​ လို့​ အဆင်း​ဘီး​တပ်​ေပး​ြကဦး​မယ်။ ​ေြပာသား​ပဲ ဘက်က နှစ်ဘက်တည်း​ရှိတာမှ မဟုတ်တာ။ ဘယ်နှစ်ဘက်ရှိရှိ ြပဿနာ မဟုတ်ဘူး​။ ကိုယ့်​မှာ ဦး​ေနှာက်မရှိတာကသာ ြပဿနာ။ များ​များ​ မဟုတ်ပါဘူး​။

အခု​ေရး​တဲ့​စာ ဘာကိုဆိုလိုသလဲဆိုတာပဲ ဉာဏ်မီ​ေအာင် စဉ်း​စား​ြကည့်​ပါဦး​။ ၈၈ ကို ကိုယ်တိုင်ြဖတ်သန်း​လာတဲ့​ ြမန်မာတစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ ြပည်သူ့​သ​ေဘာထား​ ဘယ်လိုရှိမလဲ ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ်​ေတာ့​ အသိဆံုး​ပဲ။ ဒါ​ေပမယ့်​ ခုချိန်မှာ နင်တို့​ေတာ်မလား​ မ​ေတာ်ဘူး​လား​။ မ​ေတာ်ရင် နင်တို့​ပ​ေထွး​နဲ့​ေတွ့​ေတာ့​မယ်​ေနာ် လို့​ ​ေအာ်ပလိုက်ချင်တာ အမှန်ပဲ။

 ဒါကိုပဲ ပ​ေထွး​ေမျှာ်​ေနပါတယ်ဆိုြပီး​ ကိုယ့်​ြပန််အမှုပတ်ဦး​မယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ လွှတ်​ေပး​လိုက်တယ်။ ကိုယ်တိုင် ခံစား​ြကည့်​ြက။ ြပီး​ကျမှ မ​ေြပာမရှိနဲ့​။ ရက်စွဲတပ်ထား​တယ်။ မဟုတ်ရင် ြပန်လာ​ေြပာလှည့်​။