“ချစ်ကဲ့လားကွယ် ြကိုက်ကဲ့လားကွယ်။
ေမးစမ်းပါရေစ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ရယ်..” လို့ နှစ်ကိုယ်ြကား ခရာပံုကေလးကလည်း ချစ်စရာ။ သူကပဲတြပန် ခရာတာတာေြပာတတ်တဲ့ ေမာင့်မျက်နှာကေလးက ချိုလွန်းလို့ ညစဉ်မကွာ တနာရီေလာက်ပဲ ချစ်ရချစ်ရ ေြကနပ်ပါသတဲ့။ ဘယ်ေယာကင်္ျားကများ သူ့ထက်ပိုလို့ ခရာနိုင်မှာပါလိမ့်လို့ ေအာင့်ေမ့မိတယ်။ သူ့ပင်ကိုယ်သံကေလးကိုက သာသာယာယာ ဆိုပံုဆိုေပါက်ေလးကလည်း ညက်ညက်ေညာညာ သံစဉ်ေတးသွားကေလးလည်း တမျိုးတဘာသာ ဆန်းေလေတာ့ ဒီသီချင်းေလး နံမည်ေကျာ်ေတာ့တာေပါ့။ အင်မတန်နံမည်ြကီးတဲ့ ေလပါတီ ရဲ့ အက ကို မြမင်လိုက်ရေပမယ့် သူ့ရဲ့ မူရင်းအသံကေလးကို နားေထာင်ရတာ ေတာ်ေသးတာေပါ့။
ေလပါတီအက ကို မမီလိုက်ေပမယ့် သူ့ပညာအေမွကို ရလိုက်တဲ့ ေဒါ်အမာစိန်တို့ ေဒါ်နွဲ့နွဲ့စန်းတို့ ကတာကိုေတာ့ ြကည့်လိုက်ရပါေသးတယ်။ ဒီသီချင်းကိုပဲ အမာစိန်ြပန်ဆိုေတာ့ သူ့အသံပါးပါးေလးနဲ့လည်း နားေထာင်ေကာင်းေနြပန်ေရာ။ မန္တေလးြမို့မ နဲ့ အမာစိန်ြကီး အြငိမ့်ခန်းေတွ ြမန်မာ့အသံကြကည့်လိုက်ရတာ အရသာရှိလိုက်တာများ။ ဦးေပါစံ နဲ့ ဦးတက်တိုး၊ ဦးသိန်းဆု တို့ကလည်း သဘာရင့် လူရွှင်ေတာ်ြကီးများဆိုေတာ့ တကယ့်ြမန်မာ့အြငိမ့်သဘင် စစ်စစ်ကို ြကံုေတာင့်ြကံုခဲ ြကည့်လိုက်ရတာကိုး။ ဘာတခွန်းမှ မေြပာပဲ စင်ေပါ် မတ်တတ်ရပ် မျက်လံုးြကီးြပူးြကည့်ေနရံုနဲ့ကို ရယ်စရာေကာင်းတဲ့ မင်ေမာင်းရုပ်ခံမှာ ေလ၊ သေန္ဓ၊ အအုပ်၊ အခံနဲ့ ြပက်တဲ့ လူရွှင်ေတာ်မျိုးကို ခုေခတ်အခါမှာ ေတွ့ရခဲပါဘိ။ ခွန်းေထာက်အဆိုမှာတည်းကိုက ဘာမှမဆိုင်တာ။ “ပေရာရယ်ဝါ.. ပိုးဆာပါလယ်မှာ ေရာက်ပါလို့ တို့ေနာက်ကိုတဲ့ လိုက်ြပန် ရင်း ငင်း ငင်း ငင်း၊ တို့ကြကိုက်ြပန် ရင်း ငင်း ငင်း ငင်း ရင် ငင် ငင်း ငင်း၊ သူ့အေမကတဲ့ ရိုက်ြပန် ရင် ငင်း ငင်းငင်း ရင်း ငင်း ငင်း ငင်း ငင်း..” ဆိုြပီး စာဝါးသလို ဆိုတာ ကို နားေထာင်လိုက်ရပါတယ်။ မြကားဖူးတဲ့သူေတွကေတာ့ ငှက်ဖျားတက်ေနသလား လို့ ေမးြကတာေပါ့။
အဆင့်အတန်းရှိတဲ့ ြမန်မာ့အြငိမ့်သဘင်မျိုးကို ဒီဘက်ေခတ်မှာ သီတာဝင်းတို့ ေအးေအးြမင့်တို့အထိ ြကည့်လိုက်ရပါေသးတယ်။ ဒါေတာင်မှ မင်းသမီး နှစ်ေယာက်စလံုး ကိုယ်တိုင် မဆိုနိုင်လို့ လူငှားနဲ့ ဆီမန်းမန်းြကတာ။ အားသာချက်ကေတာ့ မျက်နှာကို အနီးကပ်ြပလို့ရေတာ့ မိတ်ကပ်အစွမ်းနဲ့ ပိုေချာ ပိုလှတဲ့ မင်းသမီးေတွ ြကည့်ရတာေပါ့။ အြပိုင်အဆိုင်ဆိုေတာ့ အဝတ်အစား ပန်းပန်ဆံထံုးထံုးတာကအစ မရိုးရေအာင် သူ့ထက်ငါ ြကဲခဲ့ေသးတာ။ သူတို့နဲ့အတူ တက်ေခတ်လူရွှင်ေတာ်ေပမယ့် ေခတ်ကို ထင်ဟပ်ြပနိုင်လွန်းတဲ့ ကိုဇာဂနာ လို ပါရမီ့ရှင်များလည်း ေတွ့ခွင့်ရခဲ့တာ မေမ့နိုင်စရာေနာ်။ ဘယ်ေလာက်ေတာ်သလဲဆိုရင် သူ့ြပက်လံုးများကို ဆင်ဆာလူြကီးမင်းများကေတာင် ချက်ချင်း အဓိပ္ပါယ်မေကာက်နိုင်တဲ့ အထိပါပဲ။ ေဟမာေနဝင်း လျှမ်းလျှမ်းေတာက်ေနချိန်မှာ ေဟမာေနဝင်းနံမည်နဲ့ တီရှပ်ြကီး ဝတ်ထားပါတယ်။ ဒါေပမယ့် စာတမ်းက ရင်ဘတ်ေပါ်မှာ ေဟမာ ေကျာေပါ်မှာ ေနဝင်း တဲ့။ ေဟမာေနဝင်းကို ြကိုက်လို့ ေဟမာေနဝင်းတီရှပ် ဝတ်တာပါတဲ့။ “မယံုြကည့် ေရှ့ကေတာ့ ေဟမာ ပဲ။
ေနာက်မှာေတာ့ ေနဝင်းရှိတယ်ေလ။” တဲ့။ အဲဒါ ဦးေစာေမာင်လက်ထက်မှာ ြပက်တာပါ။ ကန်စွန်းရွက်သည်ကို ဘယ်ေဈးလဲ ေမးေတာ့ “ေနဦး ဒီေန့ေဒါ်လာေဈး ဘယ်ေဈးေပါက်တုန်း” လို့ စနည်းနာတာလည်း ပွဲကျပါတယ်။ ေဈးဝယ်က ဆစ်လွန်းအားြကီးေတာ့ စိတ်တိုတိုနဲ့ “ကဲပါ။ နှစ်ညွန့်ေပါင်းေတာင် ကျပ်မြပည့်တာ အဲေလာက်ဆစ်မေနပါနဲ့။ အလကားသာ ယူသွားပါေတာ့။” လို့ဆိုတာလည်း ဆင်ဆာက ကို လွတ်ထွက်လာတာ။ အဲဒါ ဗိုလ်ချုပ်ခင်ညွန့် နဲ့ ဗိုလ်ချုပ်မျိုးညွန့်ေခတ်။ တားဆီးပိတ်ဆို့ ြဖတ်ေတာက်ြခင်းများကို နှာတဖျားမကဘူး ပွဲတခွင်လံုးလံုး အြပတ်အသတ်ြဖတ်ထားနိုင်တဲ့ ပါရမီရှင်မျိုးမို့ ဘိုးဘိုးတို့ ဘဘတို့ အေြကာက်ြကီးေြကာက်ြကတာ ြငင်းလို့ကို မရနိုင်ေအာင်ပါပဲ။ ဆက်ေြပာရင် တနာရီမက နှစ်ေပါင်းေြခာက်ဆယ်ေကျာ် ချစ်ပါရစီဆို လာေခါ်မှာစိုးလို့ ေလပါတီကေလးဆီ ြပန်လှည့်ြကရေအာင်ေနာ်။
အခုေခတ် အြငိမ့်သဘင်ေတွကိုေတာ့ နိုင်ငံေကျာ်မင်းသမီးများ၊ အလှမယ်များကိုယ်တိုင် အင်တိုက်အားတိုက် အေခွများထုတ်လို့ ဝင်ကျဲလာြကပါတယ်။ အုရွနုဖပ်ေနတဲ့ သမီးပျိုေလးေတွက အလှဖန်တီးမှုစွမ်းအားနဲ့ ဓါတ်ပံုပညာတို့ ေပါင်းလိုက်တဲ့အခါ နတ်မိမယ်ကေလးေတွတမျှ ြကည့်ရပါတယ်။ ကတဲ့အခါမှာေတာ့ ချိုမိုင်မိုင်၊ ဆိုလိုက်ြပန်ေတာ့ ေရာင်စံုေဘာလံုး။ သီချင်းေဟာင်းေတွ ကက်ဆက်ဖွင့်ကတာကတမျိုး။ ရစ်ြကည့်ြကတာ နည်းေတာင် နည်းေသး။ လူရွှင်ေတာ်ေတွကသာ ေရှးပညာအေမွရေအာင် ဆက်ခံလာနိုင်တာ မင်းသမီးေတွက မယူနိုင်ြကလို့ေပါ့။ သူတို့ထက်စာရင် အမယ်ြကီးအိုရွတ်တွ မိတ်ကပ်ေတွအေဖွးသားနဲ့ကေနတဲ့ ေဒါ်အမာစိန်၊ ေဒါ်နွဲ့နွဲ့စန်း၊ ေဒါ်စံရှားတင် တို့ သက်ြကီးအြငိမ့်ကတာက အများြကီး ပိုြကည့်ေကာင်းပါတယ်။ ရူးလို့ေြပာတာ မဟုတ်ရေပါင်။ ဆယ်ေကျာ်သက်ကေလးေတွနဲ့ ေြခာက်ဆယ်ေကျာ်ြကီးေတွ ဘယ်ဒင်းက ပိုလှသလဲ ေမးစရာမှ မလိုတာ။ ဒါေပမယ့် ကေနတဲ့အခါမှာေတာ့ အဲဒီအမယ်ြကီးအိုေတွ ေြခဖျားေတာင်မမီဘူး။ သူတို့အချိုးအဆစ်ြကီးများနဲ့ေတာင် ေဖာ့ဖေယာင်းကေလးလို ေပျာ့ေနေအာင် ကနိုင်တာ မယံုရင် ကိုယ်တိုင်သာ ြကည့်ြကပါေတာ့။
ြမန်မာ့သုခုမ အကပညာဆိုတာ ေခါင်းခါးေြခလက် ဤေလးချက် မပျက်ေစရ သုခုမလို့ ြကားဖူးြကမှာပါ။ ေြခချိုးလက်လှုပ် တင်လှုပ်ရင်လှုပ်ေလာက်များ ဘာခက်တာလိုက်လို့လို့ ထင်ရင် တက်တက်စင်ေအာင် မှားပါလိမ့်မယ်။ ဓါတ်ပံုရိုက်ေနမကျတဲ့သူများ ရိုက်မယ် လို့ ေအာ်လိုက်ရင် လက်ြကီးေတွ ေြခေထာက်ြကီးေတွ ဟိုလိုထားရမလို ဒီလိုထားရမလို ြဖစ်တတ်တယ်မဟုတ်လား။ ပံုထွက်လာတဲ့အခါမှာလည်း အချိုးမကျ ကိုးယို့ကားယားြဖစ်ရတာ ခနခန။ ြမန်မာအက ေသေသချာချာ ကတတ်တဲ့သူ ကေနတာကို ဓါတ်ပံုရိုက်ြကည့်ရင် ဘယ်အချိန်မှာမဆို ကိုယ်လက်ေခါင်းခါး အေနအထား လှပေြကာ့ရှင်းေနတာ ေတွ့ရပါလိမ့်မယ်။
အဲဒါ တိုင်းတပါးအကများနဲ့မတူ ထူးြခားတဲ့ ြမန်မာ့အနုပညာပါ။ အဲဒီလိုြဖစ်ေနဖို့အတွက် ေြခဖဝါးေလးနှစ်ဘက်ကို ြကမ်းြပင်ေပါ်မှာ နင်းချထားတာကစလို့ ဖေနာင့်ကေလးြကွပံု ချပံု ဒူးအေကွး ခါးအညွတ်၊ စတဲ့ ကြကိုးမစခင် ခွင်ထားပံုကစလို့ အသားေသေအာင် နှစ်ေပါင်းများစွာ သင်အံေလ့ကျင့်လာရတဲ့ ပညာေတွကို တလကိုးသီတင်းနဲ့ လက်ပူတိုက် အကသင်ထားတဲ့ မင်းသမီးကေလးေတွ ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်ပါဘူး။ စည်းချက်ေတးသွားနဲ့ ဒိုးဒိုးဒန့်ဒန့် လှုပ်တာေလာက်ကေတာ့ သြကင်္န်မဏ္ဍပ်ေတွ ပတ်ြကည့်လိုက်ရင် သူသူကိုယ်ကိုယ် အကုန်လံုး ဆရာမကူသယမ္ဗူ လှုပ်တတ်ြကတာချည့်ပဲ။ နတ်ဆိုင်းသံေပးလိုက်ရင် လက်ေြမှာက်ေြခေြမှာက်ကေတာ့ လူတိုင်းတတ်ြကတာ။ နင်လားငါလား ကရတဲ့ အြငိမ့်ကို အဲသေလာက် သေဘာထားလို့ကေတာ့ ငါးပါးေမှာက်ပါလိမ့်မယ်။ အဲဒါေြကာင့် အမယ်ြကီးအိုများ ကတဲ့ သက်ြကီးအြငိမ့်က ဆယ့်ေြခာက်နှစ်တို့ကို ြဖတ်ထားနိုင်တာပါ။ ြဖစ်ေစချင်တာကေတာ့ ရုပ်ကေလး အရွယ်ကေလး စန်းကေလးရှိတဲ့ လူငယ်ေလးေတွ ပညာအေမွကို ရသေလာက် သင်ယူထားေစချင်တာပါ။ ေရခပ်တာလည်းခပ်ေပါ့။ ပညာကိုပါ ယူထားနိုင်ရင် အိုစာမင်းစာပါရတာေပါ့။
ဒီအကေတွ အဲေလာက် လိုက်သင်ေနေတာ့ေရာ ေခမီကို ေလာက် နံမည်ြကီးဦးမှာမို့လား ဦးရယ် လို့ ဆိုလာရင်ေတာ့ ေနာက်ဆယ်နှစ်ြကာတဲ့အခါ ညည်းတို့ ေခမီကို လှုပ်ြပေနတဲ့ ပစ္စည်းြကီးေတွကို ဆက်ြကည့်ချင်ေသးတဲ့လူရှိရင် ေခါင်းလာြဖတ်လှည့်လို့ ြပန်ေြပာယံုပါပဲ။ ဟုတ်ေတာ့လည်း ဟုတ်ပါတယ်။ ဘယ်သူကေရာ ေနာက်ဆယ်နှစ်ြကာတဲ့အထိ ဟိုနားက ဒီနားက က စားမှာလိုက်လို့။ စပွန်ဆာရေအာင်သာ ရှာေနတာ။ ရလို့ကေတာ့ အြငိမ်းပဲစားေတာ့မှာ လို့ ေတွးြကတာ။ သူ့အရပ်ကို လိုက်လို့ သူ့ဇာတ်ကေပါ်လာတာေလ။ ငါးတို့ရဲ့သေဘာက ေရစီးေရဆန်ကို လိုက်လို့ ကူးတတ်ြကစြမဲပဲ။ အဲဒီအနုပညာေတွ တိမ်ေကာသွားတယ် ဆိုကတည်းက ေခတ်နဲ့ လိုက်ေလျာညီေထွ မြဖစ်ေတာ့လို့လို့ ေအာင့်ေမ့ရမှာ။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် မေနနိုင်လို့ ြကည့်ချင်သပဆိုရင် ခုနစ်အိုရှစ်ေဆွးြကီးေတွ ေရှးမူမပျက် ဆိုကေနတာကိုသာ လိုတိုးပိုေလျာ့ နွားပိန်အသားထိုး ြကည့်ရံုရှိတာပဲ။ အရင်တုန်းက ပညာရှင်ေတွ ြမင်ဖူးထားတဲ့လူေတွ ကုန်တဲ့တေန့ ဘယ်သူမှလည်း သတိတရ ေအာင့်ေမ့ေနြကမှာ မဟုတ်။ သူတို့ေတွေကာ ရှာကီရာေလး လက်အုပ်ချီတာ ြမင်ဖူးခဲ့လို့လား။ သူ့ေခတ်နဲ့ေတာ့ သူတွင်ကျယ်မယ်။ သူတို့ကိုလည်းြပိုင်ဖို့မလိုဘူးထင်တယ် ဆို။ သိပ်ြကိုက်ေနသပဆို လိုက်သာသွားပါေတာ့ကွယ်။ ဟိုမှာေခါ်ေနြပီ။ မြမရင်ရဲ့ ငယ်ချစ်ကေလးရယ် တဲ့။
ေရွှြကာြပဒံု ေနအာရုဏ် ခသည့်နှယ်၊ မရွှင်လန်းပါတဲ့ မယ့်ဟဒယအိမ်ဝယ် အပါးကပ်လို့ အနားရပ်ကာ တိုင်ပင်ချင်တယ်။ မြမရင်ရဲ့ ငယ်ချစ်ကေလးရယ်။ ေလပါတီရဲ့ ငယ်ချစ်ကေလးရယ်။ ညစဉ်မကွာတယ် မြကာမီလည်း ေနာင်အြမဲ နှစ်လရှည် ြမရင်မှာ ေမာင်ရယ် တနာရီတည်းေမာင်နဲ့ ချစ်ပါရစီ။
ဖူးစာနှစ်ခိုင် သေဘာတူပွင့်မယ် ြကံရွယ်၊ ချစ်ကဲ့လားကွယ် ြကိုက်ကဲ့လားကွယ် ေမးစမ်းပါရစီ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ငယ်။ ေမာင်လာရင် ေလသာေဆာင် မှန်ြပူတင်းက ြပူြပူေတ့တယ် ြဖူြဖူကေလးရယ် (ေတွ့ချင်တာေတွ များြပားလွန်းလို့ ဖိုးလမင်းကို ေအာင်သွယ်ခိုင်းမယ် ေမးလိုက်စမ်းပါေမာင်ရယ်၊ ခင့်အတွက် ကိုယ်စားလှယ်) ၂ ။ (ခရာတာတာ ရှင့်မျက်နှာချိုလှတယ်။ ညစဉ်မကွာတယ် မြကာမီလည်း ေနာင်အြမဲ နှစ်လရှည် ြမရင်မှာေမာင်ရယ် တနာရီတည်း ေမာင်နဲ့ချစ်ပါရစီ) ၂ ။
(နှစ်သိန်းေလးေသာင်း အထုရှိတဲ့ မဟာပထဝီေြမြကီးဟာ ပံုြပေဆာင် ေမ့ေမတ္တာက ပိုတယ်ထင်ေသးတာ) ၂ ။ (ဖူးစာနတ်မင်း ကိုယ်တိုင် ေရးတဲ့မင်ကျဲတယ် ကျွန်မြဖင့်ထင်မိတယ်။ ေတွးတိုင်းလွန်ရှက်ဖွယ် ေမာင့်ေြကာင့်ခက်ေသးသကွယ်) ၂ ။ ခရာတာတာ ရှင့်မျက်နှာချိုလှတယ်။ ညစဉ်မကွာတယ် မြကာမီလည်း ေနာင်အြမဲ နှစ်လရှည် ြမရင်မှာေမာင်ရယ် တနာရီတည်း ေမာင်နဲ့ချစ်ပါရစီ။
(ကိန္နရီေမာင်နှံလို တကယ်ချစ်ခင်တုန်းကို မိုးေလဆင့်တယ်) ၂ ။ နှစ်ကိုယ်ြကားကိုြဖတ်ကာ ေချာင်းေရကဖယ်။ တညတည်းမှာ ခွဲရတာမြကာ ေအာင့်ေမ့ရှာ အနှစ်ခုနစ်ရာတိုင်ေအာင်ကွယ် အမှန်ေတွးလို့ေဆွးဖွယ့် လွမ်းပံုြပမယ်။ ေမာင် ြမရင်နဲ့ေတာ့ ချွဲလွန်းပါလှတယ်။ ခရာတာတာ ရှင့်မျက်နှာချိုလှတယ်။ ညစဉ်မကွာတယ် မြကာမီလည်း ေနာင်အြမဲ နှစ်လရှည် ြမရင်မှာေမာင်ရယ် တနာရီတည်းေမာင်နဲ့ချစ်ပါရစီ။
တနာရီတည္းလို႔ ေရးပါတယ္။
ReplyDelete