အသြပာဆရာဝန်

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 1

ပိုက်ဆံ၊​ အသြပာ၊​ ဖွတ်ကလိဒဂင်္ါး​ဆိုတာ လူတကာရဲ့​ သည်း​​ေြခြကိုက်။ “Oh.. Love, ရှင်သန်ရာဘဝ​ေလး​မှာ မင်း​အချစ်နဲ့​ေဝး​ရင်​ေလ အရာရာဟာ​ေလ တကယ်ကို အသက်မဲ့​သွား​ …” လို့​ ဆိုရမ​ေလာက် ပိုက်ဆံမရှိပဲ အသက်ရှင်ရပ်တည်ဖို့​ဆိုတာ ြဖစ်ကို မြဖစ်နိ်ုင်တဲ့​ အ​ေြခအ​ေနပါ။ ​ေလာကြကီး​ ပိုက်ဆံမလိုချင်တဲ့​သူရှိရင် ြပစမ်း​ပါ ဆိုလို့​ေတာင် မူး​လို့​ ရှူစရာ မရှိတဲ့​အချိန်မှာ ဆရာဝန်​ေတွကို အဲသည်အသြပာနဲ့​ယှဉ်တွဲြပီး​ အသြပာဆရာဝန်လို့​ နံမယ်တပ်လိုက်ရင် အင်မတန်အရုပ်ဆိုး​တဲ့​အြဖစ် ရှက်စရာ​ေကာင်း​တဲ့​အြဖစ်လို့​ ဆိုြကပါတယ်။ တြခား​တြခား​ေသာ ဘယ်အသက်​ေမွး​မှု​ေတွကိုမှ အသြပာနဲ့​ ယှဉ်ြပီး​ အပုပ်ချထား​တာ မ​ေတွ့​ဖူး​ဘူး​။

အသြပာ​ေရှ့​ေနတို့​၊​ အသြပာရဲသား​တို့​၊​ အသြပာ​ေကျာင်း​ဆရာတို့​ ဘယ်နှစ်ခါ ြကား​ဖူး​သတုန်း​။ (​ေြကး​စား​စစ်သား​တို့​၊​ ​ေြကး​စား​ေဘာလံုး​သမား​တို့​ေတာ့​ ရှိသတဲ့​) လူတိုင်း​လိုချင်တဲ့​ လူတိုင်း​ြကိုက်တဲ့​ အသြပာကို ဆရာဝန်​ေတွကျခါမှ မလိုချင်ရဘူး​။ မြကိုက်ရဘူး​ လို့​ဆို​ေတာ့​ ဆရာဝန်​ေတွကပဲ လူမဟုတ် သလိုလို။ “ဒါြဖင့်​ မင်း​က​ေရာ။ ပိုက်ဆံမလိုချင်ဘူး​လား​ ​ေမာင်စံဖား​ရယ်” ဆိုရင် ဘယ့်​နှယ်​ေြပာပါလိမ့်​ လို​ေတာ့​ လိုချင်တာ​ေပါ့​။ “လိုချင်ရင် လာ လိုက်ခဲ့​။ အင့်​ ပိုက်ဆံ” ဆိုြပီး​ ဟိုဟာ သည်ဟာ မဟုတ်တရုတ်​ေတွ လုပ်ခိုင်း​ြပီဆိုပါ​ေတာ့​။ ပိုက်ဆံရသား​ပဲ ဆိုြပီး​ လုပ်ရမှာလား​။ ဘယ်သူများ​ ြမင်သွား​မလဲဆို ဟိုြကည့်​သည်ြကည့်​လုပ်ြပီး​ လူလစ်ြပီဆိုမှ “ရှူး​ တိုး​တိုး​။ ဘယ်သူ့​မှ ​ေလျှာက်မ​ေြပာနဲ့​။ ​ေပး​ ပိုက်ဆံ။” ဆိုြပီး​ မလစ်ရင် မလုပ်တဲ့​သူလား​။ အဲဒီလိုဆိုရင်​ေတာ့​ အသြပာဆရာဝန်ဆိုသည်မှာ ပိုက်ဆံရရာရ​ေြကာင်း​ တစ်ခုတည်း​အတွက်နဲ့​ မအပ်မ​ေလျှာ် မသင့်​မ​ေတာ်​ေသာ အမှုများ​ကို လူသိရှင်ြကား​ေရာ လူမသိသူမသိပါ လုပ်​ေဆာင်​ေနတဲ့​ဆရာဝန်များ​ကို ​ေခါ်တာြဖစ်လိမ့်​မယ် လို့​ ထင်ပါတယ်။

ဒါ​ေြကာင့်​လည်း​ အသြပာဆိုတာလည်း​ သည်း​ေြခြကိုက်၊​ ဆရာဝန်ဆိုတာလည်း​ လူရို​ေသရှင်ရို​ေသ အလုပ်ြဖစ်လျက်သား​နဲ့​။ နှစ်ခု​ေပါင်း​လိုက်​ေတာ့​ နှာ​ေခါင်း​ပုြပီး​ ကျက်သ​ေရမရှိတဲ့​ ဂုဏ်ပုဒ်ြဖစ်သွား​ရတာ​ေနလိမ့်​မယ်။ ဆရာဝန်အလုပ်နဲ့​ မှန်မှန်ကန်ကန် အသက်​ေမွး​ဝမ်း​ေကျာင်း​ြပု​ေနြပီး​ ကုသိုလ်ကံအကျိုး​ေပး​နဲ့​ စည်း​စိမ်ဥစ္စာတိုး​ပွား​လာသူတိုင်း​ကို အသြပာဆရာဝန်ရယ်လို့​ သိမ်း​ကျံုး​သတ်မှတ်လိုက်ဖို့​ေတာ့​ မသင့်​ေတာ်ပါဘူး​ေလ။

ဆရာဝန်​ေတွအ​ေနနဲ့​ ပိုက်ဆံရတိုင်း​ မလုပ်သင့်​တဲ့​အလုပ်​ေတွက​ေတာ့​ ​ေဆး​ပညာဘွဲ့​နှင်း​သဘင်တုန်း​က အဓိဋ္ဌာန်ြပုကတိသစ္စာဆိုတဲ့​အထဲမှာ အကုန်ပါတယ်​ေလ။ ဒါက​ေတာ့​ မရှင်း​စရာမရှိဘူး​။ အြဖူအမည်း​ သည်း​သည်း​ကွဲကွဲဆို​ေတာ့​ ဆရာဝန်တိုင်း​ လိုက်နာအပ်တဲ့​ကျင့်​ဝတ်သိက္ခာ အ​ေနနဲ့​ကို တ​ေလး​တစား​ လိုက်နာကျင့်​သံုး​ြကတယ်။ သံဃာမှာ ဝိနည်း​ဟာ အသက်လို့​ဆိုသလိုပဲ ဆရာဝန်​ေတွမှာလည်း​ အဲဒီကျင့်​ဝတ်​ေတွ မ​ေစာင့်​ထိန်း​ရင် ဆရာဝန်အြဖစ်က ​ေလျှာြကတယ်။ ဘယ်သူသိသိ မသိသိ၊​ ကိုယ့်​ဘာသာ​ေတာ့​ သိတယ်။ ရမ်း​ကု​ေတွ ထမင်း​မငတ်တဲ့​တိုင်း​ြပည်မှာ ကျင့်​ဝတ်သိက္ခာမ​ေစာင့်​စည်း​တဲ့​ဆရာဝန်လည်း​ ြကီး​ပွား​ချမ်း​သာဖို့​ေတာ့​ မခက်ပါဘူး​။ ပို​ေတာင် လွယ်ချင်လွယ်လိမ့်​ဦး​မယ်။

ဒါ​ေပမယ့်​သူ့​ဘဝဟာ ဘယ်သူမှ မသိပါဘူး​ဆိုြပီး​ ခန္ဓာကိုယ်​ေရာင်း​စား​ေနရတဲ့​ ပြခုပ်သည်​ေတွနဲ့​ နည်း​နည်း​ေလး​မှ မြခား​ဘူး​ မဟုတ်လား​။ ခု​ေခတ်မှာ အထက်တန်း​စား​ ဇိမ်နန်း​သခင်ြကီး​ေတွက အလှူအတန်း​ေတွ​ေပး​လို့​ ဘဘချုပ်ြကီး​ေတွနဲ့​ေတာင် လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ြပီး​ ဇိမ်ခန်း​ဝ ဓါတ်ပံုချိတ်ထား​နိုင်တာ ယံုတမ်း​စကား​ မဟုတ်ဘူး​ဗျ။ (​ေရာက်ဖူး​တဲ့​ အကိုြကီး​ေတွက ဘယ်သူနဲ့​ဘယ်သူ့​ကို ​ေြပာတာမဟုတ်လား​ဆိုြပီး​ ြပံုး​စိစိြဖစ်ကုန်ြပီ) ဆရာဝန်ြဖစ်ြပီး​ ကျင့်​ဝတ်နဲ့​ မညီတဲ့​အခါလည်း​ အဲသည်လူ​ေတွနဲ့​ ဘာထူး​လို့​လဲ။ မသိတဲ့​သူ​ေတွကသာ စည်း​စိမ်ပါဝါ အရှိန်အဝါနဲ့​ လူရို​ေသရှင်ရို​ေသသ​ေယာင်ရှိမယ်။ အ​ေြကာင်း​သိတဲ့​ ဆရာဝန်အချင်း​ချင်း​က​ေတာ့​ ဇိမ်​ေခါင်း​ ဟာ ဇိမ်​ေခါင်း​။ ​ေရွှတစ်ပိဿာဆင်ထား​လည်း​ သူြပုတဲ့​အမှုကသာ သူဘာဆိုတာ အဆံုး​အြဖတ်​ေပး​လိမ့်​မယ် လို့​ ယူဆြကတယ်။

ဒါ​ေပမယ့်​လည်း​ အဲသလိုမျိုး​ အြဖူအမဲ မသဲကွဲတဲ့​ ဝါး​တား​တား​ဇံုက​ေလး​ေတွက​ေတာ့​ သူသူကိုယ်ကိုယ် အမှတ်တမဲ့​နဲ့​ ​ေကျာ်မိနင်း​မိတတ်တာ​ေလး​ေတွ ရှိလာတဲ့​အခါ ဘယ်လိုဟာမျိုး​ကို Grey Zone လို့​ ​ေခါ်သလဲဆိုတာ သတိ​ေပး​ရပါဦး​မယ်။ မလုပ်သင့်​မလုပ်ထိုက်တဲ့​အလုပ်ကို ပိုက်ဆံ​ေငွ​ေြကး​အတွက်နဲ့​ မလုပ်​ေကာင်း​သလိုပဲ လုပ်သင့်​လုပ်ထိုက်တဲ့​အလုပ်ကို ပိုက်ဆံရမှ လုပ်​ေပး​မယ်ဆိုတာကလည်း​ တကယ်​ေတာ့​ မလုပ်သင့်​ မလုပ်ထိုက်တာပဲ မဟုတ်လား​။ မင်း​ြကီး​ေတာ်ြကီး​မို့​လို့​ ငါက ပိုက်ဆံမရပဲ အလကား​လုပ်​ေပး​ရမှာလား​ ဆိုတာ သူများ​ေတွအတွက် သိပ်မရိုင်း​လှ​ေပမယ့်​ ကျန်း​မာ​ေရး​ဝန်ထမ်း​ေတွအတွက်က​ေတာ့​ ​ေတာ်​ေတာ်မယဉ်​ေကျး​တဲ့​ အသွန်အသင်အဆံုး​မ ကင်း​မဲ့​တဲ့​ စကား​မျိုး​ပါ။ လူ့​အသက်နဲ့​ပတ်သက်တဲ့​ ​ေသ​ေရး​ရှင်​ေရး​ ကိစ္စရပ်​ေတွမှာ ကိုယ့်​လက်ထဲ ​ေငွမ​ေရာက်​ေရာက်​ေအာင် တိုက်ရိုက်ြဖစ်ြဖစ် သွယ်ဝိုက်ြပီး​ေတာ့​ြဖစ်ြဖစ် ​ေဆာင်ရွက်တာမျိုး​ဟာ ခိုး​သား​ဓါး​ြပ​ေတွရဲ့​ အြပုအမူနဲ့​ အတူတူပါပဲ။ “မခွဲရင် ​ေသလိမ့်​မယ်။

ခွဲချင်ရင် ပိုက်ဆံဘယ်​ေလာက်ရ​ေအာင်ရှာလာခဲ့​” ဆိုတာမျိုး​ေတာ့​ ဘယ်သူမှ မ​ေြပာဘူး​ေပါ့​။ ဒါ​ေပမယ့်​ အဲသည်အဓိပ္ပါယ် သက်​ေရာက်တဲ့​စကား​ေတွကို​ေတာ့​ ​ေြပာရတာပါပဲ။ သိတဲ့​အတိုင်း​ လူနာတစ်​ေယာက် ​ေဆး​ကုဖို့​ဆိုတာ ကွမ်း​အစ်ြကီး​ထဲက ​ေဆး​ေတွနှိုက်ထုတ်ြပီး​ ဘာနဲ့​ဘယ်လို​ေသာက် လို့​ လွယ်လွယ်မ​ေြပာနိုင်တဲ့​အခါမှာ ​ေငွ​ေရး​ေြကး​ေရး​နဲ့​ ပတ်သက်လို့​ လူနာရှင်ရဲ့​ ကိုယ်ခံအား​ကိုလည်း​ သိထား​ဖို့​ လိုပါတယ်။

ဒီအခါမှာ ဆရာဝန်နဲ့​လူနာအြကား​မှာ ​ေဈး​စကား​မဆို​ေသာ်ြငား​ ​ေြကး​စကား​ညှိြကရပါတယ်။ အ​ေရး​ြကီး​တာက အဲဒီ​ေြကး​စကား​ေတွထဲမှာ ဆရာဝန်ဘက်က ငါ့​အတွက် အာရ​ေက ဘယ်​ေလာက်ဆိုတာမျိုး​ မပါ​ေစဖို့​ပါ။ စကား​အြဖစ်​ေြပာရင်​ေတာ့​ ဒါမျိုး​လုပ်စရာလား​။ ​ေပါက်​ေပါက်ရှာရှာ​ေပါ့​။ ​ေသ​ေသချာချာ စဉ်း​စား​ြကည့်​ပါဦး​။ ဒီ​ေလာက်က​ေတာ့​ ငါ့​အတွက် ဝန်​ေဆာင်ခအ​ေနနဲ့​ ရသင့်​တယ်ဆိုြပီး​ ဆရာစား​ချန်ထား​တာ​ေလး​ေတွ မရှိဘူး​လား​။ ​ေဆး​ရံု​ေပါ်က​ေဆး​ဆိုင်နဲ့​ အြပင်က​ေဆး​ဆိုင်​ေတွဟာ ဘာြဖစ်လို့​ အဲသည်​ေလာက်​ေတာင် ​ေဈး​ကွာ​ေနရတာလဲ။ ဒါြဖင့်​ရင် ​ေဆး​ရံု​ေပါ်မှာ ​ေဆး​မ​ေရာင်း​နဲ့​ေလ လို့​ ​ေြပာလို့​ မရပါဘူး​။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ တခါတရံ ​ေဆး​ရဲ့​တန်ဖိုး​ထက် အချိန်ရဲ့​တန်ဖိုး​ဟာ လူနာအတွက် သိပ်စကား​ေြပာပါတယ်။ အသက်ငင်​ေနတဲ့​လူနာအတွက် လိုအပ်တဲ့​ အ​ေရး​ေပါ်​ေဆး​ဝါး​ေတွကို ရှင်ဘုရင့်​ေယာက်ဖ နန်း​ေတာ်​ေအာက် ​ေခွး​ြကည့်​ခိုင်း​သလို အ​ေခါက်​ေခါက် အခါခါ ဝယ်ခိုင်း​ြပီး​ ကုလို့​မရပါဘူး​။

နှစ်ဘက်မျှ​ေအာင်​ေြပာရရင် လူနာရှင်​ေတွဘက်ကလည်း​ ​ေဆး​ချည့်​သက်သက် ဝယ်​ေနတာ မဟုတ်ဘူး​။ အချိန်​ေတွ လုပ်အား​ေတွကိုပါ ဝယ်ယူရတဲ့​အတွက် အြပင်က​ေဈး​နဲ့​ေတာ့​ အထိုက်အ​ေလျာက် ကွာြခား​ေပလိမ့်​မယ် လို့​ နား​လည်​ေပး​ရမှာ ြဖစ်ြပီး​ ကျန်း​မာ​ေရး​ဝန်ထမ်း​ေတွဘက်ကျ​ေတာ့​ သည်တစ်လ ​ေဟာသည်​ေဆး​ဖိုး​ေတွထဲ တို့​အတွက် ဒီ​ေလာက်မှ မကျန်ရင် မကိုက်​ေတာ့​ဘူး​ဆိုတဲ့​စိတ်ကို မထား​ရပါဘူး​။ ကိုယ့်​ေဆွမျိုး​ေတွလိုပဲ ကိုယ်တိုင်လူနာရှင်​ေနရာက စဉ်း​စား​ေပး​ရမှာပါ။

ခွဲစိတ်ကုသမှု​ေတွကို အြကီး​အငယ်အလိုက် အသက်​ေဘး​ အနီး​အ​ေဝး​အလိုက် ဘယ်ဟာခွဲချင် ဆရာဝန်ကို ဘယ်​ေလာက်ကန်​ေတာ့​ရမယ် ဆိုတဲ့​စကား​မျိုး​က​ေတာ့​ ကိုယ်တိုင်မ​ေြပာရင်​ေတာင် တဘက်လှည့်​နဲ့​ တပည့်​ေတွကို ​ေြပာ​ေပး​ခိုင်း​တာ သိပ်​ေတာ့​ မထူး​ဆန်း​လှပါဘူး​။ အြပင်​ေဆး​ခန်း​ေတွမှာ သည်လိုမှ မ​ေြပာရင် ဘယ်လို အလုပ်လုပ်ြကမလဲ။ ​ေဆး​ရံု​ေပါ်မှာကျ​ေတာ့​ေရာ။ သည်ဆရာဝန်ပဲ။ သည်ခွဲစိတ်မှုပဲ။ ​ေနရာပဲ ကွာသွား​တာ မဟုတ်ဘူး​လား​။ သည်ဆရာဝန်တစ်ဦး​တည်း​ကပဲ ြပုတဲ့​အြပုအမူတစ်မျိုး​တည်း​ကိုပဲ ​ေနရာ​ေဒသကိုလိုက်လို့​ အြပစ်ရှိတယ် မရှိဘူး​ လံုး​လံုး​ြကီး​ကွာြခား​သွား​ရတာ ဘယ်လိုသ​ေဘာရှိလို့​ပါလိမ့်​။ အဓိကက​ေတာ့​ လူနာဘက်က စဉ်း​စား​ေပး​တဲ့​ ကိုယ်ချင်း​စာစိတ်ထား​နဲ့​ ဆိုင်ပါလိမ့်​မယ်။ အြပင်​ေဆး​ခန်း​မှာ​ေတာ့​ လူနာ​ေတွဘက်က ပိုက်ဆံကုန်ချင်သ​ေလာက် ကုန်​ေပ့​ေစ။ အ​ေကာင်း​ဆံုး​နဲ့​ စိတ်အချရဆံုး​ကုသမှုကိုသာ လိုချင်ပါတယ်လို့​ မ​ေြပာပဲ သ​ေဘာ​ေပါက်ထား​ြပီး​သား​ မဟုတ်လား​။

သည်အခါမှာ သူ့​ဘက်က ​ေငွ​ေရး​ေြကး​ေရး​ အစွမ်း​ကုန်လိုက်​ေလျာထား​တဲ့​အတွက် ဆရာဝန်ဆီက ​ေမျှာ်မှန်း​ထား​တဲ့​ အ​ေကာင်း​ဆံုး​ကုထံုး​ကို ရမလာတဲ့​အခါမှာ စိတ်အလိုမကျြဖစ်ရတာကို သိပ်အြပစ်ြမင်လို့​ မရဘူး​ေပါ့​။ ဒီလိုသာဆိုရင် ​ေဆး​ရံုမှာတက်ကု​ေတာ့​ သာမန်ကာလျှံကာ ကုထံုး​ေလာက်ပဲ ရလာခဲ့​ရင်လည်း​ အြပစ်မ​ေြပာသင့်​ဘူး​ေပါ့​ လို့​ နား​လည်ရမလိုြဖစ်​ေနြပီ။ အဲဒါလည်း​ ဟုတ်​ေသး​ဘူး​ဗျ။ ဆရာဝန်တစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ မလုပ်သင့်​မလုပ်ထိုက်တဲ့​ အလုပ်ထဲမှာ လူနာကို ပိုက်ဆံရရင်တစ်မျိုး​ ပိုက်ဆံမရရင်တစ်မျိုး​ ဥပကမုဆိုး​ြကီး​ကို သူ့​မိန်း​မ မဆာဝါဆက်ဆံသလို မဆက်ဆံသင့်​ဘူး​ေလ။ လူတိုင်း​လူတိုင်း​ဟာ မျက်နှာြကီး​ရာ ဟင်း​ဖတ်ပါြကတာ ဓမ္မတာ​ေပမယ့်​ ဆရာဝန်​ေတွကျမှ ဆင်း​ရဲသား​ေတွအ​ေပါ် မျက်နှာလွှဲ ခဲပစ် လုပ်မိြပီဆိုရင် အဓမ္မမှု​ေြမာက်တယ်လို့​ ​ေြပာရမှာပဲ။ လိုရင်း​ေြပာရရင်​ေတာ့​ ဆရာဝန်ဆိုတာ လူနာကို ​ေဆး​ခန်း​မှာတစ်မျိုး​ ​ေဆး​ရံုမှာတစ်မျိုး​ မဆက်ဆံသင့်​ဘူး​ လို့​ ဆိုချင်ပါတယ်။ အဲဒါလွယ်တဲ့​ကိစ္စ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။

တကယ့်​လက်​ေတွ့​ဘဝမှာ​ေတာ့​ ဆရာဝန်တစ်ဦး​တည်း​ရဲ့​ ကျွမ်း​ကျင်ရာဝန်​ေဆာင်မှု အဖိုး​သား​နား​ကို လူနာရဲ့​ ဓနအင်အား​နဲ့​ ​ေဒါ်လာ​ေဈး​ေြမှာက်သလို ​ေြမှာက်ယူြကပါတယ်။ ဆိုက်ကား​ဘီး​ဖာတာနဲ့​ ပါဂျဲရိုး​ဘီး​ဖာတာ ဘယ်တူနိုင်မလဲ လို့​ ​ေြပာ​ေတာ့​ ဟုတ်တုတ်တုတ်။ သူများ​အတင်း​မ​ေြပာချင်လို့​ ကိုယ့်​ေပါင်ကိုယ်လှန်​ေထာင်း​ပါ့​မယ်။ တခါက ပါဂျဲရိုး​ကား​ြကီး​စီး​တဲ့​ ​ေဟာ်တယ်ပိုင်ရှင် ​ေလာ်ပန်ညံြကီး​တစ်​ေယာက်ဟာ အနှစ်နှစ်အလလက ​ေအာင်း​ထား​တဲ့​ အူအတက်ြကီး​ကို ဘယ်​ေလာက်​ေပး​ရမလဲ ​ေမး​ြပီး​ ​ေဆး​ရံုမှာ လာခွဲပါတယ်။ ထံုး​စံအတိုင်း​ “ဘယ်​ေလာက်မှ မ​ေပး​ရပါဘူး​” လို့​ ​ေြပာြပီး​ ခွဲ​ေပး​လိုက်လ်ို့​ ​ေကာင်း​သွား​တဲ့​အခါ “ကျွန်မ ဆရာ့​ေကျး​ဇူး​မ​ေမ့​ပါဘူး​။” လို့​ေြပာြပီး​ ပုဆိုး​တစ်ထည် လူြကံုနဲ့​ ကန်​ေတာ့​ခိုင်း​လိုက်သဗျ။

သည်အထိ ဘယ့်​နှယ်မှ မ​ေန​ေသး​ပါဘူး​။ သူ့​သမီး​က​ေလး​ ​ေရှ့​သွား​ေလး​နှစ်​ေချာင်း​ကျဲ​ေနတာကို ဝါယာြကိုး​က​ေလး​နဲ့​ ပူး​ချည်တဲ့​အခါ နှစ်သိန်း​ေပး​ရတယ်လို့​ သိရ​ေတာ့​ ငါ့​ပညာဟာ အဲ​ေလာက်မှ မတန်လို့​လား​ဆိုြပီး​ ​ေအာင့်​သက်သက် ြဖစ်မိပါတယ်။ တကယ်​ေတာ့​ ကိုယ်ကမှား​တာပါ။ ​ေနာက်​ေတာ့​ အဲလိုမျိုး​ စိတ်ကသိက​ေအာက် မြဖစ်ရ​ေလ​ေအာင် စီမံတတ်သွား​ပါတယ်။ တတ်နိုင်သမျှ လူနာ​ေတွကို မျက်နှာ အမည်နာမ ​ေမး​လည်း​မ​ေမး​ မှတ်လည်း​ မမှတ်​ေတာ့​ဘူး​။ ဘာ​ေရာဂါြဖစ်လို့​ ဘာလုပ်ထား​တယ်ဆိုတာပဲ မှတ်​ေတာ့​တယ်။ အဆင်ြကည့်​ြပီး​ ရိုက်တတ်မှ အိပ်ထဲပါတာဆိုတာ ​ေဆး​ေလာကနဲ့​ေတာ့​ မအပ်စပ်​ေသး​ဘူး​လို့​ ထင်ပါတယ်။ သို့​ေသာ်လည်း​ ရပ်ကွက်ထဲမှာ သည်လိုပဲရှိခဲ့​တာက​ေတာ့​ ပ​ေဝသဏီကတည်း​ကပါ။

ခက်တာက ြပည်သူ့​ေဆး​ရံု​ေပါ်မှာလည်း​ မြဖစ်မ​ေန ​ေငွစကား​ေြကး​စကား​ဆို​ေနရတာ​ေတွဟာ ဆရာဝန်​ေတွ ဆရာမ​ေတွ မစား​ေလာက်လို့​၊​ ​ေလာဘတက်လို့​၊​ ​ေအာက်ဆိုက်ရှာ​ေနတာလို့​ တထစ်ချ​ေြပာလို့​ ဘယ်ြဖစ်ပါ့​မလဲ။ အလကား​မရတဲ့​အ​ေြကာင်း​ေတွ ​ေြပာ​ေပါင်း​များ​လို့​ အပ်​ေြကာင်း​ေတာင်ထပ်​ေန​ေပါ့​။ ဘယ်လို​ေြဖရှင်း​ြကမလဲဆိုတာ မ​ေတွး​ပဲနဲ့​ အဲသည်နား​တင် တဝဲလည်လည်​ေနလို့​လည်း​ လူမုန်း​များ​ရံုအြပင် ဘာမှ အ​ေြကာင်း​ထူး​စရာ မရှိဘူး​ေလ။ ဘူတန်မှာလို လူနာဘက်က တစ်ြပား​တစ်ချပ်မျှ ကျခံစရာမလိုတဲ့​ စံနစ်ကိုသွား​ရင် မ​ေကာင်း​ဘူး​လား​။ ကျန်း​မာ​ေရး​ အာမခံစံနစ်တစ်ခုခု မရှိသင့်​ဘူး​လား​။ ထိုင်း​မှာလို ဘတ်သံုး​ဆယ်​ေဆး​ရံု​ေဆး​ခန်း​ေတွ ဖွင့်​ြကမလား​။ (တို့​ဆီမှာ​ေတာ့​ ကိုယ်တို့​ဆရာြကီး​ေတွ​ေတာင် သက်ဆင်လို အဲဒါနဲ့​ မဲမဆွယ်ြကဘူး​)။ ဆင်ြဖူ​ေတာ် ြပုတ်စား​ချင်​ေတာင် အိုး​ရှိမှ ြဖစ်တာဆို​ေတာ့​ ဘတ်ဂျက်​ေတွ ဘယ်ဆီ​ေနမှန်း​ မသိ​ေသး​လည်း​ မုန့်​ဆီ​ေြကာ် နဲ့​ နှုတ်ခမ်း​နာ တည့်​မတည့်​ ​ေတွး​ြကည့်​ြကရ​ေအာင်။

အလုပ်သမား​ဝန်ြကီး​ဌာနမှာ ဆင်း​ရဲသား​ အလုပ်သမား​ေတွအတွက် အခမဲ့​ ကျန်း​မာ​ေရး​ေစာင့်​ေရှာက်မှု ရနိုင်​ေအာင် လူမှုဖူလံု​ေရး​အဖွဲ့​ဆိုတာြကီး​ စံနစ်တကျ ဖွဲ့​စည်း​ထား​တာ မဆလ​ေခတ်ကတည်း​ကပါ။ အတိုင်း​အတာတစ်ခုအထိ ​ေအာင်ြမင်ပါတယ်။ သို့​ေသာ်လည်း​ တစ်နိုင်ငံလံုး​ အတိုင်း​အတာနဲ့​ဆို ြဖစ်နိုင်ပါ့​မလား​။ အလုပ်သမား​ေလး​ေတွရဲ့​ ​ေချွး​နည်း​စာက​ေလး​ေတွ စု​ေဆာင်း​ထည့်​ဝင်မှုဟာ သူတို့​တ​ေတွ နာ​ေရး​ဖျား​ေရး​အတွက် အစစအရာရာ လွှမ်း​ြခံု​ေပး​နိုင်ပါ့​မလား​။ (အထိုက်အ​ေလျာက်​ေတာ့​ ​ေပး​နိုင်သဗျ) ဆင်း​ရဲသား​ေတွအတွက် ရည်စူး​ေဝငှမှုတိုင်း​လိုလိုမှာ ဗီအိုင်ပီခွဲတမ်း​ ဝင်ဝင်လာတတ်တဲ့​ အကျင့်​ဆိုး​ြကီး​ အဲသည်အထဲမှာ ကင်း​မကင်း​ဆိုတာ​ေတာ့​ လက်ရှိလုပ်ကိုင်​ေနြကတဲ့​သူ​ေတွသာ အသိဆံုး​ ြဖစ်​ေပလိမ့်​မယ်။ (မကင်း​ဘူး​လို့​ ဆိုလိုတာ မဟုတ်ဘူး​ေနာ်။ တကယ်လို့​များ​ မကင်း​ခဲ့​ဘူး​ဆိုပါ​ေတာ့​။ ဘာ​ေတွ ြဖစ်လာမလဲလို့​ ​ေတွး​ြကည့်​တာ)။

ဘူတန်မှာလို အလံုး​စံု အခမဲ့​ေဆး​ကုသမှုစံနစ်ဆိုတာ ြမန်မာြပည်မှာ​ေရာ မရှိဘူး​ထင်လို့​လား​။ တပ်မ​ေတာ်စစ်​ေဆး​ရံု​ေတွအား​လံုး​ဟာ ​ေဆး​ကုစား​ရိတ်တစ်ြပား​တစ်ချပ်မှ မ​ေပး​ရတဲ့​ ကျန်း​မာ​ေရး​ေစာင့်​ေရှာက်မှု စံနစ်ြကီး​ေတွ ြဖစ်ပါတယ်။ မယံု ​ေမး​ြကည့်​ေလ။ အလကား​ေဟ့​ လို့​ ထွက်​ေအာ်လိုက်ရင် အိမ်​ေတာင်ကျိုး​ကျဦး​မှာ ဆိုတဲ့​ ကျုပ်တို့​လူမျိုး​ေတွ​ေတာင်မှ အဲသည်အလကား​ေဆး​ကုသမှုြကီး​ေတွဆီမှာ အုတ်​ေအာ်​ေသာင်း​နင်း​ ကျိတ်ကျတ်တိုး​မ​ေနပဲ အြပင်ထွက်ထွက်ကု​ေနြကတာ အ​ေြကာင်း​တစ်ခုခု​ေတာ့​ ရှိရမှာ​ေပါ့​ေနာ်။ အဲသည်အရပ်က ဆရာဝန်​ေတွ ညံ့​လို့​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ သူ့​အရပ်နဲ့​သူ့​ဇာတ် ကရပံုြခင်း​ဟာ အြပင်နဲ့​ေတာ့​ မတူ​ေလတာ အမှန်ပါ။ ဘာ​ေတွမတူသလဲ ဆိုတာ​ေတာ့​ လက်ရှိ အဲဒီထဲမှာလုပ်​ေနတဲ့​သူ​ေတွ ကိုယ့်​ဘာသာ ​ေတွး​ယူြကရင် ​ေကာင်း​လိမ့်​မယ်ဗျို့​။ (သည်တခါ​ေတာ့​ ငပွြကီး​ လက်​ေရှာင်သကွယ်)

ဘယ်​ေတာ့​မှ ြဖစ်မလာနိုင်တာ​ေတွကို စိတ်ကူး​ယဉ်တာထက်စာရင် လက်​ေတွ့​ကျကျ ​ေန့​စဉ်ြကံု​ေတွ့​ေနရတဲ့​ အ​ေြခခံလူတန်း​စား​လူနာများ​နဲ့​ ပတ်သက်လာရင် အသြပာဆရာဝန်ရယ်လို့​ နံမယ်ဆိုး​ မထွက်ရ​ေလ​ေအာင် ဘယ်လို ဆက်ဆံကုသ​ေပး​သင့်​သလဲဆိုတာ​ေတာ့​ ​ေတွး​ြကည့်​ဖို့​ေကာင်း​ပါတယ်။ ဝတ္ထု​ေတွ ရုပ်ရှင်​ေတွထဲမှာလို ​ေစတနာဆရာဝန်က​ေလး​ဆိုတာ လက်​ေတွ့​မှာ​ေတာ့​ အလှမ်း​ေဝး​ပါ​ေသး​တယ်။ ဘယ်ဆရာဝန်စာ​ေရး​ဆရာမှ သူ​ေရး​တဲ့​ဇာတ်​ေကာင်​ေလာက် အြပင်မှာ အနစ်နာမခံတတ်ဘူး​ဗျ။ (ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ် ​ေြပာပါသကွယ်) ထမင်း​လည်း​ေြကွး​မယ်။ နင်း​လည်း​ေပး​မယ်။ ဆံထံုး​လည်း​စိုက် ဆီလည်း​စိုက် မကုနိုင်သည့်​တိုင်​ေအာင် လူနာဘက်က စာနာစဉ်း​စား​ေပး​နိုင်မယ်ဆိုရင် ဟိုခမျာများ​က အိမ်ြပုတ် ယာြပုတ် ြပုတ်​ေစဦး​။ မြငိုြငင်ဘူး​ရှင့်​ အသင့်​လိုရာ​ေစ လို့​ ​ေြပာြကမှာပါ။ အဲသည်သင်ခန်း​စာရလာတာ ဘာမှ မြကာ​ေသး​ပါဘူး​။ ​ေရှ့​က​ေြပာခဲ့​တဲ့​အတိုင်း​ လူနာ​ေတွနဲ့​ ပုဂ္ဂိုလ်​ေရး​ ​ေရာ​ေရာ​ေထွး​ေထွး​မ​ေနပဲ ​ေဝဒနာရှင်အြဖစ်သာ မှတ်မှတ်ထား​မိတဲ့​အတွက် လမ်း​မှာလာနှုတ်ဆက်ရင်​ေတာင်မှ ​ေတာ်ရံုနဲ့​ မမှတ်မိ​ေတာ့​ပါဘူး​။

သို့​ေသာ်လည်း​ သူတို့​ရပ်သူတို့​ရွာ ဧည့်​သည်သွား​လုပ်တဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ လုပ်ငန်း​ခွင်ြပင်ပမို့​ ရင်း​ရင်း​နှီး​နှီး​ ​ေမး​ထူး​ေခါ်​ေြပာ လုပ်ပါတယ်။ (သူများ​အိမ်သွား​ စား​ေယာက်​ေနြပီး​ အဲ​ေလာက်မှ မလုပ်ရင်လည်း​ ဘယ်သူမှ သထာမှာ မဟုတ်ဘူး​) ​ေဆး​ရံု​ေပါ်မှာ တစ်လမ်း​သွား​ အထက်စီး​က ဆက်ဆံ​ေနရာက သူတို့​အသိုင်း​အဝိုင်း​ ဝန်း​ကျင်ထဲ ခန​ေရာက်သွား​ခိုက် လူနာ​ေတွဘက်က စိတ်​ေနသ​ေဘာထား​ေလး​ေတွကိုလည်း​ တီး​ေခါက်ြကည့်​မိပါ​ေလ​ေရာ။ မိသား​စုထဲက တစ်​ေယာက်​ေယာက် ​ေသ​ေကာင်​ေပါင်း​လဲ နာဖျား​မကျန်း​ြဖစ်လို့​ ​ေဆး​ရံုလာကုရတဲ့​အခါ ဘယ်သူမဆို အနည်း​နဲ့​အများ​ အ​ေြခယိုင်သွား​တာ အရမ်း​သိသာပါတယ်။ လက်ငုတ်လုပ်ငန်း​က​ေလး​ေတွ ြပုတ်သွား​တယ်။ သား​ရှင်ြပုဖို့​ စု​ေဆာင်း​အား​ခဲထား​တာ​ေလး​ေတွ ကုန်သွား​တယ်။ ပံုြပင် တစ်​ေထာင့်​တစ်ည မကပါဘူး​။ တကယ်လို့​များ​ ကိုယ်စား​ေနရတဲ့​ထမင်း​လုပ်ဟာ သူတို့​ဘဝအ​ေြခ​ေတွ ပျက်သွား​ေစတယ်လို့​ သိလိုက်ရရင် ဘယ်ဆရာဝန်မှ ြမိုလို့​ကျမယ် မထင်ပါဘူး​။ တိုင်း​ြပည်ဆင်း​ရဲတာ ြငင်း​လို့​မရနိုင်သလို ဆရာဝန်လည်း​ ဆင်း​ရဲပါတယ်။ (ချမ်း​သာတဲ့​ဆရာဝန်​ေတွက ​ေတာြကိုအံုြကား​ လာစရာမှ အ​ေြကာင်း​မရှိတာ)။

ဆင်း​ရဲသား​အချင်း​ချင်း​ သူ့​ဘက်ကိုယ့်​ဘက် ညှာညှာတာတာ စာစာနာနာ ​ေဖး​ေဖး​မမ ဆက်ဆံ​ေပး​နိုင်ရင် အ​ေမရိကား​မှာ ​ေဆး​သွား​ကုတာထက်​ေတာ့​ စိတ်ချမ်း​သာရမှာ မလွဲပါဘူး​။ ​ေရာဂါ​ေပျာက်ြခင်း​ မ​ေပျာက်ြခင်း​က​ေတာ့​ ကံအ​ေြကာင်း​တရား​နဲ့​ဆိုင်​ေပလိမ့်​မယ်။ (လူနာရဲ့​ ​ေဘာဂဗျဿနကံဟာ ကိုယ်လိုဆရာဝန်နဲ့​ ​ေတွ့​ရ​ေလြခင်း​ေြကာင့်​ မဟုတ်ဖို့​ေတာ့​ လိုသပ​ေလ)

ဆရာဝန်ဆိုတာက​ေရာ ဘာသား​နဲ့​ထုထား​တာလဲ။ သူလည်း​ပဲ နာဖျား​မကျန်း​ ​ေသ​ေကာင်​ေပါင်း​လဲ ြဖစ်တဲ့​အခါ ြဖစ်တာပါပဲ။ အဲလိုအခါမျိုး​ကျရင် လူနာ​ေတွအ​ေပါ် ကိုယ့်​တုန်း​က ဘယ်လိုဆက်ဆံထား​သလဲဆိုတာ ြပန်​ေတွး​မိလာပါလိမ့်​မယ်။ တစ်သက်လံုး​ ရှာ​ေဖွစု​ေဆာင်း​ထား​သမျှ​ေတွဟာ အချီြကီး​တစ်ချက်ြငိလိုက်ရင် အကုန်ပါသွား​တတ်တာ ဓမ္မမိတ်​ေဆွ​ေတွအဖို့​ နား​လည်နိုင်မယ် ထင်ပါရဲ့​။ အင်မတန်ကုသိုလ်ရတဲ့​ အသက်​ေမွး​ဝမ်း​ေကျာင်း​ အလုပ်က​ေန အကုသိုလ်ကံ​ေတွ တနင့်​တပိုး​ ပါမသွား​ေစချင်တဲ့​အတွက် အချိန်မလွန်မီ အသိတရား​ရ​ေစချင်ပါတယ်။ အသြပာဆရာဝန်ဆိုတာ ငါတို့​ြမန်မာြပည်မှာ မရှိဘူး​ကွ လို့​ေတာ့​ မျက်စိမှိတ်ြပီး​ ယံုလိုက်ချင်ပါ​ေသး​။ (ဖွင့်​ြကည့်​မိရင် ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ်အရင် ြပန်ြမင်​ေနမှာစိုး​လို့​) ​ေသချာတာက​ေတာ့​ ဆရာဝန်ကိုယ်တိုင်လည်း​ပဲ အသြပာမရှိရင် ​ေဆး​မကုနိုင်လို့​ ​ေသရမယ့်​အထဲမှာ ပါတာပဲ။ ကမ္ဘာ​ေပါ်မှာရှိတဲ့​ ဘယ်နိုင်ငံမှာမဆို ဆရာဝန်လူတန်း​စား​ဟာ အလည်အလတ်တန်း​စား​ရဲ့​ အ​ေပါ်ယံလွှာမှာပဲ ရှိြကသတဲ့​။ ကိုယ်လိုဆင်း​ရဲတဲ့​နိုင်ငံမှာ အချမ်း​သာဆံုး​ဆရာဝန်ြကီး​ေတွ ထွက်​ေပါ်လာတာ ​ေဇာတိကတို့​ ဇဋိလတို့​လို ​ေရွှဆိတ်ရုပ်ြကီး​ေတွ ​ေရွှ​ေတာင်ြကီး​ေတွ ​ေြမက​ေပါက်လာတာ ဟုတ်ပါ့​မလား​။

(​ေရွှြခင်း​ေတာင်း​ြကီး​ေတွ ည​ေနတိုင်း​ အခန်း​ထဲြပည့်​ြပည့်​လာတာ​ေတာ့​ ဟုတ်ချင်ဟုတ်မှာ​ေပါ့​)။ ​ေလာကြကီး​က​ေတာ့​ ​ေလာကြကီး​အတိုင်း​ပဲ ရှိပါလိမ့်​မယ်။ ဆရာဝန်​ေလး​ေတွကလည်း​ ဆရာဝန်​ေလး​ေတွအတိုင်း​ပဲ ရှိ​ေစချင်ပါတယ်။ မိုး​ခါး​ေရ​ေသာက်မယ့်​ထဲမှာ ​ေရှ့​ဆံုး​က​ေတာ့​ တန်း​မစီ​ေစချင်ပါဘူး​။ အသြပာကို အသြပာအတိုင်း​ပဲ ရ​ေအာင်ရှာ​ေဖွသံုး​စွဲပါ။ ဆရာဝန်အလုပ်ကိုလည်း​ ဆရာဝန်ပီပီသသ လုပ်ြကတာ​ေပါ့​။ ဆရာဝန်အလုပ်က အသြပာရတာမှန်​ေပမယ့်​ အသြပာရဖို့​သက်သက်​ေတာ့​ ဆရာဝန်လုပ်​ေနတာ မဟုတ်ဘူး​ လို့​ သ​ေဘာထား​ြကစို့​လား​။ သည်တခါ ဘိုလို နှုတ်ဆက်လိုက်မကွယ်။

“Money makes the world go around. (The world go around)2
A mark, a yen, a buck or a pound. ( a buck or a pound)2
Is all that makes the world go around
That clinking clanking sound
Can make the world go around…”