“သည်တစ်ခါကွဲရင်ြဖင့်​ ဆဲမှာပဲ​ေတာ်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

အစကတည်း​က ကိုယ့်​ဝမ်း​နာကိုယ်သာသိသမို့​ ပဲြကီး​မနိုင်ပဲ ဖင်ဟင်း​မစား​ဘူး​ဆိုြပီး​ ​ေကျာင်း​သား​နိုင်ငံ​ေရး​ေလာကမှာ ပွဲြကည့်​သူသက်သက် အား​ေပး​သူသက်သက်အြဖစ်သာ​ေနခဲ့​ေပမယ့်​ ဇာတ်ခံု​ေပါ်ကြကတဲ့​အခါ ဆရာသမား​များ​ရဲ့​ ြမန်မာ့​မူြမန်မာ့​ဟန် ြမန်မာ့​စရိုက်​ေတွ ​ေပါ်လာတာ​ေတွကို မသိချင်​ေယာင်​ေဆာင်လို့​ မရခဲ့​ပါဘူး​။

ဘာ​ေြပာ​ေကာင်း​မလဲ။ ဝက်ဝက်ကို ကွဲတာ​ေပါ့​။ တစ်ခုတည်း​ရှိ​ေတာင် တဝက်စီကွဲတတ်တဲ့​ အကျင့်​ကို ​ေြပာတာ​ေလ။ သည်လူနဲ့​သည်လူ ချိုမိုင်မိုင်ကက ​ေရာင်စံု​ေဘာလံုး​ဆိုဆို မျက်စိစံုမှိတ်ြပီး​ ဩဘာကျ​ေအာင် အား​ေပး​ပါမယ်ဆိုမှ သူတို့​ခမျာ အချင်း​ချင်း​ထသတ်​ေနရတာနဲ့​ ဘာစကား​မှ ဟုတ်ဟုတ်ြငား​ြငား​ မ​ေြပာမ​ေဟာနိုင်ဘူး​။ မ​ေြပာလည်း​ေနပါ။ အဲဒါ​ေတွက အနှစ်သာရရှိတာမှ မဟုတ်ပဲနဲ့​။ သည်ဘက်နား​ကဝင် ဟိုဘက်နား​ကထွက်သွား​မှာ။

ပရိသတ်အဆင့်​ကလည်း​ ရှင်ြကီး​ေဂါတမလာ​ေဟာ​ေတာင် ကျွတ်တမ်း​ဝင်မယ့်​သူ တစ်​ေယာက်တ​ေလ မပါဘူး​။ ဒါ​ေပမယ့်​ တကယ့်​အနှစ်သာရကို​ေတာ့​ အား​လံုး​ရလိုက်ြပီး​သား​။ ​ေကျာင်း​သား​ေတွအား​လံုး​ ဟိုတုန်း​ကလို နလပိန်း​တံုး​ မဟုတ်​ေတာ့​ဘူး​။ နိုင်ငံ​ေရး​ အသိအြမင်​ေတွ နိုး​ြကား​လာြကြပီ။ သူတို့​အား​လံုး​ ဂျစ်တိုက်​ေနြကတဲ့​ က​ေလး​ဆိုး​များ​လို ဆန္ဒတစ်ခုကို တညီတညွတ်တည်း​ေဖာ်ထုတ်​ေနတာက လက်ရှိအစိုး​ရကို မလိုချင်​ေတာ့​ဘူး​ တဲ့​။

 ​ေကျာင်း​သား​ထဲမှာ ခံယူချက်ြပင်း​ြပင်း​၊​ ခံစား​ချက် နင့်​နင့်​နဲနဲနဲ့​ အသက်ထက်ဆံုး​ ဒီမိုက​ေရစီအ​ေရး​ကို ​ေနာက်မတွန့်​စတမ်း​ လုပ်​ေဆာင်သွား​မယ့်​သူ​ေတွ မပါဘူး​လို့​ေတာ့​ မထင်ပါနဲ့​။ အများ​ြကီး​မှ အများ​ြကီး​။ သူတို့​လူြကီး​ေတွ လွတ်လပ်​ေရး​အတွက် သား​ပစ်မယား​ပစ် စံုလံုး​နှစ်ခဲ့​ရသလို​ေတာင် မဟုတ်ဘူး​။

မိဘရင်ခွင်က အ​ေတာင်အလက်မစံုခင်မှာကို ဘဝမုန်တိုင်း​ထဲ ​ေြခစံုပစ်ဝင်ြကဲခဲ့​ြကြပီ။ ဒီအထိ​ေတာ့​ ဟုတ်သား​။ ​ေရှ့​ဆက်​ေတာ့​မှ ထီကနဲြမည်​ေအာင် ကွဲကုန်​ေရာ။ ဒီအ​ေြကာင်း​ေတွကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင်က အတွင်း​စည်း​ထဲက ြဖတ်သန်း​ခဲ့​ရတာ မဟုတ်တဲ့​အတွက် ဘယ်သူဘယ်ဝါ ဘယ်သို့​ဘယ်ချမ်း​သာ ​ေဘး​က​ေန ထိုင်အာစရာ အ​ေြကာင်း​ေတာ့​မရှိပါဘူး​။ ဒါ​ေပမယ့်​ ကိုယ်မလုပ်နိုင်တဲ့​အလုပ်ကို စွန့်​စွန့်​စား​စား​ လုပ်​ေနြကတာ ြဖစ်တဲ့​အတွက် အကုန်လံုး​ကို ​ေလး​စား​ြပီး​သား​။ ဘယ်သူ့​ကိုမှ အရိုအ​ေသ မတန်ချင်ဘူး​။ အထင်လည်း​ မ​ေသး​ချင်ဘူး​။

ဒါ​ေြကာင့်​ သူတို့​အထဲမှာ ြဖစ်ပျက်​ေနသမျှ အကွဲအြပဲ ဇာတ်လမ်း​ေတွကို ​ေမး​လည်း​မ​ေမး​ သိလည်း​ မသိချင်ခဲ့​ဘူး​။ ရန်​ေအာင် စိုး​သူ ​ေမသန်း​နု ခိုင်ခင်ဦး​တို့​လိုပဲ သူတို့​သာသူတို့​ သူတို့​ဘဝမှာ တွဲချင်တဲ့​သူနဲ့​တွဲ ကွဲချင်တဲ့​သူနဲ့​ ကွဲလိမ့်​မယ်။ အဲဒါ ကိုယ်နဲ့​မဆိုင်ဘူး​။ ကိုယ့်​ဘက်က သူတို့​ ဘာလုပ်ြပြပ နှစ်​ေထာင်း​အား​ရ အား​ေပး​ပလိုက်မယ်။

 ​ေကျာင်း​သား​သမဂ္ဂတို့​ ​ေခါင်း​ေဆာင်တို့​ဆိုတာ​ေတွလည်း​ အဲသလိုပဲ သ​ေဘာထား​လိုက်တယ်။ ဘယ်သူ့​ကိုြဖစ်ြဖစ် အား​ေပး​မှာ။ အဲဒီသ​ေဘာထား​ရှိတဲ့​အတွက် ​ေကျာင်း​သား​ကိစ္စ​ေရး​တဲ့​ေနရာမှာ ဘယ်သူ့​ကိုတင်ြပီး​ ဘယ်သူ့​ကိုမှ နှိမ့်​ချ​ေရး​သား​လိမ့်​မယ် မထင်ပါနဲ့​ေလ။ ကိုယ်က စည်း​အြပင်ဘက်ကလူ ြဖစ်တဲ့​အတွက် အြပင်ဘက်က အြမင်နဲ့​ပဲ ကိုယ်ခံစား​ရသလို ​ေရး​သွား​ပါ့​မယ်။

 ဘိုး​ေတာ်ြကီး​ကို သူ့​လက်စွဲ​ေဗဒင်ဆရာ အခါ​ေပး​ြကီး​ေတွက

“​ေကျာင်း​သား​စနက်ြဖင့်​သာ ဒုက္ခများ​ရအံ့​။”

 လို့​ ​ေဟာကိန်း​ထွက်ထား​သလား​ မသိပါဘူး​။ သူကလည်း​ ​ေကျာင်း​သား​ဆိုရင် အသည်း​အမည်း​ကို နှိပ်ကွပ်တာ။ ​ေကျာင်း​သား​သမဂ္ဂ ြဖိုခွင်း​တုန်း​က တစ်ခါ၊​ ဦး​သန့်​အ​ေရး​အခင်း​တုန်း​က တစ်ခါ။ အခု ဖုန်း​ေမာ် ကိစ္စမှာ အစ​ေတာင် မသတ်နိုင်​ေတာ့​ဘူး​။

သူ့​ဘက်က ကုလား​ထိုင် ထ​ေပး​ရရံုအြပင် စည်း​စိမ်မပျက် သက်တမ်း​ေစ့​ ​ေနသွား​ခဲ့​နိုင်​ေပမယ့်​ ​ေကျာင်း​သား​ေတွဘက်မှာ အသက်​ေသွး​ေချွး​ေပါင်း​ များ​စွာ ရင်း​ခဲ့​ြကရတယ်။ ဘဝပျက်ခဲ့​သူ​ေတွ အများ​ြကီး​ပဲ။ သူ့​လက်ထက်မှာ တက္ကသိုလ်နယ်​ေြမဆိုတာ ရန်သူ့​နယ်​ေြမ စစ်တလင်း​တစ်ခုလို စစ်​ေထာက်လှမ်း​ေရး​ေတွနဲ့​ ဒိုး​လို​ေမွှ ​ေရလို​ေနှာက်ခဲ့​တယ်။ ​

ေခါ်ယူ စစ်​ေဆး​၊​ ​ေမး​ြမန်း​ ထိမ်း​သိမ်း​၊​ ဖမ်း​ဆီး​အ​ေရး​ယူဆိုတာ​ေတွဟာ အကျဉ်း​ေထာင်​ေတွ တရုန်း​ရုန်း​စည်ကား​လာလို့​ ရာဇဝတ်သား​ေတွ​ေတာင် လွတ်ြငိမ်း​ချမ်း​သာခွင့်​နဲ့​ အြပင်ထုတ်ြပီး​ ၅(ည)​ေတွချည့်​ ထည့်​ထား​ရ​ေတာ့​မ​ေလာက် ြဖစ်ခဲ့​တယ်။ ​ေကျာင်း​သား​က​ေန အရပ်ဘက်ကို ကူး​ေတာ့​မယ်ဆို​ေတာ့​ သူြကိုး​ဆွဲ​ေနတဲ့​ ဘီလူး​ဆိုင်း​နဲ့​ က​ေရာင်း​ရိုက်​ေနတဲ့​ ဦး​စိန်လွင်ကို ြပန်သိမ်း​ြပီး​ ဦး​ေမာင်​ေမာင် နဲ့​ အ​ေပျာ့​ဆွဲဆွဲဖို့​ ြကံြပန်တယ်။

ဒါ​ေပမယ့်​ ​ေပျာ့​ေပျာ့​ေလး​နဲ့​ နံတဲ့​ ​ေြကာင်ချီး​ဒဏ်ကို အလူး​အလဲခံရတာက​ေတာ့​ ​ေနာက်ကွယ်က လက်သီး​ပုန်း​ေတွ​ေြကာင့်​ပါ။ ကဲပါ​ေလ။ ​ေြကာင်ချီး​အ​ေြကာင်း​မစခင် ​ေမာင်ြကီး​အ​ေပါင်း​တို့​ ​ေပျာ်ြကပါး​ြကပံု​ေလး​ေတွ စား​ြမံု့​ြပန်လိုက်ပါဦး​မယ်။

 ပထမဦး​ဆံုး​ ကာဖျူး​အမိန့်​ကို ​ေနာက်ဆုတ်​ေပး​လိုက်ြပီး​ လံုြခံု​ေရး​တပ်​ေတွကို လူြမင်သူြမင်​ေနရာ​ေတွက​ေန အစိုး​ရဌာနရံုး​ေတွ​ေပါ်မှာ တပ်​ေဖျာက်ထား​လိုက်တယ်။ လမ်း​ေပါ်ထွက်​ေအာ်​ေနတဲ့​သူ​ေတွကို အတား​အဆီး​မရှိ ခွင့်​ြပုလိုက်တယ်။ အဲသလိုမျိုး​ ​ေဘး​ကင်း​ရန်ကွာ ​ေအာ်ချင်တာ​ေအာ်လို့​ရြပီ လို့​ မီး​စိမ်း​လည်း​ြပလိုက်​ေရာ ဘာ​ေြပာ​ေကာင်း​မလဲ တရား​နာပရိသတ်ရယ်။ ပုရွက်ဆိတ်အံု တုတ်နဲ့​ထိုး​လိုက်လို့​ ထွက်လာသလို ကျား​မမဟူ ရှင်လူရဟန်း​ ဖလန်း​ဖလန်း​ကို ထြက​ေတာ့​တယ်။

တသက်လံုး​ ပါး​စပ်ပိတ် နား​ပိတ် နဲ့​ ​ေအာင့်​အည်း​သည်း​ခံလာသမျှ သည်အချိန်မှာမှ မ​ေပါက်ကွဲရင် ဘယ်​ေတာ့​ ဖွင့်​ထုတ်ရမှာလဲ ​ေြပာ။ ​ေြပာမယ့်​သာ ​ေြပာရတာပါ။ အဲဒီအချိန်မျိုး​ကျ​ေတာ့​ ဆရာြကီး​ဆရာမြကီး​ေတွဆိုတာ တိုး​လို့​ကို မ​ေပါက်​ေတာ့​ဘူး​။ သမဂ္ဂ​ေတွ သမဂ္ဂ​ေတွဆိုတာက​ေတာ့​ မှတ်သား​မကုန် ဇာတ်ကား​စံု။ ဆရာဝန်အသင်း​တိုက်က စာသား​ေလး​ေတာင် ြပန်ြပန်သတိရမိ​ေသး​။

“သမဂ္ဂါနံ တ​ေပါ သု​ေခါ” 

တဲ့​။

“သမဂ္ဂါနံ သမဂ္ဂမှန်က တ​ေပါ င​ေပါတ​ေကာင် မပါလျှင် သု​ေခါ သ​ေခါတ​ေကာင် ပါ​ေလအံ့​။”

 တဲ့​။ ခု​ေတာ့​ င​ေပါ​ေတွ သွား​ေခါ​ေတွတင် ဘယ်ကမလဲ။ ြမန်မာနိုင်ငံလံုး​ဆိုင်ရာ ဆိုက်ကား​သမား​များ​ သမဂ္ဂတဲ့​။ သူတို့​ကမှ ဟန်ကျတယ်။ တစ်​ေယာက်တစ်လှည့်​နင်း​ရင်း​ ချီတက်၊​ ​ေြခမ​ေညာင်း​ဘူး​။ အလှဖန်တီး​ရှင်များ​သမဂ္ဂ​ေတာင် ပါ​ေသး​။ အဲဒီ​ေခတ်တုန်း​က​ေတာ့​ အခု​ေခတ်သလို လိင်တူချစ်သူများ​ဆိုတဲ့​ အသံုး​အနှံုး​ မ​ေပါ်​ေသး​ဘူး​။ အခုလိုသာဆိုရင်ြဖင့်​ အဲဒီ​ေခါင်း​စဉ်ြကီး​နဲ့​ လမ်း​မ​ေပါ်အတွဲလိုက် အစံုလိုက်​ေတွ နွှဲကုန်လို့​က​ေတာ့​ ဘယ်​ေလာက်များ​ အူယား​စရာ​ေကာင်း​လိုက်မလဲ။

ကိုယ်တို့​ ​ေရွှြပည်ြကီး​ေလာက် သမဂ္ဂစံုလင်တဲ့​ တိုင်း​ြပည်ဆိုတာ ကမ္ဘာ​ေပါ်မှာ ​ေရှး​တုန်း​ကလည်း​ မရှိခဲ့​ဘူး​။ ​ေနာင်ကျလည်း​ ရှိလိမ့်​မယ် မထင်ဘူး​။ တစ်သက်လံုး​ စိတ်ထဲရှိတာ မ​ေြပာရမဆိုရ၊​ သဘူ​ေတာပါသည်ခင်ဗျား​ ​ေထာက်ခံပါသည်ခင်ဗျား​ေလာက်ပဲ ​ေအာ်ခိုင်း​လာခဲ့​တာဆို​ေတာ့​ သူတို့​ခမျာ လွတ်လပ်ြခင်း​ရဲ့​အရသာဆိုတာကို အဲဒီ​ေတာ့​မှပဲ ခံစား​ဖူး​ြကတာ​ေလဗျာ။

 တ​ေန့​တ​ေန့​ မနက်မိုး​လင်း​လို့​ လူအုပ်ြကီး​ စီတန်း​လှည့်​လည်လာရင် အိမ်​ေပါက်​ေစ့​ထွက်ြပီး​ အား​ေပး​ြကိုဆိုရတာ အ​ေမာပါ။ ြပည်သူ့​အချစ်​ေတာ် ရုပ်ရှင်မင်း​သား​မင်း​သမီး​ေတွများ​ ပါလာရင် ပရိသတ်က ​ေဆွ့​ေဆွ့​ကိုခုန်​ေန​ေအာင် အား​ေပး​တာ။ လမ်း​မ​ေပါ် ဂျူတီကုတ်ြဖူြဖူက​ေလး​ေတွဝတ်လို့​ ဆရာဝန်များ​သမဂ္ဂတို့​ ​ေဆး​ေကျာင်း​သား​များ​သမဂ္ဂတို့​လည်း​ ပါတယ်။ ကိုယ့်​ေကျာင်း​မို့​ကိုယ် အား​ေပး​ဦး​မှ​ေလဆိုြပီး​ ​ေဆး​ေကျာင်း​ကို တစ်ရက်သွား​ဖူး​ပါတယ်ဗျာ။

ဆကာြကီး​ေတွ တိုး​လို့​မ​ေပါက်တာ​ေြကာင့်​ ​ေနာက်နား​က​ေယာင်​ေပ​ေပ ဝင်စီပါတယ်။ ​ေအာက်တန်း​က ဖလန်း​ဖလန်း​စိန်က​ေလး​ေတွက လူတွန်း​တွန်း​တိုက်တိုက်တိုး​ြပီး​ ထိပ်ဆံုး​မှာ အလံကို သူကိုင်မယ်ငါကိုင်မယ် လုရင်း​ရန်ထြဖစ်ြက။ ဓါတ်ပံုရိုက်ရင် ဂျူတီကုတ်​ေအာက်က ထမီတိုတို မညီမှာစိုး​လို့​ ရြပီလား​၊​ လှရဲ့​လား​ဆို လှည့်​အြကည့်​ခိုင်း​လိုက်။

စင်​ေပါ်တက်ခါနီး​ေမာ်ဒယ်​ေတွလို ကရင်ပတ်ပုတ်​ေနတာရှိ​ေသး​။ စိတ်အချဉ်​ေပါက်လာတာနဲ့​ ​ေနာက်​ေန့​ကျ ​ေဆး​ေကျာင်း​နဲ့​ မလိုက်​ေတာ့​ဘူး​။ ​ေနာက်ြပီး​ ​ေလျှာက်မယ့်​သူ​ေတွ သည်​ေလာက်များ​ေနမှ​ေတာ့​ ကိုယ်မပါလည်း​ အ​ေရး​မှ မြကီး​တာ။ အြပင်က​ေန အကုန်လိုက်စပ်စုရတာက ပို​ေတာင် လွတ်လပ်​ေသး​။

ဒါ​ေြကာင့်​မို့​ ​ေဆး​ေကျာင်း​သား​ြဖစ်လျက်နဲ့​ ​ေဆး​တက္ကသိုလ်(၁)​ေကျာင်း​သား​များ​သမဂ္ဂဆိုတဲ့​အ​ေြကာင်း​ေတာ့​ တစ်ခွန်း​မှ လာမ​ေမး​ပါနဲ့​။ ဘာဘာ ဘာမှ မသိပါဘူး​လို့​ ​ေြဖရမယ်။ အြပင်က​ေန မသိချင်တဲ့​ အတွင်း​က အကွဲအြပဲဇာတ်လမ်း​ေတွနဲ့​ ကင်း​ေအာင်​ေနချင်တာလည်း​ပါတယ်။

 “တစ်လကိုး​သီတင်း​ ထွန်း​ချင်တိုင်း​ထွန်း​ အထွန်း​ခံသ​ေတာ့​။”

 ဆိုတဲ့​ နွဲ့​နွဲ့​စန်း​ြကီး​ ဘက်ထရီ​ေြကာ်ြငာသလိုပဲ

 “​ေပတရာ​ေလျှာက်လည်း​ ​ေသမှာမ​ေြကာက်ရ​ေတာ့​ဘူး​ေတာ်။”

 ဆို​ေတာ့​မှ ​ေနရာ​ေတာ်ခင်း​ြပီး​ လူသိများ​ချင် ​ေနရာယူချင်တာက လူ့​သဘာဝပဲ​ေလ။ ဘယ်သူ့​ကိုမှလည်း​ အြပစ်မတင်ပါဘူး​။ လူ​ေတွ​ေမ့​ေနတာတစ်ခုရှိတယ်။ သူတို့​လမ်း​မ​ေပါ်ထွက်​ေလျှာက်​ေနတာ လက်ရှိအစိုး​ရကို သ​ေဘာမတူနိုင်ပါဘူး​။ မြကည်ြဖူနိုင်ပါဘူး​လို့​ သူ့​လုပ်ရပ်ကို ကန့်​ကွက် ဆန္ဒြပတာပဲ ရှိ​ေသး​တာ။ ဒါြဖင့်​ရင် ဘာလုပ်​ေပး​ရမှာလဲ။ ဘာကိုလိုချင်တာလဲဆိုတဲ့​ ​ေခါင်း​ေဆာင်နဲ့​ ညှိနှိုင်း​ေတာင်း​ဆိုမှု မပါဘူး​။

အစိုး​ရဘက်က​ေန မင်း​တို့​ဘက်က​ေန ဘယ်သူ​ေခါင်း​ေဆာင်တာလဲ။ ဘယ်သူနဲ့​ ညှိနှိုင်း​လိုက်ရင် ပွဲြပတ်သလဲ လို့​ ပစ်သွင်း​လိုက်ရင် ကိုယ့်​ဘက်မှာ ​ေခါင်း​ေဆာင်​ေနရာ ကုလား​ထိုင်လုရင်း​ ထသတ်ကုန်တာနဲ့​ ဟိုဘက်က ဘာမှလုပ်စရာ မလို​ေတာ့​ဘူး​။ အစိုး​ရမှတပါး​ တစ်နိုင်ငံလံုး​အတိုင်း​အတာနဲ့​ အံုြကွတက်လာတဲ့​ ြပည်သူလူထုြကီး​တစ်ရပ်လံုး​မှာ ​ေရှ့​က​ေန မား​မား​မတ်မတ် ဦး​ေဆာင်လမ်း​ညွှန်သွား​မယ့်​ နိုင်ငံ​ေရး​ေခါင်း​ေဆာင် တစ်​ေယာက်​ေယာက်သာ ရှိ​ေနရင် အဲသည်ကတည်း​က ပွဲြပတ်တယ်။

“​ေရာ်။ လက်စသတ်​ေတာ့​ မင်း​တို့​ဘက်မှာ ​ေခါင်း​ေဆာင်တစ်​ေယာက်မှ မရှိပဲကိုး​။”

 လို့​ လာမ​ေြပာနဲ့​။ ​ေသ​ေအာင် ရယ်ပလိုက်မှာ။ ​ေခါင်း​ေဆာင်​ေတွ ​ေပါလွန်လွန်း​လို့​။ ဖမ်း​မကုန်ဆီး​မကုန်၊​ ရိုက်မကုန် သတ်မကုန်ဆိုတာ အဲဒီတုန်း​က ​ေထာက်လှမ်း​ေရး​လုပ်​ေနသူ ဘဘြကီး​ကိုသာ ​ေမး​ြကည့်​ပါ​ေတာ့​။

 ဆင်လည်း​ဆင့်​အထွာနဲ့​ ဆိတ်လည်း​ဆိတ်အထွာနဲ့​ ြပဲြကတဲ့​အထဲမှာ အြပဲချင်း​တူရင် ​ေမာင်​ေမာင်တို့​အရှံုး​ေပး​လိုက်မယ် ဆိုတဲ့​ အကွဲအြပဲဇာတ်လမ်း​ေတွဟာ ဟိုး​ထိပ်​ေပါ်မှာ သာလို့​သာဆိုး​ေတာ့​တယ်။ မကွဲ​ေသး​လည်း​ မကွဲကွဲ​ေအာင် အာမခံနဲ့​ ​ေသွး​ခွဲ​ေပး​မယ့်​ ဒလံ​ေတွလည်း​ အများ​ြကီး​ သပ်လျှိုထား​နှင့်​တယ်။ ကိုယ့်​ေကျာင်း​သား​အဆင့်​ေအာက်​ေြခမှာရှိတဲ့​ ​ေကျာင်း​သား​သမဂ္ဂအကွဲအြပဲ​ေတာင် မပါချင်လို့​ လက်​ေရှာင်​ေနပါတယ်ဆိုမှ ဟိုး​အထက်က ဘိုး​ေတာ်ဘွား​ေတာ်တို့​ရဲ့​ အကွဲအြပဲကျ​ေတာ့​ ​ေြပး​လို့​ကို မလွတ်​ေတာ့​ဘူး​။

ခုထက်ထိလည်း​ ရင်ြကား​ေစ့​လို့​ မထိ​ေသး​ဘူး​။ ​ေြမာက်ပိုင်း​မှာ ABSDF က ဘယ်သူဘယ်ဝါ​ေတွ​ေသရတာ ဘယ်သူဘယ်ဝါကသတ်တာ ဆိုတဲ့​သတင်း​ေတွကို အစိုး​ရက ြမိန်​ေရယှက်​ေရ ငသ​ေလာက်ြပံုး​က​ေလး​နဲ့​ မျက်နှာဖံုး​သတင်း​တင်​ေနတုန်း​။

“ငါကိုယ်တိုင် နင့်​ကို ြကိုး​စင်တင်မယ်။” 

ဆိုတဲ့​ ြကံုး​ဝါး​သံ​ေတွကို နိုင်ငံ​ေရး​စင်ြမင့်​ေပါ်က ရပ်သိရွာသိ မိန်း​မ​ေကာင်း​ရန်​ေတွ့​လုပ်ြပတုန်း​။

 အတွင်း​သိအစင်း​သိ အပုတ်​ေဖာ်အထုပ်​ေလျှာ် မလုပ်ပဲနဲ့​ ​ေယဘုယျသ​ေဘာက​ေလး​ ​ေရး​ြပတာ​ေတာင် ဘယ်​ေလာက်ဖတ်ရတာဆိုး​သလဲ။ ရှက်စရာလည်း​ ​ေကာင်း​ေသး​။ ဒီအ​ေြကာင်း​ေတွကို ခ​ေရ​ေစ့​တွင်း​ကျ နဖူး​ေတွ့​ဒူး​ေတွ့​ြကံုြပီး​ သုမန​ေကျာမှာ ဒဏ်ရာ​ေတွနဲ့​ဆိုတဲ့​သူ​ေတွက ဖွင့်​ထုတ်​ေရး​ြပမယ်ဆိုရင်​ေတာင် နှလံုး​မ​ေကာင်း​လို့​ မဖတ်ဝံ့​ပါဘူး​။

သင်ခန်း​စာယူ​ေစချင်တာက ၈၈ မှာ တစ်နိုင်ငံလံုး​ လှည်း​ေန​ေလှ​ေအာင်း​ ြမင်း​ေဇာင်း​မကျန် အံုြကွတွန်း​လှန်ခဲ့​သား​နဲ့​ အစွဲမြပုတ် ဖုတ်မထွက် ကျွန်သက်ရှည်သွား​ရြခင်း​အ​ေြကာင်း​ဟာ ကိုယ့်​ဘက်ကလူ​ေတွ ညီညွတ်​ေအာင် မညှိနိုင်လို့​လို့​ ြမင်ပါတယ်။ ဟိုဘက်မှာက

 “​ေလှနစ်ရင်တစ်စင်း​တည်း​ မင်း​လည်း​ပါတယ်​ေလ။”

 လို့​ ​ေြပာလိုက်ရင် တစ်ခွန်း​တည်း​။ ​ေကျာ်ချင်း​ကပ်ြပီး​သား​။ အသက်​ေမွး​မှု သ​ေဘာသဘာဝအရကိုက ဟိတ် ဆိုရင် တိတ်ရတယ်။ ထိုင်ဆိုထိုင် ထဆိုထ။ မညီလို့​ကို မရတာ။ လက်ရည်ချင်း​က ဘာမှ မဆိုင်ဘူး​။ ကဲ။ ဒဂင်္ါး​ြပား​ရဲ့​ အြခား​တစ်ဘက်ကိုလည်း​ သွား​ြကည့်​လှည့်​ဦး​စို့​ဗျာ။

(ကျန်​ေသး​တယ် စံ​ေအး​ရယ်)