“ြပတ်သား​မှ​ေပါ့​ မထား​ရယ်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

 ခက်​ေတာ့​ခက်​ေနပါြပီ။ ​ေနရာတကာ လိုက်​ေြပာြပန်ရင်လည်း​ ငပွြကီး​တို့​က ဆတ်ဆတ်ထိမခံ စန်း​စန်း​တင့်​ြဖစ်လွန်း​တယ် ဆိုဦး​မယ်။ မသိချင်​ေယာင်​ေဆာင်​ေနဖို့​ြက​ေတာ့​လည်း​ ဟုတ်ကိုမဟုတ်တဲ့​ကိစ္စြကီး​။ ဖွတဲ့​သူ​ေတွကဖွလို့​ ပွစာကျဲ​ေနတာ ​ေနာက်ကလိုက်လိုက်ရှင်း​ရတာ ဝါသနာကို မပါတာအမှန်။ သို့​ေသာ်လည်း​ ​ေနမှ မ​ေနနိုင်ပဲကိုး​။ ပံုြပင်ထဲက လူမိုက်ြကီး​ သံုး​ေယာက်​ေတာင် ကိုယ့်​ေလာက်မိုက်မဲြကပါ့​မလား​ မသိ။ အလကား​ေနရင်း​ လူမုန်း​များ​မယ့်​စာ​ေတွချည့်​ ​ေရး​ေရး​ေနရတယ်။

အလံြဖူတင်ြပီး​ ြငိမ်း​ချမ်း​ေရး​ေဆွး​ေနွး​ရမယ့်​အထဲမှာ ဆရာဝန် နဲ့​ စာနယ်ဇင်း​လည်း​ ပါတယ်​ေနာ်။ ခုဟာက ဆရာဝန်​ေတွကို ​ေဆာ်ပ​ေလာ်တီး​ထား​တာ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ရံုး​ြပင်ကန္နား​ က​ေန လူ့​အခွင့်​အ​ေရး​ေကာ်မရှင်အထိ အတိုင်ခံရယံုက​ေလး​ပါ။ ပိုြပီး​အဆင့်​ြမင့်​လာတာ​ေပါ့​ လို့​ ဂုဏ်ယူရဦး​မလိုပဲ။ ဇာတ်ထဲက လူြပက်​ေတွ ငိုချင်း​ချသလို “အလို .. ြကား​ရ ြကား​ရ.. နား​ဝ မသက်သာ။ ရှက်စရာ​ေကာင်း​လှချည့်​။” လို့​သာ ဟစ်လိုက်ချင်​ေတာ့​တယ်။ ဘယ့်​နှာ​ေတွတုန်း​။ အလှူလည်း​ ​ေြပာ​ေသး​ရဲ့​။ သူများ​ကဝင်ြပီး​ ​ေဈး​ညှိ​ေပး​မှ ြပီး​ြပတ်တယ်ဆိုပါလား​။ ဘုရား​.. ဘုရား​။ ဘယ်ဘက်ကိုမှ လိုက်ြပီး​ မ​ေြပာဘူး​ေနာ်။ နှစ်ဘက်စလံုး​မှား​ေနတယ် ဟုတ်ဘူး​လား​။ ​ေဈး​ကွက်စီး​ပွား​ေရး​စံနစ်ြကီး​မှာ လူ့​အသက်​ေတွ၊​ ကိုယ်အဂင်္ါအစိတ်အပိုင်း​ေတွပါ ​ေဈး​ကွက်ထဲ​ေရာက်ကုန်တာက​ေတာ့​ အရုပ်ဆိုး​လွန်း​သလိုပါပဲ။ လှူနိုင်တာ လှူရဲတာ သာဓု​ေခါ်ပါရဲ့​။

ပထမတစ်​ေခါက်ညှိ​ေပး​တုန်း​က ၂၅ သိန်း​ထဲ​ေပး​လို့​ မ​ေြပလည်ဘူး​။ သိန်း​ ၉၀ နဲ့​ေကျး​ဇူး​ဆပ်လိုက်မှ ​ေြပလည်သွား​တယ် လို့​ဆိုတာ ဘာသ​ေဘာြကီး​ပါလိမ့်​။ ​ေနာက်ကို​ေရာ အလှူရှင်​ေတွ အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်​ေတွ အဲလိုမြဖစ်​ေအာင် ​ေဈး​အရင် ညှိြကရ​ေတာ့​မှာလား​။ အဲဒီအရှုပ်ထဲမှာ ြပံုး​ြပံုး​ြကီး​နဲ့​ ဆရာြကီး​ကိုြမင်ရတာလည်း​ စိတ်မသက်သာလိုက်တာ။ ဘယ်လိုများ​ နား​လည်ရပါ့​။ ဖတ်​ေနတဲ့​သူ​ေတွပါ ဘာ​ေြပာ​ေနပါလိမ့်​ လို့​ နား​မလည်မှာစိုး​လို့​ ဒဲ့​ဂဏန်း​ေပး​လိုက်မယ်​ေနာ်။ အာစရာ လှန်စရာ မလိုဘူး​။ အသည်း​အစား​ထိုး​ဖို့​ အလှူရှင်ကို သိန်း​ ၉၀ နဲ့​ ​ေကျး​ဇူး​ဆပ်လိုက်ရတယ် ဆိုတဲ့​ ကိစ္စ။ (​ေစာင်း​ပါး​ရိပ်​ေြခဆို ဓါတ်ကိုမဓါတ်ြကတာ များ​လွန်လွန်း​လို့​) က​ေလး​ဘဝတုန်း​က ဦး​လာဘတို့​ အုန်း​ေကျာ်ြမင့်​တို့​ ​ေခတ်စား​ေနချိန်မှာ သတင်း​တစ်ပုဒ် ဖတ်လိုက်ရပါတယ်။ တကယ်မဟုတ်ဘူး​။ အာရံုလွှဲတာ လို့​ ​ေြပာြက​ေပမယ့်​ သတင်း​စာထဲ​ေတာ့​ ပါခဲ့​တာအမှန်။ “​ေရွှတစ်ဆယ်သား​ေပး​မယ်။ မစင်ငါး​ပိဿာ ကုန်​ေအာင်စား​ေြကး​။” ဆိုလို့​ ဟိုခမျာ မကုန်ကုန်​ေအာင်စား​လိုက်ရတာ “တကယ်စား​မယ်မထင်လို့​ ​ေလာင်း​မိတာပါ” ဆိုြပီး​ အြပည့်​မ​ေပး​နိုင်​ေတာ့​ တရား​တ​ေဘာင် ြဖစ်ကုန်သတဲ့​။ အခုအြဖစ်နဲ့​ သိပ်​ေတာ့​ မကွာသလိုပဲ​ေနာ်။

 သည်​ေခတ်ြကီး​ထဲမှာ ပိုက်ဆံ သိန်း​ ၉၀ ဆိုတာ ရယ်စရာ​ေတာင် ​ေကာင်း​ေနပါ​ေပါ့​။ ဝယ်ထား​တဲ့​ကား​က​ေလး​ အခန့်​မသင့်​လို့​ ​ေဈး​ေတွထိုး​ကျသွား​ရင် အဲဒီ့​ထက်မက ရှံုး​သွား​နိုင်ြပီး​၊​ လက်မှတ်တစ်ခုရ​ေအာင် ယူ​ေပး​နိုင်တဲ့​ ပွဲစား​ကို ​ေပး​ရတဲ့​ အကျိုး​ေဆာင်ခကလည်း​ ဒီ့​ထက်မက များ​နိုင်ပါတယ်။ ဒီပိုက်ဆံ​ေလး​နဲ့​ ရပ်​ေကျာ်ရွာ​ေကျာ် အသက်​ေတွ သိက္ခာ​ေတွ ရင်း​ြပီး​ နံမည်​ေတွ ဓါတ်ပံု​ေတွနဲ့​ အ​ေရး​ခံရတာ မတန်လိုက်တာ​ေနာ်။ (သူ့​ြဖင့်​ ကိုး​သိန်း​ေတာင် မရှိပဲနဲ့​ ​ေြပာရတယ်ရှိ​ေသး​) ြမို့​လယ်​ေခါင် ဆံပင်ညှပ်ဆိုင် ငှား​ဖွင့်​ချင်ရင် ဆိုင်ခန်း​ခတစ်နှစ်စာပဲ ရမယ့်​ အဲ​ေလာက်ပိုက်ဆံနဲ့​ လူ့​အသက်တစ်​ေချာင်း​ကို ဆက်လို့​ရမယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ အတန်သား​။ (ပိုက်ဆံကိုး​ေထာင်​ေတာင် မရှိလို့​ ​ေသတဲ့​သူ​ေတွက​ေတာ့​ ကျွန်​ေတာ်မျိုး​ြကီး​ ​ေသသင့်​ပါတယ်ဗျာ။ ဘာလုပ်ဖို့​ ဆက်​ေနဦး​မှာလဲ)

ကျွန်​ေတာ့်​အြမင်မှာ​ေတာ့​ ​ေဝဒနာရှင်ရဲ့​ အသက်ဟာလည်း​ သိန်း​ကိုး​ဆယ်မက တန်တာပဲ။ ​ေစတနာရှင်ရဲ့​အရှက်နဲ့​သိက္ခာဟာလည်း​ သိန်း​ကိုး​ဆယ်မက တန်တာပဲ။ ကာယကံရှင်​ေတွဟာ ဘာလို့​များ​ အဲသည် ဘာမဟုတ်တဲ့​ ပိုက်ဆံက​ေလး​ကို သူတို့​အြကား​မှာ စကား​ထဲထည့်​ေြပာ​ေနြကမှန်း​ မသိပါဘူး​။ သတင်း​စာ​ေတွထဲလည်း​ပါ။ ဂျာနယ်​ေတွထဲလည်း​ပါ။ အဲဒါ နှစ်ဘက်စလံုး​က မြပတ်သား​လို့​ ြဖစ်ရတာ မဟုတ်ဘူး​လား​။

 သည်လိုအြဖစ်အပျက်မျိုး​ဆိုတာ ဆရာဝန်​ေတွအတွက် သိပ်​ေတာ့​မဆန်း​လှပါဘူး​။ ဦး​ေလး​ြဖစ်သူ ​ေကျာက်ကပ်​ေဝဒနာနဲ့​ ​ေဆး​ရံုတင်လိုက်ရတဲ့​အခါ နာတာရှည်​ေရာဂါ​ေြကာင့်​ ​ေကျာက်ကပ်နှစ်ဘက်စလံုး​ ပျက်စီး​သွား​ြပီ။ စက်နဲ့​ ​ေကျာက်ကပ်မှန်မှန်​ေဆး​ြပီး​ ​ေသွး​ေတွကို သန့်​ေအာင်လုပ်နိုင်မှ အသက်ရှင်​ေတာ့​မယ်။ ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း​ ​ေကျာက်ကပ်အစား​ထိုး​မှ အသက်ဆက်ရှင်မယ် လို့​ အ​ေြဖထွက်လာတဲ့​ေတာ့​ သက်ဆိုင်ရာ ဆရာဝန်ြကီး​က မိသား​စုကို အ​ေြခအ​ေနရှင်း​ြပပါတယ်။ ​ေြပာချင်သည်ြဖစ်​ေစ၊​ မ​ေြပာချင်သည်ြဖစ်​ေစ။ ​ေြပာကို​ေြပာရမယ့်​ စကား​က​ေတာ့​ ပိုက်ဆံစကား​ေတွပဲ ြဖစ်ပါတယ်။ ​ေကျာက်ကပ်​ေဆး​တယ်ဆိုတာ တစ်ခါ​ေဆး​ရင် ဘယ်​ေရွ့​ဘယ်မျှ ကုန်တယ်။

တစ်လကို အနည်း​ဆံုး​ ဘယ်နှစ်ခါ​ေဆး​ရမယ်။ ​ေကျာက်ကပ်အစား​ထိုး​ရင် ကုန်ကျစား​ရိတ်က ဘယ်​ေလာက်ရှိတယ်။ အဲဒါ​ေတွကို ရှင်း​မြပပဲ ဘာမှ လုပ်လို့​ မရပါဘူး​။ ဆရာဝန်ြကီး​အ​ေနနဲ့​ လံုး​ဝ အား​မ​ေပး​တဲ့​ကိစ္စက​ေတာ့​ တကယ်တမ်း​ အင်အား​မရှိပဲနဲ့​ အိမ်​ေရာင်း​၊​ ကား​ေရာင်း​၊​ ဝယ်မယ့်​သူရှိရင် လူပါ​ေရာင်း​ြပီး​ ကုတဲ့​ကိစ္စမျိုး​ပါ။ အဆံုး​သတ်တ​ေန့​ ​ေငွဆက်မလိုက်နိုင်​ေတာ့​တဲ့​အခါ လူနာတင်​ေသရမှာ မဟုတ်ဘူး​။

မိသား​စုပါ ဘဝပျက်သွား​မှာ မဟုတ်လား​။ ဒါ​ေပမယ့်​ လူနာရှင်ဘက်က အဲသည်စကား​ေတွကို ဘယ်လို နှလံုး​သား​နဲ့​ ​ေြကာင့်​ကျမဲ့​စွာ နား​ေထာင်နိုင်မှာလဲ။ အိမ်​ေထာင်ဦး​စီး​၊​ ​ေမွး​သဖခင်၊​ ခင်ပွန်း​လင်တစ်​ေယာက်ကို တစ်ပါတ်​ေလာက်ပဲ ဆက်ရှင်ရှင်၊​ တစ်လ​ေလာက်ပဲ ဆက်ရှင်ရှင်၊​ အိမ်က အထုပ်အထည်​ေတွ ပျက်သွား​မှာစိုး​လို့​ ဆက်မကု​ေတာ့​ဘူး​။ အ​ေသခံလိုက်​ေတာ့​မယ် လို့​ ဆံုး​ြဖတ်မယ့်​သူ သည်ကမ္ဘာမှာ ရှိပါ့​မလား​။ ဘယ်လိုသကာလူး​တဲ့​ ယဉ်​ေကျး​ဖွယ်ရာ စကား​ေတွပဲဆိုဆို၊​ လိုရင်း​ကို အနက်ြပန်လိုက်ရင် “နင်တို့​မှာ ပိုက်ဆံဘယ်​ေလာက်ရှိသလဲ။ နင်တို့​အ​ေဖ​ေရာဂါကို ကုလို့​ မရ​ေတာ့​ဘူး​။ တစ်လကို ပိုက်ဆံ အဲ​ေလာက်အဲ​ေလာက် အကုန်ခံနိုင်ရင်​ေတာ့​ စဉ်း​စား​ေပး​မယ်။ တကယ်ရှိမှ ရှိတယ်​ေြပာ။ ဒါမျိုး​ဆိုတာ အ​ေြကွး​မရဘူး​။” ဒါပဲ မဟုတ်ဘူး​လား​။

 တကယ့်​လက်​ေတွ့​ဘဝမှာ ရင်နာစရာအြဖစ်အပျက်​ေတွက အင်မတန်ဇာတ်နာပါတယ်။ ​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ သား​သမီး​ေတွစိတ်ထဲမှာ ငါတို့​အ​ေဖ ပိုက်ဆံမရှိလို့​ ​ေသရတယ်။ လူဆိုတာ ပိုက်ဆံရှိမှ အသက်ဆက်နိုင်တာ။ ​ေလာကမှာ ပိုက်ဆံသာ အ​ေရး​ြကီး​ဆံုး​ ဆိုတဲ့​ အ​ေတွး​ေတွ ဝင်သွား​ေရာ။ အမှန်က ဆရာဝန်ြကီး​လိုချင်တာ လူနာရှင်​ေတွဘက်က ြပတ်သား​မှုတစ်ခုတည်း​ပါ။ သည်​ေရာဂါကို ​ေရကုန်​ေရခန်း​ဆက်ကုဖို့​ တကယ် အင်အား​ရှိြပီလား​။ ြပတ်ြပတ်သား​သား​ သိချင်တာပါ။ ဘယ်​ေလာက်ပဲကုန်ကုန် ကု​ေတာ့​မယ်လို့​ ဆံုး​ြဖတ်ထား​ြပီး​ရင် ကျွန်​ေတာ့်​အချစ် ​ေဈး​မဆစ်နဲ့​ေလဗျာ။ ကိုယ့်​အသက်ကိုယ် ပိုက်ဆံနဲ့​ တန်ဖိုး​ြဖတ်ရာ ​ေရာက်သွား​မှာ​ေပါ့​။

လူမ​ေသ ​ေငွမရှား​။ တစ်ြပား​မှ မကျန်​ေတာ့​လည်း​ ကိုယ့်​အ​ေဖကိုယ် ထမင်း​မစား​ပဲ ထိုင်ြကည့်​ြပီး​ ပီတိြဖစ်​ေနမယ်။ မ​ေကာင်း​ဘူး​လား​။ ပိုက်ဆံကိုမှ နှ​ေြမာတယ်ဆိုရင်လည်း​ “ဒယ်ဒီ ဖား​သား​ ​ေဖ​ေဖ​ေရ။ ချစ်သား​ေလး​ေတွ ချစ်သမီး​ေလး​ေတွ ခွက်လက်ဆွဲတာ မြမင်ရက်တဲ့​အတူတူ​ေတာ့​ ဆီး​ယူအင် နိတ်စ်လိုက်ဖ်။ ဂွတ်ဘိုင် တာ့​တာ။” ​ေပါ့​။ သည်မိသား​စုထဲကိုမှ ြပန်လာချင်တယ်ဆိုရင်လည်း​ သား​တာဝန်ထား​။ ညတိုင်း​ြကိုး​စား​ေပး​မယ်။ (ဘုရား​ရှိခိုး​ ဆု​ေတာင်း​ေပး​မယ် လို့​ ​ေြပာတာ​ေနာ်) ဝင်လာြဖစ်ရင် အိပ်မက်သာ​ေပး​လိုက်။ အဲသ​ေလာက် ြပတ်သား​ရမှာ။ ခု​ေတာ့​ ဦး​ဦး​က မြပတ်သား​ဘူး​ကွယ်။ ရင်ခံတယ်။ ဂယ်ဘဲ ဂယ်ဘဲ။

 ည​ေလး​ဘက်ကလည်း​ မြပတ်သား​ပါဘူး​ေအ။ အလှူအတန်း​ဆိုတာ ကုန်ကျစား​ရိတ်သာရှိတယ်။ တန်ရာတန်​ေြကး​ မရှိဘူး​။ အတုန့်​အလှည့်​ဆိုတာမျိုး​လည်း​ မ​ေမျှာ်မှန်း​ရဘူး​။ သူ့​ဟာသူ ြပည့်​စံုလာရမှာ။ အခုမရလည်း​ ​ေနာက်ဘဝ​ေတာ့​ ​ေသချာတယ်။ သ​ေဘာထား​ရမှာက ​ေထွး​ြပီး​ေသာ တံ​ေတွး​ကဲ့​သို့​ တဲ့​။ ြပန်​ေကာက်ြပီး​ြမိုရတယ်ဆိုတာ ရွံစရာ​ေကာင်း​တယ်​ေနာ်။ ​ေတာ်ရံုတန်ရံု သဒ္ဒါတရား​ သတ္တိနဲ့​ေတာ့​ သည်လိုလုပ်နိုင်လိမ့်​မယ် မထင်ပါဘူး​။ ကိုယ့်​လာအလှူခံရင်​ေတာင်မှ “ခွဲရင်း​ ​ေသသွား​ေတာ့​ ဘယ်သူ​ေလျာ်​ေပး​မှာကျလို့​” ဆိုြပီး​ လှူရဲဘူး​ဗျ။ အ​ေကာင်း​ပကတိြကီး​က​ေန ဗိုက်ကိုဓား​နဲ့​ အခွဲခံရမှာက​ေရာ အား​အား​ယား​ယား​။ ​ေယာကင်္ျား​ေကာင်း​တို့​ ြပုနိုင်ခဲ​ေသာအမှု၊​ ဆုြကီး​ပန် အ​ေလာင်း​ေတာ်တို့​ ြပုြမဲ​ေသာ ပါရမီခန်း​။ (အ​ေလာင်း​ဘုရား​တို့​ မင်း​တုန်း​မင်း​တို့​ေတာင် ဘုရား​ဆုပန်တယ်ဆိုြပီး​ ​ေသွး​တစ်ပုလင်း​ လှူသွား​တာမဟုတ်) အစက သည်​ေလာက်​ေကာင်း​လျက်သား​နဲ့​ ဘာြပုလို့​ အဖျား​ရှူး​သွား​ရသတုန်း​။ ​

ေစတနာပျက်​ေအာင် လာလုပ်တာကိုး​ လို့​လည်း​ မ​ေြပာပါနဲ့​ကွယ်။ ကိုယ့်​ေစတနာ ကိုယ့်​အကျိုး​ေပး​တယ်ဆိုတာ သူများ​က လာတုန့်​ြပန်မှ မဟုတ်ပါဘူး​။ ​ေစတနာကို ​ေကျး​ဇူး​နဲ့​ တုန့်​ြပန်စရာမှ မလိုတာ။ အဲလိုလာလုပ်ရင်​ေတာင် ​ေစတနာကို ​ေစာ်ကား​တာလား​ လို့​ ​ေြပာြက​ေသး​တာ။ ကိုယ်ြပုလိုက်တဲ့​ ​ေကာင်း​မှုကုသိုလ်ဟာ သူတစ်ဘက်သား​ကို အ​ေြကာင်း​ြပုြပီး​ေတာ့​မှ ရှင်သန်လာရတာမို့​ ​ေဝသန္တရာမင်း​ြကီး​ဟာ စူဇကာပုဏ္ဏား​ကို ရင်​ေသွး​ေတာ် ဂဏှာတို့​ ဇာလီတို့​နဲ့​ ထပ်တူ ချစ်​ေတာ်မူပါသတဲ့​။ အဲသလို မချစ်နိုင်ရင်​ေတာင်မှ မုန်း​ေတာ့​ မမုန်း​ပါနဲ့​။ ဥ​ေပက္ခာြပုချင်ြပုလိုက်။ ခုမှ​ေတာ့​ ြပန်​ေပး​ပါရ​ေစ အသည်း​ေလး​တစ်မွှာ လို့​လည်း​ လုပ်လို့​မှ မရ​ေတာ့​ပဲ။ ကိုယ်သာဆို ပိုက်ဆံတစ်ြပား​မှ မရှိလည်း​ ပုဂံမှာ စည်း​ေလး​ဝါး​ေလး​နဲ့​ ​ေတာင်း​စား​မယ်။ ခုစာ​ေလး​ေြကာ် ခုဆီထမင်း​ ​ေစတနာမရှိတဲ့​သူ​ေတွဆီ ​ေအာက်ကျ​ေနာက်ကျ မခံ​ေပါင်။ အဟုတ်​ေြပာတာ။ ​ေစတနာကို တန်ဖိုး​မထား​ပဲ ကိုယ့်​အသည်း​တစ်ြခမ်း​နဲ့​ လူဆက်လုပ်သွား​မယ့်​သူကို ဘာအ​ေြကာင်း​နဲ့​မှ အဘက်လုပ်တိုင်​ေတာ​ေနစရာမရှိ။ ခု​ေတာ့​ ြပည်တန်ပတ္တြမား​ ရက်တက်ရည်နဲ့​ လဲစား​သလို ြဖစ်​ေနြပီ။ အသည်း​တစ်ြခမ်း​လံုး​မှ သိန်း​ကိုး​ဆယ်ပဲ တန်သလား​။ ​ေကျာတစ်ြခမ်း​ငှား​စား​ေတာင် သည့်​ထက်မက ရ​ေသး​ လို့​ သူများ​ေတွက ရယ်မှာ​ေပါ့​။

 အစကတည်း​က ြပတ်ြပတ်သား​သား​ ကျုပ်တို့​ မရှိဆင်း​ရဲသား​၊​ အြကပ်အတည်း​ြကံု ​ေငွလိုအပ်​ေနလို့​ ခင်ဗျား​အသက်​ေဘး​ကိုလည်း​ ကူညီမယ်။ ကျုပ်တို့​ အခက်​ေဘး​ကိုလည်း​ ြပန်ကူညီမှ ြဖစ်မယ်။ အဲသလို ရှင်း​ရှင်း​လင်း​လင်း​ သ​ေဘာတူညီမှုယူထား​ြပီး​ဆိုရင်လည်း​ လူြကား​ေကာင်း​ေအာင် အလှူရှင်တို့​၊​ ​ေကျး​ဇူး​ဆပ်တယ်တို့​ မသံုး​ပါနဲ့​လား​။ အစွယ်လိုသူက မိဖုရား​၊​ အသွား​ခိုင်း​သူက ရှင်ဘုရင်၊​ ြကား​ထဲမှာ အကျိုး​ေဆာင်ြကီး​ကို ​ေအး​ဂျင့်​ဖိုး​ မ​ေပး​ရင်​ေတာ့​ ​ေသာနုတ္ထိုရ် ဟိမဝန္တာဗီဇာ မကျနိုင်ဘူး​ဆိုတာကလည်း​ ပါ​ေနြပန်​ေရာ။ အ​ေရာက်ပို့​ရှာသူဂျာနယ်များ​ကလည်း​ မခိုင်ရွှန်း​လဲ့​ရည်အမှုအြပီး​မှာ လူ​ေြပာအများ​ဆံုး​သတင်း​ပါဆိုပဲ။ လက်နက်​ေမှာင်ခို​ေတွ သူ​ေဌး​ြဖစ်တဲ့​ အရပ်ဆို​ေတာ့​ တုတ်​ေရာင်း​ဓါး​ေရာင်း​သူ​ေတွကလည်း​ တယ်​ေပါသကိုး​ကွယ်။ ြကက်ဥ​ေတာင် အလံုး​လိုက်​ေကျာ်စား​ြကမှာ မဟုတ်။ ​ေမွှ​ေကျာ်မှ ခံတွင်း​ေတွ့​မယ့်​ဟာ​ေတွ။ ​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ မ​ေနနိုင်မထိုင်နိုင် ဝင်​ေရး​မိတဲ့​ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ်ပဲ သတ်ချင်​ေတာ့​တယ်။ ဘာြဖစ်လို့​ ဝင်​ေရး​ရသလဲဆိုတဲ့​ အဓိက ​ေပး​ချင်တဲ့​ မတ်စိက အခုမှ စမှာ။ ရိပ်ဖမ်း​သံဖမ်း​ေတွ မပီဝိုး​တဝါး​ ​ေရး​ရင် ဆက်မ​ေတွး​ပဲ ​ေချာ​ေတာ​ေငါ့​လွန်း​လို့​ ဒီတခါ ရွဲ့​ြပီး​ ဒဲ့​ဆိုမှ ဒဲ့​ အတံုး​လိုက် အတစ်လိုက်ကို ပစ်ထည့်​လိုက်​ေတာ့​မယ်။ ကျွန်​ေတာ်တို့​ ြမန်မာ​ေတွ အယူလွဲ​ေနတဲ့​ ​ေကျး​ဇူး​တရား​အ​ေြကာင်း​ကို ​ေြပာချင်တာပါ။

 သူတစ်ပါး​ တစ်ဦး​တစ်​ေယာက်​ေြကာင့်​ အကျိုး​စီး​ပွား​ တစံုတရာ ရရှိလာတဲ့​အခါမှာ အကျိုး​ရှိသူက အကျိုး​ြပုသူအ​ေပါ် ​ေကျး​ဇူး​ရှိတယ်။ ​ေကျး​ဇူး​တင်တယ် လို့​ ဆိုပါတယ်။ အတုန့်​အလှည့်​သ​ေဘာမျိုး​နဲ့​ ြပန်ကူညီ​ေပး​တယ်။ လက်​ေဆာင်ပဏ္ဏာ ပူ​ေဇာ်သက္ကာယ ြပုတယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ ​ေကျး​ဇူး​ဆပ်တယ် လို့​ဆိုြကြပီး​၊​ အဲသည်​ေကျး​ဇူး​တရား​ကိုမှ မ​ေထာက်မထား​ အကျိုး​မဲ့​ထိခိုက်​ေအာင် ြပုမူရင်​ေတာ့​ ​ေကျး​ဇူး​ကန်း​တယ် လို့​ ဆိုြကပါတယ်။ ြမတ်စွာဘုရား​ရှင် ​ေဟာ​ေတာ်မူအပ်တဲ့​ ၃ဂြဖာ မဂင်္လာတရား​ေတာ်ထဲမှာလည်း​ “​ေရှး​ကြပုဖူး​ သူ့​ေကျး​ဇူး​ အထူး​သိတတ်​ေစ။” ဆိုတာ တစ်ပါး​ အပါအဝင်ပါ။ ခရစ်ယာန်ဘာသာဝင်များ​ေတာင်မှပဲ ြဖစ်​ေလရာဘဝ ​ေချာကလက်၊​ သြကား​၊​ ပျား​ရည်စား​လို့​ ချိုရင်​ေတာင် ဘုရား​သခင်​ေကျး​ဇူး​ေတာ်​ေြကာင့်​လို့​ မ​ေမ့​မ​ေလျာ့​ နှလံုး​သွင်း​ြကပါတယ်။

​ေန့​တိုင်း​စား​ေနတဲ့​အစာဟာ ဘုရား​သခင်ြကည်ြဖူ​ေတာ်မူလို့​ ခံတွင်း​ထဲသွင်း​ခွင့်​ရမှာမို့​ ​ေကျး​ဇူး​ေတာ်မချီး​မွှမ်း​ပဲ စား​ေလ့​မရှိပါဘူး​။ သား​သား​တို့​လို “ပါလို၏။” နဲ့​ ဩကာသ လက်စမသတ်ပဲ ​ေကျး​ဖူး​ေတာ်ကို ဆင်ြခင်​ေအာင့်​ေမ့​ြပီး​ ဘုရား​ရှိခိုး​ြကတာကို​ေတာ့​ လွှတ်သ​ေဘာကျမိပါတယ်။ အစ္စလာမ်ဘာသာဝင်များ​ဟာလည်း​ ဤဒွန္နရာြကီး​မှာ အလ္လာအရှင်ြမတ် ​ေကျး​ဇူး​ေတာ်​ေြကာင့်​သာ မာမူ​ေရာ ခါတမာ​ေရာ ​ေဘတား​ ​ေဘတီး​ေတွပါ ကျန်း​မာစွာ အသက်ရှင်​ေနထိုင်ခွင့်​ ရြကတာြဖစ်ပါသတဲ့​။ ဘယ်ဘုရား​ရှင်ရဲ့​ သာသနာမှာမှ ငါ၏​ေကျး​ဇူး​ကို မသိ​ေသာသူ၊​ တုန့်​ြပန်ဆပ်မှု မြပု​ေသာသူတို့​အား​ ဘာြဖစ်​ေစအံ့​။ ညာြဖစ်​ေစအံ့​ လို့​ ဆံုး​မထား​တာ မြကား​ဖူး​ပါဘူး​။ ၂၀၁၂ကျရင် နိုအာရဲ့​ သ​ေဘင်္ာြကီး​ေပါ်လိုက်မလာနဲ့​ လို့​လည်း​ မဖတ်ဖူး​ဘူး​။

 တကယ်​ေတာ့​ ​ေကျး​ဇူး​တရား​ဆိုတာမျိုး​ဟာ ြပုတဲ့​သူဘက်က ​ေမ့​ပစ်လိုက်ရြပီး​ ခံစား​သူဘက်ကသာ မ​ေမ့​မ​ေလျာ့​ အမှတ်တရ ထား​ြကရမှာြဖစ်ပါတယ်။ “သည်​ေကာင့်​ေပါ်မှာ ငါ့​ေကျး​ဇူး​ေတွ လည်ပင်း​နစ်​ေန​ေအာင်ရှိတယ်။ ငါ​ေကျွး​တဲ့​ထမင်း​စား​ေနတာ။” ဆိုတဲ့​စကား​မျိုး​ လူစံုတိုင်း​လိုက်ဖွ​ေနရင် အဲဒီလူဟာ တကယ့်​ ​ေကျး​ဇူး​ရှင်အစစ်​ေရာ ဟုတ်ပါဦး​မလား​။ က​ေလး​ဘဝတုန်း​က အတန်း​ထဲမှာ မှတ်စုစာအုပ်​ေပျာက်သွား​လို့​ သူငယ်ချင်း​တစ်​ေယာက်အိမ်မှာ သွား​သွား​ကူး​ယူရတဲ့​အခါ ​ေနာင်ကျ​ေတာ့​ အဲဒီသူငယ်ချင်း​က အတန်း​ထဲမှာ သူမလုပ်ချင်တဲ့​အလုပ်​ေတွကို “မင်း​ ကို ငါ စာအုပ်​ေတွ ​ေပး​ကူး​ဖူး​တဲ့​ ​ေကျး​ဇူး​ရှိတယ်။ အခုအလုပ်ကို ငါ့​ကိုြပန်ြပီး​ ​ေကျး​ဇူး​ဆပ်တယ် လို့​ သ​ေဘာထား​လိုက်” လို့​ ​ေြပာြပီး​ လာခိုင်း​ပါတယ်။ က​ေလး​ဘဝ အဲဒီအရွယ်မှာကတည်း​က “​ေကျး​ဇူး​ဆိုတာ ဒါမျိုး​ဆပ်ခိုင်း​စရာလား​။” လို့​ ​ေတွး​မိပါတယ်။ ဒီက​ေန့​မှာ​ေတာ့​ ပညာတတ်ြကီး​၊​ ဂုဏ်သ​ေရရှိလူြကီး​မင်း​များ​ေတာင်မှပဲ အဲဒီက​ေလး​ကွက်​ေတွ ထုတ်ထုတ်သံုး​ေနြကတာ အံ့​ဩမိပါတယ်။ လက်​ေတွ့​ဘဝမှာ အဲသလို ရှင်း​ရှင်း​လင်း​လင်း​ မြမင်သာ​ေပမယ့်​ အနှစ်သာရအား​ြဖင့်​ တစ်ထပ်တည်း​ကျတဲ့​ ​ေကျး​ဇူး​ခံ​ေကျး​ဇူး​စား​ေတွ အနတဂ္ဂမပါ။

 သည်က​ေန့​ေခတ်အခါမှာ ​ေကျး​ဇူး​တရား​ေတွကို အဆင့်​အတန်း​၊​ ပမာဏ၊​ အမျိုး​အစား​ခွဲြခား​လို့​ ဆပ်နိုင်​ေနပါြပီ။ မိသား​စု မုန့်​ပံုး​ေတွ ြမန်မာြပည်မှာ ​ေဈး​ကွက်ဝင်လာတာ က​ေလး​ေတွ ဘီစကစ်ြကိုက်တတ်လို့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ အစည်း​လိုက်ထဲက ြကိုက်ရာအဆင်ဆွဲဝတ်လို့​ရတဲ့​ ပုဆိုး​ေတွ ကတ္ထူ​ေရာင်စံု ဗူး​လှလှ​ေလး​ေတွအထဲ ​ေရာက်ကုန်တာလည်း​ အ​ေတာင်နှစ်ဆယ်ဝတ်​ေတွ ပါကင်ြကိုက်လို့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ​ေဂျာ်နီလမ်း​ေလျှာက်ြကီး​ အ​ေရာင်အမျိုး​မျိုး​နဲ့​ ြမန်မာြပည်မှာ ​ေခတ်စား​လာတာလည်း​ပဲ ​ေနပူ​ေတာ်မှာ အရက်သမား​ေပါလို့​ မထင်ပါနဲ့​။ အဲဒါ​ေတွအား​လံုး​ အသံုး​ဝင်​ေနတာ တစ်မျိုး​တည်း​ပါ။ ​ေကျး​ဇူး​ဆပ်ဖို့​ တိုကင်က​ေလး​ေတွ​ေလ။ သည်အတိုင်း​အတာမှာ​ေတာင်မှ တကယ်​ေကျး​ဇူး​တင်လို့​ ​ေပး​တဲ့​လက်​ေဆာင်က ချိုြမိန်ပါဦး​မယ်။ ထံုး​စံမို့​ မမုန်း​ရန်​ေတာင်း​ပန်သည်ဆိုတာလည်း​ ​ေတာ်ပါ​ေသး​တယ်​ေလ။ “မင်း​ေပး​တဲ့​ လက်ဘက်​ေြခာက်ဗူး​ထဲမှာ ဘာ​ေတွပါ​ေသး​သလဲ။

ဘာမှမပါရင် ငါ့​လာမ​ေပး​နဲ့​။ အခန်း​ဝက ငါ့​တပည့်​နဲ့​ထား​ခဲ့​။” “မင်း​ပစ္စည်း​က ​ေဘာက်ချာမှ မပါတာ။ ငါက အတုအစစ်ခွဲဖို့​ မှတ်​ေကျာက်သွား​တိုက်ရမှာလား​။ ​ေဈး​ထဲသွား​ချိန်ရမှာလား​။” တဲ့​။ မယံုမရှိနဲ့​ ကိုယ်​ေတွ့​။ (ဟိတ်​ေကာင်။ နတ်ရွာစံမလား​။ အလ္လာအရှင်ြမတ် အမိန့်​ေတာ်ခံယူမလား​။ ဘုရား​သခင်ထံ​ေမှာက် ပို့​ေဆာင်​ေပး​ရမလား​။ လို့​ ​ေကျး​ဖူး​ြပုချင်ြက​ေရာ့​မယ်။ ​ေတာ်​ေလာက်ြပီ)

 ​ေဈး​ကွက်စီး​ပွား​ေရး​စံနစ်ဆို​ေတာ့​ ​ေကျး​ဇူး​ေတွ ဆိုင်​ေပါ်​ေရာက်ကုန်တာ မဆန်း​ပါဘူး​။ ြကိုပွိုင့်​နဲ့​ေတာင် ​ေရာင်း​လို့​ဝယ်လို့​ ရ​ေနြပီ။ ပိုသက်သာတာ​ေပါ့​။ ခု​ေခတ်မှာ​ေတာ့​ ​ေကျး​ဇူး​ဆိုတာ ​ေကျး​ဇူး​ရှင်​ေတွ ကိုယ်တိုင်က မှတ်မှတ်သား​သား​ထား​ြပီး​ ဘယ်လိုလူဆီကဆိုရင် ဘယ်​ေလာက်​ေလာက် ြပန်ရနိုင်တယ်။ ဘယ်လိုြပန်​ေတာင်း​နိုင်တယ်လို့​ အကွက်ြမင်ကုန်ြကပါြပီ။ သူများ​ကို ဥပမာ​ေပး​ရင် ​ေစာ်ကား​နှိပ်ကွပ်သလို ြဖစ်မှာစိုး​လို့​ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ်ပဲ ြပန်​ေဆာ်လိုက်ပါ့​မယ်။ အလုပ်ဝင်ကာစက စွမ်း​အင်က အရာရှိြကီး​တစ်​ေယာက် ​ေသွး​အံလို့​ ​ေဆး​ရံုလာတက်တဲ့​အခါမှာ ဆရာအက်ဖ်​ေအက လို​ေလ​ေသး​မရှိ ​ေစာင့်​ေရှာက်​ေပး​ြပီး​ ဟိုက ​ေကျး​ဇူး​ဆပ်ချင်တယ်ဆို​ေတာ့​ “ကျွန်​ေတာ့်​ရံုထဲက လက်​ေထာက်ဆရာဝန်က​ေလး​ေတွမှာ ဂက်စ်အိုး​ေလး​ေတွရရင် သူတို့​အိမ်မှာ ချက်ြပုတ်စား​ေသာက်​ေရး​ အဆင်​ေြပပါလိမ့်​မယ်။” လို့​ ဆိုတယ်။ ကိုယ့်​ဆရာရဲ့​ နှုတ်၏​ေစာင်မြခင်း​ေြကာင့်​ေရာ။ လူနာရဲ့​ လက်၏​ေစာင်မြခင်း​ေြကာင့်​ပါ အ​ေဆာင်ထဲက လက်​ေထာက်ဆရာဝန်က​ေလး​ေတွ ​ေဒါက် ဝှီး​ နဲ့​ မီး​ေတွပွင့်​ြပီး​ မီး​ေသွး​မ​ေပ၊​ ထင်း​ရူး​ဆီမလို၊​ ဘဝ​ေရာက်သွား​ပါတယ်။ အဲသည်အိုး​က သည်က​ေန့​ထိ အိမ်မှာ ​ေမွး​သမိခင် ချက်ြပုတ်​ေနတုန်း​ပါ။ ​ေကျး​ဇူး​များ​လည်း​ မ​ေမ့​ပါဘူး​။

သို့​ေသာ် အများ​သူငါ အလွယ်တကူရနိုင်တာမျိုး​မဟုတ်ပဲ ြပန်​ေရာင်း​စား​ရင်​ေတာင် အြမတ်အစွန်း​ေတွ ရနိုင်တာ​ေြကာင့်​ စာအုပ်အသစ်ထုတ်စဉ်မှာ အဲသည်ဌာနက ဝန်ထမ်း​တချို့​က “တို့​လူြကီး​ ​ေဆး​ရံုတစ်ခါတက်တာ ဝိုင်း​ေဆး​ကုြကတဲ့​ဆရာဝန်​ေတွ တယ်​ေပါသကိုး​။” လို့​ ဝုန်း​လိုက်​ေတာ့​ မျက်နှာ ဘယ်နား​သွား​ထား​ရမှန်း​ကို မသိပါဘူး​။ ဘာမဟုတ်တဲ့​ အဲသည်အမူအကျင့်​က​ေလး​ေတွဟာ အတတ်ကျူး​တဲ့​သူ​ေတွဆီကို ​ေရာက်သွား​တဲ့​အခါမှာ ယိုး​ဒယား​ေတး​သွား​ဟာ ဘီလူး​ကလည်း​ ကလို့​ရမှန်း​ သ​ေဘာ​ေပါက်သွား​ပါလိမ့်​မယ်။ လူြကီး​ေတွ ​ေဆး​ရံုတက်ရင် ြပံုး​ြပံုး​ေလး​ နဲ့​ ကုန်း​ကုန်း​က​ေလး​ ဒိုင်ဗင်ဝင်ပစ်၊​ ဆင်း​သွား​တဲ့​အခါ ဆိုက်ထဲလိုက်သွား​ြပီး​ “ဘုရား​ဖူး​သွား​မလို့​ ဒီဇယ်က​ေလး​ဘာ​ေလး​ရှိရင် ြဖည့်​ေပး​ပါဦး​” ဆိုတာမျိုး​ အြပံုး​မပျက် ​ေြပာနိုင်သူ​ေတွကသာ ​ေလာကြကီး​နဲ့​ လိုက်​ေလျာညီ​ေထွ အဆင်​ေြပ လူရည်လည်သူ ြကီး​ပွား​တိုး​တက်မယ့်​ အလား​အလာရှိသူ​ေတွ ြဖစ်ပါတယ်။ ​ေကျး​ဇူး​သီး​ေတွစား​ချင်လို့​ ​ေကျး​ဇူး​ပင်ြကီး​ေတွစိုက်တာ ဘာ​ေကျး​ဇူး​တင်စရာလိုသလဲလို့​ ​ေတွး​ကုန်ြကတာ ​ေတွး​တဲ့​သူရဲ့​ အြပစ်​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။

 တကယ်​ေတာ့​ အဲဒီလို တုန့်​ြပန်​ေမတ္တာကို ​ေမျှာ်ကိုး​လို့​ ​ေညာင်​ေရ​ေလာင်း​တဲ့​အမှုမျိုး​ဟာ ဘဝင်​ေအး​ချမ်း​စရာ တစ်ကွက်မှ မရှိပါဘူး​။ ကိုယ့်​ဆီလာတဲ့​သူတိုင်း​ဟာ လိုရာဆန္ဒတစ်ခုခုကိုသာ အ​ေြကာင်း​ြပု ​ေရာက်လာြကြပီး​၊​ ကိုယ့်​ရဲ့​စွမ်း​ရည် ​ေလျာ့​ပါး​သွား​တဲ့​အခါ လှည့်​ေတာင် မြကည့်​ြက​ေတာ့​ပဲ ​ေနာက်တက်မယ့်​သူကိုသာ အသစ်​ေပါင်း​ြကတာ ခံစား​ရပါလိမ့်​မယ်။ လူ့​ဘုန်း​၊​ လူ့​ကံ မဟုတ်ပဲ ကုလား​ထိုင်ဘုန်း​၊​ ကုလား​ထိုင်ကံ​ေတွကိုး​။ သည်လိုသ​ေဘာမျိုး​ေတွ​ေြကာင့်​ ​ေကျး​ဇူး​တရား​ကို အတုန့်​အြပန်၊​ အလဲအလှယ်၊​ အ​ေရာင်း​အဝယ်သ​ေဘာမျိုး​ထား​တာဟာ ဘယ်​ေလာက်အရုပ်ဆိုး​သလဲ လို့​ သိ​ေစချင်ပါတယ်။ တဘက်သား​က တုန့်​ြပန်သည်ြဖစ်​ေစ မတုန့်​ြပန်သည်ြဖစ်​ေစ ကိုယ့်​ေစတနာရဲ့​ အကျိုး​ေကျး​ဇူး​ကို ကာယကံရှင် ကိုယ်တိုင် မုချခံစား​ရမှာဆိုတဲ့​ ဘုရား​ေဟာြကီး​ကို ​ေမ့​များ​ေနလို့​လား​။ ဒါမှမဟုတ် ဦး​ေမာင်​ေမာင်ြကီး​ တီဗီထဲက ညတိုင်ညတိုင် ​ေအာ်ခဲ့​သလို “မ​ေစာင့်​နိုင်ြက​ေတာ့​ဘူး​လား​..”။ ​

ေကျး​ဇူး​စား​သူများ​ အ​ေနနဲ့​က​ေရာ ဘဝတစ်သက်တာလံုး​ ​ေတွ့​သမှလူကို “​ေကျး​ဇူ တင်ပါသည် … ။ ​ေကျ ဇူး​ တင်ပါသည်။ ​ေကျး​ဇူး​တင်ပါသည် … အိမ့်​ရှင်များ​။ ကျန်း​မာပါ​ေစ ချမ်း​သာပါ​ေစ။ ​ေကျး​ဇူး​တင်ပါသည် .. အိမ့်​ရှင်များ​..။” လို့​ တစ်အိမ်တက်ဆင်း​ ဆိုတီး​စား​ြပန် လုပ်ြက​ေတာ့​မလို့​လား​။ ​ေကျး​ဇူး​တင်တယ်ဆိုတာ ပါး​စပ်ဖျား​က စကား​သံလား​။ ရင်ထဲက ခံစား​ချက်လား​။ ကွဲြပား​ေအာင် ခံစား​ြကည့်​ြကပါဦး​။ ဒီတခါ​ေတာ့​ ချင်း​တိုင်း​ရင်း​သား​ေလး​ရဲ့​ ​ေတး​သံနဲ့​ နှုတ်ဆက်လိုက်မယ်​ေနာ်။ မြကား​ဖူး​ေသး​ရင် ရှာနား​ေထာင်လိုက်ြက။ သူ့​စကား​နဲ့​ နိဂံုး​ချုပ်ရရင်​ေတာ့​ အား​လံုး​ကို ြကက်ရိုး​တင်ပါသည် ခင်ဗျား​။

“ ဂါဘာ​ေပါ်မှာ အ​ေသာ်ဆံုး​ ​ေဒါ်သာဆီမှာ တွား​ြပတယ်။ မရ​ေလာ့​ဝူး​။ လက်​ေလျှာ့​ြပီ။ ကု​ေပး​ပါ။ ကု​ေပး​ပါ။ ြကက်ရိုး​ြပုတ်၍ ကု​ေပး​ပါ..။”