“​ေတာင်စဉ်​ေရမရ”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

ဗိုလ်ထီး​ြကီး​က​ေတာ့​ ရာသီ​ေြပာင်း​ချိန်မှာ ​ေဖာ်ကွာလို့​ အြပင်​ေရာအတွင်း​ေရာ ဥပါဒ်ဝင်ပါသတဲ့​။ ​ေမာင်စံဖား​တစ်​ေယာက်က​ေတာ့​ ဌာနီ​ေြပာင်း​စမှာ ​ေဘး​ဥပါဒ် အန္တရာယ်ရန်စွယ်​ေတွ မသန်း​ခဲ့​ေသာ်ြငား​ ရုတ်တရက်ြကီး​ ​ေန့​စဉ်ပံုမှန် လည်ပတ်​ေနကျ လုပ်ငန်း​ခွင်နဲ့​ကွာလာ​ေတာ့​ ဟာတာတာ ရင်မှာကျန်​ေနစြမဲ ြဖစ်​ေနပါ​ေသး​တယ်။

ကျိုး​ထား​တဲ့​လက်က စပ်ကူး​မတ်ကူး​ကာလမှာ အလုပ်​ေြကွး​ေတွ မထား​ခဲ့​ချင်လို့​ တစ်လနဲ့​ပတ်တီး​ေြဖလိုက်​ေပမယ့်​ လက်ဆုပ်လည်း​မြမဲ၊​ လက်တွဲလည်း​မခိုင်​ေသး​ပါဘူး​။ လက်အိတ်ဝတ်ရင်​ေတာင် နာ​ေနတယ်။ ဒီပံုဆိုရင်​ေတာ့​ ရန်ကုန်ကဆရာြကီး​ေတွဆီမှာ လက်က​ေလး​ြပြပြပီး​ မဖျက်ဆီး​တယ် မဂ်ခရီး​ဝယ် ရက်အနည်း​ငယ် ခွင့်​ြပုနိုင်​ေစ​ေသာ် ဆို ရိပ်သာဝင်ရ​ေကာင်း​မလား​ မသိပါဘူး​။ သီချင်း​ေတွ နား​ထဲြကား​ေယာင်တာကလွဲရင် အကုန်လံုး​ ​ေအး​ချမ်း​သွား​မယ်။ မင်း​ေလး​တစ်​ေယာက်ကလွဲရင်..။ အဲ… ​ေြပာရင်း​ဆိုရင်း​ သီချင်း​က ပါလာြပီ။

ရာသီဥတုကလည်း​ အမ်း​မှာတင် ​ေအး​သလား​မှတ်တယ်။ ရန်ကုန်မှာလည်း​ ခါတိုင်း​နှစ်​ေတွလို မဟုတ်ဘူး​။ အ​ေနွး​ထည်​ေတွဘာ​ေတွ ဝတ်​ေနရြပီ။ ကချင်ြပည်နယ်ကလူ​ေတွ ဘယ်လို​ေနရှာမလဲမသိဘူး​လို့​ လှမ်း​သနား​မိပါတယ်။ သူတို့​ခမျာ အသက်အိုး​အိမ် စည်း​စိမ်အကုန် ဖက်နဲ့​ထုပ်ထား​ရတာ ဒီရာသီနဲ့​ဆို ဘယ်လံုနိုင်​ေနွး​နိုင်ပါ့​မလဲ​ေနာ်။ အလကား​ေန ​ေဖ့​စ်ဘုတ်​ေပါ်မှာ ပစ်ြပန်ြပီ။ ​ေသြပန်ြပီ။ တစ်နာရီတစ်ခါ​ေလာက် စ​ေတး​တပ်စ်တင်​ေနတဲ့​သူ​ေတွကို​ေတာ့​ ဘ​ေလာက်ခ်လုပ်ပလိုက်ချင်စိတ် ​ေပါက်လာပါတယ်။

သူတို့​မို့​လို့​ ၂၄/၇ ​ေဘာလံုး​ပွဲချည့်​ လွှင့်​တဲ့​လိုင်း​ေတွလို မရပ်မနား​စစ်သတင်း​ေတွ တရစပ် တင်တင်နိုင်လွန်း​အား​ြကီး​တယ်။ လူပျိုစကား​လား​။ ဒီက မိန်း​က​ေလး​ပါ။ ရိုး​အလိုက်တာ အချစ်အ​ေြကာင်း​တစ်စက်မှ မပါ။ ဆိုတဲ့​ ချာလီသီချင်း​ထဲကလိုပဲ တင်ထား​တဲ့​သူကိုယ်တိုင် အဲဒီစစ်​ေြမြပင်တစ်​ေနရာက မိုက်ခွက်က​ေလး​ကိုင်ထား​တဲ့​ ဓါတ်ပံုက​ေလး​တစ်ပံု​ေတာင် မ​ေတွ့​မိပါဘူး​။

ခင်ဗျား​တို့​ကိုယ်တိုင် အဲဒီသတင်း​သွား​ယူမယ်ဆို ​ေခါ်စမ်း​ပါဗျာ။ ကျုပ်လည်း​ ကိုယ့်​စား​ရိတ်ကိုယ်စား​ြပီး​ လိုက်ခဲ့​ပါ့​မယ်။ ြကာ​ေတာ့​ စာဖတ်စရာကို မလို​ေတာ့​ဘူး​။ ဒီနံမယ်နဲ့​လူြကီး​ဆိုရင် ကချင်စစ်သတင်း​၊​ ဒီလူြကီး​က ရခိုင်ဘဂင်္ါလီသတင်း​၊​ ဒီဆရာသမား​ဆိုရင် ​ေဒါ်စုက​ေလာ်ထု ​ေလပုတ်ထုတ်​ေဆး​ေကျွး​ေတာ့​မှာ။ ဒီလူစုက​ေတာ့​ အိုး​ အ​ေမ့​၊​ အို အ​ေမ၊​ ဟပ်ချိုး​ဆိတ်ဖွား​အ​ေမ၊​ ​ေကာင်း​ကင်​ေမ​ေမ၊​ ​ေြမြကီး​ေမ​ေမ၊​ စြကာဝဠာ​ေမ​ေမ။ ကိုယ့်​လည်း​ မှတ်ထား​လို့​ရပါတယ်။

ဆရာဝန်ရယ်လို့​ ကလိလိုက်ရင် ကက်ကက်လန်တဲ့​ ထက်ထက်စံလုပ်​ေနြပီး​ သူ့​ဘာသူကျ​ေတာ့​ ဟို​ေပါင်လှန်​ေထာင်း​လိုက် သည်​ေပါင်လှန်​ေထာင်း​လိုက် လုပ်​ေနတဲ့​အ​ေကာင်​ေပါ့​။ တကယ်​ေတာ့​ စ​ေတး​တပ်စ်ဆိုတဲ့​သ​ေဘာက ကိုယ့်​စိတ်ထဲမှာ ဘာ​ေတွရှိတယ် ဆိုတာကို မိတ်​ေဆွ​ေတွနဲ့​ မျှ​ေဝချင်တာ မဟုတ်ဘူး​လား​။

အခု​ေတာ့​ ​ေြကာ်ြငာဝင်ချင်လည်း​ အဲဒီ​ေပါ်မှာပဲ။ ဝါဒြဖန့်​ချင်လည်း​ အဲဒီ​ေပါ်မှာပဲ။ လူမှုကွန်ယက်မဟုတ်ပဲ နိုင်ငံ​ေရး​ကွန်ယက်ြကီး​ ြဖစ်​ေနြပီ။ အဲ​ေလာက်ြကီး​ေတာ့​လည်း​ နိုင်ငံ​ေရး​ဆိုတာြကီး​ကို စိတ်မဝင်စား​ေသး​ပါဘူး​ဗျာ။ သီချင်း​ေလး​ေတွ။ ရုပ်ရှင်​ေလး​ေတွ၊​ ဓါတ်ပံု​ေလး​ေတွကတဆင့်​ သူငယ်ချင်း​မိတ်​ေဆွများ​နဲ့​ အ​ေတွး​အြမင် ဖလှယ်နှီး​ေနှာရံု​ေလာက်ဆို ​ေတာ်ပါြပီ။

ရန်ကုန်​ေရာက်ြပီး​မှ ​ေတ့​လွဲက​ေလး​လွဲသွား​လို့​ မြကည့်​လိုက်ရတဲ့​ပွဲက​ေတာ့​ အမြကီး​ေဒါ်မာမာ​ေအး​ရဲ့​ပွဲပါပဲ။ သူ​ေရာကိုယ်ပါ သည်တစ်သက်​ေတာ့​ြဖင့်​ သည်​ေြမ​ေပါ်မှာ သည်သီချင်း​ေတွ ဆိုရြကား​ရပါဦး​မလား​လို့​ မ​ေမျှာ်လင့်​ရဲခဲ့​တာ အခု​ေတာ့​ ဆု​ေတာင်း​ြပည့်​သွား​တယ်လို့​ ​ေြပာရမလိုပဲ။ သည်အ​ေြခအ​ေနထိ​ေအာင် တိုး​တက်​ေြပာင်း​လဲလာတာက​ေတာ့​ ြငင်း​လို့​မရဘူး​ မဟုတ်လား​။ အကယ်ဒမီပွဲတုန်း​ကလည်း​ ကိုစိုး​သူြကီး​ကို ြမင်လိုက်ရ​ေတာ့​ ​ေတာ်​ေတာ်စိတ်ချမ်း​သာသွား​ပါတယ်။ မာတယ် သာတယ် လာတယ်​ေပါ့​။

 နှစ်​ေတွသည်​ေလာက်ြကာသွား​ြပီး​မှ သူတို့​လည်း​ သည်​ေြမသည်​ေရကို မလွမ်း​ပဲနဲ့​ ​ေနပါ့​မလား​။ အ​ေြကာင်း​ေြကာင်း​ေြကာင့်​ ထွက်ခွာသွား​ခဲ့​တဲ့​သူ​ေတွကို သ​ေဘာထား​ြကီး​ြကီး​နဲ့​ ြပန်လည်ဝင်​ေရာက်ခွင့်​ေပး​ခဲ့​သလိုပဲ အ​ေြကာင်း​ေြကာင်း​နဲ့​ ထွက်ခွာလိုလှတဲ့​သူ​ေတွကိုလည်း​ မြကာခင်မှာ လွတ်လပ်ခွင့်​ေပး​ေတာ့​မယ် လို့​ ​ေမျှာ်လင့်​ရတာပဲ။ တစ်စံုတစ်ခုကို လက်ခံယူဖို့​ဆိုတာ လက်ဆုပ်ကို အရင်​ေြဖချလိုက်ရတာ သဘာဝတဲ့​။ ဟိုလူြကီး​ ​ေြပာသွား​တာ​ေလ။ ​ေလဆိပ်မှာဆရာဝန်ဆိုတာနဲ့​ ခါး​ပိုက်နှိုက် ရဲစခန်း​ေရာက်သလို ဟိန်း​ေဟာက်​ေငါက်ငမ်း​ စစ်​ေဆး​တာ​ေတွ ​ေပျာက်​ေစချင်ပါြပီ။ (ဘာအခုမှ​ေြကာက်ပါြပီလဲ)

ရန်ကုန်မှာ သတိထား​မိတာက​ေတာ့​ လူ​ေတွဟာ အရင်ကထက်ပိုြပီး​ စည်း​ကမ်း​မဲ့​လာြကတာကိုပါ။ လမ်း​ေတွကပိတ်မယ်။ လူ​ေတွ​ေရာ၊​ ကား​ေတွ​ေရာ ထင်ထင်သလို ဆိုပါ​ေစ အမြကီး​တို့​ေရ ပဲ။ ချီး​ကျူး​မိတာက​ေတာ့​ ​ေမာ်​ေတာ်ပီကယ်​ေတွပါ။ အရင်ကလို ဟိုနား​ေစာင့်​ဖမ်း​ သည်နား​ေစာင့်​ဖမ်း​၊​ အကိုြကီး​ရဲ့​ ညီ​ေလး​ေတွပါ မလုပ်​ေတာ့​ပဲ လမ်း​ပိတ်တဲ့​ေနရာ​ေတွမှာ သူတို့​ရှင်း​မှ ကား​ဆက်​ေမာင်း​လို့​ရ​ေတာ့​တယ်။ ကိုယ့်​ေလာက် ဘဲဥမုန်း​တဲ့​သူ​ေတာင်မှ

“ဟယ် ြကည့်​စမ်း​ြကည့်​စမ်း​ သူတို့​ ​ေြပာင်း​လဲသွား​ြပီ။”

လို့​ အမှတ်​ေတွ ​ေပး​မိတယ်။ ​ေတာ်​ေတာ်စည်း​မဲ့​ကမ်း​မဲ့​နိုင်တာက​ေတာ့​ မှိုလို​ေပါက်လာတဲ့​ ​ေမာ်​ေတာ်ကား​ အ​ေရာင်း​ြပခန်း​များ​ပါ။ နံပတ်မပါတဲ့​ကား​ေတွ ြခံအြပင်လမ်း​မ​ေပါ်အထိ လျှံထွက်​ေနြပီး​ အနီး​အနား​ပတ်ဝန်း​ကျင်က အိမ်ကား​ဧည့်​ကား​ ရပ်စရာ​ေနရာဖယ်မ​ေပး​ပဲ အပိုင်သိမ်း​လိုက်​ေတာ့​တယ်။ လမ်း​ြကား​ေတွမှာ ပိုဆိုး​တာ​ေပါ့​။

ရှား​ရှား​ပါး​ပါး​ ကား​ရပ်စရာတစ်​ေနရာ ရထား​ရင် သွား​စရာရှိရင်​ေတာင် အငှား​ကား​နဲ့​ပဲ သွား​ေတာ့​တယ်။ ြပန်လာရင် ​ေနရာရ​ေတာ့​မှာ မဟုတ်ဘူး​ေလ။ ဒီဇင်ဘာအား​ကစား​လမို့​လို့​ လမ်း​ပိတ်ြပီး​ြခင်း​ခတ်တာ အ​ေြခခံဥပ​ေဒ​ေန့​၊​ လွတ်လပ်​ေရး​ေန့​ထိ မဖယ်လည်း​ မ​ေြပာ​ေသး​ပါဘူး​။ ပဋ္ဌာန်း​ပွဲ၊​ နှစ်ကျိပ်ရှစ်ဆူ၊​ တရား​ပွဲ​ေတွကလည်း​ ဘာသာ​ေရး​ပွဲပဲဟာ။ ဘယ်​ေြပာလို့​ရမလဲ။

​ေနာက်ဆို ဆန္ဒ​ေဖာ်ထုတ်ပွဲ​ေတွ လမ်း​ပိတ်ြပီး​ ကျင်း​ပြက​ေတာ့​မယ်။ ​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ ဘာပွဲမှ မရှိလည်း​ လမ်း​ထိပ်မှာတင် ကနား​ဖျင်း​ြကီး​ထိုး​လို့​ ြပန်မဖျက်စတမ်း​ ထမင်း​ဆိုင်၊​ ​ေြမအိုး​ြမီး​ရှည်၊​ အကင်စံု၊​ ​ေရာင်း​လို့​ရတာ အကုန်​ေရာင်း​ဖို့​ လမ်း​အပိုင် သိမ်း​လိုက်​ေတာ့​တယ်။ အနား​သွား​ ကား​ရပ်မိရင်​ေတာင် ဆိုင်​ေနရာမို့​ ကား​မရပ်ပါနဲ့​တဲ့​။

အဲဒါလမ်း​ထိပ်က​ေန လမ်း​ထဲ​ေလး​ငါး​ဆယ်အိမ်​ေလာက် ကျွံ​ေန​ေအာင်ယူထား​ြပီး​ြပီ။ ​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ ၁၂ ရာသီ သြကင်္န်​ေရပက်ခံကား​လည်သလို ​ေမာင်း​ေနရတဲ့​ ကား​စီး​ရတဲ့​ဒုက္ခကို မခံနိုင်တာနဲ့​ ဘတ်စကား​ြပန်စီး​ဖို့​ စဉ်း​စား​ေနမိတယ်။ (ဒါ​ေတာင် ဒီကား​ ငါဝယ်ထား​တုန်း​က ဘယ်​ေလာက် အခုဆို ဘယ်​ေလာက်ပဲ တန်​ေတာ့​တယ် လို့​ ရင်ထုမနာ ြဖစ်တတ်တဲ့​အစား​ထဲ မပါ​ေပလို့​)။

ငယ်ငယ်တုန်း​က က​ေလး​ပီပီ ​ေြပး​လွှား​ေဆာ့​ကစား​ လမ်း​သလား​ခဲ့​တဲ့​ ရန်ကုန်ပလက်​ေဖာင်း​ေပါ်မှာ စီး​ပွား​ရှာ အသက်​ေမွး​ြကတဲ့​ လူ​ေထာင်​ေသာင်း​များ​စွာ ရှိလာခဲ့​ြပီ။ ​ေဈး​ေရာင်း​စင်တာ အြကီး​ြကီး​ေတွ ​ေနရာအနှံ့​ေပါ်ထွက်လာခဲ့​ြပီး​ အဲဒီမှာလည်း​ အ​ေရာင်း​ဝန်ထမ်း​ သိန်း​သန်း​မက အသက်​ေမွး​ေနြကြပီ။ ကုမ္ပဏီ​ေတွ၊​ အလုပ်အကိုင်အခွင့်​အလမ်း​ေတွနဲ့​ ရန်ကုန်ဟာ လူငယ်လူလတ် လုပ်သား​ဝန်ထမ်း​ေပါင်း​များ​စွာနဲ့​ နုပျို အသက်ဝင်လာတာ​ေတာ့​အမှန်ပါပဲ။

လူအိုြကီး​ေတွက ရန်ကုန်လမ်း​ေပါ်မှာ မရှိ​ေတာ့​ဘူး​ေလ။ အကုန်လံုး​ တစ်​ေနရာတည်း​မှာ စုပို့​ထား​ြပီး​ တာဝတိံသာ နတ်ြပည်လုပ်ထား​တယ်။ အ​ေြကာင်း​ကိစ္စရှိရင် အဲဒီအ​ေရာက် လာပသလှည့်​ြက။ ရန်ကုန်မှာ ကျန်ရစ်​ေလတဲ့​ နတ်ကွန်း​အ​ေဟာင်း​ြကီး​ေတွက​ေတာ့​ နတ်က​ေတာ်ြကီး​ေတွ နတ်ဝင်သည်ြကီး​ေတွက လက်ညှိုး​ထိုး​ေရာင်း​စား​ထား​တယ်။

လူြကံရင် ြကံ​ေတာြကီး​ေတာင် ြကက်ပျံမကျ စည်ကား​သွား​တတ်တယ်။ ကန်​ေတာ်ြကီး​ အင်း​ယား​လည်း​ မသွား​ချင် ငါမသွား​ဘူး​ လုပ်မ​ေနနဲ့​ ကန်ပတ်လည် ခ​ေရရိပ် ဘယ်ကူး​တို့​ဆိပ်မှ မကျန်​ေတာ့​ဘူး​။ ​ေရာင်း​လို့​ ငှား​လို့​ ကုန်ြပီ။ ဝယ်ချင်ရင် သိဂင်္ုတ္တရကုန်း​ြကီး​ေတာ့​ ကျန်ဦး​မလား​ မ​ေြပာတတ်ပါဘူး​။ ဘုရား​ြကီး​က​ေတာ့​ ​ေဂါပက ကံထရိုက်​ေပး​ထား​တာ ဘယ်​ေနရာမှ မကျန်ဘူး​။ ​ေဈး​ကွက်စီး​ပွား​ေရး​ဆိုတာ ဒါကို​ေြပာတာကိုး​။ ရန်ကုန်တစ်ြမို့​လံုး​ ​ေဈး​ကွက်ြကီး​ြဖစ်​ေနြပီ။ ​ေြကး​နီ​ေတာင်ြကီး​ေရာင်း​တာကမှ လူြမင်​ေသး​။

​ေတာင်စဉ်​ေရမရ အ​ေတွး​စ​ေတွြကား​မှာ ကျွဲြပဲစီး​ြပီး​ မီး​ခဲကိုင်ထား​မိတာက​ေလး​ရှိလို့​ ကိုယ်ဖွတဲ့​အစကို ကိုယ်တိုင်ပဲ ရှင်း​သွား​ရပါဦး​မယ်။ ရာသီ​ေအး​တယ် အ​ေြကာင်း​ြပြပီး​ ကချင်အ​ေရး​မှာ ဝင်​ေညှာ်လိုက်တာကိုး​။ ပညာရှိြကီး​များ​ေတာင် စကား​အစွန်း​မထွက်​ေအာင် လက်​ေရှာင် ​ေရငံု​ေနြကတဲ့​အချိန်မှာ ကိုယ်လိုဗံုမဟုတ်ပတ်မဟုတ်က မတီး​ပဲထထြမည်ရတဲ့​အ​ေြကာင်း​က​ေတာ့​ အဲဒီအရပ်ကလူ​ေတွကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ စာနာသနား​မိတဲ့​အတွက်ပါ။

“ဒါြဖင့်​လည်း​ ဆူး​ေလသွား​၊​ ကချင်လံုချည်က​ေလး​ဝတ်ြပီး​ ဗီနိုင်း​က​ေလး​တစ်ချပ်​ေလာက် ကိုင်ထား​ပါလား​။ အယား​ေြပတာ​ေပါ့​။”

ဆို​ေပမယ့်​ အဲသလိုလုပ်လို့​ အ​ေြကာင်း​ထူး​မယ်ထင်ရင် ဒီအချိန်ထိ​ေအာင်​ေတာင် ​ေစာင့်​မ​ေနဘူး​။ တစ်နာရီမတ်တပ်ရပ်လို့​ ကျည်တစ်​ေတာင့်​ ဗံုး​တစ်လံုး​ ​ေလျာ့​သွား​မလား​။ အချိန်အား​တိုင်း​ သွား​သွား​ရပ်မယ်ဗျာ။ သဲထဲသွန်ပစ်မယ့်​အထဲ​ေတာ့​ ​ေရတစ်​ေပါက်ဝင်မပါချင်လို့​ပါ။ အဆို​ေတာ်​ေတွ သီချင်း​ဆိုြပီး​ အလှူ​ေငွသွား​ေပး​တာကမှ ဟုတ်တုတ်တုတ်။

ဒီကိစ္စနဲ့​ပတ်သက်ြပီး​ ဘာ​ေရး​လိုက်​ေရး​လိုက်၊​ ဖတ်တဲ့​သူ​ေတွ အနက်ြပန်ြကတာက ကချင်ဘက်က​ေရး​တာလား​၊​ ဗမာဘက်က​ေရး​တာလား​။ အဲဒါကိုအရင်ဆံုး​ သိ​ေအာင်လုပ်ြပီး​ ကိုယ့်​ဘက်ကမဟုတ်ဘူး​လို့​ ထင်လိုက်တာနဲ့​ လိုရင်း​အဓိပ္ပါယ်​ေတာင် နား​လည်​ေအာင် ဆက်မဖတ်​ေတာ့​ဘူး​။

ကိုယ်​ေြပာချင်တာ​ေတွ စွတ်ရွတ်​ေြပာမယ်။ ဆဲဆိုနှိပ်ကွပ်မယ်။ ဒီလိုမျိုး​ အပ်တိုတစ်​ေချာင်း​ မပါတဲ့​သူ​ေတွချင်း​ေတာင် ​ေြပလည်​ေအာင်​ေဆွး​ေနွး​မှု မြဖစ်ရင် ြပည်ပ​ေကျာ​ေထာက်​ေနာက်ခံနဲ့​ သက်တမ်း​ရင့်​ လက်နက်ကိုင်အဖွဲ့​အစည်း​တစ်ခုနဲ့​ ြငိမ်း​ချမ်း​ေရး​ေဆွး​ေနွး​ရမယ် ဆိုတဲ့​အလုပ်ကို စဉ်း​စား​သာြကည့်​ပါ​ေတာ့​။

တကယ်​ေတာ့​ ကချင်ဘက်ကလည်း​ မ​ေရး​ဘူး​။ ဗမာဘက်ကလည်း​ မ​ေရး​ဘူး​။ အဲဒီ​ေနရာမှာ စစ်​ေဘး​စစ်ဒဏ်ခံ​ေနြကရတဲ့​ လူသား​ေတွအား​လံုး​အတွက် ​ေရး​ပါတယ်။ အဓိကအား​ြဖင့်​ေတာ့​ ​ေြမဇာပင်ြဖစ်ရရှာသူ ​ေဒသခံတိုင်း​ရင်း​သား​များ​ကို စာနာနား​လည်စွာ ​ေမတ္တာပို့​ပါတယ်။ နှစ်ဘက်စလံုး​မှာ ကျဆံုး​ြကရတဲ့​ စစ်သား​က​ေလး​ေတွကိုလည်း​ ဘဝကူး​ေကာင်း​ဖို့​ ဆု​ေတာင်း​ေပး​ပါတယ်။ သူတို့​ခမျာ ကိုယ့်​အသက်​ေပး​စွန့်​လိုက်ရတာ လွတ်လပ်​ေသာ ကချင်နိုင်ငံ​ေတာ်ြကီး​ ​ေပါ်ထွန်း​လာဖို့​၊​ ြပည်​ေထာင်စုြကီး​ မြပိုကွဲဖို့​ စတဲ့​ နိုင်ငံ​ေရး​သ​ေဘာတရား​ေတွကို ​ေသ​ေသချာချာ နား​လည်ြပီး​ ယံုြကည်ချက်၊​ ခံယူချက် ြပင်း​ြပင်း​ေတာင် ရှိချင်မှ ရှိလိမ့်​မယ်။

ချမ်း​ချမ်း​စီး​စီး​ ​ေတာြကီး​မျက်မည်း​ထဲက စစ်​ေြမြပင်မှာ အိမ်ကအ​ေဖအ​ေမ မိသား​စုကို တမ်း​တမ်း​တတ​ေနရင်း​ကမှ ​ေပး​အပ်​ေသာတာဝန်ကို ​ေကျပွန်​ေအာင် ထမ်း​ေဆာင်ရဦး​မ​ေပါ့​ဆိုတဲ့​ စိတ်ပဲရှိလိမ့်​မယ် ထင်ပါတယ်။ အသက်က​ေလး​ေတွက အရမ်း​ငယ်လွန်း​ြက​ေသး​တာကိုး​။ ခုနက​ေြပာတဲ့​ နိုင်ငံ​ေရး​ဦး​တည်ချက်​ေတွဆိုတာ အုပ်ချုပ်သူ​ေခါင်း​ေဆာင်ပိုင်း​ေလာက်ကပဲ တဖွဖွ သိမ်း​သွင်း​စည်း​ရံုး​ြကတာ၊​ တိုင်း​သူြပည်သား​က​ေတာ့​ တစ်​ေယာက်မှ မယံုဘူး​ဗျ။ ခင်ဗျား​တို့​ ယံုချင်ယံု ကျွန်​ေတာ်​ေတာ့​ မယံုဘူး​။ တို့​တာဝန်အ​ေရး​ြကီး​သံုး​ပါး​နဲ့​ ၂၂နှစ် အုပ်ချုပ်ခဲ့​ြပီး​ြပီ။ ဘယ်သူ့​အတွက်လဲ။ ြပည်သူ့​အတွက် လာမ​ေအာ်နဲ့​။ ရယ်မှာ။

ရခိုင်မှာတုန်း​က ဘဂင်္ါလီအ​ေရး​ြကီး​ဘယ်​ေတာ့​ြပီး​ပါ့​မလဲ လို့​ ​ေမး​ခွန်း​ထုတ်တဲ့​အခါ သူတို့​ဆီက မဟာပညာ​ေကျာ်ြကီး​က​ေတာ့​

 “ဒီကိစ္စ မနက်ြဖန် ြမန်မာြပည်ဘက် ကူး​ေတာ့​မယ်ဆို ဒီက​ေန့​ ြပီး​သွား​လိမ့်​မယ်။” 

လို့​ ​ေြဖတယ်ဗျ။ ဒါြဖင့်​ ကချင်ြပည်နယ်ြကီး​ ဘယ်​ေတာ့​ြငိမ်း​ချမ်း​ေရး​ရမလဲ လို့​ ​ေမး​လာရင် ကျွန်​ေတာ်က​ေတာ့​ နှစ်ဘက်စစ်​ေခါင်း​ေဆာင်​ေတွ အမှန်တကယ် ြငိမ်း​ချမ်း​ေရး​ကို လိုလား​တဲ့​စိတ် ရှိလာတဲ့​တစ်​ေန့​ လို့​ ​ေြဖမယ်ဗျ။ ခုထက်ထိ​ေတာ့​ မရှိ​ေသး​ဘူး​လို့​ ဆိုရမယ်။ ြကား​ဝင်ညှိနှိုင်း​ေပး​မယ့်​သူ​ေတွဆိုတာ လူပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး​ချင်း​ေရာ၊​ အဖွဲ့​အစည်း​မျိုး​စံုပါ ထဲထဲဝင်ဝင် ြကိုး​စား​ေနြကသား​ပဲ။ ​

ေဟာလိဝုဒ်စစ်ကား​ေတွထဲကလို ဓါး​စာခံစစ်သံု့​ပန်း​ေတွကယ်ြပီး​ ဘယ်နား​သွား​ပို့​ရမှန်း​မသိတဲ့​ မ​ေအး​ပွင့်​ ြမင့်​ြမင့်​စန်း​ လမ်း​၃၀ ဇာတ်လမ်း​ေတွလည်း​ ရှိတယ်။ နိုင်ငံ​ေတာ်က ြပည်​ေထာင်စုအဆင့်​ရှိတဲ့​ ဗကဘိုး​ဘိုး​ြကီး​ေတွလည်း​ အခါခါ ချိန်း​ဆို​ေတွ့​ဆံုြပီး​လို့​ အခုဆို တစ်​ေယာက်ကြဖင့်​ ​ေဒဝဒဟ အသံြကား​တာနဲ့​ ြဗုန်း​ဆို ​ေကာက်ရသလို ဖျား​ချင်ချင် ြဖစ်​ေနြပီ။ ​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ မအိုဇာလွှတ်ြပီး​ ကွမ်း​တစ်ယာ ​ေရတစ်မှုတ်နဲ့​ စိတ်​ေလျှာ့​ခိုင်း​ရမယ့်​ပံုပဲ။

အရင်က ကချင်အ​ေြကာင်း​ စကား​စလိုက်တိုင်း​ နင်တို့​ဗမာ​ေတွက ငါတို့​ကချင်​ေတွကို.. ဆိုတဲ့​ ​ေသွး​ကွဲစကား​ေတွ အခါခါ ြကား​ခဲ့​ရဖူး​ပါတယ်။ ရှင်း​လည်း​ ရှင်း​ြပခဲ့​ဖူး​တယ်။ သ​ေဘာ​ေပါက်တာ မ​ေပါက်တာက​ေတာ့​ သူ့​စိတ်ရင်း​ဓါတ်ခံအ​ေပါ်မှာ မူတည်တာ​ေပါ့​။ ကိုယ့်​ဘက်က စိတ်ရင်း​သ​ေဘာရင်း​က​ေတာ့​ ဗမာတစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ ကချင်​ေတွအ​ေပါ် မုန်း​တီး​ခွဲြခား​ နှိမ့်​ချ​ေတွး​ြမင်တာ​ေတွ မရှိရိုး​ အမှန်ပါ။ ြဖစ်ပျက်သမျှ ကိစ္စအား​လံုး​မှာ ဘယ်ဘက်ကမှ ဝမ်း​မသာနိုင်ပဲ စာနာစိတ်နဲ့​ စိတ်မ​ေကာင်း​ြခင်း​ြကီး​စွာ ြဖစ်ရရံုပဲ ရှိပါတယ်။

ကိုယ့်​ဘက်က ကူညီနိုင်တာလည်း​ ဘာမှမရှိလို့​ ​ေမတ္တာစိတ်က​ေလး​အရင်း​ခံြပီး​ ဝမ်း​နည်း​သဝဏ်​ေစရပါတယ်။ တကယ်လို့​များ​ တစ်​ေန့​ေသာအခါ ​ေပး​အပ်​ေသာတာဝန်ဝတ္တရား​များ​အရ ကချင်​ေြမကို ​ေရာက်ခဲ့​သည်ရှိ​ေသာ် စိတ်​ေရာကိုယ်ပါ တတ်စွမ်း​သမျှ ကူညီ​ေစာင့်​ေရှာက်ဖို့​ အသင့်​ရှိ​ေြကာင်း​လည်း​ ​ေြပာချင်ပါတယ်။ ပထမဦး​ဆံုး​တတ်ခဲ့​တဲ့​ တစ်ခွန်း​တည်း​ေသာ ကချင်စကား​က​ေတာ့​

“နံဖက်ငိုင် ​ေစာရအိုင်”

ပါတဲ့​။ ကချင်လူမျိုး​ေတွအား​လံုး​ ြငိမ်း​ချမ်း​ြကပါ​ေစ။