ေနာက်ပိတ်ဆံုး ဘဝတပါးကို ကူးေြပာင်းတဲ့ အခါများမှာေတာင် သပိတ်သွတ်တယ်။ သရဏဂံုတင်တယ် ဆိုတာ ေနာင်ဘဝမှာလည်း ဘုရား၊တရား၊သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို ဆက်လက်ဆည်းကပ်နိုင်ပါမည့်အေြကာင်း ေကာင်းမှုကုသိုလ်များကို ဆက်ရတာြဖစ်ပါတယ်။ အချုပ်ဆိုရရင် ဘာသာတရားရှိတဲ့ လူတေယာက်အေနနဲ့၊ တိတိကျကျေြပာရရင် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တေယာက်အေနနဲ့ ဘာကို ကိုးကွယ်ပါသလဲ ဆိုရင် ဒီရတနာသံုးပါးကို ကိုးကွယ်ြပီး ဘာကို ယံုြကည်ပါသလဲဆိုရင် ကံ၊ ကံ၏အကျိုးကို ယံုြကည်ပါတယ်။ အဲဒါကို သရဏဂံုတည်တယ်လို့ ေခါ်ပါတယ်။
ဒီအထိ လူတိုင်းသေဘာေပါက်ြပီး အြငင်းပွားစရာလည်း ရှိမယ် မထင်ပါဘူး။ ဒါကိုမှ လက်ေတွ့ကျင့်သံုးတဲ့အခါမှာ ဆင်ေြခဆင်လက်ေတွနဲ့ ြခွင်းချက်၊ ဝိဝါဒေတွ ကွဲြပားလာတဲ့အခါ သရဏဂံု မစင်ြကယ်တဲ့ ဘာသာဝင်တေယာက်အြဖစ်ကို ေရာက်မှန်းမသိ ေရာက်လာပါတယ်။ “ဘုရားကို ကိုးကွယ်ပါတယ်။ သို့ေသာ် ကိုယ်ေတာ်ြကီး ကိုယ်ေတာ်ေလးတို့ကလည်း ရိုးရာမို့ အစဉ်အလာပျက်လို့ မြဖစ်ပါဘူး။” “တရားကို ယံုြကည်ပါတယ်။ ဒါေပမယ့် မုသားမပါ လကင်္ာမေချာမို့ ပါ။ မှန်တာေြပာသစ္စာ သွားေလရာ အိမ်ေထာင်ကျရေစရဲ့။” “သံဃာကို ကိုးကွယ်ပါတယ်။ ဒါေပမယ့် ဒါသံဃာအစစ်မှ မဟုတ်တာဗျ။ သကင်္န်းဝတ်အေရြခံုေတွ။” စသည် စသည်ြဖင့် ယံုမှားြခင်းြပွမ်းေသာ သရဏဂံုရဲ့ အညစ်အေြကးတို့ ကင်းစင်ေစရန်အတွက် ဒီ သကင်္န်းဂုဏ်ရည် ဆိုတဲ့ သီချင်းကေလးကို နားေထာင်ြကည့်ေစချင်ပါတယ်။
မူရင်း ေဒါ်ြကည်ေအာင်ဆိုထားြပီး၊ ကိုဝင်းဦး အဆိုနဲ့ တင်ထားေပးလိုက်ပါတယ်။ ေသေသချာချာ အဓိပ္ပါယ်ေပါက်ေအာင် နားေထာင်မိရင် အင်မတန်ကို အကျိုးများေစပါလိမ့်မယ်။ ဆရာ ေရွှတိုင်ညွန့်ကေရးခဲ့ပါတယ်။ ဇာတ်ေြကာင်း ေနာက်ခံကေတာ့ ဆဒ္ဒါန်ဆင်မင်းဇာတ်ေတာ်ပါ။ ဟိမဝန္တာေတာေြခမှာ ဘုရားအေလာင်းဆင်မင်းကို ေသာနုတ္ထိုရ် မုဆိုးက ြမားနဲ့ခွင်းတဲ့အခါ အေလာင်းေတာ်ဆင်မင်းက မိဘုရားနဲ့ဆင်မင်းအေပါင်းကို ေဘးလွတ်ရာဥပယ်တမျှင်နဲ့ေရှာင်ေစြပီး ရန်သူရှိရာ ေအာက်အရပ်ေြမြပင်ကို ခွာေတာ်နဲ့ ရှပ်လိုက်ေတာ့ ကျင်းထဲမှာ မုဆိုးယုတ်က သကင်္န်းကေလးြခံုလို့ ရဟန်းအေရာင်အဝါနဲ့ ဝပ်ေနပါသတဲ့။
အဟိတ်တိရစ္ဆာန်ပင် ြဖစ်လင့်ကစား ပေစ္စကဗုဒ္ဓာတို့ရဲ့ သကင်္န်းေတာ်များကို ြမင်ဖူးထားတဲ့ အေလာင်းေတာ်ဆင်မင်းဟာ နင်းသတ်ဖို့ ြပင်ထားတဲ့ေြခကို အသာယုတ်လို့ သကင်္န်းကိုဖယ်ြပီး မုဆိုးနဲ့ စကားဆိုပါသတဲ့။ ဒီမုဆိုးဟာ ဘယ်နည်းနဲ့မှ ရဟန်းမဟုတ်မှန်း သူ့ရင်ဝက ြမားတန်းလန်းက သက်ေသခံေပမယ့် လွမ်းထားတဲ့ သကင်္န်းရဲ့ဂုဏ်ရည်ေြကာင့် ြဖစ်ေြကာင်းကုန်စင်ကို သိြမင်ေအာင်ေမးေတာ်မူပါတယ်။ တရားနာပရိသတ်အေပါင်း သူေတာ်ေကာင်းတို့ေရ။ ရဟန်းတုပါ၊ သကင်္န်းဝတ်ပါလို့ ေသချာေနရင်ေတာင် ဆင်ြမန်းထားတဲ့ သကင်္န်းေြကာင့်မို့လို့ ကိုယ့်ရင်ဝကို ြမားနဲ့ခွင်းတဲ့ ရန်သူြဖစ်လင့်ကစား အဟိတ် တိရစ္ဆာန်ြဖစ်တဲ့ ဆင်မင်းြကီးက ရန်ဘက်ကလူ ြပုေတာ်မမူပါဘူးကွယ်။ ေအးေပါ့ေလ။ သူကေတာ့ ဘုရားအေလာင်းေတာ် ြကီးေပကိုး လို့ ခန္တီပါရမီကို ချီးမွန်းခန်းဖွင့်လိုသပ ဆိုရင် ေနာက်ထပ် ပံုတစ်ပုဒ်ေဆာင်ရဦးေတာ့မှာေပါ့ကွယ်။
တိရစ္ဆာန် သတ္တဝါေတွထဲမှာ ဆင် ဆိုတာ အင်မတန်မှ ခွန်အားြကီးမားသေလာက် ဦးေဏှာက်ေသးြပီး အမျက်ေဒါသမုန်ယိုလာရင် ဘာကိုမှ မြမင်ပဲ မည်းမည်းြမင်ရာ ရန်ရှာေလ့ရှိပါသတဲ့။ ဒီတခါေတာ့ သူေတာ်ေကာင်း သေဘာေကာင်းမဟုတ်တဲ့ ဆင်ဆိုးြကီးတေကာင်ကို ြပရမှာေပါ့ကွယ်။ ရာဇြဂိုလ်ြပည်က အဇာတသတ်မင်းထံမှာ အင်မတန်ဆိုးသွမ်းတဲ့ နာဠာဂီရိလို့ေခါ်တဲ့ ဆင်ရိုင်းြကီးတစ်ေကာင် ရှိသတဲ့။ အဇာတသတ်မင်းသားကို “သင်မင်းသားက သင့်ခမည်းေတာ် သတ်လို့ ဘုရင်လုပ်ေချ။ ငါကိုယ်ေတာ်က ရှင်ြကီးေဂါတမကိုသတ်လို့ ဘုရားလုပ်မယ်” ဆိုတဲ့ သျှင်ေဒဝဒတ်ဟာ မုန်ယိုေနတဲ့ ဆင်ရိုင်းြကီးကို အရက်ကိုးေမာင်း ကုန်ေအာင်တိုက်ြပီး ဆွမ်းခံြကွလာတဲ့ ြမတ်စွာဘုရားရှိရာ ထူးဖွင့်လို့ လွှတ်လိုက်သတဲ့။ အရက်မူးေနသလို ပင်ကိုယ်အသိဉာဏ် နံုနဲ့တဲ့ နာဠာဂီရိြကီးဟာ ြမတ်စွာဘုရားရှင်ေရှ့ေတာ်ေမှာက်ကိုေရာက်ေတာ့ တန်ခိုးြပာဋိဟာနဲ့လည်း တားဆီးြခင်းမရှိ၊ တပ်ေထာင်တာဗိုလ်ထုနဲ့လည်း ကာကွယ်ြခင်းမရှိပဲ ြပကေတ့အသံေတာ်နဲ့သာ “ချစ်သား” လို့ ေခါ်ေတာ်မူလိုက်သတဲ့။ ဘုရား၊ရဟန််းသံဃာပါလား ဆိုတဲ့အသိနဲ့တင် သူရာယစ်မူးေနတဲ့ ဆင်ရိုင်းြကီးဟာ ချွန်းတစ်ချက်မအုပ်ရပဲ ြငိမ်ဝပ်သွားပါေတာ့တယ်။
ငရဲ၊ တိရစ္ဆာန်၊ ြပိတ္တာ၊ အသူရကယ် ဆိုတဲ့ အပယ်ေလးဘံုသားေတွကေတာင် သကင်္န်းဂုဏ်ရည်၊ သံဃာ့ဂုဏ်ေတာ် ကို သေဘာေပါက်ေသးလို့ရှိရင် ယဉ်ေကျးတဲ့၊ ဘာသာတရားရှိတဲ့၊ ဆရာသမားမိဘ ဆံုးမသွန်သင်မှုနဲ့ ြကီးြပင်းရတဲ့ ကျွန်ေတာ်တို့ ဗုဒ္ဓဘာသာြမန်မာလူမျိုးတို့ဟာ တဆိတ်ေလာက် ပိုြပီး နားမလည်သင့်ပါလားဗျာ။ လမ်းမေပါ်မှာ ေမတ္တာပို့တဲ့ ေထာင်ေသာင်းေသာရဟန်းအားလံုးဟာ ေန့ချင်းညချင်း ေြမေအာက်ကမ္ဘာကေရာက်ရှိလာတဲ့ သာသနာ့အေရြခံုေတွပါလို့ ေြပာတဲ့သူကေြပာြပီး ရိုက်ဟဲ့ နှက်ဟဲ့ ဖမ်းဟဲ့ ဆီးဟဲ့ လို့ခိုင်းတဲ့အခါ အရက်ကိုးေမာင်းမွှန်ေနတဲ့ နာဠာဂီရိြကီးေလာက်မှ ဆင်ြခင်ဉာဏ် မထားနိုင်ေတာ့တာ အံဩလွန်းလို့ပါ။
ငယ်ငယ်ကတည်းက အိမ်ကဆွမ်းဝတ်ြဖည့်လာခဲ့တဲ့ ကိုယ်ေတာ်ေတွက ကွန်ြမူနစ်ေတွပါဆိုရင် ေြပာတဲ့သူက ဇာတိဿရဉာဏ် ရြပီး အတိတ်ဘဝကိုများ ြမင်နိုင်လို့လား။ ြမတ်စွာဘုရားရှင် လက်ထက်ေတာ်ကေန ဒီကေန့ထိ သိမ်ဝင်ကံေဆာင်ထားတဲ့ ရဟန်းကို မင်းမိန့်နဲ့ လူဝတ်လဲ ေထာင်သွင်း အကျဉ်းချလို့ရခဲ့ဖူးသလား။ ဘယ်မှာလဲဗျာ။ သရဏဂံုေတွ။ ဒါဆို ရဟန်းထဲမှာလည်း နိုင်ငံေတာ် ရဟန်းကိုသာလျှင် ကိုးကွယ်ပါ၏ လို့ ြပန်ြပင်ြကမလား။ အဲဒါ သံဃာ သင်းခွဲတဲ့ကံဗျ။ သက်ေတာ်ထင်ရှား ဘုရားရှင်နဲ့ ေတွ့ရင်ေတာင် ကျွတ်ခွင့်မရဘူး။ မဂ်တံခါးဖိုလ်တံခါးပိတ်တယ်။
ေြပာလက်စနဲ့ ဆက်ေြပာရေတာ့မှာေပါ့ေလ။ ဆဒ္ဒါန်ဆင်မင်းက ေသာနုတ္ထိုရ်ကို စစ်ေြကာေရးပို့ေတာ့ ေမာင်မင်းြကီးသားက ေလျှာက်လဲချက်ကို ေဟာသလိုေပးပါသတဲ့။
“အစွယ်လိုသူက မိဖုရား၊ အသွားခိုင်းသူက ရှင်ဘုရင်၊ ေလးပစ်သူက ဘုရားကျွန်ေတာ်၊ ဤသံုးဦးအလယ်မှာ ကံကွက်ကျား၍ ငမိုက်သား ေသာနုတ္ထိုရ် နင်ချည်းသာေသေပေရာ့ဟဲ့ လို့ မြပုလိုက်ပါနဲ့” တဲ့။ ေကာင်းလိုက်တဲ့ဆင်ေြခေနာ်။ ဒီကေန့ြပုေနတဲ့ အကုသိုလ်ကံေတွအားလံုးကို လူတိုင်းက ဒီဆင်ေြခကေလးနဲ့ပဲ ေြဖေတွးေနြကတာ။ အဇာတသတ်မင်းသားကို ေဒဝဒတ်ေြမှာက်ေပးတာလည်း အလားတူပါပဲ။ “ထမင်းမေကျွးပဲထားလိုက်။ သူ့ဘာသူေသပေစ။ မင်းသတ်တာမှမဟုတ်တာ။”
“စြကင်္န်မေလျှာက်နိုင်ေအာင် ေြခဖဝါး ဓါးနဲ့ခွဲလိုက်၊ ဓါးခွဲေတာ့ ဓါးခံလိမ့်မယ်။ ဆားပက်ေတာ့ ဆားခံလိမ့်မေပါ့ကွယ်” တဲ့။ အဲသလိုများ ယံုေနြကသလားမသိ။ ဘုရားတကာေရေြမ့ရှင်ြကီးများက “သံဃာကို စိတ်နဲ့ေတာင် မြပစ်မှားပါဘူး။ ေအာက်ကလူေတွ သူတို့ဘာသာ ြကည့်ြကက်လုပ်ြကတာပါ။”
“ တပည့်ေတာ်တို့က မင်းပါးခစား ေစသည့်ကျွန် ထွန်သည့်နွားပါဘုရား။ အာဏာပါးကွက်သားတို့မည်သည် အမိန့်ေတာ်နှင့်အညီ စီရင်ရရိုးပါ။” ဘယ်သူနဲ့ တေလတည်းထွက်တယ်ဆိုတာ ေြပာစရာလိုေသးလား။ ေသချာတာကေတာ့ ကျွန်ေတာ်ြဖစ်ြဖစ် ဒီစာဖတ်ေနတဲ့ ခင်ဗျားပဲ ြဖစ်ြဖစ် ဘယ်ေသာအခါမှ ရှင်ဘုရင် မိဖုရားဘဝနဲ့ လားလားမျှ မအပ်စပ်တဲ့ သူေတွမို့ ြဖစ်ြခင်းြဖစ် ေသာနုတ္ထိုရ်သာ ြဖစ်ဖို့ရှိပါသဗျား။ ငရဲကျေတာ့အတူတူ စည်းစိမ်ယူေတာ့ မိုးနဲ့ေြမ၊ ဒီလူေတွေလာက် အ တာ ရှိနိုင်ပါရိုးလားဗျာ။ ဒါေြကာင့်မို့ အဲဒီ အကုသိုလ်စက်ဝန်းကို ကိုယ်ရှိတဲ့အရပ်ကေန ြဖတ်လိုက်ြကရေအာင်။ ဒီလိုအေတွးအြမင်ေတွ မှန်လာလျက်နဲ့ မထူးြခားပါဘူး။ နှမ်းတလံုးနဲ့ ဆီမှမြဖစ်တာ ဆိုလည်း မပူပါနဲ့။ သူများအကုသိုလ်ြပုတိုင်း ကိုယ်မပါတဲ့အခါ၊ မင်း၊မိဖုရား၊ေသာနုတ္ထိုရ် ကိုယ့်ဇာတ်ကိုယ်သိမ်းြကတဲ့အခါ ကိုယ်မပါဘူးေပါ့။
ကဲ အင်းစိန်ေရာက်ေြကာင်း တရားေကာင်းတို့ကို နာြကားဖတ်ရှု အို တရားနာပရိသတ်လူထုတို့၊ ယေန့မှစ ြဖစ်ေလရာဘဝတိုင်းမှာ ပါးကွက်အာဏာသား၊ ဒီပဲယင်းစား၊ လက်ကိုင်တုတ်ပုဆိန်ရိုးအလုပ်များ ဘယ်ေသာအခါမှ မြကံစည်ေြကးရယ်လို့ သစ္စာြပုရင်း နာဠာဂီရိ ဆင်မိုက်ြကီးကို အတုယူြကပါစို့ဗျာ။
နန္ဒမူအေခါင်း နဝရတ်ပျံပလ္လင် ဖန်ဂူတန်ေဆာင်း ချပ်ကမ်းပါးယံတွင် သယမ္ဗူအေလာင်း ဆဒ္ဒါန်ဆင်ကို ရန်သူအေဟာင်း ေသာနုတ္ထိုရ် သေဘာယုတ်သမို့ သည်သို့သတ်ရန်ြပင်။
(အို ဥမင်အတွင်း ေြမသုဿာန်မှာ ဗုဒ္ဓဝင်သနင်း၏ ေရွှရုပ်ခန္ဒာ များမြကာခင် ေြကွြပုတ်ရန်သာ စီမံေလလျှင် ) ၂ ။ တအားကုန်ရွက်ေဆာင် အချက်တေထာင်ရှိလျှင် ြမားေတာ်တမင်လွှတ်လျှင် မြမင်ဝံ့ပင် အသားေတာ် ရင်ညွန့်တွင် ရင်ညွန့်တွင် စွဲ စွဲ လဲမတတ် ေအာ်ရှာေတာ်မူလျှင် ။
(ဟိမဝန္တာတွင် မချိမဆန့်နဲ့ ေအာ်တဲ့အသံ နရဝနာ ြမိုင်ေတာ်ေဟမာတွင်) ၂။ ပဲ့တင်ဟည်း ြကီးေသာ အသံေတာ်ေပလျှင် အေလာင်းေတာ်ြကီး အထပ်ထပ် ေအာ်ေတာ်မူရာဌာန ဖန်ဂူလိုဏ်ေတာ် အိုင်နဝရတ်ကန် ြမိုင်ချပ်ကမ်းပါးယံတွင် သနားမဆံုး အားလံုးငိုေပလျှင်။
ထင်လင်းဆင်ြခင်တရားနဲ့ ေတွးချင့်ရာတွင် ဆင်မင်းအရှင်ဘုရား ေဘးြဖစ်ရှာလျှင် အင်ြကင်းပင်အနားမှာ ေသွးအစက်စက်ြဖာ၍ ခွာနှစ်ဘက်ကို ေြမမှာရှပ်ေတာ့ တင်လွှမ်းဆင်ြမန်း သကင်္န်းအရဟတ္တဇကိုြမင် အေလာင်းေတာ်ြကီး သတိချပ်လို့ မချိမဆန့်နဲ့ ဪ ဝိပဿနာေတာ်ကိုတင်။
(ြမတ်အေလာင်းေတာ် နာဂိန်ေမသည် ရာဇိေြန္ဒ ဉာဏ်ရည်ချုပ်၍ ရန်သူအယုတ် ေလးလက်နက်ြကံ ) ၂ ေသွးအစက်စက်နဲ့ ဗုဒ္ဓပရေမလျှံ ဒုက္ခေဝဒနံ မီးလျှံေတွ့တာေတာင် သည်းခံ၍ ေနေတာ်မူေသာ အရှင်။
(ဟိမဝန္တာတွင် မချိမဆန့်နဲ့ေအာ်တဲ့အသံ နရဝနာ ြမိုင်ေတာ်ေဟမာတွင်) ၂။ ပဲ့တင်ဟည်းြကီးေသာ အသံေတာ်ေပလျှင် အေလာင်းေတာ်ြကီး အထပ်ထပ် ေအာ်ေတာ်မူရာဌာန ဖန်ဂူလိုဏ်ေတာ် အိုင်နဝရတ်ကန် ြမိုင်ချပ်ကမ်းပါးယံတွင် သနားမဆံုး အားလံုးငိုေပလျှင်။
0 comments:
Post a Comment