"သင်ြကား​​​ေရး​​ဆရာဝန်"

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

ဆရာဝန်​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​ ​​ေရး​​​ေနတဲ့​​အထဲမှာ သင်ြကား​​​ေရး​​ဘက်က ဆရာဝန်များ​​အ​​ေြကာင်း​​လည်း​​ ​​ေရး​​သင့​်​တာ​​ေပါ့​​​ေလ။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လည်း​​ သင်ြကား​​​ေရး​​ဘက်မှာ ​​ေလး​​နှစ်​​ေလာက် လုပ်လာခဲ့​​​ေသး​​တာ မဟုတ်လား​​။ အင်မတန်​​ေပျာ်စရာ​​ေကာင်း​​တဲ့​​ လုပ်သက်ကာလ​​ေတွထဲမှာ ပါတာ​​ေပါ့​​။ ြဖစ်မှြဖစ်ရ​​ေလ။

ငါအလုပ်ဝင်ကတည်း​​က ဘယ်​​ေနရာမှာ မ​​ေပျာ်တာ ရှိခဲ့​​ပါလိမ့​်​လို့​​ ြပန်စဉ်း​​စား​​ြကည့​်​မိ​​ေတာ့​​မှ ဘယ်မှာြဖစ်ြဖစ် ​​ေချး​​ကျရာ​​ေပျာ်တဲ့​​​ေလာက် ြဖစ်​​ေနမှန်း​​သိ​​ေတာ့​​တယ်။ တချို့​​​ေနရာ​​ေတွမှာ နည်း​​နည်း​​ပါး​​ပါး​​ စိတ်ညစ်လှ ခနထက် မပိုဘူး​​။ ဒါ​​ေတာင်မှ က​​ေလး​​​ေတွနဲ့​​ ကာရာအို​​ေကသွား​​ြပီး​​ “ငါ မင်း​​ကို သတ်ချင်တယ်” နှစ်​​ေခါက်​​ေလာက် အား​​ရပါး​​ရဟစ်ပလိုက်ရင် ဟီး​​ဟီး​​ ဟီး​​ဟီး​​ ြပန်ြဖစ်လာ​​ေရာ။ ည​​ေနပိုင်း​​ကျ​​ေတာ့​​ ကိုယ်တိုင်ကလည်း​​ ြပင်သစ်​​ေကျာင်း​​တက်ြပီး​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​တစ်ပိုင်း​​ လုပ်ရ​​ေသး​​တာ မဟုတ်လား​​။ အဲဒီ​​ေတာ့​​ သူတို့​​ကို စာသင်တဲ့​​အခါသာ သင်​​ေနရတာ။ ကိုယ့​်​စိတ်ထဲမ​​ေတာ့​​ သူတို့​​နဲ့​​အတူတူ ​​ေကျာင်း​​သား​​ပဲလို့​​ သ​​ေဘာထား​​လိုက်တယ်။ တချို့​​တ​​ေလ အရိုအ​​ေသတန်​​ေတာ့​​လည်း​​ ကိစ္စမရှိပါဘူး​​။

အ​​ေရး​​ြကီး​​တာ အထင်​​ေသး​​အြမင်​​ေသး​​ြဖစ်​​ေလာက်တဲ့​​ အမူအကျင့​်​​ေတွ ကင်း​​​ေနရင်ြပီး​​တာပဲ လို့​​​ေတွး​​မိတယ်။ ​​ေရှ့​​တင်ဦး​​​ေတာ် ဦး​​​ေတာ်လုပ်ြပြပီး​​ ​​ေကျာခိုင်း​​တာနဲ့​​ အတင်း​​တုပ် အပုပ်ချခံရတဲ့​​သူမြဖစ်ဖို့​​ပဲ ဂရုစိုက်မိပါတယ်။ ဒီက​​ေန့​​အထိလည်း​​ တပည့​်​​ေကျာင်း​​သား​​​ေဟာင်း​​​ေတွနဲ့​​ ြပန်​​ေတွ့​​ရင် သူငယ်ချင်း​​လိုပဲ ​​ေနတယ်။ အဲဒါ​​ေြကာင့​်​မို့​​လို့​​ သင်ြကား​​​ေရး​​ဘက်မှာ အလုပ်လုပ်ခဲ့​​တဲ့​​ကာလ​​ေတွဟာ ​​ေဆး​​​ေကျာင်း​​တက်ခဲ့​​တုန်း​​က အချိန်​​ေတွလိုပဲ ​​ေပျာ်စရာလည်း​​​ေကာင်း​​၊​ အမှတ်ရစရာ​​ေတွလည်း​​ ြပည့​်​​ေနတာပဲ။ ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွမှ မ​​ေမ့​​နိုင်တာမဟုတ်ပါဘူး​​။ အတူတူ အလုပ်လုပ်ခဲ့​​တဲ့​​ အကိုအမ၊​ ဆရာြကီး​​ ဆရာမြကီး​​​ေတွကလည်း​​ ​​ေတာ်​​ေတာ်​​ေရစက်ြကီး​​လို့​​ ဆံုြက​​ေတွ့​​ြကရတာပါပဲ။

ညီငယ်က​​ေလး​​၊​ ​​ေမာင်ငယ်က​​ေလး​​တစ်​​ေယာက်လို အြမင်မ​​ေတာ်​​ေလသမျှ ဆံုး​​မပဲ့​​ြပင်​​ေပး​​ြကပါတယ်။ တခါတ​​ေလ ကိုယ်ကထင်ရာစိုင်း​​​ေတာ့​​လည်း​​ ခွင့​်​လွှတ်​​ေပး​​ြက​​ေလရဲ့​​။ မိဘမျက်စိကွယ်ရာြဖစ်​​ေပမယ့​်​ အမြကီး​​များ​​ အ​​ေဒါ်ြကီး​​များ​​လို မျက်စိ​​ေဒါက်​​ေထာက် ​​ေစာင့​်​​ေရှာက်​​ေပး​​ြကတာ ​​ေကျး​​ဇူး​​များ​​လည်း​​ တင်ပါရဲ့​​။ နှစ်​​ေတွြကာလို့​​ တ​​ေနရာစီ​​ေရာက်သွား​​ြပီး​​ ကိုယ်ကသတိတရ သွား​​​ေတွ့​​လို့​​ရှိရင် ရှိသမျှအလုပ်​​ေတွ ဘုတ်ကနဲပစ်ချြပီး​​ ဟယ်ကနဲ ဟင်ကနဲ ​​ေအာ်ဟစ်နှုတ်ဆက်လို့​​ ဘယ်မှာ​​ေရာက်​​ေနြပီတုန်း​​ရယ်လို့​​ စ​​ေတး​​တပ်စ် အပ်ဒိတ်လုပ်ြကတာကလည်း​​ ဝမ်း​​သာစရာြကီး​​ပါ။ ဒီလိုဆို​​ေတာ့​​လည်း​​ အစိုး​​ရအလုပ်လုပ်တယ်ဆိုတာ ဘယ်​​ေလာက်​​ေပျာ်ဖို့​​​ေကာင်း​​သလဲ ဟုတ်ဘူး​​လား​​။

ဟိုး​​တုန်း​​က​​ေတာ့​​ သင်ြကား​​​ေရး​​ဘက်က ဆရာဝန်ဆိုတာ လိုချင်တိုင်း​​ ဝင်လို့​​ရတဲ့​​​ေနရာမဟုတ်ပါဘူး​​။ ​​ေဆး​​​ေကျာင်း​​တ​​ေလျှာက် အတန်း​​စဉ်ဆက် သာမန်​​ေအာင်ရံုထက်ြမင့​်​ြပီး​​ အထူး​​​ေအာင် ဘယ်နှစ်ဘာသာရှိသလဲ ဆိုတာ အ​​ေရး​​ြကီး​​ပါတယ်။ အနည်း​​ဆံုး​​​ေတာ့​​ ကိုယ်ကဆရာဝင်လုပ်မယ့​်​ ဘာသာရပ်မှာ ​​ေအာင်ရံုအမှတ်က​​ေလး​​နဲ့​​ မလံု​​ေလာက်ပါဘူး​​။ အများ​​အား​​ြဖင့​်​​ေတာ့​​ ဂုဏ်ထူး​​ရ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွက ကိုယ်ထူး​​ချွန်ခဲ့​​တဲ့​​ ဘာသာရပ်မှာ ထွန်း​​ထွန်း​​​ေပါက်​​ေပါက် ြဖစ်​​ေအာင် ြကိုး​​စား​​ချင်လို့​​ သင်ြကား​​​ေရး​​မှာ အလုပ်လုပ်ရင်း​​ စာဖတ်၊​ ဘွဲ့​​လွန်တက်၊​ ပါရဂူဘွဲ့​​​ေတွအထိ ရည်မှန်း​​ချက်ထား​​​ေလ့​​ရှိြကပါတယ်။ သိတဲ့​​အတိုင်း​​ ကိုယ်က​​ေတာ့​​ အဲလိုအစား​​ထဲက မဟုတ်တာ ​​ေြပာစရာ​​ေတာင် မလိုဘူး​​ မဟုတ်လား​​။ ကိုယ့​်​အ​​ေြကာင်း​​ ကိုယ်သိလို့​​ မရဲတရဲ ​​ေလျှာက်လွှာတင်လိုက်တဲ့​​အခါ မိုး​​နတ်မင်း​​ြကီး​​​ေကျး​​ဇူး​​နဲ့​​ ​​ေဆး​​တက္ကသိုလ် (၂) က ​​ေရာဂါ​​ေဗဒဌာနကို သရုပ်ြပဆရာအြဖစ် ​​ေရာက်သွား​​ပါတယ်။ ဘယ်သူ့​​မှလည်း​​ သွား​​မကန်​​ေတာ့​​ရ၊​ အပူမကပ်လိုက်ရတာ တကယ်ြကီး​​မှ တကယ်ြကီး​​ပါပဲ။

သူများ​​ယံုမယံု အသာထား​​၊​ ကိုယ့​်​ဘာသာကိုယ်​​ေတာင် မယံုနိုင်ဘူး​​။ ဒီလိုအြဖစ်အပျက်မျိုး​​ကလည်း​​ တကယ်ရှိတတ်တယ်လို့​​ အလုပ်ထဲကစိတ်ညစ်​​ေနသူ​​ေတွ သိ​​ေအာင် သတင်း​​​ေကာင်း​​ပါး​​လိုက်တာပါ​​ေနာ်။ တခါ​​ေြပာဖူး​​သလို လှန်ထား​​တာသာ ြမင်ရတယ်။ ကာထား​​တာကို မြမင်ရဘူး​​ဆိုတာ​​ေလ။ လှံပဲထမ်း​​ထမ်း​​၊​ ကံပဲထမ်း​​ထမ်း​​၊​ သည်ရုပ်သည်ရည်က​​ေလး​​နဲ့​​ သူများ​​ကို ဆကာြကီး​​တက်လုပ်ရမယ်ဆို​​ေတာ့​​ ဘာရယ်လို့​​ ဟုတ်ပါဘူး​​။ လူရှိန်လိုရှိန်ြငား​​ လည်ကတံုး​​လက်ရှည်​​ေတွ ​​ေယာပုဆိုး​​​ေတွဝတ်ြပီး​​ ရုပ်တည်ြကီး​​နဲ့​​ မုန့​်​တီစား​​ဖို့​​ လုပ်ြကည့​်​ပါ​​ေသး​​တယ်။ ​​ေနာက်​​ေတာ့​​လည်း​​ ဒံုရင်း​​က ဒံုရင်း​​ပဲ။ စိတ်ကိုက သူတို့​​နဲ့​​ သိပ်ကွာတာမှ မဟုတ်တာ။

သင်ြကား​​​ေရး​​မှာ ဆရာဝန်လုပ်ရတဲ့​​ အကျိုး​​​ေကျး​​ဇူး​​က​​ေတာ့​​ သက်ဆိုင်ရာ ဘာသာရပ်မှာ အထိုက်အ​​ေလျှာက် အကျွမ်း​​တဝင်ြဖစ်သွား​​ြခင်း​​ပါ။ ကျူတိုရီယယ်ဝင်တာပဲ ြဖစ်ြဖစ်၊​ လက်​​ေတွ့​​ခန်း​​ထဲမှာ သရုပ်ြပတာပဲ ြဖစ်ြဖစ် အနည်း​​ဆံုး​​​ေတာ့​​ ကိုယ်သင်ရမယ့​်​ သင်ခန်း​​စာကို ကိုယ့​်​ဘာသာ​​ေကျညက်ထား​​မှ ​​ေကျာင်း​​သား​​ကို ဆရာလုပ်နိုင်မှာ​​ေပါ့​​။ အတန်း​​မဝင်ခင် စာြပန်ဖတ်ရတဲ့​​ဘဝကို လူတိုင်း​​ြဖတ်သန်း​​ခဲ့​​ြပီး​​မှ ​​ေနာက်ပိုင်း​​ ​​ေရာက်ရာအရပ်က ​​ေကာက်သင်နိုင်တဲ့​​ဘဝကို ​​ေရာက်တာပါ။ တြဖည်း​​ြဖည်း​​နဲ့​​ စာသင်ပါး​​ဝလာ​​ေတာ့​​မှ သင်ြကား​​ြခင်း​​အနုပညာကို သ​​ေဘာ​​ေပါက်လာပါလိမ့​်​မယ်။ ပညာတတ်တာက တတ်တာတစ်ပိုင်း​​၊​ လုပ်ငန်း​​ကျွမ်း​​ကျင်တာက ကျွမ်း​​ကျင်တာတစ်ပိုင်း​​၊​ စာသင်တတ်တာက သင်တတ်တာတစ်ပိုင်း​​​ေလ။

စာ​​ေမး​​ပွဲ​​ေြဖသလို ကိုယ်သိထား​​တတ်ထား​​သမျှကို အိပ်သွန်ဖာ​​ေမှာက် ပညာခန်း​​ြပရတာ မဟုတ်လို့​​ ​​ေပး​​သူမှာ ဘယ်​​ေလာက်ရှိသလဲ ဆိုတာထက် ယူမယ့​်​သူဘက်က ဘယ်​​ေလာက်ထိ လက်ခံနိုင်မှာလဲဆိုတာက ပိုအ​​ေရး​​ြကီး​​ပါတယ်။ အ​​ေြကာင်း​​အရာတူ၊​ ​​ေခါင်း​​စဉ်တူ သင်ခန်း​​စာတစ်ခုတည်း​​ကိုပဲ ​​ေဆး​​​ေကျာင်း​​သား​​​ေလး​​​ေတွကို သင်တာ၊​ ​​ေဆး​​ဝါး​​ကျွမ်း​​ကျင် ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွကိုသင်တာ၊​ ဘွဲ့​​လွန်​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွကိုသင်တာ မတူပါဘူး​​။ အကျဉ်း​​ရံုး​​တာ၊​ အကျယ်ချဲ့​​တာဆိုတဲ့​​ သ​​ေဘာ​​ေြကာင့​်​မဟုတ်ပါဘူး​​။ သူတို့​​ရဲ့​​​ေခါင်း​​ထဲမှာ အ​​ေြခခံဘယ်​​ေလာက်ရှိသလဲ အ​​ေပါ်မူတည်ြပီး​​ ​​ေနာက်ထပ်​​ေပး​​မယ့​်​ အချက်အလက်ကို သူတို့​​လက်ခံနိုင်သ​​ေလာက် ထပ်​​ေဆာင်း​​​ေပး​​ရပါတယ်။ အဲဒါက ​​ေပး​​တာပဲ ရှိ​​ေသး​​တာ။ တကယ်စာသင်​​ေကာင်း​​တဲ့​​ ဆရာများ​​က​​ေတာ့​​ မှတ်ဉာဏ်ထဲမှာ စွဲသွား​​​ေအာင် မှတ်သွား​​​ေအာင် သင်တတ်ပါတယ်။ သင်ြကား​​​ေရး​​မှာ လုပ်သက်ြကာလာ​​ေလ​​ေလ၊​ ဘာသာရပ်ပိုင်း​​မှာ ပိုြပိး​​ကျွမ်း​​ကျင်လာ​​ေလ​​ေလြဖစ်မှာ​​ေပါ့​​။ သည်စာ​​ေတွချည့​်​ပဲ ထပ်ခါထပ်ခါ သင်​​ေနရတာကိုး​​။

သင်ြကား​​​ေရး​​က ဆရာ/ဆရာမများ​​ဟာ က​​ေလး​​​ေတွကို စာသင်​​ေပး​​တဲ့​​ အလုပ်ချည့​်​သက်သက်​​ေတာ့​​ မဟုတ်ပါဘူး​​။ အတန်း​​တစ်တန်း​​တက်လာလို့​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​သစ်​​ေတွ​​ေရာက်လာရင် မှတ်တမ်း​​ပံုစံ​​ေတွြဖည့​်​ြပီး​​ ​​ေကျာင်း​​​ေခါ်ချိန်၊​ လက်​​ေတွ့​​လုပ်​​ေဆာင်မှု၊​ အတန်း​​တွင်း​​စာ​​ေမး​​ပွဲအမှတ်​​ေတွကိုပါ ထိန်း​​သိမ်း​​ထား​​ရပါတယ်။ စပ်စုတတ်တဲ့​​ ဝါသနာ​​ေြကာင့​်​ထင်ပါရဲ့​​။ ကိုယ့​်​အလုပ်က​​ေတာ့​​ တစ်တန်း​​တက်လာရင် ရှိသမျှ​​ေကျာင်း​​သား​​ ကိုယ်​​ေရး​​မှတ်တမ်း​​ကို ​​ေသ​​ေသချာချာ ဖတ်ထား​​၊​ သည်အတန်း​​မှာ ဘယ်သူကစာ​​ေတာ်တယ်၊​ ဘယ်သူက ​​ေတာ်​​ေတာ်တွန်း​​တင်မှရမယ်၊​ ဘယ်သူက နံမယ်ြကီး​​တယ်၊​ အကုန်သိထား​​​ေအာင်လုပ်ရပါတယ်။ ဘယ်သူအ​​ေချာဆံုး​​လဲတို့​​၊​ ဘယ်သူက လူြကီး​​သား​​သမီး​​လဲတို့​​လည်း​​ ပါတာ​​ေပါ့​​။ မျက်နှာလိုက်ဖို့​​ မဟုတ်​​ေပမယ့​်​ ဇယား​​ရှုပ်ရင် ပျား​​တုပ်သွား​​မယ်၊​ က​​ေညာ့​​မိရင် ​​ေရှာ့​​ခ်ရှိလိမ့​်​မယ်တို့​​ သိထား​​​ေတာ့​​ ကျင်း​​ရှိ​​ေကွ့​​​ေရှာင် လုပ်လို့​​ရတာ​​ေပါ့​​။ ​

​ေကျာင်း​​သား​​တစ်​​ေယာက်​​ေယာက်ဟာ ဆိုး​​ဆိုး​​ရွား​​ရွား​​အမှတ်​​ေတွနည်း​​​ေနြပီ၊​ ​​ေကျာင်း​​​ေတွ အရမ်း​​ပျက်​​ေနြပီဆိုတာနဲ့​​ အဲဒီ​​ေကျာင်း​​သား​​ကသာ သိချင်မှသိမယ်၊​ ကိုယ်​​ေတွက​​ေတာ့​​ ဘာ​​ေြကာင့​်​လဲ၊​ ဘာြဖစ်လို့​​လဲ၊​ ဘာြပဿနာရှိသလဲဆိုတာကို စံု​​ေထာက်ြကီး​​ဦး​​စံရှား​​လုပ်ြပီး​​ ဟိုလူသည်လူ အစ်​​ေအာက်​​ေမး​​ြမန်း​​၊​ စကား​​​ေရာ​​ေဖာ​​ေရာနဲ့​​ ခင်​​ေအာင်လှည့​်​ပတ်​​ေပါင်း​​၊​ စာ​​ေမး​​ပွဲမတိုင်ခင် ရတဲ့​​နည်း​​နဲ့​​ အဖတ်ြပန်ဆယ်လို့​​ ရလိုရြငား​​ ြကိုး​​စား​​ြကည့​်​ရပါတယ်။ အဲ​​ေလာက်ဆိုး​​တဲ့​​​ေကျာင်း​​သား​​မျိုး​​က စာ​​ေမး​​ပွဲ​​ေြဖချိန်မှ ကယ်လို့​​ မရနိုင်ဘူး​​​ေလ။

​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွဘက်က​​ေတာ့​​ ဆရာ​​ေတွဆိုတာ ငါတို့​​ကို စာ​​ေမး​​ပွဲချလိုက်ရရင် သိပ်​​ေပျာ်တတ်တဲ့​​အမျိုး​​လို့​​ ထင်ချင်ထင်ပါလိမ့​်​မယ်။ ဆရာ​​ေတွမှာက​​ေတာ့​​ သူတို့​​ကို မြဖစ်ြဖစ်တဲ့​​နည်း​​နဲ့​​ မရအရ တွန်း​​တင်ြပီး​​ အဲဒါ ငါတို့​​ဆွဲတင်တာမဟုတ်ဘူး​​။ သူတို့​​ဘာသူတို့​​ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်​​ေအာင်တာ လို့​​ြဖစ်​​ေအာင် လုပ်ရပါတယ်။ စာ​​ေမး​​ပွဲမှာ​​ေကျာင်း​​သား​​က မ​​ေအာင်ရင် ကျရံုက​​ေလး​​ပဲ ကျလိုက်ရတာပါ။ ဆရာ​​ေတွမှာက ငါတို့​​​ေအာင်​​ေအာင် မသင်နိုင်လို့​​ သူတို့​​ကျရတာဆိုြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ်မျိုး​​ြကီး​​တို့​​ ​​ေသသင့​်​ပါတယ်ဆိုြပီး​​ အလုပ်​​ေတွရှုပ်လိုက်ရတာ မ​​ေြပာပါနဲ့​​။ အကျအများ​​ဆံုး​​ ဘာသာရပ်ဟာ ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွအလယ်မှာ နံမယ်အြကီး​​ဆံုး​​ြဖစ်​​ေပမယ့​်​ ဆရာ​​ေတွအချင်း​​ချင်း​​ထဲမှာ​​ေတာ့​​ ရှက်စရာ​​ေကာင်း​​တယ် လို့​​ ဆိုပါတယ်။ တခါတ​​ေလ ထု​​ေချလွှာ အ​​ေတာင်း​​ခံရ​​ေတာ့​​မတတ်ပါပဲ။ နှုတ်​​ေြဖစစ်တဲ့​​​ေန့​​​ေတွဆိုရင် တစ်ဌာနလံုး​​ အပင်ပန်း​​ဆံုး​​​ေန့​​​ေတွပါပဲ။

ြပင်ပက ဧည့​်​စာစစ်ဆရာြကီး​​ ဆရာမြကီး​​​ေတွ စိတ်ြကည်လင်လန်း​​ဆန်း​​ြပီး​​ အ​​ေအာင်​​ေပး​​ချင်တဲ့​​ မုဒ်က​​ေလး​​​ေတွ ဝင်​​ေန​​ေစဖို့​​ သွား​​​ေရး​​လာ​​ေရး​​၊​ စား​​​ေရး​​​ေသာက်​​ေရး​​၊​ လို​​ေလ​​ေသး​​မရှိ​​ေအာင် စီစဉ်ြကရပါတယ်။ ကိုယ့​်​အိမ်က ​​ေယာက္ခမဘာြကိုက်သလဲ မသိ​​ေပမယ့​်​ မမတို့​​ ဆရာတို့​​အြကိုက် မွန်း​​လိုက်​​ေတွကို​​ေတာ့​​ အကုန်လံုး​​သိတယ်ဗျ။ သူတို့​​တ​​ေတွက တရပ်တ​​ေကျး​​ကလာရတာဆို​​ေတာ့​​ စိတ်ထဲမှာ မ​​ေတွ့​​တာြကာတဲ့​​ သိ​​ေဟာင်း​​ကျွမ်း​​​ေဟာင်း​​​ေတွ ​​ေပျာ်​​ေပျာ်ပါး​​ပါး​​ ြပန်လည်ဆံု​​ေတွ့​​ြကတဲ့​​ပွဲလို့​​ ခံစား​​နိုင်​​ေအာင် ြကိုး​​စား​​ရတာ​​ေပါ့​​။ ကိုယ့​်​ဆီကဆရာ​​ေတွ သူတို့​​ဆီသွား​​စစ်​​ေတာ့​​လည်း​​ သူတို့​​ဧည့​်​ဝတ်​​ေကျရတဲ့​​အလှည့​်​​ေပါ့​​။ မန္တ​​ေလး​​ကဆရာ​​ေတွ ဘယ်​​ေလာက် ဧည့​်​ဝတ်​​ေကျသလဲ ဆိုတာကို​​ေတာ့​​ ဆာဂျင်ြကီး​​​ေတွကိုသာ ​​ေမး​​ြကည့​်​လိုက်​​ေတာ့​​ဗျာ။ သား​​သား​​​ေတာ့​​ မ​​ေြပာြပဘူး​​။ သတ်ရင်သတ်။ ဟီး​​ ဟီး​​။

စာသင်တာ၊​ စာစစ်တာ၊​ တပည့​်​တပန်း​​​ေတွနဲ့​​ ရင်း​​နှီး​​ကျွမ်း​​ဝင်တာ ​​ေနာက်မှာ​​ေတာ့​​ သင်ြကား​​​ေရး​​ဆရာ​​ေတွ သတိြပုစရာ သင်ခန်း​​စာယူစရာတစ်ခုက​​ေတာ့​​ ​​ေြပာရမှာ ခပ်လန့​်​လန့​်​ပါပဲ။ ကိုယ့​်​အ​​ေတွး​​ကိုပဲ ကိုယ်​​ေြပာပါမယ်။ မှန်တယ် မှား​​တယ်ကို​​ေတာ့​​ ကိုယ့​်​ဘာသာပဲ သံုး​​သပ်ြကည့​်​ြကပါ။ ကိုယ့​်​ဆရာသမား​​များ​​ကို ​​ေစာ်ကား​​သလိုြဖစ်ရင်လည်း​​ ​​ေတာင်း​​ပန်ပါရဲ့​​။ ကျူရှင်ကိစ္စပါခင်ဗျ။ ကျူရှင်​​ေပး​​စား​​လို့​​ရတယ် ဆိုကတည်း​​က စာသင်မ​​ေကာင်း​​ပဲနဲ့​​ ဘယ်ရပါ့​​မလဲ။ စာသင်​​ေကာင်း​​​ေလ​​ေလ၊​ ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွ အုန်း​​အုန်း​​ကျက်ကျက် ​​ေနာက်ကလိုက်လာ​​ေလ​​ေလ မဟုတ်လား​​။ ကျူရှင်​​ေပး​​တဲ့​​ဆရာ​​ေတွဟာလည်း​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွ နား​​လည်​​ေအာင် မှတ်မိ​​ေအာင် သင်​​ေပး​​ခဲ့​​ြကတာမို့​​ တကယ့​်​​ေကျး​​ဇူး​​ရှင်ဆရာြကီး​​​ေတွပါပဲ။ ဒီ​​ေနရာမှာ ကျူရှင်​​ေပး​​တဲ့​​ဆရာ​​ေတွက ပို​​ေတာ်လို့​​ ​​ေပး​​နိုင်တာ။

ကျူရှင်မ​​ေပး​​တဲ့​​ဆရာ​​ေတွက ကိုယ့​်​ပညာကို ​​ေငွနဲ့​​ ​​ေရာင်း​​မစား​​ချင်လို့​​ သိက္ခာနဲ့​​​ေနတာ၊​ စသည်ြဖင့​်​ ဘယ်ဘက်ကိုမှ လိုက်ြပိး​​ မဆိုချင်ပါဘူး​​။ ဌာနမှူး​​လုပ်တဲ့​​ ဆရာမြကီး​​​ေဒါ်​​ေအး​​​ေအး​​ြမင့​်​ရဲ့​​ ြပတ်သား​​တဲ့​​ မူဝါဒကို​​ေတာ့​​ သ​​ေဘာကျလွန်း​​လို့​​ အတုယူမိပါတယ်။ သူက​​ေတာ့​​ ကျူရှင်မ​​ေပး​​ရဘူး​​လို့​​ မဆိုလိုပါဘူး​​။ ဒါ​​ေပမယ့​်​ ကျူရှင်​​ေပး​​ရင် စာ​​ေမး​​ပွဲစစ်တဲ့​​အထဲ၊​ ​​ေမး​​ခွန်း​​ထုတ်တဲ့​​အထဲ ဝင်ပါလို့​​ မြဖစ်ပါဘူး​​တဲ့​​။

နဂိုကတည်း​​ကိုက ဆရာ/ဆရာမ​​ေတွရဲ့​​ ဗီဇသဘာဝမှာ ​​ေကျာင်း​​သား​​ကို ဘယ်လိုရ​​ေအာင် ကယ်ရမလဲ၊​ ဘယ်လို အမှတ်များ​​​ေအာင် ကူရမလဲဆိုတဲ့​​စိတ်က ငယ်ထိပ်တက်ကပ်​​ေနတာ။ ကိုယ့​်​ကျူရှင်က​​ေကျာင်း​​သား​​ကို ကိုယ်ြပန်စစ်ရ​​ေတာ့​​ စိတ်ထဲဘယ်လိုရှိမလဲ ​​ေြပာစရာလိုမယ် မထင်ပါဘူး​​။ ကိုယ့​်​စာစစ်စား​​ပွဲ ​​ေရာက်​​ေနလျက်သား​​နဲ့​​ အဲဒီ​​ေကျာင်း​​သား​​ ကယ်လို့​​မရဘူး​​ဆိုရင် ကျူရှင်ကျ ဘယ်လိုမျက်နှာြပရပ ဆိုတာမျိုး​​ ြဖစ်ကုန်တာ​​ေပါ့​​။ တကယ့​်​သင်ြကား​​​ေရး​​နယ်ပယ်မှာ စာ​​ေမး​​ပွဲနဲ့​​ ကျူရှင်ဆရာ​​ေတွရဲ့​​ ဇာတ်လမ်း​​​ေတွကို မှန်း​​သာြကည့​်​လိုက်ြကပါ။ ထင်ထား​​တာ​​ေတွထက် အများ​​ြကီး​​ ပိုဆိုး​​တယ်လို့​​သာမှတ်လိုက်။ ကိုယ့​်​​ေကျာင်း​​သား​​ ကိုယ်ကယ်တာ ဘာအြပစ်ရှိသလဲလို့​​ ထင်စရာရှိပါတယ်။ ဒါ​​ေပမယ့​်​ အဲဒီအ​​ေတွး​​ထဲမှာကိုက အ​​ေြဖက ပါြပီး​​သား​​။

“ကိုယ့​်​​ေကျာင်း​​သား​​” တဲ့​​။ ကျူရှင်​​ေပး​​လိုက်ကတည်း​​က ​​ေကျာင်း​​သား​​ကို ကိုယ့​်​ဘာသာ ခွဲြခား​​ထား​​ြပီး​​သား​​ ြဖစ်​​ေနြပီ။ ကိုယ့​်​​ေကျာင်း​​သား​​နဲ့​​ ကိုယ့​်​​ေကျာင်း​​သား​​ မဟုတ်တဲ့​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​။ ရှုပ်ကုန်တာက​​ေတာ့​​ ကိုယ်လိုပဲ ကျူရှင်​​ေပး​​တဲ့​​သူ တစ်​​ေယာက်​​ေယာက်ဆီက သူများ​​​ေကျာင်း​​သား​​ဆိုတာပါ ပါလာြပန်​​ေရာ။ စိတ်ထဲမှာ တကယ်ပဲ တစ်တန်း​​တစ်စား​​တည်း​​ ထား​​နိုင်လို့​​လား​​။ ဘုရား​​ရဟန္တာလည်း​​ မဟုတ်ပဲနဲ့​​။ စာ​​ေမး​​ပွဲမှာ ဆရာ​​ေတွရဲ့​​ဗီဇနဲ့​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​တစ်​​ေယာက်ကို ကယ်လိုက်တယ်ဆိုပါစို့​​။ သူ့​​ကျူရှင်က ​​ေကျာင်း​​သား​​မို့​​လို့​​ကယ်တာ၊​ ငါတို့​​ဆို ကယ်မှာ မဟုတ်ဘူး​​လို့​​ ​​ေတွး​​ချင်​​ေတွး​​မယ်။ ငါက ပိုက်ဆံအကုန်ခံြပီး​​ သူ့​​ဆီကျူရှင်တက်ထား​​တာ။ ငါ့​​ကို​​ေတာ့​​ မကယ်ပဲ သူများ​​ကို​​ေတာ့​​ ကယ်စရာလား​​ လို့​​ ​​ေတွး​​ချင်​​ေတွး​​မယ်။ ကိုယ်ကယ်လိုက်တဲ့​​​ေကျာင်း​​သား​​က​​ေတာင် ဒါ သူ့​​ဆီက ငါရသင့​်​တဲ့​​ အခွင့​်​အ​​ေရး​​။ လခ​​ေတွ ​​ေပး​​ထား​​တာ ဘာလုပ်ဖို့​​လဲ လို့​​ ​​ေတွး​​ချင်​​ေတွး​​မယ်။ ဘယ်လို​​ေတွး​​​ေတွး​​ အာစရိယဂု​​ေဏာက​​ေတာ့​​ ​​ေရ​​ေရလည်လည် ပွန်း​​ပါသွား​​တာချည့​်​ပဲ။

​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွကိုလည်း​​ ​​ေလျှာ့​​တွက်လို့​​ မရပါဘူး​​။ ​​ေမ့​​မရတဲ့​​ ချစ်တပည့​်​ြကီး​​​ေတွထဲမှာ စိတ်ထဲက ဆလံသလိုက်ရတဲ့​​သူ​​ေတွလည်း​​ ပါပါတယ်။ ဒီဆရာက​​ေလး​​ သူငယ်ချင်း​​​ေပါင်း​​​ေပါင်း​​လို့​​ရလို့​​ ခင်တယ်။ အို​​ေက။ ြပဿနာမရှိဘူး​​။ စာရှင်း​​ြပတာ ​​ေကာင်း​​လို့​​ခင်တယ်။ ဒါလည်း​​ ြပဿနာမရှိဘူး​​။ စာ​​ေမး​​ပွဲကျရင် အား​​ကိုး​​ရလို့​​ခင်တယ်။ ဒါလည်း​​ခွင့​်​လွှတ်တယ်။ ြပဿနာမရှိဘူး​​။ ဆရာ့​​ဆီမှာ ငါနည်း​​နည်း​​ကပ်ြပီး​​ အစ်ြကည့​်​မယ်။ ​​ေမး​​ခွန်း​​​ေလး​​ဘာ​​ေလး​​ ရမလား​​မသိဘူး​​။ ဒီအထိ​​ေတာင် စ​​ေပါ့​​ရိုက်ဆို ရိုက်​​ေပး​​လိုက်ဦး​​မယ်။ အတန်အသင့​်​​ေလာက်​​ေတာ့​​ တိုး​​​ေစရမယ်။ ဒါ​​ေပမယ့​်​ တကယ့​်​ ကွက်တိ ဒဲ့​​ြကီး​​ဆိုမှ ဒဲ့​​ြကီး​​ ရမလား​​လို့​​ စာ​​ေမး​​ချင်​​ေယာင်​​ေဆာင်ြပီး​​ စိတ်မပါပဲနဲ့​​ ​​ေမး​​ခွန်း​​ထွက်လာ​​ေအာင် ​​ေစာင့​်​အစ်တဲ့​​ တပည့​်​မျိုး​​ကို​​ေတာ့​​ လက်လန်ပါတယ်။

သူလည်း​​ အချိန်ကုန် အကျိုး​​မရှိ၊​ ကိုယ်လည်း​​ အချိန်ကုန် အကျိုး​​မရှိ။ ကိုယ့​်​ဆီမှာ လိုချင်တာတစ်ခုရမလား​​လို့​​ စိတ်ထဲကမပါပဲ လာ​​ေပါင်း​​တဲ့​​သူကို အကဲမခတ်နိုင်​​ေလာက်​​ေအာင်​​ေတာ့​​ မပိန်း​​ပါဘူး​​။ ပိန်း​​မယ်ထင်တဲ့​​သူကသာ ပိန်း​​တာ​​ေလ။ ကျူရှင်တက်တဲ့​​အခါမှာလည်း​​ အဲလို​​ေကျာင်း​​သား​​မျိုး​​က နား​​လည်​​ေအာင်သင်နိုင်တာထက် စာ​​ေမး​​ပွဲမှာ ဆရာ​​ေပး​​မယ့​်​ ဆား​​ဗစ်စ်ြကီး​​ကို မရှက်မ​​ေြကာက်ဖွင့​်​​ေြပာြပီး​​ကို အ​​ေရး​​ဆို​​ေတာ့​​တာ။

ကိုယ်တိုင် ​​ေကျာင်း​​သား​​ဘဝက လာခဲ့​​ရံုတင်မဟုတ်ဘူး​​။ ဆရာလုပ်​​ေနတဲ့​​အချိန်မှာ​​ေတာင် ​​ေကျာင်း​​သား​​တစ်ပိုင်း​​ ြဖစ်​​ေန​​ေသး​​​ေတာ့​​ စာ​​ေမး​​ပွဲနဲ့​​ ပတ်သက်ြပီး​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွဘက်က ဆန္ဒ​​ေတွကို မသိပဲ ရှိပါ့​​မလား​​။ ဘယ်​​ေလာက်ပဲ ညံ့​​လို့​​ စာတစ်လံုး​​မှ မသိတဲ့​​​ေကျာင်း​​သား​​ကလည်း​​ အချိန်တန်ရင် စာ​​ေမး​​ပွဲက​​ေလး​​​ေတာ့​​ ​​ေအာင်ချင်တာချည့​်​ပဲ။ ငါဒီနှစ် စာမလိုက်နိုင်​​ေသး​​ပါဘူး​​​ေလ။ စာ​​ေကျ​​ေအာင် တစ်နှစ်​​ေလာက်​​ေတာ့​​ ထပ်​​ေနလိုက်ဦး​​မယ် ဆိုတဲ့​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​ ရှိလို့​​လား​​။ ဘယ်နည်း​​နဲ့​​ပဲ ​​ေအာင်ရ​​ေအာင်ရ အချိန်တန် ​​ေနာက်တစ်တန်း​​တက်သွား​​ဖို့​​ အ​​ေရး​​ြကီး​​တယ် လို့​​ပဲ တွက်ြကပါတယ်။ ​​ေဆး​​​ေကျာင်း​​သား​​ ဘဝတ​​ေလျှာက်လံုး​​မှာ စာ​​ေမး​​ပွဲထက် နှိပ်စက်ကလူြပုနိုင်တဲ့​​ ဖိစီး​​မှုမရှိတာလည်း​​ အမှန်ပါပဲ။ ဒီအခါမှာ ​​ေကျာင်း​​သား​​တိုင်း​​ ြကံရာမရ ​​ေတာင့​်​တြကတာက​​ေတာ့​​ ​​ေမး​​ခွန်း​​များ​​​ေပါက်ခဲ့​​ရင်၊​

ငါများ​​ အဲဒီ​​ေမး​​ခွန်း​​က​​ေလး​​ ရလိုက်ရင်ဆိုတဲ့​​ အိပ်မက်ပဲ ြဖစ်ပါတယ်။ ဒီလိုအြဖစ်အပျက်မျိုး​​ မရှိပါဘူး​​လို့​​​ေတာ့​​ မြငင်း​​​ေလနဲ့​​ဆရာ။ သိပ်ကို ရှိခဲ့​​ပါတယ်။ သို့​​​ေသာ်လည်း​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွထင်ထား​​သလို ဒီ​​ေမး​​ခွန်း​​​ေပါက်တယ်ဆိုတဲ့​​ ကိစ္စဟာ မင်း​​ြကီး​​တာကထွက်တာ မဟုတ်ပါဘူး​​။ ြဖစ်လည်း​​ မြဖစ်နိုင်ပါဘူး​​။ ဘာြဖစ်လို့​​လဲဆို​​ေတာ့​​ စာ​​ေမး​​ပွဲ​​ေမး​​ခွန်း​​ဆိုတာ ဌာနမှူး​​ကိုယ်တိုင် အခန်း​​တံခါး​​ပိတ်ြပီး​​ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လက်နှိပ်စက်နဲ့​​ (အခု​​ေတာ့​​ ကွန်ြပူတာနဲ့​​) ရိုက်၊​ ြပီး​​တာနဲ့​​ ချိတ်ပိတ်ြပီး​​ ပါချုပ်ရံုး​​ခန်း​​ပို့​​၊​ အဲဒီ​​ေနာက် အစည်း​​အ​​ေဝး​​ထိုင်ြပီး​​ တြခား​​​ေဆး​​​ေကျာင်း​​​ေတွြဖစ်တဲ့​​ ​​ေဆး​​(၁) တို့​​ ​​ေဆး​​/မန်း​​ တို့​​က ဌာနမှူး​​​ေတွရဲ့​​ အလား​​တူ ​​ေမး​​ခွန်း​​တစ်စံုစီက​​ေန အချိုး​​ကျမျှတ​​ေအာင်၊​ အ​​ေြကာင်း​​အရာချင်း​​လည်း​​ မထပ်​​ေအာင် ​​ေရာသမ​​ေမွှလုပ်ြပီး​​မှ အဲဒီ​​ေမး​​ခွန်း​​ကို ချိပ်ပိတ်ြပီး​​ သိမ်း​​ထား​​၊​ စာ​​ေမး​​ပွဲ​​ေြဖမယ့​်​ မနက်​​ေရာက်​​ေတာ့​​မှ စာစစ်မှူး​​​ေတွ ဌာနမှူး​​​ေတွ​​ေရှ့​​မှာ ချိပ်ဖွင့​်​ြပီး​​ ဖ​​ေယာင်း​​စက္ကူနဲ့​​​ေမး​​ခွန်း​​လှည့​်​၊​ ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေတွ ​​ေြဖ​​ေနတဲ့​​အထိ အဲဒီအခန်း​​ထဲက ဘယ်မှမထွက်ပဲ ​​ေကာ်ဖီ​​ေသာက်​​ေနြကရပါတယ်။ ဒါ​​ေြကာင့​်​ ကိုယ့​်​ဆီကဌာနမှူး​​ြကီး​​ဆီက ​​ေမး​​ခွန်း​​အစံုလိုက် ကွက်တိရဦး​​​ေတာ့​​ အဲဒါ သံုး​​ပံုတစ်ပံုပဲ တိုး​​မှာပါ။ သို့​​​ေသာ်လည်း​​ မြဖစ်နိုင်ဘူး​​ဆိုတာ ​​ေသချာြပီလား​​ဆိုတဲ့​​​ေခတ်ြကီး​​မှာ ​​ေမး​​ခွန်း​​အစံုလိုက်တင်မကပါဘူး​​။

​​ေမး​​ခွန်း​​အတွက် အမှတ်​​ေပး​​ဖို့​​ စံြပအ​​ေြဖလွှာ​​ေတွပါ ဒက်ထိတိုး​​ရံုတင်မက အဲဒီအ​​ေြဖလွှာြကီး​​ထဲက အ​​ေြဖ​​ေတွကို နတ်သိြကား​​ဖန်ဆင်း​​​ေပး​​သည့​်​အလား​​ အတိမ်း​​အ​​ေစာင်း​​မရှိ၊​ ဆံချည်တစ်မျှင်မှ မလွဲရ​​ေအာင် ​​ေြဖသွား​​တဲ့​​ သိဒ္ဓတ္ထအလား​​ ​​ေလာင်း​​မင်း​​သား​​များ​​ကလည်း​​ ရှိဖူး​​ခဲ့​​တာ တစ်​​ေယာက်တ​​ေလ​​ေတာင် မဟုတ်ပဲကိုး​​တဲ့​​။ မယံုနိုင်စရာ ဝှက်ဖဲများ​​နဲ့​​ မည်သို့​​လုပ်လိုက်သည်မသိ သိုင်း​​ကျမ်း​​ပိုင်ရှင်​​ေကျာင်း​​သား​​တချို့​​ကို မြဖစ်မ​​ေန အ​​ေအာင်​​ေပး​​ရတာ ဆရာ​​ေတွဘက်က အပန်း​​မြကီး​​​ေသာ်ြငား​​ တစ်သက်လံုး​​ပျိုး​​​ေထာင်လာခဲ့​​ရတဲ့​​ ပညာမာနက​​ေလး​​ နှစ်ြပား​​မတန်ြဖစ်ရတတ်လို့​​ ဆရာြကီး​​ ဆရာမြကီး​​များ​​က သိပ်အသည်း​​နာတတ်ပါတယ်။ (ဒါမျိုး​​​ေတွနဲ့​​​ေတွ့​​ရရင် ​​ေြခသုတ်ပုဆိုး​​ ​​ေြမွစွယ်ကျိုး​​ြဖစ်ြပီး​​သား​​ လူ​​ေတွဆိုရင်​​ေတာ့​​ တစ်မျိုး​​​ေပါ့​​)။ ကိုယ့​်​သား​​သမီး​​ပညာ​​ေရး​​ကိစ္စဆို​​ေတာ့​​၊​ ဆံုး​​မလို့​​ကလည်း​​ မရတဲ့​​အတူတူ ​​ေရှ့​​မျက်နှာ​​ေနာက်ထား​​လို့​​ “ဒါ​​ေလး​​တစ်ခု​​ေတာ့​​ ကူညီပါဦး​​ ဆရာရယ်..” ဆိုြပီး​​ ကိုယ့​်​ကိုယ်ကိုယ် ​​ေအာက်ကျခံသလိုလိုနဲ့​​ ဆရာ/ဆရာမများ​​အ​​ေပါ် တက်နင်း​​ရတဲ့​​ မိဘများ​​ဘဝဟာ အင်မတန် ရင်နာစရာလည်း​​ ​​ေကာင်း​​ပါတယ်။ ငါ့​​မျက်နှာသာ ဓါး​​နဲ့​​လှီး​​ပစ်ချင်​​ေတာ့​​တယ် ဆိုတာမျိုး​​ပါ။ (ကိုယ်တိုင် ခံစား​​ဖူး​​ပါသဗျ) ​​ေအာင်သွား​​ြပီး​​ရင် သူတို့​​လည်း​​ ​​ေမ့​​သွား​​​ေရာ။ ဆရာ​​ေတွမှာသာ ပွန်း​​သွား​​တဲ့​​သိက္ခာ အစား​​ြပန်မရ​​ေတာ့​​တာ။

အစွယ်ရှိ​​ေသာသတ္တဝါက အစွယ်ကို အား​​ကိုး​​သလို၊​ ဦး​​ချိုရှိ​​ေသာသတ္တဝါက ဦး​​ချိုကို အား​​ကိုး​​သလိုပဲ။ ပညာတတ်တယ်ဆိုတဲ့​​သူ​​ေတွဟာလည်း​​ သူတို့​​ရဲ့​​ ပညာကို အား​​ကိုး​​ဝင့​်​ထည်တဲ့​​ ပညာမာနဆိုတာ ရှိပါတယ်။ ဥစ္စာ​​ေငွ​​ေြကး​​၊​ ရာထူး​​အာဏာတို့​​အတွက် ပညာမာနကို အထိခိုက်ခံြပီး​​ လဲယူ​​ေလ့​​မရှိြကပါဘူး​​။ တက္ကသိုလ်ဆိုတဲ့​​ အရပ်မှာ ပညာကိုအ​​ေြခြပုရပ်တည်သူ ပါ​​ေမာက္ခဆရာ/ဆရာမြကီး​​များ​​ အ​​ေနနဲ့​​ ပညာတတ်ဆိုတာ ဘယ်လိုစိတ်​​ေနစိတ်ထား​​နဲ့​​ ​​ေတွး​​​ေခါ် ​​ေနထိုင် လုပ်ကိုင်ြကရသလဲဆိုတာကို သင်ြကား​​​ေရး​​မှာ ဝင်အလုပ်လုပ်ြပီး​​၊​ တကယ်သိက္ခာရှိ၊​ ဂုဏ််သ​​ေရရှိတဲ့​​သူ​​ေတွနဲ့​​ ြကံုရတဲ့​​အခါ အံ့​​ဩဘနန်း​​ ​​ေတွ့​​ရြမင်ရပါလိမ့​်​မယ်။

​​ေမွ့​​ရာဆယ်ထပ်​​ေအာက်က ပဲ​​ေစ့​​က​​ေလး​​တစ်​​ေစ့​​​ေြကာင့​်​ အိပ်မရပါဘူး​​ဆိုတဲ့​​ မင်း​​သမီး​​အစစ်ပံုြပင်ထဲကလိုပဲ၊​ ပညာရှင် အစစ်အမှန်ဆိုတာ အဆံမရှိပဲ အသံြမည်ရံု၊​ ဟန်တည်ရံု​​ေလာက်သာရှိြပီး​​ အနှစ်မြပည့​်​သူ​​ေတွနဲ့​​ နှိုင်း​​ယှဉ်စရာ​​ေတာင် မဟုတ်ဘူး​​ဆိုတာလည်း​​ လက်​​ေတွ့​​မျက်ြမင် သိလာပါလိမ့​်​မယ်။ ကိုယ့​်​မျက်စိ​​ေရှ့​​မှာ အတုယူအား​​ကျ​​ေလာက်စရာ စံနမူနာ​​ေတွကို ​​ေတွ့​​ဖူး​​မှ ကိုယ်လည်း​​ပဲ ဘဝမှာ ဘယ်လိုပံုစံမျိုး​​နဲ့​​ ရှင်သန်သွား​​မလဲဆိုတဲ့​​ အနာဂတ်အိပ်မက်​​ေတွကို စိတ်ကူး​​ယဉ်လို့​​ ရမှာ​​ေပါ့​​။ သစ္စကပရဗိုဇ်လည်း​​ တပည့​်​တပန်း​​​ေတာ့​​ မရှား​​ခဲ့​​ပါဘူး​​။ အဝတ်အစား​​မကပ်တဲ့​​ အာဇီဝကတက္ကဒွန်း​​တို့​​လည်း​​ သူ့​​ပရိသတ်နဲ့​​သူ ရှိြကတယ်။ ​​ေဒဝဒတ်​​ေတာင် ကိုး​​ကွယ်မယ့​်​ ရှင်ဘုရင် ရှိ​​ေသး​​တာပဲဟာ။

ဆရာလုပ်တယ်ဆိုတာ ဘာခက်တာလိုက်လို့​​။ တပည့​်​ခံမယ့​်​သူရှိရင် အလိုလို ဆရာြဖစ်တယ်။ အခုဆို ကိုယ့​်​တပည့​်​​ေတွ​​ေတာင် ဆရာြဖစ်တဲ့​​သူ ြဖစ်ကုန်ြပီဆို​​ေတာ့​​ ကိုယ်က အလိုလို​​ေနရင်း​​ ဆရာ့​​ဆရာြကီး​​ြဖစ်မလာပါလား​​။ ကိုယ်က ဘယ်လိုဆရာမျိုး​​ထဲမှာ ပါသလဲ သိချင်ရင် တပည့​်​​ေတွကို ြပန်​​ေမး​​ြကည့​်​။ “ဆရာြကီး​​က ဆရာြကီး​​ပါပဲ ဆရာြကီး​​ရယ်” လို့​​ ​​ေြဖလာရင်​​ေတာ့​​ အဟုတ်ြကီး​​မှတ်မ​​ေနနဲ့​​​ေနာ်။ ​​ေနာက်မှာ တန်း​​စီ​​ေနတဲ့​​သူ​​ေတွကို တိုကင်​​ေပး​​ထား​​လိုက်။ ဟုတ်ြပီလား​​။ ကဲ.. ချစ်တပည့​်​ြကီး​​တို့​​​ေရ…။

“​​ေတွ့​​ရင်မှတ်မိဦး​​မယ် ထင်ပါတယ်။ နှစ်​​ေတွလ​​ေတွက အ​​ေတာ်ြကာြပီပဲ။ ဘယ်ဆီကို မင်း​​​ေရာက်​​ေနမလဲ…။ ဘာ​​ေတွကို မင်း​​လုပ်​​ေနမလဲ။ ဘယ်သူနဲ့​​ မင်း​​ရှိ​​ေနမယ်။ ​​ေတွး​​မိပါတယ်။ လွမ်း​​​ေမာရင်း​​နဲ့​​ စဉ်း​​စား​​ရင်း​​နဲ့​​ တခါတ​​ေလ ငါ သတိရပါတယ် …. ။”