“ရခိုင်​ေလး​တို့​ရွာ”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

​ေတာဓ​ေလ့​ ​ေတာစရိုက် ​ေကျး​ရွာဝါဒ​ေတွကို မလာလာချင်​ေအာင် စည်း​ရံုး​ေသွး​ေဆာင်လို့​ သာသာထိုး​ထိုး​ ​ေရး​ေနတာဟာြဖင့်​ ဥစ္စာ​ေစာင့်​များ​လို သူ့​ေနရာ စ​ေတး​ဖို့​ရာ လူစား​ရှာ​ေနတာ ြဖစ်လိမ့်​မယ် လို့​ ဆိုြကသဗျ။ သူ့​စာအုပ်ထဲမှာ ​ေရး​ထား​တဲ့​ အမ်း​ေဆး​ရံု တို့​လည်း​ ​ေရာက်ဖူး​ပါတယ်။ မ​ေကာင်း​တာ​ေတွ စိတ်ညစ်စရာ​ေတွ မြပည့်​စံုတာ​ေတွချည့်​ပဲမို့​ “သူ့​ဘာသူ​ေပျာ်တယ်ဆိုလည်း​ တစ်သက်လံုး​သာ ထား​လိုက်ပါ​ေတာ့​။

သူများ​ေတွ ဒုက္ခ မ​ေရာက်​ေအာင်” လို့​ ​ေမတ္တာထား​တဲ့​သူ​ေတွကလည်း​ မနည်း​။ အတူတူ အလုပ်လုပ်​ေနတဲ့​သူချင်း​ေတာင် အလုပ်ထဲ မလွှဲမ​ေရှာင်သာ စိတ်ညစ်စရာ​ေတွ ြကံုလာတဲ့​အခါ “ကဲ ဘယ့်​နှယ်ရှိစ။ လွှတ်​ေပျာ်စရာ​ေကာင်း​ဆို..” လို့​ ​ေမး​ြပံုး​က​ေလး​ ​ေငါ့​ြပံုး​က​ေလး​ ြပံုး​ြကပါတယ်။ ဒါက​ေတာ့​ နတ်ြပည်​ေြခာက်ထပ်မှာလည်း​ စိတ်ညစ်စရာ​ေတွ ရှိချင်ရှိမှာ​ေပါ့​။ ဘယ်​ေနရာပဲ ြဖစ်ြဖစ် အခိုက်အတန့်​ြကီး​ အခိုက်အတန့်​က​ေလး​ေလာက်သာ ​ေနြကရမယ့်​ဟာ လက်ရှိ​ေနရာကို အလိုမြပည့်​တိုင်း​ “သွား​စို့​ သွား​စို့​ လာကွယ်။ တြခား​ရှာမယ်” လုပ်​ေနရင် ဘယ်အရပ်မှာမှ မ​ေပျာ်နိုင်သူြကီး​ ြဖစ်သွား​လိမ့်​မယ် ထင်တာပဲ။

ကိုယ့်​ဘာသာက​ေတာ့​ အသား​ကျလာြပီး​တဲ့​ေနာက်မှာ ​ေပျာ်တယ် ပျင်း​တယ်​ေတာင် သတိမထား​နိုင်​ေတာ့​ပါဘူး​။ အလုပ်နဲ့​လက်နဲ့​ ြပတ်မယ် မြကံနဲ့​။ ဒီတခါ ဘာ​ေရး​ရင် ​ေကာင်း​မလဲ ​ေရာဂါက ငှက်ဖျား​တက်သလို တက်လာ​ေရာ။ အိမ်လွမ်း​ေတာ့​ အိမ်ြပန်​ေြပး​လိုက်၊​ အလုပ်လွမ်း​ေတာ့​ အလုပ်ြပန်​ေြပး​လိုက် ​ေနရင်း​က​ေန တခါတခါ​ေတာ့​ ပင်ပန်း​လွန်း​လို့​ ညီး​စီစီ နဲ့​ ​ေခါင်း​ကိုက်လာမိရင် ဟိုနား​သည်နား​က​ေလး​ အ​ေညာင်း​အညာဆန့်​ ခရီး​တိုက​ေလး​ေတွ လည်ြဖစ်ြပန်​ေရာ။ ​ေဆး​ရံုကလူ​ေတွက​ေတာ့​ “တို့​ဆရာ ကုန်ြကမ်း​ထွက်ရှာြပန်ြပီ” လို့​ ဆိုြကတယ်။ အမှန်က​ေတာ့​ ချာဂျင်ြပန်ြဖည့်​တာဆိုရလိမ့်​မယ်။ လန်း​ဆန်း​တက်ြကွစွာ အလုပ်ြပန်လုပ်နိုင်ဖို့​ မဟုတ်လား​။
(ကုမ္ပဏီကလူ​ေတွ ​ေဘာစိဆီမှာ ခွင့်​တင်ရင် အဲလိုညိုး​ေလး​ ညာ​ေြပာလိုက်) သည်တခါ သွား​လည်ြဖစ်တဲ့​ရွာက​ေလး​က အညာရွာက​ေလး​ေတွ ရှမ်း​ရွာက​ေလး​ေတွနဲ့​ မတူဘူး​ဗျ။ သူ့​ေဒသ သူ့​စရိုက်က​ေလး​ေတွ ထူး​ြခား​တဲ့​ ရခိုင်ရွာက​ေလး​။ နံမယ်က သရက်​ေတာင် တဲ့​။

သရက်​ေတာင်ရွာဟာ အမ်း​ြမို့​နယ်အပိုင်ထဲမှာ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ ​ေြမပံုြမို့​နယ်ထဲမှာ ပါတယ်။ ဒီ​ေရြပန်တဲ့​ ​ေချာင်း​ဝကျယ်က​ေလး​မှာ ​ေရပတ်လည်ဝိုင်း​ေနတဲ့​ ကျွန်း​နု​ေြမ​ေပါ်မှာရှိတယ်။ သူ့​နား​ပတ်လည်မှ ရခိုင်ရိုး​မြကီး​က လက်တံက​ေလး​ေတွြဖာဆင်း​လာတဲ့​ ​ေတာင်စွယ်အငူက​ေလး​ေတွရှိ​ေတာ့​ ရွာနံမယ်​ေလး​ေတွဟာ သရက်​ေတာင်၊​ ​ေပါက်တူး​ေတာင်၊​ တပ်​ေတာင်၊​ အဲလို​ေပး​ထား​တယ်။

ပင်လယ်ဝ၊​ ဒီ​ေရ​ေတာ၊​ ​ေချာင်း​ရိုး​ကျယ်၊​ ​ေတာင်ပူစာက​ေလး​ေတွနဲ့​ဆို​ေတာ့​ သာ​ေတာင့်​သာယာက​ေလး​။ ြမစ်ဝကျွန်း​ေပါ်အရပ်လို လတာြပင် ငါး​ပျံြမူး​တာမျိုး​ မ​ေတွ့​ရ​ေပမယ့်​ ဓနိ​ေတာ​ေတွက​ေတာ့​ တူတူပဲ။ ​ေချ​ေကာ​ေကာကို အား​ကျလို့​ ​ေမာ်​ေတာ်ဆိုင်ကယ်ဒိုင်ယာရီ လုပ်ြပီး​ ရွာ​ေတွဆင်း​ရတဲ့​အ​ေြကာင်း​က​ေတာ့​ ​ေတာ်လှန်​ေရး​ြကီး​နဲ့​ ဘာမှ မပတ်သက်ပါဘူး​။ ဓါတ်ပံုဆရာသူငယ်ချင်း​ေတွကို​ေတာ့​ သတိရမိတယ်။ သည်​ေနရာ​ေလး​မှာ အလည်​ေခါ်လာလိုက်ရင် ​ေတာ်​ေတာ်​ေကာင်း​တဲ့​ ဓါတ်ပံုက​ေလး​ေတွ ရမှာပဲ လို့​ ​ေအာင့်​ေမ့​မိသဗျ။ ​ေလာက်ကိုင်က ​ေတာင်​ေပါ်ရှုခင်း​ရယ်၊​ ဘူတန််က ​ေတာင်​ေပါ်ရှုခင်း​ရယ်၊​ အခု အမ်း​က ​ေတာင်စွယ်အငူထိပ်က ကမ်း​ေြခရှုခင်း​ေတွရယ်က တစ်ဘာသာစီပါ။ ကိုယ့်​မျက်စိထဲမှာ​ေတာ့​ ​ေတာ်​ေတာ်လှတယ်။ လှတယ်လို့​ ဘယ်လိုဘယ်ချမ်း​သာ သရုပ်​ေဖာ်ြပီး​ ​ေရး​ြပန်ရင် ဖတ်မိတဲ့​သူက သူြမင်ဖူး​ထား​တာ​ေလး​ေတွ ြပန်​ေတွး​ြပီး​ သူ့​အရပ်သူ့​ေနရာ သူ့​အတိတ်ြပန်လွမ်း​ချင် လွမ်း​လိမ့်​မယ်။ “တကယ်လား​။ ြပစမ်း​ပါဦး​။ မှန်း​။” ဆိုတဲ့​သူ​ေတွ အတွက်က​ေတာ့​ လွမ်း​ေလာက်စရာ ဘယ်ရှိပါ့​မလဲ။

“​ေရ​ေတွရယ်။ ​ေြမြကီး​ရယ်။ ​ေတာင်ကုန်း​ရယ်။ ဒါများ​ ထူး​ထူး​ဆန်း​ဆန်း​။ မြမင်ဖူး​လို့​လား​။” လို့​ ​ေငါ့​စရာြဖစ်မယ်။ ရုပ်​ေသး​ပွဲြကည့်​တဲ့​သူလိုပ။ ယမ​ေနရုပ်ြကည့်​ရင် ယမ​ေနပဲ ​ေတွ့​ရမယ်။ သုခုမအလှကိုြကည့်​မှ သုခုမအလှက အသက်ဝင်မှာကိုး​။ အမ်း​ေဆး​ရံု ​ေကာင်း​၏ မ​ေကာင်း​၏ ဆိုတာလည်း​ သည်သ​ေဘာပါပဲ။ ယမ​ေနရုပ်ြကည့်​ချင်တယ်ဆိုလည်း​ ရှု​ေတာ်မူပါ။ အလှတရား​ဆိုတာ ပညတ်သ​ေဘာမှာ မရှိပါဘူး​။ ပရမတ်သ​ေဘာမှာလည်း​ မရှိဘူး​။ စိတ်ခံစား​မှုသက်သက်ဆို​ေတာ့​ ရှုြမင်သူအ​ေပါ်မှာပဲ တည်တာ​ေပါ့​။ ကိုယ့်​ပါရမီ ဓါတ်ခံ​ေလာက်နဲ့​ဆို​ေတာ့​ ရှုတတ်ရင် ဘာဝနာအဆင့်​ေတာ့​ မ​ေရာက်ဘူး​။ ြကည့်​တတ်မှ အလှဆိုတာ​ေတာ့​ ြမင်တယ်။ တဏှာကိုပွား​ေစတတ်​ေသာစိတ်လို့​ ဆိုရမှာ​ေပါ့​။ ဘဝတဏှာကို​ေြပာတာ​ေနာ်။ ​ေတာ်​ေတာ်ြကာ အား​တိုး​ေဆး​ေြကာ်ြငာ ​ေရး​ခိုင်း​ေနမှာစိုး​လို့​။

တကယ်​ေတာ့​ သရက်​ေတာင်ရွာဟာ ကိုယ့်​ေဆး​ရံုရှိတဲ့​ အမ်း​ြမို့​ထက်​ေတာ့​ စည်ပါတယ်။ အမ်း​ြမို့​နယ်ထဲက ဟိုး​တခါ ကွင်း​ဆင်း​ကုတဲ့​ တပ်​ေတာင်ရွာက​ေလး​လိုပဲ။ စီး​ပွား​ေရး​ေကာင်း​ြပီး​ ​ေချာင်ချာင်လည်လည် ရှိြကတယ်။ သူ့​ဆီ​ေရာက်ဖို့​ စက်​ေလှနဲ့​ကူး​ရတဲ့​ ကမ်း​ေထာင်း​ြကီး​ဆိုတဲ့​ ရွာြကီး​က​ေတာ့​ ရခိုင်မှာ​ေတာ်​ေတာ်နံမယ်ြကီး​တဲ့​ရွာပါ။ ဆရာဝန်​ေတွအတွက်ဆိုရင်​ေတာ့​ ​ေဈး​ြကီး​တဲ့​ရွာ လို့​ ​ေြပာရမယ်။ ငါး​ြကင်း​ေခါင်း​ေလ။ ငါး​ြကင်း​ေခါင်း​။ တစ်မူး​တစ်ပဲ​ေလာက်နဲ့​ လာကိုင်ရင် ချိန်ခွင်ကိုင်ထား​တဲ့​ ​ေဈး​သည်ြကီး​ေတွက “ပါး​ကျိုး​သွား​ချင်သလား​” လို့​ ရန်​ေတွ့​မှာ​ေပါ့​။ ဆရာဝန်ချင်း​တူတူ​ေတာင် အဲသည်က တိုက်နယ်ဆရာဝန်က​ေလး​က အမ်း​မှာ​ေရာက်​ေနရှာတဲ့​ လက်​ေထာက်ဆရာဝန်က​ေလး​ေတွလို မူး​ေဝမှိုင်​ေတွ ​ေြဖ​ေလျာ့​ေခွ မဟုတ်ဘူး​။ ​ေခါင်း​ေလး​တ​ေမာ့​ေမာ့​နဲ့​ လည်တိုင်​ေြကာ့​မှာ ခိုင်ခိုင် မ​ေနာ့​နိုင်သရှင် ဆိုတာမျိုး​ ဟန်တချီချီနဲ့​။ အြပင်​ေဆး​ခန်း​က​ေလး​ေတွ​ေတာင် ​ေတွ့​ခဲ့​မိ​ေသး​။ တပ်ကဆရာဝန်က​ေလး​ေတွလည်း​ ညအိပ်ည​ေန ဂျီပီသွား​အား​ေပး​ြကတယ်။

​ေရလုပ်ငန်း​စီး​ပွား​ေရး​ရဲ့​ အချက်အချာ​ေနရာမို့​လို့​ တပ်​ေတာင်ကို ဂဏန်း​ြမို့​ လို့​ ​ေြပာရင် သူ့​ကို​ေတာ့​ ပုဇွန်ြမို့​ လို့​ ​ေြပာရမယ်။ ပုဇွန်ကျ​ေတာ့​ ​ေရခဲရိုက်ြပီး​မှ ပို့​ရတာြဖစ်လို့​ ဂဏန်း​များ​လို အရှင်လတ်လတ် ြပည်ြကီး​ေရာက် ကား​မစီး​နိုင်ဘူး​။ ရန်ကုန်​ေတာ့​ ​ေန့​ချင်း​အ​ေရာက်ပို့​ြကတယ်။ ကမ်း​ေထာင်း​ြကီး​မှာ ရွာနား​ပတ်ဝန်း​ကျင်က ပို့​သမျှ​ေဈး​ြဖတ်ြပီး​ေကာက်တဲ့​ ပုဇွန်ဒိုင်​ေတွရှိတယ်။ အဲဒီကို အဓိကပို့​တာကမှ သရက်​ေတာင်ရွာပါ။ တရွာလံုး​လိုလို ကာရီ လို့​ေခါ်တဲ့​ ပုဇွန်ဆည်ကန်​ေတွ လုပ်ကိုင်ြကပါတယ်။ ဒီ​ေရတက်လာတဲ့​အခါ ​ေရဝင်​ေပါက်က​ေလး​ေတွနဲ့​ လယ်ကွက်​ေတွထဲကို ဝင်​ေအာင် သွင်း​ထား​လိုက်တယ်။ ​ေရကျတဲ့​အခါ ​ေရထွက်​ေပါက်ဝမှာ ပိုက်က​ေလး​နဲ့​ခံထား​လိုက်​ေတာ့​ ပုဇွန်​ေလး​ေတွ မင်း​ဘယ်​ေြပး​မလဲ မိချိုသဲ ြဖစ်ကုန်တာ​ေပါ့​။

​ေအာက်ြပည်​ေအာက်ရွာမှာလို ပုဇွန်သား​ေပါက်က​ေလး​ေတွ ကန်ထဲထည့်​ ​ေမွး​ထား​တာမျိုး​ မဟုတ်ဘူး​။ ဝင်​ေငွ​ေကာင်း​တဲ့​အလုပ်မို့​လို့​ အရပ်တပါး​ကလူ​ေတွလည်း​ အရင်း​မစိုက် ​ေလှထိုး​လိုက် လာြပီး​ နှစ်​ေပါက်​ေအာင် လုပ်ကိုင်​ေငွစုြကတယ်။ သို့​ေသာ်လည်း​ ဆား​ငံ​ေရဝင်ကုန်လို့​ စိုက်ပျိုး​ေြမ​ေတွ ပျက်ကုန်တာ​ေြကာင့်​ အ​ေမျှာ်အြမင်ရှိသူ​ေတွက သ​ေဘာမကျြကပါဘူး​။ ပျက်ကာမှ ပျက်​ေရာ​ေလ။ ​ေလာ​ေလာဆယ် စား​စရာ မရှိတဲ့​အခါ အဲဒီအ​ေမျှာ်အြမင်​ေတွက ဝမှမဝပဲနဲ့​။ ​ေနာက်မှ ​ေနာက်​ေရာက်ရာ။

​ေလာ​ေလာဆယ်​ေတာ့​ ပင်လယ်ြကီး​က ရခိုင်သူရခိုင်သား​ေတွကို ​ေကျွး​လည်း​ေကျွး​သား​။ ဆင်လည်း​ဆင်သား​။ ြကွယ်ပိုး​ြကွယ်ဝြဖစ်ဖို့​က​ေတာ့​ မလွယ်​ေသး​ပါဘူး​။ ဖမ်း​လို့​ရသမျှ “ငါ့​သမီး​မယ်​ေထွး​ ​ေဈး​တင်ဖို့​ေလး​” လုပ်နိုင်တာမှ မဟုတ်ပဲ။ သယ်ယူပို့​ေဆာင် စား​ရိတ်​ေတွက ဆင်ဖိုး​ထက် ချွန်း​ဖိုး​ြကီး​တယ်။ ငါး​ ပုဇွန် ဂဏန်း​ေတွဟာ ဘယ်မှာ ဘယ်​ေလာက်ပဲ ​ေဈး​ြကီး​ြကီး​ ​ေရလုပ်သား​ေတွဆီကဝယ်တဲ့​အခါ လုပ်ရတဲ့​ အကုသိုလ်နဲ့​ မမျှ​ေအာင် တန်ဖိုး​ေလျာ့​တယ်။ လယ်သမား​ ကိုင်း​သမား​လည်း​ အလား​တူ​ေပါ့​။ စိုက်ခင်း​ထဲမှာ သွား​ဝယ်ရင် ​ေငွနှစ်ရာဖိုး​ဆို ဗူး​ညွန့်​ ဗူး​သီး​ နိုင်သ​ေလာက်သယ်သွား​ ကျန်​ေချာင်း​အိပ်ြကီး​နဲ့​ မဆန့်​မြပဲ ​ေပး​လိုက်တာ။ ဝယ်လာတဲ့​ ဆရာမ​ေလး​ကို​ေတာင် “အခင်း​ရှင်​ေတာ့​ ​ေသ​ေရာ​ေပါ့​ကွယ်” လို့​ ​ေြပာမိ​ေသး​။ ပုပ်ကုန်သိုး​ကုန်ဆိုတာ ြမန်ြမန်ထွက်သွား​ ရသမျှ အြမတ်ချည့်​ပဲ။ ကျန်​ေနရင် အမှိုက်လို့​ သ​ေဘာထား​ပံုပါ။ လမ်း​ပန်း​ဆက်သွယ်​ေရး​နဲ့​ ကုန်စည်စီး​ဆင်း​မှု လွယ်ကူလျှင်ြမန်​ေစ​ေရး​ဆိုတာ​ေတွ မစဉ်း​စား​ပဲ ပိုက်ဆံ​ေချး​လိုက်ရံုနဲ့​ သည်ကလူ​ေတွ ​ေြပလည်သွား​မယ်ဆိုတာ ချစ်တီး​ေတွ​ေတာင် မယံုဘူး​။

ဘဂင်္လား​မှာ ဆင်း​ရဲသား​အမျိုး​သမီး​ေတွအတွက် ​ေငွ​ေချး​ဘဏ်က​ေလး​ရှိသတဲ့​ဆိုတဲ့​ ပံုြပင်​ေတွဖတ်ြပီး​ ​ေငွ​ေချး​ေပး​တာ​ေတာ့​ သာဓုပါဦး​ရယ်။ ​ေရွး​ေကာက်ပွဲြပီး​မှ အုပ်ချုပ်​ေရး​မှူး​ေတွနဲ့​ ြပန်​ေတာင်း​တာက​ေတာ့​ ​ေခါ်ထား​မိတဲ့​သာဓု ြပန်​ေလျာ်​ေပး​မလား​။ သူ့​ဟာသူ လာ​ေချး​ြပီး​ ​ေြကွး​ယူြပံုး​ြပံုး​ ​ေတာင်း​လျှင်မုန်း​ မဆံုး​ေသာ်လည်း​ မိတ်ပျက်၏ဆိုတာမျိုး​ကလည်း​ လုပ်ချင်​ေသး​တာ။

“​ေမာင်​ေပး​တဲ့​ အ​ေြကွး​ြပန်ဆပ်ခဲ့​ပါ” ဆိုတဲ့​ ကိုဆိုင်​ေမာဝ်ထက် ဆိုး​တာက​ေတာ့​ “ရင်ထဲလမ်း​ခင်း​ထား​တယ်။ တသက်လံုး​ေအး​ချမ်း​သွား​မယ်” ဆိုတဲ့​ ကိုမျိုး​ြကီး​တို့​ပါ။ မဲဆွယ်တုန်း​က တစ်ဝက်တိတိခင်း​ေပး​ထား​တဲ့​လမ်း​ကို မဲရှံုး​တဲ့​အထိမ်း​အမှတ်အြဖစ် တန်း​လန်း​ြကီး​ပစ်ထား​လိုက်ပါတယ်။ “​ေနာင်ကို ဒီလိုလုပ်ရင် ​ေဟာသလိုြဖစ်တတ်သကွဲ့​” လို့​ သင်ခန်း​စာ​ေပး​ထား​တာ ထင်ပါရဲ့​။ အဲဒါ​ေြကာင့်​ ကမ်း​ေထာင်း​ြကီး​ကလူနာ​ေတွ အမ်း​ကိုလာချင်ရင် စက်​ေလှနဲ့​ ကဇုကိုင်း​တံတား​ထိ​ေရာက်​ေအာင်လာြပီး​ အဲဒီ​ေရာက်မှ ကား​စင်း​လံုး​ငှား​ြပီး​ ခရီး​ဆက်ရပါတယ်။ ကား​ခက​ေတာ့​ မ​ေြပာပ​ေလာက်ပါဘူး​။ ရှစ်​ေသာင်း​ေလာက်ဆို လိုက်နိုင်ပါသတဲ့​။ အသွား​အြပန် မှတ်မ​ေနနဲ့​ဦး​။ နှစ်နာရီစာ လမ်း​ခရီး​ပဲ ရှိ​ေသး​တာ။ ပိုက်ဆံမရှိရင် ကိုရီး​ယား​ကား​ထဲကလို ကုန်း​ပိုး​ြပီး​ ​ေလျှာက်ခဲ့​ေလ။ ဘာခက်တာလိုက်လို့​။ ​ေဆး​ရံု​ေရာက်လို့​ ​ေဆး​ဖိုး​မရှိ​ေတာ့​လည်း​ မပူပါနဲ့​။ ဆရာဝန်​ေတွရှိသား​ပဲ။ ဝိုင်း​ရှင်း​ေပး​လိမ့်​မယ်။

အြပန်စား​ရိတ်ပါ ​ေတာင်း​လာခဲ့​။ အဆင်မ​ေြပရင် ​ေြပာ။ ဂျာနယ်ထဲက ​ေအာ်​ေပး​မယ်။ (ဆရာဝန်ကို ​ေဘာပင်နဲ့​ ထိန်း​လို့​ရမှန်း​ သိကုန်ြကြပီ)။ အခု​ေတာ့​ အလို​ေတာ်ြပည့်​ဆရာ​ေတာ်ရဲ့​ ​ေကျး​ဇူး​နဲ့​ လူနာတင်ယာဉ်တစ်စီး​ ကဇုကိုင်း​မှာ ထား​ေပး​ေတာ့​မတဲ့​။ ဓါတ်ဆီဖိုး​ပဲ ​ေပး​စရာလိုမယ်။ ဘုန်း​ဘုန်း​ဇာတိ သရက်​ေတာင်ရွာကဆို ဆီဖိုး​ပါ ဖရီး​တဲ့​။ သာဓုပါ ဘုန်း​ဘုန်း​ရယ်။

ပထဝီ​ေတွရှင်း​ရတာ သမိုင်း​ကို​ေကျာ်ြပီး​ အင်း​စိန်နဲ့​ နီး​လာြပီ။ ရွာကို အြမန်ဆံုး​ ြပန်လာပါ လုပ်ဦး​မှ။ ဘုန်း​ဘုန်း​ေကျး​ဇူး​နဲ့​ပဲ အ​ေရှ့​ရွာမှာ ဘာရှိသလဲ ​ေမး​ရင် ဘုရား​ပွဲ​ေတာ်ရှိပါသည်လို့​ ကျယ်ကျယ်​ေအာ်နိုင်ြပီ။ ကမ်း​ေထာင်း​ြကီး​က​ေန စက်​ေလှက​ေလး​နဲ့​ နာရီဝက်​ေလာက်သွား​လိုက်ရင် အထင်း​သား​ေတွ့​ရတဲ့​ ​ေကျာင်း​ကန်ဘုရား​ ​ေစတီက​ေလး​များ​ ရှိရာအရပ်ဟာ သရက်​ေတာင်ရွာပါပဲ။ ကုန်း​ကမူ​ေလး​အထက်ဝယ် ထံုး​ြဖူက​ေလး​ မြပယ့်​တြပယ်ဆိုတဲ့​အတိုင်း​ သည်လိုတံငါရွာက​ေလး​မှာ သည်​ေလာက်တန်​ေဆာင်း​ြပဿဒ် ​ေကျာင်း​ဇရပ်​ေတွ ြမင်ရတာ အံ့​ဩစရာ​ေပါ့​။ အခုြပုလတ္တံ​ေသာ ဘုရား​ပွဲြကီး​က​ေတာ့​ တစ်ခု​ေသာ သိမ်​ေတာ်ြကီး​ ​ေရစက်ချထီး​ေတာ်တင် မဂင်္လာသဘင်ပါတဲ့​။

သာသနိကအ​ေဆာက်အဦ​ေတွအား​လံုး​ဟာ ဘုန်း​ဘုန်း​ ကမကထ မွမ်း​မံြပင်ဆင်တာ​ေရာ အသစ်တည်​ေဆာက်ထား​တာ​ေရာ မှန်​ေပမယ့်​ နဂိုမူလကတည်း​က အဲသည်အရပ်မှာ ​ေစတီရာ၊​ ​ေကျာင်း​အ​ေဟာင်း​တချို့​ေတာ့​ ရှိနှင့်​ြပီး​ ြဖစ်ပါသတဲ့​။ ပင်မ​ေကျာင်း​ေတာ်ြကီး​က​ေတာ့​ သံုး​ထပ်တိုက်၊​ ​ေလး​ထပ်တိုက်​ေတွ​ေလာက် အြမင့်​ရှိြပီး​ တိုင်အလံုး​ေပါင်း​ ရှစ်ဆယ်နဲ့​ တည်ထား​တာလို့​ဆိုြကတယ်။ ​ေကျာင်း​ထဲဝင် ဘုရား​ကန်​ေတာ့​တဲ့​အခါ အဲသည်​ေလာက် ြမင့်​ြမင့်​မား​မား​ သစ်လံုး​တိုင် ​ေြဖာင့်​ေြဖာင့်​ေချာ​ေချာ​ေတွကို အဆက်အစပ်မရှိပဲ အမိုး​ထိ ​ေထာက်ကန်ထား​တာ မ​ေတွ့​ဖူး​ပါဘူး​။ အင်း​ဝက ဗား​ကရာ​ေကျာင်း​ေတာ်ြကီး​ရဲ့​တိုင်လံုး​ေတွထက် ြမင့်​တယ်။ လံုး​ပတ်​ေတာ့​ ​ေသး​တာ​ေပါ့​။

အလယ်​ေခါင်မှာ အထပ်မတင်ပဲ အမိုး​ထိတက်သွား​လို့​ ခရစ်ယာန်ဘုရား​ရှိခိုး​ေကျာင်း​များ​လိုပဲ ဇက်​ေညာင်း​ေအာင် ​ေမာ်ြကည့်​ယူရတယ်။ တကယ့်​ ​ေရှး​ေဟာင်း​ဘုန်း​ြကီး​ေကျာင်း​စစ်စစ် ြဖစ်ပါတယ်။ ​ေကျာင်း​ထိုင်ဆရာ​ေတာ်ြကီး​ေတာင် သက်​ေတာ် ၈၅နှစ် ရှိြပီဆို​ေတာ့​ စဉ်း​စား​သာြကည့်​။ ​ေကျာင်း​တိုက်တစ်ခုလံုး​ ရပ်​ေဝး​ရပ်နီး​က ပင့်​သံဃာ​ေတွ၊​ ကိုရင်၊​ ​ေကျာင်း​သား​ေတွနဲ့​ စည်စည်ကား​ကား​။ ရွာထဲက အိမ်တိုင်း​ေစ့​ တစ်အိမ်တစ်ခွက် ဆွမ်း​ပို့​ြကသတဲ့​။ ည​ေနဆို သံဃာ​ေတာ်​ေတွ ချိုး​ေရသံုး​ေရအတွက် ​ေရ​ေလှာင်ကန်ထဲကို ​ေရကုသိုလ်လုပ်ြကတဲ့​ ရခိုင်လံုမပျို​ေတွ အများ​ြကီး​ပဲ။

လူငယ်လူရွယ်​ေတွ ​ေပျာ်ြကပါး​ြကဖို့​ ဘုန်း​ဘုန်း​ဖလား​ ​ေကျး​ရွာပတ်လည် ​ေဘာလံုး​ပွဲကလည်း​ ​ေတာ်​ေတာ်စည်ပါတယ်။ ရွာြပင်က လယ်ကွင်း​ြပင်ြကီး​ဟာ ​ေဘာလံုး​ကွင်း​ဆိုလည်း​ ဟုတ်၊​ ညဘက်ကျ​ေတာ့​ ပွဲ​ေဈး​ခင်း​ြကီး​ဆိုလည်း​ ဟုတ်တယ်။ အမျိုး​သမီး​ေတွအတွက်ကျ​ေတာ့​ လွန်ဆွဲပွဲတဲ့​။ ရှိရှိသမျှ​ေသာ အမျိုး​သမီး​ထုြကီး​က တက်တက်ြကွြကွ ဝင်နွှဲြပီး​ အနိုင်ရတဲ့​အခါ ရွာလံုး​ပတ်ကံုး​ ​ေကွး​ေန​ေအာင်ကြပီး​ မုန့်​ဖိုး​ေတာင်း​ြက ဆု​ေြကး​ေကာက်ြကတယ်။ ​ေတာက ရခိုင်အဖွား​အိုြကီး​ေတွမို့​ အထင်​ေသး​ရင် မှား​လိမ့်​မယ် မက်​ေဒါနား​အဆင်နဲ့​ ​ေခမီကို​ေလာက်​ေတာ့​ ကတတ်တယ်။ ဝက ဝက ​ေလာက်များ​ ဒိတ်​ေအာက်လို့​ ရခိုင်မှာ မသံုး​ေတာ့​ဘူး​။ မိုး​လင်း​ကစတဲ့​ ပွဲစဉ်​ေတွဟာ ညမိုး​အလင်း​ ဇာတ်ပွဲြကည့်​ြပီး​လည်း​ မနား​ေသး​ဘူး​။

သံုး​ရက်ြပည့်​မှ ​ေပါင်း​အိပ်ြကမလို့​။ ြကည့်​ဖူး​တယ်ရှိ​ေအာင် ရခိုင်ဇာတ်လည်း​ သွား​ထိုင်လိုက်တယ်။ စတိတ်ရှိုး​ဆိုတာ ဇာတ်သမား​ေတွ ဆိုဖို့​ကဖို့​ ဟုတ်ပံုမရဘူး​။ေအာက်ကရွာသူရွာသား​ေတွ နိုက်ကလပ်မှာ က သလို ကလို့​ရ​ေအာင် အသံက​ေလး​ တည်​ေပး​ရတာ ​ေနမယ်။ ရန်ကုန်သူ ရန်ကုန်သား​ေတွ​ေလာက်ပဲ စတိတ်ရှိုး​စင်​ေအာက်မှာ ပရိသတ်ြကီး​ အဆင်​ေြပရဲ့​လား​ လုပ်တတ်တာလို့​ ထင်​ေနတာ မှား​သွား​တယ်။ အြငိမ့်​ခန်း​ေရာက်လို့​ လူြပက်​ေတွ ရခိုင်လို ြပက်လံုး​ထုတ်ြကတဲ့​အခါမှသာ လိုက်မမီလို့​ ြပန်ခဲ့​တာ။ သူ့​အရပ် သူ့​ဇာတ်ဆိုတာ ဂလိုကိုး​ လို့​ သ​ေဘာ​ေပါက်သွား​ပါတယ်။

ရိုး​ရာမပျက်​ေအာင်​ေတာ့​ ရွာထဲက က​ေလး​မ​ေလး​ေတွ ရခိုင်ယဉ်​ေကျး​မှု ယိမ်း​အက​ေတွ ကြကပါ​ေသး​တယ်။ “အသူက​ေက လှပါ​ေရ။ အပု​ေချ က​ေက သျှင်ဒိုင်လှပါ​ေရ။” တို့​ ပါသလို “​ေယာင်း​မ ​ေနာ်ရို့​ တပွီး​ရှံုး​ မပရံုး​ မပရံုး​ မပရံုး​နိုင် ပရန်​ေဝ” လို့​ ဆိုတဲ့​ အဇိန်ဇိတ်​ေက သီချင်း​ေတွလည်း​ပါတယ်။ ​ေယာကင်္ျား​ေလး​ေတွဆိုတဲ့​ ရခိုင်သံချပ်​ေတွလည်း​ ြကား​လိုက်မိတယ်။ ဘုန်း​ြကီး​အမိန့်​နဲ့​လုပ်တဲ့​ပွဲဆို​ေတာ့​ ပွဲခင်း​ထဲ အရက်​ေသစာ မ​ေရာင်း​ရတာ ​ေကာင်း​တယ်။ စစ်​ေတွမှာ ြမင်ဖူး​ခဲ့​တဲ့​ သီတင်း​ကျွတ်ဘုရား​ပွဲနဲ့​ ကွာတာက​ေတာ့​ ​ေတာဘုရား​ပွဲမှာ လူငယ်​ေလး​ေတွက ပဲမခံြကဘူး​။ ရှိုး​သာထုတ်ရင်ထုတ်မယ်။

ဂိုက်​ေတွဆိုက်​ေတွ အိုက်တင်​ေတွ မလုပ်ဘူး​။ မြကိုက််တဲ့​အချက်က​ေတာ့​ သူသူကိုယ်ကိုယ် ဘယ်သူမှ ပါး​စပ်အလကား​ မထား​ဘူး​။ ကွမ်း​တြပစ်ြပစ်နဲ့​။ ပါး​စပ်ကမှ ကွမ်း​ေသွး​နဲ့​နီတာရဲတာ မဟုတ်ဘူး​ဗျား​။ ​ေခါင်း​ေပါ်ကဆံပင်​ေတွကလည်း​ နီ​ေြကာင်​ေြကာင်နဲ့​။ ​ေရွှဝါ​ေရာင်တို့​၊​ ပန်း​နု​ေရာင်​ေတာင် ပါ​ေသး​တယ်။ တစ်​ေခါင်း​ဆိုး​မှ တစ်​ေထာင်ရယ်။ ဆိုး​ပါ​ေလ့​တဲ့​။ ​ေဆး​နဲ့​မတည့်​လို့​ ​ေသသွား​တဲ့​သူ​ေတာင်ရှိတယ်လို့​ ​ေြပာတာလည်း​ သူတို့​ပဲ။

ြပီး​ခဲ့​တဲ့​လက ရွာလံုး​ကျွတ်မီး​ေလာင်သွား​တယ်ဆိုတဲ့​ စိတ္တရရွာက​ေလး​ကိုလည်း​ ​ေရာက်ခဲ့​ေသး​တယ်။ အခု​ေတာ့​ မီး​ေလာင်ြပင်​ေပါ်မှာ အိမ်အသစ်က​ေလး​ေတွတည်လို့​။ UNDP က​ေထာက်ပံ့​တယ်လို့​ ​ေြပာတယ်။ ​ေပး​တဲ့​တိုင်ကိုး​လံုး​နဲ့​ အိမ်တစ်လံုး​ေတာ့​ ြဖစ်​ေအာင်​ေဆာက်လို့​ရသား​လို့​ သတိထား​မိတယ်။ ခက်တာက အိမ်သာလည်း​ မပါပါလား​ လို့​ ​ေမး​ြကည့်​ေတာ့​ လိုမှ မလိုတာတဲ့​။ ဟုတ်သား​ပဲ။ သည်​ေတာ့​မှ ကိုယ်​ေရာက်​ေနတဲ့​ရွာကို ြပန်သတိထား​ြကည့်​ေတာ့​ ​ေလး​ ငါး​ ဆယ်အိမ်မှ အိမ်သာတစ်လံုး​ပဲထား​ြပီး​ မတွန့်​မတို ရက်ရက်​ေရာ​ေရာ ​ေဝမျှသံုး​စွဲြကတာကပဲ။

ဒါ​ေတာင် ဆရာဝန်ြကီး​ေတွ ပညာ​ေပး​ြကလွန်း​လို့​ အား​နာလို့​ နား​ပူလို့​ သံုး​ေပး​ြကပံု​ေပါက်တယ်။ တကယ်ဆို ရွာပတ်လည်​ေချာင်း​ရိုး​ထဲ သွား​ပါ​ေလ့​။ ​ေရ​ေတာင်​ေလာင်း​ဖို့​မလို။ လူ​ေတာင် ကပ်ကပ်သပ်သပ် ဖင်ချင်း​ေပါက် အိမ်​ေဆာက်ြပီး​ေနထား​ရတဲ့​ဟာ ချီး​ထား​စရာ အခန်း​ဖွဲ့​လို့​ နံရံု​ေပါ့​ လို့​ ​ေတွး​သလား​မသိ။ အဲလို​ေတာ့​ ဘယ်ြဖစ်ပါ့​မလဲ။ UNDP က အိမ်သာ​ေလး​ဘာ​ေလး​ေရာ မချီး​ြမှင့်​ခဲ့​ဖူး​လား​ လို့​ ​ေမး​ေတာ့​ “​ေပး​သား​ပဲ။ အိ်မ်သာတစ်လံုး​ ငါး​ေထာင်နဲ့​။ မ​ေဝ​ေလာက် မငှ​ေလာက်မို့​ ရွာလူြကီး​နဲ့​ ​ေဆွမျိုး​ေတွဆီတင် ကုန်​ေရာ” လို့​ ဆိုတယ်။ ယူပ​ေစ​ေလ။ ဘာြဖစ်သလဲ။ ပါချင်သူတို့​ဆီသွား​။ ပိုက်ဆံ​ေပး​ရတာမှ မဟုတ်တဲ့​ကိစ္စ။ ခင်ဗျား​ ဘာတတ်နိုင်​ေသး​သလဲ အရှင်ရုက္ခစိုး​မင်း​။ ပညာလာ​ေပး​ေနလည်း​ အပိုပဲ။ ​ေတာ်ပါ​ေသး​ရဲ့​။ ကာလကတ္တား​မှာလို​ေတာ့​ တစ်ပံုတ​ေလ​ေတာင် မနင်း​မိခဲ့​ဖူး​။

ကဲပါ​ေလ။ အိမ်သာမရှိလည်း​ ​ေသာက်​ေရသံုး​ေရ သန့်​ရှင်း​ရင်ြပီး​တာပဲ လို့​ သ​ေဘာထား​ြပီး​ ​ေရကန်​ေတွလိုက်လိုက်ြကည့်​မိြပန်သဗျ။ စိမ်း​လဲ့​ကန်သာမဟုတ်​ေသာ်ြငား​ ကန်လယ််မှာ ​ေရရှိ​ေနတာပဲ ဝမ်း​သာမိ​ေသး​တယ်။ တွဲဘက်အထက်တန်း​ေကျာင်း​က​ေလး​ထဲမှာ​ေတာ့​ ​ေရရှား​တဲ့​ေနွအခါမှာ သံုး​ဖို့​ ​ေရဂါလံ​ေြခာက်​ေထာင်ဆန့်​ အဂင်္​ေတ​ေရ​ေလှာင်ကန်ြကီး​ တည်ထား​ေပး​တယ်ဆိုလို့​ ဝမ်း​သာအား​ရ သွား​ြကည့်​မိ​ေသး​တယ်။ ဘယ်သူမှလည်း​ ခပ်တာမြမင်​ေတာ့​ ​ေရမှမရှိပဲနဲ့​ကိုး​။ ​ေရရှား​ပါတယ်ဆိုမှ အဲဒီထဲထည့်​ဖို့​ ​ေရဂါလံ​ေြခာက်​ေထာင် ဘယ်ကရမှာမို့​တုန်း​တဲ့​။ ​ေရာ် ငါ့​ေဆး​ရံုက ဘိုထိုင်အိမ်သာနဲ့​ ဘာထူး​လို့​တုန်း​ ​ေနာ့​။ ​ေဒသဖွံ့​ြဖိုး​တိုး​တက်​ေရး​ဆိုတာ အစိုး​ရကိုချည့်​ အား​ကိုး​လို့​ မရဘူး​။ လမ်း​တစ်ဝက်ြကီး​ တန်း​လန်း​ကျန်​ေနတာ မ​ေတွ့​ဘူး​လား​။ အန်ဂျီအို​ေတွလည်း​ ​ေမျှာ်မ​ေနနဲ့​။ ​

ေနရာပုပ်ြပီး​ အသံုး​မဝင်တာြကီး​တစ်ခု အဖတ်တင်ရံုရှိမယ်။ ကိုယ့်​အား​ကိုယ်ကိုး​ နှစ်ကျပ်ဖိုး​ပဲ ြဖစ်ြဖစ် ကိုယ်တိုင်ဝင်ြကည့်​ြကပ်နိုင်မှ ြဖစ်တာ။ တြခား​မြကည့်​နဲ့​ ဘုန်း​ဘုန်း​ကိုြကည့်​။ ကိ်ုယ့်​အရပ်သား​ထဲက​ေန ပညာတတ်၊​ ဩဇာရှိ၊​ အသိြကွယ်တဲ့​သူ​ေတွထွက်လာဖို့​ လိုပါတယ်။ ငယ်ငယ်က အဖွား​ဆံုး​မတဲ့​ စကား​ေလး​ ြကား​ေယာင်မိပါတယ်။ အိမ်နီး​ချင်း​ ချီး​ယံုြပီး​ ဝက်မ​ေမွး​ရဘူး​တဲ့​။ သူများ​တကာ ကိုယ့်​အ​ေပါ် ​ေစတနာထား​နိုင်လှ ခန​ေပါ့​။ တစ်သက်လံုး​ နို့​သက်ခံစို့​လို့​မှ မြဖစ်တဲ့​ဟာ။ အြမန်ဆံုး​ ကိုယ့်​ေြခ​ေထာက်​ေပါ်ကိုယ် ရပ်နိုင်ဖို့​ လိုပါတယ်။

သရက်​ေတာင်ရွာကို သွား​ရတဲ့​ အဓိကအ​ေြကာင်း​က​ေတာ့​ ​ေပး​ထား​တဲ့​ကတိတစ်ခု တည်​ေအာင်ထိန်း​ဖို့​လည်း​ ပါပါတယ်။ တခါက ရှစ်တန်း​ေကျာင်း​သား​ေလး​တစ်​ေယာက် ဆီး​ပင်​ေပါ်ကလိမ့်​ကျလို့​ အဂင်္ါဗုဒ္ဓဟူး​ြဖစ်ြပီး​ ဖင်မှာငုတ်စူး​သွား​တဲ့​အခါ ဖင်ဝက အကွဲအြပဲချုပ်​ေပး​လိုက်ရံုနဲ့​ ဇာတ်လမ်း​ကြပီး​မသွား​ပါဘူး​။ ​ေနာက်တ​ေန့​မှာ ဗိုက်ကခွဲဖို့​လိုလာပါတယ်။ ငုတ်က အူကိုပါ ​ေဖာက်သွား​တာကိုး​။ လုပ်သင့်​တာက​ေတာ့​ အညစ်အ​ေြကး​ေတွစုတဲ့​ေနရာမှာ အူအ​ေပါက်ဖာရင် အထက်ဘက်က​ေန အစာ​ေဟာင်း​ေတွဆင်း​မလာ​ေအာင် လမ်း​လွှဲ​ေပး​မှ အနာကျက်နိုင်သတဲ့​။ လုပ်ခဲ့​မိတာက ဖာရံုက​ေလး​ဖာြပီး​ ​ေသ​ေသချာချာ​ေဆး​ခဲ့​သား​ပဲ​ေလဆိုြပီး​ ​ေလျှာ့​တွက်လိုက်တာပါ။ ​ေပး​လိုက်ရတဲ့​ အ​ေလျာ့​တွက်က​ေတာ့​ ​ေနာက်တခါ ဗိုက်ြပန်ဖွင့်​ရ​ေလသတည်း​။

အ​ေပါက်ကယိုလို့​ဗျ။ သည်တခါကျမှ စိတ်ချရ​ေအာင် အူမြကီး​တစ်​ေခွကို ဗိုက်​ေပါ်မှာ အ​ေပါက်​ေဖာက်ြပီး​ တင်​ေပး​ခဲ့​ရပါတယ်။ ​ေနာက်တလြကာမှ ြပန်ပိတ်​ေပး​ပါ့​မယ်ဆို က​ေလး​ကို အိမ်ြပန်လွှတ်လိုက်တာ​ေပါ့​။ အူအ​ေပါက်ြပန်ပိတ်လိုက်ရင် ြပီး​ြပီလို့​ထင်ခဲ့​ေပမယ့်​ လက်​ေတွ့​မှာ ထင်သလိုြဖစ်မလာြပန်ဘူး​။ ​ေနာက်တ​ေန့​မှာ အဖျား​တက်လာတာ ဘာ​ေဆး​နဲ့​မှ မကျ​ေတာ့​ဘူး​။ တ​ေြဖး​ေြဖး​နဲ့​ေကာင်း​လာရမယ့်​အစား​ က​ေလး​က ​ေဖွး​ဆုတ်လာြပီး​ ​ေသွး​ေပါင်ကျကျလာတာနဲ့​ ြပန်ဖွင့်​ရြပန်​ေရာ။ အထဲမှာ ​ေသွး​ေြကာက​ေလး​တစ်ခုက လွတ်သွား​တာကိုး​။ ​ေသွး​ခဲ​ေတွကုန်​ေအာင်ထုတ်ပလိုက်​ေပမယ့်​ ​ေတာ်​ေတာ်​ေလး​ အား​ယုတ်သွား​တဲ့​က​ေလး​ရဲ့​ အူအဆက်​ေတွကလည်း​ မလံု​ေတာ့​ြပန်ပါဘူး​။ ကိုယ့်​ဘက်ကအား​မ​ေလျာ့​ပဲ ဇွဲနပဲနဲ့​ အခါခါခွဲ​ေနသလို က​ေလး​ဘက်ကလည်း​ ကိုယ့်​အ​ေပါ်ထား​တဲ့​ ယံုြကည်မှု​ေလျာ့​မသွား​တာ ​ေကျး​ဇူး​တင်မိပါတယ်။

ဘူတန်မှာ ငါး​ခါခွဲခဲ့​ရတဲ့​အဘိုး​ြကီး​က ဘာဟုတ်​ေတာ့​မှာလဲ။ အဲဒီက​ေလး​ကို စုစု​ေပါင်း​ ကိုး​ခါတိတိ ခွဲခန်း​ထဲသွင်း​ရတယ်။ ကိုယ်ညံ့​လို့​ဆိုရင်လည်း​ ညံ့​လို့​ပဲ​ေပါ့​။ ညံ့​လက်စနဲ့​ ဆက်မညံ့​လို့​ မရ​ေတာ့​ဘူး​။ ကျား​ြမီး​ဆွဲထား​မိြပီ။

“မင်း​ဘက်ကလည်း​ အား​မ​ေလျှာ့​နဲ့​” လို့​ အြပန်အလှန်အား​ေပး​ြကတဲ့​အခါ သူက ကတိတစ်ခု​ေတာင်း​ပါတယ်။ ​ေန​ေကာင်း​လာရင် သူ့​ရွာကို အလည်လိုက်ခဲ့​ရမယ်တဲ့​။ ​ေဆး​ရံုမှာ ​ေလး​လ​ေလာက်ြကာသွား​လို့​ ​ေဆး​ရံုမိသား​စု​ေတွနဲ့​ေတာင် သံ​ေယာဇဉ်ြဖစ်​ေနပါြပီ။ လက်​ေလျာ့​လုလု အ​ေြခအ​ေနကို​ေရာက်ြပီး​မှ သူ​ေရာကိုယ်​ေရာ စိတ်မ​ေလျှာ့​တဲ့​ အကျိုး​ေကျး​ဇူး​ကို နှစ်​ေယာက်စလံုး​ ခံစား​ရပါတယ်။ အခု​ေတာ့​ နှစ်​ေယာက်လံုး​ ​ေပျာ်ြကရမယ့်​အချိန် ​ေရာက်လာြပီ မဟုတ်လား​။

ရွာကဘုရား​ပွဲမှာ သူကလည်း​ ဧည့်​သည်ဆရာဝန်ြကီး​ြပလိုက် ဗိုက်ကအမာရွတ်ြပလိုက်။ ကိုယ်ကလည်း​ သွား​ေလရာ သူြကီး​သား​ ထန်း​ေတာက​ေဘာ်ဒါ​ေတွနဲ့​ ြပန်လာသလိုမျိုး​ ​ေဆာင့်​ြကွား​ေဆာင့်​ြကွား​။ ရွာကလူ​ေတွ​ေတာ့​ မျက်စိ​ေနာက်ရှာ​ေရာ့​မယ်။ က​ေလး​မိဘ​ေတွဆီကို ခွင့်​ေတာင်း​ြပီး​ သြကင်္န်ပိတ်ရက် ရန်ကုန်ြပန်တဲ့​အခါ သကင်္န်း​စည်း​ေပး​ဖို့​ ​ေခါ်လာခဲ့​ပါတယ်။ ညီ​ေတာ်​ေမာင်က သား​ရှင်ြပုပွဲ လုပ်မယ်ဆိုတာကိုး​။

ရန်ကုန်ကထွက်ကတည်း​က ငါး​နှစ်ခွဲ ​ေြခာက်နှစ်အတွင်း​မှာ ​ေလာက်ကိုင်၊​ ဘူတန်၊​ အမ်း​ သံုး​ေနရာနှံ့​ခဲ့​ပါြပီ။ ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ ​ေမး​ေလ့​ရှိတာက​ေတာ့​ ဘယ်​ေနရာက ဘယ်​ေလာက်ဝင်​ေငွရှိသလဲ။ ​ေတာ်​ေတာ် စုမိ​ေဆာင်း​မိြပီလား​။ ဟုတ်ကဲ့​။ အများ​ြကီး​ စုမိ​ေနပါြပီ။ ဖာတစ်လံုး​ေခါင်း​ကျား​လို မိတ်​ေဆွစစ်အရှာထွက်တာ မဟုတ်​ေပမယ့်​ ဘယ်​ေနရာမှာပဲြဖစ်ြဖစ် ​ေသွး​သား​ရင်း​ြခာလို ရင်း​နှီး​ချစ်ခင် အား​ကိုး​ရတဲ့​သူ​ေတွ နည်း​မှ မနည်း​ေတာ့​ြပီ​ေကာ။ ဒါ​ေပမယ့်​ အသက်က​ေလး​ရလာတဲ့​အခါ ငယ်ငယ်တုန်း​ကလို ဟိုလူ့​တပူး​ကပ်ကပ် အမျှင်မြပတ်၊​ သည်လူ့​တပူး​တွဲတွဲ အတူမခွဲ မြဖစ်ရ​ေလ​ေအာင်​ေတာ့​ အတတ်နိုင်ဆံုး​ သတိထား​ေနရတာ​ေပါ့​။ မစွမ်း​ရင်း​ရှိလို့​ ကန်စွန်း​ခင်း​ညိ​ေနတာမျိုး​ ကိုယ်လည််း​ မခံစား​ချင်​ေတာ့​ဘူး​။ ဘယ်သူ့​ကိုမှလည်း​ မခံစား​ေစချင်​ေတာ့​ဘူး​။

သည်က​ေလး​ကိုလည်း​ အလား​တူပဲ။ တတ်နိုင်သမျှ သံ​ေယာဇဉ်မတွယ်​ေအာင် ​ေနပါတယ်။ သူ့​မိဘဆီက ​ေြကာင်က​ေလး​များ​ သား​ခွဲသလိုလည်း​ မ​ေတာင်း​ရက်ပါဘူး​။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း​ ကိုယ့်​သား​သမီး​ေတာင် သွား​ေလရာ မ​ေခါ်နိုင်တဲ့​ဘဝ။ သမီး​ေလး​ခံစား​ရတာမျိုး​ ​ေနာက်က​ေလး​တစ်​ေယာက်ကို အပူမ​ေပး​ချင်​ေတာ့​ဘူး​။ တစ်​ေယာက်တည်း​ေတာင် ​ေနနိုင်မှ​ေတာ့​ တစ်စိတ်တည်း​လည်း​ ထား​နိုင်ရမှာ​ေပါ့​။ ဟုတ်မဟုတ်​ေတာ့​ မာရ်နတ်မင်း​ရဲ့​သမီး​ပျိုက​ေလး​ေတွ ​ေတမိမင်း​သား​ အလိုစမ်း​သလို လာစမ်း​ြကည့်​ရင် သိရမှာပ​ေလ။ ဒုကုလ နဲ့​ ပါရိကာလို စံပယ်ကံုး​က​ေလး​ြခား​ အိပ်ချင်တယ်ဆိုလည်း​ ကိစ္စမရှိဘူး​။ မ​ေတာ်လို့​ ဥပုသ်ကျိုး​သွား​ရင်​ေတာင် သုဝဏ္ဏသာမလို အမျိုး​ေကာင်း​သား​က​ေလး​တစ်​ေယာက် ရနိုင်​ေကာင်း​ပါရဲ့​။ (ကံစမ်း​မဲလည်း​ ထည့်​လို့​ထား​တဲ့​ ​ေနြကာ​ေစ့​ပါ…။ အဟတ် အဟတ်) သည်တခါ​ေတာ့​ ဒိုရာသန်း​ေအး​ (ဘိလပ်ြပန်သန်း​) ရဲ့​ သီချင်း​က​ေလး​နဲ့​ နှုတ်ဆက်ပါတယ်။ “ငှက်​ေမာင်မယ်” တဲ့​။

“သာရကာ​ေပါတယ်။ ပန်း​စံုဖူး​ ထူး​တဲ့​ြမိုင်လယ်။ လွန်သာ​ေမာဖွယ် ​ေတာရွာက​ေလး​ အ​ေဝး​က ြမင်မိတယ်။

လွမ်း​စရာ​ေကာင်း​တဲ့​စံုြမိုင်လယ်။ ​ေတာတန်း​က​ေလး​က ပျံ့​ေမွှး​တယ်။ နှင်း​ဆီ​ေဒါန ြကိုင်လှိုင်တယ်။ ဖူး​ငံုဆန်း​တဲ့​ ခိုင်ပန်း​စံပယ်။
အလွန်​ေအး​ချမ်း​တဲ့​ ​ေရ​ေြကာင်း​နံ​ေဘး​က ​ေလှ​ေလာင်း​က​ေလး​နဲ့​ရယ်။ ဘယ်သူမဦး​ဖွယ်၊​ တကယ်တမူထူး​တယ်၊​ လယ်ပဒူ ခူး​ေနတယ်။
တကယ်မပျင်း​ြကဖို့​ သူငယ်ချင်း​များ​နဲ့​ လယ်ကန်သင်း​ထက်ကရယ်။ ပျိုအိုမလွတ်တယ်၊​ ထိုထိုကညွတ်ရယ်၊​ မှိုနတို ဆွတ်​ေနတယ်။
သာရကာ​ေပျာ်ြမူး​တယ်၊​ စံု​ေြခဦး​ကရယ်၊​ လွန်ြကည်နူး​ေစဖွယ် ထူး​ဆန်း​တဲ့​ ပန်း​ြမိုင်လယ်။ ဘာသာဘာဝရယ် သာရကာ​ေကျး​ငှက်ရယ် ပင်ယံထက်မှာကွယ် တွဲယှက်တဲ့​ ငှက်​ေမာင်မယ်။ ​ေတာမှာ သာယာတယ် ရွာစည်း​ရိုး​ပတ်လည် ​ေပျာ်ရွှင်စရာပင် ြမစ်ကမ်း​နံ​ေဘး​မှာ အ​ေဝး​ကလည်း​ ြမင်တယ်။ ဘာသာဘာဝရယ် သာရကာ​ေကျး​ငှက်ငယ် ပင်ယံထက်မှာကွယ် တွဲယှက်တဲ့​ ငှက်​ေမာင်မယ်။

(စံု​ေတာြမိုင်ဦး​ ထူး​လှတယ်။ စိမ့်​စမ်း​ေရတံခွန် စီး​ကျသွယ်) ၂။ (ပင်နန်း​ တင့်​ဆန်း​) ၂။ ပန်း​ေပါင်း​စံုရယ် ဖူး​ပွင့်​ေနြကတယ်။ ​ေရွှ​ေကသီ ဆင်ြမန်း​ေစဖို့​ရယ်။ (စိတ်လက်ရွှင်လန်း​ ​ေအး​ချမ်း​လှတဲ့​ စား​ဖွယ်​ေပါတဲ့​ ြမိုင်​ေတာအလယ်) ၂။ ရွာအနီး​မှာ ြကီး​မား​တဲ့​ ​ေညာင်ပင်ြကီး​ေတွရယ်။ ရွာနံ​ေဘး​မှာ ​ေအး​ြမတဲ့​ ​ေဘွအငူ​ေစာင်း​မှာကွယ်။ ​ေရွှဥ​ေဒါင်း​နဲ့​ ြကိုး​ြကာရယ် ပင်ယံထက်မှာ နွှဲကာရယ်၊​ လွန်သာ​ေမာတဲ့​ ​ေတာ​ေြခလယ် ြမင်သူဘဝင်ဝယ် စိတ်ြကည်နူး​ဖွယ်။

သာရကာ​ေပျာ်ြမူး​တယ်၊​ စံု​ေြခဦး​ကရယ် လွန်ြကည်နူး​ေစဖွယ် ထူး​ဆန်း​တဲ့​ ပန်း​ြမိုင်လယ်။ ဘာသာဘာဝရယ် သာရကာ​ေကျး​ငှက်ရယ် ပင်ယံထက်မှာကွယ် တွဲယှက်တဲ့​ ငှက်​ေမာင်မယ်။ ​ေတာမှာ သာယာတယ် ရွာစည်း​ရိုး​ပတ်လည် ​ေပျာ်ရွှင်စရာပင် ြမစ်ကမ်း​နံ​ေဘး​မှာ အ​ေဝး​ကလည်း​ ြမင်တယ်။ ဘာသာဘာဝရယ် သာရကာ​ေကျး​ငှက်ရယ် ပင်ယံထက်မှာကွယ် တွဲယှက်တဲ့​ ငှက်​ေမာင်မယ်။
(စံုြမိုင်လယ် မာဂဓာ ဘာသာ​ေနှာ ​ေြပာဆိုြပန်​ေလတယ်) ၂ ။ (​ေတာဇရက်ရယ် ​ေတာြကက်ရယ် ​ေတာငှက်ကယ်) ၂ ။ (ပင်ထက်မှာကွယ် ​ေမာင်မယ်​ေခါ်ထူး​၊​ ြကည်နူး​စွာပ ထူး​အံ့​ဖွယ် ​ေသလာ​ေတာင်ဝယ်) ၂ ။ စံု​ေြမ​ေြခလမ်း​က တကယ် ပန်း​လှတယ်။ ​ေနရီရီ တိမ်နီတိမ်ပန်း​ေတွရယ် ည​ေနခင်း​ သင်း​ပျံ့​တယ်။ ​ေတာနဲ့​ေတာင်စွယ်။

သာရကာ​ေပျာ်ြမူး​တယ်၊​ စံု​ေြခဦး​ကရယ် လွန်ြကည်နူး​ေစဖွယ် ထူး​ဆန်း​တဲ့​ ပန်း​ြမိုင်လယ်။ ဘာသာဘာဝရယ် သာရကာ​ေကျး​ငှက်ရယ် ပင်ယံထက်မှာကွယ် တွဲယှက်တဲ့​ ငှက်​ေမာင်မယ်။ ​ေတာမှာ သာယာတယ် ရွာစည်း​ရိုး​ပတ်လည် ​ေပျာ်ရွှင်စရာပင် ြမစ်ကမ်း​နံ​ေဘး​မှာ အ​ေဝး​ကလည်း​ ြမင်တယ်။ ဘာသာဘာဝရယ် သာရကာ​ေကျး​ငှက်ရယ် ပင်ယံထက်မှာကွယ် တွဲယှက်တဲ့​ ငှက်​ေမာင်မယ်။”