“ပတ္တြမား​ဆံကျိုး​ အဖိုး​ြပည်တန်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

ယင်း​မာတို့​ဖိုး​ဖိုး​ဟာ အလုပ်ကအနား​မယူခင်က စီး​ပွား​ေရး​သမား​တစ်​ေယာက်ြဖစ်ခဲ့​ေပမယ့်​ သူ့​ြကည့်​ရတာ ပိုက်ဆံထက်စာရင် စာအုပ်​ေတွကို ပိုြပီး​ မက်မက်စက်စက် ရှိပံု​ေပါ်ပါတယ်။

တရုတ်ြပည်မှာ ကွန်ြမူနစ်ပါတီအာဏာရလာတဲ့​အခါ ရှန်ဟိုင်း​က​ေန ​ေဟာင်​ေကာင်ကို ​ေြပာင်း​ေရွှ့​အ​ေြခချလာခဲ့​ြပီး​တဲ့​ေနာက် ယင်း​မာက ​ေကျာင်း​အိပ်​ေကျာင်း​စား​ သွား​ေနရလို့​ ​ေြမး​အဖိုး​နှစ်​ေယာက် ​ေကျာင်း​ပိတ်ရက်များ​ကျမှပဲ ကျား​ထိုး​၊​ စာဖတ်၊​ စပ်မိစပ်ရာ ပံုတိုပတ်စက​ေလး​ေတွ ​ေြပာြဖစ်ြကတယ်။

တခါ​ေတာ့​ အစံုလုပ်သည် ဦး​ြကယ်နီ ြဖစ်​ေနတဲ့​ ယင်း​မာ​ေဖ​ေဖရဲ့​ အလုပ်အကိုင်ကို မျက်စိလည်သွား​တာ​ေြကာင့်​ “ဖိုး​ဖိုး​ေရ သူများ​ေတွ​ေမး​လာရင် ဘယ်လို​ေြဖရမလဲ။” လို့​ အရွှန်း​ေဖာက်တဲ့​အခါ ဖိုး​ဖိုး​က “ငါ့​ေြမး​ေဖ​ေဖက ​ေတာ်ရှာပါ​ေပတယ်။ ထုတ်ကုန်သွင်း​ကုန်ဆိုလည်း​ လုပ်လိုက်တာပဲ။ စက်ရံုအလုပ်ရံု​ေတွ ​ေထာင်​ေတာ့​လည်း​ ပါလိုက်​ေသး​တယ်။ အိမ်ြခံ​ေြမ​ေရာင်း​ဝယ်ငှား​ဘက်လည်း​ မကျန်​ေစရဘူး​ကွဲ့​။” လို့​ ြပံုး​ြပံုး​ြကီး​ေြဖတယ်။

“ဘယ်အလုပ်က အြမတ်အစွန်း​ အများ​ဆံုး​ြဖစ်မလဲ မသိဘူး​ေနာ်။” ဆို​ေတာ့​ “အိမ်း​ … ဒါက​ေတာ့​ ငါ့​ေြမး​က ဘာကို အြမတ်အစွန်း​လို့​ ယူဆသလဲဆိုတဲ့​အ​ေပါ်မှာ တည်တာ​ေပါ့​။” လို့​ ​ေတွး​ေတွး​ဆဆ​ေလး​ ​ေြပာတယ်။ “အြမတ်အစွန်း​ပါဆိုမှ ပိုက်ဆံကိုမတွက်လို့​ ဘာကိုသွား​တွက်ရမတုန်း​။

 ​ေလာကြကီး​ ပိုက်ဆံထက် တန်ဖိုး​ြကီး​တဲ့​အရာများ​ ရှိလို့​လား​။” လို့​ ​ေမး​က​ေလး​ထိုး​ြပီး​ေြပာလိုက်​ေတာ့​ ဖိုး​ဖိုး​က ​ေခါင်း​တယမ်း​ယမ်း​နဲ့​ “ဘာလို့​မရှိရမှာလဲ ငါ့​ေြမး​ရယ်။ ခင်မင်ရင်း​နှီး​မှု​ေတွ၊​ ကျင့်​ဝတ်သိက္ခာတရား​ေတွ၊​ ပညာအရည်အချင်း​ေတွဟာ ပိုက်ဆံနဲ့​ တန်ဖိုး​ြဖတ်လို့​မရ​ေအာင် အ​ေရး​ြကီး​တယ်။ လူ​ေတွဟာ ​ေငွ​ေနာက်လိုက်ရင်း​နဲ့​ ပညာ​ေတွ၊​ သိက္ခာ​ေတွကို အ​ေလး​မထား​ေတာ့​တဲ့​အခါ တန်ဖိုး​ရှိတဲ့​လူတစ်​ေယာက် ဘယ်​ေတာ့​မှ ြဖစ်မလာနိုင်​ေတာ့​ဘူး​။

 တန်ဖိုး​ရှိတဲ့​လူဆိုတာက ပတ္တြမား​ဆံကျိုး​လည်း​ အဖိုး​ေတာ့​ ြပည်တန်သကွဲ့​။ “Qi huo ke ju.” (Precious treasure worth cherishing.) တဲ့​။ ဖိုး​ဖိုး​အတွက်​ေတာ့​ ​ေလာကမှာ ထက်ထက်ြမက်ြမက် နဲ့​ ကျင့်​ဝတ်သိက္ခာ လံုြခံုတဲ့​ ပညာတတ်တစ်​ေယာက်​ေလာက် အဖိုး​တန်တာ ဘယ်ဟာမှ မရှိဘူး​။ ဒါ​ေြကာင့်​မို့​ ​ေြမး​ကို စကား​ပံုက​ေလး​ေတွ ပံုြပင်က​ေလး​ေတွနဲ့​ လူ့​အဖိုး​တန်တစ်​ေယာက်ြဖစ်လာ​ေအာင် သွန်သင်​ေနရတာ​ေပါ့​။ တ​ေန့​ကျ အဲဒါ​ေတွဟာ ​ေြမး​ရဲ့​ ကိုယ်နဲ့​မကွာ လိုက်ပါလာမယ့်​ အဖိုး​တန်ရတနာက​ေလး​ေတွ ြဖစ်လာမှာ​ေပါ့​ကွယ်။”

 တရုတ်ြပည်မှာ ဘီစီ ၂၆၅ တုန်း​က အဓိကကျတဲ့​ ြပည်နယ်ြကီး​ ခုနှစ်ခု ရှိသတဲ့​။ ချူြပည်နယ်က စိုက်ပျိုး​ေြမ ဧရိယာအကျယ်ဝန်း​ဆံုး​၊​ ချင်ြပည်နယ်က စစ်အင်အား​အြကီး​မား​ဆံုး​ နဲ့​ ​ေချာင်ြပည်နယ်က​ေတာ့​ ယဉ်​ေကျး​မှုထံုး​တမ်း​စဉ်လာ​ေတွ အြကွယ်ဝဆံုး​ြဖစ်သတဲ့​။ တခါ​ေတာ့​ လျူဖု​ေဝဆိုတဲ့​ ကုန်သည်တစ်​ေယာက်ဟာ ​ေချာင်ြပည်နယ်ရဲ့​ြမို့​ေတာ် ဟန်း​တန်ြမို့​ကို​ေရာက်လာသတဲ့​။ (​ေနာက်ဆို သိုင်း​ေလာကရဲ့​ စိန်​ေခါ်သံ ​ေရး​စား​လို့​ ရ​ေလာက်ြပီ) အဲသည်​ေခတ်က ကုန်သည်​ေတွရဲ့​ ထံုး​စံအတိုင်း​ ချိုချို​ေချာင်​ေချာင်ရသမျှဝယ် ​ေနာက်တ​ေနရာ​ေရာက်​ေတာ့​ အြမတ်တင်ြပီး​ ြပန်​ေရာင်း​၊​ အဲသလိုနဲ့​ တစတစ ​ေငွ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​လည်း​ စုမိလာသတဲ့​။

ဟန်း​တန်ြမို့​ကို​ေရာက်တဲ့​အခါ ပစ္စည်း​ဥစ္စာကလည်း​ အ​ေတာ်အသင့်​စုမိ​ေဆာင်း​မိ​ေန၊​ ယဉ်​ေကျး​ပျူငှာစွာ နန်း​ဆန်ဆန် ြမို့​ဆန်ဆန်​ေန​ေလ့​ရှိတဲ့​ ဟန်း​တန်လူမှုပတ်ဝန်း​ကျင်ကိုလည်း​ သ​ေဘာကျမိတာ​ေြကာင့်​ အဲဒီမှာပဲ အ​ေြခချဖို့​ ဆံုး​ြဖတ်လိုက်သတဲ့​။ ဒါ​ေပမယ့်​ ကုန်သည်တို့​ရဲ့​ ဉာဉ်အတိုင်း​ ရှိတာ​ေလး​ထိုင်စား​ လံုး​ပါး​ပါး​သွား​မှာစိုး​လို့​ ရင်း​နှီး​ြမှုပ်နှံမှု တစ်ခုခု​ေတာ့​ လုပ်ဦး​မှ ြဖစ်မယ်လို့​ ​ေတွး​မိြပီး​ ဖခင်ြဖစ်သူကို တိုင်ပင်ပါသတဲ့​။

 “အ​ေဖ။ ခုချိန်မှာ ​ေြမ​ေတွယာ​ေတွဝယ်ြပီး​ ရင်း​နှီး​လုပ်ကိုင်စား​ရင် အြမတ်ဘယ်​ေလာက်​ေလာက် ကျန်နိုင်မလဲ။” 

“ဆယ်ဆ​ေလာက်​ေတာ့​ ရှိ​ေပလိမ့်​မယ်။” “​ေရွှ​ေငွရတနာ အ​ေရာင်း​အဝယ်လုပ်ရင်​ေကာ။”

 “အဆတစ်ရာ​ေလာက်​ေတာ့​ ြမတ်ပါလိမ့်​မယ်။” “ဒါဆို မင်း​ေလာင်း​တစ်​ေယာက်ကို နန်း​တင်​ေပး​ဖို့​ အရင်း​အနှီး​ြပုရင်​ေကာ။” “အဲဒါက​ေတာ့​ အတိုင်း​အဆမရှိ အကျိုး​အြမတ်များ​မှာ ​ေသချာပါတယ်။” လို့​ ဆိုသတဲ့​။ အဲသလိုဆို​ေတာ့​ သူတို့​သား​အဖတိုင်ပင်​ေနရာ တရုတ်ြပည်နယ်ြကီး​ရဲ့​ ပထဝီနိုင်ငံ​ေရး​၊​ သမိုင်း​နိုင်ငံ​ေရး​ အ​ေြခအ​ေနက​ေလး​လည်း​ ရိပ်ဖမ်း​သံဖမ်း​သိထား​မိဖို့​ လိုလာြပီ။ အဲဒီအချိန်က ချင်နိုင်ငံကိုအုပ်စိုး​ေနတဲ့​ ဘုရင်မင်း​ြမတ်က ချူနိုင်ငံ ဝူနိုင်ငံ​ေတွကို တိုက်ခိုက်​ေအာင်ြမင်ြပီး​တဲ့​အခါ သူတို့​ ​ေချာင်နိုင်ငံဘက်ကို ြမား​ဦး​လှည့်​လာြပန်သတဲ့​။

ဒါ​ေပမယ့်​ ထင်သ​ေလာက် ခရီး​မ​ေပါက်တာမို့​ ြငိမ်း​ချမ်း​ေရး​စာချုပ်ချုပ်ြပီး​ အာမခံအြဖစ်နဲ့​ မင်း​သား​ချင်း​ အြပန်အလှန်ဖလှယ်ြကပါသတဲ့​။ ​ေချာင်ဘုရင်မင်း​ြမတ်က အိမ်​ေရှ့​အရာထား​တဲ့​ သူ့​သား​ြကီး​ကို မျက်​ေစာင်း​ထိုး​လာမှာစိုး​လို့​ ဒုတိယသား​ေတာ်နဲ့​ ​ေမာင်း​မငယ်တစ်​ေယာက်က​ေမွး​တဲ့​ ​ေြမး​ေတာ်သူ ဇီချူမင်း​သား​ေလး​ကို ချင်နိုင်ငံထည့်​လိုက်သတဲ့​။

သူတို့​ေခတ်က ရှင်ဘုရင် မင်း​ညီမင်း​သား​များ​ထံုး​စံ မိဖုရား​ ​ေမာင်း​မမိဿံ လျှံလန်​ေနတာမို့​ သား​သမီး​ဆိုတာများ​ ​ေတာင်း​နဲ့​လိုက်​ေကာက်လို့​ေတာင် မနိုင်​ေအာင်​ေပါတယ် မဟုတ်လား​။ အခုဟာက ​ေမာင်း​မအငယ်က​ေမွး​တာမို့​ ဇီချူက​ေလး​ကို သူ့​အိမ် သူ့​မိသား​စုက​ေတာင် သတိတရ အ​ေရး​တယူ မရှိ​ေတာ့​ပါဘူး​။ ဟို​ေရာက်တဲ့​အခါ ရန်သူ့​နိုင်ငံမှာ ပိုလို့​ေတာင်ဆိုး​ေတာ့​တာ​ေပါ့​။ အိမ်နိမ့်​မှာ နွမ်း​ဖတ်သိမ်ငယ်စွာနဲ့​ စီး​စရာ​ေဝါယာဉ်​ေတာင် မရှိပါဘူး​တဲ့​။

မင်း​သား​ရယ်လို့​ေတာင် သူ့​ကိုဘယ်သူမှ သတိမရြကတဲ့​အချိန်မှာ ကုန်သည်ြကီး​လျူဖု​ေဝက​ေတာ့​ ပတ္တြမား​ဆံကျိုး​လည်း​ အဖိုး​ေတာ့​ြပည်တန်မှာကို ြမင်ထား​သတဲ့​။ မင်း​သား​နဲ့​ ​ေတွ့​ဖူး​စမှာတင် ​ေချာင်နိုင်ငံမှာ ​ေနာင်​ေတာ်အိမ်​ေရှ့​စံ ကံကုန်လို့​ ခမည်း​ေတာ်မင်း​တရား​ြကီး​က ဒုတိယသား​ေတာ်ကို နန်း​လျာထား​လိုက်တယ်လို့​ သတင်း​ြကား​ခဲ့​ြပီး​ြပီကိုး​။ ​ေစာ​ေစာက သူ့​အ​ေဖနဲ့​တိုင်ပင်စဉ်ကလို လူတစ်ဦး​တစ်​ေယာက်အ​ေပါ်မှာ ရင်း​နှီး​ြမှုပ်နှံရမယ်ဆိုရင် ဇီချူမင်း​သား​ေလး​ဟာ အလား​အလာလည်း​ သိပ်မဆိုး​ရှာဘူး​။ ကုန်ကျစား​ရိတ်လည်း​ သက်သာမယ်။

 ဩဇာလည်း​ေညာင်း​မယ့်​ပံု ရှိတာ​ေပါ့​။ ကုန်သည်ြကီး​လျူ မင်း​သား​ဖီချူအိမ်ကို လက်​ေဆာင်ပစ္စည်း​များ​နဲ့​ အလည်သွား​ေတာ့​ အိမ်​ေပါက်ဝနဲ့​မဆန့်​သလို ထိုင်စရာ​ေတာင် ​ေကာင်း​ေကာင်း​မရှိလို့​ မင်း​သား​ခမျာ ရှက်ကိုး​ရှက်ကန်း​ အား​တံု့​အား​နာလည်း​ ြဖစ်ရ​ေသး​သတဲ့​။ ကျား​သား​မိုး​ြကိုး​၊​ ဧည့်​သည်ဆိုလို့​ မိုး​ဝင်ခိုဖို့​ေတာင် မလာစဖူး​ မဟုတ်လား​။

“သင်မင်း​သား​ရဲ့​ အိမ်​ေပါက်ဝ​ေတာ့​ ချဲ့​ဖို့​ေကာင်း​လှ​ေပါ့​ဗျာ။” လို့​ဆို​ေတာ့​ “ဒုက္ခမရှာပါနဲ့​ ​ေရာင်း​ရင်း​။ ကိုယ့်​အိမ်တံခါး​ဝသာ ကိုယ်ချဲ့​ဖို့​ စဉ်း​စား​ပါ။” လို့​ဆိုသတဲ့​။ ဒီအခါ လျူက “ကျွန်​ေတာ်မျိုး​ြကီး​အိမ်​ေပါက်ဝကျယ်ဖို့​က အရှင့်​အိမ်​ေတာ်ဝကို အရင်ချဲ့​ရမှာမို့​ပါ။” လို့​ဆိုလိုက်တဲ့​အခါ မင်း​သား​က ဒီဧည့်​သည်က​ေတာ့​ သာမာန်အလည်လာတာ မဟုတ်​ေပဘူး​ဆိုြပီး​ အိမ်အတွင်း​ေခါ်သွား​သတဲ့​။ “ဘိုး​ေတာ်မင်း​တရား​ြကီး​က ​ေမာင့်​ခမည်း​ေတာ်ကို အိမ်​ေရှ့​အရာနှင်း​တဲ့​ သတင်း​ေကာင်း​များ​ ြကား​ြပီး​ပါစ။ ​ေမာင့်​ခမည်း​ေတာ် အိမ်​ေရှ့​စံလွန်ရင် ​ေမာင့်​မှာထီး​နန်း​အရိုက်အရာ ဆက်ခံဖို့​ အလား​အလာ​ေတာ့​ ရှိတာ​ေပါ့​။ သို့​ေသာ်ြငား​ ဆယ်​ေရး​တစ်​ေရး​ ကိုး​ေရး​တစ်ရာ​ေတာင် ​ေသချာတဲ့​အမှု​ေတာ့​ မဟုတ်​ေလဘူး​။

သင်မင်း​သား​က သား​ေတာ်အြကီး​ မဟုတ်သလို ရင်​ေသွး​ေတာ် နှစ်ကျိပ်ခွဲထဲက သူလိုကိုယ်လို မင်း​သား​တစ်ပါး​မျှသာြဖစ်တယ်။ ခုချိန်မှာ ​ေမာင့်​ခမည်း​က​ေတာင် ​ေမာင့်​ကို အမှတ်တရရှိ​ေနမယ်မဟုတ်လို့​ သူ့​အရိုက်အရာလွှဲ​ေပး​ဖို့​ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ မြဖစ်နိုင်​ေပဘူး​။ လက်ရှိအုပ်စိုး​ေတာ်မူ​ေနတဲ့​ ဘိုး​ေတာ်မင်း​တရား​ြကီး​ကလည်း​ မာမာချာချာပဲ ရှိ​ေပ​ေသး​တယ်။ အကယ်၍များ​ သင်မင်း​သား​က အကျွနင်္ုပ်နဲ့​ လက်တွဲမယ်ဆိုရင်​ေတာ့​ ထီး​နန်း​ကိစ္စ ကျွနင်္ုပ်တာဝန်သာ ထား​ပါဘိ။ အတုန့်​အြပန်အား​ြဖင့်​ သင်မင်း​သား​သ​ေဘာ ဘယ်လိုရှိမည်ကို သိလိုလှပါ၏။” လို့​ နှစ်ကိုယ်ြကား​ဆိုသတဲ့​။ 

မင်း​သား​က​ေတာ့​ သူ့​နား​ေတာင် သူမယံုနိုင်ပါဘူး​။ သူ့​မယ်​ေတာ်ကလည်း​ ဖခင်အိမ်​ေရှ့​မင်း​သား​က​ေတာင် မျက်နှာသာအ​ေပး​ခံရတာ မဟုတ်သလို သူကိုယ်တိုင်လည်း​ တိုင်း​ြခား​ြပည်ြခား​မှာ အိမ်နိမ့်​စံဘဝနဲ့​ဆို​ေတာ့​ ဘယ်လိုမှ ြဖစ်နိုင်စရာ မရှိပဲ။ ခု​ေလာက်ရှိ နန်း​ေတာ်မှာကျန်ရစ်ခဲ့​တဲ့​ ညီ​ေတာ်​ေနာင်​ေတာ်​ေတွက ​ေန့​ေန့​ညည ခစား​ဖူး​ေြမှာ်​ေနြကမှာပဲ။

 “​ေမာင်မင်း​က ဘယ်လို​ေမှာ်အစွမ်း​နဲ့​ ငါ့​ကို နန်း​လျာထား​ချင်​ေနရသလဲ” လို့​ ​ေမး​ပါသတဲ့​။ 

“အကယ်၍များ​ ငါ​ေကာင်း​စား​ပါမူ မင်း​ကိုလည်း​ အြကီး​ေတာ်အရာထား​လို့​ နန်း​ဦး​မှာ ​ေရွှပိန်း​ချထား​လိုက်မ​ေပါ့​” လို့​ ကတိ​ေပး​ပါသတဲ့​။ Project ြကီး​ြကီး​မို့​ Plan ြကီး​ြကီး​ Fund ြကီး​ြကီး​ရှိြပီး​သား​ လျူက “ကိုယ်​ေတာ့်​ဘက်ကသာ ကတိတည်ပါ​ေစ​ေလ။” လို့​ အပိုင်ချည်လိုက်သတဲ့​။ ပထမဆံုး​ေြခလှမ်း​က​ေတာ့​ ဘာပ​ေရာဂျက်ပဲစစ လူြကီး​အိမ်အထုပ်နဲ့​ အရင်ဝင်တဲ့​ဆီက စရတာ​ေပါ့​ကွယ်။ (အခုမှပဲ ငါတို့​ရိုး​ရာ တရုတ်က လာပါကလား​ လို့​ သ​ေဘာ​ေပါက်မိ​ေတာ့​တယ်)။ အိမ်​ေရှ့​မင်း​သား​မှာ အင်မတန် ြမတ်နိုး​ေတာ်မူြပီး​ နန်း​လျာရင်​ေသွး​ မထွန်း​ကား​တဲ့​ မိဖုရား​ငယ်တစ်ပါး​ရှိသတဲ့​။

ဝှာယန်း​မင်း​သမီး​လို့​ေခါ်တယ်။ နံမယ်ဘယ်လို​ေခါ်​ေခါ် မိန်း​မမှန်ရင် ရတနာစိန်​ေကျာက် ဇယ်​ေတာက်ြပီး​ ကစား​ချင်ြကတာချည့်​ပဲ။ လျူဟာ မင်း​သား​ဆီက ကတိရြပီး​တာနဲ့​ ချင်နိုင်ငံြမို့​ေတာ် ရှမ်း​ယန်ကိုတက်ြပီး​ အဖိုး​တန်ဆံုး​ေရွှ​ေငွလက်ဝတ်ရတနာ​ေတွကို ဝယ်​ေတာ့​တာပဲတဲ့​။ မင်း​သား​ကို​ေတာ့​ ​ေရွှစင်ငါး​ရာ​ေပး​ခဲ့​ြပီး​ မင်း​သား​အဆင့်​အတန်း​နဲ့​အညီ လူြမင်သူြမင် ထည်ထည်ဝါဝါ​ေန၊​ လူရှိန်​ေအာင်​ေန၊​ ဂုဏ်သတင်း​ေကျာ်​ေဇာ​ေအာင်​ေန လို့​ မှာခဲ့​သတဲ့​။

 နှစ်နိုင်ငံပ​ေရာဂျက်ဆိုတာ တစ်ဘက်တည်း​ကိုချည့်​ ပံု​ေန​ေအာင်ဖို့​လို့​လည်း​ မြပီး​ေြမာက်ဘူး​ဆိုတာ ခရစ်​ေတာ် မ​ေပါ်မီက ​ေပါက်​ေဖာ်ြကီး​ေတာင် သ​ေဘာ​ေပါက်ြပီး​သား​မို့​ သည်တစ်ခါ​ေတာ့​ ​ေချာင်နန်း​ေတာ်ထဲတလှည့်​ ဝင်လိုက်ြကဦး​စို့​ကွယ်။ ပိတ်သတ်ြကီး​ေရ။ အြကံဘယ်​ေလာက်ြကီး​ြကီး​၊​ လူြကီး​အိမ်ဆိုတာ ဝင်ချင်တိုင်း​ဝင် ထွက်ချင်တိုင်း​ထွက်လို့​ရတဲ့​ သာလာယံဇရပ်​ေတာ့​ မဟုတ်​ေလဘူး​ကွဲ့​။ ဒါ​ေြကာင့်​ အဆက်အသွယ် ရှာရြပန်တာ​ေပါ့​။ (စီး​ပွား​ေရး​စီမံခန့်​ခွဲမှုပညာ​ေတွ ြဖန့်​ေဝ​ေနတယ် လို့​ သ​ေဘာထား​ြက​ေနာ်)။ ဝှာယန်း​မင်း​သမီး​ရဲ့​ ညီအမ​ေတာ်သူနဲ့​ ချိတ်မိသတဲ့​။ ရည်ရွယ်ချက် လျာထား​ချက်​ေတွြပီး​ရင် ဗျူဟာဆိုတာကလည်း​ အ​ေရး​ြကီး​လာတာ​ေပါ့​ကွယ်။

 ဒီ​ေနရာမှာ လူြကီး​မင်း​လျူရဲ့​ နှစ်ဘက်စလံုး​ကို နား​ဝင်အဆင်​ေြပ​ေအာင် မက်လံုး​ေပး​ြပီး​ စည်း​ရံုး​နိုင်တဲ့​ နှုတ်မှုနှုတ်​ေရး​ နှလံုး​ရည်ကို အံ့​မခန်း​ေတွ့​ရြပန်ပါတယ်။ “အ​ေဝး​ေရာက်မင်း​သား​ေလး​ ဇီချူထံမှ အမိအရာထား​လို့​ လက်​ေဆာင်ပဏ္ဏာများ​ ပို့​သအပ်ပါသည် အရှင်မိဖုရား​။” (သူတို့​ဆီမှာလည်း​ အဲသလို တဆင့်​ပို​ေခါ်ရတယ် လို့​ မှတ်လိုက်ပါကွယ်) လို့​ နိဒါန်း​ချီြပီး​မှ အချင်း​ချင်း​ ရင်း​နှီး​ေအာင် မိတ်ဆက်ပါသတဲ့​။ “အို… အား​နာစရာြကီး​။ ဘာြဖစ်လို့​ယူလာရတာတုန်း​။ ဒုက္ခရှာလို့​ကွယ်။ နံမယ်​ေလး​ ြပန်​ေြပာပါဦး​။ ဘယ်သူတဲ့​။ ဘာကိစ္စများ​ရှိပါလိမ့်​။

အိမ်က​ေမာင်​ေတာ်ြပန်လာ​ေတာ့​ ​ေြပာြပလိုက်မယ်​ေနာ်။ စိတ်ချပါ။ အဟင်း​ အဟင်း​။” စသည်စသည်ြဖင့်​ ခါတိုင်း​လာ​ေနကျ ဧည့်​ခံသိုင်း​ကွက်ကို လျူတာရဲက “အို ... သည်ဥစ္စာ​ေတွက ကိုယ်​ေတာ်ြကီး​ အိမ်​ေရှ့​စံအတွက် မဟုတ်ပါဘူး​။ သခင်မ​ေလး​အတွက်ပါ။ ကျွန်​ေတာ်မျိုး​ြကီး​လာသွား​တယ်လို့​ေတာင် ကိုယ်​ေတာ်ြကီး​ မသိပါ​ေစနဲ့​။” လို့​ ​ေချဖျက်ပလိုက်တဲ့​အခါ ဝှာယန်း​မင်း​သမီး​လည်း​ “အင်း​ ။ ဒီဘစ္စနက်က​ေတာ့​ ငါ့​ဘစ္စနက်ပဲကိုး​။” လို့​ သ​ေဘာ​ေပါက်သွား​ြပီး​ ရံ​ေရွ​ေတာ်များ​ကို ကိုရီး​ယား​ကား​သွား​ြကည့်​ြကလို့​ နှင်ထုတ်လိုက်သတဲ့​။ “အရှင်နန်း​မ​ေတာ်ဖျား​။ ယခုအခါ ဘဝရှင်မင်း​တရား​ြကီး​လည်း​ သက်​ေတာ်ြကီး​ရင့်​လို့​ မှည့်​ချိန်​ေပျာ်ချိန် တန်ပါ​ေတာ့​မယ်။

သခင်မထိပ်တင် အိမ်ဦး​အရှင်သာ ​ေရွှ​ေတာင်တက်ဖို့​ ​ေသချာသ​ေလာက်ရှိတယ်။ သို့​ေသာ်ြငား​လည်း​ သခင်မမှာ နန်း​လျာရင်​ေသွး​ ကပ်​ေတာ်မမူ။ လက်ရှိအချိန်တွင် သခင်မသာလျှင် ကိုယ်​ေတာ်အရှင်၏ ချစ်သည်း​လျာစင်စစ် ြဖစ်​ေတာ်မူ​ေသာ်လည်း​ ​ေနာင်​ေသာအခါ သခင်မထံတွင် ဇရာဒုလ္လဘတို့​ ခ လာြငား​ပါက အချစ်​ေတာ်များ​ တိုး​ပွား​လာစရာ မြမင်ပါ။ ​ေြမာက်သား​ေတာ်တို့​ လက်ထက်တွင်မူကား​ သခင်မ၏ အိုဇာတာသည် ကျား​သနား​မှ နွား​ချမ်း​သာရမည့်​ အ​ေြခရှိပါအံ့​။” လို့​ ကုလား​ထိုင်ကိုင်လှုပ်ပလိုက်​ေတာ့​ ဟိုကလည်း​ ငုတ်တုတ်​ေမ့​သွား​ပါတယ်။ ြမား​တစ်​ေချာင်း​ စိုက်ဝင်သွား​တာ​ေသချာ​ေတာ့​မှ “ကျွန်​ေတာ်မျိုး​အရှင် ဇီချူမင်း​သား​မှာမူ သခင်မအ​ေပါ် အမိရင်း​ြခာသဖွယ် ချစ်ခင်ပါ​ေသာ​ေြကာင့်​ ဤမျှ​ေသာပဏ္ဏာ​ေစလျက် အမိအရာထား​ခွင့်​ြပုရန် တမန်​ေစလှာပါသည်။

အိမ်​ေရှ့​ကိုယ်​ေတာ်၏ ရင်နှစ်သည်း​ချာလည်း​ အမှန်ြဖစ်ပါ​ေသာ​ေြကာင့်​ ကျွန်​ေတာ်မျိုး​အရှင် ​ေကာင်း​စား​လျှင် သခင်မလည်း​ နန်း​ဦး​ပလ္လင် မယ်​ေတာ်အရှင်အြဖစ် စည်း​စိမ်မပျက် နန်း​သက်ရှည်ဦး​မည် ဧကန်ြဖစ်ပါသည်။” လို့​ ဆွယ်လံုး​က​ေလး​နဲ့​ တုပ်လိုက်​ေတာ့​ ဟိုခမျာ လှုပ်​ေတာင် မလှုပ်နိုင်​ေတာ့​ဘူး​ေပါ့​ကွယ်။ ဟိုဘက်သည်ဘက် အစိုး​ရနှစ်ဘက်စလံုး​ စာချုပ်ချုပ်ြပီး​ြပီမို့​ “သိပ်ပိုင်တဲ့​မင်း​ပဲ” ဆို ထင်တိုင်း​ကျဲဖို့​ေတာ့​ မစဉ်း​စား​နဲ့​ဦး​ေနာ်။ (မျိုး​ကန်း​သွား​တဲ့​သူ​ေတွ ြမင်ဖူး​လို့​ေြပာတာ)။

အ​ေသး​စိတ်​ေခါင်း​စား​ရမယ့်​ လက်ရံုး​ရည်​ေတွ ပါ​ေသး​တယ်။ နှစ်နိုင်ငံအြကား​ တင်း​မာမှု​ေတွက ညှိနှိုင်း​လို့​မရ​ေတာ့​တဲ့​အခါ ချူနိုင်ငံဘက်မှာရှိတဲ့​ ဇီချူမင်း​သား​ကို ​ေဘး​မသီရန်မခပဲ ​ေချာင်နိုင်ငံဆီ အ​ေရာက်ြပန်နိုင်ဖို့​အ​ေရး​ ​ေြကး​စား​သိုင်း​သမား​များ​နဲ့​ အာမခံကုမ္ပဏီ​ေတွ အကူအညီယူလိုက်ရသလို ချူဘက်က ရဲမက်​ေတွ (ပိုက်ဆံမက်တဲ့​ရဲလို့​ ဆိုလိုတာမဟုတ်) ကိုလည်း​ ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​ လာဘ်ထိုး​ခဲ့​ရပါသတဲ့​။ ကုန်သည်ြကီး​ေတွ နိုင်ငံ​ေရး​ထဲဝင်လာရင် တယ်​ေြကာက်စရာ​ေကာင်း​သကိုး​ ပိတ်သတ်ရယ်။

 သူ့​ဘက်ကလည်း​ အရင်း​အနှီး​ ​ေတာ်​ေတာ်များ​ရှာပါတယ်။ ဘယ်​ေလာက်ထိများ​သလဲဆို လျူအိမ်​ေတာ်ကို ဇီချူမင်း​သား​ဖိတ်ဖိတ်ြပီး​ ညချမ်း​သဘင် ဆင်ယင်ရတာ ခဏခဏတဲ့​။ တခါ​ေတာ့​ လျူ​ေလာင်ပန်း​ရဲ့​ အချစ်တံုး​ပူတူတူး​က​ေလး​က ​ေခမီကိုအက​ေတွနဲ့​ ထွက်​ေဖျာ်​ေြဖလိုက်တဲ့​အခါ မင်း​သား​ခမျာ ​ေြကွဆင်း​သွား​ြပီး​ “အဲသည်အမဲသား​မှ မစား​ရရင် ​ေသရပါ​ေတာ့​မယ်” လို့​ဆို​ေတာ့​ သည်တစ်ခါ နား​ကား​သွား​ရတာ ​ေလာင်ပန်ြကီး​ေပါ့​ကွယ်။ အဲသည်မနက်ကမှ သူငယ်မက​ေလး​က ရုပ်ရှင်ထဲကလို တိုး​တိုး​ေလး​ နား​နား​ကပ်ြပီး​ ကိုဝင်း​ြကည်ရှိတယ် လို့​ ​ေြပာသွား​တာ မဟုတ်လား​။

သည်တစ်ခါနင်တဲ့​ အလံုး​ြကီး​က ​ေတာ်​ေတာ်ြကီး​ပါတယ်။ ြပန်​ေထွး​လို့​လည်း​မရ ြမိုလို့​လည်း​မရတဲ့​ အလံုး​ြကီး​။ မင်း​သား​အတွက် ရင်း​ထား​တာ​ေတွကလည်း​ များ​လှြပီ။ စား​ဖို့​က​ေလး​ပဲ ကျန်​ေတာ့​တာ။ တဘက်က ပူတူတူး​ေလး​ကလည်း​ ကိုယ့်​ေသွး​က​ေလး​ေတာင် အဆစ်ပါ​ေသး​တယ်။ မျက်နှာြကီး​နီြပီး​ အူနုကျွဲခတ်ခံရတဲ့​ လျူက ရုတ်တရက်ြကီး​ ဝါး​လံုး​ကွဲထရယ်လိုက်တာက​ေတာ့​ သူ့​အတွက် နင့်​ေန​ေအာင် ြမတ်မယ့်​ကိစ္စတစ်ခုကို ​ေတွး​မိသွား​တာကိုး​။ ဘာစိတ်ဆိုး​စရာရှိသလဲ။ မင်း​သား​ကို အဆံုး​ထိ ဂျင်း​ထည့်​လွှတ်လိုက်ရင် သူ့​ရင်​ေသွး​က​ေလး​က​ေတာင် တစ်ချိန်မှာ တရုတ်ြပည်ရဲ့​ ဧကရာဇ်မင်း​ြမတ် ြဖစ်လာဦး​မှာ မဟုတ်လား​။ 

အခု​ေလာက်ဆိုရင်​ေတာ့​ ချစ်ပိတ်သတ်ြကီး​လည်း​ ရင်း​နှီး​ြမှုပ်နှံမှု​ေတွထဲမှာ လူစွမ်း​အား​အရင်း​အြမစ်ကို ြမှုပ်နှံတာသာလျှင် ​ေနာင်အနာဂတ်မှာ အကျိုး​အြမတ်အများ​ဆံုး​ ြဖစ်​ေစမယ်ဆိုတာ သ​ေဘာ​ေပါက်​ေလာက်ြပီ ထင်ပါတယ်။ သယံဇာတဆိုတာက ကုန်ခန်း​တတ်​ေသာသ​ေဘာ ရှိတယ်။ ကုန်ထုတ်လုပ်မှုဆိုတာကလည်း​ ​ေဈး​ကွက်က ချုပ်ကိုင်ထား​တယ်။ လူဆိုတာက ဘာနဲ့​မှ ကန့်​သတ်လို့​မရတဲ့​ အရည်အ​ေသွး​ေတွ အစွမ်း​အစ​ေတွတင်မကဘူး​။ မျိုး​ပွား​တဲ့​စွမ်း​ရည်ပါ ရှိ​ေနတယ်​ေလ။ ဟုတ်ဘူး​လား​။ ကိုယ်တို့​ဘဘြကီး​ေတွဟာ ဒါ​ေြကာင့်​မို့​လည်း​ ​ေမာ်စကို စိန်ပီတာစဘတ်မှာ လူညွန့်​က​ေလး​ေတွ သွား​ပျိုး​ေထာင်​ေနတာ ြဖစ်လိမ့်​မယ်။ ​

ေယာကင်္ျား​ဘသား​ အား​ေကာင်း​ေမာင်း​သန်က​ေလး​ေတွ ပို့​ထား​တာဆို​ေတာ့​ ခု​ေလာက်ရှိ အဲသမှာ ချူချာသာဂိတို့​၊​ နာတာရှာဖိုး​ေထာင်တို့​ေတာင် သူငယ်တန်း​တက်ကုန်ြက​ေရာ့​မယ်။ ကိုယ်တို့​က​ေတာ့​ ရွက်ပုန်း​သီး​ ပိုး​ထိုး​ေလာက်ကိုက်ြကီး​ေတွဆို​ေတာ့​ အမှည့်​ေြကွ​ေြခွဖို့​ေတာင် မျက်​ေစာင်း​အထိုး​ခံရတာ မဟုတ်​ေပါင်ကွယ်။ (ဒါ​ေြကာင့်​ အမ်း​မှာ ​ေချာင်ထိုး​ထား​တာ မ​ေတွ့​ဘူး​လား​)။ စာ​ေရး​ဆရာမြကီး​ ​ေဒါက်တာယင်း​မာက​ေတာ့​ သူ​ေရး​တဲ့​စာကို ရစရာမရှိ​ေအာင် ဖျက်ဆီး​ပစ်ပါတယ် လို့​ ​ေဆွ့​ေဆွ့​ခုန်​ေန​ေတာ့​မှာပဲ။ ဉာဉ်ဆိုတာက ​ေဖျာက်မရဘူး​ဗျ။

 ​ေရး​တုန်း​က​ေတာ့​ အ​ေကာင်း​ပဲ။ ြပီး​ကာနီး​မှ ရွဲ့​သွား​တာ။ စာ​ေရး​သူအလိုအရ​ေတာ့​ သူတို့​တရုတ်ရာဇဝင်သမိုင်း​ေြကာင်း​ကို ​ေလ့​လာြကည့်​လိုက်ရင် ​ေငွ​ေြကး​ ပစ္စည်း​ဥစ္စာပိုင်ဆိုင်မှုထက် မိသား​စုသံ​ေယာဇဉ်​ေတွ၊​ မိတ်​ေဆွချင်း​ခင်မင်ရင်း​နှီး​မှု​ေတွ၊​ ပုဂ္ဂိုလ်​ေရး​စွန့်​လွှတ်မှု​ေတွဟာ အများ​ြကီး​ စကား​ေြပာတယ် လို့​ ဆိုချင်တာပါ။ သမိုင်း​ပံုြပင်ထဲကလို နိုင်ငံ​ေရး​အာဏာကို ြကိုး​ကိုင်လွှမ်း​မိုး​ဖို့​ြကိုး​စား​ရင် အဲသည်အချက်​ေတွကို လွန်ဆန်ြပီး​ ကိုယ်လိုချင်သလို ချယ်လှယ်နိုင်ဖို့​ ခဲယဉ်း​တယ် လို့​ ​ေထာက်ြပထား​တယ်။ အရင်တုန်း​ကမှ မဟုတ်ပါဘူး​တဲ့​။

 ၁၉၄၀ မှာ ဥက္ကဌြကီး​ေမာ်စီတံုး​ တက်လာ​ေတာ့​လည်း​ ကွန်ြမူနစ်ပါတီ​ေခါင်း​ေဆာင်အား​လံုး​ဟာ သူနဲ့​ အင်မတန်ရင်း​နှီး​တဲ့​ သူငယ်ချင်း​မိတ်​ေဆွ ရဲ​ေဘာ်ရဲဘက်များ​သာြဖစ်တယ် လို့​ဆိုတယ်။ အဲသည်လူ​ေတွကပဲ ​ေမာ်စီတံုး​ရဲ့​ ဩဇာအာဏာကို တစ်နိုင်ငံလံုး​လွှမ်း​ြခံုနိုင်​ေအာင် ဝါဒြဖန့်​ေပး​တယ်။ ပတ္တြမား​ဆံကျိုး​ကို အဖိုး​ြပည်တန်​ေအာင် အ​ေရာင်တင်​ေပး​ခဲ့​တယ် လို့​ ဆိုပါတယ်။ ​ေနာက်ဆံုး​မ​ေတာ့​ သူတို့​တင်တဲ့​ဘုရား​ကို သူတို့​ဘာသူတို့​ လူမက နတ်တမျှ ကိုး​ကွယ်လာြကတဲ့​အခါ ​ေမာ်ဘာလုပ်လုပ် မှန်တယ်ဆို ​ေထာက်ခံခဲ့​ြကပါသတဲ့​။

 ချန်​ေကရှိတ်ရဲ့​အမျိုး​သား​ပါတီကို တရုတ်ြပည်က ​ေမာင်း​ထုတ်လိုက်နိုင်ြပီး​တဲ့​ေနာက်မှာ​ေတာ့​ သူတို့​ဟာ အရင့်​အရင်က အစဉ်အဆက်စိုး​စံလာခဲ့​ြကတဲ့​ ဘုရင်မင်း​ြမတ်များ​ထက်​ေတာင် တစ်​ေသွး​ တစ်သံ တစ်မိန့်​ေအာက်မှာ ပျား​ပျား​ဝပ် အသား​ေသလာခဲ့​ြကတာဆိုပဲ။ ဒီလိုနဲ့​ ​ေနာက် အနှစ်နှစ်ဆယ်အြကာမှာ အရင်တုန်း​က ဝမ်​ေစွ့​ဝမ်​ေစွ့​ ​ေအာ်ခဲ့​တဲ့​ ​ေမာ့်​အနား​က ဘက်​ေတာ်သား​ေတွကပဲ အရှင်ငုတ်တုတ်ြကီး​နဲ့​ ​ေမာ့်​ဈာပနအခမ်း​အနား​ ကျင်း​ပငို​ေြကွး​ြကြပန်သတဲ့​။ ဘာြဖစ်လို့​ဆို​ေတာ့​ ​ေမာ်က ၁၉၆၆ မှာ သူ့​အာဏာပိုမိုခိုင်ြမဲ​ေစဖို့​ ယဉ်​ေကျး​မှု​ေတာ်လှန်​ေရး​ြကီး​ဆင်နွှဲြပီး​ သူ့​အနား​မှာ အနှစ်သံုး​ဆယ်​ေကျာ် လက်တွဲလာခဲ့​တဲ့​ မိတ်​ေဆွအရင်း​အချာအား​လံုး​ကို ရံုခါြပီး​ အ​ေဝး​ကို နှင်လိုက်တာကိုး​။

တရုတ်​ေရှး​ေဟာင်း​ စာ​ေပယဉ်​ေကျး​မှုအ​ေမွအနှစ်​ေတွကို ​ေခတ်​ေနာက်ြပန်ဆွဲဝါဒ၊​ ပ​ေဒသရာဇ်မှိုင်း​တိုက်တဲ့​ဝါဒလို့​ စွပ်စွဲြပီး​ ရှီ​ေဝါင်တီ​ေခတ်က စာအုပ်​ေတွ မီး​ရှို့​ဖျက်ဆီး​သလို ကန့်​ကွက်ရှံုချြက၊​ ပီကင်း​ေအာ်ပရာကတဲ့​ အနုပညာရှင်​ေတွကို ​ေတာ်လှန်​ေရး​က ​ေသွဖီတဲ့​သစ္စာ​ေဖာက်​ေတွဆိုြပီး​ လမ်း​လည်​ေခါင်စာဆွဲ ခဲနဲ့​ေပါက်လုပ်ခဲ့​ြကသတဲ့​။ အဲသည်အမည်း​စက်​ေတွက ​ေမာ်စီတံုး​ ကွယ်လွန်ြပီး​တဲ့​အချိန်မှာ​ေတာင် ကွန်ြမူနစ်ပါတီအ​ေနနဲ့​ ​ေဆး​ေြကာလို့​မရတဲ့​ အြဖစ်နဲ့​ြကံုရြပီး​ တရုတ်ြပည်ရဲ့​ ကွန်ြမူနစ်ဝါဒဆိုတာ မာခ်စ်တို့​၊​ အိန်ဂျယ်လ်တို့​၊​ လီနင်တို့​နဲ့​ ဘာမှမဆိုင်တဲ့​ ​ေမာ်မင်း​ဆက် ရဲ့​ ​ေမာ်ဝါဒလမ်း​စဉ်လို့​ ကွယ်ရာမှာ ကမ္ဗည်း​တင်ြကသတဲ့​ကွယ်။

 ရှန်ဟိုင်း​က​ေန ​ေဟာင်​ေကာင်ကိုထွက်​ေြပး​ြပီး​ အ​ေမရိကမှာ​ေဆး​ကုဖူး​တဲ့​ စာ​ေရး​ဆရာမက ​ေရး​တဲ့​အြမင်မို့​လား​ မသိ။ တရုတ်ြပည်မှာ သွား​ဖတ်ရင် အဖမ်း​ခံရလိမ့်​မယ် ထင်တယ်။ ဒါ​ေပမယ့်​ သင်ခန်း​စာယူစရာ​ေကာင်း​တဲ့​အြမင်မို့​လို့​ ဆက်ြပီး​ အစဆွဲထုတ်​ေပး​လိုက်ပါရဲ့​။ မှား​တယ် မှန်တယ် ြငင်း​ခုန်ဖို့​ေတာ့​ မဟုတ်ပါဘူး​။ အ​ေတွး​အြမင်ကို​ေတာ့​ ကိုယ်သန်သလို ဆက်​ေတွး​လို့​ရပါတယ်။ သူများ​ေြပာတိုင်း​ လွယ်လွယ်နဲ့​ မယံုတတ်တဲ့​အကျင့်​ရလည်း​ နည်း​မှတ်လို့​။