“​ေြမပံုကိုအလိပ်​ေြဖလိုက်ရင် ဓါး​သွား​ေတွ​ေပါ်လာစြမဲပဲ”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

​ေမ​ေမ​ေလး​ နာ​ေရး​ရက်​ေတွမှာ ​ေမာင်​ေလး​ ဂျိမ်း​စ် က လက်ဖျား​ခါ​ေလာက်စရာ သတင်း​ထူး​တစ်ခု​ေပး​ပါတယ်။ “ယင်း​မာ နင့်​ကို ​ေမ​ေမ​ေလး​က အ​ေမွြပတ် စွန့်​လွှတ်ထား​တယ်။” တဲ့​။

သူ့​ထက်အရင် နှစ်နှစ်​ေလာက်​ေစာြပီး​ ဆံုး​သွား​တဲ့​ ယင်း​မာ​ေဖ​ေဖ့​အသုဘတုန်း​ကလည်း​ ​ေမ​ေမ​ေလး​က ​ေဖ​ေဖ့​ေသတမ်း​စာကို ဘယ်သူ့​မှလည်း​မြပ၊​ ဘယ်သူ့​ကိုမှလည်း​ အ​ေမွခွဲမ​ေပး​ခဲ့​ပါဘူး​။ ​ေမ​ေမ​ေလး​က​ေတာ့​ မိ​ေထွး​မို့​ထား​ပါ​ေတာ့​ေလ။ ​

ေဖ​ေဖက​ေရာ သမီး​အရင်း​ြဖစ်တဲ့​ ယင်း​မာကို တစ်ြပား​တစ်ချပ်​ေတာင် ​ေစတနာ မရှိဘူး​လား​။ မခံနိုင်လွန်း​လို့​ လင်​ေတာ်​ေမာင် ​ေဘာ့​ပ်နဲ့​ နှစ်​ေယာက်သား​ ​ေမ​ေမ​ေလး​အိမ်ခန်း​က​ေလး​ကို ​ေြမလှန်ရှာြကတာ​ေပါ့​။ ​ေဖ​ေဖ့​ေသတမ်း​စာများ​ ​ေတွ့​ဦး​မလား​လို့​ပါ။ မရှာရပဲ​ေတွ့​တာက​ေတာ့​ ​ေမ​ေမ​ေလး​ကို ကဏ္ဍ​ေကာစလုပ်ြပီး​ သူ့​သား​သမီး​ေတွနဲ့​အတူ အ​ေမရိကကိုထွက်သွား​တဲ့​ မမြကီး​ဆီက​ေန ​ေမ​ေမ​ေလး​ဆီ ​ေရး​ပို့​ထား​တဲ့​ စာ​ေတွ တထပ်ြကီး​ပါပဲ။

အို ဘုရား​သခင်။ ​ေမ​ေမ​ေလး​က ယင်း​မာကို မမုန်း​ပဲ ဘယ်​ေနပါ့​မလဲ။ မမြကီး​ေရး​တဲ့​စာ​ေတွထဲမှာ ယင်း​မာအ​ေြကာင်း​ ​ေကာင်း​တာတစ်ခုမှ မပါဘူး​။ ယင်း​မာနဲ့​ပတ်သက်ြပီး​ ​ေမ​ေမ​ေလး​မှာ အဆိပ်သင့်​ခဲ့​တယ်ဆိုရင် အဲသည် အဆိပ်ကို ခတ်တဲ့​သူက​ေတာ့​ ယင်း​မာရဲ့​ မမြကီး​ကိုယ်တိုင်ပါပဲ။ အံဩမဆံုး​ ရင်နာမဆံုး​ြဖစ်​ေနတဲ့​အချိန်မှာ ​ေဘာ့​ပ်က လှမ်း​ေခါ်ြပီး​ြပတာက ​ေဖ​ေဖ​ေရး​ခဲ့​တဲ့​ ​ေသတမ်း​စာပါ။ ​

ေဖ​ေဖဟာ သူ​ေမွး​ထား​တဲ့​ တြခား​သား​သမီး​များ​နဲ့​တန်း​တူ ယင်း​မာကိုလည်း​ သူပိုင်ဆိုင်သမျှ​ေတွ ခွဲ​ေဝအ​ေပး​ခဲ့​သား​ပါလား​။ အ​ေမွဆိုတာက​ေတာ့​ စား​ထိုက်မှ စား​ရတာပါ​ေလ။ ဒါ​ေပမယ့်​ ကိုယ်မရခဲ့​ေလြခင်း​လို့​ထင်​ေနတဲ့​ ​ေဖ​ေဖ့​ရဲ့​ ​ေစတနာ​ေမတ္တာ​ေတွကို ရလိုက်သား​ပဲဆိုတဲ့​အသိက ​ေဖ​ေဖတစ်​ေယာက်လံုး​ ယင်း​မာအနား​မှာ စကား​လာ​ေြပာ​ေနသလိုကို ခံစား​ရပါတယ်။ ​ေဖ​ေဖက ဘာ​ေြပာသလဲ သိလား​။

“Tu qiong bi sian.” (When the map is unrolled, the dagger is revealed.) ‘ယင်း​မာ​ေရ။ ​ေြမပံုကို အလိပ်​ေြဖလိုက်ရင် ဓါး​သွား​ေတွဆိုတာ ​ေပါ်လာတတ်စြမဲပဲ။” တဲ့​။ 

 သမိုင်း​စဉ်တ​ေလျှာက်လံုး​ ကမ္ဘာမှာ ရုတ်တရက်ြဖစ်​ေပါ်လာတဲ့​ ြဖစ်ရပ်တစ်ခုက​ေန မီး​ခိုး​ြကွက်​ေလျှာက် တုတ်တြပက် ဓါး​တြပက် စစ်မက်​ေတွ ြဖစ်ပွား​ခဲ့​တာ အြကိမ်​ေပါင်း​ မနည်း​ပါဘူး​။ မျက်နှာဖံုး​စွပ်ကွာကျသွား​တဲ့​အခါ ဘီလူး​ဇာတိြပလာတယ် လို့​လည်း​ ​ေြပာလို့​ရတာ​ေပါ့​။ ဥပမာအား​ြဖင့်​ ပုလဲဆိပ်ကမ်း​ကို ဗံုး​ကျဲတဲ့​ြဖစ်ရပ်မျိုး​၊​ စက်တင်ဘာ ၁၁ ရက်​ေန့​က အ​ေမရိကမှာြဖစ်တဲ့​ ြဖစ်ရပ်မျိုး​ကို ဆိုလိုတာပါ။ ခုဆို သူတို့​ဆီမှာ ​ေြပာစမှတ်​ေတာင်တွင်​ေနြပီ။ ဘုမသိဘမသိြဖစ်​ေနတဲ့​သူဆို

“ဟဲ့​ … စက်တင်ဘာ ၁၁ရက်​ေန့​တုန်း​က နင် ဘယ်​ေရာက်​ေနလို့​တုန်း​။” လို့​ ​ေြပာြကတယ်။ 

အဲသည်​ေမး​ခွန်း​ကိုပဲ ယင်း​မာရဲ့​သမီး​ြဖစ်သူကလည်း​ ယင်း​မာကို အတည်​ေပါက်ြကီး​နဲ့​ ​ေမး​ခဲ့​ပါတယ်။ “​ေနဦး​ ​ေနဦး​။ ငါစဉ်း​စား​လိုက်ဦး​မယ်။” ဆို​ေတာ့​ သမီး​က

“​ေမ​ေမ စဉ်း​စား​မယ်ဆိုတာ ဘာစကား​ပံုနဲ့​ ြပန်​ေြဖရ​ေကာင်း​မလဲ စဉ်း​စား​တာ မဟုတ်လား​။ တို့​အ​ေမက​ေတာ့​ စံပဲ။” 

လို့​ ​ေြပာပါတယ်။ ဟုတ်လိုက်​ေလ။ အဲသည်အြဖစ်အပျက်ကို ထင်ဟပ်ြပီး​ေြပာစရာ ရှီဂျီစာအုပ်ြကီး​ထဲမှာ ြပန်ရှာလို့​ရ​ေတာ့​မှ သမီး​ဆီ ဖုန်း​ြပန်ဆက်ရတယ်။

“လွန်ခဲ့​တဲ့​ နှစ်​ေပါင်း​ ၂၀၀၀ ​ေကျာ်က​ေပါ့​ သမီး​ရယ်….။” 

ဟန်​ေဖး​ဆီ​ေသြပီး​တဲ့​ေနာက် ဇန်ဧကရာဇ်မင်း​ဟာ တရုတ်နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံလံုး​ကို သူ့​လက်​ေအာက် ​ေရာက်လာ​ေအာင် ​ေြခလှမ်း​တစ်လှမ်း​ချင်း​ လှမ်း​ပါ​ေတာ့​တယ်။ သနား​ညှာတာြခင်း​ ကင်း​မဲ့​တဲ့​စစ်ပွဲ​ေတွ၊​ ပရိယာယ်​ေဝဝုစ် ြကွယ်ဝတဲ့​ ချဉ်း​ကပ်မှု​ေတွ၊​ တရား​ေသာ မတရား​ေသာ ဆင်ြခင်ြခင်း​မရှိတဲ့​ လှည့်​စား​မှု​ေတွသံုး​လို့​ ​ေနာက်​ေြခာက်နှစ်​ေလာက်အြကာမှာ​ေတာ့​ ဟန်၊​ ​ေဆာင် နဲ့​ ​ေဝနိုင်ငံ​ေတွဟာ သူ့​လက်​ေအာက်ခံ ြဖစ်လာ​ေလ​ေတာ့​တယ်။

ဒီလိုနဲ့​ ဆက်ြပီး​ မျက်​ေစာင်း​ထိုး​လာတာက​ေတာ့​ အခု ​ေဘဂျင်း​ြမို့​ေတာ်တည်ရှိရာ ယန် နိုင်ငံပဲ ြဖစ်ပါတယ်။ အဲဒီယန်နိုင်ငံမှာ ဇန်ဘုရင်မင်း​ြမတ်နဲ့​ သက်တူရွယ်တူ အိမ်​ေရှ့​မင်း​သား​ တန် ဆိုတာ ရှိပါတယ်။ သူလည်း​ပဲ အစတုန်း​က​ေတာ့​ ဇန်မင်း​သား​ေလး​နဲ့​အတူ ​ေဆာင်နိုင်ငံမှာ ြကီး​ြပင်း​ခဲ့​ရလို့​ ကစား​ေဖာ်ကစား​ဘက်​ေတွ ြဖစ်ပါသတဲ့​။ ဇန်မင်း​သား​ရဲ့​ခမည်း​ေတာ် ချင်ြပည်နယ်မှာ နန်း​တက်တဲ့​အခါ လျူဖု​ေဝအိမ်မှာကျန်ခဲ့​တဲ့​ သူ့​မယ်မယ်တို့​ကို လှမ်း​ေခါ်​ေတာ့​ မင်း​သား​ေလး​ကမှ ၁၀ နှစ်ပဲ ရှိဦး​မယ်။ ​ေနာက် ၃ နှစ်အြကာ သူ့​ခမည်း​ေတာ် နတ်ရွာစံ​ေတာ့​ ရင်ခွင်ပိုက်ဘုရင်အြဖစ် လျူဖု​ေဝက အုပ်ချုပ်တယ်။

အြပိုင်း​အရိုင်း​ လူလား​ေြမာက်လာြကတဲ့​ မင်း​သား​နှစ်ပါး​ဟာ ဆယ်​ေကျာ်သက်အရွယ် လွန်​ေြမာက်လာတဲ့​အခါမှာ​ေတာ့​ တန်မင်း​သား​က ြငိမ်း​ချမ်း​ေရး​အာမခံအြဖစ် ချင်ြပည်ကို ​ေရာက်လာခဲ့​တယ်။ တချိန်က ဇန်မင်း​သား​ခမည်း​ေတာ်လို​ေပါ့​။ က​ေလး​တုန်း​က လည်ပင်း​ဖက်​ေဆာ့​လာခဲ့​တာမှ အား​မနာ ဇန်ဘုရင်က​ေလး​က တန်မင်း​သား​အ​ေပါ်မှာ ​ေတာ်​ေတာ် ချိုး​ချိုး​ဖဲ့​ဖဲ့​ နှိပ်ကွပ်ခဲ့​လို့​ ​ေနာက်ဆံုး​မှာ သူ့​တိုင်း​ြပည် သူြပန်​ေြပး​သွား​ရရှာတယ်။

စိတ်ထဲမှာလည်း​ ဘယ်လိုလက်တုန့်​ြပန်ရမလဲ တနံု့​နံု့​နဲ့​။ ခါချဉ်​ေကာင်မာန်ြကီး​ေတာင်ြကီး​ြဖိုမည့်​ြကံ ခါး​ကမသန်တဲ့​။ သူြပန်​ေရာက်လို့​မှ မြကာခင် ဇန်ဘုရင်မင်း​ြမတ်က နယ်စပ်မှာ တပ်​ေတွလာဝိုင်း​ေတာ့​တာကိုး​။ (တကယ်​ေတာ့​ ြငိမ်း​ချမ်း​ေရး​ကို မလိုချင်၊​ တိုင်း​ြပည်ကိုသာ သိမ်း​ပိုက်ချင်တာမို့​ ဟိုက ရာဇပရိယာယ်ဆင်လိုက်တာ ထင်ပါတယ်)။ ယန်နိုင်ငံအုပ်ချုပ်သူ​ေတွအ​ေနနဲ့​ အရမ်း​ကို ပူပန်​ေသာက​ေရာက်ြက​ေလ​ေတာ့​တယ်။ အ​ေရး​ထဲ အရာ​ေပါ်ဆိုသလိုပဲ။

ချင်နိုင်ငံဘက်က စစ်ဗိုလ်ချုပ်ြကီး​ ဖန်ယုကျီဆိုတာက ဇန်ဘုရင်ကို လုပ်ြကံပုန်ကန်ဖို့​ြကိုး​စား​တာ မ​ေအာင်ြမင်ပဲ တန်မင်း​သား​ဆီကို ​ေြပး​ဝင်ခိုလှံုလာပါ​ေလ​ေရာ။ ယန်မူး​မတ် ပညာရှိ​ေတွအား​လံုး​က အဲဒီစစ်သူြကီး​ကို လက်ခံထား​တာဟာ ဇန်ဘုရင်ကို အံတုတာနဲ့​အတူတူပဲ လို့​ ယူဆြကတယ်။ ြငိမ်း​ချမ်း​ေရး​အာမခံအြဖစ်ထား​တဲ့​ တန်အိမ်​ေရှ့​မင်း​သား​ ြပန်လာကတည်း​က ​ေနွ​ေခါင်​ေခါင်ဖိန့်​ဖိန့်​တုန်​ေအာင် ​ေြကာက်​ေနြကရတာ။ အခု ရန်သူ့​ဘက်က သူပုန်ကို လက်ခံထား​မိရင်​ေတာ့​ ဘယ်ဆိုဖွယ်ရာရှိမလဲ။ ဒါ​ေပမယ့်​ ​ေခါင်း​မာတဲ့​တန်မင်း​သား​ကို ဘယ်သူမှ ​ေဖျာင်း​ြဖလို့​မရြကဘူး​။

ဒီလိုနဲ့​ မူး​ေတွမတ်​ေတွ ဝိုင်း​ဝန်း​အ​ေြဖရှာရင်း​ ​ေနာက်ဆံုး​ေတာ့​ ချန်ပညာရှိဆီမှာ အကူအညီ​ေတာင်း​လာတယ်။ ချန်ပညာရှိြကီး​က သူမတတ်နိုင်​ေသာ်ြငား​ ဘယ်သူကများ​တတ်နိုင်ပါ့​မလဲလို့​ လိုက်ရှာတဲ့​အခါ ြကင်ခဲ လို့​ေခါ်တဲ့​ ​ေဈး​ထဲက ယစ်ထုပ်ြကီး​တစ်​ေယာက်ကို သွား​ေတွ့​တယ်။ ဆရာြကင်လို့​ လူ​ေတွက​ေခါ်ြကတဲ့​ အဲဒီလူြကီး​ဟာ စာ​ေပလည်း​နှံ့​စပ်တယ်။ ဓါး​ေရး​လှံ​ေရး​လည်း​ ကျွမ်း​ကျင်တယ်။ နဂိုတုန်း​က​ေတာ့​ ​ေဝနိုင်ငံကလာသတဲ့​။ ​ေနာက်​ေတာ့​ ​ေဝ ကလည်း​ ချင် ​ေအာက်​ေရာက်သွား​တာနဲ့​ ​ေြခဦး​တည့်​ရာထွက်လာရင်း​ ဟန် ကို​ေရာက်လာတာ လို့​ ဆိုြကတယ်။

ဒီလိုဆိုရင်​ေတာ့​ ဇန်ဘုရင်ကို ချစ်စရာအ​ေြကာင်း​ေတာ့​ မရှိပါဘူး​။ သူက အင်မတန် အရက်ြကိုက််တတ်ြပီး​ သား​သတ်သမား​တစ်​ေယာက် ဂီတသမား​တစ်​ေယာက်နဲ့​ ​ေတာ်​ေတာ်ရင်း​ရင်း​နှီး​နှီး​ေပါင်း​သတဲ့​။ သူတို့​မိတ်​ေဆွသံုး​ဦး​စလံုး​ဟာ ​ေြဖာင့်​မတ်မှန်ကန်ြကြပီး​ သာမာန်လူ​ေတွနဲ့​ေတာ့​ မတူပါဘူး​တဲ့​။ အဲဒီလူနဲ့​ တိုင်ပင်ြကည့်​ဖို့​ ချန်ပညာရှိက တိုက်တွန်း​တဲ့​အခါ တန်အိမ်​ေရှ့​စံက

 “​ေရှ့​ေတာ်အ​ေရာက်သာ ​ေခါ်လာခဲ့​ပါ။ သို့​ေပမယ့်​ ဒီအ​ေရး​ကိစ္စကို သင်နှင့်​ငါ နှစ်ဦး​သာ သိပါ​ေစ။” 

လို့​ ​ေသ​ေသချာချာ မှာလွှတ်လိုက်သတဲ့​။ ချန်ပညာရှိက ဆရာြကင်ကို “အိမ်​ေရှ့​ကိုယ်​ေတာ်​ေလး​က သင့်​ကို အ​ေရး​ြကီး​စကား​တိုင်ပင်လို၍ ယခုပင် နန်း​ေတာ်သို့​ အခစား​ဝင်ပါ။” လို့​မှာြပီး​တာနဲ့​ သူ့​လည်ပင်း​သူလှီး​လို့​ သတ်​ေသလိုက်သတဲ့​။ ကိုယ်​ေတာ်​ေလး​က သူ့​ကို အြပင်လူမသိဖို့​ေသ​ေသချာချာ မှာတယ်။ အခု သူ​ေသသွား​တဲ့​ေနာက်မှာ ဘယ်သူမှ သိစရာအ​ေြကာင်း​ မရှိ​ေတာ့​ဘူး​ လို့​ ​ေလျှာက်တင်လိုက်ပါ လို့​လည်း​ ဆရာြကင့်​ကို မှာလိုက်သတဲ့​။

တကယ်​ေတာ့​ သည်ကိစ္စဟာ ဘယ်​ေလာက်​ေလး​နက်သလဲဆိုတာကို ဆရာြကင့်​ကို သိ​ေစတဲ့​အြပင် သ​ေဘာမတူလို့​ ြငင်း​ချင်ရင်​ေတာင်မှ အလဟဿ အသက်ဆံုး​ရှာတဲ့​ သူ့​မျက်နှာကို ​ေထာက်ထား​ြပီး​ မြငင်း​သာ​ေအာင် တုပ်​ေနှာင်လိုက်တာပါ။ ကိုယ့်​အသက်​ေတာင် ကိုယ်မနှ​ေြမာတဲ့​သူ​ေတွက စီစဉ်ထား​တဲ့​အြကံဉာဏ်က​ေတာ့​ သည်လိုပါတဲ့​။ ဇန်ဘုရင်မင်း​ြမတ်ကို လက်ရအမိဖမ်း​ြပီး​ သူတို့​နိုင်ငံကို ဝိုင်း​ရံထား​တဲ့​ တပ်​ေတွကို ဆုတ်ခွာ​ေစမယ်။

သူမတရား​သိမ်း​ပိုက်ထား​တဲ့​ နယ်ပယ်​ေတွကို သူ့​နယ်စား​ပယ်စား​ေတွကို ြပန်​ေပး​ြပီး​ စည်း​ရံုး​မယ်။ အဲဒါမှ မ​ေအာင်ြမင်ရင်လည်း​ ဇန််ဘုရင်ကို အရှင်မထား​ပဲ သတ်ပလိုက်ရင် ​ေခါင်း​ေဆာင်မရှိတဲ့​ တပ်ပျက်ြကီး​ကို အလွယ်တကူ အနိုင်ယူလို့​ရမယ် လို့​ တွက်ဆြကပါသတဲ့​။ ဆရာြကင်ကို ​ေရွှ​ေငွ​ေကျာက်သံပတ္တြမား​ လူသူလက်နက် လိုသ​ေလာက်ယူ​ေစဆို​ေပမယ့်​ ဆရာြကင်လိုအပ်တာ အဲဒါ​ေတွ မဟုတ်ပါဘူး​။ သူလို မျက်နှာစိမ်း​တစ်​ေယာက်အ​ေနနဲ့​ ဇန်ဘုရင် အနား​ကိုကပ်လို့​ရမယ့်​ ငါး​စာတစ်ခု လိုချင်ပါသတဲ့​။ တည့်​တည့်​ေြပာ​ေတာ့​ ဖန်စစ်သူြကီး​ရဲ့​ ဦး​ေခါင်း​ကို လိုချင်ပါသတဲ့​။ “ဒါကလွဲလို့​ တြခား​ြကိုက်တာ​ေတာင်း​” လို့​ ဆုမ​ေပး​သာတဲ့​ မင်း​သား​ကို ဆရာြကင်ကလည်း​ ​ေထွ​ေထွထူး​ထူး​ ​ေြပာမ​ေန​ေတာ့​ပါဘူး​။ သူကိုယ်တိုင်ပဲ ဗိုလ်ချုပ်ဖန်ကို နှစ်ဦး​ချင်း​သွား​ေတွ့​ပါတယ်။

“ကျန်း​ခန့်​သာလို့​ မာပါစ ဗိုလ်ချုပ်မင်း​။ ဗိုလ်မင်း​တို့​ရဲ့​ ဇန်ဘုရင်မင်း​ြမတ်က​ေတာ့​ ကမ်း​ကုန်​ေအာင် ရက်စက်လှပါ​ေပတယ်။ ဗိုလ်မင်း​ရဲ့​ အမိအဘ မိန်း​မ သား​သမီး​ ​ေဆွစဉ်မျိုး​ဆက်အား​လံုး​ တစ်​ေခါင်း​မှ မကျန်​ေအာင် စီရင်လိုက်တဲ့​သတင်း​ ြကား​မိလို့​ စိတ်မ​ေကာင်း​ြဖစ်ရပါတယ်။ အခုဆို ဗိုလ်မင်း​ရဲ့​ ဦး​ေခါင်း​ကို​ေတာင် ​ေရွှစင်အသြပာတစ်​ေထာင် နဲ့​ အိမ်​ေြခတစ်​ေသာင်း​ ရွာြကီး​တစ်ရွာ စား​ေစမယ် လို့​ ဆု​ေငွထုတ်ထား​သဗျ။ ဘယ့်​နှယ်လုပ်ြကမတုန်း​ဗျာ။”

 “ကျုပ်လည်း​ ​ေန့​စဉ်နဲ့​အမျှ စိတ်ဆင်း​ရဲလှပါ​ေသာ်​ေကာ ​ေနာင်ြကီး​ရယ်။ ဘယ်လိုမှလည်း​ မြကံတတ်​ေတာ့​ဘူး​။ အြကံဉာဏ်​ေလး​များ​ ရှိရင် ​ေပး​ပါဦး​။”

 “စိတ်ကူး​မိတာတစိခု​ေတာ့​ ရှိပါရဲ့​ ဗိုလ်မင်း​ရယ်။ ဗိုလ်မင်း​အလိုလည်း​ ြပည့်​ရ​ေစ့​မယ်။ ကျုပ်တို့​ ယန်နိုင်ငံလည်း​ ရန်​ေဘး​မသန်း​ ​ေအး​ေအး​ချမ်း​ချမ်း​ ြဖစ်သွား​မယ်။ ဇန်ဘုရင်ကိုလည်း​ လက်စား​ေချရာ​ေရာက်မယ်ဗျ။ ဒါ​ေပသိ ​ေြပာမထွက်​ေပါင်ဗျာ။ ကိုယ့်​နှုတ်ခမ်း​ကိုယ်ကိုက်ြပီး​ မနည်း​ြမိုချ​ေနရတယ်။”

 “​ေြပာသာ​ေြပာပါ ​ေနာင်ြကီး​ရယ်။” “​ေခါင်း​တစ်​ေခါင်း​လိုသဗျာ။ ​ေခါင်း​တစ်​ေခါင်း​။ ကျုပ်သာ ဗိုလ်မင်း​ေခါင်း​ကို ရလို့​က​ေတာ့​ေလ တံတင်း​ထဲကိုထည့်​ ဇန်ဘုရင်ကိုသွား​ဆက်ရင် သူလည်း​ ဝမ်း​သာအား​ရ လာြကည့်​မှာ ဧကန်ပဲဗျ။ ဒီ​ေတာ့​မှ ဘယ်လက်နဲ့​ သူ့​ဝတ်ရံုကိုလှမ်း​ဆွဲြပီး​ ညာလက်နဲ့​ ရင်ဝတည့်​တည့်​ ဓါး​နဲ့​များ​ထိုး​ထည့်​လိုက်ရရင် သိြကား​သား​မို့​ ဒင်း​ခံနိုင်မှာလား​ဗျာ။ ဗိုလ်မင်း​လိုအင်လည်း​ြပည့်​ဝ။ အိမ်​ေရှ့​ကိုယ်​ေတာ် အ​ေရး​ေတာ်လည်း​ေအာင်။ ခုနှစ်ြပည်​ေထာင်မင်း​အ​ေပါင်း​တို့​လည်း​ စစ်မက်ရန်​ေဘး​ ကင်း​ေဝး​သွား​မှာ​ေပါ့​၊​” 

အဲသလိုဆိုလိုက်​ေတာ့​ ဖန်စစ်သူြကီး​လည်း​ ခဏ​ေလာက်​ေတွသွား​ြပီး​ေနာက် “​ေစာ​ေစာက ​ေြပာ​ေရာ​ေပါ့​ဗျာ။” ဆိုြပီး​ ြမသန်း​တင့်​ ဝတ္ထုထဲကအတိုင်း​ ကို​ေကျာ်ကို ဓါး​ေတာင်း​၍ မိမိလည်ကိုြဖတ်မည် လုပ်လိုက်သတဲ့​။ ဘယ်သူမှ​ေတာ့​ စိတ်မ​ေကာင်း​ြကဘူး​ေပါ့​ေလ။ ဒါ​ေပမယ့်​ ြဖစ်ြပီး​မှ​ေတာ့​ ဘာတတ်နိုင်မှာတုန်း​။ လုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်ြကတာ​ေပါ့​။

အထက်ဆံုး​ဓါး​ကို ြမိ​ေန​ေအာင်​ေသွး​ြပီး​ ဆင်တစ်​ေကာင်လံုး​ တံုး​ကနဲ ပစ်လဲ​ေစတဲ့​ အဆိပ်​ေတွ သုတ်လိမ်း​လို့​ စီရင်ြပီး​ လူ​ေတာ်​ေတာ်များ​များ​နဲ့​ ရီဟာဇယ်လုပ်ြကည့်​ေသး​တာတဲ့​။ အ​ေဖာ်မပါရင် တစ်​ေယာက်တည်း​ ​ေြခာက်ကပ်ကပ်​ေနမှာစိုး​လို့​ ကျင်ဝူယန်ဆိုတဲ့​ လူ့​အသက်ကို ဖက်ရွက်​ေလာက်မှ တန်ဖိုး​မထား​သူတစ်​ေယာက်ကိုပါ ထည့်​ေပး​လိုက်သတဲ့​။ မြပန်လမ်း​ကို သွား​ေတာ့​မှာဆိုတာ သိတဲ့​အတွက် ဟန်နိုင်ငံကထွက်ကတည်း​က အသုဘအခမ်း​အနား​နဲ့​ သရဏဂံုတင်ြပီး​ ထွက်ခဲ့​ြကသတဲ့​။ အရက်​ေတွ မူး​ေန​ေအာင်​ေသာက်ြပီး​ ဆရာြကင့်​မိတ်​ေဆွ ​ေစာင်း​သမား​ြကီး​က လွမ်း​စရာ​ေတး​သီချင်း​ေတွ ဆိုလို့​တီး​လို့​ နှုတ်ဆက်လိုက်ပို့​ြကတာ တန်မင်း​သား​ကိုယ်တိုင်​ေတာင် မျက်ရည်မဆည်နိုင်ပါဘူး​တဲ့​။

 ြဗပ်​ေစာင်း​သံက​ေလး​ကလည်း​ ဘာနဲ့​မှ မတူ​ေအာင် သာယာပါ​ေပသတဲ့​။ ရှန်း​ယန်ြမို့​ကို​ေရာက်တဲ့​အခါ ဆရာြကင်က ရဲမက်များ​ကို တံစိုး​လက်​ေဆာင်များ​ေပး​လို့​ ​ေရှ့​ေတာ်အ​ေရာက်ပို့​ေစသတဲ့​။ သံတမန်နှစ်ဦး​လွှတ်ြပီး​ ဖန်စစ်သူြကီး​ရဲ့​ ဦး​ေခါင်း​မှန်း​အတည်ြပုြပီး​ေတာ့​မှ ​ေရှ့​ေတာ် ခစား​ေစရတယ်။ ဆရာြကင်က ​ေခါင်း​ြပတ်ပါတဲ့​ တံတင်း​က​ေလး​ နဲ့​ ကျင်ဝူယန်က ပဏ္ဍာဆက်လိုက်တဲ့​ ဂျူကန်ြပည်နယ်ရဲ့​ ​ေြမပံုက​ေလး​နဲ့​ အခစား​ဝင်ြကတဲ့​အခါ နံမယ်​ေကျာ် ​ေြကး​စား​လူသတ်သမား​ြကီး​က မျက်နှာမှာ​ေသွး​ဆုတ်ြပီး​ တဆတ်ဆတ်တုန်​ေနပါ​ေရာ။

ဆရာြကင်က ကမန်း​ကတန်း​ “အလို ​ေတာကတက်လာတဲ့​ အ​ေကာင်ဆို​ေတာ့​ ရှင်ဘုရင့်​ ဘုန်း​ရှိန်ကံရှိန်ကို မခံနိုင်ပဲ ​ေြကာက်ဒူး​များ​ပင် တုန်လာပါ​ေပါ့​လား​။ ကျွန်​ေတာ်မျိုး​ြကီး​ကိုသာ အပါး​တိုး​ခွင့်​ြပုပါဖျား​။” လို့​ဆို​ေတာ့​ ဇန်ဘုရင်က ကျင်ဝူယန်ကို ​ေနာက်ဆုတ်ခိုင်း​လိုက်ြပီး​ ဆရာြကင်ကို ​ေြမပံုဆက်​ေစသတဲ့​။ ​ေြမပံုအလိပ်ကို ​ေြဖလိုက်တာနဲ့​တြပိုင်နက် အသွား​ထက်တဲ့​ဓါး​တစ်စင်း​ဟာ ဆရာြကင်ရဲ့​ညာလက်က​ေနထွက်လာြပီး​ ဘုရင့်​ရင်ဝမှာ ​ေတ့​ထား​ြပီး​သား​ပဲတဲ့​။ ဘုရင်ကလန့်​ြပီး​ ​ေနာက်ကိုခုန်ဆုတ်လိုက်တဲ့​အတွက် ဘယ်ဘက်လက်နဲ့​လှမ်း​ဆွဲထား​တဲ့​ ဝတ်ရံုစက ြပဲပါသွား​တယ်။ ခါး​မှာပတ်ထား​တဲ့​ ဓါး​ရှည်ကိုဆွဲထုတ်ြပီး​ ခုခံဖို့​ြကိုး​စား​ေပမယ့်​ ​ေနရာကြကပ်​ေနလို့​ မထုတ်သာဘူး​တဲ့​။

နန်း​ေဆာင်ထဲက မူး​ေတွမတ်​ေတွက​ေတာ့​ အံ့​အား​သင့်​ြပီး​ ြကက်​ေသ​ေသ​ေနြကသတဲ့​။ သူတို့​လည်း​ ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူး​ေလ။ အခစား​ဝင်ကတည်း​က လက်နက်​ေတွ အြပင်မှာ အကုန် အပ်ခဲ့​ရတာကိုး​။ အြပင်က ရဲမက်​ေတွကလည်း​ အထဲက မ​ေခါ်ပဲ ဝင်လာစရာအ​ေြကာင်း​မရှိဘူး​။ ဘုရင်ကို ​ေဆး​ြမစ်စံုဆက်ဖို့​ အခစား​ဝင်လာတဲ့​ သမား​ေတာ်ြကီး​က လက်ထဲက ​ေဆး​ြမစ်အိုး​နဲ့​ လှမ်း​ေပါက်လိုက်တဲ့​အခါ ဆရာြကင် ဟန်ချက်ပျက်သွား​တုန်း​ ရဲမက်က “ဓါး​ကို ​ေနာက်​ေကျာက​ေန လက်ြပန်ထုတ်လိုက်ပါ ဖျား​။” လို့​ ​ေအာ်လိုက်မှ ဘုရင်လည်း​ သတိဝင်လာြပီး​ ရန်သူကိုလှမ်း​တွက်လိုက်တဲ့​အခါ ​ေပါင်ရင်း​ကိုထိသွား​သတဲ့​။

​ေြခ​ေထာက်က​ေခွကနဲ ညွှတ်သွား​ခိုက်မှာ ရှိသမျှအား​ကုန်သံုး​ြပီး​ ရှင်ဘုရင်ကို ဓါး​နဲ့​လှမ်း​ထိုး​လိုက်​ေပမယ့်​ ​ေဘး​ေချာ်ြပီး​ ​ေြကး​တိုင်လံုး​ြကီး​ကိုသာ ထိုး​မိပါသတဲ့​။ ဘုရင်က မ​ေသမချင်း​ ​ေနာက်ထပ် ခုနှစ်ချက်​ေလာက် ခုတ်တာ​ေတာင်မှပဲ နန်း​ေတာ်တိုင်လံုး​ကို မှီြပီး​ထိုင်ချလိုက်တဲ့​ ဆရာြကင်ဟာ ​ေသွး​ပွက်ပွက်ထွက်​ေနတဲ့​ြကား​က အသံနက်ြကီး​နဲ့​ ရယ်ပါသတဲ့​။ “​ေတာက်။ ငါက အရှင်ဖမ်း​ချင်​ေဇာနဲ့​ ​ေလာြကီး​သွား​လို့​ေပါ့​ကွာ။ ခု​ေတာ့​ တြခား​လူက ငါ့​သခင်အမှု​ေတာ်ကို ဆက်ထမ်း​ရ​ေတာ့​မယ်။” လို့​ ​ေြပာသွား​တယ်။ ​ေြကာက်လန့်​တြကား​က​ေန ယမ်း​ပံုမီး​ကျ ြဖစ်သွား​တဲ့​ ဖန်ဘုရင်ဟာ ကျင်ဝူယန်ကို အဆံုး​စီရင်ြပီး​တာနဲ့​ ရှိသမျှတပ်​ေတွအကုန် ဟန်နိုင်ငံကို ချီ​ေစပါတယ်။

 ဟန်ဘုရင်မင်း​ြမတ်ကိုယ်တိုင်က သား​ေတာ်အိမ်​ေရှ့​မင်း​သား​ဦး​ေခါင်း​ကို ြဖတ်ြပီး​ဆက်တာ​ေတာင် လက်မခံပဲ ​ေနာက်နှစ်အနည်း​ငယ်အြကာမှာ ဘုရင်ကိုယ်တိုင် သတ်​ေသ​ေစြပီး​ ချင်နိုင်ငံလက်​ေအာက်ကို သိမ်း​သွင်း​ခဲ့​ပါတယ်။ လုပ်ြကံမှုကို အစကတည်း​က သိခဲ့​ြမင်ခဲ့​တဲ့​ ​ေစာင်း​ဆရာြကီး​ကို​ေတာ့​ မျက်လံုး​အစံု​ေဖာက်ထုတ်လိုက်သတဲ့​။ သို့​ေသာ် အဲသည်​ေစာင်း​ဆရာြကီး​က နံမည်​ေြပာင်း​ ရုပ်ဖျက်ြပီး​ ချင်နန်း​ေတာ်ထဲ ဝင်ခစား​တဲ့​အခါ ြဗတ်​ေစာင်း​လက်သံက သာယာလွန်း​လို့​ အ​ေထာက်​ေတာ်​ေတွကတဆင့်​ ဘယ်သူဘယ်ဝါ ဘယ်ကလာမှန်း​ သိသွား​တာ​ေတာင် အြပစ်​ေတာ် မယူရက်ဘူး​တဲ့​။

အတွင်း​ေဆာင်​ေတာ်ထဲ အိပ်​ေဆာင်​ေတာ်ထဲအထိ ဝင်​ေရာက်​ေဖျာ်​ေြဖခွင့်​ရတဲ့​ ​ေစာင်း​အိုလုလင်ြကီး​က ခဲသား​အတိနဲ့​သွန်း​ထား​တဲ့​ ​ေစာင်း​အိုး​၊​ ဓါး​သွား​ပမာထက်တဲ့​ ​ေစာင်း​ြကိုး​များ​နဲ့​ အနီး​ကပ်လုပ်ြကံလာတဲ့​အခါ မ​ေအာင်ြမင်လို့​ သူ့​အသက်ပါ ထပ်​ေပး​ဆပ်လိုက်ရ​ေသာ်ြငား​လည်း​ ဇန်ဘုရင်ရဲ့​ဘဝဟာလည်း​ အဲသည်ကတည်း​က ​ေသသွား​ေတာ့​တာပဲတဲ့​။ ဘယ်သူ့​ကိုမှ မယံုြကည်၊​ ဘယ်သူနဲ့​မှ အ​ေတွ့​မခံ၊​ သူဘယ်မှာရှိ​ေနြပီး​ ဘယ်ကိုသွား​မယ်ဆိုတာလည်း​ ဘယ်သူ့​မှ အသိမ​ေပး​ပဲ ​ေသသည်အထိ အလွန်အမင်း​ လျှို့​ဝှက်စွာ အထီး​ကျန်စွာ ​ေနထိုင်သွား​ေလ​ေတာ့​သတဲ့​။ ဘယ်​ေလာက်​ေြကာက်လန့်​သွား​သလဲဆိုတာ ခန့်​မှန်း​နိုင်ပါလိမ့်​မယ်။

သူ့​ကို လုပ်ြကံမယ့်​သူကို ​ေြကာက်​ေနတာလား​။ သူ့​အကုသိုလ်အရိပ်ကို သူြပန်​ေြကာက်​ေနတာလား​ေတာ့​ သူမှပဲ သိ​ေပလိမ့်​မယ်။ ဒီတစ်​ေခါက် စကား​ပံုက​ေလး​ နဲ့​ သမိုင်း​ေြကာင်း​က​ေလး​ကိုဖတ်ရင်း​ ဆက်​ေတွး​မိတာက အဲသည်စကား​ပံုဟာ ပံုခိုင်း​ေြပာဆိုစရာသက်သက် မဟုတ်ပဲ တင်စား​ချက်၊​ ထင်ဟပ်ချက်တစ်ခု​ေရာ မြဖစ်နိုင်ဘူး​လား​။ နိုင်ငံနယ်နိမိတ်​ေတွ အြငင်း​ပွား​ြကတဲ့​အခါ ​ေြမပံုစက္ကူအလိပ်ြကီး​ေြဖချလိုက်တာနဲ့​ တုတ်တပျက်ဓါး​တပျက် စစ်မက်​ေတွြဖစ်ပွား​လာတာကို ​ေြပာချင်တာများ​ ြဖစ်​ေနမလား​။

ဘာလို့​ဆို​ေတာ့​ ကိုယ့်​ဆီမှာ အခုြဖစ်​ေနတဲ့​ ရခိုင် ဘဂင်္ါလီ ြပဿနာဟာ နဂိုကတည်း​က တအံု​ေနွး​ေနွး​ ရှိခဲ့​တာြကာြပီဆို​ေပမယ့်​ ဝုန်း​ကနဲမီး​ထ​ေတာက်လာတာဟာ ကုလသမဂ္ဂမှာ ​ေရပိုင်နက်အြငင်း​ပွား​မှုကို ​ေြမပံုြကီး​ြဖန့်​ြပြပီး​ သတ်မှတ်​ေပး​လိုက်တာရယ်၊​ ကိုယ်တို့​ဘဘြကီး​တစ်​ေယာက်က ဒင်း​တို့​တ​ေတွဟာ ဘယ်တုန်း​ကမှ ြပည်​ေထာင်စုတိုင်း​ရင်း​သား​ထဲမှာ မပါပါဘူး​ လို့​ အတိအလင်း​ ြငင်း​ချက်ထုတ်လိုက်တဲ့​အခါမှာရယ် ​ေသ​ေသချာချာ အစီအစဉ်တကျ၊​ ဗျူဟာကျကျ ဝင်​ေရာက်ဖန်တီး​လာတာ မဟုတ်ဘူး​လို့​ ဘယ်သူသက်​ေသြပနိုင်သလဲ။

မ​ေတာ်တဆြဖစ်ရပ်တစ်ခုလို့​ ​ေြပာချင်ရင်​ေတာ့​ အဆိပ်လူး​ထား​တဲ့​ဓါး​သွား​ နံြကား​ကို တည့်​တည့်​ဝင်လာတဲ့​အခါ ကိုယ်တိုင်သိလာပါလိမ့်​မယ်။ ​ေြမပံုကိုလည်း​ အလိပ်​ေြဖြပီး​ြပီ။ ဓါး​သွား​ေတွလည်း​ ​ေဖွး​ကနဲ ​ေတွ့​လိုက်ရြပီ။ ကိုင်း​ ဘာဆက်လုပ်ြကမလဲဗျာ။