`ဪ .. မင်းက ဒီလိုလား။ သွား သွား သွား။ တို့အနားမလာနဲ့ ေတာ်ရာသွားေန´ လို့ ေြပာချင်တဲ့သေဘာလား။ ေြခေတွလက်ေတွထိခိုက်သွားတဲ့ `ဒီ´ ဆရာေတွလို ေစာင်မြကည့်ရှုတဲ့သေဘာလား ေတာ့ ေြပာရခက်ပါတယ်။ တချို့ဆို ေစာေစာစီးစီး စိုင်ေကာ်သလို ြခံုေပါ်ေရာက်သွားြကလို့ အေနြကပ်ေနတဲ့သူေတွက `တို့လည်းပဲ အားကျပါရဲ့ မင်းလိုပံုနှယ်´ ဆို အတုေကာက်တပ်ရေတာ့မလိုလည်း ြဖစ်ြကသတဲ့။ ဒါေတွက သတ္တဝါတစ်ခု ကံတစ်ခုနဲ့ပဲ ဆိုင်တာေလ။ သို့ေသာ်ြငားလည်း မဆိုင်တဲ့အေပါက် ဂလိုင်နဲ့ေခါက်ဆိုသလို အသိမှား အြမင်မှားေလးေတွက အယူမှားအစွဲမှားြကီးေတွ ြဖစ်လာမှာစိုးလို့ ဒါးခုတ်ရာ လက်ဝင်လျှိုလိုက်ြကပါစို့။ ကျန်းမာေရးနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ကိစ္စကိုပဲ ေြပာတာေနာ်။ ကျန်တာေတွ သားသား နားမလည်။
ကျုပ်တို့ကိုက မေယာင်ရာဆီလူးြပီး တလွဲဆံပင်ေကာင်း ေနာက်ေစ့ေခါင်းေပါင်း ေပါင်းတတ်တဲ့ေနရာမှာ အိတ်စပတ် မဟုတ်လား။
ခပ်ငယ်ငယ်ကေလးဘဝတုန်းက လက်မှာဝဲေတွ ေပါက်ခဲ့ဖူးပါတယ်။ သူငယ်ချင်းတစ်ေယာက်ရဲ့အေမက ေတွ့သွားေတာ့ `ဟယ်.. အဲဒါ ဝဲေတွ´ လို့ အလန့်တြကားေအာ်ြပီး ကိုယ့်ေရှ့မှာတင် သူ့သားကို အရက်ပျံေတွနဲ့ ေရပတ်တိုက်ေပးပါတယ်။´ ယားကျိကျိကေန စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းြဖစ်သွားတာကေတာ့ အရက်ပျံမသလပ်တဲ့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ပါပဲ။ ကိုယ့်ထက်စာရင် ကျန်းမာေရး အသိပညာရှိြပီး ကူးစက်ေရာဂါေတွကို ကာကွယ်ရေကာင်းမှန်းသိလို့ ပညာတတ်၊ အဆင့်ြမင့်လူတန်းစားလို့ ဆိုနိုင်ေပမယ့် သူ့အိမ်မှာ ပိုလီယိုေရာဂါသည်ကေလးရှိေနြပီး `အဲဒါ ဟိုဆရာဝန် ေဆးထိုးမှားလို့ ြဖစ်သွားရတာေလ´ လို့ ရင်ထုမနာ တဖွဖွေြပာတတ်တာကို ကေလးဘဝတုန်းကေတာ့ `ဟုတ်မှာေပါ့´ လို့ ထင်ခဲ့မိသား။ အခုြပန်ေတွးမိတဲ့အခါ သူ့ခမျာ`ြခင်နဲ့ဆင်ကို ယရစ်နဲ့ ဝလံုးကေလးပဲ ကွာတာပါ´ လို့ မှတ်ေနပံုပါပဲ။`သူများအတင်းေတွ ငယ်ကျိုးငယ်နာေဖာ်ြပီး တုပ်လိုက်ြပန်ပဟ´ လို့ေတာ့ မေတွးေစချင်ပါဘူး။
အဲဒီအမူအကျင့်ေတွက အခုအခါ သူသူကိုယ်ကိုယ် ဆရာဝန်ဆရာမ ေဆးေလာကသားေတွထဲမှာပါ ေတွ့လာရတဲ့အခါ အြပင်လူေတွက သည့်ထက်ဆိုးမှာစိုးလို့ အေတွးစကေလးေတွေဖာ်ေပးလိုက်မယ်။ ဆက်ေဆွးေနွးေတွးေတာြကည့်ရင် မေကာင်းဘူးလား။
ကူးစက်ေရာဂါဆိုတာ သီးြခားဆက်ဆံ ကုသမှုေပးရတာ မှန်ေပမယ့် ခွဲြခားဆက်ဆံ တိမ်းေရှာင်တာကေတာ့ ဆရာဝန်ေတွအတွက်ဆို တာဝန်ဝတ္တရားပျက်ကွက်မှုတစ်ခုပါပဲ။ ေဝဒနာသည်ဆီကေန ကိုယ့်ကို မကူးစက်ေအာင်၊ တြခားသူေတွကို မကူးစက်ေအာင် သတိြပုေဆာင်ရွက်ရတာကေတာ့ မေမ့မေလျာ့ မေပါ့မဆ သတိထားရမှာေပါ့။ သို့ေသာ်လည်း ေဝဒနာရှင်အေရှ့မှာ တည်ြကားြကမ်းြကုတ် စက်ဆုပ်အံဩေတွ သိသာေစြပီး `သူ့ကိုဟိုးဘက်ေထာင့်က အိမ်သာနားကိုေရွှ့လိုက်´ လို့ စီမံပံုကေတာ့ ဟုတ်ေသးပါဘူး ေနာ့။ ခက်တာက အဲသလိုမှ မထားြပန်ရင်လည်း အေဆာင်ထဲမှာ ထားစရာေနရာကမရှိ။ ဆိုးတာက ဆရာဝန်ေလးေတွေရာ၊ ေဟာက်ဆာဂျင်ေလးေတွေရာ၊ သူနာြပုကေလးေတွပါ အဲဒီအနားကိုေရာက်သွားမိရင် အလကားေနရင်း လူနာကို ညိုညိုညင်ညင်နဲ့ မထိချင်သလို မကိုင်ချင်သလို ေထာင်ထဲကထမင်းချက် ပဲဟင်းပံုေပးတဲ့အမူအရာနဲ့ ြပုစုေပးြကတာပါ။ (ကျုပ်ကေတာ့ ရုပ်ရှင်ထဲမှာပဲ ေတွ့ဖူးတယ်။ အြပင်မှာ အဲလိုဟုတ်သည် မဟုတ်သည် ပူပူေနွးေနွး အိမ်ြပန်လမ်းကလူေတွ ေမးြကည့်ြကေပါ့။)
ေဝဒနာသည်တိုင်းဟာ မိုက်ေြကွးမိုက်ြပစ်ေြကာင့် မဟုတ်ပါဘူး။ သို့ေသာ်လည်း တစ်ေယာက်ေယာက် ေအကိုက်ြပီဆိုရင် ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် `အေြခာက်ြကီးလား။ ဘိန်းစားလား၊ မေကာင်းတာလုပ်စားသလား´ ဆိုတဲ့ သံသယဟာ ဂီလာနရဟန်းများကိုေတာင် ချမ်းသာမေပးပါဘူး။ `အရှင်ဘုရား ငယ်ြဖူလား´ လို့ေတာ့ တိုတိုတုတ်တုတ် ေမးြကတာချည့်ပါ။ အြပင်လူေတွ ေြပာပါနဲ့ေလ။ လင်မယားချင်းေတာင် ဒီေရာဂါရှိလာရင် `အဲဒါ ဘယ်သူနဲ့ ရခဲ့တာလဲ ေြပာ´ ဆို ထသတ်တတ်ြကလို့ နှစ်ေယာက်စလံုးမှာ ရှိေနမှ အိမ်ေထာင်ြမဲတတ်တဲ့သေဘာရှိပါတယ်။ မရှိအတူ ရှိအတူေပါ့ ဟုတ်ဘူးလား။ ေရာဂါေြကာင့် လူနာမှာ ခုခံအားေတွ ကျဆင်းရတာမှန်ေပမယ့် ဂုဏ်သိက္ခာေတွပါ ကျဆင်းရတာကေတာ့ အဲဒီဗိုင်းရပ်စ်နဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ပါဘူး။ ေနမေကာင်းေနတဲ့သူလည်းြဖစ်တယ်။
ေသေလာက်တဲ့ ေရာဂါမှန်းလည်းသိတယ်။ ေသမင်းကိုရှာေဖွရသမျှ အကူအညီ အေထာက်အပံ့ရသမျှ ဆက်ေြကးေပးနိုင်မှ သက်ဆိုးရှည်မယ့်သေဘာလည်း ရှိတယ်။ ဒီလိုလူေတွကို နှိမ့်ချခွဲြခားဆက်ဆံတာဟာ ကိုယ့်အတွက် အန္တရာယ်ပိုမြကီးဘူးလား။ ကိုယ်ေတာင်ဝဲေကျာ်ဘဝတုန်းက ´ငါ… တယ်…. သူ့တို့မျက်နှာကို ေဟာဒီလက်ြကီးနဲ့ ပွတ်ထည့်လိုက်ရ မေကာင်းရှိေတာ့မယ်´ လို့ ေတွးခဲ့မိေသးတာ။ အဲဒီလူေတွဆီမှာ `ဘယ်သူ့အတွက်ကို ဆင်ြခင်ေနစရာလိုေသးလို့လဲ။´ လို့ အေတွးဝင်သွားရင် မခက်ပါလား။
`သတိမထားလို့ေတာ့ ဘယ်ြဖစ်မှာလဲ ဆရာရယ်။ ဒီလခကေလးနဲ့ ေရာဂါရသွားရင် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ေတာင် ေဆးမကုနိုင်ဘူး။´ လို့ ြပန်အေြပာခံရတာ အခါခါ ြကားဖူးပါတယ်။ အဲသလိုပဲ ေတွးချင်လည်း ေတွးလိုက်ေပါ့။ ဒါေပမယ့် ေရာဂါမရေအာင် သတိထားကာကွယ်ေနတဲ့ နည်းလမ်းကေတာ့ မှားေနေသးတာပဲ။ ေရာဂါရှိမှန်းသိြပီးသားလူေတွကို ကျင်းရှိေကွ့ေရှာင် တုန်းြမင့်ခုန်ေရှာင် လုပ်နိုင်ေပမယ့် အလတ်ြကီးေတွကျေတာ့ ဖလန်းဖလန်းကိုထလို့။ အဲဒီထင်ရက်စရာ မရှိဘူးေတွေြကာင့် ဒုက္ခေရာက်ကုန်ြကတာပါ။ တကယ့်တကယ်က လူတိုင်းကို ေရာဂါရှိနိုင်တဲ့သူအြဖစ် သတိထား ဆက်ဆံြကရမှာ ြဖစ်ပါတယ်။ အထူးသြဖင့်ေတာ့ ကိုယ်လိုသူများအသားကို ေသွးစိမ်းရှင်ရှင်ထွက်ေအာင် လှီးရြဖတ်ရတဲ့ ခွဲစိတ်ခန်းက ဆရာဝန်ဆရာမများပါပဲ။ ခွဲခန်းထဲမှာ အဲဒီလူနာေတွကို ခွဲစိတ်ဖို့ ပစ္စည်းကိရိယာေတွကို သီးသန့်ခွဲထုတ်လိုက်တဲ့အခါ အေဆာင်ထဲကေန ခွဲလူနာေတွကို ေအဘီစီဒီ မတပ်ပဲနဲ့ ခွဲခန်းထဲကို မသွင်းဖို့ စီမံလိုက်ပါသတဲ့။
`အြပင်ေဆးခန်းြကီးေတွ အားလံုးမှာ၊ နိုင်ငံြခားမှာလည်း အဲသလိုပဲ လုပ်ေနြကတာ မဟုတ်ဘူးလား။ ခွဲခန်းထဲက ကေလးေတွက မိုးလင်းမိုးချုပ် ေသွးေတွသံေတွ ကိုင်တွယ်ြပီး အလုပ်လုပ်ေနရတာ။ ဘာမှန်းမသိ ညာမှန်းမသိနဲ့ ကူးကုန်မှြဖင့်..´ လို့ဆိုေတာ့ ဟုတ်သလိုလိုပါပဲ။ ြပဿနာက အဲဒါေတွစစ်တာ အလကားမှ မရပဲနဲ့။ ေဆးဖိုးေတာင် အနိုင်နိုင်လူနာေတွဆို ဘယ့်နှယ်လုပ်မတုန်း။ `ဒါဆိုလည်း မစစ်ပဲနဲ့ ဟိုအထုပ်ထဲက ပစ္စည်းေတွနဲ့ပဲ သံုးလိုက်´ ဆိုရင်ေကာ တရားပါ့မလား။ ဒီ့ထက်ပိုဆိုးတာကေတာ့ ပိုးရှိတဲ့သူေတွ ခွဲခန်းဝင်ရင် `ထင်ချင်သလိုထင် တို့ေတာ့ မဝင်နိုင်ဘူး။´ လို့ ေြပာင်ေြပာင်တင်းတင်း ေရှာင်တဲ့သူေတွနဲ့၊ `ဒီေဆးခန်းမှာ ဒီေဝဒနာရှင်ေတွ လာခွဲေနရင် အြပင်လူေတွက ေြကာက်လို့ ဘယ်လာပါ့မလဲ´ ဆိုြပီး `ေလးလံုးေတွ့က ေဆးရံုြကွ´ဆိုတဲ့ အြပင်ေဆးခန်းြကီးများရဲ့ မူဝါဒေတွကို မရှိဘူးလို့များ ထင်ပါသလား။ (ပိုက်ဆံေတွ နင့်ေနေအာင် ေပးနိုင်ရင်ေတာ့ သူတို့ပဲ တိုးတိုးသားလုပ်ြပီး လက်ခံြကတယ်။)
ပိုးေတွ့လူနာေတွကို ခွဲခန်းကို ြကိုတင်အေြကာင်းြကားြပီး သီးသန့်ြပင်ဆင်မှုေတွလုပ်ရတာ မှန်ေပမယ့် အဲဒီလို ြပင်ဆင်နိုင်ဖို့ရာ လူတိုင်းကို မြဖစ်မေန ေသွးစစ်ြပီးမှ ခွဲခန်းဝင်ခိုင်းတာကေတာ့ မှားပါတယ်။ ပိုက်ဆံေြကာင့်ချည်း သက်သက် မဟုတ်ပါဘူး။ ေဝဒနာရှင်ရဲ့ဆန္ဒဆိုတာလည်း ထည့်စဉ်းစားရဦးမှာေပါ့။ ေသွးမစစ်မီ ေသွးစစ်ြပီး အြကံေပးေဆွးေနွးြခင်းရှိရတယ် ဆိုတာကျေတာ့ အလုပ်ရှုပ်မခံနိုင်ပဲနဲ့။ `ရပ်ကွက်ထဲမှာ သည်လိုပဲ ရှိတယ်` ဆိုတဲ့ နိုင်ငံြခားြပန် ဩဝါဒများကိုေတာ့ ဉာဏ်မမီပါဘူး။ ကိုယ်ခန္ဒာမှာ တစ်ေရွးသားမှ ေလျှာ့သွားတာ ပိုလာတာ မရှိေပမယ့် မသိြခင်းနဲ့ သိြခင်းအြကားက စိတ်ဖိစီးမှုက တနင့်တပိုးရှိပါတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်ရိုက်ခတ်မှုလည်း ရှိတာမို့ ဒီစစ်ေဆးမှုေတွကို ကာယကံရှင်ဆန္ဒ မပါပဲ မြပုသင့်ပါဘူး။ သို့ေသာ်လည်း ခွဲေနတုန်း ကိုယ့်လက်ကို အပ်စူးြကည့်ပါလား။ `အခုချက်ချင်း ေသွးေဖာက်ပို့လိုက်´ လို့ ေြပာမယ့်သူချည့်ပဲ။ လူနာေတာင် သိလိုက်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါလည်း `ကျုပ်ြဖစ်သွားရင် ညီးလာကုေပးမှာလား´ တစ်ခွန်းတည်းနဲ့တင် ခွင့်လွှတ်ေနရတာပါပဲ။
`စကင်္ာပူ မေလးရှားမှာ အလုပ်သွားလုပ်ချင် အဲဒါေတွစင်ဖို့လိုတယ်´ ဆိုတာကလည်း တမျိုးြကီးထဲမှာ ပါပါတယ်။ သူတို့ဆီေရာက်မှ ပိုးေတွ့လာတာေတွကျေတာ့ ြပန်မလွှတ်ပဲ ထားလို့လား။ အလုပ်လိုချင်လို့ မြဖစ်မေန သေဘာတူ စစ်ေဆးလိုက်ရတာကို မလှုပ်စိတ်တူ ြကည်ြဖူတယ်လို့ ယူဆြကမှာလား။ အလုပ်လုပ်ေနရင်း ပိုးေတွ့ရင် အနားေပးတယ်ဆိုတာကေတာ့ သူတို့ဆီမှာေတာင် တရားစွဲလို့ ေကာင်းတုန်းရှိပါေသးတယ်။ လူကုန်ကူးတယ်ဆိုတဲ့ ကိစ္စေတွမှာကေတာ့ ဘာေြပာေကာင်းမလဲ။ သူတို့ပဲ ေရာဂါမရမချင်း ခိုင်းစားြပီး ေရာဂါလည်းရေရာ `နင့်အိမ်နင်ြပန်ကုေချ´ လို့ ရိုက်ေမာင်းပုတ်ေမာင်း မလုပ်ရံုတမယ် ြပန်လွှတ်ြကသတဲ့။ စုစုေဆာင်းေဆာင်းကလည်း မရှိ၊ မေသခင် ေနေရးစားေရး ကုသေရးေတွအတွက် ေငွကလည်း ေသာက်ေသာက်လဲကုန်ဦးမှာဆိုေတာ့ သူတို့လည်း တတ်သည့်ပညာ မေနသာနဲ့ပဲ ဆက်အသက်ေမွးြကရတာေပါ့။ ဒီဘက်ကေမာင်ြကီးတို့ကလည်း နိုင်ငံြခားြပန် အစင်ကေလး အလန်းကေလးဆို လွှတ်ေြကွတတ်ပါဘိသနဲ့။
အဲဒီမှာကျေတာ့ သူများကိုယံုလွန်းလို့ ဘာအကာအကွယ်မှ မယူပဲနဲ့ အလုပ်ထဲကျမှ ပဲများေနတာေတာ့ ဘယ်ေကာင်းပါ့မလဲ ဦးေလးရယ်။
ေလာက်ကိုင်မှာတုန်းကေတာ့ ပြခုပ်သည်ေတွအားလံုးကို ကိုးကန့်ဘက်က ေြခာက်လတစ်ခါ အလကား ေဆးစစ်ေပးတယ်။ ဒါေတာင်မှ ကေလးမေလးေတွက သူတို့စစ်မှေတွ့ရင် အထုပ်ြပင်ရမှာစိုးလို့ ေဆးစစ်ချိန် စေတးေရှာင်လို့ရေအာင် ြကိုြကိုတင်ငတ် ေဆးခန်းမှာ အရင်လာစစ်ြကတယ်။ ရာဇာဓိရာဇ်ြကီးေတာင် ဇာတာေတာ် မသန့်တဲ့အခါ ယာယီတဲနန်း ေြပာင်းစံရေသးတာပဲ။ မီးအိမ်ြပန်တာ ဘာြကာတာလိုက်လို့။ ေဖာက်သည်ပျက်လှ ခဏေပါ့။
ထားပါေလ။ သူတို့အလုပ်က ေရာဂါကူးတတ်တဲ့သေဘာရှိလို့ စစ်ရတာ။ စီးတီးအက်ဖ်အမ်မှာ ရန်ကုန်ပူရံ မေနာရမ္မံရွတ်ဖို့ အဲဒါေတွ စစ်ခိုင်းမယ်ဆိုရင်ေကာ ဘယ်လိုသေဘာရသလဲ။ ဥပမာေြပာတာပါ။ အဲဒီပိုးေတွက `ေလလှိုင်းြကားက ခွန်းဆင့်ပါရဲ့ အေဆွ´ လုပ်တတ်လို့လား။ အခုဟာက အဲဒီပိုးေတွရှိရင်ပဲ ဗီဇာေတာင် မေပးေတာ့ဘူးလိုလို။ ဇီဇာေြကာင်တတ်ပံုများ ေြပာပါတယ်။ ေနာက်ကျေတာ့ သူတို့ဆီမှာ ေရာဂါသည်ေတွ အဖတ်တင်ေနမှာစိုးလို့ သူ့နိုင်ငံသားေတွအတွက် သူ့ဘာသာကာကွယ်တာ ထင်ပါရဲ့။ ငါ .. တယ် .. မျက်နှာ လက်ြကီး နဲ့ ပွတ်ထည့်လိုက်ရ မေကာင်းရှိေတာ့မယ်။
ေနာက်ထပ်ေြပာချင်တာတစ်ခုကေတာ့ ပိုးေတွ့တယ်ဆိုတာရယ် ေရာဂါရှိတယ်ဆိုတာရယ်က အတူတူ ြဖစ်ချင်မှ ြဖစ်တာပါ။ တချို့ေရာဂါေတွဆို ပိုးေတွ့တိုင်း ကူးစက်နိုင်တာေတာင် မဟုတ်ဘူး။ သူ့ကိုယ်ထဲကို အဲဒီပိုးကေလး ေရာက်ဖူးတယ်ဆိုတာကိုပဲ ေြပာနိုင်တယ်။ ဘယ်ေတာ့မှ ရှိလာမယ်မှန်း မသိတဲ့ ေရာဂါအတွက် အခုကတည်းက အလုပ်မခန့်ဘူးဆိုတာကေတာ့ `ကိုကိုရယ် စဉ်းစားစမ်းပါရှင်´ လို့ ေြပာရမှာေပါ့။ ကျန်းမာေရးအသိပညာေပးတာေတာင် ကာကွယ်လိုတဲ့ေစတနာထက် ေြခာက်လှန့်ြပီး ေဆးေြကာ်ြငာတဲ့ ေစတနာကဲသွားရင် မေကာင်းေတာ့ဘူး။ ဘီပိုးေတွ့တာနဲ့ `ကျွန်ေတာ် အသည်းကင်ဆာြဖစ်ေတာ့မှာေပါ့ေနာ်။ ဘယ်ေလာက်ခံနိုင်ဦးမလဲ ဆရာ´ လို့ မုန်းပါတယ်ေမာင့်ကို ထဲက ဝင်းဦးလို လာေမးတဲ့လူနာေတွ ေတာ်ေတာ်များပါတယ်။ ခုေတာ့ ကိုေသာ်တာဆီ မှန်ေခါင်းမှာစရာမလိုေတာ့ဘူး။ ေဒါက်တာဦးေကျာ်သူ ဖုန်းနံပါတ်ကေလး မှတ်ထားလိုက်ရင် ရြပီ။ တို့ကေတာ့ ပဲြပုတ်သည် ေဒါ်စန်းြကီးလို ထီးမရှိလည်း ခေမာက်ကေလးေဆာင်းြပီး လိုက်ဖွမှာ။ ေဖ့စ်ဘုတ်ေပါ်မှာ။
ကဲ.. လာြပန်ြပီ။ ေနာက်တမျိုး။ `လျှို့ဝှက်အပ်သည်များကို..´ ဆိုတဲ့ ကျင့်ဝတ်။ ေဝဒနာရှင်က `ဘယ်သူ့မှ မေြပာပါနဲ့ေနာ်´ လို့ စကားပိတ်ထားရင် သူ့ဘာသူ ရွာေဆာ်ေမာင်းထုလုပ်ကာမှ လုပ်ေရာ ဆရာဝန်ဆီကေတာ့ ေသေတာင်မေြပာြပဘူး။ သတ်ရင်သတ် ြဖစ်ေနရမှာပါတဲ့။ တရားရံုးက မျက်ကွယ်ထွက်ဆိုဖို့ မဆင့်မချင်း။ ခုေတာ့ ဘယ်သူမှ ရိုက်စစ်စရာမလိုပါဘူး။ အေြဖထွက်လာရင် ချတ်ေပါ်မှာ မင်နီြကီးနဲ့ ြပူးေနေအာင် ေရးထားတာ မြမင်ချင်မှ အဆံုး။ တစ်ေဆာင်လံုး `အဲဒီလူနာ ဘာေရာဂါဆိုတာ မသိတဲ့သူရှိပါေသးလား ခင်ဗျာ´ လို့ လိုက်ေမးြကည့်။ ရှိမှာကို မဟုတ်ဘူး။ ဒါေြကာင့်မို့ အရပ်သံုးစကား ေအကိုက်တယ်တို့ ေလးလံုးြငိတယ်တို့ေတာင် မသံုးပါဘူး။ အချင်းချင်း နားလည်ေအာင် R+ လို့ ေြပာချင်ေြပာ၊ Retro လို့ ေြပာချင်ေြပာတယ်။ တို့ကေတာ့ ြမန်မာဆန်ဆန် ရီရီချိုလို့ပဲေခါ်တယ်။ နံမယ်တူရှိရင် ချိုးချိုးနီ ေသွးပုချိ။
`ဒါြဖင့်ရင် အဲဒီလူနာကို ေနာင်ကျေတာ့ ေဆးကုမယ့်ဆရာဝန်ေတွကေရာ သိခွင့်မရှိဘူးလား။´ ဆိုတာလာြပန်ေရာ။ အြပင်လူကိုသာ မသိေစရတာ ဆရာဝန်ဆရာမ အချင်းချင်းကိုေတာ့ အသိေပးထားရမတဲ့။ ခက်ပဲ ခက်ရချည်ေသး။ လျှို့ဝှက်ချက်လည်းဆိုေသး။ အဲဒါကေတာ့ လူနာကိုယ်တိုင်ကို ေနာက်ေနာင် ေဆးကုသမှုခံယူတဲ့အခါ အခုလိုပဲ `ဘယ်သူ့မှ မေြပာပါနဲ့ေနာ်´ ဆိုြပီး ကိုယ်တိုင်ဖွင့်ေြပာဖို့ မှာထားရပါတယ်။ ေဆးမှတ်တမ်းစာအုပ်မှာ ဆရာဝန်အချင်းချင်း သိတဲ့ စကားလံုးနဲ့ မှတ်သားေပးထားရပါတယ်။ ြပဿနာတစ်ခုက ေသွးလှူရှင်ေတွကို ေသွးစစ်ရင်း ပိုးေတွ့တဲ့အခါ နှစ်သိမ့်ေဆွးေနွးဖို့လိုအပ်တာ၊ လျှို့ဝှက်ထားဖို့လိုအပ်တာမို့ ေရာဂါေဗဒဆရာဝန်မရှိတဲ့ေဆးရံုေတွမှာ ဓါတ်ခွဲကျွမ်းကျင်သူက ကာယကံရှင်ကိုေတာင် အသိမေပးေတာ့ပဲ ေသွးချင်းဓါတ်မတဲ့လို့လို့ ဝါးတားတားေြပာြပီး ြငင်းလွှတ်လိုက်ြကပါတယ်။
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပိုးရှိမှန်းမသိတဲ့ ေစတနာရှင်ြကီးဟာ ေဆးရံုက ေသွးလိုတယ်ဆိုတိုင်း လက်ေမာင်းြကီး လာလာထိုးေပးလို့ ဒိုနာရီဂျက်ေတွများရင် လူနာရှင်ဘက်က တစ်မျိုးြမင်ြပန်တာ မဆန်းပါဘူး။ ပါးစပ်က ထုတ်မေြပာရင်ြပီးေရာ။ သူ့ဘာသာ တစ်နည်းနည်းနဲ့ သိေအာင်လုပ်ေပးလိုက် ဆိုတာကျေနတာပဲ။ ေစာေစာကေြပာတဲ့ `လျှို့ဝှက်အပ်သည့် အတွင်းေရးကိစ္စအဝဝတို့ကို..` ဆိုတဲ့ေနာက်မှာ `ဖွင့်ဆိုအပ်သည်တို့မှ လွဲ၍´ ဆိုတဲ့ စကားေလး ကယ်ေပလို့။ တတ်လည်းတတ်နိုင်ြကပါေပတယ်ေနာ်။
ဒါထက် စကားမစပ် ဆရာေလးတို့ ဆရာမေလးတို့ေရ။ ချစ်ကိုြကီးေြပာေနတဲ့ စကားလံုးကေလးေတွကို မြကားဖူးေသးသလို အသစ်အဆန်းြကီးေတာ့ မှတ်မေနြကနဲ့ဦးဗျား။ ဘွဲ့ယူတုန်းက ေခါင်းေပါ်ေဆာင်းထားတဲ့ တွဲေလာင်းမည်းမည်းြကီးကို ဟိုဘက်ဒီဘက် မေြပာင်းခင် ဘလားဘလား ဘလားဘလားလုပ်ခဲ့ြကတဲ့ ကျမ်းသစ္စာထဲမှာ ပါတာေတွေပါ့ကွယ်။ ဟစ်ပိုပိုေတးမပ်စ်အုပ်သ် လို့ေြပာဦးမလား။ ဆရာဝန်ေတွဆိုရတဲ့ ဟစ်ေဟာ့ပ်လို့ မှတ်ထားမလားမသိ။ အဲဒါြကီးရဲ့အဆံုးမှာ ပါတာကေတာ့ `ကျွန်ုပ်တို့သည် ဤကတိသစ္စာကို လိုက်နာေစာင့်ထိန်းပါက ေကာင်းကျိုးချမ်းသာအြဖာြဖာနှင့် ြပည့်စံုပါေစသား။´ လို့ပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ ဆက်စပ်ြပီးေြပာချင်တာကေတာ့ ဟိုတခါ ဖန်ရည်ကျိုဆရာဝန် ေရးခဲ့တုန်းက ကူးစက်ေဆးရံုက ဆရာေလးက သူ့ေဆးရံုမှာ ေဝဒနာသည်ေတွကို မရွံမရှာ မညည်းမညူ ကိုင်တွယ်ကုသေပးေနြကတဲ့ ဆရာဝန် ဆရာမ ကျန်းမာေရးလုပ်သားကေလးေတွခမျာ ဘာအကျိုးအြမတ်မှလည်း မရပဲနဲ့ အနစ်နာခံြပီး ကျားရဲရာ ြကမ္မာမယိုးသာ ကုသြပုစုေပးေနတဲ့အေြကာင်း မှတ်ချက်ေပးရင်း အေတွးစကေလး ဆွဲထုတ်သွားတယ်။ ေြပာအားရှိလိုက်တာေလ။ ဂုဏ်ယူစရာြကီး။
ဟစ်ပိုကေရးတီးစ်ြကီးရဲ့ကျမ်းသစ္စာကိုေစာင့်ထိန်းြကတဲ့အခါ ေကာင်းကျိုးချမ်းသာအြဖာြဖာနဲ့ ြပည့်ဝလာတယ်ဆိုတာ တကယ်ပါလား။ အဲဒါ မေတာင်းပဲနဲ့ ြပည့်တဲ့ဆုေခါ်တယ်။ နိုင်ငံေတာ်က အသိအမှတ်ြပုြပီး မုန့်ဖိုးပဲဖိုး လစာတိုးေပးမှ မဟုတ်ဘူး။ လူနာေတွက ခိုင်းေကာင်းေစေကာင်း သဒ္ဒါေြကးကေလးေပးသွားမှ မဟုတ်ဘူး။ နံမည်ေရှ့မှာ သီရိသုဓမ္မ မဏိေဇာတဓရေတွ တပ်ေပးလိုက်စရာလည်း မလိုဘူး။ ကျွန်ေတာ့မျက်စိထဲ အေတွးထဲမေတာ့ အဲဒီလူေတွဟာ အေရာင်တဝင်းဝင်းထွက်ေနတဲ့ နတ်သားနတ်သမီးေလးများလို ကျက်သေရရှိလှပါတယ်။ (ထမင်းငတ်ေသာ နတ်မိမယ်ေလးများေပါ့) ဒါေတာင် ြမင်ရတာ မဟုတ်ဘူး။ ြကားရံုပဲ ြကားရတာ။ အားကျမိပါရဲ့။
တကယ်လို့များ အဲဒီေဆးရံုမှာ ရီရီချိုလူနာေတွကို ခွဲစိတ်ကုသဖို့လိုတဲ့အခါ တြခားဘယ်ဆာဂျင်မှ မသွားချင်ရင်လည်း ကျွန်ေတာ်သွားပါ့မယ်ဗျာ။ (မလိမ့်တပါတ်နဲ့ ရန်ကုန်ြပန်ေတာင်းေနတာ မဟုတ်ေပါင်) လူဆိုတာ ေသတစ်ေန့ ေမွးတစ်ေန့မဟုတ်လား။ အဲဒီေရာဂါနဲ့ ေသဖို့ပါလာရင် လကမ္ဘာေပါ်ထွက်ေြပးလို့လည်း မလွတ်ဘူး။ ဘာပဲေြပာေြပာ ကိုယ်က ဆရာဝန်ဆိုေတာ့ ြဖစ်လာရင် ရမယ်ရှာစရာ ယိုးမယ်ဖွဲ့စရာ ရတာေပါ့။ ဟီးဟီး။ လူနာနဲ့ဆရာဝန်လည်းပဲ မရှိအတူ ရှိအတူဆိုေတာ့ မေကာင်းဘူးလား။ ကဲ .. ရိုးရာမပျက် သီချင်းေလးနဲ့ နှုတ်ဆက်ြကရေအာင်။
`မင်းနဲ့တို့ နှစ်ေယာက် အေြကာင်းများ ရှင်းေနြပီ။ ေအာင်သွယ်ေတွ မလိုေဒါဘီ။ ြကားစကားများ မယံုနဲ့ ေဘးဖယ်ထား..။ ခပ်မိုက်မိုက် ချစ်ြကစို့..။´
0 comments:
Post a Comment