လူ့စိတ်ဆိုတာ ေမျာက်စိတ်နဲ့တူတယ် (၂)”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

ဒီအချိန််မှာ ရှန်း​ယုက​ေတာ့​ ​ေလာင်ဗိုလ်ချုပ်နဲ့​ စစ်သည်နှစ်သိန်း​ကျရှံုး​သွား​တဲ့​အတွက်​ေရာ သူကိုယ်တိုင်မတိုက်နိုင်တဲ့​ စစ်မျက်နှာ​ေတွမှာ ရှံုး​ပွဲ​ေတွ ဆက်လာတဲ့​အတွက်​ေရာ ပထမဆံုး​အြကိမ်အြဖစ် သူ့​ေရှ့​ေရး​ကို ပူပန်စြပုလာသတဲ့​။ ဒါနဲ့​ပဲ သံအမတ်ြကီး​ ဝူကို ဟန်ကျင်း​ဆီလွှတ်ြပီး​ သူ့​ဘက်ပါ​ေအာင် စည်း​ရံုး​ေစပါတယ်။

“ကမ္ဘာ​ေလာကြကီး​ဟာ တချိန်က ချင်မင်း​ဆက်​ေအာက်မှာ ြပား​ြပား​ဝပ် နှိပ်ကွပ်ခံခဲ့​ရပါတယ်။ ကျွနင်္ုပ်တို့​ စစ်သူြကီး​ရှန်း​ယု​ေခါင်း​ေဆာင်လို့​ နယ်စား​ပယ်စား​ေတွ စည်း​စည်း​လံုး​လံုး​ တိုက်ထုတ်လိုက်လို့​သာ ဒုတိယ​ေြမာက်ဧကရာဇ်ြကီး​ ကျဆံုး​သွား​ရတာပါ။

အဲဒီ​ေနာက် စစ်ပွဲြကီး​ အဆံုး​သတ်လို့​ ြပည်​ေထာင်နယ်စား​အား​လံုး​ ကိုယ့်​ရပ်ကိုယ့်​ရွာ ​ေအး​ချမ်း​စွာ ြပန်လည်အုပ်ချုပ်ဖို့​ ထိုက်တန်တဲ့​သူကို ထိုက်တန်သလို ချီး​ြမှင့်​ေြမှာက်စား​ ခွဲ​ေဝ​ေပး​ခဲ့​ြပီး​ ြဖစ်ပါတယ်။

လျူဘန်ဟာ သူရထား​တဲ့​ နိုင်ငံနဲ့​ မ​ေကျနပ်နိုင်တဲ့​အတွက် တံခါး​အတွင်း​ကနယ်​ေြမ​ေတွကို ဝင်​ေရာက်ကျူး​ေကျာ် သိမ်း​ပိုက်ခဲ့​ပါတယ်။ အဲဒီကစလို့​ ကျွနင်္ုပ်တို့​ ချူနိုင်ငံက ရှန်း​ယုစစ်သူြကီး​ကိုလည်း​ ​ေထာင်ထား​ြခား​နား​ ပုန်ကန်လာခဲ့​ပါတယ်။ လျူဘန့်​ေလာဘဟာ အ​ေတာမသတ်နိုင်တဲ့​သ​ေဘာရှိြပီး​ ချင်ဧကရာဇ်ြကီး​လို နယ်ပယ်အား​လံုး​ သူ့​လက်​ေအာက် မ​ေရာက်မချင်း​ တင်း​တိမ်မယ့်​ပံု မရှိပါဘူး​။ သူဟာ သစ္စာရှိတဲ့​၊​ ယံုြကည်နိုင်​ေလာက်တဲ့​သူလည်း​ မဟုတ်ဘူး​။

 ငါတို့​အရှင် ရှန်း​ယုက သူ့​အသက်ကိုချမ်း​သာ​ေပး​ခဲ့​တဲ့​ အြကိမ်​ေပါင်း​ မနည်း​ေတာ့​ဘူး​။ သနား​လို့​ လွှတ်​ေပး​လိုက်ရင် ကမ်း​တက်လာြပီး​ ​ေနာက်​ေကျာကို ဓါး​နဲ့​ထိုး​ဖို့​ ြကံတတ်တဲ့​သူမို့​လို့​ လံုး​ဝ ယံုြကည်စိတ်ချရတဲ့​သူ မဟုတ်ဘူး​ဆိုတာ သိ​ေစချင်ပါတယ်။

သင်စစ်သူြကီး​အဖို့​ လျူဘန်ဟာ အင်မတန်ရင်း​နှီး​တဲ့​ မိတ်​ေဆွ​ေရာင်း​ရင်း​ အြဖစ် သ​ေဘာထား​ြပီး​ သူ့​အကျိုး​ကို ဆက်စွန့်​ဆံဖျား​ ထမ်း​ရွက်​ေသာ်ြငား​လည်း​ အချိန်ြကာလာတာနဲ့​အမျှ သူ့​လက်ခုပ်ထဲက​ေရ အြဖစ်နဲ့​သာ အဆံုး​သတ်ရဖို့​ ရှိပါတယ်။ ​ေလာ​ေလာဆယ် လျူဘန့်​ဘက်က အချိုသတ်ဆက်ဆံ​ေနတာဟာ ကျွနင်္ုပ်တို့​ဘက်မှ စစ်သူြကီး​ ရှန်း​ယုကို သူ မတွန်း​လှန်နိုင်​ေသး​တဲ့​ အတွက်သာ ြဖစ်ပါတယ်။

လက်ရှိအချိန်မှာ အင်အား​ချင်း​က ဘက်ညီ​ေနတဲ့​အတွက် အကွက်​ေကာင်း​ေစာင့်​ေနဆဲ ြဖစ်တာမို့​ သူတို့​နှစ်ဦး​အြကား​က အနိုင်အရှံုး​ဟာ အခုဆိုရင် သင်စစ်သူြကီး​မင်း​အ​ေပါ်မှာ တည်​ေနပါြပီ။ သင်တက်ထိုင်လိုက်တဲ့​ဘက်ကို ချိန်ခွင်လျှာက အ​ေလး​သာသွား​ပါ​ေတာ့​မယ်။ ဆိုြကပါစို့​။

စစ်သူြကီး​မင်း​ အကူအညီ သူ့​ဘက်ပါသွား​လို့​ လျူဘန်က အနိုင်ရသွား​ပါြပီတဲ့​။ သည်က​ေန့​ ရှန်း​ယုကျဆံုး​သွား​တာနဲ့​ ​ေနာက်တ​ေန့​ လျူဘန့်​ရဲ့​ ရန်သူဟာ သင်စစ်သူြကီး​မင်း​ြဖစ်သွား​ပါလိမ့်​မယ်။

သင်စစ်သူြကီး​မင်း​ဟာ လျူဘန်် နှင့်​ မ​ေတွ့​မီက ကျွနင်္ုပ်တို့​၏စစ်ဗိုလ်ချုပ်ြကီး​ရှန်း​ယုနှင့်​ အတူတကွ လက်တွဲတိုက်ပွဲဝင်ဖူး​သူ ြဖစ်ပါသည်။ ​ေရှး​မျက်နှာများ​ ​ေထာက်ထား​လျက် လျူဘန်၏လက်​ေအာက်မှ ရုန်း​ထွက်ကာ သီး​ြခား​လွတ်လပ်​ေသာတိုင်း​ြပည် ထူ​ေထာင်ပါ​ေလာ့​။ ကျွနင်္ုပ်တို့​၏ ချူနိုင်ငံနှင့်​လည်း​ မဟာမိတ်ြပုပါ​ေလာ့​။ ကမ္ဘာကို သံုး​ပိုင်း​ခွဲလျှက် ဖိုခံု​ေလှာက်သဖွယ် အ​ေြခသံုး​ေချာင်း​ြဖင့်​ ဆက်လက်ရပ်တည်ြကပါစို့​။

အကယ်တန္တု သင်စစ်သူြကီး​မင်း​သည် ဤအ​ေရး​ပါ​ေသာ အခွင့်​အခါကို လှစ်လျူရှု၍ လျူဘန့်​ဘက်မှ ရှန်း​ယုကို တိုက်ြငား​အံ့​။ အခွင့်​အ​ေရး​ဟူသည် နှစ်ခါ မလာစ​ေကာင်း​။ သင့်​ထိုက်နှင့်​ သင့်​ကံသာ ရှိ​ေချ​ေရာ့​မည်။” လို့​ ​ေြပာ​ေတာ့​ ဟန်ကျင်း​က သည်လိုတုန့်​ြပန်ပါသတဲ့​။

“ငါ ရှန်း​ယုနဲ့​ စစ်အတူတူ တိုက်ဖူး​တယ် ဆိုတာ မှန်ပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ဘယ်လို တိုက်ခဲ့​ရတယ် ထင်သလဲ။ သူ့​ရဲ့​ ကိုယ်ရံ​ေတာ်တစ်​ေယာက်၊​ အိပ်ဖန်​ေစာင့်​တစ်​ေယာက်အြဖစ် လှံက​ေလး​ လက်ထဲကိုင် တဲအြပင်က​ေစာင့်​ေနရရံုသာ ရှိပါတယ်။
ရှန်း​ယုဟာ ငါ​ေပး​သမျှ အြကံဉာဏ်​ေတွကို ဘယ်တုန်း​ကမှ နား​လည်း​မ​ေထာင်ခဲ့​သလို အ​ေရး​တယူလည်း​ မရှိခဲ့​ပါဘူး​။ ဒါ​ေြကာင့်​ လျူဘန့်​ဘက်ကို ငါဝင်သွား​ခဲ့​တာပါ။ ခဏက​ေလး​အ​ေတာအတွင်း​မှာ လျူဘန့်​ဆီက ငါ့​ကို ချီး​ြမှင့်​တဲ့​ရာထူး​ဟာ ဘာရာထူး​ြဖစ်မယ်ထင်သလဲ။
ဟန်တပ်မ​ေတာ်ြကီး​ရဲ့​ စစ်​ေသနာပတိချုပ်ရာထူး​နဲ့​ စစ်သည်သိန်း​ေပါင်း​များ​စွာကို အုပ်ချုပ်ကွပ်ကဲရပါတယ်။ လျူဘန်ဟာ သူ့​ကိုယ်​ေပါ်ကအဝတ်ကိုလည်း​ ငါ့​ကိုဆင်တယ်။ သူစား​ေနတဲ့​အစာကိုလည်း​ ငါ နဲ့​ မျှစား​တယ်။ အ​ေတာ်ဆံုး​အချက်က​ေတာ့​ ငါ​ေပး​သမျှ အြကံဉာဏ်​ေတွကို တ​ေလး​တစား​ လိုက်နာတယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​ ငါလည်း​ ဒီ​ေနရာမျိုး​ကို ​ေရာက်လာနိုင်တာ​ေပါ့​။ ဒီတသက်​ေတာ့​ သူ့​ကို သစ္စာ​ေဖာက်ဖို့​ဆိုတာ စိတ်ကူး​ထဲ​ေတာင် မထည့်​ပါ။ အြကံ​ေကာင်း​ေပး​တဲ့​အတွက် ​ေကျး​ဇူး​တင်​ေြကာင်း​ကိုသာ သင့်​သခင်အား​ ​ေလျှာက်တင်ပါ​ေလ။”
စာဖတ်သူ​ေတွ မျက်စိလည်သွား​မှာစိုး​လို့​သာ စစ်သူြကီး​မင်း​လို့​ သံုး​နှုန်း​ေနတာပါ။ တကယ်​ေတာ့​ အဲဒီအချိန်မှာ ဟန်ကျင်း​က ချီဘုရင်မင်း​ြမတ် (​ေဆာင် နဲ့​ ယန် ကို သိမ်း​ြပီး​သူ)၊​ လျူဘန်က ဟန်ဘုရင်မင်း​ြမတ် (​ေဝ နဲ့​ ချင် ကို သိမ်း​ြပီး​သူ) ရှန်း​ယုက ချူဘုရင်မင်း​ြမတ် (တနိုင်ငံလံုး​ သိမ်း​ြပီး​မှ ြပန်ခွဲ​ေပး​လိုက်ြပီး​ ချူမှာ ြပန်​ေနသူ)အြဖစ်ကို ​ေရာက်​ေနြပီ။ ​ေြမပံု​ေပါ်မှာ ြကည့်​လိုက်ရင် သူတို့​သံုး​ေယာက်က တကယ်ကို ဖိုခ​ေနာက်ဆိုင်ထား​သလို တည်​ေနတယ်။
ရှင်ဘုရင်မှန်ရင် အြကံ​ေပး​ေတွလည်း​ ရှိစြမဲမို့​ ဟန်ကျင်း​ရဲ့​ နိုင်ငံ​ေရး​အြကံ​ေပး​ ​ေကွး​တံု က အဲဒီမတိုင်ခင်ကတင် သံအမတ် ဝူ နဲ့​ တစ်​ေလသံတည်း​ အြကံ​ေပး​ခဲ့​ဖူး​ပါတယ်။ အံ့​ဩဖို့​ေကာင်း​တာက​ေတာ့​ အဲဒီနိုင်ငံ​ေရး​အြကံ​ေပး​ဆိုတဲ့​လူြကီး​က ဟန်ကျင်း​ကို ​ေပး​တဲ့​ အြကံဉာဏ်ဟာ ​ေဗဒင်ကိန်း​ခန်း​ေတွတွက်ချက်ြပီး​ ​ေပး​တာတဲ့​ဗျ။ (ဒါများ​ ဘာအံ့​ဩစရာရှိသလဲ။ တို့​ဆီက လူြကီး​ေတွအကုန်လံုး​ ​ေဗဒင်ယြတာ မပါပဲ ဘာပွဲမှ မတက်ဘူး​။) ​ေကွး​တံု ​ေြပာတာက​ေတာ့​ သူက အဂင်္ဝိဇ္ဖာအ​ေဟာ နဲ့​ ဥပဓိရုပ်လက္ခဏာ ြကည့်​တဲ့​အတတ်မှာ မှား​ခဲပါတယ် တဲ့​။ “​ေြပာ​ေြပာက ​ေစာ​ေရာ​ေပါ့​ ။ ဒါဆိုလည်း​ ​ေဟာစမ်း​ပါဦး​။ ငါ့​ေရှ့​ြဖစ်က​ေလး​။”

လို့​ ဝမ်း​သာအယ်လဲ ြဖစ်သွား​တဲ့​ ဟန်ကျင်း​ကို ​ေကွး​တံုက

“အို ရှက်စရာြကီး​။ နှစ်ကိုယ်ြကား​ပဲ ​ေြပာြပမယ်။”

လို့​ မူလိုက်သတဲ့​။ ဒါနဲ့​ တဲနန်း​ထဲကလူ​ေတွ အကုန်နှင်ြပီး​ ဘိုး​ေတာ်နဲ့​ ဓါတ်ခန်း​ဖွင့်​ြကပါတယ်။

“မျက်နှာ​ေပါက်ကို ြကည့်​ရသ​ေလာက်​ေတာ့​ ြမို့​စား​နယ်စား​ ဘုရင်ခံဘဝ နဲ့​ပဲ ရှိ​ေနဦး​မှာပါ။ ​ေရှ့​ဘက်က ြကည့်​ရင် မြကာခင် အသက်​ေဘး​အန္တရာယ်တစ်ခု ြကံုဖို့​ရှိတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ​ေနာက်ဘက်က ြပန်ြကည့်​ရင် မ​ေမျှာ်မှန်း​နိုင်​ေလာက်​ေအာင် အဆံုး​မရှိ ြကီး​ကျယ်ခမ်း​နား​တဲ့​ ဘဝကို ရလိမ့်​မယ်။”

“ဘယ်လို ရမှာလဲ။ ဆက်​ေဟာစမ်း​ပါဦး​။”

“နိုင်ငံတဝှမ်း​မှာရှိတဲ့​ နယ်စား​ပယ်စား​ေတွဟာ ချင်နန်း​ေတာ်ကို ပုန်ကန်ြပီး​ ကိုယ့်​ြပည်နဲ့​ကိုယ် အုပ်ချုပ်ခဲ့​ြကတယ်။ သူတို့​ကို ချင်က လိုက်နှိမ်နှင်း​တဲ့​အခါ အချင်း​ချင်း​ ​ေပါင်း​သွား​ြပီး​ ချင်အင်ပါယာကို ြဖိုခွင်း​ခဲ့​ြကတယ်။ အခု​ေတာ့​ ပုန်ကန်တဲ့​ အင်အား​စု​ေတွဟာ လျူဘန် နဲ့​ ရှန်း​ယု ​ေအာက်ကို​ေရာက်သွား​ြပီး​ သူတို့​အချင်း​ချင်း​ အား​ြပိုင်လာတဲ့​ အချိန်​ေရာက်လာြပီ။

သူတို့​နှစ်ဦး​တိုက်ပွဲြကား​မှာ လူအ​ေသအ​ေပျာက်လည်း​ ​ေတာ်​ေတာ်များ​လှြပီ။ အခုဆိုရင် ချူနိုင်ငံသား​ေတွထဲမှာ​ေတာင် ပုန်ကန်ထြကွမှု​ေတွ ရှိလာြပီ။ သည်​ေလာက် နှစ်​ေတွအြကာြကီး​ စစ်​ေညာင်း​လာတာ​ေတာင် ရှန်း​ယုတပ်​ေတွက ကျွမ်း​ယန်က ​ေကျာ်ြပီး​ တက်မလာနိုင်ဘူး​။ အဲဒီနား​ေလး​မှာတင် တန့်​ေနတာ အခုဆို သံုး​နှစ်​ေလာက်ရှိ​ေတာ့​မယ်။ လျူဘန့်​ဘက်ကို ြကည့်​ဦး​မလား​။

တ​ေန့​တ​ေန့​ ရှန်း​ယုကို ဟိုဘက်ကတိုက်လိုက် သည်ဘက်ကတိုက်လိုက်၊​ စစ်မျက်နှာ​ေတွ မ​ေရမတွက်နိုင်​ေအာင် ဖွင့်​ြပီး​တိုက်​ေနတာ​ေတာင် ဘယ်တုန်း​ကမှ မနိုင်ခဲ့​ဘူး​။ ခုဆို ချန်​ေကာင်း​မှာ ြမား​မှန်သွား​လို့​ စစ်ဆုတ်ြပီး​ ​ေဆး​ကု​ေနရတယ်။ သူကိုယ်တိုင် ကျွမ်း​ယန်မှာ ပိတ်ဆို့​ြပီး​ အဝိုင်း​ခံထား​ရတုန်း​ကလည်း​ ဘယ်သူတစ်​ေယာက်ကမှ သူ့​ကို ဝင်မကယ်ရဲဘူး​။

ဒါ​ေတွကို သံုး​သပ်လိုက်ရင် သူတို့​တ​ေတွ စစ်ပန်း​ေနြကြပီဆိုတာ သိပ်သိသာတယ်။ စစ်ဗိုလ်စစ်သား​ေတွ အား​လံုး​လည်း​ တက်ြကွတဲ့​ အား​မာန် မရှိ​ေတာ့​ပဲ ​ေချာင်ပိတ်မိြပီး​ သ​ေရကျ​ေနတဲ့​ စစ်တုရင်ပွဲတစ်ပွဲလို ြဖစ်လာြပီ။ အစာ​ေရစာများ​လည်း​ ရှား​ပါး​လာလို့​ တိုင်း​သူြပည်သား​အ​ေပါင်း​လည်း​ ပင်ပန်း​ပူပန်ု​ေနြကရြပီ။

ဒီအချိန်မှာ သူရဲ​ေကာင်း​တစ်​ေယာက်​ေပါ်လာရင် သူ့​အဆံုး​အြဖတ်နဲ့​သာ အရှံုး​အနိုင်က အ​ေြဖ​ေပါ်လာလိမ့်​မယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​ လျူဘန် နဲ့​ ရှန်း​ယုတို့​ရဲ ကံြကမ္မာဟာ သင့်​လက်ထဲမှာသာ တည်​ေတာ့​တယ်။ သင်ကူညီတဲ့​ဘက်က အနိုင်ရမှာ မုချပဲ။ အ​ေြခအ​ေန​ေတွက သိပ်တင်း​မာ​ေန​ေတာ့​ စိတ်ထဲရှိတဲ့​အတိုင်း​ အြကံမ​ေပး​ရဲပါဘူး​။ ​ေတာ်​ေတာ်ြကာ အရှင်ကလည်း​ လိုက်နာချင်မှ လိုက်နာမှာပါ။ ဒီလို​ေလ။ လျူဘန့်​ဘက်ကလည်း​ မပါပါနဲ့​။

ရှန်း​ယုဘက်ကလည်း​ သွား​မပါပါနဲ့​။ သူတို့​နှစ်​ေယာက်ရဲ့​ ဟန်ချက်ကို ကိုင်ထား​ြပီး​ သံုး​ပွင့်​ဆိုင် အုပ်ချုပ်လိုက်ရင် နှစ်​ေယာက်ြကား​က စစ်မီး​လည်း​ ြငိမ်း​သွား​ပါလိမ့်​မယ်။ ​ေလာ​ေလာဆယ် အဲဒီနှစ်​ေယာက် အချင်း​ချင်း​ ရန်​ေစာင်​ေနတုန်း​ ​ေြမာက်ဘက်က ယန် နဲ့​ ​ေဆာင် ကို ြပန်စည်း​ရံုး​ပါ။ အင်အား​ြဖည့်​တင်း​ြပီး​ သူတို့​နှစ်​ေယာက်ရဲ့​ ဟန် နဲ့​ ချူ ကို ​ေနာက်​ေကျာဘက်က လှည့်​ဝင်ပါ။ ြပီး​မှ သူတို့​နှစ်​ေယာက်ရှိတဲ့​ စစ်​ေြမြပင်ကို သွား​ြပီး​ ြပည်သူအများ​ရဲ့​ဆန္ဒအရ ရန်​ေစာင်မုန်း​တီး​မှု​ေတွကို ရပ်တန့်​ေစဖို့​ ​ေြပာဆိုလျှင် ယာလည်း​ညက် ြကက်လည်း​ပန်း​ရံုမက ြပည်သူလူထု ​ေထာက်ခံမှုကိုပါ ရရှိနိုင်ပါလိမ့်​မယ်။”

လို့​ နိုင်ငံ​ေရး​ ကုလား​ဖန်ထိုး​သတဲ့​။ ဒါ​ေပမယ့်​ ဟန်ကျင်း​က

“လျူဘန့်​ေလာက် ​ေကာင်း​တာ ကမ္ဘာ​ေပါ်မှာ မရှိဘူး​။ သူစီး​တဲ့​စစ်ရထား​ကို ငါသာလျှင် စီး​ခွင့်​ြပုတယ်။ သူြခံုတဲ့​ ဝတ်ရံု​ေတာ်ကို ငါသာလျှင် လွှမ်း​ခွင့်​ရှိတယ်။ သူ့​ပွဲ​ေတာ်အုပ်ကို ငါနှင့်​သာလျှင် မျှ​ေဝစား​သံုး​တယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​ ကိုယ်ကျိုး​ကိုြကည့်​ြပီး​ ဒီလိုမိတ်​ေဆွမျိုး​ကို သစ္စာမ​ေဖာက်နိုင်။”

လို့​ ြပန်​ေြပာသတဲ့​။

​ေကွး​တံု​ေြပာတာက​ေတာ့​

“ဒါက​ေတာ့​ သင်မင်း​ြကီး​က လျူဘန်ဟာ ငါ့​မိတ်​ေဆွြဖစ်တယ် ဆိုတဲ့​အသိ​ေြကာင့်​သာ ယခုလို ​ေြပာ​ေနတာ ြဖစ်တယ်။ ဒါ​ေြကာင့်​လည်း​ လျူဘန့်​အတွက်ဆို မျိုး​ဆက်​ေပါင်း​ တစ်​ေသာင်း​တိုင်​ေအာင် ဘုန်း​တန်ခိုး​အာဏာ ြကီး​ထွား​ေစ​ေြကာင်း​ သက်စွန့်​ဆံဖျား​ အမှု​ေတာ်ထမ်း​ေနတာြဖစ်တယ်။

ဒါ​ေပမယ့်​ ကျွန်​ေတာ်မျိုး​ြကီး​က​ေတာ့​ ဒီလို မထင်​ေပါင်။ ​ေဆာင်နိုင်ငံမှာတုန်း​က ချင်ယုနဲ့​ ဆန်အဲ လို့​ေခါ်တဲ့​ ​ေကျာင်း​သား​နှစ်​ေယာက် ကို မှတ်မိ​ေသး​လား​။ အစပိုင်း​ေတာ့​ သူတို့​ေလာက် ချစ်ြကတဲ့​ သူငယ်ချင်း​ေတွ မရှိဘူး​ေလ။ အဆံုး​ကျ​ေတာ့​ တစ်​ေယာက်ကိုတစ်​ေယာက် မသတ်ရ မ​ေနနိုင်ြဖစ်ကုန်တယ်။ အဲဒါ ဘာ​ေြကာင့်​လဲ သိလား​။ လူဆိုတာ ​ေလာဘတက်လာရင် ြဂိုလ်ဆိုး​ဝင်တတ်တယ်။ ​ေနာက်ြပီး​ လူ့​စိတ်ဆိုတာ ​ေမျာက်စိတ်နဲ့​တူတယ်။ အစိုး​ရတာ မဟုတ်ဘူး​။

​ေလာ​ေလာဆယ် သင်မင်း​ြကီး​နဲ့​ လျူဘန်နဲ့​ ဆက်ဆံ​ေရး​ဟာ သစ္စာရှိတဲ့​၊​ ရိုး​ေြဖာင့်​တဲ့​ သူငယ်ချင်း​မိတ်​ေဆွ ဆက်ဆံ​ေရး​ လို့​ ထင်​ေနတယ်။ ထား​ပါ​ေတာ့​ေလ။ အဲဒီခင်မင်မှုဆိုတာဟာ ထီး​နန်း​စည်း​စိမ်နဲ့​စာရင် အ​ေရး​ပါလို့​လား​။ ချင်ယုတို့​ ဆန်အဲတို့​ အြကား​က ခင်မင်မှုနဲ့​စာရင်​ေကာ ဘာများ​ ပိုလို့​လဲ။ ဒါ​ေပမယ့်​ လူ​ေတွဟာ ကိုယ့်​အဆင့်​အတန်း​ ြမင့်​မား​လာ​ေလ​ေလ၊​ အ​ေလျာ်အစား​ြကီး​လာ​ေလ​ေလ၊​ ​ေလာဘတက်လာ​ေလ​ေလ၊​ ​ေဖာက်လွဲ​ေဖာက်ြပန် ကျင့်​တတ်​ေလ​ေလပဲ။ ဒါ​ေြကာင့်​ ကိုယ်က လျူဘန့်​အ​ေပါ် သစ္စာ​ေစာင့်​သိသလို သူ့​ဘက်ကလည်း​ ကိုယ့်​အ​ေပါ် ဘယ်​ေတာ့​မှ မ​ေကာင်း​မြကံဘူး​ လို့​ တရား​ေသတွက်လို့​ မရပါဘူး​။

သား​ေကာင်ကို မိြပီး​ရင်၊​ ​ေတာလည်ရာကြပန်လာရင် အမဲလိုက်​ေခွး​ေတွလည်း​ ဟင်း​အိုး​ထဲ ​ေရာက်ချင်​ေရာက်တာပါပဲ။ ခုချိန်မှာ သင်မင်း​ြကီး​ဟာ လျူဘန်ရဲ့​ နန်း​ရင်း​ဝန်ရာထူး​ကို ​ေပး​ထား​ေပမယ့်​လည်း​ သင်မင်း​ြကီး​ရဲ့​ ဂုဏ်သတင်း​ေကျာ်​ေစာမှုဟာ လျူဘန့်​ထက်​ေရာ ရှန်း​ယုထက်ပါ သာပါတယ်။ ဒီအခါမှာ သူတို့​စိတ်ထဲက မနာလို မရှုဆိတ် မြဖစ်ဘူး​လို့​ ဘယ်သူ ​ေြပာနိုင်မလဲ။ ကျွန်​ေတာ်မျိုး​ြကီး​က​ေတာ့​ စိုး​ရိမ်မိ​ေြကာင်း​ပါ။”

လို့​ အဆံုး​သတ်တယ်။

“စဉ်း​စား​ကာ​ေနရဦး​မယ်။”

ဆို နှုတ်ဆိတ်သွား​တဲ့​ ဟန်ကျင်း​ကို ​ေကွး​တံုက ​ေလး​ငါး​ရက်​ေလာက် ဆက်ြပီး​ ကျပ်တင်​ေပး​ပါ​ေသး​တယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ လျူဘန့်​ဘက်က ​ေကာင်း​ကွက်​ေတွကို ​ေတွး​မိရင် ဟန်ကျင်း​အ​ေနနဲ့​ ဘယ်လိုမှ သစ္စာမ​ေဖာက်ရက်ဘူး​။ သူ့​ဘက်ကလည်း​ လျူဘန့်​အတွက် ​ေပး​ဆပ်ခဲ့​ရတာ​ေတွ ရှိတဲ့​အတွက် လျူဘန်ဟာ သူ့​ကို​ေတာ့​ အန္တရာယ် မ​ေပး​ေလာက်ဘူး​ လို့​ ယံုြကည်​ေနတယ်။ ​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ ​ေကွး​တံု ကို

“ရှဲ့​ရှဲ့​နီ”

လုပ်ြပီး​ လျူဘန့်​ကို သစ္စာရှိဖို့​ ဆံုး​ြဖတ်လိုက်သတဲ့​။

စာ​ေရး​ဆရာတစ်​ေယာက်လုပ်ဖို့​ သတ္တိ​ေမွး​ရတာ ယင်း​မာအတွက် ​ေတာ်​ေတာ် ြကာပါတယ်။ က​ေလး​ဘဝတုန်း​ကလို ​ေရှာကနဲ ​ေရှာကနဲ ထွက်မလာဘူး​။ အထူး​သြဖင့်​ ကိုယ့်​မိဘအ​ေြကာင်း​ ကိုယ်​ေရး​ေနရတဲ့​အခါ။ ခဏခဏ ​ေရး​လိုက် ဖျက်လိုက်နဲ့​။ ​ေလး​ငါး​မျက်နှာကကို တက်တယ် မရှိဘူး​။ သူတို့​ဆံုး​သွား​ြပီး​မှပဲ စာ​ေတွ စကား​လံုး​ေတွက ​ေရကာတာြကီး​ ကျိုး​ကျသလို အဆက်မြပတ် စီး​ဆင်း​လာတယ်။

ဒီက​ေန့​ထိတိုင်​ေအာင် ​ေမ​ေမ​ေလး​ဆံုး​တဲ့​ရက်​ေတွကို ြပန်​ေတွး​တိုင်း​ မဝံ့​မရဲ မချင့်​မရဲ ြဖစ်​ေနတုန်း​ပဲ။ ချား​လ်စ် ဒစ်ကင်က​ေတာ့​ ​ေြပာဖူး​တယ်။

“က​ေလး​တစ်​ေယာက်အတွက် နှိမ့်​ချဆက်ဆံခံရတာ​ေလာက် ဆိုး​တာ မရှိဘူး​တဲ့​။ ဘယ်အသက်အရွယ်​ေရာက်​ေရာက်၊​ ဘယ်​ေလာက်ပညာ​ေတွတတ်တတ်၊​ အိမ်ြပန်​ေရာက်ြပီး​ မိသား​စု​ေတွမျက်နှာ ြမင်လိုက်တာနဲ့​ ငယ်ငယ်က သိမ်ငယ်စိတ်​ေတွကို အြမဲ ခံစား​ရ​ေလ့​ရှိတယ်။”

တဲ့​။

အဲဒီတစ်​ေခါက် ​ေဟာင်​ေကာင်ြပန်​ေရာက်တုန်း​က အဲလိုမျိုး​ ခံစား​ခဲ့​ဖူး​တယ်။ ငယ်ငယ်က ရှန်ဟိုင်း​အိမ်မှာလိုပဲ။ ​ေမ​ေမ​ေလး​ရဲ့​

“နှိပ်ကွပ်နိုင်မှ တန်ကာကျမယ်”

သင်ခန်း​စာ​ေတွ သင်ယူ​ေနရတုန်း​ကလို ြပန်ခံစား​ရတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ဟိုတုန်း​က​ေတာ့​ ဂျိမ်း​စ်တစ်​ေယာက် ကိုယ့်​ဘက်က ပါရှာသား​။ အဲဒီကြပန်လာကတည်း​က ​ေကာင်း​ေကာင်း​ အိပ်မ​ေပျာ်​ေတာ့​ဘူး​။ တစ်ည​ေတာ့​ အိပ်မက်မက်တယ်။ တရုတ်နှစ်ကူး​ရက်မှာတဲ့​။ ​ေမာင်နှမတ​ေတွ တန်း​စီြပီး​ ​ေမ​ေမ​ေလး​ဆီက အံ​ေပါင်း​ယူြကတယ်​ေလ။

ထံုး​စံအတိုင်း​ ​ေမ​ေမ​ေလး​ရဲ့​ က​ေလး​နှစ်​ေယာက်က ပထမ၊​ ​ေနာက် ယင်း​မာတို့​ ​ေမာင်နှမ​ေတွက ြကီး​စဉ်ငယ်လိုက်ဆို​ေတာ့​ ဘယ်​ေတာ့​ ဘာအတွက် တန်း​စီစီ အငယ်ဆံုး​ယင်း​မာက ဘိတ်ဆံုး​ဆိုတာ ကိုယ့်​ဘာသာ သိြပီး​သား​။ ဒါ​ေပမယ့်​ တရုတ်ထံုး​စံအရ အံ​ေပါင်း​မယူခင် ​ေြကာင်အိမ်​ေအာက်ကို လှမ်း​ြပီး​ တံ​ေတွး​ေထွး​ရတယ်။

မ​ေကာင်း​တာ​ေတွ ထွက်သွား​ေအာင်လို့​တဲ့​။ ယင်း​မာအလှည့်​ေရာက်လို ​ေြကာင်အိမ်​ေအာက် လှမ်း​ြကည့်​လိုက်တဲ့​အခါ တံ​ေတွး​အလိမ်း​လိမ်း​နဲ့​ ဖိုး​ဖိုး​ဓါတ်ပံုအ​ေဟာင်း​ြကီး​ သွား​ေတွ့​တယ်။ အိမ်မက်ထဲမှာ​ေပမယ့်​ ယင်း​မာက ချက်ချင်း​ေကာက်ယူြပိး​ ရင်ဘတ်က​ေလး​ထဲထည့်​ ဖက်ထား​လိုက်​ေတာ့​ ​ေမ​ေမ​ေလး​က

“တံ​ေတွး​ေထွး​လိုက်​ေလ။”

တဲ့​။ ယင်း​မာက လက်သီး​ေလး​ဆုပ်။ အံကိုတင်း​တင်း​ကျိတ်ြပီး​မှ

“မ​ေထွး​နိုင်ပါဘူး​။”

လို့​ ြပန်​ေအာ်ပလိုက်တယ်။

“​ေအး​။ မ​ေထွး​လည်း​ေန​ေပါ့​။ နင် ငါ့​ဆီက ဘာဆိုဘာမှ မရ​ေတာ့​ဘူး​မှတ်။”

တဲ့​။ ဆတ်ကနဲလန့်​နိုး​သွား​တာ​ေတာင် အ​ေြကာက်က မ​ေြပ​ေသး​ပါဘူး​။ ဆက်မအိပ်နိုင်ပါဘူး​။ ညြကီး​သန်း​ေကာင် အိမ်​ေအာက်ထပ်ဆင်း​ြပီး​ ​ေမ​ေမ​ေလး​အိမ်ကယူလာတဲ့​ ဖိုး​ဖိုး​ဓါတ်ပံုနဲ့​ ရှီဂျီစာအုပ်က​ေလး​ ြပန်ဖတ်မိတယ်။ ​ေဟာ ​ေတွ့​ပါြပီ။

“​ေရှး​ကစာ​ေရး​ဆရာ​ေတွဟာ ရင်ထဲမှာ အနာတရ မကင်း​တဲ့​သူ​ေတွချည့်​ပဲ။ သူတို့​ဘဝမှာ မရနိုင်တဲ့​အရာ​ေတွ၊​ အ​ေကာင်အထည်မ​ေဖာ်နိုင်တဲ့​ဆန္ဒ​ေတွ အတွက်​ေနမှာ​ေပါ့​။ … ဒါ​ေြကာင့်​သူတို့​ဟာ သူတို့​ဘဝအ​ေြကာင်း​ေတွနဲ့​ ဖမ်း​စား​လှံု​ေဆာ်ြပီး​ ​ေနာင်လာ​ေနာက်သား​ေတွထံ အတိတ်ကာလရဲ့​ သမိုင်း​ေနာက်ခံကို လက်ဆင့်​ကမ်း​ေပး​ခဲ့​ြကတယ်။ … ငါ လည်း​ပဲ အရဲစွန့်​လို့​ စာ​ေပ​ေလာကထဲကို လှမ်း​တက်ဝင်​ေရာက်လိုက်မိပါတယ်။”

တဲ့​။

အြပန်ြပန်အလှန်လှန် ဖတ်လိုက် စဉ်း​စား​လိုက်လုပ်ရင်း​ ​ေမ​ေမ​ေလး​ရဲ့​

“​ေအး​။ နင် ငါ့​ဆီက ဘာဆိုဘာမှ မရ​ေတာ့​ဘူး​မှတ်။”

ဆိုတဲ့​အသံြကီး​ ြပန်ြကား​ေယာင်လာပါတယ်။ အိမ်က​ေန ​ေဆး​ရံုလာရင်း​ကား​ေပါ်မှာ​ေတာင် ပဲ့​တင်ထပ်လာတဲ့​ အဲဒီအသံြကီး​ကို ယင်း​မာကလည်း​ ြပန်ကုန်း​ေအာ် ပလိုက်တာပဲ။

“ဘာလို့​ မရရမှာလဲ။ ရကိုရတယ်။ ​ေမ​ေမ​ေလး​ကသာ မ​ေပး​ဘူး​ထင်​ေနတာ။ ​ေမ​ေမ​ေလး​ေပး​တဲ့​ ဒုက္ခ​ေတွက ယင်း​မာကို ဖန်တီး​နိုင်စွမ်း​ေတွ အများ​ြကီး​ ​ေပး​ခဲ့​တယ်။ စီမာချန်ြကီး​လိုပဲ ယင်း​မာလည်း​ ဒုက္ခကို အရည်ကျို​ေသာက်ြပီး​ လမ်း​ေဖာက်တတ်သွား​ြပီ။”

“ရွက်​ေြကွ​ေတာ”

ကို ​ေရး​ြပီး​ ထုတ်​ေဝသူ ရှာလို့​မရ​ေသး​ခင်က စိတ်က​ေတာ့​ ချီတံုချတံုပဲ။ ဘာပဲ​ေြပာ​ေြပာ စိတ်ထဲ ရှိတာ​ေတွ ချ​ေရး​လိုက်ရလို့​ ​ေပါ့​ပါး​လွတ်လပ်သွား​တာ​ေတာ့​ အမှန်ပဲ။ စ​ေရး​ကတည်း​က အိမ်ကလူ​ေတွ​ေတာ့​ တစ်​ေယာက်မှ ြကိုက်မှာ မဟုတ်မှန်း​ သိြပီး​သား​ပါ။ မိသား​စုအတွင်း​မှာ သစ္စာ​ေဖာက်တဲ့​သူ၊​ အရှက်မရှိ အထုပ်​ေြဖြပတဲ့​သူ၊​ မိဘဘိုး​ဘွား​ကို မ​ေလး​စား​တဲ့​သူ လို့​ ​ေဆွထဲမျိုး​ထဲ တံဆိပ်တပ်ခံရမှာ​ေပါ့​။

ဒါ​ေပမယ့်​ ကိုယ့်​ဘာသာ ​ေနာင်တမရမိတာလည်း​ အမှန်ပဲ။ ဒီအတွက် ဂျိမ်း​စ်ကို ထိခိုက်​ေစမယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ စိတ်မ​ေကာင်း​ပါဘူး​။ ရည်လည်း​ မရည်ရွယ်ပါဘူး​။

အဲဒီအတွက် သူ့​ဘက်က မ​ေခါ်နိုင် မ​ေြပာနိုင်ဘူး​ဆိုလည်း​ ကိုယ့်​ဘက်က​ေတာ့​ ငါ့​အကိုက အစက​ေတာ့​ လူရိုး​ေလး​ပါ လို့​ပဲ မှတ်ထား​လိုက်​ေတာ့​မယ်။ သူက​ေတာ့​ သူ့​အြပစ်သူ​ေလျှာ်တဲ့​အ​ေနနဲ့​ အ​ေမွခွဲြပီး​ြပီး​ချင်း​ ​ေမ​ေမ​ေလး​ပစ္စည်း​ေတွရဲ့​ ဆယ်ပံုတစ်ပံုကို ​ေပး​ပါတယ်။

 သူက​ေတာ့​ ​ေတွး​မှာ​ေပါ့​ေလ။ ​ေမ​ေမ​ေလး​ ယင်း​မာကို အ​ေမွြဖတ်ရတာ လီဒိယာကုန်း​ေချာလို့​ မဟုတ်ဘူး​။ အစကတည်း​က ယင်း​မာက ​ေမ​ေမ​ေလး​ကို အြမဲတမ်း​ ကလန်ကဆန် လုပ်​ေနတဲ့​သူမို့​လို့​ လို့​။

ရွက်​ေြကွ​ေတာပဲ ြဖစ်ြဖစ်၊​ ရှီဂျီပဲြဖစ်ြဖစ်၊​ တကယ်​ေတာ့​ တရုတ်လူမျိုး​ေတွရဲ့​ လူ​ေနမှုဘဝကို ချယ်မှုန်း​ထား​ခဲ့​တာ​ေတွပဲ​ေလ။ ယင်း​မာ​ေရာ၊​ စီမာချန်ြကီး​ေရာ၊​ အ​ေတွး​အြမင်​ေတွ တထပ်တည်း​ကျတာ မဆန်း​ပါဘူး​။ သူလည်း​တရုတ် ကိုယ်လည်း​တရုတ် ​ေပကိုး​။

“သူတို့​အချင်း​ချင်း​ အစတုန်း​က​ေတာ့​ ဘယ်​ေလာက်ပဲ ချစ်ခင်ပါတယ်၊​ ြဖူစင်ပါတယ်၊​ ရိုး​သား​ပါတယ် ​ေြပာ​ေြပာ၊​ အဆံုး​သတ်ကျ​ေတာ့​ တစ်​ေယာက်ကတစ်​ေယာက်ကို မသတ်ရမ​ေနနိုင် ြဖစ်ကုန်တာ ဘာ​ေြကာင့်​လဲ သိလား​။
လူဆိုတာ ​ေလာဘတက်လာရင် ြကမ္မာဆိုး​ေတွဝင်တတ်တယ်။ ​ေနာက်ြပီး​ လူ့​စိတ်ဟာ ​ေမျာက်စိတ်နဲ့​တူတယ်။ အစိုး​မရဘူး​။”

တဲ့​။