“​​ေမာင့​်​မူပိုင်ရှင်”

တွင် ေဆာင်းပါးများေနရာ၌ ဆက်လက်ေရးသားခဲ့သည်။ 0

​​ေခါင်း​​စဉ်က ​​ေမာင့​်​မူပိုင်ရှင် ဆို​​ေတာ့​​ အဲဒီသီချင်း​​​ေလး​​ ​​ေကာင်း​​သား​​ပဲ။ ရုပ်ရှင်လည်း​​​ေကာင်း​​တယ်။ ​​ေကာလိပ်ဂျင်​​ေနဝင်း​​ နဲ့​​ ​​ေဒစီ​​ေကျာ်ဝင်း​​ နဲ့​​ ရိုက်တာ။ ဒီဘက်​​ေခတ်မှာ ​​ေဒွး​​နဲ့​​ ထွန်း​​အိန္ဒာဘို တို့​​ နဲ့​​ ဦး​​စန်း​​​ေအာင်ြကီး​​ ြပန်ရိုက်​​ေတာ့​​လည်း​​ ဘယ်လို​​ေကာင်း​​တာ၊​ စတာ​​ေတွ ​​ေရး​​မယ်ထင်ရင်ြဖင့​်​ မှား​​ပါလိမ့​်​မဗျာ လို့​​ ကိုအံြကီး​​စတိုင်နဲ့​​ ဆိုရပါလိမ့​်​မယ်။ အခု​​ေြပာမယ့​်​ ​​ေမာင့​်​မူပိုင်ရှင် က မူပိုင်ခွင့​်​ ကိစ္စ ပါ။ အဲဒီမှာကို ြပသနာက စ ​​ေတာ့​​တာပဲ။ ဒီနံမည်​​ေပး​​ရ​​ေအာင် ​​ေမာင်ရင်က ဘယ်သူ့​​ထံ ခွင့​်​​ေတာင်း​​ထား​​သတုန်း​​ဆို။ ဟုတ်ပါရဲ့​​။

ဘယ်သူ့​​များ​​ခွင့​်​​ေတာင်း​​ရမှာပါလိမ့​်​။ ​​ေတး​​​ေရး​​ဆရာလား​​။ အဆို​​ေတာ်လား​​၊​ ဒါရိုက်တာလား​​။ စာ​​ေရး​​ဆရာလား​​။ မူး​​​ေတာင်မူး​​သွား​​တယ်။ ဘာလို့​​ဆို​​ေတာ့​​ သီချင်း​​​ေခါင်း​​စဉ်၊​ ရုပ်ရှင်နံမည် စတာ​​ေတွသံုး​​ရင်လည်း​​ ပိုင်ရှင်ဆီ အခွင့​်​​ေတာင်း​​ရတယ် လို့​​ဆိုသကိုး​​။ ​​ေတာင်း​​တဲ့​​သူ​​ေတွလည်း​​ ​​ေတာင်း​​ြကပါတယ်။ ယဉ်​​ေကျး​​မှု​​ေပါ့​​ခင်ဗျာ။ ဒီလိုဆိုြပန်​​ေတာ့​​ မ​​ေတာင်း​​ပဲသံုး​​တဲ့​​သူ​​ေတွကို တယ်ရိုင်း​​သကိုး​​ လို့​​ ​​ေြပာရာ​​ေရာက်ြပန်သ​​ေပါ့​​။ ခက်ပဲခက်ရချည်ရဲ့​​​ေနာ်။

ကဲ..။ ကျား​​ြမီး​​​ေတာ့​​ ဆွဲလိုက်မိြပီ။ ခုမှ​​ေတာ့​​ လွှတ်လို့​​မြဖစ်​​ေတာ့​​ဘူး​​။ ဆက်ဆွဲလိုက်ြကဦး​​စို့​​။ မူပိုင်ခွင့​်​ဆိုတာ ဘာများ​​ပါလိမ့​်​။ ကျွန်​​ေတာ် ဉာဏ်မီသ​​ေလာက်​​ေတာ့​​ ကုန်ပစ္စည်း​​တစ်ခု ဒါမှမဟုတ် အနုပညာတစ်ခုကို ဖန်တီး​​ထုတ်လုပ်လိုက်ရင် အဲဒီအရာကို မူလဖန်တီး​​သူက သူဖန်တီး​​ထား​​ခဲ့​​​ေြကာင်း​​ အသိအမှတ်ြပုခံနိုင်ခွင့​်​ ရှိပါတယ်။ တယ်လီဖုန်း​​လို့​​​ေြပာလိုက်ရင် ဂ​​ေရဟမ်ဘဲလ်ြကီး​​၊​ လျှပ်စစ်မီး​​ဆို ​​ေသာမတ်အယ်ဒီဆင်ြကီး​​၊​ ဒီလိုအသိအမှတ်ြပုခဲ့​​တာ​​ေပါ့​​။ စဦး​​တီထွင်သူ​​ေတွကိုး​​။ အဲလိုမျိုး​​လုပ်မထား​​ရင် ကာလ​​ေတွြကာလာတဲ့​​အခါ လူ​​ေတွက ​​ေမ့​​​ေမ့​​​ေပျာက်​​ေပျာက်နဲ့​​ အမှတ်မှား​​ကုန်ြက​​ေရာ။ ဒီ​​ေတာ့​​မှ ငါ့​​ဟာကို သူများ​​ယူသွား​​ပဟ ဆို မခံနိုင်​​ေတာ့​​ “စာ​​ေကာင်း​​ရင် စ​​ေလ ​​ေရး​​တယ်လို့​​ မ​​ေအ​​ေပး​​​ေတွက ဆိုြကြပန်” ဆို က​​ေလာ်တုတ်ြကရ​​ေရာ။ ဒီအ​​ေရ​​ေတွြမင်လို့​​ ဆရာတင်ြကီး​​ဆို ​​ေရး​​​ေလသမျှ နန်း​​​ေတာ်​​ေရှ့​​ တပ်လိုက်ရတာ မ​​ေြပာပါနဲ့​​​ေတာ့​​။ နား​​ြကား​​ြပင်း​​ကပ်လာတဲ့​​ ဆရာြငိမ်း​​က​​ေတာင် “အလှြပိုင်ပွဲ”သီချင်း​​မှာ “အနှိပ်သယ် ငတိုး​​​ေြပာ ​​ေသာတာမဟုတ်ဘူး​​​ေနာ်” လို့​​ ​​ေထ့​​ခဲ့​​​ေသး​​တယ်​​ေလ။

ဒီအမှုမျိုး​​ဟာ စာ​​ေပ ဂီတနယ်မှာြဖင့​်​ မွစိတက်​​ေနတာ ပ​​ေဝသဏီ ကတည်း​​ကပါ။ ခိုး​​ကူး​​​ေခွမ​​ေြကာက်တဲ့​​ အဆို​​ေတာ်ရယ်လို့​​များ​​ ရှိပါသလား​​။ သူလည်း​​​ေကာ်ပီ ကိုယ်လည်း​​​ေကာ်ပီ၊​ အြပိုင်​​ေကာ်ရံုနဲ့​​​ေတာင် အား​​မရလို့​​ သူများ​​တီး​​ထား​​တာ​​ေလး​​ ကမန်း​​ကတန်း​​ အသံထပ်လို့​​ ​​ေနာက်မှ​​ေမွး​​ မိဦး​​လုပ်ပါတယ် ဆို ​​ေအာ်လိုက်ြကတာ ငယ်သံများ​​ကို ပါလို့​​။ နိုင်ငံြခား​​က မမဦး​​ြကီး​​ သိမှာ​​ေတာင် ရှက်စရာ။ ဒီအခါ ဖန်တီး​​တာ မဖန်တီး​​တာထက် ဥပ​​ေဒ​​ေြကာင်း​​အရ အရင် မှတ်ပံုတင်ထား​​ဖို့​​လိုတယ် ဆို ြဖစ်လာြပန်​​ေရာ။ မှား​​​ေတာ့​​ မမှား​​ဘူး​​​ေလ။ အာဇာနည်​​ေန့​​လုပ်ြကံမှုြကီး​​တုန်း​​က တကယ်တမ်း​​စြပီး​​ ဝန်ခံ​​ေြဖာင့​်​ချက်​​ေပး​​တာက တ​​ေယာက်၊​ တရား​​ရံုး​​မှာ ကျွန်​​ေတာ် အစိုး​​ရသက်​​ေသလုပ်ပါ့​​မယ် ဆို ​​ေဖာ်​​ေကာင်ဘညွန့​်​လို့​​ နံမည်ခံလိုက်တာက တ​​ေယာက်ဆို​​ေတာ့​​ တရား​​ဝင် သက်​​ေသနံမယ်ခံတဲ့​​လူက ​​ေသဒဏ်လွတ်သွား​​တယ် လို့​​ ြကား​​ဖူး​​ ဖတ်ဖူး​​တာပဲ။ (ညွှန်း​​ - သုခ / လူထုဦး​​လှ) ​​ေတွ့​​တယ်ဟုတ်။ သူများ​​​ေြပာတဲ့​​ စကား​​ကို အခိုင်အမာ​​ေြပာချင်ရင်​​ေတာင် အဲသလိုမျိုး​​ ဘယ်ကရတဲ့​​ အ​​ေထာက်အထား​​ပါ လို့​​ ညွှန်း​​ရပါသတဲ့​​။

ဒီလိုမျိုး​​ ညွှန်း​​ဆိုတာ၊​ တနည်း​​​ေြပာရရင် အမှုတွဲထဲ ဆွဲထည့​်​တာက​​ေတာ့​​ အထူး​​သြဖင့​်​ ကျမ်း​​ြကီး​​ကျမ်း​​ခိုင်များ​​ြပုစုတဲ့​​အခါ တကမ္ဘာလံုး​​ သံုး​​တဲ့​​ စံနစ်ပါ။ ဘွဲ့​​လွန်အတွက် စာတမ်း​​တင်တုန်း​​ကများ​​ဆို စာအုပ်ထူချင်လို့​​ ဘာ​​ေရး​​​ေရး​​ညွှန်း​​​ေတာ့​​တာ။ တကယ်ဖတ်တာလည်း​​မဟုတ်ပဲနဲ့​​ နံမည်ြကိး​​ြကီး​​က​​ေလး​​ တစ်ခု​​ေလာက်ရရင် စာအုပ်နံမည်ရှာြပီး​​ ပစ်ထည့​်​လိုက်တာပဲ။ ဘာရယ်ဟုတ်ဘူး​​​ေလ။ လူရှိန်တာ​​ေပါ့​​။ ကိုယ့​်​စကား​​ကိုယ် နှစ်ြပား​​မတန်မှန်း​​သိ​​ေတာ့​​ အို.. ဒီဟာက ​​ေဆာ့​​ခ​​ေရး​​တိြကီး​​​ေြပာခဲ့​​တာ။ ပ​​ေလတိုြကီး​​ မိန့​်​ခဲ့​​တာ နဲ့​​ ဖိန့​်​ရတာ​​ေပါ့​​။ ဒီလို နံမည်တပ်လိုက်လို့​​ ပိုက်ဆံမ​​ေပး​​ရဘူး​​ဗျ။ တကယ်​​ေတာ့​​ အင်တာနက်​​ေပါ်မှာ ကူး​​ြပီး​​ ခရက်ဒစ်မ​​ေပး​​ဘူး​​ဆိုတဲ့​​လူ​​ေတွဟာ အ​​ေတာ်ကို လူပါး​​မဝ​​ေသး​​လို့​​ လို့​​ ​​ေြပာရမှာ​​ေပါ့​​။

​​ေနာက်တချက်က အဲသလို ကူး​​သွား​​တဲ့​​လူ​​ေတွဟာ ဘယ်က ကူး​​ပါတယ် ဆိုတာ မ​​ေဖာ်ြပယံု မဟုတ်ပါဘူး​​ တဲ့​​ သူတို့​​ ကိုယ်တိုင်သိတာ ​​ေြပာတာလိုလိုနဲ့​​ အုန်း​​ကျွန်း​​လုပ်တာပါတဲ့​​။ မူလ ပိုင်ရှင်အတွက်​​ေတာ့​​ အ​​ေတာ် မခံချိမခံသာ​​ေပါ့​​။ တရား​​နဲ့​​ ​​ေြဖြကတာ​​ေပါ့​​ခင်ဗျာ။ ကူး​​တို့​​ဆိပ်မှာ မှို့​​အိပ်ဖွင့​်​ြပီး​​ရင် လွင့​်​သွား​​တဲ့​​မှို့​​​ေတွကို ြပန်လိုက်သိမ်း​​ဖို့​​ဆိုတာ မြဖစ်နိုင်​​ေတာ့​​ဘူး​​​ေလ။ တချို့​​လည်း​​ ​​ေြမာင်း​​ထဲ​​ေရာက်တဲ့​​ဟာ ​​ေရာက်မှာ​​ေပါ့​​။ စာ​​ေရး​​တဲ့​​သူဆိုတာ ကိုယ်​​ေရး​​တဲ့​​စာကို ကိုယ့​်​သား​​သမီး​​​ေလး​​များ​​လိုပဲ တန်ဖိုး​​ထား​​သတဲ့​​၊​ ဒါဆို ကိုယ့​်​စာကို ကူး​​သွား​​တဲ့​​လူ​​ေတွကို ကိုယ့​်​သား​​သမီး​​​ေလး​​​ေတွကို ြမတ်နိုး​​လို့​​ ​​ေမွး​​စား​​တဲ့​​လူ လို့​​ ြမင်လိုက်တာ​​ေပါ့​​ဗျာ။ တချို့​​​ေမွး​​စား​​အ​​ေဖအ​​ေမများ​​ဟာ သူများ​​ဆီကယူထား​​တဲ့​​ ဝမ်း​​မနာသား​​​ေလး​​​ေတွကို ချစ်ရှာလွန်း​​လို့​​ ​​ေမွး​​စား​​တယ်ဆိုတာ ​​ေလသံ​​ေတာင် အဟ မခံပါဘူး​​။ နံမည်ပါ​​ေြပာင်း​​၊​ လိုက်လာြပန်​​ေတာင်း​​မှာစိုး​​လို့​​ အိမ်​​ေတာင် ​​ေြပာင်း​​​ေြပး​​ြကတာ။ သူတို့​​ခမျာ ကိုယ့​်​စာကို ြမတ်နိုး​​လွန်း​​လို့​​ ကိုယ်ပိုင်အြဖစ်နဲ့​​ ​​ေမွး​​စား​​လိုက်တယ်လို့​​ သ​​ေဘာထား​​ပါ။ သူများ​​က​​ေလး​​ ​​ေမွး​​စား​​တယ်ဆိုတာ ကိုယ်တိုင်မ​​ေမွး​​နိုင်လို့​​ဗျ။ ကိုယ်က ​​ေမွး​​တတ်​​ေနြပီပဲ။ ထပ်​​ေမွး​​လိုက်စမ်း​​ပါ။ ​​ေဟာတ​​ေယာက် ​​ေဟာတ​​ေယာက်။ ​​ေတာင်း​​နဲ့​​လိုက်​​ေကာက်တဲ့​​လူ​​ေတာင် ​​ေမာသွား​​မယ်။

ညွှန်း​​ြပန်​​ေတာ့​​လည်း​​ ​​ေနရာတကာ ​​ေကာင်း​​တဲ့​​ ကိစ္စမဟုတ်ပါဘူး​​။ ကျွန်​​ေတာ်​​ေရး​​တဲ့​​စာတချို့​​ကို အင်တာနက်စာမျက်နှာ​​ေပါ်၊​ မီဒီယာတချို့​​အ​​ေပါ်မှာ ​​ေဝမျှချင်လို့​​ဆိုြပိး​​ လာခွင့​်​​ေတာင်း​​တဲ့​​သူ​​ေတွရှိပါတယ်။ ခွင့​်​မ​​ေတာင်း​​ပဲတင်လည်း​​ ကိစ္စမရှိပါဘူး​​။ ခွင့​်​​ေတာင်း​​ြပီဆို​​ေတာ့​​ စဉ်း​​စား​​ရြပီ​​ေပါ့​​။ ကျွန်​​ေတာ်က အစိုး​​ရဝန်ထမ်း​​​ေလ။ ဝန်ထမ်း​​စည်း​​မျဉ်း​​စည်း​​ကမ်း​​အရ ြပည်ပအသံလွှင့​်​ဌာန​​ေတွ မီဒီယာ​​ေတွနဲ့​​ ဆက်သွယ်ခွင့​်​မရှိဘူး​​။ ဒီ​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ် ​​ေသ​​ေသချာချာြပန်စဉ်း​​စား​​ပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ့​်​စာ​​ေတွဟာ နိုင်ငံ​​ေတာ်ကို ထိပါး​​ပုတ်ခတ်လိုတဲ့​​ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့​​ တိုင်း​​တပါး​​ မီဒီယာ​​ေတွက တဆင့​်​ ​​ေသွး​​ထိုး​​လှံု​​ေဆာ်​​ေပး​​​ေနတယ်လို့​​ ​​ေြပာ​​ေလာက်စရာ မပါဘူး​​လို့​​ အခိုင်အမာ ယံုြကည်ပါတယ်။

သို့​​​ေသာ် ကျွန်​​ေတာ်ဟာ ြမန်မာနိုင်ငံသား​​ ြပည်သူတ​​ေယာက်ြဖစ်တဲ့​​အတွက် အြခား​​အြခား​​​ေသာ ြမန်မာြပည်သူများ​​ခံစား​​​ေနရတဲ့​​ ဒုက္ခ အဝဝ ကို ကိုယ်တိုင်လည်း​​ခံစား​​ဖူး​​ပါတယ်။ သူများ​​​ေတွ ခံစား​​​ေနရတာလည်း​​ ြမင်ပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ့​်​အထင်အြမင်​​ေတွဟာ မှား​​​ေနတယ်ဆိုရင် မှန်​​ေအာင်ြပင်​​ေပး​​ပါ။ နား​​လည်လက်ခံ​​ေအာင် ရှင်း​​ြပပါ။ ​​ေလာ​​ေလာဆယ်မှာ​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ်​​ေရး​​တဲ့​​စာ​​ေတွဟာ ကျွန်​​ေတာ့​်​ခံစား​​ချက် စစ်စစ်ပါပဲ။

တစံုတရာအကျိုး​​​ေမျှာ်ကိုး​​လို့​​​ေသာ်လည်း​​​ေကာင်း​​ တစံုတရာအန္တရာယ် ​​ေြကာက်ရွံ့​​၍​​ေသာ်လည်း​​​ေကာင်း​​ မ​​ေရး​​ပါ။ ဒီ​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ်​​ေရး​​တဲ့​​စာ​​ေတွကို ကျွန်​​ေတာ် တာဝန်ယူနိုင်တဲ့​​ စိတ်ရှိရဲ့​​လား​​လို့​​ ကိုယ့​်​ကိုယ်ကို ြပန်​​ေမး​​ပါတယ်။ အဟီး​​.. မသိလို့​​ ​​ေြပာမိတာ​​ေနာ်။ စိတ်မဆိုး​​​ေြကး​​ ဆိုြပီး​​ ရူး​​သလို ​​ေြကာင်သလို ​​ေလျှာချတဲ့​​သူတ​​ေယာက် မြဖစ်ချင်ပါဘူး​​။ လူတိုင်း​​ကို ရှယ်ခွင့​်​​ေပး​​ရင် သူတို့​​ကိုလည်း​​ မ​​ေပး​​စရာ အ​​ေြကာင်း​​မရှိပါဘူး​​။ နဂိုကတည်း​​က သူတို့​​ဆီမှာတင်ဖို့​​ရည်ရွယ်ချက်နဲ့​​ ​​ေရး​​တဲ့​​စာ​​ေတွလည်း​​ မဟုတ်ပါဘူး​​။ ဒါ​​ေြကာင့​်​ အန္တရာယ်များ​​မှန်း​​သိ​​ေပမယ့​်​ ကျွန်​​ေတာ် မိုက်မဲရပါတယ်။ ဝံပ​​ေလွက သိုး​​ငယ်ဆီက လိုချင်တာ ဆင်​​ေြခမဟုတ်မှန်း​​ ကျွန်​​ေတာ် သိတာြကာပါြပီ။ ဒါ​​ေြကာင့​်​ ကျွန်​​ေတာ့​်​စာ​​ေတွကို ရှယ်ချင်ရင် ခွင့​်​​ေတာင်း​​သည်ြဖစ်​​ေစ၊​ မ​​ေတာင်း​​သည်ြဖစ်​​ေစ ဧဟိ၊​ ဘုဥ္ဇာဟိ ပါခင်ဗျာ။ ကျွန်​​ေတာ့​်​နံမည် ပါသည်ြဖစ်​​ေစ၊​ မပါသည်ြဖစ်​​ေစ။

အ​​ေရး​​မြကီး​​ပါ။ အ​​ေြကာင်း​​အရာတခု အ​​ေတွး​​အ​​ေခါ်တခု ြပန့​်​ပွား​​​ေစလိုလို့​​ ​​ေရး​​တဲ့​​အတွက် ြပန့​်​​ေလ ​​ေကာင်း​​​ေလ ပါ။ ကျွန်​​ေတာ် ငယ်ငယ်က စာအုပ်​​ေတွြကား​​ထဲ​​ေပျာ်​​ေမွ့​​ခဲ့​​ြပီး​​ စာ​​ေရး​​ဆရာ​​ေတွ​​ေပး​​တဲ့​​ သင်ခန်း​​စာ အဆံုး​​အမနဲ့​​ ြကီး​​ြပင်း​​ခဲ့​​ပါတယ်။ ဒီက​​ေန့​​အခါ လူ​​ေတွစာမဖတ်​​ေတာ့​​လို့​​၊​ အသိအလိမ်မာတိုး​​တက်စရာ စာ​​ေတွ အရင်တုန်း​​က​​ေလာက် မ​​ေပါများ​​​ေတာ့​​လို့​​ တတ်စွမ်း​​သမျှ ဝင်​​ေနှာက်ရပါတယ်။ ဘာ​​ေကာင်မှ​​ေတာ့​​ မဟုတ်ပါဘူး​​။

ကျွန်​​ေတာ်ကိုယ်တိုင်က​​ေရာ သူများ​​ဆီက စာ​​ေတွကို ရှယ်ချင်ရင် ခွင့​်​​ေတာင်း​​ပါသလား​​။ ခရက်ဒစ်​​ေပး​​တတ်ပါသလား​​။ များ​​​ေသာအား​​ြဖင့​်​​ေတာ့​​ ဟင့​်​အင်း​​ လို့​​ ​​ေြဖရပါမယ်။ ကျွန်​​ေတာ် အများ​​ဆံုး​​ ကူး​​ယူတင်​​ေလ့​​ရှိတာက​​ေတာ့​​ ဘိုဘို့​​ ရဲ့​​ စာမျက်နှာ​​ေပါ်ကပါ။ ကျွန်​​ေတာ်ရလာတဲ့​​ သူငယ်ချင်း​​ ​​ေတာ်​​ေတာ်များ​​များ​​ဟာလည်း​​ သူ့​​ဆီကတဆင့​်​ပါ။ ​​ေဖ့​​စ်ဘုတ်မှာ နုတ်​​ေရး​​တတ်တဲ့​​အကျင့​်​လည်း​​ ​​ေမာင်မင်း​​ြကီး​​သား​​ တရား​​ခံအစစ်ပါ။ သူနဲ့​​ မိတ်​​ေဆွြဖစ်ြပီး​​တဲ့​​​ေနာက်မှာ သူတင်သမျှစာ​​ေတွ လိုက်ဖတ်ရင်း​​​ေတွး​​၊​ မ​​ေနနိုင်​​ေတာ့​​ ​​ေရး​​နဲ့​​ ဒီဘူတာဆိုက်လာ​​ေရာ။ ဒီ​​ေတာ့​​ သူ့​​မျက်နှာ​​ေပါ်ကစာ​​ေတွ ကျွန်​​ေတာ်ြကိုက်ရင် ခွင့​်​​ေတာင်း​​မ​​ေနပါဘူး​​။ ြဖတ်ကနဲကူး​​ပလိုက်တာပဲ။ ကျွန်​​ေတာ့​်​ စာမျက်နှာ​​ေပါ်ကလည်း​​ သ​​ေဘာရှိပါ။ နို့​​မဟုတ်ရင် သူကလည်း​​ ဟိုကဒိက ကူး​​လာတာ​​ေတွဆို​​ေတာ့​​ ခရက်ဒစ်​​ေတွ ဗျိုး​​ဟစ်သလို အရှည်ြကီး​​တပ်​​ေနရမှာ​​ေပါ့​​။ ကိုယ့​်​သ​​ေဘာထား​​က​​ေလး​​လည်း​​ တ​​ေြကာင်း​​ နှစ်​​ေြကာင်း​​၊​ သီချင်း​​စာသား​​​ေလး​​ တပိုင်း​​တစကလည်း​​ ထည့​်​ချင်​​ေသး​​တာ​​ေလ။ ကျွန်​​ေတာ့​်​စိတ်ထဲမ​​ေတာ့​​ သူငယ်ချင်း​​ဆိုတာ တ​​ေယာက်ရှိတာ တ​​ေယာက် ခွင့​်​​ေတာင်း​​​ေနစရာမလိုပါဘူး​​။ ြကီုက်ရင် ဆွဲစား​​လိုက်တာ​​ေပါ့​​ လို့​​ ထင်ပါတယ်။

ဒီအခါ သူရှယ်ထား​​တဲ့​​ ပိုင်ရှင်​​ေတွက ပိုင်စိုး​​ပိုင်နင်း​​ တို့​​ဟာ​​ေတွကို မ​​ေြပာပဲနဲ့​​ လစ်တယ်လို့​​ ထင်​​ေကာင်း​​ထင်နိုင်ပါတယ်။ လွန်တာရှိ​​ေတာ့​​ ဝန္တာမိ​​ေပါ့​​ခင်ဗျာ။ သို့​​​ေသာ်ြငား​​လည်း​​ ညွှန်း​​ကို ညွှန်း​​ဖို့​​ လိုအပ်လာတဲ့​​အခါ ကျွန်​​ေတာ် ညွှန်း​​ကိုညွှန်း​​ရပါတယ်။ အထူး​​သြဖင့​်​ ကျွန်​​ေတာ့​်​ သီချင်း​​နဲ့​​ပတ်သက်တဲ့​​ နုတ်​​ေတွဟာ အ​​ေထာက်အထား​​။ အကိုး​​အကား​​မရှိ၊​ ​​ေခါင်း​​ထဲမှတ်မိတာ လက်တမ်း​​ချ​​ေရး​​​ေနရတာ ​​ေတာ်​​ေတာ် ဗရမ်း​​​ေတာနိုင်တဲ့​​အလုပ်လို့​​ ြမင်ပါတယ်။ ဒါ​​ေြကာင့​်​ တခါတခါ ခိုင်လံုတဲ့​​ အ​​ေထာက်အထား​​​ေလး​​များ​​ ကံအား​​​ေလျှာ်စွာ ရခဲ့​​ရင် ဝမ်း​​သာအား​​ရ ထည့​်​ညွှန်း​​ပါတယ်။ မှတ်တမ်း​​သ​​ေဘာကျန်​​ေစချင်လို့​​ချန်တဲ့​​အခါမှာ အမှား​​​ေတွ မထား​​ခဲ့​​ချင်ပါဘူး​​။ ကျွန်​​ေတာ်​​ေရး​​ထား​​သမျှအား​​လံုး​​ အြကမ်း​​​ေတွပါ။ ရန်ကုန်ြပန်​​ေရာက်မှ ရှာ​​ေဖွ ဖတ်ရှု ​​ေမး​​ြမန်း​​ တိုက်ဆိုင်ြပီး​​ အသစ်ြပင်​​ေပး​​ပါ့​​မယ်။

ကျွန်​​ေတာ့​်​စာ​​ေတွအတွက်က​​ေတာ့​​ မညွှန်း​​လည်း​​ရပါတယ်။ နံမယ်မတပ်လည်း​​ရပါတယ် ဆိုတာက ကျွန်​​ေတာ်စာ​​ေရး​​တဲ့​​ ရည်ရွယ်ချက်​​ေြကာင့​်​ပါ။ ကျွန်​​ေတာ် နံမယ်မြကီး​​ချင်ပါဘူး​​။ အဲဒီဒုက္ခ ဘယ်​​ေလာက်ြကိး​​လဲ သူငယ်ချင်း​​များ​​ရှိလို့​​ ကိုယ်​​ေတွ့​​သိပါတယ်။ နံမယ်ြကီး​​မိရင် ​​ေဗလုဝ ရုပ်ြကီး​​နဲ့​​​ေတာင် ဘယ်သွား​​သွား​​ ဟိုကြကည့​်​ ဒီကြကည့​်​နဲ့​​။ ဥပမာ​​ေြပာတာပါ။ စာ​​ေရး​​ဆရာလည်း​​ မြဖစ်ချင်ပါဘူး​​။ ကိုယ့​်​ဟာကိုယ်က စိတ်ထဲရှိတာ ​​ေကာက်​​ေရး​​။ ဘယ်သူမှဘာမှ မ​​ေြပာဘူး​​။ စာအုပ်ထုပ်ြကည့​်​လိုက်​​ေလ။ ချစ်သူတစ်ရာဆို အြမင်ကပ်သူတစ်​​ေထာင်ပဲ။ ရုပ်​​ေချာရမည်။ အပျိုြဖစ်ရမည်။ ဆယ်တန်း​​​ေအာင်ရန်မလို ဆိုတဲ့​​ ည​​ေလး​​တို့​​နဲ့​​ ဆံုရမယ်။ ဒီ​​ေကာင်ငါ့​​တပည့​်​လား​​။ မဟုတ်ဘူး​​ဆိုရင် ​​ေဆာ်ကွာ ဆိုတဲ့​​ ဂုရုြကီး​​များ​​နဲ့​​လည်း​​​ေတွ့​​ရမယ်။ ​​ေပျာ်ဖို့​​​ေကာင်း​​သလား​​ ​​ေမး​​ပါနဲ့​​​ေနာ်။ ဒါြဖင့​်​လည်း​​ဘာလို့​​ ​​ေရး​​​ေန​​ေသး​​လဲကွာ။ အလုပ်ရှုပ်ခံလို့​​ ဆို​​ေတာ့​​။ ​​ေနာက်ရည်ရွယ်ချက်တခုရှိလို့​​ပါ။

ကျွန်​​ေတာ့​်​အ​​ေဖနဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်နဲ့​​ ၃၂ နှစ်ကွာပါတယ်။ သူအသက် ၃၁ နှစ်​​ေရာက်မှ အိမ်​​ေထာင်ကျတာပါ။ သူဆံုး​​တဲ့​​ ၄၈ နှစ်မှာ ကျွန်​​ေတာ် ၁၆ နှစ်။ သား​​အြကီး​​ဆံုး​​ြဖစ်တဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ အ​​ေဖဆိုတာ ရုပ်ရည် အ​​ေနအတိုင် အမူအကျင့​်​အ​​ေနနဲ့​​ ြမင်ဖူး​​လိုက်ပါတယ်။ သူ့​​စိတ် သူ့​​အ​​ေတွး​​​ေတွကို နား​​မလည်ပါဘူး​​။ ဒီလိုပဲ ကျွန်​​ေတာ်နဲ့​​ ၃၂ နှစ်ကွာတဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့​်​သမီး​​ကလည်း​​ ကျွန်​​ေတာ့​်​ကို နား​​မလည်ပါဘူး​​။ ​​ေတွး​​လည်း​​မ​​ေတွး​​တတ်​​ေသး​​ပါဘူး​​။ ကျွန်​​ေတာ့​်​စိတ်ထဲမှာ သူ့​​ကို ​​ေြပာခဲ့​​ချင်တာ​​ေတွ ရှိပါတယ်။

ဒီအချိန်မှာ သူနား​​မလည်နိုင်​​ေသး​​ပါဘူး​​။ သူနား​​လည်နိုင်​​ေလာက်တဲ့​​အချိန်ကျရင်လည်း​​ ကျွန်​​ေတာ် ရှိ​​ေတာ့​​မှာ မဟုတ်ပါဘူး​​။ တကယ်လို့​​များ​​ ကျွန်​​ေတာ်​​ေရး​​ခဲ့​​တဲ့​​စာ​​ေတွကို သူနား​​လည်နိုင်လာတဲ့​​ တ​​ေန့​​ ဖတ်မိမယ်ဆိုရင် သူ့​​အ​​ေဖဟာ ဘယ်လို လူစား​​မျိုး​​လဲဆိုတာ သူသ​​ေဘာ​​ေပါက်နိုင်​​ေကာင်း​​ရဲ့​​ လို့​​ ​​ေမျှာ်လင့​်​မိပါတယ်။ ဒါ​​ေြကာင့​်​ ကျွန်​​ေတာ် စာ​​ေတွကို ​​ေရး​​ရင် ရိုး​​သား​​စွာ​​ေရး​​ပါတယ်။ ​​ေစတနာမှန်စွာ​​ေရး​​ပါတယ်။ ရာမဇာတ်​​ေတာ်ထဲက မိဂမ္ဘီဟာ ​​ေမှာ်ရံု​​ေတာထဲမှာ သူ့​​သား​​နှစ်​​ေယာက်ကို ​​ေြခရာ​​ေကာက်တဲ့​​ အတတ်ကွမ်း​​ကျင်ပါသတဲ့​​။ ကျွန်​​ေတာ်က​​ေတာ့​​ ဘဝဆိုတဲ့​​ ​​ေမှာရံု​​ေတာအလယ်မှာ ကျွန်​​ေတာ့​်​သမီး​​တ​​ေယာက် သူ့​​အ​​ေဖရဲ့​​ ​​ေြခရာ​​ေတွကို ​​ေတွ့​​နိုင်​​ေလနိုး​​​ေမျှာ်ကိုး​​လို့​​ ​​ေြဖရာချန်တဲ့​​အတတ်ကို သင်ချင်ပါရဲ့​​ခင်ဗျာ။

(၂၁.၁၀.၂၀၁၀)

မှတ်ချက်။ ဤစာကို ဆရာအတ္တ​​ေကျာ်၏ “ကူချင်သ​​ေလာက်သာကူး​​” ကို ဖတ်ရှုခံစား​​၍ ​​ေရး​​ပါသည်။

http://atkbooks.wordpress.com