ေပဖူးလွှာ ဆိုတာ ဟိုးအရင်စာရွက်ေတွ မေပါ်ေသးခင် ကြကီးကညစ် ေပမှာြခစ်ြကတဲ့ ေခတ်အခါက စာေရးဖို့ရာ ေပပင်ကထွက်တဲ့ ရွက်လွှာအဖူးေလး ကိုေြပာတာပါ။ ြမန်မာစာေပေတွ အရှိန်အဟုန်နဲ့ ဖွံ့ြဖိုးခဲ့တဲ့ အဲဒီေခတ်အခါက စာဆိုပညာရှိြကီးေတွရဲ့ လက်ရာမွန်ေတွဟာ ကေန့ထိ မှတ်တမ်းမှတ်ရာထားြပီး ေလ့လာေနရဆဲပါ။ ဘာသာ၊ သာသနာ၊ စာေပ၊ အနုပညာ တင်မကပါဘူး။ သမိုင်းအေထာက်အထားေတွပါ ေပထက်အက္ခရာကို ေြခရာခံေနြကဆဲကိုး။ ဒီသီချင်းထဲက ေပဖူးလွှာကေတာ့ သတင်းနဲ့ဆက်သွယ်ေရး လို့ေြပာရမလား မသိပါဘူး။ ချစ်သူအတွက် ပါးတဲ့ သဝဏ်လွှာပါ။ အီးေမးေတွမေပါ်ခင်က အေဝးေရာက်ချစ်သူကို အမှာပါးချင်ရင် ေမာင်တို့မယ်တို့လို လွယ်လင့်တကူ မရှိဘူးေလ။ ေကျးငှက်ကေလးေတွ ယဉ်ပါးေအာင်သင်ြပီး ေပလွှာကေလး ဆွဲလွှတ်ရပါသတဲ့။ ဒါေြကာင့် ေကျးေစတမန် တို့၊ ေပဖူးလွှာ တို့၊ ဆိုတဲ့ သီချင်းေလးေတွေပါ်လာတာပါ။ တဆက်တည်း လွမ်းမိသွားတာကေတာ့ တခါတုန်းက ြမန်မာြပည်သူေတွက တပ်မေတာ်သားများကို အေတာ်ချစ်ခဲ့ အားကိုးခဲ့တာကိုေပါ့။ ဟိုး ေရှးေရှးတုန်းကေပါ့ကွယ်။
ေရှးေခတ်က ဗမာ့တပ်မေတာ်သားေတွ စစ်ထွက်တဲ့အခါ အိမ်မှာကျန်ရစ်ရှာတဲ့ ဇနီးသည်ကို ေအာင့်ေမ့လို့ လွမ်းေြကာင်းေဆွးေြကာင်း၊ မာေြကာင်းသာေြကာင်းေတွကို စာဖွဲ့ေလ့ရှိပါတယ်။ အဲဒီ စာဆို စစ်သည်များထဲမှာ နတ်သျှင်ေနာင်တို့ နဝေဒးတို့နဲ့ ြမဝတီမင်းြကီးဦးစ တို့ ဟာ ထင်ရှားပါတယ်။ အမျိုးသမီးများဘက်မှာလည်း မယ်ေခွတို့၊ လှိုင်ထိပ်ေခါင်တင်တို့လို စာဆိုေကျာ်ေတွ အများြကီး ရှိခဲ့ပါတယ်။ အခုသီချင်းေလးထဲမှာေတာ့ ချစ်သူဆီက ေပဖူးလွှာရလာတဲ့ မိန်းမပျိုေလးတစ်ေယာက်ရဲ့ ရင်ခုန်သံကို ြကားနိုင်ပါတယ်။
ဘာြဖစ်လို့ ဒီေလာက်ေတာင် ေနာက်ေြကာင်းလှန်ေနရသလဲဆိုေတာ့ ေြခဆင်းအြပီးမှာ စတဲ့ “ပျိုေလးတို့ အိမ်ေခါင်မိုး ထိုးလာပါတဲ့ ေပဖူးလွှာ ဘာစာတဲ့ေမး။ ေမးပါနဲ့ေအ၊ မယ့်ကိုေလသူမသနား၊ ေရှ့တန်းကိုတဲ့ စစ်ချီေန၊ စစ်ေြမြပင်တနယ်ြခားက၊ လွမ်းစာတဲ့ေလး။” ဆိုတဲ့ စာသားဟာ ေရှးေခတ်ြမန်မာအမျိုးသမီးစာဆိုလက်ရာမို့ပါ။ ဒီေတာ့ သီချင်းထဲက စစ်သားြကီးကို ြမင်ေယာင်ြကည့်ရင် ေမာက်တို ေမာက်ရူြကီးေဆာင်းထားတဲ့ အန်းတိတ်ြကီးကိုသာ ြမင်ေယာင်လိုက်ပါေတာ့။ ဒါမှ ခံစားလို့ရလိမ့်မယ်။
ေဒါ်တင်တင်ြမရဲ့ သီချင်းေတွထဲမှာေတာ့ ဒီသီချင်းဟာ ေတာ်ေတာ် နံမည်ြကီးြပီး၊ အင်မတန်ကို နားစွဲသာယာပါတယ်။ ေနာက်ခံတီးလံုးကလည်း တက်ြကွြမိုင်ဆိုင်ေနတာမို့ အဲဒီစန္ဒယားသံကို ေသချာနားဆင်ေစလိုပါတယ်။ အေနာက်တိုင်းတူရိယာကို ြမန်မာဆိုင်းဝိုင်းက ဗံုေတွ ပတ်ေတွနဲ့ ဘယ်လို တွဲစပ်ထားတယ်ဆိုတာ သတိြပုမိေစချင်လို့ပါ။ ေလမှုတ်တူရိယာေတွအြပင်၊ ေအာင်ဂင်သံေတွပါ ြကားရပါလိမ့်မယ်။ ဟိုမေရာက်ဒီမေရာက် အစပ်အဟပ်မမိတဲ့ သီချင်းေတွြကားေနရတဲ့ အချိန်မှာ ဒီလို အံဝင်ခွင်ကျ ခန့်ခန့်ညားညား သီချင်းမျိုးကို နားေထာင်ရတာ ဘယ်ေလာက် အရသာရှိသလဲဆိုတာ ေသချာခံစားြကည့်ပါဦး။
ေပဖူးလွှာသီချင်းေလးအေြကာင်းေြပာရင်း ြမန်မာစာေပေတွ အရမ်းဖွံြဖိုးခဲ့တဲ့ အင်းဝေခတ်က အမျိုးသမီးစာဆို မယ်ေခွရဲ့ ကဗျာကေလးတစ်ပုဒ်ကိုလည်း မြကားဖူးေသးသူများအတွက် မျှေဝချင်ပါေသးတယ်။ ေကာင်းလွန်းလို့ပါဗျ။ ကဗျာနံမယ်က လက်ေဆာင် တဲ့ ။ ခင်ဗျားတို့ ဒီကေန့ ေပးေနြကတဲ့ ဗယ်လင်တိုင်းေဒးလက်ေဆာင်ေတွေလာက်ေတာ့ သနားေသးသေမာင်။ သူ့ေလာက် ရိုမန်းတစ်ြဖစ်တာ မရှိေသးဘူးဗျ။ ေချာကလက်ေတွ အရုပ်ေတွချည့်ပဲေပးေနတာ။ သူများေပးလို့ လိုက်ေပးေနတာပါဗျာ။ ဘာအိုင်ဒီယာမှလည်း မပါပဲနဲ့။ ဂျီးေတာ်ေခွတို့ကမှ ဟတ်ထိေအာင် တန်းပစ်လိုက်တာ။ မှန်ချက်ကေတာ့ ဂွပ်ကနဲပဲ။ နားေထာင်ြကည့်။ အဲေလ .. ဖတ်ြကည့်။ တခုေတာ့ ရှိတယ်။ စာေပစိစစ်ေရးကေတာ့ ခွင့်ြပုပါ့မလားမသိဘူးဗျ။ ကဗျာေအာက်ဆံုးမှာ `ေဆးလိပ်ေသာက်ြခင်းသည် ကျန်းမာေရးကို ဆိုးရွားစွာထိခိုက်နိုင်သည်´ လို့ ထည့်ေပးရမယ်ထင်တယ်။
သူတို့ေခတ်က မာဘိုလို လန်ဒန် ရူဘီ လပ်ကီးမစထရိုက် ေနေနသာသာ ကျားပျံမေကာက် ဝမ်းဘဲ၊ ြခေသင့်္သံုးေကာင်ေတာင် မေပါ်ေသးတာမို့ ေဆးလိပ်ေသာက်တတ်သူများဟာ ဟုမ်းမိတ် အိမ်ရှင်မလက်ရာများကို အမှန်တကယ် အားေပးေသာက်သံုးြကပါတယ်။ ေမာ်ဒယ်ေခါ်ေကွကေလးကေတာ့ သူ့ချစ်သူအတွက် ေဆးလိပ်လိပ်ဖို့ရာ သနပ်ဖက်ေြခာက်များကို သူများတကာ ခူးေရာင်းတဲ့ ရယ်ဒီမိတ်ေတွကိုေတာင် မဝယ်ပါဘူးတဲ့။ အနာအဆာ ပိုးကိုက်ကင်းတဲ့ အရွက်စိမ်းစိုစိုကေလးေတွကို ကိုယ်တိုင်ေရွးချယ်လို့ ခူးထားပါသတဲ့။ လက်ေရွးစင်ဆိုတာ အဲဒါေလ။ အရွက်ကေလးေတွ ေြခာက်လာေအာင်အတွက်ကေတာ့ အေလာတြကီး မီးမှာလည်းမကင် ေနမှာလည်း မြပပါဘူးတဲ့။ ဒီေနရာမှာ မကင်အားလို့ဆိုတဲ့ အသံုးဟာ မအားေသးဘူး။ အလုပ်များေနတယ်ဆိုတဲ့ သေဘာမပါပါဘူးတဲ့။ ေနနိုင်အားတယ်။ ေနနိုင်ရက်တယ်ဆိုတဲ့ အသံုးမျိုးသံုးတာပါတဲ့။ ေနေတွ မီးေတွမှာ ကင်လိုက်ရင်ြဖင့် ချစ်တဲ့သူကို အပူခိုးေတွ ကူးသွားမစိုးလို့ မကင်ရက်ပါဘူးလို့ ဆိုချင်တာပါတဲ့။ ဒါနဲ့ပဲ အိပ်ယာေအာက်မှာ ထားြပိးအိပ်ေတာ့ စန့်စန့်ယန့်ယန့်ေလးလည်းရှိ၊ သန့်သန့်ြပန့်ြပန့်ကေလးလည်းြဖစ်၊ မယ့်ကိုယ်ေငွ့ကေလး၊ ကိုယ်သင်းနံ့ကေလးလည်းပါေတာ့ ချစ်သူေသာက်မိတဲ့အခါ မယ့်ကို ပိုသတိရလာေအာင်လို့တဲ့။ အိပ်ယာထဲရှူးမေပါက်တတ်ဖို့ပဲ လိုတာ ေနာ့။ သူများေတာ့ ေပးမေသာက်ပါနဲ့ကွယ်။ မင်းတစ်ေယာက်တည်း ေသာက်ဖို့အတွက်ပါ ဆိုပဲ။
ေဆးလိပ်လိပ်တဲ့အခါ ဖက်အနားေလးေတွ ညီေအာင်ညှိချင်လာေတာ့ လွယ်လင့်တကူ ကပ်ေကျးနဲ့ ကိုက်တာ၊ ဒါးနဲ့ြဖတ်တာလည်း လုပ်မထားပါဘူးတဲ့။ ချစ်သူကို အန္တရာယ်ြဖစ်မစိုးလို့ သံနဲ့စပ်ရင် အပ်နဲ့ေတာင် မရွယ်ချင်ဘူး မဟုတ်လား။ ဒါနဲ့ပဲ ေရှ့သွားကေလးေတွနဲ့ အသာအယာ ကိုက်လို့ တိုေအာင်ညှိထားရပါသတဲ့။ မယ့်ခံတွင်းနံ့သင်းသင်းကေလးကိုေရာ ချစ်သူ ရနိုင်ပါ့မလား မသိပါတဲ့။ အတွင်းက ေဆးသားကိုေတာ့ ချစ်သူအြကိုက် အချိုမပါ အစပ်ကဲကဲကေလး ေဆးစပ်ြပင်းြပင်း လိပ်ေပးထားပါသတဲ့။ လိပ်ြပီးေဆးလိပ်ကို ပတ်ဖို့ရာအတွက်ေတာ့ မယ်တို့ေတာသဘာဝ ပိုးချည်ေတွနဲ့ မနီးစပ်နိုင်တာနဲ့ မယ်ကိုယ်တိုင် ဗိုင်းငင်ဝါဖတ်ထားတဲ့ ဝါချည်ြဖူကေလးနဲ့ ရစ်ပတ်ေပးလိုက်ပါတယ်။ ချစ်တဲ့သူ အင်းဝကိုသွားမင်းမှုထမ်းမယ့် ြပည်ချစ်စစ်သားြကိးကို လက်ေဆာင်ပါးလိုက်ပါရဲ့ တဲ့။
ဒီကဗျာကေလးကို အဲသလို အေသးစိတ် ေသေသချာချာ ရှင်းြပေပးခဲ့တာကေတာ့ ဆရာြကီး ဂုဏ်ထူးဦးသိန်းနိုင်ပါ။ ဆယ်တန်းတုန်းက ြမန်မာစာကို ကျူရှင်ယူစရာ မလိုမှန်းသိေပမယ့် သူစာသင်တာ နားေထာင်ေကာင်းလွန်းလို့။ ေပျာ်စရာေကာင်းလွန်းလို့ ေလးလြပတ်သင်တန်း သွားတက်မိပါတယ်။ ြမန်မာစကားတတ်ြပီးသား ြမန်မာေတွကို ြမန်မာစာစိတ်ဝင်စားလာေအာင် ြမန်မာစာေရးရဖတ်ရတာ ေပျာ်လာေအာင် သင်နိုင်တဲ့ဆရာြကီးပါ။ စာေမးပွဲမှာ ေြဖရမယ့် သင်ရိုးြမန်မာစာများအြပင် ြမန်မာစာေပ အဆီအနှစ်ေတွကိုလည်း အလျှဉ်းသင့်သလို မိတ်ဆက်ေပးတတ်ပါတယ်။ ဒိကဗျာကေလးက အဲဒီအထဲက တစ်ပုဒ်ပါ။ သင်ရိုးထဲမပါ။ စာေမးပွဲမှာ မေမးေပမယ့် ဒီအသက်ဒီအရွယ်ေရာက်တဲ့အထိ ေခါင်းထဲမှာ စွဲေနေအာင် သင်နိုင်ပါတယ်။ အဲဒါ တစ်ေခါက်ပဲ သင်တာပါ။ တေန့တေန့ ေထာင်နဲ့ချီတဲ့ ေကျာင်းသားပရိသတ်ကို အသံြပာလာေအာင် သင်ေနရင်းနဲ့က တစ်ေယာက်ချင်းြဖစ်တဲ့ ကိုယ့်ကိုလည်း မှတ်မှတ်ရရ တည့်မတ်ပဲ့ြပင်ဖို့ မလစ်ဟင်းခဲ့ပါဘူး။ သီချင်းအေြကာင်းေရးရင်းနဲ့ ကျူရှင်ေြကာ်ြငာဝင်လာတယ်လို့ မထင်လိုက်ပါနဲ့။ သူနဲ့တကွ မူလတန်းကတည်းက ကံ့ကူလက်လှည့်သင်ြပေပးတဲ့ ဆရာဆရာမများရဲ့ ေကျးဇူးကို သတိရမိလို့ပါ။ ပထမနှစ်ြပီးကတည်းက ဤဘဝဤမျှသာလို့ လမ်းခွဲခဲ့တဲ့ ြမန်မာစာဟာ ဘူတန်ေရာက်မှ ေတာင်စဉ်ေရမရေတွ ေလျှာက်ေရးရင်း ေခါင်းထဲမှာ ေတာ်ေတာ်ကျန်ေနပါေသးလားလို့ ကိုယ့်ဘာသာ အံ့ဩမိပါတယ်။ ဆရာြကီးဆီမှာ တလ ၁၅ိ/ နဲ့ ေလးလစာ၊ စာရွက်စာတမ်းဖိုးပါ အားလံုးေပါင်း ၇၅ိ/ နဲ့ သင်လာခဲ့တဲ့ ဒီပညာေတွဟာ ဒိဘဝတစ်သက်တာမှာေတာ့ အတန်ဆံုးပါပဲလား။ (အလကားသင်ေပးခဲ့တဲ့ဆရာေတွကို လည်း ကန်ေတာ့ပါရဲ့ဗျာ)။ ပညာကို တန်ဖိုးြဖတ်တဲ့သေဘာနဲ့ ေစာ်ကားြပီးေြပာတာ မဟုတ်ပါဘူးေနာ်။ တကယ့်တကယ် ေြပာချင်တာက နိုင်ငံတကာအဆင့်မီ စကင်္ာပူ ဘန်ေကာက် အဂင်္လန် အေမရိကန် တက္ကသိုလ်ြကီးများနဲ့ ချိတ်ဆက်ထားလို့ ေကျာင်းလခ တနင့်တပိုးေပးရတဲ့ မဟာ့မဟာ ေကျာင်းေတာ်သာြကီးများဟာ ဒီလိုမျိုးမှတ်မိေအာင် လက်ေတွ့ဘဝမှာ အသံုးတည့်ေအာင် သင်နိုင်ပါ့မလား ဟင်။ သူတို့ဆီက ေအာင်လက်မှတ်ကို ဟိုနာဒဒီနား စာပစ် အလုပ်ေလျှာက်ရင် အသိအမှတ်ြပုတာေတာ့ ေသချာတာေပါ့။ ပိုးသာကုန် ေမာင်ပံု ေစာင်းတတ်တတ် မတတ်တတ် ေစာင်းဆရာေအာင်လက်မှတ် ေပးလိုက်မယ်။ ေစာင်းဆရာလုပ်စားေချ။ ေစာင်းေတာ့ တီးမစားနဲ့ ဆိုတာမျိုးြဖစ်လာမယ် ထင်ပါရဲ့။ ပညာဆိုတာကို စာရွက်တစ်ရွက်ေပါ်က လက်မှတ်ထက် ပိုြပိး အေလးထား စဉ်းစားနိုင်တဲ့သူေတွ ကျန်မှ ကျန်ေသးပါစ။
ေပဖူးလွှာ၊ ေပဖူးလွှာ၊ ေပဖူးလွှာ၊ ရင်မှာပိုက််ပါလို့ လိုက်ချင်ရဲ့သည်ပျိူေမ၊ ေဆွးေနတဲ့ အချိန်များ လွမ်းအားေတွ၊ လွမ်းအားေတွ၊ လွမ်းအားေတွပွားတဲ့ မယ့်အား တကယ်မသနား၊ ပယ်ထား၊ ေနအားေပ။
(ပျိုေလးတို့ အိမ်ေခါင်မိုး ထိုးလာပါတဲ့ ေပဖူးလွှာ ဘာစာေတွလဲလို့ ေမးြကသေလ။)၂ ေမးပါနဲ့ေအ။ ဪ..ေမးပါနဲ့ေအ။ မယ့်ကိုေလ သူမသနား နယ်ြခားကိုတဲ့ စစ်ချီကာေန၊ စစ်ေြမြပင် တနယ်ေြကးက ေပးလာတဲ့ ေပးလာတဲ့ လွမ်းစာကွဲ့ေလး၊ လွမ်းစာကွဲ့ေလး။
(တကျွန်းစီေန တေြမဆီြခားေပမယ့် အချစ်အား ပစ်ထား စစ်သားမို့ေပ။ ေဆွးမေြပ၊ ေဆွးမေြပ၊ ေခွယိုင်ကာ နွမ်းေပမယ့် ချစ်ေရးထက် စစ်ေရးခက် အချက်ေတွကေပွ တိုင်းြပည်တာဝန် ဝတ္တရားမပျက်ေအာင် ထမ်းေဆာင်ေနတဲ့ ဇာနည်ေမာင်ေရ (ေအာင်သေြပ ေတာင်းဆုေချွ ေဘးဘယာ ေဝးကွာ ေအးြမေစ။ စိေန္တြမတ်ဘုရားမေလ။) (ချစ်ေရးဆို အမှုမထားနဲ့ေလ၊ စစ်ေရးကို ဂရုထားလို့ေန)၂ ပျိုေမမှာပါရေစ၊ ချစ်သက်ေဝ ဪ ချစ်သက်ေဝ၊ စာေခွပါးလိုက်ေပါ့ေလ။)၂
ေရှးေခတ်က ဗမာ့တပ်မေတာ်သားေတွ စစ်ထွက်တဲ့အခါ အိမ်မှာကျန်ရစ်ရှာတဲ့ ဇနီးသည်ကို ေအာင့်ေမ့လို့ လွမ်းေြကာင်းေဆွးေြကာင်း၊ မာေြကာင်းသာေြကာင်းေတွကို စာဖွဲ့ေလ့ရှိပါတယ်။ အဲဒီ စာဆို စစ်သည်များထဲမှာ နတ်သျှင်ေနာင်တို့ နဝေဒးတို့နဲ့ ြမဝတီမင်းြကီးဦးစ တို့ ဟာ ထင်ရှားပါတယ်။ အမျိုးသမီးများဘက်မှာလည်း မယ်ေခွတို့၊ လှိုင်ထိပ်ေခါင်တင်တို့လို စာဆိုေကျာ်ေတွ အများြကီး ရှိခဲ့ပါတယ်။ အခုသီချင်းေလးထဲမှာေတာ့ ချစ်သူဆီက ေပဖူးလွှာရလာတဲ့ မိန်းမပျိုေလးတစ်ေယာက်ရဲ့ ရင်ခုန်သံကို ြကားနိုင်ပါတယ်။
ဘာြဖစ်လို့ ဒီေလာက်ေတာင် ေနာက်ေြကာင်းလှန်ေနရသလဲဆိုေတာ့ ေြခဆင်းအြပီးမှာ စတဲ့ “ပျိုေလးတို့ အိမ်ေခါင်မိုး ထိုးလာပါတဲ့ ေပဖူးလွှာ ဘာစာတဲ့ေမး။ ေမးပါနဲ့ေအ၊ မယ့်ကိုေလသူမသနား၊ ေရှ့တန်းကိုတဲ့ စစ်ချီေန၊ စစ်ေြမြပင်တနယ်ြခားက၊ လွမ်းစာတဲ့ေလး။” ဆိုတဲ့ စာသားဟာ ေရှးေခတ်ြမန်မာအမျိုးသမီးစာဆိုလက်ရာမို့ပါ။ ဒီေတာ့ သီချင်းထဲက စစ်သားြကီးကို ြမင်ေယာင်ြကည့်ရင် ေမာက်တို ေမာက်ရူြကီးေဆာင်းထားတဲ့ အန်းတိတ်ြကီးကိုသာ ြမင်ေယာင်လိုက်ပါေတာ့။ ဒါမှ ခံစားလို့ရလိမ့်မယ်။
ေဒါ်တင်တင်ြမရဲ့ သီချင်းေတွထဲမှာေတာ့ ဒီသီချင်းဟာ ေတာ်ေတာ် နံမည်ြကီးြပီး၊ အင်မတန်ကို နားစွဲသာယာပါတယ်။ ေနာက်ခံတီးလံုးကလည်း တက်ြကွြမိုင်ဆိုင်ေနတာမို့ အဲဒီစန္ဒယားသံကို ေသချာနားဆင်ေစလိုပါတယ်။ အေနာက်တိုင်းတူရိယာကို ြမန်မာဆိုင်းဝိုင်းက ဗံုေတွ ပတ်ေတွနဲ့ ဘယ်လို တွဲစပ်ထားတယ်ဆိုတာ သတိြပုမိေစချင်လို့ပါ။ ေလမှုတ်တူရိယာေတွအြပင်၊ ေအာင်ဂင်သံေတွပါ ြကားရပါလိမ့်မယ်။ ဟိုမေရာက်ဒီမေရာက် အစပ်အဟပ်မမိတဲ့ သီချင်းေတွြကားေနရတဲ့ အချိန်မှာ ဒီလို အံဝင်ခွင်ကျ ခန့်ခန့်ညားညား သီချင်းမျိုးကို နားေထာင်ရတာ ဘယ်ေလာက် အရသာရှိသလဲဆိုတာ ေသချာခံစားြကည့်ပါဦး။
ေပဖူးလွှာသီချင်းေလးအေြကာင်းေြပာရင်း ြမန်မာစာေပေတွ အရမ်းဖွံြဖိုးခဲ့တဲ့ အင်းဝေခတ်က အမျိုးသမီးစာဆို မယ်ေခွရဲ့ ကဗျာကေလးတစ်ပုဒ်ကိုလည်း မြကားဖူးေသးသူများအတွက် မျှေဝချင်ပါေသးတယ်။ ေကာင်းလွန်းလို့ပါဗျ။ ကဗျာနံမယ်က လက်ေဆာင် တဲ့ ။ ခင်ဗျားတို့ ဒီကေန့ ေပးေနြကတဲ့ ဗယ်လင်တိုင်းေဒးလက်ေဆာင်ေတွေလာက်ေတာ့ သနားေသးသေမာင်။ သူ့ေလာက် ရိုမန်းတစ်ြဖစ်တာ မရှိေသးဘူးဗျ။ ေချာကလက်ေတွ အရုပ်ေတွချည့်ပဲေပးေနတာ။ သူများေပးလို့ လိုက်ေပးေနတာပါဗျာ။ ဘာအိုင်ဒီယာမှလည်း မပါပဲနဲ့။ ဂျီးေတာ်ေခွတို့ကမှ ဟတ်ထိေအာင် တန်းပစ်လိုက်တာ။ မှန်ချက်ကေတာ့ ဂွပ်ကနဲပဲ။ နားေထာင်ြကည့်။ အဲေလ .. ဖတ်ြကည့်။ တခုေတာ့ ရှိတယ်။ စာေပစိစစ်ေရးကေတာ့ ခွင့်ြပုပါ့မလားမသိဘူးဗျ။ ကဗျာေအာက်ဆံုးမှာ `ေဆးလိပ်ေသာက်ြခင်းသည် ကျန်းမာေရးကို ဆိုးရွားစွာထိခိုက်နိုင်သည်´ လို့ ထည့်ေပးရမယ်ထင်တယ်။
မဝယ်ဘူး မယ်ခူးတဲ့ဖက်စို
မီးမကူ ေနပူမှာ မကင်အားလို့
ထားရတယ် အိပ်ယာေအာက်မှာ
မင်းေသာက်ဖို့ကို။
ညှာအနား ေရှ့သွားနဲ့ ကိုက်၍တို
မချိုေတာင့်လိပ်ေဆး
ပိုးမကူ ဝါချည်ြဖူတစ်ပင်ရစ်ကယ်နှင့်
ြပည်ချစ်ေမာင် အင်းဝသွားကို
ပါးလိုက်ရဲ့ေလး။
သူတို့ေခတ်က မာဘိုလို လန်ဒန် ရူဘီ လပ်ကီးမစထရိုက် ေနေနသာသာ ကျားပျံမေကာက် ဝမ်းဘဲ၊ ြခေသင့်္သံုးေကာင်ေတာင် မေပါ်ေသးတာမို့ ေဆးလိပ်ေသာက်တတ်သူများဟာ ဟုမ်းမိတ် အိမ်ရှင်မလက်ရာများကို အမှန်တကယ် အားေပးေသာက်သံုးြကပါတယ်။ ေမာ်ဒယ်ေခါ်ေကွကေလးကေတာ့ သူ့ချစ်သူအတွက် ေဆးလိပ်လိပ်ဖို့ရာ သနပ်ဖက်ေြခာက်များကို သူများတကာ ခူးေရာင်းတဲ့ ရယ်ဒီမိတ်ေတွကိုေတာင် မဝယ်ပါဘူးတဲ့။ အနာအဆာ ပိုးကိုက်ကင်းတဲ့ အရွက်စိမ်းစိုစိုကေလးေတွကို ကိုယ်တိုင်ေရွးချယ်လို့ ခူးထားပါသတဲ့။ လက်ေရွးစင်ဆိုတာ အဲဒါေလ။ အရွက်ကေလးေတွ ေြခာက်လာေအာင်အတွက်ကေတာ့ အေလာတြကီး မီးမှာလည်းမကင် ေနမှာလည်း မြပပါဘူးတဲ့။ ဒီေနရာမှာ မကင်အားလို့ဆိုတဲ့ အသံုးဟာ မအားေသးဘူး။ အလုပ်များေနတယ်ဆိုတဲ့ သေဘာမပါပါဘူးတဲ့။ ေနနိုင်အားတယ်။ ေနနိုင်ရက်တယ်ဆိုတဲ့ အသံုးမျိုးသံုးတာပါတဲ့။ ေနေတွ မီးေတွမှာ ကင်လိုက်ရင်ြဖင့် ချစ်တဲ့သူကို အပူခိုးေတွ ကူးသွားမစိုးလို့ မကင်ရက်ပါဘူးလို့ ဆိုချင်တာပါတဲ့။ ဒါနဲ့ပဲ အိပ်ယာေအာက်မှာ ထားြပိးအိပ်ေတာ့ စန့်စန့်ယန့်ယန့်ေလးလည်းရှိ၊ သန့်သန့်ြပန့်ြပန့်ကေလးလည်းြဖစ်၊ မယ့်ကိုယ်ေငွ့ကေလး၊ ကိုယ်သင်းနံ့ကေလးလည်းပါေတာ့ ချစ်သူေသာက်မိတဲ့အခါ မယ့်ကို ပိုသတိရလာေအာင်လို့တဲ့။ အိပ်ယာထဲရှူးမေပါက်တတ်ဖို့ပဲ လိုတာ ေနာ့။ သူများေတာ့ ေပးမေသာက်ပါနဲ့ကွယ်။ မင်းတစ်ေယာက်တည်း ေသာက်ဖို့အတွက်ပါ ဆိုပဲ။
ေဆးလိပ်လိပ်တဲ့အခါ ဖက်အနားေလးေတွ ညီေအာင်ညှိချင်လာေတာ့ လွယ်လင့်တကူ ကပ်ေကျးနဲ့ ကိုက်တာ၊ ဒါးနဲ့ြဖတ်တာလည်း လုပ်မထားပါဘူးတဲ့။ ချစ်သူကို အန္တရာယ်ြဖစ်မစိုးလို့ သံနဲ့စပ်ရင် အပ်နဲ့ေတာင် မရွယ်ချင်ဘူး မဟုတ်လား။ ဒါနဲ့ပဲ ေရှ့သွားကေလးေတွနဲ့ အသာအယာ ကိုက်လို့ တိုေအာင်ညှိထားရပါသတဲ့။ မယ့်ခံတွင်းနံ့သင်းသင်းကေလးကိုေရာ ချစ်သူ ရနိုင်ပါ့မလား မသိပါတဲ့။ အတွင်းက ေဆးသားကိုေတာ့ ချစ်သူအြကိုက် အချိုမပါ အစပ်ကဲကဲကေလး ေဆးစပ်ြပင်းြပင်း လိပ်ေပးထားပါသတဲ့။ လိပ်ြပီးေဆးလိပ်ကို ပတ်ဖို့ရာအတွက်ေတာ့ မယ်တို့ေတာသဘာဝ ပိုးချည်ေတွနဲ့ မနီးစပ်နိုင်တာနဲ့ မယ်ကိုယ်တိုင် ဗိုင်းငင်ဝါဖတ်ထားတဲ့ ဝါချည်ြဖူကေလးနဲ့ ရစ်ပတ်ေပးလိုက်ပါတယ်။ ချစ်တဲ့သူ အင်းဝကိုသွားမင်းမှုထမ်းမယ့် ြပည်ချစ်စစ်သားြကိးကို လက်ေဆာင်ပါးလိုက်ပါရဲ့ တဲ့။
ဒီကဗျာကေလးကို အဲသလို အေသးစိတ် ေသေသချာချာ ရှင်းြပေပးခဲ့တာကေတာ့ ဆရာြကီး ဂုဏ်ထူးဦးသိန်းနိုင်ပါ။ ဆယ်တန်းတုန်းက ြမန်မာစာကို ကျူရှင်ယူစရာ မလိုမှန်းသိေပမယ့် သူစာသင်တာ နားေထာင်ေကာင်းလွန်းလို့။ ေပျာ်စရာေကာင်းလွန်းလို့ ေလးလြပတ်သင်တန်း သွားတက်မိပါတယ်။ ြမန်မာစကားတတ်ြပီးသား ြမန်မာေတွကို ြမန်မာစာစိတ်ဝင်စားလာေအာင် ြမန်မာစာေရးရဖတ်ရတာ ေပျာ်လာေအာင် သင်နိုင်တဲ့ဆရာြကီးပါ။ စာေမးပွဲမှာ ေြဖရမယ့် သင်ရိုးြမန်မာစာများအြပင် ြမန်မာစာေပ အဆီအနှစ်ေတွကိုလည်း အလျှဉ်းသင့်သလို မိတ်ဆက်ေပးတတ်ပါတယ်။ ဒိကဗျာကေလးက အဲဒီအထဲက တစ်ပုဒ်ပါ။ သင်ရိုးထဲမပါ။ စာေမးပွဲမှာ မေမးေပမယ့် ဒီအသက်ဒီအရွယ်ေရာက်တဲ့အထိ ေခါင်းထဲမှာ စွဲေနေအာင် သင်နိုင်ပါတယ်။ အဲဒါ တစ်ေခါက်ပဲ သင်တာပါ။ တေန့တေန့ ေထာင်နဲ့ချီတဲ့ ေကျာင်းသားပရိသတ်ကို အသံြပာလာေအာင် သင်ေနရင်းနဲ့က တစ်ေယာက်ချင်းြဖစ်တဲ့ ကိုယ့်ကိုလည်း မှတ်မှတ်ရရ တည့်မတ်ပဲ့ြပင်ဖို့ မလစ်ဟင်းခဲ့ပါဘူး။ သီချင်းအေြကာင်းေရးရင်းနဲ့ ကျူရှင်ေြကာ်ြငာဝင်လာတယ်လို့ မထင်လိုက်ပါနဲ့။ သူနဲ့တကွ မူလတန်းကတည်းက ကံ့ကူလက်လှည့်သင်ြပေပးတဲ့ ဆရာဆရာမများရဲ့ ေကျးဇူးကို သတိရမိလို့ပါ။ ပထမနှစ်ြပီးကတည်းက ဤဘဝဤမျှသာလို့ လမ်းခွဲခဲ့တဲ့ ြမန်မာစာဟာ ဘူတန်ေရာက်မှ ေတာင်စဉ်ေရမရေတွ ေလျှာက်ေရးရင်း ေခါင်းထဲမှာ ေတာ်ေတာ်ကျန်ေနပါေသးလားလို့ ကိုယ့်ဘာသာ အံ့ဩမိပါတယ်။ ဆရာြကီးဆီမှာ တလ ၁၅ိ/ နဲ့ ေလးလစာ၊ စာရွက်စာတမ်းဖိုးပါ အားလံုးေပါင်း ၇၅ိ/ နဲ့ သင်လာခဲ့တဲ့ ဒီပညာေတွဟာ ဒိဘဝတစ်သက်တာမှာေတာ့ အတန်ဆံုးပါပဲလား။ (အလကားသင်ေပးခဲ့တဲ့ဆရာေတွကို လည်း ကန်ေတာ့ပါရဲ့ဗျာ)။ ပညာကို တန်ဖိုးြဖတ်တဲ့သေဘာနဲ့ ေစာ်ကားြပီးေြပာတာ မဟုတ်ပါဘူးေနာ်။ တကယ့်တကယ် ေြပာချင်တာက နိုင်ငံတကာအဆင့်မီ စကင်္ာပူ ဘန်ေကာက် အဂင်္လန် အေမရိကန် တက္ကသိုလ်ြကီးများနဲ့ ချိတ်ဆက်ထားလို့ ေကျာင်းလခ တနင့်တပိုးေပးရတဲ့ မဟာ့မဟာ ေကျာင်းေတာ်သာြကီးများဟာ ဒီလိုမျိုးမှတ်မိေအာင် လက်ေတွ့ဘဝမှာ အသံုးတည့်ေအာင် သင်နိုင်ပါ့မလား ဟင်။ သူတို့ဆီက ေအာင်လက်မှတ်ကို ဟိုနာဒဒီနား စာပစ် အလုပ်ေလျှာက်ရင် အသိအမှတ်ြပုတာေတာ့ ေသချာတာေပါ့။ ပိုးသာကုန် ေမာင်ပံု ေစာင်းတတ်တတ် မတတ်တတ် ေစာင်းဆရာေအာင်လက်မှတ် ေပးလိုက်မယ်။ ေစာင်းဆရာလုပ်စားေချ။ ေစာင်းေတာ့ တီးမစားနဲ့ ဆိုတာမျိုးြဖစ်လာမယ် ထင်ပါရဲ့။ ပညာဆိုတာကို စာရွက်တစ်ရွက်ေပါ်က လက်မှတ်ထက် ပိုြပိး အေလးထား စဉ်းစားနိုင်တဲ့သူေတွ ကျန်မှ ကျန်ေသးပါစ။
ေပဖူးလွှာ၊ ေပဖူးလွှာ၊ ေပဖူးလွှာ၊ ရင်မှာပိုက််ပါလို့ လိုက်ချင်ရဲ့သည်ပျိူေမ၊ ေဆွးေနတဲ့ အချိန်များ လွမ်းအားေတွ၊ လွမ်းအားေတွ၊ လွမ်းအားေတွပွားတဲ့ မယ့်အား တကယ်မသနား၊ ပယ်ထား၊ ေနအားေပ။
(ပျိုေလးတို့ အိမ်ေခါင်မိုး ထိုးလာပါတဲ့ ေပဖူးလွှာ ဘာစာေတွလဲလို့ ေမးြကသေလ။)၂ ေမးပါနဲ့ေအ။ ဪ..ေမးပါနဲ့ေအ။ မယ့်ကိုေလ သူမသနား နယ်ြခားကိုတဲ့ စစ်ချီကာေန၊ စစ်ေြမြပင် တနယ်ေြကးက ေပးလာတဲ့ ေပးလာတဲ့ လွမ်းစာကွဲ့ေလး၊ လွမ်းစာကွဲ့ေလး။
(တကျွန်းစီေန တေြမဆီြခားေပမယ့် အချစ်အား ပစ်ထား စစ်သားမို့ေပ။ ေဆွးမေြပ၊ ေဆွးမေြပ၊ ေခွယိုင်ကာ နွမ်းေပမယ့် ချစ်ေရးထက် စစ်ေရးခက် အချက်ေတွကေပွ တိုင်းြပည်တာဝန် ဝတ္တရားမပျက်ေအာင် ထမ်းေဆာင်ေနတဲ့ ဇာနည်ေမာင်ေရ (ေအာင်သေြပ ေတာင်းဆုေချွ ေဘးဘယာ ေဝးကွာ ေအးြမေစ။ စိေန္တြမတ်ဘုရားမေလ။) (ချစ်ေရးဆို အမှုမထားနဲ့ေလ၊ စစ်ေရးကို ဂရုထားလို့ေန)၂ ပျိုေမမှာပါရေစ၊ ချစ်သက်ေဝ ဪ ချစ်သက်ေဝ၊ စာေခွပါးလိုက်ေပါ့ေလ။)၂
0 comments:
Post a Comment