“လူမွဲ​​ေတွက မ​​ေနှး​​​ေခတ်မီ သူ​​ေဌး​​ြဖစ်​​ေတာ့​​မည်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

အခုတ​​ေလာ တီဗီထဲမှာ ညတိုင်း​​ြကား​​​ေနရတဲ့​​ “ဆင်း​​ရဲနွမ်း​​ပါး​​မှု ​​ေလျှာ့​​ချ​​ေရး​​” ဆိုတဲ့​​ စကား​​လံုး​​က​​ေလး​​ကို အရင်က မြကား​​ဖူး​​ခဲ့​​လို့​​ အသစ်အဆန်း​​ြဖစ်​​ေန​​ေပမယ့​်​ အဲဒါ အထူး​​အဆန်း​​​ေတာ့​​ မဟုတ်ပါဘူး​​။ ​​ေကာ့​​စမက်တစ်အ​​ေတာင့​်​လိုက်နဲ့​​ ဘိူ​​ေကကို ​​ေြပာင်​​ေန​​ေအာင်ြဖီး​​လို့​​ ဘန်​​ေကာက်လံုချည်တရွှမ်း​​ရွှမ်း​​ဝတ်တဲ့​​ ဘိုး​​​ေတာ်ြကီး​​ခင်​​ေမာင်ရင် ​​ေခတ်ကတည်း​​က “ ဆင်း​​ရဲြခင်း​​ လွတ်ကင်း​​​ေအာင် လမ်း​​ြပ​​ေဆာင်ပါမည်” လို့​​ ဆို​​ေနလိုက်တာ ဒီက​​ေန့​​ ​​ေြမး​​များ​​ြမစ်များ​​​ေခတ်မှာ​​ေတာင် ကာရာအို​​ေက ဘီယာဆိုင် စင်တင်​​ေတး​​ဂီတတို့​​အလယ်မှာ ဘဘြကီး​​တို့​​အြကိုက် ဟစ်သီချင်း​​ြဖစ်​​ေနဆဲပါပဲ။

သူသူကိုယ်ကိုယ် ဆိုချင်တိုင်း​​ဆို​​ေနြကလို့​​ အလွတ်​​ေတာင်ရ​​ေနြကြပီဆို​​ေပမယ့​်​ “အဲဒါ ဘာ​​ေြပာတာလဲ” လို့​​ ​​ေရ​​ေရရာရာ ​​ေမး​​ြကည့​်​ရင် ဘယ်သူမှ ဂဃနဏ မ​​ေြပာနိုင်ပါဘူး​​။ “သိဘူး​​​ေလ။ သီချင်း​​ပဲ။ ဒီလိုပဲ ဆိုပလိုက်တာ​​ေပါ့​​” လို့​​ ​​ေြပာြကပါလိမ့​်​မယ်။ နဂါး​​နီဆိုတာ ဘာ​​ေြပာမှန်း​​သိတဲ့​​သူ အင်မတန်ရှား​​ပါတယ်။

( မယံုရင် ကိုယ့​်​ဘာသာ လိုက်​​ေမး​​ြကည့​်​​ေပ​​ေတာ့​​) တကယ်​​ေတာ့​​ နဂါး​​နီဆိုတာ အဂင်္လိပ်နယ်ချဲ့​​လက်​​ေအာက်မှာတုန်း​​က ြမန်မာအမျိုး​​သား​​တို့​​ရဲ့​​ အသိဉာဏ်​​ေတွရင့​်​သန်​​ေစဖို့​​ ဖွင့​်​လှစ်လိုက်တဲ့​​ စာဖတ်အသင်း​​ြကီး​​ရဲ့​​ အမည်ြဖစ်ြပီး​​ “ြမန်မာ​​ေတွ ဆင်း​​ရဲတွင်း​​က လွတ်​​ေစဖို့​​ အသိဉာဏ်တိုး​​​ေအာင် စာဖတ်သင့​်​တယ်” လို့​​ အဓိပ္ပါယ်ရတဲ့​​ သီချင်း​​တစ်ပုဒ်ြဖစ်ပါတယ်။ ြမန်မာသီချင်း​​ကို ြမန်မာ​​ေတွနား​​လည်​​ေအာင် ြမန်မာလိုြပန်ြပရတာ ဖတ်ဖတ်ကို​​ေမာပါ​​ေရာလား​​။ ဆိုမယ့​်​သာဆို​​ေနြကြပီး​​ စာသား​​​ေတွက လျှာဖျား​​က​​ေန ဦး​​​ေနှာက်ထဲအထိမှ စိမ့​်​ဝင်မလာပဲကိုး​​။ အလွတ်မှတ်မိတာ​​ေတာင် အဓိပ္ပါယ် မ​​ေကာက်မိတာ အံ့​​ဩပါ့​​။ အခုလည်း​​ ​​ေြပာမယ့​်​သာ​​ေြပာ​​ေနတာ လျှာ​​ေပါ်တင်ဝဲြပီး​​ ​​ေလထဲတွင် ​​ေပျာက်သွား​​မှာစိုး​​လို့​​ ​​ေတွး​​မိ​​ေတွး​​ရာ ဆက်ြပိး​​ ​​ေတွး​​ြကည့​်​မိပါတယ်။ လုပ်တာ မလုပ်တာက​​ေတာ့​​ မြမင်ရ​​ေသး​​တာမို့​​ ဧဝံ​​ေမသုတံ အဆင့​်​ပဲ ရှိ​​ေသး​​တာ။

အရင်တုန်း​​ကလို “မရှိစကား​​ မြကား​​ရ​​ေစသတည်း​​” ဆိုြပီး​​ ဆင်း​​ရဲသား​​ခန်း​​ဆို ရုပ်ရှင်ထဲ​​ေတာင် ထည့​်​မရိုက်ရဘူး​​လို့​​ ြကိုတင် ဆင်ဆာြဖတ်ထား​​တာထက်စာရင်​​ေတာ့​​ အများ​​ြကီး​​ တိုး​​တက်​​ေြပာင်း​​လဲလာြပီ​​ေပါ့​​။ ဆင်း​​ရဲသား​​များ​​ကို လူလူသူသူ စကား​​ထဲထည့​်​​ေြပာ​​ေဖာ်ရတာကိုက ဝမ်း​​​ေြမာက်ဝမ်း​​သာ သာဓု​​ေခါ်စရာ မဟုတ်ပါလား​​။ ( ဒါ​​ေြကာင့​်​ ​​ေရှး​​လူြကီး​​​ေတွက ​​ေခွး​​ဝမ်း​​သာ​​ေအာင် ​​ေလလည်မြပနဲ့​​ လို့​​ ​​ေြပာြကတာ​​ေနမှာ)

ပထမဦး​​ဆံုး​​အဆင့​်​က​​ေတာ့​​ ြမန်မာြပည်မှာ ဆင်း​​ရဲနွမ်း​​ပါး​​တဲ့​​သူ​​ေတွ ရှိ​​ေနတယ်ဆိုတဲ့​​အချက်ကို မသိကျိုး​​ကျွံြပု​​ေနရာက​​ေန တခုခု လုပ်​​ေပး​​ရ​​ေတာ့​​မယ်လို့​​ နှုတ်၏​​ေစာင်မြခင်း​​နဲ့​​ အာရံုစူး​​စိုက်ခံလိုက်ရတာ​​ေပါ့​​။ “ဟုတ်စလား​​။ ငါတို့​​ တကယ်ပဲ ဆင်း​​ရဲမွဲ​​ေတသွား​​ပလား​​” လို့​​ ကိုယ့​်​ဘာသာြပန်​​ေတွး​​ြကည့​်​ြပန်​​ေတာ့​​ အဲသ​​ေလာက်လည်း​​ အဆိုး​​ြကီး​​ မဟုတ်​​ေသး​​ပါဘူး​​။ ငယ်ငယ်တုန်း​​ကဆို သမဆိုင်မှာ ငစိန် ငကျွဲ ဧည့​်​မထ​​ေလာက်ကို စာအုပ်နဲ့​​ တန်း​​စီြပီး​​ ထုတ်စား​​ရတဲ့​​ဘဝ၊​ နှုတ်ခမ်း​​ပါး​​နား​​ မပါတဲ့​​ သာယာဝတီထုတ် ​​ေြကွပန်း​​ကန်ထူြကီး​​​ေတွကို ​​ေြကွရည်သုတ် ဒန်ဇလံု ဒန်ဇွန်း​​နဲ့​​ စား​​ရတဲ့​​ဘဝ၊​ တီဗီဆိုတာ ​​ေကာင်စီရံုး​​​ေရှ့​​မှာ ညဘက်​​ေနရာဦး​​ြပီး​​ ြကည့​်​ရတဲ့​​ဘဝမှာ ​​ေတာ်​​ေတာ်များ​​များ​​ အသား​​တကျ ​​ေနလာခဲ့​​တာပါ။ ဘယ်သူကမှ ငါတို့​​ ဆင်း​​ရဲ​​ေလစွ ဆိုတဲ့​​စိတ်​​ေတာင် မ​​ေပါက်ခဲ့​​ဘူး​​။ ဒီက​​ေန့​​​ေခတ် လူအများ​​စုရဲ့​​ အိမ်​​ေတွနဲ့​​ ယှဉ်ြကည့​်​လိုက်ရင် ဝင်း​​သူဇာနဲ့​​ စီး​​တီး​​မတ်​​ေလာက်ကို လူသံုး​​ပစ္စည်း​​အဆင့​်​အတန်း​​​ေတွက ကွာြခား​​သွား​​ြပီ။

ဒါ အများ​​စုရဲ့​​ လူ​​ေနမှုအဆင့​်​အတန်း​​ကို​​ေြပာတာပါ။ အရမ်း​​ချမ်း​​သာတဲ့​​သူ အရမ်း​​ဆင်း​​ရဲတဲ့​​သူဆိုတာက​​ေတာ့​​ ဘယ်နိုင်ငံမှာပဲ ြဖစ်ြဖစ် ရှိြကတာပဲ​​ေလ။ “လူတန်း​​စား​​​ေတွ ကွာဟကုန်မှာ​​ေပါ့​​။ မင်း​​တို့​​က ငါ့​​​ေြပာစကား​​မှ နား​​မ​​ေထာင်တာ” လို့​​ သွား​​​ေလသူြကီး​​က ​​ေရာက်ရာဘဝက​​ေန မဂင်္လာဝင်ယူ​​ေနပါဦး​​မယ်။ အဲသလို​​ေတာ့​​လည်း​​ မဟုတ်ြပန်ပါဘူး​​။ လူတန်း​​စား​​ကွဲြပား​​တာ ြပဿနာမှ မဟုတ်တာ။ နိမ့​်​ကျဆင်း​​ရဲတဲ့​​လူတန်း​​စား​​အ​​ေပါ်မှာ ဘယ်သူက ငဲ့​​ညှာမလဲ ဘယ်သူ ကူညီ​​ေဖး​​မ မလဲဆိုတာကသာ ြပဿနာပါ။ ဘယ်စား​​ရိတ်​​ေတွ ဘယ်လိုပဲ မိုး​​ပျံ​​ေအာင်ြကီး​​ပါ​​ေစ ကျူရှင်ြပစား​​တဲ့​​ ဝင်​​ေငွနဲ့​​တင် နိုင်ငံြခား​​ကို ​​ေလယာဉ်စင်း​​လံုး​​ငှား​​ြပိး​​ ​​ေဆး​​သွား​​ကုနိုင်သူ​​ေတွအတွက် အစိုး​​ရအ​​ေထာက်အပံ့​​ တစ်ြပား​​သား​​မှ မလို​​ေပမယ့​်​ မတ်တတ်စာသာရှိြပီး​​ တုန်း​​လံုး​​စာမရှိတဲ့​​ ဆင်း​​ရဲသား​​ြပည်သူ​​ေတွအတွက်​​ေတာ့​​ အခမဲ့​​​ေဆး​​ကုသခွင့​်​ဆိုတာက​​ေလး​​ ရှိသင့​်​တယ်ဆိုတဲ့​​အ​​ေြကာင်း​​ ဆရာဝန်ပီပိ ကိုယ်နဲ့​​ဆိုင်တဲ့​​ဆီကပဲ အစဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။

နိုင်ငံ​​ေတာ်က ​​ေငွ​​ေြကး​​သန်း​​​ေပါင်း​​များ​​စွာစိုက်ထုတ်ြပီး​​ ​​ေဆး​​ရံု​​ေဆး​​​ေပး​​ခန်း​​များ​​စွာဖွင့​်​လှစ်၊​ ဝန်ထမ်း​​အင်အား​​ အ​​ေြမာက်အများ​​ခန့​်​ထား​​ြပီး​​ြပီလို့​​ မြကာခန ​​ေြကာ်ြငာထုတ်​​ေနတာဟာ ဦး​​​ေနဝင်း​​လက်ထက်က ​​ေဒါ်လာ​​ေဈး​​ကို ဆယ့​်​​ေြခာက်ကျပ်နဲ့​​ြဖတ်ထား​​ြပီး​​ တသက်လံုး​​​ေလှနံဓား​​ထစ်ထား​​သလိုပါပဲ။ အဲဒီ​​ေဆး​​ရံု​​ေတွမှာ ဆရာဝန်​​ေတွ အလုပ်လုပ်ရင် လုပ်သ​​ေလာက် ​​ေနာက်ထပ်လိုအပ်လာတဲ့​​ ကုန်ကျစား​​ရိတ်ဆိုတာ မီတာတက်သလို တက်လာဦး​​မှာပဲ။ ​​ေစာန ဥပမာနဲ့​​ပဲ တဆက်တည်း​​​ေတွး​​ရရင် ကျူရှင်ဆရာတစ်​​ေယာက်ရဲ့​​ မ​​ေသး​​လှတဲ့​​ဝင်​​ေငွကို ြမင်တာနဲ့​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​တစ်​​ေယာက်ကျခံရတဲ့​​ ပညာ​​ေရး​​ကုန်ကျစား​​ရိတ်​​ေတွကို ခန့​်​မှန်း​​နိုင်ပါတယ်။ ပညာ​​ေရွှအိုး​​ လုမတိုး​​နိုင်လို့​​ ပညာ​​ေရး​​ဆံုး​​ခန်း​​မတိုင်လိုက်ရတဲ့​​သူ​​ေတွအတွက် အခမဲ့​​ ပညာသင်ြကား​​​ေရး​​ဆိုတာက​​ေလး​​​ေရာ မရှိသင့​်​ဘူး​​လား​​။

အိမ်တိုင်း​​မှာ အသိဉာဏ်ရင့​်​ကျက်တဲ့​​သူ တစ်​​ေယာက်စီသာ ရှိ​​ေနမယ်ဆိုရင် သူ့​​အိမ်ြကီး​​ပွား​​တိုး​​တက်ဖို့​​ သူ့​​ဘာသာ ြကိုး​​စား​​လိမ့​်​မ​​ေပါ့​​။ မဟုတ်ဘူး​​လား​​။ ဒီ​​ေနရာမှာလည်း​​ နိုင်ငံတဝှမ်း​​လံုး​​ တက္ကသိုလ်​​ေကာလိပ် ဘယ်၍ဘယ်မျှ ဘွဲ့​​ရပညာတတ် တစ်နှစ်ကိုဘယ်​​ေလာက်ဆိုတာနဲ့​​ မရြပန်ပါဘူး​​။ နှစ်ကုန်ြပိး​​​ေြမာက်​​ေြကာင်း​​ စာရွက်​​ေပါ် ဓါတ်ပံုကပ်​​ေပး​​လိုက်တာထက် အသိပညာ အတတ်ပညာတစ်ခုခု ​​ေခါင်း​​ထဲအ​​ေရာက်သွင်း​​ြပီး​​ ထိုက်သင့​်​တဲ့​​ ​​ေနရာတစ်​​ေနရာရာမှာ တစ်ခုမျှလျှက် အသက်​​ေမွး​​​ေြကာင်း​​ ြဖစ်တံု​​ေရှာင်း​​၏ လို့​​ ြဖစ်သင့​်​တာ မဟုတ်ပါလား​​။
အစိုး​​ရဘက် တဘက်တည်း​​ကို အား​​ကိုး​​​ေနလို့​​​ေတာ့​​ မြဖစ်​​ေသး​​ပါဘူး​​။ ြပည်သူ​​ေတွဘက်ကလည်း​​ ြပုြပင်ယူရမယ့​်​ အကျင့​်​​ေတွ အများ​​ြကိး​​ ရှိ​​ေနပါတယ်။ အလကား​​ရရင် “အိမ်မှာ က​​ေလး​​သံုး​​​ေယာက်ကျန်​​ေသး​​တယ်။ ​​ေပး​​လိုက်ပါဦး​​လား​​” ဆိုတဲ့​​ မ​​ေတာ်​​ေလာဘကို အစသတ်နိုင်ရပါမယ်။ ဂီရိတုန်း​​က တစ်​​ေယာက်တည်း​​ ဓါတ်ဆား​​ထုတ် ၁၅ခါလာထုတ်ြပီး​​ လမ်း​​ထိပ်တင် ြပန်ြပန်​​ေရာင်း​​စား​​တဲ့​​ ကုလား​​မှင်စာ​​ေလး​​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​ ခုထက်ထိ ​​ေြပာလို့​​မဆံုး​​​ေသး​​ပါဘူး​​။ ဘာမှ တန်ဖိုး​​မရှိတဲ့​​ ဓါတ်ဆား​​ထုပ်​​ေတာင် အဲလိုလုပ်စား​​​ေနမှ​​ေတာ့​​ ​​ေငွ​​ေြကး​​သိန်း​​​ေသာင်း​​ ြမတ်ရာြမတ်​​ေြကာင်း​​ြမင်လို့​​က​​ေတာ့​​ ဘာ​​ေြပာ​​ေကာင်း​​မလဲ​​ေနာ်။ ြမန်မာြပည်ကလူ​​ေတွ ဖုန်း​​​ေတွ ကား​​​ေတွနဲ့​​ မတန်ရတဲ့​​အ​​ေြကာင်း​​မှာ အဲဒီမ​​ေတာ်​​ေလာဘ​​ေတွက ထိပ်ဆံုး​​ကပါပါတယ်။ တစ်ရာရင်း​​လို့​​ တစ်ဆယ်ြမတ်ရင်​​ေရာင်း​​မယ်။ နှစ်ဆယ်ြမတ်ရင်​​ေရာင်း​​မယ်ဆိုတာမျိုး​​မရှိ​​ေတာ့​​ပဲ “အြမင့​်​ဆံုး​​ ဘယ်​​ေလာက်ရမလဲ။ ရသ​​ေလာက်တင်ထား​​မယ်။” “ အနိမ့​်​ဆံုး​​ ဘယ်​​ေလာက် ​​ေအာက်​​ေဈး​​နှိုက်လို့​​ရမလဲ။ ရသ​​ေလာက်နှိမ်ဝယ်မယ်” ဆိုတဲ့​​ စိတ်ဓါတ်​​ေတွ​​ေြကာင့​်​ ကမ္ဘာ​​ေပါ်မှာ အ​​ေဖာင်း​​ပွဆံုး​​​ေဈး​​ကွက်ြကီး​​ကို အဆင်း​​ရဲဆံုး​​နိုင်ငံမှာ ​​ေတွ့​​​ေနရတာမဟုတ်ပါလား​​။ (လူ​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​ပဲ ​​ေြပာမယ်​​ေနာ်။

အထက်က လူလွန်မသား​​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​​ေတာ့​​ မ​​ေြပာ​​ေတာ့​​ဘူး​​။ ​​ေဗဒင်ဆရာ​​ေတွ ​​ေဟာ​​ေပါင်း​​များ​​လို့​​ အ​​ေြပာအဆို ဆင်ြခင်မှ) ဒါ​​ေြကာင့​်​လည်း​​ တရုတ် ကုလား​​ ယိုး​​ဒယား​​တို့​​ စပါယ်ယာလိုက်ရင်း​​ တံမျက်စည်း​​လှည်း​​ရင်း​​ နား​​မှာချိတ်ထား​​တဲ့​​ ဖုန်း​​ကို ကိုယ်​​ေတွဆီမှာ အရာရှိ​​ေတာင် မစုမ​​ေဆာင်း​​ပဲ မဝယ်နိုင်ဘူး​​မဟုတ်လား​​။

ကိုယ်လိုချင်တဲ့​​ ြကိုက်​​ေဈး​​ အြမင့​်​ဆံုး​​ရလို့​​ ​​ေရာင်း​​​ေရာင်း​​စား​​​ေနမယ်ဆိုရင်လည်း​​ သူ​​ေဌး​​​ေတာ့​​ြဖစ်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူး​​။ အထည်ြကီး​​ပျက်ပဲ ြဖစ်လာပါလိမ့​်​မယ်။ အဘွား​​ဆံုး​​တုန်း​​က ကိုယ်​​ေနတဲ့​​တိုက်တန်း​​လျား​​က​​ေလး​​ဟာ ​​ေလး​​ခန်း​​တွဲ နှစ်ထပ်အိမ်က​​ေလး​​ပါ။ တိုး​​တက်စည်ပင်လာတဲ့​​ ြမို့​​ြပလူ​​ေနမှုစံနစ်မှာ တိုက်ခန်း​​အသစ်​​ေတွ ​​ေဈး​​​ေကာင်း​​လွန်း​​​ေနတာမို့​​ အိမ်ခန်း​​သံုး​​ခန်း​​​ေတာင်ရှိတဲ့​​ မိတ်​​ေဆွြကီး​​မိသား​​စုခမျာ အိမ်ရှင်နဲ့​​​ေပါင်း​​လို့​​ အ​​ေကာင်း​​ြကိး​​ရှိ​​ေသး​​တဲ့​​ တိုက်ခန်း​​​ေတွကို ညတွင်း​​ချင်း​​ပဲ ြပိုကျ​​ေတာ့​​မ​​ေယာင် ဟိန်း​​​ေဟာက်ဖယ်ခိုင်း​​ြပီး​​ အထပ်ြမင့​်​တိုက်ြကီး​​ ​​ေဆာက်​​ေစပါတယ်။ ြပီး​​မျ သူ့​​အခန်း​​​ေတွကို စိတ်ြကိုက်​​ေခါင်း​​​ေခါက်ြပီး​​ ​​ေဒါင်​​ေဒါင်ြမည်​​ေဈး​​​ေတွနဲ့​​ ​​ေရာင်း​​စား​​၊​ ​​ေနာက်တစ်ခန်း​​ဝယ်၊​ ြကိုက်​​ေဈး​​ရ​​ေရာင်း​​နဲ့​​ ​​ေရာင်း​​​ေကာင်း​​လိုက်တာ သိပ်မြကာခင်မှာပဲ ​​ေနစရာ အိမ်ပိုင်​​ေတာင် မရှိ​​ေတာ့​​တဲ့​​ဘဝ ​​ေရာက်သွား​​ပါ​​ေလ​​ေရာ။

ကု​​ေဋရှစ်ဆယ် သျူ​​ေဌး​​သား​​လို သိုထား​​မတတ် အရပ်ရပ်၌ နဲ့​​မ​​ေရာင်း​​တတ် မဝယ်တတ်လို့​​ ဆင်း​​ရဲသွား​​တာမဟုတ်ပါဘူး​​။ ​​ေရာင်း​​တတ်ဝယ်တတ်လွန်း​​လို့​​ လက်ထဲတင် ပိုက်ဆံ​​ေတွ လံုး​​ပါး​​ပါး​​ြပီး​​ ကုန်တာပါ။ သူ့​​ခမျာ စည်း​​စိမ်​​ေတာင် ခံစား​​ရတာ မြမင်ဘူး​​။ မန္တ​​ေလး​​က ြမန်မာ​​ေတွ ဆင်​​ေြခဖံုး​​​ေရာက်ကုန်တာလည်း​​ ထိုနည်း​​လည်း​​​ေကာင်း​​ပဲ ​​ေနမှာပါ။

ဥစ္စာဟူသည် မျက်လှည့​်​မျိုး​​ဆိုတဲ့​​ ​​ေလာကဓံသံ​​ေဝဂ​​ေတွကို ဒီ​​ေခတ်ြကီး​​ထဲမျာ​​ေတာ့​​ မြကာခန ​​ေတွ့​​ရပါလိမ့​်​မယ်။ ဒီက​​ေန့​​ ဒီအချိန်မှာ ​​ေချွတာစု​​ေဆာင်း​​ သူ​​ေဌး​​​ေလာင်း​​ဆိုတာ မြဖစ်နိုင်​​ေတာ့​​ဘူး​​​ေလ။ ဆယ်တန်း​​​ေအာင်ကာစက သူ့​​သား​​ြကီး​​​ေနာင်​​ေရး​​​ေကျာင်း​​စား​​ရိတ်ကို စိတ်ပူရှာတဲ့​​အ​​ေမဟာ ြမန်မာ့​​စီး​​ပွား​​​ေရး​​ဘဏ်က ကျပ်တစ်ရာတန် ​​ေငွစုလက်မှတ်က​​ေလး​​​ေတွ ဝယ်ဝယ်စုထား​​ပါတယ်။ ၁၂ နှစ်ြကာရင် ​​ေြခာက်ရာကျပ်ြကီး​​များ​​​ေတာင် ြဖစ်လာမှာတဲ့​​။ အခု​​ေတာ့​​ အဲဒီ​​ေငွစုလက်မှတ်က​​ေလး​​​ေတွြမင်တိုင်း​​ ြပံုး​​မိတယ်။ အသက်​​ေလး​​ဆယ့​်​ငါး​​နှစ်ထဲက ပညာတတ် အရာရှိ ဆရာဝန်ြကီး​​ခမျာ ဘယ်ဘဏ်မှာမှ တစ်ကျပ်တစ်ြပား​​ စာရင်း​​ဖွင့​်​ထား​​တာ မရှိ​​ေသး​​ဘူး​​။ ​​ေကာင်း​​​ေတာ့​​ အ​​ေကာင်း​​သား​​။ ပိုက်ဆံ​​ေတွ သိမ်း​​​ေတာ့​​မှာတဲ့​​။ ဘဏ်​​ေတွ ​​ေဒဝါလီခံြပီတဲ့​​လို့​​ ​​ေကာလာဟလ​​ေတွ ြကား​​တိုင်း​​ “ တို့​​က​​ေတာ့​​ ပူ​​ေပါင်ဗျာ” လို့​​ မိန့​်​မိန့​်​ြကီး​​ ​​ေြပာလို့​​ရတာ​​ေပါ့​​။ ချက်စာအုပ်ဆိုတာ​​ေတာင် ဘူတန်သွား​​တုန်း​​ကမှ ပထမဆံုး​​ စကိုင်ဖူး​​တာ။ ဆက်ြကွား​​​ေနရင် ဓါး​​ြပလာတိုက်မှာစိုး​​လို့​​ ဆက်ဦး​​စို့​​။

ဒါ​​ေြကာင့​်​မို့​​လို့​​ ဆင်း​​ရဲနွမ်း​​ပါး​​မှု​​ေတွ ​​ေလျှာ့​​ချဖို့​​ဆိုရင် တည်ြငိမ်တဲ့​​ ​​ေငွ​​ေြကး​​နဲ့​​ တည်ြငိမ်တဲ့​​​ေဈး​​ကွက်ရှိ​​ေနဖို့​​ မလိုဘူး​​လား​​လို့​​ ​​ေတွး​​မိပါတယ်။ “ဒါဆိုရင်​​ေတာ့​​ အဲဒါ​​ေတွ တည်ြငိမ်ဖို့​​ တည်ြငိမ်တဲ့​​အစိုး​​ရ ရှိဖို့​​လိုတာ​​ေပါ့​​” လို့​​ ဝမ်း​​သာအား​​ရ နှပ်​​ေြကာင်း​​​ေပး​​လာရင်​​ေတာ့​​ “ သိပ်လိုတာ​​ေပါ့​​” လို့​​ အား​​ရပါး​​ရ ​​ေထာက်ခံလိုက်ပါ့​​မယ်။ ​​ေခတ်ကာလစီး​​ပွား​​​ေရး​​ဆိုတာ ဝမ်း​​ဘဲ​​ေဆး​​​ေပါ့​​လိပ်တို့​​ နဝရတ်​​ေရစင်​​ေသွး​​​ေဆး​​တို့​​ ​​ေခတ်တုန်း​​ကလို လူတစ်​​ေယာက်တစ်ြပား​​ြမတ်၊​ လူတစ်သိန်း​​​ေသာက်ရင် ရက်တစ်ရာြကာ​​ေတာ့​​ တစ်သိန်း​​ြမတ်မယ်ဆိုတဲ့​​ လူထုအ​​ေြခြပု​​ေဈး​​ကွက်စီး​​ပွား​​​ေရး​​မဟုတ်ဘူး​​။ ပိတ်ထား​​တဲ့​​စီး​​ပွား​​​ေရး​​ အခွင့​်​အလမ်း​​​ေတွကို ​​ေရွှ​​ေသာ့​​နဲ့​​ ဖွင့​်​ဖွင့​်​ြပီး​​ဝင်သွား​​ရတဲ့​​ ​​ေကျာ​​ေထာက်​​ေနာက်မှီ စီး​​ပွား​​​ေရး​​ြဖစ်​​ေနြပီ။ ဒါ​​ေြကာင့​်​မို့​​ ဒီက​​ေန့​​​ေခတ် ​​ေဇာတိက ဇဋိလြကီး​​​ေတွလည်း​​ အ​​ေြခယိုင်တဲ့​​အထဲပါသွား​​ရင် ​​ေနာက်တ​​ေန့​​ မာဒဂင်္ဘဝနဲ့​​ ​​ေထာင်နန်း​​စံချင်စံရတတ်ပါတယ်။

ဒီလိုအြဖစ်မျိုး​​မ​​ေရာက်ရ​​ေလ​​ေအာင် ဆင်း​​ရဲနွမ်း​​ပါး​​မှု​​ေလျှာ့​​ချ​​ေရး​​ဆိုြပီး​​ လူမွဲ​​ေတွအ​​ေပါ် ​​ေစတနာထား​​လာြကတဲ့​​အခါ သား​​သား​​တို့​​ကလည်း​​ အဲဒီကိစ္စအတွက်ပဲ ​​ေကျး​​ဇူး​​ရှင် အစိုး​​ရအဖွဲ့​​ြကီး​​ တည်ြငိမ်​​ေစ​​ေြကာင်း​​ တည်ြမဲ​​ေစ​​ေြကာင်း​​ ဆု​​ေတာင်း​​​ေမတ္တာများ​​ ြပန်လည်ပို့​​သအပ်ပါတယ်။ ဘိုး​​​ေတာ်ြကီး​​များ​​က ကဒါဖီး​​​ေလာက် ​​ေစတနာရှိရင်​​ေတာ့​​ သား​​သား​​တို့​​လည်း​​ လစ်ဗျား​​​ေလာက်​​ေတာ့​​ ချမ်း​​သာမှာ​​ေပါ့​​။ မူဂါဘီ​​ေလာက် သ​​ေဘာ​​ေကာင်း​​ရင်​​ေတာ့​​ ဇင်ဘာ​​ေဘွ​​ေလာက် ြကီး​​ပွား​​ဦး​​မှာ​​ေပါ့​​။ အထက်က ​​ေမတ္တာ​​ေဝလာတဲ့​​အခါ ​​ေအာက်ကလည်း​​ ​​ေမတ္တာများ​​ ြပန်လည်ပို့​​သလိုက်ရ​​ေြကာင်း​​ပါ။

( သူများ​​အား​​မကိုး​​ပဲ ကိုယ့​်​ဒူး​​ကိုယ်ချွန် ြကီး​​ပွား​​ချမ်း​​သာလိုတဲ့​​လူငယ်​​ေတွအတွက်​​ေတာ့​​ အသိဉာဏ်တိုး​​​ေအာင် စာ​​ေတွဖတ်သင့​်​ပါတယ်လို့​​ ပလီပလာမ​​ေနှာပဲ ​​ေြပာလိုက်ပါရ​​ေစ။ ညကျရင် နဂါး​​နီြပန်ဆိုြကည့​်​ ပိုအရသာရှိလာလိမ့​်​မယ်။)