“နှုတ်တစ်ရာ စာတစ်လံုး​”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

ဆယ်နှစ်သမီး​အရွယ်ထိ​ေအာင် သူ့​အန်တီ​ေလး​နဲ့​ တစ်ခန်း​တည်း​အတူ​ေနခဲ့​တဲ့​ ယင်း​မာဟာ နှုတ်ကဖွင့်​ဟ မ​ေြပာြဖစ်​ေသာ်ြငား​ တစ်အိမ်သား​လံုး​ သ​ေဘာ​ေပါက်ထား​ြပီး​သား​ အမှန်တရား​တစ်ခုကို တူဝရီး​နှစ်​ေယာက်လံုး​ လက်ခံထား​ြကပါတယ်။

 အိမ်မှာ သူတို့​ေလာက် မျက်နှာငယ်ရတဲ့​သူ တစ်​ေယာက်မှ မရှိဘူး​ဆိုတာပါ။ အန်တီ​ေလး​ကလည်း​ ​ေဖ​ေဖ့​ဆီမှာ မှီခို​ေနရတဲ့​ ညီမအပျိုြကီး​တစ်​ေယာက်ြဖစ်သလို ယင်း​မာကလည်း​ ​ေမာင်နှမငါး​ေယာက်ထဲမှာ အငယ်ဆံုး​လည်း​ြဖစ် မိန်း​က​ေလး​လည်း​ ြဖစ်​ေနြပန်တာကိုး​။ အဆင်မ​ေြပမှုတိုင်း​ဟာ မိသား​စုထဲမှာ ကံဆိုး​မက​ေလး​ြဖစ်တဲ့​ ယင်း​မာ​ေြကာင့်​ လို့​ အား​လံုး​ယူဆခဲ့​ြကတာ ယင်း​မာကို​ေမွး​ြပီး​ ​ေမ​ေမဆံုး​သွား​ကတည်း​ကပါပဲတဲ့​။

တ​ေန့​တ​ေန့​ ​ေမ​ေမ​ေလး​ရဲ့​ အရိပ်အ​ေြခြကည့်​ြပီး​ အဆူအ​ေြပာလွတ်​ေအာင် ​ေနြကရသူချင်း​ေပမယ့်​ တကယ်​ေတာ့​ အန်တီ​ေလး​ဟာ ယင်း​မာအတွက် ​ေမ​ေမအစား​ရသလိုပါပဲ။ ဖွား​ဖွား​မရှိ​ေတာ့​တဲ့​ေနာက်ပိုင်း​မှာ သူတို့​ချင်း​ ပိုအ​ေစး​ကပ်လာြကတယ်။ အထူး​သြဖင့်​ အန်တီ​ေလး​က ယင်း​မာရဲ့​ ပညာ​ေရး​ကို သိပ်ဂရုစိုက်ပါတယ်။ ​ေကျာင်း​ကြပန်လာတိုင်း​ စာအုပ်​ေတွလှန်ြကည့်​တယ်။ အိမ်စာ​ေတွ မှန်မှန်လုပ်ခိုင်း​တယ်။ ဆူတတ်ဆံုး​မတတ်တာကလည်း​ လွန်ပါ​ေရာ။ ဘယ်လိုဝတ် ဝတ်ြပန်ြပီ။ ဘယ်လို​ေန ​ေနြပန်ြပီနဲ့​။ အရိပ်တြကည့်​ြကည့်​နဲ့​ကို ဆူတာ။

 ​ေကျာင်း​က ရီပို့​ကဒ်ကိုလည်း​ သူတစ်​ေယာက်ပဲ အ​ေရး​တယူ ဖတ်​ေလ့​ရှိတယ်။ စာ​ေမး​ပွဲြပီး​တိုင်း​ ယင်း​မာရဲ့​ေအာင်လက်မှတ်က​ေလး​ေတွနဲ့​ အမှတ်စာရင်း​က​ေလး​ေတွကို မီး​ခံ​ေသတ္တာက​ေလး​ထဲမှာ တရိုတ​ေသ အြမတ်တနိုး​ သိမ်း​ဆည်း​တတ်​ေလတယ်။ ​ေသာ့​ေတာင် ခတ်ထား​ေသး​။ စိန်မဟုတ် ​ေရွှမဟုတ် သူမို့​လို့​ပဲ။ အဲဒီတုန်း​က က​ေလး​ေပမယ့်​ ယင်း​မာက စာ​ေရး​ရတာ ဝါသနာပါ​ေနြပီ။ ​ေကျာင်း​က အိမ်စာြပီး​ရင် သိုင်း​ဝတ္ထုဇာတ်လမ်း​ေတွ ရှာရှာ​ေဖွ​ေဖွ ​ေရး​ြပီး​ ​ေနာက်​ေန့​ အတန်း​ထဲကျရင် သူငယ်ချင်း​ေတွကို ​ေပး​ဖတ်တယ်။

ဖတ်တဲ့​သူ​ေတွက အား​အား​ယား​ယား​ တစ်ခံုက​ေနတစ်ခံု ကူး​ကာသန်း​ကာ ဖတ်​ေနြကရင် သ​ေဘာကို​ေခွ့​ေန​ေရာ။ တစ်ခါတစ်ခါ​ေတာ့​ စိတ်လိုလက်ရရှိရင် အန်တီ​ေလး​ကလည်း​ အဲဒီသိုင်း​ဝတ္ထု လက်​ေရး​စာမူ​ေတွကို ​ေရ​ေနွး​ြကမ်း​တစ်အိုး​နဲ့​ အစအဆံုး​ထိုင်ဖတ်ြပီး​ သူသ​ေဘာကျရင်​ေတာ့​ ြပံုး​ြပံုး​ြကီး​နဲ့​ “နှုတ်တစ်ရာ စာတစ်လံုး​ တဲ့​။ ​ေထာင်တန်တဲ့​စကား​ဆိုတာ ဒါမျိုး​ေပါ့​ေအ။” “Yi zi qian jing.” (One word is worth a thousand piece of gold.) လို့​ ဆိုပါတယ်။ အဲဒီဆိုရိုး​စကား​ရဲ့​ ​ေနာက်ကွယ်မှာလည်း​ ​ေမာင်​ေပါက်ကျိုင်း​လို ရာဇဝင်ရှိမှန်း​ နှစ်​ေပါင်း​အ​ေတာ်ြကာမှ သိပါ​ေတာ့​တယ်။

 ဇီချူမင်း​သား​ေလး​အ​ေပါ်မှာ ရင်း​နှီး​ြမှုပ်နှံမှု​ေတွလုပ်ခဲ့​တဲ့​ ကုန်သည်ြကီး​လျူဟာ တွက်ကိန်း​ေတွမှန်တဲ့​ ခရိုနီစစ်စစ်ြကီး​ပါပဲ။ သူ​ေမျှာ်မှန်း​ထား​သလို ဘိုး​ေတာ်မင်း​တရား​ြကီး​၊​ အိမ်​ေရှ့​စံကိုယ်​ေတာ်ြကီး​တို့​ ​ေရှ့​ဆင့်​ေနာက်ဆင့်​ နတ်ရွာစံသွား​ြပီး​တဲ့​ေနာက် ​ေချာင်နိုင်ငံဘုရင်မင်း​ြမတ် ဇီချူဧကရာဇ်အြဖစ်ကို ​ေရာက်လာတာ ဘာမှ​ေတာင် မြကာလိုက်ပါဘူး​။ ကတိထား​ခဲ့​တဲ့​အတိုင်း​ သူ့​ကို ဘုရင့်​ေနာင်ဘွဲ့​ေပး​ြပီး​ နန်း​ရင်း​ဝန်ရာထူး​ ခန့်​အပ်လို့​ အြကီး​အကျယ် ​ေြမှာက်စား​ခဲ့​တယ်။ အဲဒါလည်း​ သိပ်​ေတာ့​ မြကာလိုက်ပါဘူး​။ ​

ေနာက်သံုး​နှစ်​ေလာက်​ေန​ေတာ့​ ဇီချူဘုရင်မင်း​ြမတ်ကိုယ်တိုင် နာမကျန်း​ြဖစ်ြပီး​ ကံ​ေတာ်ကုန်သွား​တဲ့​အခါ သူ့​ရဲ့​လူအရင်း​အြမစ်စစ်စစ်ြဖစ်တဲ့​ ၁၃ နှစ်သား​ ဇန်မင်း​သား​ေလး​ကို လျူဝမ်ရယ်ကပဲ အုပ်ထိမ်း​သူအြဖစ် ဆက်အုပ်ချုပ်ရြပန်တယ်။ ဘ​ေဒွး​ေတာ် ဝန်ြကီး​ချုပ်ဘဝမှာ သူရင်း​နှီး​ြမှုပ်နှံထား​သမျှရဲ့​ အထွဋ်အထိပ် အကျိုး​အြမတ်​ေတွကို အတိုင်း​အဆမရှိ စံစား​ေလ​ေတာ့​တယ်။

သူ့​ရဲ့​ ကုန်သည်ဘဝကလာတဲ့​ ဇစ်ြမစ်ကို ​ေမှး​မှိန်သွား​ေစဖို့​ နဲ့​ အိမ်နီး​ချင်း​နိုင်ငံများ​အြကား​မှာလည်း​ ဂုဏ်သတင်း​ေကာင်း​နဲ့​ ​ေကျာ်​ေဇာလာ​ေစဖို့​ သူ့​အိမ်​ေတာ်အတွင်း​ကို အနယ်နယ်အရပ်ရပ်က ပညာရှင် စာတတ်​ေပတတ်​ေတွ တံခါး​မရှိ ဓါး​မရှိ ဝင်​ေစထွက်​ေစြပီး​ သူကိုယ်တိုင်​ေရာ ​ေရွှနန်း​ရှင်ကိုယ်​ေတာ်က​ေလး​ပါ စာ​ေပပညာ​ေတွ ​ေလ့​ကျင့်​သင်ြကား​ ​ေဆွး​ေနွး​ေလသတဲ့​။ လျူအိမ်​ေတာ်မှာ ဧည့်​သည်ပညာရှိ​ေပါင်း​ သံုး​ေထာင်​ေကျာ် ​ေနြကပါသတဲ့​။

သူ့​အိမ်မှာ စတည်း​ချြကတဲ့​ ပညာရှိအ​ေပါင်း​တို့​ရဲ့​ စာ​ေကာင်း​ေပမွန်​ေတွကို စု​ေဆာင်း​ြပီး​ စာအုပ်အြဖစ် ထုတ်​ေဝတဲ့​အခါ ကဏ္ဍ​ေပါင်း​ ၂၆ ခန်း​၊​ စာမူ​ေပါင်း​ ၁၆၀ နဲ့​ စာလံုး​ေရ နှစ်သိန်း​ေတာင် ရှိခဲ့​တယ် လို့​ ဆိုပါတယ်။ “လျူအိမ်​ေတာ်မှ ​ေနွဦး​ ​ေဆာင်း​ဦး​ မှတ်တမ်း​များ​” လို့​ အမည်​ေပး​ြပီး​ ရှန်း​ယန်ြမို့​အဝင်ဝမှာ ​ေကျာက်စာချပ်များ​နဲ့​ ထွင်း​ထုမှတ်တမ်း​တင်ထား​သတဲ့​။ တကယ်လို့​များ​ သူ့​စာအုပ်ထဲမှာ အပိုအလိုရှိ​ေနတဲ့​ စကား​လံုး​တစ်လံုး​ေလာက်ကို ​ေထာက်ြပနိုင်ရင် အသြပာ​ေရွှစင်တစ်​ေထာင် ဆုချဦး​မယ် လို့​လည်း​ ​ေြကြငာထား​သတဲ့​။

စာတစ်လံုး​ကို အသြပာတစ်​ေထာင်တန်တယ်ဆိုတာ အဲသည်က လာပါတယ်။ အြကံလည်း​ြကီး​သလို ြကံရည်​ေရာဖန်ရည်​ေရာ ြပည့်​စံုတဲ့​ လျူဝန်ြကီး​ချုပ်ဟာ နဂိုကတည်း​က မစွမ်း​ရင်း​ရှိခဲ့​ြပီး​ြဖစ်တဲ့​ ဘုရင့်​မယ်​ေတာ် ​ေရှာင်ကျိမိဖုရား​နဲ့​ ကန်စွန်း​ခင်း​ြပန်ြငိြဖစ်တာ ဆန်း​ကျယ်တယ်​ေတာ့​ မဆိုနိုင်ပါဘူး​။ သို့​ေသာ်လည်း​ သား​ေတာ်ဘုရင်မင်း​ြမတ် လူလား​ေြမာက်လာတဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ အ​ေနအထိုင်ဆင်ြခင်မှ ြဖစ်​ေတာ့​မယ် ဆိုတာ လျူက အကင်း​ပါး​သူပီပီ သတိထား​မိလာပါတယ်။ ခက်တာက အ​ေြခအ​ေန​ေတွဟာ အရင်လို မဟုတ်​ေတာ့​ြပန်ပါဘူး​။ သူ့​အိမ်​ေတာ်မှာ ​ေြခသလံုး​ဖက်ခစား​ရတဲ့​ ​ေမာင်း​မငယ်က​ေလး​ မဟုတ်​ေတာ့​ပဲ ဘုရင့်​မယ်​ေတာ် မိဖုရား​ြကီး​ြဖစ်​ေနြပီဆို​ေတာ့​ အခွာမတတ်ရင် ရွာပတ်သွား​မယ် မဟုတ်လား​။

ဒီလိုနဲ့​ေနာက်ထပ် ကျား​ကွက်တစ်ကွက် ထပ်​ေရွှ့​တာက​ေတာ့​ လမ်း​ေခါ်​ေပျာ်မှည့်​ ​ေအာ်ဖာသူငယ်က​ေလး​တစ်​ေယာက်ကို စား​ချင်စဖွယ်ြဖစ်လာ​ေအာင် ဝတ်ဆင်သွန်သင်ြပီး​ ​ေရှာင်ကျိမိဖုရား​ နန်း​ေတာ်နား​မှာ အခါခါပတ်လို့​ လှည်း​တစ်စီး​နဲ့​ သီချင်း​တ​ေကျာ်​ေကျာ် ဖိုသံ​ေပး​ေစသတဲ့​။ ရံ​ေရွ​ေတာ်​ေတွ အထိန်း​ေတာ်​ေတွ ဟိုက​ေချာင်း​ြကည့်​သည်က​ေချာင်း​ြကည့်​လုပ်တဲ့​အခါ မယ်ဖုရား​လည်း​ ြမည်း​ြကည့်​မယ် ြမည်း​ြကည့်​မယ် ြဖစ်လာပါ​ေရာ။ အဲဒီ​ေတာ့​မှ လျူဘိုး​ဘိုး​က ​ေလာင်အဲလို့​ေခါ်တဲ့​ အဲသည်သူငယ်က​ေလး​ကို မုတ်ဆိပ်​ေတွ မျက်ခုန်း​ေမွှး​ေတွနှုတ်ပစ်ြပီး​ ကုန်း​ကုန်း​ြကီး​အသွင်နဲ့​ မိဖုရား​ဆီမှာ ခစား​ဖို့​ အ​ေရာက်ပို့​လိုက်သတဲ့​။

 ဒီြမား​ချက်ကလည်း​ ချက်​ေကာင်း​ကို ထိလိုက်သမှ မယ်ဖုရား​ခမျာ ​ေလာင်အဲနဲ့​ ​ေနာက်ထပ် က​ေလး​နှစ်​ေယာက်​ေတာင် တိတ်တိတ်ပုန်း​ ထပ်​ေမွး​တဲ့​အထိ​ေအာင်ပါပဲ။ လျူဘိုး​ဘိုး​က​ေတာ့​ မိဖုရား​စက်​ေတာ်သံုး​ ဂျူတီကလွတ်ရံုတင်မကဘူး​။ ​ေအာင်သွယ်ခ၊​ နှုတ်ပိတ်ခ​ေတွ တနင့်​တပိုး​ြကီး​ရသွား​တဲ့​အြပင် ငယ်က​ေပါင်း​တဲ့​ လက်​ေဟာင်း​ြကီး​မို့​ တစ်နန်း​ေတာ်လံုး​ လိုရာသံုး​၊​ လုပ်ချင်ရာလုပ်၊​ သ​ေဘာရှိပါဝါ​ေတွပါ ထပ်ရသွား​သတဲ့​။ မယ်ဖုရား​ေြမှာက်စား​မှ​ေတာ့​ ​ေလာင်အဲလည်း​ မ​ေတာက်ြကွား​စရာ ဘယ်အ​ေြကာင်း​ရှိပါ့​မလဲ။ သို့​ေသာ်လည်း​ သည်​ေနရာမှာ စကား​ေြပာလာတာက ဉာဏ်ရည်အခံနဲ့​ အ​ေတွး​အ​ေခါ်ပါ။ သူ့​မှာက အရွယ်​ေလး​ ရုပ်က​ေလး​ကလွဲရင် ကုန်း​ေကာက်စရာ​ေတာင် မရှိပဲကိုး​။

ဘယ်သူမှ ရိုက်မစစ်ရပဲ နန်း​ေတာ်ထဲ အရက်မူး​မူး​နဲ့​ သူ့​ဟာသူ​ေလျှာက်​ေဖာ်တာနဲ့​တင် ​ေရွှနား​ေတာ် ​ေပါက်ြကား​သွား​ေရာ။ အသက် ၂၁ နှစ်ရှိြပီြဖစ်တဲ့​ ဖန်ဘုရင်မင်း​ြမတ်ဟာ အဲသည်အချိန်မှာ တိုင်း​ေရး​ြပည်ရာ​ေတွ​ေတာင် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဝင်စီမံအုပ်ချုပ်တတ်​ေနပါြပီ။ နန်း​တွင်း​ေရး​ရာ အရှုပ်အ​ေထွး​ေတွနဲ့​လည်း​ သိပ်ဒံုး​မ​ေဝး​လှပါဘူး​။ ဒီသူငယ်ကို သူ့​မယ်​ေတာ်ဆီ ဘယ်သူက အ​ေရာက်ပို့​ခဲ့​တယ်ဆိုတာလည်း​ သိသွား​သတဲ့​။ လွယ်လွယ်နဲ့​ ကိုင်တွယ်လို့​ မရ​ေလာက်​ေပဘူး​ဆိုြပီး​ သတိြကီး​စွာနဲ့​ ြကိုတင်ြပင်ဆင်၊​ အမှား​ေစာင့်​ေနခိုက်မှာ ​ေလာင်အဲက မယ်​ေတာ်မိဖုရား​ြကီး​တံဆိပ်​ေတာ်၊​ ဘုရင်မင်း​ြမတ်ရဲ့​ ​ေကျာက်စိမ်း​တံဆိပ်​ေတာ်​ေတွကိုခိုး​ယူြပီး​ နန်း​ေတာ်တွင်း​မှာ အာဏာသိမ်း​ဖို့​ ြကိုး​စား​ပါသတဲ့​။

အ​ေရး​လှမယ် မလှမယ် အသိသာြကီး​မို့​ ​ေြပာစရာ​ေတာင် မလို​ေတာ့​ဘူး​။ ချက်​ေကာင်း​ေစာင့်​ေနတဲ့​ ဇန်မင်း​တရား​ေလး​က ကျူငုတ်မကျန် နှိမ်နှင်း​ြပီး​ မယ်​ေတာ်ကို အိမ်နိမ့်​ထား​၊​ ဘ​ေဒွး​ေတာ်ကို​ေတာ့​ ြမိုင်ရပ်နှင်လိုက်ပါတယ်။ သိလျက်နဲ့​ထိန်ချန်ထား​တဲ့​အတွက် တာဝန်​ေပါ့​ေလျာ့​မှုအတွက် လို့​ဆိုသတဲ့​။ ​ေြမွ​ေပွး​ြကီး​ ပိုး​ထိလို့​ လျို့​ယန်ြမို့​ကို​ေရာက်တဲ့​အခါ အတိုင်း​တိုင်း​အြပည်ြပည်က မူး​မတ်မိတ်​ေဆွများ​က သူတို့​ဆီမှာလာြပီး​ မင်း​တိုင်ပင်အြဖစ်နဲ့​ အြကံဉာဏ်များ​ ​ေပး​လှည့်​ပါ လို့​ ဖိတ်​ေခါ်ြကပါသတဲ့​။ အဲဒီသတင်း​ဟာ ဘုရင်မင်း​ြမတ်ကို အမျက်​ေြပ​ေစမယ့်​ နှ​ေြမာတသြဖစ်​ေစမယ့်​ အရာ​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။

လျူဘိုး​ဘိုး​ကို သူ့​အ​ေနနဲ့​ ဘယ်လိုမှ ြပန်အသံုး​ချစရာ မရှိ​ေတာ့​ဘူး​ဆို​ေပမယ့်​ သူများ​နိုင်ငံ​ေတွက အသံုး​ချခွင့်​ေပး​လို့​လည်း​ ဘယ်ြဖစ်ပါ့​မလဲ။ ကိုယ့်​အတွင်း​လူတစ်​ေယာက် သူများ​ဆီမှာ ရှိ​ေနတာ အင်မတန်အန္တရာယ်ြကီး​တယ်​ေလ။ သည်​ေတာ့​ ဘုရင်မင်း​ြမတ်က လျူဘိုး​ဘိုး​ထံ စာသဝဏ်​ေစပါတယ်။ “သည်တိုင်း​ြပည်က အကျိုး​စီး​ပွား​ အသီး​အပွင့်​ေတွကို ဘဝတ​ေလျှာက်လံုး​ ​ေမွ့​ေလျာ်စံစား​ခဲ့​ြပီး​တဲ့​ေနာက်မှာ တိုင်း​ြပည်ရဲ့​ အကျိုး​စီး​ပွား​ တိုင်း​သူြပည်သား​ေတွရဲ့​ ​ေကာင်း​ကျိုး​ချမ်း​သာအတွက် တစ်ခုခုများ​ ြပန်မ​ေပး​ဆပ်ချင်ဘူး​လား​။ …. ” တဲ့​။

သည်အချိန်ကျမှ​ေတာ့​ လျူဟာ သူသာလျှင် ဖခင်အရင်း​ြဖစ်ပါ​ေြကာင်း​ ပိမ္မိသာရငိုချင်း​ချမ​ေနချင်​ေတာ့​ဘူး​ ထင်ပါရဲ့​။ သား​အဖသံ​ေယာဇဉ်တို့​ မိသား​စုစည်း​လံုး​မှုတို့​ဆိုတာ မျိုး​ဗီဇက​ေလး​တစ်ြခမ်း​ေပး​ထား​ရံုနဲ့​ အကုန်လံုး​ရထိုက်တယ် လို့​ ဆိုနိုင်မှာလား​။ စဉ်း​စား​ြကည့်​ရင် သူဟာ sperm donor တစ်​ေယာက်ထက် ဘာမှ ပိုမထူး​ဘူး​။ သူ့​ဘက်က ကနဦး​ကတည်း​က သိ​ေနလို့​ ထား​နိုင်တဲ့​တွယ်တာမှုကို အခုချိန်​ေရာက်မှ ရုတ်တရက် သိလိုက်ရမယ့်​ သား​ြဖစ်သူဆီက ဘယ်​ေလာက်ထိ ြပန်လာမယ်လို့​ ​ေမျှာ်လင့်​ရမှာလဲ။ သူ့​သား​ေရး​တဲ့​ စကား​လံုး​တိုင်း​ စကား​လံုး​တိုင်း​ဟာ သူ့​အတွက်​ေတာ့​ အဆိပ်လူး​ြမား​တစ်​ေချာင်း​စီလို နှုတ်လည်း​မနှုတ်ရက်၊​ ခံလည်း​ခံရခက်ရှာ​ေပလိမ့်​မယ်။

ဘာြဖစ်လို့​ အဲသလိုထင်ရသလဲဆို​ေတာ့​ အဲဒီစာဖတ်ြပီး​ ​ေနာက်တ​ေန့​မနက်မှာ အဆိပ်​ေသာက်​ေသသွား​တာကိုး​။ ဒါ​ေတွက ကိုယ်က ဝင်​ေတွး​ြကည့်​မိတာပါ။ သမိုင်း​ဆရာြကီး​စီမာချန်က​ေတာ့​ လျူကုန်သည်ကို အခုလို မှတ်ချက်​ေပး​ပါတယ်။ “ကွန်ြဖူး​ရှပ်စ် က ​ေြပာဖူး​တယ်။ လူဆိုတာ နံမည်ြကီး​ြပီဆိုမှြဖင့်​ အြပင်ပန်း​ြကည့်​ေတာ့​ ဟုတ်နိုး​ေယာင်နဲ့​ လုပ်လိုက်မှြဖင့်​ ​ေသာက်တလွဲချည့်​ပဲ (Famous men often give the appearance of virtue but act very differently in practice.) တဲ့​။ လျူဘိုး​ဘိုး​လည်း​ အဲလိုအစား​ထဲ ပါ​ေလမလား​ မ​ေြပာတတ်ဘူး​” လို့​ ​ေရး​သွား​တယ်။ စာ​ေရး​သူ မယင်း​မာ အံ့​ဩ​ေနတာက​ေတာ့​ အဲဒါမဟုတ်ဘူး​။ ြကည့်​စမ်း​ပါဦး​။

ကွန်ြဖူး​ရှပ်စ်ဆိုတာ စီမာချန့်​အရင် နှစ်​ေပါင်း​ေလး​ရာ​ေလာက်က တရုတ်​ေတွး​ေခါ်ပညာရှင်ြကီး​။ အခု ဆီမာချန်​ေရး​ခဲ့​တဲ့​ ရှိဂျီရာဇဝင်ကျမ်း​ကတင် နှစ်​ေပါင်း​ ၂၀၀၀ ​ေကျာ် ရှိ​ေနြပီ။ အဲသည်​ေလာက် ပ​ေဝသဏီကာလက ရှိခဲ့​တဲ့​လူ​ေတွ ​ေြပာထား​သမျှ စကား​ေတွဟာ ​ေလထဲမှာ ​ေပျာက်ပျက်မသွား​ပဲ ​ေနာင်လာ​ေနာက်သား​ေတွ ခုချိန်ထိ မှတ်သား​နာယူနိုင်တာဟာြဖင့်​ နှုတ်တစ်ရာ စာတစ်လံုး​ဆိုသလို ​ေပထက်အက္ခရာ တင်ရစ်ခဲ့​လို့​သာြဖစ်​ေပတယ် လို့​ ​ေတွး​မိပါသတဲ့​။ စာ​ေပယဉ်​ေကျး​မှုသာမရှိရင် သမိုင်း​ဆိုတာလည်း​ ဘယ်ရှိ​ေနပါ​ေတာ့​မလဲ။

၁၉၇၅ တုန်း​က ဟူ​ေဖး​နယ်မှာ ​ေရှး​ေဟာင်း​ဂူသခင်္ျိုင်း​တစ်ခု တူး​ေဖာ်မိတဲ့​အခါ ဘီစီ ၃ ရာစု​ေလာက်က အ​ေလာင်း​တစ်​ေလာင်း​ြဖစ်​ေပလိမ့်​မယ် လို့​ ခန့်​မှန်း​ြကသတဲ့​။ အ​ေလာင်း​ရုပ်ြကွင်း​နဲ့​အတူ ​ေရွှ​ေငွ ​ေကျာက်သံပတ္တြမား​ နဲ့​ အဖိုး​ထိုက်အဖိုး​တန် လက်ဝတ်ရတနာ​ေတွ၊​ ​ေြကး​ထည် ယွန်း​ထည်၊​ ပိုး​ထည်၊​ ​ေကျာက်စိမ်း​ေတွလည်း​ ပါသတဲ့​။ သို့​ေသာ်လည်း​ အဲသည်အရာအား​လံုး​ထက် အဖိုး​မြဖတ်နိုင်​ေအာင် တန်ဖိုး​ရှိတဲ့​အရာက​ေတာ့​ ချပ်လွှာတစ်​ေထာင်ပါ ဝါး​ပုရပိုဒ်​ေခါက်က​ေလး​ပါ။

ချင်တိုင်း​ြပည်မှာ ဘီစီ ၃၀၆ က​ေန ၂၁၇ အထိ အြဖစ်အပျက်​ေတွကို ​ေန့​စဉ်မှတ်တမ်း​အြဖစ် ​ေရး​သား​မှတ်တမ်း​တင်သွား​တဲ့​ မင်း​မှုထမ်း​အရာရှိ ရှီ ရဲ့​ ​ေနာင်လာ​ေနာက်သား​များ​အတွက် သမိုင်း​အ​ေထာက်အထား​ အ​ေမွအနှစ်တစ်ရပ် ြဖစ်​ေပတာကိုး​။ တရုတ်ြပည်မှာ အဲလိုမျိုး​ ​ေရး​သား​ထား​ခဲ့​သူ​ေတွဟာ ရှီတစ်​ေယာက်တည်း​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ “တာအို ​ေသနဂင်္ဗျူဟာကျမ်း​ြကီး​”၊​ “ကွန်ြဖူး​ရှပ်စ်၏ အဆိုအမိန့်​များ​” စတဲ့​ စာအုပ်စာ​ေပ​ေတွဟာလည်း​ ​ေရှး​ေဟာင်း​အုတ်ဂူ​ေတွထဲက တူး​ေဖာ်ရရှိတဲ့​ ယဉ်​ေကျး​မှုအ​ေမွ သမိုင်း​အ​ေမွ​ေတွပါပဲတဲ့​။ ​ေနာင်နှစ်​ေပါင်း​တစ်​ေထာင်​ေလာက် ြကာရင်​ေတာ့​ ကိုယ်တို့​ဆီမှာလည်း​ ​ေနာင်လာ​ေနာက်သား​များ​ ဖတ်ရှုဖို့​ရာ စာအုပ်စာ​ေပအ​ေမွအနှစ်​ေတွ မကုန်နိုင်မခမ်း​နိုင် ြကွယ်ဝ​ေနြက​ေရာ့​မယ်​ေနာ်။

ဟိုး​ေရှး​ေရှး​ကလူ​ေတွဟာ စာ​ေရး​ရင် ​ေရှ့​ဆံုး​မျက်နှာမှာ ဩီ န​ေမာ ဗုဒ္ဓာယ လို့​ မ​ေရး​ပဲ တို့​တာဝန်အ​ေရး​ြကီး​ (၃)ပါး​ တို့​။ ဘာဦး​တည်ချက် ညာဦး​တည်ချက်​ေတွကို နိဒါန်း​ပလ္လင်ခံြပီး​မှ ​ေရး​သား​ထုတ်​ေဝြကတာဟာ ကိုး​ကွယ်ယံုြကည်မှုတစ်ရပ် ြဖစ်လိမ့်​မယ်။ ဒါမှမဟုတ် ​ေမ့​သွား​မှာစိုး​လို့​ နှုတ်အာရွရွ ရွတ်ဆိုြက​ေစရန် သံပတ်​ေပး​ထား​တာြဖစ်မယ်။ စသည်ြဖင့်​ ထင်ရာဆွဲ​ေတွး​ြပီး​ ကိုယ့်​လို ​ေပါက်ပန်း​ေဈး​ ​ေလျှာက်​ေရး​ြကမယ့်​သူ​ေတွလည်း​ ရှိဦး​မယ် ထင်ပါရဲ့​။ ​

ေန့​စဉ်မှန်မှန်ထုတ်​ေဝ​ေသာ်လည်း​ပဲ အုပ်ချုပ်သူအြကီး​အကဲ မ​ေြပာင်း​မချင်း​ အထဲမှာပါတဲ့​ စာ​ေတွ၊​ အ​ေြကာင်း​အရာ​ေတွ၊​ မှတ်တမ်း​ဓါတ်ပံု​ေတွက တသမတ်တည်း​ မ​ေြပာင်း​မလဲရှိ​ေနတာမို့​ တစ်​ေစာင်​ေလာက် ဖတ်ြကည့်​လိုက်ရံုနဲ့​ တစ်​ေခတ်စာ မင်း​လိုမင်း​ြကိုက် မင်း​စရိုက်​ေတွကို သ​ေဘာ​ေပါက်သွား​ေစနိုင်တဲ့​ အြဖူအမည်း​ စာ​ေစာင်​ေတွလည်း​ ​ေရး​သား​ထုတ်​ေဝ​ေလ့​ရှိြကသတဲ့​ လို့​များ​ ​ေကာက်ချက်ချြကမှာလား​။ (မြဖစ်နိုင်ပါဘူး​ဗျာ။ သူတို့​စာရွက်​ေတွက အနှစ်တစ်ရာ​ေတာင် ခံမယ့်​ပံု မရှိပါဘူး​)။ ကိုယ်​ေရး​ေနတဲ့​စာ​ေတွက​ေရာ ​ေနာက်ထပ် ဘယ်နှစ်နှစ်ထိခံမှာပါလိမ့်​။ နှစ်ရက်​ေလာက်ြကာရင် ကွန်မန့်​အသစ်​ေတာင် ထပ်မတက်​ေတာ့​ဘူး​။ ဝါး​လံုး​ေခါင်း​ထဲ လသာြပီး​ ပျို​ေလး​တို့​အိမ်​ေခါင်မိုး​ ​ေရွှလ​ေရာင်ထိုး​ေလာက်​ေရာ့​မယ် ထင်​ေန​ေသး​တာ။

အင်တာနက်အား​ကိုး​နဲ့​ ​ေချာင်ဂ​ေလာင်ထဲက​ေန “​ေဒါင်း​ယာဉ်ပျံ ဘံုန​ေဘး​မှာ စာ​ေရး​လို့​ထား​ချင်တယ်” ဆိုတဲ့​အြဖစ်​ေလာက် ရယ်စရာ​ေကာင်း​တာ သနား​စရာ​ေကာင်း​တာ မရှိဘူး​။ တန်ဖိုး​ရှိတဲ့​စာ၊​ နံမယ်ြကီး​မယ့်​စာ၊​ ပိုက်ဆံရမယ့်​စာ​ေတွ မ​ေရး​နိုင်​ေသာ်လည်း​ပဲ ဖတ်ရတဲ့​သူကို အချိန်ကုန် အကျိုး​မရှိ၊​ အ​ေရမရ အဖတ်မရ၊​ ငါ့​စကား​နွား​ရ စာ​ေတွ မ​ေရး​မိ​ေအာင်​ေတာ့​ တတ်နိုင်သ​ေလာက် ြကိုး​စား​ပါတယ်။

စာလံုး​တစ်လံုး​ကို ​ေရွှစင်တစ်​ေထာင်ထိုက်တယ် မထိုက်တယ်ဆိုတာ ပိုက်ဆံ​ေပါတဲ့​သူ​ေတွက ​ေပး​ဝယ်တဲ့​ တန်ဖိုး​ထက် အဲသည်စာက လူ​ေတွကို ဘယ်​ေလာက် အကျိုး​ေကျး​ဇူး​ြပုနိုင်တယ်ဆိုတဲ့​ တန်ဖိုး​နဲ့​သာ ဆံုး​ြဖတ်ရမှာ ြဖစ်တယ် လို့​ ကိုယ့်​ဘာသာကိုယ်​ေတာ့​ ဆက်​ေတွး​မိ​ေြကာင်း​ပါဗျား​။