"ဒတ္ထတို့​တိုင်း​ြပည်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

အံ့​ဩကုန်နိုင်ဖွယ်။ ကဲ မယံုချင်​ေန။ ဆိုတဲ့​ ထူး​ဆန်း​ေထွလာ ြပည်ြမန်မာက အံဖွယ်သုတ​ေတွထဲမှာ ​ေလာ​ေလာလတ်လတ် ပူပူ​ေနွး​ေနွး​အရှိဆံုး​ သတင်း​ထူး​ြကီး​က​ေတာ့​ ဆက်သွယ်​ေရး​ဝန်ြကီး​ဌာနက တင်ဒါ​ေခါ်ယူတာကို ြပည်​ေထာင်စုလွှတ်​ေတာ်​ေပါ်အထိ အဆိုတင်သွင်း​ေဆွး​ေနွး​ ဆံုး​ြဖတ်ယူရတဲ့​ ကိစ္စြကီး​ပါ။ တညိုး​ြကီး​ေတာ့​ တညိုး​ြကီး​ေပါ့​ေနာ်။ ​

ေရှး​ကဆိုရင် ရှင်ဘုရင်တန််မဲ့​နဲ့​ မူး​၊​ ပဲ၊​ မတ်၊​ ကျပ် ​ေငွကဲခတ်တဲ့​အလုပ်များ​ ဝင်ပါမိရင်​ေတာင် ပွဲစား​ြကီး​က ပွဲက​ေတာ်ြကီး​က နဲ့​ မင်း​မိဖုရား​ နှစ်ပါး​စလံုး​ ဦး​ေပါ်ဦး​ေငါ့​သမျှကို ​ေအာင့်​သက်သက် ခံခဲ့​ရဖူး​သတဲ့​။ သမုတိနွယ် မင်း​ဧကရာဇ်တို့​မည်သည် ဒီလိုအ​ေသး​အဖွဲမျိုး​ သိရိုး​ထံုး​စံ မရှိဘူး​တဲ့​။ ​ေအာက်ကလူ​ေတွကသာ စီမံရရိုး​မို့​လို့​ ကိုယ့်​အရာနဲ့​ ကိုယ်​ေနရတယ် လို့​ ရှင်ဘုရင် အမုန်း​ခံ ဆံုး​မရတဲ့​ ပညာရှိစကား​ မှတ်သား​ဖတ်ြကား​ဖူး​တာပါ။

ခု​ေခတ်မှာလည်း​ပဲ ​ေစာ​ေစာပိုင်း​ကဆို အဲသလို တင်ဒါမျိုး​ေရာ အဲသည်ထက်ြကီး​တဲ့​ သ​ေဘာတူစာချုပ်​ေတွပါဆိုတာ သက်ဆိုင်ရာ ဝန်ြကီး​ဌာနထဲက ညွှန်မှူး​ ညွှန်ချုပ်များ​နဲ့​သာ တိုင်ပင်ဆံုး​ြဖတ်တဲ့​ ဝန်မင်း​များ​ အ​ေရး​အရာပိုင်မို့​လို့​ ​ေနပ​ေစ လူမသိ​ေလ ပို​ေကာင်း​ေလဆိုြပီး​ မြပီး​ခင် ဗမာမြမင်​ေစနဲ့​ လက်ဝါး​ချင်း​ရိုက်လိုက်ြကတာ ဖတ်ကနဲ​ေတာင် မြကား​လိုက်ရပါဘူး​။ (ြမစ်ဆံုတို့​ လက်ပံ​ေတာင်း​တို့​ဆိုတာ ြပဿနာ အြကီး​ြကီး​တက်လာ​ေတာ့​မှသာ စာမျက်နှာ​ေပါ် ​ေရာက်ရတာ။)

အကယ်၍များ​ ကိုယ်သာ အဲသည်ဝန်ြကီး​ဌာနက တာဝန်ရှိသူ အြကီး​အကဲ​ေနရာမှာ ဆိုရင်လည်း​ အရာရာ တုတ်ထိုး​အိုး​ေပါက် ရွာရိုး​ေရာက်​ေအာင် လူသိရှင်ြကား​ ထုတ်​ေဖာ်မ​ေနပါဘူး​။ အခုဟာက ထူး​ေတာ့​ ထူး​သား​။ ဧကန္တ​ေတာ့​ ဧကန္တပဲ ဆို စံုစမ်း​စပ်စု ြကည့်​မိ​ေတာ့​ အရင်ဝန်မင်း​လက်ထက်ကလို စာမ​ေရး​နဲ့​ ဟွာ​ေဝး​ေပး​လိုက်ဆိုတာမျိုး​ မလုပ်ချင်​ေတာ့​လို့​ ​ေနမှာ​ေပါ့​။ ​ေရှာ့​ခ်​ေတွရိုက်ကုန်တာ ဘာြကာ​ေသး​တာမှတ်လို့​။ ​

ေကာလာဟလ​ေတွဆိုတာများ​ တမိုး​လံုး​ေဖျာက်ဆိတ်။ ချိတ်ပိတ်သိမ်း​လိုက်ရတဲ့​ ​ေရွှ​ေချာင်း​ေတွက ဘယ့်​နှယ်။ ဟုတ်တာ မဟုတ်တာ အပထား​။ အ​ေြပာခံ အ​ေရး​ခံလိုက်ရတာ ရစရာကို မရှိဘူး​။

“​ေညာင်ြမစ်​ေတွ လာလာမတူး​နဲ့​။ ပုတ်သင်ဥ​ေတွ အိတ်စပို့​လုပ်လိုက်ရမလား​ဆိုလို့​ ​ေတာ်တန်တိတ် ငါး​ေြကာ်ပန်း​ကန်ဖိတ် လုပ်ပလိုက်ရတယ်”

လို့​ ြကား​လိုက်မိတယ်။

ဒီကိစ္စမျိုး​ဆိုတာ ကိုယ်ကြမိန်ရည်ယှက်ရည် စား​ပိုး​နင့်​ထား​လို့​ ဆိုရင်​ေတာ့​ တ​ေလာကလံုး​က ​ေြပာချင်တဲ့​သူ​ေြပာ။ ဂရုစိုက်စရာ မလိုဘူး​။ ​ေြပာပ​ေစ။ တန်တယ်။ ဒါ​ေပသိ ကိုယ်လည်း​ ဟုတ်ဟုတ်ြငား​ြငား​ မစား​ရ​ေသး​ပဲနဲ့​ မဟုတ်ကဟုတ်က အ​ေြပာခံရရင် နာလည်း​နာ​ေသး​ နံလည်း​နံ​ေသး​သဗျ။ ကိုယ့်​စိတ်နဲ့​ နှိုင်း​ြပီး​ ကိုယ်ချင်း​စာမိတာပါ။

သည်လိုအြဖစ်အပျက်မျိုး​ အြပင်မှာ တကယ်မရှိဘူး​။ သိလား​။ ဖျား​စူး​။ မိုး​ြကိုး​ြကီး​ ပစ်ရ​ေစရဲ့​။ အဲ့​ေတာ့​မှပဲ ဇာတ်ရည်လည်လာ​ေတာ့​တယ်။ ဟုတ်လည်း​ မဟုတ်ပဲနဲ့​ သူများ​တံ​ေတွး​ခွက်မှာ ပက်လက်​ေရာ ​ေမှာက်ခံုပါ မ​ေမျာချင်လို့​ ပွင့်​လင်း​ြမင်သာမှုရှိ​ေအာင် တမင် လွှတ်​ေတာ်တင်ြပီး​ ဆံုး​ြဖတ်ြပလိုက်တာကိုး​။ ဘရား​ဗိုး​ပါ ဘရား​ဗိုး​။ ဒါမျိုး​က​ေတာ့​ လက်ခုပ်တီး​ြပီး​ ြကိုဆိုသင့်​ပါတယ်။

အရင်စာ​ေတွမှာ ​ေရး​ေရး​ေနတဲ့​ ပွင့်​လင်း​ြမင်သာမှုဆိုတာကို ပထမဆံုး​ အ​ေကာင်အထည်နဲ့​ ြပလိုက်တာ ဆိုပါ​ေတာ့​ေလ။ မြပလို့​လည်း​ မရဘူး​။ သူတို့​ကုလား​ထိုင်​ေတွ ြကမ်း​ပိုး​ကိုက်​ေနြပီ လို့​ ​ေြပာတဲ့​သူက ​ေြပာြကတယ်။ ထိပ်သီး​အရာရှိြကီး​ေတွ ြပုတ်တာနဲ့​ ဂျာနယ်စာမျက်နှာ​ေပါ်မှာ ဝမ်း​ေြမာက်ဝမ်း​သာ သာဓု​ေခါ်​ေနြကတာလည်း​ မြကာခဏဆို​ေတာ့​ သနား​လှပါဘိ။ တရား​ကျစရာချည့်​။

က​ေလာင်ကျင့်​ဝတ် စည်း​ကမ်း​ဆိုတာ ချိုနဲ့​လား​ လို့​ ​ေမး​ရမယ့်​ အင်တာနက်စာမျက်နှာ​ေပါ်မှာဆို တခါတရံ ညှာတာမှုကင်း​မဲ့​ေသာ ဓါတ်ပံုနှင့်​တကွ ​ေဖာ်ြပချက်​ေတွ ​ေတွ့​ရတယ်။ နိုင်ငံ​ေတာ် အစိုး​ရရဲ့​

“လျှို့​ဝှက်”

လို့​ ​ေခါင်း​စဉ်တပ်ထား​တဲ့​ ဌာနတွင်း​ ြကား​နာစစ်​ေဆး​ အ​ေရး​ယူ အြပစ်​ေပး​တဲ့​ အမိန့်​စာြကီး​များ​ဟာ ​ေဖ့​စ်ဘုတ်​ေပါ်မှာ ရံုး​တံဆိပ်၊​ အမည်၊​ လက်မှတ်၊​ ​ေန့​စွဲ နဲ့​တကွ ြမင်ရဖတ်ရတဲ့​အခါ သက်ဆိုင်သူဝန်ထမ်း​ကို ဘယ်​ေလာက်​ေတာင် မစာမနာ ရှိလိုက်မလဲ စဉ်း​စား​ပါဦး​။

သူ့​မှာလည်း​ မိသား​စု၊​ သား​သမီး​ေဆွမျိုး​များ​ ရှိ​ေပလိမ့်​မယ်။ အဲသည်လူ​ေတွ​ေရာ အရှက်ရ သိက္ခာကျဖို့​ သင့်​သလား​။ မ​ေတာ်လို့​များ​ ကိုယ့်​အ​ေဖဟာ မိသား​စုဘဝ​ေနာင်​ေရး​အတွက် မလူး​သာမလွန့်​သာတဲ့​ ရိုး​ရာစရိုက်​ေအာက်မှာ မိုး​ခါး​ေရ​ေသာက်ရင်း​ အစား​မ​ေတာ်တလုပ် ဒုက္ခများ​ရတယ် ဆိုပါစို့​။

လက်ညှိုး​ေပါင်း​တစ်​ေထာင် မျက်လံုး​ေပါင်း​တစ်သိန်း​ေအာက်မှာ ကိုယ်လည်း​ပဲ ​ေတာ်လှန်​ေရး​ကို သစ္စာမ​ေဖာက်ချင်လို့​ ကွန်ြမူနစ်ဇာတ်ကား​ေတွထဲမှာ ရိုက်ြပသလို ​ေသွး​ပွက်ပွက်ဆူလာနိုင်ပါ့​မလား​။ ဒါ​ေြကာင့်​မို့​လို့​ ပွင့်​လင်း​ြမင်သာမှုဆိုတာ ဘယ်ဟာ​ေတွကို အသိ​ေပး​ြပီး​ ဘယ်ဟာ​ေတွကို လျှို့​ဝှက်​ေစာင့်​ထိန်း​ထား​ရမယ် လို့​ သဲသဲကွဲကွဲ သိဖို့​လိုတာ​ေပါ့​။ အိမ်သာကို​ေတာ့​ မှန်ကာလို့​ ဘယ်ြဖစ်ပါ့​မလဲ။ (ကာချင်သပဆို ြပဒါး​သုတ်ြပီး​မှကာ။ ြပီး​ရင် ြပံုး​ြပံုး​ေလး​ပါြက။)

ခု​ေခတ် လူြကီး​မင်း​များ​အ​ေနနဲ့​ မ​ေတာ်တဆ ြပုတ်​ေစာ်နံရင် လွှတ်​ေြကာက်ဖို့​ေကာင်း​တယ်။ သတင်း​စာထဲ၊​ ဂျာနယ်ထဲ၊​ စာလံုး​မည်း​ြကီး​နဲ့​ ပါ​ေရာ။ ဝမ်း​သာအား​ရ မယား​ကတသွယ်နဲ့​ ဝိုင်း​ဝန်း​အား​ေပး​ြကသူ​ေတွထဲမှာ မ​ေန့​တ​ေန့​ကတင် ကိုယ့်​ဆီ ​ေြခသုတ်ပုဆိုး​ ​ေြမွစွယ်ကျိုး​ေနတဲ့​ တပည့်​တပန်း​ေတွက အတက်ြကွဆံုး​ပဲ။

ကိုယ်မရှိမှ သူတို့​တက်မှာကိုး​။ အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ ​ေနာက်လူမလာခင် သူတို့​လက်အပ်ထား​ရတာ မဟုတ်လား​။ ကုလား​ထိုင်​ေပါ်မှာ မင်း​တို့​စကား​ မိုး​ြကိုး​သွား​ေလာက် တန််ခိုး​ထွား​ေလ​ေလ၊​ ​ေအာက်ဆင်း​ေပး​လိုက်ရတဲ့​အခါ သမဆိုင် မီး​ေလာင်တုန်း​ စာရင်း​ြပသလို ရံုး​ရှိသမျှ အမှုတွဲ​ေတွ တရား​ခံ​ေဖာ် အြမီး​တပ်လွှတ်လိုက်တာမို့​ ​ေခွး​လံုး​လံုး​ ြဖစ်ရ​ေလ​ေလ။ အကျမနာတဲ့​သူရယ်လို့​ မရှိသ​ေလာက်ပဲ။ လူ​ေတွက အဲသည်အပိုင်း​ကျ လိုက်မြကည့်​ဘူး​ေလ။

အ​ေပါ်​ေရာက်ရင် ဘာစား​ေပါက်ရှိတယ်ပဲ ြမင်ြကတာ။ အဲဒါ ကိုယ့်​တိုင်း​ြပည်မှ မဟုတ်ဘူး​။ ဘယ် ြဗူရိုကရက် ယန္တရား​မဆို အဲ့​တိုင်း​ချည့်​ပဲ။ ြပုတ်​ေတာ့​မလို့​ တဲ့​ လို့​ သတင်း​ေလး​ပဲ သိုး​သိုး​သန့်​သန့်​ ထွက်ြကည့်​စမ်း​ပါ​ေလ။ ကိုယ့်​ရံုး​ခန်း​ေရှ့​ တန်း​စီ​ေနတဲ့​ ဧည့်​သည်​ေတွ ​ေလျာ့​သွား​ေရာ။ အ​ေရး​တြကီး​ မဟုတ်ရင် ဂဏန်း​ြငိမ်​ေအာင် ​ေစာင့်​ြကတာ​ေပါ့​။ တစ်ခါ ​ေြပာဖူး​သား​ပဲ။ ပါဝါအချိန်း​ ​ေရ​ေလာင်း​မှား​ရင် ပလံု စွပ် ​ေတာင် မြကား​ရဘူး​လို့​။

အဲသလို အဲသလို အလွန်တရာ လူမုန်း​များ​ဖွယ်ရာ မဟုတ်တမ်း​တရား​များ​ကို ​ေရး​သား​ေနသူ ​ေမာင်စံဖား​က​ေလး​ဟာ သည်တစ်ခါမှာ​ေတာ့​ ​ေထာ်​ေလာ်ကန့်​လန့်​တိုက်ြပီး​ ​ေြပာင်း​ဘူး​ ြပုတ်သူ ဘဘြကီး​ေတွဘက်က မျှတ​ေအာင် ​ေတွး​ြကည့်​မိပါတယ်။ အိမ်း​ ဒါလည်း​ မတရား​ေသး​ပါဘူး​ ​ေပါင်း​တာရဲရယ်။ လူ​ေတွက သူတို့​ကိုချည့်​ ြဖစ်သမျှဒဏ် ငဝက်ခံ ​ေမတ္တာ​ေတွ ဝိုင်း​ဝိုင်း​ပို့​ေနတာ။

တကယ်​ေတာ့​ သူတို့​ဘဝဟာ ြပည့်​တန်ဆာမှုနဲ့​ ​ေထာင်ထဲ​ေရာက်ရတဲ့​ မိန်း​မသား​ေတွနဲ့​ ဘာမှ မြခား​ပါလား​ကရို့​။ စဉ်း​စား​ြကည့်​ေလ။ ြပည့်​တန်ဆာဆိုတာ တစ်​ေယာက်တည်း​ အမှုြဖစ်လို့​ရတဲ့​ ကိစ္စမျိုး​လား​။ ​ေမှာင်ရိပ်ခိုမှုဆိုတာ တကယ်​ေတာ့​ မသကင်္ာမှုပဲ။ လက်ပူး​လက်ြကပ်လည်း​ သက်​ေသမြပနိုင်ပဲနဲ့​။

“လုပ်ထား​ဦး​ေပါ့​ ရှင်။ ရှင်တို့​က ရဲ​ေတွကိုး​။”

ဆိုြပီး​ အထဲဝင်လိုက်ရတာ။ တကယ့်​ ြပည့်​တန်ဆာမှုဆိုရင် ​ေယာကင်္ျား​မပါပဲနဲ့​ ဘယ်လိုလုပ် ကျူး​လွန်မလဲ။ (သူတို့​ ​ေယာကင်္ျား​ေတွသာ တခါတခါ မိန်း​မမပါပဲ ကျူး​လွန်ချင်လွန်မယ်) ြပစ်မှုတစ်ခုကို အတူတူ ကျူး​လွန်တဲ့​သူချင်း​အတူတူ၊​ ​ေယာကင်္ျား​က သက်​ေသ​ေနရာမှာ ရှိြပီး​ မိန်း​မ​ေတွသာ တရား​ခံြဖစ်ရတာ​ေလ။

အသွင်ယူထား​တဲ့​ ရဲကိုကို​ေတွဆို ပိုဆိုး​ေသး​။ ြကိုတင်သတ်မှတ် သ​ေဘာတူထား​တဲ့​ အခ​ေြကး​ေငွ ယူမိတာက​ေလး​တစ်ခုတည်း​နဲ့​ မိန်း​မက ​ေထာင်ကျ​ေစ။ ​ေယာကင်္ျား​က လွတ်​ေစ။ ဆိုတဲ့​ သ​ေဘာြကီး​ ြဖစ်​ေနတာ​ေပါ့​။ ​ေတာ​ေြပာ​ေတာင်​ေြပာနဲ့​ စကား​ေတွက ဘယ်​ေရာက်ကုန်မှန်း​ မသိဘူး​ေနာ်။ စဉ်း​စား​ြကည့်​ပါဗျာ။

တို့​ဘဘြကီး​ေတွကို လာဘ်စား​မှုနဲ့​ အိုြကီး​အိုမကျမှ အရှက်တကွဲ အကျိုး​နည်း​ြဖစ်​ေအာင် ဒဏ်ခတ်ဆံုး​မ အ​ေရး​ယူတဲ့​ကိစ္စမှာ သူ့​သီလကို ဖျက်ဆီး​တဲ့​ ကိုယ်လိုချင်တဲ့​ အခွင့်​အ​ေရး​ကို ​ေငွ​ေပး​ြဖား​ေယာင်း​ဝယ်ယူသူက နိုင်ငံ့​အကျိုး​ေတာ်​ေဆာင် အလှူ့​ဒကာြကီး​အြဖစ်နဲ့​ ဘွဲ့​ထူး​ဂုဏ်ထူး​ေတွ ရြပီး​ရင်း​ရ။ ​

ေနာက်တစ်​ေယာက်ဝယ် အိပ်ထဲထည့်​၊​ လုပ်ချင်ရာလုပ်ဆိုရင် အဲသည်အမှုြကီး​က ​ေစာ​ေစာက ြပည့်​တန်ဆာ အမှုနဲ့​ ဘာကွာလို့​လဲ။

တချို့​အမှု​ေတွကျ​ေတာ့​ တကယ်တမ်း​ ြပန်​ေတွး​ြကည့်​မိတဲ့​အခါ ငိုအား​ထက် ရယ်အား​သန် ြဖစ်ရပ်​ေတွ ​ေတွ့​ရပါတယ်။ ​ေနရာ​ေကာင်း​မှာ ​ေရာက်​ေန​ေတာ့​ ရာထူး​ အ​ေြပာင်း​အ​ေရွှ့​ထွက်တဲ့​အထဲ မ​ေတာ်တဆများ​ ပါမသွား​ရ​ေလ​ေအာင် သိန်း​ေပါင်း​များ​စွာ ပသထား​ြပီး​မှ သူ့​နံမယ်ြကီး​ ​ေြပာင်း​မိန့်​ထွက်လာတဲ့​အခါ ကက်ကက်လန်​ေအာင် ရန်သွား​ေတွ့​ြပီး​ ဟိုတိုင်သည်တိုင် လုပ်ပါသတဲ့​။

ဟုတ်တာ​ေပါ့​ေလ။ ရံုး​မင်း​ြကီး​များ​က လာဘ်စား​ေပသကိုး​။ နို့​ ဒါ​ေပသိ ​ေနစမ်း​ပါဦး​။ သူက​ေရာ အများ​နည်း​တူ နိုင်ငံ​ေတာ်က လိုအပ်ချက်အရ အခါအား​ေလျာ်စွာ ထုတ်ြပန်​ေသာ စီမံခန့်​ခွဲမှု အမိန့်​ေြကညာစာများ​ကို ​ေလး​စား​လိုက်နာဖို့​ တာဝန်မရှိဘူး​လား​။ ြမန်မာနိုင်ငံတဝှမ်း​လံုး​ကို ကိုယ့်​အ​ေဖအ​ေမွ​ေပး​သွား​တဲ့​ ကုလား​ထိုင်က​ေလး​များ​လို ​ေနချင်ရာ​ေန ထိုင်ချင်ရာထိုင်၊​ ပံုလိုက်ပိုင်လုပ်​ေနတာ အြပစ်မရှိဘူး​ေပါ့​ေနာ်။

ဒီ​ေနရာမှာ ဒီလိုပိုက်ဆံ​ေပး​ြပီး​ေနဖို့​အတွက် ဒီ​ေနရာကလူ​ေတွဆီက​ေန ြခစ်သည် ညှစ်သည် ဗျစ်ရည် မလုပ်ဘူး​ မို့​လို့​လား​။

လာဘ်စား​မှုတို့​ ြခစား​မှုတို့​ဆိုတဲ့​ကိစ္စ​ေတွမှာ ကိုယ်လိုချင်တဲ့​ အခွင့်​အ​ေရး​ တစံုတရာအတွက် နိုင်ငံ​ေတာ်က အနှစ်နှစ်အလလ ​ေလ့​ကျင့်​ပျိုး​ေထာင်ထား​ရတဲ့​ အထက်တန်း​အရာရှိ​ေတွကို အကျင့်​စာရိတ္တပျက်ြပား​ေအာင်၊​ ဂုဏ်သိက္ခာညှိုး​နွမ်း​ေအာင် ြဖား​ေယာင်း​ေသွး​ေဆာင်လျက် တာဝန်ဝတ္တရား​ လုပ်ပိုင်ခွင့်​များ​ကို အ​ေရာင်း​အဝယ်ြပုသူ နှစ်ဦး​စလံုး​မှာ အတူတူ အြပစ်ရှိြကပါလိမ့်​မယ်။

စကင်္ာပူမှာဆို အငှား​ကား​စီး​ရင်း​ ထိုင်ခံုခါး​ပတ်မပတ်ရင် ရဲဖမ်း​သတဲ့​။ ကိုယ့်​ဆီမှာလို မှတ်လို့​ ဖမ်း​တဲ့​ရဲကို မုန့်​ဖိုး​ေပး​မိရင် ​ေနာက်တစ်မှုတိုး​၊​ သတင်း​စာထဲ ဓါတ်ပံုနှင့်​တကွ ပါသတဲ့​။ ကိုယ့်​ဆီမှာ​ေတာ့​ သူတို့​က ​ေကျး​ဇူး​တင်လို့​ လာကန်​ေတာ့​ြကတာပါ။ ကိုယ်ကူညီ​ေပး​လိုက်လို့​ သိတတ်တာပါ။

စသည်ြဖင့်​ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ် ခွင့်​လွှတ်​ေြဖ​ေတွး​ေပး​ရင်း​က​ေန တစ်တက်စား​လည်း​ ြကက်သွန်၊​ နှစ်တက်စား​လည်း​ ြကက်သွန်၊​ အများ​မိုး​ခါး​ေရ​ေသာက်​ေနမှဟာ ဆိုြပီး​ ​ေနာက်ဆံုး​ ဟိုဘူတာ ဆိုက်ြကပါတယ်။ သူများ​တကာဘက်ကလည်း​ ​ေပး​ကမ်း​ြခင်း​ ​ေအာင်ြမင်ရာ တို့​၊​ ​ေထာင်ြမင်ရာစွန့်​ တို့​။ ရှဉ့်​လည်း​ေလျှာက်သာ ပျား​လည်း​စွဲသာ တို့​၊​ ဆင်​ေြခ​ေတွ ​ေရလဲနဲ့​သံုး​ရင်း​ သည်လူကို ဘယ်​ေလာက်နဲ့​ ဝယ်ရင် ငါလိုချင်တာရမလဲ ချင့်​ချိန်ြကပါတယ်။

အတိအလင်း​ ​ေဈး​ညှိ ​ေြကး​ေြပာ​ေနတာ​ေတွ ရှိသလို ပွဲစား​ အကျိုး​ေဆာင်များ​ေတာင် ​ေြခချင်း​လိမ်​ေနတဲ့​အထိ ​ေဈး​ကွက် ကျယ်ြပန့်​ပါတယ်။

ြခစား​မှုကို တိုက်ဖျက်ချင်တယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ တစ်ဘက်တည်း​ကို အ​ေရး​ယူြပ​ေနရံုနဲ့​ ြပီး​လိမ့်​မယ် မထင်ပါဘူး​။ လက်ခုပ်ဆိုတာ နှစ်ဘက်တီး​မှ ြမည်တယ် မဟုတ်လား​။ ၂၀၁၀ ရဲ့​ေနာက်ပိုင်း​မှာ တင်း​ကျပ်တဲ့​ သတိ​ေပး​ အ​ေရး​ယူမှု​ေတွ ရှိလာလို့​ ဌာနဆိုင်ရာ​ေတွမှာ ​ေနရာ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ လာဘ်​ေပး​လာဘ်ယူကိစ္စ​ေတွ ​ေပါ်​ေပါ်ထင်ထင် မရှိ​ေတာ့​တာ ​ေတာ်​ေတာ်ြကာပါြပီ။

ရှိခဲ့​ရင်လည်း​ ​ေအာက်​ေြခအဆင့်​ေတွမှာ အတိုင်အ​ေတာ​ေတွက မနည်း​ေတာ့​ အရင်က​ေလာက် မဆိုး​ေတာ့​တာ ​ေသချာပါတယ်။ ဒါဟာ အ​ေြကာက်တရား​တစ်ခုတည်း​နဲ့​ ထိန်း​ထိန်း​သိမ်း​သိမ်း​ ြဖစ်သွား​တာပါ။ လုပ်စား​ကိုင်စား​သူ​ေတွ​ေတာင် ကျီး​လန့်​စာစား​ဘဝနဲ့​ ​ေညာင်သီး​လည်း​စား​ ​ေလး​ညှို့​သံလည်း​ နား​ေထာင်ရတယ်။ ​ေနာက်ကွယ်မှာ ကာဗာ​ေပး​မယ့်​ ​ေမာင်ြကီး​နတ်ရှိသူ​ေတွသာ ​ေခါ်​ေြပာမပျက် ခွင်​ေကာင်း​လျက် ရှိြကပါတယ်။

ကိုယ်က ​ေအာက်တန်း​စား​။ အ​ေြခခံဝန်ထမ်း​အလွှာမို့​လို့​ သည်​ေလာက်ပဲ သိပါတယ်။ ဟိုး​အထက်မှာက​ေတာ့​ အထက်တန်း​လွှာအချင်း​ချင်း​က ပိုသိြကပါလိမ့်​မယ်။ ​ေြခသလံုး​ေမွှး​ ​ေထွး​ရှုပ်ရှုပ်ဆိုတာ ဆံပင်ကရယ်တာ​ေပါ့​။ ​ေနာက်ဆယ်နှစ်​ေလာက်​ေနရင်​ေတာ့​ စာအုပ်​ေတွ ထွက်လာြပီး​ ​ေရာင်း​ေကာင်း​ဦး​မှာ​ေပါ့​ေလ။ ဘယ်သူကမှ မ​ေရး​ပါဘူး​။ သူတို့​ဟာသူတို့​ပဲ တစ်​ေယာက်တစ်​ေယာက်​ေရး​ြကရင်း​ ဇာတ်ရည်လည်လာလိမ့်​မယ်။ ​

ေခတ်​ေနာက်ကျတယ်ဆိုတာ အဲဒါ​ေြပာတာ​ေလ။ ခများ​တို့​ ကျုပ်တို့​က အခုမှ ဂဂပတ်ချာလည်​ေလာက်က ဇာတ်​ေြကာင်း​ေတွ ​ေြခရာ​ေကာက်​ေနတုန်း​။ အသက် ၈၀ နား​နိး​ြကီး​ ခုမှ​ေရး​တဲ့​ နှစ် ၅ဝအ​ေတွ့​အြကံုတို့​၊​ ဖဆပလသမိုင်း​ဦး​တင်စက တာ​ေတစ​ေနသား​တို့​ကို ​ေအာင်မယ်မင်း​ မ​ေသလို့​ဖတ်ရ​ေလတယ်။ ဟုတ်လိုက်​ေလြခင်း​၊​ မှန်လိုက်​ေလြခင်း​ နဲ့​ အတိတ်ကိုလှန်​ေသာ် လုပ်​ေနြကတုန်း​။ (ဒါ​ေတာင် စာဖတ်​ေဖာ်ရတဲ့​သူကို ​ေကျး​ဇူး​ေတာင် တင်​ေနရ​ေသး​။)

အတိတ်ပဲ လှန်တာ ​ေကာင်း​ပါတယ်​ေလ။ ချက်ချင်း​လက်ငင်း​ သွား​လှန် ပါး​ရိုက်ခံရမှာ​ေပါ့​။ ​ေြခာက်လ​ေလာက် ရံုး​ချိန်း​အခါခါ သွား​ြပီး​မှ တစ်​ေထာင်ပဲ ရမယ့်​ဟာ မနိပ်​ေသး​ပါဘူး​။

နိဂျုန်း​မခုပ်ခင် ​ေအာက်က မှတ်ချက်​ေတွမှာ ကျွမ်း​သဒ္ဒါလန်​ေအာင် ​ေထာက်ြပမယ့်​ အ​ေရး​တစ်ခုလည်း​ ြကိုြကိုတင်တင် အစသတ်ခဲ့​ပါဦး​မယ်။

“​ေပး​တဲ့​လခက မ​ေလာက်မငှမို့​လို့​ ကိုယ့်​ဘက်က အထူး​အား​ထုတ် ကူညီ​ေပး​ခဲ့​တာကို ြပည်သူက ​ေမတ္တာတုန့်​ြပန်လာရင်​ေကာ ခံစား​ခွင့်​ မရှိဘူး​လား​။”

ဆိုတဲ့​ ​ေမး​ခွန်း​ပါ။ မြငင်း​နိုင်တာ သံုး​ချက်ရှိပါတယ်။ တစ် မ​ေလာက်ငှဘူး​။ နှစ် အထူး​အား​ထုတ် ကူညီမှု။ သံုး​ ​ေမတ္တာတုန့်​ြပန််ချက်။ လက်ရှိ အရာရှိတစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ လစဉ်ရ​ေနတဲ့​လခ တစ်သိန်း​ရှစ်​ေသာင်း​ဟာ အမ်း​မှာတုန်း​က ​ေလာက်ပါတယ်။ ရန်ကုန်မှာ အလျဉ်မမှီပါဘူး​။

လကုန်ရက်ဆို ြကပ်တည်း​ပါတယ်။ တစ်သိန်း​မြပည့်​တဲ့​သူ​ေတွ ဘယ်လို​ေနမလဲ မသိပါဘူး​။ အထူး​အား​ထုတ် ကူညီမှုဆိုတာကျ​ေတာ့​ ကိုယ့်​အလုပ်ချိန်အတွင်း​မှာ ကိုယ်လုပ်​ေနကျ တာဝန်ဝတ္တရား​ထက် ပိုပိုမိုမို တသီး​တြခား​ ဂရုစိုက်​ေဆာင်ရွက်​ေပး​တာမျိုး​ကို ဆိုလိုတာပါ။ ဥပမာ ဆိုြကပါစို့​။ အဲဒီရံုး​ကိစ္စအတွက်နဲ့​ တစ်​ေနကုန် တစ်ခန််း​ြပီး​တစ်ခန်း​ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လက်မှတ်ထိုး​လိုက်၊​ စာရွက်​ေတွ ြဖည့်​လိုက်၊​ ဟိုဘက်​ေြပး​လိုက် သည်ဘက်​ေြပး​လိုက် ​ေမာင်း​ထား​မယ်။

လူြကီး​ေတွဆိုတာ ကိုယ်​ေတွ့​ချင်တဲ့​အချိန် တံခါး​တွန်း​ဖွင့်​ ဝင်​ေတွ့​လို့​ရတာ မဟုတ်ဘူး​။ ဒီအလုပ် ဒီ​ေန့​မြပီး​ရင် ​ေနာက်​ေန့​ကူး​မယ်။ တစ်ြမို့​တစ်​ေကျး​ကလာရတာမို့​ အချိန်မီ ြပန််နိုင်မှာ မဟုတ်။ စိတ်​ေမာလူ​ေမာ အခက်​ေတွ့​ေနမယ်။ လွယ်ချင်ရင် တစ်ခွန်း​ပဲ။

“ကူညီပါ ညီမ​ေလး​ရယ်။ အကုန်အပ်ထား​ခဲ့​မယ်။”

သာဆိုလိုက်

“စိတ်သာချ။ ြပီး​ရင် အိမ်အ​ေရာက်​ေတာင် ပို့​ေပး​လိုက်မယ်။”

အဲသလိုမျိုး​ ​ေမခလာနတ်သမီး​နဲ့​ ရံုး​ထဲမှာ​ေတွ့​ရရင် ဘယ်သူက ​ေကျး​ဇူး​မတင်ပဲ ​ေနမှာလဲ။ ြမန်မာလူမျိုး​ေတွ ရိုင်း​ပါ့​မလား​။

ဒီကိစ္စ​ေလာက်ဟာ ဘယ်သူ့​ကိုမှလည်း​ နစ်နာထိခိုက်သွား​တာ မရှိဘူး​။ ဝန်ထမ်း​အချင်း​ချင်း​ အဆင်​ေြပ​ေအာင် အြပန်အလှန် ကူညီတဲ့​သ​ေဘာပဲ ရှိတယ်။ နည်း​နည်း​ေတာ့​ သိက္ခာ ပွန်း​ပဲ့​သွား​လိမ့်​မယ်။ သိက္ခာကို ရိက္ခာနဲ့​ လဲရတာကိုး​။ ကိစ္စမရှိပါဘူး​။ လဲချင်သပဆိုလဲြက။ သည်အတိုင်း​ေတာ့​ မရဘူး​။ သိက္ခာကို ရိက္ခာ နဲ့​ လဲတဲ့​အခါ လိပ်ြပာကိုလည်း​ အဆစ်​ေပး​ရတတ်တယ်။ ရံုး​ထဲမှာ ကိုယ့်​အလုပ်ကိုယ်လုပ်ရင်း​ အဲသလို အပိုဝင်​ေငွရှာမိတဲ့​အခါ လိပ်ြပာမလံု​ေတာ့​ဘူး​။ သူများ​သိရင် သိက္ခာလည်း​ကျတယ်။

တကယ်တမ်း​စဉ်း​စား​ြကည့်​ရင် ကိုယ့်​ဘက်က နာတယ်။ လိပ်ြပာ​ေတွ သိက္ခာ​ေတွဆိုတာ ဗိုက်ဆာရင် ဖဲ့​စား​လို့​လည်း​မရတာ အမှန်ပါ။ ဒါ​ေပမယ့်​ ဘဝကိုရင်ဆိုင်ဖို့​ စိတ်ဓါတ်ခွန်အား​ကို ထမင်း​က မ​ေပး​နိုင်ဘူး​။ သူတို့​ကပဲ ​ေပး​နိုင်တယ်။ မယံုရင် အဲဒီနှစ်ခု ရ​ေအာင်ထိန်း​ြကည့်​။ ဗိုက်ဆာရင်ဆာမယ်။ စိတ်​ေတာ့​မဆာဘူး​။ မိသား​စု ထမင်း​ေကျွး​ရမယ့်​သူ​ေတွ အတွက်​ေတာ့​ ဘယ်​ေကာင်း​ပါ့​မလဲ။ ဒါ​ေြကာင့်​ သူတို့​ကိုလည်း​ အြပစ်မ​ေြပာရက်ပါဘူး​။

သီလဆိုတာ ​ေစာင့်​နိုင်ရင်​ေတာ့​ အ​ေကာင်း​ဆံုး​ေပါ့​။ ငါ့​ဝမ်း​ပူဆာ မ​ေနသာ လို့​ဆိုရင်လည်း​ ဘာ​ေြပာစရာရှိမှာလဲ။ ဒါ​ေပမယ့်​ မိုး​ေပါ်က ြပဒါး​ေသ တစ်ြပည်ဝ၊​ သံ​ေသ တစ်​ေဆွဝ၊​ ငါ​ေသ တစ်​ေဆွလံုး​တစ်မျိုး​လံုး​ဝ ဆိုတဲ့​ သိဒ္ဓိရှင်ြကီး​များ​အတွက်​ေတာ့​ မုဒိတာ ဘယ်ပွား​နိုင်ပါ့​မလဲ။ ကိုယ်နဲ့​လခအတူတူရြပီး​ ည​ေနတိုင်း​ ကာရာအို​ေကဆိုင်မှာ ​ေမာင့်​မူပိုင်ရှင်က​ေလး​ နဲ့​ ြပီး​ရင် အနှိပ်ခန်း​၊​ ပချုပ်ဆိုင်ြမန်း​၊​ ကိုြကီး​ေကျာ် လာမယ့်​လမ်း​ ဆီး​ြကိုလှည့်​စမ်း​ ဆိုတဲ့​ လူ​ေတွကိုလည်း​ အတုယူ မမှား​ချင်ပါဘူး​။

ြပုြပင်​ေြပာင်း​လဲစ နိုင်ငံငယ်တစ်ခုအ​ေနနဲ့​ အကျင့်​ပျက်ြခစား​မှုဆိုတာ ​ေတာ်​ေတာ် ခက်ခက်ခဲခဲ ရင်ဆိုင်ရမယ့်​ အဟန့်​အတား​ြကီး​တစ်ခုပါပဲ။ ​ေခါင်း​ေဆာင်​ေတွ ​ေရှ့​က​ေန မယိမ်း​မယိုင် ဦး​ေဆာင်တဲ့​ေနာက်ကို ​ေနာက်လိုက်​ေတွက မ​ေတွမ​ေဝ ​ေြဖာင့်​ေြဖာင့်​မတ်မတ် လိုက်နိုင်မှ ​ေကျာ်လွှား​နိုင်လိမ့်​မယ်။ ခုအတိုင်း​ေတာ့​ မနီး​စပ်​ေသး​ဘူး​။ လူ​ေတွရဲ့​ စိတ်ထဲမှာ အသိပညာကို အလံုအ​ေလာက် မရှိ​ေသး​ဘူး​။ လူြကီး​ေတွဘက်က လက်ကိုင်ထား​တဲ့​

“ယခုပင်လျင် မအိုခင်က ြကိုတင်​ေထာင်း​ထု ရသ​ေလာက်စု​ေလာ့​။”

ဆိုတဲ့​ အနတ္တလက္ခဏသုတ် နဲ့​လည်း​ ကျွတ်တမ်း​မဝင်နိုင်​ေသး​ဘူး​။ ဒီကိစ္စြကီး​ဟာ မမှန်မကန် လုပ်​ေနတဲ့​အလုပ် ြဖစ်တယ်လို့​ လက်ခံတယ် ဆိုရင်​ေတာ့​ သည်စာကို ​ေရး​ရကျိုး​နပ်တယ်လို့​ ​ေကျနပ်ရမှာ​ေပါ့​ေလ။