“ကုန်း​ရှိဖချိုင် ဟုန်​ေပါင်း​လိုင်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

တရုတ်နှစ်သစ်ကူး​ကာနီး​ြပီဆို​ေတာ့​ အဂင်္လိပ်နှစ်ကူး​တုန်း​ကလိုပဲ မှတ်မှတ်ရရရှိခဲ့​တဲ့​ တရုတ်နှစ်သစ်ကူး​က​ေလး​ေတွကို ြပန်လွမ်း​မိပါတယ်။ မနှစ်က တရုတ်နှစ်သစ်ကူး​မှာ​ေတာ့​ ပိတ်ရက်ရှည်ရထား​တဲ့​ စကင်္ာပူက သူငယ်ချင်း​ေတွဆီကို သွား​လည်ြဖစ်ပါတယ်။

​ေဖ့​စ်ဘုတ်​ေပါ်က မိတ်​ေဆွ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ဟာ အဲသည်မှာ ရှိ​ေနမှန်း​ အစက မသိပါဘူး​။ သူတို့​လည်း​ အား​အား​ယား​ယား​ ရှိြကတဲ့​အချိန်မို့​ မိုး​လင်း​မိုး​ချုပ် ဟိုလူနဲ့​ချိန်း​ သည်လူနဲ့​ချိန်း​ ​ေလျှာက်​ေတွ့​ရတာ တစ်ပါတ်လံုး​လံုး​ပါပဲ။ အိမ်ခံသူငယ်ချင်း​က ​ေရာက်တာနဲ့​ ရထား​စီး​ကဒ်တစ်ခုနဲ့​ ဖုန်း​တစ်လံုး​ စီစဉ်ထား​ေပး​လို့​သာ​ေတာ်​ေတာ့​တယ်။

 ဒါ​ေတာင် မိုး​လင်း​တာနဲ့​ထွက်၊​ ညအချိန်မ​ေတာ်မှ ြပန်​ေရာက်ဆို​ေတာ့​ ဖုန်း​ဓါတ်ခဲက​ေလး​ေတာင် အလျင်မီ​ေအာင် မသွင်း​နိုင်ပဲ အား​ကုန်ကုန်သွား​တယ်။ နဂါး​ရုပ်လှလှြကီး​ေတွ၊​ ပန်း​ေပါင်း​စံုနဲ့​ အလှဆင်ထား​တဲ့​ ဥယျာဉ်ြကီး​ေတွ၊​ တန်း​စီြပီး​ ခံု​ေနရာ​ေစာင့်​စား​ခဲ့​ရတဲ့​ စား​ေသာက်ဆိုင်ြကီး​ေတွ၊​ ဘာကိုလိုချင်ရမှန်း​မသိ​ေအာင် ခမ်း​နား​စံုလင်လှတဲ့​ ​ေဈး​ဆိုင်ကန္နား​ ြကီး​ြကီး​မား​မား​ေတွ၊​ ​ေရ​ေြမာင်း​ေလး​ရဲ့​ တဘက်တချက်က ရင်ခုန်ဖွယ်ရာ ပွဲ​ေတာ်ည​ေတွ၊​ အား​လံုး​အား​လံုး​ထက် စိတ်ဝင်စား​မိတာက အဲဒီတရပ်တ​ေကျး​မှာ အသက်​ေမွး​ဝမ်း​ေကျာင်း​ေနရတဲ့​၊​ ပညာဆည်း​ပူး​ေနရတဲ့​ မိ​ေဝး​ဖ​ေဝး​ ြမန်မာက​ေလး​ေတွ။ အဲဒါ​ေတွနဲ့​တင် အချိန်ကုန်သွား​ြပီး​ သူတို့​စကင်္ာပူနိုင်ငံသား​ေတွရဲ့​ ဓ​ေလ့​ထံုး​စံ​ေတွ၊​ ယဉ်​ေကျး​မှု​ေတွကို​ေတာင် မ​ေတွ့​ခဲ့​မိဘူး​။ သူတို့​ဆီက တရုတ်နှစ်သစ်ကူး​ဟာ ကိုယ်​ေတွအတွက် တစ်နှစ်တစ်ခါ ြကံု​ေတာင့်​ြကံုခဲ ရံုး​ပိတ်ရက်ရှည်တစ်ခုထက် ဘာမှ မပိုပါဘူး​။

ငယ်ငယ်တုန်း​က​ေတာ့​ တရုတ်နှစ်သစ်ကူး​ဆိုတာ စား​ေကာင်း​ေသာက်ဖွယ်​ေတွ စား​ရတဲ့​ ​ေန့​လို့​ပဲ မှတ်မိပါတယ်။ အိမ်နီး​နား​ချင်း​ တရုတ်မိသား​စု​ေတွက လာလာပို့​ထား​တာ အလျှံပယ်ပါပဲ။ အနည်း​ဆံုး​ေတာ့​ ​ေခါက်ဆွဲ​ေကျာ်၊​ ြကာဇံ​ေကျာ်၊​ တီ​ေကွး​၊​ မြကိုက်တာ တစ်ခုမှ မရှိဘူး​။ နှမ်း​က​ေလး​ေတွကပ်ြပီး​ေကျာ်တဲ့​ မုန့်​လံုး​ြကီး​လိုဟာ​ေလး​ေတွလည်း​ ြကိုက်တယ်။

 တရုတ်နဂါး​ေတွ လာကရင်လည်း​ ြကည့်​ရတယ်။ တရုတ်ကား​ထဲက သိုင်း​ပညာရှင်​ေတွလို့​ေတာင် ထင်မိတယ်။ နှစ်​ေယာက်ကတဲ့​နဂါး​ထက် လူ​ေတွအများ​ြကီး​ ပတ်ချာလည်​ေန​ေအာင်ကရတဲ့​ နဂါး​အရှည်ြကီး​ကို ပိုသ​ေဘာကျတယ်။ အရပ်ထဲမှာ တရုတ်မသာရှိရင်​ေတာင် အဲဒီအိမ်က စည်ကား​လွန်း​လို့​ သွား​သွား​ြကည့်​ယူရတယ်။ သူတို့​ကန်​ေတာ့​ထား​တဲ့​ ြကက်အ​ေကာင်လိုက် ဝက်အ​ေကာင်လိုက် ဟင်း​ပွဲြကီး​ေတွဆိုတာ ကာတွန်း​ထဲမှာပဲ ြမင်ဖူး​တာ​ေလ။ တံုချမ်တံုချမ်နဲ့​ သူတို့​အြမဲတီး​ေနကျ သီချင်း​ေလး​ေတွဆိုလည်း​ မှတ်မိ​ေနတယ်။

“လဝန်း​ေလး​နဲ့​တူတယ် ​ေမ့​ကိုလား​ကွယ်။”

ဆိုတာ သူတို့​ ​ေဖး​ဘရိတ်​ေပါ့​။ အိမ်နား​မှာ နဝရတ်​ေရစင်​ေသွး​ေဆး​လုပ်တဲ့​ တရုတ်သူ​ေဌး​ေတွအိမ်ဆို တရုတ်အဆို​ေတာ်​ေတွ ကား​ြကီး​နဲ့​ သီချင်း​လာလာဆိုတာ မှတ်မိတယ်။

“ဟက်ပီး​ဘတ်​ေဒး​ တူး​ယူ”

ဆိုတဲ့​ အဂင်္လိပ်သီချင်း​ကို မြကား​ဖူး​ခင်ကတည်း​က

“စွန်း​နီရှီး​လျန် ခွိုက်​ေလာ်”

ဆိုြပီး​ တရုတ်နှစ်ကူး​သီချင်း​အြဖစ် ြကား​ဖူး​တယ်။ အစအဆံုး​ မရ​ေပမယ့်​

“မိလဲ့​မိလဲ့​ ဝါအိုက်နီ”

တို့​၊​

“ထျန်မီး​မီ”

တို့​၊​

“ယွဲ့​လျန်း​သိုက်​ေပျာင် ​ေဝါတက်ရှင်း​”

တို့​ကို နား​ရည်ဝ​ေနြပီး​သား​။ ​ေမသဥ္ဇာဦး​ကို မင်း​သမီး​မြဖစ်ခင်ကတည်း​က တရုတ်နှစ်ကူး​အဆို​ေတာ်အြဖစ်မှတ်မိတယ်။ ​ေဒး​ဗစ်ချန်း​နဲ့​တီလံုး​ကို ြကိုက်သလို ​ေမာင်​ေမျှာ်ြမင်နဲ့​ နဂါး​မယ်​ေလး​ဆိုတဲ့​ တရုတ်သိုင်း​ဝတ္ထု​ေတွလည်း​ အကုန်ဖတ်တယ်။

ခုမှပဲ စဉ်း​စား​မိ​ေတာ့​တယ်။ ကိုယ့်​ယဉ်​ေကျး​မှုကလွဲရင် ​ေတာ်​ေတာ်​ေလး​ တီး​မိ​ေခါက်မိ ရင်း​နှီး​ေနတာက တရုတ်ယဉ်​ေကျး​မှု ြဖစ်​ေန​ေတာ့​သကိုး​။ ဒါ​ေတာင် ဘယ်နား​ေလး​မှာမှ ငါး​ြပား​ဖိုး​ေတာင် ကြပား​ထား​တာ မဟုတ်ဘူး​။ မန်း​ေလး​မှာများ​ြကီး​ရင် ခက်ရချည်ရဲ့​။

တရုတ်နှစ်ကူး​ေတွက​ေန ယဉ်ပါး​ေအာင် မိတ်ဆက်​ေပး​တာက​ေတာ့​ အရက်​ေသာက်တာပါပဲ။ ကိုယ့်​ဆီမှာက ငါး​ပါး​သီလနဲ့​ ဆံုး​မသွန်သင်ထား​ေပမယ့်​ သူတို့​လူမျိုး​ေတွကျ​ေတာ့​ ကမ်း​ေပ့​ ကမ်း​ေပ့​လုပ်တာကိုက ယဉ်​ေကျး​မှု​ေလ။ နတ်တင်၊​ တ​ေစ္ဆကန်​ေတာ့​ရင်​ေတာင် အရက်ခွက်က​ေလး​ေတွနဲ့​ ကန်​ေတာ့​ရတာ။ ​ေဆး​ေကျာင်း​ေရာက်ြပီး​ ​ေနာက်ပိုင်း​မှာ​ေတာ့​ နှစ်ကူး​ဆိုရင် သူငယ်ချင်း​အိမ်မှာ အရက်မူး​ေအာင်​ေသာက်တတ်​ေနပါြပီ။

တရုတ်ကား​ေတွထဲမှာလည်း​ ​ေသာက်​ေတာ်ဗူး​ရယ်တဲ့​ အိုမကွာ သိုင်း​သမား​ေတွ အများ​ြကီး​ေလ။ တရုတ်နှစ်ကူး​မှာ အရက်​ေသာက်ရတာ​ေလာက်​ေတာ့​ ဘယ်မှာမှ အစား​အ​ေသာက် မ​ေပါနိုင်ဘူး​။ ရွယ်တူသူငယ်ချင်း​ေတွပဲ ဆူဆူညံညံ ​ေသာက်ရတာမို့​ ​ေပျာ်စရာလည်း​ အရမ်း​ေကာင်း​ပါတယ်။ တရုတ်မဂင်္လာ​ေဆာင်​ေတွမှာ စား​ပွဲဝိုင်း​အလယ်ချထား​တဲ့​ အရက်ကို ဘယ်​ေတာ့​မှ မ​ေသာက်ြဖစ်​ေပမယ့်​ တရုတ်နှစ်ကူး​အရက်ကို​ေတာ့​ ဘယ်တုန်း​ကမှ မြငင်း​ခဲ့​ဖူး​ပါဘူး​။

အရက်​ေသာက်တယ်ဆိုတာ အြမည်း​တည်တဲ့​အစား​အ​ေသာက်ထက် စကား​အတူ​ေြပာတဲ့​ မိတ်​ေဆွသူငယ်ချင်း​က အရသာပိုတယ် လို့​ ထင်ပါတယ်။

တရုတ်နှစ်သစ်ကူး​ဆိုတာ ကိုယ့်​ဆီမှာ​ေတာင် ဒီ​ေလာက်စည်ကား​ေနတာ၊​ သူတို့​တရုတ်ြပည်မှာဆိုရင် ဘယ်​ေလာက်များ​ စည်ကား​လိုက်မလဲမသိဘူး​ဆိုတဲ့​ အထင်ဟာ တကယ်​ေတာ့​မှား​ပါတယ်။ အဲဒါကို ​ေလာက်ကိုင်နှစ်ကူး​နဲ့​ေတွ့​ေတာ့​မှပဲ ​ေသ​ေသချာချာ သ​ေဘာ​ေပါက်​ေတာ့​တယ်။ ငယ်ငယ်တုန်း​က နှစ်ကူး​ကာနီး​ရင် သူတို့​တရုတ်​ေတွ သခင်္ျိုင်း​သွား​သွား​ြပိး​ တ​ေစ္ဆြကီး​ကန်​ေတာ့​တယ်ဆိုတဲ့​သ​ေဘာကို နား​မလည်ပါဘူး​။

သူတို့​အိမ်​ေတွမှာ တရုတ်စာ​ေတွ​ေရး​ထား​တဲ့​ သစ်သား​ြပား​ေလး​ေတွမှာ အ​ေမွှး​တိုင်ထွန်း​တာလည်း​ ဘာလုပ်မှန်း​ နား​မလည်ပါဘူး​။ ​ေလာက်ကိုင်​ေရာက်ြပီး​ မိုး​လင်း​မိုး​ချုပ် တရုတ်လို​ေနလိုက်မှပဲ သ​ေဘာ​ေပါက်လာတယ်။ ဘိုး​ေဘး​မိဘ လူြကီး​သူမ​ေတွကို နှစ်ကူး​ချိန်မှာ မ​ေမ့​မ​ေလျာ့​ ​ေကျွး​ေမွး​ကုသိုလ်ြပု ​ေအာင့်​ေမ့​ြကတဲ့​သ​ေဘာကိုး​။ မျိုး​ရိုး​စဉ်ဆက်ကိုလည်း​ ​ေတာ်​ေတာ် အ​ေလး​ထား​တတ်ြကတယ်။

တစ်နှစ်တစ်ခါ နှစ်သစ်ကူး​ြကတဲ့​သ​ေဘာမှာ ကိုယ်တို့​ြမန်မာ​ေတွလို နှစ်​ေဟာင်း​က အညစ်အ​ေြကး​ေတွ နှစ်သစ်ကိုပါမသွား​ေစဖို့​ဆိုတဲ့​သ​ေဘာမျိုး​မထား​ပဲ အ​ေြကာင်း​ေြကာင်း​ေြကာင့်​ အိမ်နဲ့​ေဝး​ရာ​ေရာက်​ေနတဲ့​ မိသား​စုဝင်​ေတွ မပျက်မကွက် ြပန်လည်ဆံု​ေတွ့​ြကဖို့​၊​ ဘိုး​ဘွား​မိဘ​ေတွကို ရှိခိုး​ကန်​ေတာ့​ြကဖို့​ဆိုတာကို ပိုအ​ေလး​အနက်ထား​ြကပါတယ်။

လူ​ေတွက တရုတ်​ေတွကို အ​ေစ့​ကျရာ အပင်​ေပါက်တဲ့​အမျိုး​လို့​ ​ေြပာ​ေလ့​ရှိြက​ေပမယ့်​ တရုတ်​ေတွ​ေလာက် အိမ်ကိုတပ်မက်ခံုမင်တဲ့​သူလည်း​ ရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး​။ အပင်ဘယ်​ေလာက်ြမင့်​ြမင့်​ အရွက်​ေြကွ​ေတာ့​ အ​ေြခြပန်​ေရာက်ရစြမဲလို့​ ဆိုရိုး​ရှိတဲ့​အတိုင်း​ ကမ္ဘာပတ်ကံုး​ အဆံုး​မထင် ဘယ်​ေနရာကိုပဲ ရွက်လွှင့်​ခဲ့​သည်ြဖစ်​ေစ တချိန်ကျရင်​ေတာ့​ ဘိုး​ဘွား​တို့​ေခါင်း​ချရာ အိမ်ကိုအ​ေရာက်ြပန်ရစြမဲပဲတဲ့​။ ြဖစ်နိုင်ရင်​ေတာ့​ နှစ်ကူး​ချိန်မှာ မိသား​စု ြပန်ဆံုချင်ပါသတဲ့​။

ဒါ​ေြကာင့်​ ​ေဆး​ရံုမှာ လူနာ​ေတွဘယ်လိုမှ ကုမရ​ေတာ့​ဘူး​ဆိုရင် အိမ်ကိုအသက်နဲ့​အပါ ြပန်သယ်ချင်ြကတယ်။ နို့​မို့​ဆို ​ေသသူ့​ဝိဉာဉ်ကို အိမ်​ေစာင့်​နတ်က ​ေပး​မဝင်ဘူး​ဆိုပဲ။ ဟိုအကယ်ဒမီရှစ်ဆုရ မူရင်း​ဇာတ်ကား​ထဲမှာ အ​ေလာင်း​ြကီး​ကို အိမ်အ​ေရာက် ထမ်း​သယ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီဓ​ေလ့​ကလာတာ​ေပါ့​။ ​ေသြပီး​ရင်​ေတာင် ဝိဉာဉ်က အဲဒီအိမ်ကဝိဉာဉ်ြဖစ်ဖို့​အတွက် ပင်ပန်း​ြကီး​စွာ ​ေြကာင့်​ကျစိုက်ရတာကို တရုတ်လူမျိုး​ေတွကသာ နား​လည်နိုင်လိမ့်​မယ်။

အဲဒီအယူအဆ​ေြကာင့်​ နဂိုက လူတရုန်း​ရုန်း​စည်ကား​တဲ့​ ​ေလာက်ကိုင်ြမို့​က​ေလး​ဟာ နှစ်ကူး​တဲ့​လတစ်လလံုး​ ကျီး​နဲ့​ဖုတ်ဖုတ် ြဖစ်သွား​တယ်။ အဲဒီမှာ အလုပ်လာလုပ်တဲ့​သူအား​လံုး​က ြပည်မြကီး​ကလာတဲ့​က​ေလး​ေတွ​ေလ။ နှစ်ကူး​ချိန်ဆို အကုန်အိမ်ြပန်လို့​ ​ေလာင်း​ကစား​ဝိုင်း​ြကီး​ေတွ​ေတာင် ပိတ်ထား​ရတယ်။ ထမင်း​စား​စရာ တရုတ်ဆိုင်​ေတွ​ေတာင် မကျန်လို့​ ရှမ်း​ဆိုင်​ေတွ လှည့်​ပတ်စား​ရတယ်။

ဒါ​ေပမယ့်​ တြမို့​လံုး​ အသံမစဲ​ေဗျာက်အိုး​ပွဲကျင်း​ပတယ်။ မီး​ရှူး​မီး​ပန်း​ေတွပါတဲ့​ တရုတ်​ေဗျာက်အိုး​အတွဲြကီး​တစ်​ေခွဟာ ြမန်မာ​ေငွနဲ့​ ငါး​သိန်း​က​ေန ရှစ်သိန်း​အထိကုန်တာ​ေတွ ရှိသတဲ့​။ တရုတ်ြပည်မှာ အ​ေမွှး​တိုင်နဲ့​ေဗျာက်အိုး​လွတ်တာ တစ်အိမ်မှ မရှိဘူး​။ ​

ေရွှစက္ကူ ​ေငွစက္ကူ​ေတွလည်း​ မီး​ရှို့​တယ်။ ရှီဝှမ်တီလက်ထက်တုန်း​က မိဖုရား​၊​ ​ေမာင်း​မ၊​ ဆင်ြမင်း​၊​ ကျွဲနွား​ေတွ ​ေြမထည့်​ြမှုပ်တာ။ ဘာမှ မထူး​ဆန်း​ဘူး​။ အခုလည်း​ လူ​ေသတိုင်း​ အိမ်၊​ ြခံ၊​ ကား​၊​ ဒရိုင်ဘာ၊​ အ​ေစခံ။ သက်​ေတာ်​ေစာင့်​ လက်နက်ကိုင်များ​ပါမကျန် စတိအြဖစ် အရုပ်က​ေလး​ေတွ ထည့်​မီး​ရှို့​ေနြကတုန်း​ပဲ။ ြမို့​ခံတရုတ်​ေတွက​ေတာ့​ သူတို့​အိမ်ကနှစ်ကူး​ကို ကိုယ်​ေတွဖိတ်တဲ့​အခါ မိသား​စုဆံုတဲ့​ပွဲထက် ​ေစာ​ေစာြကိုဖိတ်ထား​တယ်။

 နို့​မို့​ဧည့်​ခံ​ေနရတာနဲ့​ သူတို့​ချင်း​ လက်ဆံုမစား​ရမှာစိုး​လို့​ထင်ပါရဲ့​။ နှစ်ကူး​မတိုင်ခင်ကတည်း​က အိမ်မှာ​ေမွး​ထား​တဲ့​ဝက်ကို​ေပါ်ြပီး​ တစ်နှစ်စာ ဝက်အူ​ေချာင်း​၊​ ဝက်​ေပါင်​ေြခာက်လုပ်ြပီး​ သို​ေလှာင်တယ်။ အူစံု အသည်း​စံု ကလီစာ​ေတွကို ဟင်း​ချက်တယ်။ ဘူတန်ကလူ​ေတွနဲ့​ လံုး​ဝဆန့်​ကျင်စွာ သူတို့​ေဈး​မှာ​ေတာ့​ အ​ေသမ​ေရာင်း​၊​ ​ေရခဲရိုက်မ​ေရာင်း​ဘူး​။ ဝက်သား​ အမဲသား​လည်း​ တစ်​ေန့​စာ တစ်​ေန့​ေပါ်ြပီး​ ကုန်​ေအာင်​ေရာင်း​တာ။

ငါး​ဆို ​ေရကန်နဲ့​ ​ေအာက်ဆီဂျင်​ေပး​ထား​တယ်။ အ​ေသဘယ်သူမှ ဝယ်မစား​ဘူး​။ ​ေလာက်ကိုင်က စား​ေသာက်ဆိုင်​ေတွက ဒီမှာလို မီနူး​စာအုပ်က​ေလး​ေတွ မထား​ဘူး​။ အရွက်စင်တစ်စင်။ အသား​စင်တစ်စင် ဆိုင်​ေရှ့​မှာ ခင်း​ထား​တယ်။ ြကိုက်တာ​ေရွး​။ ​ေခွး​၊​ ​ေြမွ၊​ သင်း​ေခွချပ်၊​ ​ေမျာက်၊​ ဂဏန်း​၊​ ပုဇွန်၊​ ငါး​ အကုန်လံုး​ အရှင်​ေတွ လက်ညှိုး​ထိုး​ချက်ခိုင်း​ရတာ။ ထမင်း​ ဟင်း​ကို ညမနက်စာ ချက်​ေလ့​မရှိဘူး​။ စား​ကာနီး​မှ ထချက်၊​ ပူပူ​ေလာင်​ေလာင် မကုန်ကုန်​ေအာင်စား​။

ကျန်သမျှ ဝက်စာ။ အလှူအတန်း​ ပွဲလမ်း​သဘင်မှန်သမျှ ဟင်း​ဆယ်ခွက်မြပည့်​ရင် အဂင်္ါမစံုဘူး​။ ဘယ်အိ်မ်ကြဖစ်ြဖစ် အဲဒီဆယ်ခွက်ပဲ။ ကိုး​ကန့်​ေတွရဲ့​ ဝက်သား​အစိမ်း​သုတ်ဟာ နံမယ်ြကီး​တယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ အမဲဝမ်း​တွင်း​သား​ကို​ေချး​ခါး​နဲ့​စား​တဲ့​ ဆာ့​ခုမ်း​ဆိုတာကို​ေတာ့​ ရန်ကုန်​ေရာက်မှပဲ စား​ဖူး​ေတာ့​တယ်။ ငယ်ငယ်က ​ေနာက်​ေချး​ကျံုး​လာတဲ့​သူဆို​ေတာ့​ စား​ရတာ ဘယ်လိုမှ မသတီဘူး​။

ကိုး​ကန့်​ဆိုတဲ့​လူမျိုး​ဟာ အရင်တုန်း​က​ေတာ့​ ကိုး​ကန့်​ေစာ်ဘွား​ဆိုတာ ရှိခဲ့​လို့​ ရှမ်း​ေတွလို့​ ယူဆရတယ်။ ဟိုဘက်တရုတ်နိုင်ငံအတွင်း​ စစ်​ေဆာင်ပါး​နား​ေဒသအထိ ရှမ်း​ေတွရှိတယ်။ အခုလည်း​ ကိုး​ကန့်​မှာ ရှမ်း​ရွာ​ေတွ ရှိတုန်း​ပဲ။ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့်​လက်ထက်မှာ လက်နက်နဲ့​ြငိမ်း​ချမ်း​ေရး​ကို ဘိန်း​နဲ့​အလိုက်​ေပး​ြပီး​ လဲလိုက်ြပီး​တဲ့​ေနာက် ကိုး​ကန့်​တိုင်း​ရင်း​သား​ရယ်လို့​ ြဖစ်လာတဲ့​သူ​ေတွဟာ တရုတ်စကား​ေြပာ၊​ တရုတ်စံ​ေတာ်ချိန်နဲ့​ေန၊​ တရုတ်ရိုး​ရာဓ​ေလ့​ထံုး​စံများ​ကို တ​ေသွမတိမ်း​လိုက်နာတဲ့​ ကိုး​ကန့်​ေပါက်​ေဖာ်ြကီး​ေတွသာ ြဖစ်တယ်။

သူတို့​အား​လံုး​ တဘက်နိုင်ငံထဲကို တံခါး​မရှိ ဓါး​မရှိ ဝင်နိုင်ထွက်နိုင်တယ်။ လား​ရှိုး​ကအတွင်း​ဘက်ကို​ေတာ့​ မှတ်ပံုတင် ဒါမှမဟုတ် ဝှိုက်ကဒ်လို့​ေခါ်တဲ့​ လဝက​ေထာက်ခံစာ ပါသူများ​သာ ဝင်လို့​ရတယ်။ အများ​စုက​ေတာ့​ ြမန်မာမှတ်ပံုတင်​ေရာ၊​ တရုတ်မှတ်ပံုတင်ပါ ရှိြကတယ်။ ​ေလာက်ကိုင်မှာ မကုနိုင်တဲ့​လူနာကို လား​ရှိုး​ကိုလွှဲဖို့​ရာထက် ကူမင်း​ (သူတို့​အ​ေခါ် ​ေခွး​မင်)ကို လွှဲတာက သူတို့​အတွက် ပိုက်ဆံနည်း​နည်း​ ပိုကုန်တာကလွဲရင် အခက်အခဲမရှိဘူး​။ ကိုယ်​ေတွလည်း​ သူတို့​ဘက်ကို ကူး​ချည်သန်း​ချည် ဝင်လည်ဖူး​တယ်။ ဘာစာရွက်စာတမ်း​မှ ြပစရာမလိုဘူး​။

ဗမာစကား​သာ မ​ေြပာနဲ့​။ သူတို့​ေမး​တဲ့​စကား​ကို တရုတ်လို အဆီအ​ေငါ်တည့်​ေအာင်​ေြဖ၊​ ဝင်လို့​ရြပီ။ ​ေလာက်ကိုင်သား​လို့​ဆိုရင် အစစ်အ​ေဆး​မရှိဘူး​။ ဗမာလို့​ သိလိုက်တာနဲ့​ ​ေပး​မဝင်​ေတာ့​ဘူး​။ ချင်း​ေရွှ​ေဟာ်ဘက်မှာ လဝကနဲ့​ စာအုပ်လုပ်၊​ ဗီဇာ​ေလျှာက်ြပီး​မှ ဝင်လို့​ရတယ်။ အဲဒီဘက်ကြမို့​က တစ်နာရီ​ေလာက် ကား​စီး​ရတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ တရုတ်လိုင်စင်နံပတ် တပ်ထား​တဲ့​ကား​ေတွနဲ့​ဆိုရင်​ေတာ့​ ဘာအစစ်အ​ေဆး​မှ မရှိဘူး​။

တရုတ်ဂိတ်က ရစ်​ေနလို့​လည်း​ မပူပါနဲ့​ေလ။ သူတို့​စစ်​ေနတဲ့​ တံတား​ေအာက်က​ေန လမ်း​ေလျှာက်ဝင်သွား​၊​ မြမင်ချင်​ေယာင်​ေဆာင်​ေနလိမ့်​မယ်။ ပက်ပင်း​ြကီး​ ရင်ဆိုင်​ေတွ့​လို့​ေတာင် ဒဏ်​ေငွ​ေဆာင်စရာ မလိုဘူး​။ ထိုင်ထ​ေလာက်ပဲ လုပ်ခိုင်း​သတဲ့​။ သူတို့​တရုတ်ြပည်က ​ေကျာင်း​ေတွဟာ မူလတန်း​ေလာက်ကတည်း​က ​ေကျာင်း​အိပ်​ေကျာင်း​စား​ဗျ။ ထမင်း​ချက်ရံုြကီး​ေတွ ရှိတယ်။ မနက်မိုး​လင်း​တိုင်း​ ပီတီလုပ်။ စစ်ပညာသင်ြကရတယ်။ အား​ကစား​ကို အရမ်း​အား​ေပး​တယ်။ နှစ်ကူး​ချိန်ဆိုရင်​ေတာ့​ အိမ်ြပန်ဖို့​ ​ေကျာင်း​ပိတ်​ေပး​တယ်။

CT Scan ရိုက်လို့​ရတဲ့​ ​ေဆး​ရံု​ေတွရှိတယ်။ တရုတ်ဆရာဝန်​ေတွလည်း​ ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ ရှိြကတယ်။ အံ့​ဩဖို့​ေကာင်း​တာက အဂင်္လိပ်စာ မဖတ်တတ်တဲ့​ ဆရာဝန်​ေတွဗျ။ စစ်ချင်တာကိုစစ် ရလာတဲ့​အ​ေြဖက တရုတ်လိုပဲ ရမယ်။ ကိုယ့်​ဘာသာ ဘာသာြပန်ယူ။

တကယ်​ေတာ့​ ​ေရာက်ဖူး​ေအာင်သာ အလည်သွား​ရတာပါ။ သူတို့​ဘက်ကြမို့​က​ေလး​က သန့်​ရှင်း​သပ်ရပ်တာပဲ ရှိတယ်။ ကိုယ့်​ဘက်က ​ေလာက်ကိုင်​ေလာက် မစည်ဘူး​။ ဒီဘက်မှာ ကစား​ဝိုင်း​၊​ ​ေဟာ်တယ်၊​ အနှိပ်ခန်း​၊​ ​ေဆာင်ြကာြမိုင် ​ေပါလွန်လွန်း​လို့​။ ကိုယ့်​ဘက်ကလူ​ေတွ ​ေတာ်ရံုတန်ရံု အနား​မကပ်နိုင်ဘူး​။ အကုန်လံုး​ ြပည်ြကီး​သူ ြပည်ြကီး​သား​ေတွ။ တရုတ် အတန်း​ပညာ ရှစ်တန်း​ေလာက်ပဲ တတ်တဲ့​ က​ေလး​မ​ေလး​ေတွက ဖဲ​ေဝ ဖဲချိုး​ သင်တန်း​တက်ြပီး​ရင် ​ေလာင်း​ကစား​ဝိုင်း​ေတွမှာ ဝင်လုပ်လို့​ ရတယ်။ ကျွမ်း​ကျင်မှုကိုလိုက်ြပီး​ ရာထူး​အဆင့်​ေတွ ရှိတယ်။

အဲဒီပညာမှ မတတ်ရင်လည်း​ ​ေခါင်း​ေလျှာ်တာ၊​ နှိပ်တာ​ေတွ သင်​ေပး​ဦး​မယ်။ သူ့​သိုင်း​ကွက်နဲ့​သူ တစ်နာရီစာ၊​ နှစ်နာရီစာ၊​ တစ်ညလံုး​စာ၊​ ​ေခါင်း​ချည်း​သက်သက်၊​ ​ေြခ​ေထာက်ချည့်​သက်သက်၊​ အကုန်လံုး​ ဆရာြပမှ နည်း​ကျမှာ​ေတွ ရှိတယ်။ မီး​အိမ်နီအတန်း​ဘက် ကူး​ချင်ရင်​ေတာ့​ ဒီအလုပ်က ပညာတတ်ရံုသက်သက်နဲ့​ မရဘူး​။ အရပ်အ​ေမာင်း​၊​ အသား​အ​ေရ။ အရွယ်အစား​၊​ သူများ​က ​ေငး​ြကည့်​ရ​ေလာက်​ေအာင်​ေတာ့​ လှမှ ပိုက်ဆံရမယ်။

ဘာလို့​ဆို​ေတာ့​ သူတို့​တ​ေတွက ဒီအလုပ်ကို တစ်သက်လံုး​ လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး​တဲ့​။ လံု​ေလာက်တဲ့​ ပိုက်ဆံရရင် ရွာြပန် ​ေယာကင်္ျား​ယူြပီး​ အိမ်ရှင်မလုပ်မှာတဲ့​။ (ပံု​ေြပာတာလား​ေတာ့​ မသိ​ေပါင်ကွယ်။ ဒီကလည်း​ အ ​ေတာ့​ သူများ​ေြပာတယ်ဆို ယံုလိုက်တာပဲ) ​ေဆး​ခန်း​လာြပတဲ့​ က​ေလး​မ​ေလး​ေတွက​ေတာ့​ စက်စက်ကိုယိုလို့​။ လင်ငုတ်တုတ်က​ေလး​ေတွ​ေတာင် ပါတယ်။ ြမန်မာြပည်ထဲက ​ေလာက်ကိုင်ကို လာအလုပ်လုပ်တဲ့​ အဲဒီတရုတ်မ​ေလး​ေတွဟာ သူတို့​ဆီမှာ ြမင်တင်း​ လို့​ေခါ်တဲ့​ ြမန်မာြပည်ဆိုတာ ဘာမှန်း​ ဘယ်သူမှ မသိြကဘူး​။

​ေလာက်ကိုင်မှာ ​ေနခဲ့​ရတဲ့​ နှစ်နှစ်ခွဲကာလမှာ ​ေဆး​ရံုမှာ အတူတာဝန်ကျတဲ့​ သွား​ဆရာဝန်က​ေလး​နဲ့​ ညီအကိုလိုခင်မင်​ေန​ေတာ့​ အ​ေဖာ်ရြပီး​ စိတ်တူသ​ေဘာတူ နှစ်​ေယာက်သား​ ကိုး​ကုန်း​ကိုး​ကျင်း​ မိုး​တလင်း​ေလျှာက်သွား​ခဲ့​တာ နှံ့​နှံ့​ကိုတက်လို့​။ သူငယ်ချင်း​ေတွလည်း​ အား​ြကီး​ပဲ။ အန်ဂျီအိုအဖွဲ့​တိုင်း​နဲ့​လည်း​ ခင်တယ်။ အခုလို နှစ်ကူး​ချိန််ဆို ဟိုအိမ်ကဖိတ်၊​ သည်အိမ်ကဖိတ်နဲ့​ တက်ညီလက်ညီ ကုန်း​ရှိဖချိုင် လုပ်ြကတယ်။

သူက ကိုယ့်​ထက်​ေတာ်တာ တပ်ဘက်ကအရာရှိ​ေတွနဲ့​လည်း​ အဆင်​ေြပ​ေအာင် ​ေပါင်း​တတ်​ေတာ့​ အဲဒီဘက်က အလှူမဂင်္လာပွဲလမ်း​များ​လည်း​ မလွတ်​ေစရဘူး​။ ကိုယ့်​ဘက်က အဝင်အထွက်ရှိတဲ့​ ကိုး​ကန့်​လူြကီး​ေတွအိမ်ဆိုလည်း​ အတူတူ သွား​ြကတယ်။ အရိုး​ကွဲ​ေအာင် ချမ်း​တဲ့​ ​ေလာက်ကိုင်​ေဆာင်း​မှာ ​ေြခအိပ်လက်အိပ်၊​ မာဖလာ၊​ ​ေခါင်း​ေဆာင်း​၊​ လက်နက် အစံုအလင်နဲ့​ ကုတင်နှစ်လံုး​ြကား​မှာ မီး​ေသွး​မီး​ဖို​ေလး​ေမွှး​ထား​၊​ တစ်ကိုယ်လံုး​ ​ေကာ်ြပန့်​လိပ်သလို ဂွမ်း​ေစာင်နဲ့​ပတ်ြပီး​ တရုတ်ကား​ေတွြကည့်​ရင်း​ အိပ်​ေပျာ်သွား​ြကတာလည်း​ အရသာပဲ။

အဲ့​ဩဖို့​ေကာင်း​တာက သူက တရုတ်​ေသွး​ ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ပါ​ေပမယ့်​ ကိုယ့်​ေလာက် တရုတ်စကား​ မ​ေြပာတတ်ဘူး​။ နား​ေတာ့​ပိုလည်တယ်။ ပါး​စပ်ကမသွက်ဘူး​။ သူများ​နှစ်ကူး​ေတွချည့်​ လိုက်စား​လာြကတာ ရန်ကုန်​ေရာက်​ေတာ့​

“မင်း​အိမ်က​ေရာ နှစ်မကူး​ဘူး​လား​”

လို့​ ​ေမး​ေတာ့​

“ကူး​တယ်​ေလ”

ဆို သူ့​အိမ်ကို နှစ်ကူး​ထမင်း​စား​ဖိတ်တယ်။ စား​ဖူး​သမျှ တရုတ်နှစ်ကူး​စာထဲမှ တရုတ်စာနဲ့​ မတူဆံုး​ ထမင်း​ပွဲပါဗျာ။ ြမန်မာအိမ်​ေတွမှာ ဧည့်​သည်ထမင်း​စား​ဖိတ်ထား​သလို တရုတ်အရသာကင်း​ကင်း​ နဲ့​ စား​ရတယ်။ သူလည်း​ အား​နာလို့​ နှစ်ကူး​ဆိုြပီး​ ထမင်း​ဖိတ်​ေကျွး​ပံုရတယ်။ သူ့​ကိုယ်သူ​ေတာ့​ တရုတ်လို့​ေတာင် မခံယူသ​ေလာက်ပဲ။ ြမန်မာမစစ်တစစ်​ေလာက် ြဖစ်​ေနြပီ။ ြမိတ်သား​ လို့​ ​ေြပာမှ ပိုမှန်မယ်။

Diaspora လို့​ေခါ်တဲ့​ စကား​လံုး​တစ်လံုး​ ရှိတယ်။ ပန်း​ဝတ်မှုန်က​ေလး​ေတွ ​ေလယူရာလွင့်​သွား​သလို လူသား​မျိုး​ေစ့​က​ေလး​ေတွလည်း​ မူလ​ေနရင်း​ အရပ်က​ေန လွင့်​ပျံသွား​ြပီး​ ​ေနရာသစ်မှာ အ​ေညှာင့်​ေပါက်ရတဲ့​အခါ ​ေရာက်ရှိ​ေနတဲ့​ ပတ်ဝန်း​ကျင်သစ်နဲ့​ လိုက်​ေလျာညီ​ေထွ ြဖစ်ဖို့​ ြကိုး​စား​ရပါသတဲ့​။ နို့​မို့​ဆို အဲဒီပတ်ဝန်း​ကျင်မှာ မူလရှိနှင့်​သူ​ေတွနဲ့​ ပဋိပက္ခ ြဖစ်လာမယ် မဟုတ်လား​။ တရုတ်မျိုး​ေစ့​က​ေလး​ေတွ Diaspora ြဖစ်တဲ့​အခါမှာလည်း​ အချိန်တန်​ေတာ့​ အိမ်အ​ေရာက်ြပန်ြကရတယ် ဆိုတဲ့​ကိစ္စဟာ ဘယ်သူ့​ကိုမှ မထိခိုက်ဘူး​။

ကိုယ့်​တိုင်း​ြပည် ကိုယ့်​အမျိုး​ကို ​ေစာင့်​ေရှာက်ရာလည်း​ ​ေရာက်တယ်။ ကိုယ်​ေနတဲ့​တိုင်း​ြပည်က လူခံ​ေတွနဲ့​ လိုက်လိုက်​ေလျာ​ေလျာ ြကီး​ြပင်း​လာြပီး​ ကိုယ့်​ကိုယ်ပိုင်ယဉ်​ေကျး​မှုကို ြမတ်ြမတ်နိုး​နိုး​ ထိမ်း​သိမ်း​ဆက်ခံတာလည်း​ ချီး​ကျူး​စရာပဲ။ အဲဒီလူမျိုး​ေတွ ​ေပျာက်သွား​ြပီး​ ငါတို့​ လူမျိုး​ေတွ ြဖစ်ကုန်​ေအာင် ဝါး​ြမိုပစ်ရမယ်။ ငါတို့​နဲ့​ယူတာနဲ့​ ငါတို့​ဘာသာဝင် ြဖစ်ကိုြဖစ်ရမယ်။ ဒီ​ေြမက ငါတို့​ပိုင်တဲ့​ေြမြဖစ်လာရမယ် ဆိုတာကျ​ေတာ့​ ဘယ်လို​ေြပာြကမလဲ။ ကမ္ဘာအနှံ့​အြပား​ တရုတ်မရှိတဲ့​တိုင်း​ြပည်ရယ်လို့​ ခပ်ရှား​ရှား​။ တရုတ်ရှိလို့​ ြပဿနာြဖစ်ရတယ် ဆိုတဲ့​ တိုင်း​ြပည်လည်း​ ခပ်ရှား​ရှား​။

ကိုယ်လိုရာကို အစဆွဲထုတ်ြကမယ့်​ အ​ေရး​ကို ြမင်လို့​ ြကို​ေြပာလိုက်ဦး​မယ်။ တရုတ်ြမိုတာကို ခံချင်တယ် တရုတ်​ေြကာက်တယ်ဆိုတဲ့​ အဓိပ္ပါယ် တစ်လံုး​မှ မပါဘူး​။ ြမိုတာချင်း​အတူတူ တရုတ်ကသူတို့​ကိုယ်သူတို့​ ြမန်မာပါဆိုြပိး​ြမိုတာ။

ဟိုဟာ​ေတွက​ေတာ့​ ြမန်မာတစ်ြပည်လံုး​ ၇၈၆ ြဖစ်ရ​ေစ့​မယ် ဆိုြပိး​ေတာ့​ ြမိုတာ။ မန္တ​ေလး​မှာရှိတဲ့​ တရုတ်​ေတွက ဝမ်း​ေစွ့​ဝမ်း​ေစွ့​ လုပ်ချင်လုပ်မယ် မန်း​ေလး​။ ​ေစွမန်း​ေလး​။ အို့​ကျစ်​ေကျာ်​ေအး​ မန်း​စ​ေလး​ပဲ။ လူ​ေတွသာ ​ေနရာ​ေပျာက်သွား​တာ ြမို့​ေပျာက်မသွား​ဘူး​။ ဘူး​သီး​ေတာင် ​ေမာင်း​ေတာမှာ​ေတာ့​ ရခိုင်ရွာ မီး​ကုန်​ေအာင်တိုက်ြပီး​မှ ကုလား​ရွာတည်တာ။ ြပန်ဝင်မလာနဲ့​ သတ်ပစ်မယ်ချည့်​ပဲ။

မတူတာကိုပဲ ​ေြပာပါတယ်။ ဘယ်ဟာကိုမှ အား​ေပး​လက်ခံ မရှိပါဘူး​။ ဒါ​ေပမယ့်​ နှစ်သစ်ကူး​ြကမယ့်​ တရုတ်​ေတွကို​ေတာ့​ အြပံုး​မပျက် ကုန်း​ရှိဖချိုင် လုပ်နိုင်ပါ​ေသး​တယ်။ လာဗျာ။ ကမ်း​ေပ့​ ကမ်း​ေပ့​။