ေရှ့ဘက်က ဦးေခါင်းက လူမျက်နှာ မကိုဋ်ေဆာင်းထားြပီး နတ်ရုပ်ြကီးနဲ့မြခား ရှိေပမယ့် ြခေသင့်္ထိုင်ထိုင်ထားတဲ့ ကိုယ်လံုးြကီးေတွက ေစာင်းတန်းအဆင်း မုခ်ဦးဆီက ြခေသင့်္ရုပ်ြကီးေတွနဲ့ ထပ်တူပါပဲ။
ထူးဆန်းတာက ေကျာကုန်းေလာက်ကေန ဖင်က ဟိုဘက်တစ်ြခမ်း သည်ဘက်တစ်ြခမ်း နှစ်ခွြဖာသွားတာဆိုေတာ့ ေစတီေတာ်ရဲ့ အုတ်ဘိနပ် ပလ္လင်ေထာင့်မှာ အံဝင်ခွင်ကျ တင့်တင့်တယ်တယ်ေလး ရှိေနတာေပါ့။ နံမယ်ကိုက မနုဿ + သီဟ၊ လူ နဲ့ ြခေသင့်္ စပ်ထားတဲ့ သတ္တဝါ လို့ဆိုေသာ်ြငားလည်း စကင်္ာပူက ေရသူြခေသင့်္ (Merlion) ြကီးလို စိတ်ကူးယဉ် တီထွင်ထားေသာ ဒဏ္ဍာရီသတ္တဝါမျိုး (Mythical Animal) မဟုတ်ပဲနဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာကျမ်းဂန်လာ တံခိုးြပာဋိဟာဖန်ဆင်းမှုတစ်ခု (Miraculous Creation) ြဖစ်ပါတယ်။
ဗုဒ္ဓဝင်စာေပေတွထဲမှာ တကယ်ရှိတယ်လို့ ဆိုတဲ့ နဂါး၊ ဂဠုန်၊ ကုမ္ဘာန်၊ ယက္ခိုက်၊ ဘီလူး၊ ကိန္နရီ စတဲ့ သတ္တဝါေတွလို သတ္တဝါမျိုးနွယ်စုတစ်ခုအြဖစ် အများအြပားရှိခဲ့တာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။
“တစ်ေကာင်တည်းပဲ။ ြခေသင့်္လည်း ပါတယ်။ ဒါေပမယ့် ဖင်နှစ်ခွ။”
လို့ ေြပာရမှာ ြဖစ်ပါတယ်။
မနုသီဟြကီး ြဖစ်လာပံု သမိုင်းေြကာင်းကေတာ့ ကိုယ်ြကားဖူးတာတင် မူကွဲနှစ်မျိုး ြဖစ်ေနပါတယ်။ ြမတ်စွာဘုရား ပရိနိဗ္ဗာန် စံဝင်သွားတဲ့အခါ ဘုရားကလွဲရင် ဘယ်သူ့မှ မေြကာက်တဲ့ မာရ်နတ်မင်းြကီးက ငုတ်တုတ်ြကီး ကျန်ေနရစ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲ့ဒီမာရ်နတ်ြကီးက နှယ်နှယ်ရရေတာ့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဘုရားေတာင် စစ်ခင်းြပီး ပလ္လင်လုလာခဲ့တဲ့ ပထမဦးဆံုးေအာင်ြခင်းြကီးပါ။
သူက နတ်ဆိုေပမယ့် နတ်ြပည်ေြခာက်ထပ်ကို ပိုင်စိုးတယ်ဆိုတဲ့ နတ်တို့သနင်း သိြကားမင်းရဲ့ ဩဇာေအာက်မှာ မရှိပါဘူး။ (တို့ဆီက သမ္မတြကီး နဲ့ စာဖတ်ေနသူြကီး လို ေနမှာေပါ့ေနာ်) သူေနတဲ့ ပရနိမ္မိတ ဝဿဝတီနတ်ြပည်ဆိုတာ နတ်ြပည်ေြခာက်ထပ်မှာ အြမင့်ဆံုးြဖစ်ြပီး နံမယ်ကို ပါဠိအနက်ြပန်လိုက်ရင် ကာမဂုဏ်မှန်သမျှကို အလိုရှိတိုင်း ခံစားနိုင်ေသာ နတ်ြပည် လို့ အဓိပ္ပါယ်ထွက်တယ်။ သူ့ထက်ြမင့်သွားတဲ့ ြဗဟ္မာ့ဘံုေတွမှာ ကာမဂုဏ်ေတွ မရှိေတာ့ဘူး။
ဈာန်အဟုန်နဲ့သာ ေနြကတာ။ ကိုယ်တို့လို ကာမဘံုသား ဆံုလည်နွားေတွ အတွက်ေတာ့ မာရ်နတ်မင်းြကီးရဲ့ တိုင်းြပည်ဆိုတာ ၃၁ဘံုမှာ ဇိမ်အရှိဆံုး စည်းစိမ်အခံစားနိုင်ဆံုး အရပ်လို့ဆိုရင် မမှားဘူး။
အဲ့ေလာက်စည်းစိမ်ခံစားေနနိုင်တဲ့အရပ်မှာ အုပ်ချုပ်ေရး စီမံခန့်ခွဲေရးတာဝန်ေတွကို ဘာြဖစ်လို့ အချိန်ကုန် အလုပ်ရှုပ်ခံြပီး လုပ်ေနရမှာတုန်း။ ဟိုးေအာက် ဒုတိယထပ်မှာေနတဲ့ ကိုမာဃကို သိြကားမင်းခန့်ြပီး
“အရှုပ်ထုပ်မှန်သမျှ မင်းဘာမင်း ရှင်းေတာ့ ငါ့ဆီ လာလာ မရှုပ်ေစနဲ့။”
ဆို အာဏာကုန် လွှဲေပးလိုက်ဟန် တူပါတယ်။ လူ့ြပည်မှာ ဘုရားပွင့်ေတာ့မယ်ဆိုြပီး ဗုဒ္ဓေကာလာဟလထွက်ေတာ့ မာရ်နတ်ြကီးက သူ့ကို အာဏာသိမ်းမယ်မှတ်လို့ ဝန်တိုမေစ္ဆရိယစိတ်ေတွြဖစ်ြပီး ြပင်းြပစွာ ပူေလာင်လာပါသတဲ့။
ဒါေြကာင့် အေစာြကီးကတည်းက ေတာထွက်မယ်ြကံေတာ့လည်း အတန်တန်တား၊ ဒုက္ကရစရိယာကျင့်ေတာ်မူေတာ့လည်း ချစ်သမီးေချာကေလးေတွနဲ့ ြမှူဆွယ်ြဖားေယာင်း၊ ေနာက်ဆံုးေတာ့ အပရာဇိတပလ္လင်ေတာ်ြကီး ေပါ်လာေတာ့ မေနနိုင်ေတာ့ဘူး။ တပ်ေထာင်တာ ဗိုလ်ထုနဲ့ လူစုြပီး အဲေလ နတ်စုြပီးကို စစ်ခင်းတိုက်ခိုက်ေလေတာ့သတဲ့။
အဲသေလာက်ဆိုးတဲ့ မာရ်နတ်မင်းြကီးမို့လို့ ြကံုေတာင့်ြကံုခဲ ဘုရားပွင့်ေတာ်မူတဲ့ အခိုက်မှာ ပက်ပင်းြကီးဆံုပါေသာ်လည်း မဂ်ေစာ်ဖိုလ်ေစာ်မနံ၊ ေသာတာပန်ေလာက်မှ မတည်နိုင်၊ အချည်းနှီး ြဖစ်ရရှာေလတယ်။ ဘုရားရှင်ကို ပရိနိဗ္ဗာန် ြပုေတာ်မူပါေတာ့လို့ အြကိမ်ြကိမ် ေလျှာက်ထား ေတာင်းပန်တာလည်း ဒင်းပဲ။ ဘုရားရှင် မရှိေတာ့တဲ့ ေနာက်မှာေတာ့ ဒင်းရန်ကို နှိမ်နှင်းမယ့်သူလည်း မရှိေတာ့ဘူး။
သာသနာေတာ်ကို ေနှာက်ယျက်ဖျက်ဆီးမယ့်ြကံရင်ြဖင့် ခက်ရေချရဲ့လို့ ရဟန္တာမေထရ်ြမတ်ြကီးေတွက ပူပူပင်ပင် ဆင်ြခင်ြကည့်တဲ့အခါ ေနာင်နှစ်ေပါင်း ၂၃၀ ေလာက်ြကာရင် မဇ္ဇိမအရပ်မှာ သီရိဓမ္မာေသာကမင်းြကီး ( King Asoka) ရှစ်ေသာင်းေလးေထာင် အလှူေတာ်ြကီးေပးတဲ့အခါ လာေရာက်ေနှာက်ယှက်ဦးလတ္တံ့ လို့ ြမင်ေတာ်မူသတဲ့။ ဘယ်သူကများ နှိမ်နှင်းတားဆီးနိုင်မှာပါလိမ့်လို့ ဆင်ြခင်ြကည့်တဲ့အခါ ေတာင်သမုဒ္ဒရာ ေရြပင်အလယ်မှာ ေြကးြပဿဒ်နဲ့ သီတင်းသံုးေတာ်မူေသာ ရှင်ဥပဂုတ္တ ရဟန္တာ မေထရ်ကို ြမင်ေတာ်မူတယ်။
သည်ကိုယ်ေတာ်က သံဃာ့ကိစ္စများမှာ မပါမဝင် သူ့ဘာသူ တစ်သီးပုဂ္ဂလစံြမန်းေနတာမို့ ပဝါရနာ မြပုတဲ့အတွက် ဒဏ်ထားြပီး မာရ်နတ်ကို နှိမ်နှင်းဖို့ တာဝန်ေပးယူရပါသတဲ့။ ရှင်ဥပဂုတ္တမေထရ် မာရ်နတ်မင်းကို နှိမ်နှင်းတဲ့အခါ သတ္တဝါေတွ အမျိုးမျိုး ဖန်ဆင်းတိုက်ခိုက်ြကြပီး ေနာက်ဆံုးမှာ မေထရ်ြကီးက မနုသီဟအသွင် ဖန်ဆင်းလိုက်ေတာ့မှ မာရ်နတ်မင်းလည်း အဘားအဘားေအာ်လို့ ေြကာက်လန့်ြခင်းြကီးစွာနဲ့ အရှံုးေပးလိုက်ရသတဲ့။ ဒါေြကာင့် ဘုရားေြခရင်းမှာ မနုသီဟအရုပ်ေတွထားတယ်ဆိုတာ တို့ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်ေတွရဲ့ အလှူမှာ မာရ်နတ်မင်း လာမဖျက်ဆီးနိုင်ေအာင် သူေြကာက်တဲ့ အရုပ်ြကီးေတွ ထုြပီး ထားတာလား မသိပါဘူး။
ေနာက်တစ်မျိုး ေြပာြကြပန်တာကေတာ့ အာေသာကမင်းြကီးက ကိုးတိုင်းကိုးဌာန သာသနာြပုဖို့ေစလွှတ်လိုက်တဲ့ အရှင် ေသာန နဲ့ အရှင်ဥတ္တရ ရဟန္တာမေထရ်နှစ်ပါးဟာ သုဝဏ္ဏဘူမိတိုင်းကို ေရာက်လာေတာ့ တိုင်းသူြပည်သားများကို အရပ်နီးပါးက ဘီလူးသူရဲများ လာေရာက်ဖမ်းစားလို့ ထိတ်ထိတ်လန့်လန့် ရှိေနရှာြကသတဲ့။ ဒါနဲ့ပဲ ကိုယ်ေတာ်နှစ်ပါး ပူးေပါင်းလို့ သတ္တဝါြကီးတစ်ေကာင် ဖန်ဆင်းြပတဲ့အခါ ဘီလူးေတွ ေြကာက်လန့်ထွက်ေြပးြပီး တိုင်းြပည်သာယာသွားသတဲ့။ ရဟန်းနှစ်ပါးက တရုတ်နဂါးပူးကသလို ဖန်ဆင်းြကလို့လား မသိပါဘူး။
ေနာက်ဘက်က ဖင်ပိုင်းမှာ နှစ်ခွြဖစ်ေနတယ် မဟုတ်ဘူးလား။ ဒါလည်းပဲ ယုတ္တိနဲ့ မလွတ်ပါဘူး။ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်နိုင်ငံေတွထဲမှာ မနုသီဟအရုပ်ဆိုတာ ကိုယ်တို့ ြမန်မာေတွဆီမှာပဲ ရှိတာေလ။ သုဝဏ္ဏဘူမိဆိုလို့ ေလဆိပ်ြကီးရှိတဲ့ အိမ်နီးချင်းေတွဆီပဲ သွားမမှတ်နဲ့ဦး။ အဲဒါ သူတို့လည်း ကိုယ့်ဆီက ကူးချထားတာ။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ေပါင်း ၂၅၀၀ ေကျာ်က ေြမပံုကို အခုေြမပံုနဲ့ Google Map ေပါ်ရှာရင်ေတာ့ ရွာလည်သွားမှာ။
ဘယ်လိုပဲြဖစ်ြဖစ် မနုသီဟ ဖင်နှစ်ခွဆိုတဲ့ အရုပ်ြကီးေတွဟာ ကိုယ်တို့ ြမန်မာပိုင် ြမန်မာ့မူပါလို့ ေရစစ္စြတီ လုပ်လိုက်ြကပါစို့။ သူ့ရဲ့အစွမ်းကေတာ့ အြမင်မှာ လှပတင့်တယ်ေသာ်ြငား အင်မတန် ေြကာက်မက်ဖွယ်ေကာင်းတယ် လို့ ဆိုရမှာေပါ့ေနာ်။ ဘီလူးေတွ မာရ်နတ်ေတွေတာင် လန့်ေြပးြကရတယ် မဟုတ်ဘူးလား။
ဟုတ်ေပလိမ့်မယ်။ ဟုတ်ေပလိမ့်မယ်။ ေမာင်စံဖားကေလးလည်း သည်ကေန့ေခတ်ေရာက်ကာမှ မနုသီဟ ဖင်နှစ်ခွနဲ့ သတ္တဝါေတွ ေတွ့ေတွ့ေနရတာ အြကိမ်ေပါင်း မနည်းေတာ့ဘူး။ သူတို့ကို ဘယ်သူေတွက ေြကာက်ြကလန့်ြကသလဲေတာ့ မေြပာတတ်ပါဘူး။ ကိုယ်ကေတာ့ သူတို့ဖင်နှစ်ခွြကီးေတွ ြမင်လိုက်တိုင်း တယ်ေြကာက်စရာေကာင်းေပသကိုး လို့ ထိတ်လန့်မိတယ်။
ေကာသလ္လမင်းအိပ်မက် ၁၆ ချက်ထဲက ဦးေခါင်းနှစ်လံုးပါတဲ့ ြမင်းြကီးေတွထက် ပိုဆိုးေတာ့တယ်။ အဲ့ဒါက ေနာင်ေသာအခါဝယ် တရားလိုဘက်မှေရာ၊ တရားခံဘက်မှပါ နှစ်ဘက်စလံုးကို ခွတုပ်ြဖတ်အုပ်လုပ်တတ်ေသာ တရားသူြကီးများ ေပါ်လာလတ္တံ့ လို့ဆိုတာ မဟုတ်လား။ ဒါမျိုးကေတာ့ ရိုး ဟိုး ဟိုး ဟိုး ေနပါြပီေမာင်။ စာမဖွဲ့ပါဘူး။ အေမရိကန်က တရားစီရင်ေရးမဏ္ဍိုင်ေတာင် ချိန်ခွင်ရုပ်ကေလးနဲ့ ြပတာ မဟုတ်ဘူးလား။ တို့ဆီက တရားသူြကီးများလည်းပဲ နှစ်ဘက်စလံုးကို ချိန်ခွင်ထဲထည့်ချိန်၊ သာတဲ့ဘက်ကို အနိုင်ေပးမှာေပါ့။ ဝင်းဦးသီချင်းေလးေတာင် ရှိေသးတယ်ေလ။
“ဖျားစူးကျိန်မယ်။ ကျမ်းစူးကျိန်မယ်။ ချိန်ဆကာပင် ေတွးလို့ အေရးယူပါေတာ့ကွယ်။”
တဲ့။ (အမှန်တရား အချက်အလက်ေတွကို ချိန်တာပါေနာ်။) အခုဟာကေတာ့ ဖင်နှစ်ခွဆိုေတာ့ နှစ်ဘက်ခွစားတာမဟုတ်ရင် ဘာလုပ်တာလဲ လို့ လိုက်မေတွးနဲ့ဦး။ ဟိုဘက်သည်ဘက် ေလှနံနှစ်ဘက်နင်းထားတဲ့သူေတွကို ေြပာတာ။
မြကာေသးခင်က တို့ေမြကီးအနီးနားမှာေနတဲ့ အတွင်းစည်းထဲက လူငယ်ေြခတက်ေလးတစ်ေယာက်နဲ့ အမှတ်မထင် ဆံုမိပါတယ်။ (ဘယ်သူဘယ်ဝါလို့ မေတွးရဘူးေနာ်။ သူလိုလူစားအများြကီးေပမယ့် မဟုတ်တဲ့သူေတွ အထင်ခံရရင် သနားပါတယ်။) သူ့ခမျာ အင်မတန် အလုပ်များရှာတာပါ။ ပါတီတာဝန် တိုင်းြပည်တာဝန်ေတွအြပင် အဘတို့က ေပးအပ်ေသာတာဝန်များပါ မနားမေန လုပ်ေဆာင်ေနရရှာတာဆိုေတာ့ စကားေတာင် မနည်းလုလုြပီး ေြပာေနရရှာတယ်။ ေြပာရင်းေြပာရင်းနဲ့ သူကသာ အရှိန်ေတွရလာတယ်။
ကိုယ့်မှာြဖင့် ပါးစပ်ြကီးအေဟာင်းသား ြဖစ်လာေရာ။ သူဝတ်ထားတာက ပင်နီပါ။ ဒါေပသိ သူ့ပါးစပ်ကထွက်သမျှ အဘက ဘယ်လို၊ ဗိုလ်ချုပ်က ဘယ့်နှယ်။ တစ်ခွန်းမှ မလွတ်ဘူး။ အစိမ်းေရာင်စကားေတွချည့် ေြပာသွားတယ်။ ဗိုလ်ချုပ်ခိုင်းထားလို့ မေန့ကတင် ဘယ်နိုင်ငံက ြပန်လာတယ်။ ဟိုတစ်ခါလည်း ဘယ်နိုင်ငံသွားရေသးတယ်။ ြမန်မာြပည်ြကီးေတာ့ အများြကီး ေနာက်ကျကျန်ခဲ့ပါြပီ။ သူများတစ်လှမ်းလှမ်းရင် ကိုယ်က ေလးငါးဆယ်လှမ်း လှမ်းနိုင်မှာ ေတာ်ကာကျမယ် ဆိုလား။ ေြပာရင်းေြပာရင်းနဲ့ ထေတာင်ေြပးေတာ့မယ့်ပံုပဲ။ ကိုယ်က အေမ ေနေကာင်းလား။ ဘာေတွလုပ်ေနသလဲ ေမးချင်တာေတာင် စကားဘယ့်နှယ် စရမှန်းမသိဘူး။
ေနာက်ဆံုးေတာ့ အတင်းြကီး စကားလမ်းေြကာင်းလွှဲြပီး ပင်နီေချာ နဲ့ ေယာထမီ ဇာတ်ေြကာင်းခင်းေတာ့ ပိုလို့ေတာင် အံ့ဩစရာေတွ ြကားခဲ့ရတယ်။ တို့ေမက သူ့ဘာသူသာ တစ်ကိုယ်တည်းရုန်းေနတာ။ ပါတီမှာ သူကလွဲရင် ေလာက်ေလာက်လားလား ဘယ်သူမှ မရှိဘူးတဲ့။ သူ့အသက်ကလည်း ငယ်ေတာ့တာ မဟုတ်ေတာ့ သူမရှိရင် ပါတီလည်း တာ့တာပဲတဲ့။ ဖျားဖျား။ ေြပာရက်လိုက်တာ။ ြကားမိတဲ့ကိုယ်ေတာင် မနုသီဟြမင်ရတဲ့ မာရ်နတ်မင်းလိုပဲ ြကက်သီးေမွးညင်းထေအာင် ေြကာက်မိတယ်။ အဲ့လိုလူ အနားေခါ်ထားရတဲ့ တို့အေမေတာ့ ဒုက္ခနဲ့ လှလှနဲ့ ေတွ့ရေချေသးရဲ့။
တကယ်ေတာ့ နိုင်ငံေရးဆိုတာ မိတ်ေဆွမရှိ၊ ရန်သူမရှိ၊ တိုင်းြပည်အတွက်ဆိုရင် ဘယ်သူနဲ့မဆို အတူတကွ လက်တွဲအလုပ်လုပ်နိုင်ရမယ်။ အေမ့ကို ချစ်တဲ့သူဟာ အဘနဲ့ေတာ့ ကဏ္ဍေကာစြဖစ်ေနရမယ် လို့ မဆိုလိုပါဘူး။ တည့်ေလေကာင်းေလေပါ့။ ဒါေပမယ့် ကိုယ်က ဘယ်ေလှေပါ်မှာ စီးေနတာလဲေတာ့ ေမ့သွားဖို့ မသင့်ပါဘူး။
သူ့ဟာက ေလှနံနှစ်ဘက်နင်းထားရံုတင် မဟုတ်ဘူး။ သည်ဘက်ေလှ နစ်မယ်ြကံရင် ကန်ပစ်ခဲ့ြပီး ဟိုဘက်ကို ကူးလိုက်ဖို့ အသင့်ြပင်ထားတယ်။ သစ္စာရှိသလား လို့ ေမးရင် သစ်စာတင်မက၊ ေရေပါ်စာ ေရာ လွှစာပါ ရှိြပီးသား လို့ ေြပာမယ်ထင်တယ်။ ေခတ်ကေြပာင်းလာတဲ့အတွက် သူတို့ကိုလည်း အြပစ်ဆိုစရာေတာ့ မရှိဘူးေပါ့။ ဘုရင်ကို သစ္စာခံရတဲ့ေခတ် မဟုတ်ဘူးေလ။ ပလ္လင်ကိုပဲ သစ္စာခံရတာ မဟုတ်ဘူးလား။ (ဒါေြကာင့် မာရ်နတ်ြကီးက ပလ္လင်ကို လာလုတာ ြဖစ်မယ်။) ေလာေလာဆယ်မှာ တို့ေမေမက ထီးလိုမင်းလိုပဲ ရှိေသးတယ်။ ဥကင်ဘံုြမင့် မေရာက်ေသးဘူး။ ဒါေြကာင့် အမတ်ဒိန်လို့ တံခါးတစ်ြခမ်းပဲ ဖွင့်ထားေပးတာ ေနပါလိမ့်မယ်။
သည်မှာဘက်ကမ်းကမှ ေရွှကိုင်းတဘက် ကျွန်းသန်လျက်ကို လှမ်းြကွေတာ်မူဖို့ ေြခလှမ်းြပင်ထားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ဟိုမှာဘက်ကမ်းကလည်း ြကက်ယက်ဘုန်းေခါင် နန်းနတ်ေတာင်ဆီကို ချီေတာ်မူဖို့ ဖဝါးစြကာေတာ် ကားယားြကီးခွထားတဲ့သူေတွ ရှိပါေသးတယ်။ ေဘးချင်းများ ယှဉ်ထိုင်မိလိုက်ရင် ခင်မာလာမင်းများ မျက်စပစ်ြပြပီး ဂျာနယ်ထဲ ဓါတ်ပံုနဲ့တကွ ပါသွားဖို့ ေလာေဆာ်ေနသူေတွ အများြကီးပဲ။ ဟိုတုန်းက မုန်းလှပါချည်ရဲ့ဆို နံမယ်ေတာင် မြကားချင်ဘူး လုပ်ေနတာလည်း သူတို့ပဲ။ ခုကျမှ
“ကျုပ်နှမများရယ် ဖိတ်ြကားချင်ပါတယ် တစ်ခါ”
ဆို
“ြကားစကားများ မယံုနဲ့ ေဘးဖယ်ထား”
လုပ်တာလည်း သူတို့ပဲ။ တတ်နိုင်ချက်ကေတာ့ ကိုးေလာက်ေတာင် မက။ ကျုပ်တို့ဘဘ ဖင်နှစ်ခွ။
“ဘယ်ကစွမ်းအားရှင်ေတွလဲ။ ြကားဖူးေပါင်ကွယ်။ စွပ်စွပ်စွဲစွဲ။ အဲဒါ ကျုပ် မဟုတ်ဘူး။ ဟိုေကာင်ေလ။ ဟိုေကာင်။ ဘယ်ေရာက်သွားပတုန်း၊ အဲ့ေကာင်။ ငါေနာ်။ ေတွ့များေတွ့လို့ကေတာ့ အဲ့ေကာင် ေသြပီသာမှတ်။”
စသည် စသည်ြဖင့် ြကည့်ရြကားရတဲ့သူေတွ မျက်စိေတွကိုလည်လို့။ ဝင်းဦး ရှစ်ကိုယ်ခွဲကား ရိုက်ေနသလိုပဲ။ ဇာတ်ေကာင်စရိုက်ေတွကြဖင့် ေဆးစက်ကျရာ အရုပ်ထင်တယ်။ မျက်ခွက်ြကီးကသာ အကုန်ချွတ်စွပ် ြဖစ်ေနတာ။
သူတို့လိုမျိုး ဟိုဘက်တိုးလိုက် သည်ဘက်တိုးလိုက်၊ တိုးရင်းနဲ့ ကလိုက်၊ ကရင်းနဲ့တိုးလိုက် လုပ်ေနတဲ့သူေတွဟာ သူတို့ကိုယ်သူတို့ေတာ့ ေတာ်ေတာ်ကို နိုင်ငံေရးပါးဝေနတဲ့သူေတွ လို့ ထင်ပါလိမ့်မယ်။ အမှန်မှာေတာ့ အဲဒါ လံုးဝ နိုင်ငံေရးပါး မဝလို့ လုပ်ေနတဲ့အလုပ်ဗျ။ ဘဝဆိုတာ ဗံုလံုတစ်လှည့် ငါးပျံတစ်လှည့်ပဲ။
ဘယ်သူမှ အထက်မှာ အြမဲ မေနနိုင်ဘူး။ ကိုယ်အေပါ်ေရာက်ေနတုန်း ဖိေထာင်းထားရင် ကိုယ်ေအာက်ြပန်ေရာက်တဲ့ အလှည့်ကျရင်လည်း မသက်သာဘူး။ တက်သမျှလူ ဘုရားထူးလို့ အထက်မှာချည့်ပဲ ထိုင်ေနနိုင်တဲ့သူဆိုတာ ဘယ်တုန်းကမှ မရှိခဲ့ဘူး။ ေဝးေဝးသွား မြကည့်ပါနဲ့။ ကိုယ့်မျက်စိေအာက်မှာတင် ပလ္လင်ေပါ်က ဆင်းဆင်းသွားရသူေတွ အများြကီး ရှိလာြပီ။ အေရးရယ် အေြကာင်းရယ်ကျေတာ့ တရားနဲ့မေြဖရင် ကုလားနဲ့ေသရေတာ့မယ်။ (ေမာ်ကျူရီမှာ အပ္ပနားပဲ ရှိသဗျ။)
ပန်းချစ်သူ ဘဘြကီးနဲ့ အင်တာဗျူးတစ်ခု ဖတ်လိုက်ရပါတယ်။ သူ့ရင်ထဲကလာတဲ့စကား ဟုတ်မဟုတ်ေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေလ။ (ေတာ်ေနြကာ ေလာ်ဘီလုပ်တယ် ြဖစ်ေနမစိုးလို့) စာမျက်နှာေပါ် ဖတ်လိုက်ရတာေတာ့ြဖင့် သံေဝဂြကီးစွာ ရမိတယ်။
“တကယ်ေတာ့ဗျာ။ ကျွန်ေတာ်တို့ ေထာက်လှမ်းေရးေတွဆိုတာ ဘယ်ေခတ်ကမှ ဇာတ်သိမ်းေကာင်းခဲ့တာ မဟုတ်ပါဘူး။”
တဲ့။ အင်း။ ဟုတ်ပါ့မလား ေမာင်ကာဠုရဲ့လို့ ြပန်စဉ်းစားြကည့်မိပါတယ်။ ကိုယ်တို့ဆီမယ်လည်း အဲသည်က လာတာ တစ်ေယာက် ရှိခဲ့တယ်ေလ။ ြကမ်းသလား မေမးနဲ့။ ရံုထဲမှာ ဘွဲ့လွန်ဆရာဝန်တစ်ေယာက်ကို ေလးဘက်ေထာက်ြပီး ေလျှာက်ခိုင်းခဲ့တယ်။ ဇာတ်သိမ်းခန်းနီးေတာ့ သူဘာေတွြဖစ်လာသလဲ မေြပာချင်ေတာ့ပါဘူး။
သိတဲ့သူသာ ေမးြကည့်ပါေတာ့။ မျက်မှန်တင်ဦးဆိုတဲ့ ဘဘြကီးလက်ထက်ကို ကိုယ်ေကာင်းေကာင်းမမှီလိုက်ေသာ်လည်းပဲ အဆံုးသတ် မေကာင်းတဲ့အထဲ သူလည်း ပါသတဲ့။ လက်ရှိအချိန်တုန်းက သူတို့ေလာက် ဖိန့်ဖိန့်တုန်ေအာင် ေြကာက်ခဲ့ရတာလည်း မရှိသလို လက်မဲ့အချိန်ေရာက်ေတာ့ သူတို့ေလာက် သနားစရာေကာင်းတာလည်း မရှိဘူး။ (ဆင်းရဲချမ်းသာကိစ္စ ဆင်ပိန်ကျွဲကို ဆိုလိုတာ မဟုတ်ပါ) အေသာကံ၊ ဝိရဇံ၊ ေခမံ အစရှိတဲ့ ြငိမ်းေအးချမ်းသာြခင်းေတွ ပိန်းြကာဖက်ေရမတင်သလို ကွယ်ေပျာက်သွားြပီး ေနာင်တ၊ ေသာက၊ ဗျာပါဒ၊ (ေဒါသလည်း ကုန်ဦးမယ် မဟုတ်ပါ) အစရှိေသာ ကိေလသာေလာင်မီးေတွ တြငီးြငီး ေတာက်ေလာင်ေနရတာေပါ့။
သည်လိုအချိန်မျိုးမှာ အာဏာြပန်ရရာရေြကာင်း မေကာင်းသြဖင့်ေတွ ြပန်လည်ြကံစည်ဖို့ဆိုတာ စဉ်းစားဆင်ြခင်ဉာဏ်ရှိတဲ့သူအဖို့ ဘယ်ေတာ့မှ ြပန်မကျိုးစားေတာ့မှာ အေသအချာပါပဲ။ ငရဲပန်းကို ေရွှပန်းမှတ်လို့ ပန်ခဲ့ြပီးြပီ။ ေခါင်းမှာလည်း ေသွးအလိမ်းလိမ်းနဲ့ ဒဏ်ရာေတွ အြပည့်။ ေနာက်တစ်ြကိမ်ြပန်မိုက်ဦးမလား လို့ ေမးမှေမးတတ်ပေလ။ ခုပဲ အသက်ခုနှစ်ဆယ်နားကပ်ေနမှ ဘယ်နှစ်နှစ်နန်းစံဖို့ ငရဲယူေနရဦးမှာလဲ။ မိုက်ချင်းမိုက်ရင် အဲသည် ဘာမှန်းမသိ ညာမှန်းမသိ မနုသီဟကေလးေတွသာ တွင်းတူးြပီး မိုက်ဖို့ ရှိေပလိမ့်မယ်။
ပညာရှိဦးေပါ်ဦးေသေတာ့ လက်ဖဝါးနှစ်ဘက် အေခါင်းအြပင်ထုတ်ခဲ့ လို့ မှာတာဟာ ကျန်ရစ်သူ မနုသီဟေလးများ သင်ခန်းစာယူနိုင်ဖို့အတွက် လို့ အခုမှပဲ သေဘာေပါက်မိပါတယ်။ ဘာမှ ပါမသွားဘူး အေမာင်တို့ အမိတို့ရဲ့။ ချန်ထားခဲ့တာေတွေတာ့ အများြကီးပဲ။ စည်းစိမ်ဥစ္စာလား။ သူ့သားေတာင် ချမ်းသာတယ် မြကားမိဘူး။ သူ့မျိုးရိုးအဆက်အနွယ် ဘယ်သူဘယ်ဝါ လို့လည်း မြကားဖူးေတာ့ဘူး။ နံမယ် ဂုဏ်သတင်းဆိုရင်ေတာ့ ခုထက်ထိ ကျန်ေသးတယ်ေလ။
ကိုယ်ယံုြကည်တဲ့ဘက်က ခိုင်ြမဲစွာ ရပ်တည်ပါ။ သူများကို သစ္စာခံချင်ခံ မခံချင်ေန။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ေတာ့ သစ္စာမေဖာက်ပါနဲ့။ ဖင်ဆိုတာ နှစ်ခွရှိရင် အိမ်သာတက်ရလည်း ခက်လိမ့်မယ်။ အိမ်ေထာင်ြပုရလည်း ခက်လိမ့်မယ်။ ေြကာက်ချာြကီး။ ေြကာက်ချာြကီး။
0 comments:
Post a Comment