`တမိုး​​တ​​ေြမ / သန်း​​သန်း​​​ေမ´

တွင် သီချင်းများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

ကယား​​ြပည်နယ်အ​​ေြကာင်း​​ကို ဖွဲ့​​ဆိုထား​​တဲ့​​သီချင်း​​ရယ်လို့​​ ရှား​​ရှား​​ပါး​​ပါး​​ ဒီသီချင်း​​က​​ေလး​​ကလွဲရင် မြကား​​ဖူး​​သ​​ေလာက်ပါပဲ။တစ်ပုဒ်ဆိုဆိုသ​​ေလာက် ​​ေကာင်း​​လည်း​​​ေကာင်း​​လှပါ​​ေပတယ်။ ြမန်မာ့​​ဂီတသ​​ေဘာအရဆိုရင်​​ေတာ့​​ ကရင်ဩသံလို့​​​ေခါ်တဲ့​​သံစဉ်မျိုး​​နဲ့​​ ဖွဲ့​​နွဲ့​​ထား​​တယ်။ ဦး​​သု​​ေမာင်ဆိုတဲ့​​ တို့​​​ေတာင်ယာ​​ေတာသီချင်း​​လည်း​​ အတူတူပဲ။

ြမိုင်တန်း​​​ေမှာင်​​ေဝ​​ေလး​​.. နဲ့​​ စပါတယ်။ ​​ေမာင်း​​သံ​​ေလး​​၊​ ပု​​ေလွသံ​​ေလး​​​ေတွနဲ့​​ နား​​ထဲမှာ တမျိုး​​​ေလး​​ စွဲသွား​​​ေစတယ်။ ဒီသီချင်း​​​ေလး​​နဲ့​​အတူတူ ကယား​​ြပည်နယ်ကို အလည်သွား​​လို့​​ ရတာ​​ေပါ့​​။ မ​​ေရာက်ဖူး​​ြကဘူး​​ မဟုတ်လား​​။ တူတူပါပဲ။ ကိုယ်လည်း​​ ​​ေရာက်ဖူး​​တာမဟုတ်။ (ဘယ်သူ့​​မှ ​​ေလျှာက်မ​​ေြပာနဲ့​​​ေနာ်။ ဝန်ြကီး​​ရံုး​​က ြကား​​သွား​​မှြဖင့​်​ ​​ေနာက်ပို့​​စ်တင် လွိုင်​​ေကာ်ြဖစ်သွား​​ဦး​​မယ်) ​​ေရာက်ဖူး​​ဖို့​​ ​​ေန​​ေနသာသာ ြကား​​ဖူး​​ဖို့​​​ေတာင် ​​ေတာ်​​ေတာ် ခဲယဉ်း​​ပါလိမ့​်​မယ်။ ကယား​​ြပည်နယ်လို့​​ ​​ေြပာလိုက်ရင် စိတ်ထဲမှာ ဘီလူး​​​ေချာင်း​​​ေရအား​​လျှပ်စစ်ရယ်၊​ ​​ေလာပိတဓါတ်အား​​​ေပး​​စက်ရံုရယ်ပဲ ြကား​​ဖူး​​မှာ။ ဒါ​​ေတာင် ရန်ကုန်မှာ မီး​​ပျက်ပ​​ေဟ့​​ဆိုရင် ​​ေလာပိတမှာ ဘာြဖစ်လို့​​ ညာြဖစ်လို့​​ဆိုလို့​​ မြကာမြကာနား​​ယဉ်​​ေနလို့​​။ ခု​​ေနာက်ပိုင်း​​​ေတာ့​​ ရန်ကုန်သား​​​ေတွအား​​လံုး​​မီး​​ပျက်ရင် ဘာြဖစ်လို့​​လဲ ဘယ်သူမှ ဖုန်း​​ဆက်မ​​ေမး​​ြက​​ေတာ့​​ပါဘူး​​။

ပျက်ရင်ပျက်တယ်မှတ်၊​ လာရင်လာတယ်မှတ်နဲ့​​ သမာဓိ​​ေတွ ရကုန်ြပီ။ လွိုင်​​ေကာ်အြပင်​​ေရာ တြခား​​ြမို့​​ြကီး​​ြကီး​​မား​​မား​​ ဘယ်နှစ်ခုြကား​​ဖူး​​လို့​​လဲ။ ​​ေဘာ်လခဲ​​ေလာက် သိရင်​​ေတာ်​​ေတာ် နှံ့​​စပ်​​ေနြပီ။ သူ့​​အ​​ေြကာင်း​​​ေရး​​စရာ ဘာမှ မရှိလို့​​ ပထဝီစာ​​ေမး​​ပွဲ​​ေတွမှာ​​ေတာင် ဘယ်တုန်း​​ကမှ အ​​ေမး​​မခံရတဲ့​​ ြပည်နယ်က​​ေလး​​ပါကွယ်။ ဆုန်သင်း​​ပါရ်တို့​​ သက်မွန်ြမင့​်​တို့​​လို တိုင်း​​ရင်း​​သူ နိုင်ငံ​​ေကျာ် အ​​ေချာအလှ​​ေတွလည်း​​ ထွက်မလာြက​​ေတာ့​​ အကိုကာလသား​​များ​​ကလည်း​​ မှတ်မှတ်သား​​သား​​ ရှိြကမယ် မဟုတ်ဘူး​​။ ​​ေြပာရမယ်ဆိုရင်​​ေတာ့​​ အသံလံုး​​ဝမထွက်သ​​ေလာက်ရှိတဲ့​​ တိုင်း​​ရင်း​​သား​​​ေလး​​​ေတွ​​ေနြကသလိုပါပဲ။

သူတို့​​ဆီ ဆရာဝန် မရှိဘူး​​ ပို့​​​ေပး​​ပါလို့​​လည်း​​ တခါမှ လွှတ်​​ေတာ်တက်ြပီး​​ ပူညံပူညံ မလုပ်တတ်။ မီး​​မလာပါဘူး​​ ​​ေရမလာပါဘူး​​။ လမ်း​​မ​​ေကာင်း​​ပါဘူး​​လို့​​လည်း​​ ဂျီမကျတတ်၊​ ​​ေအး​​ြကပံုများ​​နှယ်။ သူတို့​​ဆီက ပ​​ေဒါင်လူမျိုး​​​ေတွဆို ကမ္ဘာကစိတ်ဝင်စား​​လွန်း​​လို့​​ ဘန်​​ေကာက်မှာ​​ေတာင် ြပစား​​ြကတယ်။ လူ့​​သစ်ကုလား​​အုပ်ဆိုြပီး​​​ေတာ့​​။ အခု​​ေတာ့​​ လည်ပင်း​​က​​ေြကး​​​ေခွ​​ေတွ ချွတ်ကုန်ြပီး​​ နံမည်​​ေတာင် ​​ေြပာင်း​​လိုက်ြပီ။ ကယန်း​​တိုင်း​​ရင်း​​သား​​တဲ့​​။ ​​ေဆး​​ပညာအြမင်နဲ့​​ြကည့​်​ရင် သူတို့​​​ေတွမှာ ဂုတ်ရိုး​​ကျီး​​​ေပါင်း​​​ေရာဂါ မြဖစ်​​ေလာက်ဖူး​​ထင်ပါရဲ့​​။ ​​ေဝး​​လံသီ​​ေခါင်လွန်း​​လို့​​ ဘိုး​​​ေတာ်ဘုရား​​တို့​​ အိမ်​​ေရှ့​​မင်း​​သား​​တို့​​ကလည်း​​ စိတ်မဝင်စား​​ခဲ့​​ဘူး​​။ ဘုရင့​်​​ေနာင်မင်း​​တရား​​ြကီး​​၊​ အ​​ေလာင်း​​မင်း​​တရား​​ြကီး​​ကစလို့​​ ြမန်မာ​​ေတွ ခဏခဏ အယုဒ္ဓယသွား​​တိုက်​​ေနတာ​​ေတာင် ကယား​​ြပည်နယ်ကြဖတ်သွား​​တယ်လို့​​ မြကား​​ဖူး​​ဘူး​​။ ကိုယ်ကပဲ မသိတာ​​ေနမယ်။ သို့​​​ေသာ် သုဓနုမင်း​​သား​​က​​ေလး​​က​​ေတာ့​​ ​​ေဒွး​​မယ်​​ေနာ်​​ေလး​​ရှိရာကို လိုက်သွား​​တဲ့​​ ​​ေငွ​​ေတာင်ြပည်ဆိုတာ အဲဒီကယား​​ြပည်နယ်ပါပဲတဲ့​​။ ​​ေတာနဲ့​​​ေတာင်စွယ်ကလွဲရင် ြမို့​​​ေကျး​​အိမ်​​ေြခ ကျဲကျဲပါး​​ပါး​​ရှိပံုပဲ။

သို့​​​ေသာ်လည်း​​ ချင်း​​ြပည်နယ်​​ေလာက်​​ေတာ့​​ မဆင်း​​ရဲဘူး​​လို့​​​ေြပာတယ်။ ဟုတ်ပါ့​​မလား​​​ေနာ်။ ချင်း​​​ေတာ်​​ေတာ်များ​​များ​​က အ​​ေမြကီး​​ကား​​​ေရာက်ြပီး​​ “ြကက်ရိုး​​ြပုတ်ြပီး​​ ကု​​ေပး​​ပါ အိုး​​ …ရဲ….. ” နဲ့​​ ကမ္ဘာ​​ေကျာ်တဲ့​​သူ​​ေတာင် ​​ေကျာ်လို့​​။ လူမ​​ေရာက် ဂူ​​ေကျာက်​​ေချာင်ဆို​​ေတာ့​​ သဘာဝပတ်ဝန်း​​ကျင်က စိမ်း​​စိမ်း​​လန်း​​လန်း​​ စိုစို​​ေြပ​​ေြပ ရှိဦး​​မှာ မလွဲပါဘူး​​။ ​​ေတာ်​​ေတာ် သာသာယာယာ လှလှပပရှိတာက​​ေတာ့​​ ​​ေတာင်ကွဲ​​ေစတီ​​ေတာ်ပါပဲ။ (ဒါ​​ေတာ့​​ ဓါတ်ပံုထဲမှာ ြမင်ဖူး​​တယ်) ဒါ​​ေတာင် ဘယ်လိုြဖစ်လို့​​ သမီး​​ရည်း​​စား​​​ေတွ သွား​​ဖူး​​ရင် ကွဲတတ်တယ်လို့​​ ​​ေကာလာဟလထွက်သလဲမသိပါဘူး​​။ ြကံြကံဖန်ဖန်။

ဘာမှလည်း​​ ​​ေထွ​​ေထွထူး​​ထူး​​ ​​ေြပာစရာရှိတာမဟုတ်၊​ ​​ေလာ​​ေလာဆယ် လူတကာ ပါး​​စပ်ဖျား​​ ​​ေရပန်း​​စား​​​ေနတာလည်း​​ မဟုတ်ပဲနဲ့​​ ရှာရှာ​​ေဖွ​​ေဖွ သူ့​​အ​​ေြကာင်း​​ကို ​​ေရး​​ရတဲ့​​ အချက်က​​ေတာ့​​ အဲဒီ ဘယ်သူမှ စိတ်မဝင်စား​​၊​ စကား​​ထဲ​​ေတာင် ထည့​်​​ေြပာ​​ေလ့​​မရှိြကလို့​​ သူ့​​အ​​ေြကာင်း​​​ေလး​​​ေတွ သိရ​​ေအာင် တခုတ်တရကို အရွဲ့​​တိုက်ြပီး​​ ​​ေရး​​ပါတယ်။ ဆင်း​​ရဲသား​​များ​​ လူရာမသွင်း​​သလို ြဖစ်​​ေနမှာစိုး​​လို့​​။ သူ့​​ခမျာ မိုး​​ကုတ်လို ​​ေကျာက်သံပတ္တြမား​​​ေတွ ထွက်ရင်လည်း​​ လူသိလူလာများ​​​ေလာက်ရဲ့​​။ ကန်​​ေဘာက်တို့​​ ​​ေကျာက်ြဖူတို့​​လို ကမ်း​​လွန်သဘာဝဓါတ်​​ေငွ့​​ထွက်ရင်လည်း​​ သူများ​​နိုင်ငံက စိတ်ဝင်စား​​​ေလာက်ရဲ့​​။

ကျိုင်း​​တံု၊​ မူဆယ်၊​ ြမဝတီတို့​​လို ကုန်သွယ်မှုလမ်း​​​ေြကာင်း​​ရှိရင်လည်း​​ လန်း​​ပန်း​​အဆက်အသွယ် ​​ေကာင်း​​​ေလာက်ရဲ့​​။ အခု​​ေတာ့​​ ဘာမှ မရှိ​​ေတာ့​​ ဘယ်သူမှ အဘက်မလုပ်ြက​​ေတာ့​​သလိုြကီး​​။ ရှိ​​ေလတဲ့​​ ​​ေရအား​​လျှပ်စစ်က​​ေလး​​ကလည်း​​ ရန်ကုန်ြမို့​​​ေတာ်ြကီး​​ကို ဦး​​တည်​​ေတာ့​​ ြဖတ်သာသွား​​မယ် မနား​​တယ်ပဲ။ ဘယ်လိုပဲြဖစ်ြဖစ် သူလည်း​​ပဲ ြပည်နယ်တစ်ခု​​ေပမို့​​ ​​ေရှ့​​ဆက်ရမယ့​်​ခရီး​​မှာ ကျန်ရစ်ခဲ့​​လို့​​ ချန်ထား​​ရစ်လို့​​ မရတာအမှန်။ အချိန်တန်​​ေတာ့​​ အဲဒီြပည်နယ်ကပဲ အ​​ေရွး​​ခံမယ့​်​ကိုယ်စား​​လှယ်​​ေတွ ရှိလာဦး​​မှာ မလွဲ။ အဲလို အနား​​နီး​​​ေတာ့​​မှ
​​ေမလိုချင်ရင် ြမင့​်​မိုရ်​​ေတာင်ကို ​​ေခါင်း​​အံုး​​လုပ်​​ေပး​​မတဲ့​​ဆိုတဲ့​​ ချစ်သူသူရဲ​​ေကာင်း​​​ေတွကို ဘယ်လိုလုပ်ြပီး​​ ယံုရပါ့​​မလဲ။ ဒါ​​ေြကာင့​်​ အတည်ြကံမယ်ဆိုရင်လည်း​​ ခု​​ေလာက်ကတည်း​​က အင်ထရို​​ေလး​​ ဘာ​​ေလး​​ စထား​​နိုင်​​ေအာင် မိတ်ဆက်​​ေပး​​ထား​​လိုက်ပါမယ်။
ဟိုး​​အရင်တုန်း​​က​​ေတာ့​​ ကန္ဒာရဝတီလို့​​​ေခါ်တဲ့​​ ကယား​​ြပည်နယ်ဟာ သူတို့​​ကိုယ်သူတို့​​​ေတာ့​​ ကိန္နရီ ကိန္နရာ​​ေတွက ဆင်း​​သက်လာတယ်လို့​​ ယံုြကည်ြကပါတယ်။ ဒါ​​ေြကာင့​်​မို့​​လည်း​​ သုဓနု ​​ေဒွး​​မယ်​​ေနာ်ပံုြပင်ကို ကိုး​​ကား​​ြကတာ​​ေပါ့​​။

ပံုြပင်​​ေတွမှ ယံုတတ်ြကတာမဟုတ်ပါဘူး​​။ ကိုး​​ကွယ်မှုကလည်း​​ နတ်ကိုပဲ ကိုး​​ကွယ်ြကပါသတဲ့​​။ ကယား​​ရိုး​​ရာ ြကက်ရိုး​​​ေဗဒင်ဆိုတာလည်း​​ ​​ေတာ်​​ေတာ် နံမည်ြကီး​​ပါတယ်။ သူတို့​​က​​ေတာ့​​ ြကက်ရိုး​​ြပုတ်၍ ကု​​ေပး​​ပါ မ​​ေြပာဘူး​​။ ထံုး​​စံအတိုင်း​​ သွား​​​ေရး​​လာ​​ေရး​​ခက်ခဲတဲ့​​​ေတာင်​​ေပါ်​​ေဒသမို့​​ ဘယ်သူမှ မသွား​​ချင်​​ေပမယ့​်​ ခရစ်ယာန်ဆရာ​​ေတာ်များ​​က​​ေတာ့​​ အပင်ပန်း​​ခံသာသနာြပုြကလို့​​ ခရစ်ယာန်ဘာသာ​​ေတွ များ​​ပါတယ်။ ဘယ်သူမှ မသွား​​ချင်တဲ့​​ အထဲမှာ ​​ေမာင်ြကီး​​တို့​​ဆရာဝန်​​ေတွလည်း​​ ထိပ်ဆံုး​​က ပါြပန်တာ​​ေပါ့​​ကွယ်။ သူများ​​​ေြပာလည်း​​ ​​ေြပာစရာ။ ကိုယ်ကလည်း​​ ​​ေြပာစရာရှိြပန်တာပဲ​​ေလ။ အား​​လံုး​​ကို သာတူညီမျှ အလှည့​်​ကျလွှတ်တာမျိုး​​မဟုတ်ပဲ ကံကွက်ကျား​​၍ ငမိုက်သား​​ ​​ေသာနုတ္ထိုရ် နင်ချည်း​​သာ ​​ေသ​​ေစ​​ေရာ့​​ဟဲ့​​ဆိုတာလို ဒီလိုအရပ်မျိုး​​လွှတ်တဲ့​​အခါ သွား​​​ေနကျလူ​​ေတွကိုပဲ မဲဇာြပီး​​ရင်​​ေတာင်​​ေြခ​​ေတာင်ြပန်မပို့​​နိုင်ဘူး​​။ ​​ေတာင်လံုး​​​ေကျာ်ဇာတ်ကခိုင်း​​တာကိုး​​။ တြခား​​လူလွှတ်လို့​​ မသွား​​ရင် ​​ေနာက်တစ်​​ေယာက်လည်း​​ ထပ်ရှာရ။ အလုပ်ထဲကလူလည်း​​ တစ်​​ေယာက်​​ေလျာ့​​သွား​​မှာစိုး​​လို့​​ ထင်ပါရဲ့​​။

ကိုယ်လည်း​​ပဲ နယ်အလွှတ်ခံရမှာ ​​ေြကာက်တဲ့​​ဘဝက လာခဲ့​​တာပါ။ ရန်ကုန်ကလွဲရင် တြခား​​ ဘယ်ြမို့​​မှာမှ အသက်ရှင်နိုင်လိမ့​်​မယ် မဟုတ်။ ပျင်း​​လို့​​ ​​ေသရချည်ရဲ့​​ လို့​​ ထင်ခဲ့​​မိတယ်။ အြပင်လုပ်ငန်း​​တပိုင်း​​တစနဲ့​​ အိမ်​​ေထာင်ဦး​​စီး​​​ေတွ၊​ သား​​သမီး​​တာဝန်​​ေတွတပိုင်း​​နဲ့​​ အိမ်ရှင်မဆရာဝန်​​ေတွက​​ေတာ့​​ နယ်ပို့​​တယ်ဆိုတာ အလုပ်ထွက်ခိုင်း​​တာနဲ့​​ အတူတူပဲ​​ေလ။ ဒါ​​ေြကာင့​်​ အခုတခါလည်း​​ သူများ​​တကာ​​ေတွ နယ်ကိုသွား​​ချင်လာ​​ေအာင် တဘက်လှည့​်​နဲ့​​ ဆွယ်တရား​​​ေဟာဦး​​မှာ​​ေပါ့​​​ေလ လို့​​ ထင်ြက​​ေရာ့​​မယ်။ ဒါ​​ေတွချည့​်​ပဲ ထပ်ကာထပ်ကာ ဘယ်သူက ဖတ်ချင်မှာတုန်း​​။ ​​ေနာက်ြပီး​​ ကိုယ်​​ေတာင် မ​​ေရာက်ဖူး​​တဲ့​​အရပ်ကို ဘယ်လိုဘယ်ချမ်း​​သာ သာယာပါ​​ေပသည် စာဖွဲ့​​ရပါ့​​။ ကိုယ်လိုပဲ မလွှဲမ​​ေရှာင်သာလို့​​ မြဖစ်မ​​ေန သွား​​ရ​​ေတာ့​​မယ့​်​သူ​​ေတွ ဟိုမှာ စိတ်ဆင်း​​ရဲြခင်း​​ြကီး​​စွာ မြဖစ်ရ​​ေလ​​ေအာင် ​​ေြဖ​​ေတွး​​က​​ေလး​​ ​​ေတွး​​​ေပး​​မလို့​​ပါ။ (ဘူတန်ြပန်ဆရာဝန်ချည့​်​ပဲ သံုး​​​ေယာက်ရှိတယ် အဲဒီမှာ) သူသူကိုယ်ကိုယ် ရန်ကုန်မှာရုန်း​​ကန်ရတဲ့​​အခါ လင်မယား​​နှစ်​​ေယာက်စလံုး​​ ဆရာဝန်​​ေတွ ြဖစ်​​ေနရင်​​ေတာင် လခနှစ်လခနဲ့​​ အလျင်မမီဘူး​​။

အြပင်ဝင်​​ေငွ တဘက်တလမ်း​​ရှာရတယ်။ ​​ေငွမှ မ​​ေလာက်တာမဟုတ်ဘူး​​။ အချိန်ကလည်း​​ မ​​ေလာက်ြပန်ဘူး​​ မဟုတ်လား​​။ ဒီအထဲမှာမှ ဆရာဝန်သာဆိုတယ် လူမ​​ေလး​​ ​​ေခွး​​မခန့​်​ဘဝ​​ေလ။ အလုပ်ထဲမှာ ပိုဆိုး​​လိမ့​်​မယ်။ ​​ေကျာမှပူတာမဟုတ် နား​​လည်း​​ပူရတာ​​ေတွ အများ​​ြကီး​​။ နယ်​​ေရာက်သွား​​ရင် အဲဒါ​​ေတွ အား​​လံုး​​နဲ့​​ ဆန့​်​ကျင်ဘက်ဆိုတာ ​​ေတွ့​​ရလိမ့​်​မယ်။ ဆရာဝန်ဘဝရဲ့​​ အြကီး​​ဆံုး​​ဝဋ်ဒုက္ခဟာ အချိန်ရှိ​​ေနရင် ပိုက်ဆံမရှိတတ်ဘူး​​။ ပိုက်ဆံရှိ​​ေနရင် အချိန်မရှိ​​ေတာ့​​ဘူး​​။ ကိုယ်ခံစား​​ဖို့​​ မဟုတ်ပါဘူး​​။ သား​​သမီး​​များ​​ ​​ေနာင်​​ေရး​​ဆိုရင်လည်း​​ အဲဒီသား​​သမီး​​များ​​ကို ပိုက်ဆံသာ ရှာချင်ရှာ​​ေပး​​နိုင်လိမ့​်​မယ်။ ကိုယ်တိုင်ြပုစုပျိုး​​​ေထာင်နိုင်မှာ​​ေတာ့​​ မဟုတ်​​ေတာ့​​ဘူး​​။ ကိုယ့​်​ဘဝ၊​ ကိုယ့​်​အချိန် ကိုယ်​​ေတာင်မပိုင်တာ သူတို့​​ကို ဘာနဲ့​​သွား​​​ေပး​​မလဲ။

နယ်မှာ​​ေတာ့​​ သာယာတဲ့​​မိသား​​စုဘဝကို ရန်ကုန်ထက်ပိုရနိုင်တယ် မဟုတ်ဘူး​​လား​​။ (သူတို့​​က လိုက်နိုင်ရင်​​ေပါ့​​) သား​​သမီး​​​ေတွ ပညာ​​ေရး​​ထိခိုက်မှာစိုး​​လို့​​ဆိုရင်လည်း​​ ကိုယ်ငယ်ငယ်တုန်း​​က ဆရာဆရာမ​​ေတွ အ​​ေြခအ​​ေန၊​ အခုလက်ရှိအ​​ေြခအ​​ေန၊​ ြမို့​​ကဆရာမ၊​ ​​ေတာကဆရာမ ဘယ်လိုကွာသလဲ ကိုယ်တိုင် အချိန်​​ေပး​​လို့​​ ​​ေလ့​​လာြကည့​်​လိုက်ပါဦး​​​ေလ။ ​​ေတာက ြမို့​​နယ်ဆရာဝန်သား​​သမီး​​​ေတွက အများ​​အား​​ြဖင့​်​ထူး​​ချွန်လိမ္မာြပီး​​ ြမို့​​ကအထူး​​ကုဆရာဝန်ြကီး​​​ေတွရဲ့​​ သား​​သမီး​​​ေတွနဲ့​​ ဘဝနာတာချင်း​​ အသိသာတာချင်း​​ ကွာလိမ့​်​မယ် ထင်တာပဲ။ မိဘက ပိုက်ဆံဝင်​​ေလ​​ေလ သား​​သမီး​​နဲ့​​ ကင်း​​ကွာ​​ေလ ြဖစ်လိမ့​်​မှာကိုး​​။ ဒါ​​ေတွက စိန္တာမယ​​ေတွပါကွယ်။ ​​ေတွး​​​ေတာ ြကံဆြကည့​်​တာ။ ကိုယ်တိုင်နယ်မှာ ရုန်း​​ကန်​​ေနြကရတဲ့​​ ဆရာဝန်​​ေတွသာ အသိဆံုး​​ ြဖစ်​​ေပလိမ့​်​မယ်။ ဒါ​​ေြကာင့​်​မို့​​လို့​​ ကိုယ်တိုင်မသွား​​ပဲနဲ့​​ သူများ​​​ေချာက်ကျ​​ေအာင် မဆလ​​ေခတ် ဇာတ်လမ်း​​ပမာထဲက စိတ်ကူး​​ယဉ်ဆရာဝန်​​ေလး​​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​ လည်ဆယ်ြပီး​​ မ​​ေြပာချင်ပါဘူး​​။ မလွှဲမ​​ေရှာင်သာ ထွက်​​ေတာ်မူနန်း​​ကခွာြကရတဲ့​​ ဆရာဝန်က​​ေလး​​​ေတွလည်း​​ နည်း​​နည်း​​​ေနာ​​ေနာမှ မဟုတ်တာ။

သူတို့​​ကို “လိမ္မာတယ်​​ေနာ်။ သွား​​လိုက်ပါ က​​ေလး​​ရယ်“ဆိုတာကလွဲလို့​​ ဘာတစ်ခုမှ ပစ္စယ ပစ္စ​​ေယာြဖစ်​​ေအာင် စီစဉ်မ​​ေပး​​ပဲ အိမ်ြပန်ချင် တစ်နှစ်ြပည့​်​​ေတာ့​​ လာခဲ့​​ ဆိုသလိုမျိုး​​ ြဖစ်ခဲ့​​ရင် ကိုယ့​်​ချင်း​​ကိုယ်ချင်း​​ အား​​​ေပး​​စကား​​​ေလး​​ ​​ေြပာချင်လို့​​ပါ။ လိုရင်း​​​ေြပာရရင် အဆင်​​ေြပသွား​​မှာပါ။ ထင်သ​​ေလာက်ြကီး​​ မဆိုး​​ပါဘူး​​။ အဲဒါကိုယ်​​ေတွ့​​။

ဆရာဝန်​​ေတွသာ မသွား​​တာပါ။ တြခား​​တြခား​​​ေသာ ဌာနဆိုင်ရာ​​ေတွက ဘယ်သူမသွား​​ပဲ ​​ေနတဲ့​​သူရှိလို့​​လဲဆိုရင် တူမှ မတူပဲနဲ့​​။ ဘာ​​ေတွမတူဘူး​​လဲ​​ေမး​​ရင် ကုသိုလ်ကံချင်း​​ကွာလို့​​လို့​​ပဲ ​​ေြပာပါရ​​ေစ။ ဟုတ်တယ်​​ေလ။ သူများ​​ဌာန​​ေတွက တံတား​​​ေဆာက် ဆည်​​ေဆာက် တည်​​ေဆာက်ြပုြပင် ြမန်​​ေြပတခွင်နဲ့​​ဆို​​ေတာ့​​ ဦး​​မာဃလို ကုသိုလ်ကံ​​ေတွ အကျိုး​​​ေပး​​ြပီး​​ ကုသိုလ်ြပုဆဲမှာကို ဘံုနန်း​​ဗိဗ္မန် စံရန်အသင့​်​ ြဖစ်လာတာ မဟုတ်လား​​။ မနာလိုစရာ မရှိပါဘူး​​။ သာဓုပါဗျ။ သာဓု။ တို့​​လည်း​​ပဲ တို့​​အဘ ရဟန္တာ​​ေလာင်း​​ြကီး​​​ေတွ ည​​ေနဘက် ဖလ္လသမာပတ်နိုး​​ထတဲ့​​အချိန် အိမ်မှာသွား​​​ေစာင့​်​ြပီး​​ ဒါနကုသိုလ် ယူရတာပ။ အဲဒီ​​ေဒသ​​ေတွ တကယ်ဖွံြဖိုး​​​ေစချင်တာဆိုရင်​​ေတာ့​​ ထား​​ရင်​​ေန သတ်ရင်​​ေသ ဆရာဝန်​​ေလး​​​ေတွချည့​်​ပဲ လွှတ်လို့​​ မြဖစ်ပါဘူး​​။

သူတို့​​အလုပ်လုပ်လို့​​ အဆင်​​ေြပတဲ့​​ အ​​ေြခအ​​ေနတစ်ခုခုလည်း​​ ဖန်တီး​​​ေပး​​ရမယ် မဟုတ်ဘူး​​လား​​။ လမ်း​​တံတား​​၊​ ​​ေရ၊​ မီး​​ နဲ့​​ စီး​​ပွား​​​ေရး​​အခွင့​်​အလမ်း​​​ေတွ ​​ေဖာ်ထုတ်​​ေပး​​ရမယ် မဟုတ်ဘူး​​လား​​။ ​​ေရြမင့​်​ရင် အလိုလို ြကာတင့​်​လာမှာပါ။

ဖွံြဖိုး​​​ေရး​​လုပ်ငန်း​​​ေတွလုပ်နိုင်ဖို့​​အတွက်ဆိုရင် ပထမဆံုး​​ လိုအပ်တဲ့​​အချက်က​​ေတာ့​​ နယ်​​ေြမ​​ေအး​​ချမ်း​​သာယာဖို့​​နဲ့​​ တရား​​ဥပ​​ေဒစိုး​​မိုး​​ဖို့​​ ထင်တာပဲ။ ထင်မ​​ေနနဲ့​​။ အဲဒါညတိုင်း​​ သတင်း​​မလာခင် ြကား​​​ေနကျစကား​​​ေတွ။ ကယား​​ြပည်နယ်ဟာ ရခိုင်တို့​​ ချင်း​​တို့​​လို အလံုး​​စံု ြငိမ်း​​ချမ်း​​တဲ့​​အရပ်မျိုး​​​ေတာ့​​မဟုတ်ဘူး​​။ ကချင်၊​ ရှမ်း​​၊​ ကယား​​၊​ ကရင်အရပ်​​ေတွမှာ သူပုန်သူကန်​​ေတွ မကင်း​​စင်​​ေသး​​ပဲ လက်နက်နဲ့​​ြငိမ်း​​ချမ်း​​​ေရး​​ လဲတဲ့​​အခါလဲလိုက်၊​ ြငိမ်း​​ချမ်း​​​ေရး​​နဲ့​​ နိုင်ငံ​​ေရး​​ ြပန်လဲတဲ့​​အခါလဲလိုက်နဲ့​​ လဲလို့​​​ေကာင်း​​တုန်း​​ရှိ​​ေသး​​တယ်။ ခုလိုသာ သ​​ေဘာမြကီး​​ရင် ဘယ်နည်း​​မှ နီး​​နိုင်​​ေတာ်​​ေရပဲ။ ဒါ​​ေြကာင့​်​ ဒီသီချင်း​​ကို ​​ေရး​​ရတဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​ထဲမှာ ြငိမ်း​​ချမ်း​​​ေရး​​အရင်မရပဲနဲ့​​ ကျန်တာ​​ေတွ ြဖစ်လာဖို့​​ ခက်တဲ့​​အ​​ေြကာင်း​​ ​​ေြပာြပချင်လို့​​ပါ။ နှစ်လရှည်ြကာ လိပ်ခဲတည်း​​လည်း​​နဲ့​​ တ​​ေြမ့​​​ေြမ့​​​ေလာင်လာခဲ့​​တဲ့​​ အတွင်း​​မီး​​​ေတွဟာ ခုချိန်မှာြဖင့​်​ ြငှိမ်း​​နိုင်ဖို့​​ အ​​ေကာင်း​​ဆံုး​​များ​​ြဖစ်မလား​​လို့​​ ​​ေမျှာ်လင့​်​မိလို့​​ပါ။ အရင်လိုသာဆိုရင်ြဖင့​်​ အဖတ်တင်ခံလို့​​ ​​ေရး​​​ေန​​ေြပာ​​ေနမယ် မဟုတ်​​ေပါင်။

ကိုယ့​်​တစ်သက်​​ေတာင်မဟုတ် ကိုယ့​်​မိဘတစ်သက်​​ေလာက် ​​ေလာင်ခဲ့​​တဲ့​​မီး​​ကိုး​​။ အခု​​ေတာ့​​ ဆယ်​​ေရး​​တစ်​​ေရး​​ ကိုး​​​ေရး​​တစ်ရာဆိုသလို ြဖစ်များ​​ြဖစ်နိုင်လာမလား​​လို့​​။ အဲဒါကိုယ့​်​ကံချည့​်​ပဲ မဟုတ်ဘူး​​​ေလ။ သူတို့​​ကံလည်း​​ ပါသား​​ပဲ။ လုကန် ဝကန် နှစ်​​ေယာက်ကန်ရင်း​​ ြခင်​​ေထာင်ြပဲကာမှ ြပဲ​​ေရာ။ ကန်ြကည့​်​ြကတာ​​ေပါ့​​​ေလ။ ကာထား​​တာကို မြမင်ရ လှန်ထား​​တာကိုသာြမင်ရဆိုတာ မြကား​​ဖူး​​ဘူး​​လား​​။

ခုတ​​ေလာ ဟိုြကား​​ဒီြကား​​​ေတွထဲလိုက်ြပီး​​ သည်း​​ခံလိုက်ပါ သူြကီး​​ရာ၊​ သည်း​​ခံလိုက်ပါ သူြကီး​​က​​ေတာ် ဝင်ဝင်လုပ်​​ေနတာ “မျက်မုန်း​​ကျိုး​​တဲ့​​သူ​​ေတွကလည်း​​ မနည်း​​ဘူး​​ ကဲ..” ြဖစ်​​ေတာ့​​မယ်။ ကိုယ်တိုင်ဘဝနဲ့​​ရင်း​​ြပီး​​ ခံခဲ့​​ရ​​ေတာ့​​ သ​​ေဘာထား​​ြကီး​​စမ်း​​ပါဆိုတာ ​​ေဘး​​စကား​​​ေတွ​​ေလ။ ဒါ​​ေပမယ့​်​ ကိုယ်က​​ေတာ့​​ ရင်တွင်း​​​ေစတနာနဲ့​​ပဲ အဲဒီစကား​​ကို ​​ေြပာတာပါ။ ဘဝပျက်ခဲ့​​ြကရတာ​​ေတွလည်း​​ မှန်သား​​​ေပါ့​​။ အခု အဲဒီဘဝအပျက်ြကီး​​ကို ​​ေမ့​​ပစ်ြပီး​​ အသစ်စရ​​ေအာင်​​ေလ။ ဘာလို့​​ ​​ေကး​​ဝဋ်ပုဏ္ဏား​​လို မှန်ြကည့​်​ြပီး​​ ​​ေဒါသ​​ေတွ သိမ်း​​ထား​​ဦး​​မှာလဲ။ ​​ေဒဝဒတ်တို့​​ ​​ေြမြမိုရင် ကိုယ်လိုက်ြပီး​​ ကျင်း​​တူး​​​ေပး​​စရာမလိုပါဘူး​​။ သူ့​​အကုသိုလ်နဲ့​​သူ ​​ေအာ်တိုမက်တစ်သွား​​တာ။

သူဘယ်​​ေတာ့​​ ြမိုမတုန်း​​လိုက်ြကည့​်​​ေနရင် ကိုယ့​်​လမ်း​​ကိုယ် မသွား​​ရ​​ေတာ့​​ဘူး​​။ မြမင်ချင် တစ်လမ်း​​စီ​​ေလျှာက်ြကရံုပဲ ရှိတယ်။ ​​ေစာ​​ေစာက​​ေြပာတဲ့​​ တိုင်း​​ရင်း​​သား​​ကိစ္စကျ​​ေတာ့​​ မတူြပန်ဘူး​​။ သူတို့​​ကျ​​ေတာ့​​ တခရီး​​တည်း​​ အတူသွား​​ြကရမယ့​်​သူ​​ေတွ ြဖစ်သွား​​တယ်။ ဒီအခါ တစ်​​ေယာက်နဲ့​​တစ်​​ေယာက် နာစရာရှိရင် လွမ်း​​စရာနဲ့​​​ေြဖနိုင်မှ အ​​ေစး​​ကပ်​​ေတာ့​​မ​​ေပါ့​​။ သာတုန်း​​ဖိ​​ေထာင်း​​မယ်ဆိုရင် အလှည့​်​ကျ​​ေတာ့​​ မနွဲ့​​စတမ်း​​ြဖစ်ကုန်မှာ​​ေပါ့​​။ စွမ်း​​မယ်ထင်ရင် ကိုယ်တိုင်သွား​​​ေြပာပါလား​​ လို့​​ မ​​ေြပာနဲ့​​။ သူတို့​​ကို ​​ေြပာ​​ေနတာမဟုတ်ဘူး​​။ တ​​ေန့​​တ​​ေန့​​ စာမျက်နှာ​​ေတွ​​ေပါ်တက်ြပီး​​ ပွဲြကမ်း​​​ေနတဲ့​​သူ​​ေတွဆီမှာ အရင် ြငိမ်း​​ချမ်း​​​ေရး​​ယူြကည့​်​တာ။ ရီဟာဇယ်​​ေပါ့​​။ လက်​​ေချာင်း​​က​​ေလး​​​ေတွချည့​်​ပဲရှိတဲ့​​ဆီမှာ ညီ​​ေအာင်ညှိဖို့​​ မြဖစ်နိုင်ရင် ​​ေသနတ်ြကီး​​​ေတွ ကိုယ်စီနဲ့​​ြကား​​​ေတာ့​​ မဝင်ရဲ​​ေပါင်ဗျာ။ မ​​ေတာ်နှလံုး​​​ေရာဂါရှိ​​ေနရင် ကိုယ့​်​ကား​​ကိုယ်​​ေမာင်း​​ ​​ေဆး​​​ေကျာင်း​​မ​​ေရာက်ြဖစ်​​ေနမယ်။ ကိုယ့​်​ကျ ဘယ်သူမှ နှ​​ေြမာမှာလည်း​​ မဟုတ်ပဲနဲ့​​။ ​​ေသနတ်ြကီး​​နဲ့​​ အပစ်ခံရမှြဖင့​်​ အ​​ေဖြကီး​​ကံြဖစ်ြဖစ် အ​​ေမြကီး​​ကံြဖစ်ြဖစ် ​​ေသဖို့​​များ​​သ​​ေပါ့​​​ေနာ်။ ဒီအ​​ေပါ်မှာလည်း​​ တမင်ဆွတဲ့​​ ဖွတဲ့​​သူ​​ေတွရဲ့​​ ပရိယာယ်ကို ြမင်တတ်​​ေရှာင်တတ်ရင်ြဖင့​်​ အြပင်မှာလည်း​​ ရှူး​​တိုက်​​ေပး​​ခံရမယ့​်​အထဲ မပါ​​ေလာက်​​ေတာ့​​ဘူး​​​ေပါ့​​။

​​ေလာကဇာတ်ခံု အဖံုဖံုအလီလီဆိုတာ ​​ေဖ့​​စ်ဘုတ်​​ေပါ်မှာလည်း​​ ြမင်ရပါ့​​။ ြပည်နယ်​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​က ​​ေရး​​ရင်း​​​ေရး​​ရင်း​​နဲ့​​
​​ေတာ်​​ေတာ်​​ေလး​​​ေတာင်စံုလာြပီ။ ​​ေရး​​တိုင်း​​​ေရး​​တိုင်း​​လည်း​​ အဲဒီြပည်နယ်က​​ေလး​​​ေတွမှာ​​ေနြကတဲ့​​ သူ​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​ စိတ်ဝင်စား​​မိတယ်။

ပထဝီတို့​​ သမိုင်း​​တို့​​ဆိုတာ နဂိုစိတ်ဝင်စား​​ဖို့​​​ေကာင်း​​ြပီး​​သား​​ အ​​ေြကာင်း​​အရာ​​ေလး​​​ေတွကို ဆင်ြခင်သံုး​​သပ်တဲ့​​ဉာဏ်ထည့​်​မ​​ေပး​​ပဲ ကိုယ်လိုချင်သလို လှည့​်​ပတ်ခိုင်း​​စား​​ ထား​​ရာ​​ေနတဲ့​​ စက်ရုပ်က​​ေလး​​​ေတွြဖစ်ဖို့​​ စိတ်ဓါတ်စစ်ဆင်​​ေရး​​ ဝါဒြဖန့​်​ချီ​​ေရး​​​ေတွ လုပ်ခဲ့​​ြကလို့​​ ​​ေခါင်း​​ထဲ တစ်လံုး​​မှ မကျန်တာ။ သင်အံ​​ေလ့​​ကျက်နဲ့​​ သင်​​ေတွး​​အံရွတ်နဲ့​​ တူမှမတူပဲနဲ့​​။ မှတ်ဉာဏ်နဲ့​​ အသိဉာဏ် ရလာဒ်ြခင်း​​ကွာတယ်။ အခုဆို ဒီအရွယ်ြကီး​​ကျမျ ပထဝီ​​ေတွ သမိုင်း​​​ေတွ ြပန်လှန်​​ေနရတာ ဘယ်​​ေလာက်ရှက်စရာ​​ေကာင်း​​သလဲ။ တစ်ခါ ပို့​​စတင်ထွက်ရင်း​​ ​​ေြမပံုစာအုပ်ြကီး​​လိုက်ရှာြပီး​​ ဘယ်နား​​ကြမို့​​ပါလိမ့​်​လုပ်လုပ်ရင်း​​ ြဖစ်​​ေနရတယ်။ ကုသိုလ်ကံက အဲသလို။

​​ေတာ်ပါ​​ေသး​​ရဲ့​​။ ​​ေြမပံုထဲထည့​်​​ေရး​​မထား​​တဲ့​​ ရွာ​​ေတွ မှာ အခန့​်​မခံရ​​ေသး​​လို့​​။ ဒီတစ်ခါ တစ်နှစ်ြပည့​်​ရင်​​ေတာ့​​ ြမန်မာြပည်​​ေြမပံုတစ်ချပ်ရယ် ြကက်​​ေတာင်ြမား​​​ေလး​​တစ်​​ေချာင်း​​ရယ်နဲ့​​ မိုး​​နတ်မင်း​​ြကီး​​ဆီမှာ စာသွား​​ချမယ်။ မျက်စိ အဝတ်နဲ့​​ပိတ်၊​ လာ​​ေလ့​​​ေရာ့​​။ သင်​​ေရာက်လိုရာ ​​ေရာက်​​ေစသတည်း​​​ေပါ့​​။ စိုင်​​ေကာ်လို့​​ လွိုင်​​ေကာ်​​ေရာက်တယ်ဆိုရင်ြဖင့​်​ ​​ေရွှ​​ေြကး​​စည်နဲ့​​ချိတ်​​ေပး​​ထား​​မယ်။ လာလည်ြကဦး​​​ေနာ်။ ဗိုက်လည်း​​ အလကား​​ခွဲ​​ေပး​​မယ်။ ဒီသီချင်း​​​ေလး​​လည်း​​ဖွင့​်​ြပမယ်။ ဟုတ်ပလား​​။

ြမိုင်တန်း​​​ေမှာင်​​ေဝ ​​ေလး​​ .. တမိုး​​တ​​ေြမ။ တမိုး​​တ​​ေြမ။

ဖား​​စည်သံြကား​​ တို့​​ကယား​​​ေြမ၊​ လှကိန္နရာ​​ေပါ ြမိုင်​​ေတာ​​ေြခ၊​ မဟီ​​ေဒါအမည်​​ေကျာ် တိုင်း​​ကန္နာရဝတီ​​ေခါ် ြမို့​​လွိုင်​​ေကာ် ​​ေရှး​​ယခင်ကတည်​​ေန၊​ ဘီလူး​​​ေချာင်း​​​ေရ၊​ တူး​​​ေြမာင်း​​​ေတွ သွယ်တန်း​​။

(ြမို့​​မှာစို​​ေြပ အလယ်ဗဟို​​ေန စိမ့​်​စမ်း​​ပတ်သန်း​​​ေခွ။ တံတိုင်း​​ပံုသဏ္ဌာန် ကာရံ​​ေနသပ၊​ ​​ေရက ြခံုသိုင်း​​​ေထွ၊​ လွိုင်​​ေကာ်​​ေြမ အလှကျက်သ​​ေရမျိုး​​၊​ တိုး​​၊​ တမိုး​​တ​​ေြမ) ၂ ။

တစ်ရွာတစ်နယ်မှာ တစ်ခါအလည်လာ​​ေနာ့​​။ ​​ေဆွခင်သဟာ ​​ေနချင်စရာ​​ေပါ့​​။ ​​ေတာင်ကွဲ​​ေစတီဦး​​ ြကည်နူး​​ခါခါဖူး​​၊​ ကိုယ်လိုရာ ပန်ပတ္ထနာ​​ေချွ။ ြခံုသိုင်း​​ ြမူ​​ေတွဆိုင်း​​ အံု့​​မှိုင်း​​​ေတာင်​​ေတွဝိုင်း​​ သီ​​ေခါင်​​ေြမ ရီ​​ေဝ​​ေဝ။ ပ​​ေဒါင်ပါ ယင်း​​​ေဘာ်၊​ ယင်း​​တလဲ၊​ ဖယဲ​​ေတွ၊​ အတူ​​ေပါက်ဖွား​​ြကတဲ့​​ ကယား​​​ေြမ။ ညီအကို​​ေဆွမျိုး​​​ေတွတိုး​​တဲ့​​ တမိုး​​တ​​ေြမ၊​ ​​ေန​​ေရာင်ြခည်​​ေလာင်း​​ဆန်း​​မှ ​​ေဝ​​ေမှာင်ရီ​​ေြပာင်း​​ြမန်း​​ြကွ၊​ ​​ေငွ​​ေတာင်ြပည် မ​​ေဟာင်း​​နွမ်း​​စရာ့​​ သာလို့​​ ငါတို့​​​ေြပ။ (စိန်ဝဇီအဆင်း​​၊​ ချိန်ရတီမယွင်း​​၊​ ကိန္နရီယမင်း​​မျိုး​​ သတိုး​​​ေတွ၊​ စိုး​​​ေန၊​ တမိုး​​တ​​ေြမ..) ၂ ။