“သည်​ေတာင်ကို ​ေမာင်ြဖိုပါ့​မယ်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

​ေဟာင်​ေကာင်မှာတုန်း​က ​ေမ​ေမ​ေလး​ အစီအမံနဲ့​ ကက်သလစ်သီလရှင်​ေကျာင်း​မှာ ၁၁ နှစ် က ၁၄ နှစ် ​ေရာက်တဲ့​အထိ ​ေကျာင်း​အိပ်​ေကျာင်း​စား​ ​ေနခဲ့​ဖူး​ပါတယ်။

ည​ေနဧည့်​ချိန်​ေရာက်လို့​လည်း​ ဘယ်သူမှ လာ​ေတွ့​မယ့်​လူ မရှိဘူး​။ ​ေကျာင်း​ပိတ်ရက်ရှည်မှာလည်း​ အိမ်ြပန်ရ​ေအာင်လို့​ ဘယ်သူမှ လာမ​ေခါ်ြကဘူး​။ အ​ေဆာင်တစ်ခုလံုး​ ​ေြပာင်တလင်း​ခါ​ေနတာ​ေတာင် တစ်​ေယာက်တည်း​ ကျန်​ေနခဲ့​ရတဲ့​သူဆို​ေတာ့​ လူသူမရှိတဲ့​ စာသင်ခန်း​ေတွ၊​ စာြကည့်​တိုက်​ေတွထဲမှာ ြငိမ်ြငိမ်တိတ်တိတ်က​ေလး​ ​ေလျှာက်သွား​ေနတတ်တဲ့​ ယင်း​မာကို ​ေကျာင်း​ကသီလရှင်ဆရာ​ေလး​ေတွက​ေတာင် ဘာလုပ်ရမှန်း​မသိ ြဖစ်ြကတယ်။

ကစား​စရာ အ​ေဖာ်မရှိတဲ့​အတူတူ​ေတာ့​ စာြကည့်​တိုက်ထဲတင် အချိန်ြဖုန်း​ေနရင်း​က တ​ေန့​ေတာ့​ အဂင်္လိပ်မဂ္ဂဇင်း​တစ်အုပ်ထဲမှာ ြပဇာတ်​ေရး​ြပိုင်ပွဲတစ်ခု ​ေြကာ်ြငာထား​တာဖတ်လိုက်ရပါတယ်။ အသက် ၁၀ နှစ်က ၁၉ နှစ်အတွင်း​ မည်သူမဆို အဂင်္လိပ်ဘာသာနဲ့​ ဝင်​ေရာက်​ေရး​သား​ ယှဉ်ြပိုင်နိုင်သတဲ့​။ ကိုယ်ကလည်း​ အဲသ​ေလာက်​ေတာင် အား​အား​ယား​ယား​ ရှိ​ေနတဲ့​ အချိန်မို့​လို့​ ဝင်ြပိုင်ရ​ေကာင်း​မလား​ စဉ်း​စား​ြကည့်​ပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ​ေမွး​ကတည်း​က “အူဝဲစ်” လို့​ ဘိုလိုငိုထွက်လာတဲ့​သူ​ေတွနဲ့​ ြပိုင်ရမှာ ​ေြကာက်​ေတာ့​ အ​ေြကာက်သား​ေပါ့​။

အရင်မူလတန်း​ေကျာင်း​တုန်း​က စာစီစာကံုး​ေတွ ြပိုင်ခဲ့​ဖူး​တယ်ဆို​ေပမယ့်​ အဲဒါက တရုတ်လို​ေရး​ြပိုင်ရတာ​ေလ။ ကိုယ့်​ရှိတဲ့​ အဂင်္လိပ်စာ အကျိုး​အပဲ့​နဲ့​ ဝင်တိုး​ရမှာ ရှက်ဖို့​ေတာင် ​ေကာင်း​မလား​ပဲ။ စဉ်း​စား​ရင်း​ေတွး​ရင်း​ ​ေမး​ခွန်း​ေလး​ေတွ ​ေပါ်မလာပဲ နမိုး​နီး​ယား​ဝင်လာလို့​ ​ေဆး​ရံု​ေရာက်သွား​ပါ​ေလ​ေရာ။ ဒီတခါ​ေတာ့​ ​ေမ​ေမ​ေလး​က သနား​သွား​သလား​ မ​ေြပာတတ်ပါဘူး​။ အိမ်ကို တစ်ပါတ်တ​ေလ​ေလာက် ြပန်ချင်ရင် ြပန်လာခဲ့​ေပါ့​ တဲ့​။ အိမ်ကို ြပန်လာဖို့​ မ​ေခါ်တာလည်း​ မ​ေြပာနဲ့​ေလ။ အိမ်မှာ ကိုယ့်​အတွက် ​ေနစရာ ​ေနရာမှ မရှိ​ေတာ့​တာ။ ဖိုး​ဖိုး​အခန်း​ထဲမှာ ​ေခါက်စင်က​ေလး​နဲ့​ အိပ်ရတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ ကိုယ့်​အိမ် ကိုယ့်​မိသား​စုဆို​ေတာ့​ ​ေနွး​ေထွး​ပါတယ်။

 အဲသည်တစ်​ေခါက်ဟာ ဖိုး​ဖိုး​နဲ့​ ​ေနာက်ဆံုး​အတူရှိခဲ့​တဲ့​ အ​ေခါက်ပဲ လို့​ ​ေတွး​မိရင် စိတ်ထဲမှာ လွမ်း​သွား​တာပဲ။ ဖိုး​ဖိုး​က​ေတာ့​ သူ့​အတွက် ရက်​ေတွ သိပ်များ​များ​စား​စား​ မကျန်​ေတာ့​တာ သိလို့​လား​ မသိဘူး​။ သွန်သင်မှာြကား​ေနလိုက်တာ ခရား​ေရလွှတ် တတွတ်တွတ်ပဲ။ “ယင်း​မာ​ေရ။ ငါ့​ေြမး​အသက်က ငယ်ငယ်က​ေလး​ပဲ ရှိ​ေသး​တာ။ ​ေရှ့​ေလျှာက် လူလုပ်ဖို့​ အများ​ြကီး​ကျန်​ေသး​တယ်။ ဘယ်အခါမဆို ရဲရဲရင့်​ရင့်​ ​ေန၊​ ြကိုး​ြကိုး​စား​စား​ လုပ်၊​ သူများ​ကို အား​မကိုး​နဲ့​။ မမြကီး​ လီဒိယာလိုလည်း​ အ​ေစာြကီး​ အိမ်​ေထာင်မြပုလိုက်နဲ့​။ ပညာသာ ြကိုး​စား​သင်။

ပညာ​ေရွှအိုး​ လူမခိုး​ တဲ့​။ ဖိုး​ဖိုး​က ငါ့​ေြမး​ကို ယံုတယ်။ ဘာအခက်အခဲပဲရှိရှိ၊​ ကိုယ့်​အစွမ်း​အစနဲ့​ ရည်မှန်း​ချက်ပန်း​တိုင်​ေရာက်​ေအာင် ြကိုး​စား​ေနာ်။ လူဆိုတာ ရိုး​ရိုး​လည်း​ကျင့်​ရသလို ြမင့်​ြမင့်​လည်း​ ြကံရတယ်။ တ​ေန့​ကျရင် ငါ့​ေြမး​ရဲ့​ အရည်အချင်း​ေတွကို ကမ္ဘာကသိ​ေအာင် ြပလိုက်စမ်း​ပါ။” တဲ့​။ အဲဒီတ​ေခါက် အိမ်ကြပန်လာ​ေတာ့​ ကား​ေပါ်တက်ကာနီး​မှာ ဖိုး​ဖိုး​က စာအိပ်ရှည်တစ်အိပ် ​ေပး​လိုက်တယ်။ ဘာ​ေတွပါပါလိမ့်​လို့​ သိချင်စိတ်က တား​မရတာ​ေြကာင့်​ ကား​ေပါ်တင်​ေဖာက်ြကည့်​လိုက်တဲ့​အခါ ဖိုး​ဖိုး​ကိုယ်တိုင် လက်​ေရး​လှလှနဲ့​ ​ေရး​ေပး​ထား​တဲ့​ တရုတ်စကား​ပံုတစ်ခုကို ဖတ်ရတယ်။

“Yan que yong you hong hu zhi.” (Little sparrow with dreams of Swans.) တဲ့​။ 

ငန်း​တို့​ရဲ့​အိပ်မက်နဲ့​ စာက​ေလး​ေပါက်စန လို့​ ဘာသာြပန်ရ​ေပမယ့်​ ဆိုလိုရင်း​က​ေတာ့​ ြမန်မာနတ်ချင်း​ထဲက

“စိုး​ပါနဲ့​ေမရယ် မိုး​ြကယ်မို့​လား​။ သည်​ေတာင်ကို ​ေမာင်ြဖိုပါ့​မယ် ြမင့်​မိုရ်မို့​လား​။” 

ဆိုတာနဲ့​ သွား​ကိုက်ပါတယ်။ အဲသည်စကား​ပံုက​ေလး​ရဲ့​ တွန်း​အား​နဲ့​ ြပိုင်ပွဲဝင်ြဖစ်သွား​တဲ့​အခါ ပထမဆုရခဲ့​ြပီး​ အဲသည်လိုဆုရတာ​ေြကာင့်​ ​ေဖ​ေဖက ယင်း​မာကို အဂင်္လန်မှာ ​ေကျာင်း​သွား​တက်ဖို့​ စီစဉ်​ေပး​ခဲ့​ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်ကစလို့​ ယင်း​မာလည်း​ ဘဝမှာ မြဖစ်နိုင်တာ ဘာမှ မရှိဘူး​။ ြကိုး​စား​ရင် ဘာမဆို ြဖစ်နိုင်တယ် လို့​ လက်ခံသွား​ပါတယ်။

ဒါ​ေပမယ့်​ ဖိုး​ဖိုး​က​ေတာ့​ ယင်း​မာဆုမရခင် သံုး​လ​ေလာက်ကတည်း​က မရှိ​ေတာ့​ပါဘူး​။ လူ​ေတွအကုန်လံုး​ဟာ ​ေမွး​စက​ေတာ့​ အကုန်အတူတူချည့်​ပါပဲ လို့​ ကွန်ြဖူး​ရှပ်စ်ြကီး​က မ​ေြပာခဲ့​ေသး​ခင်က ဘုရင်၊​ မင်း​ညီမင်း​သား​နဲ့​ ​ေဆွ​ေတာ်မျိုး​ေတာ်များ​ဟာ ​ေကာင်း​ကင်ဘံုက​ေန ဆင်း​သက်လာတာမို့​ သူတို့​သာလျှင် တိုင်း​ြပည်အုပ်ချုပ် မင်း​လုပ်ခွင့်​ ရှိရလိမ့်​မယ် လို့​ ယံုြကည်ထား​ခဲ့​ြကပါတယ်။ မင်း​ေသွး​နဲ့​ စပ်မထား​ရင် ဘယ်​ေလာက်ပဲ အရည်အချင်း​ရှိရှိ မင်း​ြဖစ်နိုင်တဲ့​ ဘုန်း​ကံ မပါဘူး​ လို့​လည်း​ ​ေယဘုယျအား​ြဖင့်​ ယူဆြကတယ်။

သူ​ေြမှာက်​ေပး​သလိုမျိုး​ လူဆိုတာ ဘယ်သူမဆို ထိုက်သင့်​တဲ့​ အရည်အချင်း​ရှိြပီး​ မှန်မှန်ကန်ကန် ဦး​ေဆာင်နိုင်ရင် ဘယ်အမျိုး​ဇာတ်ကလာတဲ့​သူပဲြဖစ်ြဖစ် ထီး​နန်း​အုပ်စိုး​လို့​ရနိုင်တယ် ဆိုတဲ့​အယူဟာ အဲဒီ​ေခတ်အခါနဲ့​ဆို အင်မတန်​ေတာ်လှန်တဲ့​ အ​ေတွး​အ​ေခါ်ပါပဲ။ ​ေကာင်း​ကင်ဘံုက ဆင်း​သက်လာတယ်ဆိုရင်​ေတာင် အုပ်ချုပ်သူဆိုတာ တိုင်း​သူြပည်သား​ရဲ့​ အကျိုး​စီး​ပွား​ကို ​ေဆာင်ကျဉ်း​ေပး​ဖို့​ တာဝန်ရှိတာမို့​ အဲသလို​ေဆာင်ကျဉ်း​မ​ေပး​နိုင်တဲ့​သူများ​ထံက​ေန ​ေကာင်း​ကင်ဘံုက ​ေပး​အပ်ထား​တဲ့​ အခွင့်​အာဏာကို ရုပ်သိမ်း​ြပီး​ အြခား​ေသာ ြပည်သူ့​အကျိုး​စီး​ပွား​ေဖာ်​ေဆာင်နိုင်သူတစ်ဦး​ဦး​ကို လွှဲ​ေြပာင်း​ေပး​ရမယ် လို့​လည်း​ ​ေြပာခဲ့​ပါ​ေသး​တယ်။

အမှန်တရား​ဆိုတာ ဘယ်​ေလာက်ပဲ ​ေသွး​ထွက်​ေအာင်မှန်​ေနပါ​ေစ၊​ ကိုယ့်​အကျိုး​စီး​ပွား​ ထိခိုက်မယ့်​ဟာမျိုး​ြက​ေတာ့​ ​ေနပ​ေစ၊​ လူမသိ​ေလ ပို​ေကာင်း​ေလ ဆိုြပီး​ ဖံုး​ဖံုး​ဖိဖိ အာရံုလွှဲပစ်တတ်ြကတာ မဟုတ်လား​။ ဒါ​ေြကာင့်​လည်း​ ကွန်ြဖူး​ရှပ်စ်ြကီး​ဟာ မ​ေသမချင်း​ ​ေတာ်​ေကာက်​ေြမှာက်စား​ အ​ေလး​ထား​မခံရတာ ထင်ပါရဲ့​။ ၂၀ ရာစုထဲ​ေရာက်​ေတာ့​မှ ဆွန်ယက်ဆင်ရဲ့​ ​ေတာ်လှန်​ေရး​ပါတီက မိုး​ေကာင်း​ကင်၏ဗျာဒိတ်​ေတာ်ကို ​ေြပာင်း​လဲ​ေစမည့်​သူများ​ လို့​ ​ေခါင်း​စဉ်တပ်ခဲ့​ဖူး​သတဲ့​။ 

တကယ်​ေတာ့​ မိုး​နတ်မင်း​ြကီး​က ​ေမာင်မင်း​ လူက​ေလး​ လူ့​ြပည်မှာ ရှင်ဘုရင် သွား​လုပ်​ေချ လို့​ နဖူး​စာဆွဲ​ေပး​လို့​သာ ရှင်ဘုရင်လုပ်လို့​ရရိုး​မှန်ရင် ဘယ်သူမဆို ကိုယ့်​နဖူး​ကိုယ် စာကပ်ြပီး​ မိုး​နတ်မင်း​ြကီး​ ​ေစလွှတ်လိုက်တယ် လုပ်လို့​ေရာ ဘာလို့​ မရနိုင်ရမှာလဲ။ အဲသည်လို လှည့်​ကွက်မျိုး​ကို မင်း​ဆက် စဦး​တည်​ေထာင်တဲ့​ ဘုရင်တိုင်း​လိုလို၊​ အာဏာချဲ့​ထွင်လိုတဲ့​ နယ်စား​ပယ်စား​တိုင်း​လိုလို အသံုး​ြပု​ေလ့​ရှိပါတယ်။ ကိုယ့်​သမိုင်း​ထဲမှာ​ေတာင် မုဆိုး​ဘိုသူြကီး​ ဦး​ေအာင်​ေဇယျဟာ သူ့​ကိုယ်သူ ဘုရား​အ​ေလာင်း​ ဆုြကီး​ပန်ပါဆိုြပီး​ အ​ေလာင်း​ဘုရား​ဘွဲ့​နဲ့​ နန်း​တက်ခဲ့​တာပဲ။

မင်း​တုန်း​မင်း​ြကီး​လည်း​ မန္တ​ေလး​ေတာင်​ေပါ်မှာ စန္ဒမုခိဘဝတုန်း​က နို့​ြဖတ်လှူခဲ့​လို့​ ​ေဟာဟိုနား​မှာ ြမို့​တည်ြပီး​ ရှင်ဘုရင်လုပ်ရလတ္တံ့​ လို့​ ဗျာဒိတ်​ေတာ်ရခဲ့​သလိုလို လုပ်ရ​ေသး​တာပဲ။ ရှင်ဘုရင့်​ ​ေြပာစကား​မို့​ ဘာသက်​ေသရှိရှိ မရှိရှိ ဘယ်သူက ြငင်း​ရဲမှာလဲ။ အဲဒါ​ေြကာင့်​ မထင်မရှား​ ​ေကျာ​ေထာက်​ေနာက်ခံဘဝကလာတဲ့​ ​ေခါင်း​ေဆာင်များ​ဟာ သူတို့​ကိုယ်သူတို့​ ထီး​လိုမင်း​လို နတ်လိုြဂိုလ်မ ြဖစ်​ေအာင် ဘာသာ​ေရး​အရပဲြဖစ်ြဖစ်၊​ အံ့​ဖွယ်သရဲ ထူး​ကဲ​ေသာ နိမိတ်တ​ေဘာင်များ​ကိုြဖစ်ြဖစ် စည်း​ရံုး​ေရး​အတွက် လက်နက်သဖွယ် အသံုး​ချ​ေလ့​ရှိြကတယ်။

ရှီဂျီရဲ့​အဆိုအရ​ေတာ့​ လူ​ေတွဟာ တိုင်း​ြပည်ဂ​ေယာက်ဂယက်ြဖစ်လာြပီဆိုရင် မျက်လှည့်​ဆရာ​ေတွ လျက်ဆား​ေရာင်း​သလို အင်း​အိုင်ခလှဲ့​ လက်ဖွဲ့​အစီအရင်​ေတွနဲ့​ အ​ေြပာ​ေကာင်း​အြပ​ေကာင်း​တဲ့​ မသမာသူရဲ့​ေနာက်ကို ​ေကာက်​ေကာက်ပါ သွား​ေလ့​ရှိြကသတဲ့​။ သည်လိုနဲ့​ အယူမှား​ အမှတ်မှား​ေတွ ရှိလာရင် အစွန်း​ေရာက်သွား​တတ်ြပန်​ေရာ။ သူတို့​တရုတ်ြပည်မှာ​ေတာ့​ မြကာ​ေသး​ခင်က ဖား​လမ်​ေကာင်း​ ဆိုတဲ့​ ​ေရွှရင်​ေကျာ်ဂိုဏ်း​လို ဂိုဏ်း​တမျိုး​ ​ေခတ်စား​ခဲ့​ေသး​သတဲ့​။

တို့​ဆီက တုတ်ပီး​ဓါး​ပီး​ အ​ေဆာင်လက်ဖွဲ့​များ​လိုပဲ ဝမ်း​ဗိုက်မှာ လက်ဖွဲ့​စြကာဘီး​တစ်ြပား​ကို ြမှုတ်နှံထား​ရင် အန္တရာယ်ကင်း​ေအာင် ကာကွယ်​ေပး​နိုင်တယ်ဆိုြပီး​ ပံု​ေြပာလိုက်ြကတာ ယံုတဲ့​သူ​ေတွက မစူး​မစမ်း​ စွတ်ယံု​ေနတာ​ေြကာင့်​ အစိုး​ရက​ေတာင် တား​ဆီး​ပိတ်ပင်ယူရတယ်။ ​ေဆး​ထိုး​မှား​ေတာ့​ တစ်​ေယာက်ပဲ ​ေသရမှာ။ နိုင်ငံ​ေရး​မှာ အဲသလို လိမ်လည်လှည့်​ဖျား​သူ​ေတွကို ယံုလိုက်မိရင် တတိုင်း​ြပည်လံုး​ ဖွတ်တက်တာထက် ဆိုး​မယ် လို့​ သတိြပု​ေစချင်တာပါပဲ။

ချင်အင်ပါယာြကီး​ရဲ့​ ဒုတိယ​ေြမာက်ဧကရာဇ် ကျဆံုး​သွား​ြပီး​ေနာက်မှာ နိုင်ငံနဲ့​အဝှမ်း​ ​ေတာ်လှန်ပုန်ကန်မှု​ေတွ ဆက်တိုက်ဆိုသလို ​ေပါ်ထွက်လာခဲ့​တာက မထူး​ဆန်း​ပါဘူး​။ ထူး​ဆန်း​တာက အဲသည်ပုန်ကန်ြကတဲ့​ ြမို့​စား​နယ်စား​၊​ စစ်သူြကီး​၊​ မင်း​ညီမင်း​သား​ေတွအြကား​မှာ ြခူး​တစ်ြပား​ေတာင် မကပ်တဲ့​ လယ်သမား​လူငယ်​ေလး​နှစ်ဦး​ ပါ​ေနတာက​ေတာ့​ သူတို့​ေခတ်အခါနဲ့​ဆို ​ေတာ်​ေတာ်အံ့​ဩဖို့​ ​ေကာင်း​ပါတယ်။ ချန်ရှီ နဲ့​ ဝူကွမ်း​ဆိုတာ ချူြပည်နယ်က လယ်ကူလီက​ေလး​ နှစ်​ေယာက်မျှသာ ြဖစ်ပါတယ်။ အဲသည်​ေခတ်တုန်း​က သူတို့​အ​ေြကာင်း​ဖွဲ့​နွဲ့​ထား​တဲ့​ ကဗျာလကင်္ာ​ေတွထဲမ​ေတာ့​ ြကမ်း​ခုနစ်​ေချာင်း​နဲ့​ တဲကုပ်က​ေလး​မှာ​ေနတယ်ဆိုပဲ။

 ြကမ်း​တမ်း​တဲ့​ အလုပ်မှန်သမျှကို ပင်ပန်း​ြကီး​စွာ လုပ်ကိုင် အသက်​ေမွး​ြကရပါသတဲ့​။ ထွန်ယင်း​ယက်ရင်း​က တ​ေန့​ေတာ့​ ဘာစိတ်ကူး​ေပါက်တယ် မသိပါဘူး​။ “သူငယ်ချင်း​တို့​ေရ။ တကယ်လို့​များ​ ငါတို့​ထဲက တစ်​ေယာက်​ေယာက် ​ေကာင်း​စား​သွား​ခဲ့​ရင်​ေတာ့​ ကျန်တဲ့​သူ​ေတွကို ​ေမ့​မထား​ေြကး​ေနာ။” လို့​ ဆိုတဲ့​အခါ အား​လံုး​က ဝိုင်း​ဟား​ြကြပီး​

 “မင့်​ြဖင့်​ လက်ထဲ ဘာ​ေတွရှိလို့​ ြကီး​ပွား​မယ် ချမ်း​သာမယ် ​ေမျှာ်လင့်​ေနရတာလဲ။” 

လို့​ ပျက်ရယ်ြပုတဲ့​အခါ

 “ဪ … စာသူငယ်လည်း​ ​ေငွငန်း​ြဖူက​ေလး​လို့​ အိပ်မက်မက်တာ မက်လို့​ရပါတယ်။” 

လို့​ ြပန်​ေြဖသတဲ့​။ ယင်း​မာလည်း​ အဲဒီလိုမျိုး​ မျက်နှာက​ေလး​ချီြပီး​ ​ေြပာခဲ့​မိတဲ့​အချိန် ရှိပါတယ်။ ​ေမ​ေမ​ေလး​အသုဘတုန်း​က ​ေမာင်နှမ​ေတွ စံုစံုညီညီ ထမင်း​စား​ေနခိုက် ဂျိမ်း​စ်က ​ေမ​ေမ​ေလး​ေသတမ်း​စာအရ ယင်း​မာကို အ​ေမွြဖတ်တဲ့​အ​ေြကာင်း​ေြပာဖို့​ စကား​စရှာမရလို့​ စိတ်အိုက်​ေနတုန်း​ ဒီကမယ်ထံုကလည်း​ အလိုက်မသိစွာနဲ့​

“ဆိုမယ့်​ေြပာမယ့်​ ​ေမ​ေမ​ေလး​ လည်း​ မရှိ​ေတာ့​ဘူး​။ ငါလည်း​ စာ​ေလး​ဘာ​ေလး​ ြပန်​ေရး​ဦး​မှပါ။ မှတ်မိ​ေသး​လား​ ဂျိမ်း​စ်။ ငါတို့​ ရှန်ဟိုင်း​မှာတုန်း​က ဖိုး​ဖိုး​နဲ့​ ပစ်ကနစ်ထွက်တဲ့​အခါ သူထိုက်ကျိကစား​ေနတုန်း​ တို့​တ​ေတွ ကွန်ဖူး​ဇာတ်လမ်း​ခင်း​ြကတာ​ေလ။ အဲဒါမျိုး​ေလး​ေတွ ြပန်​ေရး​ရ​ေကာင်း​မလား​ မသိဘူး​။ ကံ​ေကာင်း​ေထာက်မလို့​ ထုတ်​ေဝသူနဲ့​ေတွ့​ေတာ့​လည်း​ စာအုပ်ြဖစ်လာမှာ​ေပါ့​။” 

သူ့​ဟာနဲ့​သူ အ​ေတွး​လွန်​ေနတဲ့​ ဂျိမ်း​စ်ဟာ ​ေရနဲ့​အပက်ခံလိုက်ရသလို ဆတ်ကနဲ ကုန်း​ေအာ်လိုက်​ေတာ့​ ကျန်တဲ့​သူ​ေတွ​ေတာင် လန့်​သွား​ြကပါတယ်။

 “နင်အခု ဆရာဝန်လုပ်​ေနတယ် မဟုတ်ဘူး​လား​။ ကိုယ့်​အလုပ်မှ ကိုယ်အား​မနာ။ က​ေလး​ကလား​အလုပ်​ေတွ ြပန်လုပ်ဦး​မလို့​လား​။ ကွန်ဖူး​ဇာတ်လမ်း​ဆိုတာ နင့်​အသက် ၉ နှစ်၊​ ငါ့​အသက် ၁၂ နှစ်တုန်း​က ကစား​ခဲ့​ြကတာ​ေလ။ ဒီအသက်ဒီရွယ်ြကီး​ကျမှ အဲဒါ​ေတွ ​ေရး​ေတာ့​ေရာ ဘယ်သူကမှ အမိုက်ခံြပီး​ စာအုပ်ထုပ်​ေပး​မှာ မဟုတ်ဘူး​။ နင့်​ဟာနင် ပိုက်ဆံ​ေပါလို့​ ထုတ်ချင်လည်း​ သူများ​မ​ေြပာနဲ့​ နင့်​အကို ငါ တစ်​ေယာက်လံုး​ေတာင် ဖတ်ဖို့​ေန​ေနသာသာ လှန်​ေတာင် မြကည့်​ဘူး​။ ဝယ်မယ့်​သူ ရှိမယ်မှတ်လို့​လား​။” 

အရှက်​ေြပ​ေြပာတာလား​။ ကိုယ့်​ကိုယ်ကိုယ် ​ေြဖသိမ့်​တာလား​။ အား​တင်း​ထား​တာပဲလား​ေတာ့​ မသိပါဘူး​။ အမှတ်တမဲ့​နဲ့​ ပါး​စပ်က​ေန လွှတ်ကနဲထွက်လာတဲ့​စကား​က​ေတာ့​

“ဪ … ဂျိမ်း​စ်ရယ်။ စာသူငယ်​ေလး​ ြဖစ်​ေနတာနဲ့​ပဲ ငန်း​ြဖူြကီး​ေတွလို အိပ်မက်မက်လို့​ မရ​ေတာ့​ဘူး​တဲ့​လား​။” 

ဘီစီ ၂၀၉ ခုနှစ်တုန်း​က​ေတာ့​ ချန်ရှီ နဲ့​ ဝူကွမ်း​ဟာ ဆင်း​ရဲလို့​ လယ်သူရင်း​ငှား​လုပ်​ေနရတဲ့​အထဲ စစ်တပ်က ​ေပါ်တာဆွဲတဲ့​အထဲ ပါသွား​လို့​ အြခား​ေသာလယ်သမား​ေပါင်း​ ၉၀၀ ​ေကျာ်နဲ့​အတူ ​ေြမာက်ဘက်နယ်စပ်ကို အပို့​ခံရပါတယ်။ အကုသိုလ်ဆိုတာ အ​ေဖာ်အ​ေပါင်း​နဲ့​လာတယ် လို့​ဆိုြက​ေတာ့​ သူတို့​လည်း​ လမ်း​မှာ ​ေတာင်ကျ​ေရ​ေတွ မြဖတ်နိုင်လို့​ ဟိုမ​ေရာက်သည်မ​ေရာက် ​ေသာင်တင်​ေနပါ​ေလ​ေရာ။

ဒီအခါမှာ သူတို့​နှစ်​ေယာက် တိုင်ပင်ြကတာက

“ဒုက္ခပါပဲ။ ငါတို့​ေတာ့​ အချိန်မီ မ​ေရာက်လို့​ အသတ်ခံရ​ေတာ့​မယ်။ ထွက်​ေြပး​ဖို့​ြကံရင်လည်း​ အခုကို သတ်ြကမှာ။ ဘယ်လိုလုပ်လုပ် ​ေသမယ့်​အတူတူ၊​ မထူး​ေတာ့​ပါဘူး​ကွာ။ အနား​ရှိတဲ့​လူစည်း​ရံုး​ြပိး​ ခံချရရင် ဘယ့်​နှယ့်​ေနမလဲ။” 

 ကိုယ့်​လို အတူတူနဲ့​အနူနူ ဆင့်​ေခါ်ဖမ်း​ဆီး​ထား​တဲ့​ ကျွန်အချင်း​ချင်း​ စည်း​ရံုး​လို့​က​ေတာ့​ ဘယ်သူကမှ

 “​ေထာက်ခံပါ့​မယ်။ ​ေရှ့​ကဦး​ေဆာင်ပါ။” ​

ေြပာမယ့်​သူ မရှိပါဘူး​။ ဘိန်း​စား​ချင်း​တူရင် တစ်မူး​ပိုရှူဖို့​ မစဉ်း​စား​နဲ့​။ လုပ်ချင်း​လုပ်မှ​ေတာ့​ြဖင့်​ ​ေခါင်း​ေဆာင်ပဲ လုပ်ြကမှာ​ေပါ့​။ အဲလိုဆို​ေတာ့​ မိုး​နတ်မင်း​ြကီး​ရဲ့​ဆန္ဒဆိုတာကို စစ်ကူ​ေတာင်း​ဖို့​ လိုလာပါြပီ။ ရိက္ခာလာပို့​တဲ့​ ငါး​ပါး​စပ်ထဲက​ေန

“မင်း​ေလာင်း​ချန်ရှီ၊​ ချန်ရှီမင်း​ေလာင်း​” 

လို့​ ​ေရွှ​ေပလွှာ​ေတွကို ပိုး​သား​ေပါ်မှာ စာ​ေရး​ြပီး​ ဝမ်း​ဗိုက်ထဲအ​ေရာက် ဘယ်သူမှ မသိ​ေအာင် အစာသွတ်ပါသတဲ့​။ ဒီလို ထူး​ထူး​ဆန်း​ဆန်း​ ​ေကာလာဟလဆိုတာ ကိုယ့်​ထမင်း​ကိုယ်စား​ြပီး​ ြဖန့်​ေပး​မယ့်​သူ​ေတွ ​ေပါလွန်း​လို့​။

သည်ြကား​ထဲ ဝူကွမ်း​က ညလူ​ေြခတိတ်တဲ့​အချိန်​ေရာက်မှ

 “ချူမင်း​ဆက် ြပန်အုပ်စိုး​ေတာ့​မည်။ ချန်ရှီဘုရင် စိုး​စံ​ေတာ် မူလိမ့်​မည်။” 

လို့​ စြကာသိုက်တ​ေဘာင် ​ေအာ်သံ​ေပး​ေတာ့​ နဂိုကမှ ချင်ဧကရာဇ်ကို မနှစ်ြမို့​ေတာ့​တဲ့​ တပ်သား​များ​က နှစ်​ေထာင်း​အား​ရ မင်း​ေလာင်း​ေမျှာ်ပါ​ေလ​ေတာ့​တယ်။ ​ေနာက်​ေန့​ကျ အလုပ်ထဲမှာ ချန်ရှီ့​ကို​ေတွ့​ရင် လူ​ေတွက ကွက်ြကည့်​ကွက်ြကည့်​ နဲ့​ တီး​တိုး​တီး​တိုး​ သဖန်း​ပိုး​လုပ်တဲ့​အခါ ချန်ရှီကလည်း​ လူရှိန်​ေအာင် ရုပ်တည်ြကီး​နဲ့​ မုန့်​တီစား​ြပရတာ​ေပါ့​။ 

နှလံုး​ရည်နဲ့​စီမံြပီး​တဲ့​အချိန်မှာ လက်ရံုး​ရည် စွမ်း​ပကား​ကို ​ေထာက်ခံသူ​ေတွ သိ​ေစဖို့​ တစ်မျိုး​ထပ်ြကံရပါ​ေသး​တယ်။ အ​ေစာင့်​စစ်သား​ေတွ အရက်မူး​ေအာင်​ေစာင့်​ြပီး​မှ ဝူကွမ်း​က သူ​ေချွး​တပ်စခန်း​က ထွက်​ေြပး​ေတာ့​မယ် လို့​ အ​ေယာင်ြပပါတယ်။ ထင်တဲ့​အတိုင်း​ ဝိုင်း​သမြကတဲ့​ စစ်သား​ေတွကို ချန်ရှီက အလွယ်တကူ သုတ်သင်လိုက်ြပီး​ မတရား​ အနိုင်ကျင့်​ခံ​ေနရတဲ့​သူ​ေတွဘက်က ရဲရဲဝံ့​ဝံ့​ ရပ်တည်​ေပး​ေနတယ် လို့​ နံမည်​ေကာင်း​ယူလိုက်ပါတယ်။

အဲသည်​ေနာက်​ေတာ့​ ြမန်ြမန်ဆန်ဆန် လူထုစည်း​ေဝး​ပွဲြကီး​လုပ်လိုက်ြပီး​ “မိတ်​ေဆွတို့​ ဒီရာသီဥတုနဲ့​ဆိုရင်​ေတာ့​ ဘယ်လိုနည်း​နဲ့​မှ အလုပ်စခန်း​ကို အချိန်မီ ​ေရာက်ြက​ေတာ့​မှာ မဟုတ်ဘူး​။ ဟို​ေရာက်ရင် အြပစ်​ေပး​ခံရလို့​ ​ေသမှာ ​ေသချာသ​ေလာက်ပဲ။ အသက်မ​ေသရင်​ေတာင် ​ေချွး​တပ်စခန်း​မှာ အလုပ်ပင်ပန်း​တဲ့​ဒဏ်၊​ အစား​အ​ေသာက်ငတ်ြပတ်တဲ့​ဒဏ်၊​ ရာသီဥတုဆိုး​ရွား​တဲ့​ ဒဏ်​ေတွ​ေြကာင့်​ လူဆယ်​ေယာက်မှာ ခုနှစ်​ေယာက်​ေလာက် ​ေသရဦး​မှာ မလွဲ။ အဲဒီ​ေတာ့​ ခင်ဗျား​တို့​ အခုကတည်း​က ​ေသရမှာကို ​ေြကာက်​ေနြပီး​သား​ဆိုရင်​ေတာ့​ ဘာမှ မ​ေြပာလို​ေတာ့​ပါဘူး​။

ဒါ​ေပမယ့်​ အလကား​ေနရင်း​ လည်စင်း​ြပီး​ အ​ေသခံမယ့်​အစား​ တနည်း​နည်း​နဲ့​ ြကိုး​စား​ြကည့်​ချင်​ေသး​တယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ ​ေသရင်​ေတာင်မှ ဂုဏ်သိက္ခာမြငှိုး​နွမ်း​ရ​ေအာင် အတူတူလက်တွဲရုန်း​ကန်ြကတာ​ေပါ့​။ လူဆိုတာ ​ေမွး​ဖွား​ယူလို့​ ရပါတယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ အာဇာနည်​ေယာကင်္ျား​ေကာင်း​ဆိုတာက​ေတာ့​ ​ေမွး​ရာပါ မဟုတ်ဘူး​။ ြကိုး​စား​တည်​ေဆာက် ယူရတဲ့​အရာသာ ြဖစ်ပါတယ်။” 

သူ့​မိန့်​ခွန်း​ကို နား​ေထာင်အြပီး​မှာ လမ်း​ေပျာက်​ေနတဲ့​သူ​ေတွအား​လံုး​ သူ့​ဦး​ေဆာင်မှု​ေနာက်ကို ​ေကာက်​ေကာက်ပါသွား​တာဟာ သိပ်​ေတာ့​ မထူး​ဆန်း​လှပါဘူး​။ ဒီ့​ထက်ပိုြပီး​ လူထု​ေထာက်ခံမှုကို လိုချင်​ေသး​တဲ့​ ဝူကွမ်း​ နဲ့​ ချန်ရှီက သူတို့​နှစ်​ေယာက်ဟာ တြခား​လူ​ေတွ မဟုတ်ဘူး​။ လုပ်ြကံမှုြကီး​မှာ လူစား​ထိုး​ လွတ်​ေြမာက်သွား​တဲ့​ ဖူဆူး​မင်း​သား​ နဲ့​ မုန်း​ရှန် စစ်သူြကီး​ ြဖစ်ပါတယ် လို့​ ​ေကာလာဟလ ဆက်လွှင့်​ပါတယ်။ (လက်စသတ်​ေတာ့​ တို့​ြမန်မာ​ေတွ ​ေညာင်ရမ်း​ ​ေညာင်အုပ် ​ေမျှာ်​ေနတုန်း​ စကား​ြပန်ဘသန်း​ကို မင်း​သား​အဝတ်အစား​နဲ့​ သ​ေဘင်္ာဦး​မှာ တင်​ေခါ်လာခဲ့​တဲ့​ ြဗိတိသျှ​ေတွရဲ့​ စမာကလာအကွက်ဟာ တရုတ်ဆီက ခိုး​ချတာကိုး​)။

သူပုန်တပ်မှာလည်း​ စစ်တပ်ဖွဲ့​စည်း​ပံုနဲ့​ဆို​ေတာ့​ အရာရှိ အရာခံ အြကပ် တပ်သား​အဆင့်​ဆင့်​ခန့်​ထား​စီမံလို့​ သစ္စာ​ေရ​ေသာက် ဘွဲ့​အမည်အရည်များ​ပါ ချီး​ြမှင့်​လိုက်​ေသး​သတဲ့​။ သည်လိုအ​ေရ​ေတွ ြကိုြမင်လို့​ ပထမ​ေြမာက်ဧကရာဇ်က လက်နက်မှန်သမျှ သိမ်း​ြပီး​ သတ္တုရုပ်ြကီး​ေတွ သွန်း​လုပ်ခဲ့​တာမို့​ သူတို့​လယ်သမား​တပ်မဟာြကီး​ရဲ့​ လက်နက်အင်အား​ဟာ ဓါး​ေတွလှံ​ေတွ​ေတာင် အလံုအ​ေလာက် မရှိရှာပါဘူး​။ သစ်သား​တင်း​ပုတ်၊​ ဝါး​ရင်း​တုတ် ကို ကိုင်ဆွဲြပီး​ ဝါး​လံုး​ဖျား​မှာ အလံတံခွန်ထူြကရတယ်။ တို့​ဆီမှာ မိန်း​မ​ေတွ ​ေတာ်လှန်ပုန်ကန်တဲ့​အခါ ထမီအလံထူပလိုက်မယ် လို့​ ြကံုး​ဝါး​ြကသလိုပဲ သူတို့​နိုင်ငံမှာ​ေတာ့​

“ဝါး​လံုး​ထိပ်ဖျား​ အလံထူပလိုက်မယ်” 

ဆိုတဲ့​ အဓိပ္ပါယ်ဟာ မတရား​မှုတစ်ခုကို မခံမရပ်နိုင်လွန်း​လို့​ အံုြကွ​ေတာ်လှန်ြကတယ် လို့​ အနက်​ေဆာင်ပါတယ်။

“ံHoist a bamboo pole as a banner of revolt.” (jie gan er qui) 

တဲ့​။ စီမာချန်က ရှီဂျီသမိုင်း​စာအုပ်ထဲမှာ စ သံုး​နှုန်း​ခဲ့​တဲ့​ စကား​လို့​ ​ေြပာတယ်။ ​ေအာက်​ေြခလူတန်း​စား​ေတွက စတဲ့​ အံုြကွ​ေတာ်လှန်မှုဆို​ေပမယ့်​ ခံစား​ချက်​ေတွ ထပ်တူကျ​ေနတာမို့​ ​ေတာမီး​ပမာ ြပန့်​နှံ့​သွား​လိုက်တာ အုပ်ချုပ်သူ​ေတွရဲ့​ အိုး​အိမ်စည်း​စိမ်​ေတွကို​ေတာင် စီး​နင်း​သိမ်း​ပိုက်နိုင်ခဲ့​ြပိး​ အစိုး​ရအသစ်ခန့်​ထား​နိုင်တဲ့​အထိ ​ေအာင်ြမင်ပါတယ်။ တစ်လ​ေတာင်မြကာဘူး​။ ချန်ရှီရဲ့​ အင်အား​ ၉၀၀ လယ်သမား​တပ်ဟာ ​ေြခလျင်စစ်သည် ၂၀ ၀၀၀၊​ ရထား​ ၆၀၀၊​ ြမင်း​သည်​ေတာ် ၁၀၀၀၊​ အင်အား​ရှိလာသတဲ့​။

တစ်နယ်ြပီး​တစ်နယ် တိုက်ခိုက်သိမ်း​ပိုက်လာလိုက်တာ ြမို့​ေတာ်ဝန်း​ကျင်​ေတာင်​ေရာက်လာပါ​ေလ​ေရာ။ ဒီအခါမှာ​ေတာ့​ လယ်သမား​ေလး​ ချန်ရှီ ဘယ်ဟုတ်​ေတာ့​မလဲ။ ချူဘုရင်မင်း​ြမတ်ချန်ရှီ ြဖစ်​ေနြပီ​ေပါ့​။ တပ်ခွဲ​ေတွ တစ်​ေနရာစီလွှတ်လို့​ တိုက်ခိုက်သိမ်း​သွင်း​လာတဲ့​ ချန်ရှီဟာ ရှမ်း​ယန်ကိုလည်း​ မသိမ်း​လို့​ ဘယ်ရမလဲ။ ရှန်း​ယန်ြမို့​ ဝင်​ေပါက်ထွက်​ေပါက်​ေတွကို ပိတ်ဆို့​ဝန်း​ရံလာတဲ့​အခါ ြမို့​ထဲက ဒုတိယဧကရာဇ်က​ေလး​ခမျာ ​ေနစရာမရှိ​ေအာင် ​ေြကာက်လန့်​ြပီး​ သူ့​တပ်မှူး​တပ်ကဲများ​နဲ့​ အ​ေရး​ေပါ် တိုင်ပင်စည်း​ေဝး​ရပါသတဲ့​။

ဘုရင့်​ဘဏ္ဍာ​ေတာ်ထိမ်း​ ဆန်း​ဟန်က ခုချိန်မှ​ေတာ့​ ​ေရှ့​တန်း​ကို လွှတ်ထား​တဲ့​ တပ်​ေတွကို ြပန်ဆင့်​ေခါ်ဖို့​လည်း​ အချိန်မမီ​ေတာ့​ဘူး​။ ြမို့​ထဲရှိတဲ့​ စစ်တပ်နဲ့​ကလည်း​ အင်အား​ချင်း​က မမျှဘူး​။ ​ေလာ​ေလာဆယ် ခမည်း​ေတာ်ဘုရား​ရဲ့​ သခင်္ျိုင်း​ေတာ်နဲ့​ အား​ဖန်နန်း​ေတာ်မှာ ခိုင်း​ထား​တဲ့​ လုပ်သား​အင်အား​ ၇ သိန်း​ေကျာ်ကို လွတ်ြငိမ်း​ချမ်း​သာခွင့်​ေပး​ြပီး​ တိုင်း​ြပည်ကို ကာကွယ်ခိုင်း​ရင် ရနိုင်​ေကာင်း​ရဲ့​လို့​ အြကံ​ေပး​ပါသတဲ့​။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ချန်က ဘုရင်ခံအြဖစ်ခန့်​ထား​တဲ့​ ဝူ ကို လက်​ေအာက်ခံဗိုလ်ချုပ်တစ်​ေယာက်က လုပ်ြကံလို့​ ကွယ်လွန်သွား​ရှာပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့​ပဲ ​ေတာ်လှန်​ေရး​ြကီး​ စ လို့​ ငါး​လအြကာမှာ ချန်ရှီခမျာလည်း​ အ​ေရး​နိမ့်​လို့​ထွက်​ေြပး​ရင်း​ သူ့​ရထား​ထိန်း​က ြပန်သတ်လို့​ ကံကုန်ရှာပါတယ်။

ချန်ရှီဟာ ထီး​နန်း​ကို မသိမ်း​ပိုက်လိုက်နိုင်​ေပမယ့်​ နိုင်ငံ​ေရး​နဲ့​ ပတ်သက်လို့​ေတာ့​ သူ့​တာဝန်​ေကျတယ် လို့​ ​ေြပာရမယ် ထင်ပါတယ်။ သူ​ေသသွား​ေပမယ့်​ ပုန်ကန်မှု​ေတွက ြပီး​ဆံုး​မသွား​ပဲ နယ်စား​ပယ်စား​ ဘုရင်ခံများ​က ကိုယ့်​ြပည်နယ်လွတ်လပ်​ေရး​အတွက် အသီး​သီး​ လက်နက်စွဲကိုင် တိုက်ပွဲဝင်ခဲ့​ြကတဲ့​အတွက် ပထမ​ေြမာက်ဧကရာဇ်လက်ထက်က တိုက်ခိုက်စည်း​ရံုး​ထား​တဲ့​ ြပည်​ေထာင်​ေြခာက်ခုဟာ သူ့​ထီး​နန်း​နဲ့​သူ ြပန်ြဖစ်သွား​တယ်။ ချန်ရှီရဲ့​ဘုန်း​တန်ခိုး​သက်တမ်း​ဟာ ​ေြခာက်လပဲ ြကာတယ်ဆို​ေပမယ့်​ ​ေကျာ်​ေဇာသတင်း​က​ေတာ့​ သူ​ေသြပီး​ေနာက်ပိုင်း​မှ ဒဏ္ဍာရီပံုြပင်ထဲက သူရဲ​ေကာင်း​သဖွယ် တဟုန်ထိုး​ပျံနှံ့​သွား​ပါတယ်။ သူ​ေြပာခဲ့​တဲ့​

 “ဘုရင်​ေတွ၊​ စစ်စ်ိုလ်ချုပ်​ေတွ ဆိုတာ လုပ်ယူရတာ၊​ ​ေမွး​ရာပါ မဟုတ်ဘူး​။” 

ဆိုတဲ့​ စကား​ဟာ အ​ေစာဆံုး​ ဒီမိုကရက်တစ်ယံုြကည်ချက်အြဖစ် သမိုင်း​တင်ရပါတယ်။ သူ့​လို ပညာအရည်အချင်း​လည်း​ မရှိ၊​ စစ်မှု​ေရး​ရာလည်း​ မကျင်လည်တဲ့​သူတစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ အင်အား​အြကီး​မား​ဆံုး​ ချင်အင်ပါယာြကီး​ကို အံတုစိန်​ေခါ်ဝံ့​တာဟာ စာသူငယ်က​ေလး​ကလည်း​ ငန်း​တို့​ေပျာ်ရာ ​ေရကန်သာကို အိပ်မက်မက်လို့​ ရနိုင်​ေြကာင်း​ သက်​ေသသာဓက တစ်ခုပဲ မဟုတ်ပါလား​။ ချန်ရဲ့​ ပုန်ကန်ထြကွမှုက​ေန ချင်အုပ်စိုး​သူတို့​ သင်ခန်း​စာရလိုက်တာက​ေတာ့​ ​ေနာက်ကို ဘယ်​ေတာ့​မှ အခွန်အတုပ်​ေတွ မတရား​သြဖင့်​ ​ေကာက်ခံ​ေစြခင်း​၊​ အတင်း​အဓမ္မ​ေစခိုင်း​ြဖင်း​ေတွကို မလုပ်ဖို့​ပဲ ြဖစ်ပါတယ်။

 ဒါ​ေပမယ့်​ သူတို့​ဘယ်​ေတာ့​မှ မသံုး​သပ်မိတာက​ေတာ့​ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံကို စစ်​ေရး​အား​ြဖင့်​ ​ေအာင်နိုင်မှု ရလိုက်ယံုနဲ့​ေတာ့​ အုပ်ချုပ်​ေရး​မှာလည်း​ ​ေအာင်​ေအာင်ြမင်ြမင် စီမံခန့်​ခွဲလို့​ ရလိမ့်​မယ် လို့​ ​ေမျှာ်လင့်​လို့​ မရဘူး​ဆိုတာပါ။ (ဒီလိုဆိုရင် ​ေရွး​ေကာက်ပွဲမှာ ဘယ်လိုနည်း​နဲ့​ပဲ မဲရရ၊​ အင်အား​အြကီး​ဆံုး​ အာဏာရပါတီြဖစ်ရံုနဲ့​ တိုင်း​ြပည်ကို ြငိမ်း​ချမ်း​ေသဝပ်စွာ အုပ်ချုပ်နိုင်လိမ့်​မယ် လို့​လည်း​ ​ေမျှာ်လင့်​လို့​ မရဘူး​ လို့​ပဲ ​ေကာက်ချက်ဆွဲရ​ေတာ့​ မလိုလို)။

ချင်နန်း​တွင်း​က မူး​မတ်ဝန်ြကီး​များ​အ​ေနနဲ့​ ဒုတိယဧကရာဇ်ကို ​ေြကာက်လို့​ မ​ေြပာရဲပဲ ြငိမ်​ေနခဲ့​တာကို ​ေကျ​ေကျနပ်နပ် သ​ေဘာတူြကည်ြဖူတယ်လို့​ ယံုြကည်လိုက်တဲ့​သူဟာ မုသား​ဇာတ်လမ်း​ဆင်ခဲ့​သူ လူမိုက်ြကီး​ သံုး​ဦး​ (ဝန်ြကီး​ချုပ်လီဆီ၊​ ​ေဂျာင်​ေကာကုန်း​ကုန်း​ နဲ့​ ဒုတိယ​ေြမာက်ဧကရာဇ် ြဖစ်လာမယ့်​ ဝှူဟဲမင်း​သား​) ကလွဲလို့​ ဘယ်သူမှ မပါပါဘူး​။ ကိုယ်လိမ်တဲ့​မုသား​ကို ကိုယ့်​ဘာသာ ြပန်ယံုရတဲ့​ သူတို့​ဘဝမှာ ဇာတ်သိမ်း​ေကာင်း​တဲ့​သူလည်း​ တစ်​ေယာက်မှ မပါပါဘူး​။

နန်း​တွင်း​က အုပ်စိုး​သူ​ေတွ​ေပါ် ယံုြကည်မှု ကင်း​မဲ့​ေနတဲ့​အခါရယ်၊​ အ​ေြခခံလူတန်း​စား​ ြပည်သူလူထုမှာ မတရား​ဖိနှိပ်မှုဒဏ်​ေတွကို သည်း​မခံနိုင်​ေတာ့​တဲ့​ အချိန်ရယ်၊​ ချန်က သူ့​ကိုယ်သူ တ​ေဘာင်အတိတ် ​ေအာင်နိမိတ်အလိုအရ မင်း​ေလာင်း​စင်စစ်ြဖစ်တယ်လို့​ နိုင်ငံ​ေရး​ဇာတ်ခံု​ေပါ်တက်နိုင်တဲ့​ အခွင့်​အ​ေရး​ရယ် အား​လံုး​ဆံုသွား​တဲ့​အခါ ဧကရာဇ်ြကီး​ ပလ္လင်​ေပါ်က ြပုတ်ကျ​ေတာ့​မလို့​ တည်း​တည်း​က​ေလး​ပဲ လိုပါ​ေတာ့​တယ်။ ၁၈၆၀ တုန်း​က အ​ေမရိကား​မှာလည်း​ ​ေအဘရာဟင်လင်ကွန်း​ြကီး​က

 “အုပ်ချုပ်သူအစိုး​ရဆိုတာ ြပည်သူအတွက်ပဲ ြဖစ်ရမယ်။ ြပည်သူကို ​ေပျာ်ရွှင်​ေအာင်ထား​နိုင်မှ ​ေကာင်း​မွန်တဲ့​ အစိုး​ရ လို့​ ​ေခါ်နိုင်မယ်။” 

လို့​ တစာစာ ​ေအာ်ခဲ့​ပါ​ေသး​တယ်။ (သူ့​တုန်း​က​ေတာ့​ Good Government တဲ့​။ သူ့​နိုင်ငံသား​ေတွက ​ေကာင်း​မှ မ​ေကာင်း​ပဲ။ တို့​ဆီမှာ​ေတာ့​ Clean Government ဆို​ေတာ့​ကာ … ) တကယ်​ေတာ့​ လင်ကွန်း​ထက် အနှစ် ၂၀၀၀ ​ေလာက် ​ေစာ​ေမွး​တဲ့​ ကွန်ြဖူး​ရှပ်စ်ြကီး​က အဲဒီစကား​ ​ေြပာခဲ့​ြပီး​သား​ြကီး​ပါ။ တရုတ်ြပည်က လယ်သမား​ေခါင်း​ေဆာင် ဂဠုန်ဆရာချန်ကလည်း​ တ​ေလသံတည်း​ထွက်မှာ​ေပါ့​။ သူ့​ရဲ့​နိုင်ငံ​ေရး​ အြကံ​ေပး​က ကွန်ြဖူး​ရှပ်စ်ရဲ့​ တပည့်​လို့​ ဆိုတယ်။ ​ေကာက်ချက်ချလိုက်​ေတာ့​ လူ​ေတွဟာ ​ေမွး​တုန်း​က​ေတာ့​ အကုန် အတူတူပဲ။

သူ့​ရဲ့​ ြကံရည်ဖန်ရည် လုပ်ရည်ကိုင်ရည်၊​ ပင်ကိုယ်စိတ်အ​ေြခခံ၊​ အခွင့်​အလမ်း​နဲ့​ ဇွဲ လံု့​လ ဝီရိယ​ေတွက အဲသည်လူ ဘာဆိုတာကို ြဖစ်လာ​ေစတယ် လို့​ ဆိုရမှာ​ေပါ့​ေနာ်။ ချန် ြကိုး​စား​ခဲ့​တဲ့​ ပစ္စည်း​မဲ့​လူတန်း​စား​ေတာ်လှန်​ေရး​ြကီး​ဟာ ၂၀ ရာစုထဲ​ေရာက်မှ ​ေဒါက်တာဆွန်ယက်ဆင်၊​ ချန်​ေကရှိတ် နဲ့​ ​ေမာ်စီတံုး​ြကီး​တို့​ သံုး​ဆက်တိုင်တိုင် တိုက်ပွဲဝင်​ေတာ့​မှ အြပီး​တိုင် ​ေအာင်ြမင်ခဲ့​ပါ​ေတာ့​တယ်။ စာက​ေလး​က​ေန ဘဲငန်း​ြဖစ်​ေအာင် အနှစ် ၂၀၀၀ ​ေကျာ်​ေအာင် အိပ်မက်မက်ယူရပါလား​။ ​ေဒါက်တာမတင်ဝင်း​ြကီး​က​ေတာ့​ နိုင်ငံအတွက် အိပ်မက်ဆိုတာ မျိုး​ရိုး​စဉ်ဆက် ဆက်ြပီး​ မက်ရတယ် လို့​ အင်း​ဝ​ေနြပည်ကို မရရ​ေအာင် တည်ခဲ့​သူ သတိုး​မင်း​ဖျား​ ကို ဥပမာ​ေပး​ြပီး​ ​ေြပာခဲ့​ဖူး​ပါတယ်။

အဲ ဒီလိုဆိုရင် ၈၈ ကတည်း​က မက်ခဲ့​တဲ့​ ဒီမိုက​ေရစီအိပ်မက်ဆိုတာလည်း​ ကိုယ်​ေတွတစ်ဆက်နဲ့​ ြပီး​မယ့်​ပံု မရှိပါဘူး​။ ​ေနာင်မျိုး​ဆက်​ေတွဆက်မက်ချင်လာ​ေအာင် အိပ်မက် အ​ေမွ​ေပး​ခဲ့​ဦး​မှ ​ေတာ်​ေတာ့​မယ်။ အာဏာအိမ်မက်ဆိုတာက​ေတာ့​ မက်တဲ့​သူ​ေတွလည်း​ မက်​ေကာင်း​တုန်း​၊​ သူြပီး​ရင် ငါဆက်မက်ရမယ့်​ အလှည့်​ လို့​ ​ေမာ့​တဲ့​သူ​ေတွလည်း​ ​ေမာ့​ေကာင်း​တုန်း​ရှိ​ေသး​တယ်။

တကယ်​ေတာ့​ ​ေရွှဘုရင်ကို ဆန့်​ကျင်ဖို့​၊​ စိန်ဘုရင်ကို ဆန့်​ကျင်ဖို့​ဆိုတဲ့​ လူကို ရည်ရွယ်တဲ့​ေတာ်လှန်​ေရး​မဟုတ်ပဲ ြပည်သူ့​ဆန္ဒနဲ့​ဆန့်​ကျင်ြပီး​ အာဏာကို အြကွင်း​မဲ့​ချုပ်ကိုင် စီမံအုပ်ချုပ်တဲ့​ စံနစ်၊​ အဲသလိုချုပ်ကိုင်ခွင့်​ေပး​ထား​တဲ့​ ဖွဲ့​စည်း​ပံုအ​ေြခခံဥပ​ေဒမျိုး​ကိုသာ ​ေတာ်လှန်​ေြပာင်း​လဲပစ်ရမယ် ထင်တယ်​ေနာ်။ ခက်တာက ကိုယ်က ပုဂ္ဂိုလ် မရည်ရွယ်​ေသာ်ြငား​ ပုဂ္ဂိုလ်က

 “ဒီ​ေကာင် ငါ့​ အာခံတယ်။ သတ်ပလိုက်” 

ဆို​ေတာ့​ ဒီအိပ်မက်ဟာ ကိုယ့်​တစ်သက်​ေတာ့​ မဆံုး​ေသး​ဘူး​ ထင်ပါရဲ့​။ ြမန်မာ​ေတွအား​လံုး​ အိပ်မက်လှလှ မက်ြကပါ​ေစဗျာ။